HET LENTEFEEST DER VISSERIJ
P9N
STUUD OM UEIDRUM
S
mm
Laat heb ik IJ
bemind
Stralende vlaggetjesdag in IJmuiden,
Vlaardingen en Scheveningen
EERSTE FOKKER-STRAALVLIEGTUIG IN DE LUCHT
ProefvlachtmetdeS-14eengrootsucces
Geslaagde noodlanding
Pindakaas
Gecompliceerde aanvaring in de
Rotterdamse haven
DRIJVEND ZIEKENHUIS MAAKT
TOCHT DOOR ONS LAND
Binnenlandse boter-
verbruik gehalveerd
GEPAVOISEERDE HARINGVLOOT MIDDELPUNT
Herdenking sociale
encyclieken
K.L.M. vijf jaar over
Atlantische Oceaan
SANAT0GEN
Fleurige optocht in
IJmuiden
Grote schade aan Fins schip en kademuur
Mooi initiatief afd. Overijssel van
Nederl. Rode Kruis
door ETHEL MANNIN
^Unionr'Fiui
GEBR. DE VILDER VOOR DE ZESDE
MAAL VOOR HET GERECHT
Dr. Fentener van Vlissingen
onderscheiden
MAANDAG 21 MEI 1951
PAGINA 3
Wie pijn lijdt leeft maar half.
Bestrijdt Uw pijnen met
1 al van vooraanstaanden
genodigd
20 van luchtvracht voor
haar rekening
KAPITEIN LINZEL
IN ENGELAND
Prijs van IJmuiden
ingesteld
Vlootrevue voor
Scheveningen
Haal gezondheid in huis,
Het Zenuwsterkende Voedsel
114)
a£)L
Proviandscheepje over
varen
Export gestegen
Volgt een zevende proces?
Onderscheidingen voor
beursbestuursleden
(Van onze speciale verslaggever)
Het is een stralende vlaggetjesdag geworden, lentefeest der visserij voor Vlaar
dingen, Scheveningen en IJmuiden, waar Dinsdagmorgen in alle vroegte de
haringvloot uitvaart op hoop van zegen. Terwijl nog het laatste restant van de
vangst 1950 juist dezer dagen uit de koelhuizen een bestemming vond naar Oost-
Duitsiand, zijn alle verwachtingen thans gespannen op de nieuwe teelt. Bij elkaar
nemen meer dan 200 loggers aan de jacht op de haring deel, waarvan de grote
meerderheid morgen zee kiest. Van IJmuiden vertrekken in totaal 80 schepen,
in hoofdzaak de Katwjjker vloot. Op zo'n dag als Zaterdag moet een nog gave
en oorspronkelijke vissersgemeenschap als Katwijk wel bitter het gemis van
een eigen haven voelen. Alle verzoeken daarom zijn onlangs weer door de Be
gering afgewezen en zo blijven de Kattekers, sinds een halve eeuw gteleden hun
laatste bommen van het strand verdwenen, zonder thuishaven in de ware zin
des woords, al doet het Velser gemeentebestuur alles dat zjj zich in IJmuiden
thuis zullen voelen. Zo stelde thans weer ter gelegenheid van Vlaggetjesdag
burgemeester Kwint een Prijs van IJmuiden in, een zilveren medaille met het
wapen der gemeente, het Agnus Dei, voor wie de eerste haring aanbrengt. De
jager met die eerste vangst kan Vrijdag a.s. worden verwacht, maar dat hangt
van tal van factoren af, de visserij ook in ónze tijd is nog altijd een avontuur.
Intussen wapperden Zaterdag de vlaggen in IJmuiden, Scheveningen en Vlaar
dingen, de vloot lag in de havens, fris gekalefaterd, bevlagd en gepavoiseerd.
Te Scheveningen voer zij uit bovendien en paradeerde langs de kust. En er waren
overal optochten en concerten, men ontstak vuurwerk en tot laat in de avond
klonk muziek, terwijl de schepen baadden in het licht der schijnwerpers. Op
Vlaggetjesdag volgde Zondag „kijkdag": de plaatselijke bevolking op pantoffel
parade langs de opgetuigde vloot, rustig gemeerd in het zonnige haventjeswater.
En morgenochtend in het eerste licht begint de race naar de visnamige gronden,
waar thans „de groene" nog argeloos samenschoolt: daar klopt straks de visser
aan rijkemans deur.
Vlaggetjesdag is wel een bij uitstek
vaderlands feest, hoogtij voor het volk
der vissersplaatsen en wonderlijke er
varing voor de buitenstaander. Geen
ander festijn, dat zo voortreffelijk
ruikt: zilte zeewind en vage vislucht
en geurtjes van verse teer en harpuis.
Met een gewapper en geVemel van
kleurig dundoek en met als feestattri-
buten de fris geverfde jonen, model
geborgen zeilen, breels en Schotse bla
zen, al het spul van de visserij, terwijl
over alles heen de meeuwen hun ser
pentines uitschieten. In IJmuiden be
gon het met optocht, een allegorische
optocht van muziek-, sport- en jeugd,
verenigingen. Daarbij frappeerde het
ons opnieuw hoe ijverig er door de
Advertentie
Tal van vooraanstaande personen
hebben toegezegd aanwezig te zullen
zijn tijdens de feestelijke herdenking
van de uitvaardiging der sociale ency
clieken op 26 Mei jn het Feijenoord-
Stadion te Rotterdam. Onder hen tref
fen wij aan de Pauselijke Internuntius
mgr. Paolo Giobbe, de bisschop van
Haarlem, mgr. J. P. Huibers namens het
Episcopaat, de bisschop van Breda, mgr.
J. W, M. Baeten, de bisschop-coadjutor
van Roermond, mgr. dr. J. M. J. A.
Hanssen, mgr. D. Huurdeman als ver
tegenwoordiger van Z.Em, Joh. Kardi
naal de Jong; voorts de ministers van
Binnenlandse Zaken, Buitenlandse Za
ken, Justitie, O., K. en W., Financiën,
Wederopbouw, Volkshuisvesting, Econo
mische Zaken, Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening, Sociale Zaken en
Uniezaken en Overzeese Gebiedsdelen,
de staatssecretarissen van Sociale Za
ken (Arbeid) en van O., K. en W., resp.
mr. dr. A. A. van Rhijn en mr. J. M. L.
Cals en de Commissaris der Koningin
in Zuid-Holland, mr. L. A. Kesper; ver
der de Belgische ministers van Verkeer,
Arbeid en Onderwijs, vertegenwoordi
gers van de Amerikaanse en Engelse
ambassades.
Tenslotte de presidenten van enkele
seminaries, paters-provinciaal van ver
schillende Orden en Congregaties en
vooraanstaande geestelijke professoren
aan Universiteiten en leden van de
Eerste en Tweede Kamer.
De burgerluchtvaart heeft na de laat
ste wereldoorlog een geweldige lucht
brug geslagen over de Atlantische Oce
aan, welke Amerika en Europa scheidt.
Vijftien grote luchtvaartmaatschappijen
verzorgen dit luchtvervoer, waarvan
jaarlijks enige honderdduizenden passa
giers gebruik maken en dat nog steeds
toeneemt. De KLM verzorgt een aan
zienlijk deel van dit transatlantisch
luchtverkeer waaraan zij thans vijf jaar
deelneemt. Op de Noord-Atlantische
route neemt de KLM thans meer dan
twintig pet. van alle luchtvracht voor
haar rekening.
Op de vijf transatlantische KLM-lijnen
zijn van 21 Mei 1946 tot 21 Mei j.l. 5230
vluchten uitgevoerd, waarbij bijna
170.000 passagiers, 4.549.000 kg vracht
en 774.000 kg post over een gezamenlijke
afstand van 42.810.000 km werden ver
voerd. Gemiddeld werden dus in deze
vijf jaar 1046 oceaanvluchten per jaar
gemaakt of 20 per week. Het gemiddelde
is in de laatste jaren in feite hoger aan
gezien in de eerste jaren nog niet zo
frequent werd gevlogen als thans, zoals
bijv. deze zomer, waarin 34 transatlan
tische vluchten per week zullen worden
Uitgevoerd.
De 32-jarige Nederlandse kapitein J.
Linzel, die indertijd als gesneuveld in
Korea was opgegeven, is Zondag, verge
zeld van zes gewonde Belgische militai
ren en een Luxemburger, per vliegtuig
te Lyneham, in het Engelse graafschap
Wiltshire, aangekomen.
Alle gewonden zijn ondergebracht in
het N.A.F.-hotel te Wrougton. Zij zul
len daar minstens twee dagen in obser-
worden gehouden.
jeugd van het lieve vaderland geturnd
wordt, wij zouden haast zeggen het
meest nog door meisjes, want legio
bleek ook hier weer het getal der
plaatselijke gymnastiekverenigingen. Zij
gaven een fris en kleurig accent aan de
optocht, die geheel in het teken der ha
ringvangst stond. Er werden netten en
van alles meegevoerd, praalwagens, ge
wijd aan het bedrijf en verwante tak
ken van nijverheid, het reddingwezen
en zo meer. En imposant vooral was
het woud van vlaggen, van alle naties,
die in de loop der jaren goede maatjes
werden met Hollandse maatjesharing:
een wereldproduct.
Later in de middag kwamen het
hospitaal-kerkschip „De Hoop" en het
onderzoekingsvaartuig „Antoni van
Leeuwenhoek", die aan de vlootrevue
vóór Scheveningen hadden deelgeno
men, hun opwachting maken in de
IJmuider haven. Daar volgde tegen
de achtergrond van gepavoiseerde
schepen het hijsen van de Bedrijf,
schapswimpel voor de best verzorgde
haring van de teelt 1950. Drs. D. J.
van Dijk, directeur van het Bedrijf
schap voor Visserijproducten, ver
richtte de plechtigheid aan boord van
de K.W. 54, van schipper C. van Duin,
maar de eer was eigenlijk bestemd
voor de K.W. 39 welke echter bui
tengaats was. De heer Van Dijk
zeide in zijn toespraak onder meer,
dat de visserij wel niet de belangrijk
ste tak van vaderlandse bedrijvigheid
is, maar wel vooraan staat in zijn his
torische betekenis. Intussen is het
belang, in het bijzonder ook van de
haringvisserij, niet alleen groot voor
onze volksvoeding, maar ook als de-
viezenbron. Het vorig jaar werden
niet minder dan 850.000 kantjes aan-
In Vlaardingen, Scheveningen en
IJmuiden is Zaterdag de traditio
nele vlaggetjesdag gevierd Staande
op de stuurhut van de „Katwijk 51"
hees drs. D. J. van Dijk, de direc
teur van het Bedrijfschap voor Vis
serijproducten, de bedrijfswimpel.
De wimpel was aan dit schip toe
gekend, omdat het vorig jaar de
best verzorgde vis van dé Katwijkse
vloot aan de markt bracht.
gevoerd, elk gemiddeld 94 kilogram.
Het verzorgen van de kwaliteit is
daarbij onze grootste kracht. De heer
Van Dijk wenste de bemanningen van
de straks weer uitvarende vloot een
behouden teelt. Te voren had burge
meester Kwint van Velsen gesproken,
vooral als „gastheer" van de Katwij-
kers. Hij kondigde bij deze gelegen
heid de instelling van de Prijs van
IJmuiden aan. een medaille met oor
konde voor de eerstt haring, die hier
wordt aangevoerd. Van deze plechtig
heid, die met muziek werd opgeluis
terd, waren duizenden op de kade ge
tuige. Heel het na de oorlogsschade
verjongde IJmuiden leefde trouwens
mee; zo fris en feestelijk hebben wij
de vroeger altijd ietwat naargeestige
voorhaven van Amsterdam nog nooit
gezien. Dit bleek een nieuw IJmuiden
met een lachend, blozend gezicht.
Vele plaatselijke autoriteiten uit Den
Haag en Scheveningen, doch ook tal
van buitenlanders. Engelsen, Amerika
nen, Fransen, Zwitsers en Belgen maak
ten de tocht met de vloot voor Scheve
ningen mede. Zij hebben volop genoten
van dit evenement, dat jaarlijks ook
langs de wal en langs de duinen enor
me belangstelling trekt. De vaart ging
eerst naar de Wassenaarse Slag en
daarna terug langs de kust, waarna
men keerde bij Loosduinen. Daarna
werd de steven naar de haven gewend.
Aan de feestelijkheden te Vlaardin
gen ging een kranslegging aan de voet
van het vissersmonument voor hen die
op zee het leven lieten, vooraf. Enkele
oude vissers en -at bestuur van de Ver
eniging ter Bevordering van Visserij,
Handel en Nijverheid legden de kran
sen, waarbij het pijpercorps koraalmu-
ziek ten gehore bracht. Hierop begaven
zich de vele duizenden naar de VL. 61
„Jo", schipper Joh. Rog van de firma
C. van Toor Hzn., op welk schip de be
drijfschapswimpel voor de best ver
zorgde haring werd gehesen.
m
n
14. Het is geen spiegelgevecht, dat zich daar aan de voet van de grote trap van
het^slot afspeelt. Een vreemd schouwspel, dit tweegevecht binnen de muren van
de burcht. Maar Awain is vastbesloten de smet, die Haifa op de naam van zijn heer
geworpen heeft, te wreken. Met grote vermetelheid valt hij aan! Hij zal de ijdele
grootspreker wel eens leren! Hij klemt de tanden op elkaar en het is alsof de lome
moedeloosheid van de laatste dagen van hem afvalt.
Maar Awain moet al spoedig vaststellen, dat hij zich vergist heeft. Haifa blijkt
een geducht tegenstander te zijndie van zijn grotere lengte uitstekend profijt weet
te trekken. Met. een onverwachte lenigheid weet hij de listige aanvallen van Awain
te ontwijken en weldra gaan zijn verdedigende uitvallen over in een regen van
goedgerichte slagen, die Awain slechts met de allergrootste moeite kan pareren.
Maar Haifa blijft opdringen en hij hanteert het zwaard met zoveel kracht, dat zijn
tegenstander een onverwachte uitval slechts met moeite kan ontwijken. Maar daarbij
verliest hij het evenwicht en Awain komt ten val
„Sta oproept Haifadie onmiddellijk terugwijkt. Met een tegelijk verbaasde en
waarderende blik herstelt Awain zich. Ridderlijkheid kan zijn tegenstander niet
ontzeggen!
Weer gaat de strijd voort. Het rumoer van de tweekamp heeft velen verbaasd doen
toelopen. Maar geen der wapenknechten durft tussenbeiden te komen. Het past hun
immers niet zich in een meningsverschil van de edelen te mengen?
Pum-Pum, verontrust door het gekletter der zwaarden, komt om een hoek kijken.
Wat is dat? Heer Alfa en heer Awain en de blik waarmee zij elkaar in het oog
houden Hij snelt weg.
Geheel in beslag genomen door de inspanning van de strijd, hebben de beide
mannen nauwelijks oog voor hun omgeving. Meer en meer voelt Awain zich terug
gedrongen. Hoe zal hij Haifa kunnen weerstaan?
„Houdt op!" klinkt plotseling een hoge stem. Het is alsof er een schok door de
tegenstanders gaat. Met opgeheven zwaard zien zij op.
Daar staat, gewaarschuwd door Pum-Pum, de koningin zelf. Misnoegen ligt tn
haar ogen.
„Hoe waagt ge het,*' zegt ze luid, „de vrede van de burcht te verstoren7
Advertentie
een reserve aan gezondheid, waaruit
gij patten kunt na dagen van inspan
ning ol zorgen, om Uw vermoeide
lichaam en zenuwgestel weer snel te
versterken en te herstellen.
(Van onze speciale verslaggever)
Zaterdagavond heeft het eerste Neder
landse straalvliegtuig, S-14, boven
Schiphol zijn eerste proefvlucht gemaakt.
Deze korte vlucht is een volledig succes
geworden, maar toen de chef-invlieger
van de Fokkerfabriek, de bekende piloot
van Prins Bcrnhard Gerben Sonderman,
ruim één uur later van een tweede en
langere vliegtocht op Schiphol terug
keerde, moest hij door een defect aan
het landingsgestel een noodlanding ma
ken. Naast de betonnen startbaan, op de
zachte grasmat van Schiphol, maakte
Sonderman op kundige wijze een buik
landing. Hierbij werd de S-14 uiteraard
beschadigd, maar door de voortreffelijke
manier, waarop de piloot zijn toestel
aan de grond zette is de schade zó gering
gebleven, dat het vliegtuig volgende
week weer hersteld zal zijn.
Een groot aantal belangstellenden,
onder wie Z.K.H. Prins Bernhard en
verscheidene autoriteiten op luchtvaart
gebied, waren Zaterdagavond op Schip
hol aanwezig, toen invlieger Sonderman
om ongeveer half acht naar de startbaan
taxiede en voor het eerst met de S-14
de lucht inging. Hij cirkelde verschei
dene malen boven het vliegveld, alvo
rens te landen. Een week tevoren waren
reeds verschillende startproeven geno
men. maar hierbij was de S-14 niet veel
hoger dan drie meter boven de startbaan
gekomen.
RM
Ruim een uur na de luchtdoop van
de S-14 steeg Sonderman opnieuw op
om een tweede proefvlucht te maken.
Tijdens deze vlucht bemerkte hij
evenwel dat hij het landingsgestel
niet meer uit kon krijgen. Hij keerde
onmiddellijk terug, waarschuwde ra-
diotelefonisch de verkeerstoren en hier
na maakten Sonderman in de S-14 en
het grondpersoneel op het vliegveld
zich klaar voor de noodlanding. Op
de grond keek men gespannen toe,
toen de S-14 met gierende straalmotor
omlaag kwam. Een ambulance-wagen
en een brandweerwagen reden naar
de landingsplaats, maar tot ieders op
luchting hoefde men niet in te grijpen;
ongedeerd klom piloot Sonderman uit
de cockpit van het licht beschadigde
toestel.
Als de S-14 weer gerepareerd zal zijn
zullen zoals bij ieder nieuw type
vliegtuig nog verscheidene proef
vluchten gemaakt moeten worden. De
eerste kennismaking is invlieger Son
derman. naar hij verklaarde, echter
reeds uitstekend bevallen. De technische
storing aan het landingsgestel, die de
noodlanding noodzakelijk maakte, staat
natuurlijk helemaal los van het al of
niet voldoen van de S-14.
De S-14, een product van de Fokker
vliegtuigindustrie. dat in ons land werd
ontworpen en gebouwd, is een twee
persoons lesvliegtuig met straalmotor.
Het toestel is evenals de Gloster-Meteor
uitgerust met een Rolls Royce-straal-
motor, de „Derwent V". De S-14 echter
heelt in tegenstelling met de Gloster
Meteor slechts één straalmotor, die in
de romp is gebouwd. Het toestel, waar
voor ook in het buitenland grote belang
stelling bestaat, zal geëxposeerd worden
op de Fokkerstand op de belangrijke
internationale luchtvaarttentoonstelling,
die volgende maand te Parijs zal worden
gehouden. Als de S-14 aan de gestelde
eisen voldoet, dan zal dit lesvliegtuig
in de toekomst ongetwijfeld een ingrij
pende verandering in het opleidings
programma voor piloten van straalvlieg
tuigen teweeg brengen.
Tjjdens de reis van Prins Bernhard
in Zuid-Amerlka is gebleken, dat daar
vooral in Argentinië grote belang
stelling bestaat voor dit nieuwste pro
duct van de Fokkerfabrieken. Naar het
A.N.P. verneemt zijn de vorige week
tekeningen van de S-14 met beschrijvin
gen verzonden aan de luchtmachten
Advertentie
van Uruguay, Argentinië en Chili. Dit is
het resultaat van de besprekingen die
de heer Sonderman, die in het gevolg
van de Prins de reis meemaakte, in deze
landen voerde met Zuid-Amerikaanse
militaire luchtvaartautoriteiten. Deze
verzochten hem zo snel mogelijk gege
vens over de S-14 te willen opzenden.
In de Rotterdamse haven heeft 'n aan
varing plaats gehad, waarvan de kosten
voor herstel in de tonnen worden ge
schat. Het Noorse 7288 b.r.t. metende s.s.
„Brott" van de reder Dagfin Henriksen
te Oslo vertrok uit de Waalhaven naar
zee. Bij het uitvaren van die haven,
waarbij het schip doar drie sleepboten
geassisteerd werd, kwam het geladen
Griekse s.s. „Samos", groot 7176 b.r.t. en
toebehorende aan Rethymnis and Ku-
lukundig Ltd. te Londen, de haven in.
De „Brott" moest zoveel mogelijk de
bovenkant van de Waalhaven houden
om de „Samos" vrij te varen. Toen de
„Brott" daarna op de rivier kwam, was
het nodig, dat de sleepboten naar bak
boord uittrokken, om het schip ge
strekt op de rivier te krijgen. Vermoe
delijk is hierbij de sleeptros van de
voorste sleepboot gebroken.
Met aan boord een en zestig patiën
ten, die sedert vele jaren weinig anders
zagen dan de muren van hun kamer, ver
trok Maandagmorgen „De Gelderland",
een der bekende Usselmeerboten van de
rederij Ztvaag te Amsterdam, uit De
venter om een zesdaagse tocht door
midden-Nederland te maken. Het Ne
derlandse Rode Kruis in Overijssel, dat
sedert vijf jaar tot een hechte samen
werking van alle afdelingen is geko
men, organiseert deze tocht. Zoals men
ook in Overijssel is begonnen met het
organiseren van ziekenmiddagen voor
langdurige bedlegerige patiënten, mid
dagen waarvan deze zieken met volle
teugen genieten, zo is men er ook op
initiatief van dr. F. Delhez te Henge
lo, een der vooraanstaande figuren van
het Nederlandse Rode Kruis, toe geko
men deze boottocht te organiseren.
De boot is voer het bijzondere
deel geheel door het Rode Kruis
ingericht De patiënten verblijven
aan het dek. „De Gelderland" zal
dus gedurende zes dagen een drij
vend ziekenhuis zijn. Voor de avon
den is o.m. een projectie-apparaat
met films aan boord.
Men vaart Maandag over de IJssel
en het IJsselmeer naar Urk en dan
Dinsdag via Flevostad en Volendam
naar Marken. Des middags komt de
boot in Amsterdam voor een bezoek
aan de Oostelijke havens. Na ligging te
hebben gekozen aan de De Ruyterkade
gaat de tocht des avonds via de Am-
stel naar Amsterdam-Zuid. Woensdag
wordt Schiphol bezocht en vaart men
over de Westeinderplassen en de Bra-
semermeer terug naar Amsterdam,
waarna Donderdag een tocht volgt naar
IJmuiden en een bezoek aan de Wes
telijke havens van Amsterdam. Via het
Merwedekanaal gaat het vervolgens
naar de omgeving van Breukelen. Vrij
dag vaart de „Gelderland" naar Utrecht,
bereikt via Vreeswijk de Lek en gaat
dan naar Arnhem. Voor de Zaterdag
rest een tocht van Arnhem naar Deven
ter, waar de transportcolonnes klaar
staan om de zieken weer naar huis te
brengen.
Uit het
Engels
vertuid door
DICK
OUWENDIJK
„Wèlkom weer hier, mijn zoon," zei
hij.
Francis ging naar hem toe: „Hebt u
pijn, pater?"
„O, dat betekent niets. Een oude
kwaal. Ze willen een ziekte-geval van
maken, maar ik heb ze al gezegd, dat
ik morgenochtend de mis lees."
Francis wendt zich tot de gardiaan,
die bij de deur was blijven staan;
„Zoudt u een broeder misschien wat
wijwater willen laten halen?"
vroeg hij.
Terwijl de gardiaan het gevraagde
ging halen, streek Francis de oude man
over het voorhoofd, dat nat was van
zweet.
„Er gaat een genezende kracht van je
uit, mijn zoon".
„U hebt me, hier in dit huis, leren
bidden, pater".
„Ik weet het. Het is alweer zo lang
geleden. Je zei, dat je niet wist hoe je
moest bidden. Nu bidt je de mensen van
de rand van het graf".
Er was even een twinkeling in zijn
ogen, toen hij dit zei.
Francis schonk hem een glimlach te
rug. „Nu en dan, pater door God's ge
nade".
De gardiaan kwam met het wijwater,
in een tinnen melkmaat. Francis glim
lachte even bij de gedachte, dat pater
Sullivan altijd een oude limonadefles
met wijwater bij zich had, wanneer hij
de zieken bezocht. Hij sprenkelde een
weinig wijwater en pater Halloran
vouwde de magere handen, waarover
je de aderen als koorden zag lopen en
bereidde zich voor op het gebed.
„We zullen bidden voor uw herstel",
sprak' Francis. „We zullen beginnen met
het Onze Vader, omdat u mij geleerd
hebt zo te bidden".
Zij baden samen een uur lang. vele
Onze Vaders en Weesgegroeten, daarna
lag Francis een uur lang nadst het bed
geknield en bad hij alleen, geheel ver
loren in de geestelijke concentratie van
zijn gebed. Toen hij eindelijk de ogen
opende zag hij, dat de oude man rustig
lag te slapen. Hij gaf hem zijn zegen en
ging zachtjes lopend heen. Pas toen hij
op zijn kamer was besefte hij hoe groot
zijn uitputting eigenlijk was.
Pater Halloran las de volgende mor
gen in de kloosterkapel de H. Mis en
daarna was er geen sprake meer van,
dat hij niet de retraite zou kunnen lei
den. Tot zijn grote verlegenheid onder
vond Francis, dat er weer een nieuwe
„genezing" op zijn naam geboekt werd..
6
Evenals na de genezing van Maurice
Hennessy werd hij als het ware bele
gerd. Er ging geen dag voorbij of men
sen kwamen naar het klooster om te
vragen of pater Sable een H. Mis zou
willen opdragen voor de een, zou wil
len komen om te bidden voor een an
der of om de laatste H. Sacramenten
toe te dienen. Het waren oude vrouw
tjes met grote omslagdoeken, die het
kwamen vragen, of kinderen op blote
voeten, en soms ook mensen die per
auto kwamen. Hij leende dan een fiets
van een der broeders en legde vele ki
lometers af in weer en wind om aan
alle verzoeken te voldoen. Er volgden
zovele genezingen, dat al spoedig het
woord „mirakel" de ronde deed, zonder
dat hij het kon verhinderen.
Wanneer hij niet over de stoffige we
gen fietste op weg naar de zieken, wan
delde hij over het smalle pad, dat het
terrein van het klooster scheidde van
het meer, of hij bevond zich op het
kleine kerkhof aan het einde van het
pad, een kleine ommuurde hof met de
graven der broeders, kleine stenen krui
sen, die ieder de naam droegen van een
overledene, de datum van zijn overlij
den en het aantal jaren, dat hij in de
orde was geweest. Op ieder graf lag een
metalen doos in de vorm van een kruis,
waarin zich een kinderlijk kruisje be
vond, gemaakt van schelpen, gevonden
aan de oever van het meer; zo had
iedere dode zijn stenen kruis, zijn doos
en schelpen-kruisje. Aan het einde van
het pad tussen twee rijen graven stond
een beeld van O. L. Vrouw in blauw
gewaad tegen een stenen achtergrond,
waarop met schelpen de letters B.V.M.
waren aangebracht. Bij" deze grotto was
het jongste graf, dat van broeder Ansel-
mus.
Dit kleine kerkhof lag tussen het meer
aan de ene en de moestuin aan de andere
zijde, je kwam er door een smeedijzeren
hek aan het einde van het pad langs
het meer. Een grote sycamore spreidde
er zijn takken over uit en in de zomer
zweefde er de zoete geur van kamper
foelie.
Toen Francis zich in 1930 in het kloos
ter bevond, had hij het kleine kerkhof
slechts vluchtig bekeken; hij wandelde
nooit andere dan over het pad langs het
meer of langs de oever van het meer
zelf. Nu voelde hij zich sterk aange
trokken tot deze plek, waar de monni
ken hun laatste rust vonden aan het
einde van hun aardse loopbaan. Boven
dien gaf het feit, dat ook broeder Ansel-
mus er nu rustte, aan de plaats een
verhoogde aantrekkelijkheid; hij had
het gevoel alsof hij op kerkelijke wijze
tekort zou schieten jegens de oude man.
wanneer hij weg bleef. Dan was er nog
iets anders. De plaats ademde rust en
zelf was hij óp. Een mens hoorde niet
zo vermoeid te zijn op een leeftijd van
zeven en veertig jaar. Hoorde? Hij glim-
laohte even bij de gedachte. Dat leek op
zijn vader. Sir John had altijd beweerd
dat een mens zus of zo niet behoorde te
denken. Dat hij dit „behoorde te willen"
of daaraan de voorkeur „behoorde" te
geven. Het nam het feit niet weg. dat
de mensen voortgingen met te denken
zols zij niet behoorden te denken en te
verlangen, wat zij niet behoorden te ver
langen.
Dit feit bleef bestaan, omdat het feit
van de non-conformiteit der menselijke
natuur bestond. Zo bleef ook het feit
bestaan, dat Francis Sable op een leeftijd
van zeven en veertig jaar zo vermoeid
was alsof hij een bestaansstrijd van hon
derd jaren achter de rug had. De laatste
zestien jaren, geheel gewijd aan gebed,
vasten en nachtwaken, hadden hem uit
geput. Misschien dat hij de kracht zou
ontvangen om door te gaan. Misschien.
Maar iedere keer, dat hij met alle inten
siteit bad voor het herstel van zijn ziek
te, voelde hij dat er iets uit hem weg
vloeide, dat niet meer te herstellen zou
zijn. Soms kon hij zich niet onttrekken
aan het verlangen, dat hij daar naast
het graf van broeder Anselmus maar
voorgoed te rusten werd gelegd.
IWordt vervolgd).
Advertentie
AO
OC//mT
ON'ON CU® >5 MliolÓSACCO
Y*r'—/
Daardoor kon de voorsteven van
de „Brott" niet naar bakboord wor
den overgetrokken, met het gevolg,
dat het schip dwars de rivier over
liep en eerst het aan de Lekkade
liggende Finse s.s. „Norma", groot
1517 b.r.t en eigendom van de
Finska Angfartygs A/B te Helsin
ki, en daarna de remmingswerken
ramde.
Van de „Norma" werden de stuur-
en de bakboordverschansing ingedrukt.
Op het achterdek viel schade te note
ren aan het stuurwerk. dat geheel ver
nield werd. Op het sloependek werd
een reddingboot gekraald. Bovendien
braken de zes trossen, waaraan de
„Norma" gemeerd lag. De kademuur
en het remmingswerk aan de Lekkade
liepen over een lengte van twaalf me
ter schade op.
De „Brott" had geringe schade aan de
voorsteven en heeft de reis vervolgd;
de „Norma" moet in het dok.
Op de Nieuwe Maas is ter hoogte van
de Schaardijk te Rotterdam een provi
andscheepje overvaren en gezonken. De
schipper van het vijf ton metende boot
je, de 21-jarige D. J. B. van Weelen uit
IJsselmonde, had even het roer in de
steek moeten laten om de motor na te
kijken. Het scheepje veranderde daar
door van koers en kwam dwars voor
de boeg van het 800 ton metende mo
torschip „Eider", dat de proviandvaar-
der ramde, waardoor het vaartuigje
zonk, de schipper meesleurend. Schip
pers in de buurt, die het ongeluk za-
gen gebeuren, wisten de man. die ver
wondingen had opgelopen, nog te red
den.
In het verslag over 1950 van de Co-
op. Zuivelbank te Leeuwarden wordt
medegedeeld, dat in 1950 894 millioen
kg melk aan de zuiverfabrieken in
Friesland werd afgeleverd tegen 830
mill, kg in 1949. De gestegen melk-
aanvoer aan de fabrieken in ons land
resulteerde in een toeneming van de
boterproductie met ruim 11 pet., een
iets dalende kaasproductie en een sterke
stijging van de overige melkproducten
als gecondenseerde melk en melkpoe
der met ruim een derde van de in 1949
geproduceerde hoevéeiheden. De bin
nenlandse boterconsumptie liep achter
uit en is thans per hoofd der bevolking
ongeveer de helft minder dan voor de
oorlog. De sombere beschouwingen
van kort na de oorlog, als zou de rol
van de boter weldra zijn uitgespeeld,
zijn tot dusver niet bewaarheid ge
worden, al blijkt, dat de boterpositie
kwetsbaarder is geworden, doordat zij
minder steun vindt in de binnenlandse
consumptie.
(Van onze Haagse redactie)
Voor de derde maal stonden Zaterdag
morgen de gebroeders De Vilder en L.
Doedes voor de Raad van Cassatie te
Den Haag, zodat ze dus voor de zesde
maal terecht stonden. Prof. mr. Lange-
nteyer, Procureur-Fiscaal, vond deze
gang van zaken zeer onbevredigend. Dit
maal was de officier van Justitie te Arn
hem in beroep gegaan tegen de uitspraak
van het Arnhemse hof die zowel de ge
broeders De Vilder als L. Doedes ont
sloeg van rechtsvervolging. De dagvaar,
ding bevatte thans de beschuldiging, dat
de gebr. De Vilder gedurende de oorlog
materialen hebben doen leveren en
werkzaamheden hebben doen verrichten
ten behoeve van de vlieghaven Schel-
lingwnude en de vliegvelden Schiphol,
Valkenburg, Declen en Twente, die door
de Duitse luchtmacht werden gebruikt.
Doedes werd er van beschuldigd de ver
groting van het vliegveld GillenRijen
te hebben uitgevoerd.
Eén van de verdedigers, mr. Wycker-
held Bisdom, deed, evenals het Arnhem
se Hof gedaan had, een beroep op
overmacht ingevolge een noodtoestand.
De verdachten, die onder bedreiging aan
het werk begonnen zijn. hebben dit met
tegenzin voortgezet. Het ging volgens
hem niet meer aan deze mensen te straf
fen.
Prof. Langmeyer de Raad werd
gepresideerd door prof. Verzijl con
cludeerde tot verwerping van het beroep
ten aanzien van de zaak-Doedes. De zaak
van de gebr. De Vilder lag volgens hem
veel moeilijker. Het zijn, aldus de Pro-
H. M. de Koningin heeft aan dr. F.
M. Fentener van Vlissingen, voorzitter
van de Raad van Beheer van de Jaar
beurs te Utrecht, de gouden medaille
voor voortvarendheid en vernuft van de
cureur-FiscaaL wel behoorlijke mensen
geweest, maar geen uitnemende Neder
landers. Hij betwijfelde het of de Secre
taris-Generaal, aan wie zij advies ge
vraagd hadden, wel de juiste instantie
was om advies te vragen.
Zijn conclusie ten aanzien van de gebr.
De Vilder luidde: vernietiging van het
vonnis van de Arnhemse Strafkamer en
verwijzing van de zaak naar een aan
grenzende rechtbank. De gebroeders De
Vilder zouden dus eventueel voor de 7de
maal terecht moeten staan!
De uitspraak volgt op 16 Juni a.s.
In tegenstelling tot andere Zaterda
gen, waarop de Amsterdamse effec
tenbeurs eenzaam en verlaten blijft,
trokken de beursbezoekers Zaterdag
ochtend in groten getale op naar de
zetel van de Ver. v. d. Effectenhandel,
om het bestuur op een aldaar gearran
geerde receptie te feliciteren met bet
75-jarig bestaan der Vereeniging.
Het dagelijks bestuur, bestaande ait
de heren William Schrikker, L. Proos
Hoogendljk, C. J. baron Schimmel-
penninck van der Oye, J. C. van Mar
ken en mr. U. N. J. de Graaf nam de
gelukwensen in ontvangst. Het hoog
tepunt van de receptie was wel, toen
Z.K.H. Prins Bernhard de beurszaal
betrad en het bestuur zijn gelukwensen
aanbood.
Na afloop van de Zaterdagochtend te
Amsterdam in het beursgebouw gehou
den receptie ter gelegenheid van het 75-
jarig bestaan van de Ver. V. D. Effecten
handel werd des middags in het Amstel-
hotel alhier een lunch gehouden voor
genodigden en enige buitenlandse gas
ten. Onder de aanzittenden bevond zich
ook de minister van Financiën, prof. mr.
P. Lieftinck. De voorzitter van de Ver
eniging, de heer William Schrikker,
werd benoemd tot ridder in de orde van
de Nederlandse Leeuw en de algemeen
Huisorde van Oranje toegekend. Van de
stad Utrecht heeft hij de gouden ere- secretaris, mr. U. N.^de Graaff, tot offi
.medaille ontvangen.
cier in de orde van Oranje-Nassau.
