Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | 16 februari 1951 | pagina 3

Kan woning bouwprogram
nu nog uitgevoerd worden?

INDISCH INSTITUUT WORDT
„INSTITUUT VOOR DE TROPEN"

fricdenoorman: TL/rfvnq -

lussen neus tippen

Laat heb ik IJ
bemind

65

MINISTER SPITZEN OVER BEROEPS- EN
EIGEN VERVOER

Uiterste krachten zullen
worden ingespannen

Ambonese vrijwilligers
voor Korea

f 320.000 aan zwarte
winst verzwegen?

STAGNATIE bij de
HOOGOVENS

Bond van Mobilisatie-
Invaliden

KETEL VAN BADHUIS
ONTPLOFT

Hoofdarbeiderscentrale
nodig geaebt

Geen bemoeizucht van
de overheid

AKKERTJE

Conflict tussen Spoorwegen en busdiensten

'n kwaliteitsproduct

MGR. G. HARTMANN
HUISPRELAAT

door ETHEL MANNIN

VRIJDAG 16 FEBRUARI 1951

PAGINA 3

Australië laat 400
huizen bouwen

Door Nederlandse en
Italiaanse firma's

Ned. legerleiding geeft geen
gelegenheid tot aanmelding

Zes maanden geëist tegen
distillateur

Heffingen niet rechtsgeldig?

Geen persoonlijke ongevallen

Mr. Offermans voor de Arka

Nederland kan zich handhaven op
tropisch wetenschappelijk gebied

Optreden nieuwe Staten
der Nederl. Antillen

Geen licht week tijdens
Voorjaarsbeurs

VERVOERDERS TE UTRECHT BIJEEN

Koortsig

Neem

Gen.-maj. Tielens eervol
ontslag verleend

Conservenfabrikant
voor de rechter

f 10.000 boete geëist

Kort geding voor President
van Groninger rechtbank

Audiëntie

Verkiezingen Constituante
in Indonesië

Wetsontwerp goedgekeurd

WEER EEN NEDERLANDER
OP JAVA VERMOORD

Een geweldige kwestie

Korte herrijzenis

Arme moeders

Het bier is weer best

Wie zijn neus schendt

Minister In 't Veld heeft hedenmid
dag in Den Haag in een toespraak voor
de deelnemers aan de conferentie van
de subcommissie der volkshuisvesting
v0or de Raad van Europa de huidige
'Moeilijkheden in de woningbouw be
sproken.

De regering is er, aldus de minister,
steeds op uit geweest de spanning te
verminderen, enerzijds door het huurpeil
°P te voeren, anderzijds door te streven
Paar verlaging van de bouwkosten. Ten
aanzien van de huren belemmert de ex-
Port-positie van ons land een al te
drachtig optreden. Des te meer hebben
Mj ons in de laatste jaren geworpen op
de kostenverlaging. Dit streven is niet
Zonder resultaat gebleven, want in de
laatste twee jaren daalden de bouwkos
ten hier te lande van ongeveer 400 pro
eent tot ruim 300 procent van voor de
oorlog. Helaas hebben wij deze vermin
dering niet kunnen voortzetten.

De verscherping van de internationale
tegenstellingen, de toenemende bewape-
Ping, de stijging van de prijzen der
grondstoffen op de internationale markt,
de stijging van de kosten van levens
onderhoud en dientengevolge van de lo
nen, werken thans in omgekeerde rich
ting. Sedert enkele maanden bewegen
de bouwkosten in ons land zich weer in
stijgende lijn, daarbij komt, dat de eco
nomische positie van ons land door de
Internationale ontwikkeling ongunstig
'"ordt beïnvloed en dat de staatsfinan
ciën zwaar worden belast door de nood
zakelijke bewapening.

Zal het onder deze omstandighe
den mogelijk zijn ons woningbouw
programma uit te voeren? Spreker
kan helaas niet met stelligheid een
bevestigend antwoord geven. Voor
al de moeilijkheden van monetaire
aard gaan een steeds ernstiger belemme
ring vormen. Maar wel kan de minister
de verzekering geven, dat de uiterste
krachten zullen worden ingespannen om

De Australische regering heeft met
Nederlandse en Italiaanse firma's con
tracten ten bedrage van bijna een half
Piillioen pond sterling afgesloten voor
de bouw van vierhonderd huizen m
bergachtig gebied. Het betreft hier wo
ningen in de omgeving van krachtsta
tions.

De minister voor de nationale ontwik
keling, Casey, heeft nader verklaard,
dat dé Italiaanse aannemersfirma Leg-
nami Pasotti en de Nederlandse firma
„Bredero's Bouwbedrijf" de woningen
door hun eigen personeel zullen laten
bouwen. De Italiaanse firma heeft zich
verplicht de door haar te bouwen hui-
Zen binnen één jaar voltooid te zullen
hebben.

Het bureau Zuid-Molukken te Den
Haag deelt mede: „Naar aanleiding
van het door de vertegenwoordiger
der Zuid-Molukse republiek aan de
Veiligheidsraad gedane aanbod van
twee bataljons Ambonese militairen,
die zich thans nog in kampen op Ja
va bevinden, heeft de Nederlandse
legerleiding in Indonesië thans de
gelegenheid opengesteld tot aanmel
ding van vrijwilligers voor Korea."
Naar aanleiding van dit bericht verne
tten wij van bevoegde militaire zijde in
Hen Haag, dat hier een misverstand in
het spel moet zijn. De Nederlandse leger
leiding heeft, zoals reeds werd bekend
gemaakt, aanmelding voor Korea open
gesteld. Ook de Nederlandse militairen
'n Indonesië kunnen zich als vrijwilliger
Voor Korea aanmelden, evenals Neder
landse militairen in Suriname en de Ne
derlandse Antillen.

De Nederlandse regering denkt er ech-
fer niet aan de Ambonese militai-
ren met tijdelijke K.L.-status, die Indo
nesisch burger zijn, de gelegenheid te
geven zich aan te melden voor Korea.
Een dergelijke handelwijze, zo gaf men
*e verstaan, zou buiten de bevoegdheid
v»n de Nederlandse regering liggen.

de jaren 1942—1946 heeft deze man
*®n zwarte winst groot 320.000,niet
de belasting opgegeven, aldus de
JJfficier van Justitie, mr. dr. M. S. van
bosten, Donderdagmiddag in zijn re
quisitoir voor de Rotterdamse recht-
J^nk in de zaak tegen de 46-jarige dis-
:"'ateur W. E. H. M. M. uit Schiedam,
,eeen wie hij wegens overtreding van
Jet buitengewoon navorderingsbesluit
gevangenisstraf van zes maanden
riste.

M. zou in 1945 op een buitengewoon
jiJPgiftebiljet zijn zuiver inkomen over
C*4!. 1942 en 1943 onjuist hebben inge-
Uld. Ook zou het in September 1945
Pgegeven vermogen van 480.273,94
Yet juist zijn, aldus de dagvaarding.
i-Pcder zou de opgegeven winst over
h 44 eu van 1 Januari '45 tot 1 Septem-
'45 resp. ƒ51.477,80 en ƒ1.000,— niet
'°ppen. Tenslotte vermeldde de dag-
aprding, dat M. aan de adjunct-rijks-
ccountant in strijd met de waarheid
a hebben meegedeeld, dat een zekere
N. twee zeiljachten en een auto voor
v'4.800,en een zekere S. goederen
T°c hem had verkocht.
u "-spraak 1 Maart.

-'^oor de hogere schrootprijzen stagm
®e afleveringen aan de Kon. Ned.

de woningproductie op een zo hoog mo
gelijk peil te handhaven. Wij zullen onze
arbeidsproductiviteit verder opvoeren,
wij zullen ons in het belang van een
goede huisvesting minder noodzakelijke
dingen moeten ontzeggen. Wij zullen al
les doen om de bouwkosten te vermin
deren.

De minister denkt hierbij aan diffe
rentiatie in de woninggrootten, waar
door verspilling van woonruimte wordt
vermeden. Aan uiterst efficiënte platte
gronden, aan rationalisatie en standaar
disatie. Reeds is in dit opzicht in de laat
ste jaren het een en ander bereikt. Het
zal in de toekomst nog sterker worden
aangepakt, zo besloot de minister.

De in Amsterdam gevestigde Neder
landse Vereniging van mobilisatie
invaliden en nabestaanden heeft onlangs
het oordeel van het ministerie van Oor
log gevraagd over enkele bepalingen in
de statuten en het huishoudelijk regle
ment van de bond van mobilisatie
invaliden en hun nabestaanden, waarvan
de heer De Boer te Drachten voorzitter
is. Het ging voornamelijk over de vraag,
of de bond gerechtigd is leden te ver
bieden uit de bond te treden en of de
bond 15 pet. mag heffen op pensioenuit
keringen.

In een antwoord-schrijven heeft het
ministerie van Oorlog thans als zijn me
ning weergegeven, dat aan de uittreding
der leden wel beperkingen gesteld kun
nen worden. Deze beperkingen kunnen
echter niet zodanig zijn, dat uittreding
zou worden verboden. Ten aanzien van
de verplichting, die de bondsleden is op
gelegd om 15 pet. af té staan van het
buitengewoon militair pensioen voor
mobilisatie-slachtoffers 19141918 over
het tijdvak van 1 Januari 1947 tot en met
31 December 1948, geeft het ministerie
als zijn oordeel weer, dat deze bepaling
in strijd is met de statuten van de bond.

Het ministerie van Oorlog beschouwt
de bond vanzelfsprekend wel gerechtigd
om contributie te heffen, maar is van
mening, dat deze heffing ongeldig is. De
bond kan naar het oordeel van het mi
nisterie van Oorlog geen aanspraak ma
ken op de betaling van deze 15 pet. Le
den, die reeds aan deze bepaling gevolg
hebben gegeven, kunnen aldus het mi
nisterie van Oorlog, het door hen be
taalde bedrag terugvorderen.

Advertentie

Door tot nu toe niet opgehelderde
oorzaak is gisteren de ketel van het ge
meentelijk badhuis te Geldermalsen
ontploft. Het vierhonderd kg. wegende
gevaarte werd van zijn voetstuk gelicht,
zocht een uitweg door het dak, ging
veertig meter de lucht in, schampte in
zijn val dak en zijmuur van een twintig
meter verder aan de overzijde van de
straat gelegen woonhuis en kwam daar
op het plaatsje terecht.

Gelukkig had het badhuis op dat uur
geen bezoek. Van het uit vier personen
bestaande personeel bekwam niemand
letsel. Het gebouw echter werd ernstig
beschadigd.

(Van onze correspondent)

Gisteren is te Utrecht de Landelijke
Hoofdgroep Rijksambtenaren van de Alg.
R.K. Ambtenarenver. te Utrecht bijeen
geweest voor haar jaarvergadering onder
voorzitterschap van mr. J. N. Metz. Tij
dens deze bijeenkomst hield mr. W. H.
M. Offermans een inleiding over „De
A.R.K.A. in het vakorganisatorisch be
stel".

Wellicht, aldus spr., schijnen er mo
menteel dringender vragen te zijn, die
ons naakte bestaan raken. De oplossing
dezer vraagstukken eist niet alleen, zo
als gen. Eisenhower het stelde, samen
werking en opofferingsgezindheid, doch
ook, naar onze katholieke inzichten,
rechtvaardigheid en naastenliefde. Deze
zullen wij in concreto voor onszelf en
onze medemensen moeten toepassen en
daarvoor zijn een levend besef van de
beroepsmoraal en een practische kennis,
waarom en hoe de komende medezeg
genschap verwezenlijkt moet worden,
onmisbaar. Dit zijn dan ook de taken,
die de vakorganisatie van overheidsper-
soneel-hoofdarbeiders zich stelt. De mens
in zijn arbeid moet de oplossing van het
probleem brengen.

Daarom heeft de vakorganisatie te zor
gen voor ambtelijke vorming, voor ver
werving van en inzicht in de medezeg
genschap en voor een juiste vormgeving
der kath. vakbeweging.

Wat dit laatste betreft, wees spr. op
het functionele onderscheid tussen
hoofd- en handarbeiders, dat de grond
slag der vakbeweging moet zijn. De ko
mende medezeggenschap maakt een
hoofdarbeiderscentrale noodzakelijk. Dit
is geen pleidooi voor twee totaal onaf
hankelijke vakorganisaties, maar wel
voor een erkenning van de zelfstandig
heid der hoofdarbeiders.

Tijdens de vergadering werden de af
tredende bestuursleden bij enkele can-
aidaatstelling herkozen.

Donderdag 22 Februari zal opnieuw
een detachement leerling-vliegers van
de luchtmacht naar de Ver. Staten van
Amerika vertrekken. Het detachement,
dat bestaat uit drie officieren, vier on
der-officieren en vijf soldaten, wordt ge-
stationneerd op Good-Fellow Air-Force
base, San-Angelo in Texas.

~V8<ï.^ens in hoge mate. Het eerste ge-
■6 hiervan is geweest, dat de Hoog-

lui
*01

O Ver,.

Sobri-ieen staal°ven, die tijdelijk niet
*?rri iA Wfcrd. omdat er reparaties aan
de moesten worden, niet meer in

Productie zal opnemen.

todat °yeri£e staalovens blijven werken,
V, «ie Productie weinig zal afnemen
Öcn n verdere stagnatie kan niet wor-
«U de l?r,oken daar zowel de ertspositie
kolenpositie vrij redelijk zijn.

De koninklijke vereniging Indisch
Instituut zal op korte termijn een
nieuwe naam krijgen. Het ligt zoals be
kend in de bedoeling deze vereniging te
herdopen in „Koninklijk Instituut voor
de Tropen".

Mr. A. A. Aberson, algemeen secretaris
van het instituut, heeft verteld, dat tal
rijke factoren tot de naamwijziging
geleid hebben.

In de laatste tijd heeft men, ook in
regeringskringen, behoefte gevoeld
aan de activiteit van het instituut
enige uitbreiding te geven en wel in
die zin, dat ook aan de. tropische
gebieden buiten Indonesië, Suriname
en de Antillen, aandacht zal worden
geschonken. Het werk, waarmede de
wetenschappelijke staf van het insti
tuut zich ophoudt, laat zich niet door
bepaalde grenzen binden en de onder
zoekingen kunnen zich moeilijk beper
ken tot een afgebakend gebied.

Het instituut, waarvan de oorspronke
lijke naam, „Koloniaal Instituut" op 20
Augustus 1945 werd veranderd in „In
disch Instituut", zal thans bij de tweede
naamsverandering, aldus mr. Aberson,
elke suggestie betreffende de vroegere
verhouding tussen Nederland en Indo
nesië laten varen.

De benaming „Indisch Instituut" werd
van Indonesische zijde niet geappreci
eerd. Men overwoog, dat het bestuur
blijkbaar de sprong naar „Indonesisch
Instituut" te groot had geacht.

Daartegenover stond natuurlijk, dat
Suriname en de Antillen, die ook van
het werkterrein van het instituut deel
uitmaken, zeker een protest zouden
hebben laten horen, indien de naam
„Indonesisch Instituut" zou worden in
gevoerd. Ook van deze zijde had men
echter bezwaren tegen het kortere „In
disch Instituut". Immers, zo redeneert
men daar, Indisch is voor ons Indonesië
en India. Wij rekenen ons tot het Ca-
raibisch gebied.

Rekening houdende met al deze fac
toren en zeker niet in de laatste plaats
met de omstandigheid, dat uitbreiding
der werkzaamheden voor de tropische
wetenschappen dringende eis is, ging
het bestuur er toe over de naam „In
stituut voor de Tropen" aan te houden.

„Belangrijk voor ons is de omstandig
heid," aldus mr. Aberson, „dat de „Wes
terse landen" (ook Amerika) bezig zijn
zich opnieuw te organiseren en te groe-

Verschenen is een Staatsblad, houden
de Koninklijk Besluit no. 46 van 15
Februari, waarbij wordt bepaald, dat de
thans zitting hebbende Staten der Ned.
Antillen 21 Februari 1951 worden ver
vangen door de op 21 December 1950
gekozen Staten.

De geprojecteerde lichtweek tijdens de
Voorjaarsbeurs te Utrecht kan niet door
gaan. De directeur-generaal van de be
drijven in Den Haag heeft in verband
met de kolenschaarste geen toestemming
kunnen verlenen. Wanneer de kolen-
positie in de loop van het najaar zal
verbeteren zullen de Üchtweekplannen
worden uitgevoerd bij de Najaarsbeurs.

peren niet alleen onderling, doch ook
ten aanzien van die landen, welke nog
behoren tot de z.g. „laag-ontwikkelde
voor zover ze bereikbaar zqn. Met de
overtuiging, dat de „koloniale" verhou
dingen een einde moesten nemen, is het
besef gekomen, dat men er niet mede
kan volstaan deze landen hun onafhan
kelijkheid te laten, doch dat men tevens
het surplus aan „Westerse" kennis ter
beschikking moest stellen voor een ver
snelde ontwikkeling van die gebieden.
Voor Nederland ligt, na het verlies van
Indonesië, nu de mogelijkheid open zich
althans op tropisch-wetenschappclijk
gebied te handhaven.

26. Met een snelle beweging laat Eric zijn paard vooruit springen. Tegelijk wendt
hij het hoofd om. Was die kreet van Vagen voor hem bedoeld? Ja! Daar gaat de
Fret met opgeheven zwaard de onverlaat te lijf, die de Noorman van achteren wilde
aanvallen. Met niets ontziend geweld kletteren de zwaarden op elkaar. Over en weer
worden de aanvallen gepareerd, hijgend gaat de ademhaling van de gemaskerde.

„Nu handelen!" besluit de koning en fel rijdt hij op de andere leden van de
bende in. Maar blijkbaar durven ze een rechtstreeks gevecht niet aan. Twee van de
bandieten geven hun paard de sporen, voor de Noorman uit. Deze wendt opnieuw
de teugel, juist op tijd om te zien hoe de gemaskerde tegenstander van Vagen met
een laatste krachtsinspanning zijn zwaard wijd uithaalt. Zo hard wordt de Fret
er door getroffen, dat hij ruggelings van zijn paard stort. Vergeefsxgrijpen zijn

handen steunzoekend in de lucht.

In een oogwenk staat Eric naast hemMaar er dreigt geen gevaar meer. De rovert
ruimen snel het veld. Tandenknarsend van woede en vernedering komt Vagen
moeizaam weer op de been.

„Zijt ge niet gewondvraagt Eric. De Fret schudt het hoofd.

„Dieven," scheldt hij, „moordenaars! Waar is mijn paard?"

Daar," wijst Eric in de richting van de vluchtende bende, ,j:ij hebben het opge
vangen en nemen het mee

Nadenkend staart de Noorman de weg af. Hij keert zich weer naar Vagen:

„Gij hebt mij het leven gered," zegt hij ernstig, „ik dank u daarvoor! Laten wij
nu naar de burcht gaan!"

(Van onze correspondent)

Bij gelegenheid van haar tienjarig be
staan heeft gisteren de Algemene Ver
laders- en Eigen Vervoerders-Organi
satie (E.V.O.) te Utrecht een openbare
bijeenkomst van haar bestuursleden ge
houden. Na een welkomstwoord van de
voorzitter, mr. F. E. Spat, richtte de
minister van Verkeer en Waterstaat, mr.
D. G. W. Spitzen, zich tot de aanwezi
gen.

Na een woord van gelukwens ging
min. Spitzen in op de verhouding tus
sen beroepsvervoer en eigen vervoer.
De moeilijkheden, zo zei hij, liggen niet
in de organisaties, maar in het verkeer
zelf. Wanneer de overheid zich met het
organisatiewezen bezighoudt, dan is dit
dus geen bemoeizucht. Want hèt ver
voer als geheel vormt één enkel pro
bleem en waar de naald tussen beide
organisaties op en neer schommelt, daar
is een belangeloze scheidsrechter no
dig. Men houd toch vooral dit in het
oog, zo besloot de minister, dat het ver
keer nooit een eigen doel heeft en dat
men zich derhalve voortdurend de
vraag moet stellen:'Voldoe ik aan de
taak, die mij maatschappelijk gesteld
is?

De oud-minister van oorlog en direc
teur der Alg. Kunstzijde Unie N.V., mr.
J. Meynen, toonde vervolgens aan, hoe
zeer de verschuivingen in de vervoers
kosten en de dienovereenkomstige be
drijfsstructuur een grotere belangstel
ling van de verlader voor het vervoer
hebben teweeggebracht. De manier,
waarop de verlader bij het vervoerbe
leid wordt ingeschakeld, is wellicht een
unicum in Europa. Spr. riep zijn toe
hoorders daarom op, om op deze weg
van samenwerking ongedwongen voort
te gaan.

Nadat de heer P. J. H. Gardeniers
over de practische problemen t.a.v. het
vervoer in ieder bedrijf had gesproken,

besprak tenslotte de voorzitter de
.plaats, welke in de komende vervoers-
wetten aan verlader en eigen vervoer
der is toegekend. Hoeveel waardering
er ook bestaat voor het element be
scherming, dat zij bevatten, dit element
mag de soepelheid van het verkeer niet
te loor doen gaan. De taak van de E.V.O.
aldus besloot mr. Spat, is ten deze
voorlichtend op te treden.

Vertegenwoordigers van de ministe
ries van Economische Zaken en van
Verkeer en Waterstaat, alsmede van de
K.v.K.'s woonden de bijeenkomst bij.

Advertentie

Bij K.B. is met ingang van 1 Februari
1951, op het daartoe door hem gedaan
verzoek, eervol ontslag uit de militaire
dienst verleend aan generaal majoor P.
M. H. Tielens, van de generale staf, on
der dankbetuiging voor de veeljarige en
belangrijke diensten door hem aan den
lande bewezen. Met ingang van 1 Maart
1951 is, op het daartoe door hem gedaan
verzoek, eervol ontslag uit "de militai
re dienst verleend aan luitenant-kolonel
K. van der Weerd, van het wapen der
infanterie.

Tegen de fabrikant P. J. U. uit Ter
Aar is f 10.000 boete geëist. H\j zou n.1.
de vestigingswet hebben overtreden

Aan deze fabrikant was het inzouten
van groenten en het inmaken van uitjes
en augurken toegestaan. Hij diende tot
zeven maal een aanvrage in om andere
groenten, speciaal voor de export, te
mogen inblikken. Regelmatig kreeg hij
afwijzend bescheid. Ondertussen was
zijn fabriek met inblikken bezig. Na
enkele waarschuwingen om hiermede te
stoppen kreeg U. tenslotte proces-ver
baal.

Getuigen en deskundigen werden in
deze zaak voor de Haagse rechtbank
gehoord. De fabrikant hield vol, dat hij
hoopte een vergunning voor inblikken
te krijgen. Er draaiden in de laatste jaren
veel groenten op de veilingen door en
hij kon ingeblikte groenten verkopen,
welke bewering hij met getuigen staafde

Uitspraak 1 Maart.

De opheffing van verschillende spoor
lijnen in het Noorden in verband met
kolenschaarste en het vervangen van
trein door autobussen, o.m. op de route
GroningenRoodeschoolDelfzijl, wordt
door de autobusondernemingen D.A.M.
en Marnedienst als oneerlijke concur
rentie gezien, waardoor ernstig afbreuk
wordt gedaan aan de belangen van de
ondernemingen. Zij hebben de president
van de Groninger rechtbank, jhr. mr.
W. W. Feith, in kort geding gevraagd
de Nederlandsche Spoorwegen te bevelen
deze vervangende busdiensten te staken.

Deze zaak diende gisteren voor de
Groninger rechtbank in kort geding.
Voor de busondernemingen de D.A.M.
en de Marnedienst trad op mr. R. A.
Vos, die er op wees, dat de stations
veelal buiten het dorp liggen en de bus
sen de passagiers midden uit het dorp
weghalen. Zo was Middelstum tot dus
ver geheel klant van de Marnedienst,
omdat het naastbijzijnde station vier ki
lometer af lag. Thans niet meer, door
de busdiensten van de Spoorwegen. Bo
vendien lassen de Spoorwegen zoge
naamde sneldiensten in, die langs ge
heel andere routes gaan, zonder stop
pen in tussenliggende plaatsen. De be
staande busdiensten zijn door hun ver
gunning gebonden aan bepaalde routes
en bepaaldè tijden en kunnen dus moei
lijk concurreren. Bovendien vroeg mr.
Vos zich af of de treinen wel ooit te
rug zullen keren. Misschien is het wel
de bedoeling de treindiensten op die
manier geruisloos op te heffen.

Namens de Nederlandsche Spoorwegen
trad mr. N. J. Polak op, die op de ont-

Advertentie

stane noodtoestand wees. Omdat de
N.S. toch het reizigersvervoer zo goed
mogelijk wilde uitvoeren haar op
dracht van regeringswege, meende pl.
werden bussen ingeschakeld. Hoe
eerder de veel goedkopere treinen
weer rijden, hoe liever, meende pl., die
constateerde, dat er voor overleg geen
tijd was. Zo veel mogelijk zullen de
plaatselijke stations stopplaatsen zijn.
De sneldiensten langs het Damsterdiep
zijn inmiddels stop gezet. Overigens
constateerde de verdediger van de
Spoorwegen, dat het reizigersvervoer
sterk was teruggelopen en dat de bus
ondernemingen er juist voordeel van
hebben getrokken.

r. Polak verdedigde de wettigheid
de handelswijze en was van me
ning, dat de president in deze onbevoegd
was en dat de minister de aangewezen
beroepsinstantie is. Mr. Polak conclu
deerde tot onbevoegdverklaring van de
president. Uitspraak in dezen volgt.

De Aartsbisschop van Utrecht, Z.Em.
Joh. Kard. de Jong, zal in de komende
week alleen op Dinsdag, Woensdag en
Donderdag audiëntie verlenen.

Mr
an

De president van het Groot-Seminane
Rijsenburg te Driebergen, Mgr. G. C.
Hartmann, is benoemd tot Huisprelaat
van Z. H. de Paus. Z. Em. Joh. Kardinaal
De Jong heeft hem deze benoeming per
soonlijk medegedeeld.

Zoals zijn titel van tnonsignore aan
duidt, was president Hartmann reeds
Geheim Kamerheer. Hij is kanunnik
van het Metropolitaan kapittel, lid van
de Aartsbisschoppelijke Curie en „libro-
rum censor" van het Aartsbisdom. Reeds
van 1922 tot 1933 was mgr. Hartmann
professor in de H. Schrift te Rijsenburg.

De verkiezingen in Indonesië voor de
Constituante zullen getrapte verkiezin
gen zijn, de kiesplicht zal niet worden
opgelegd, aldus luidt het wetsontwerp
voor de verkiezingen van de Consti
tuante, dat in de kabinetszitting van
Donderdag werd goedgekeurd. Het ka
binet besloot voorts een raad voor de
algemene verkiezingen in te stellen, die
zal bestaan uit de ministers van Justi
tie, Binnenlandse Zaken en Voorlich
ting.

De heer Van der Ven, employé van de
suikeronderneming Tjurug In de resi
dentie Semarang. is Woensdag het
slachtoffer geworden van twee bende
leden. die hem in zijn hand en heup
schoten. Hij werd in het Elisabeth zie
kenhuis te Semarang opgenomen, waar
hij later is overleden.

De voorafgaande dag werden twee
employé's van de onderneming Getas bij
Salatiga door dertig gewapende perso
nen overvallen, toen zij het werkvolk
uitbetaalden. Zij wisten te vluchten met
achterlating van 20.000 rupiah.

De „Kota Gede" van de Koninklijke
Rotterdamse Lloyd is uit Rotterdam naar
Philadelphia vertrokken om daar een
volle lading van voor ons land bestemde
kolen te halen. De „Tomini" van deze
rederij zal in Maart een of twee reizen
naar Amerika maken om kolen te ver
voeren. Deze vaarten worden gemaakt
in het kader van de verschepingen voor
de Nederlandse regering. Zij betreffen
de aanvoer van de voor ons land zo zeer
nodige grondstoffen als kolen, graan enz.

Uit het
Engels
vertaald door
DICK
OUWENDIJK

37)

Dit scheen de gelegenheid te zijn. Ze
hoefden er niets van aan hun moeder
te zeggen; zij konden haar eenvoudig
vertellen dat ze met elkander hun va-
cantie wilden doorbrengen in Tirol
wat waar was. Als zij iets over bergen
zou vragen, konden ze haar zeggen dat
er niet veel was, dat de moeite waard
was om te beklimmen, wat ook waar
was; de Drindelhorn betekende, alles
bij elkaar, niet veel; er was een glet-
scher, maar Cathryn was zo handig,
dat het niet lang zou duren of zij was
ook op ijs gewend. Met een hele maand
tot hun beschikking hadden ze tijd in
overvloed om zich te trainen voordat
zij zich aan een beklimming van de top
zouden wagen. Als hij ooit Cathryn mee
wilde nemen voor een vacantie in de
bergen was het duidelijk, dat hij het nu
moest doen. Hij begaf zich naar Lon
den, alleen om er met haar over te
spreken.

Cathryn was natuurlijk vol geestdrift
voor het plan en Lady Sable voelde
zich onmiddellijk angstig. Zij had ge
hoopt, dat Cathryn over haar manie
heen zou zijn, omdat zij de laatste jaren
over bergbeklimmen niet meer sprak.

Ze zei plotseling: „Tirol dat bete
kent zeker dat jullie gaan klimmen?"

„Moederlief", zei Francis, „er zijn
geen echte bergen in Tirol".

Doch Lady Sable was in dat opzicht
niet geheel en al onwetend.

„Wat vertel je me nu?" zei ze. „Je
hebt er toch de Grossglockner en de
Kitzsteinhorn

„We komen niet in de buurt van de
Grossglockner of van de Kitzsteinhorn.
Bij Drindel heb je alleen maar de Drin
delhorn en iedereen die, zoals Cathryn,
al zo vaak de Pillar Rock en de Napes
Needle heeft beklommen, kan de Drin
delhorn blindelings doen". Er was ten
slotte een groot verschil tussen een leu
gen en een hyperbool, maakte hij zich
zelf wijs. Het lag ook niet in zijn be
doeling, zo stelde zijn geweten hem ge
rust, om haar te misleiden doch om haar
gerust te stellen, (Maar, hield zijn ge
weten vol, hoe is dat mogelijk zonder
haar moedwillig te bedriegen?)

„Is er geen gletscher op de Drindel
horn?" vroeg Lady Sable weer, angstig.

„Een gletscher is lang niet zo moeilijk
en gevaarlijk als een steile rotswand".
(De Drindelhorn-gletscher werd niet als
moeilijk beschouwd, vertelde hij zijn
geweten)

„Toch hebben mensen er hun leven
door verloeenT

„Moeder, lieverd, mensen hebben hun
leven verloren doordat zij in een trein
of een bus reden, of omdat zij een lad
der opklommen om appels te plukken!
Een gletscher doen met een gids, die dat
al twintig of dertig jaar heeft gedaan,
betekent niets. Als mensen in de bergen
een ongeluk krijgen komt dat, doordat
zij te zorgeloos of te eerzuchtig zijn. En
het is helemaal niet eerzuchtig, laat
staan tè eerzuchtig, om de Drindelhorn
op te gaan en ik ben ook niet van plan
zorgeloos te zijn. Ik heb tenslotte toch
ook mijn ervaring. U denkt toch, hoop
ik, niet dat ik Cathryn enig risico zal
laten nemen?"

Lady Sable wist hier alleen maar op
te zeggen: „Ook ervaren klimmers kun
nen een ongeluk krijgen. Dat kun je
iedere week lezen in de krant

Cathryn zei: „Ongelukken kunnen
overal gebeuren. Er is nooit iets met
me gebeurd als ik in Wasdale klom,
wat heel moeilijk was, waarom zou er
dan iets met me gebeuren in Oostenrijk,
waar het klimmen heel gemakkelijk is?
U hebt toch al die jaren dat u tussen
bergsport-liefhebbers hebt geleefd wel
geleerd dat de hoogte niets te betekenen
heeft dat een Alp van tienduizend
voet veiliger kan zijn dan een rots in
de Cuillins van tweeduizend voet".

Lady Sable voelde wel, dat hier niet
tegen te redeneren viel en nam daarom
haar toevlucht tot wat haar zoon en
dochter beschouwden als „gevoeligheid".

John had altijd gezegd, dat zij „over
spannen" raakte, wanneer het over berg
beklimmen ging. Maar het had haar
nooit opgewonden, wanneer de jongens
klommen in Great Gable of Scafell; zelfs
maakte zij zich weinig zorgen, wanneer
Steven of Francis verder trokken, naar
Ben Nevis om, als voorbereiding op

Terwijl heel de wereld zich aftobt met
schier onoplosbare wereldproblemen en
Engeland zelf gebukt gaat onder de ex
perimenten van de doordrijverige La-
bourregering, die krachtens een minuso-
cule meerderheid regeert, heeft zich in
het Britse Lagerhuis een even netelige
als schokkende kwestie voorgeda.an. De
bepruikte speaker weigerde n.l. een uit
1785 daterend voorschrift, waarbij de
leden van het parlement verplicht zijn
het hoofd gedekt te hebben, wanneer zij
tijdens een formele stemming een punt
van orde ter tafel willen "brengen, af te
schaffen.

De conservatief Leonard Ropner deed
een hartstochtelijk beroep op hem om
met de tijd mee te gaan en zei: „Hoeden
zijn ten dode gedoemd. De jacht op een
hoed wordt steeds moeilijker. De prooi
is haast niet te pakken te krijgen en
zelfs als de jacht met succes wordt be
kroond, is deze. zoals ik moet vaststel
len, dikwijls beschamend en onwaardig."
Hij stelde daarom voor, dat de sergeant
at arms voor geval van nood een nieuw
soort rood of blauw hoofddeksel, dat dan

Zwitserland, zich te oefenen op sneeuw
en ijs. Zij was altijd wel een beetje ang
stig geweest, maar wanneer zij Cathryn
op hun tochten meenamen raakte zij
geheel van streek en zij vond dan niet
eerder rust, voordat ze allemaal weer
veilig thuis waren. Het was natuurlijk
verkeerd, want alles lag in Gods hand
en zij probeerde zich er overheen te
zetten, maar de angst bleef toch in haar
knagen. Het kwam enkel door haar grote
liefde voor dit kind, een liefde die nog
groter scheen geworden nu dit kind op
het punt stond eveneens in de Kerk te
worden opgenomen. Het was echter
waar, wat Francis zei: waarom zou er
iets met haar gebeuren, nu zij een er
varen klimmer als Francis tot gids had
en dat op een berg, die niet moeilijk te
"beklimmen was? Zij was overdreven
angstig, maar Cathryn was haar dan ook
dierbaarder dan haar eigen leven; zij
was een oude vrouw en het zou spoedig
met haar gedaan zijn; Cathryn was jong,
zij bezat genie, zij scheen de verwerke
lijking van haar liefste dromen; Cathryn's
leven was van belang en bezat waarde;
haar leven was waardeloos.

Francis verloor haast zijn geduld te
genover zijn moeders angst; Cathryn
voelde er zich verdrietig onder. Er was
haar veel aan gelegen dat haar moeder
zich gerust zou voelen, wilde zij ten
volle kunnen genieten van deze kostelij
ke vacantie. Zij kon zich haast niet
voorstellen, dat zij niet zou gaan, nu
Francis 't haar gevraagd had. Eindelijk
'zou zij met hem „de witte berg" uit haar
dromen beklimmen. Al gaf zij zichzelf
toe, dat de mogelijkheid van Johann
nogmaals te ontmoeten van niet geringe
invloed was op haar enthousiasme.

(Wordt vervolgd)

bekend zou staan als „parlementaire
hoed" ter beschikking zou houden. De
speaker was het echter met de grote oor
logsleider Winston Churchill eens, dat
deze kwestie te ernstig was om haastig
beslist te worden, en zei, dat hij er over
na zou denken. En dat kan lang duren.

Te Cherac in Frankrijk kreeg de 80-
jarige boer Breton een hartaanval. De
toegesnelde dokter kon slechts de dood
constateren. Dies werd Breton netjes op
gebaard en de familie betrok de doden-
wake. Terwijl de rouwenden zich tijdens
deze droeve bezigheid even aan een
vluchtige maaltijd versterkten, rees de
betreurde Breton plotseling springlevend
overeind en verweet de van schrik ver
lamde gasten, dat ze hem niet hadden
uitgenodigd. Toen liet hij zich het eten
goed smaken. Het werd echter slechts
een kort uitstel van executie, want twee
dagen later kreeg magere Hein vader
Breton wekelijk te pakken en dit keer
was het definitief.

Op de Praagse begroting is een bedrag
uitgetrokken voor de inrichting van
kinderbewaarplaatsen, die dag en nacht
open zullen zijn. Ook moeders, die
's nachts moeten werken, zullen daar
hun kinderen kunneri onderbrengen.

De Britse soldaten op Malakka hebben
in 1950 in de militaire cantines meer dan
3.300.000 flessen bier gedronken. Geen
wonder, want het gaat er in de strijd
tegen de communisten voor genoemde
nationalisten nog altijd heet toe.

Een man, die in Zürich bij het och
tendkrieken van een carnavalsfeest te
rugkeerde en blijkbaar niet al te vast
meer op z'n benen stond, is door een
winkelruit getuimeld, waarbij door glas
scherven zijn neus werd afgesneden. Had
de man nu maar een feestneus op gehad!