NOOD VAN DE GEPENSIONNEERDEN VRAAGT
ONMIDDELLIJKE MAATREGELEN
I
MILITAIRE INVALIDE BEDIENT
HUISTELEFOONCENTRALE
MISDADEN, ZÓ GRUWELIJK ALS DEZE,
ZELDEN NOG BERECHT"
owi om
WILLEM MENGELBERG BEGRA VEN
Juiie.n neus en
Laat heb ik II
bemind
Ontknikking en classificatie punten
van bespreking
EEIC DE K/OOT2MAN. DE TW/NT/G LAATSTEN
Medezeggenschap bij
prijs- en loonpolitiek
Wapens voor planters
®Si\oop
Plechtige Requiemmis
in Luzern
P.T.T. ontwierp speciale installatie
Voor hoofdverdachte geconcludeerd tot een
hernieuwd onderzoek
FELLE BRAND IN
ROTTERDAM
Verkouden?
Dorpsbewoners brengen kist per slede
naar de hoofdweg
door ETHEL MANNIN
Die slopende Rhenmatiek
maakt U humeurig en ziek
DONDERDAG 29 MAART 1951
PAGINA 3
JAARVERGADERING KATHOLIEK ONDERWIJZERSVERBOND
St. Bonaventura vergadert
5 PROCENT VERHOGING VOOR
PENSIOENEN GEVRAAGD
Noodlanding van Deense
sportvlieger
Pater Keiler onderscheiden
Leraren en onderwijzers L.O.
Probeert U eens diverse
sigarettenmerken, rustig en
met overleg. Uw keus
wordt BOSTON,
de ideale combinatie van
rijke Virginia-smaak en
mildheid.
1450 emigranten naar
Australië
99
LEDEN S.S. JAGDKOMMANDO IN CASSATIE
Grote loods een prooi der
vlammen
8
53
Verbouwing stopgezet
Kindje verkouden?
'Mmr
Kaste
Een ongeluk zit in een
klein hoekje
De telefoon in Amerika
ouwendijk
71)
Roman en werkelijkheid
De laatste dames
Om 12 pennies
(Van onze correspondent)
De Woensdag te Utrecht gehouden
vergadering van het Kath. Onderwijzers
Verbond heeft zich, zoals de vorige dag
reeds de vergaderingen van de diocesa
ne Kath. Onderwijzersverenigingen had
den gedaan, vooral bezig gehouden met
de noodtoestand van de gepensionneer-
de onderwijzers, de „ontknikking". de
progressieve kinderbijslag en de afschaf
fing van de classificatie.
De Verbondsvoorzitter W. Wiltschut
wees in zijn openingsrede met nadruk
op de ernstige moeilijkheden, waarin de
gepensionneerden verkeren ten gevolge
van de huidige prijsstijgingen. Met blijk
bare instemming vernam de vergadering,
dat het bestuur bij Regering en Staten-
Generaal stappen zal ondernemen om in
deze noodstand te voorzien. Later zou
den er ook nog uit de vergadering stem
men opgaan om de gepensionneerden
van de organisatie uit directe hulp te
bieden, b.v door het afstaan van één
percent van het door de leden genoten
salaris. Verder wees de Verbondsvoor
zitter op de onvoldoende salarisregeling
voor het onderwijzend personeel, welke
de spot drijft met de sterk gestegen prij
zen van de laatste tijd en hij betoogde
de wenselijkheid van medezeggenschap
der organisaties op het gebied van loon-
en prijspolitiek.
Ten slotte verklaarde de heer Wilt
schut, dat hij de tijd gekomen achtte om
het voorzitterschap van de Centrale van
Kath. Onderwijzersorganisaties, dat hij
sinds 1934 heeft vervuld, neer te leggen,
en dat hij zal worden opgevolgd door
de heer Joh. Derksen uit Amsterdam,
die op 1 September a.s. als gesalarieerd
voorzitter in functie treedt.
Deze laatste mededeling gaf aanleiding
tot een vrij uitvoerige discussie, waarbij
de vergadering het niet eens bleek met
de door het bestuur voorgestelde com
binatie van voorzitterschap en redac
teurschap van het „Katholiek School
blad".
De vergadering besloot de A.N.O.F. uit
te nodigen op korte termijn een congres
te beleggen met als onderwerp: „De
nood van de gepensionneerden, de ont
knikking en de classificatie".
Goedgekeurd werd een voorstel om
het lidmaatschap van de gemeenteraad
onverenigbaar te verklaren met het
ambt van onderwijzer bij het bijzonder
onderwijs. Met slechts geringe meerder
heid van stemmen (8980) werd verwor
pen het voorstel om een commissie van
rsiet-hoofdbestuursleden te benoemen
teneinde de toekomstige organisatievorm
van de Kath. Onderwijzersorganisatie in
Nederland te onderzoeken.
Een uitvoerige discussie ontspon zich
naar aanleiding van het voorstel om het
K.O.V. zich te doen uitspreken over de
kwestie tot welke standsorganisatie de
onderwijzers behoren. Ten slotte werd
het voorstel op initiatief van de voorzit
ter in dier voege gewijzigd, dat het be
stuur van het K.O.V. opdracht kreeg,
ernstig te onderzoeken tot welke stands
organisatie de katholieke onderwijzers
eigenlijk dienen te behoren.
Het aldus gewijzigde voorstel werd
(Van onze correspondent)
Mr. dr. Th. Keulemans O.Carrn.. heeft
in een inleiding over „Opvoeding tot
staatsburgerschap", gisteren gehouden in
de vergadering van de Katholieke Lera
ren Vereniging „St. Bonaventura" ern
stige critiek gegeven op het onderwijs
systeem van onze 'dagen in Leiden.
Tijdens deze inleiding bleek spr. dë on
derwijsvernieuwing in de meest uitge
breide zin voor te staan. Volgens hem
was het systeem, zoals dat thans wordt
toegepast, niet in staat de leerlingen op
de juiste wijze tot een goed staatsbur
gerschap op te voeden.
De vergadering was geopend door dr.
M. de Haas, die er de aandacht op ves
tigde, dat de verzorging der leraren op
materieel gebied niet voldoende is.
De vergadering werd o.m. bijgewoond
door de minister van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen, prof. dr. Rutten;
de voorzitter van de onderwijsraad, prof.
Woltjer; verschillende instructeurs voor
het M. O.; mej. A. Nolte, lid van de
Tweede Kamer; en de Leidse wethouder
van Onderwijs, de heer J. C. van Schaik.
De dag tevoren was reeds het huishou
delijk deel van de agenda afgewerkt.
Daarbij kwamen uiteraard ook de sala
rissen ter sprake en besloten werd ten
slotte twee moties ter kennis van de
regering te brengen.
In de eerste motie verklaarde de ver
gadering, dat zij onprettig gestemd was
over het feit, dat de salariscommissie
V.H.M.O. nog steeds niet opnieuw bij
eengekomen is, ondanks de vele kwes
ties welke op behandeling wachten. Er
werd dan ook op aangedrongen dat de
commissie zo spoedig mogelijk weer bij
een zou komen.
De tweede motie betrof de snelle prijs
stijgingen van de laatste dagen, welke
zeer nadelig werken ook op de gezinnen
van de leraren. Aangedrongen werd dan
ook geen maximumgrens te stellen en
ook de pensioenen met vijf procent te
verhogen.
Een derde motie werd nog tot de
K.V.P. gericht. Daarin werden ook de
prijsstijgingen onder de aandacht ge
bracht van de partij en op de K.V.P.
werd dan ook een dringend beroep ge
daan om een goede en gezond» gezins
politiek te voeren.
Een Deens sportvliegtuig, met de re
gistratietekens OY-DZE en bestuurd door
de Deense sportvlieger D. Dahle, heeft
wegens benzinegebrek en slecht zicht
op een weiland in de nabijheid van
Hoogkerk (Gr.) een noodlanding moeten
maken. Het toestel was opgestegen van
het vliegveld Volkel nabij Venlo en zou
via Eelde naar Beldringe in Denemarken
vliegen. Boven de provincie Groningen
geraakte het toestel in een sneeuwstorm
en verloor de juiste richting.
Nadat de piloot zich ter plaatse ge
oriënteerd had en benzine had bijgevuld,
steeg hij weer op om via Eelde de reis
naar Denemarken voort te zetten.
Pater H. W. M. H. Keller S.J., secreta
ris van de Indische Missievereniging en
directeur van het Centraal Indisch
Missiebureau te 's Gravenhage. die dezer
dagen zeventig jaar werd, is benoemd tot
Officier in de orde van Oranje-Nassau.
zonder stemming aangenomen, nadat de
Verbondsadviseur, Rector B. J. de Bot,
had medegedeeld, dat de vraag, b(j welke
standsorganisatie de resp. organisaties
van hoofd- en handarbeiders dienen te
zijn aangesloten, mede in verband met
de P.B.O. op het ogenblik in behandeling
is bij het Doorluchtig Episcopaat, dat
daarvoor een studie-commissie heeft
aangewezen.
Aan het slot van de door ruim 170 af
delingsvertegenwoordigers bijgewoonde
vergadering sprak de heer B. Willemse
uit Rotterdam namens de aanwezigen
een dankwoord aan het adres van de
scheidende voorzitter voor al hetgeen
deze in de loop van vele jaren voor de
katholieke onderwijzers, het katholieke
onderwijs en voor de katholieke zaak in
ons land heeft gedaan.
In het American Hotel te Amsterdam
is de 89ste algemene vergadering gehou
den van de Vereniging van Leraren en
Onderwijzers in de Lichamelijke Opvoe
ding in Nederland. De vergadering werd
geleid door de voorzitter, de heer J. M.
J. Korpershoek.
Dr. mr. C. A. van Peursen, lector in
de faculteit dér Letteren en Wijsbegeerte
van de Rijksuniversiteit te Utrecht,
hield in inleiding over het onderwerp
„De waarde van het lichaam in de
mensbeschouwing der hedendaagse wijs
begeerte" en de vergadering werd be
sloten met een inleiding door de heer
N. G. Vlot, directeur der Stichting voor
Lichamelijke Opvoeding, Spel en Sport
in het jeugdwerk over het onderwerp:
„De taak van de lichamelijke opvoeding
in de vrije jeugdvorming van nu".
De vergadering werd onder meer bij
gewoond door de heer A. Oosterlee,
chef van de afdeling Vorming Buiten
Schoolverband van het ministerie van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen.
2. Niet zonder argwaan en met een opgejaagde blik in de ogen kijkt de man
met het zware pak op de rug op. Wie is deze ruiter in volle wapenrusting, die daar
plotseling voor hem staat?
„Waar trekt gij heen?" vraagt Eric vriendelijk. Wat is er gebeurd, dat gij zo
met al uw have en goed door het land trekt?"
De man ziet angstig om zich heen en antwoordt half fluisterend:
„Het is de nevel, heer!"
Uitvorsend ziet de Noorman hem aan.
„De nevel," herhaalt hij. „Wat bedoelt ge daar mede? Zvt ge gevlucht voor
een nevel?"
Heftig knikt de man en snelhaast struikelend over zijn eigen woorden, begint
Welvarend was ons dorp, heer! Vruchtbaar was ons land en wijd in de omtrek
was er geen schoner vee dan het onze. Maar toen..
Er gaat een huivering door de armzalige gestalte van de man. Zijn ogen ontmoeten
die van Eric, alsof ze hulp zoeken en hij gaat verder:
Het werd steeds erger! Geen gras wilde nog groeien. Alle gewassen gingen doo<r..
Wij moesten wel wegtrekken We konden de beesten met meer voederen en
onze eigen leeftocht raakte op De nevel
Tranen verstikken zijn stem. Met diep medelijden ziet de koning op de vian neer.
Angstig 'komeTde andere vluchtelingen samen. Eric wendt Hch om tn het cadet
en kijkt in tie richting, vanwrqjdr"™"™ Neen. hn bespeurt met
een nevel, maar kijk, daar
en 'kijkt in de richting, vanwaar de stoet is gekomen. Neen, hij bespeurt mets van
Tegen de helling van de heuvel op nadert een nieuwe karacaan van armzalige
vluchtelingen voor iets, waartegen zij niet bp machte zijn te strijden.
„Vertel!" zegt Eric. „Wat is dat, die nevel?"
(Van onze speciale verslaggever)
Gistermorgen is onder bijzonder grote
belangstelling in de gemeentelijke gas
fabriek van Apeldoorn de huistelefoon-
installatie in gebruik gesteld, die speci
aal door de PTT is ontworpen om aan
de 25-jarige oud-militair Bas van Wol-
feren. die tengevolge van een noodlottig
ongeval zijn gezichtsvermogen en bo
vendien beide handen mist, werk te
verschaffen. De blitzlampen van pers
fotografen flitsten, een aantal journalis
ten keek naarstig toe hoe het apparaat
werd bediend, vertegenwoordigers van
de ministeries van Oorlog en Sociale Za
ken van het Rijksarbeidsbureau en de
PTT hielden speeches en wij konden
niet aan de gedachte ontkomen dat net
toch eigenlijk bijzonder triest was dat
deze, op dit moment door zenuwen ge
plaagde jongeman, was uitgekozen als,
middelpunt van een actie om het werk
voor minder invalide arbeidskrachten
onder de aandacht van het Nederlandse
volk te brengen. Maar Bas van Wolfe
ren is een „chose célèbre" en daar moet
hij naast alles wat hij door heeft ge
maakt ook de nadelen van ondervinden!
Op een onzalig moment is in 1946 tij
dens een rustpauze van een militaire
oefening een handgranaat ontploft in de
hand van Van Wolferen, hetgeen de ge
noemde vreselijke verminking tot ge
volg had. Dit was geen zogenaamd
„dienstongeval" en viel met onder de
normen van de mil. inval.- of pens.ver-
zekering. Waardoor voor de man, on
danks zijn verminking werk gezocht
moest worden om in zijn levensonder
houd te kunnen voorzien.
Een psychische test leverde op, dat
hij bijzonder geschikt was voor telefo
nist. De P.T.T. heeft daarop een toestel
geconstrueerd, dat door een blinde
zonder handen bediend kan worden
en alle functies kan verrichten van
een normale huistelefoon. Dit is een
ruime tafel, waarop een aantal houten
toetsen, die door hun ligging gemak
kelijk af te tellen zijn. Deze toetsen
vervangen de kiesschijf en de verbin
dingsknoppen der in- en uitgaande
lijnen van een huistelefoon. De licnt-
signalen zijn vervangen door acousti-
schc tekens van verschillende toon
hoogten, terwijl de nog ontbrekende
functies door voetpedalen worden be
diend. Alles bijeen een vernuftig sa
menstel, dat met veel liefde en zorg
door de vakmensen van de P.T.T. spe
ciaal en op maat is gemaakt en door
Van Wolferen geheel zelfstandig kan
worden bediend.
De tewerkstelling van minder valide
arbeiders is een bijzondere zorg voor
het Rijksarbeidsbureau. Gemiddeld
staan bij de verschillende gewestelijke
arbeidsbureaux zevenduizend minder
valide arbeiders per maand ingeschre-
Bas van Wolferen In de centrale, die zo
ontworpen is, dat hij haar ondanks zijn
invaliditeit kan bedienen.
Advertentie
iWÜH
ven. Ongeveer zevenhonderd worden
hiervan maandelijks geplaatst, maar elke
maand ook komen er weer zevenhon
derd bij, waardoor het aantal van zeven
duizend constant blijft. De zorg voor
deze mensen kost het Rijk circa twee
millioen gulden per jaar. Het Rijksar
beidsbureau mag niet klagen over de
medewerking van de werkgevers in
dezen. Wettelijk moet van het totaal
aantal arbeidskrachten twee procent
minder-validen in de bedrijven worden
geplaatst. Vrijwel overal is hieraan vol
daan. Maar dit percentage is te gering,
reden waarom de arbeidsbureaux her
haaldelijk verzoeken om een verhoging
tot vier procent. In 1950 konden ruim
duizend minder-validen meer in het be
drijfsleven worden geplaatst dan in 1949.
Thans is in totaal aan zestig blinden
een positie als telefonist verschaft. In
het laatste jaar alleen aan 45.
Er wordt in deze richting hard ge
werkt en men zeide ons, dat men met
de revalidatie reeds begint „bij de bran
card en niet eindigt voor de man in de
werkplaats een nieuwe levenstaak heeft
gevonden".
i
Het m.s. „Johan van Oldenbarnevelt",
van de Maatschappij „Nederland", is
Woensdag met 1450 emigranten, onder
wie 500 kinderen, naar Australië ver
trokken. Het schip wordt 24 April te
Freemantle verwacht. 30 April te Mel
bourne en 3 Mei te Sydney.
„Misdaden, zó gruwelijk als deze, zfjn
zelden nog in deze zaal berecht", aldus
verklaarde prof. mr. Langemeyer, procu
reur-fiscaal bü de Bijzondere Raad van
Cassatie tfjdens de hernieuwde behande
ling van het cassatie-beroep van drie
leden van het „S.S.-Jagdkommando
Zeppelin". Deze requiranten, de 34-jarige
A. J. P. uit Groningen, de 42-jarige W.
R. C. M. van de L. uit Driebergen en de
3ï-jarige C C. uit Venlo, zijn wegens de
gruwelijke terreur, die zij in de laatste
twee maanden van de bezetting in Loos-
drecht en Brummen hebben uitgeoefend,
door het Amsterdamse Bijzondere Hof
tot de doodstraf veroordeeld. Bij de
eerste behandeling van hun cassatie
beroep gelastte de Bijzondere Raad van
Cassatie een onderzoek naar hun gees-
tesvermogens. De psychiatrische rappor
ten, die naar aanleiding hiervan door
dr. C. Wuite zijn uitgebracht, werden
thans uitvoerig door de raadslieden van
de requiranten besproken.
Het psychiatrisch onderzoek ten aan
zien van P. concludeerde niet tot ver
minderde toerekeningsvatbaarheid. Mr.
van Dal, die P. als raadsman was toege
voegd, vond het psychiatrisch rapport
door „zijn oppervlakkigheid" onbevredi
gend. Het opleggen van de doodstraf aan
iemand die bijna zes jaar op zijn vonnis
heeft moeten wachten achtte de raads
man in strijd met de „majesteit, noblesse
en hoogheid van het recht". Hij verzocht
de Raad de doodstraf daarom niet meer
toe te passen. Subsidiair bepleitte hij
vernietiging van de sententie, omdat
naar zijn oordeel enige wettige bewijs
middelen niet geleverd zijn.
De critiek van mr. Van Dal op het
psychiatrisch rapport was voor de pre
sident van de Bijzondere Raad van Cas
satie, mr. Haga aanleiding om de psy
chiater, dr. Wuite, die de zitting bij
woonde te verzoeken zijn oordeel nader
toe te lichten. Dr. Wuite gaf als zijn me
ning weer. dat P. misdaden heeft begaan,
die hij onder normale omstandigheden
nooit zou hebben begaan. Deze misda
den zag de psychiater dan ook niet als
uitingen van een misdadige persoonlijk
heid. De omstandigheden, waarin P.
leefde, waren er de oorzaak van.
Prof. mr. Langemeyer vroeg aan
P. of hij nooit respect had gevoeld
voor de houding van illegale wer
kers, die in zijn handen waren ge
vallen en die ondanks vreselijke
martelingen bleven zwijgen.
„Ja zeker", antwoordde P.
De raadsvrouwe van C., mej. Nieubuur,
bepleitte eveneens vernietiging van de
sententie en een hernieuwd onderzoek.
Ook zij kon zich niet geheel verenigen
met de conclusie van het psychiatrisch
rapport, dat C. volkomen toerekenings
vatbaar beschouwde. De bespreking van
het psychiatrisch rapport van Van de L.
geschiedde met gesloten deuren.
In zjjn conclusie verklaarde prof. mr.
Langemeyer, dat P., gezien zjjn ontken
ning van bepaalde mishandelingen, nog
steeds niet beseft, wat hfj heeft misdaan.
Spr. zei, dat hij bevestiging van de dood
straf zou hebben gevraagd, wanneer
hem op het laatste ogenblik niet een
brief van P. aan zijn vrouw had be
reikt. De inhoud van deze brief gaf hem
thans aanleiding te concluderen tot een
hernieuwd onderzoek. Ten aanzien van
C. concludeerde de procureur-fiscaal tot
levenslange gevangenisstraf. Het niet
toepassen van de doodstraf achtte hij in
dit geval gerechtigd, omdat C. zjjn mis
daden op bevel van P. heeft begaan, die
commandant was van het „kommando"
en omdat hij thans werkelijk berouw
heeft en gekomen is tot een innerlijke
afwijzing van zijn misdaden. De conclu
sie ten aanzien van Van de L. luidde een
gevangenisstraf van zeven jaar met af
trek en onvoorwaardelijke ter beschik
kingstelling van de regering.
Uitspraak 21 April.
Een felle brand heeft Woensdagmid
dag een grote loods van de vlasfabriek
van de wed. Barendregt, aan de Rijs-
dijk, te Rotterdam, in de as gelegd.
Enkele arbeiders van die fabriek
hadden buitenwerk verricht, maar
moesten voor het slechte weer naar
binnen vluchten. Daar begonnen ze aan
andere werkzaamheden en drie hunner
zetten od de zolder van de loods de
daar staande vlaszwengelmachine aan.
Plotseling bemerkten zij, at er vlammen
uit de machines sloegen, vermoedelijk
veroorzaakt door kortsluiting. De vlam
men deelden zich spoedig mede aan
het omringende houtwerk en een kleine
voorraad vlas, welke daar opgeslagen
lag. Aan blussen viel niet meer te den
ken; de werklieden moesten ijlings de
vlucht nemen. Hoewel de brandweer
van Rotterdam en van Rhoon, die met
groot materieel kwamen aanrukken,
spoedig met de blussching begonnen en
acht stralen op de vuurhaard wierpen,
konden zij niet voorkomen, dat de ge
hele schuur, die negentien meter lang
is, afbrandde.
De waarde van de verbrande ma
chines wordt op t 40.000 geschat, die van
het verloren gegane vlas op f 25.000.
Verzekering dekt echter de schade.
Op ondernemingen in het laagland
van Midden-Ja va mogen maximaal acht
Mauser-karabijnen aanwezig zjjn, bjj
die van de bergcultures veertien, aldus
is bepaald bfj verordening van de ter
ritoriale commandant van Midden-Java,
Gatot Subroto. Voorts zijn administra
teurs en maximaal vier stafemployé's
gerechtigd een revolver te dragen. Het
landbouw-syndicaat, het suikersyndi
caat en de verenigde landbouwbedrij
ven in de Vorstenlanden kunnen ver
gunningen voor wapens afgeven voor
Nederlandse ondernemingen
Advertentie
(O
Dr. Willem Mengelberg, die Donder
dag in zijn villa te Zuort in Engadin is
overleden, is Woensdag te Luzern be
graven. Zfjn stoffelijk overschot werd
bijgezet in een graf naast dat van zijn
in 1943 overleden echtgenote op het kerk
hof „Friedenthal"
De begrafenisplechtigheden begonnen
om acht uur met een Requiem-mis in de
Katholieke kerk te Luzern. De dag te
voren was de kist door dorpsbewoners
uit de kleine kapel van de villa te Zuort,
waar het lijk van de dirigent opgebaard
was, door de diepe sneeuw naar een slee
gedragen, die, door een paard voortge
trokken, de kist over een afstand van
acht kilometer naar de hoofdweg bracht.
Door de zware sneeuwval kon geen auto
het dorp dichter dan tot op acht kilo
meter naderen.
Toen de slee, gevolgd door een aan
tal dorpsbewoners, in beweging kwam,
luidden de klokken van het dorp, waar
Mengelberg de laatste jaren van zijn
leven heeft doorgebracht. In elk dorp.
dat de stoet passeerde, werden de
kerkklokken geluid en tenslotte had
den ongeveer vijftig inwoners zich
achter de stoet geschaard. Toen de slee
de hoofdweg had bereikt nam een
lijkauto de kist over.
Voordat de mis begon, speelde Ferdi
nand Helmann, voormalig concertmees
ter van het Concertgebouworkest, een,
langzaam deel uit een vioolconcert van
J. S. Bach.
Het Stift-koor van de kathedraal te
Luzern zong onder leiding van dr. Jean
Battiste Hilber een requiem van de 19de
eeuwse Nederlandse componist Johan
nes Verhulst.
De mis werd o.a. bijgewoond door
dr. Rudolf Mengelberg, neef van de over
ledene, met zijn echtgenote en twee kin
deren, mevrouw J. Kindermann-Wierin-
ga, vice-voorzitster van het koor van
Toonkunst te Amsterdam, en mevrouw
B. Honig namens de vereniging van
vrienden van het Concertgebouworkest,
en door mevr. J. D. van Eek, secreta
resse van „Preludium". Zij waren allen
per auto uit Nederland gekomen.
Er waren onder meer kransen van het
Concertgebouworkest, van de directie
van het Concertgebouw en van het Toon
kunstkoor. Ook de inwoners van Zuort
hadden een krans gezonden.
Later op de dag had de teraardebestel
ling plaats. In de stromende regen had
den een honderd mensen zich verzameld
voor de kleine kapel op het kerkhof. Al
leen verwanten en naaste vrienden wer
den tot de kapel toegelaten, waar de
eerw. heer Taeschler de absoute ver
richtte. Hij begeleidde de kist naar het
geopende graf en bad met allen het Onze
Vader en het Wees gegroet, alvorens de
kist in het graf werd neergelaten. Vijftig
leden van de twee Luzernse koren „Lie
dertafel" en „Maennerchor" zongen daar
na „Der Barde" van Friedrich Silcher
en „Frieden" van Carl Kloss. Daarop
werden als laatste eerbewijs de vaandels
van de twee koren boven het graf ge
streken.
Tenslotte wierpen de aanwezigen bloe
men op de kist.
Zoals bekend, heeft de Sociaal-Econo
mische Raad onlangs een tweetal panden
aan de Bezuidenhoutseweg te "s Graven
hage aangekocht voor de huisvesting
van dat college. Men is kort daarop be
gonnen deze panden te verbouwen. Thans
is van hogerhand deze verbouwing
stopgezet, aangezien een vergunning
daarvoor niet was verleend.
Advertentie
Dan rug, keel en borstje
inwrijven met
'm ZWITSAL product-
A A
Volgens de regels van de kaste der
Kooplieden in India mag aan een brui
loft van kaste-genoten door niet meer
dan 21 gasten worden deelgenomen.
Toen nu onlangs voor zo n feestelijkheid
in Ghauabad 31 personen uit Delhi per
vliegtuig overkwamen, posteerden ver
toornde burgers zich met zwarte vlaggen
voor het huis van de bruid. Ze gingen
pas weg, toen tien gasten óók weggingen.
Waarschijnlijk een welkome versobering
voor alle partijen behalve de gedu
peerden.
De Amerikaanse filmacteur James
Best heeft in de jongste oorlog als
boordschutter bij de Amerikaanse lucht
macht gediend en heeft, niettegenstaan
de zijn vele vluchten boven Duitsland,
nooit ook maar een schrammetje letsel
opgelopen. Onlangs echter moest hij voor
een filmscène op een paard in een draai
molen zitten. De bouten, waarmee het
houten beest bevestigd was. braken,
James Best tuimelde er af en verstuikte
een pols.
Per jaar voeren de Amerikanen
60.225.000.000 telefoongesprekken; som
mige daarvan zijn noodzakelijk.
Uit het
Engels
vertaald door
DICK
Het is niet genoeg om alleen maar
schrander te zijn. Het hart openge
scheurd tot de wortels toe. Het offer
van zichzelf. Zelfverloochening. Een
schrijver moest zich helemaal geven.
Wroeging was niet een van onze nain-
derwaardigste gevoelens, maar wel het
meest verwoestende. Johnny, idioot,
waarom heb je dat gedaan? Francis
Sable is een dergelijke overmaat van
gevoeligheid niet waard. Hij dronk met
één enkele teug Sue's glas 'leeg; toen
hij de warmte er van door zich heen
voelde vloeien, begon hij te denken:
het had erger kunnen zijn, je hebt
Johnny's dood niet op je geweten. God
zij dank! Of eigenlijk, dank zij de ri
vierpolitie! Waarom moest Sue hem
dat van Johnny eigenlijk komen ver
tellen? Ze had het hem kunnen bespa
ren, want er viel toch niets meer aan
te doen. Hij bedacht echter, misschien
geloofde ze wel, dat het me zo'n schok
zou geven, dat ik weer „mezelf zou
zijn". Arme Sue. Zij bedoelt het goed,
en nu maak ik haar ook nog ongeluk
kigHij schonk zich opnieuw een
glas in en nam net mee naar zijn slaap
kamer. Hij begon alle mogelijke laden
en kasten open te trekken. Wat zou de
keurig verzorgde Mr. Francis Sable
vandaag aantrekken? Wat zal het zijn?
Tot in de puntjes verzorgd, de man van
de wereld, of een beetje nonchalant, de
letterkundige? God, wat kwam het er
op aan? Hij nam het eerste het beste,
dat hem in handen kwam, een bruin,
geribd fluwelen costuum. Het was alle
maal van geen belang toch deed hij
zorgvuldig een keuze tussen een crème
kleurige zijden en een bruine, gebloem
de zijden das, en hij deed een crème
kleurige pochet in zijn borstzak. Francis
Sable mocht zich dan dood drinken,
men zou hem op zijn minst blijven na
geven, dat hij het had gedaan met een
zekere zwier
In de hall bedacht hij plotseling dat
Johnny er niet meer was om de post te
behandelen. Hij nam een hele stapel
uit de brievenbus en keek ze door. De
meeste kwamen via zijn uitgever, dus
brieven van bewonderaars of scheld
brieven. Geen van alle van belang. Van
verschillende andere herkende hij het
handschrift o£ de poststempel, ze lieten
hem onverschillig. Op één brief zag hij
een Weense poststempel. Die was mis
schien van Johann, hij stak de brief in
zijn zak en ging naar buiten.
Hij begaf zich het eerst naar Café des
Lilas, omdat dat het dichtst bij was. Hij
voelde dat hij een „opkikkertje" nodig
had en bestelde een champagne-cocktail
en een cognac; hij goot de cognac bij de
champagne, dronk het glas leeg en ging
toen wandelen in de tuinen van het
Luxembourg, zichzelf wijs makende dat
de frisse lucht hem goed zou doen. Hij
zat een poosje onder een kleine, ge
draaide hagedoorn op het terras dat
uitziet over de vijver, toen hij plotseling
dacht aan de brief in zijn zak. Hij
scheurde de enveloppe open en staarde
een ogenblik naar het krullerige Duitse
handschrift. „Mein lieber Francis". Hij
was voor Johann altijd Herr Francis ge
bleven. Hij draaide het laagste blad om
en keek naar de handtekening en zijn
belangstelling groeide. De brief was van
Lotte. Zij kwam de zestiende naar Pa
rijs; ze zou het prettig vinden om hem
te zien. als hij daar eveneens prijs op
stelde. Zij had hem niet geschreven toen
het ongeiuk was gebeurd omdat er op
zulke ogenblikken niets te zeggen valt;
je weet dat degenen die van je houden
met je meevoelen. „Und ich liebe dich.
Francis". Als hij het prettig vond om
haar weer te ontmoeten, wilde hij dan
opbellen? Zij gaf het adres en een te
lefoonnummer in de Rue St. Honoré
Lotte. Wel, het zou aardig zijn om haar
weer eens te zien. Zij was knap om naar
te kijken en prettig om mee om te gaan.
Zii zou lief zijn, als hij haar het hof
maakte. Je kon haar het hof maken,
maar tot een zekere grens. Het verschil
tussen Lotte en Sue was, dat Lotte niet
verlangde dat je haar serieus het hof
maakte, met. zoals dat vaak in de huwe
lijksadvertenties staat, „het doel om tot
een gelukkig huwelijk te komen". Lotte
wilde niet, dat je haar au sérieux nam.
terwijl Sue dit wel degelijk wilde. Ze
wilde zelfs dat je haar zo verdomd au
sérieux nam, dat ze wilde dat hij met
haar trouwde. En ging hij met een belof
te van haar te zullen trouwen die avond
naar haar toe, dan zou ze hem niet weg
sturen. Er was geen sprake van een
morele codex bij Sue; alleen maar haar
vervloekte trots
Hij vouwde Lotte's brief samen, schoof
die in de enveloppe en spon weer voort
aan zijn gedachten over Sue. Waarom
eigenlijk niet met haar trouwen dan
was alles klaar? Het burgerlijk huwelijk
was zuiver een formaliteit. Wanneer die
niet naar je zin werkte, was er weer een
andere formaliteit, die haar ongedaan
kon maken. Waarom trouwde hij Sue
eigenlijk niet? Omdat er toch nog iets
in je was. dat je zei, dat het niet fair
tegenover haar zou zijn. Hij hield vee'
van haar, werd sterk door haar aange
trokken, maar hij wist te goed, dat het
geen liefde was geen liefde in ieder
geval zoals hij die verlangde. Hij wist
dit en zij wist dit. Hij kon haar alleen
maar ongelukkig maken.
Hij stond op, verliet het park en stak
de straatweg over naar Medici. Grill.
Beter om iets te eten. Hoe lang was het
al weer geledon, dat hij behoorlijk ge
geten had? Terwijl hij op zijn bestelling
wachtte gaf de kellner hem een krant.
Hij merkte, dat het de zeventiende was.
Dit betekende, dat hij na de lunch Lotte
zou kunnen opzoekenToen hij echter
geluncht had en het een en ander ge
dronken, verlangde hij alleen maar naar
zijn flat terug te keren en te gaan sla-
pén. Hij zou Lotte 's avonds wel opbel
len, of de volgende dag. Er was geen
haast bij.
(Wordt vervolgd).
Charles Jackson, de Amerikaanse
schrijver van „Lost Weekend waar
naar ook een film werd gemaakt, heeft
75 dollar boete gekregen. „Lost Week
end" is, zoals men weet, het verhaal van
een chronische dronkaard. Jackson liep
die boete op, omdat hij onder invloed
van sterke drank achter het stuur van
zijn auto zat en een botsing veroorzaakte
niet een andere auto.
Waar vindt men in Tsjechoslowakije
de laatste dames? Volgens het commu
nistische blad „Prawda" te Pilsen in
sommige kapperszaken, die niet veel
beter zijn dan „reservaten van de bour-
goisie". „Ofschoon zij eigendom van de
staat zijn", aldus het blad. „houden zij de
oude gewoonten in ere en zijn de laatste
toevlucht van de laatste „dames" gewor
den. Het is uit den aard der zaak een
persoonlijke aangelegenheid, hoe men
zich wil laten misvormen, maar de tijd,
die aan zulke mooimakerij wordt ver
spild en de reserves aan arbeidskracht,
die nog niet worden gebruikt, geven te
denken. Als zo'n „madam" uren op haar
beurt kan wachten om juist door „haar"
kapper te worden geholpen, en die kap
per dan nog weer eens een uur voor
haar „werkt", dan vraagt men zich toch
af, of die tijd niet beter zou kunnen
worden besteed in een fabriek", zo be
sluit het blad. Het is tekenend voor de
levensstandaard in communistische sta
ten, dat er blijkbaar alleen „dames" nog
behoorlijk gekapt gaan.
f
In Nieuw-Zuid-Wales werd Edith
May Martin, een 19-jarige gehuwde
vrouw ter dood veroordeeld wegens
roofmoord op een oude man, William
Gilleland geheten. Haar twee mede
plichtigen Beryl Milles en William Ba
ker, twee jongens van 17 jaar, kregen
levenslang, omdat men in Nieuw-Zuid-
Wales minstens 18 jaar moet zijn om de
doodstraf te kunnen ondergaan. De man
van Edith, John Martin, die ook mede
plichtig was, heeft zich in de gevangenis
van het leven beroofd. De buit van deze
afschuwelijke roofmoord, begaan door
een tragisch stelletje jonge mensen, be
stond uit12 pennies oftewel onge
veer 6ü ct.
Advertentie
maar bovendien raakt Uw hele gestel er
van ondersteboven. Ga toch zó niet verder,
drijf die slopende pijnen uit Uw leden.
Met Kruschen! Wonderlijk, wat die zes
minerale zouten, waaruit Kruschen ia
samengesteld, voor U doen. Met Kruschen
voert ge de bloedzuiverende organen pre
cies datgene toe, wat ze nodig hebben
om weer met jeugdige kracht te kunnen
functionneren. Het bloed gaat weer
krachtig stromen en dc onzuiverheden,
die nu oorzaak zijn van Uw tergende pijn,
Worden langs natuurlijke weg afgevoerd
regelmatig en radicaal.
