Communisten aanvallen op Roden doen op Korea zeer UN 0-troepen houwen een krachtige luchtmacht op hevige Wat betekenen zijn woorden „strijd tegen het communisme"? NEDERLANDS VAN HET PATER BEZOEK IN CHILI VERTELT VAN DE PRINS Velser affaire Socialistisch standpunt Doodvonnissen worden niet herzien 3.000 militairen tijdens weekeinde in licht arrest MACARTHUR NIET INGELICHT OVER REDEN VAN ZIJN ONTSLAG? Is Louvers te redden? Tegen een idee zijn alle oorlogs machines onmachtig Levendige beschrijving van ruiterfeest, waarop Prins Bern meereed De Hollanders zeer onder de indruk Tot hoofd en hart Verbonden legers moeten waakzaam blijven Strafmaatregel van kampcommandant GROTE TREINRAMP TE YOKOHAMA 69 doden Zijn vrouw .hoorde het over de radio Het weer (Jee nuftKio oepoieycu mij, DINSDAG 24 APRIL 1951 t 75e JAARGANG No. 25055 ff ff - Duitse oorlogsmisdadigers Zeven Nederlanders in vrijheid Zij mogen Bandung niet verlaten DIT JAAR NOG TELEVISIE OVER ZENDER L0PIK Omroepen zullen het programma verzorgen OssefVatore Romano levert scherpe critiek op MacArthur's rede DAMES-SHORTS KATHOLIEKE VERKENNERS VIEREN ST. JORISDAG Boodschap van de hoofd aalmoezenier BUREAU SMEDESTRAAT 5 - HAARLEM Telefoon: Redactie 21544, Advertenties 21545 Abonnementen 20800 Postgiro 143480 Bijkantoor Beverwijk: Stumphiusstr. 45, tel 3998 Bijkant. Umuiden: Bonifaciusstr. 27, tel. 5790 Voor klachten over de bezorging na 5.30 uur 's avonds 21544 Directeur: J. 3. W. Boerrigter Hoofdredacteur: Drs. H. W M. van Run. Wnd. hoofdredacteur: W. Severin. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter- hoogte. Ingezonden mededelingen dubbel tarief. Omroepers 16 cents per m.m.-hoogie. De administratie behoud: zich het recht voor advertentiën eventueel zonder opgave van redenen te weigeren. ABONNEMENTSPRIJS 42 cents per week. f 1.82 per maand, f 5.45 per kwartaal. Nu al jaren lang hangt de z.g. „Vel ser affaire" als een soms half ver geten, dan weer zich scherper af tekenende schaduw over onze na de oorlog moeizaam herstelde rechtsstaat. En het was en is uiteraard het gebied van Kennemerland in het bijzon der, dat zich het pijnlijkst gecompromit teerd voelt door een onontwarbare veel heid van hele en halve waarheden, ge ruchten en verdachtmakingen, welker feitelijke omvang en grond van juistheid slechts ten dele ligt opgetekend in het tot voor kort gesloten gehouden dossier der commissie-Versteegh. Jaren geleden reeds heeft een deel der pers enkele geruchtmakende onthullin gen gepubliceerd, welke aanvankelijk druk werden besproken en overigens in de vorm van geruchten bleven voort leven zowel bij de serieus belangstellen den als de op sensatie belusten. Maar de Overheid zweeg en geen enkel systema tisch gerechtelijk onderzoek werd ten einde gebracht. Totdat onlangs opnieuw een deel der landelijke pers zijn stem verhief, eensdeels luid zijn goede be doelingen 'verkondigend, anderdeels, misschien zonder het te willen, mis schien opzettelijk, voedsel verschaffend aan het op sensatie beluste publiek. Het ligt in de rede, dat mede ten ge volge daarvan zowel Regering als Jus titie tot nieuwe maatregelen werden aangespoord, welke doeltreffend kunnen zijn tot het brengen van eindelij ke klaarheid en tot een resoluut handelen overeenkomstig de daaruit resulterende conclusies. Het rapport der commissie-Versteegh is eindelijk uit zijn schuilhoek vandaan gehaald en door de minister van Justitie aan de vaste commissie voor privaat- en strafrecht uit de Tweede Kamer ter in zage gegeven. Dat betekent, dat onze volksvertegenwoordiging in beperkte mate in deze précaire kwestie wordt be trokken. De Raadsleden van Velsen heb ben in bezorgdheid over de naam hun ner gemeente een uitvoerig verzoek aan de minister van Justitie gericht om het geschokte vertrouwen ten aanzien van het „recht in ons land" te herstellen en door inschakeling van onze rechtspre kende colleges de „Velser affaire" te doen afwikkelen. Het in vervulling gaan van dit laatste verzoek, doordat de procureur-generaal bij het Hof te Amsterdam inmiddels is overgegaan tot het treffen der nodige maatregelen voor 'n gerechtelijk vooron derzoek in de Velser affaire, vormt voor lopig het in ieder opzicht toejuichens- waardige begin van een mogelijk alge hele klaarheid van zaken en herstel van recht. De zaak is hiermee beland in han den van de enige instantie waar zij thuis hoort: de Justitie. Haar thans af te wachten uitspraak zal dienen te praeva- leren boven iedere andere ook de journalistieke opinie. Zo was nog steeds het gebruik en zo betaamt het in een rechtsstaat. Mogen minister Struyc- ken's woorden van indertijd: „De Velser affaire is misschien wat laat aangepakt" niet een des te somberder veronderstel ling blijken nu het tijdsverloop alweer verder gevorderd is. De voorzitter van de Kath. Tweede Kamerfractie voert in zijn blad al enige dagen een interessante po lemiek met Het Vrije Volk, waarin hij de begrippen zedelijke en politieke be ginselen, politiek inzicht en levensbe schouwing uitvoerig bespreekt, de vaak merkwaardige opvattingen te dezen aan zien van het P. v. d. A.-orgaan scherp analyseert en er het Katholieke stand punt tegenover stelt. Het is een materie hem wèl toevertrouwd. Zonder aan het nut van dergelijke beschouwingen te willen twijfelen, geloven wij toch, dat slechts weinigen er lering uit zullen trekken, omdat velen de portée van der gelijke beschouwingen nu eenmaal ont gaat. Wij geloven dan ook, dat een ar tikel als Het Vrije Volk Zaterdag j.l. publiceerde onder de titel „Kinderbij slag" duidelijker dan abstracte redene ring over bepaalde begrippen de men taliteit aantoont, welke in de P. v. A. leeft en welke zij meent, dat in de landspolitiek moet worden verwezen lijkt. Wanneer men dergelijke regels leest begrijpt men maar al te goed. waarom de gezinspolitiek, die de K. V. P. wil voeren, zoveel remmingen in bepaalde kringen ondervindt; waarom de rege ring vaak met de ene hand geeft en met de andere weer terugneemt, en waarom de voorzitter van de K. V. P. de heer Andriessen, dezer dagen een persconferentie moest houden, waarin hij gedwongen was de waarschuwing aan de regering uit te spreken, dat, als zij op deze weg voortgaat, zij de K.V.P. tegenover zich zal vinden. Doch laten wij Het Vrije Volk aan het woord. „Sinds de K.V.P. de kinderbijslag tot een politiek (katholiek) beginsel heeft verheven, verkeert zij in de noodzakelijk- voortdurend te demonstreren, dat zij nnH.-l aanzien van de/e aangelegenheid dersche^f'S4 Van andere Partijen. Dit on- aard zHr? echter niet van principiële tegenstanderc er naUw<Jijks principiële Zo blittt de K v p kinderbijslag bestaan. mets 3 n de i's °ver dan zich te ondei scheiden door de hoogte van haar eisen en de nadruk, waarmee zij ze herhaalt. Dezer dagen heeft de voorzitter van de K.V.P., de heer Andriessen, nog weer eens een staaltje van dit beleid ver toond in een persconferentie, waarin hij uiting gaf aan de ontevredenheid van de K.V.P. over wat men in zijn kringen „ge zinspolitiek" noemt. Aan dit geforceerde optreden is een ge vaar verbonden; dit gevaar, dat de ver houding tussen loon en kinderbijslag ver schoven wordt. De kinderbijslag, hoe be langrijk hij ook is, mag niet, zoals bij het verpolitieken van deze zaak dreigt te ge beuren, de voorrang krijgen boven het loon. Immers, als 't gaat nijpen en de so ciale positie van de arbeiders onder druk wordt gezet, is het inkrimpen van een bij slag gemakkelijker dan het verlagen van de loon vloer. De kinderbijslag kan bo vendien, als hij in verhouding tot het loon belangrijk wordt, de drang tot, scholing remmen en de loonschalen uit elkaar trek ken. Daarom moet de kinderbijslag een zaak zijn van nuchter, zakelijk overleg en niet opgeschroefd worden tot een politiek strijdpunt". Het socialistische blad komt dan met de oude koe van het amendement-Lu- cas aandragen en concludeert, dat enige matiging en bescheidenheid de heren (van de K.V.P) niet zou misstaan. Spreekt hier nu niet een mentaliteit ttit, die diametraal staat tegenover die der katholieken en kan het nu iemand verwonderen, waarom de practische uit voering der gezinspolitiek, zoals de K. V.P. deze voorstaat, zo uiterst stroef verloopt? Wij zouden nog gaarne een enkele op merking willen maken. Wordt het nu eindelijk niet eens hoog tijd wat dieper onsar» PJONGJANG}* Singosanp —jzTsj'QJisxrpo NOORDELIJKE aanvallen Sariwon V. Pjongsan^ ^FRONTUM ^Hocjo» oemhwa «.TUWOAM watsjon 3ê*'* 8fl. GRAAD Kacsong Tsjoentijon TEGENAANVAL TROEPEN VN. SEOEL HI IIII III i 11II11 It 11 i 1111111111111 IN 11II11IHI111111111IIII11II Mill 11MI Volgens vanmorgen te Tokio van het front in Korea ontvangen berichten vallen do communisten in Korea van Moensan in het Westen tot Indje in het Oosten over een front van 160 km. aan. De aanvallen worden in deze berichten „het communistisch voorjaarsoffensief" genoemd. In een verkla ring te Tokio, uitgegeven door de leiding van het achtste Amerikaanse leger, wordt medegedeeld, dat de verbonden strijdkrachten in de centrale front- sector nieuwe stellingen hebben ingenomen ,waar zij gereed staan het hoofd te bieden aan „de vijandelijke bedreiging". Communistische troeen, wier sterkte op één divisie wordt geschat, pogen de in de Centrale frontsector in de linie der verbondenen geslagen bres te ver wijden. Gemeld wordt, dat Chinese cavalerie van Koemhwa uit in ijltempo in Zuidelijke richting trekt om de infanterie hierbij te helpen. velhebber van de Amerikaanse lucht macht in het Verre Oosten, heeft in een vraaggesprek met het weekblad „News and World Report" verklaard: „Wij zijn er zo goed als zeker van, dat de com munisten in Mandsjoerije cn Noord- China hun luchtmacht opbouwen. Men kan een vastberaden luchtoffensief niet tot staan brengen, tenzij men de vlieg velden, van waar het offensief komt, kan bereiken. Wij mogen niet ten Noor den van de Jaloe komen", zo vervolgde Stratemeyer, „en bijgevolg kunnen wij niet alle luchtaanvallen voorkomen. Het enige wat wij kunnen doen is zo waak zaam mogelijk te zijn". Volgens Stratemeyer had de vijand het vermogen om de V.N. tegenover een ernstige bedreiging uit de lucht te stellen. Ten koste van ontzaglijke verliezen zijn de Chinezen er in geslaagd zeven en twintig tot dertig kilometer door de ge allieerde linies heen te breken. Zij be dreigen nu de verkeersweg Tsjoentsjon Seoul in Zuid-Korea. Een United Press-correspondent meldt uit het hoofd kwartier van het achtste leger dat de Chinezen bij duizenden naar het Zuiden stromen om profijt te trekken van de doorbraak, die zij gisteren voor het aan breken van de dag wisten te forceren ondanks het moordend vuur van ge allieerde artillerie en luchtmacbt. Er is nog steeds niets te zien van een vijandelijke luchtmacht, welke haar gewicht zou zetten achter de communistische aanval om mee te helpen de geallieerden in zee te drijven. Ook waren er geen aanwij zingen, dat nieuwe „vrijwilligers" zich zouden hebben aangesloten bij de Chinezen en Noord-Koreanen. DUiienant-generaal siraiemever «e- De Zuid-Afrikaanse minister van De fensie F. C. Erasmus, heeft Maandag verklaard dat de Zuid-Koreaanse strijd krachten uit Korea zouden worden teruggetrokken, indien het conflict werd uitgebreid tot een oorlog met commu nistisch China. Erasmus zei, dat alle Zuid-Afrikaanse strijdkrachten thuis nodig zouden zijn voor de verdediging van de Unie of van het Afrikaanse continent. De ruim drieduizend militairen van de „7 December"-divisie, die op het ogenblik voor herhalingsoefeningen ge legerd zijn' in het nieuwe legerkamp "Wittenberg" bij Stroe op de Veluwe, hebben het afgelopen weekeinde in licht arrest doorgebracht. Deze strafmaatregel, uitgaande van de kampcommandant, luit.-kolonel J. J. a. Beaumont, trof zowel de officieren als de onderofficieren en manschappen van bedoeld onderdeel. Omtrent de redenen, die de kampcom mandant tot deze maatregel hebben bewogen, was op het ministerie van Oorlog nog niets bekend. Van verschei dene kanten werd ons echter te verstaan gegeven, dat deze zaak door de leger leiding „hoog" wordt opgenomen. De chef van de Generale Staf heeft een officieel onderzoek gelast. Dit onderzoek zal worden geleid door een officier van de Generale Staf. die daartoe naar het kamp „Wittenberg" is vertrokken. De aanleiding tot het in licht arrest te gaan graven en de oorzaken van al deze moeilijkheden op te sporen? De financiële toestand van ons land gaat met de dag sneller achteruit. Wie niet ziende blind is, ziet dat de afgrond niet ver meer verwijderd is. Het depar tement van Financiën vrijwel geheel in handen van de P. v. d. A., voert de so cialistische politiek tot in alle conse quenties door. Après nous le déluge, na ons de zondvloed, is het wachtwoord. Gaan de zaken zó mis, dat er vrijwel niets meer te redden is, dan stappen de heren waarschijnlijk in de oppositie en de anderen mogen de stal proberen op te ruimen. Wordt het niet hoog tijd, dat de K.V. P. als grootste partij, op wie uiteinde lijk dus ook de grootste verantwoorde lijkheid rust. zich de vraag stelt of een verder afglijden niet kost wat kost moet worden tegengehouden? Wil men een gezonde gezinspolitiek voeren dan moet men niet alleen trach ten door kinderbijslag hoe voortref felijk ook de hardste kanten voor de gezinnen zo veel mogelijk weg te ne- mep. maar ook eens speuren waar de oorzaken liggen van deze harde kan ten. Men zal dan wellicht tot de ontstel lende ontdekking komen, dat niet alleen Korea de oorzaak is van de debacle op financieel terrein, die ons volk bedreigt, maar veeleer de socialistische politiek, met behulp van de z.g. progressieven in andere kampen, die stelselmatig sinds 1945 heel ons volk in zijn netten gevan gen houdt en het geen mogelijkheid biedt zich uit het netwerk los te maken. stellen is veroorzaakt door het wange drag van een aantal militairen in Apel doorn. Om de bevolking Zaterdag en Zondag tegen eventuele overlast te vrijwaren, heeft de kampcommandant maatregelen genomen, die voor het ge hele kamp golden: intrekking van de bewegingsvrijheid. Van een revolution- naire stemming was geen sprake. Wel waren de militairen enigszins verbitterd tegen hun kameraden, door wier wan gedrag zij twee dagen gedwongen bin nen de poorten van „De Wittenberg moesten verblijven. Maandag zijn de militairen uit het kamp vertrokken voor herhalingsoefeningen. Het Amerikaanse Hoge Gerechtshof te Washington heeft Maandag gewei gerd de doodvonnissen van zeven Duit se oorlogsmisdadigers te herzien. Men verwacht, dat enige tijd zal ver lopen voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken nieuwe instruc ties met betrekking tot de terechtstel ling aan de bezettende mogendheden in Duitsland zal verstrekken. Negenenzestig personen, waaronder zeven Amerikaanse soldaten, zijn van daag omgekomen toen een trein bij Yo kohama in brand vloog. De brand brak uit in de bovenbouw van de trein toen deze in het Sakoeragicho station aan kwam. Onder de passagiers ontstond een paniek toen de brand in een ommezien het eerste rijtuig vernielde en oversloeg op het tweede. De machinist kwam om voordat hij de kans kreeg de deuren te openen. De politie heeft verklaard, dat de brand veroorzaakt werd door een electrische kabel die het dak van de trein raakte toen deze het station binnenreed. Ver schillende passagiers wisten te ontsnap pen door de ruiten in te slaan en uit de wagon te springen. Generaal MacArthur is tot de dag van vandaag niet ingelicht over dc redenen voor zijn ontslag, aldus heeft Maandag generaal-majoor Courtney Whitney, per soonlijk adviseur van de generaal, te New York verklaard. Whitney zei, dat MacArthur het eerst via zijn vrouw van zijn ontslag had ge hoord, toen zij zat te luisteren naar een uitzending uit Los Angeles. Mevrouw MacArthur had de generaal het bericht gebracht 20 minuten voordat hij het nieuws uit Washington had vernomen. Een zegsman van het Witte* Huis wees er evenwel op, dat president Truman zijn bevel tot ontslag van MacArthur had doen vergezeld gaan van een copie Arthur MacArthur, de 13-jarige zoon van de generaal, die voor het eerst de Amerikaanse bodem betreden heeft, bezocht Zaterdag een base-ball-wed- strijd van de Mayor League. Het wil heel wat zeggen in Amerika om dertien jaar te zijn en nog nooit base-ball (ten minste dat van de Mayor League, het andere is geen base-ball) gezien te heb ben. De enorme kolonel Sidney Huff begeleidde Arthur MacArthur. van een openbare bekendmaking, waar in de redenen voor dit ontslag waren neergelegd. Whitney werd nog gevraagd of Mac Arthur een vaarwel wilde zeggen aan de troepen in het Verre Oosten. Hij ant woordde hierop, dat de generaal hem voor het vertrek uit Tokio had gezegd: „De president heeft mij deze gelegenheid ontnomen." MacArthur had hieraan toegevoegd: „Ik kan hen niet meer als bevelhebber toespreken." Hetzelfde was het geval met het Japanse volk, zodat hij had be sloten in stilte te vertrekken. Whitney zei, dat MacArthur niet eens de kans had zijn commando over te dragen. Hij was ontslagen vanaf het ogenblik, dat hij de boodschap van de president had ontvangen en vanaf dat ogenblik oefen de hij niet langer enig gezag uit. Tenslotte verklaarde hij nog, dat MacArthur voor zijn ontslag op staande voet, geen woord van Wash ington had gehoord over zijn ver klaring van 24 Maart of zijn brief aan John Martin. Francis, kardinaal Spellmann heeft Maandag een bezoek van twintig minu ten gebracht aan generaal MacArthur en met hem de situatie in Tokio be sproken. Verwachting tot Woensdagavond: Droog en overdag zonnig weer met nog iets hogere temperaturen dan vandaag. Zwakke tot matige wind tussen Oost en Zuid. Zon: 5.24—19.53 Maan: 0.24—6.53 De militaire autoriteiten te Bandung hebben de volgende personen op vrije voeten gesteld en van alle rechtsver volging ontslagen: de commissarissen van politie. E. J. de Boer, P A. Kettenis, A. P. H. de Groot en J. Matray, de ad ministrateur van Bumisari, W. Ament, en de heren Hollenberger en Snel. Deze personen werden 28 November in hechtenis genomen, naar werd mede gedeeld „op grond van rapporten waar uit kan worden afgeleid, dat zij in be trekking hadden "estaan met subversie ve organisaties in West-Java". Naar het A. N. P. verneemt, is de vrij lating niet onvoorwaardelijk, doch mo gen de betrokkenen Bandung niet ver laten, zodat zij niet naar Nederland kunnen vertrekken. (Van onze correspondent) In de loop van dit jaar zal de televi sie-zender Lopik in de aether komen. Het programma van de Philips experi mentele televisie zal dan worden ge staakt. Het ligt in de bedoeling, dat de omroeporganisaties t.z.t. de verzorging van het programma op zich zullen ne men. Nog dit najaar zal Duitsland met vier zenders, Hamburg, Hannover, Rhein- land en Berlijn, een televisieprogramma gaan uitzenden. In 1952 volgen Zwitser land en Italië en waarschijnlijk Spanje. Nadat Lopik de televisie-uitzendingen van Philips heeft overgenomen, zal er een nauwe samenwerking met Eindho ven bestaan. Het programma van Lopik zal versterkt door de Philips-zender worden doorgegeven. M en herinnert zich de tragedie van de Nederlander J. A. Lou- wers, die indertijd hoofdverte genwoordiger van de A.K.U. in Tsje- choslowakije was en door commu nistische rechters wegens spionnage en sabotage" tot 15 jaar dwangarbeid werd veroordeeld, ofschoon hij niets anders had gedaan dan economische inlichtingen verzamelen, zoals in het Westen elke handelsvertegenwoordi ger dient te doen. Daar de gezond heidstoestand van de heer Lovwers schijnt achteruit te gaan en binnenkort in Den Haag besprekingen zullen l%- ginnen met een Tsjechische handels delegatie binnen het kader van het tussen Nederland en Tsjechoslowakije bestaande handelsaccoord, pleit de N. Rott. Crt. voor het ondernemen van een nieuwe poging van Nederlandse zijde om de invrijheidstelling van Louwers te verkrijgen. Het krachtige protest van de Nederlandse regering bleef indertijd evenals het verzoek om gratie, gedaan door de echtgenote van de veroordeelde, zonder enig resul taat. De N. R. Crt. wil er nog niet aan wanhopen, dat ook in het huidige Tsjechoslowakije nog menselijke over wegingen tenslotte de doorslag zullen kunnen geven. Wij achten dit een blijk van vermetel vertrouwen. Voor Mos kou en zijn satellieten bestaan er geen menselijke overwegingen. Dat hebben zij maar al te vaak, zelfs te genover eigen partijgenoten en geest verwanten, zonneklaar bewezen. De enige overweging, waarvoor de com munistische machthebbers soms nog enige gevoeligheid tonen en die men helaas nog ..menselijk" moet noemen, is die van het materiële egoïstische eigenbelang. Als Nederland de Tsje chen bij de komende handelsbespre kingen zou kunnen duidelijk maken, dat er alleen te onderhandelen valt. als Louwers wordt vrijgelaten, zou er misschien een kansje op die vrijlating bestaan. Maar Nederland zit tenge volge van het zegenrijke bewind der na-oorlogse jaren en desa streuze ontwikkeling der wereld politieke verhoudingen zodanig aan de gronddat het zich wel niet meer de „luxe" van het redden van één enke le Nederlander, terwijl het zelf op de rand van het bankroet balanceert, zat kunnen en willen veroorloven. Als Nederland Amerika was zou de zaak van Louwers.er beter voorstaan, zoals blijkt uit de vrijlating van de Amen- kaan Vogeler. die op grond van soort gelijke beschuldigingen in Hongarije indertijd tot eenzelfde straf werd ver oordeeld. REFLECTOR (Van onze Romeinse correspondent) De Osservatore Romano van Zaterdag heeft in een hoofdartikel van de hand van Graaf Delia Torre scherp critiek geleverd op de rede die Generaal Mac Arthur Donderdag voor het Amerikaanse Congress heeft gehouden. Het hoofdartikel valt MacArthur er op aan, dat hij spreekt van „de strijd tegen het communisme" cn zegt dat deze woorden ófwel onnauwkeurig zijn óf dat ze een geestesgesteldheid verraden van iemand, die de grenzen van het strate gische overschrijdt om op politiek terrein te treden zonder een objectieve waardering van de werkelijkheid. „Als de strijd tegen het communisme" na melijk betekenen wil strijd tegen de communistische landen", zo gaat Delia Torre voort, „zó dat het gaat over een frontale aanval, dan is de uitdrukking niet alleen onnauwkeurig, maar ten opzichte van die landen gevaarlijk, omdat zy zullen beweren dat ze vervolgd en verdrukt worden om hun idee en het regime en het programma dat eruit voortkomt. Maar indien de w oorden „strijd tegen het communisme" volgens hun letterlijke waarde betrekking hebben op die idee en de regimes en de programma's, dan is het onmogelijk dat de „generaal" niet weet dat hij zijn munitie verspilt. Want alle munitie vanaf de geweerpatronen tot de bommen en de atoombommen zouden niets uitwerken. Alle oorlogsmachines zouden onmachtig zijn, vanaf de tanks van allerlei typen tot de kanonnen van welk kaliber ook, tot de vliegtuigen van iedere soort. QUILLOTA, 14 April. Al een week lang is heel Chili vol van „El Principa Bernardo", aldus schrijft ons een Nederlandse pater aldaar werkzaam. Reeds door zijn radiorede bii zhn aankomst veroverde hij aller harten. Dat kon ook niet anders. Een speech in ChUi's"'iefchfedenYs31w'orden ver'Er,la?dse ,tradities met de roemrijke feiten van cnilis gescnicoems'borden vergeleken, daaraan weerstaat niemand. Voor de missionarissen e J"er werken was het een voldoening onder de betrekkingen tussen de beide landen te horen noemen .het «t. Lnfal J."„K Sen telijken die in Chili werken Voor heïheö "van *CderIa,,d,,e geCS" ™r™, LPhehhlnVan het offlclcel programma, de Prins schijnt hier zelf om Misschien is d?t wel' het® h™VUit7dem°n*.tratie van de ChUopns<' cavalerie, hilifi „J, L, m" hoogtepunt geworden van 'sPrinsen bezoek De zon winters neveHg toén wii .Tï ?n al- was de mor^n dan ook een beeUc pagnieën opgestefd ^W^°P-^Lterre,n .inkwamen hadden de drie van de zon. voor de militaire Advertentie BaRTELJORISSTRAAT 20 TEL. 13439 Alle scholen en verenigingen van het stadje waren vertegenwoordigd en hoog boven het terrein wapperden de 21 vlag gen van de Zuidamerikaanse Republie ken. Ons oranjestrikje doorbrak alle cordons, sommige militairen sprongen zelfs in de houding in de mening dat het een onderscheiding was, en vanzelf kwa- men we op de eretribune terecht. Ter wijl wij aan de omstanders enige uitleg geven over de Prinselijke standaard, het Koninklijk Huis enz. klinken plot seling de commando's. De stoet nadert, vier lansdragers draven voorop, gevolgd door een commandant op een prachtige schimmel, „Puro Chile" de nationale hymne klinkt als de hoge statiecaros waarin de Prins en de President zijn gezeten het terrein op komt. Hetgevoig, onder wie de gezant P. Kasteel, had in enkele volgkoetsen plaats genomen. Een groep lansdragers sluit de stoet. De kleine vlaggetjes aan hun lansen geven eerbewijzen al eerder last dan gemak feestelijk aspect aan het een kleurig geheel. Dan, nadat de hoge gasten zijn uitge stegen, klinkt het Wilhelmus en statig rijzen de prinselijke standaard en de Chileense driekleur omhoog aan de vlag- gemasten bij de ingang. En al worden wij nuchtere Hollanders wellicht niet diep bewogen wanneer We onze Nationa le hymne door de dorpsfanfare horen blazen op Koninginnedag, heel iets an ders is het schone volkslied te horen spelen door een militaire kapel aan het andere eind van de wereld en dat terwijl de sympathieke figuur van onze Prins op een meter of vijf van je af deze hul de persoonlijk in ontvangst neemt. Nau welijks is dan ook het laatste accoord gevallen of wU springen op onze stoe len en schreeuwen boven het applaus uit Leve de Prins. Aangemoedigd door dat de Prins zich naar onze kant wendt zeggen wjj de Chilenen die rondom ons staan: zeg ons maar na en dan klinkt uit volle borst een driewerf Oranje Bo ven. De Prins en ook de president van de Republiek groeten terug met een wuifend gebaar. De luidsprekers kondigen nu het eer ste nummer van het ruiterprogramma aan. De wereldkampioen springen en het Chileense team dat in dit nummer de eerste prijs won op de Pan Ameri kaanse wedstrijden te Buenos Aires pre senteren zich en nemen op voortreffe- ijke wijze de hindernissen. De Prins is zeer geïnteresseerd en filmt de mooiste sprongen. Volgt een demonstratie van het achttal Hogeschooldressuur, dat ook wereldnaam verwierf op de concoursen te Parijs, Hamburg, Parijs, Rome en B. Aires. Dit wonder van rijkunst wil de Prins van dichtbij zien en hij gaat naar het midden van het terrein. De eerste bewegingen zijn zoals wij die kennen van onze landelijke concoursen maar in plaats van de gewone of gestrekte draf worden ze uitgevoerd met korte vier- voetse sprongetjes feilloos gelijk en op de maat van de muziek zonder één com mando. Dan wordt in een steeds nauwer wor dende cirkel gereden, plotseling draaien de dieren op de achterpoten om, maken de cirkel weer groter, zonder dat men merkt dat halt gehouden is maken alle achteruit een kwartdraai naar binnen en zetten terug tot de kruisen elkaar raken, de donkerbruine vossen met hun ruiters in het hemelsblauw-rode gala-uniform vormen de ster van het Chileense Wapen. Dit is nog maar een begin, er wordt nu in aen dubbel gelid gereden, de paar den gaan „beentje over" en in deze danspas verwijderen de twee linies zich van elkaar, naderen weer, kruisen zich, gaan weer uit elkaar, om zich daarna opnieuw te kruisen. De twee gelederen vormen een zuivere lijn en iedere pas volgt de maat van de zacht-spelende muziek Ondertussen merken we dat men de Prins een paard gebracht heeft, het is de kampioen springer van Buenos Aires. LVoor wie niet anders kan dan klagen, is het leven zwaar J Sympathiek van de Prins, zegt een officier naast me. dat hij zich daar mee laat fotograferen. Maar eer de persmannen hem goed en wel in de lens hebben is de Prins er al van door, een daverend applaus van het publiek, en foutloos neemt „Su Alteza Real" de eerste hindernis, dan de tweede, het paard tipt even de barrikade aan. het publiek juichen en klappen. De derde is een moeilijker karwei, de dubbele barrikade is op een meterhoog plat form geplaatst, het paard neemt de sprong te kort en springt tegen het hout, de ruiter blijft echter de situatie meester, al blijft zijn kepi achter; de sprong naar beneden verloopt zonder incidenten en dan neemt de Prins de aanloop voor de driedubbele barrikade, vlot en feilloos wordt de een meter vijf en zeventig hoge hindernis ge nomen. De Chilenen zijn in de wol ken. Na deze verrassing wordt het pro gramma voortgezet met individuele dres suur. De drie beste ruiters van Chili laten hun paarden de paradepas gaan, laten ze dg knieën heffen, vervolgens een pas normaal, een pas met geheven knieën, kortom een topprestatie van rij kunst. Met een steeple chase wordt het programma besloten. Wanneer de hoge gasten zich naar het officieren-casino begeven, stellen wij ons op in de buurt van de ingang. Pratend met de president en enkele hoge officieren komt de Prins de trap pen op; wanneer zij ons passeren merkt de President der Republiek onze oranje insignes op en ons op de schouder klop pend brengt hij ons dichter bij en roept de Prins qie aan de andere kant in ge sprek is met: „Alteza, hier zijn nog een paar trouwe onderdanen die U komen begroeten". Prins Bernhard groet ons met een hartelijke handdruk en: „Goede dag paters", maar wordt onmiddellijk weer in beslag genomen door de vele personen die hem willen groeten. Als wij nog even praten met een journalist komt een oude man op ons af. Bevend en in gebroken Nederlands zegt hij, terwijl hij ons een geboorteakte, afgegeven in Den Haag, laat zien: Vijftig jaar in Chili, maar Nederlander blijf je, en ik heb de Prins zelf een hand mogen geven. De administrateur van een landbouw bedrijf nam ons mee in zijn slee naar het station, het liep tegen tweeën. Een Chileense van het gezelschap zei: Ik heb nog niet ontbeten, maar om zo'n Prins te zien, daar heb ik wel een hele dag vasten voor over. Het idee. wat voor een het ook is, kan niet geraakt worden. Het is een geeste lijk, moreel doel. waar de projectielen door heen gaan als door een droombeeld. Weliswaar dodelijk voor mensen, maar tegelijk aan dat droombeeld een ver schrikkelijke consistentie gevend, me. het bloed, de ruïnes, de pijn. de ellende er, de nieuwe onrechtvaardigheden, de nieuwe rancunes en gevoelens van wraak. Hier staan we tegenover een dubbele vergissing, waarover ook de Paus sprak in zijn rede tot de diplomaten op Nieuwjaar, waarin Hij maar één reden tot oorlog erkende, namelijk het verzet tegen een flagrante en vernieti gende onrechtvaardigheid." „Dit is dezelfde vergissing, waarbij men vergeet, dat het communisme een zaad is, dat wortel schiet op de wegen, die de legers gegaan zijn, tussen het doornig onkruid van het menselijk lij den. En nog een ernstiger en meer ver breide vergissing is het, wanneer men denkt, dat het zich wapenen tegen de oorlog hetzelfde is als het voorbereiden van de vrede; dat het zich alleen maar wapenen, zodat men de aanvaller af schrikt, voldoende is om de vrede te scheppen." „De Pauselijke Kerstboodschap waar schuwde tegen de uitwerking van zulk een politiek Daltonisme, door er op te wijzen, dat men nog steeds strijdt over het beginsel van de mens als subject of object van het sociale leven; dat men wel veel spreekt over de ver deling van de rijkdom, maar zich niet al te bezorgd maakt over de verdeling van de arbeid. Dat wil dus zeggen over de bestrijding der werkloosheid, die een chronische ziekte van de wereld dreigt te worden; dat men niet genoeg streeft naar een goed begrepen sociale zekerheid."' Wanneer men in dergelijke omstandig heden alleen maar streeft naar de mach tigste bewapening, dan betekent dat. dat men alleen maar voorzorgsmaatregelen treft tegen een enkele van de vele moge lijkheden van oorlog en dat men de oor log niet met wortel en tak uitroeit. Dat betekent, dat men geen voorzorgsmaat regelen voor de vrede treft. Wij kannen toegeven, dat de verdedi ging het enige argument is tegen de ge- welddadigcn om hen te overtuigen, dat alle geweld vergeefs is en zich tegen de aanvaller zelf richt, maar men moet er aan toevoegen, dat het „si vis pacem para pacem" van alle tijden is. „De oor log verhinderen zonder vrede te schep pen, is alleen maar zorgen voor een wapenstilstand, dat is de naam vrede geven aan koude oorlog." Aan de kampvuren van de naar schat ting zestigduizend verkenners der Ka tholieke Jeugdbeweging in ons land is aan het einde van St. Jorisdag een boodschap voorgelezen van hoofdaal moezenier A. J. L. Verhoeven, waarin gewezen wordt op het ideaal van de be weging: meer vaardigheid om anderen beter te kunnen dienen. „Je traint je immers niet alleen om een onderschei ding te krijgen, maar vooral om ande ren iets te kunnen geven. Dit is niet zo gemakkelijk, het vergt wilskracht". Zijn plicht doen tegenover God. Kerk cn land. zoals de belofte van de katho lieke verkenners luidt is, aldus hoofd aalmoezenier Verhoeven geen kinder spel. Handel er naar en schrik niet terug voor de consequenties.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | | pagina 1