ALS AAN DE LOPENDE BAND KOMT
DE HARING AAN BOORD
a
A
Politie neemt muziekinstrumenten
van een circus in beslag
Contact-Comité Korea-vrijwiliigers Bijdrage wegens
Laat heb ik II
bemind
Schudden, kloppen en jonassen om de
groene uit het net te krijgen
X
Zilveren priesterfeest
Mgr. Van Hussen
VOOR DE VUIST1
WEG1
HALEN VAN DE VLEET
HET ZWAARSTE WERK
ECONOMISCHE AMBTENAREN OVERSCHREDEN
BEVOEGDHEID NIET
m
Aan geduld van de Buma kwam een einde
Vertraging van post uit
Engeland
Dr. A. Loudon
WlOMEIERS
Mevr. Den Ouden tot voorzitster gekozen huishoudschade
door ETHEL MANNIN
2
DINSDAG 29 MEI 1951
PAGINA 3
Constructie van de vleet
Wm:. u
S!W_ hr
Het kaken
MINISTERS GEVEN HUN OORDEEL
Bij onderzoek bij een
Haagse N.V.
Brief van Kardinaal Montini
Onderzoek wordt ingesteld
Pastoor L. G. van Ruyven f
Bedevaart Pax Christi-
beweging
Secr.-gen. permanent Hof
van Arbitrage
Oud-minister Van Lidth
de Jeude ziek
Niet voor de vuist weg
RIJWIEL <S MOTOR
Verzetsster ingetrokken
Salarissen vice-president
en leden Raad van State
Post voor militairen
Wijziging in de betaalbaar
stelling
Ned. Comedie naar N.-Guinea
en Indonesië vertrokken
Carl Schuricht ziek
Bestrijding van runder-
tuberculose
Examens
(Van onze speciale verslaggever)
A Is aan de lopende band komt in de nacht de haring aan boord. Een schier
eindeloze baan van donker druipende netten, meer dan twee kilometer
lang, die uit zee omhoog komt en over een vernuftig stel rollen rustig en
regelmatig, breeduit boven dek komt aangeschoven. In de midscheeps is met
planken een ruimte afgeschoten, aan weerszijden langs de verschansing nog eens
onderverdeeld in een zestal hoge witgeschilderde houten bakken, welke kreb-
ben worden genoemd; de overgebleven ruimte ertussen is de last. Terwijl het
net aan stuurboord binnenloopt, staat een zestal vissers in de last met de rug
tegen de bakboordkrebben en schudt de netten leeg. Dit is de nachtelijke danse
macabre van de groene, zoals wij er urenlang gefascineerd naar gekeken hebben
in het schijnsel der lampen, die als een guirlande over de lengte van het dek
zijn uitgehangen. Dat is een schudden, kloppen en jonassen zonder eind, waarbij
de haring promp uit de mazen losraakt en direct in de last yalt of, zoals de meeste,
de wonderlijkste sprongen en buitelingen maakt hoog de lucht in, eer zij her
en der op het dek belanden. Zo vlogen de haringen, terwijl wij daar stonden, ons
letterlijk om de oren, zodat wij spoedig, uitwijkend naar de verschansing, een
betere positie kozen, waar wij tegelijk in het aandeinend water tegen het zwaar
slingerend schipuit de donkere krochten der zee tussen vals lichtende bruis-
koppen uit, de netten zagen oprijzen, de gevangen vis geheimzinnig fosforise-
rend onder het oppervlak. En m het duister doorwaaide verschiet had men het
zicht op a.idere schepen van de vloot, herkenbaar aan dezelfde figuur van licht
jes: de rechte rij van deklichten, de vaste scheepslichten in de mast en de extra
voorgeschreven stagvormig geplaatste vislichten tijdens het halen van de vleet.
en twee „jongsten" en tenslotte het
reepschietertje en bet afhoudertje. Allen
komen aan het schieten en bergen van
de vleet te pas, hun werkzaamheden
zuiver op elkaar afgesteld. De sterk-
sten vieren en halen de netten, die uit
het ruim omhoog, en later natuurlijk
weer omlaag, soepel over rollen lopen,
Uit de korte voorberichten, die wij
radio-telefonisch van zee uit gaven,
herinneren de lezers zich wellicht hoe
Wij de eerste nacht op de visgronden,
ergens tussen de 56e en 57e breedte
graad, al bitter weinig succes hebben
gehad. Eén eenzame, verdwaalde ha
ring vingen wij en verder zo'n tiendui
zend makrelen, die na het binnenhalen
van de vleet, als zonder waarde voor
deze visserij, nutteloos in zee terug
gingen. Daar ook de overige schepen
van onze combinatie van zes practisch
niets vingen, had het geen zin de jager,
dat is het vlugste schip, met de geza
menlijke buit huiswaarts te zenden en
zo misten wij de kans om met ónze ha
ring mede onder de eersten op de va
derlandse markt te verschijnen. Een.
grote strop voor reder en vissers en
een strop voor ons, die anders Qonder.
dag reeds de thuisvaart hadden aan
vaard. Deze werd nu uitgesteld tot
Zaterdagmorgen, zodat men tenminste
's Maandags met de buit van nog twee
visnachten aan de markt komen kon.
En inderdaad was het schot van de vol
gende nacht beduidend gelukkiger.
Onze schipper had nu zijn plaats for
tuinlijker gekozen: wij schoten even
Westelijk van de Grote Vissermansbank
en het resultaat was 30 kantjes: 30.000
haringen. En de derde nacht kwamen
daar nog eens 15 kantjes bij. Wij moch
ten tevreden zijn- Ook de andere sche
pen van ons groepje hadden redelijk
geluk: onze jager kreeg in totaal 256
kantjes mee, behalve zijn eigen vangst
ook die der anderen, welke In zee werd
overgehesen. Ook wij stapten toen op
de jager over en arriveerden full speed
Zondagavond in IJmuiden. Maandag
ochtend werden die kantjes in Katwijk
aan Zee geveild. Zij maakten niet meer
de fantastische prijzen van de eerste
aanvoer op Vrijdag en Zaterdag, maar
-.onze reder, de heer Nicolaas Parlevliet
te Katwijk aan Zee, mocht content
Wezen. Waren er ons al vier jagers van
andere combinaties vóór geweest, er
moesten er ook nog vier achter ons ko
men.
De prille, de g oene, de maatjesha
ring, waar heel 't vaderland zo tegen
eind Mei begerig naar uitziet, die
feestelijk bevlagd wordt binnenge
haald en verkocht, zoals men in Zui
delijker contreien de jonge wijn met
groene kransen eert en uitschenkt,
wordt gevangen met het drijfnet, de
vleet. Dit is een aaneenschakeling
van doorgaans zeventig netten van
elk dertig meter breed en ongeveer
7 meter lang. Deze netten hangen als
een gordijn in zee, slechts met de
logger verbonden door de reep, een
lang, polsdik kabeltouw, dat, 'n eind
onderlangs de netten, het geheel rug-
gegraat verleent en tevens strak
houdt. Het net drijft niet aan de op
pervlakte, maar iets er onder, van
boven gezoomd door een stevige lijn
met kurken vloten, de befven-spee-
rup, die weer met korte lijnen, sei
zings, aan de eigenlijke drijvers
hangt, de breels of Schotse blazen:
grote, peervormige gummiballen, het
meest gelijkend op die, welke aan
hotelkamersleutels zitten, maar dan
witgeschilderd en monsterachtig
groot. De onderzoom van de netton
heet onder-speerup en zit weer met
seizings vast aan de reep, het zware
kabeltouw, dat, nog dieper zwevend,
de zaak in zijn fatsoen houdt en bo
vendien hanteerbaar maakt. Want
met de reep wordt de vleet bestuurd,
uitgevierd of geschoten en later inge
haald. De reep wordt op zijn beurt
bestuurd door de motorwinch, die
hem uitviert en binnen trekt, al naar
het pas heeft- Tot de vleèt behoort
tenslotte nog het joon, een witte stok
met rood-wit-blauw baken, dat het
begin van de nettenreeks markeert-
Op een logger varen zestien man; de
schipper, de stuurman, de eerste en
tweede motordrijver, de kok, vier matro
zen. een „zeven-achtste", twee „oudsten"
Het werk is pas zwaar, wanneer zij
binnenkomend vol vis zitten. Beneden
in het reepluik waakt de reepschieter,
die moet zorgen, dat de kabel keurig
op- en afrolt, het afhoudertje heeft zijn
plaats achter de wineh en dient er op
te letten, dat de reep die ordelijk pas
seert. Anderen zorgen voor het aan- en
afslaan van de seizings, die het net bo
ven met de breels en beneden met de
reep verbinden, wat allemaal met een
bepaald soort knoop gebeurt. De kok
tenslotte staat in het netterruim en
ziet toe, dat hier niets in de war gaat,
zodat de vleet bij het binnenkomen
zich steeds weer keurig stapelt om bij
het volgend schot vlot te kunnen uit
lopen. Alles heeft zijn vast ritueel, zo
als het al op de zeilloggers was en
vroeger op de bommen. Eerst voor het
schieten in de avond gezamenlijk een
bakkie troost, na afloop de avondbrood
maaltijd en de kooi in. Om half één
's nachts is het bakkie weer „baal'", zo
als dat in vissermanstermen heet. Het
„Bakkie baal! Bakkie balé!" is de haast
sinistere wekroep, die de slaapdronken
vissers in het logies uit hun kooien doet
rollen om aan de dampende drinkkom
kracht te verzamelen voor het zwaarste
werk van het etmaal: het halen van de
vleet.
Na een uur of wat, halverwege de
vleet, wordt een ogenblik gepauzeerd
voor nog een bakkie, en dan volgt de
rest van de netten. Het is dan lang
zamerhand tijd geworden voor het
ontbijt. Zodra alle netten binnen zijn
en de buit keurig in de krebben en
als er veel is in de last bijeen ge
schept, is het bakkie voor de derde
keer baal en wordt er gegeten. En
dan is het tijd voor het belangrijke
werk van het kaken. De Engelsen
wachten daarmee tot zij met hun
vangst aan wal zijn, maar de Holland
se vissers zouden het volk van Wil
lem Beukelszoon niet zijn, wanneer
zij die voor de kwaliteit van de ha
ring zo belangrijke operatie niet on
middellijk verrichtten.
En wat daarbij komt kijken bij
een gelukkige visserij wordt bij
enig nadenken wel duidelijk. Het
kaken is een kleine ingreep met een
speciaal kaakmesje in de gevangen
haring, feitelijk één beweging, waar
bij de onderkaak, de kieuwen en de
gal worden weggenomen. Iets van
het ingewand blijft dus achter,
maar de voor het aroom van de vis
gevaarlijkste delen zijn op slag ver
wijderd. En al gaat dit werk haast
nog sneller dan het pitten van
aardappelen, wanneer door zo'n tien
paar handen een 40.000 of 50.000 ha
ringen moeten gaan en later in de
teelt nog véél meer, dan is het waar
lijk geen sinécure. Ook dit alles
gaat snel en harmonisch: de „bol-
lenman" zorgt er voor, dat de mand
vóór elke kaker gevuld blijft en de
manden met gekaakte haring snel
worden doorgegeven aan de „inleg
gers". Deze staan aan grote houten
bakken, warbakken, en vermengen
de haring met zout, ze flink met
houten scheplepels dooreen woelend.
Vanuit de warbakken gaat de ha
ring de ton in; van de kleine, prille
soort zoals die op het ogenblik ge
vangen wordt, kunnen er duizend
in, grotere soorten komen tot 800 a
900. Ongeacht dit verschil heet zo'n
met gepekelde haring gevulde ton
een kantje. Zeventien kantjes, dus
zeventien tonnen, vormen een last.
De laatste etappe van het werk, nadat
de bloedige resten van het kaken van
dek en van handen en plunje der ka-
kers zijn gespoeld, is nog het kuipen,
het dichtslaan van de tonnen, gereed
voor de wal. Het middagmaal is dan
wel verdiend en de kooi erna niet min
der; als lood laten de vissers zich op
hun stromatrassen zakken. Het is dan
al ver in de middag en na weinige uren
zal het „bakkie baal" weer in het logies
klinken, thans voor het nieuwe avond
schot. FRED THOMAS
Staande in de last schudden, kloppen en jonassen de vissers de haring uit het
binnenlopende net.
Op vragen van het Tweede Kamerlid
Van de Wetering (C.H.) in verband met
het optreden van een drietal ambtenaren
van de Economische Politie bij^ een N.V.
te Den Haag, hebben de ministers van
Economische Zaken en vap Justitie o.m.
medegedeeld, dat bij deze N.V. een onder
zoek moest worden ingesteld ter controle
op de naleving der prijsvoorschriften.
Ten einde de waarheid aan de dag te
kunnen brengen, alsmede om de omvang
en de ernst van de vermoedelijk gepleeg-
Haringlogger bij het schieten van de
vleet, do visvlaggen in top. Al ver
der over zee weg drijven de breels,
de Schotse blazen, als een snoer van
reusachtige miereneieren.
i 5
de feiten te kunnen vaststellen, hebben ge
noemde opsporingsambtenaren het nood
zakelijk geoordeeld inzage en, toen deze
werd geweigerd, uitlevering ter inbeslag
neming te vorderen, o.m, aan de leden
van de directie, van bepaalde boeken en
bescheiden. Toen aan dit bevel niet werd
voldaan, hebben de ambtenaren de wei
gerachtige personen aangehouden, ter
voorgeleiding aan de Officier van Justitie.
Bij het met laatstgenoemde functionaris
gepleegde overleg heeft deze verdere aan
houding, alsmede voorgeleiding, niet nodig
geoordeeld. x
De ministers hebben geen redenen om
aan te nemen, dat de ambtenaren de hun
bij de wet toegekende bevoegdheden heb
ben overschreden; bij het onderzoek waren
de ambtenaren niet gewapend. Zij zijn
van oordeel, dat er geen termen zijn te
gen de betrokken ambtenaren een straf-
vervolging in te stellen of maatregelen te
gen hen te nemen.
Hoewel de minister van Justitie over-
tuied is dat de bestaande opleiding van
nnsoorinesambtenaren aan redelijke eisen
vSldoetf moet hu erop aandringen dat bij
die diensten, die zijn belast met de op
sporing van economische delicten, slechts
personen worden aangesteld, die voldoen
aan de minimumeisen, welke naar het oor
deel van de coördinatie-commissie aan d«
opleiding van ambtenaren van zodanige
diensten behoren te worden gesteld.
21. Moeizaam krabbelt de oude knecht, die voor de gevangenen pleegt te zorgen,
overeind. Pijnlijk grijpt hij naar zijn hoofd. Het lijkt wel of er lood in zit, zo zwaar
is het'! Het bonst en hamert van alle kanten. Wat is er met hem gebeurd? Is hij
niet eten gaan brengen aan die twee edele heren? Maar hoe komt hij dan hier buiten
de kerker? Het laatste, wat hij zich herinnert is toch, dat hij juist binnen was
gekomen.
Achter hem komen Awain en Haifa voorzichtig te voorschijn. Als het waar is wat
zij vermoeden, mogen zij niet langer wachten. Heeft Draga werkelijk Pum-Pum
opgesloten? Dan moeten zij ingrijpenvóór de wachter alarm slaat. Maar de oude
wapenknecht heeft helemaal geen aandacht voor wat er om hem heen gebeurt. Hij
pakt zijn speer op en maakt met zijn logge hand het luikje In de kerkerdeur open.
Half voorovergebogen kijkt hij naar binnen.
„Wel alle wel alle stottert hij. Bevend strijkt hij zich over de baardstoppels
van zijn kin, die van schrik net zo rechtop zijn gaan staan als de paar verdwaalde
haren, die zijn gladde bol nog rijk is. Hij kijkt recht in de boze ogen van Pum-Pum.
De kleine man is woedend op zichzelf, omdat hij zich door die vrouw met haar
stekende ogen zo heeft laten overbluffen. Hoe had hij ook kunnen denken, dat zij
de deur voor zijn neus dicht zou werpen, nadat hij haar nog geholpen had de
wachter naar buiten te slepen! Wat heeft Draga eigenlijk met dit alles te maken?
Hoe komt hii hier uit?
Boos kijkt Pum-Pum om zich heen, maar het knarsen van het luikje in de deur
leidt zijn aandacht af. Kwaadaardig kijkt hij naar het brede gezicht van de wachter
met zijn grote schrikogen. Wat moppert die man toch allemaal?
„Dlvergen!" stamelt de man, „een dwerg in plaats van edele heren. Toverij...''
Verder komt hij niet. Pum-Pum ziet hem de ogen nog wijder opensperren. Dan,
met een schrille kreet, ia het gezicht plotseling verdwenen.
Angstig kijkt Pum-Pum naar de deur. Wat gebeurt er daarbuiten?
(Van onze correspondent)
Na de voorstelling van het Circus
Royal te Veendam heeft zich een onge
wone gebeurtenis afgespeeld- De politie
te Veendam nam namelijk de muziek
instrumenten in beslag en gelastte de
musici, die het circusorkestje vormden,
naar het bureau te gaan voor een ver
hoor.
Er was reeds jaren lang een gespan,
nen verhouding tussen de directie van
het Circus Royal en de Buma, het bu
reau voor muziekauteursrechten. On
danks herhaalde aanmaningen van dit
bureau weigerde de directie van Circus
Royal al geruime tijd het auteursrecht
te betalen, dat zij verschuldigd was voor
de muziek die tijdens de voorstelling
ten gehore werd gebracht-
Mgr. van Hussen, nationaal directeur
'van de Pauselijke Missiegenootschappen,
heeft Zondag in Den Haag zijn 25-jarig
priesterfeest gevierd. In de kerk van de
H Jacobus droeg hij een pontificale
Hoogmis op met pontificale assistentie
van Zijne Excellentie mgr. Paolo Giobbe
Pauselijk internuntius. Rector H. Schra-
ma en rector W. Simons fungeerden als
diaken en subdiaken. De vicaris-generaal
van het bisdom Haarlem mgr. N. Am-
nierlaan was presbyter assistens, terwijl
mgr. mr. Fr. op de Coul, directeur van
het R. K. Centraal Bureau voor Onder
wijs en Opvoeding, en mgr. Bekkers als
tvoondiakens fungeerden. In het pries
terkoor had o.a. plaats genomen mgr.
Pompe, deken van Den Haag.
Na de pontificale Hoogmis las mgr.
Giobbe een schrijven voor van het
staatssecretariaat van Z. H. de Paus,
waarin mgr. J. B. Montini namens de H.
Vader mgr. van Hussen gelukwenste met
zijn zilveren priesterfeest en waarin hij
uitdrukking gaf aan de grote achting en
erkentelijkheid van Zijne Heiligheid
voor hetgeen mgr. v. Hussen in zijn
priesterleven gedaan heeft en nog doet,
vooral voor de bevordering van het Mis
siewerk. Tot slot verleende de H. Vader
aan de jubilaris Zijn Apostolische Zegen,
die Hij ook uitstrekte over allen, die het
feest zouden medevieren.
Het hoofdbestuur van de P.T.T. in
Nederland heeft klachten ontvangen
over vertraging van voor Nederland
bestemde post uit Engeland. De post
dienst in Engeland onderzoekt nu deze
klachten. Reeds is gebleken, dat in de
vooravond, na sluiting van de handels
kantoren, ter verzending aangeboden
post van een zodanig grote omvang
dat tijdige verwerking van de brieven,
die met de nachtpostvlucht moeten
worden verzonden, niet altijd mogelijk
is.
Gisteren is in het St. Franciscus-
Gasthuis te Rotterdam overleden pas
toor L. G. van Ruyven. Hij werd ge
boren 10 October 1884 in Monster. Op
15 Augustus 1909 werd hij priester ge
wijd en daarna was hij kapelaan in Vo-
lendam en Amsterdam (H. Nicolaas bin
nen de Veste). In 1929 werd hij tot
pastoor benoemd in Den Burg (Texel),
waarna hij in 1935 tot pastoor benoemd
werd van de St. Jozef parochie te Rot
terdam.
De sterbedevaart van* de Pax Christi-
beweging naar Den Bosch, die wegens
het pokkengevaar was uitgesteld, zal
nu 31 Augustus en 1 en 2 September
gehouden worden.
Buma, die als gemachtigde optreedt
Voor vrijwel alle componisten in ens
land en velen uit het buitenland, stuur
de vele brieven, doch zonder succes.
Volgens de algemeen inspecteur, de
heer J. Dóuwes, werd de Buma reeds
twee maal gemachtigd civiel rechter
lijke middelen te hanteren en een kwart
van de recette in beslag te nemen, doch
telkens viste zij achter het net, in
hoofdzaak doordat het circus dan van
eigenaar verwisselde.
De President van de Arr. Rechtbank
te Groningen gaf thans aan de Buma
verlof om beslag te leggen op een kwart
van de recette.
Toen de deurwaarder bij de circus
kassa vertelde dat de eigenaar, de heer
Teuteberg, een kwart van de recette
moest afstaan, werd hem medegedeeld
dat het circus geen eigendom meer was
van de heer Teuteberg, doch van mevr.
Akkerman. Een met de hand geschre
ven verklaring werd als bewijsstuk ge
toond. Op dat moment ging het licht
uit. Toen de circusleden het „defect"
weer verholpen hadden, bleek de kassa
verdwenen. Er zijn minstens 150 voor
stellingen geweest, waarvoor geen Bu-
mareehten zijn betaald-
Daarna gaf de substituut officier, Jhr.
mr. van der Wijck, opdracht tot het in
beslag nemen van de muziekinstrumen
ten. Des nachts begon het verhoor op
het politiebureau van de musici. Later
konden zij naar hun wagens teruggaan
met achterlating van enkele kostbare
instrumenten.
Tot secretaris-generaal van het Per
manente Hof van Arbitrage is benoemd
dr. A. Loudon, Hd van de Raad van
State. Hij is als zodanig opvolger van
wijlen jhr. mr. A. M. Snouck Hur-
gronje. Dr. Loudon is sinds 1947 lid van
de Raad van State.
De heer Loudon is in 1892 in Den
Haag geboren. Hij promoveerde te
Leiden in de rechten. In 1920 trad hij in
diplomatieke dienst. Als zodanig was
hij werkzaam n Londen, Buenos Aires,
Madrid en Bern. Destijds was hij Ne
derlands vertegenwoordiger bij de Vol
kenbond. In 1938 kreeg hij de belang
rijke post van gezant te Washington en
vsn 1942 tot 1947 was hij ambassadeur
aldaar. Jhr. Loudon is voorzitter van
het Residentie-orkest.
Tijdens de bijeenkomst van het wereld-
petroleum-congres gistermiddag in de
Ridderzaal te Den Haag is jhr. ir. O. C. A. v.
Lidth de Jeude. president van de raad var.
bestuur van het Koninklijk Instituut van
Ingenieurs en oud-minister van Waterstaat,
onwel geworden. Hij is naar het ziekenhuis
Bronovo te 's-Gravenhage overgebracht
Wij hebben zo het idee, dat de voor
zitter van de K.A.B. op de massale
herdenkingsbijeenkomst van zijn or
ganisatie ter gelegenheid van de lus
tra der vermaarde sociale Pauselijke
Encyclieken, niettegenstaande zijn
geestdrift, niet voor de vuist weg,
maar welvoorbereid en weloverwogen
heeft gesproken. Zijn woorden winnen
daardoor aan betekenis en bedoeling.
De uitspraak, dat de K.A.B. voor geen
moeilijkheid uit de weg gaat, dat zij
dat niet mag en niet wil, omdat zij
zich direct verantwoordelijk weet voor
de belangen van meer dan een mtl-
lioen mensen, was dan ook zoveel als
een programpunt. Wij hadden de
ze woorden gaarne gehoord uit de
mond van de Nederlandse regeringen
sinds 1945, die zich direct verantwoor
delijk hadden moeten weten voor de
belangen van tien millioen Nederlan
ders en een veelvoud daarvan aan In
donesiërs, mits deze woorden dan ook
door daaraan evenredige daden waren
gevolgd. „Behüt' Dich Gott. es wïr'zu
sehön gewesen, es hat nicht sollen
sein".
Advertentie
Het Contact-Comité Detachement Ver
enigde Naties Korea, dat onlangs werd
opgericht, hield gisteravond te Den Haag
zijn eerste bijeenkomst van familieleden
der vrijwilligers. Het hoofd van de
Dienst R.A.O., luitenant-kolonel H. Mul
der, leidde de bijeenkomst met een enkel
woord In, waarbij hij mededeelde, van de
chef van de Generale Staf opdracht te
hebben gekregen al het werk, dat voor
de Korea-vrijwilligers geschiedt, te co-
ordineren. Hij verzocht vervolgens om
een minuut stilte in acht te nemen ter
herdenking van de gevallenen in Korea.
Mevrouw E. C. den Ouden, weduwe
van de gesneuvelde commandant van het
detachement, hield daarop als voorzitster
van. het Contact-Comité een korte toe
spraak. Het doel van het Comité is het
behartigen van de belangen van de vrij
willigers. „De regering doet reeds veel'
aldus mevr. Den Ouden, „maar er zijn
nog vele zaken, die wij zouden kunnen
doen." Er zullen daarom acties gehouden
worden voor het samenstellen van pak
jes voor de soldaten; men zal zeer bij
zondere zorg gaan besteden aan de
gewonden in de hospitalen en ook de
achtergebleven familieleden zullen niet
vergeten worden. Zij deed een beroep
op alle mensen die wel begrijpen wat er
in Korea aan de hand is en wat onze
vrijwilligers daar. doen, maar die het
daarbij verder laten.
Het doel van deze avond voor de
familieleden was het, elkaar te helpen,
om zodoende de soldaten in Korea te
kunnen helpen. Luitenant J. Govers,
die 'enige tijd in Korea geweest is, ver
telde vervolgens--van zijn ervaringen.
Hij kon met tal van voorbeelden aan
tonen, dat de Nederlandse soldaten by
de Amerikanen zeer gewild, zelf popu
lair waren. Reeds toen men in Poesan
arriveerde werd er al gezegd, dat men
blij was eindelijk eens soldaten te zien!
Het enige wat de Amerikanen niet zo
prettig vinden is vooral na het ge
beurde bij Wonju dat er maar 750
Nederlanders zijn!
De „Fomiba" bood de familieleden een
aardige verrassing. Uit de zaal wer
den 40 mensen gekozen, die naar hun
zonen in Korea. 40 woorden mochten
spreken, die op platen werden vastge
legd en naar het detachement zullen
worden gezonden.
Het Contact-Comité, dat behalve mevr.
Den Ouden bestaat uit mevr. Eekhout,
mevr. Bos, mevr. Van de Sluys en mevr.
Linzel, kan op een geslaagde avond
terugzien.
De Kon. Ned. Ver. „Ons Leger" heeft
de Prins Mauritsmedaille der vereniging
posthuum toegekend aan wijlen luit.-kol.
Den Ouden en aan luit.-kol. Eekhout.
Onlangs meldden wij, dat bij K. B. van
14 April 1951 was ingetrokken het K. B.
van 23 Mei 1950, waarbij aan de kolonel
b. d. van het vroegere KNIL, P Gerssen,
de verzetsster Oost-Azië 1942—45 werd toe
gekend. Wij vernemen nu, dat deze in
trekking geschied is op verzoek van de
betrokkene. Kolonel Gerssen meent name
lijk, dat de voormalige Nederlands-Indi
sche regering en legerleiding hem een tij
dige promotie hebben onthouden. Op grond
daarvan verzocht hij, toen hem de ver
zetsster Oost-Azië werd toegekend, daar
voor te mogen bedanken, tenzij hem ge
lijktijdig rechtsherstel zou worden ver
leend Daar aan dit verzoek niet werd vol
daan. bleef het verzoek om intrekking van
kracht, welk verzoek 14 April werd inge
willigd.
Naar het oordeel van de regering be
staat er, nu de Tweede Kamer de sala
risverhogingen voor een aantal top
functionarissen bij de departementen
van algemeen bestuur heeft verlaagd
aanleiding de salarissen van de vice-
president en de leden van de Raad van
State, welke bij ongewijzigde aanvaar
ding van het betrokken wetsontwerp
met ingang van 1 Januari 1950 zouden
gelden, te wijzigen en vast te stellen als
volgt: voor de vice-president op f 1550
per maand (oorspronkelijk f 1650), voor
de leden op f 1125 per maand (oorspron
kelijk f 1200).
Brieven voor militairen van het aan
vullingsdetachement Nederlands deta
chement Verenigde Naties op weg
naar Korea kunnen nu reeds in Neder
land worden gepost. Het adres moet de
volgende aanduidingen bevatten: rang,
naam, voorletters, legemummer, N. D.
V. N. op weg naar Korea, Amsterdam-
Schiphol, militair.
Uit het
Engels
vertaald door
DICK
OUWENDIJK
121)
„Komt u hier iets met ons drinken.
Miss Lester?" riep zij. „Ik geloof wel,
dat we het allemaal nodig hebben.
Sue voegde zich bij hen aan de bar.
„Ik was op zoek naar .Dorothea," zei
ze.
„Zij is met pater Halloran ergens
heen gegaan naar de kerk, geloof
ik," sprak Steven. „Wat wilt u drinken?
Ze hebben geen Schotse whisky, maar
wel Ierse, als u die tenminste verdra
gen kan. Maar je raakt er aan gewend,
vind ik."
„Dank u, ik zal niets gebruiken. Ik
ben niet in de stemming. Ik wil liever
naar uw moeder toe."
„Een drankje zal u goed doen als u
zich een beetje down voelt," drong
Steven aan.
„U was dol op Francis, geloof ik?"
zei Honor onverwachts, vastbesloten
dat Sue niet van hen vandaan zou
gaan Zij keek haar met listige nieuws
gierigheid aan, „geintrigueerd", zo
als ze zelf zou zeggen.
Sue wenste echter met op het spel
letje in te gaan; zij kende haar wereld
goed genoeg en beantwoordde de blik,
die grappig wilde zijn, met onschul
dige oogopslag.
„Ik hield van hem,' zei ze.
„Toch? Wat jammer, dat u dan'niet
met hem getrouwd bent, dan zou hij
zijn leven niet zo verknoeid hebben."
„Hij heeft me nooit gevraagd om met
hem te trouwen. Maar ik zou toch niet
durven zeggen, dat hij zijn leven ver
knoeid heeft." Zij wendde zich tot
Steven. „U, Sir Steven?"
Zijn blik ontweek, in verwarring,
de hare. „Dat moogt u me niet vragen.
Ik weet het niet. Hij schijnt een he
leboel goed gedaan te hebben
Sue glimlachte even. „Het verbaast
u, nietwaar?"
„Verbazen, hoezo?" vroeg Honor on
geduldig.
„O, zo maar," antwoordde Sue en
bleef glimlachen, toen zij hen verliet.
Voor het hotel, midden op de weg,
stond een koe te loeien, verschrikt door
de drukte van mensen, fietsen, automo
bielen, geratel van rijtuigwielen, alles
komend van het kerkhof.
Een vrouw met zwarte omslagdoek
kwam naast Sue staan in het portiek
van het hotel en keek naar de drukte.
„Je zou haast zeggen, dat het kermis
is," zei ze en voegde er aan toe: „God
dank heeft het weer zich goed gehou
den."
„Was u zelf bij de begrafenis?" vroeg
Sue.
„Zeker. Maar ik heb nog niet by het
graf kunnen komen, zoveel mensen
waren er. Maar als het God belieft, ga
ik morgen om wat bloemen neer te
leggen."
„U hebt hem zeker gekend?"
,,En of, Miss. Zonder hem zou ik al
een maand geleden dood en begraven
zijn geweest. „U bent te laat, pater,"
zei ik, toen hij kwam. „Ik heb de laat
ste fieilige sacramenten ontvangen en
het is afgelopen met me" Dokter Sul
livan was er ook toevallig. Toen keek
pater Sable de dokter eens aan en hij
zei: „Het spijt me, dokter, dat ik u
moet tegenspreken, maar Uw patiënt
komt aanstaande Zondag in de Mis."
En het was zoO, hij was geweldig.
God geve hem de eeuwige rust."
De oude vrouw trok de doek dichter
om zich heen en verwijderde zich in
de brede straat. De stroom van voertui
gen begon te minderen, maar de men
sen bleven, gekleed in hun beste kle
ren, nog in groepjes staan praten over
de begrafenis en ze vertelden elkander
anecdoten over de man, die een legen
de voor hen geworden was. Winkeliers,
die uit eerbied voor de overledene hun
zaken gesloten hadden, namen de blin
den weer van hun ramen en het een
na het ander gingen de groepjes men
sen uit elkaar. Alles was voorbij, maar
zijn nagedachtenis bleef bewaard in
hun hart en zal daar altijd blijven
voortleven.
Connemara,
Maart-October,
1946.
EINDE
Het ministerie van Financiën deelt me
de, dat wijziging gebracht wordt in de be
taalbaarstelling van de bijdragen en aan
vullende bijdragen wegens huisraadsehade
ingevolge de wet op de materiële oorlogs
schaden. De betaalbaarstelling geschiedde
tot heden door bijschrijving op öoor de
Nederlandse Middenstandsbank uitgegeven
huisraadscliadeboekjes. In het vervolg zal
de betaalbaarstelling geschieden door bij
schrijving op een door de rechthebbende
aan te wijzen spaarbankboekje, uitgegeven
door een der leden van de vakgroep Alge
mene Spaarbanken of van de Bedrijfsgroep
Landbouwcredietbanken, dan wel door de
Rijkspostspaarbank. Over de bedragen zul
len de rechthebbenden naar vrije keuze
kunnen beschikken.
In verband met de te treffen admi
nistratieve voorzieningen zal de wijziging
geleidelijk geschieden. In de regeling, dat
de aanvullende bijdragen in termijnen wor
den betaalbaar gesteld, is overigens geen
wijziging gebracht.
Van Schiphol is gisteravond per
K.L.M.-constellation „Enschede" een
groep spelers van de Nederlandse Co
medie naar Cairo vertrokken, n.l. de
acteurs Guus Oster, Truus Dekker. Riny
van Slingelandt, Henk Rigters, Mary
Dresselhuys en Joekie Broedelet. In
Cairo zal Gerard Rekers zich nog bij
hen voegen, waarna zij ongeveer drie
dagen in de Egyptische hoofdstad zullen
verblijven. Op 1 Juni zullen zij per
B.O.A.C.-toestel via Port Darwin naar
Sorong (Nieuw Guinea) vliegen, waar
zij gedurende een week voorstellingen
voor personeel van de B.P.M. zullen
geven. Ongeveer half Juni zal de reis
via Australië worden vervolgd, naar
Djakarta, waarna een tournée van ander
halve maand in Indonesië volgt, even
eens voor de B.P.M. In totaal zal het
gezelschap 28 opvoeringen geven van de
blijspelen „Nina" en „Bakersprookje".
De dirigent Carl Schuricht wordt sinds
twee maanden In het Stadtisches K-anken-
haus in Baden-Baden verpleegd. Hij is lij
dende aan een knie-ontsteking.
Alle Noordhollarfdse veehouders ont
vangen dezer dagen een circulaire van
de Provinciale Gezondheidsdienst voor
Dienst Noord-Holland over de uitvoe
ring van het vijfjarenplan voor de be
strijding van de rundertuberculose.
Mocht deze in het ongerede zijn ge
raakt, dan kan men aan de zuivelfa
brieken een nieuw exemplaar vragen.
AMSTERDAM Cand. rechten mej. A.
Kruys, D. Texeira de Mattos (cum laude).
H. V. d. Brink, P. Janssg. J. v. d. Veer,
Amsterdam.
AMSTERDAM Cand. Ned. A. Zoute-
welle. Amsterdam.
TILBURG (Psych. Paed. Instituut R.K.
Leergangen) Paed. M. A.O. A: mej. H.
Korst. Tilburg. H. Kneepkens, 's-Hertogen-
bosch en J. Wennekes, Utrecht.
UTRECHT Gepromoveerd (cum laude)
tot doctor in de Wis- en Nat. P. Mazur,
geb te Weenen, op proefschrift: „Ther-
modynamique des phenomenes de transport
dans 1'helium II liquide". Gepromoveerd Jot
doctor in de wis- en nat. W. Claas, geb. te
Tilburg, op proefschrift „The composition
of the aolar atmosphere".
