NEDERLAND KOOPT 200.000 TON INDUSTRIEKOLEN IN DE V.S. SO JAAR TRADITION £RIC DE NOORMAN: *sOeSiC/9/^en %ii het ^Dagboek Van EtAAB Laat heb ik II bemind 1 NATIONALE Aanvulling en wijziging zegelwet VISSEN IN HET BUITENLAND Handtastelijkheid in Statenvergadering Gouverneur Klaasesz spreekt met oppositie Ongunstige deviezen- regeling in Indonesië VIRGINIA- TRADITIE IN wn W Toestand van tuinbouw is précair Gemeenteraadsleden bedreigd VRIJDAG 5 JANUARI 1951 PAGINA 3 Regering kan geen verder risico nemen Van Nederlandse Antillen Om bijstand verzocht? Voor Maatschappij Nederland Audiëntie VIRGINIA De Bondsraadsvergadering van de K.A.B. GESCHOTEN OP ZWEMMENDE KINDEREN Een maand voorwaardelijk geëist Vrije invoer Nederl. boter in België door ETHEL MANNIN De tweede grote stap vooruit Hulp bjj Ziekenhuis- en Sanatoriumkosten Onze eerste grote stap het periodiek genees- kundig onderzoek kent U reeds; nu komt onze tweede grote stap! De verzekeringen met overlijdensrisico, die thans worden geslóten, geven recht op een rente loze lening (tot het bedrag van maximaal de premievrije poliswaarde!) niet alleen voor ope ratiekosten doch nu ook voor de onkosten voortvloeiende uit opneming in een ziekenhuis of sanatorium, noodzakelijk ter observatie of M behandeling van interne ziekten. Vraagt onze brochure waarin onze stappen uitvoerig worden toegelicht. LEVENSVERZEKERING-BANK N.V. M ROTTERDAM De grootste in Nederland Hans Kaart en zijn gezelschap Geen teruggave petroleum» bronnen in N.-Sumatra? Jongeman wilde in gemeentedienst tegenover de industrie en de energiebe drijven geen verder risico nemen en heeft daarom besloten dollars voor deze aankoop ter beschikking te stellen. De hierboven aangeduide moeilijkhe- Naar te Den Haag vernomen wordt, heeft Nederland met de Verenigde Sta ten een overeenkomst gesloten voor het betrekken van 200.000 ton industrieko len. De feitelijke import van industrieko len is aanzienlijk ten achter gebleven bij hetgeen verwacht had kunnen wor den. Zo bleef de leverantie van Polen beperkt tot ongeveer 2/5 van hetgeen in het handelsverdrag met dit land was overeengekomen en met name onze eerste leverancier, Duitsland, waar de productie daalde tengevolge van sociale moeilijkheden en de eigen behoefte van de industrie steeg, beperkte de uitvoer naar ons land. De import uit Amerika moet thans te gen hogere prijzen geschieden dan tot voor kort mogelijk ware geweest. De re gering heeft aanvankelijk gehoopt, dat de moeilijkheden bij de kolenpositie toch nog opgelost zouden kunnen wor den, zo-werd ons verklaard, doch zij kan den hebben niet betrekking op huis brand, al blijft zuinigheid van de ver bruikers ook hier gewenst. Advertentie In de laatste vergadering van de Sta ten der Nederlandse Antillen in het oude jaar zijn harde woorden en zelfs klappen gevallen. De heren J. H. A. Eman (A.V.P.), J. Geerman (A.V.P.) en G. Amelink (U.N.A.) hadden een voor stel ingediend tot het houden van een enquête „naar het eventueel bestaan van een systeem van omkoperij bij de Partido Patriotico Arubano en misbrui ken van gelden, die toevertrouwd zijn aan de Aruba-bank". De beide punten, die onderzocht zouden moeten worden, zijn, of tijdens de verkiezingscampagne de P.P.A. getracht heeft kiezers om te kopen door geldelijke aanbiedingen te doen aan hen om hun stem uit te bren gen op een lid van de P.P.A., en of de de heer Irausquin misbruik heeft ge maakt van zijn positie van directeur van de Aruba-bank door kiezers gelde lijke voordelen te bezorgen met het verzoek hun stem op hem uit te bren gen en kiezers bedreigd heeft met fail lissement en aanzeggingen om onmiddel lijk schulden aan de Aruba-bank te be talen, indien zij hun stem niet op Iraus quin uitbrachten. Na de verdaging van de vergadering des nachts om half drie verweet de heer Irausquin in de gang de heer Ame link, dat deze mede had ondertekend, waarna hij de heer Amelink drie sla gen in het gezicht toediende. Dit ge schiedde in aanwezigheid van de pro cureur-generaal, zodat de heer Amelink onmiddellijk een klacht indiende. De gouverneur van Suriname, mr. 3. Klaasesz, heeft dezer dagen de oppo sitie ontvangen. Het A.N.P. te Para maribo heeft zich om inlichtingen tot de gouverneur gewend, doch er werd medegedeeld, dat er een communiqué zou worden uitgegeven. Het blad van de oppositie „De West" bericht intussen, aat de gouverneur bijstand van de oppositie heeft gevraagd om de rege ringsraad met een minister aan te vul len en dat Frederik Lim a Po, de voor zitter van de N.P.S. (Nationale Partij Suriname), is voorgedragen. Van de zes leden van de regeringsraad zijn er drie demissionnair (voorzitter De Miran da en de ministers Lichtveld en He witt) voor het nemen van beslissingen zijn vier ministers vereist. Van de zijde van het Indonesische deviezen-instituut vernam Aneta, dat met ingang van 1 Februari de scheep- vaartm aatchappij en „Nederland" en „Rotterdamsche Lloyd" gedwongen zul len zijn, de in Indonesië geïnde passa ge-gelden in een verhouding van 1 op 3 naar Nederland over te maken en voor onkosten in Indonesië, uit Nederland gelden naar Indonesië te zenden in een verhouding van 1 op 2. Een woordvoerder van het deviezen- instituut lichtte deze maatregel als volgt toe: De dusver gevolgde me thode, waarbij aan de maatschappijen Werd toegestaan, haar onkosten in In donesië uit in Indonesië gebeurde pas sage-gelden te betalen, kwam neer op een inkomstenderving voor de Indone- sische regering, zulks door het verlies aan opbrfngstfn uit deviezen-certrfica ten. In feite was dit een sutodie^aan de passagiers op de schepen der mam schappijen, aangezien hierdoor de maa schappijen in staat waren m ruP a het dubbele in plaats vanhet dnevoU- dige passagetarief in Nederland ra?t te berekenen. De maatschappijen ^hen dus nu haar tarieven moeten ver hogen en waarschijnlijk zal nu het h'ah-tarief het drievoudige van het gui e2-tarief gaan bedragen. Sen woordvoerder van de beiae heep vaartmaatschappij en heeft de on :,an8st van een mededeling in deze geest ^an het deviezen-instituut aan Aneta bevestigd, doch weigerde inlichtingen te erstrekken omtrent de passage-tarie- etl na 1 Februari. T ^e Aartsbisschop van Utrecht, Z. E. a°h. Kardinaal de Jong, zal in de ko kende week alléén Maandag, Dinsdag n Woensdag audiëntie verlenen. Naar aanleiding van de hondsraads vergadering van de K.A.B. in het - cees Haarlem op 11 November 1950i zijn besprekingen gevoerd tussen het bestuur en het bestuur van de afdelmg Amsterdam. j rtri Deze hebben er toe geleid, dat, on- danks verschil van inzicht omtrent be- naalde beleidsvragen de samenwerking vanzelfsprekend gehandhaafd blijft. Uit drukkelijk werd in deze besprekingen vastgesteld, dat uitlatingen, in zoverre deze een verkeerde indruk ten. nadele van de heer Steinmetz zouden hebben gewekt, als onuitgesproken worden be schouwd. Advertentie regen Kou Die Vastzit Bestrijdt hardnekkige kou van twee kanten tegelijk Apoth. en Drog. Imp. N.V Rowntree. A'dam De Amsterdamse rechtbank veroor deelde hedenmorgen de 19-jarige H.B. uit Hilversum tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van één maand met een proeftijd van twee jaar. 19 Augustus van het vorige jaar heeft hij in de Kortenhoefse polder met een jachtgeweer geschoten in de richting van een groepje jongens en meisjes, dat daar aan het zwemmen was. De jongelui had den een verzoek van de jager om te gaan niet ingewilligd. Daarop loste deze een schot op het water zoals hij vertelde, om de jongelui schrik aan te jagen. De hagelkorrels recochetteerden en verwondden drie meisjes van het jeugdige gezelschap. Veertien dagen ge leden eiste de officier van justitie drie maanden gevangenisstraf tegen de Hil versummer. SO. Op hetzelfde ogenblik dat Eric de naderende Stichi gewaar werd, zette hij Raven in galop. Als zij hem nu zagen, zouden zij gewaarschuwd zijn en de kloof slechts mei grote omzichtigheid naderen. Zo langzamerhand had Eric Char leren kennen en de geslepenheid van het oude opperhoofd boezemde hem ontzag in. Doch spoedig vertelden de opgewonden kreten, die zwak tot hem doordrongen, dat men zijn aanwezigheid opgemerkt had en omkijkende zag de Noorman, dat de Stichi een achtervolging hadden ingezet. Hij lachte grimmig; een achtervolging van Raven! Welaan, hij zou hun wat tonen! Met een grote voorsprong bereikte hij de kloof. In volle vaart liet hij zich van de zwarte hengst vallen en dook meteen achter een zwaar rotsblok. Raven hield de pas in en stond even met trillende neusgaten naar zijn berijder te kijken. Dan, met kleine, voorzichtige trippelpasjes, verdween het trotse dier in de kloof. Met lede ogen zag Eric hem gaan en instinctief voelde hij, dat hij nooit, nooit meer door Raven's sterke rug gedragen zou worden Veel tijd om dit te betreuren had onze held echter niet, want gillende kreten verrieden, dat de Stichi de ingang van de kloof bereikt hadden Voorzichtig tuurde Eric over de rand van het rotsblok en tezelfdertijd flitste een pijl over hem heen. Een, twee Stichi stormden op hem af, doch twee stalen pijlen vonden onfeilbaar Als men waarlijk hengelaarsbloed in de aderen heeft, dan kan men zich met recht gelukkig achten. Want waar ook ter wereld het levenspad mag leiden, bijna overal is water te vinden waar ge vist kan worden. Behalve natuurlijkin de Sahara, waar het pad voor een recht geaard hengelaar beter een lijdensweg genoemd zou kunnen worden. IAmerika, het land van de Black Bass en monster- snoeken, mag een waar paradijs heten, Noorwegen met enorme zalmen van meer dan vijftig pond doet er weinig of niets voor onder. Dan is daar het prach tige, majestueuze Schotland met rivie ren en beekjes, waar zowel de zalm als de forel de visserman ten prooi vallen. Niet te vergeten het groene, heerlijk- zachte Ierland, dat, behalve voor de zalmachtigen, niet eens een gesloten vistijd kent. En waar je voor elke snoe- kekop, ongeacht de grootte, een shilling krijgt, alleen maar om de heirscharen van deze rovers tenminste enigermate te beperken. Volgen nog Zwitserland, Frankrijk, Oostenrijk en ga zo nog maar een poosje door. Ons eigen landje behoeft heus niet buiten beschouwing te blijven. Vraag dat de Belgen maar eens. Die hebben te kampen met watervervuiling, zoals wij De Kerstvacantie voor de Prinsessen Irene en Margriet is ten einde. De school van Kees Boeke is vandaag weer begonnen en met de skisport op de berghellingen rond Sankt Anton is het voorlopig weer gedaan. Donderdagavond half tien zijn ze op Schiphol aangekomen. Er viel een druilerige regen. Binnen enkele ogenblikken waren de Prinsessen van de Convair in de hofauto gestapt, op weg naar Soestdijk. hier niet hopen mee te maken. Daar tegenover staat weer, dat wij hier door onze dichte bevolking in onze henge laarswereld slechts van tijd tot tijd bui tengewone dingen meemaken. Niet dat je daarom minder genoeglijk je sport kunt beleven, dat niet. Maar als je in de een of andere courant leest welke supervangsten een hengelaar in het bui tenland deed en met wat voor spullen, dan ben je soms toch niet helemaal vrij van een zekere jalouzie. Natuurlijk, er wordt soms schromelijk overdreven, daar zijn het tenslotte hengelaars voor, maar.enfin, u snapt wat ik bedoel. In sommige dingen ben ik nogal for tuinlijk geweest in mijn leven. Zo ben ik bijvoorbeeld in mijn jongere jaren veel in het buitenland aan het zwerven gegaan en wel hoofdzakelijk op het wa ter. Mijn vrije tijd werd altijd gebruikt om te vissen en zodoende hebben mijn herinneringen, en het zijn er vele, zich opeengestapeld tot een bezit dat ntet brandbaar is en evenmin verloren kan raken. Het neemt nog altijd in omvang toe. Niet alleen doordat ik heden ten dage nog vis, doch tevens, dit zult u volkomen aanvoelen, door de vis van weleer. Eens wellicht slechts middel matig van lengte en gewicht, thans heb ben ze afmetingen aangenomen die respect afdwingen. Het zal u bekend zijn, dat vis onder gunstige omstandig heden snel groeien kan. Welnu, de omstandigheden zijn zéér gunstig ge weest! In Zweden, één dier landen waar ik super-voornvangsten deed, heb ik een paar keer baars verschalkt van derge lijke afmetingen, dat ik in Nederland slechts éénmaal een baars heb gezien die er niet al te veel uit de toon zou vallen. We lagen met ons schip bij een 6tadje zeer Noordelijk in de Botnische Golf. Het hout dat wij laadden werd aangevoerd per vlot. Op zo'n vlot stond een soort huisje om het hout zoveel mo gelijk van zon en regen te vrijwaren. Als ze 's morgens vroeg begonnen, was pre cies om twaalf uur 's middags zo'n drij vend huisje leeg en werd het weer weg gesleept, rivier-opwaarts. Een kleine mogelijkheid dook voor mij op en ik greep de kans met beide handen. Een hengeltje met wat lepeltjes en toebe horen ging mee. Het 300 p.k. Diesel- slepertje maakte een reis van vier uur naar een meertje van tachtig h.a. groot. Van de ene oever naar de andere was het bedekt met drijvende boom stammen van allerhande formaat. Slechts hier en daar waren open plek ken, de grootste misschien dertig meter in doorsnee. Ter plaatse was het erg diep; een meter of acht zeker. Een paar uur heb ik gevist zonder enig bewijs. Ik wanhoopte al toen er aan de kant een man verscheen, die mij duidelijk maakte, zo'n beetje met handen en voeten, want ik spreek noch versta een der Scandinavische talen, dat er hier wél baars zat, doch tevens, dat deze in de regel pas wilde bijten na zonsonder gang. Daar in het hoge Noorden de zomernachten kort maar ook aardig licht zijn, gaf het niks. Je mag de hele nacht doorvissen en bovendien heb je met de lepel immers geen dobbertje no dig. Het was al over tienen toen ik mijn eerste vis boven het schepnetje trok. Mijn hart zwol van trots, toen ik hem goed bekeek. Hij was zesenveer tig c.m. lang en fors van stuk. Die kna pen vechten beter aan de hengel dan een snoek van het dubbele gewicht. En heel wat beter ook! Zij bepalen zich niet tot een stuk of wat „ramen"; ze vechten door aan één stuk. Je kan ze pas scheppen als ze helemaal uitgeput zijn. Als de wallekant niet te hoog is, kan je ze net zo goed met de hand pak ken, zó volkomen leeg vechten zij zich. 's Morgens kwam ik met het eerste vlotje weer aan boord en ik had toen zeven baarzen bij me. Twee waren iets klelnêr dan de eerste en eentje was negenentwintig c.m. Ik heb hem laten opzetten, maar jammer genoeg heeft hij in de oorlog de vrijheid weer terug ge kregen. Zwemmen kon hij niet meer, maar hij bleef toch wel drijven. D. De heer W. M. Driessen, voorzitter van het Bedrijfschap voor groente en fruit, heeft op de algemene vergadering van de tuinbouwvakbond van de Kath. Ne derlandse Boeren- en Tuindersbond een beschouwing gehouden over de alge mene toestand in de tuinbouw. Naar zijn mening bevindt de tuinbouw zich in de branding en is de toestand zeer precair. De gunstige vooroorlogse jaren, waarin het gehele jaar door Duitsland grote hoeveelheden afnam, zijn voorlo pig voorbij. De beperkende invoerbcpa- lingen van de geallieerden hebben reeds een zeer nadelige invloed, doch het op komende protectionisme in Duitsland; België en Frankrijk vergroot onze moeilijkheden nog aanmerkelijk, 1950 leverde een overvloedige oogst, echter niet alleen in ons land maar ook in de andere exporterende landen. Hier door verminderde onze export en werden grote hoeveelheden op onze veilingen doorgedraaid. De productie afstemmen op de consumptie is in de practijk on mogelijk, want wij kunnen de consumen ten niet verplichten te eten van datge ne waarvan het meeste voorhanden is. Wij zullen vooral aandacht moeten be steden aan een spreiding, door middel van koelhuizen, over het gehele jaar. Voorts zal iedere tuinder specialist moe ten zijn in zijn eigen bedrijf. Alleen een tuinder, die zelfstandig kan denken, zal in staat zijn zijn bedrijf zelfstandig te leiden, zo besloot spreker. De Belgische minister van Economische Zaken en Middenstand heeft bekend ge maakt dat de invoer van boter uit Ne derland voortaan kan geschieden zonder bijzonder invoerrecht, en dat anderzijds het tot nog toe bestaande stelsel van contin- gentering en verdeling afgeschaft is. hun doel en toen een derde Stichi een drieste poging wilde wagen, werd ook hij aeEen 'woedend gehuil steeg op, doch de Stichi hernieuwden hun wilde aanval niet. Waakzaam lag Eric in dekking, Geen Stichi liet zich meer zien en allengs werd het stil, vreemd stil bij de ingang van de kloof.. Had Char de aftocht geblazen? Of welke sluwe plannen was hij aan het smeden? Eric nam een beproefde krijgs list te baat. Hij wierp een steen naar de tegenoverliggende bergwand. Kletterend rolde de kei langs de rotsen omlaag en plofte in het zand Geen beweging geen snel afgeschoten pijlen niets Waren de Stichi werkelijk vertrokken, of...? Behoedzaam richtte de Noorman zich op en van rots tot rots dekking zoekende, sloop hij langzaam, al zijn spieren gespannen, naar de ingang van de kloof. Een stalen pijl lag op de oude beproefde boog van Allard. Een verdacht geluid, één beweging, hoe gering ooken de pijl zou zijn doel vinden, doch alles bleef roerloos Eric's scherpe ogen vlogen langs de rotswanden. Hij was de ingang van de kloof nu dicht genaderd. Dan richtte hij zich op en stapte naar voren Maar achter de rotswand, naast de kloof, stond een lenige, gespierde gestalte met een geslepen grijns zijn nadering af te wachten, klaar om toe te slaan Het was Char, opperhoofd der Stichi Advertentie Advertentie Uit het Engels vertaald door DICK OUWENDIJK 2) At, Advertentie of maag in lichtelaaie staat - d pandend zuur U naar de keel stygt dadpieTenSen 6611 Paar Kennies tabletten duizIIJk uitkomst. Geen wonder, dat Uen- land verbruikers in alle beschaafde t,E„ van de wereld zweren bij dit prèt- middel, Hennies zijn nog smakelijk ook 'aten om in te nemen. Gewoon maar of SmeUen op de tong, zonder water voor Look- Nu ZÜ" de Renntes ook een riever,66?. verpakt, om de mensen te ge- stehen' zo Sraag altijd Rennies bij zich Zijn teE»m altiid en overal gewapend te dend rn» de verschrikkingen van bran- kfl slle ?g2uur- Rennies zijn verkrijgbaar Apothekers en Drogisten, Toen Sir John op zo grootmoedige wijze alstand deed van zijn heuveltop was Francis in zijn eerste jaar in Oxford en Shelley, de atheïst en revolutionnair, was zijn arêpd- Francis' atheïsme was even hinderlijk voor zijn moeder als zijn min of meer vaag socialisme voor zijn vader. Lady Sable was een diep gods dienstige vrouw en toen haar jongste, Cathryn, twaalf jaar oud was en Francis achttien en Steven twintig werd zij in de Katholieke Kerk opgeno- men, een gebeurtenis die haar echt- genoot en oudste zoon hevig opwond, doch de atheïst Francis niet in het minst. Volgens zijn opvatting moest je, wilde je orthodox christen zijn, katholiek worden of niets, zijn vaders starre, con ventionele Church-of-England-christen- dom beschouwde hij eenvoudig als humbug. Dat zijn moeder tot een Kerk wilde behoren kon hij eerbiedigen; omdat haar christendom geen conventie was, maar een wijze van leven. Wat zijn vader en broer met minachting aanduid den als de „hokus-pokus" van de ka tholieke ritus had tenminste deze deugd, dat het aesthetisch bevredigde. Het was schoon, en wat schoon was was goed, maar het was niets voor hem. Hij vond filosofie belangwekkender dan gods dienst; godsdienst, verklaarde hij, was een toevlucht voor ongelukkiger», voor degenen die, onder invloed van de vreug deloosheid of de geringe vreugde van hun leven, al hun hoop gesteld hadden op een leven na de dood. Zijn moeder, wist hij, was in haar huwelijk nooit ge lukkig geweest; zij had nooit liefde ge voeld voor de man met wie zij was getrouwd; zij was tot haar huwelijk overgehaald door 'n eerzuchtige moeder, die verzot was op een titel, en door het feit, dat zij al dertig was en nog door niemand ten huwelijk gevraagd. Zij had vijf zusters, die allen in sociaal op zicht goed getrouwd waren en Sir John's aanzoek redde haar voor de een zaamheid en de verveling van het oude- vrijstersbestaan en het zich vastzetten van een minderwaardigheidsgevoel. Zij was verliefd geweest, toen zij vijf en twintig was, maar de jongeman had geen verlangen getoond om haar te trouwen; hij wilde juist alles behalve dat (en ook alles, behalve dat) en zij voelde zich diep vernederd. Sir John Sable was bijna twintig jaar ouder, maar hij deed haar de eer aan haar tot Lady Sable te willen maken en haar moeder overwon het bezwaar, dat zij niet ver liefd was. „Zelfs als je verliefd op hem was," had haar moeder gepleit, „zou dit toch niet langer duren dan een jaar of misschien iets langer; het betekent dus eenvoudig, dat je begint waar je over een maand of twaalf toch zou zijn! Ro mantische liefde houdt nooit stand! In ieder geval, je bent geen jong meisje meer." Dit woog wel het zwaarst voor haar; zij was geen jong meisje meer; eens had zij een romantische liefde gekend en die leidde tot niets dan ver nedering en ellende. Wanneer zij niet de verstandigste weg koos en Lady Sable werd zou zich waarschijnlijk nooit meer de kans op een huwelijk voordoen. Zo werd zij Lady Sable en haar leven lang sprak zij met niemand over de diepe persoonlijke vernederingen van haar huwelijk zonder liefde; zij leed veel want zij was een vrouw met diepe gevoelens; zij begreep dat zij gezondigd had tegen haar echtgenoot en wist, dat zü gezondigd had tegen haarzelf. John Sable had, ten tijde van hun huwelijk, oprecht van haar gehouden, dat is te zeggen binnen de grenzen van zijn ge lijkmatige natuur. Hij vond haar aan trekkelijk en zij bezat de bijzondere hoedanigheden der distinctie; het werd bovendien tijd voor hem om te trouwen, hij was reeds bij de vijftig en er moest een erfgenaam komen.... Hij slaagde er echter nooit in haar te begrijpen; aan de ene kant leek het hem alsof zij akelig sentimenteel was, steeds spijtig op zoek naar een bepaalde romantiek in hun huwelijk, die er nooit was geweest en klaarblijkelijk ook nooit zou hunnen zijn en aan de andere kant schrok zij weer terug voor iedere uiting van zinne lijkheid, welke volgens zijn opvatting een natuurlijk onderdeel moest zijn van een hartstochtelijke romantische liefde. Het zou met hun huwelijk best zijn ge- gaan, meende hij, als zij maar met zulke onmogelijke eisen er aan had gesteld, zowel voor hem als voor haarzelf. Zij had, toen zij met hem trouwde, toege geven niet van hem te houden, en over het geheel genomen geloofde hij dat hij meer ten huwelijk had meegebracht dan zij. Op z'n minst genomen kon zij toch de hoffelijkheid hebben bezeten van niet zo openlijk te lijdenHu had haar tenslotte niet gedwongen om met hem te trouwen Het kwam nooit bij hem op, dat hij haar had kunnen beklagen en een po ging had kunnen doen om haar gevoel voor hem te veroveren, waardoor hy haar ook physiek wellicht had kunnen winnen. Hij bezat niet de minste ver beeldingskracht (Francis vond hem, dood-eenvoudig, een dwaas) en totaal geen begrip voor gevoelsschakeringen. Gedurende een jaar of twee voelde hij zich gegriefd, maar naarmate de tijd verliep aanvaardde hij de situatie en op den duur wenste hij niet meer dat ze anders zou zijn. Een ontevreden vrouw was een bezoeking. Hij besliste al vroeg, dat zijn vrouw een bezoeking was. Ge lukkig was het niet nodig dat zij elkan der veel zagen. Gelukkig bestonden er paarden, hengels en geweren en hij ging zich persoonlijk voor het beheer van het landgoed interesseren. Jammer genoeg kon Dorothea niet met een geweer om gaan en trok paardrijden haar weinig aan. Niettemin kon zij zichzelf voldoende bezig houden met de verzorging van de kinderen, van het huis en het kwijten van haar sociale plichten. Zij had geld zoveel zij wilde; het stond haar vrij om naar Londen, Parijs, Biarritz, de Franse Rivièra te gaan; zij behoorde eigenlijk gelukkig te zijn. „Behoorde" was een van zijn meest geliefde woorden. Mensen behoorden te verlangen wat gewoon was, wat voor de hand lag, datgene wat hij „normaal" noemde. Een vrouw „be hoorde" haar echtgenoot te beminnen; en had zij een mooi huis en volop geld dan „behoorde" zij gelukkig te zijn. (Word* vervolgd) rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr rrrrrrrrrrr Arrrrrrrrrrr rrrrirrrrr r g r irrrrr rr n Met ingang van 1 Januari j.l. Is het kwitantiezegel verhoogd van tien tot vijftien cent. Tegenover deze verhoging staat dat voortaan kwitanties tot en met twintig gulden niet meer behoeven te worden gezegeld, tenzij de sommen, waarop zij betrekking hebben, strekken in mindering of tot afdoening van gro tere bedragen. Remboursfacturen, die tot dusver van het kwitantiezegel waren vrijgesteld, zullen voortaan met vijftien cent geze geld moeten zijn als ze betrekking heb ben op een som van meer dan twintig gulden. Met gelijke datum van ingang zijn in het algemeen de vaste zegelrechten (als formaatzegel, pakhuiscelen, cognosse menten, jachtakten, polissen van perso- nenverzekering enz.) verdubbeld. Ge lijktijdig zijn verdubbeld de bedragen, waarbij vrijstelling van zegelrecht be staat. Het zegelrecht voor requesten en vol machten is verhoogd van 30 tot 50 cent. Voor gewone schuldbekentenissen is het zegelrecht verhoogd van dertig cent tot een gulden. Bewijzen van ontvangst van vervoer de goederen, die onder de oude regeling onderworpen waren aan een zegelrecht van vijf en twintig cent, behoeven voor taan niet meer gezegeld te worden. De strook- en formaatzegels van de oude waarden van f 0.10, f 0.30, f 0.50 en f 1 kunnen tegen betaling van het meerdere recht ter bijzegeling tot de nieuwe waarden van f 0.15, f 0.50, f 1 en f 2 worden aangeboden aan één der kantoren van het zegel te Amsterdam of Rotterdam of aan één der kantoren der directe belastingen te Arnhem, As sen, 's-Gravenhage, tweede kantoor, Groningen, 's Hertogenbosch, Leeuwar den, Maastricht, Middelburg, Utrecht, eerste kantoor, of Zwolle. De bijzegeling van de oude zegels van f 0.30, f 0.50 en f 1 tot de nieuwe waar den van resp. f 0.50, f 1 en f 2 kan ook door belanghebbenden zelf geschieden De vijf leden van het gezelschap van Hans Kaart, namelijk Fred. Zuidwljk uit Den Haag, Jack Kelling, eveneens uit Den Haag, Jos Bik uit Leiden, Dave Vos uit Rotterdam en John Ligthart uit Amsterdam, hebben besloten niet in Afrika te blijven, doch naar Nederland térug te keren. Einde Januari zullen zij met een Ford Zuid-Afrika verlaten om via Zuid- en Noord-Rhodesia naar de Belgische Congo te gaan. Daar willen zij zich op een Belgische boot inschepen om zo naar het vaderland terug te keren. Hans Kaart zal vermoedelijk wel in Zuid-Afrika blijven, aldus meldt een lid van het gezelschap bet A.N-P. door gebruik van plakzegels ter waarde van het meerdere recht Bijzegeling tot de nieuwe waarden op een der hiervoor aangegeven wijzen kan ook geschieden met betrekking tot on der het publiek berustende blanco for mulieren e.d., welke nog tot de oude waarden zijn gezegeld. Aan de ontvanger der directe belas tingen wordt opdracht gegeven, om on gebruikte plakzegels van 10 ct. op ver zoek van belanghebbenden kosteloos in te wisselen tegen zegels van andere waarden. Volgens de heer Abdulrachman, hoofd van de dienst voor aangelegenheden be treffende de oliebronnen van Noord-Su- matra. zullen de oliebronnen in dit gebied worden gereorganiseerd en gecentraliseerd in een organisatie, die te Djakarta is ge vestigd en wordt gecontroleerd door de re gering. De heer Abdulrachman deelde mpde, dat de oliebronnen van Pangkalanbrandan en Pangkalansusu, welke tijdens de tweede militaire acties zijn vernield, weer zullen worden opgebouwd. Op de vraag, of de oliebronnen over eenkomstig de RT.C. niet aan de recht matige eigenaren zullen worden terugge geven, antwoordde de heer Abdulrach man, dat de opbouw niet van de R.T.C. af hankelijk dient te worden gemaakt. De opbouw moet worden uitgevoerd, met of zonder de R.T.C, Donderdag dieode voor de ArrowSo- sementsrechtbank te Den Bosch de zaak tegen de Valkenswaardse magazijnbedien de H. M. v. d. V., die er van beschul digd wordt dreigbrieven te hebben ge zonden aan twee leden van de gemeen teraad, waarin met dood en brandstich ting werd gedreigd, wanneer de desbe treffende raadsleden bij de wethouders verkiezing hun stem niet zouden uit brengen op degene, die door de schrij ver van de brief als zijn favoriet werd aangemerkt. Het motief tot deze brief- schrijverij was dat v. d. V. kost wat kost een betrekking in de gemeente-dienst wilde veroveren, daarbij zou hij worden gesteund door de man, die blijkbaar eerst wethouder wilde zijn. Ten nauwste hangt deze briefschrijve- rij samen met de eigenaardige verhou dingen op politiek niveau in de gemeen te van Valkenswaard, aldus de officier van justitie, mr. M. Bruigom. Hij noemde het politiek gedoe in Val kenswaard kinderachtig en flauw en kwalificeerde de plaatselijke politici ale onmondig en onvolwassen. Hy eiste vier maanden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | | pagina 3