ZONDERLINGE OEFENINGSOORLOG
ERIC DE NOORMAN: 44^ - kTUfSéecfe
bt^
Levensbijzonderheden nieuwe ministers
Jussen neus dippen
Laat heb ik IJ
bemind
Saboteurs en bewakingstroepen in
een hevig vuistgevecht slaags
Scheidsrechters winnen
de oorlog
Kruideniers etaleren
in Rotterdam
Overpeinzingen
facuiti
S
Zevenklapper verwondt
militaire chauffeur
-bed is ook voor U ideaal!
kindje verkouden?
WOENSDAG 14 MAART 1951
PAGINA 3
STRIJD OP DE VELUWE ZONDER SCHERPE PATRONEN
Troependefilé voor
H.M. de Koningin
t£?n'
Lekker warm en volkomen geruisloze vering.
OMZETBELASTING BIJ
KAPPERS
Afdracht voortaan
per maand
Ir. Peters
Prof. Albregts
Ir. Staf
H. Wemmers
Kustvaarder vast in het
ijs bij Finland
Infanteriekaderschool
naar Bussum
Italiaanse gezant bij de
Koningin
Telefoon Nuntiatuur
van Snorrebor I
De Amerikaanse belastingen
SS
Mr. Mulderije
door ETHEL MANNIN
Het middelpunt van
Europa
Wanhoop
SIGARENMAKERS
ONTSLAGEN
Fietser door trein gedood
(Van onze speciale verslaggever)
Wij hebben het gisteren al duidelijk laten doorschemeren, deze oefeninggoorlog
Crescendo is de meest zonderlinge die wij nog ooit beleefd hebben. Hij wordt
uitgevochten zonder dat er een scherpe patroon verschoten wordt en toch telden
tvjj gisteren reeds twee flinke gewonden. Dat gebeurde langs de Hjn Zwolle
Almelo. Die lijn ligt in het blauwe achterland en dat achterland is volgens onze
officiële gegevens bijzonder onveilig. Er bevinden zich namelijk grote rode sa
botagegroepen en zeer terecht heeft de blauwe opperbevelhebber dan ook een
heel lnfanteriebataljon ter bewaking van die lijn, zijn belangrijk 'e achter
waartse verbinding, achtergelaten. Gelukkig voor ons bleek dat ook in de prae-
tijk geen overbodige weelde. Het regende saboteurs. En natuurlijk niet, zoals
dat in een serieuze oorlog te doen gebruikelijk is: in burger met de brood kar
of bakfiets. Nee het waren echte saboteurs in de geest van deze onbegrijpelijke
oefening: leden van de commandotroepen, die zich alleen door middel van een
groene baret van de bewakers onderscheidden. Desniettemin hebben zij zich
met verve van hun taak gekweten. Zij deden de ene sabotagedaad na de an
dere en ware het blauwe bewakingsbataljon niet zo actief geweest, noch de
spoorlijn noch de daaraan parallel lopende verkeersweg zouden intact zUn ge
bleven.
Trouwens zelfs nu slaagden die ver
woede commandotroepen er hier en
daar in hun tegenstanders behoorlijk
om de tuin te leiden: op meer dan één
plaats werd de spoorlijn onder doodse
stiite met een hoopje zand tot explosie
gebracht. Maar om nu op die gewon
den terug te komen. Plotseling ont
moetten elkaar gisteren een jeep met
een groep iet of wat overmoedige sa
boteurs en aan de andere kant een car
rier bewakingstroepen. Die bewa
kingstroepen lieten de jeep stoppen en
de commandant zei: „Uitstappen. Jullie
bent gearresteerd." Zo eenvoudig wa
ren die groen gebarette saboteurs ech
ter niet te vangen. Al mogen wij dan
niet schieten, zo redeneerden ze, slaan
heeft niemand verboden. En dus sloe
gen zij met de blote vuist en de ge
weerkolven er lustig op los. Het werd
een waarachtige knokpartij, waarbij
twee blauwen enige behoorlijke op
stoppers moesten incasseren. Hun ogen
zwollen en verkleurden tot rood en
paars en door die regenboog zagen zij
nog juist hoe enige saboteurs zich hals
over kop uit de voeten maakten.
Een paar anderen waren echter min
der gelukkig en wie schetst de vreug
de van de blauwen zelfs van die
gekneusden toen zich onder hen een
luitenant bleek te bevinden, die als
bijzonder staaltje van sabotage-intelli-
gentie behalve wapens, munitie en
springstoffen ook een appcllijst plus
een volledig uitgewerkt sabotageplan
bij zich droeg. De man werd onder ge
juich ingerekend en met enthousiasme
werd de jacht op de ontsnapten
voortgezet. Na lang zoeken werd daar
bij vastgesteld, dat zij in een bepaald
huis een toevlucht moesten hebben
gevonden. Het huis werd omsingeld.
De commandant belde aan en in de
deuropening verscheen een kleine grij
ze oude dame. Of zich in huis mis
schien soldaten bevonden, zo luidde
de vraag. Nee, was het antwoord, na
tuurlijk niet, niemand. Mogen wij dan
even een onderzoek instellen? Nee, dat
mocht niet; de gang was juist schoon
gemaakt en al <jie vieze soldatenlaar
zenDe grijze oogjes fonkelden.
De commandant keek zijn mannen
eens aan, dacht toen mogelijk even aan
bet ontzagwekkende leger journalisten
dat de soldaten bij al hun doen en la
ten bespiedt, en trad toch het huis bin
nen Zijn mannen volgden hêm en
binnen een kwartier ontdekten zij eerst
militaire kleding onder de divan en
vervolgens de manschappen zelf op
Zolder. De oude dame, die door beide
vluchtelingen zonder enige voorberei
ding in hun spelletje was betrokken,
had haar rol voortreffelijk gespeeld.
Overigens, om weer op ons uitgangspunt
terug te komen: wij vinden deze oefe
ning niet alleen maar vreemd omdat de
saboteurs in uniform lopen en met ge
weerkolven slaan. Daar zijn nog meer
gekke dingen. In de veronderstelling bij
de aanvang van de gevechtssituatie bij-
Voorbeeld wordt het rede Westland
Voorgesteld als bijzonder agressief. Des
niettemin mobiliseert blauw veel snel
ler en heeft om elf uur vanmorgen als
eerste de grote aanval ingezet. De staf van
de C.S.V. heeft ons de logica van een
dergelijke veronderstelling nu al drie
keer proberen uit te leggen. Nog steeds
hebben wij haar echter niet geheel be
grepen. Dan kunnen wij ook maar geen
Vrede vinden met de scheidsrechtersre-
geling bij deze oorlog. Neem bijvoor
beeld de aanvullingsplaats voor levens
middelen, olie. benzine en smeermidde
len in de buurt van Apeldoorn. Daar is
scheidsrechter nummer een, gen. maj.
Opsomer, gistermiddag op bezoek ge-
Veest en hij heeft geconstateerd dat met
tame de beveiligingsmaatregelen alles te
pensen overlieten. GevolgT De arme
Jongens van die aanvullingsplaats kre
gen gisteravond om negen uur plotseling
een gloeiende aanval van een afdeling
commandotroepen te verwerken, of
schoon er officieel in de verste verte
geen vijand te bekennen viel. Zo leer je,
*eggen" de militaire autoriteiten, je
Ook bij de aanval op de aanvullings-
blaats van levensmiddelen, olie en smeer
middelen in de buurt van Apeldoorn,
V'aarover in nevenstaande reportage ge
sproken wordt, werd gisteravond nog
c<-»n militair gewond. Door allerlei oiïï-
^andigheden ontaardde die aanval name-
•'ik in een overval op een zich in de rich-
hpg van deze aanvullingsplaats bewe
gende colonne. Een van de chauffeurs
van deze colonne werd door de comman
dotroepen met een zevenklapper zo ern-
aan het hoofd verwond, dat hij voor
het aanleggen van een verband enige
'■id in een ziekenhuis moest worden op
genomen. Bovendien werd de laatste wa-
sen van deze colonne door de comman
dotroepen meegenomen naar hun uit-
®angspunt. Toen het bericht van deze
verval de manschappen op de aanvul-
j'dgsplaats zelve bereikte, ontstaken zij
;d vrij 'grote woede. Verschillenden van
6t gingen naar hun tenten en voorza-
hun geweren van bajonet met de
cdoeling zich in het geval van een
t^eede aanval stevig te verdedigen. Die
v'Veede aanval kwam natuurlijk niet en
hogerhand werden de bajonetten
«er ingenomen.
tj^°als bekend, zullen de tot de llch-
1949-11 behorende troepen, die mo-
'Cr deelnemen aan de oefening
v^dscendo", 16 Maart in de omgeving
Amersfoort defileren. Dit défilé zal
n hieden voor Hare Majesteit de Ko-
en Z.K.H. de Prins der Neder-
ti-ofj koninklijke Militaire Kapel en het
Zsrpbdtterscbrps van het regiment hu-
van Boreel verlenen medewer-
manschappen de fouten zien in hun
eigen opstellingen. Wij nemen het voet
stoots aan, maar ons totaalbeeld wordt
door al dergelijke nevenacties behoor
lijk vertroebeld.
Er is trouwens nog meer. Scheids
rechters, denk je, die beslissen wie
wint of verliest, maar in een leger is
het natuurlijk weer anders. Zo is bij
voorbeeld vanmorgen om 11 uur de
grote aanval op Putten begonnen.
Daarvoor moesten de blauwe troepen
eerst een heel eind oprukken. Goed,
zei de commandant, daar beginnen wij
vanmorgen om zeven uur aan. Nee,
antwoordde echter het scheidsgerecht,
dan komt die aanval niet meer als een
verrassing en wij hebben haar als ver
rassing gepland, want jullie moeten
winnen. Ergo niet 's morgens om
zeven uur naar voren, maar midden
In de nacht. De hemel hoort die arme
blauwen mopperen. Zo gaat het voort
durend. Niet de blauwen zullen straks
deze oorlog hebben gewonnen, maar
de scheidsrechters. Hetgeen ons ove
rigens, om geheel andere redenen, ook
Internationaal een aanbevelingswaar
dig initiatief lijkt. Tenslotte voor de
fijnproevers twee letterlijke citaten uit
de handleiding voor scheidsrechters
(iet wel, bij deze oefening is geen mu
nitie verstrekt). 1. Wees realistisch in
het controleren van het vuur. Wan
neer de troep haar munitie heeft ver
schoten, laat daar dan ophouden met
vuren tot rij aanvoer heeft gekregen
2. Wees realistisch in het maken van
gewonden en doden.
Het is heerlijk!
De oefening Crescendo. Boven: be
manning van een tank wacht op
verdere bevelen tijdens een concen
tratie der troepen. Onder: een wa
terzuiveringsapparaat, dat aan het
kanaal onder Epe is opgesteld. Het
kan ongeveer 190 liter zuiver water
per minuut afleveren.
4S. Onwillekeurig zijn de twee samenzweerders teruggedeinsd, nu de koning zelf
daar zo volkomen onverwachts in het midden is verschenen. Zijn rust en zijn onbe
wogenheid boezemen hun vrees in. In angstige afwachting zien zij hoe Eric
naderbij komt.
„Blijf waar ge zijt!" waarschuwt de Fret dreigend. Maar Erie ziet hem vast in
de ogen en komt langzaam, stap voor stap nader. Eerst wanneer de getrokken
zwaarden elkaar bijna raken, zégt hij
„Verraad aan uw burchtheer en verraad aan t»i» koning, Vagen? En daarop wilt
ge uw troon bouwen?"
Een diepe Verachting klinkt in zijn stem wanneer hij voortgaat:
Gij kent toch het loon van de verrader, nietwaar Vagen?"
Het onmannelijke gezicht van de Fret vertrekt tot een gemene grijns. Met een
plotselinge haast begint hij te spreken:
,GIj zift In de val gelopen, die ik voor u heb opgesteld. Gij en uw vazal Olaf. Die
burchtheer, die mij, de toekomstige heer van Tyrfing, het geheim van Tyr's zwaard
niet wilde mededelenf
Een duivels licht flikkert in zijn ogen.
„Maar mijn plan was beter! Gij zelf, heer Eric, zoudt Olaf verjaagd hebben om
wat rondom Tyrfing geschiedde. Een onschuldige zoudt ffi? treffen en verbitterd,
zou hij de plaats van het zwaard gezegd hebben, om daarmede de burcht voor zich
terUg te winnen. En dan .1"
De Fret laat zijn stem dalen tot eert dreigend gefluister:
„Dan zou ik u beiden fn mijn macht hebben gekregen, zoals ik u nu in mijn
macht heb, in de macht van dit zwaard van Tyr, in de macht van mij, koning
Vagen!'*
De laatste woorden stoot hij er, in waanzinnige triomf, bijna gillend uit. Volko
men onbewogen btUft Eric hem aanzien. De spieren tot het uiterste gespannen,
wacht hij af, tot de man met een akelige lach voortgaat:
„En nu, Noorman! Maak u klaar om te sterven!"
Hij brengt de hand met Tyr's zwaard omhoog
Advertentie
"3
Tijdens een middenstandsvergadering
in Den Haag heeft de heer J. Bakker
medegedeeld, dat de kappers hun om
zetbelasting voortaan niet meer per drie
maanden behoeven af te dragen. De af
dracht zou voortaan per maand kunnen
geschieden. Zoals bekend werd bij de
verlaging van de omzetbelasting bepaald,
dat dc omzetbelasting voor verrichte
diensten met een procent verhoogd zou
worden. Men kan in deze maatregel, zo
verzekerde men ons; een zekere tege
moetkoming zien, daar het gemakkelij
ker is het aan omzetbelasting verschul
digde bedrag voor één maand terug te
leggen dan voor dre maanden. Overigens
blijkt het voor de kappers een schrale
troost te zijn.
Na de op 13 Maart goedgekeurde
aankoopmachtigingen is de totale
Marshall-hulp aan West-Europa tot bo
ven de 11 milliard dollar gestegen.
Advertentie
Dan rug, keel en borstje
i n w r ij y e n met
Naar thans vrijwel vaststaat, zuilen
als nieuwe ministers van het nieuwe ka
binet deel uitmaken Ir. L, A. H. Peters,
prof. dr. A. H. M. Albregts, mr. H. Mul-
derije, ir. C. Staf en H. H. Wemmers.
Hieronder vindt men de levensbijzon
derheden van de nieuwe gezagsdragers.
Ir. Leonard Anton Hubert Peters
werd op 8 Juli 1900 in Well (gemeente
Bergen-Limburg) geboren, waar zijn
vader burgemeester was. Na zijn eind
examen gymnasium B in Rolduc te
hebben gedaan begon hij in 1918 zijn
studie aan de Landbouwhogeschool te
Wageningen, waarbij hij zich in het
bijzonder toelegde op het economische
deel hiervan; in 1923 was ir. Peters af
gestudeerd. Van 1924 tot 1927 was hij
directeur van het uitvoercontrölebu-
reau voor groenten, fruit en aardappe
len. In 1927 werd ir. Peters tot land-
bouwattaché bij de Nederlandse legatie
te Washington benoemd, in welke func
tie hij aldaar werkzaam bleef tot 1934,
toen hij werd overgeplaatst naar de
Nederlandse legatie te Brussel, aan
welke legatie nij tot 1937 verbonden
bleef; van 1935 tot 1937 was hij tevens
werkzaam als secretaris van de minis
ter van Landbouw en Visserij. Van 1937
tot zijn benoeming tot gouverneur van
Curacao in 1948 was ir. Peters eerst als
landbouwattaché, daarna als landbouw
raad verbonden aan de Nederlandse le
gatie, later de Nederlandse ambassade
te Washington. Sedert de oprichting van
de Caraibische commissie in 1946 was
ir. Peters hiervan lid voor Nederland.
Daarvoor was hij reeds voor Nederland
waarnemer en deelnemer aan de confe
renties welke uitgingen van de „Anglo-
American-Caribean-Commission".
Ir. Peters is Officier der orde van
Oranje Nassau. Officier der orde van
de Kroon van België, Officier der orde
van de Eikenkroon van Luxemburg,
Ridder eerste klas der orde van St.
Olaf van Noorwegen en Ridder der or
de van de Poolster van Zweden.
Prof. dr. A. H. M. Albregts, die te
Scheveningen woont, is 22 November
van het jaar 1900 geboren en dus vijf
tig jaar oud. Hij ontving zijn opleiding
aan de bisschoppelijke kweekschool te
's Hertogenbosch, waarna hij de acten
M.O. voor staathuishoudkunde en sta
tistiek behaalde, vervolgens de acten
M.O. handelswetenschappen en staats
inrichting. Van 1932 tot 1937 studeerde
hij aan de Katholieke Economische Ho
geschool te Tilburg, waar hij promo
veerde op het proefschrift „De leer der
maatschappelijke economische organisa
tievormen". Hij is thans buitengewoon
hoogleraar aan die school. Prof. Al
bregts vervult voorts de functies van
algemeen secretaris van de Alg. Kath.
Werkgevers Vereniging, directeur-secre
taris van het R.K. Verbond van Werk
geversvakverenigingen, plaatsvervan
gend lid voor het R.K. Verbond van
Werkgeversvakverenigingen van de so
ciaal-economische raad, secretaris-gene
raal van.de „Union Internationale des
Patrons Catholiques".
Vóór de vervulling van zijn tegen
woordige functies was prof. Albregts
o.a. leraar aan een HBS te Hilversum
en aan de MTS te Utrecht. Toen hij in
Hilversum woonde, nam hij daar een ac
tief aandeel ln het sociale en culturele
leven.
ten in de inundatiegebieden en met de
uitvoering dier maatregelen in de oor
logsdagen.
Na dc bevrijding werd ir. Staf belast
met het landbouwherstel en in 1945
benoemd tot directeur-generaal van
grondgebruik en landbouwherstel. In
1940 werd hij tenslotte waarnemend di
recteur-generaal van de Landbouw en
daarna belast met de leiding van het
directoraat-generaal van de Landbouw.
Daarna Is de benoeming tot directeur-
generaal van de Landbouw in vaste
dienst gevolgd.
De heer Staf is lid van de Chr. Hist
Unie.
zich met mrs. G. H. A. Grosheide en
D. W. O. A. Schut. Gedurende vijftien
jaren was hij secretaris van de Neder
landse Vereniging van Aardewerkfa
brikanten en van de Amsterdamse In
dustrie Vereniging. Thans is hij secre
taris van de optische groothandel van
de vereniging grootwinkelbedrijven
voor woninginrichting en met mr. H.
Dolk, secretaris van de vereniging
grootdetailbedrijven in brandstoffen.
Voorts is hij een der oprichters en ge
durende 23 jaren secretaris van „Het
Hervormd Lyceum".
Gedurende de bezetting maakte mr.
Mulderije deel uit van de commissie
voor kerkelijk overleg van de Ned.
Herv. Kerk en was hij secretaris van
de werkgroep kerk en overheid. Thans
is hij lid van de oecumenische raad van
kerken in Nederland en voorzitter van
de Chr. Vacantiekolonievereniging „Bos
en Duin".
Ir. Cornells Staf, die thans directeur-
generaal van de Landbouw is, werd 23
April 1905 te Ede geboren. Na de H.
B. S. te hebben doorlopen, studeerde
hij aan de Landbouwhogeschool te Wa
geningen, afdeling bosbouw, waar hij
in 1928 zijn ingeneursdiploma behaalde.
Na vervulling van zijn militaire dienst
plicht, trad ir. Staf in dienst van de
Ned. Heide Maatschappij, waar hij alle
rangen doorliep. Intussen voltooide hij
zijn technische opleiding o.a. als as
sistent van prof. Zunker te Breslau. In
1934 werd hij benoemd tot Inspecteur
en in 1938 tot adjunct-directeur van de
Nederlandse Heidemaatschappij, in
April 1940 tot directeur. In het najaar
van 1939, toen de oorlogsdreiging boven
ons land hing, werd ir. Staf tevens di
recteur van het bureau Ontruiming, dat
belast werd met de voorbereiding tot
de afvoer van vee en landbouwproduc- I van de Staatsmijnen.
H. H. Wemmers, die thans 53 jaar oud
i3, trad 1 Juni 1916 op de leeftijd van 19
jaar als bureaubeambte in dienst van de
Staatsmijnen in Limburg. Hij was daar
werkzaam op verschillende afdelingen
van het hoofdbureau, totdat hij in 1924
als bureauchef werd overgeplaatst naar
het verkoopkantoor te 's-Gravenhage. In
de jaren, die daarop volgden, kreeg hij
volop gelegenheid zijn organisatorische
en commerciële gaven te ontplooien. In
1937 werd hij belast met de verkoop der
huisbrandkolen on cokes in Nederland
en met de afwikkeling van alle finan
ciële aangelegenheden, welke met de
verkoop, zowel in binnen- als buiten
land, verband houden. In 1946 volgde
zijn benoeming tot directeur van voor
noemd verkoopkantoor, nadat hij sinds
1940 met de waarneming daarvan was
belast. Behalve deze functie had hij
van 1940 tot 1949 de leiding van het
Rijkskolenbureau. De regering erkende
zijn verdiensten in moeilijke tijden ons
land bewezen, door hem in 1946 te be
noemen tot Ridder in de orde van de
Nederlandse Leeuw.
Sinds 1 Januari 1949 is hij directeur
23 April a.s. zal in de Ahoy'-hal te Rot
terdam waarschijnlijk door burge
meester Oud geopend worden een ex
positie, welke onder de naam „ROKA",
gedurende vijf dagen één grote étalage
zal te zien geven van nagenoeg alle pro
ducten, die in kruideniers- en chocola
teriezaken verkocht worden. Tevens
zullen ook artikelen, welke in deze
branche gebruikt worden, zoals vakkle-
dlng en winkellnventarissen, ten toon
worden gesteld.
Deze kruideniersbeurs wil een contact
leggen tussen fabrikanten, handel en
verbruiker. De eerste drie dagen komt
de handel te gast: er zijn ca. 12.000 uit
nodigingen verzonden aan handelaren
en grossiers in Zuid-Holland, Zeeland
en Noord-Brabant en ook winkeliers uit
de Noordelijke provincies en zelfs uit
Zwitserland hebben hun komst aange
kondigd; daarna blijft de beurs nog
twee dagen open voor de consumenten,
die bij hun leveranciers toegangsbewij
zen zullen kunnen kopen.
110 eerste-klas melkfabrieken, waar
onder vijf Belgische firma's, zullen hun
waren op deze expositie tonen, waarbij
de opzet meer is propaganda te maken
voor de diverse producten, dan het di
rect plaatsen van orders.
Er komt een demonstratie voor het
gebruik van slaolie, er zal een minia
tuur mosterdfabrlek te zien zijn en het
ligt ook in de bedoeling naast een mo
derne levenemiddelenzaak een echt
ouderwetse „komenijswinkel" ln te
richten, waarvoor men de attributen
reeds te Delft gevonden heeft.
De 650 ton metende kustvaarder ,,Fra-
ternite", kapitein J. Ruiter te Delfzijl, ligt
sinds Maandag vast in het Jjs bij Abo
(Finland). De „Fraternite" was met hout
onderweg van Abo tiaar Amsterdam; het
schip heeft een bemanning van negen kop
pen.
De infanteriekaderschool te Harderwijk
zal per 2 April a.s. worden overgeplaatst
naar Bussum.
H. M. de Koningin heeft ten paleize
Soestdijk de heer A. Carissimo, buiten
gewoon gezant en gevolmachtigd minis
ter van Italië, in afscheids-audiëntie ont
vangen.
De telefoonnummers van de Aposto
lische Internuntiatuur te 's-Gravenhage
zijn vanaf 12 Maart 18.46.18 en 18.46.19.
Sedert voornoemde datum zijn de oude
telefoonnummers vervallen.
„Het nieuwe Kabinet is het oude
Kabinet op oude poten met alleen maar
een paar nieuwe koperen knoppen", zei
Snorrebor. „Zeven weken is er door
verschillende schrijnwerkers aan ge
dokterd en Romme bereikte tenslotte
dit resultaat. Een pover resultaat voor
zeven weken werk, als je wilt, maar
toch niet helemaal voor niks. Want nu
is tenminste komen vast te staan, dat
er in Nederland met de heersende po
litieke verhoudingen, de mentaliteit
van de partijen en haar politici niets
anders en beters te bereiken viel. Dat
ts op zichzelf óók wat waard, alleen
geen zeven weken crisis in een tijd
van de hoogste nood."
Snorrebor streek over zijn walvis-
senknevel, ofschoon die zeer anti-re-
volutlonnair in de gewone plooi hing.
Men heeft in Amerika nagegaan, wat
een gewone Amerikaanse burger moet
verdienen, als hij, na de voorgestelde
verhoogde belastingen te hebben betaald.
z;jn kinderen even goed wil voeden, zijn
vrouw even goed wil kleden en even
goed voor zijn gezin wil zorgen als hij
vóór de oorlog deed. Het geld, dat de
staat hem laat, is nu tengevolge van de
inflatie slechts de helft waard van vroe
ger.
Een getrouwde man met twee kinde
ren, die in 1940 met 60 dollar per week
thuiskwam, vulde een netto-inkomen
in van 3000 dollar per jaar en was
vrij van inkomstenbelasting. Hij had dus
dit bedrag geheel ter beschikking voor
zijn levensonderhoud. Verdient hij thans
nog ditzelfde bedrag, dan moet hij 144
dollar belasting betalen. Hij houdt dan
dus 2856 dollar over, maar hiermee kan
hij niet meer kopen dan hij in 1940 voor
1428 dollar kon doen. Van sommige goe
deren rijn de prijzen maar weinig ge
stegen, maar andere zijn twee tot drie
maal zo duur geworden. Gemiddeld is
de dollar, vergeleken met 1940, niet meer
dan 50 dollarcenten of de helft waard.
Voor een getrouwde man met twee
kinderen, die ln 1940 negentig hon
derd dollar por week verdiende, waren
de cijfers in 1940: netto inkomen 5000
dollar, inkomstenbelasting 75 dollar, le
vensonderhoud 4925 dollar. Thans bij de
nieuwe belastingen zijn ze: 5000 dollar
netto-inkomen, 624 dollar belasting, over
4376 dollar met een koopkracht van 2188
dollar, gerekend naar de levensstan-
Advertentie
IB
Mr. H. Mulderije werd geboren te
Zutphen 4 Januari 1896 en bezocht daar
het stedelijk gymnasium. Hij studeerde
aan de Rijksuniversiteit te Utrecht, pro
moveerde in 1920, vestigde zich als ad
vocaat te Amsterdam en associeerde
Uit het
Engels
vertaald door
DICK
OUWEN DIJK
59)
I
Nu hij alleen was zou het sneller gaan.
Hij kon in een paar uur bij de Hütte
terug zijn; hij kon met een van de Oos
tenrijkers naar de gletscher terugkeren
zolang het nog licht was; zij zouden zelfs
Cathryn het ijs kunnen afdragen voor
het helemaal donker was. Hij kon niet
naar Drindel terug zonder haar. Zij wa
ren samen weggegaan en moesten samen
terugkomen. Misschien was het ook
niet nodig om helemaal naar de hut te
rug te gaan. Misschien kon hij de Oos
tenrijkers voor die tijd waarschuwen,
door te roepen. Geluiden droegen ver
in de bergen. Hij bracht zijn handen
aan zijn mond en slaakte een langgerek
te, jodelende kreet. Hij rees en daalde in
de diepe stilte. Hij luisterde. Hij meen
de vaag een kreet als antwoord te ho
ren, doch dat was natuurlijk onzin. Hij
zou opnieuw roepen wanneer hy boven
op de rand van de sneeuwhelling stond.
Het was beter om maar ineens te gaan.
Terwijl hij langzaam via de reeds in
de sneeuw gehakte treden de wand be
klom, drong het tot hem door, dat hij
geen bijl meer had. En dat hij helemaal
geen kreet had gehoord toen Cathryn
viel. Zij was heengegaan zonder een ge
luid te geven. Zij verwachtte waat-
schijnlijk, dat zij zich ieder ogenblik kon
vasthouden. Ze had haar koelbloedigheid
waarschijnlijk niet verlorentot ze
haar hoofd verpletterde tegen de rots;
toen was alles donker. Dat was het ein
de, duisternis, stilte, zwijgen. Niets
meer. Alles uit. Niets. Hij ging verder,
tegen de wind in. Hij stond op het ter
ras, bracht de handen aan zijn mond en
riep opnieuw. Weer meende'hij, dat zijn
geroep beantwoord werd. Het was na
tuurlijk dwaasheid, een echo. Ja, dat was
het, e'en echo. Luister maar. Hij riep en
luisterde, en daar was de echoof
wat het ook mocht zijn.... maar hij
hoorde iets.
Hij had nog zijn rugzak om; hij liet
die van zijn schouders glijden, trok de
riemen los en haalde zijn verrekijker te
voorschijn. Hij liet die glijden langs de
overgang, over het massief van de
Schwarzkogel tot aan het terras bene
den de piek. Wolken dreven langs, be
namen hem het gezicht. Hij wachtte tot
er een opening kwam in de draaiende
nevels en probeerde het opnieuw. Hij
kon niets zien. Maar terwijl hij daar
stond te kijken hoorde hij een kreet, die
rees en daalde, een langgerekte jode
lende kreet. Zijn hart bonsde. Hij liet
de verrekijker vallen, bracht zijn han
den aan zijn mond en brulde in de wind.
Hij wist, dat het antwoord ditmaal geen
echo was.
Wanneer hij een tent had, dacht hij,
had hij in de sneeuw kunnen kamperen
en wachten, maar hij had geen tent en
kon niet in de sneeuw gaan zitten kou
lijden. Bovendien, degene die hem, te
hulp kwam, klom misschien liever niet
alleen. Hij keerde terug over de scherpe
graat.
Onder in de kloof riep hij weer. Er
kwam geen antwoord. In een gevoel van
paniek haalde hij weer zijn verrekijker
te voorschijn en onderzocht de wanden
van de schoorsteen. Het duurde even
voordat hij het kleine figuurtje ontdekte
met de rug geklemd tegen de ene en de
knieën tegen de andere wand.... God
dank. Hij deed de verrekijker weer in
zijn rugzak en wachtte.
De man, die ten laatste omlaag gleed
in de rulle sneeuw op de bodem van de
kloof, was de jongste van de twee Oos
tenrijkers. Hij zei vlug, sprekende in het
Duits: „We keken naar u door de ver
rekijkers. We zagen wat er gebeurde".
Hij aarzelde, voegde er aan toe: „Is de
juffrouw zwaar gewond?"
„Zij is dood", antwoordde Francis. Met
een ruk wendde hij zich af en raapte zijn
rugzak op. „Laten we gaan", zei hij.
De Oostenrijker zei, hulpeloos: „Wat
spijt me dat
Zij bonden zich aan elkander vast en
keerden terug over de graat, met het
hoofd omlaag naar de sneeuw, als die
ren, die een spoor volgen.
Toen zij op de rand van de sneeuw
helling kwamen, zei Francis: „Ik moet
u nog bedanken, omdat u bent geko
men".
De jongeman maakte een verlegen, af
werend gebaar. Zij daalden zwijgend de
helling af.... tot aan het grote rots
blok, tot dc donkere bundel in de
sneeuw, de vormeloze donkere hoop, die
Cathryn was.
L
In het dalende licht de lange, trage
en moeilijke tocht naar omlaag over de
gletscher, een tocht welke Francis ging
als in een droom. Vanaf het ogenblik,
dat zij bij het rotsblok waren terugge
keerd, leek hij geheel verdoofd. De jonge
Oostenrijker nam onmiddellijk de lei
ding. Hij deed wat Francis met geen
mogelijkheid van zich had kunnen ver
krijgen: hij verbond Cathryn's achter
hoofd met zijn zakdoek en wond zijn
sjaal om haar gelaat. Hij nam Francis'
zakdoek en bond haar handen samen op
haar borst. Op zijn voorstel trokken zij
hun jassen uit, bonden de mouwen aan
elkaar en improviseerden zo een draag
baar. Francis deed trouwens alles wat
de Oostenrijker zei.. Toen hij voorstelde,
dat Francis over de gletscher voorop zou
gaan omdat hij er beter mee vertrouwd
was, deed hij zonder meer wat hem ge
vraagd werd; hij hield zijn blik geves
tigd op het ijs, maar zijn geest werkte
slechts automatisch, zodat hij als het
ware op het gevoel zijn weg vond. Later
had hij slechts een vage herinnering
aan deze tocht, hij herinnerde zich niets
meer van de met rotsblokken bezaaide
gruishelling beneden de gletscher, niets
van het overschrijden van de boomgrens
of van de afdaling over de almen; noch
van hun terugkomst in de schemering
in het stadje, noch van hun aankomst
aan het Gasthaus of van wat daar ge
beurde. Slechts één ding herinnerde hij
zich, zijn leven lang Johann in het
kleine, donkere portaal, toen zij binnen
traden; Johann's blik op de geïmprovi
seerde baar, Johann die het hoofd op
richtte en hem aankeek.
Ineens een wilde, onbeheerste kreet.
„Om Godswil!"
(Wordt vervolgd)
daard van 1940. Om net zo te leven als
in 1940 moet deze Amerikaan thans een
jaarlijks inkomen van meer dan 10.000
dollar hebben. Daarvan moet hij 1896
dollar belasting betalen, waardoor hij
8104 dollar overhoudt, die vergeleken
met de koopkracht van 1940 in werke
lijkheid ongeveer gelijk zijn aan de 4925
dollar, die hij in 1940 overhield. Men
moet dus zijn salaris verdubbeld hebben
om nagenoeg op dezelfde voet te kun-
nén leven als in 1940. De Amerikanen
hebben de afgelopen tien jaar in een
tredmolen gezeten. Zij hebben gestre
den voor loonsverhoging, maar op enke-
ie uitzonderingen na zijn ze door de
voortschrijdende inflatie van het betaal
middel er op achteruitgegaan voor wat
de levensstandaard betreft. Zij zijn ech
ter heus de enigen niet. Integendeel.
Op het huidige inflationistische peil
probeert Washington thans alles te be
vriezen. Of dat lukken zal. is nog een
vraag. In Nederland kan het zeker niet.
Vandaar dat de Nederlandse belasting
betaler denkt: „Vriezen we dood dan
vriezen we dood."
Het middelpunt van Europa werd ge
acht zich te bevinden op de top van een
berg aan de huidige Beiers-Tsjechoslo-
waakse grens. Het Oostenrijkse Aard
rijkskundig Genootschap had op die
plek indertijd een koperen plaat laten
aanbrengen. Naar de „Neue Wiener Ta-
geszeitung" meldt, heeft de communisti
sche Tsjechische regering die plaat» thans
laten verwijderen. Waarschijnlijk omdat
voor haar het middelpunt van Europa
thans in Moskou ligt.
In het Amerikaanse plaatsje Wal
den liet Waldo F. Davis een half ngevuld
aangiftebiljet voor de inkomstenbelas
ting achter op de tafel in zijn eetkamer,
ging naar de badkamer en opende op
oud-Romeinse wijze de slagader in zijn
pols.
Met ingang van Maandag is het per
soneel san de sigarenfabriek Lapento te
Tegelen omvattende ongeveer tach
tig arbeiders en arbeidsters ontsla
gen. De onderneming motiveert dit ont
slag wegens de onlangs verminderde
toewijzing van ruwe tabakken voor de
sigarenindustrie, welke toen werd ge
baseerd op het verbruik in het jaar
1939. Het quantum tabak dat men thans
ontvangt vormt slechts een gedeelte
van de hoeveelheid, die men nodig
heeft voor de wekelijkse productie
van 130.000 sigaren, waarop het bedrijf
de laatste tijd was afgestemd. Bij voort
zetting van deze productie zou men in
Juni zonder grondstoffen komen te
zitten. Het ligt in de bedoeling, nog
deze week de helft van het personeel
weer in dienst te nemen, waarmee dan
de productie tot November a.s. verze
kerd zal zijn.
Op de onbewaakte overweg tussen Lot-
tum en Horst is een ernstig ongeluk ge
beurd, waarvan de heer T. Pirlo uit Lot-
tum het slachtoffer is geworden. Op deze
overweg werd P., .die op een fiets reed,
door een goederentrein gegrepen, waarbij
hij een ernstige wonde aan het hoofd op
liep. Hij werd near een hospitaal te Venlo
overgebracht, waar hij later overleed.
Advertentie
PRAAT JOUW MOEDER OOK DE
HELE DAG OVER DE HUISHOUDBEURS?*
