STERK GERESERVEERD
Laat
WESTEN
t S'
Moskou heeft vriendschaps
verdrag zelf geschonden
EfcICDC NOORMAN: 4£et
Tito wil nog geen wapens uit het
Westen ontvangen
heb ik U
bemind
In memoriam
Mgr. Hopmans
Verbonden troepen weer
in de aanval
Wel als een aanval op Joegoslavië
onvermijdelijk zoa blijken
Chinees offensief verwaterd
de roden
hangerigkoorts f
AKKERTJES'
V.S.: Opnieuw verkeerde voorstelling
Rusland moet bewijzen
van vredeswil leveren
Zuivering in Italiaanse
communistische partij
Belgische mijnwerkers
beëindigen staking
Herhalingsoefeningen
Indonesië-veteranen
R*tra schepen van en
naar Indonesië
Ook inleveringsplicht
voor haver
NOG STEEDS TOT
OVERLEG BEREID
Anderhalf millioen man
kan wapens hanteren
door ETHEL MANNIN
Onderwijzerssalarissen
De 38ste breedtegraad
Grote verliezen van
PAGINA 3
MAANDAG 19 FEBRUARI 1951
Het interview met Stalin
Keiler onderscheiden
Stimulering van de
tarweteelt
Nieuwe Britse nota aan Rusland
Inzamelen oud papier
Autobestuurder onwel
geworden
COADJUTOR VOOR
KARD. DE JONG
BENOEMINGEN
Prof. Remmelts benoemd
te Leiden
ACHTTIEN JAAR VOOR
VIEBAHN
Tien jaar geëist tegen
G. Kettmann
K.B. verschenen over herzie-
ning van 1 Januari 1948 af
Advertentie
Druk de infectie grondig de kop in Neem één
of twee 'AKKERTJES',kruiponderde wolyp
en in korte tijd bent U weeropgeknapti
helpen direct.'
P® Westerse wereld heeft het propaganda-interview van Stalin, dat eind
^Orige week in de „Pravda" is gepubliceerd, met grote reserve ontvangen,
«et Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft in een verklaring
e uitspraken van Stalin verworpen als een nieuwe verkeerde voorstelling
an zaken, waardoor evenwel „de Russische verantwoordelijkheid voor de
ju. de wereld gepleegde aanvalsdaden" niet wordt verdoezeld. Het Britse
"Unisterle van Buitenlandse Zaken noemde de verklaringen van Stalin
In®? typisch voorbeeld van het verlangen van de Sovjet-Unie tweedracht
n de wereld te zaaien en misbruik te maken van het natuurlijke verlangen
naar vrede."
De Franse regering behield zich een
mcieel commentaar voor in afwachting
vrn j®en Srondige bestudering van de
«ledige tekst van het interview. Een
..oordvoerder verklaarde echter, niet te
erwachten, dat Stalin's opmerkingen
dl Padeli&e invloed zouden hebben op
rv .*ansen voor een bijeenkomst der
jff?te Vier. Wel hadden zij de situatie
cnt®lijk gecompliceerd.
Berichten uit de verschillende Europe-
hoofdsteden over de indruk van het
Stalin verleende interview maken
ouidelijk, dat West-Europa het over het
*i "J"> v» v,ai-xjuiujia uci uver nut
dn» mcen met Stahn eens is als hij zegt,
Si'- cen. oorlog niet onvermijdelijk is.
b-^n.verlangt van Stalin echter, dat hij
i-.trijzen van zijn vredelievende gezind-
ue'd levert.
Het feit, dat Stalin niet direct melding
U'n j e van de Duitse herbewapening
ordt door sommigen uitgelegd in deze
'h, dat hij het prematuur achtte, een
'sPraak te doen over deze kwestie op
jp ogenblik, dat over besprekingen tus-
h de vier grote mogendheden wordt
"Verhandeld.
Hetgeen Stalin zei over de UNO
^oi'dt uitgelegd als een bewijs van zijn
grote ontevredenheid over deze orga
nisatie. De Westelijke diplomatieke
hussies in Moskou vragen zich zelfs af
of de verklaring van Stalin wellicht
het voorspel is van een zich terugtrek
ken uit de UNO door de Sovjet-Unie.
Waarnemers in de Russische hoofdstad
"Ouden er in dit opzicht afwijkende
"leningen op na, maar de meesten hel
len over naar de overtuiging dat Rus-
d»*>»c'r° Secchia, de vice-president van
Italiaanse communistische party, die
«Vggekeerd is van zyn twee(jc rcjg
"*ar Moskau in een maand, is bezig een
•"vering van zfjn partij voor te bereiden.
°el is alle leden te verwijderen die er
in verdacht worden niet in te stemmen
r?®t blinde gehoorzaamheid aan Moskou,
«dus meldt U.P.
Het verluidt dat Secchia uit Moskou
*s teruggekeerd met orders om alle
2vvakke broeders weg te werken. Hij was
?P 9 Februari naar Moskou gegaan om
'hstructies te halen in verband met het
ontstaan van een titoïstische beweging
die reeds een kleine veertig communis
tische functionarissen en partisanenlei-
ders mee heeft gekregen, alsmede een
onbekend aantal gewone leden
Vrijdag keerde Secchia terug in Rome
a ij" weten dat het reeds lang uitge-
stelde congres van de Italiaanse commu
nistische partij in Maart zal plaats vin-
dil1 en dat partijleider Palmiro Togliatti
voor „herstel van gezondheid" sedert
vcernber in Moskou vertoeft, dan terug
Zijn om het congres te presideren.
neemt aan dat de zuivering voor
e tijd haar beslag zal krijgen.
.Be staking van ongeveer 70.000 Bel-
s'sche münwerkers, welke een week
oeft geduurd, is geëindigd, krachtens
Ij-h overeenkomst tussen werkgevers
h vertegenwoordigers van het mijn-
Ji-kersverbond. Beide partUen hebben
"cessies gedaan. De werkgevers heb-
een loonsverhoging aanvaard van
er procent, ingaande 1 Jan. J.l.
Deze verhoging werd reeds de vorige
®ek toegezegd, maar toen ingaande
1 Febr. j.l.
Ongeveer de helft van de Belgische
jJJijnwerkers heeft sinds vorige week
"laandag gestaakt. Zij verlangenden een
erhoging van vijf procent.
da^er rechtzetting van een in het enige
agen geleden over de herhalingsoefe-
"gen gepubliceerde officiële bericht
*®si0pen onjuistheid, wordt thans me-
0»gedeeld, dat van de eerste groep de
iiieren en het kader op 27 Maart en
"6 Ovo.i». ji
J- overige dienstplichtigen voor een ge.
A.n op 5 April en voor de rest op
Prrl in werkelijke dienst zullen moe-
-ite op 5 April en voor de rest op 6
U-ri1 in w«
komen.
st„oor enkele categorieën zal een iets
wijkende regeling gelden. In hun op-
i zal aan alle betrokkenen de voor
"er vastgestelde datum worden aange-
6 5 Ven.
Hc»? Maatschappij „Nederland" en de
ai"klijke Rotterdamsche Lloyd over
do®6in de komende maanden, ter af-
Op PlnS van de vele passage-aanvragen,
chart Djn Indonesië-Holland enkele
jTterschepen in te zetten,
tipvlr^wel ook de „Johan van Oldenbar-
"genKil en de ..Sibajak" welke op het
bestemd zijn voor reizen naar
t op bepaalde tijdstippen in de
ges °P Nederland zullen worden in-
d6 "akeld, laat het zich aanzien dat
*al ;^voerscapaciteit niet voldoende
gen 'J" om de binnengekomen aanvra-
jv te werken.
Otp bedoeling der maatschappijen is
itidig? beginnen met April maandelijks
d°en mogelijk een charterschip te
varen, zulks tot in Augustus of
w'®"ïber
tlartfo,"?r Alexander S. Keiler uit West-
tConnccticut), de voormalige
NcrfV? officer van de C.A.-missie
iapp ,Qerland, is voor zijn aan Neder-
f'c'er "Wezen diensten benoemd tot Of-
ln de orde van Oranje-Nassau.
Advertentie
Va„ end maagzuur is maar een kwestie
als - Cn twee minuten
biJLt" paar Rennies bij de hand nebt.
t^idden?1? dat zuurbranden op Uw maag
bi "et tl, en alle pijn behoort prompt
,'"rbij n.**r'leden. Een langdurige kuur is
OniUtbran<?„ "°dig. Als ge vandaag last van
VandaLop de maag hebt' kunt ge
n„jg reeds zelf constateren, wat
rpjtale" ci„o VOOr U zo in een hand-om-
Vf?edle Inderdaad een Ideale
Ro„«Ulg' Practisch en smakelijk,
rtdst, "nies bij Uw Apotheker of
land, althans voor het ogenblik, zijn
zetel in de UNO zal blijven bezetten.
Een belangrijke conclusie, die in Wes-
stelijke kringen te Moskou uit Stalin's
interview wordt getrokken, is, dat Stalin
nog steeds een vreedzame regeling in
Korea mogelijk acht. Stalin is biykbaar
van mening, dat Engeland en de V. S.
de Chinese vredesvoorstellen nog niet
definitief hebben verworpen. Tegeiyk
wordt aan Stalin's verklaring inzake Ko
rea deze interpretatie gegeven, dat de
Noord-Koreanen en de Chinezen In Ko
rea zullen blijven vechten indien geen
vreedzame regeling tot stand komt
hoelang de strijd dan ook mocht duren,
aldus meldt A.P.
Sommige Europese waarnemers zijn
van mening, dat de machthebbers in het
Kremlin vrezen, dat hun machtsgebied
in Oost-Europa en het Verre Oosten be
gint afbrokkelen. Het interview zou vol
gens hen in de eerste plaats bedoeld zijn
om het Russische volk op zijn gemak te
stellen dat de politiek van „kanonnen in
plaats van boter" beu begint te worden.
Het zou ook hebben gediend om groeien
de ongerustheid onder de communisten
in de Oost-Europese satellietstaten weg
te nemen, aldus meldt A.P.
Er zal behalve voor gerst ook een be
perkte inleveringsplicht voor haver worden
Ingesteld. Te Den Haag gevoerde bespre
kingen over de regeling tot inname van
gerst hebben geleld tot een gewijzigd sys
teem ter stimulering van de tarweteelt. Het
ligt In de bedoeling ongewenst sterke uit
breiding van verbouw van voedergranen
ten koste van de tarweverbouw enigszins
te remmen. Daarom is thans ook de ba-
ver bij de inleveringsplicht betrokken.
Van deze verplichte levering van gerst en
haver wordt evenwel vrijstelling verleend
op basis van de verbouwde oppervlakten
winter- en zomertarwe. Dit betekent, dat
per hectare tarwe een hectare haver of
gerst van inleveringsplicht zal worden vrij
gesteld. Bovendien wordt voor alle bedrij
ven, kleiner dan 40 hectare, ongeacht wat
verbouwd wordt, een oppervlakte van twee
hectare extra vrijgegeven, welke vrijstelling
voor een bedrijf met meer dan 40 ha cul
tuurgrond 3 ha haver zal bedragen. Voor
bedrijven groter dan 60 ha wordt de vrij
stelling 4 ha. en voor bedrijven groter dan
80 ha 5 ha haver.
Aangezien het niet mogelijk bleek de tar-
weprijs In aanzienlijke mate te verhogen,
wordt de door de regering gewenst geachte
uitbreiding derhalve gestimuleerd door het
vrijstellen van leveringsplicht van voeder-
granen.
Voor de provincies Drenthe, Overijssel
(exclusief Noord-Oost Polder), Gelderland,
Utrecht en Limburg zullen de maatregelen
niet gelden. Voor de overige provincies
zullen de zand- en veenkoloniale gebieden
buiten beschouwing blijven. Voor de hoe
veelheid gerst, welke eventueel binnen het
kader van deze regeling wordt ingeleverd
en als brouwgerst wordt bestemd, zal een
nader te bepalen brouwgerstpremie worden
vastgesteld.
Uitgegaan wordt van een leveringsplicht
van 2500 kilogram gerst en 2500 kilogram
haver per hectare. Eerst zal de haver en
daarna de gerst worden ingenomen.
Acht van de meer dan tweeduizend in de Verenigde Staten in opleiding zijnde
militairen van de landen van het Noord-Atlantisch Verdrag worden door pre
sident Harry Truman in Washington ontvangen. Staande van links naar rechts:
M. Sabbatini (Italië), J. Leyzat (Frankrijk), R. N. Langton (Canada), M. A. Peter
sen (Denemarken), H S. Edwards (Engeland), N. Astrup (Noorwegen), T. J. C.
Benninghof (Nederland) en A. Jonpkheere (België).
(Telefonisch van onze Londense
correspondent)
LONDEN, hedenmorgen.
Op Zaterdag ontbood de permanente
ondersecretaris van het Britse ministerie
van Buitenlandse Zaken, Sir William
Strang, de Russische ambassadeur te
Londen, de heer Zarubin, op het Foreign
Office om hem een nota van de Britse
regering te overhandigen voor doorzen
ding naar Moskou. Deze nota behoort
officieel slechts tot de serie welke de
regeringen van Groot-Brittannië en Rus
land sedert enige tyd uitwisselen over
het „schenden" door Engeland van het
Verdrag van Potsdam en het Engels-
Russische Verdrag van 1942. In feite
echter Is deze laatste nota tegelijkertijd
bedoeld als antwoord op de beschuldi
gingen, geuit door Stalin in de loop van
de vorige week tijdens een interview
met een vertegenwoordiger van „Praw-
da".
Deze Britse nota is wellicht het felste
protest dat sinds het einde van de oor
log door Engeland aan Rusland is ge
zonden. Verdeeld over een twintigtal
afzonderiyke punten geeft de nota bij
zonderheden van alle daden van agressie
en obstructie, verricht door Rusland in
de loop van de laatste jaren.
In het kort samengevat komt de in
houd van de nota neer op het vol
gende: Rusland heeft communistische
minderheden in alle Oost-Europese
landen geholpen om zich te verzekeren
van de macht. Het heeft alle pogingen
verijdeld om Hongarije, Roemenië en
Bulgarije te dwingen, die clausules in
de vredesverdragen na te leven welke
beoogden de rechten van de mens te
beschermen in genoemde landen. Het
steunde de Griekse communistische
rebellen en sprak zijn veto uit over
het voornemen van de Veiligheidsraad
een onderzoek in te stellen naar de
communistische coup in Tsjechoslo-
wakije. Het isoleerde Oost-Duitsland
van het Westen, ondanks de overeen
komst van Potsdam, en probeerde door
middel van een blokkade de Westerse
mogendheden uit hun zone in Berlijn
te verdrijven. Het ls begonnen met
de vorming van een Oost-Duitse leger,
macht. Het weigerde mede te werken
aan het Plan-Marshall, verleidde an
dere landen tot een eendere weigering
en steunde openlijk de pogingen van
de Kominform om het Europees Her
stelprogram te saboteren.
Het heeft geweigerd mede te werken
aan internationale organisaties, welke
bedoelden de wereldwelvaart te vergro
ten, heeft herhaaldelijk misbruik ge
maakt van het recht van veto om nieu
we leden te weren uit de V.N. of om
het bijleggen van geschillen te voorko
men. Het heeft herhaaldelijk redelijke
plannen voor toezicht op atoom-energie
en op ontwapening geweigerd te accep
teren en in de V.N, heeft Rusland alle
samenwerking en compromis gewei
gerd. Het heeft zich sedert de oorlog
er zo veel mogelijk van trachten te ver
zekeren, dat de volkeren van de Sov
jet-Unie en haar bondgenoten geheel
geïsoleerd bleven van de rest van de
wereld, verstoken van kennis van de
werkelijke feiten en bezield van haat
voor de Westerse naties. Russische da
den van niet-geprovoceerde agressie
„hebben aan de volkeren van de vrije
wereld duidelijk gemaakt, dat het com
munistisch imperialisme het niet zal la
ten bij dreigementen en revolutie".
De Britse regering, aldus de nota
heeft zich, evenals andere Westerse mo
gendheden, uit -louter zelfverdediging
gedwongen gezien haar defensie te ver
sterken en de hulp van Duitse militaire
eenheden te overwegen. De nota wyst
eveneens Stalin's bewering, dat Rusland
gedemobiliseerd zou hebben, van de
hand en verklaart, dat Rusland bezig
is zijn bondgenoten, waarvan somm'je
tijdens de oorlog bondgenoten zijn ge
weest van de Nazi's, te helpen hy het
weder opbouwen van hun legers.
Tenslotte verklaart de Britse regering
in deze belangrijke nota: „Desondanks
herhaalt de regering van Zijne Majesteit
haar dikwijls herhaalde verzekeringen.
De regering van Zijne Majesteit heeft
geen agressieve bedoelingen tegenover
de Sovjet-Unie of haar bondgenoten. Zij
heeft niet de bedoeling agressief Duits
militairisme te doen herleven, en zij zal
niet toestaan dat haar bezettingszone in
Duitsland zal worden gebruikt als een
uitgangspunt voor agressie.
Zy herhaalt haar bereidwilligheid om
In overleg met de Sovjetregering en
in de geest van paragraaf 5 van het
Engiels-Russiscb Verdrag te zoeken naar
een accoord met betrekking tot de voor.
naamste problemen, waarvan de oplos
sing een werkelijke en blijvende verbe
tering mogeiyk zal maken in de onder-
linge verhouding tussen beide landen".
2g. „Niemand mag het doel van deze tocht weten!" zegt de koning tot Awain en
Edward, de beide ridders van zijn gevolg. Hij heeft hen na de maaltijd in de. stallen
ontboden.
„Wij rijden dadelijk weg!"
Vragend zien de ridders hun heer aan. Op dezelfde toon vervolgde de Noorman:
„Een oud verhaal schijnt een rol te spelen in de vreemde dingen die hier geschied
zijn. Een man, die zich Tong der Vergetelheid noemt, kan ons dit uitleggen. En hem
gaan wij bezoeken. Maar geen woord hierover in deze burcht, want ik weet niet of
Hij maakt de zin niet af. De schaduw van een mannelijke figuur heeft plots zijn
aandacht getrokken. Hij beduidt de andere te zwijgen en sluipt onhoorbaar in de
richting waar de man zich moet bevinden.
„Luistervink spelen?" vraagt Eric dreigend.
Maar de knecht, die met een onnozel gezicht een zadel zit te poetsen, kijkt niet
op en gaat rustig voort met zijn werk.
In een radiorede heeft maarschalk Tito Zaterdagavond verklaard, dat hy
op het ogenblik geen wapens uit het Westen wil betrekken, omdat hij het
gevoel heeft, dat dit een aanval door Rusland en zUn satellieten op Joego
slavië zou kunnen uitlokken, eerder dan anders het geval zou zijn. Doch
indien wy zien, dat een aanval op ons onvermijdelijk blijkt, zal de situatie
natuurlijk anders zijn, voegde hy er aan toe. Dan zal Joegoslavië zich moreel
en politiek gerechtigd achten wapens van het Westen te ontvangen, zoals
het thans economische hulp ontvangt.
Tito verklaarde, dat als een invasie
mocht komen, Joegoslavië anderhalf
millioen man onder de wapens zou kun
nen brengen, ongeveer 10 procent van
zijn bevolking. Buitenlandse waarne
mers schatten het huidige Joegoslavi
sche leger op 600.000 man.
Tito sprak tot zijn elite-troepen op
een ogenblik, dat de Westelijke grote
mogendheden besprekingen houden
over gemeenschappelijke maatregelen
tot versterking van Joegoslavië en tot
afweer van een aanval der Comin-
formlanden op Joegoslavië. Tito deel
de zijn troepen mede, dat deze be
sprekingen in het Westen Joegoslavië
helpen, omdat zij aantonen, dat de
kwestie van onze veiligheid andere
landen groot belang inboezemt, het
geen de mogelijkheid, dat iemand ons
durft aan te vallen vermindert. Een
inval van de Cominformlanden in
Joegoslavië zou volgens Tito een al
gemene oorlog veroorzaken, daar loca-
lisatie van een oorlog in Europa on
mogelijk is.
„Het Westen helpt ons", aldus zelde
Tito echter verder, sprekend over de
materiële steun die Joegoslavië ontvangt,
„omdat men er daar van overtuigd is,
dat, wanneer wy zouden toegeven, de
Sovjet-Unie ons in gevaar zou brengen."
De Amerikaanse en andere Westerse
economische hulp werd niet om altru
ïstische doch om politieke redenen" ge
geven. Tito verklaarde met nadruk, dat
Joegoslavië niet de satelliet van een
grote mogendheid wil zijn.
In verband met de schaarste aan
grondstoffen, waardoor de papierprij-
zen steeds duurder worden, doet het
Verbond van Papier-, Strocarton- en Pa
pier-verwerkende Industrieën een be
roep op iedere Nederlander, om oud
papier en carton te verzamelen en in
te leveren bij de oud-papierhandel.
„Hierdoor draagt men er zijn steentje
toe bij, dat papier en papierwaren in
Nederland niet schaars worden en de
prijzen op een redelijk niveau blij
ven."
Op de Provinciale weg onder Diemen
werd Zondagochtend omstreeks half elf
een autobestuurder plotseling onwel. Hij
kwam met zijn auto in de berm van de
weg terecht. De wagen liep materiële
schade op, terwijl de bestuurder, de
heer C. V. uit Rotterdam, met een zie
kenauto naar het O. L. Vrouwegasthuis
te Amsterdam werd vervoerd. Een kind,
dat achter in de wagen zat, liep geen
letsel op. De auto werd later wegge
sleept.
Uit het
Engels
vertaald door
DICK
OUWENDIJK
39)
Zij hadden 's middags in de zaak,
waar Lotte inkoopster was, naar haar
gevraagd, doch toevallig was zij in Pa
rijs. „En als zy in Parijs is, ben ik er
bijna nooit", dacht Francis, „zodat we
elkander dus waarschijnlijk nooit meer
zullen ontmoeten. Misschien is het wel
het best zo."
Nadat zij hadden gedineerd namen zij,
Tolijk geworden door de Tokayer,
Velke zij gedronken hadden, een open
fijtuig en reden de Ringstrasse af.
Cathryn voelde een bijna onbedwingbare
neiging om naar rechts en links, naar
'edereen te buigen. En Francis verklaar
de, dat hij zich voelde als „de laatste do»
Habsburgers".
Toen zy de Ring rond waren gereden,
reden zij naar het Stadt Park en dron
ken champagne bij de meeslepende me
lodieën van Strauss' walsmuziek.
„Het lijkt een avond voor slechte mu
ziek in deze stad van goede muziek",
merkte Francis op.
„Maar het is toch prachtig!" riep
Cathryn uit en zy voegde er zonder
gêne aan toe: „Ik ben er gewoon ver
liefd op. Ik wou dat ze van alles speel
den An der schönen blauen Donau, en
Barcarolle, en de wals uit Der Rosenka-
valier het is allemaal zo weemoedig
en geheimzinnig en sentimenteel.
Francis lachte. Hy voelde het zelf ook
een beetje zo.
„Wacht maar, als we lang genoeg blij
ven zitten komen ze wel."
Hij had gelijk; ze kwamen, tot hun
beider vreugde, inderdaad, en allemaal.
Francis kon zich niet meer herinneren,
wanneer hij zich voor het laatst zo licht
en bly en kinderlijk vrolijk had gevoeld
Zoveel, dat voor vrolijkheid doorging,
was zo waanzinnig triest, er was eerst
een alcoholroes voor nodig. Het is waar,
dat hij en Cathryn heel wat Tokayer en
champagne hadden gedronken, maar
hun vrolijkheid was al begonnen by de
koffie op de Mozartplatz. Misschien dat
hij de laatste keer zich zo gelukkig had
gevoeld, toen hij samen met Lotte
Amanshauser over de besneeuwde berg
hellingen gleed.
Het was een zachte, warme avond, de
lucht was doortrokken van de zware,
zoete geur der witte en paarse seringen
en het leek, alsof het maar niet donker
wilde worden. Het was reeds over tienen
en nog altijd speelden er kinderen onder
de bomen, zy zaten elkander na rond de
bloemperken en liepen de volwassenen
voor de voeten; steeds kwamen er an
dere mensen het café binnen en het re-
pertoir van het orkest in zoetvloeiende
muziek leek eindeloos als de zomer
avond zelf.
Cathryn wilde wel, dat er geen einde
„Antwoordt de koning!" beveelt Edward, die naderbij is gekomen en hij stoot de
man af. Schrikachtig kijkt deze op.
„Wat hebt gij gehoord? Spreek op, ,man!" herneemt Eric, de knecht strak in d*
ogen ziende.
Deze wendt de blik af en gaat voort met te borstelen.
„Stokdoof," meent Awain, maar een handbeweging van de Noorman doet hem
zwijgen. Hij kijkt peinzend naar de knecht en stoot hem plotseling aan.
„Wilt ge een gouden keten verdienen?" vraagt hij.
De stalknecht kijkt op, wanneer hij de hand van de Noorman op zijn schouder
voelt, maar Eric is er niet zeker van, of de man iets van zijn woorden heeft
verstaan. Schouderophalend gaat de Noorman de ridders voor naar boven waar
hun paarden staan.
„Laat ons gaan!"
Petrus Adrianus Willem Hopmans
werd geboren op 22 Augustus 1865 te
Standdaarbuiten. Na zijn priesterwij
ding in 1890 studeerde hij aan de
Leuvense Alma Mater en doceerde
daarna gedurende drie jaren aan
het Seminarie Ypelaar. Van 1897 af
tot 1908 was hij secretaris van het bis
dom, waarna zijn benoeming -olgde
tot pastoor van het Begijnhof te Breda
en Vicaris-Generaal. Op 1 November
1914 wijdde Mgr. Van de Wetering, ge
assisteerd door Mgr. Callier en Mgr.
Schrijnen, hem tot Bisschop. Monseig
neur Hopmans was een man van gewel
dige werkkracht en grote vooruitstre
vendheid op sociaal gebied.
Zijn wapenspreuk „Mihj vivere Chris
tus est" kristalliseerde zich in een on
vermoeide, algemene Eucharistische ac
tie, die de bezielende kracht werd in
de onderwijswereld, de jeugdbeweging,
de K.A. en de sociale organisaties. Een
bizondere uiting van deze Eucharisti
sche activiteit is de Stichting van de
Catechisten van de Eucharistische Kruis
tocht. De H. Sacramentskerk werd de
zetel hiervan, waar hy een altijdduren
de aanbidding instelde, waarbij alle pa
rochies elkaar overdag en de kloosters
des nachts aflossen.
In Mgr. Hopmans verliest het Bra
bantse bisdom een ware vriend en vader
van het hele volk, welks belangen ny
zonder uitzondering tot de zijne maakte.
Moge de goede God hem in hoge mate
in alle eeuwigheid de verwezenlijking
schenken van zyn wapenspreuk, die hem
hier op aarde reeds inspireerde tot een
heilig leven van liefdevolle toewüding
aan allen, die aan zijn zorgen waren
toevertrouwd.
Hy ruste in goddelijke vrede.
Het bericht, dat wij Zaterdag jl
publiceerden, over de te verwachten be
noeming van een coadjutor voor Zijne
Eminentie Johannes Kardinaal de Jong
verdient, naar men ons van bevoegde
zijde mededeelt, correctie. In verband
met de gezondheidstoestand van Zijne
Eminentie is de aanstelling van een.
coadjutor in overweging; er is echter
nog geen beslissing dienaangaande ge
vallen. Men kan aannemen, dat, indien
inderdaad tot de aanstelling van een
coadjutor besloten wordt, Zijne Emi
nentie daar officieel mededeling van
zal doen aan geestelijkheid en gelovi
gen.
Z.H.Exc. de Bisschop van Haarlem
heeft benoemd tot kapelaan te Amster
dam (H. Bonifacius) de weleerw. heer
J. A. Bon; te Haarlem (H. Liduina) de
weleerw. heer B. A. van Zijl; te 's-Gra-
venhage (H. Liduina) de weleerw. heer
J. L. J. iM. Langemeijer; te Schiedam
(H. Hart) de weleerw. heer C. N. M.
Hammann; te Hillegom (H. Joseph), dei
weleerw. heer J. L. H. van Vliet; tot
assistent van het Maria-Gesticht te
Noordwijkerhout de weleerw. heer C.
van Gein; tot kapelaan in de Zilk de
weleerw. heer M. L. M. Welling; te Lei
den (H. Petrus) de weleerw. heer P.
H. L. van Ingen, die kapelaan was te
Rotterdam (H. Paulus); te Purmerend
de weleerw. heer Th. P. Wijnker, die
kapelaan was te Grootebroek.
De Universiteitsraad van het Leids
Universiteitsfonds heeft benoemd tot bij
zonder hoogleraar in de praeventieve
geneeskunde prof. dr. R. Remmelts, di
recteur van het instituut voor praeven
tieve geneeskunde te Leiden. Prof. Rem
melts volgt aan de Leidse universiteit
prof. J. P. Bijl in deze functie op.
Dr. Remmelts werd in 1890 te Zaan
dam geboren. Na zijn studies aan de
gemeente-universiteit van A'dam is
hy, alvorens hij naar Indië ging, assis
tent geweest van prof. dr. Hector
Treub in de vrouwenkliniek te Am
sterdam, vrouwenarts te Haarlem en
Amsterdam.
In Indië was dr. Remmelts hoogle
raar in de verloskunde en de gynaeco
logie. In 1946 werd hij in dezelfde
functie aan de universiteit van Gro
ningen benoemd. Medio 1949 volgde
zijn benoeming tot directeur van het
instituut voor praeventieve genees
kunde te Leiden.
De Bijzondere Raad van Cassatie
heeft F. C. Viebahn, die „Kriminal-
Sekretar" was bij de Sipo te Amster
dam, wegens verscheidene oorlogsmis
daden, o.m. Silbertanne-moorden, tot
een gevangenisstraf van achttien jaar
met aftrek veroordeeld.
De procureur-fiscaal bij de Bijzonde
re Raad van Cassatie heeft tegen de
60-jarige Amsterdammer G. W. Kett
mann, die directeur en leider is ge
weest van de nationaal-socialistische
uitgeverij „De Amsterdamse Keurka-
mer", hoofdredacteur van „De Mist
hoorn" en Kriegsberichter bij de SS
een gevangenisstraf van tien jaar ge-
eist. Uitspraak 17 Maart.
aan zou komen, aan de lange lichte
avond en de muziek, en de vrolijke kre
ten der kinderen, het gerinkel van het
servies en glaswerk, wanneer de kell-
ners dit op de tafeltjes plaat
sten, aan de beweging van het
publiek. dat het café in en uit
stroomde en over de paden drentelde,
aan de voortdurende stroom van het
verkeer over de boulevard, die langs het
park liep en waarvan het geraas deed
denken aan het pulseren van bloed door
de aderen. Zij wilde, dat er geen einde
aan zou komen, omdat zij en Francis
daar samen waren, één in gedachten en
één in gevoel; het leek alsof de tijd had
opgehouden te bestaan, alsof alles ge
beurde in een dropm, waaruit zij zouden
ontwaken doch nu nog niet. Dit was
de lange midzomernachtsdroom, waarin
van alles kon gebeuren, zolang het licht
bleef en de muziek rees en daalde en
mensen kwamen en gingen in de blauwe
schemering. Zij droomde, dat Johann
kwam en zei: „Er wordt gedanst onder
de bomen, ga je mee?"
Francis zei: „Zullen we dansen?", zij
zetten hun stoelen schuin tegen hun
tsfeltje en liepen over het gras naar de
houten vlonder onder de bomen. Zij
dansten samen, koel en licht, zodat het
leek alsof zij niet met elkander, maar
alleen dansten; toen de muziek een ogen
blik ophield stapte er een krachtig ge
bouwde jongeman naar voren uit de
kring van kijkenden, hij glimlachte naar
haar en zei iets tot Francis, dat zij niet
verstond; Francis glimlachte en knikte,
hij zei iets terug en wendde zich af,
daarop voelde zij zich gedrukt tegen het
krachtige, dikke lichaam van de vreem
deling en de werkelijkheid drong bruusk
door de droom heen en haar geest raakte
in paniek.
De jongeman drukte baar met de
minuut steviger tegen zich aan en glim
lachte maar en stelde haar vele vragen;
zij wist niet wat hij zei en hij sprak
geen andere taal dan zijn eigen, en zij
wilde maar dat zij van hem af was.
Francis kwam langs, glimlachend tegen
een meisje dat hij op goed geluk uit
de menigte had opgepikt; zij was gezet
en zwaaide met haar heupen en Francis
danste stijf en hield haar op enige af
stand van zich. Toen de muziek ophield
keerden zij, in een gevoel van opluch
ting, onmiddellijk weer naar elkander
terug, licht bewogen zij zich op de
maten van een wals, en de droom her
stelde zich weer.
Zij keerden daarna naar hun tafeltje
terug, en dronken hun glazen leeg; de
muziek hield op en de lichten begonnen
uit te gaan. Zij werden een deel van de
donkere massa, die naar de hekken
stroomde. Toen zij onder de bomen van
de boulevard wandelden, mompelde
Cathryn: „We zijn toch niet echt dron
ken, Francis-lief. In ieder geval toch
maar een klein beetje...."
„Maar genoeg om een aapje te ne
men", zei Francis.
Er stond een hele rij open rijtuigen
midden op de boulevard, met paarden
ervoor die met hangend hoofd stonden
te slapen.
In het rijtuig leunde Cathryn met haar
hoofd tegen haar broers schouders.
„We moesten de hele nacht maar blij
ven rijden", mompelde zij slaperig en
viel meteen in slaap.
16
Zij besloten de twaalf mijl vanuit
Schultzburg te voet te gaan; het was
een wandeling van vier uren of mis
schien iets langer, omdat zij nogal zwaar
bepakt waren, maar zelfs als het vijf
liren zou duren zouden zij toch vroeg
in de avond in Drindel zijn.
„Het is ook tijd, dat we beginnen met
te trainen", zei Francis.
(Wordt vervolgd)
Verschenen is een koninklyk besluit
van 7 Februari 1951, waarby gerekend
van 1 Januari 1948 af de onderwyzers-
salarissen worden herzien overeenkom
stig het accoord der commissie-Wesse-
lings (de z.g. „ontknikking").
Dit besluit kent een verhoging van
de maandsalarissen boven 300,toe
aan hen, die
a. in het bezit zijn van de bevoegdheid
tot het geven van lager onderwijs in
ten minste een der vakken, Franse taal,
Duitse taal, Engelse taal, wiskunde, han
delskennis, lichamelijke oefening (akte
S), landbouwkunde, tuinbouwkunde,
vrouwelijke handwerken (niet te ver
warren met nuttige handwerken) of
huishoudkunde, alsmede aan hen, die
in het bezit zijn van de middelbare akte
paedagogiek, Nederlands, aardrijkskun
de of geschiedenis;
b. hoewel niet in het bezit van tenmin
ste een der onder a genoemde bevoegd
heden, op 1 Januari 1948 de leeftijd van
50 jaar hadden bereikt.
Ook brengt het besluit wyziging In
de wijze van berekening der salaris-
ancienniteit in die zin, dat van 1 Janu
ari 1948 af alle tijd, na 10 April 1939
doorgebracht in militaire of daarvoor
in de plaats tredende dienst, voor zover
belanghebbende in het bezit was van een
akte van bekwaamheid als onderwyzer,
als zodanig medetelt.
om Chechon te nemen, 35 km. ten
Koreanen thans bezig voor het Ameri-
Zuidoosten van Wonju, zijn de Noord-
kaanse front troepen samen te trek
ken. Ongeveer 20.000 man van het
Noord-Koreaanse vijfde corps blijft in
het Oosten van Wonju druk uitoefenen
op de Amerikanen. Ongeveer 8000
10.000 van deze troepen bevonden zich
op de frontlijn die Zuidwaarts naar
Chechon loopt, langs de weg en de
spoorlijn, die naar Zuid-Oost Korea
leidt.
Vliegtuigen melden, dat communisti
sche groepen van ten hoogste 800 man
zuidwaarts glippen. Twintig van derge
lijke groepen zijn waargenomen.
De Amerikaanse artillerie bestookte
communistische versterkingen, die aan
rukten tien km. ten Noorden van Che
chon.
Ten Noord-Oosten van Chechon voch
ten Zuid-Koreanen gedurende vijf uren
tegen een bataljon communisten. Op het
Oostelijk front hebben de Zuid-Korea
nen opnieuw Kangnoeng bezet. Zij ont
moetten geen tegenstand. Elders meldde
het achtste leger geen of weinig activi
teit.
De correspondent van de „News Chro
nicle" te New York schrijft uit zeer ge
zaghebbende bron te hebben vernomen,
dat de V.S. en Engeland zijn overeenge
komen, dat het leger van MacArthür de
38ste breedtegraad in Korea niet zal
overschrijden. MacArthür heeft de be
voegdheid om dringende militaire rede
nen de oude grens uit tactisch oogpunt
op kleine schaal te overschrijden, doch
er is besloten, dat de strijdkrachten der
V.N. bij de breedtegraad zullen stand
houden in de hoop, dat een vreedzame
regeling kan worden verkregen, aldus
deze correspondent.
Het vierde offensief van de Chinese
troepen is dit weekeinde verwaterd, de
Chinezen trokken zich gisteren op ver
schillende punten weer terug en thans
zijn de verbonden troepen opnieuw in de
aanval. Gisteren rukten zy tien km. op
en een tankcolonne heeft een van de
boofdverbindingswegen met Seoul af
gesneden en eeBr verlaten hoofdkwar
tier van de communisten bezet.
Volgens berichten van bet front wyst
het feit, dat de Chinezen hun hoofd
kwartier te Yangyong, 40 km. ten Oosten
van Seoul, hebben prijsgegeven, op een
belangryke terugtocht van Chinese
troepen van het westelijk gedeelte van
het centrale front.
Een week geleden bevond zich in deze
sector een groot aantal Chinezen, die
toen hun offensief begonnen, dat ten
doel had door de UNO-troepen te bre
ken en het achtste leger in tweeën te
splitsen. Het offensief stokte nadat de
communisten minstens 31.040 man ver
liezen hadden geleden in zes dagen Dit
getal is een officiële schatting van het
achtste leger.
Terwijl de Chinezen zich. blijkbaar
voor hergroepering terugtrokken, lieten
hun Noord-Koreaanse geallieerden ver
sterkingen aanrukken voor een nieuw
offensief tegen Amerikaanse en Zuid-
Koreaanse strijdkrachten op het Ooste
lijke centrale front.
Teruggeslagen in hun eerste poging
