katholieke politieke vrouwen urr de „BENELUXIT" VRIENDSCHAPPELIJK BIJEEN -f^et - yrufsiecie tócovern NEEM GEEN GEPREFABRICEERDE HUIZEN MEE NAAR AUSTRALIË lussen neus en tippen Laat heb ik II bemind Gesprek over de plaats der vrouw bij de landsverdediging mi Het is weggegooid geld Primitieve voorlopige EMIGREREN NAAR N.-ZEELAND „Papua's willen contact Strenge selectie bij de vrouwelijke diensten Notarissen restitueren bijna vijf ton j FOR LITY... met Nederland" Tegemoetkoming in de kosten kan worden verleend Verbintenis voor twee jaar huisvesting krijgt acht maanden heeft westerling tanger Mgr. Van Lier de bij Z.H. de Paus Biljetten van f 100.- vervalst Hslve vrije dag op de Nationale Feestdag? door ETHEL MANNIN DINSDAG 27 FEBRUARI 1951 PAGINA 3 Verkregen bij verkoop van Joodse goederen Voortgezette opleiding R.K. lekenverpleegsters LgretteT Een sigaret van superieure Amerikaanse tabakken REISBUREAU-EXPLOITANT VERLATEN? Uw Burgerlijke verdediging Raad voor Rode-Kruistaak ingesteld Techni-Show 1951 Maar niet met Z.-Molukken Belgen voor het gerecht Belgische onderscheiding voor Prins Bernhard Uitgestelde abonnements concerten in Amsterdam Preparaten Ster zingt voor baby's Oorzaak en veroorzaakt Psychiater (Van onze redactrice) ledereen wandelde Zondag buiten in de lentelucht, de madeliefjes bloeiden de berkeknoppen zwollen haastig in die paar uur zon, die hun werden toege beten, Niemand zal ontkennen dat het iets heeft van een offer, om op zo'n dag binnen te zitten in een kamer (al is die nog zo comfortabel) met kunstlicht, en de dag waarop zelfs de Schepper rustte maar in dit overladen bestaan van onze eeuw kan dat niet anders te benutten in de altruïstische ijver voor impor- tante zaken van openbaar bestuur. Gedurende het afgelopen weekeinde waren namelijk een kleine dertig poli tieke vrouwen uit de drie Benelux-landen en uit Italië bijeen in het fraaie K.V.P.- lustoord te Baarn. Zo maar, op een goede dag hadden Mej. Mr. Wally van Lanschot, actief lid van het K.V,P.-bestuur, en Melle. Meeus uit Brussel, lid van het partijsecretariaat der Christelijke Volkspartij, besloten om eens bijeen 'e komen als vrouwen uit openbare bestuursfuncties, in België, Nederland, Lu xemburg, met geen ander doel dan in een vriendschappelijk entre-nous bevin dingen uit te wisselen en zich gezamenlijk te oriënteren, buiten de officiële ont moeting der partijen. Voor de eerste maal gebeurde dat twee jaar geleden te Brussel. En ditmaal werd de bijeenkomst uitgebreid tot „Beneluxit", zoals iemand Beestig zei, want ook Italië was er thans bij genood. vrouw voor te bereiden. In Amerika en Engeland is de vrouw by het leger re?ue. Wat gaan de andere landen doen? Mej. ten Broecke Hoekstra legde na druk op de strenge selectie, hier toege past, vóór een vrouw tot Marva, V..H.K. of Verpleegsterskorps toetreedt, welke selectie geheel in handen is van de ge zamenlijke vrouwenorganisaties van alle richtingen. De strenge selectie houdt de kwaliteit der meisjes op peil en voorkomt onnodig veel „afval". Bij de vrouw in dienst komen niet méér on regelmatigheden voor dan in iedere an dere functie waar vrouwen met manne lijke collega's voortdurend samenwer ken. Er zijn thans circa 1000 vrouwen (Marva, VHK en verpleegsterscorps) in legerdienst, waarvan de eerste twee technische, huishoudeiyke en admini stratieve diensten verrichten. Melle. Carlier, gemeenteraadslid uit Brussel, vertelde daarna uitvoerig dg bevindingen van een Belgische studie- Met grote ambitie waren drie pik zwarte Itaiiaansen er voor over geko men uit haar zonnig land, onder wie Signora M. Jervolino uit Rome, Kamer- hd, die bij haar aankomst werd begroet door de Italiaanse consul en met rode tulpen werd ontvangen door een harer Nederlandse politieke medezusters. Gro te intelligentie, grote gratie en een ge weldig élan leven er in deze vrouw van oartveroverende allure, een van de zes tien Italiaanse vrouwen die zitting heb ben in de „Camera Dei Deputati", de Kamer van Afgevaardigden (die 500 le den telt). En dat in een land waar ds Wouwen pas in 1946 kiesrecht kregen! Die appreciatie voor de t'rouwelijke leidinggevende capacitei ten, die het mogelijk heeft gemaakt, dat thans in Italië ook meer dan honderd Vrouwelijke gemeenteraadsleden in junctie zijn, danken de vrouwen aan "aar houding in de jaren der verdruk king. Signora Jervolino gaf een uitstekelid axposé over de onderwijs-situatie in Italië, zoals dat van Belgische zijde ge schiedde door een politiek gevormde onderwijs-specialiste en voor Nederland door Agnes Nolte, Tweede Kamerlid. Twaalf vrouwelijke politici uit België Waren er, onder wie enige gemeente raadsleden en een burgemeester. Ook jh België, waar de vrouwen pas twee Jaar geleden stemrecht kregen, consta teert men een activiteit onder de vrou wen der Christelijke Volks Partij (naar Wie men met plezier èn luistert èn kijkt), welke beschamend is voor ons, die met slome slakkengang de reeds lang geëffende politieke weg volgen. Uit Luxemburg was er één afgevaar digde, de enige katholieke politica in dit land van 300.000 inwoners. En de Nederlandsen waren met haar der tienen: de twee vrouwelijke Kamerle den, Agnes Nolte en Marga Klompé ge meenteraadsleden, vrouwen uit het K V.P.-bestuur en als niet-politica mej. Tn i *fn Broecke Hoekstra, van het m V5n Soc- Zaken, die een k j p 8 (de voertaal was voortdu- rrans) van de vrouw in dienst "er nationale verdediging. Onderwyskwesties, sociale proole- *Uen en de plaats van de vrouw bij de landsverdediging waren n.l. de drie on derwerpen van gesprek dit weekeinde aan bod, waarvan het laatste op het "genblik wel zeer actueel is, nu men °a. in Amerika grootscheeps bezig is een algemene dienstneming door de Een van de maatregelen, die de Duit jes tijdens de bezetting tegen de Joodse Nederlanders namen, bestond uit de *erkoop van hun onroerende goederen. Waarvan de gedepossedeerden sedert 1945 ®°or middel van het rechtsherstel de ^'gendom herkregen. De Duitsers lieten had bestudeerd en getroffen was door de humane, vrouwelijke en uitstekende sfeer, die ze constateerde. Deze studie reis bewijst, dat in België de plaats van de vrouw bij de verdediging thans ook de volle aandacht heeft. Vooralsnog echter wensen de Belgische katholieke vrouwen geen uitbreiding van de bur gerdiensten (administratie en verple ging), die de vrouwen, niet gemili tariseerd, thans in legerverband verlenen. Wel dringen zij aan op vrij willige beschikbaarstelling der vrouwen ter bescherming van de burgerbevol king. Als incidentele uitzondering zijn op het ogenblik zes Belgische verpleegsters gemilitariseerd, die in Korea werken. Ook twee (katholieke) Nederlandse verpleegsters, uit Indonesië gerequi- reerd, doen momenteel, in legerverband, haar dapper werk achter het Koreaan se front. In Italië hebben de vrouwen nog géén aandeel, hoe dan ook, in het mili taire apparaat. Maar het laatste woord is over deze actuele kwestie zeker nog niet gesproken. In de verpleeg'stersschool Vronestein te Voorburg is dezer dagen de tweede cursus voortgezette opleiding voor R. K. lekenverpleegsters geopend. Deze cursus is bestemd voor verpleegsters, die in ziekenhuizen, klinieken, e. d. een leiden de functie bekleden of dit in de toe komst wensen te doen. Eveneens is de cursus bestemd voor verpleegsters, die leiding geven in de Kruisverenigingen en in de verschillende instellingen op medisch-sociaal gebied. De cursus duurt vijftien maanden en omvat een program ma, dat er op gericht is de persoonlijk heid van de leidster te ontwikkelen voor deze belangrijke taak en haar de nood zakelijke kennis en methode bij te bren gen voor het goed vervullen hiervan. De deelneemsters, achttien in getal, komen uit verschillende delen van het land en 35. „Wij spraken over Gost," zegt de Noorman. „Gij waart vlak nabij de plaats van de moord. Ik heb u gezien. Waarom zijt gij weggelopen? Dat heeft vele mis verstanden veroorzaakt Een flauwe glimlach glijdt over Olaf's gelaat. „Ik had Pum-Pum bezochtzegt hij rustig. „De angst weerhield mij toe te snellen. De angst van in verwikkelingen te geraken. Ik had mijn aanwezigheid daar midden in de nacht dan moeten verklaren en dan zou Pum-Pum Hij zwijgt een ogenblik en vervolgt dan: „Maar hebt gij, heer, niemand gezien nabij de plaats van de misdaad?" De Noorman knikt bevestigend. „Ridder Vagen was onmiddellijk ter plaatse. Hij was het die mij het stukje kleed uil uw mantel toonde." Even staart Eric voor zich uit; dan zegt hij peinzend: Het heeft er de schijn van, dat men u in een kwaad daglicht wil stellen." „Nooit," zegt Oldf langzaam, „nooit heb ik vrees gekend in het licht van welke vijand ook. Maar hier in mijn eigen burcht heb ik de angst leren kennen. Ik voelde, dat er krachten aan het werk waren, die het op mijn ondergang gemunt hadden en nog hebben, indien ik mij niet bedrieg. Het was reeds lang aan de gang vóór gij gekomen zilt. Overvallen, moorden, en altijd werden sporen gevonden, die de schuld op Tyrfing moesten werpen Toen gij hier verscheen dacht ik, dat het einde gekomen was. Al deze wandadenzij werden immer in de naam van Tyrfing bedreven. Gij zoudt mij dan vanzelfsprekend als de schuldige beschouwen.' En dan De Noorman ziet Olaf begrijpend aan. Hebt geen vrees!" zegt hij. „Wij zullen de ware schuldigen wel vinden! Wil mij thans voorgaan naar Pum-Pum, mijn trouwe dienaar." Eric volgt de oude burchtheer naar de deur van het vertrek. Het geluid van hun voetstappen klinkt door tot in de gang waar een sluipende gedaante zich nu haastig wegspoedt om niet ontdekt te worden Advertentie commissie, die de vorige maand in En-1 zijn grotendeels reeds belast met verant- geland de vrouw in legerdienst aldaar woordelijke taken. (Van onze Haagse redactie) Enige tijd geleden hebben wij melding gemaakt van het tot stand komen van een emigratie-overeenkomst tussen Nederland en Nieuw-Zeeland. Thans zijn meer bijzonderheden bekend geworden over de bepalingen van dit verdrag. Zo regelt het verdrag zowel de emigratie van hen, die de middelen hebben de pas sage-kosten te betalen, alsook de emigratie van hen, die daarby zyn aangewezen op een financiële tegemoetkoming. Deze tegemoetkoming kan door de Neder landse en de Nieuw-Zeelandse regering gezameniyk, dan wei door een van beide worden verleend. De beroepen, die in aanmerking ko men voor vertrek onder het „assisted passage scheme" met subsidie dus zyn: ongeschoolde arbeiders, timmerlie den, schilders, stucadoors, technisch ge schoolden, zoals ketelmakers, bankwer kers en draaiers, smeden en plaatwer kers, arbeidskrachten voor de houtin dustrie, bosarbeiders, houtzagerij-assis tenten, geschoolde landbouwkrachten en zuivelarbelders. Tenslotte komen nog in aanmerking: arbeidsters in hospitalen, hotels en pensions, industrie-arbeid- ters en gediplomeerde verpleegsters. de verkopen bij notariële akten uitvoe- en. Na de bevrijding heeft de Broeder- ,c"ap der Notarissen een organisatie in «et leven geroepen teneinde de gehoten hat °:honoraria door de desbetreffende ,?tarissen te doen restitueren ter beste- jybg voor maatschappelijke doeleinden. l 't geschiedde uit overweging dat op be- ®ud van de uit voorgeschreven hoofde ''kregen inkomsten geen prijs kon ih°kden SesIeld. Deze organisatie, welke haar werk contact onderhield met het {''h'sterie van Justitie, heeft tot resul- «a<'gehad, dat een bedrag van ongeveer Vjv>7.000.werd bijeengebracht. Daar- «n Wer(j twee/derde uitgekeerd aan de g!}chting 1940-1945 en een/derde aan de "chting Joods maatschappelijk wern. öe 42-jarige reisbureau-exploitant L. uit Amsterdam, procuratiehouder van N.V. passagebureau „Twenthe" al- tegen wie veertien dagen geleden S{h gevangenisstraf van twee jaar met irek van het voorarrest was geëist, is °r de Amsterdamse rechtbank veroor- j eid tot acht maanden met aftrek van Preventieve hechtenis wegens vei/- v 'storing van ruim 35.000 ten nadele v p de KLM. Het reisbureau „Twenthe" *ati -1 voor de KLM passagebiljetten V1 reizigers. De omzet was zeer groot, hoe ^te heeft erkend, dat hij het ge- hrH?1de budrag heeft benut in zyn be- han dat me* financiële moeilijkheden a te kampen. (Van onze Haagse redactie) „Het meenemen van geprefabriceerde huizen door emigranten is weggegooid geld", aldus verklaarde ir. G. Pieters, emigratie-attaché bij de Nederlandse ambassade te Melbourne, Vrydag- tijdens een persconferentie, die gehouden werd naar aanleiding van de onderteke ning te Canberra van het migratiever drag tussen Nederland en Australië. Reeds lang is men bezig om te komen tot uniformiteit met deze woningen, maar men zal hierin niet slagen. De pre fabricated houses, die door emigranten meegenomen zyn, liggen in Australië te verrotten. De enige mogeiykheld zou zijn deze huizen na te laten komen, wanneer men weet waar men zich zal vestigen en men dus de plaatselijke voorschriften kent. Tot op heden is dit echter nog niet toegestaan. Mr. ir. B. W. Haveman, commissaris voor de emigratie, die deze persconfe rentie leidde, verwachtte wel, dat de woningen, die door Nederlandse firmas in Australië worden gebouwd, voor 25 procent aan Nederlandse emigranten zullen worden toegewezen. Onderhande lingen hierover zijn althans gaande. Zeer duidelijk heeft de heer Haveman vastge steld. dat de voorlopige huisvesting in Australië primitief kan zijn en dat de emigranten ook in de toekomst rekening zullen moeten houden met zeer moeilijke omstandigheden op dit gebied. De oude militaire kampen zijn voor burgers zeer primitief en vooral de sanitaire vertrek ken zijn voor Nederlandse families een zeer moeilijke ervaring! De klachten, die er over de kampen gekomen zijn, noem de men wat overdreven. Het is hier een kwestie van aanpassingsvermogen. Zo wel de Australische als de Nederlandse regering zijn op het huisvestingspro bleem meer dan op enig ander probleem bedacht. Nog steeds heeft de regering te kam pen met het zeer moeilijke vervoers probleem. Op het ogenblik zijn reeds voor dertienduizend adspirant-emi- granten alle documenten welke voor het vertrek benodigd zijn gereed. Zij wachten op vervoersgelegenheid, wel ke de regering slechts geleidelijk kan verschaffen. Er zullen vele maandnen overheen gaan voordat deze wachten den vervoerd zullen zijn, ondanks het feit dat de regering besloten heeft ook een aantal vliegtuigen te charteren kia" ,Van bevoegde zijde in Tanger ver- Re v wordt- heeft Westerling met eni- 1ate»rienden de internationale zone ver- iep, ^bat aldus meldt A. F. P. Aan de in- 'htern10^a'e brug, de grens tussen de rationale zone en de zone van ter-o ,"Marokko, zou de politie de ach- gIng hebben opgegeven. *Is Advertentie maag in lichtelaaie staat - zuur U naar de keel stygt rtaöeliikengen een paar Bennies tabletten i "'üerid uitkomst. Geen wonder, dat tien- [•"Ïclon ?,n verbruikers in alle beschaafde «!ge mirt?" de wereld zweren bij dit pret- lÜ simmo Bennies zijn nog smakelijk ook m n sm i?m in te nemen. Gewoon maar Yj wat n °P de tong, zonder water *0°r Nu zijn de Rennies ook èen lev*- en verpakt, ve« v'erpakt, om de mensen te ge- >v^en *e zo Sraag altijd Rennies bij zich I ;e n altijd en overal gewapend te K^d ,5" de verschrikkingen van bran- alle ï*gzuur. Rennies zijn verkrijgbaar apothekers en Drogisten. Dezer dagen is de Raad voor de Rode-Kruistaak bij de burgerlijke ver dediging ingesteld, zo vernemen wij van de zijde van het Nederlandsche Roode Kruis. De verschillende besprakingen en onderhandelingen die ten deze zijn gevoerd, hebben aangetoond, dat het Rode Kruis bij de burgerlijke verdedi ging een belangrijke taak wacht over eenkomstig zijn humanitaire doelstel lingen. Voorzitter van de raad is ir. F. Baron van Tuyll van Zuylen. Als gedelegeer de is benoemd dr. J. van Waardenburg. In de Ahoy-fcallen te Rotterdam zal van Woensdag 30 Mei tot en met Za terdag 9 Juni de ,„Techni-Show 1951", de jaarlijkse tentoonstelling voor tech nici worden gehouden. om aan deze vervoerstaaak deel te nemen. Dit betekent, dat degenen die zich thans nieuw aanmelden, er reke ning mee dienen te houden dat zij tot het einde van dit jaar, wellicht zelfs tot het Degin van 1952 zullen moeten wachten alvorens hun beurt komt. Ook tijdens deze persconferentie heeft men weer eens gewezen op talenkennis en het belang van een goede voorlich ting. Mr. ir. Haveman zegde toe, dat men de adspirant-emigranten in zo goed mogelijke vorm het beschikbare voor lichtingsmateriaal onder ogen zal bren gen, opdat zij niet straks in Australië ontwaken uit een gedroomde toestand. Wij vernamen verder nog, dat de Ne derlandse delegatie in Australië, die zich met de aankomende emigranten be moeit, binnenkort zal worden uitgebreid. Zij bestaat thans slechts uit drie perso nen. De Nederlandse regering verwacht, zo besloot de heer Haveman, dat de migra tie tussen Australië en Nederland een zeer positieve bijdrage zal leveren tot de oplossing van de problemen van beide landen. Mgr. Canisius van Lierde, die Zondag werd gewijd tot titulair aartsbisschop van Porfi- reone, werd Maandag door Z. H. de Paus in particuliere audiëntie ontvangen. Eerst ontving Z. H de Paus Mgr Van Lierde in de zaal van de kleine troon en later ontving hij mevr. Van Lierde de moe der van de nieuwe Sacrista en verscheidene van zijn broers en zusters. Tevens werden door Zijne Heiligheid ont vangen de assistent-generaal van de Augustijnen, pater Makaay, en de provin ciaals van de Augustijnen uit Nederland en België. Z.H. de Paus onderhield zich met elk afzonderlijk uit het gezelschap en sprak zijn vreugde uit over de hoge uit verkiezing van Van Lierde. Tenslotte schonk hij elk van hen zijn Apostolische Zegen. Than kan ook aan een geschoolde kracht van N.-Zeelandse zijde een bij drage tot een maximum van 50.in het ontbrekende worden verleend. Om voor „assisted passage" in aanmerking te komen moet de candidaat ongehuwd zijn; tussen de 18 en 35 jaar oud zijn; niet in staat zyn zelf de overtocht te be talen, doch in staat zijn zelf tenminste f 350 bij te dragen en een beroep uitoe fenen als hierboven vermeld. Verder moet hij bereid zijn zich schriftelijk te binden om tenminste twee jaar in loon. dienst werkzaam té blijven in de hem door de N.-Zeelandse autoriteiten aan te wijzen werkkring. Ook zij, die verloofd zijn, komen in aanmerking om naar N.-Zeeland te emi greren, mits zij bereid zijn om onge huwd te vertrekken. De verloofde kan zich voor het vertrek onder het „assis ted scheme", opgeven bij een der orga nisaties, voor zover zij aan de daardoor gestelde voorwaarden voldoet. Zou de emigrant zonder instemming van de N.-Zeelandse autoriteiten zijn twee-jarig contract tussentijds verbre ken, dan is hij gehouden tot terugbeta ling van het bedrag, dat door de N.- Zeelandse regering voor zijn overtochts- kosten werd betaald. Na aankomst in Nieuw-Zeeland wordt de emigrant gewoonlijk gedu rende een week of veertien dagen Kos teloos gedirigeerd naar en onderge bracht in het centrale ontvangstcen trum, waar hij op de hoogte wordt gebracht van algemene richtlijnen (geld, gewoonten, taal, historie, aard rijkskunde enz.). Daarna wordt hij voor rekening van de N.-Zeelandse regering naar zijn plaats van bestem ming gevoerd. Voor de aanvragen, nadere inlichtin gen en het vervullen van de formali teiten moet men zich wenden tot de emigratiedienstv«n de eigen organisa ties, die samenwerken in de Stichting voor de Landbouw. De stichting „Het nationaal Nieuw- Guinee Comité" heeft naar aanleiding van de mededelingen van mr. E. Hazel- hoff Roelfzema inzake N.-Guinea een telegram van de secretaris der N.-Gui- nese delegatie, N. Jouwe, ontvangen. Hierin wordt gezegd, dat het „Papuase volk absoluut geen aansluiting met de republiek Zuid-Molukken, maar uit sluitend verbondenheid met Nederland wenst". Maandag heeft het Hof van Assisen van Oost-Vlaanderen een begin ge maakt met de zaak der valse biljetten van honderd gulden, welke in 1948 aan het licht kwam, en waarbij een twin tigtal personen betrokken is. De politie kreeg lucht van de zaak, toen in October 1948 in de Nederlandse plaats Hogezand een bediende van een boomkweker achttien biljetten van hon derd gulden bij een bank deponeerde. De bedienden van de bank stelden vast, dat de biljetten vals waren. De boom kweker had het geld als schulddelving ontvangen van een collega uit Wetteren, die op zijn beurt de biljetten via een tussenpersoon had gekregen Deze tus senpersoon 'tocht de guldens in een herberg te Maldegem van een hem on bekende vrouw, die dezelfde dag nog vijfduizend gulden van de hand wist te doen. Drie der thans terecht staande personen zouden tezamen 50.000 frank hebben ontvangen, toen zij de vrouw in contact brachten met liefhebbers van Hollandse guldens. De Nederlander M. P. F. uit Rotter dam zou een rol gespeeld hebben in de voorbereiding van de valse munterij. De heer E. Graeffe, ambassadeur van België te Den Haag. heeft aan Prins Bern hard medegedeeld, dat de Koninklijke Prins Boudewijn aan de Prins der Nederlanden het Oorlogskruis 1940 met palm heeft toe gekend om diens bijzondere diensten aan België bewezen tijdens de oorlog 1940'45. Na deze mededeling van de ambassadeur, spelde generaal Woussen, militair attaché van België te Den Haag, het ereteken op de borst van Prins Bernhard. Mgr. Canisius van Lierde voor de wijding tijdens de Litanie van Alle Heiligen aan de voet van het altaar liggend; midden voor het altaar is kardinaal Giuseppe Pizzardo de consecrator; rechts van hem knielt pater Van Kempen S.J.; links knielt (op de rug gezien) pater Seb. van Nuenen, provinciaal van de Neder landse 'Augustijnendie bij de plechtigheid assisteerde. In de jongste bestuursvergadering van het Christelijk Nationaal Vakver bond is medegedeeld, dat ten aanzien van de Nationale Feestdag in de Stich ting van de Arbeid waarschijnlijk over eenstemming bereikt zal worden op de basis van een halve vrije dag. Gepoogd zal worden, deze bedrijfstaksgewijze in de C.A.O. of loonregeling op te ne men. Indien een arbeider op deze dag zal moeten werken, zal dit op de basis van een feestdag worden vergoed. De abonnementsconcerten van het Am sterdamse Concertgebouworkest, die in de periode van 27 Januari tot 16 Februari niet konden doorgaan, zullen als volgt gegeven worden: Serie B: Woensdag 28 Februari en Donderdag 1 Maart. Woensdag 18 en Don derdag 19 April, Donderdag 31 Mei en Vrij dag 1 Juni; Serie Z: Zondag 3 Juni en Serie C; Zondag 8 April. Aan de luit.-kol. der infanterie M. P. Kokje, is na bevordering tot kolonel op het daartoe door hem gedaan verzoek, terzake van langdurige dienst, eervol ontslag uit cle militaire dienst verleend, evenals aan de luit.-kol. van de verbindingsdienst J. P. Th. Makkink. na diens bevordering tot kolonel. Dank zij een nieuw hormonenpraepa- raat Is men er in geslaagd op de sche dels van twee kale mannen in vijf we ken tijds 2(4 centimeter haar te laten groeien. Dit heuglijke nieuws werd te Phila delphia op een persconferentie mede gedeeld door de directeur van de „Uni ted Research Laboratories." Het hormoon (in crèmevorm) moet dagelijks op de schedel gewreven wor den. De proefpersonen zijn ieder 20.000 haren rijker geworden en er zijn teke nen, dat zij er nog meer bij krijgen. De directeur van de laboratoria zei, dat het betroffen hormoon twee jaar geleden ontdekt werd, terwijl men al weer een nog wonderlijker preparaat aan het bereiden was. Uit het Engels vertaald door DICK OUWENDIJK 46) „We moeten er de pas in zetten", zei Francis. „We moeten niet meer tussen de rotsen zitten als het donker wordt." Zij speelt het wel klaar, dacht hij. Zij had nog niets van het werk op de rot sen vergeten; zij stond stevig op de voeten, haar gevoel voor evenwicht was uitstekend en zij hield het hoofd koel; zij bezat bovendien de grootste deugd van een klimmer, doorzettings vermogen, de wil om, zelfs moe als een hond, verder te gaan. „We gaan morgen vroeg op stap", zei hij., „Nog voor het licht is en dan gaan weregelrecht naar de hut vlak onder de toD we zullen in ieder geval zien hoe ver we komen." „Het is morgen Zondag." „Ik geloof het wel. Maar wat wil je daarmee zeggen?' „Op Zondag klimt men niet." Hij bleef staan en staarde haar aan. „Wat is dat voor onzin, waarom niet?" „Omdat men dan naar de kerk gaat." Zij glimlachte naar hem, maar hij trok boos zijn wenkbrauwen samen. „Als je me dat eerder had verteld hadden we dit week-end in Wenen kun nen blijven! Het was niet mijn bedoe ling om hier een dag te verknoeien. Wat wil je dan dat we morgen gaan doen rondslenteren in onze beste kleren, zoals de mensen uit het dorp?" „Ik wilde 's morgens de Mis bijwonen en 's avonds het Lof met Rozenhoedje. In de tussentijd kunnen we wat gaan wandelen." „Dus we gaan rondslenteren in onze beste kleren! En zou je me alsjeblieft eens willen vertellen waarom het goed is 's Zondags over de vlakte te wande len en niet goed om je wat meer in te spannen en te klimmen?" „Op de eerste plaats zouden de Amanshausers het heel onaangenaam vinden als we de Zondag beschouwden als iedere andere dag en gewoon gin gen klimmen. Ze zouden zich beledigd voelen. Ten tweede zij glimlachte morgen gaan klimmen komt niet over een met mijn godsdienstige gevoelens." Toen hij zich afkeerde greep zij hem bij de arm. „Wees nu niet boos, Francis. Er zijn dingen waar we het nooit over eens zullen worden, is het wel?" „Helaas nee! Maar als jij per se mor gen de Sabbath wil heiligen, dan ga ik morgen alleen de gletscher op om die te verkennen. Johann zal wel niet met mij meegaan?" „Neen." Zij vond het dwaas, dat hij dit vroeg. Zij liepen weer verder, achter elkaar, zwijgend als vreemden. Toen zij de gruishelling achter zich hadden en weer gras onder de voeten kregen, gingen zij opnieuw naast elkan der lopen. Eindelijk zei Cathryn op vra gende toon: „Francis?" Hij glimlachte en sprak haar naam uit op dezelfde toon. Zo was het ook vroeger geweest, wanneer ze elkander iets te vragen hadden. Zij stak haar arm door de zijne. „Nu wat is er?" „Je bent toch niet boos op me? Ik be doel je vindt nre misschien mal wat die Zondagen betreft, maar ik was goed op het ijs, niet?" Hij lachte. „Ik Iaat me niet uithoren." Zij drong aan. „Maar was ik goed?" „Je zult liet wel leren." „En Maandag gaan we vroeg op pad en dan gaan we regelrecht naar de hut?" „We gaan vroeg op pad, maar hoe ver dat zal afhangen van wat Miss Cathryn Sable zal presteren op werkelijk hard ijs. Ik heb een idee, dat die gletscher boven helemaal niet zo gemakkelijk is. Ik zou er graag eens met Johann over spreken." Zij zaten na het souper in het café bij elkander en Hans en Willi, die Engels spraken, voegden zich bij hen. De Duit sers verklaarden, dat de Drindelhorn, beklommen van deze zijde, geen moei lijkheden opleverde, het kostte echtei wel inspanning en je werd er nauwelijks voor beloond het was de moeite niet waard. Francis vertelde, dat „das Fraulein" geen ervaring had op sneeuw en ijs. Ze keken elkaar vol belangstel ling aan. Ach so. In dat geval was het een goede oefening. Johann zei scherp: „Het is meer dan dat. Er is een ijs-couloir. En een uitlopei onder de top. Zulke dingen zijn niets voor een beginneling." Cathryn keek hem aan. „Je moet ééns met de moeilijke dingen beginnen." „Men begint niet met de Drindelhorn!" Cathryn deed een beroep op de beide Duitsers: „Maar ik begin niet met de Drindelhorn. In Engeland heb ik heel moeilijke rotsen beklommen. Bedoelt u, dat ik de Drindelhorn wel op kom?" ..Maar er weer af", mompelde Johann. Hans glimlachte. „Als u een pickel kunt hanteren, Fraulein. en met twee ervaren klimmers zou gaan." Willi viel zijn vriend dadelijk geest driftig bij. „Gaat u met ons. Fraulein, we zullen u veilig naar boven en weer naar beneden brengen." „Het is erg vriendelijk van u, maar mijn broer en ik willen het samen doen met ons beiden. Niemand anders er bij. Dat hebben we al lang geleden zo afgesproken." Hans schudde het hoofd. „Neen, Frau lein, met een beginneling zijn er zeker nog twee ervaren klimmers aan het touw nodig. Dat is beter." „Dat heb ik haar al gezegd", zei Fran cis. „Ik denk dat Johann wel met ons mee zal willen." Maar Johann zei koppig: „Cathryn moet de Drindelhorn nog niet beklim men. Dat gaat nog boven haar macht. Het zou krankzinnig zijn. Ik heb die berg beklommen, vanaf dat ik jongen was. Herr Francis heeft hem nog helemaal niet beklommen." Francis zei vlug: „Ik was van plan het te doen voor ik mijn zuster mee neem." „Zelfs dan, eenmaal is niet genoeg. Het weer kan omslaan. Je klimt mis schien op Maandag en het gaat makke lijk; het weer is goed. U neemt uw zuster Dinsdag mee en de omstandigheden zijn totaal anders." „Dan zou ik hem nooit kunnen be klimmen", riep Cathryn wanhopig. (Wordt vervolgd) Wij hebben de kapper uit Een opge beld om te vragen wat die er nu van dacht. „Och meneer, laat me niet la chen" zei hij, „ik ben juist aan 't roeren in een potje met mijn nieuwste meng sel „hormodont". Iedere avond flink masseren maar let u wel, op masseren komt 't aan en de nieuwe kiezen groeien u de mond uit. Geen kunstge bitten meer! En een groei van cen timeter per week is gegarandeerd!" Een ster van de Metropolitan Opera te New York, de Zweedse zangeres Astrid Varnay, verwerft zich sinds kort enige bijverdiensten als „babysitter" (welk woord men hier in Nederland na lang getob zo treffend heeft vertaald in „babyzitter"). Astrid biedt haar dien sten aan van 's avonds 8 uur tot mid dernacht. Maar ze is nog al duur: 500 dollar per avond. Daarbij stelt ze één eis: dat de baby niet ouder mag zijn dan 15 jaar. En dat is eigenlijk jammer, want zij is bereid om al baby-zittende (a raison van 500 dollar) gratis lie deren te zingen, de ganse avond lang. Aan baby's boven de 15 jaar zou zulks misschien besteed zijn, maar die onder de 15 jaar schijnen het afschuwelijk te vinden: ze doen geen oog dicht en één van hen moet hebben geklaagd: „Mam mie, als U me toch had willen feesten, had u dan liever een radio naast m'n bed gezet, die had ik tenminste af kun nen draaien." Mevrouw Ernest Yancey (een Ameri kaanse) heeft onder haar pluimveestapel een kuiken met vier poten. Zij houdt hardnekkig vol, dat dit kuiken is ge boren uit een ei met dubbele dooier. Vandaar die vier poten natuurlijk. Zo schijnt het ook waar te zijn, dat kui kens, die uit kalkeieren geboren wor den (wat in Amerika veelvuldig voor komt) met kunstledematen ter wereld komen. Wij hebben nog gepoogd ver band te leggen tussen deze twee ver schijnselen en het bekende spreek woord „beter één tweedooierig ei in de hand dan 10 kalkeieren in de lucht", doch vermochten daarin niet te sla gen. Dr. Charles Hill, lid van het Engelse parlement, heeft onlangs tijdens een lunch, georganiseerd door een club van individualisten, de volgende definitie gegeven van een psychiater. „Een psy chiater", zo zei Dr. Hill, „is de laatste man met wie je praat, voordat je met jezelf gaat praten."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | | pagina 3