NOC STEEDS PUBLIEKE CONTROVERSES TUSSEN K. F. C. EN PERS PLEID0C VOOR RECHTEN VAN HET GEZIN Cfwconm Laat heb ik II bemind Overeenstemming is mogelijk EB IC DE N/OOBMAN: "DE TWINTIG LAATSTEN LEIDERS VAN KA THOLIEKAMA TEURTONEEL BIJEEN Nederlü/ ds-Vlaams gezinscongres in Den Bosch r Wij luisteren naar CONCERTGEBOUWORKEST HERDENKT WILLEM MENGELBERG Gezond k.. èn lekker! CRED BANdN Wild-West in Veendam Wat verstaat men onder religieus toneel? H op gezin is -anslag op gemeenschap" De „Johan" vertrokken J „Das Lied von der Erde"; door ETHEL MANNIN MAANDAG 2 APRIL 1951 PAGINA 3 CONGRES KATHOLIEKE FILM-ACTIE Scheepvaartbvichten Arrestant laat agent strui kelen en neemt de vlucht - f £i Dader van brandstichtingen niet gevonden Appels naar Frankrijk Voor het naar bed gaan -N Herdenkingsconcert H. v. d. Eerenbeemt Theo Baylé toegang tot schouwburg ontzegd (Van onze correspondent) Op de tweede dag van het congres, dat de Katholieke Film Actie te Utrecht heeft gehouden, kwam na het woord van de congres-voorzitter, mr. W. C. A. Francissen, de kern van de zaak ter sprake in de beide inleidingen „Suggesties voor een betere samenwerking tussen K.F.C. en Pers" door de heer A. van Domburg en „Filmvorming Mededelingen óver het werk der Werkcommissie voor Film en Jeugd" door pater J. PDirkse S.C.J. De heer Van Domburg begon met de veelvuldige meningsverschillen te releve ren. die zolang de K.F.C. bestaat, tussen aeze instantie en ae katholieke bladen steeds weerkeerden. Wel toont de huidige, vernieuwde K.F.C.-leiding meer begrip voor de filmjournalisten dan voorheen het geval was, maar publieke contro versen behoren nog steeds niet tot het verleden, getuige de quaestie rond de film „Zo begint het leven." Men heeft een poging ondernomen deze kloof te overbruggen, toen men sr toe overging in de keurings-commis- sies der K:F.C. een journalist op te ne men. Daarbij vergat men echter, dat één journalist niet de' gehele pers ver tegenwoordigt, maar bovenal dat deze journalist primair journalist blijft, d.w.z. dat hij een persoonlijke verant woordelijkheid draagt tegenover zijn tienduizenden lezers, ook al zou zijn Dordeel in een (anonieme) subcommis sie van min of meer ondeskundigen worden overstemd. Spr. kwam daarom met de suggestie dat, zo mogelijk, een eenmaal door een der beide instanties uitgesproken oordeel door de ander wordt overgenomen, indien deze dit verantwoord acht. Een krant moet nieuws brengen en wanneer een film journalist belangrijke films ziet lang vóór de K.F.C. deze ter keuring krijgt, kan hij onmogelijk dit oordeel afwach ten op straffe geen journalist meer te zijn. Ook kan men de krant in haar eigen verantwoordelijkheid niet onder- geordend maken aan de K.F.C., zomin als dit kan ten aanzien van K.V.P., K.A.B., enz. Zou de K.F.C. zich echter in dit bijzondere geval niet kunnen verlaten op het oordeel (mits unaniem) der kath. pers en zou men in het alge meen niet kunnen pogen tot een ge meenschappelijke uitspraak te komen? Een groter overleg tussen K.F.C. en pers, waarbij het persgeweten geres pecteerd blijft, kan de moeilijkheden tus sen keuring en krant tegengaan of al thans verzachten. In het hierop volgend debat, waar in de directeur der K.p.A., dr. Peters, deze suggestie accepteerde, mits alle bladen dan in een vait overleg wor den betrokken, werd er van geeste lijke zijde nog eens de nadruk op ge legd, dat de uitspralen der K.F.C. geen uitspraken ex cabedra zijn. Het is hier de functie vat de pers om een dreigende uniformering van het persoonlijk geweten v® de mens te gen te gaan. Pater Dirkse, de twiede inleider, wees er op hoe de K.F.A zich met haar positieve middelen tot iu toe vooral gericht heeft op de fün, de filmpro ductie en -distributie ti de bioscoop. Het bioscooppubliek krieg echter wei nig aandacht. Spr. gng vervolgens de geschiedenis van de strijd om er kenning van de film al autonome uit drukkingsvorm na. Een kath. apostolaat linnen dit stre ven ontstaat echter eest in 1942 in België, waarbij het scleppcn van een filmcultuur in de Chrisanmens als pro gramma geldt. De practjk in cursussen in school, vereniging en organisatie heeft men sinds een ja» ook in Neder land ter hand genome^ Men moet er zich echter voor hoedei om alleen een moreel verantwoordelijfceidsgevoel te wekken, dat tamelijk hssief kan blij ven, zonder ook goedesniaak bij te brengen, welke de broii vormt voor ac tie en de bodem voor een beter mo reel oordeel. Wanneer men ziet dé het grote pu bliek zonder nu difcet litteratuur te verlangen toch e^ zekere smaak bezit op het gebied v» lectuur, dan beseft men dat hier oPfilmgebied nog een enorm terrein braa hgt, dat tien tallen jaren arbeid zal vragen. De er varing bewijst echter dt, de tijd rijp is voor opvoeding die njnder spectacu- AALSDIJK 31 v. Anttt n. N.-Orleans. AARDIJK 21 te Le Havre AKKRUMDIJK 1 te Hamburg. ALBIREO te R'dam. AL- BLASSEHD1JK 31 n. VeróCruz. ALETTA' 31 n. Pladju. ALKAID i n. Hamburg. ALPHACCA 21 n. Paranaji. ALPHARD 12 te Buenos Aires. AM&ELLAND p. 2 Ouessant n. B. Aires. AMj'ELPARK 1 n. Antw. ARIADNE 4 te R'db. BACCHUS 1 te New York. BARENDREi-IT p. 1 Malta n. Abadan. BOUD 2 te Silbpore. BENNE- KOM p. 2 Ouessant n. Ctagao. BLOEM FONTEIN 31 te Hamburj BOSCHFONT. p. 31 Flnisterre n. A'damcALTEX LEI DEN p. 31 Kreta n. SidoPCALTEX THE HAGUE 31 bij Kreta n. idon. CALTEX UTRECHT p. 31 Kp. St. Vfcent n. R'dam. CELEBES 2 te Aden. bN GOSTROOM 1 te Hamburg. CORILLA B31 Ras Fartah n. Mena del Ahmadi. LOK IJ A 31 n. Miri. CPTTICA 1 te A'dam. DA\e 1 n. Tunis. DELSHAVEN p. 1 Vlissinti n. R'dam. DIDO 2 te Kopenhagen. D\co 1 te Bar celona. EEMDIJK p. 31 -Vren n. Cuba. EEMLAND 1 n. A'dam. ES!) A'DAM 1 te R'dam. ETREMA p. 31 Sllië n. Suez. FRIESLAND 31 n. Lissabt GAASTER- LAND 2 te A'dam. GAROr 31 te Bela- wan. GORDIAS 1 te Pirais. GROOTE BEER 31 n. Surabaja. HEC'OR 31 te Al giers. HERA 1 te Hamburg HERCULES 2 te Istanboul. HERMES 1 n.Pdam. HOOG KERK 2 n. Mombassa. JAERSFONTEIN 21 n. A'dam. JAPARA 31 nSangoon. JOH. V. OLDENB. p. 2 Wight n-Sydney. JUPI TER 1 te Lissabon. KARSIH te Makassar. K1ELDRECHT p. 31 Kp. de;ata n. R'dam. LARENBERG 1 te Savona. VURENS KERK 31 te Antw. LAWAK 31 VBalikpapan te Vancouver. LIEVE VROVeKERK 2 te Bombay. LINDEKERK 31 i Basrah. LIN- GE 2 te A'dam. LUNA Pi Ouessant n. Gibraltar. MACUBA P- 31 liSabon n. Tri poli. MADOERA 2 n. Adv MALVINA p. 31 Sabang n. B. Aires.dANOERAN 2 te Marseille. MARKEN P2 Madeira n. A'dam. MARPESSA 1 te Combo. MELIS- KERK 2 te Marseille. MOIbKERTO 1 te Belawan. MOLENKERK 1 1 Khorramshar. MUIDERKERK p. 2 Gibrar n. A'dam. MURENA p. 1 Kp. St. Vindt n. Mena-el- Ahmadi. OBERON 1 te Mscaibo. ORAN JESTAD 1 te Laguaira. OBN 2 te Cala- mata. OVULA 2 te Miri. IRONTIS p. 2 Ouessant n. Djakarta. POIDORUS 31 n. Belawan. PR. WILL. Ill rte Cartagena. PR. WILL. IV 1 te Londe ROTTI 31 te Djakarta. RUYS 1 n. Japa RIJN 1 naar Huelva. RIJNKERK 31 te bga. SABANG 1 n. Semarang. SALLAND te Rio de Ja neiro. SAPAROEA 1 v. enua n. Perz. Golf. SARANGAN 2 te Mass. SAROENA I n. Singapore. SCHIE n. Cumana. SCHIEDIJK 31 n. Antw. IBAJAK 1 n. Aden. SLOTERDIJK 2 tekort Swettenh. SOMMELSDIJK 1 te R'da STAD ARN HEM 2 te A'dam. STAD ORDRECHT p. 1 Kp. de la Hague n. Hue! STAD HAAR LEM 1 n. Sfax. STAD DASSLUIS p. 1 Las Palmas n. Popel. STÜTOR 2 te Bey routh. STRABO 31 te A'dl. SUNETTA 31 n. Le Havre. TABIAN 31t. Kowelt. TA- BINTA 1 te Singapore. 'ANKHAVEN 3 te Sungagerong. TASMAt te Hongkong. TEGELBERG 1 n. Hongkg. TELAMON 2 te New York. TITUS 31 Sfax. TOMORI 1 te Taroena. VEENDAM v. Southamp ton n. New York. VENU2 te Hamburg. VULCANUS 2 te A'damVAlKELO 2 te Djakarta. WATERLAND <e A'dam. WES- TERDAM p. 1 Bishop Rts n. R'dam. WIELDRECHT p. 1 Kp. jeuwin n. Aba- dan. ZAAN 1 te Zaan<k>' lair is, maar dieper doorwerkt dan al leen actie, zo besloot spr. In de middaguren werd een sectie vergadering gewijd aan de mogelijk heid van samenwerking tussen de kath. bioscoop-exploitanten en de K.F.A. Op de slotvergadering gaf dr. Peters nog eens een samenvatting van de conclu sies der verschillende sprekers, welke bij acclamatie als resoluties werden aan vaard. Op het congres werd nog meege deeld dat met ingang van 1 April de K.F.C. een positieve filmkeuring begint. In een kort waarderingsrap port zullen van elke film beschrij ving, waardering en technische gege vens worden samengevat. Deze rap porten worden op fiches overgebracht en ter beschikking gesteld van diege nen, die zich op deze fiches abonne ren. Per jaar zullen ongeveer 800 van deze fiches verschijnen. Advertentie V CCiftC IMCKV ft IR ft J (Van onze correspondent) In Veendam werd een steenkolendief op heterdaad betrapt door de politie. Op het stationsemplacement stond een aantal met kolen geladen wagons, dat extra door de politie bewaakt werd. Tij dens het transport naar het politiebu reau liet de dief de agent struikelen en gaf de politieman een stomp in het ge zicht, zodat de man ernstig bloedde. Daarop nam hij de vlucht. De politie man loste enkele schoten, doch raakte hem niet. Onmiddellijk werd een inten sief onderzoek ingesteld in Veendam en omgeving. Inderdaad slaagde men er binnen een paar uur in de dief te arres teren. Het was de 33-jarige J. P.. die ter beschikking van de justitie zal worden gesteld. 5. Voort gaat de tocht van de Noorman én Pum-Pum. Het doel, dat zij niet kennen, schijnt nu toch naderbij te komen. Loodgrijze wolken hangen laag over het landschap. Slierten van een dampige mist reiken hier en daar tot aan de grond. Eric's gelaat en handen voelen klam aan. Dit moet het begin zijn van de nevel... De weinige bomen rondom hen bevestigen deze gedachte. Ze staan daar treurig, half beroofd van bladeren en takkendroog en verdord met uitgebeten stammen als kaalgevreten door een zwerm sprinkhanen Bij een halfingestorte lege schuur stijgt Eric af en Pum-Pum volgt zijn voorbeeld. Blijkbaar ïs dit vroeger een schuilplaats geweest voor het vee. Verbaasd ziet de kleine man, dat zijn meester geen belangstelling heeft voor die ruïne. Wat doet de koning daar nu? Eric boort zijn hand diep in de vochtige grond en bekijkt opmerkzaam de korrels. „U zoeken schat, meester Eric?" vraagt Pum-Pum. De Noorman schudt het hoofd. „Neen, Pum-Pum! Wormen zoek ik!" Met uitpuilende ogen kijkt de dwerg hem aan. „Ik vind geen wormen, Pum-Pum," legt Eric uit. „Ook de kleinste diertjes kunnen indeze streek niet meer levenomdat er niets meer groeit. De nevel vernielt de planten!" Zij stijgen weer op, de koning zwijgend, Pum-Pum angstig. Een kale vlakte strekt zich nu voor hen uit. Bij een Hunnenbed houdt Eric zijn paard in. Een oud graf van zwerfstenen!" vertelt hij Pum-PUm. „Zie, daar ligt er weer een en daar ginds ook. De oude urouto had gelijk, toen zij zeide. dat de dood hier de leenheer was ROOSENDAAL HOllAND Tl i IT BELGlf (Van onze verslaggever) Drie dagen achtereen zijn in Zeist alle corypheeën van het Katholieke Amateurtoneel bijeen geweest ter gele genheid van eën congres gewijd aan een even boeiend als gewichtig onderwerp, namelijk het religieus toneel. Dit con gres werd georganiseerd door de lei ding van Ons Lekenspel in samenwer king met het werkverband Katholiek Amateurtoneel en er zijn tijdens dit con gres een aantal lezingen en inleidingen gehouden van een gehalte, die voor de toekomst van deze te vaak en te opzet telijk verwaarloosde toneelvorm bijzon der veelbelovend mogen worden ge noemd. De grote promotor van dit con gres, de heer A. Sweers, was er name lijk in geslaagd uit Frankrijk, België en Duitsland enige belangrijke figuren aan te trekken, die met hun bijzonder in dringende voordrachten het geheel brachten op een plan waarop het Neder landse amateurtoneel zich tot dusverre te zelden heeft bewogen. Het is uiteraard onmogelijk aan al deze sprekers in een kort verslag die aandacht te schenken welke zij overi gens op zich genomen ten volle verdie nen. Maar wanneer men weet, dat zo wel Henri Brochet, pater Edmund Lutz als Anton v. d. Velde het woord voer den, wanneer men bovendien weet, dat van Nederlandse zijde zowel een man van het eerste uur, Jan Nieuwenhuizen, als een man van het laatste, Leon Po- vel, als wij hem tenminste zo mogen noemen, het hunne bijdroegen tot een vruchtbare gedachtenwisseling, dan heeft men misschien enig idee van de geest, die over dit congres kon vaardig worden. En zo niet, wij weten geen klemmender detail waaruit men het welslagen van dit congres kan afleiden, dan dat men Zaterdagavond zelfs in gro ten getale bereid bleek de discussie met Henri Brochet voort te zetten na de avondvoorstelling. Wanneer men nu poogt de veelheid der besproken onder werpen tot een synthese te verenigen, dan komt men tot het devies van de grote Franse promotor van het religi eus toneel, Henri Ghéon, dat Henri Brochet in zijn inleiding citeerde: „Voor geloof door de dramatische kunst; voor de dramatische kunst in de geest van het geloof". Het was deze instelling ook zowel bij spelers als publiek, die de drie toneelvoorstellingen, welke het congres begeleidden, tot een zo onver wacht succes maakte. Tegelijkertijd met dit congres vond namelijk de eindwedstrijd plaats van een landelijke wedstrijd voor religi eus toneel. Daarvoor werd door „De Narrenkap" uit Hoensbroek „Ik ken die mens niet" van Herman Divendal gespeeld, door ..Maet hout staet" uit Hilvarenbeek „Zout der aarde" van Jan Naaykens, door „St. Jan" uit St. Jansteen „De ijver voor uw huis" van Dorothy Sayers. Bij geen van deze uitvoeringen was sprake van een groot en zelfs niet van een matig technisch kunnen. Desniettemin werd zelfs de meest primitieve voorstelling bijzon der ontroerend door de ontwapenende eerlijkheid waarmede de spelers hun onderwerpen benaderden. De jury be staande uit de heren Eduard Verkade, Albert Welling en Anton Sweers, schonk „St. Jan" met 128 punten (mo gelijk totaal 170) de eerste prijs, „De Narrenkap" met 106 punten de tweede en „Maet hout staet" met 105 punten de derde prijs. Er is nog een markant feit in dit con gres waarop wij tenslotte gaarne de aan dacht willen vestigen. Dat is namelijk dé sectie-vergaderfng welke Zaterdag middag plaats-vond voor de oud-leerlin gen van de St. Ludgeruskweekschool te Hilversum. Aan deze kweekschool wordt namelijk reeds sinds jaar en dag met speciale toestemming van de inspecteur voor het onderwijs door de heer Sweers een cursus gegeven die juist gericht is Het gehele Nederlands-Vlaamse Ge zinscongres, dat Zaterdag en Zondag te Den Bosch werd gehouden was een pleidooi voor het gezonde gezin en voor de erkenning van zijn rechten, ook van overheidswege. Verheugend was het daarom, dat op dit congres de geestelijke en de wereld lijke overheid goed was vertegenwoor digd. Mgr. W. Mutsaerts was aanwezig, alsook vice-premier mr. F. Teulings, prof dr. J. de Quay, commissaris van de Koningin in Noord-Brabant, en mr. H. Loeff, burgemeester van Den Bosch. Z. H. de Paus zond telegrafisch Zijn apostolische zegen, terwijl ook H. M. die Koningin In een schrijven blijk van belangstelling gaf voor dit congres. In zijn openingswoord drong de voor zitter van de Kath. Bond „Voor het Gezin", de heer J. W. F. van Meegeren, aan op sociale rechtvaardigheid in de loon-, belasting-, prijs- en schoolgeld regelingen, op aandacht voor de huis vesting van grote en groeiende ge zinnen, op reducties bij de spoorwegen en op gas-, water- en electriciteits- gebruik voor het grote gezin en op het verstrekken van meer studiebeurzen voor leden van het grote gezin. Boven dien pleitte spreker voor de instelling van een Nederlandse Gezinsraad, welke echter geen afdeling zou moeten zijn van de Union International des Organi sations Familiaux, maar die de speci fiek Nederlandse vraagstukken t.a.v. de gezinspolitiek zou moeten beharti gen. In een resolutie werd de mening van het congres, dat de regering de tot standkoming van een dergelijke Gezins raad dient te bevorderen, aan het slot van de bijeenkomst neergelegd en ter kennis gebracht van de Kroon en de V olksvertegenwoordiging. Mr. A. Verbist, de grondlegger van de Hoge Raad voor het Gezin in Bel gië, sprak in een enthousiaste rede over: De weldaden van het christelijk huwelijk. Als deze weldaden noemde spr. kinderzegen, de trouw der echte lieden en de sacramentele genade van het huwelijk, maar ook de opvoe- dmgspraetijk in het gezin, welke een gemeenschapstaak is, de sociale draagkracht van het gezin, waar men zich leert aanpassen en het godsdien stig vormingsgehalte. Mgr. Mutsaerts wekte in een korte toespraak op tot ware Zondagsheili ging, herinnerend aan het woord van Faus Pius XII, dat de Zondag het front is, waarop de strijd tussen ge loof en ongeloof wordt geleverd.. Mevr. Lia Terlingen Lücker zei, dat het gezin niet alleen beschermd, maar ook opgebouwd moet worden. De vij anden treft men ook in het gezin zelf aan Daarom moeten wü terug naar de traditionele instelling. Mr. P. Jooris, voorzitter van „Fami lieleven", wilde niet terugkeren tot het gezin van de oude stempel, maar wilde komen tot het gezin van de nieuwe stempel, dat overigens, evenals het oude, gebaseerd moet zijn op de weder zijdse liefde. Mr. J Derks hield een vurig plei dooi' voor de rechten van het normale, flinke gezin. „De maatregelen, die ge richt zijn op het gezin," aldus spr., „zul len alleen doorgevoerd worden als het gezin weer gewaardeerd wordt als het organische element van de gemeen schap, waarop men geen aanslag kan doen zonder een aanslag te doen op de menselijke gemeenschap." Spr. haalde het woord van Pius XII aan, dat sociale maatregelen voor het gezin geen geschenk zijn, maar een kleine schadeloosstelling voor de sociale dienst van de eerste rang aan de maat schappij. Maar dan is de kinderbijslag ook een recht dat aan de zelfstandigen toekomt. Nu in deze tijd extra zware mili taire verplichtingen op ons land gaan drukken, mag men niet afzien van de rechtvaardige verdeling der lasten. Toch drukken de prijsstijgingen extra zwaar op de grote gezinnen, die toch de meeste militairen leveren voor de noodzakelijke divisies. Constaterend, dat het flinke gezin het normale, gezonde en zeer gewenste is, oordeelde spreker, dat hiervan dus ook de wetten moeten uitgaan. Als laatste spreker kwam mgr. F. Feron aan het woord, die een schets gaf van het ideale gezin, dat moet zijn van God, in God en voor God. Om het ideaal te bereiken, noemde spr. ails factoren: beginnen zo mogelijk met een lichamelijke gezondheid en een economische bestaansmogelijkheid, voorts geestelijk en karakterologisch bij elkaar passen der echtelieden, voorts geduld, aanpassing, goedheid, trouw en zuiverheid. De natuurlijke zorg moet staan naast een bovennatuurlijk vertrouwen. Geloof, hoop en liefde noemde spr. de drie pijlers waarop het gezin is ge bouwd en waaruit gerechtigheid, be heerstheid, sterkte en wijsheid voort komen. op de bevordering van de belangen van het religieus toneel. En het bleek een bijzonder goede gedachte om nu de oud leerlingen, die op diverse plaatsen in ons lapd als onderwijzer zijn ingescha keld, te verzamelen teneinde vast te stellen welke resultaten deze cursus in concreto heeft opgeleverd. Het werd een boeiend gesprek dat evenals het gehele congres niet zal nalaten het Katholieke Nederlandse Amateurtoneel, dat toch eigenlijk het religieus toneel als eerste doelstelling in zijn vaandel heeft ge schreven, gunstig te beïnvloeden. Het M.S. „Johan van Oldenbamevelt" van de Stoomvaartmaatschappij „Neder land" is Zondagmiddag zes uur op nieuw vertrokken. Een oplossing van liet raadsel der brandstichtingen aan boord die de gezagvoerder vorige week dwongen naar IJmuiden terug te keren, is nog niet gevonden. De gezagvoerder, kapitein H. A. Broere, heeft kort voor het vertrek de passagiers toegesproken en medegedeeld, dat er thans zodanige maatregelen zijn getrof fen ter beveiliging van opvarenden en schip, dat hij de volle verantwoordelijk heid voor het vertrek, ondanks dat justitie en recherchp de dader van de brandstichtingen nog niet hebben weten te vinden, op zich kan nemen. Ter assistentie van de gezagvoerder maken enkele ambtenaren van de re cherche der rijkspolitie te water de reis mede. Bovendien is de bemanning uit gebreid met een aantal wachtslieden. Verwacht wordt, dat de Johan van Oldenbamevelt 29 April Freemantle, de eerste Australische aanloopbaven. zal bereiken. Er hebben zich sinds Vrijdag geen ongeregeldheden meer aan boord voorgedaan. De onderhandelingen over de export van Nederlandse appels naar Frankrijk hebben een.bevredigend resultaat opge leverd. Met ingang van Maandag 2 April mogen Nederlandse exporteurs begin nen met de uitvoer van 3 millioen kg, zoals contractueel is vastgelegd. De appels, goudreinetten, klumkes en belle fleuren zullen via Eysden en Wernhout worden vervoerd. Het 8 jarig zoontje van de heer de Vries te EJectra viel bij het achteruitlopen in een wasaker met kokend water. In zorg wekkende toestand werd het kind ver voerd naar het Academisch Ziekenhuis te Groningen. "K ■SHHHbhHS Advertentie nog even een glas C^ötwwe/.'Nutricia's heerlijke chocola dedrank. Verkwikkend en gezond. U kunt de dag niet beter be sluiten! Die heerlijke i/ie a maakt alléén Nutricia l DINSDAG HILVERSUM I, 402 m. KRO: 7.00 nieuws, 7.15 licht orkest en solisten. 7.45 Morgengebed, 8.00 nieuws. 8.15 gram., 9.00 huisvrouw, 9.35 Lichtbaken. 10.00 kleuters, 10.15 licht ensemble, 10.40 'ge mengd koor, 11.00 vrouw, 11.30 gram., 12.00 Angelus. 12.03 gram., 12.33 gram.. 12.55 zonnewijzer, 13.00 nieuws, 18.20 actualiteiten, 13.25 amusem.orkest en solisten, 13 55 gevar. progr., 14.48 ka merorkest en soliste, 15.30 gevar. progr., 16.00 zieken, 16.30 Ziekenlof. 17.00 jeugd. 17.45 piano en orgel. 18.00 jeugd. 18.15 Metropole-orkest, 18.45 sport, 18.54 „Dit is leven", causerie. 19.00 nieuws, 19.15 actualiteiten, 19.23 Hier is Europa: Tur kije. 19.52 politiek overz.. 20.00 nieuws. 20.05 de gewone man, 20.12 Pelléas et Mélisande. opera. 21.30 Gesprek rond de tafel: ambtenaar en samenleving, 21.5G muziek voor blazers. 22.20 vocaal dub- belkwartet, 22.34 Gesprek met mijn zoon, causerie, 22.45 Avondgebed, 23.90 nieuws, 23.15 gram. HILVERSUM II, 298 m. AVRO: 7.00 nieuws. 7.15 gymn., 7.30 gram. VPRO: 7.50 prot. pr. AVRO: 8.00 nieuws, 8.15 gram., 9.00 prot. pr.. 9.15 gram., 9.30 lichte muziek, 10.30 vrouw, 10.35 gram., 10.50 kleuters, 11.00 tenor en piano. 11.30 zieken, 12.00 gram., 12.33 platteland, 12.40 orgel. 13.00 nieuws, 13.20 financ. weekoverzicht, 13.30 theaterorkest. 14.00 vrouw, 14.30 gram., 15.30 Onze Amerik. buren, 16.00 gram., 16.30 jeugd, 16.50 kinderkoor, 17.20 dansmuziek, 17.45 Le vensomstandigheden van de tropische boer, 18.00 nieuws, 18.15 piano, 18.30 gram., 19.00 Paris vous parle. 19.05 Promenade-orkest en solist. 19.35 gram., 19.45 voordracht. 20.00 nieuws, 20.05 ac tualiteiten, 20.15 gevar. progr., 21.15 De Antwoordman. 21.35 operaconcert. 22.00 Goede moed. causerie, 22.15 viool, clavecimbel en cello. 22.45 buitenlands overzicht, 23.00 nieuws, 23.15 gram. ENGELAND, BBC, home service 330 m.: 12.00 lichte muziek. 15.00 Schots or kest. 19.20 orkestconcert, 21.00 Variété, 23.20 strijkkwartet. BBC, light progr. 1500 en 247 m.: 12.15 dansmuziek. 13.15 BBC Northern Or chestra. 16.00 lichte muziek, 16.45 gev. muziek, 17.30 BBC Welsh Orchestra en solist, 23.30 dansmuziek. NORDWESTDEUTSCHER RUNDFUNK 309 m.: 12.00 lichte muziek, 13.20 om roeporkest, 14.30 amusem .muziek, 35.40 strijkorkest en solist, 17.20 kamermuz.. 20.00 dansmuziek. 22.00 instrumentaal septet, 23.30 dansmuz., 0.35 lichte muz. FRANKRIJK, Nationaal progr. 249 en 347 m.: 12.30 orkestconcert. 19.00 orkest concert, 20.0o orkestconcert. BRUSSEL, 324 m.: 11.45 operamuziek. 13.15 orkestconcert, 16.00 lichte muziek, 21.15 omroeporkest, 484 m.: 12.05 omroeporkest en soliste, 17.10 verzoekprogr., 19.00 omroeporkest, 23.00 dansmuziek. Men moest er op deze Zaterdag in het A'damse Concertgebouw niet aan den ken, wat de uitvaart van Mengelberg geworden zou zijn, indien het de grote meester gegeven ware geweest temidden van de zijnen naar zijn laatste rust plaats gebracht te worden; indien hij gestorven ware in de volle veneratie, waar van hij tientallen jaren lang het voorwerp is geweest. Men moest daar werkelijk niet aan denken op deze middag, waarop uiterlijk alles was als bij een normaal routine-concert, alleen met dit verschil, dat hier muziek klonk, die gegroepeerd was met een bepaald doel: de herdenking van een dode, die wij overigens al tien jaar kwijt waren en bij wiens glorieuze existentie ons aller herinneringen weer werden aangeknoopt over alle pijnlijkheden heen. die wij wilden vergeten, omda; thafls het uur was aangebroken om alleen maar dankbaar te moeten zijn. terwijl die pijnlijkheden zich toch voortdurend aan ons opdrongen, omdat deze herden king nu eenmaal zo was, als zij van stapel liep en niet zoals zij ongetwijfeld ge weest zou zijn, indien zoveel niet gebeurd was. is al lang voorbij en ..Das Lied von der Erde" is een nu en dan nog eens onder nomen poging, die niet of hoogstens half slaagt. Roos Boelsma zong nu het grote afscheidslied vol verwelking en smartelijke onthechting. In aansluiting daarop zong het Toonkunstkoor „Wenn ich einmal soil scheiden", waarna het orkest zich verhief en de zaal, op een maaiend armgebaar naar achteren van Klemperer, opstond om stil te staan waar men eens van zijn stoelen was op gerezen om te juichen. Tenslotte heeft het orkest dan de „Eroica" gespeeld, en het was niet om de treurmars, dat zii mii zo zinvol scheen. Het was omdat zij de eeuwige onverwelkbare muziek verzinnebeeldde en de blijdschap van het genie, dat zich baan breekt en zijn hoge vaart gaat boven ons aller verzamelde beperkte aandoeningen uit. De muziek, die voort gaat van geslacht op geslacht en in Am sterdam haar voertuig gevonden heeft in dat instrument, dat Willem Mengel berg heeft geschapen. Na de vervoerende vreugde van die finale verroerde zich niemand; alleen de onbeheerste voetstappen van de zich verwijderende Klemperer dreunden door de stilte. Het tijdperk van Willem Men gelberg was definitief afgesloten, maar de muziek gaat door. Heeft hij zichzelf, in zijn onbegrensde kracht, dit ooit kun nen voorstellen? L. H. Men zat dus in de volkomen alledaags gelaten zaal, als op een gewone dag en slechts de enkelen, die toevallig over de bovengang gekomen waren, zullen heb ben gemerkt dat tegenover de kleine zaal dat weergaloze portret van hem, geschilderd door Jan Sluyters, er plotse ling weer hing. Maar verder was er niets dan een gewoon middagconcert: een volle zaal met musici, muziekliefhebbers, ziin oude bewonderaars, nieuwsgierigen, sensatiebelusten, die overigens bijster slecht aan hun trek kwamen, kortom al die categorieën van concertgangers, die een willekeurig publiek uitmaken. Het enige verschil was dan. dat min. prof. F. Rutten aanwezig was en wethouder mr. F. van Wijck namens de gemeente Amsterdam. En toch was dit herdenkingsconcert in zijn pijnlijk nauwkeurig vastgehou den onopvallendheid misschien zinvol ler dan alle uitvaartsvertoon geweest had kunnen zijn. Het ging thans enkel om de muziek en om dat deel er van, dat het meest wezenlijke van zijn le venswerk heeft uitgemaakt: het orkest en de schoonheid van de klank, die zijn eigenste bezit is. Het orkest speelde, zoals het speelt met Otto Klemperer. het speelde goeddeels uit zichzelf. Het begon met de Maurerische Trauer- musik van Mozart en daarna klcnk „Der Abschied" uit Mahler's „Das Lied von der Erde". datzelfde werk, waar Men gelberg hier met Ilona Durigo en Jac. Urlus eenmaal een cultus van gemaakt heeft, een werk. dat men zo feilloos uit geslepen en -zo volmaakt beheerst ner gens ter wereld horen kon als hier. Dat Uit het Engels vertaald door DICK OUWENDIJK 74) „We zijn allemaal op een of andere manier zelfzuchtig en nu en dan bang". Zij glimlachte naar hem. „Je begint zie kelijk te worden. Francis. Houd nu op met drinken en laten we ergens heen gaan waar het vrolijk is, waar we kun nen dansen. Hoe kom je er bij, dat het tijd voor me is om naar huis te gaan?" Hij lachte bevrijd. „Dat was weer een van 'mijn sombere invallen. Ik dacht, dat je genoeg van me had. We nemen een taxi en gaan naar Boeuf sur le Toit". Lotte's hoofd deed pijn van vermoeid heid en zij verlangde naar haar bed, maar ineens had zij een visioen van de triestheid van Francis' terugkeer naar zijn lege flat. Vanavond zou hij in elk geval nuchter naar bed gaan, en mor genochtend niet met een gevoel als een vaatdoek wakker worden.... Zij was echter vastbesloten, dat er iets aan zou worden gedaan; ze mochten hem zo niet door laten gaan, hij was een veel te goed mens om zichzelf zo te vergooien Francis bracht Lotte om vier uur in de ochtend naar haar hotel achter de Opera. Hij kuste haar en zei: „Bedankt voor alles, Lotte, lieveling. Je weet niet wat deze dag voor mij betekend heeft. Ik zal me die altijd als iets kostbaars blijven herinneren en jou ook". „Ik vond het ook heerlijk, Francis. We zullen nog meer van zulke dagen hebben. Ik kom wel weer eens naar Parijs. En jij moet eens naar Wenen komen. In die tussentijd zal ik voor je bidden. Johann bidt ook altijd voor je. Hij heeft een bijzondere verering voor de H. Augustinus en hi.i heeft ge vraagd dat die je zal helpen". Francis glimlachte. „Wel, met jullie beiden, Augustinus nog niet eens mee gerekend, moet ik me er wel doorheen slaan". „Het komt allemaal wel in orde, Francis". Hij gaf haar nogmaals een kus en zij scheidden. Hij keerde terug over de ver laten Avenue de l'Opéra, door de Rue de Rivoli met haar donkere arcaden, door het park van de Tuilerieën. Hij ging over de Pont St. Michel, langs de Boul' Mich'. Hier en daar brandden nog de lichten in een bistro of een nacht-ge legenheid; spoedig zouden ook de andere cafe's weer open gaan; de hemel begon reeds lichter te kleuren. Even kwam de gedachte bij hem op, dat hij ergens naar binnen kon gaan om iets te drinken, maar hij keerde zich onmiddellijk van die gedachte af; hij wilde de herinnering aan die zonnige dag en tintelende nacht niet vervagen, met de helderste herinne ring wilde hij er aan blijven denken hoe hij onder de treurwilg lag met zijn hoofd in Lotte's schoot, hoe zij met hem danste, licht als een veertje, zo licht als Cathryn, hij wilde blijven denken aan haar bekoorlijkheid, haar tederheid. Zij leek een lieve en zachte moeder, vol strekt niet blind voor de gebreken van haar zoon, maar met te grote liefde dan dal zij hem zou veroordelen. Zijn eigen moeder had zijn zelfzucht en morele lafheid niet veroordeeld; zij had hem begrepenAls je me dat nu eens had verteld, Sue, in plaats van me maar verwijten te maken. Misschien, dat een man dat eigenlijk zocht in een vrouw die hem liefhad de eeuwig verge vende moeder. Misschien was dat het wat hij onontbeerlijk achtte in de vrouw, die hij liefhad. Hij wandelde langs de hekken van het Luxembourg, doorkruiste het verlaten Montparnasse en kwam in de korte, lom merrijke Avenue de l'Observatoire. Hij hoorde achter hem het ijzeren hek dichtslaan, de concierge gaf met slape rige stem antwoord toen hij zijn naam noemde, daarna klom hij de trappen op naar zijn flat. Toen hij zijn flat binnenkwam, zag hij dat er licht brandde in zijn zitkamer. Zijn hart sloeg vlugger. Misschien dat Johnny terug was gekomenHij ging de kamer binnen en zag Sue op de bank liggen, zij sliep; de staande lamp naast haar wierp zijn licht over haar, zodat het wel een toneelscène leek. Hij draai de de knoppen om bij de deur en de kandelaars begonnen te gloeien tegen het groene behang van de muren. Sue schrok wakker. „Hoe laat ben je hier binnen geko men?", vroeg hij. „Even voor middernacht. Ik kreeg vanmiddag de sleutel van Johnny. Hij vertrekt Zaterdag met de boot. Ik vond dat ik het je moest komen zeggen". „Om twaalf uur 's nachts?" Zij bloosde licht „Ik dineerde in Lion de Belfort en de taxi reed hier langs. Toen Kwam het plotesling bij me op". „O, juist". Hij ging naar de ingebouwde bar. „Een boirel?" „Een kleintje". Hij schonk de glazen vol en bracht ze naar het tafeltje, waarbij zij gezeten was. „Ik dacht ook, dat ik je misschien kon helpen als je boven je theewater thuis kwam. Maar ik zie, dat het niet nodig is." Hij lachte. „Het lijkt alsof het je teleur stelt." „Integendeel, ik sta perplex. Waar ben je geweest, dat je op zo'n uur in een onnatuurlijke staat van nuchterheid kunt thuis komen?" Zij had er alles voor gegeven als zij die scherpte uit haar stem had kunnen weren. Maar waarom bleef bij zo el lendig onverschillig? Begreep hij dan niet, dat het heel wat betekende, dat zij op een dergelijke wijze van de sleu tel gebruik had gemaakt? Hij stond geleund tegen de tafel en draaide zijn glas in zijn handen. Hij zag er weer opgewekt uit, vond zij, en jongFrancis Sable had zichzelf weer gevonden. „De zuster van Johann Amanshauser kwam hier vanmorgen, toen ik een helse kater had, maar in plaats van me de les te lezen, maakte ze koffie voor me en was erg lief en sympathiek met het resultaat, dat we samen in het Bois zijn gaan lunchen, daarna hebben we bij het meer gezeten en zij speelde heel lief Ophelia met mij als Hamlet. Daarna zijn we gaan dineren en gaan dansen." Hij keek glimlachend in zijn glas glimlachend, bij de herinnering, dacht zij bitter. (Wordt vervolgd Met een Air van Bach, een woord loos „In Paradisum" van een zo gave ingetogen schoonheid, dat een serafijn uit de hemel het aan Bach moet heb ben ingefluisterd, werd Zondagmiddag in het Concertgebouw te Amsterdam Herman van den Eerenbeemt herdacht Treffende slotzin en weemoedige af scheidsgroet, neergeschreven in het le vensboek van een mens, die de schoon heid in haar edelste vormen lief had en ervan getuigde. Het valt dan wel moeilijk na een algemene stilte, zwaar van gedachten, over te schakelen op de ouverture „Iphigenie in Aulis" van Von Gluck, waarin tegenstromingen tot heftige bewegingen leiden en de dirigent Oito Klemperer de twee contrasterende ele menten die dit werk beheersen, het al gemeen en individueel belang, scherp omlijnd aan de luisteraars voorhoudt. Ben opmerkelijk verschil in uitvoe ring bestond er tussen Mozart voor en na de pauze. Klonk het pianoconcert in c (K.V. 491) nog al nadrukkelijk en matig geïnspireerd, en kwamen noch de pianist Stefan Askenase noch orkest en dirigent toe aan de glans en élé- gance van dit zo rijk genuanceerde pianoconcert, de symphonie in A (K.V. 201) na de pauze kwam er zoveel te be ter af en leefde op onder de leiding van de dirigent die uit het orkest de beste kwaliteiten wist los te maken. Met „Tod und Verklarung" van Ri chard Strauss, het slot van dit concert, bleef dit boeiend spelniveau gehand haafd. Een machtig werk dat weliswaar een weinig verhelderende indruk op de geest maakt en waarin het eeuwig heidsbegrip meer verward dan myste rieus lijkt. T. Vr. Naar aanleiding van de gebeurtenissen Vrijdagavond in de Stadsschouwburg te Amsterdam, is naar wij van de directie van de Nederlandse Opera vernemen, san de heer Theo Baylé de toegang tot de Stadsschouwburg ontzegd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | | pagina 3