EMMEN het hinkend paradepaard van de
Nederlandse industrialisatie
Korea redde turfindustrie voor een jaar
Wiw
We hebben een dak boven ons hoofd
Mei
Lijnen naar het Noorden in
1952 geëlectrificeerd
De pers over de nieuwe formateur
00
m
krepeerMI^^H
Emmen:
Moet ik daar nu wonen
Reis van West naar Noord wordt
met 23 minuten bekort
ZWITSAL
GEVALLEN
Overtreding van de
rijtijdenwet?
HELDENMOED
in operatiekamer
'n Zachte gave huid
DINSDAG 20 FEBRUARI 1951
PAGINA 5
76 lagere scholen; 240
gemeentewegen34
nieuwe bruggen; veel
nieuwe industrieën;
veel nieuwe wonin
gen; maar 3500
werklozen en
honderden kre
peergevallen.
187 personen in Rotterdam
voor het kantongerecht
pr- - -
Verplichtingen, die een
gezin met sich meebrengt
Wm
i
De Volkskrant
Emmen: ....Vele meuioe fabrieken.
Vijf millioen voor
kleine boeren
Rationalisatie door
premieverlening
De Maasbode
Nieuwe Rott. Crt.
Het Parool
Trouw
Het Handelsblad
Het Vrije Volk
Examens
MR. N. DEBROT
Kabinetsformateur in
'Ned. Antillen
Onveilig Bali
Dieven in arrest
DIPLOMATIEKE BETREKKINGEN VAN
VERENIGDE STATEN MET VATICAAN
Hervatting thans zeer
waarschijnlijk
Een van de armzalige, vervallen
en vuile woningen in Drente. Van
dergelijke krepeergevallen zijn er
nog honderden.
(Van onze speciale verslaggever)
door omstandigheden gedwongen wordt zich uitvoerig met het ne
telige vraagstuk der industrialisatie bezig te houden, doet een merkwaar-
dige ontdekking. Nauwelijks n.l. heeft hij dat ongelukkige en veel mis-
puikte woord laten vallen of een leger deskundigen treedt hem glimlachend
^«noet en zegt „Emmen". Daarmede is het probleem zowel gesteld als opge-
st, Want Emmen is het paradepaard onzer industrieelbedrijvigen en wie dat
»ord bezigt, voelt zich als Ali Baba voor de grot: Emmen betekent het: Sesam
^Pen u. Wie zich aan Emmen spiegelt, spiegelt zich goed en als ieder gemeente
"ur en iedere burgemeester zich richt naar het gemeentebestuur en de bur-
verzekei
wij moeten toegeven
^meester van Emmen, dan is armoe onmogelijk en welvaart verzekerd,
voorlijk heeft men voor die
En
het~"*"JK neerl men voor aie theorie argumenten.
1 rijn klemmende. Negentig procent van alle industriële bedrijvigheid in" Em-
huin stamt uit de laatste tien jaar. Uit de tegenwaarderekening van de Marshall-
ontu J166*4 het gebied rond Emmen een bedrag van 5.2 millioen gulden voor
p 'T*kkeling;sdoeleinden weten los te krijgen; Emmen zelf heeft onlangs een
en <ZS- semi-permanent) lyceum gekregen, er komt een groot nieuw hotel,
(„j cr Is een enorm openlucht-zwembad in aanbouw, een nieuwe bioscoop-schouw-
Cenf staat op Stapel, ja er zijn zelfs plannen voor een geheel eigen electrische
«nee j als unicum in Nederland met turf gestookt zal worden. Hier-
hoe 'S zwierige rjj van zonnige berichten echter nog niet ten einde. Er komt
«au, m®er- Men is begonnen aan de herbouw van niet minder dan 34 bijzonder
Vaart6 b™frsren, de weg Emmen—Zwolle wordt verbeterd, de Hoogeveense
bijt, ondergaat een grondige schoonmaakbeurt en per 1 Mei a.s. wordt het
j^ans prae-historische spoortje van Zwolle naar Emmen v.v. vervangen door
*n Jagende diesel.
diw3n nog als klap op de vuurpijl de in-
VB« atie "an sich"- Sinds de oorlog
estigde zich in Emmen een forse co
in rjJ van de AKU, Spanjaard opende
ril Weerdinge een stoomspinnerij,
streek neer in het zelfde dorpje,
i ^«nakers begon een prachtige gieterij
jO Klazinaveen, de Heemaf ontsloot een
fc^rijf in Zwartemeer, Hazemeijer in
Jolmen en dan zijn er nog zo voor
vuist opgesomd een nieuwe vuur-
e'kfabriek, een fabriek voor stalen
jubelen, een pers- en constructiebe-
rijf, een blikemballagebedri.jf, een tri-
°tage-industrie en een bloedmeelfa-
p'riï. Het is een verbijsterende rij en
®rujk nog is het einde niet in zicht,
i ®ht per 1 Januari 1952 opent de Enka-
pngarenfabriek in Emmen haar poorten.
®n kunnen al direct ruim 750 man en
s3 verloop van drie a vier jaar waar-
^'hijnlijk zelfs meer dan 2000 arbeiders
an de slag komen. Voegt men hier nog
Wv*oe' dat men op jgoede gronden ver-
c"t dat deze Enkalongarenindustrie
ovendien enige andere zgn. verzorgen-
t6 industrieën naar Emmen zal trek-
en weet men ook nog. dat een twee-
andere industriële projecten waar-
j,t"Jhlijk dit jaar nog tot feitelijkheden
ip ,n evolueren en dat er bij die pro-
own één onderneming is aan te wij
zen' mogelijk in de toekomst een
-'Me vlucht zal nemen als van de En-
ri"'°n verwacht wordt dan is het m-
Verdaad wel duidelijk hoe Emmen zich
,ar« ontwikkelen tot bet paradepaard
Vah de Nederlandse industrialisatie.
Heiaas is door deze ontwikkeling
*an de waarheid echter ernstig te
kort gedaan, want wie nu op grond
Van alle door ons opgesomde feiten
en men kan er nog aan toevoegen,
dat er in Emmen sinds de bevrijding
reeds aanmerkelijk meer dan 2000
nieuwe woningen werden gebouwd
zou willen concluderen, dat Em
men dus een welvarende gemeente
«noet zijn, begaat een tragische ver-
*issing. Emmen heeft élan. Emmen
?epft durf. Het zit niet bij de pak
ken neer, het zwoegt en het zweet,
«haar en nu komt de pijnlijke ont
knoping, waarvoor te vaak angst-
Va'üg snel de ogen worden gesloten
het zwoegt en zweet, omdat het
Jioet. Het werkt, omdat de nood
«oog en de woorden zijn niet
ons de ondergang dreigend is.
"ant Emmen is behalve een stad in
opkomst, waar het gonst van bedrij
vigheid, ook de stad die er mede oor-
taak van is, dat het werkloosheids-
cUfer van Drente, bet hoogste van
ons land, 1 op 10 bedraagt. Geduren
de geheel het voorbije jaar bedroeg
het aantal werklozen in Emmen rond
^oOO man. Op een beroepsbevolking
nog geen 18000 personen is dit
hijna 1 op 5. twintig proeent. Emmen
kent in zijn uitgebreid grondgebied
te is na Apeldoorn en Ede de groot
je gemeente van ons land, telt tien
hoofd- en nog verschillende kleinere
"«""pen nog uitgebreide gebieden
tonder waterleiding, het kent erbar
melijke wegen, die in dit jaargetijde
Volstrekte modderpaden zijn en ten-
sl°tte zijn er op het gebied van de
Volkshuisvesting zonder enige over
drijving honderden ernstige krepeer-
kevallen aan te wijzen, zo triest
*h zo mensonterend, dat zelfs een
vluchtige bezoeker het schaamrood
haar de kaken vliegt.
°D stellen deze dingen niet vast om
k. Pasis daarvan de desbetreffende over-
A den met scherpe verwijten te overla
st:1' Achter deze tastbare armoe ver-
Jjhbilt zich n.l. het drama van het veen.
cifQ «uige veen, dat Drente een bijkans
tne"ev'ge schoonheid verleent, doch dat
Uithals economisch probleem te lang
komt weg is gegaan' Heel in het kort
üjj het hier op neer. Het veen sterft
Wf g dertig, vijfendertig jaar en de
pbipper, de veenarbeider en de
0 hbaas hebben hun emplooi verloren.
Sgp.P'ch genomen is dat weinig onheil-
die nd. Reeds lang immers kan de turf,
k °P uiterst primitieve wijze wordt ge-
t4c?h.en en in welker kostprijs rond
tiwhg procent arbeidsloon verdiscon-
h is. niet meer concurreren met de
''athkool. En ware b.v. in het afgelopen
h«et plotseling het conflict in Korea
|aa
torsten, zeker 75 procent van de
ter:'e Productie zou als waardeloos ma-
lïjj a* °P de velden zijn achtergebleven.
door de plotseling ingetreden in-
i, i0nale schaarste aan brandstoffen
"et nog met graagte van de hand
9iet an- Doch het is duidelijk dat dit
Zal duren.
De turf zal ook wanneer men tot
meer rationele productie-methoden zal
geraken, waaraan op het ogenblik hard
gewerkt wordt op de duur de con
currentie van de steenkool verliezen.
Ze zal bovendien steeds geringer van
betekenis worden en dat heeft tot ge
volg. dat v(jor d" 5000 arbeiders, die nu
in het veen nog een schamele boterham
vinden, een nieuwe werkkring gescha
pen zal moeten worden. Dat zal het
zijn de woorden van de directeur van
het Economisch Technologisch Instituut,
die wij nu citeren langzaam gaan en
dat betekent, dat voor velen de precaire
positie van het ogenblik nog geruime
tijd zal bestendigd blijven. Wanneer men
dit weet en men bedenkt bovendien, dat
in de naaste toekomst beperking der in
vesteringen en een mogelijke terugslag
daarvan qp de e x t r a-woningbouw
(waarop Emmen is aangewezen) te ver
wachten vallen, dan doemt er voor Em
men een ander beeld op, dan gewoon
lijk uit de juichende hosanna's over de
voortschrijdende
Industrialisatie te
voorschijn treedt.
Emmen kampt
met schier onop
losbare problemen,
het ziet ondanks
alle industrieves
tigingen zijn werklo-
zenaantal niet af
nemen en het is de
vraag of het in een
reeds voor ons hele
vaderland donker
schijnende toe
komst zijn ar-
beidsoverschot en
zijn jaarlijks accres
naar behoren zal
kunnen opvangen.
Toch is dit zaak,
wil men niet dat
door communisti
sche kuiperijen, die
in deze gemeente
steeds toenemen,
een ontwikkeling
wordt ondermijnd
nog voor zij haar
eerste grote vruch
ten heeft afgewor
pen. Men mag
dan ook slechts
hopen, dat deze ge
meente welker
merkwaardig karak
ter het best naar voren springt uit het
aantal lagere scholen (76!) en het aan
tal gemeentewegen (240!) ook in de
toekomst haar élan mag behouden. Ho
pelijk kunnen wij haar dan ooit als
werkelijk paradepaard binnenhalen!
lie ambtenaar van het O. M. van het
kantongerecht te Rotterdam, heeft Maan
dagmiddag 187 personen, garage-houders en
chauffeurs, resp. aangesloten en werkzaam
bij de coöperatieve vereniging, de „Rot
terdamse Taxi Centrale", gedagvaard, ver
dacht van overtreding van de rijtijdenwet.
De chauffeurs was ten laste gelegd de
werkboekjes onjuist te hebben ingevuld;
de garagehouders zouden de chauffeurs te
lang hebben laten werken en de voorge
schreven rusttijden niet in acht te heb
ben genomen.
Als eerste stond terecht de chauffeur
F. H F., werkzaam bij het garagebedrijf
weduwe de R. De ambtenaar van het O.M.
mérkte op, dat het aantal overtredingen
over een periode van vier weken in het
einde van het jaar 1949 was nagegaan; hij
noemde 't aantal ontstellend, n.l. c.a. 3,000.
Het verbaal van dit tienmaands onderzoek
besloeg 700 pagina's. Tegen het garagebe
drijf eiste hij wegens overtreding van de
rijtijdenwet zes geldboeten van f 30.
subsidiair tien dagen voor iedere boete en
tegen de chauffeur zeven geldboeten van
f 10.—, subs, vier dagen hechtenis voor
iedere boete en een voorwaardelijke hech
tenis van veertien dagen met een proeftijd
van een jaar.
De kantonrechter zal 5 Maart vonnis wij
zen.
Daarna begon de behandeling van de za
ken tegen de overige personen. De eer
ste toen terechtstaande chauffeur tegen
wie hetzelfde was geëist als tegen zijn
voorganger werd veroordeeld tot zeven
geldboeten van f 5.
Allicht, zult u zeggen: „Wonen doo je eigenlijk altijd in je huis Ook al ben
je niet eens zelf thuis". Immers, als een agent vraagt: „Waar woont u?", zult u
onmiddellijk uw huisadres opgeven. Het wonen in die zin bedoelen we dan ook
natuurlijk niet. We doelen hier op het intiem vertoeven tussen do muren van
onze woning. En als we die tijd nader bek ijken komen we gauw tot de conclusie,
dat we ons eigenlijk voortdurend inspannen om dat samenzijn met alles wat er oij
hoort voor ons zelf zo prettig mogelijk te maken. Do huisvrouw werkt de hele
dag om het huis aan kant te krijgen, de kinderen te verzorgen, hot eten te berei
den enz. De man zorgt er voor, dat de nodige middelen er komen om dat alle
maal mogelijk to maken. Dat en nog veel meer. Over dat „nog veel meer" zou
den we het even willen hebben.
Dat ,,veel meer" is eigenlijk datgene,
wat er voortvloeit uit onze verkregen
zelfstandigheid. Dat maakt dan onder
meer het verschil uit tussen vroeger,
toen we nog geen eigen huis hadden en
r.ü. Koken en zorgen deed zij toch, thuis,
of althans werken. En werken, geld ver
dienen blijft hij ook nu nog.
Nu voor een gezin. Verder wordt
alles echter anders. Onze Zon
dagen. onze vrije avonden, tijd voor ont
spanning in het algemeèn. We brengen
een groot gedeelte van onze avonden
thuis door, met lezen, met studeren, met
praten en gezellig zijn, breien en kousen
stoppen. Over zulke avonden gaan we
het nu even hebben.
Toen we de vorige keer binnenwipten
bij de mensen, die „daar wonen", was de
Lonend, dank zij Korea.
In Bordeaux heeft een chirurg een
onontplofte mortiergranaat verwij
derd uit het linkerdijbeen van een
jonge Franse soldaat, die in Indo-
China gewond was geraakt. De gra
naat was diep in het vlees gedron
gen doch had, het been en de slag
ader onbeschadigd gelaten. Een mili
taire deskundige verklaarde, dat dit
soort granaten by de minste aanra
king ontplofteMen mocht haar
slechts bij de punt aanraken en ook
de uitstekende zijvlakken mochten
niet aangeraakt worden. De ramen
van het ziekenhuis werden tijdens de
operatie geopend en de vertrekken
in de nabijheid van de operatiekamer
ontruimd. De chirurg slaagde er in
de granaat te verwijderen, bijgestaan
door een assistente, die aangewezen
was door het lot, want alle verpleeg
sters hadden zich vrijwillig opgege
ven. De granaat werd later in een
bos tot ontploffing gebracht.
In Mei 1952 hopen de Nederlandse
Spoorwegen de electrificatie van haar
lijnen naar het Noorden geheel gereed
te hebben. Er komen dan 29 D.È.-trei
nen vrij, die systematisch verdeeld zul
len worden over Nederland. Wel kan
reeds worden medegedeeld dat enkele
D.E.-treinen zullen worden ingezet op
de lijn HarlingenLeeuwardenGro
ningenWinschoten, eventueel naar
Nieuweschans. Dit deelde ir. F. Q. den
Hollander, president-directeur van de
Nederlandse Spoorwegen, gisteravond
mede op een bijeenkomst te Groningen,
waar hij de problemen en vraagstukken
besprak van de-Nederlandse Spoorwe
gen, speciaal in het Noorden.
Medegedeeld werd voorts nog dat
einde 1951 de spoorbrug te Nieuwe
schans gereed zal zijn. De goederen
treinen kunnen dan weer naar en van
Advertentie
t
ook In hot slechte jaar
getijde, mits regelmatig
verzorgd met
aar-
latlg
1 MS,
De staatkundig hoofdredacteur van
„De Volkskrant" noemt de benoeming
van mr. Steenberghe tot formateur, in
de gegeven omstandigheden, uitermate
gelukkig. Dat zijn eerste streven gericht
zal zijn op een breed samengesteld ka
binet, lijkt in de rede der dingen te lig
gen. Dat wij ons met zulk streven van
harte verenigen, is overbekend. Maar
wij wagen te veronderstellen, dat voor
de nieuwe formateur evenmin als voor
ons dat streven geen grenzen zou ken
nen. Voor ons is die grens daar bereikt,
waar men medewerking alleen zou wil
len verlenen tegen het incasseren van
cffers zonder zelf offers te brengen.
Voor wat betreft de twee grootste par
tijen, tot wie in de eerste fase de heer
Stikker zich geheel en in de tweede
fase de heren Drees en Van Schaik zich
voornamelijk hebben beperkt, is naar
wij menen al genoegzaam gebleken, dat
zij tot offers bereid zijn. Wij zien geen
enkele reden, dat in deze derde fase dit
Zoals in 1950 zal de Dienst Kleine
Boerenbedrijven van het ministerie van
Landbouw ook in 1951 de rationalisatie
van de kleine boerenbedrijven blijven
stimuleren door middel van premiever
lening. De richtlijnen hiervoor zijn thans
gereed gekomen. De eerste en voor
naamste voorwaarde voor het ver
krijgen van een premie is, dat het ge
bruik van het ter beschikking gestelde
geld moet leiden tot verbetering van be
drijfsvoering. Daarnaast moet de boer
nog voldoen aan drie voorwaarden: zijn
hoofdberoep moet landbouwer zijn, zijn
vermogen mag niet groter zijn dan
f25.000 en zijn bedrijf moet kleiner zijn
dan tien ha cultuurgrond. Als basis voor
de premieverlening wordt genomen de
Mei-inventarisatie van 1948.
Er is thans twee millioen gulden be
schikbaar voor het verlenen van pre
mies. Daarnaast kan men rekenen
behoudens goedkeuring door de Tweede
en Eerste Kamer op een bedrag van
drie millioen gulden uit de Marshall
hulp.
De Dienst Kleine Boerenbedrijven van
het ministerie van Landbouw heeft in
overleg met de commissie voor kleine
boerenvraagstukken van de Stichting
voor de Landbouw de richtlijnen voor
de premieverlening opgesteld. De uit
voering van de regeling is opgedragen
aan de landbouwconsulenten en hun
assistenten. Evenals de landelijke stich
ting heel nauw betrokken is geweest bij
de samenstelling van de richtlijnen, zo
zullen de provinciale kleine boerencom-
missies of (}e besturen van de provin
ciale stichtingen voor de landbouw ten
nauwste betrokken worden bij de toe
passing ervan in de provincies. De
Rijkslandbouwconsulenten moeten na
melijk in overleg met de provinciale
organen een plan opstellen. Elke land-
bouwconsulent krijgt een bepaald cre-
aiet. Hij moet 'n plan maken om binnen
de algemene richtlijnen dit crediet te
besteden.
wezenlijk veranderen zal. Moge dit voor
beeld, voor zover nodig, aanstekelijk
werken Want wie niet tot een offer be
reid is, blijft beter buitengesloten.
De aanwijzing van mr. Steenberghe,
die zich de laatste jaren zeer op de ach
tergrond van het politieke leven heeft
gehouden, toont wel hoe moeilijk de
formatie moet liggen in de politieke
partijverhoudingen, aldus „De Maasbode".
Het zal er nu grotendeels van af hangen
welke houding de K.V.P. en de P.v.d.A.
aannemen. Hoe ver zullen zij gaan in
toegeeflijkheid tegenover de midden
partijen bij deze nieuwe poging, zonder
dracht. Men acht de nieuwe formateur
een man van erkende bekwaamheden,
die men zeker niet aanstonds als con
servatief wenst te beschouwen.
Nu een R.K. formateur optreedt en de
mogelijkheid bestaat, dat deze bij wel
slagen als minister-president zal optre
den, zou het wel eens kunnen zijn dat
de P.v.d.A. meer „waarborgen." voor een
rekening houden met haar inzichten
zou gaan verlangen, zo meent tie „N. R.
Crt." Er zijn aanwijzingen, dat de P.v.
d.A. de situatie thans opnieuw onder
ogen wenst te zien en een voldoende
„waarborg" voor deelneming harerzijds
zcu willen zoeken in de vorming van
de eigen samenwerking te verbreken? z^ ™i
Dit valt allemaal op dit ogenblik nog een _??re.m.e_nla5
Dit valt allemaal op dit ogenblik nog
niet te zeggen. De heer Steenberghe zal
uit hetgeen aan zijn opdracht is vooraf
gegaan enige conclusies kunnen trekken.
Maar uiteindelijk zal de houding van de
K.V.P. en P.v.d.A. bepalend zijn. Want
een zakenkabinet of een nationaal kabi
net ligt in deze opdracht nog niet be
sloten.
Mr. Steenberghe heeft, volgens „Het
Parool", de naam van een uitgeslapen
onderhandelaar te zijn. Doet hij die
naam eer aan, dan zal hij er zich wel
voor wachten steun ssp sommiger nei
ging tot trouwtrekkerij te verlenen.
Mogelijk kan overigens een voor
deel van zijn formateurschap zijn, dat
hij, mede wat de persoonsaangelegenhe
den betreft, wat vrijer staat ook in
zijn gevoel dan de formateur en de
premier van de in 1948 gevormde, nu de-
missionnaire ploeg.
Met het verlenen van de opdracht tot
vorming van een kabinet aan mr. M. P.
L. Steenberghe is de tovercirkel door
broken die als het ware rondom de ka
binetscrisis getrokken was, zo schrijft
„Trouw" Immers, elke kabinetsformatie
die uit de kring van het demissionnaire
kabinet of uit diens traditionele parle
mentaire aanhang voortkomt, schijnt tot
mislukking te zijn gedoemd.
Als voordeel ziet het „Handelsblad",
dat deze nieuwe formateur buiten en
boven de wat geprikkelde sfeer en de
persoonlijke gevoeligheden staat, die
door deze crisis en tijdens de tot nu toe
gedane formatie-pogingen zijn ontstaan.
Mr. Steenberghe is, als oud-minister en
als vooraanstaand lid van de K.V.P. vol
doende politicus om in de eerste plaats
te kunnen koersen in de richting van
een nationaal kabinet op brede politieke
basis, waaraan wij nog steeds de voor
keur geven. Wij hopen, dat de nieuwe
formateur deze richting inderdaad zal
kiezen en dat hij daarbij zal slagen.
Oud-minister Steenberghe heeft zich
na de oorlog weinig bemoeid met de po
litiek. Zijn aanwijzing als formateur is
dus in zekere zin een terugkeer. Hij be
hoort tot de grote werkgevers en heeft
vele internationale contacten, aldus „Het
Vrije Volk". In politieke kringen be
trachtte men enige reserve bij de beoor
deling van de aan hem verleende op
een ministerie, waarvan het program op
een covenant van de deelnemende par
tijen zou berusten. Een dergelijke for
matie nu ligt binnen de grenzen van de
opdracht aan mr. Steenberghe, maar het
is de vraag, of deze zich zozeer vooraf
aan de partijen wil binden.
LEIDEN Cand. geneesk. de dames V.
v. Bosse, Scheveningen; A. Romer, Leeuwar
den en E. van Strijden, Den Haag en de
heren G. Bisehoff, Den Haag, G. Bots, Dor
drecht, Ph. Gallas, Amsterdam. J. Groene-
wegen, Schiedam. A. de Haan, Leiden, W. v.
Klaveren, Den Haag. C. Koning, Vlaardin-
gen, G. de Laive, Utrecht, W. Roos, Den
Haag en W. Wesseldijk, Santpoort; doctoraal
Ned. Ind. recht R. Joenoes, Den Haag.
UTRECHT (R. U.) Cand. geneesk.: J. Ka
juiten Rotterdam; semi-arts: J. de Leth,
Koog a. d. Zaan, W. v. Roessel, Tilburg, M.
v. Heycop, Ten Tam. Utrecht. K. Huisman,
Melissant, mevr M. Brondu Crocq,
Utrecht: artsex.: J. Coenegracht, Maastricht,
J. Bruens, Arnhem, D. Doyer, Bilthoven;
doet. geneesk.: B. Hoornstra, Bodegraven,
H. Nijessen, Zeist, I. Toussaint, Utrecht. R.
Vonsee, Utrecht, G. Smit, Rijssen (O.), J.
Hemmes. Utrecht, H, van Andel, Utrecht,
A, Peters, Maarn, mej, S. v d. Haar, Zeist,
J. Lantink, Borne (O A. Broekman,
Utrecht, L. Greve, Utrecht, A. Jansen, Oost
burg J. Lucardie. Zeist, M. v. Alphen, Zeist,
P Jolink, Oosterbeek-, tand-arts: J. Lee
mans. Oss. H. Scheffer, Utrecht, J. Witte,
Franeker, Chr. Boogaart, Schoonhoven.
Duitsland rijden. Ook de Duitse spoor
brug over de Eems zal dan namelijk
gereed zijn. Het wederom in gebruik
nemen van deze verbinding voor per
sonenvervoer zal afhangen van de in
ternationale spoorwegconferentie, welke
in October a.s. te Oslo zal worden ge
houden.
In Mei 1951 zullen de electrische trei
nen van en naar Twente komen te* rij
den. Er komen dan 4 D.E.-stellen vrij.
Deza zullen worden ingezet van Zwolle
naar Kampen, van Zwolle naar Emmen,
van Arnhem naar Winterswijk en van
Roosendaal naar Antwerpen.
De aanstaande dienstregeling van 20
Mei zal voor het Noorden van ons land
weinig verandering brengen. Trouwens
die van 7 October evenmin. .Inplaats
van op 18 Mei 1952 zal er een nieuwe
dienstregeling ingaan van 5 op 6 Januari
1952. De electrificatie te Zwolle zal dan
namelijk gereed zijn. De expresse trei
nen van Groningen en Leeuwarden naar
Zwolle v.v. worden dan door stoom
locomotieven getrokken, terwijl deze
vervangen worden in Zwolle naar het
Westen door electrische tractie. Aan
die dienst wordt toegevoegd een 2-uur
sneldienst met gestroomlijnd materiaal
en van Groningen (Leeuwprden) tot
Zwolle D.E.-treinstellen. Hierdoor zal,de
rijtijd van het Westen naar het Noordën
met 23 minuten worden ingekort. Ir.
Den Hollander ontkende dat er plannen
bestaan om de* N.T.M-stations in Gro
ningen en Friesland op te heffen. Hij
schetste tenslotte de moeilijkheden
waarmede de N.S. te kampen hebben in
verband met de kolenschaarste. Binnen
een week moesten vanaf 16 Januari
diverse lijnen door autobusverbindingen
worden vervangen. Er moesten 97 auto
bussen en 174 chauffeurs worden ge-
requireerd.
Ten aanzien van de plotselinge ophef
fing van de verbindingen Groningen
Roodeschool en Groningen—Delfzijl, in
verband met het gerezen conflict tussen
busondernemingen en N.S., kon ir. Den
Hollander niets mededelen, aangezien
momenteel in Den Haag aan een oplos
sing wordt gewerkt.
De gouverneur der Nederlandse Antil
len heeft aan mr. N. Debrot, voorzitter
van de aftredende regeringsraad, ver
zocht, een onderzoek in te stellen naar
de mogelijkheid van de vorming van een
regeringsraad, die steunt op een zo breed
mogelijke basis en waarin zullen zijn
opgenomen vertrouwensmannen van alle
partijen of van partijgroeperingen.
Mr. Debrot verklaarde zich hiertoe
bereid en zal omtrent zijn bevindingen
zo spoedig mogelijk rapport uitbrengen
aan de gouverneur.
De Belgische schilder Jean ie Mayeur,
die op Bali woont, is gedurende het
afgelopen weekend door bandieten aan
gevallen en van zijn geld beroofd. H:j
liep voorts snijwonden op aan hoofd en
schouders, aldus meldt U- P.
De Rijkspolitie te Teuge heeft vier
jongemannen gearresteerd, verdacht
van een inbraak in het wooncentrum
voor gerepatrieerden het vroegere
militaire kamp te Teuge. Onderzocht
wordt, of de jongens zich nog aan an
dere, kleine inbraken, in de laatste
tijd in deze omgeving gepleegd, hebben
schuldig gemaakt.
(Van onze Romeinse correspondent)
Het nieuwe Pauselijk Annuarium
voor 1951 vermeldt bij de landen, die
geen diplomatieke betrekkingen met de
Heilige Stoel onderhouden, naast Tsje-
cho-slowakije, Duitsland, Japan, Roe
menië en Hongarije ook de Verenigde
Staten. De vermelde landen hebben een
onbezette plaats in het corps diploma
tique en landen als Rusland zjjn niet
in de lijst opgenomen, omdat daarmee
de diplomatieke betrekkingen officieel
verbroken zijn. En men spreekt hier
weer van de aanstaande benoeming van
een Amerikaans ambassadeur ten Vati-
cane.
De laatste Amerikaanse ambassadeur
was Rufus King, die 84 jaar geleden in
1867 heen ging. Sinds de oorlog hebben
Truman en eerder Roosevelt een z.g.
„persoonlijke vertegenwoordiger" bij de
H. Stoel gehad in de persoon van Myron
Taylor, maar sinds deze werd terugge
roepen hebben de V.S. zelfs dit infor
mele contact niet meer met het Vati-
caan. 1
De tegenstand van de Amerikaanse
niet-katholieken staat als argument ter
ener zijde tegen het hervatten van de of
ficiële diplomatieke betrekkingen. De
invloed der Amerikaanse katholieken,
die een zesde deel der bevolking uitma
ken, staat ter anderer zijde, tezamen met
de overweging van het Witte Huis, dat
het Vaticaan een belangrijke luisterpost
is, waardoor het corps diplomatique van
de V.S. veel zou kunnen winnen.
Het Vaticaan van zyn kant is zeer
weinig genegen, weer genoegen te ne
men met een „persoonlijk vertegenwoor
diger" zonder diplomatieke status, die
alleen in de buitengewone omstandig
heden van de jongste oorlog getolereerd
kon worden. De kans op 'n hervatting der
diplomatieke betrekkingen tussen de
Heilige Stoel en de Verenigde Staten
schijnt intussen op het ogenblik waar
schijnlijker dan ooit tevoren
neer des huizes met een boek bezig. „Dat
is nu een van die boeken die ik me tij
dens mijn verlovingstijd altijd voorstel
de te lezen zodra ik getrouwd zou zijn,"
gaf hij te kennen. Dat is heerlijk. Dat is
niet alleen ontspanning, maar ook stu
die. Wij kunnen ons voorstellen, dat
tientallen getrouwde mannen er zo over
denken. Voor het huwelijk waren er zo
duizend en een dingen, waardoor je er
niet toe kwam. Je wilde eens samen pra
ten en dan wandelde je maar weer eens
een stukje om. Op visite zitten was ook
niet altijd leuk en dan ging je naar een
toneelstuk of naar een film. Daardoor
lag eigenlijk een groot terrein van ont-
spanning onbeploegd. We kunnen ons
voorstellen, dat velen ertoe willen ko
men die terreinen grondig te gaan ver
kennen.
„Op dit punt denkt mijn vrouw er ook
zo over," zei de gastheer. „Dat wil na
tuurlijk niet zeggen, dat we nu nooit
meer uitgaan of zo. Natuurlijk niet, maar
we voelen heel duidelijk, dat het zwaar
tepunt van onze interessen hier moet
liggen. Daarbij zijn wij nog steeds bezig
verschillende dingen hier in huis aan
onze smaak aan te passen. Telkens val
len ons weer dingen op, die we veran
deren of verbeteren willen. Soms kost
het geld en dan moeten we het vaak
uitstellen, soms kunnen we het met een
beetje handigheid zelf voor elkaar bok
sen. Daar zijn we eigenlijk steeds op uit.
En zo kom je er dan toe om je hobbies
ook te beoefenen.
Op dat lezen willen wjj nog even te
rugkomen in verband met onze verant
woordelijkheid. We waren in een boek
over opvoeding bezig en hadden het op
tafel laten liggen. Toen er toevallig kin
deren over de vloer kwamen, reali
seerden wij ons, dat we het weg moesten
leggen om te voorkomen dat ze het
zouden lezen. Dat voelden we als een
verplichting die we gekregen hadden
als „gezin", zou ik willen zeggen, om
mee te werken als „geheel" in een gro
te wereld, gezinnen, die sarnen een ba-
paald doel moeten nastreven. Die ver
plichting voelden wij kort geleden nóg
eeiis zeer duidelijk.
Een vriend van ons woont op kamers.
Zijn meisje ook. Op een avond kwamen
ze aanlopen, kennelijk met hun ziel on
der de arm. Natuurlijk waren ze wel
kom en we hebben een gezellige avond
gehad. We spraken er nog eens over
toen ze weg waren en hoe dieper we er
over nadachten, hoe meer we tot de
conclusie kwamen, dat hier een taak
voor ons was weggelegd. In onze ver
lovingstijd zaten wij zelf vaak met een
zelfde moeilijkheid. Wij vonden het
heerlijk om bij een pas getrouwd stel
een avondje te kunnen bomen. We wil
den hun ervaringen leren kennen ten
aanzien van de inrichting van het huis
enz. We ontdekten hier een eenvoudig
apostolaatswerk.
We besloten ons hier e'ens wat
meer op toe te leggen. Want, waar
moeten ze, speciaal in deze Vasten-
tijd, heen. „Echt" uitgaan willen ze
natuurlijk niet. In de leeszaal moe
ten ze hun mond houden en op
straat is het verre van aangenaam
wat de temperatuur betreft. Er moe
ten dus mensen zijn die hun taak op
dit punt begrijpen. Daarom vond ik
het prettig dat u over dat boek be
gon. Het legt enerzijds de nadruk op
de verworven vrijheid, anderzijds
leidt het een reeks verplichtingen m
die je als „gezin" hebt gekregen. Ik
'jfWfi l'V\VvVv
zat dus te lezen; we moesten gasten
ontvangen. In het gegeven voor
beeld hebben we gebridged, omdat
we het ook prettig vinden. Anderen
kunnen het toch ook zo inrichten,
dat het geen opoffering hoeft te zijn.
WIJ spraken nu af dat we deze
avonden geregeld zouden hebben.
Wie niet van vaste verplchtingen
houdt kan toch van keer tot keer
afspreken! Als gevolg van onze
overpeinzingen zitten we nu met
acht man naar de Meditaties te luis
teren. We stonden er zelf versteld
van wie er allemaal interesse had
den om te komen.
Tot slot dat boek. Dat ging over so
ciale jn-oblemen. Ik las hoe we verze
kerd zijn. Hoeveel is tegenwoordig niet
„verzekerd" wat vroeger normaal onder
naastenliefde viel. Hoe goed is dat aan
de ene kant, hoe moet het ons aan de
andere kant niet de ogen openen voor
de vele problemen, die niet alleen niet
verzekerd zijn, maar het ook nooit zul
len worden. Problemen, wier oplossing
de beleving van het Christendom bete
kenen. Daarop moeten wij toch eigenlijk
uit zijn. Er is veel te doen in dit ver
band. We hoeven geen moeilijkheden te
zoeken. Natuurlijk niet. Zeker niet zo-
lang ze er legio voor het opscheppen
liggen.
Helpt u in deze Vastentijd mee er
enkele op te lossen?
Hint.
