Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | 7 juni 1951 | pagina 3

Kritiek van bankiers op wetsontwerp
Toezicht op Credietwezen

Vi

viva

ZIJDE

ptc eCe STUUD OM 44EIDR0W

TOT DE RAND VAN DE AFGROND

Wat overheid eist, verwaarloosde
zij zelf schromelijk

Commandant haalde 25 jaar geleden zijn vliegbrevet

v

v

BELANGEN BEPLEIT VAN HEN, DIE NOG STEEDS NIET ZIJN
HERSTELD IN HUN RECHTEN

Een ereplicht jegens de Ambonezen

Nieuwe methode van haarverzorging

VOOR DE VUIST
WEG

Een appeltje voor
de dorst

Goedkoop-geldpolitiek
dient prijsgegeven

SPECIAAL
AL KA LI VRIJ

VOOR

„Het gaat allemaal zo
vanzelf in de vliegerij

In 2 minuten is de
sla klaar

Vijf minuten thans voldoende

Gift van f ÏOO.OOO

Advocaat in arrest

DONDERDAG 7 JUNI 1951

PAGINA 3

PASTOOR H. F. COPPENSf

FEEST OP VLIEGVELD GILZE-RIJEN

BEGROTING VAN UNIEZAKEN IN TWEEDE KAMER

SURINAME HEEFT
HULP NODIG

Unie-zaken

Iedere vrouw kan mooi
haar hebben

Voor rheumabestryding

DOOR LEO BRADY

De Unie een wan-
constructie

Financiële aspecten

GEVANGENEN ONTSNAPT EN
WEER GEGREPEN

Hoe langer hoe leuker

Hij zou getuige hebben
aangezet tot meineed

De Nederlandse Bankiersvereniging heeft aan de leden van de Tweede Kamer
«en adres gericht waarin zy zegt met ontsteltenis kennis te hebben genomen
van het Ontwerp van Wet Toezicht op het Credietwezen. zy wijst er allereerst
®P, dat het ernstig wordt betreurd, dat de bankiers niet zijn gehoord, alvorensl
"et wetsontwerp werd ingediend. Het hoofdbezwaar van adressanten richt zich
tegen het toezicht, dat de onderschikking van het particuliere bankwezen regelt
*an de overheid ten behoeve van de coördinatie van het monetaire beleid van,
de overheid en het bankwezen. De opstellers van het wetsontwerp zoeken hun
rechtvaardiging in de redenering, dat de banken door hun beleid by de crediet
verlening monetaire tendenzen in het leven kunnen roepen, die niet stroken
®>et het overheidsbeleid in dit opzicht.

ming van de door de banken aan het
bedrijfsleven verstrekte credieten.

Toch heeft deze credietverlening geen
omvang aangenomen, die naar verhou
ding ook maar te vergelijken is met
die van vóór de oorlog- Het verschijn
sel van de toeneming is bovendien al
leszins verklaarbaar.

Ondanks de zeer reële factoren, die
de gestegen credietbehoefte van het be
drijfsleven verklaren, kunnen adressan
ten zich indenken, dat de Ned. Bank
aanleiding vindt, maatregelen te nemen
ter bespreking van de credietverlening.

De kern der bezwaren van de ban-
kiersvereniging is echter wel, dat het
wetsontwerp alleen de credietverle
ning aan het bedrijfsleven, maar niet
die aan de overheid beperkt. Daar
door wordt het monetair minder ge
zonde crediet aan de overheid gesti
muleerd en beschermd ten koste van
het monetair gezonde crediet aan het
bedrijfsleven. ,.De ongeëvenaarde
machtsconcentratie in handen van de
minister van Financiën, die blijkens
dit ontwerp dreigt te worden verwe
zenlijkt, moet in strijd worden geacht
met de democratische beginselen van
ons staatsbestel, aangezien hierdoor
niet alleen het bankwezen, maar het
gehele bedrijfsleven onder de beslis
sende invloed van de minister kan
worden gebracht".

Dat de financiering van de overheid
'n zo belangrijke mate drijft op schat
kistpapier, noemen adressanten een mis
stand, waarop uit de kringen der ban
kiers bij herhaling is gewezen. De eis
■Van liquiditeit, die de overheid te
recht aan het bankwezen stelt, is
door de overheid zelve op schromelijke
k'ijze verwaarloosd.

Adressanten willen geenszins stellen,
dat, indien de geforceerde goedkoop-
geldpolitiek tijdig was verlaten, het
schatkistpapier thans in voldoende mate
Zou zijn geconsolideerd, doch men mag
als vaststaand aannemen, dat, ware in
dezen 'n juiste en op werkelijkheidszin
gebaseerde politiek gevolgd, de situatie
thans zeer aanzienlijk gunstiger zou zijn
geweest. De vorengeschetste impasse.
Waarvoor De Nederlandsche Bank zich
thans ziet geplaatst terzake van het ge
bruik van haar normale credietbeheer-
singsinstrumenten, zou dan niet in die
•Bate hebben bestaan-

De wenselijkheid van credietcontröle,
Welke sedert einde 1950 door de cen
trale bank wordt gevoeld, wordt ver
oorzaakt door de voortdurende toene-

De wenselijkheid van een voorzie
ning in dezen erkennen zij echter uit
sluitend als noodvoorziening, omdat
immers de behoefte aan deze bijzon
dere middelen haar oorsprong vindt
in de uitzonderlijke, ongezonde ver
houdingen met betrekking tot de fi-
- nanciering van de schatkist, welker
bestendiging geenszins doei ener wet
telijke regeling mag zijn.

De uitweg uit de impasse, waarin De
Ned. Bank zich als gevolg van de tij
delijke ineffectiviteit van haar normale
credietcontrólemiddelen bevindt, dient
naar de mening van de Ned. Bankiers
vereniging in overeenstemming met het

Advertentie

tijdelijke en ongewenste karakter van
haar oorzaken te worden gezocht in het
treffen van een noodvoorziening.

Aan deze noodvoorziening moet, zo
als aan elke noodvoorziening, de eis
worden gesteld, dat zij zichzelve liqui
deert. Deze zelfliquidatie wordt bevor
derd, wanneer zij wordt gekoppeld aan
een geleidelijke consolidatie van de
vlottende overheidsschuld.

In een toelichting op bovenstaand
adres deelde het bestuur van de Neder
landse Bankiersvereniging ons mede,
dat niemand nauwkeurig kan berekenen
in welke mate en hoeveel er van de
vlottende schuld van de staat geconso
lideerd kan en moet worden. Vast staat
echter, dat niet geconsolideerd kan
worden, zolang een te lage rente wordt
geboden. Is men bereid de politiek van
goedkoop geld in haar extreme vorm te
verlaten, dan zullen, naar de mening
van de Bankiersvereniging, behoorlijke
bedragen geconsolideérd kunnen wor
den.

Men legde er de nadruk op, dat het
volstrekt niet de bedoeling van de ban
kiers is om de richting van een poli
tiek van duur geld uit te gaan, doch
met een goedkoop-geldpolitiek in haar
huidige extreme vorm kan men niet
accoord gaan. Het moet echter absurd
worden geacht, om na een wereldoor
log, die een geweldig kapitaalverlies
heeft opgeleverd, het staatsbestel te
willen financieren op een basis van
33'4 pet.

Had men, zo stelde men, eerder tot
consolidatie van de vlottende schuld
overgegaan, dan had zulks op voordeli
ger condities kunnen gebeuren dan
thans. Men voegde er aan toe, dat men
aan het ministerie van Financiën de
markt had gemist, maar beter ten halve
gekeerd dan ten hele gedwaald. Reeds
geruime tijd geleden waren van de
banken adviezen uitgegaan om de goed
koop-geldpolitiek te verlaten.

De zeereerw. heer H. F. Coppens,
pastoor van de parochie van O.L.
Vrouw Hemelvaart te Voorburg, 'is he
dennacht in de leeftijd van 54 jaar
plotseling aan een hartverlamming
overleden. De verslagenheid ender de
parochianen is groot, temeer omdat de
voorganger van de overledene, pastoor
J. N. A. Beenakker, die in 1949 naar
Haarlem is overgeplaatst, op Tweede
Paasdag van dit jaar is overleden.

Pastoor Coppens werd 25 Januari
1897 in Alkmaar geboren, priester ge
wijd 23 Mei 1921 en was daarna achter
eenvolgens kapelaan in Bovenkarspel,
Beverwijk (H. Agatha), Oegstgeest, Den
Haag (H. Jacobus), Rotterdam (H. Lau-
rentius), Amsterdam (O.L.V. Koningin
van de Vrede) en Schiedam (H.
Liduina). In December 1941 werd hij tot
pastoor benoemd in De Rijp en in 1949
volgde zijn overplaatsing naar Voor
burg.

29. De spanning is voelbaar in het vertrek. De samenzweerders houden de adem,
in. Een slag in het gelaathoe zal Heidrun getroffen worden door de wraak van
de trotse Wendir?

Langzaam brengt Wendir de hand aan zijn wang, waarop zich een rode plek af
tekent. Awain voelt, hoe zijn spieren zich samentrekken. Het kan hem niet schelen,
wat er van kamt, maar als Wendir het waagt het meisje iets te doen, dan

Maar Wendir laat slechts een zacht lachje horen. Bijna liefkozend laat hij de
vingertoppen over de pijnlijke wang glijden.

Met ijzige minachting keert Heidrun zich van hem af en schrijdt het vertrek uit.
Wendir keert onmiddellijk terug tot de zaak, die hen bezig houdt:

„Gij kent nu de bijzonderheden!" zegt hij, weldra hoort ge meer!"

In het halfdonker van hun slaapvertrek overleggen Haifa en Awain wat hun te
doen staat.

„Ge hebt gelijk gehad!" zegt Haifa in ruiterlijke erkenning. „Ik ben accoord met

uw plannen. Wat zullen wij doen?"

„Ingrijpen!" zegt Awain zacht maar beslist. „De koning waarschuwen, dus zo
snel mogelijk hier vandaan. Maar," voegt hij er aan toe, „Heidrun moet met ons
mee en Pum-Pum. En dan de burcht uit!"

Maar in een ander vertrek schudt op ditzelfde ogenblik Li kar onwillig het donkert
hoofd. Misprijzend ziet hii Wendir aan.

„ik vertrouw die twee nietEen cipier neergeslagen, een krijgsknecht omge
kocht en dan plotseling hierIk meen, dat ge niet goed hebt gedaan, heer Wendir,
in hun aanwezigheid zo breedvoerig over uw plannen te spreken!"

Wendir maakt een luchthartig gebaar.

„Ge ziet spoken, vriend Likar!" zegt hij goedgemutst.

Maar zo gemakkelijk laat de ander zich niet overtuigen.

„Misschien spoken van vlees en bloed!" zegt hij duister. „Wat gebeurt er, heer
Wendir, indien ik misschien tóch gelijk heb?"

„Dan ligt hun lot in mijn handen!" glimlacht de ander en hij laat zyn dobbelstenen
rammelen. „Dan weten ze te veel en komen ze deze burcht niet levend meer uit!"

De Rijksluchtvaart op Gilze-Rijen heeft vandaag
7 Juni feest. Eigenlijk is het niet de school, maar
haar commandant, de heer K. A. J. Meester, die
feest viert. Het is nu n.l. 25 jaar geleden, dat deze zijn
internationaal vliegbrevet haalde. Maar de school zou de
school niet zijn als zij dit feit onopgemerkt liet passeren.
Met 25 jaar vliegervaring moge commandant Meester
dan al niet tot de pioniers van de luchtvaart behoren
om precies te zijn: hij was do 297ste gebreveteerde van
de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor de Lucht
vaart toch heeft hij een heel stukje luchtvaartgeschie
denis meegemaakt.

„Er zal zo wel hot een en ander veranderd zijn in de
vliegerij", opperen wij, als we de oud-luchtvaartmede wer
ker van ons blad proberen aan het vertellen te krijgen.

„Ja, vroeger was het eenvoudiger", is het antwoord.
Toen kon je op alle meren landen met je watervliegtuig,
of bij kalme zee in de buurt van Scheveningen of Zand
poort als je zin had in een plc-nic. We hadden toen nog
niet te maken met al die voorschriften, die nu nodig zijn."

Of de commandant zich nog bijzon
dere gebeurtenissen uit zijn vliegloop-
baan herinnert, willen wij weten. „Och
hee, eigenlijk gebeurt er niet zo veel in
de vliegerij. Het gaat allemaal zo van-
Zelf. Als je al eens in moeilijkheden
komt, ben je het meestal weer vergeten
als het goed en wel achter de rug is-
Zoals toen we met die pastoor vlogen
in de buurt van Batavia. Op een gege
ten moment vloog de hele voorschroef
er af. Beng! door het dek heen. Enfin,
tve landden en kwamen goed aan de
grond- Ik vertelde de pastoor wat er
gebeurd was en weet u wat hij zei?

...Gelukkig maar dat u dat gemerkt
hebt!"

De heer Meester heeft kennelijk zelf
Plezier in dit verhaal. Dat had hij trou
wens ook in de noodlanding bij Raams-
donksveer, waar hij als eerste een boer
biet een martiale blanke zeis ontmoet
te. „ik dacht direct aan de moord van
Raamsdonk", lacht hij-

Na een veelzijdige loopbaan bij de
Marinevliegdienst belandde de heer

Advertentie
1 -

Commandant
Meester geeft
zijn laatste in
structies aan een
leerling-vlieger.

roeger kwam er heel wal
voor kijken als er sla moesl
worden aangemaakt. Maar
sinds er De Gruyler's sla
saus is. is hel in een wip
gebeurd. Even een scheutje

over de slaeven

mengen en de sla is klaar.
Heerlijk fris en zacht van
smaak.

Geef bij efl<e maaltijd sla
omdat hel zo gezond is en
gebruik De Gruyler s sla
saus omdat hei zo lekker,
zo erg gemakkelijk en zo
bijzonder voordelig is.
Zo n grote fles van 80 cent
gaal verbazend lang mee
en U krijgt er een cassa-
bon bij voor 8 cent korting 1

(Vergadering van Woensdag, geopend te
13 uur; voorzitter mr. Kortenhorst). Zon
der stemming worden aangenomen de
wetsontwerpen: wijziging hoofdst. 7A, begr
'50 en verlenging van de geldigheidsduur
van de art. 1 en 2 van de wet tot intrek
king van het besluit Staatstoezicht op de
bossen '43.

Aan de orde is de voortzetting van de
behandeling van de belemmeringswet (ar
tikelen)

Dr. ir DROESEN (Kath.) heeft zijn
amendement op art. 6 gewijzigd. De be
doeling blijft, dat de rechthebbende ge
hoord zal worden.

Mr. VAN DER GOES VAN NATERS
(Arb.) beschouwt dit amendement als een
redelijk, aanvaardbaar compromis. De
subjectivering is nu veel minder. Het
woord .aanmerkelijk" vindt spr. nog niet
erg bevredigend. Aangezien echter con-
tröle en discussie mogelijk is, maakt spr.
geen bezwaar. Spr. trekt zijn eigen amen
dement in.

De minister van Oorlog en Marine, Ir.
STAF zegt, dat als openbare belangen in
liet geding zijn, dikwijls art. 4 al in wer
king treedt.

Het amendement wordt zonder stemming
aangenomen, met aantekening, dat de
comm. geacht willen worden te hebben
tegengestemd.

Op art. 7 heeft dr. ir. DROESEN (kath.)
een amendement ingediend, dat beoogt vast
te stellen, dat het plegen van overleg kan
geschieden ook door iemand, die daartoe
door de minister gemachtigd is (dus zoda
nig, dat art. 6 ook hier van toepassing is.).

De MINISTER neemt het amendement
over.

Op art. 10 heeft dr. ir. DROESEN een

technisch amendement ingediend, dat na

een korte discussie door de minister wordt
overgenomen.

De artikelen en het ontwerp worden zon
der stemming aangenomen, met aanteke
ning, dat de communisten geacht willen
worden te hebben tegengestemd. Zo ook
het w. o. strafrechtelijke bescherming van
werken ten behoeve van de landsverdedi
ging.

Voortgezet worden de beraadslagingen
over de begrotingen van Unie-zaken en

Overzeese Rijksdelen.

Mr. VONK (V.V.D.) prijst de minister,
die de moed heeft gehad de dubieuze
erfenis van zijn voorganger te aanvaar
den. Het behoeft niet op zijn weg te
liggen de beleidslijnen van het verle
den te volgen.

Als we de verhouding willen verbe
teren, dienen wij ons wederzijds van
politieke slimmigheden te onthouden.
We dienen eerlijk te zijn. Overigens
zijn de Indonesiërs ons op dit gebied
toch de baas.

Wij dienen ons niet te verzetten tegen
de Isiam. Alle godsdiensten moeten sa
menwerken tegen het „God ten enen
male verloochenende communisme". Dit
is immers voor een groot deel schuldig
aan de bestaande onrust en ordever
storing.

Spr. pleit voor de belangen van hen,
die nog steeds niet in hun rechten zijn
hersteld en hun pensioenen nog niet
hebben gekregen. De regering handelt
veel te traag en blijft bepaald in ge
breke. Ook dient de regering beter te
zorgen voor de belangen van de gerepa-

Advertentie

Men zegt wel, dat het haar de kroon
van de vrouw is. En inderdaad hebben
dichters en schrijvers sinds de oudheid de
haardos van de vrouw bezongen. Sedert
de vroegste tijden verzorgen de vrouwen
dan ook heur haar en zij namen daarbij
soms de vreemdste middelen te baat. In
de laatste tien of twintig jaar leerde men
de waarde van een shampoo-bad kennen
en het enige nadeel van deze methode was
de omslachtigheid, die slecht paste in de
gejachtheid van onze dagen.

De N.V. Dobbelman te Nijmegen, op

wier naam reeds verschillende verrassende,
moderne vondsten staan, is er in geslaagd,
een geheel nieuwe shampoo te bereiden,
die de gehele wasbehandeling van het haar
terugbrengt tot een minuut of vijf. Van
deze Castella Crème Shampoo wrijft men
eenvoudig een weinig door de natgemaakte
haren en zo ontstaat het rijkste en meest
weldoende schuim in de wereld. Na en
kele minuten zijn haar en hoofdhuid rein
en schoon. De haren tintelen en glanzen
en krijgen een diepe gloed. De gehele
coiffure voelt aan als de zachtste zij en
laat zich terstond opmaken.

Wij moeten ons al zeer vergissen, wan
neer deze Castella Crème Shampoo niet
snel zijn plaats in ieder huishouden zou

veroverenook daar. waar kinderen

zijn!

Meester in Februari 1947 als comman-
dant bij de Rijksluchtvaartschool te
Gilze Rijen, de opleidingsschool voor
verkeersvliegers. In de vier en half 3aar
van haar bestaan heeft deze school
reeds 135 vliegers afgeleverd en ver
moedelijk volgen er deze maand nog
vijf en twintig.

Tachtig -eerlingen precies telt de
school op het ogenblik, maar ze moet
natuurlijk geregeld op nieuwe leer
lingen kunnen rekenen. De aanmel
ding van leerlingen zou vermoedelijk
veel groter zyn als de moeders maar
meer wilden inzien, wat een pracht-
toekomst de verk-ersvliegerij voor
haar zoon biedt, is het oordeel van de
heer Meester, die ons toevertrouwt,
dat hij wel eens een brochure voor
de moeders zou willen schrijven.
Vooralsnog is er wel niet veel kans
op, dat hij daar spoedig toe zal ko
men, want de taak van commandant
van de Rijksluchtvaartschool is groot
en veelomvattend.

Natuurlijk moeten we dan ook nog
even informeren hoe het nu staat met
de vestiging van de RLS. elders. „Of
ficieel weet ik daar nog niets van. Ik
heb alleen in de pers gelezen, dat het
waarschijnlijk Eelde zal worden", luidt
het laconieke antwoord. Er moet wel
een oplossing komen, dat is duidelijk.
Want de leerlingen van de Rijkslucht
vaartschool kunnen voor hun lessen
maar sporadisch gebruik maken van
het militaire vliegveld Gilze, waar ze
gevestigd zijn. Oefenen moet daarom op
Welschap te Eindhoven geschieden, wat
behalve financiële nadelen ook aardig
wat tijdverlies meebrengt.

Dat desondanks de leerlingen van de
school na een gedegen opleiding van
jaar als betrouwbare vliegers aan de
burgerluchtvaart kunnen worden afge
leverd, pleit wel voor de ernst en de
ijver, waarmede hier door commandant,
instructeur en leerlingen wordt ge
werkt.

Op het ministerie van Sociale Zaken
heeft dezer dagen de voorzitter van de
raad van beheer van de N.V. „Organon"
te Oss een cheque van 100.000 ter hand
gesteld aan de Staatssecretaris van So
ciale Zaken, dr. P. Muntendam, be
stemd voor rheumatiekbestryding. Dit
bedrag vormt het beginkapitaal van het
rheumatiekfonds „Dr. Jan van Bree-
men", dat beheerd wordt door een cu
ratorium, waarvan genoemde Staats
secretaris het voorzitterschap bekleedt.

8

(Uit het Engels vertaald door André Noorbeek
en uitgegeven door Het Spectrum, UtrechU)

Slechts door een felle beslistheid, die
hem zelf verwonderde, was de jonge
priester in staat geweest het incident
tot een einde te brengen; zijn wangen
gloeiden van verlegenheid, het had bit
ter weinig van een triomf. Verschrik
kelijk woedend waren ze allemaal ge
weest, toen hij het huis verliet en weg
reed langs het verlichte bord met het
woord „Vrederechter", dat hem weer

„Ik ga niet naar binnen", zei het
meisje, recht voor zich uit kijkend, de

keek haar na, in stilte biddend, dat hij

wijs en voorzichtig mocht hebben ge-

handeü in de schoot, het hoofd in de handeld, dat deze avond geen haat en
schaduw met alleen het glinsteren van verbittering zou wekken, waardoor zij
een armband als teken van leven in de voor altijd onhandelbaar zou blijven.

duisternis. „Ik wil hem niet zien".

„Een ogenblikje maar", zei de jonge
priester. „Ik heb ten slotte maar zijn

boodschap overgebracht,
hem verschuldigd".

,Ik ben hem niets verschuldigd", zei

deed denken aan de razende oude heer ze hard en toonloos.

Hij wilde vlug door de gang naar zijn
eigen kamer gaan. zich onttrekken aan
de familietwist, het geschimp, de verwij-
Je bent het ten, de kleinzielige ruzie van twee
mensen, die elkaar toch genegen waren.
Hij was juist bij de trap, toen hij haar
hoorde schreeuwen

achter hem, die zijn wetboek had dicht
geslagen.

„Ik ben blij, dat je meegaat", had hij
tegen het meisje gezegd. V

„Hoe had ik Malcolm nog onder ogen
kunnen komen?", had zij geantwoord en
was daarna in dit stilzwijgen verval
len, als om hem te krenken.

Misschien kwam er nog eens een tijd,
dacht de jonge priester, dat hij zich
hierop zou beroemen. Ik heb een niet-
kerkelijk huwelijk voorkomen, zou hij
kunnen zeggen. Dat zou prachtig klin

Hij deed het alleen uit liefde", hield
de jonge priester aan.

„Probeer dat toch te begrijpen. Lief
de neemt soms vreemde vormen aan.
Hij beschouwt je bijna als een dochter".'

IV.

Martin wist maar niet, wat hij met

zijn handen moest beginnen. Hij hield
ze nog stijf langs zijn lichaam als kof-

„Ik vindt hem niet zo vaderlijk", ant- fers, als een vreemde last, die hij moest

woordde het meisje bitter. „Het is al
leen zijn egoïsme. Hij wil me vasthou
den; hij is bang, dat ik wakker word,
dat ik groot word en hem doorzie met
zijnvooroordelen".

„Egoïsme is het niet", zei de jonge
priester.

ken. en moedig: de dappere daad van ie, dat het hem gemakkelijk is geval-
de Verdediger van het Geloof. Maar op dit len? Hij geneerde zich verschrikkelijk,

ogenblik voelde hij zich alleen maar be
schaamd. Het dwarsbomen van de wil
van een ander, hoe die dan ook ge
richt mocht zijn, had altijd iets van aan

dragen zonder er iets mee uitstaande
te hebben. In zijn zakken waren ze als
lood; als hij er mee langs zijn wangen
streek, was het of zijn gezicht er he
lemaal kil van werd. Hij droeg ze straat
na straat verder, en kreeg ze slechts
Dat mag je niet zeggen. Denk met moeite over de kruispunten, waar

ze naakt leken, erger blootgesteld. Hij
liep maar voort, de trottoirs op en af,
zonder te durven stilstaan om te rus
ten.

Langzaam kwam er enige orde in de

dat hij er over moest spreken, zelfs te
genover mij. Hij vond het vreselijk
pijnlijk. Maar hij deed het ten slotte

toch. En hij verplichtte mij niet om te woelige chaos van zijn opgewonden

matiging en dw'ineelandii een ineriinen gaan; het was een persoonlijk verzoek, brein. „Ik had het niet zo bedoeld
matiging en dwingelandij, een ingrijpen hj. smeekte me er -feitelijk om." ^n»!3 ik had het

in Gods Voorzienigheid. Dat had hij
vroeger in de avond ook tegen de oude
priester gezegd, maar vergeefs. „Het is
mijn nichtje", had de oude man aan de
andere kant van het schrijfbureau kop
pig geantwoord, de ogen gevestigd op
het kruisbeeldje, dat hij bij zijn priester
wijding ten geschenke had gekregen.
„Ik kan haar beter dan zij zichzelf. Het
is de beste oplossing". Èn de jonge
priester had de onaangename tocht aan-

ik had het niet zo bedoeld ik had het

bent zeker ook een msfrtelaar?" niet zo bedoeld trachtte hij zichzelf

„Voor hem zou ik alles over hebben.
Dat is de kwestie."

„Zoveel liefde", zei het meisje, „en
niet één huwelijk. Ook niet voor mij."
,Als je er zo van overtuigd bent, dat

voor te houden, maar zelfs die gedach
te werd verdrongen door de intensiteit
van andere, beschuldigende herinnerin
gen. Hij had het wél zo bedoeld. De
slag was het barbaarse antwoord ge-

jij gelijk hebt en hij ongelijk, heb dan weest op al die afwijzingen: de geboden
tenminste de moed, hem dat te zeggen."

„Dat zal ik hem zeggen," antwoordde
zij en er klonk iets van een snik in
haar woede. Ze had de hele avond niet

vaard, biddend, dat hy er goed aan gehuild- droog en heet had de verbit- -

deed en mocht slagen. Natuurlijk was tering in haar ooghoeken gebrand. Maar gen in de dikke gedaante van pastoor
hij met gedwongen geweest om te gaan; uU begon dat te smelten, nu ze uit de Kirkman, die kwam binnenschuifelen

nil tvmn 4Ai*iirfriAl-ntviAvi U„Jt„ 1-1ArlAV,

van de catechismus, het zachte „niet
doen" van zijn moeder; de gehaaste,
steeds terugkerende terechtwijzingen in
de biechtstoel, waar de jeugd ijverig
ageerde in de schemering; de afwijzin-

hij was teruggekomen van een bedie
ning en had de oude man in de studeer
kamer aangetroffen, vol woede en on
rust over het wangedrag van zijn nicht
je. Toen had hij zich met die taak be
last uit genegenheid voor zijn superieur,
die onmogelijk zelf kon gaan.

Zij waren nu voor de deur van de
pastorie. Er brandde licht in de studepr
kamer, ofschoon het al na middernacht
was.

auto stapte, het trottoir overstak en vlug
de stoep opliep. Haar woede vormde
felle woorden in haar hoofd; zij be
dacht de ene uitdagende zin na de an
dere om de oude man in het gezicht te
slingeren; haar hakjes tikten fel op de
stenen, de armband rammelde, de tra
nen kwamen. Zij gooide de deur open,
de vernietigende woorden lagen scherp
op het puntje van haar tong.

De jonge priester sloot de auto af ess

om zich voor de vroegmis te kleden,
terwijl Martin en een andere misdie
naar de wijn klaarzetten en de kaarsen
aanstaken. De kostbare overvloed van
de Kerk en de armzaligheid van de ka
mers van zijn moeder hadden, zolang
als hij zich kon herinneren, een vreem
de verdeeldheid in hem teweegge
bracht

(Wordt vervolgd).

trieerden en de Ambonese oud-K.N.I.L -
militairen. Dit alies is een ereplicht voor
Met betrekking tot de West pleit spr
voor aandacht van de regering voor de
landbouwproblemen in Suriname. De
regering schakele de Stichting voor de
Landbouw in.

Spr. heeft berichten gehoord over on
gewenste infiltraties in Nieuw-Guinea.
Kan de regering daar meer over mede
delen?

De heer WELTER (Kath. Nat.) brengt
de minister hulde voor het feit, dat hij
de moed heeft gehad dit desolate deel
van de boedel van het vorige kabinet
over te nemen.

Spr. is zeer bezorgd over de toestand
in Oost-Azië. Overal dringt het commu
nisme op. We kunnen nauwelijks ver
wachten, dat Indonesië in staat zal zijn
voldoende weerstand te bieden. Wat
doen de Westerse landen? Vrijwel niets
De Sovjet-Unie juicht dat toe. Alleen
Frankrijk voert in Ïndo-Chma nog de
strijd. Hulde daarvoor.

Het Unie-statuut had slechts tot doel
de Nederlanders de gedachte te ge
ven, dat er nog iets van het koningrijk
werd gered. Maar niemand is nu meer
met een unie gediend. Het is nu de
belemmering voor een goede verhou
ding. Als het statuut wordt opgeheven,
zullen de Indonesiërs zich vrijer voe
len tegenover Nederland. Laten we
deze wanconstructie zo spoedig moge
lijk opbergen op de nationale rommel
zolder. De Indonesiërs zullen dan veel
meer bereid zijn onze steun te aan
vaarden. Wij kunnen dan vrijer optre
den tegen de onveiligheid voor enze
landgenoten.

De Ambonezen wantrouwen de rege
ring inderdaad. Welke toekomst gaan zij
overigens tegemoet? Het is begrijpelijk,
dat de mensen ongerust zijn. Wat wil de
regering nu doen? Laat zij deze mensen
brengen naar de eilanden ten Westen
van Nieuw-Guinea. Welke bezwaren
zijn daartegen?

Zal de regering ook geen verdrag met
Indonesië sluiten over Nieuw-Guinea
al wordt daarin de status niet gewijzigd
zonder voorafgaand overleg met de
Kamer? De regering late zich daar dui
delijk over uit.

Suriname heeft dringend hulp van Ne
derland nodig. Natuuriyk moet voorko
men worden, dat op onverstandige wijze
geld in dit land wordt gestoken. Een
veelvoud van het bedrag, dat nu beschik
baar is, zal echter stellig noodzakelijk
zyn. De regering bevordere de export
van intellect naar Suriname; vroeger
ging dat naar Indonesië.

Ds. ZANDT (Staatk.-Ger.) zegt, dat de
democratie met voeten is getreden door
de schending van art. 3 van het unie
statuut. De RTC-accoorden zijn waarde
loze documenten geworden en de ver
wachtingen van de regering zijn niet in
vervulling gegaan.

Er zijn bijna geen woorden te vinden
voor de schandelijke behandeling, die de
Ambonezen van Nederland hebben on
dervonden.

De heer JANSEN (Kath.) betoogt, dat
de financiële positie van Indonesië zor
gen baart. De welvaart dient hersteld te
worden en daarvoor is kapitaaldeelname
van buiten af nodig. Daarom kan Indo
nesië de oude belangen niet uit het oog
verliezen.

Zolang de status van Nieuw-Guinea
niet geregeld is, zal het particulier ini
tiatief weinig neiging vertonen geld te
investeren. Dit oponthoud is te betreu
ren. Zijn er echter geen andere wegen
om een en ander tot stand te brengen?

De heer GORTZAK (comm.) wil met
nadruk herhalen, dat het onjuist is het
oordeel over de Unie-verhouding op te
schorten. De regering dient nu aan de
wil van het Indonesische volk te voldoen
en de vorm van overheersing uit de
wereld te helpen.

t>r. DE KORT (Kath.) betoogt, dat er
in de West ondanks de huidige
moeilijkheden een goede kans is op
een vlot functionnerende democratie.
Dit is verheugend.

Spr. heeft behoefte om aan te drin
gen op een spoedige rondetafel-confe-
rentie. Hij wil rustig het resultaat af
wachten van het overleg, dat de rege
ring ongetwijfeld zal voeren met de
gouverneurs.

De regering stelle spoedig een com
missie in. zoals die werd ingesteld ter
voorbereiding van de RT.C.-Oost

De vergadering wordt te 17.15 uur
gesloten.

Een tweetal maanden geleden wisten
vier gedetineerden uit het Huis van Be
waring te Utrecht te ontsnappen en
men had een week speuren nodig, eer
men ook de laatste vluchteling weer te
pakken had. Naar thans vernomen
wordt zijn er opnieuw twee gevange
nen in geriaagd uit het Huis van Be
waring te ontvluchten. Lang hebben zij
van hun vrijheid echter niet geprofi
teerd. Zij waren n.l. nauwelijks de aan
de overzijde van de straat gelegen be
graafplaats binnengeglipt, of de bewa
king van het Huis van Bewaring zette
de achtervolging in. De vrijheid duur
de niet langer dan enkele weilanden
ver, toen de inmiddels gealarmeerde
gemeentepolitie van Jutfaas de eerste
vluchteling te pakken kreeg. De ander
wist zijn vlucht door het vrije veld nog
te rekken tot aan de rijksweg naar het
Zuiden.

Nu hebben we eens een beetje mooi
weer, zodat in menig hoofd vacantie-
plannen oegtnnen te rijpen. Maar wie
niet mooi weer speelt? ue Neaertandse
regeringr die in zak en as zit over de
meer dan nijpend geworuen schaarste
aan buitenlanase deviezen. Die komt
nu even ae vacantieplannen van hen,
die eens even lucht willen gaan schep
pen i» het ouiienland, ornaat het hier
ie lanae langzamerhand zo leuk is ge-
woraen, aal je er geen ogenolik meer
zorgen van je aj kunt zeiten, in ae
war si uren mei haar nieuwe paspoor-
tenregeLmg. in eerste instantie zijn
natuurlijk de departementen van fi
nanciën en van Buitenlanase Zaken
hiervoor verantwoordelijk. Dat minis
ter Stikker, aie ex projesso meer bui
tenlandse reizen maakt dan welke
andere minister ook, en een vurig
pleitbezorger is van Europese samen
werking, zich voor deze regeling heeft
laten vinden, bewijst alleen maar, hoe
machtig Lieftinck met zijn steeds
machtelozer woraende schatkist is. Ne
derland zelf geeft zich alle moeite om
zoveel mogelijk Buitenlandse touristen
en hun deviezen naar onze contreien
ie leiaen, maar gaat nu het reizen van
Nederlanders naar het buitenland nog
moeilijker maken. De toeristische wis
selwerking wordt aaaraoor eenzijdig
van onze kant öelemmera en net staat
nog te bezien, of het buitenland met
op voor ons onpteizierige wijze daarop
zal reageren. Zyn pleizier- en vacan-
tie-reizgn t» het Buitenland inderdaad
een luxe, waarop oekniboeld moet
woraenVvy menen in vele gevallen
van metImmers reizen er thans tal
van lieaen met kleine beurzen naar
het buitenland, die dat vroeger niet
deden, omdat er niet zoveel betrekke
lijk goedkope gelegenheden zoals b.v.
gezelschapsreizen met bussen voor
waren als thans. Wy achten het van
groot Delang, dat deze lieden hun geest
en gezichtsveld blijven verruimen en
door een bezoek aan hel buitenland
meer Europees georiënteerd zuilen
worden. Bijzonder ongelukkig is het
feit, dat Oostenrijk, hei voor ons minst
dure land, aoor de nieuwe passenre-
geling moeilijker toegankelijk wordt,
en het uitwisselen met gesloten beur
zen van Nederlanders en buitenlanders
over en weer, zoals thans veelvuldig
geschiedt, bezwaarlijker wordt ge
maakt. Npelen ae aangevraagde reis-
deviezen voor vacanlie-doeleinden,
want daarom gaat het tenslotte hoofd
zakelijk, nu werkelijk zo'n oelangnjke
rol? Is onlangs niet officieel de ver
wachting uitgesproken, dat eerlang het
buitenlandse tourisme naar ons land
méér zou opleveren dan door de Neder
landse touristen uit het land wordt mee
genomen? Wordt deze gunstige ver
wachting thans niet de bodem inge
slagen? Want zullen de buitenlanase
touristen blijven stromen naar een
land, waarvan de oevolking als India
nen in een „reservation" zoveel moge
lijk van overheidswege wordt vastge
houden? Wij hopen van harte, dat de
altijd actieve A.N.W.B. met zijn be
roep op minister Stikker om de nieuwe
paspoortenregeling, die weer méér
contróle en dus ook meer controle-
ambtenaren zal eisen, te herzien, suc
ces zal hebben. Niet het minst terwille
van hen die in de nachtmerrie van
Lieftinck's belastingbiljetten van be
nauwdheid dreigen te stikken en een
hapje frisse lucht in het buitenland
meer dan ooit nodig hebben.

Kort na de behandeling van de zaak
tegen de Utrechtse koopman F. den L.
die enige tyd her terecht stond in ver
band met de affaire der valse dollar
biljetten, is Den I.'s verdediger, mr. dr.
H. A. T. van 1L, advocaat en procureur
te Utrecht, gearresteerd op beschuldi
ging van het aanzetten tot meineed. Hij
zou een der getuigen a décharge er toe
hebben aangespoord met de waarheid
strijdige verklaringen voor de rechtbank
af te leggen.

Advertentie

Zoals men uit een interview met de
Directeur van de Postspaarbank heeft
kunnen lezen, is deze in het geheel niet
verontrust door het feit, dat het publick
tijdelijk een deel van zijn spaargelden heeft
opgevraagd. Immers, zo zegt hij. het doel
van sparen is o.m. om wat geld ter be
schikking te hebben wanneer men eens
een grote uitgave heeft te doen.

Met het sparen van Niemeijer's waarde-
punten voor „Safira"-tafelbestek is het
al niet anders gesteld. Is de huisvrouw
eens aan wat nieuwe vorken en lepels toe
of wil zij b.v. een cadeautje geven in
de vorm van lepeltjes of taartvorkjes,
dan heeft zij, wanneer zij regelmatig
Niemeijer's Paarsmerk-Koffie en Gaia-
Thee of Princess-Thee gebruikt, de waarde-
punten achter de hand, waardoor zij
zonder kosten het gewenste artikel bij
•Niemeijer kan bestellen.

Ook U kunt dubbel genieten: gebruik
Niemeijer's Koffie Thee. dan schenkt
U de pittigste koffie en de geurigste the»
en U spaart zonder kosten het prachtige
„Safira'-tafelbestek, (vlekvrij door cn
door) bij elkaar.

Een briefkaart aan Niemeijer-Groningen
en U ontvangt de geïllustreerde geschenken-
lijst gratis cn franco.

X