HET GEZIN: EERSTE TEMPEL
WAAR DE MENS LEERT BIDDEN
Mgr. v. d. Burg en pater Wesseling
over de Stille Omgang
Koorts,
Laat heb ik II
bemind
NOORMAN
Het kind moet gevormd worden tot
een volwaardig christen
Wij luisteren naar
Vastenbrief van Nederlandse bisschoppen
Hechtheid van huwelijk
basis van het gezin
Slechts de geestelijke gesteldheid belangrijk
Jubileumaflaat is te
Heilo te verdienen
door ETHEL MANNIN
PAGINA 3
MAANDAG 5 FEBRUARI 1951
Onverbreekbaarheid van
het huwelijk
Griep?'n Mjjnhardlje
Woningbouw moet rekening
houden met grote gezinnen
f Grijp het kwaad in de 4
wortel aan en neem
lif vanavond één of twee
moet gij blij zijn als de priester als her
der Uwer zielen tot U komt om U te
helpen bij Uw grote taak. Gelukkig het
gezin, waar de priester als een andere
Christus welkom is; daar zal hij de
vrede en de zegen Gods brengen, gelijk
de H. Schrift ons leert.
In het licht van deze grote waarheden
en gedreven door Onze Herderlijke be
zorgdheid voor Uwe gezinnen mogen
wij hier wel eens oprecht zeggen, wat
Ons ten aanzien van de gezinnen tegen
woordig bijzondere zorg baart.
Het baart Ons ten eerste zorg, Dier
bare Gelovigen, dat het huwelijk tegen
woordig dikwijls zo slecht voorbereid
wordt. De verkering is immers de voor
bereiding op het huwelijk. Wie moet
niet erkennen dat de verkeringen tegen,
woordig vaak veel te vroeg beginnen,
dat zij dikwijls ontaarden tot zondige
gelegenheden, en dat zij de verkerenden
veel meer op een hartstochtelijke samen
leving dan op een heilige eenheid voor
bereiden. Het huwelijk moet ook op een
geestelijke basis kunnen bouwen. Zij, die
zich op het huwelijk voorbereiden, moe.
ten niet alleen een natuurlijke liefde
aankweken, zij moeten nog veel meer
door gebed en offer tot een geestelijke
eenheid komen, waarop de goede God
een Christelijk gezin kan Opbouwen.
Het baart Ons ten tweede zorg, Dier
bare Gelovigen, dat zovelen de heilige
wetten van het huwelijk niet meer of
niet voldoende meer onderhouden. De
duivel tracht hierdoor de fundamenten
van het Christelijk gezin te ondermijnen.
Als vader en moeder gaan zondigen
tegen het leven en elkanders lichaam
en ziel niet meer eerbiedigen, hoe zul
len zij dan nog heiligende werktuigen in
Gods hand kunnen zijn om het ziele-
leven van hun kinderen te bevorderen?
Het baart Ons ten derde zorg, Dierbare
Gelovigen, dat er steeds meer gezinnen
gevonden worden, waar weinig of niet
wordt gebeden, en waar men de kinde
ren niet meer door woord en voorbeeld
de weg leert naar de kerk en tot de
H.H. Sacramenten, waar de opvoeding
niet sterk genoeg is en de kinderen wor.
den verwend. Zulke gezinnen worden
als een „rammelend bekken en een rin-
16. De Noorman is er van overtuigd dat er een verband moet bestaan tussen de
raadselachtige gebeurtenissen op Tyrfing en de gewelddaden in het Oostelijk leen.
Welk verband kan hij nog niet vaststellen, maar het kan toch nauwelijks toevallig
zijn, dat die pijlenkoker daar werd gevonden. Eric besluit eerst de zaken op de
burcht af te handelen, alvorens hij naar Astara vertrekt. Deze nacht wil hij
trachten de raadselen op te lossen.
In een afgelegen gedeelte van de burcht treft hij na zonsondergang de oude Gost,
die bevend van opwinding en vreugde op de koning staat te wachten.
„Ge kunt u nu mijn vertrouwen waardig tonen!" zegt Eric. „Deze nacht komt het
er op aan!"
„Ik heb lang geslapen, heer koning," verzekert Gost hem op vertrouwelijke loon,
„om goed wakker te kunnen blijven!"
„Ik verwacht niets anders," antwoordt Eric. Snel legt hij de oude knecht uit, hoe
deze zich moet opstellen. Gost knikt ijverig. Ja, hij heeft het begrepen. „Geen muis
zal mij ontsnappen," zegt hij met een grijns. Eric kalmeert hem. „Zorg maar, dat ge
niet gezien wordt!"
Voor hij zich ter ruste begeeft, maakt de Noorman zelf nog een rondgang door de
Advertentie
kelend cymbaal", waar de liefde tot God
ontbreekt, en „zonder de liefde zijn wij
niets", en zijn de ouders ook niets voor
hun kinderen. Het baart Ons ten vierde
zorg, Dierbare Gelovigen, dat er zovele
ouders zijn, die menen dat de opvoeding
en bepaaldelijk het onderricht van hun
kinderen maar in de school of in andere
opvoedingsinstituten moeten gegeven
worden. Wie zo doet, maakt het hulp
middel tot hoofdzaak. Dan moeten de
kinderen juist het voornaamste ontberen
en zal het hulpmiddel ook niet vol
doende kunnen baten.
Het baart Ons ten vijfde zorg,
Dierbare Gelovigen, dat een echt
wereldse geest in zo vele gezinnen
is kunnen binnendringen. „De duivel,
de wereld en het vlees" belagen onze
kinderen toch al meer dan ooit.
Wanneer deze drie vijanden van het
Christelijk leven nu ook nog toegang
vinden tot het Christelijk huisgezin,
dan wordt het voor de jonge en rij
pende mens bijna onmogelijk om
tropole-orkest en soliste, 18.48 sport.
„Dit is leven", jeugd, 19.00 nieuws, 19.15
jeugd, 20.00 nieuws, 20.06 de gewone
man, 20.12 We gaan naar Parijs, muzi
kale zotternij, 21.30 gevar. progr.. 22.45
Avondgebed. 23.00 nieuws, 23.15 gram.
ENGELAND. BBC, home service, 330
m.: 19.20 mars- en walsmuziek, 23.15
strijkkwartet.
BBC, light progr., 247 en 1500 m.: 12.15
dansmuziek, 13.15 Revue-orkest en so
list. 13.45 Schots orkest, 16.00 instru
mentaal kwintet en soliste, 17.30 gevar.
muziek, 18.45 licht orkest, 23.20 dans
muziek, 23.45 rhytl*nisch kwintet, 0.15
lichte muziek.
NORDWESTDEUTSCHER RUNDFUNK
309 m.: 13.20 omroeporkest, 15.40 amu
sementsmuziek, 19.00 orkest, koor en
solisten, 0.35 amusementsmuziek.
BRUSSEL. 324 m.: 12.32 licht ensem
ble, 22.15 licht ensemble.
484 m.: 12.05 licht orkest, 16.00 om
roepkoren en piano, 20.00 „Hans, le
joueur de flüte", opera.
FRANKRIJK, nationaal progr., 347 en
249 m.: 12.30 orkestconcert, 19.00 orkest
concert, 20.00 orkest en soliste, 23.20
kamermuziek.
dansmuziek. 20.00 orkestconcert, 22.15
lichte muziek.
FRANKRIJK, nationaal progr., 347 en
249 m.: 12.00 lichte muziek, 15.30 ,,La
mascotte", opera, 17.45 orkestconcert,
20.00 lichte muziek, 22.30 oude muziek.
stand te houden, en zeker om uit te
groeien en te rijpen tot een echt kind
van God. En toch, langs zovele deu
ren mogen deze drie vijanden tegen
woordig in vele gezinnen binnen
dringen. Door boek en blad, door
kleding en drank, door ongepaste
taal en omgang neemt de „wereld"
vaak bezit van onze gezinnen. De
geest, welke buiten toch al zo ver
schrikkelijk heerst, geest van zinne
lijkheid en naturalisme denkt aan
de film, de kleding, de étalages, som
mige sportexcessen enz. kan zich
dan verenigen met de sfeer, welke in
huis is gaan heersen, en het jonge
kind kan bijna niet zuiver en gods
dienstig meer ademen. Ouders, als
uw kind thuis niet meer veilig is,
waar zal het dan veilig kunnen zijn?
Het baart Ons ten zesde zorg, Dier
bare Gelovigen, dat de trouw in en de
onverbreekbaarheid van het huwelijk
met de dag meer door onchristelijke en
soms zelfs volmaakt heidense opvattin
gen belaagd worden. Waar moet het
heen. Dierbare Gelovigen, met de vele
echtscheidingen? Maken hier de katho
lieken nog wel de uitzondering, welke
zij toch krachtens hun heilige overtui
ging moesten maken? De worm van de
ontrouw knaagt eigenlijk al een beetje
aan het begin van het huwelijk, door
dat men soms zonder noodzaak het bur
gerlijk huwelijk scheidt van het huwe
lijk voor God en de Kerk, en daardoor
enerzijds bewust of onbewust te veel be
tekenis aan dit burgerlijk huwelijk gaat
hechten, maar anderzijds ook aan de
mogelijkheid van scheiding ongemerkt
een te grote plaats inruimt. Waar de
eenheid en hechtheid van het huwelijk
niet hoog worden gehouden, daar wankelt
de basis van het gezin en dreigt te ver
worden tot een ruïne.
We konden en moesten nog veel meer
zeggen, Dierbare Gelovigen. Zo bijv.
dat het Ons allergrootste zorg baart, dat
er gelovigen zijn, die God als het ware
tarten door in concubinaat te gaan le
ven. In plaats van een heilig .erbond
komt hier een wezenlijk zondige ver
bintenis. God behoede ons volk voor
deze pest! Ook de zgn. gemengde huwe
lijken baren Ons grote zorg. Hoe zullen
vader en moeder hun hoogste taak goed
kunnen vervullen, als zij het oneens zijn
in de heiligste dingen? Als Wij heel
openhartig spreken, moeten Wij zeggen,
dat in een gemengd huwelijk de par
tijen reeds in en door de huwelijksslui
ting de kinderen, die zij van God hopen
te krijgen, te kort doen en achter stel
len bij hun eigen verlangens.
Alleen willen Wij nog zeer nadruk
kelijk zeggen, dat het Ons zeer grote
zorgen baart, dat zovele jonge mensen,
die graag zouden tro.uwen, door gebrek
aan woongelegenheid en andere econo
mische omstandigheden, dikwijls veel
te lang moeten wachten en soms zelfs
in een wanhopige stemming gaan ver
keren. Hier dreigt een zeer groot ge
vaar voor het geluk en de reinheid der
verkerenden en daardoor voor het ge
zonde en godsdienstige peil der jonge
gezinnen.
Dparom prijzen Wij de Overheid en
alle instanties, die werkelijk ijveren
voor woningbouw en woongelegenheid.
Wij moeten er echter op aandringen, dat
bij de woningbouw zoveel mogelijk re
kening wordt gehouden met de behoefte
van groeiende en grote gezinnen. Daar
om vermanen Wij nogmaals allen, die
hier iets kunnen doen, om toch mee te
werken, dat ook anderen het geluk van
de stichting van een eigen gezin kunnen
genieten, al moet dit dan ook gebetiren
ten koste van inkrimping van eigen
woongelegenheid.
Ook wijzen Wij onze ouders er op.
Het vijftiende jaar van het Episco
paat van Z.H. Exc. Mgr. J. P. Huiberg,
bisschop van Haarlem, is gisteravond in
de Kathedrale Basiliek te Haarlem met
een pontificaal lof In tegenwoordigheid
van vele gelovigen afgesloten. De bis
schop werd geassisteerd door pastoor C.
van Mierloo uit Heemstede en secreta
ris J. Groot als troondiakens. Als dia
ken fungeerde secretaris J. van der
Knaap en als subdiaken kapelaan J. Ag-
terof. Op het priesterkoor hadden o.a.
plaats genomen Mgr. N. L. A. Ammer-
laan, vicaris-generaal van het bisdom
Haarlem, en plebaan H. W. Agterof.
Der traditie getrouw heeft Mgr. Hui-
bers een predicatie gehouden, waarin
hij er op wees, dat de bijzondere zorgen,
die het afgelopen jaar bracht, mede door
de hulp van Maria te dragen waren.
Veel dank was de bisschop verschul
digd aan zijn diocesanen voor de hulp
bij de kerkenbouw tot nu toe verleend.
Aansluitend aan de Vastenbrief van het
Episcopaat over het gezin zeide de bis
schop dat het goede en godsdienstige
gezin van enorme waarde is voor de
geestelijke opbouw van het bisdom, om
dat uit zulke gezinnen de toekomstige
priesters en kloosterlingen voort moe
ten komen.
De bisschop deelde daarna mede, dat
krachtens een bijzondere bepaling allen,
die dit jaar ter bedevaart gaan naar
Heiloo en de twee kapellen bezoeken
de jubileum-aflaat kunnen verdienen.
Na afloop van deze plechtigheid wijd
de Mgr. Huibers het bisdom opnieuw
aan de H. Maagd toe.
Vanmorgen om half elf droeg Mgr. N.
L. A. Ammerlaan een plechtige H. Mis
op om Gods zegen af te smeken over
het zestiende bestuursjaar van Mgr.
Huibers. De bisschop was in vol ornaat
bij de H. Mis tegenwoordig evenals het
gehele kapittel en de ere-kanunniken.
Advertentie
V/% IrjMnDllii B
5 te La Guaira. ORMONDE 4 te Rotterd.
PARKHAVEN 5 te Algiers, PHRONTIS 4
te Rotterdam. POSEIDON p. 4 Kp. Hat-
teras n. La Guaira, PRINS ALEXANDER 3
van Halifax n. St. John, PR. WILLEM V
4 te Bathurst. RAKI 5 van Suez n. Makas
sar. REMPANG 5 van Pt. Saïd n. A'dam.
RONDO 3 te Los Ang.. SALAWATI 5 te
Bombay. SARANGAN p. 5 Guardafui n.
Belawan, SARPEDON 5 te N. Y., SIBA-
JAK p. 4 Gibr. n. Melbourne, SOMMELS-
DIJK 5 te Vera Cruz. STAD ALKMAAR
5 te Narvik. STAD ARNHEM p. 5 Oport»
n. R'dam, STAD LEIDEN 5 te Melbourne.
STAD MAASSLUIS 4 te Genua. SUMATRA.
5 te Karachi, TALISSE 5 van Genua ny
Balikp.. TEIRESIAS p. 5 Algiers n. A'cU;
zij nooit haar eigen gesteltenis kennen
en nooit weten dat, wat zij voelde, ver
liefdheid was. Wanneer hij, met grote
tederheid, naar haar lachte, voelde zij
haar bloed warm worden en leek het
alsof zij in haar hart op iets wachtte, op
een teken. Maar dit teken gaf hij nooit.
Francis, die eveneens naar haar zat
te kijken, begreep wel dat zij op weg
was verliefd te worden op Johann; maar
wie het zou winnenwas waarschijn
lijk de Kerk. Het verbaasde hem een
beetje dat hij niet langer afkerig was
van het idee. Het zou hun moeder ge
lukkig maken en als het was wat Ca-
thryn verlangde wel een mens moest
de weg gaan die hem het natuurlijkst
lag. Zij bevond zich al een poos gele
den meer dan halverwege de Kerk. Hij
vond het alleen een zonderlinge samen
loop van omstandigheden, dat hij haar,
door in een gril dit onbekende plaatsje
in Salzkammergut te kiezen, in aanra
king had gebracht met de enige per
soon die haar de rest van de weg kon
vergemakkelijken.
Het verraste hem dus niet, dat Ca-
thryn de Amanshausers vergezelde naar
de nachtmis.
Hij vroeg haar op Kerstmorgen:
„Heeft Johann de laatste twijfels bij je
weggenomen?"
„Ja via Augustinus."
„Ga je leren, wanneer we in Parijs
terug zijn?"
„Ik ga naar Engeland. Er is een Ierse
Jezuïet in Londen, die ik wil raadple
gen. Johann heeft me over hem gespro
ken en me aangeraden contact met hem
te zoeken.
„Dan blijf je zeker ook om je tentoon
stelling in te richten en ziet Montpar-
nasse je een tijdje niet terug?"
(Wordt vervolgd)
teerdheid. Frau Amanshauser was ge
kleed in paarse zij, heel ouderwets met
veel kant van voren; zij had de hele
morgen met krulspelden in het haar ge
lopen, maar nu was haar kapsel kunstig
opgemaakt. Zij deelde koekjes rond en
sneden kruidkoek. Herr Amanshauser
zat in een stoel met hoge rug, met een
grote kruik bier naast hem warme
wijn vond hij een damesdrankje en
rookte een pijp met porceleinen kop,
waar het Schloss te Salzburg op geschil
derd stond. Toen Lotte klaar was met
zingen, bracht zij Francis in verrukking
door op werkelijk bekoorlijke wijze
Mozart's Rondo in A mineur te spelen.
Cathryn zat in het licht met een schets
boek in haar hand en maakte schetsen
van verschillende mensen, maar van
Johann maakte zij er verscheidene. Jo
hann zat naar haar te kijken cn het deed
bijna pijn van de liefde, die hij voor
haar voelde; het liefst had hij haar in
zijn armen genomen. Hij had dit nog
nooit zo gevoeld bij eeft andere vrouw
en het bracht hem in verwarring.
Van zijn zeventiende jaar af had hij
zich vertrouwd gemaakt met de ge
dachte, dat liefde voor hem moest be
tekenen liefde tot God, liefde tot de
naaste De zelfbeheersing was daardoor
als het ware een soort van inwendige
eigenschap in hem geworden en deze
eigenschap leefde zo sterk in hem, dat,
hoewel hij niet ongevoelig was geble
ven voor de bekoorlijkheid van Ca-
thryns uiterlijk, hij toch het sterkst werd
aangetrokken door de uitstraling van
haar geest. Hij had daarom ook niet het
flauwste besef hoe weinig er van zijn
kant nodig was al was het slechts de
aanraking van haar arm in een intiem
gebaar om haar reserves te overwin
nen; doch hij zou er zelf niet tegen be
stand zijn. Maar zonder dit gebaar zou
