KAB. DRINGT MET KLEM AAN OP DE
BESCHERMING VAN DE GROTE GEZINNEN
ebic de woooman: DE TWINTIG LAATSTEN
tmmmm
MORGEN „de dag der bakkers"
lussen neus tippen
1 1 1 ll, jr I
Laat heb ik tl
bemind
Rapport over het Coöperatievraagstuk
BOERENLEEN- EN HYPOTHEEKBANK
Chefarine ,4
Verkoop van loten ten bate van de zes
militaire steunfondsen
VOOR DE VUIST
WEG
D
uitvoerig besproken
Mgr. CARDIJN: „Uit de oerwouden komt een
nieuw proletariaat op
Lijdt niet langer
OFFICIER PLEEGT
VERDUISTERING
Prof. Dr. Tinbergen
over loonaspecten
Jhr. mr. Smits van Oyen Commandeur in de
orde van de H. Gregorius de Grote
HETE-LUCHTM0T0R
IN PRODUCTIE
Mr. N. DEBROT
Oefening „Achilles
begonnen
Plan-Schuman in de
Tweede Kamer
m
door ETHEL MANNIN
WOENSDAG 25 APRIL 1951
PAGINA 3
VERBONDSRAADSVERGADERING VAN DE K.A.B.
Weer veertien maanden
met aftrek geëist
LAATSTE K.L.-ERS TERUG
NAAR ONS LAND
Invoerbeperking zou na-
delige gevolgen hebben
■1 cigarettes li
Autorijles duurder
VRAAGT UW LEVERANCIER DE
PHARMACEUTISCHE PRAEPARATEN
MET DE GROTE
GENEESKRACHT!
Een tabletje
Chefarine „4" doet
wonderen.
Wanneer U zich onbehaaglijk voeN
of pijn hebt, doet een tabletje
Chefarine „4" wonderen. De 4 ge
neesmiddelen in één tablet verenigd,
hebben een zeer weldadige wer
king, zodat U zich als herboren voelt,
fit en tegen alle moeilijkheden op
gewassen. n
Vertegenwoordiger Ned.
Antillen in ons land
Mr. A. v. Sande Bakhuyzen
overleden
Katholieke Illustratie
Het slechte gebit
Waarschijnlijk begin Mei
-mzËk «Mik*-* —i
Russische persvrijheid
Tragische thuisreis
(Van onze Utrechtse correspondent).
In aansluiting op de inleiding, door prof. Tinbergen in de morgenuren ge-
Houden, en 't daarop volgend debat, heeft de Verbondsraadsvergadering der K.A.B.
op haar tweeae middagzitting een resolutie aangenomen. Hierin spreekt zij als
haar oordeel uit, dat geen afdoende maatregelen zijn genomen om het grote
gezin met niet-v er dienende kinderen voor een onevenredige achteruitgang te
behoeden en dat de K.A.B. onder de huidige omstandigheden zich in het be
lang van het gehele Nederlandse volk terecht neerlegt bij het door de rege
ring gevraagde verbruiksoffer van 5 Zij dringt voorts met klem aan op een gro
tere progressie in de wettelijke kinderbijslag vanaf het derde kind, spoedige
invoering van de wachtgeld- en werkloosheidsverzekering en beperking van
het luxe-verbruik via directe middelen. Tenslotte verklaart zij zich bereid mede
werking te verlenen aan verantwoorde maatregelen, gericht op verhoging der pro
ductie, waar zulks zonder de werkgelegenheid in gevaar te brengen doelmatig
is, er van uitgaande dat de arbeiders direct of indirect deel dienen te hebben aan
de resultaten van deze verhoogde productie.
De heer J. Alders, lid van het Ver-
bondsbestuur, leidde vervolgens de be
spreking in van een rapport over het
Coöperatievraagstuk, uitgebracht door
een commissie van het Vormingsinstituut
te Doorn onder zijn voorzitterschap. Men
is bij de opstelling hiervan uitgegaan
van drie punten: 1. Zijn er nog houd
bare gronden aan te voeren voor het
bestaan van katholieke coöperaties? 2.
Hebben verbruikscoöperaties nog recht
van bestaan in een publiekrechtelijke
maatschappij in het licht der katholieke
sociologie? en 3. Zo ja, heeft de K.A.B.
dienaangaande een positieve taak? Deze
drie vragen worden in het lijvige rap
port positief en omstandig beantwoord,
conclusies waarbij de vergadering zich
met grote waardering aansloot.
De heer Koningsbruggen merkte
echter namens de Aartsdiocesane Bond
nog op, dat het rapport louter op
grond van nevendoeleinden der coö
peratie tot haar wenselijkheid conclu
deert. Ook de primaire, commerciële
werkzaamheden der coöperatie moeten
echter in overeenstemming met de
katholieke beginselen verricht worden.
De heer Alders dupliceerde hierop,
dat deze beginselen te allen tijde voor
economische werkzaamheden gelden
en dus niet speciaal genoemd behoe
ven te worden een argument, dat
o.i. a fortiori geldt voor de secundaire,
paedagogische en culturele'doeleinden.
Een derde rapport, dat de vergadering
accepteerde, behandelt de werkclassifi-
catie. Het is het eerste deel, gepubli
ceerd door een „Doorn"-commissie on
der voorzitterschap van de heer J. G.
v. d. Brink ter bestudering van werk-
classificatïe, merit-rating en tariefbelo
ningen. Dit rapport is opgezet om na te
gaan of het, van katholiek standpunt
beoordeeld, geoorloofd is medewerking
te verlenen aan een systeem van weten
schappelijke werkclassificatie, waaraan
verbonden de z.g. tijdstudie met de
daaruit voortvloeiende accoordbelonin-
gen. Een amendement van de Fabrieks-
arbeidersbond om het rapport slechts als
leidraad te zien bij het werk der betref
fende bonden op dit gebied, werd door
het Verbondsbestuur overgenomen.
Slechts de Houtbewerkersbond sprak
zich tegen het rapport uit.
In sappig Vlaams sprak nog de proost
Advertentie
door rneumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen. Neemt regelmatig Togal,
dat verdrijft in al die gevallen snel en
afdoende de pijnen. Togal baat waar an
dere middelen falen. Zuivert de nieren en
is onschadelijk voor hart en maag. Bij apo
theek en drogist: 0.83, 2.08 en 7.94.
21 Februari van dit jaar is de gewezen
eerste-luitenant H. J. W. M. bij vonnis
van de krijgsraad-West veroordeeld tot
een gevangenisstraf van veertien maan
den met aftrek. Het beroep, dat M. tegen
dit vonnis heeft aangetekend, diende
thans voor het Hoog Militair Gerechts
hof. De krijgsraad heeft bewezen ge
acht, dat M. zich in zijn functie van
hoofd van de afdeling Financiën van het
bijkantoor van de Sociale Dienst van het
ministerie van Oorlog te Amsterdam
heeft schuldig gemaakt aan verduiste
ring van f 10.000 in midden '45, van f 6.900
in September '45 en van f 4.500 in Octo
ber '45. Voorts heeft de krijgsraad be
wezen verklaard, dat M. in October 1947
onder valse voorwendsels meubilair heeft
weten te bemachtigen bij het Beheers
instituut.
Voor het Hoog Militair Gerechtshof
verklaarde M., dat hij zich aan geen en
kel van de hem ten laste gelegde feiten
had schuldig gemaakt. Hij bestreed alle
bezwarende getuigenverklaringen en
herriep ook een eigen verklaring.
De advocaat-fiscaal, mr. Zaayer, was
van oordeel, dat het hier een weerzin
wekkend misbruik betreft van een cha
ritatieve instelling-. „Uit de dossiers
waait ons de lucht van knoeierijen te
gen." Hij vroeg bevestiging van de door
de krijgsraad opgelegde straf.
De raadsman, mr. Nijgh, gaf als zijn
oordeel weer, dat de tekorten die ont
dekt zijn in feite geen echte, door ver
duisteringen veroorzaakte, tekorten zijn
geweest. Hij verzocht het Hof M. van
het ten laste gelegde vrij te spreken.
Voor het geval het Hof niet tot vrij
spraak zou kunnen komen, vroeg de
raadsman een straf gelijk aan het voor
arrest. Hij drong aan op onmiddellijke
invrijheidstelling. Dit verzoek werd af
gewezen.
24 militairen van de Koninklijke Land
macht, die het laatste contingent K.L.-
dienstplichtigen vormen, keren heden
per vliegtuig uit Indonesië naar Neder
land terug. 25 April bevinden zich, be
halve de militaire missie, nog 450 man
in Indonesië, die op basis van vrijwil
liger ingeschakeld zijn bij de afwikke
ling en de verzorging van het vervoer
der Ambonezen met tijdelijke K.L.-sta-
tus, van wie nog ongeveer 3200 in Indo
nesië vertoeven. Indien de schepen,
waarmede de Ambonezen naar Neder
land zullen reizen, volgens het vastge
stelde schema zullen vertrekken, zal dit
vervoer 20 Mei zijn voltooid, waarna
het afwikkelingscommando 31 Mei zal
worden opgeheven.
der Belgische KAJ, mgr. 3. Cardijn,
over problemen van de jeugd. Er rijst
momenteel een wereldvraagstuk van
de arbeidersstand, doordat er buiten
Europa een proletariaat opkomt, zo
uit de oerwouden. Hiervoor draagt de
gehele, met name de toekomstige, ar
beiderswereld verantwoordelijkheid.
Er moet een levensschool zijn, die ver
antwoordelijkheid leert op ieder terrein,
die leert missionaris te zijn in het ar
beidsmilieu. De jeugd moet zich dan ech
ter thuisvoelen in de arbeidersbeweging.
Dat wil niet zeggen, dat de ouderen de
leiding in de KAJ moeten nemen, maar
wel, dat zij haar moeten steunen. Want
het is de taak der KAJ niet om het
jeugdvraagstuk op te lossen, maar het
gehele arbeidersvraagstuk. Bezield met
een messianisme en een offerbereidheid
als de jonge communisten, moet het zijn:
Jonge arbeiders aller landen, verenigt V
in Christus!
liliiiiiinifiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiniii
(Van onze correspondent).
Niet alleen het loonaspect, maar evenzeer
het aspect der werkgelegenheid is een in
tegrale taak van zorg voor de vakbeweging.
Dit was de conclusie en tevens het thema
van de voordracht, die de directeur van het
Centraal Planbureau, prof. dr. J. Tinbergen,
op de verbondsraadsvergadering van de
K.A.B. heeft gehouden over het onderwerp
„Het vraagstuk van lonen en prijzen, ge
plaatst tegen de achtergrond van de so
ciaal economische, monetaire en budgetaire
situatie van Nederland".
Voor Nederland, zo begon prof. Tinber
gen, is een vrij handelsverkeer van grote
betekenis, omdat de Nederlandse export voor
een groot deel een semi-luxe karakter
draagt. Zouden w ij beginnen met de invoer
te beperken, dan zouden wij uiteindelijk
meestal aan het kortste eind trekken. Boven
dien is maar ongeveer 15 procent van onze
import niet nodig om op enigerlei wijze de
productie gaande te houden.
De export eist dus import, te meer waar de
buitenlandse hulp afloopt. Een hoge werk
gelegenheid met een sluitende betalingsba
lans is aldus bijna onverbrekelijk verbon
den aan een hoge stand van uitvoer. Alle
elementen die wij zelf in de hand hebben,
namelijk het arbeidsloon en de beloning der
ondernemers, moeten daarom zo matig mo
gelijk worden gehouden, immers de index
cijfers voor import, export en vrachten zijn
objectieve maatstaven.
Monetair-theoretisch nu kan men de be
talingsbalans sluitend maken door op het ge
spaarde vermogen niet in te teren (parti
culieren) en geen nieuwe credieten op te
nemen (bedrijfsleven en regering). Bij een
aldus bereikt evenwicht kunnen echter im-
en export door hoge prijzen op de wereld
markt op een laag peil staan, waarmee ook
de werkgelegenheid op een laag niveau komt
te liggen. Wil men dus het momentele, ta
melijk bevredigende werkgelegenheidspeil
handhaven, dan zal de afspraak tussen re
gering en vakbeweging om lonen en prij
zen laag te houden, rigoureus moeten wor
den nagestreefd.
25. Vreemd zijn de wegen van het lot," zegt Eric langzaam. Met innig medelijden
ziet hij de priesteres aan. Slechts in mijn geslacht komt bij de Noormannen de naam
Wogram voor. De vorst, die gij de Veroveraar noemtmoet dus één van mijn
voorvaderen geweest zijn
Met verruking ziet zij hem in de ogen. „Een innerlijke stem vertelde het mij
reeds," zegt ze hartstochtelijk. „De liefde doden kan men nimmer!" Zij legt een
kleine hand op Eric's schouder en gaat voort: „Geslacht op geslacht hebben onze
vrouwen de herinnering aan koning Eric de Veroveraar levendig gehouden en aan
hun kinderen doorgegeven. Zij geloofden, dat hij eens zou terugkeren om de ban te
verbreken Alles zou dan ten goede keren
Dan zouden de afstammelingen van Eric de Veroveraar en de telg uit het onge
lukkige geslacht van de verslagen koning elkander hun liefde geven. Dan zou de
vloek opgeheven worden. En thans, na bijna vier eeuwen, staat gij} voor mij
koning Eric, "Wograms zoon... uit het geslacht van de Veroveraar..."
Vergeefs zoekt Eric naar een antwoord. Is dit de verklaring voor zijn vreemde
gevoel bij de eerste ontmoeting met deze vrouw? Kan zo sterk de liefde zijn, dat zij,
voortgekweekt in treurende harten, nóg leeft na twintig maal twintig jaren? Het
dringt zich aan hem op, hoe deze herhaling van het duister verleden gedoemd is tot
dezelfde tragedie als eertijds
De groothoofden, die de priesteres en de koning van verre vertrouwelijk sprekend
bijeen zien, werpen elkander veelbetekenende blikken toe. Maar hoe vergissen zij
zich! Niet om een vrouw te zoeken is Eric in de diepste diepten der aarde afgedaald.
De Noorman zet zich over de beklemming heen, die tussen hen is gevallen en zegt
nadrukkelijk:
Veel is veranderdDe afstammelingen van uw oude volk behoren thans tot
mijn onderdanen. Ik verzoek u mijn volk te sparen! Staak deze zinloze wraak! Wat
deren u deze twintig laatsten, dat gij hen zoudt moeten vernietigen
Er gaat een rilling door haar heen. Heftig schudt zij het hoofd.
,,Ik kan niet," zegt zij. „Mijn leven4
Doordringend ziet Eric haar aan.
„Uw volken thans ook het mijneIn heftige gemoedsbeweging staart zij voor
zich uit. Het is niet moeilijk te bevroeden welke gedachten op dit ogenblik door
haar hoofd spelen
„Breng de laatsten hierzegt ze tenslotte toonloos. ,JSerst dan kan ik een besmtt
nemen."
Eric wil iets zeggen, maar driftig bijna herhaalt ze luid:
„Breng de Laatsten! Haal hen hier!"
Advertentie
Het hoofdbestuur van de Algemene
Bond van Autorijschoolhouders in Ne
derland deelt mede, dat de. bij deze bond
aangesloten scholen met ingang van
1 Mei 1951 het lesgeld voor autorijles
sen zal verhogen met 8 1/3 pet.
Advertentie
(Van onze Brabantse redactie) der vennootschapsbelasting al met te-
Tijdens de vergadering van de Boe
ren-hypotheekbank, die gisteren te
Eindhoven werd gehouden, zei de voor
zitter, mr. P. Truyen, dat de bank zich
in het afgelopen jaar gunstig had ont
wikkeld. Het totale uitstaande kapitaal
steeg met ongeveer f 1.000.000 tot een
totaal van ruim f 4.800.000.
Spr. constateerde, dat de deelneming
der Boerenleenbanken aan de Hypo
theekbank zeer ongelijk over het land is
verdeeld. In Brabant b.v. bedraagt het
bedrag f 3.000.000 tegen in Limburg
maar f 370.000.
Onder invloed van de laatste staats
lening tegen 3'/2% zal men waarschijn
lijk spoedig tot uitgifte van pandbrieven
met een rente van eveneens 3>/2% moe
ten overgaan, terwijl waarschijnlijk voor
hypothecaire leningen de rente tot 4%
zal moeten stijgen.
Als bestuurslid werd herkozen jhr. mr.
J. Th. M. Smits van Oyen, als lid van
de Raad van Commissarissen mr. P. W.
H. Truyen en als lid van de Commissie
voor de Balanscontröle werd gekozen de
heer Jac. Remmen te St. Anthonis.
De hierna volgende vergadering der
Coöp. Centrale Boerenleenbank leidde
de voorzitter mr. Truyen in met een al
gemene beschouwing over de positie der
Bank. Spr bracht dank aan mr. dr. L.
N. J. van Hussen, die na 15 jaar als di
recteur van de Boerenleenbank is af
getreden. Jhr. mr. Smits van Oyen is
25 jaar als bestuurslid van de Centrale
Boerenleenbank werkzaam.
Pastoor H. Aldenhuysen van Nuenen
deelde daarop mee, dat ter gelegenheid
van dit jubileum Z. H. de Paus jhr.
Smits van Oyen om zijn vele verdiensten
had benoemd tot Commandeur in de
orde van de H. Gregorius de Grote.
In een toelichting op de jaarstukken
zei de voorzitter van het bestuur, de
heer A. Fleskens, dat voor boer en tuin
der de toestand wel erg onzeker is in
een tijd, waarin de internationale gren
zen open en dicht gaan met een wille
keur, die nog nimriier vertoond is. De
noden van deze tijd en de barre on
zekerheid maken de totstandkoming van
een Europees agrarisch plan dringend
noodzakelijk.
Met klem protesteerde spr. tegen het
gemis aan rechtvaardigheid in het voor
stel om het arbeidsinkomen van boeren
en tuinders 5% zwaarder te belasten dan
dat van de beoefenaars der vrije beroe
pen en der hoofdarbeiders.
Ook de belasting van de inkomsten
van het in het bedrijf gestoken kapitaal
van boer of tuinder met 5% meer dan
de rente-inkomsten van in land- of tuin
bouw gestoken kapitaal van 'n rentenier
achtte hij onrechtvaardig. Scherp ver
oordeelde hij ook de houding t.o.v. de
boerenleenbanken, waarvan het tarief
Advertentie
TEGEN PUNEN EN GRIEP. 20 TABLETTEN Ti
rugwerkende kracht over 1950 werd ver
hoogd.
De vergadering werd hierop even on
derbroken voor de ontstellende medede
ling, dat de afgevaardigden van IJzen-
dijke op weg naar de vergadering een
ongeluk was overkomen, dat aan de
directeur, de heer Damme, het leven
kostte.
Een voorstel tot wijziging van het Re
glement van het Onderling Waarborg
fonds werd aangenomen.
De heren mr. P. Truyen, A. Smits en
H. van Haaren werden herkozen als
leden van de Raad van Toezicht. Jhr.
mr. J. Smits van Oyen werd herkozen
als lid van het bestuur.
Een vrijwel geruisloos klein aggregaat
voor stroomopwekking, de eerste hete-
luchtmotor van Philips, zal over enige
tjjd in fabricage komen, aldus heeft ir.
F. J. Philips medegedeeld. Na langdurige
research en grondige bestudering van de
materie en waarnemingen is Philips
thans zover, dat men speciaal voor
stroomopwekking deze hete-luchtmotor
geschikt heeft weten te maken. Het ag
gregaat zal zware batterijen en accu
mulatoren in van stroom verstoken ge
bieden kunnen gaan vervangen. Dit
betekent b.v. voor tropische gebieden,
voor expedities en waarschijnlijk ook
voor meetdoeleinden een belangrijke
aanwinst.
Met ingang van 19 April is benoemd
tot algemeen vertegenwoordiger van de
Nederlandse Antillen in Nederland, mr.
N. Debrot. Hij is in z«n nieuwe functie
de opvolger van de heer M. P. Gorsira,
die benoemd is tot gezaghebber van
Curacao.
Tï
Dinsdagavond is de oefening „Achil
les" begonnen. Om half zeven vertoon
den zich de eerste Glostër Meteor
straaljagers boven Enkhuizen.
Te ruim acht uur koos de vloot, be
staande uit zes Nederlandse, vier En
gelse en twee Franse schepen, zee,
daar een landing verwacht werd op de
West-Friese kust. Precies één uur van
nacht 'landden vijf „tegenstanders" te
Andijk. Dit bleek echter een afleidings
manoeuvre te zijn geweest, want om
streeks half vijf hedenmorgen werd de
landing te Oosterleek, gem. Wijdenes,
uitgevoerd', waar enige honderden mili
tairen en veertig jeeps aan land werden
gezet. Een patrouille van de Nationale
Reserve trachtte hen tegen, te houden,
doch de gelande troepen trokken in de
richting van Wognum verder. Uit
Schagen werden 1500 man evenjeens in
de richting Wognum gedirigeerd om te
trachten de gelande troepen tegen te
houden.
■iiiitiiiin
IIMMIMIII lllinHHHMI
(Van onze verslaggever)
Morgen zal het „de dag van de bak
kers" zijn. Men weet dat de Nederland
se bakkers op zich hebben genomen
de 480.000 loten te verkopen van de lo
terij, die ten behoeve van de gezamen
lijke militaire fondsen wordt gehouden
en die eindigen zal tijdens het Ganzen
bordspel, dat onder leiding yan Carel
Briels op 5 Mei voor de derde maal zal
worden opgevoerd - nu in het Stadion
te Nijmegen. Tweederde van deze loten is
al in 22 dagen verkocht, in tien dagen
tijds zal de rest moeten volgen en daar
om gaan de bakkers vanaf morgen erg
hun best doen. De K.R.O. en de A.V.K.O.
zullen morgenochtend extra-aandacht
aan deze actie besteden en de bakkers
die meedoen steken de vlag uit. Twaalf
geluidswagens zullen in stad en land de
actie ondersteunen.
Het Nijmeegse Stadion kan 36.000
bezoekers bevatten en naar Carel
Briels ons mededeelde, verwacht hij
dat het uitverkocht zal zijn. Er wer
ken ongeveer duizend personen aan
het Ganzenbordspel mede, waaronder
de Nijmeegse scholen van alle gezind
ten.
Mqcht deze opvoering ten volle
slagen, dan is een vierde opvoering
geenszins uitgesldten.
De baten komen ten goede aan de zes
militaire fondsen, die invalide of ge
wonde militairen aanvullende steun
geven moreel zowel als financieel
alsmede weduwen en wezen van ge
sneuvelden. Deze zes fondsen, die uit
diverse tijdperken dateren (van de slag
van Waterloo af!) zijn thans verenigt
in een Stichting en men hoopt dat ze
zelfs in één fonds zullen opgaan. Vorig
jaar hebben ze gezamenlijk zes ton uit
gekeerd. „Ereschuld en Dankbaarheid",
een der fondsen, opgericht tijdens de
bezetting door de Kerken, heeft in de
afgelopen tien jaar al bijna een mil-
lioen gulden uitgekeerd en steunt 3.000
personen. Het wordt echter steeds moei
lijker geld bij elkaar te krijgen, van
daar dat de actie der bakkers van har
te wordt aanbevolen. Tijdens het Gan
zenbordspel waaraan ook circus
Strassburger met een groots défilé deel
neemt zal een reusachtig brood door
talrijke bakkersgezellen het Stadion
worden binnengedragen en doormidden
gebroken. Uit het brood komt de cheque
voor de militaire fondsen te voorschijn.
Hoe groot die cheque is, dat zal van het
Nederlandse volk afhangen. Daarom
doen vanaf morgen broodbezorgers en
bakkers nog eens extra hun best om de
loten aan de man, beter gezegd: aan de
huisvrouw te brengen.
Op 77-jarige leeftijd is, na een opera
tie, in het Diaconessenhuis te Leiden,
overleden mr. A. van de Sande Bak
huyzen, die van 1927 tot 1941 en ver
volgens van Mei 1945 tot 1946 burge
meester van Leiden en president-cura
tor van de Leidse Universiteit is ge
weest. Vóór zijn burgemeesterschap was
de heer Van de Sande Bakhuyzen nog
consul in New York en consul-generaal
in Singapore. Hij was Ridder in de
orde van de Nederlandse Leeuw en
commandeur in de orde van Oranje-
Nassau.
Het nummer van deze week bevat een
artikel over majoor J. L. Schrikkel, hoofd
van de camouflageschool te Soesterberg,
en zijn „dubbel leven" als leider van het
camouflageschilderen in het leger en, in
zijn vrije uren, als kunstschilder. Er is
een fotoreportage van de grote coöpe
ratieve melkfabriek ..De Mijnstreek" te
Heerlen, de modernste inrichting van deze
aard in Nederland, die in samenwerking
met een zusterbedrijf te Brunssum jaar
lijks zevenentwintig millioen liter melk
aflevert. In een artikel „Na veertig jaar
revolutie" wordt de ontwikkeling van Chi
na geschetst sinds 1911, maar de revolutie
is nog niet afgesloten en de toekomst
valt niet te voorspellen. Er zijn verder fo
toreportages over een schapenfarm in
Australië de schapen hebben tegen
woordig een gouden vacht! en over de
zalmvisserij op de Columbiarivier in de
Verenigde Staten Een artikel over gene
raal Juin tekent de bevelhebber van de
Atlantische landstrijdkrachten in West-
Europa. Verder roman, verhalen, filmru
briek, sportrubriek enzovoort.
e Engelse Labourregering is ge
worden dis een slecht gebit.
Stafford Cripps. de vegetarische
maalkies. was zo ziek, dat hij uitviel,
Berin, de grote verstandskies werd
door de dood getrokken. Aneurin Be-
van, de venijnige snijtand, ging wan
delen en Wilson, de minister van Han
del. en Freeman, parlementair secreta
ris bii het ministerie van Bevoorra
ding, twee minder belangrijke bijtan-
den. volgden dit voorbeeld. Attlee, de
overgebleven voortand, is ook' niet he
lemaal in ordemaar houdt nog. Er
lijkt geen redden meer aan. want dit
allerbelangrijkste gebit van het British
Empire wordt niet gratis gerepareerd.
Het aftreden van Aneurin Bevan zo
kort na de dood van de grote Berin
heeft een heel slechte indruk gemaakt
zowel op vriend als op vijand. Hij vs
te laat en te opzichtig van het zinken
de Labourschip gevlucht, om niet als
rat herkend te worden en van ratten
griezelt eenieder. Ambitieuze carriè
risten mogen al een tijd lang sensa
tioneel succes hebben, vroeg of laat
brengt hun rücksichtslose ikzucht hen
tot een even sensationele misstap.
Naar wij vernemen zal het verdrag tat
oprichting van een Europese gemeen
schap voor kolen en staal, dat 18 April
j.l. voor ons land te Parijs werd onder
tekend door de ministers Stikker en v. d.
Brink, in Nederland spoedig aan het
Parlement ter bekrachtiging worden
voorgelegd. Waarschijnlijk zal de behan
deling van het plan-Schuman in de
Tweede Kamer begin Mei geschieden.
-
H. M. de Koningin zal Donderdag a.s. een „werkbezoek" brengen aan Voome
Putten en Rozenburg, teneinde zich op de hoogte te stellen van de arbeid rond de
Brielsche Maas. Deze oude riviermond is afgedamd teneinde verzilting te bestrijden
en landbouwgronden te winnen. Op de plaats, waar deze dam werd afgesloten, zal
de vorstin een monument onthullen, waarin een oorkonde zal worden gemetseld.
Vervolgens zal de vorstin zich naar de sluizen begeven om deze officieel in gebruik
te stellen.
Elke morgen, die God geeft, bepaalt
één enkele man in de Russische zone
van Duitsland, wat 18 millioen Duitsers
die dag in hun kranten te lezen zullen
krijgen. Die man heet Rudolf Herrnstadt
en is lid van het Politburo van de (com
munistische) Socialistische Eenheids
partij en hoofdredacteur van 't officiële
orgaan dier partij, „Neues Deutschland
Precies om tien uur komen de „ver
antwoordelijke" redacteuren van de
Oost-Duitse kranten bijeen in een kamer
van het „Huis der Eenheid" in Oost-
Berlijn, net als de Nederlandse journa
listen tijdens de bezetting op de Kneu
terdijk in Den Haag. Als een strenge
schoolmeester geeft de heer Herrnstadt
net als indertijd Herr Jancke o.z.g. hun
de dagtaak op en geeft hun een over
zicht,van de voornaamste berichten, die
zij in hun bladen moeten opnemen. Dan
vertelt hij hun over welke onderwerpen
zij vooral moeten schrijven en hoe. Aan
deze „Pressekonferenz" nemen niet al
leen de redacteuren van de communisti
sche bladen deel, maar ook de voor
naamste journalisten van de niet-com-
munistische kranten. Allen luisteren en
maken aantekeningen. Dientengevolge
lijken in de Russische zone alle bladen
Uit het
Engels
vertaald door
DICK
OUWENDIJK
94)
„Je bent lief geweest", zei hij en hij
kuste, haar op het voorhoofd. „We zullen
elkander nog wel weer ontmoeten
voegde hij er aan toe en hij verwijderde
zich snel. Zij wachtte tot het tuinhek
achter hem dicht sloeg, hij wuifde haar
toe en ging heen.
Sue klom langzaam de trap op naar
haar slaapkamer. Het was nog vroeg,
nauwelijks half elf, maar haar moeder
ging altijd vroeg slapen en zij liep heel
zacht langs haar deur om haar niet wak
ker te maken. Morgen zou zij weer ant
woord hebben te geven op alle mogelijke
vragen of zij „nog verder kwam" met
Francis de vermoeiende, gretige vra
gen van een moeder die nog Hoopt op
een goed huwelijk voor haar dochter,
hoewel deze de dertig reeds gepasseerd
is en helemaal geen aanstalten schijnt
te willen maken om iets in die richting
te ondernemen. Sue besefte heel goed,
dat haar moeder nog altijd de hoop
koesterde dat haar enige dochter nog
eens mrs. Francis Sable zou worden.
Op haar kamer gekomen nam Sue
haar bontcape af, maakte de corsage
los, wikkelde er het zilverpapier af en
zette de bloemen in een glas water op
haar toilettafel. Het waren de eerste
bloemen, welke hij haar ooit gegeven
had, en waarschijnlijk zouden 't ook de
laatste zijn, dacht zij, in een gevoel van
droefheid.
Zij draaide de electrische haard aan,
trok haar japon uit en een peignoir aan,
zette zich neer in een fauteuil bij de
haard en stak een sigaret op. Ze wilde
nog niet gaan slapen, het was nog vroeg
en zij wist, dat ze lang wakker zou
blijven liggen. Het stemde haar een
beetje bitter dat hij haar zo vroeg naar
huis had gebracht. Maar wat kon je
eigenlijk, welbeschouwd, in Londen
doen? In Parijs, of Wenen of Berlijn,
kon je, wanneer je gedineerd had, nog
altijd wel „ergens" heen, al ging je maar
op een café-terras zitten. Er waren wel
nachtclubs in Londen, doch dat was niet
hetzelfde. En je ging niet naar gelegen
heden als Ciro of Embassy, tenzij om
te dansen. Het zou inderdaad zalig ge
weest zijn om met Francis te dansen,
maar hij was klaarblijkelijk niet in de
stemming geweest. En misschien zou hij
dansen wel „zondig" zijn gaan vinden.
Hij was tijdens het diner onverwacht
stil geworden en telkens leek het alsof
hij met zijn geest ergens anders ver
toefde. Hij was nooit zo meegaand, zo
lief geweest, maar tegelijk was hij ein
deloos ver van haar verwijderd. Tranen
sprongen haar in de ogen. Ik had hem
eens kunnen bezitten, dacht zij bitter, en
nu is het te laat. Maar zou het verschil
hebben gemaakt, wanneer zij in Parijs
met elkander hadden geleefd? Waar
schijnlijk slechts weinig. Het zou niet
meer geweest zijn dan een affaire en dat
was voor hem te weinig. Het was wel
mogelijk, dat hij meer van haar gehou
den had dan van wie ook, toch was het
niet genoeg geweest. Niet genoeg om
haar honger te stillen en. haar in staat
tc stellen hem te geven wat hij geestelijk
behoefde. Hij behoefde liefde, maar die
vond hij niet in de betrekking van man
tot vrouw; hij had Cathryn lief gehad en
zelfs dat was te weinig geweest. Toch
leek het alsof hij juist door Cathryn de
liefde gevonden had, welke hij behoefde,
en hoe krankzinnig het ook mocht lijken
voor degenen, die hem in Oxford of
Parijs hadden gekend, het was geen
menselijke liefde, maar de liefde tot
God.
Zij stak met de bijna opgebrande een
nieuwe sigaret aan. Zij had wel gevoeld,
dat hij haar nog lief had, maar zijn
liefde was geheel veranderd, gezuiverd;
zij vroeg zich af of dit niet méér be
tekende dan enkel lichamelijk begeerd
te worden, maar met een aanvechting
van wanhoop moest ze zichzelf beken
nen, dat zij het niet wistWanneer
zij met de kennis die zij nu bezat en in
de stemming die haar nu beheerste
teruggevoerd kon worden naar dat
ogenblik in Parijs, toen hij haar in zijn
armen had genomen en haar gevraagd
om hem te helpen, zou zij hem zeker
hebben genomen, met blijde trots zelfs,
met verrukking. Maar niemand kreeg in
het leven tweemaal een kans. Je deed
dit of dat op een bepaald tijdstip, om
welke reden ook, en daarmee was het
afgelopen. Zij vond nu, dat zij zich op
dat ogenblik liefdeloos en zelfzuchtig
had gedragen en dit verterende gevoel
van spijt was haar straf. Het was hele
maal niet nodig om in God, zonde en
straf te geloven om te weten, dat het zo
was; we konden hemel en hel in onszelf
scheppen en in onze domheid schiepen
we meestal de hel in ons. Was je mate
rialist dan dacht je over de zonde in de
term van ongeluk, omdat het anti-leven
was en als zodanig kwaad; en evenals
geluk, het goede leven, z'n beloning
vond in zichzelf, vond het ongeluk, het
anti-leven, z'n bestraffing in zichzelf.
Helaas bestond er hier geen absolutie
voor en werd je de gelegenheid tot uit
boeting ontnomen. Het kwam dus hier
op neer, dat je als materialist veroor
deeld werd tot een onontkoombare hel,
die je zelf schiep. Daar bestond geen
redding voor. God was loutér uitdruk
king van wanhoop, in plaats van, zoals
de gelovigen meenden, een hoopvolle
vervulling. Maar het was wel gemakke
lijk, dacht zij, in 'n gevoel, dat aarzelde
tussen bitterheid en spijtigheid, te kun
nen ontsnappen in de veilige en troost
volle leerstellingen van onze Moeder de
H. KerkFrancis was wel te be
nijden. Materialist zijn betekende wan
hopig eenzaam zijn. Geen wonder dat
godsdienst opium voor het volk werd
genoemd. Godsdienst was een middel ter
verdoving, zoals cocaïne of hasjisj of
alcohol, of sexualiteit, of zelfs, onder
bepaalde voorwaarden, arbeid en
toch, als je er over nadacht, was het een
verdovingsmiddel, zonder hetwelk de
meesten het moesten stellen.
Misschien, dat zij met spotachtig ver
trokken mond, was het zo wel met hen
gesteld; je leefde, maar gedoemd tot
hopeloosheid. Mischien was het beter in
een soort van heilsgeloof gedoopt te
zijnMaar als je daar nu de genade
niet voor kreeg, zoals ze dat noemden,
wat dan? en hoe kon je die vereiste
genade te pakken krijgen?
(Wordt vervolgd).
op elkaar en brengen zij alle dezelfde
gedachtengang op dezelfde wijze tot uit
drukking.
„Helaas moet men toegeven, dat de
aldus geleide pers een machtig wapen
is in de handen van de communisten,"
verklaarde Gardner Cox Jr., een der
deskundigen in Oost-Duitse aangelegen
heden van de Amerikaanse Hoge Com
missie. „Het door het regime uitgevaar
digde verbod van niet-communistische
litteratuur heeft voldoende uitwerking
gehad om aan het gedrukte woord der
communisten onbetwist de eerste plaats
te verschaffen. Het resultaat is kenmer
kend voor wat in alle satellietlanden
met de pers is gebeurd en in landen, die
in de toekomst satellieten van de Sovjet-
Unie zouden worden, met de pers staat
te gebeuren. Persoonlijke intimidatie en
bijzondere economische pressie via een
stelsel van vergunningen en controle
zijn de middelen, waarmee een onaan
tastbare rode persbeheersing, ongeacht
tot welke partijen de bladen behoren, is
bereikt."
Op de jongste jaarvergadering voor
communistische persfunctionarissen
heeft de heer Herrnstadt verklaard, dat
het partijblad niet wordt gepubliceerd
om de mensen te amuseren of om geld
te verdienen, maar om politieke strijd
te voeren. „Het is dus een politieke xn-
stelilng, die om practische redenen de
vorm vah een krant heeft," zo zeide hij.
Het meeste nieuws in de Oostelijke
zone van Duitsland is afkomstig van de
Allgem. Deutscher Nachrichtendienst,
die zijn richtlijnen en artikelen van de
regeringsvoorlichtingsdienst, die onder
leiding van Gerhard Eisler staat ont
vangt. Al deze artikelen moeten zonder
enige wijziging worden afgedrukt. Het
internationale nieuws komt via het
„Sovjetisches Nachrchtenburo" recht
streeks uit Moskou.
Ondanks de gelijke inhoud van de
communistische en niet-communistische
bladen maakt Gerhard Eisler op vele
wijzen onderscheid tussen beide groepen.
De monopolistische kioskonderneming
weigert het blad der Christen-Democra
ten „Neue Zeit" en dat van de liberalen
„Der Morgen'' aan de kiosken verkrijg
baar te steliên en de vele genationali
seerde industriële concerns adverteren
zelden of nooit in een met-communis
tisch blad.
Mevrouw Eva Walker, een 25-jarige,
die als oorlogsbruid naar Canada kwam.
schoten de tranen in de ogen, toen z^j
vernam, dat zij naar Engeland zal kun
nen terugkeren om erte sterven. Zij
is reeds uit Montreal met haar man en
drie kinderen op de „Empress of France
vertrokken. Mevr. Walker lijdt onge
neeslijk aan kanker, en de Canadezen
hebben 5000. dollar bijeengebracht om
haar laatste wens te vervullen n.l. te
sterven daar, waar zij geboren is, om
ringd door hen, die zij liefheeft. Vanwege
haar ziekte wilde een Transatlantisch
vliegtuig haar niet meenemen, maar de
„Empress of France" telegrafeerde, dat
zij en haar familie aan boord heel wel
kom zouden zijn. Het schip zal zelden
een tragischer gezelschap naar good, old
England hebben vervoerd.
