cc oCe STt?UD OM 44EIDRÜW
HERDENKING VAN DE TWEE
SOCIALE ENCYCLIEKEN
ÖStoJ-* de tylukstèhclayefL/
Laat heb ik II
bemind
BELEID VAN HET BEHEERSINSTITUUT
Pater Regalatus Hazebroek j"
^UniorNSiuÊ
Rijksgoedkeuring voor
herbouw van woningen
VOOR DE VUIST
WEG
D
Dertien pokkenpatiënten ontslagen
Algemene Rekenkamer rapporteert fraudes
onvolledigheid en onjuistheden
Sibajak met emigranten
naar Australië
Kind door punt van een
riek gedood
Oud-provinciaal der Minderbroeders
PINKSTEREN DUBBEL
FEESTELIJK DIT JAAR
ll
p. lïtétj[les. lAacujft Uu) urinketi&L.
door ETHEL MANNIN
Uitgebreide maatregelen
in het Noorden
DONDERDAG 10 MEI 1951
PAGINA 3
Ned. Kunstbezit
HET GESCHIL OVER DE UIT
VOER VAN SNIJBLOEMEN
België wenst onderhande
lingen op ministerieel niveau
13 Mei Moederdag!
Tragisch ongeval in Raalte
WIELRIJDSTER DOOR AUTO
AANGEREDEN
Aan kolendampvergiftiging
overleden
Alléén als financiering
geregeld is
NEDERLANDSE MIDDENSTANDERS IN ROME
BEROEPSKEUZE
VOORLICHTING
106)
Onze paraatheid
Mr. Teulings bezoekt
stafschool
Pokkengeval te Den Bosch
De Algemene Rekenkamer heeft uit
voerig verslag uitgebracht over het be
leid van het Nederlands Beheersinsti
tuut. Daarbij is nog vaak op onvolle
digheid en onjuistheden gestoten; ook
hebben zich verschillende gevallen van
fraude voorgedaan.
Bij een dezer gevallen werd gecon
stateerd, dat een secretaris van een bij
kantoor voorschotten uit de kas had
opgenomen tot een totaal bedrag van
ongeveer f 9000. Na onderzoek volgde
terugbetaling. De betrokkene werd uit
de dienst ontslagen.
Twee ambtenaren van een der kan
toren. waarvan een de kas hield, had
den door samenspanning kans gezien,
het Beheersinstituut te benadelen voor
in totaal f 12.706.10. door vorderingen
van derden op vijandelijke vermogens
te fingeren en die tegen overlegging
van valse stukken te verzilveren.
Wat de Stichting Nederlands Kunst
bezit betreft behandelt het verslag de
cumulatie van inkomsten bij leden van
het personeel, de trage doorzending
van rapporten en het ontbreken ener
wettelijke regeling van de geldelijke
aansprakelijkheid van het rijk.
Volgens de accountantsrapporten
bevond zich de administratie in slech
te toestand. Dit geldt niet alleen de
financiële administratie in engere
zin, waarbij gewezen werd op onvol
doende bewijsstukken en gemis van
een overzicht der aangegane ver
plichtingen, maar ook op de admini
stratie van de kunstvoorwerpen zelf,
die onvolledig bleek te zijn en niet in
overeenstemming was met de inhoud
van de depots.
Het Beheersinstituut heeft aan de mi
nister van Financiën medegedeeld, dat
bij de opruiming van de chaos, die het
van deze Stichting had overgenomen,
voorlopig gebleken was, dat schadever
goeding wegens vermiste goederen tot
een bedrag van f 150.000 werd geëist.
Verder wordt er melding van gemaakt
«Jat de accountantsdienst bij het opne
men van de kasgelden op het bestaan
van een z.g. zwarte kas is gestuit. Uit
die kas werden volgens de accountants
dienst uitgaven bestreden, welke niet
door de Rekenkamer zouden kunnen
worden goedgekeurd.
Er zijn voorts moeilijkheden over
het herstellen van een onrechtma
tige daad, in de bezettingstijd ge
pleegd tegenover de stichting „Kröl-
ler-Müller". Toen was n.l. voor die
stichting een schilderij aangekocht
met gelden, verkregen tengevolge
van een gedwongen verkoop op last
Advertentie
van de vijand. In de boeken van de
Kröller-Müller Stichting was in uit
gaaf verantwoord f 28.000, doch in
de boeken van de verkopers kwam
in ontvangst slechts f 8000 voor. Het
verschil moet gedeeld zijn tussen een
employé van de stichting en een
derde.
Het verslag zet uiteen, dat een wei
nig vaste lijn is gevolgd met betrek
king tot de financiering van de Centrale
Vermogensopsporingsdienst. De post
„kastekort" ad f 142.225 heeft betrek
king op fraude, gepleegd door een amb
tenaar, werkzaam bij de dienst, gedu
rende het tijdvak van October 1946 tot
en met Juni 1947. die dit bedrag had
opgenomen om daarmede z.g. „tip-gel-
den" te betalen en ten behoeve van de
verantwoording ervan valse kwitanties
heeft overgelegd. De betrokkene werd
in verband hiermede veroordeeld op 15
October 1948.
Van Belgische zijde wenst men over
het geschil, dat gerezen is naar aanlei
ding van de beperking van de uitvoer
van snijbloemen naar België, op minis
terieel niveau met Nederland te onder
handelen. Van Nederlandse zijde zou
men evenwel voor een dergelijke be
spreking tussen de betrokken ministers
der Benelux-landen als voorwaarden
willen stellen, dat België allereerst de
beperking van snijbloemen opheft.
Van Nederlandse zijde is men van
oordeel dat de clausule moet gelden van
het landbouwprotocol waarbij is be
paald, dat indien geen rechten worden
geheven op de uitvoer van bollen en
bloemen, hetgeen het geval is, de uit
voer van snijbloemen geheel vrij is.
België daarentegen meent dat deze
clausule nog in de lucht hangt en dat
een commissie van deskundigen dit
probleem opnieuw zou moeten bestu
deren.
Woensdagmiddag is uit de Rotterdam
se haven de „Sibajak" van de Kon. Rott.
Lloyd met aan boord ruim 950 passa
giers. bestemd voor Australië vertrok
ken. Van de 165 gezinnen, die zich in
scheepten, zijr, er vijftig met vier tot
en met twaalf kinderen.
Maak Moeder blii met con tube Hamea-
Gelei. Tube 90 ct. in welvoorziene zaken.
(Van onze correspondent)
Een tragisch ongeval, dat zich Woens.
dag heeft voorgedaan bij de landbouwer
A. W. Koenjer aan de Zwolseweg te
Raalte, neèft diens anderhalf jarig doch
tertje het leven gekost.
Koenjer was bezig de stal uit te mes
ten, waarbij zijn vijfjarig dochtertje
spelend een handje wilde helpen. Zij
nam een riek met wat mest en wilde
deze op de mestkar brengen. Op het
zelfde ogenblik kwam de anderhalf-
jarige Marietje om de staldeur kijken.
Een punt van de 'iek drong juist boven
het oog in het hoofdje van de kleine.
Het 'ine: werd direct naar een zieken
huis in Zwolle vervoerd, maar was een
uur later reeds overleden.
Woensdag is te Nijmegen op 71-
jarige leeftijd overleden de hoog-
eerw. pater Regalatus (W. H. A.)
Hazebroek O.F.M., gardiaan van
het studiehuis .,St. Bonaventura", te
Nijmegen, oud-provinciaal der Min
derbroeders in Nederland en oud
pastoor van de Mozes- en Aaron-
parochie te Amsterdam.
Pater Hazebroek werd in 1879 te Den
Jiaag geboren en in 1905 te Weert pries
ter gewijd. Reeds twee jaar later was
«ij vicarius van het klooster te Woer
den, de eerste van een lange rij gewich
tige posten in de Orde der Minder
broeders
In 1911 werd de thans overledene
Verplaatst naar Venray om belast te
Worden met de leiding van de jonge
priesters In 1918 werd hij rector van
het gymnasium te Venray. Intussen was
hij in 1919 tot definitor en in 1922
tot custos van de Nederlandse Minder
broeders gekozen. In 1925 werd hij pro
vinciaal, welke keuze in 1928 werd
vernieuwd. Onder zijn bestuur werd
een nieuw klooster gebouwd in Venray,
een nieuw noviciaatshuis te Slenaken,
een klooster voor de paters hoogleraren
en studenten aan de Kath. Universiteit
te Nijmegen, een missiecollege te Kat
wijk aan de Rijn, de leiding aanvaard
van de R.K.H.B.S. te Leiden, werden
nieuwe parochies overgenomen te Me-
gen en Woudrichem. werd de bouw be
gonnen van het vierde klooster te Heer
len en werden de eerste missionarissen
Uitgezonden naar de aan de Minder
broeders toevertrouwde parochies op
Java. In 1929 ondernam hij een visita-
tiereis naar Brazilië.
De reis had tot resultaat, dat drie
nieuwe parochies werden aanvaard en
besloten werd tot de bouw van het
priestercollege te Taquary.
Onder zijn bestuur werd ook begonnen
niet het proces voor de Zaligverklaring
van de Martelaren van Alkmaar en een
Missiemuseum te Sittard opgericht.
In 1931 werd de oud-provinciaal weer
Custos der Minderbroeders en pastoor-
praeses te Amsterdam. In 1936 maakte
hij een visitatiereis naar Marokko. In
1941 werd hij benoemd tot commissarius
visitator van de Nederlandse provincie.
Tot 1946 is hij ook definitor der provin
cie geweest. Als pastoor van de Mozes-
en Aaronkerk te Amsterdam heeft hij
zeer veel moeilijkheden meegemaakt.
Zijn parochie lag immers in het meest-
getroffen stadsdeel, waar de razzia's
Werden gehouden. Aan velen heeft hij
daadwerkelijke hulp kunnen geven, die
hun het leven redde. En talrijke anderen
wist hij te troosten, bij te staan, of hij
Verzachtte hun leed. Ook in de honger
winter was hij een krachtige herder van
zijn kudde. Onder zijn pastoraat is de
bloei van het katholieke leven in de Mo
zes- en Aaronkerk zeer toegenomen.
Sinds Augustus 1949 was pater Haze
broek gardiaan van het studiehuis „Sint
Bonaventura" te Nijmegen.
De regering erkende zijn verdiensten
dcor zijn benoeming tot officier in de
orde van Oranje-Nassau.
Advertentie
Pinksterdag valt dit jaar samen met
Moederdag. Dat is nu dus dubbel feest voor
Moeder! Nu ze de schoonmaakdrukte achter
5*e rug heeft, hoopt ze met Pinksteren eens
heerlijk uit te rusten. Vader tracteert op
gezellig uitstapje en 't mooiste ge
schenk voor Moederdagja't is haar
al verklapt: van de kinderen krijgt zij een
Prachtig „Safira"-tafelcouvert, vlekvrij aoor
eri door.
Duur? Weineen, de kinderen hebben er
hun Niemeijer's waardepunten voor be
steed, die zij altijd spaarden voor de vlieg-
'higplaatjes.
Toen hun album „Vliegende Vleugels"
was, besloten zij door te sparen om
te kunnen verrassen. Ook U kunt
ubbei genieten wanneer U Niemeijers
V#?- en Thee gebruikt. Welk een pittig
rjRJe koffie schenkt U van Niemeijer's
«arsmerk en hoe zeldzaam geurig is een
Gala-Thee of Princess-Thee. Op elk
e« bevinden zich waardepunten voor
net ,,Safira"-tafelbestek.
U .even een briefkaart aan Nie-
fi»aJer' 5roniï)gen en U ontvangt omgaand
co de geïllustreerde geschenkenlijst.
Woensdagmiddag is aan de Mathenes
serweg te Rotterdam de eenentwintig
jarige wielrijdster mej. M. van Dijk uit
de Lange Kerkstraat te Schiedam door
een auto aangereden Met ernstige ver
wondingen werd zij in het ziekenhuis
Coolsingel opgenomen, waar zij in de
loop van de avond overleed.
Een der slachtoffers van de onlangs te
Hoogeveen geconstateerde kolendampvergif
tiging, de heer P. Damming, is op 86-jarige
leeftijd overleden. De toestand van de zoon
A. Damming baart nog steeds zorg. 16 April
werden beiden door het dienstmeisje be
wusteloos in de huiskamer aangetroffen.
6. De vreugde over de terugkomst van Eric vindt haar hoogtepunt in oen
luisterrijk feestmaal in de grote ridderzaal van Wogram's burcht. Het een uitge
lezen gezelschap dat zich aan de lange tafel zet en met welbehagen de smakelijke
preisoep verorbert, die als voorgerecht is opgedragen. Een trotse Wmonah die geen
moeite doet om haar blijdschap te verbergen, zit aan de rechterhand van de koning
aan het hoofd van de tafel. Wendir en Ewoud nemen ereplaatsen in rond net vor
stelijk paar. Opgewekte gesprekken flitsen over de tafel, kwinkslagen d°en telkens
weer het gelach opklateren. Met graagte grijpen de gasten naar de volleJokers.
„Uw ervaringen als mijn plaatsvervanger boezemen mij grote belangstelling in,
zegt de koning tot Wendir. „Gij moet mij daar veel van vertellen, opdat ik weer
van alles op de hoogte kom!"
Wendir's mond vertrekt in een flauwe glimlach. ohonicmf"
Vrouwe Winonah was zo vriendelijk mij haar volle venrouwen te sc.hewkc
antwoordt hij met een hoofse neiging van het hoofd voor del
plaats lussen de koning en hem wat achteruitgeleund is om het gesprek, met
storen.
Zijn er geen moeilijkheden geweestvraagt Eric.
Slechts de qewone dingenl" meent Wendir. „De dienaren komen het gebraad
brengen, voegt m er aan toe en hij grijpt naar het korte mes, waarmede men de
vleesschotels eer pleegt aan te doen.
Eric's aandacht wordt afgeleid door een heildronk, die aan «"de oan de tafel
op hem wordt uitgebracht. Glimlachend dankt hij voor de hem gebrachte hulde. Een
zachte opmerking van Ewoud aan zijn linkerzijde doet hem opzien.
„Het feestgedruis belette mij u te verstaan," zegt hij. „Wat wilt gij mij zeggenV
Ewoud ziet hem aan.
„Luid spreken past niet onder cdle omstandigheden," zegt hij met een flauwe
glimlach.
Eric buigt 2ijn hoofd tot hem over.
„Veroorloof mij u de raad te geven u zelf van de toestand in het rijk te over
tuigen! Men spreekt van vreemde dingen.
Advertentie
VAL UW ^lGAT5.ETTe^EVE-
RAMO ER MIÈTAL.1Ë A4ARP ALS
Hm U EEN MEEL ENKELE KEER
NIET aan UNiONCLUB HELPEN
HAN ZE Z'JN NU EENMAAL- EERDEP
uTTverkochToan andere merkel
UC^imT. UNION» CLU0 1$ Mit-D"T50ACCO
V
Voor de bouw van woningen met fi
nanciering volgens de wet op de mate
riële oorlogsschaden (z.gn., herbouw)
worden met ingang van 8 Mei j.l. alléén
Rijksgoedkeuringen verleend, indien de
voorlopige financiering is geregeld.
D.w.z. indien ten aanzien van deze wo
ningen door de directeur-generaal van
de Wederopbouw en Volkshuisvesting
een voorlopig finaficieringsvoorstel is
gedaan.
De minister van Wederopbouw en
Volkshuisvesting heeft door wijziging
van de beschikking inzake opschorting
van het verlenen van Rijksgoedkeurin-
gen deze maatregel genomen, omdat
in enkele gebieden een onevenredig
hoog aantal woningen in de herbouw
sector in uitvoering werd genomen,
voordat de voorlopige financiering
daarvoor tot stand was gekomen.
(Van onze Romeinse correpondent)
ROME, 9 Mei
Morgenochtend in alle vroegte vertrekt de afvaardiging van de Nederlandse
Rooms Katholieke Middenstandsbond weer uit Rome, nadat zij \anaf
Vrijdagavond in de Heilige Stad vertoefd heeft ter herdenking van <e
feit dat zestig jaar geleden de Encycliek „Rerum Novarum werd ui g v B
en twintig jaar geleden de Encycliek „Quadragesimo Anno Deze groep van 140
Nederlandse Middenstanders is wellicht minder spectaculair dan de afvaardl?'"|'
die de Katholieke Arbeiders Beweging dezer dagen naar de Eeuwige Stad zena
maar zii is zeker niet minder belangrijk, al was het alleen maar omd 1.er j»
in vele kringen de misvatting heerst als zouden de beide sociale Encj cl
alleen geschreven zijn voor de arbeiders. Hoe dit ook zij, het is van veel b-
kenis dat de Nederlandse middenstanders die naar Rome trokken de absolute
meerderheid vormden van al hun katholieke tochtgenoten nit andere lan«o™'
terwijl ook de Nederlandse arbeiders de grootste afvaardiging zullen zend
voor de herdenking, die zij op hun beurt in Rome zullen houden.
De regering is voornemens een com
missie in het leven te roepen, die om
trent het vraagstuk van de organisatie
der beroepskeuzevoorlichting een advies
zal uitbrengen. Dit deelt de minister van
Sociale Zaken mee in een brief aan de
Tweede Kamer.
Hij is tot de conclusie gekomen, dat
het gewenst is voorshands de werkzaam
heden van het rijksarbeidsbureau op dit
terrein te beperken tot het verstrekken
van inlichtingen omtrent beroepen, be
roepsopleidingen en studiemogelijkheden,
(beroepenvoorlichting) in het algemeen
en tot het verlenen van volledige be
roepskeuzevoorlichting aan degenen,
die voor arbeidsbemiddeling in aanmer
king komen, meer in het bijzonder aan
hen, voor wie een vlotte bemiddeling
door omstandigheden van verschillende
aard moeilijkheden ondervindt. Voorts
dient de beslissing omtrent een subsidie
regeling voor de particuliere beroeps
keuzevoorlichting nader beschouwd te
worden.
De bedevaart van de middenstand die
120 leden telt, staat onder leiding van
de heer W. H. J. van Mansum, de pre
sident en de heer C. de Jong, terwijl
p. Alexander O.F.M. Cap. de geestelijke
leiding heeft. De groep heeft zich Zon
dagmorgen verenigd in de kathedrale
Basiliek van Sint Jan van Lateranen om
er bij het graf van de grote Paus Leo
XIII het uitvaardigen van de Encycliek
„Rerum Novarum" op 15 Mei 1891 te
herdenken. Pater Alexander wees in
zijn herdenkingsrede op de richtlijnen,
die de Encyclieken geven op het sociaal
en economisch terrein. Er valt nog veel
te verbeteren, ook bij de Middenstand,
eer men kan zeggen, dat de grote Ency
cliek van 1891 tot het „verleden" be
hoort. Vooral de Middenstand moet zijn
taak in dienst van de gemeenschap goed
begrijpen.
Zondagmiddag hebben de Nederlan
ders met tienduizenden anderen het
plechtig Lof bijgewoond in de Sint Pie-
ter, waarin de Heilige Vader tegenwoor-
Advertentie
Uit het
Engels
vertaald door
DICK
OUWENDIJK
Zij dacht: „Misschien word jij dat
ook," en haar hart zwol van liefde en
geluk.
Voordat zij scheidden, zei Francis
nog: „Misschien wilt u iets voor mij
doen. 'Schrijft u Johann en vertel hem
het een en ander van me en zeg hem,
dat ik altijd voor hem bid en vraagt u
hem of hij aan Gustaaf zegt, dat ik
ook voor hem bid."
„Johann stuurde nog een kaart met
Kerstmis." zei ze. „Hij schreef, dat het
allemaal nog hetzelfde was bij hen.",
„God moge hen beschermen," mom
pelde Francis.
Hij legde op het ogenblik van afscheid
zijn handen op haar schouders en keek
haar met een glimlach aan.
„Het gaat goed met u. niet?"
Zij schonk hem een glimlach terug.
„Üitstekend. Ik voel me heel geluk
kig."
Zij omhelsden elkander en scheidden
toen. Zij hadden er geen idee van, wan
neer zij elkander weer zouden zien.
Doch dit deed weinig ter zake. Het was
allemaal goed; zij waren tot vrede ge
komen.
Gedurende de tijd, welke Francis in
Stonyhurst verbleef, dacht hij veel aan
zijn moeder. Wanneer hij vrij was
zwierf hij over de rotsen en deze een
zame wandelingen, gevoegd bij het feit,
dat hij zich slechts op enkele mijlen af
stand van Crag House bevond, brach
ten hem herhaaldelijk weer het vroe
gere familieleven in de gedachten. Het
leek hem toe, alsof zijn moeder, die nu
alleen in Londen woonde, daar minder
eenzaam was dan zij op Crag House
was geweest bij haar man en kinderen.
Haar eenzaamheid moest toen ver
schrikkelijk zijn geweest, doordat zij
in hart en geest geheel vervreemd was
van haar man en haar oudste zoon, ter
wijl de tweede, hoewel hij veel van
haar hield haar nauwelijks begreep. Zij
had lang op een dochtertje moeten
wachten en toen dit kwam moest zij
weer wachten tot het was opgegroeid
voor zii iets aan haar had. Natuurlijk had
zij iets gehad aan de troostmiddelen
van de Kerk. Of iets? Alles! Soms, wan
neer hij aan dat alles terug dacht, voel
de hij zich ontsteld door zijn eigen ge
brek aan verbeeldingskracht en mede
leven. Hij was op een ongelooflijke
wijze blind en harteloos geweest al
mocht hij het misschien noemen de ge
wone egoïstische harteloosheid van de
jeugd. Wanneer je ouder *werd, veran
derde dat. Je werd minder door je
zelf in beslag genomen. Toch telkens,
als hij over de heide zwierf en aan al
deze dingen dacht, voelde hij een hevi
ge wroeging en hij meende dat zijn le
ven eigenlijk te kort duurde om het al
lemaal weer goed te kunnen maken.
Onder de stimulans van dit. gevoel
van schuld met betrekking tot zijn moe
der vergrootte hij in Stonyhurst nog
de ascese van zijn leven. Hij voelde zich
gedwongen om zijn leven in te richten
volgens de grootst mogelijke gestreng
heid; hij at niet meer dan strikt nood
zakelijk was, wandelde op de vrije da
gen buiten in weer en wind zonder
overjas, legde nooit een vuur aan in
zijn kamer, trainde zich om met enkele
uren slapen in een nacht te kunnen vol
staan en bracht de rest van de door
waakte uren door in gebed.
Hij deed alles om te vermijden, dat
zijn vroomheid op vertoon ging lijken,
hij beweerde steeds dat hij het nooit
koud had, binnen noen buiten, en dat hij
maar heel weinig voedsel nodig had;
het was prettig, dat hij geen excuus
hoefde te maken voor de korte poos die
hij nam om te slapen. Maar ondanks ai
déze natuurlijke verklaringen, welke hij
van zijn gedrag gaf, kreeg hij een roep
van vroomheid, hoewel iedere zinspeling
op heiligheid hem verlegen in zichzelf
deed terugtrekken; wat voor anderen
misschien een eer zou kunnen zijn, voel
de hij aan als een soort van krenking.
Een feit was dat zijn zondebewustzijn
zo scherp was. dat hij iedere boetedoe
ning haast als hopeloos triviaal be
schouwde. In het diepste van zijn wezen
was hij ervan overtuigd, dat, al zou hij
honderd jaar nog blijven leven, hij de
eerste dertig jaar van zijn leven nooit
voldoende uit zou kunnen boeten. Hu
verlangde met Augustinus te kunnen
zeggen: „Wat ik ook ben geweest, in de
Naam van Christus, het is voorbij";
het was voorbij, maar de last van het
schuldgevoel bleef drukken. Het Sacra
ment van de Biecht had hem vergiffenis
kunnen schenken, maar het kon niet de
wroeging wegnemen noch de begeerte
om de rest van zijn leven geheel aan
boete te wijden.
Er waren tijden, dat hij ten prooi was
aan diepe neerslachtigheid; dan voelde
hij zich. zelfs als hij lachte, tot in het
diepst van zijn wezen gegrepen door
droefheid. Maar er waren tijden van ge
bed en beschouwing, waarin hij een die
pe rust genoot, eenzelfde vreugde als hij
vroeger kon genieten wanneer hij luis
terde naar muziek.
Vroeger had hij muziek nodig gehad
om in zijn geest geheel vrij te worden,
nu was hij in staat die hoogste toppen
van verrukking te bereiken door gebed
er overweging, of door te communice
ren; zulke ogenblikken van verrukking
waren echter zeldzaam.
In Stonyhurst verwierf hij zich ook
een schitterende wetenschappelijke repu
tatie. De scholastieke filosofie lag hem.
wegens zijn klassieke opvoeding, zeer
goed, en hij verliet Stonyhurst met lof
Hij keerde naar Ierland terug om theolo
ge te studéren in Milltown Park m
Dublin; zijn moeder nam afscheid van
hem in Liverpool. Zij koesterde de hoop,
dat hij zijn theologische studie even
schitterend zou voltooien als ziiri filo-
fische en dat hij, evenals pater Sullivan,
aan het einde van de cursus zou worden
gewijd, doch ze zei alleen: „Ik kom naar
Ierland om je eerste H. Mis bij te
wonen."
Hij lachte. „Dat kan nog wel tien jaar
duren."
„Misschien ook drie."
„Ik ben John Sullivan niet."
„Als ik gespaard mag blijven kom ik
wanneer het ook is. Ik zal bidden, dat
het spoedig zal gebeuren."
Haar gebed werd verhoord, want hij
werd in de zomer van 1939 op een leef
tijd van veertig jaren in de kapel van
het klooster gewijd. Hij droeg zijn eerste
H Mis op in de parochiekerk van Tulla-
beg, waarbij zijn moeder tegenwoordig
was. Lady Sable voelde dat op die dag
haar leven voltooid was, zij kon nu haar
handen vouwen en uit het diepste van
haar hart de woorden nazeggen: „Laat
nu uw dienares gaan, o Heer, in
vrede
Wordt vervolgd).
De Heilige Vader omstuwd door hon
derden Nederlandse pelgrims van de
grote middenstandsbedevaart in de
ontvangstzaal uan het Vaticaan.
dig was om de des morgens tot Zalige
uitgeroepen Placida Viel te vereren.
Maar het hoogtepunt van de tocht be
stond in de speciale audiëntie, die de
Paus gistermorgen in de zaal van het
Consistorie aan de Nederlandse pelgrims
heeft verleend en waarbij ook een veer
tigtal Belgische middenstanders waren
toegelaten. De Paus sprak in het Frans,
maar toen hij bemerkte, dat de Neder
landers beter- Duits verstaan, herhaalde
Hij Zijn korte rede in die taaL De Hei
lige Vader wees erop. dat het katholieke
geloof ook individueel in het zakenleven
moet worden beleefd en hij schetste in
weinige woorden de sociale functie van
de Middenstand, zoals Hij dat onlangs
heeft gedaan in Zijn bekende rede.
Onmiddellijk daarna deelde de Paus
de medailles uit en het scheelde niet
veel of de Heilige Vader werd daarbij
onder de voet gelopen, maar ondanks
het gewoel om Hem heen, bemerkte
Hij toch nog, dat een Nederlandse
dame, die, naar men ons verzekerde,
niets met de officiële bedevaart had
uit te staan (gelukkig maar!) voor de
tweede maal terug kwam, hoewel zij
eerder al een medaille had ontvangen.
Maar nadat de Paus had laten mer
ken, dat Hij dit wel degelijk gezien
had, gaf Hij haar glimlachend een
tweede medaille.
Toen men de Paus daarna vroeg, of
Hij zich wilde verwaardigen voor een
foto te poseren temidden van de Neder-
anders, antwoordde Zijne Heiligheid: „lk
ben er om te dienen." En vandaar de
foto, die dit kort verslag begeleidt!
e vermaning van onze Moeder de
H. Kerk: „Estote parate" (Weest
bereid) tot de levenden, die elk
ogenblik opgeroepen kunnen worden
voor de rechterstoel van God, omdat
de dood voor een ieder kan komen als
een dief in de nacht, zou men gaarne
willen toepassen op de profane Wes
terse werelddie sinds 1945 nog nooit
zo in levensgevaar heeft verkeerd als
thans. Maar zoals die wijze en ernstige
vermaning door velen luchthartig in
de wind wordt geslagen, omdat zij
menen nog tijd van leven om zich
voor te bereiden te over te hebben, zo is
het in het algemeen met de militaire
defensieve bereidheid van West-Europa
nog treurig gesteld en dat terwijl de
Sovjet-Unie volgens de laatste Engelse
inlichtingen over 200 divisies parate en
goed geoefende en uitgeruste troepen
zou beschikken. Wij hebben er reeds
op gewezen, hoe de Franse luchtmacht
hoofdzakelijk slechts op papier bestaat
en hoe traag en ontoereikend de mili
taire vliegtuigproductie er op gang
komt. In Engeland gaan stemmen op
om de economisch zwaar drukkende
defensieplannen in te krimpen en voor
lopig zal Amerika zijn verdedigings
troepen in West-Duitsland slechts met
vier divisies uitbreiden. De herbewa
pening van West-Duitsland zelf vormt
nog een onopgelost probleem en over
Belgiè, dat slechts 5 pet. van zijn natio
nale inkomen aan zijn defensie wenst
te besteden, is Eisenhower niet al te
best te spreken. De 44 divisies, die
Spanje op de been zou kunnen bren
gen, wanneer het van wapenen en ma
teriaal zou worden voorzien, worden
blijkbaar als een „quantité négligeable"
beschouwd, want men steekt nog geen
vinger uit om het te helpen.
/n dit kader lijken de mededelin
gen van onze minister van Oorlog
in zijn defensienota wonderwel te
passen. Medio' 1951 zullen wij over 1/3
permanente parate divisie be
schikken. Zelfs wanneer men een
diuisie stelt op 15.000 man, dan wil dat
dus zeggen, dat we halverwege dit jaar
ongeveer 5000 man permanent
parate landtroepen in geval van
nood langs onze grenzen en op de stra
tegisch meest belangrijke punten kun
nen opstellen. En einde 1952, als Goa
het geeft, zullen die 5000 man p er-
manent parate soldaten tot een
indrukwekkende macht van 10.000 man
zijn uitgegroeid. Over 1953 en 1954
zullen we op het ogenblik niet praten,
want wat voor die jaren wordt gepro
jecteerd, zal alleen maar gerealiseerd
kunnen worden, wanneer de dief in de
nacht uit het Oosten zo welwillend zal
zijn om zijn mogelijk bezoek aan het
Westen tot dan uit te stellen.
Is het te verwonderen, dat toen wij
bij het lezen van ir. Staf's defensie
nota kennis namen van wat er op korte
termijn van onze defensie te land paraat
zal worden, wij onwillekeurig moesten
denken aan Colijns vaderlijke verma
ning aan de vooravond van het uit
breken van de tweede Wereldoorlog,
dat wij rustig konden gaan slapen, en
aan de wijze, waarop wij Mei 1940
werden gewekt? Maar wij zijn leken in
defensie-aangelegenheden zoals wij
kinderen in de politiek waren tegen
over vader Colijn. Vandaar dan ook,
dat wij niet zo onder de indruk komen
van alleen maar mobilisabele divisies
als de minister schijnt te zijn en met
vele andere leken een nadere toelich
ting van de defensienota op dit punt
geenszins overbodig achten.
Vandaag heeft minister F. Teulings
een bezoek gebracht aan de „Schaffe-
laar" te Barneveld, de stafschool voor
de burgerlijke verdediging. Hij heeft
daar diverse colleges gevolgd.
Woensdag deden zich in Tilburg geen
nieuwe gevallen van pokken voor. We»
werd in Utrecht een geval geconstateerd.
Het betreft hier evenwel een persoon,
die in contact was geweest met de eerste
Utrechtse patiënt, die in Tilburg was
gewees$. Deze tweede Utrechtse pokken-
patiënt was evenwel reeds enige tijd
geïsoleerd, zodat van deze zijde niet voor
uitbreiding gevreesd behoeft te worden.
Gisteren konden uit de barak van het
ziekenhuis in Tilburg, waar de pokken-
patiënten worden verpleegd, acht van
hen als volkomen genezen ontslagen
worden. Voordien waren reeds vijf pa
tiënten ontslagen. Drie en twintig
patiënten bevinden zich nog in het zie
kenhuis. De toestand van allen is gun
stig. Geen enkel sterfgeval heeft zich tot
dusverre voorgedaan.
De G.G.D. in Den Bosch heeft een ge
val van pokken geconstateerd bij een
.knecht van een wasserij te Vught. Ten
'behoeve dezer wasserij ging de man ge
regeld de was ophalen in Tilburg. Hü is
naar één der Tilburgse ziekenhuizen
overgebracht. Het laat zich aanzien, dat
de herinenting in Den Bosch, waarmede
men al enige dagen bezig was, thans op
grote schaal zal geschieden.
Hoewel zich tot heden in het Noorden
van het land nog geen gevallen van
pokken voordeden, zijn in de provincies
Groningen en Drente uitgebreide maat
regelen getroffen om eventuele gevallen
direct te kunnen aanpakken. In het
bijzonder zijn te Groningen maatregelen
genomen in verband met de Meikermis.
welke van Zaterdag af gedurende negen
dagen zal worden gehouden. Het be
smettingsgevaar op deze kermis met zijn
vele vermakelijkheden is groot, te meer
caar verschillende exploitanten uit het
Zuiden van ons land komen. De Gronin
ger gemeentelijke geneeskundige dienst
zal voortdurend controle uitoefenen op
de kermis. De exploitanten worden ge
controleerd en zullen zich zo nodig moe
ten laten inenten. Er gingen geruchten,
cat in verband met het dreigende pok-
kengevaar de kermis te Groningen zou
worden afgelast. Dit is evenwel niet het
geval.
In Straatsburg is gisteren «Je voor
oorlogse „Internationale Unie van
Hoofdredacteuren" weer opgericht. De
wederoprichting vormde het slot vait
een driedaagse conferentie van hoofd
redacteuren uit 26 Westelijke landen.
Voorzitter van de Unie is de Fransman
Marc Rucart. die meedeelde, dat voor
gesteld was een internationaal erkende
pas voor journalisten in te voeren.
