ONTWERP VAN NIEUWE KIESWET INGEDIEND
ET5ICDE noorman: 4fat - Mysterie*
m
AUTEURSRECHTEN OP DE
RADIOCIDS IN HET GEDING
msa
I
Jussen neus en (Lippen
Laat heb ik IJ
bemind
Mr. Witteman: „Omroepen kunnen
inkomsten ervan niet missen99
Duizend gulden boete geëist tegen Jo van Ammers-Küller
Overpeinzingen
Bestaande stelsel van de enkelvoudige
voorkeur blijft gehandhaafd
Uitbreiding stemmen
bij volmacht
VOOR VLIJTIGE HANDEN
K.L.M. haalde genees
middel uit Amerika
Lege goederenwagens
w.
ontspoord
DINSDAG 6 MAART Ï951
PAfGBm 3
KIESRECHT VOOR WIE OP DE DAG DER CANDIDAATSTELLING
AAN DE REEDS DESTAANDE EISEN VOLDOEN
Elders stemmen
Stemmen bij volmacht
Bescherming van de
academische titels
Vermist knaapje in Utrecht
verdronken
Stemhokjes afgesloten
En redde het leven van
een zieke
SÉ11I mmml
lllMSiis
n kwaliteitsproduct
Officier van Justitie acht de bewerking van
„Dorstig Paradijs" verboden beroepsuitoefening
P. EPHREM SL00TS O.F.M.
25 JAAR PRIESTER
Prof. dr. Gunning
overleden
ÉÉt
van Snorrebor I
KOSTELOZE VISA VOOR
AUSTRALIË
Carnaval en politiek
door ETHEL MANNIN
Sok
G ramofoonplaten
Mr. Teulings somt de bezwaren op.
^elke aan te voeren zijn tegen de
bestaande voorschriften met betrek
king tot de kiezerslijst. Hij acht de
bezwaren van zodanig gewicht, dat
het hem gerechtvaardigd voorkomt
daaraan tegemoet te komen. De mi
nister meent, dat zulks slechts mo
gelijk zal zijn indien men afstapt van
het telkenjare vaststellen van de
kiezerslijst. Hij heeft derhalve voor
gesteld een kiezersregister in te stel
len, dat na zijn vaststelling verder
zal blijven bestaan en dat zal wor
den bijgehouden op dezelfde wijze,
als thans ten aanzien van het be
volkingsregister geschiedt.
De voordelen van de incorporatie
Welke mogelijkheid in de nieuwe opzet
behouden blijft gelden dan mede
voor die gemeenten, welke evenals thans
een afzonderlijk register aanleggen, ter-
Wijl bovendien verkregen wordt, dat het
kiezersregister, ongeacht de wijze waar
op het wordt ingericht, van dag tot dag
de wijzigingen registreert, zodat ook
aan de bestaande bezwaren van de in
gezetenen tegemoet wordt gekomen.
Uiteraard zal het ook bij dit stelsel
nimmer mogelijk zijn allen, die op de
stemdag de drie en twintig-jarige leef
tijd zullen hebben bereikt, aan de stem
ming te doen deelnemen. Het gereed
maken van de uittreksels uit het kie
zersregister en het rondzenden van de
0proepingskaarten dienen nu eenmaal
een bepaalde tijd voor de stemming te
geschieden.
Om deze reden heeft de minister in
het ontwerp voorgesteld het kiesrecht
toe te kennen aan al degenen, die op de
dag der candidaatstelling, het begin van
'edere verkiezing, aan de reeds bestaan
de eisen voldoen.
Het is thans zo, dat 'een kiezer bij de
.Verkiezing van de leden van de Tweede
Kamer en can de Provinciale Staten in
Plaats van in de gemeente, op welker
kiezerslijst hij voorkomt, in een andere
gemeente aan de stemming kan deel
nemen, mits, voorzover het de laatstge
noemde verkiezing betreft, die andere
gemeente gelegen is in dezelfde provin
cie. De kiezer, die van deze mogelijkheid
gebruik wenst te maken, geeft zulks op
ter secretarie ener gemeente en hij ont
vangt dan het recht om in de door hem
aangewezen gemeente aan de stemming
deel te nemen. Heeft hij evenwel deze
bevoegdheid gekregen, dan is het hem
niet meer toegestaan om in de gemeente
op welker kiezerslijst hij voorkomt aan
de stemming deel te nemen, zelfs indien
achteraf blijkt, dat hij, in afwijking van
zijn oorspronkelijke plannen, op de dag
der stemming in die gemeente aanwe
zig zal zijn. Deze gevallen blijken zich
in de practijk herhaaldelijk voor te doen
en zij geven dan tot het verlies aan
stemmen aanleiding.
De minister meent, dat aan dit be
zwaar op eenvoudige wijze kan wor
den tegemoetgekomen door aan de
kiezers op hun verzoek toe te staan
hetzij in de gemeente, in welker kie
zersregister zij op de dag der candi
daatstelling zijn opgenomen, hetzij
in een door hen bij het indienen van
dat verzoek aan te wijzen gemeente
aan de stemming deel te nemen.
Tenslotte is ook het stemmen bij vol
macht aan een herziening onderworpen.
Tegen de bestaande regeling wordt reeds
Reruime tüd als bezwaar naar voren ge
bracht, dat deze te omslachtig is. De
dbnister onderschrijft dit ten volle.
De procedure kan aanzienlijk vereen
voudigd worden. In het ontwerp wordt
voorgesteld de mcgelijkheid te openen
bet verzoekschrift om bij volmacht te
togen stemmen tot veertien dagen vóór
de dag van de stemming in te dienen. Er
blijft dan nog voldoende tijd over de
terzake nodige handelingen te verrich
ten. De minister heeft er geen bezwaar
Het ontwerp-Hoger Onderwijs-wet van
de commissie-Van der Pot bevat bepa-
bngen tot bescherming van de titel
Professor; het gebruik er van wordt
alleen toegestaan aan hoogleraren aan
universiteiten en hogescholen, aan ker
kelijke instellingen als bedoeld in art.
'49 van de vigerende Onderwijswet, en
aan speciaal aan te wijzen onderwijsin
richtingen (o.a. aan hoogleraren van
hiet-kerkelijke bijzondere hogescholen);
dit heeft ook betrekking op buitenge
wone hoogleraren; het behoud van hun
Titel wordt slechts vergund aan in ver
band met hun leeftijd of op grond van
^validiteit eervol ontslagen hoogleraren.
De titel „doctor" wordt eveens be~
?chermd en er is een bepaling, die wil
'hgaan tegen het gebruik van de titel
hir. dr ü.p.v. dr. mr.) voor hen, die in
de rechtswetenschappen gepromoveerd
2ijn.
Voor wie met goed gevolg een docto-
Jaal examen heeft afgelegd, wordt de
'del „magister" voorgesteld, afgekort tot
h>g. De baccalaureus zal zijn titel kun-
b«l aanduiden hetzij door B.A. hetzij
door B„ met toevoeging van één of meer
'etters, die de afgesloten studie aandui
den, achter de naam geplaatst.
Na dagenlang dreggen heeft de
utrechtse politie Maandagmiddag uit de
P'ltse Grift bij het fort aan de Biltstraat
?et stoffelijk overschot van de zeven-
Jarigg Appie Verbeek opgehaald. Het
^Paapje was 21 Februari in Utrecht
boorloos verdwenen. Op die dag had
?en hem het laatst in de omgeving van
Biltse Grift gezien.
Advertentie
:'Uurbrand op Uw maag kunt ge blussen -
I even weinig tijd
s Sc 'n lucifer uitblaast.
Ja'st die prompte weldadige werking "an
wip,nies maakt de Bennies-remedie zo ge-
aji-d- Maak er een vaste gewoonte van,
Om een Paar Rennies bij U te steken,
v" gewapend te zijn tegen elke aanval.
Wee een Paar Rennies bij dé hand kunt ge
bourtt rust'g alles eten, waarvan ge zo
Ren maar dat wel eens verkeerd valt.
één z^n handig verpakt één voor
ir,en on ge kunt ze onopvallend lnne-
tie gewoon maar laten smelten op
ztin g' zonder water of wat ook. En ze
Vra n°S smakelijk bovendien!
Renv,? Uw Apotheker 0f Drogist een pak
li Vandaag nog. Mogelijk komen
morgen te pas.
tegen dat aan degenen, die aan alle
eisen voldoen, de gelegenheid moet wor
den gebeden bij volmacht te stemmen,
wanneer vaststaat, dat zij anders het
hun toekomende recht niet kunnen uit
oefenen. Hij denkt hier in de eerste
plaats aan de kiezers, die ten gevolge
van hun lichamelijke toestand niet aan
de stemming kunnen deelnemen, doch
tevens aan hen, die op de dag van de
stemming ter verkiezing van de leden
van de Tweede Kamer, van de Provin
ciale Staten of van de raad buiten de ge
meente, in welker kiezersregister zij
zijn opgenomen, zullen vertoeven. Vele
van de kiezers, die onder de laatste ca
tegorie vallen, zullen uiteraard, althans
bij Tweede-Kamerverkiezingen, ook ge
bruik kunnen maken van de bevoegd
heid om in een andere gemeente te
stemmen. Zij zullen deze weg waar-
schiinliik veelal bewandelen. Is zulks
evenwel niet mogelijk en bij een ge
meenteraadsverkiezing is dit nimmer
mogeliik dan staat het hun tóch nog
vrij hun stem bij volmacht uit te bren
gen
Rekening is gehouden met de wens
om de verkiezingen niet in de va-
cantie te doen vallen. In dit verband
wordt voorgesteld de dag van de
candidaatstelling voor de verkiezing
van de leden van de gemeenteraad
met één maand te vervroegen.
In de nieuwe bepaling is opgenomen,
dat de afsluiting der stemhokjes nader
wordt geregeld. De minister is tot dit
voorstel gekomen, omdat naar zijn me
ning het stemgeheim bij de bestaande
toestand niet voldoende gewaarborgd
wordt. Het is onder de bestaande rege
ling voor de in het stemlokaal aanwe
zigen n.l. vrij gemakkelijk na te gaan
of een kiezer b.v. links of rechts op
het stembiljet zijn stem uitbrengt. Naar
de mening van de minister dient dit
onder alle omstandigheden voorkomen
te worden.
Hij stelt zich voor in de algemene
maatregel van bestuur te bepalen, dat
de stemhokjes voor wat de bovenste
helft van de ingang betreft met een
gordijntje dienen te worden afgesloten.
Advertentie
in het schoonmaakgetijHamea-Gelei.
Een ir levensgevaar verkerende in
woner van Hengelo (Overijssel), die leed
aan rhythmestoornis van het hart, is
gered, doordat het enige middel, dat in
dit geval baat zou kunnen, brengen,
onmiddellijk bij een apotheek in New
York werd besteld, vervolgens naar
Nederland werd overgevlogen en in een
ziekenhuis te Hengelo werd toegediend.
Dit alles speelde zich af in een tijdsver
loop van nog geen vier en twintig uur,
n.l. van Vrijdagmorgen 2 Maart tot Za
terdagmorgen j.l.
Dertien dagen lang had men he'. uiter.
ste geprobeerd om he.t leven van de
35-jarige Twenthenaar te redden, de
toestand werd echter met de dag cri-
tieker. Sen collega van de behande
lende geneesheer, die juist een bezoek
aan Amerika had gebracht, herinnerde
zich daar van het nieuwe geneesmid
del, pronestyl voor rhythmestoornis
van het hart, vernomen te hebben. Di
rect werd contact met de K.L.M. op
Schiphol opgenomen en onmiddellijk
zond de Luchtvaartmaatschappij een
telegram naar haar vertegenwoordiger
in New York.
Het vertrek van de K. L. M.-lijnma-
chine, die te New York voor de vlucht
naar Amsterdam gereed stond, werd en
kele ogenblikken uitgesteld, tot een
snelle auto met het geneesmiddel op het
vliegveld arriveerde. Intussen hadden de
Twenthsche en de Nederlandsche Bank de
nodige hulp verleend bij het overmaken
van de benodigde dollars en had ook de
douane op Schiphol haar volle mede
werking toegezegd. Direct na aankomst
op Schiphol werd he.t waardevolle pak
ketje met grote haast naar Hengelo
overgebracht. Tien uur na de toedie
ning van het geneesmiddel bevond de
patiënt zich reeds buiten levensgevaar.
ph
41. Zozeer zijn de Noorman en Olaf in hun gedachten verdiept, dat het achter
blijven van Pum-Pum hun ontgaat. Peinzend bekijkt Eric de massieve steenklompen,
waarop deze burcht gebouwd is. Binnen deze muren, denkt hij, moeten zich de aan
stokers bevinden van het complot. Zij willen Tyrfing in een kwade reuk brengen.
Maar waarom dan? Hebben zij misschien geen macht genoeg om de burchtheer te
overmeesteren? Die aanvallen buiten Tyrfing zijn zo vreemd
Ineens krijgt hij een ingeving, die hem de adem doet inhouden. Ja, dat kcLn, dat
moet de oplossing zijn. Maar dan gaat het ook niet alleen om Tyrfing, doch ook
„Meester Eric! Meester Eric!"
Opgewonden kreten van Pum-Pum onderbreken de gedachtengang van de Noor
man. Verwonderd wendt hij het hoofd om. Pum-Pum komt toegelopenzo snel als
zijn kleine benen hem dragen willenHijgend staat hij voor de koning.
„Wel, Pum-Pumvraagt Eric, „waart ge achtergebleven
„Vreemde man," hakkelt Pum-Pum, „achter mij, hem horen lopenPum-Pum
kijlèen gaan
Olaf fronst het voorhoofd.
„Een man? Waar?"
Bij kamer van zwaard!" zegt Pum-Pum.
V er ontrust ziet Eric hem aan.
„Bij het zwaard?" m
„Ik man zag lopen met zwaard." vertelt Pum-Pum. „Hij boos kijken.
Eric's ogen ontmoeten die van de burchtheer en hij leest er dezelfde gedachte m.
Zonder een woord te spreken, keren zij snel op hun schreden terug. In zenuwachtige
haast opent Olaf de geheime deur. Een ogenblik staan zij verstijfd. Het stenen voet
stuk, waar Tyr's zwaard eeuwen lang in gerust heeft, is geschonden.
,Jiet zwaard is gestolen!" roept de Noorman.
In een speciale zitting van het Gerechts
hof te Leeuwarden is Maandag in hoger
beroep oehandeld de zaak van de vier
grote radio-omroepverenigingen tegen
het „Nieuwsblad van Friesland" te Hee
renveen, dat in kort geding door de pre
sident van de Leeuwarder rechtbank
was veroordeeld tot een dwangsom van
f 1000.voor iedere publicatie van de
(al of niet verkorte) radioprogramma's
dezer omroepen.
Mr. J. Vis te Leeuwarden, pleitende
voor de gedaagde, bracht naar voren,
Advertentie
9U, s J "V
(Van een speciale verslaggever)
Een buitengewone kamer van de Am
sterdamse rechtbank heeft de dag van
gisteren (van goed half tien tot bij half
zes) besteed aan de beantwoording van
de vraag, of mevrouw Jo van Ammers
Kuiler al dan niet de schrijfster is ge
weest van de roman „Dorstig Paradijs",
die in 1949 onder het pseudoniem Adri-
aan Hulshof is verschenen. Toen de offi
cier van justitie jhr. mr. A. Reigersman
tegen half vier requisitoir nam, kon hp
alleen wettig en overtuigend bewezen
achten, dat mevrouw Van AmmersKül-
ler het manuscript voor de roman be
werkt had, een feit, dat de schrijfster
nimmer bestreden heeft.
Tussen de officier en de verdediger,
mr. A. J. M. van Dal. bleef toen nog
verschil van mening heersen, óf dit be
werken (het „aanbrengen van toevoe
gingen, wijzigingen, het omzetten van
zinsneden en het aldus tot een roman
ver- of bewerken en/of aan de markt
brengen van het boek", noemde de
dagvaarding dat) gerekend mag wor
den tot de uitoefening van het beroep,
waarvan de schrijfster tot 1 Juli 1951
is uitgesloten. De officier rekende het
daar wel toe en eiste dientengevolge
een boete van 1000, bij niet betaling
te vervangen door vier maanden ge
vangenisstraf.
Mr. van Dal rekende deze bewerking
niet tot de uitoefening van het beroep.
Hij gaf daar enkele theoretische be
schouwingen over, die wij verder in het
midden zullen laten en baseerde zich
verder voornamelijk op deze twee pun
ten: ten eerste heeft mevrouw Van Am
mersKüller zo stelde hij deze ro
man bewerkt, omdat het ae eersteling
was van haar schoondochter, dus zuiver
om haar te helpen, en ten tweede heeft
zij voor dit werk geen honorarium ont
vangen noch zelfs bedongen. Bij dit
laatste punt haalde hij een uitlating aap
van prof. dr. G. van der Leeuw bij de
verdediging van het ontwerp van wet op
de kunstenaarszuivering in de Kamer.
Prof. Van der Leeuw heeft daar toege
licht, dat hij onder uitoefening van be
roep verstaan wilde zien een dusdanige
werkzaamheid, dat het resultaat ervan
tegen betaling onder het publiek ge
bracht wordt.
Eigenlijk wil dit slot van de lange zit
ting zeggen, dat de officier zich neer
legt bij de voorstelling van zaken, die
Jo van Ammers-Küller over het ont
staan van de roman gegeven heeft.
Heeft mr L. P. M. Loeff, die de be
handeling soepel en niet zonder humor
leidde getracht 'n verdergaand bewijs
ter zitting te construeren? De punten,
die bij het vooronderzoek niet opgehel
derd waren, werden' het ook niet ter
zitting.
Heeft de mysterieuze figuur, die „An
nie Koster" genoemd wordt, bestaan? Zij
is bij mevrouw Van Ammers zo luidt
haar voorstelling gekomen, kort nadat
deze van haar familiebezoek op Curacao
in Amsterdam terug was; zij had een
geschreven verhaal bij zich, dat een
stiamien voor een roman kon zijn Me
vrouw Van Ammers wilde haar schoon
dochter in Curacao die roman laten
schrijven en stuurde „het stramien" op,
vergezeld van allerlei aanwijzingen over
indeling en opzet. De naam van deze
„Annie Koster" is voor het eerst ge
noemd, toen een artikel in Augustus
1949 in het Handelsblad het aan zeker
heid grenzende vermoeden uitte, dat Jo
van Ammers-KüUer de schrijfster was
van „Dorstig Paradijs"; Annie Koster
werd genoemd, zegt mevr. v. A., om
haar schoondochter Curacaose moei
lijkheden te besparen.
Inmiddels had prof. Donkersloot in
een brief aan O., K. en W. verzocht een
onderzoek te doen instellen naar de ge
grondheid van de vermoedens t.a.v. het
auteurschap van „Dorstig Paradijs".
Het gevolg is o.m. geweest zoals inr.
Van Dal enkele malen met kennelijk
genoegen zeide dat in Engeland vier
Nederlandse Annie's Koster werden ge
vonden maar intussen heeft mevrouw
Van Ammers toen verteld, dat „Annie
Koster" maar een gefingeerde naam was,
omdat zij beloofd had de ware naam
van deze vrouw te verzwijgen en zich
aan deze belofte wilde houden ook
nog ter zitting.
Wie deze „Annie Koster" verant
woordelijk dus voor het gegeven van
het verhaal is, zal wel een geheim
blijven; evenzeer is het niet duidelijk
geworden, waarom deze mysterieuze fi
guur toen zij in September 1949 een
schriftelijke reconstructie gaf van haar
ontmoetingen in 1948 met mevrouw van
Ammers die brief antidateerde op Jul)
1948. Grafologen hebben zich met deze
schriftelijke verklaring bezig gehouden;
de ene herkendb er de verdraaide hand
van mevrouw Van Ammers in, de an
dere verwierp de mogelijkheid, dat bei
de handschriften van dezelfde schrijf
ster waren.
De verdediger heeft getracht deze
laatste bewering op een ingenieuze ma
nier te staven. Hij heeft „Annie Kos
ter" via mevrouw Van Ammers-Küller
toen deze laatste, omdat haar pas
poort bij de justitie berustte, het land
niet kon verlaten weten te bewegen
op een Engels notariskantoor een gele-
ga'.'ieerde proeve van haar handschrift
te vervaardigen en op te zenden.
De mogelijkheid, dat „Annie Kos
ter" en mevremw Van Ammers-Kül
ler een en dezelfde persoon waren
heeft de officier dan ook in zijn be
wijsvoering niet gebruikt. Wel heeft
hij daarbij genoemd een verklaring
van de schoondochter, in Curagao op
gesteld, waarin deze enerzijds wel
zegt, het oorspronkelijke gegeven tot
een roman verwerkt te hebben, maar
anderzijds beweert, dat in haar ma
nuscript zoveel veranderd is, dat zij
niet meer als de schrijfster aange
merkt wilde worden. Mr. Van Dal
heeft overigens herhaaldelijk bezwaar
gemaakt tegen de opneming van deze
verklaring in de bewijsvoering, om
dat zij was opgesteld ondanks het
beroep van de schoondochter op het
verschoningsrecht.
Overigens trok ook de officier uit de
ze verklaring slechts de conclusie, dat
mevrouw Van Ammers-Küller de ro
man nogal ingrijpend bewerkt had. De
rechtbank zal nu moeten uitmaken, of
dit inderdaad onder verboden beroeps
uitoefening valt; haar beslissing geeft
zij 19 Maart om half tien.
dat een groot gedeelte van het publiek
bezwaren heeft zich te abonneren op
een omroepgids, omdat het abonnement
als regel het lidmaatschap inhoudt van
de betrokken omroepverenigingen, die
voor het grootste gedeelte een sterke
politieke of/en religieuze inslag hebben.
Hij deelde in dit verband mede, dat
circa één millioen luisteraars niet zijn
geabonneerd op enige radiogids. De door
het „Nieuwsblad van Friesland" gevoer
de actie is derhalve z.i. niet te beschou
wen als een poging van een enkeling
om te profiteren van andermans werk
en is ook zeker niet te beschouwen als
geestelijke diefstal.
De raadsman van dc omroepver
enigingen, mr. P. J. Witteman zei,
dat de omroepverenigingen dit soort
procedures sinds 1934 voeren, niet
voor hun plezier, maar omdat het
moet. Enige tijd geleden meende een
comité van ontevreden radioluiste
raars door zelf een gids uit te geven
onder de auteurswet uit te kunnen
komen, maar tot nu toe iser geen
gids verschenen.
Pleiter kwam er rond voor uit, dat de
gidsen niet tegen kostprijs worden ver
strekt, integendeel. De helft van de in
komsten van de radio-omroepverenigin
gen wordt gevormd door de bijdragen
voor de radiogidsen. De andere helft
komt uit de kas van de P.T.T., die jaar
lijks voor een bedrag van twintig mil
lioen gulden incasseert aan luisterbij
dragen. waarvan de omroepen ieder i:
één millioen ontvangen, terwijl ook de
Nederlandse Radio Unie een deel krijgt.
In vele gevallen kunnen de program
makosten niet dpor één millioen gulden
bestreden worden, zodat het duidelijk is
dat de omroepen de inkomsten uit de
gidsen niet kunnen missen.
Na re- en dupliek deelde de president,
mr. R. P. Cleveringa, mede, dat het Ge
rechtshof zo spoedig mogelijk uitspraak
zal doen.
Pater prof. dr. Ephrem Sloots O.F.M.,
leraar in oude geschiedenis, patrologie
en aanverwante wetenschappen in het
Minderbroedersklooster te Venray, zal
op 14 Maart a.s. zijn zilveren priester
jubileum vieren. Pater Ephrem werd
6 Maart 1901 te Leiden geboren. Hij stu
deerde aan het Franciscanenklooster te
Megen en trad in 1908 in bij de minder
broeders. Na zijn priesterwijding stu
deerde hij verder aan de R.K. Univer
siteit te Nijmegen, waar hij in 1937 pro
moveert. Hij schreeft enige boeken en
werkte mede aan binnen- buitenlandse
periodieken. De laatste jaren is hij te
vens professor aan de Jan van Eyck-aca-
demie te Maastricht.
-
-
Prof. dr. J. H. Gunning, een van
Nederlands meest bekende paedagogen,
is Maandag in de leeftijd van 91 jaar in
Hilversum overleden. H(j was oud-hoog
leraar in de paedagogie aan de rijksuni
versiteit te Utrecht.
Prof. Gunning was een van de promo
toren van de wetenschappelijke paeda
gogie in ons land. die dank zij hem tot
de universiteiten doordrong. Op de vraag
„Wat is christelijke opvoeding?" heeft
hij een antwoord gegeven, dat wel
duidelijk de protestantse signatuur droeg,
maar niettemin ook voor katholieken
verhelderend en leerzaam kon zijn.
Johannes Hermanus Gunning werd 13
Juli 1859 te Utrecht geboren. Aan de ge
meente-universiteit te Amsterdam pro
moveerde hij in 1882 tot doctor in de
klassieke letteren. Op 3 Februari 1900
deed hij zijn intrede als privaat docent in
de paedagogiek aan de rijksuniversiteit
te Utrecht. Dit is hij geweest van 1900
tot 1904 en later weer van 1917 tot 1923
In de tussenliggende jaren was hij in
dezelfde functie verbonden aan de Am
sterdamse universiteit. Van 1923 tot 1929
was hij buitengewoon hoogleraar in de
paedagogiek te Utrecht. Jaren lang was
hij lid van het algemeen college van toe
zicht. bijstand en advies voor het rijks
tucht- en opvoedingswezen. Op zijn
tachtigste verjaardag is hij benoemd tot
commandeur in de orde van Oranje-
Nassau.
,JHet is zonde van de tijd, die er aan
de kabinetscrisis verknoeid wondt, nu
het land in nood is en er geweldige
belangen op het spel staan," zuchtte
Snorrebor. „Zelfs Romthe heeft niet
een zo brede basis kunnen vinden als
gezien de omstandigheden wenselijk
werd geacht. We sukkelen' nu weer te.
rug naar het platje van het oude ka
binet. Misschien wordt het een snip
pertje breder, misschien ook' niet. Men
moet zich in het onvermijdelijke schik
ken. Maar het onvermijdelijke is een
gevolg van partij-politiek, die het
landsbelang en de wil van het volk
geringer telt dan haar eigen ambities.
De regering-Drees ging uit eigen be
weging heen. Ze zal nu noodgedwon
gen en bij gebrek aan beter min ol
meer gewijzigd terug komen. Maar
deze regering had in brede tapen van
ons volk heel wat sympathie en ver
trouwen verspeeld. Dat zou wel aan
het licht gekomen zijn als er vervroeg
de verkiezingen zouden zijn gehouden.
Voor vier jaar legt de stembus de wil
van het volk vast en als de partijen
niet willen, wordt het volk aan die uit.
spraak gehouden, onverschillig wat er
gebeurt. Nou, en er is zo wat gebeurd.
Indonesië is naar de knoppen en de
gulden navenant. We zullen het tot
1952 moeten zien uit te zingen, als toe
tenminste nog adem om te zingen over
hebben. Een Miserere zal er misschien
nog wel uitkomen, denk ik zo."
Met ingang van 1 April 1950 kunnen
Nederlanders, die in het bezit zijn van
een geldig Nederlands paspoort en tij
delijk dan wel duurzaam in Australië
wensen te worden toegelaten, kosteloos
visa van de daartoe voor afgifte bevoeg
de autoriteiten verkrijgen. Zij, die naar
Australië reizen met een ander doel
dan voor een duurzaam verblijf, zul
len Australische visa verkrijgen, geldig
voor een tijdsduur van twaalf maanden
en goed voor een onbeperkt aantal rei
zen naar Australië.
Anderzijds zullen met ingang van die
datum onderdanen Pan Australië, hou
ders van geldige Australische paspoor
ten, die Nederlanders wensen te bezoe
ken. voor een verblijf van niet meer
dan drie maanden zonder visum in Ne
derland worden toegelaten.
Maandagavond om ongeveer kwart
over acht is tijdens rangeren te Ter-
borg een tweetal lege goederenwagens
ontspoord. Het baanvak Arnhem-Win
terswijk kan daardoor van Doetinchem
tot Varsseveld niet bereden worden. De
dienst op het traject Varsseveld-Doetin
chem wordt onderhouden met bussen.
Naar de oorzaak van de ontsporing
wordt een onderzoek ingesteld.
Dat de Duitsers er alle belang bij
hebben of menen te hebben om zich af
kerig te tonen van herbewapening en
deelname aan de militaire defensie van
West-Europa en erop spelen om voor
een eventuele deelname een zo hoog
mogelijke politieke prijs te' bedingen, is
ook weer gebleken bij de carnavals
feesten in het Rijnland. Overal in de
grote straatoptochten, bij de wilde
danspartijen der gecostumeerden, in de
toespraken en dwaze liederen, werd er
gezinspeeld op het echte of voorgewen
de antimilitarisme. „Ohne mich" (Zon
der mij) was het wachtwoord, waarmee
de eens zo militaristische Duitsers uit
drukking gaven aan hun afkeer om op
nieuw de wapenrok aan te trekken. De
„Schlager" van het carnaval was een
liedje, waarin de feestvierders te ken
nen gaven zich niet opnieuw te willen
Uit het
Engels
vertaald door
DICK
OUWENDIJK
52)
Maar hoe eerder het achter de rug was
des te beter, want toen zij en Johann
naar Glocken waren, waren de twee
jonge Duitsers van hun tocht naar de
Drindelhorn teruggekeerd en, hadden
gesproken over het beklimmen van de
Kitzsteinhorn, die nieuw voor hem was;
zij hadden vcorgesteld dat hij mee zou
gaan en hij had hun gezegd, dat hij het
graag zou doen. wanneer zij tot de vol
gende week konden wachten; hij zou
dan 's Zondags met hen vertrekken. Zij
wilden tot dan wachten, doch niet lan
ger, omdat een ervaren derde man mee
zou gaan. Het kwam dus voor Francis
goed uit, dat Cathryn het beklimmen
van de Drindelhorn had vastgesteld op
Vrijdag, de dag na haar terugkeer uit
Glocken.
„Vrijdag?" zei Frau Amanshauser,
„dat is geen geschikte dag cm iets ge
wichtigs te doen, zoals trouwen, in
een betrekking gaan, verhuizen of een
berg beklimmen".
Zij verzekerden haar lachend, dat ze
niet bijgelovig waren en deden een be
roep op Johann, die zei, dat er slechts
één dag was, waarop hijmiet klom. doch
dat had met bijgeloof niets te maken."
Francis bedwojig de lust om te vra
gen wat godsdienst anders was, en zij
kwamen overeen dat Cathryn en hij de
volgende ochtend zouden vertrekken.
Ze zouden Zaterdag terug komen en
Zondag vertrok hij wetr voor een paar
dagen met Hans en Willi.
„So!" was Johann's enig commentaar.
Hij zou Cathryn voor hem alleen heb
ben. Cathryn dacht niet zo ver vooruit.
Zij en Francis stonden op het punt ein
delijk de witte berg te beklimmen.
„Na de Riesenalp zal het gemakkelijk
voor je zijn", zei Johann. „Op de eerste
plaats hoéf je niet de gletscher over in
het donker en je hoeft ook geen glet-
scherval te beklimmen. Er zijn een paar
steile sneeuwwanden en dan die smalle
graat, waar Francis over sprak, maar
die haalt niet bij de Winde-graat op de
Riesenalp. Maar tot aan de top toe ben
je blootgesteld aan de wind. Dat is al
tijd een lelijk ding; maar, je gaat naar
de top als je geslapen hebt je hoeft
hem niet te nemen na uren geklommen
te hebben, en dat is heel wat."
Zij glimlachte hem toe. „Het enige,
dat werkelijk van belang is. is dat je je
niet meer bezorgd maakt. Wat doe je als
ik weg ben?"
„Voor je bidden."
„Maar je kunt toch niet de hele dag
en de hele nacht voor me blijven bid
den!"
„Toch meer dan je denkt. Ik wilde
ook nog wat in Augustinus lezen."
„Helpt je dat, om minder bezorgd te
zijn.
Zij drukte zijn hand met kracht.
„Én als je terugkomt spreken we af,
wanneer we trouwen en gauw?"
„Dat heb ik niet gezegd. Ik zei alleen,
dat je het me kon vragen."
„Maar jij wil het toch ook?"
Zij zag de gloed in zijn ogen sterker
worden en haar glimlach werd teder.
„Ja, Johann, ik wil het ook
Zij waren, na het Abendessen, weer
naar de zomerhut gewandeld. Zij zou
den elkander gedurende twee dagén niet
zien en waren het er over eens,, dat het
een hele tijd was.
„Arme Johnnn! Je hebt vacantie ge
nomen, omdat ik er zou zijn en nu ben
ik hele dagen weg."
„We zullen gauw voor altijd bij elkan
der zijn, lieveling."
„Francis zou zeggen, dat dit juist het
verschrikkelijke is van het huwelijk."
„Francis heeft nooit echt lief gehad."
Zij keken omlaag naar het dal; het
vloeide traag vol met een weemoedig
grijs licht dat uit de velden scheen te
vloeien, uit de bergen, uit de hemel.
Ze zei, met zachte stem, meer alsof zij
een gedachte luidop uitsprak dan dat zij
zich tot Johann richtte:
„Misschien heeft zij toch gelijk", en
zij citeerde:
„What pleasure have we
Of our changeless bliss?
Nay, if love lasted
There were joy in this..."
„Waarom zou liefde niet kunnen blij
ven duren?" vroeg hij, bijna boos.
„Omdat", zei ze
„Life's way is the wind's way;
All these things
Are but brief voices
Brethed on shifting strings."
„Als je dit gelooft, waarom trouw je
me dan?"
„Francis zou zeggen: vanwege een na
tuurlijke biologische drang. Ik zou zeg
gen, omdat ik van je houd en liefde is
onberekenbaar."
„Misschien verstaan we niet hetzelfde
onder liefde. Liefde is even redelijk als
het gploof. Geloof is onveranderlijk of
het is'geen geloof. Liefde is onveran
derlijk of het is geen liefde."
„De persoon of de zaak die je bemint
kan veranderen."
„Shakespeare geeft je daar een ant
woord op." Hij glimlachte. „Ik kan ook
werken met citaten ..Love is not love
which alters when alteration finds
Oh, no, it is an ever fixed mark"Als
jij zou veranderen zou ik je blijven be
minnen om wat je bent geweest, om
wat ik mij van je herinner en om wat
niet veranderde want niemand kan
geheel en al veranderen."
„Een bekering is een algehele veran
dering", meende zij.
„O nee. Augustinus bijvoorbeeld zou
nooit.een heilige zijn geworden, wanneer
het niet in hem had gezeten een heilige
te zijn. Zijn passies waren vleselijk en
werden geestelijk. De intensiteit van zijn
liefde bleef dezelfde. Zij werd van het
riool, waarin Zij nutteloos verdween, ge
leid naar de tuin, waar zij de oorzaak
werd van een schitterende opbloei. Zo
beschrijft hij het zelf." Hij nam haar
hand in de zijne. „We zullen geen van
beiden veranderen, lieveling. Onze liefde
is niet oppervlakkig. We zullen elkander
altijd liefhebben."
„Altijd is voor immer, en voor immer
wil zeggen eeuwig."
„Ja, voor immer wil zeggen eeuwig.
Het betekent tot aan het graf en zelfs
daar voorbij."
Hij sloeg zijn arm om haar heen en
trok haar tegen zich aan.
(Wordt vervolgd)
laten beetnemen. In de optochten reed
een als kerstman verklede reusachtige
Uncle Sam mee, die uit een enorme
mand speelgoed-geweertjes, stalen hel
men en gasmaskers uitdeelde.
Allerlei anti-militaire grapjes deden
opgeld, waaronder ook bepaald wrange,
zoals bijv. het volgende: „Ik sprak
laaitst met een Amerikaanse generaal
over het nieuwe Europese leger en ik
vertelde hem, dat ik mij niet zou aan
sluiten." ..Waarom niet?" vroeg de ge
neraal. „De plannen liggen klaar. De
Amerikanen zullen de luchtmacht leve
ren, de Engelsen de vloot en de Fran
sen de infanterie." „En wat zullen de
Duitsers dan moeten leveren?" vroeg
ik. „De oorlogsmisdadigers natuurlijk,"
antwoordde hij.
Ook de bezettende mogendheden en
de Duitse regering moesten het ontgel
den. Zo vertelde een grapje, dat een
Duitser een Engelsman de beroemds
Dom van Keulen liet zien en daarbij
de aandacht vestigde op een kleine zil
veren muis, die honderden jaren gele
den tijdens een muizenplaag in de kerk
was geplaatst, waarop de muizen prompt
waren verdwenen.
„Geloof je dat werkelijk?" vroeg de
Engelsman.
„Natuurlijk niet," antwoordde de
Duitser. „Als we het geloofden, hadden
we heus wel een kleine zilveren En
gelsman in de Dom gezet."
Een verkoopster in een staatswinkel
in Boedapest trachtte met alle geweld
een Hongaarse journaliste een paar sok
jes op te dringen, die ze niet hebben
wou. De verkoopster wees op de goede
kwaliteit en- zei, dat het verstandig was
ze maar te kopen en opzij te leggen,
want zulke goede sokjes zouden er bin
nenkort wel niet meer te krijgen zijn.
De journaliste verliet zónder de sokjes
geërgerd de winkel en schreef in haar
blad, dat ze niets voelde voor hamste
ren. „Ik heb mijn vaderland lief", zo
schreef ze. „Ik ben niet bang, dat er de
volgende week misschien niets te krij
gen zal zijn. In de toekomst zal er van
alles overvloed wezen en alles zal
mooier en beter zijn dan ooit tevoren."
Wij vermoeden, dat zij onmiddellijk
opslag heeft gekregen en daarmee stie
kem de sokjes toch nog gekocht heeft
De Amerikaanse fabrikanten van gra-
mofoonplaten keren weer terug tot het
gebruik van schellak voor de vervaar
diging van platen, omdat als gevolg van
het defensieprogramma er een steeds
grotere schaarste ontstaat aan synthe
tische harsen. Schellak is er echter nog
voldoende.
