NEDERLAAG DOOR EEN GEBREK AAN
SNELHEID EN ENTHOUSIASME
Traagheid van Nederlands rechter
blok heeft de strijd beslist
NEDERLAND-
NOORWEGEN
2-3
ai
Alle Nederlanders in heren
enkelspel uitgeschakeld
SOMBER
ZONDER
RELAAS VAN EEN STRIJD
GEESTDRIFT
Hooguit twintig minuten
Oranje-voetbal
Faanhof haalt schade in en draagt
nu de oranje trui
Veelbelovend begin
Het legioen", merkwaardige
familie
W
Noor Johanessen
scoort tweemaal
Tweede etappe levendig steekspel
van voortdurende demarrages
BRILLANT, MAAR TE KORT TEGENOFFENSIEF
MOCHT DE ONZEN NIET BATEN
Wacht niet
Van Swol stelt teleur
in Noordwijk
De Feyter met ere
verslagen
DONDERDAG
JUNI 1951
PAGINA
(Van onze sportredacteur a i.).
Het is triest, maar het heeft geen zin het te ontkennen: de neder
laag, die ons Oranjeteam gisteravond in het Feyenoordstadion
te Rotterdam heeft geleden, was verdiend. Dik verdiend. Van de
triompherende ploeg, die door haar meeslepend enthousiasme
eif keiharde, uitgekookte Belgen onder de duim wist te houden,
was geen grein meer over en nog maar zelden is „het legioen"
zo in zijn mannen teleurgesteld als uitgerekend gisteren in die
avondwedstrijd tegen de Noren, welke wij toch eigenlijk alle
maal al als geschikt voor een kleine Nederlandse overwinning
hadden gedoodverfd. Mijn hemel, wat is dat tegengevallen!
Na een veelbelovend begin, na vier, vijf snelle Nederlandse aan
vallen, waarbij onze voorhoede de Noorse achterhoede door
sneed als een mes door de boter, zakten het spel en het tempo
plotseling tot een peil, dat men bezwaarlijk hoger dan als dat
van matige „tweede klassers" kon kwalificeren. Er werd geen
bal behoorlijk op maat gespeeld, het aanvallen van tegenstan
ders, die met de bal aan hun schoen het halve veld overstaken,
scheen in niemands brein meer op te komen en onze achter
hoede bleek zelfs niet bij benadering opgewassen tegen het
geweld der Noorse vo.orwaartsen. Het was werkelijk ontstel
lend en de 60.000, die uit alle hoeken van het lieve vaderland
naar Rotterdam waren gekomen in de stellige verwachting een
joyeuse reprise van de triomph in Amsterdam te kunnen mee
maken, zaten stil, ontsteld en bedremmeld toe te kijken.
Snoek niet in vorm
Het lukt weer
Ondeskundige
nabeschouwing
Oranje tast rond.... en
scoort
Geen hulp voor Terlouw
Nog meer mislukkingen
Hoe die plotselinge, merkwaardige
inzi-king ontstond? Wij hebben er nau
welijks enig idee van. Kwam het mis
schien als reactie op die eerste Neder
landse aanvalsgolf die zo vloeiend en
soepel op gang kon komen? Kwam het,
omdat deze ploeg nog niet de weelde
kan verdragen als grootste favoriet te
worden aangewezen of was misschien
de mentale voorbereiding op deze strijd
niet zo scherp als tegen de Belgen?
Eerlijk, wjj weten het niet. Wij kun
nen slechts opmerken, dat achterhoede
en middenlinie eigenlijk ai van het
eerste ogenblik af de nodige scherpte
misten en dat met name in de rechter
v ing van ons elftal de gehele wedstrijd
lang een zwakke stee heeft gezeten:
waarvan de Noren dankbaar en
slagvaardig geprofiteerd hebben.
Die stee werd gevormd door De Jong
en Van Schijndel, die geen van beiden
in staat bleken de uiterst snelle vleu
gel der Noren in bedwang te houden.
Reeds spoedig na het begin hadden de
Noren dat gat ontdekt en sindsdien zag
men ieder ogenblik langs die kant
Skifjell en Johanessen met groot ver'
toon van superioriteit ons doel bela
gen. Zij waren sneller, slagvaardiger,
handiger en technisch beter en het is
dan ook langs dat kanaal, dat tot drie
maal toe en dit had. naar onze smaak,
gerust nog enige malen meer kunnen
gebeuren ons doel werd doorboord.
Dat gebrek aan tempo was overigens
niet het enige manco. Van Schijndel
beging nog een tweede fout. Herhaalde
malen trok hij scherp mee naar voren,
kwam niet snel genoeg terug en werd
er daardoor oorzaak van, dat geheel
ons kunstige verdedigingssysteem als
een kaartenhuis ineen stortte. Dan werd
het een hollen en draven, een rennen
en improviseren, waarbij zoals altijd
wanneer het slecht gaat natuurlijk
niets lukte en waarbij het bijv. een
keer voorkwam dat Terlouw en De
Jong in een verwoede poging om een
of ander hopeloos gat te stoppen, elkaar
eenvoudig ondersteboven liepen en op
die tv ij ze Johanessen een extra sco
ringskans cadeau gaven, die slechts
toevallig door off-side om zeep ging.
Nu zal men misschien opmerken, dat
rechtsbinnen Snoek dan toch zijn con
fraters de nodige steun zou hebben kun
nen verlenen. Daarmee snijdt men ech
ter alleen een zo mogelijk nog treuri
ger onderwerp aan. Snoek immers
het is niet plezierig het te moeten op
merken was gisteren waarschijn
lijk de slechtste speler van het veld.
Nu moet men eerlijk toegeven, dat het
hem niet meezat, want nadat hij gedu
rende het eerste half uur vrij matig,
maar toch niet opvallend slecht zijn
partijtje had meegeblazen, brak dat on
gelukkig ogenblik aan, waarop hij een
Noorse aanval scherp en goed onder
brak, even rustig de tijd nam de
bal te spelen en toen tot ieders ont
zetting op de meest onhandige ma
nier op Kraak terugspeelde, van welke
blunder Soerensen terecht en accuraat
profiteerde. Daarna was het met hem
gedaan. Hij kwam die slag niet meer
te boven en wat hij in het verder ver
loop van de wedstrijd nog presteerde
was zo matig, dat men in onze voor
hoede vaak duidelijk de intentie kon
waarnemen aanvallen zonder Snoek op
te bouwen.
Hiermee, met dit falen van de
rechterwing, hebben wij naar ons
beste weten de diepste oorzaak van
de nederlaag aangegeven. Alleen, men
moet deze kenschetsing niet misver
staan. Zij bedoelt niet te zeggen, dat
uitgerekend alleen dit drietal de ne
derlaag op haar debet moet schrijven,
want dat is stellig niet waar.
Na die eerste flitsende aanvallen, viel
er immers, zoals gezegd, plotseling over
heel de ploeg een haast onbegrijpelij
ke matheid. Er werd getreuzeld, geaar
zeld, slecht geplaatst, in de breedte
inplaats van in de lengte gespeeld,
kortom er was sprake van een algehele
terugslag, zo ernstig, dat het eigenlijk
een wonder mag heten, dat Kraak's
heiligdom niet meer dan tweemaal
werd doorboord.
Na de wedstrijd heeft het legioen
hierover bij 't verlaten van de tribunes
min of meer krachtig zijn hart gelucht
O.i. ten onrechte, want het gaat nu
eenmaal niet aan de ene keer een ploeg
tot nationale held te verheffen, wan
neer zij er in slaagt een traditionele
en gevreesde tegenstander te bedwin
gen en een andere maal diezelfde ploeg
te verguizen, wanneer zij bepaald een
off-day heeft.
Voetballers, zelfs internationals, blij
ven nu eenmaal misschien tegen de
verwachting van alle fans in vrij
normale mensen, die in of uit vorm
kunnen zijn. Bovendien mag men niet
vergeten, dat het moeizame herstel van
ons na-oorlogse voetbal beslist niet in
één wedstrijd een definitieve keer
neemt en dat een terugslag heel be-
grupekjk en misschien zelfs waarschijn- I
lijk genoemd moet worden.
Want, en dat is dan het lichtpunt uit
deze wedstrijd dat wij zorgvuldig
voor onze slottirade bewaard hebben
dat dit elftal beter kan en ook wel
(ergens) een beter moreel heeft, dat
bleek wel onmiddellijk na de rust. Ken
nelijk waren onze spelers toen door
trainer Van der Leek behc-orlijk opge
warmd en met het tegenpunt van Van
Melis nog vers in het geheugen, trok
heel Oranje ten aanval. Ha, het legioen
leefde op. Door het stadion schalde
weer het aanzwellende geloei van de
Zó springt de Noorse keeper
mum min hi if iHiiiiiiiiiiiii immuun ti m mi in li mum hui
massa en begeleid door die muziek
stormden onze mannen naar voren.
Plotseling lukte alles weer. De bal zat
weer als aan een touwtje en precies
als in de eerste minuten van de strijd
sneed onze voorhoede dwars door de
toch waarlijk niet inferieure verdedi
ging der Noren. Lenstra, Van Melis en
v. d. Tuyn zaaide paniek waar zij kwa
men, Biesbrouck toonde zich een prach
tige stuwer en het was in die periode,
dat Abe, us Abe, met heel de brille
van zijn talent die voorzet van v. d.
Tuyn in vliegende vaart onhoudbaar
langs doelman Blohm kopte. Dat was
voetbal van klasse. Scherp, nuttig en
brillant spel.
Het legioen ging even verzitten en
ware toen niet weer plotseling op een
bijzonder ongelegen moment die gaping
in onze rechterwing ontstaan, waardoor
de pijlsnelle Johanessen (steeds weer
was het de blonde Johanessen) Kraak
met een furieus schot verraste, wie weet
hoe dan deze derby zou zijn geëindigd.
Nu brak het de weerstand, wel niet zo
totaal als in de eerste helft, maar toch
maakte het de herinnering aan die pe
riode weer zo levendig, dat het geloof
in eigen kunnen teloor ging. Een slot-
offensief, waarbij heel Nederland op de
Noorse helft opereerde, mocht daaraan
niets veranderen. Het Oranje-team ging
ten onder door gebrek aan snelheid en
enthousiasme. Het verloor door traag
heid en wankelmoedigheid en het had
zich eigenlijk al voor zijn slotoffen-
sief verzoend met de gedachte, dat
deze strijd tegen Noorwegen de zoveel
ste na-oorlogse nederlaag zou worden.
Wat nog hieraan toe te voegen?
Werkelijke uitblinkers telde onze
ploeg niet. Schijvenaar, de oudere, was
nuttig, trapvast en goed in het opstel
len. Biesbrouck eveneens, maar geen
van beiden was scherp genoeg om de
gaten te dichten, die van rechts door
de razehd snelle Noren werden ge
schapen. De voorhoede was vrij rede
lijk; v. d. Tuyn en Groeneveld vol
goede wil; v. Melis (tot tweemaal ge
blesseerd) scherp en waakzaam, wat
hem het genoegen van het eerste
tegenpunt deed smaken; Lenstra vol
doende met nu en dan" brillante uit
schieters, maar het geheel was groots
noch overrompelend. Hun spelmethode
was als regel vrij doorzichtig en hun
techniek onvoldoende. Kraak was vol
doende, meer niet.
En de Noren? Wel, het moet u uit
deze beschouwing reeds overduidelijk
zijn gebleken. Zij speelden fier, snel,
overrompelend en met een techniek, die
de onzen wel tot voorbeeld strekte.
Neen, al met al een vertoning, die wij
maar spoedig moeten vergeten, maar die
schreeuwt om een revanche.
En die kan komen. Daarvoor staat het
eerste kwartier van de tweede heift
borg.
tot het laatste ogenblik
met het opgeven van
Uw vacantle-adres.
Stel ons minstens 5 dagen vóór
Uw vertrek op de hoogte van Uw
tijdelijke adres, onder vermelding
van Uw vaste adres.
Slechts dan kunnen wij er voor
instaan, dat Uw lijfblad prompt
bezorgd zal worden.
Weekabonné's gelieven over de
periode, dat ze afwezig zijn, het
abonnementsgeld vooruit te vol
doen aan de bezorger van wie zij
op hun vaste adres de krant ont
vangen.
DE ADMINISTRATIE
De uitslagen van de uitgespeelde afge
broken par.ijen van het Staunton schaak-
tournooi luiden; uit de 3e ronde: Stahl-
fcergDonner uit de 4e ronde;
TrifunovicTartakower 10: uit de 5e
rende: GiigoricPirc 10. Broad'oent
Matanovic V,uit de 6e ronde: Go-
lombekBogoljubow 01.
NOORDWIJK, 6 Juni. Van Swol
heeft vandaag in Noordwijk voor de
grootste teleurstelling gezorgd. Met 6-3,
6-1 dolf hij het onderspit tegen de Brazi
liaan Vieira, die niet tot de geplaatste
spelers behoort en die de dag tevoren
niet dan met de grootste moeite met 6-4,
6-4 de jeugdige Neernink onder de knie
had weten te houden. Zo is deze derde
dag in Noordwijk het einde geweest van
alle Nederlandse illusies voor het he
ren enkelspel, want niet alleen Van
Swol, die ver onder de maat bleef, werd
uitgeschakeld, ook de overige twee Ne
derlanders, die zich in de derde ronde
hadden geplaatst, werden kansloos ge
slagen. Wilton deed het nog het best,
juist als de dag tevoren, toen hij Matous
in twee long sets had weten te bedwin
gen. Vandaag ging hij eervol met 7-5, 6-2
(Van onze voetbal-
ondeskundige)
Rotterdam-Am sterdam,
6 Juni.
ij hebben ons la-
(Van een onzer speciale verslaggevers)
ROTTERDAM, 6 Juni Om ons relaas niet al te triest te doen zijn voeren
wij u om te beginnen maar direct mee naar de zesde minuut van de tweede
helft van de ontmoeting tussen Noorwegen en Oranje in het Feyenoord-sta-
dion. Abe Lenstra kreeg van de rechtervleugel af een keurige pass. Hij
plaatste zijn hoofd onder het leer en vóór de Noorse doelman Blohm de ge
legenheid kreeg zich te realiseren welk gevaar zijn ploeg bedreigde, smaakte
een tot dan toe in angst en vreze verkerend Holland het genoegen de gelijk
maker op zijn rekening te kunnen boeken. De stand was toen 22. Het
Nederlandse elftal en mede heel het voetbal-minnend deel van de natie,
om de grasmat verzameld of aan de luidspreker, moet toen gevoeld hebben,
dat wat door het verloop van de eerste speelperiode als bijkans onmogelijk
kon worden beschouwd, het behalen van een kleine overwinning, toch nog
niet volledig uitgesloten moest worden geacht. De feiten zijn echter anders
geworden. Volgt hieronder hun, uiteraard weinig opwekkende beschrijving.
zij het ding bereikten, wist geen van
beiden wie nu zou schieten. Snoek deed
het al niet veel beter in combinatie met
Van der Tuyn. doch de Endhovenaar
maakte vlak daarop een zo grote blun
der, dat hij daarom alleen wel nimmer
vergeten zal worden. Hij speelde zoge
naamd terug op iemand, hij zal wel
Kraak bedoeld hebben, doch hij deed
dat wel zo ontactisch, dan Wang Soe
rensen nauwelijks een stap had te doen
om het tweede doelpunt voor zijn land
op het scorebord geplaatst te krijgen.
recht aan, doch intussen was Skifjell zijn
landgenoot te hulp gekomen. De door
Terlouw gehinderde Noor speelde dus
naar zijn hem ondersteunende linksbui
ten en in geen enkel Hollands
verstand kwam het op om nu ook Ter
louw te gaan assisteren. Ongedekt kon
dus Skifjell even met de bal manoeu
vreren, Terlouw stoof vervolgens op hém
af, maar nu kwam Johanessen weer vrij
te staan. Een bescheiden tikje naar deze
was meer dan genoeg om het pleit ten
nadele van Oranje te beslechten. De reus
uit Frederikstad bracht Kraak met een
kleine schijnbeweging van de kook en
het was met Hollands hoopvolle ver
wachting gedaan: 2-3! Dat er tot het bit
tere einde toe gevochten is hoeft nauwe
lijks betoog. Het kostte Van Melis nog
bijna zijn benen en dat was deze verto
ning toch zeker niet waard geweest.
ten overhalen om
ook „mee" te
gaan. Een tweetal colle
ga's, die er hun heil in
zien interland-wedstrij-
den te verslaan, sleepte
ons vanmiddag in een
auto en aldus werden wij
deelgenoot gemaakt in
een journalistiek voetbal-
complot. Alhoewel wij al
tijd in de heilige overtui
ging geleefd hebben, dat
er in Amsterdam ook een
zeer bruikbaar stadion
voor dergelijke georgani
seerde volksverzamelin
gen bestaat, bleek het
drama zich in de Maas
stad te moeten afspelen:
de reden zal ons duister
blijven, zoals zovele din
gen op deze verspilde dag.
In ieder geval hebben we
ze zien voetballen. „Ze"'
zijn de elf mannetjes, die
in oranje shirts over het
veld hollen en zich daar
om Nederlands Elftal mo
gen noemen Het zijn ook
degenen, waar half Ne
derland zich wekenlang
voor uitslooft om via een
kaartje hun optreden gade
te slaan, een en ander ge
paard gaand met voor- en
nabeschouwingen in kran
ten, voor de radio en op
het werk van de velen,
die vinden dat zij er over
mee kunnen praten. Zul
ke dingen gaan ons blijk
baar veel te nuchter le-
ken-verstand te boven,
de voetballerij hebben wij
tot nog toe buiten de in
teresse-sfeer gehouden.
Merkwaardig was dat al
degenen, die zich dag in
dag uit zo enthousiast to
nen voor hun geliefde
sport, vanmiddag plotse
ling in een slechte stem
ming begonnen te raken.
Nu en dan uitten zij lui
de hun afkeuring, ver-
loochenden o.i. daarbij
ernstig hun eigen stand.
Als wij, met de meest
mogelijke interesse om ons
heen zaten te kijken, vie
len er vaak niet anders
dan zure chagrijnige ge
zichten te constateren.
Maar dat was nog niet al
les. Bij lijfelijke ervaring
hebben we gemerkt, dat
wie het waagde om een
grappige situatie (die bij
naast de bal trappen, over
elkaar heen rollen en
meer van die dingen ge
makkelijk voorkomt) op
de juiste manier te be
oordelen, als voetbal
staats-vijand nummer één
werd beschouwd. Wan
neer zo n paar duizend
pro-Oranje-burgers in
koor „ja" hijgen en de
man uit Heerenveen, die
hun speciale sympathie
schijnt te hebben, schiet
„nee", moeten w ij lachen,
alleen al om die Noorse
netbewaker, die al sprin
gende ook scheen te den
ken. dat het „ja" was.
Doch waarom ging dan
die dikke meneer voor
ons zo kwaadaardig zit
ten omkijken, dat wij van
benauwdheid ons boordje
los moesten maken?
Nee, al die voetbal-
verslaafden houden er
een merkwaardige psy
chologische instelling op
na. Zij zijn tevoren zo
vol vuur, dat ze een
dag vrij nemen of hun
werk gewoon in de steek
laten. Héél vroeg gaan zij
dan al op weg (misschien
hebben ze 's morgens niet
kunnen eten) en klimmen
in auto's, bussen, treinen
en op fietsen. De hele
massa is uiterst deskun
dig, weet zeker dat Ne
derland winnen gaat en
is dus gezellig uitgelaten.
Het spreekt vanzelf, dat
zij maar aan één ding
denken, over één ding
praten en zich daar hele
maal op instellen. Zij le
veren zich willoos over
aan de Rotterdamse ver
keerspolitie, die, uitgerust
met petten, fluiten, witte
handschoenen, walkie-tal
kies, motorfietsen en mi
crofoons, ja zelfs met een
vliegende commissaris, de
Indruk wekt, dagelijks
een Stadion helemaal vol
en twee uur daarna weer
leeg te loodsen. Maar daar
denkt de karavaan niet
aan. Zij interesseert zich
nu alleen maar voor Abe,
Kraak, veel doelpunten
aan de goede kant, de be
sproken plaats en het pro
gramma-met-de-volledige
opstelling-voor-tien-cent.
Zo langzamerhand gaan
de mensen zich erg druk
maken om „erin" te ko
men, in dat Stadion,
waarvoor je allemaal over
een brug moet. De Rot
terdammers genieten van
dit alles. Zij staan over
de rand van de viaducten
te gapen naar auto's uit
Limburg, Holland, Over-
Ijsel en Friesland.
Om zeven uur zit ieder
een in de kuip. Een Ita
liaan hanteert de fluit en
het legioen begint te gil
len. Naderhand gilt het
niet meer. Nog later
schuifelt het op zijn stoel,
het wordt schichtig. Dan
merkt Nederland dat de
elf in oranje en zwart
gaan verliezen. Wèg stem
ming.
Ze kijken beteuterd als
het afgelopen is. Je ziet
het gewoon aan de ma
nier waarop de automo
biel-voetballiefhebber zijn
wagen weer opzoekt.
Zelfs onze collega's schij
nen het enigszins te pak
ken te hebben.
Voor ons rijdt een vier
tal Overijsselnaren; twee
kleumende liefhebbers zit
ten in de achterbak. Wij
vragen hoe ze het nü vin
den. Ze zwijgen.
Merkwaardige psycholo
gische instelling heeft
„het legioen"
De eerste tien a vijftien minuten bood
het spel een beeld, dat min of meer in
de lijn der verwachtingen lag.
Nederland was redelijk aanvallend,
maar hierna kwamen in het tweede
kwartier van de strijd de Noren aan
bod om op hun wijze de eerste acte ten
beste te geven. Linksbinnen Johanessen
toonde zich al direct een nijdas van de
ergste soort. Als een reebok zo behendig
stoof hij langs de klippen, Van Schijndel
en De Jong geheten, heen en slechts met
inspanning van al zijn krachten kon
Schijvenaar hem de weg naar het eerste
doelpunt versperren. Dan dook uit het
achterveld linkshalf Laerum met het
leer aan zijn voet in het Nederlandse
doelgebied op. Terlouw kreeg er han
denvol werk door. Opnieuw was het
Schijvenaar, die het gevaar afdoende
moest keren. Oranje kwam een ogenblik
terug in het offensief. Groeneveld mocht
een tweede hoekschop nemen, doch re
sultaat bleef uit omdat een kopbal van
Van Melis geen doel trof. Skifjell en Jo
hanessen trokken daarna op Kraak af.
De manier, waarop deze Noorse linker
vleugel dit deed bracht toen al een licht
gevoel van onbehagen in de Hollandse
harten teweeg. Snel en efficiënt gleed
de bal van voet tot voet en nog mocht
Oranje van geluk spreken toen de harde
kogel van linksbuiten Skifjell in het zij
net belandde.
Om nu duidelijk uit te laten komen
hoe Nederland van zijn aanvankelijke
overwicht terug is gevallen tot de po
sitie van de verdrukte, laten wij hier
volgen de korte karakteristieke woor
den, die wij optekenden in het verloop
van het gevecht. „Middenvoor Soeren
sen combineert razend snel met zijn
binnenspeler Johanessen, Terlouw moet
krachtdadig ingrijpen. Rechtsbuiten
Hvidsten staat vrij en schiet hard in,
Kraak stopt. Noorwegen neemt zjjn
eerste hoekschop. Kraak trapt slecht
uit. Schijvenaar moet teruggekomen
bal in moeilijke omstandigheden weg
werken. Van Schijndel aarzelt. Rechts
binnen Bredesen brengt de bal op,
Hvidsten schiet weer. Over! Terlouw
houdt een Noorse aanvaller vast. Vrije
trap voor Noorwegen. Laerum gooit in,
Soerensen schiet ongehinderd, Kraak
uit doel, Schijvenaar redt ternauwer
nood."
Na deze korte, doch veelzeggende no
tities, brak de vijfentwintigste minuut
aan. Wederom, als boven reeds opge
tekend, gaf rechtsbuiten Hvidsen een
uitgerekende voorzet en toen had Jo
hanessen de situatie bekeken. Kraak
verraste hij volkomen en een uiterst
zacht tikje van zijn linkervoet tegen
het leer was voldoende om Holland
met zijn neus op de keiharde realiteit
te drukken: er was een éénnul ach
terstand.
De misverstanden in de Oranje-gele
deren namen middelerwijl hand over
hand toe. Wij zagen Abe en Van Melis
tegelijk op een bal afstormen en toen
Er is in aansluiting op deze, een be
grijpelijke morele inzinking teweeg
brengende mistrap, nog veel gepasseerd
wat met gemak een grote zwarte blad
zijde in Hollands voetbalgeschiedenis
vult. Slechts op het allerlaatste ogen
blik voor de pauze kwam er enig licht
in de duisternis, waarin de Oranje
mannen als blinden rondtastten. Groene
veld gaf met een lange pass het leer
door aan Van Melis, spil Svenssen ver
giste zich bij uitzondering, dook onder
de bal door inplaats van deze te stop
pen en onze aanvalsleider vuurde zijn
eerste en naar later zou blijken zijn
laatste treffer af. (12).
De tweede helft begon werkelijk hoop
vol. Van der Tuyn nam onmiddellijk na
de aftrap het initiatief in handen. Ge
volgd door Lenstra rende hij op het
Noorse doel af, waar één der backs ten
koste van een hoekschop op het nipper
tje kon redden. Biesbrouck, ook blijk
baar stevig opgewarmd, schonk even la
ter Groeneveld een redelijke kans en met
het zwevend schot van de Haarlemmer
had Blohm de grootste moeite. Onder
daverend geloei van de zestigduizend
toeschouwers probeerde Abe het nog
eens. Eerst samen met Van Melis, zonder
succes en vervolgens met Cock van der
Tuyn. Onze rechtsbuiten kreeg een ju
weel van een gelegenheid om een afge
paste voorzet op het hoofd van Lenstra
te plaatsen. Hij aarzelde geen seconde
en begeleid door een duizendstemmig
„Abe!Abe!zoefde de vlijmscher
pe kopbal van de Fries in de Noorse
touwen (2-2).
Toen kon het. Oranje liep zicht
baar rood aan. Alleman trok ten strijde,
zelfs Terlouw spurtte als een terrier van
achter naar voren, doch ergens rammel
de er iets aan de strijdkar. Wat dat was
werd glashelder bij die ene fatale Noor
se attaque. Johanessen stond plotseling
met de bal aan zijn voet in het Neder
landse doelgebied. Terlouw viel hem te-
(Van onze sportredacteur)
VENLO, 6 Juni
Met een levendig" spel van aanval en verdediging heeft de Ronde van Neder
land vandaag zijn diepe duik uit het hoge Noorden naar het Zuiden gemaakt,
een spel, zo interessant opgevoerd en zo fel gespeeld, dat het de Ronde een
welkome overwaarde aan sportieve winst heeft bezorgd. En dat was niet
alleen een stryd om enkele kilometers asphalt of een winstmarge van tiende
seconden. Het was een geraffineerd, maar mannelijk steekspel van bekwame
matadoren, om het symbool van de sterkste, dat gelegen :s in de eervolle
dracht van de glanzende oranje trui. De jonge Belg De Feyter heeft die
onderscheiding met ere verdedigd. Hij heeft, zoals zulks de drager van zo'n
gevaarlijke onderscheiding betaamt, zich de steun laten aanleunen van zijn
minder fortuinlijke ploegmaats. Maar hij heeft, toen het erop aankwam, ook
zichzelf in het strijdgewoel gewaagd; een strijdgewoel, dat zijn furieus hoog
tepunt beleefde na een afmattend totaal van een goeie 300 kilometer, en dat
hem toen in duel bracht met de sterke Faanhof. Gisteren had Faanhof zijn
kans verzuimd, maar vanochtend had hij zich bij hoog en laag voorgenomen,
dat dit geen tweede keer zou gebeuren. Wel, hij slaagde daar beter in dan hij
bij zijn alles vragende demarrage op 20 kilometer voor de finish had durven
hopen.
Het is thans definitief zeker, dat Ray
Robinson op 10 Juli te Londen zijn titel
zal verdedigen tegen de Britse midden
gewicht kampioen Randolph Turpin.
De Engelsman Tommy Wood heeft met
Motoguzzi in de 250 c.c.-klasse van de
TT-races op Man gezegevierd, een snel
heid behalend van 130 k.m. per uur.
De race in de 725 c.c.-klasse werd ge
wonnen door de Engelsman McCandless
met Mondial.
Nog zie ik het vijftal op de finish te
Venlo komen afstormen! Een vijftai,
omdat de parate Beigen die ontvluch
tingspoging van zo'n gevreesd poten
taat als de oud-wereldkampioen der
amateurs lang niet op zich wilden
laten zitten. Die stuurden Bogaerts,
Evens en de terrier Van Kerkhoven
achter hem aan en wikkelden hem
aldus in een strijd, die zo verbeten
werd gevoerd, dat de vijf op 70 meter
voor de finish nog op één lijn lager.,
als hadden zij de afspraak gemaakt,
dat ze tegelijk over de streep zouden
gaan. Maar het was nu juist de kracht
van Faanhof, dat hij ondanks die uit
puttende demarrage nog kracht genoeg
had, om in de laatste 10 of 15 meter
zijn wiel juist driekwart fietslengte
vóór dat van Bogaerts over de lijn te
stuwen; een préstatie, die hem behal
ve de zege ook de oranje trui zou be-"
zorgen.
Want even belangrijk als het gevecht
dat hij daar met Bogaerts en de zijnen,
plus de voortreffelijk rijdende Franse
vreemdeling Dequesne uitvocht, was
bovendien nog het duel met De Feyter.
Een duel, dat niet om millimeters, maar
om seconden ging. Toen de 25-jarige
Belg na een lijf-aan-lijf-gevecht met
Wagtmans de zesde plaats bezette in een
tweede groepje van vijf, had de tijdwaar-
nemer een verschil van 44 seconden op
zijn klok en dat gaf Faanhof, Bogaerts
en Van Kerkhoven een voorsprong van
4 luttele seconden op De Feyter en 8 op
Wagtmans, die zich intussen prima heeft
verdedigd. En volgens het reglement
kreeg Faanhof als overwinnaar de eer
Het peleton passeert de brug bij 'Westervoort, op weg naar
Arnhem.
èn de last van de leiderstrui om zijn
brede schouders getrokken.
Met die laatste opwindende phase is
de etappe van vandaag nog lang niet
volledig gekarakteriseerd Het begon
al met een interessant offensief van
de Nederlandse A-ploeg, toen Frans
Vos na 85 kilometer aan de haal ging
en enkele kilometers verder Schulte
en Schoenmakers probeerden naar hun
ploegmakker toe te springen. Lam
brichs en Voorting zagen daar wel heil
in en vluchtten mee; maar het Bel
gisch eskadron vond dat te veel van
het goede en sleurde het Nederlands
kwintet onbarmhartig in zijn midden
terug.
Eenzelfde lot onderging Van Elderen,
ondanks de hulp die de jonge Eindhove-
naar kreeg van de onstuimige Van
Kerkhoven en de excellerende Fransman
Dequesne. Eenzelfde lot onderging
voorts een nieuwe poging van Lambrichs
(die zich in deze Ronde opvallend goed
weert), nü met de sterke De Baere. Zij
kregen het voor Lambrichs dubieuze ge
zelschap van twee andere Belgen, De-
graevelijn en Smet, maar hoewel zij in
Arnhem tot 4 minuten waren uitgelopen,
slaagden ook zij niet.
En zij dankten dat aan Schulte. Die
had in Arnhem uit alle macht aan een
ontsnappingspoging zitten werken. Maar
de twee Belgen, die meesprongen, pasten
hem niet en binnen
een kilometer was
- - hij weer door de gro
te groep opgeslokt.
Vier kilometer voor
Nijmegen was hij
echter wéér weg;
met Voorting dit
maal. In een tempo,
dat soms tegen de
vijftig kilometer per
uur lag, stormden
zij onweerstaanbaar
naar voren en in
derdaad moesten de
vier koplopers na
korte tijd met hun
gezelschap genoe
gen nemen. Maar
Schulte had toch
nog niet de be
schikking over zijn
befaamde kracht.
Het peleton was
aan het jagen ge
slagen en ditmaal
lag de kracht in
derdaad verscholen
in de massa. Dertig
kilometer voor
Venlo was alles
weer bijeen. En
toen kwam het
hoofdstuk, dat be
gint met de naam
Faanhof en dat de
oranje trui in han
den brengt van een
der Nederlandse fa
vorieten. Maar nog
maals, de leiders
trui üs niet alleen
een eervol, doch
ook een gevaarlyk
bezit.
tegen de favoriet voor het heren enkel
spel, de nog geen 100 pond wegende en
nauwelijks anderhalve meter grote Phi-
lippijn Ampon, ten onder. Ook Krijt stel
de teleur, al had niemand een zege op
de sterkste speler van het 5 man tellend
Zuidafrikaanse team, Levy, gerekend.
De dames brachten het er naar ver
houding veel beter af. Mevr. Schmier
overtrof zichzelf door een uiterst ver
dienstelijke zege (6-1, 6-3) op de overi
gens niet al te sterke Franqaise Jacque
line Marcellin en plaatste zich daarmede
evenals mevr. Jopie Roosvan der Wal
in de kwartfinales. De laatste verdient
wel de meeste lof, want in een uitput
tend duel wist zij mevr. MatousStrau
beova, een der acht geplaatste speelsters,
uit te schakelen en daarmede zelf de
kwartfinale te bereiken. Zonder twijfel
moet zij in staat geacht worden nog een
..seeded player" te verslaan en wel de
Frangaise mevr. Amouretti, die niet dan
met de grootste moeite met 6-3, 9-7 de
zeer op haar retour zijnde mej. Rollin
Couquerque uitschakelde. Tenslotte heeft
ons land nog een derde ijzer in het vuur:
Nel Hermsen bereikte de kwartfinale
door een bijzonder gemakkelijke zege
(6-1, 6-1). op de Zuidafrikaanse mevr. S.
van Coller. Tegen de Italiaanse Manfredi
zal ze het echter in de kwartfinale heel
wat moeilijker hebben.
De uitslagen luiden:
Heren enkelspel derde ronde: Ampon
(Philipp) sl. Wilton (Ned.) 7—5 6—2, Nor
garb (ZA) sl. Redl (Oostenr.) 64 6—4.
Deyro (Philipp) sl. Dehnert (Ned.) 6—4
3> Pallada (Z.S1. sl. Connor (ZA) 61
6—2, Branovic (Z.S1.) sl. Carmona (Philipp)
®6-2' Vieira (Braz.) sl. Van Swol
Ned. 6—3 6—1, Levy (Z.Afr.) sl. Krijt
(Ned.) 6—4 6—1. Cockburn (ZA) sl. Shaf-
fei (Eg.) 6—1 7—5.
Gemengd dubbelspel derde ronde: J-
Quertier (Gr.Br.) en Ivoor Rinkel (Ned.)
sl. M. Rollin Couquerque (Ned.) en Connor
(Z.Afr.) 60 61; H. MatousStraubeova
(statenl.) en Matous (statenl.) sl. E. Hoog
houdt (N.) en Pallada (Z.S1.) 6—2 6—0- N.
Hermsen (N. en Linck (N.) sl. J. Roos-
De Wal (N.) en Norgarb (Z.Af.) 6—1 86:
B. Bartlett (Z.Afr.) en Cock (Z.Afr sl.
A. Koopmans—Knottenbelt (N.) en Redl
(Oostenr.) 6—0 8—6; G. Woodgate (Gr Br.)
en Cormona (Phill.) sl. G. Blaisse (N.) en
Vieira (Braz.) 6—4 6—4; M. Schmier iN.)
en Wilton (N.) sl. J. Amouretti (Fr.) en
Branovic (Z.S1.) 6—1 6—4; J. Marcellin (Fr.)
en Levy (Z.Afr.) sl. L. Mandredi (It.) en
Holst (N.) 62 46 86; mevr. E. Scholten
(Z.) en Drupon (Phill.) walk-over.
Herendubbelspel, 1ste ronde: Van Meege
ren en Windt (N.) sl. Akkersdijk (N.) en
Redl (Oostenr.) 6—4 6—4; Goris en Hors
man (N.) sl. Van Olst en Marinkelle (N.)
6~3 7—5: Barlett (Z.Afr.) en Connor (Z.
Afr.) sl. Breukink en Klinkspoor (N.) 8—S
8—6; Holst en Karamoy (N.) sl. Maris en
Van Oort 62 62; Keuls en Volkmaars
(N.) sl. Kramer en Nolten 60 62: Van
Dalsum en Dehnert (N.) sl. Van Gasselt en
Lathouwers (N.) 63 6—3.
Herendubbelspel, 2e ronde: Ampon en
Carmona (Phill.) sl. Van Dalsnm en Deh
nert (N.) 6—2 6—1; Shaffei (Eg.) en LincK
(N.) sl. Holst en Karamoy (N.) 6—1 3—6;
Matous (statenl.) en Norgarb (Z.Afr.) sl.
Goris en Horsman (N.) 6—3 60.
Dames enkelspel derde ronde: mevr. B
Bartlett (Z.A.) sl. mevr. E. Scholten (N.)
6—2 6—2; mevr. G. Woodgate (G.B.) sl
mej. Chr. Mercelis (B.) 6—2 6—4; mej. N
Hermsen (Ned.) sl. mevr. S. van Collei
(Z.A.) 6—1 61; mej. Jean Quertier (G.B-Ï
sl. mevr. E. van Berkel (Ned.) 6—2 6—2:
mevr. M. Schmier (Ned.) sl. mej. Mar
cellin (Fr.) 6—1 6—3; mej. L. Manfredi
sl. mevr. G. Blesse (Ned.) 6—4 6—3: nievr
J. Amouretti (Fr.) sl. mej. M. Rollin Cou
querque (Ned.) 63 9—7; mevr. J. Rooi
(Ned.) sl. mevr. H. Matous (statenl.) 6t
7—5.
Damesdubbelspel. 1ste ronde: A. Herrei-
Iers en M. Kruisinga (N.) sl. T. van Dalsum
en L. Raymakers (N.) 4—6 108 61; E
van Berkel en A. de Jager (N.) sl. E. van
Loon en A. Lubbers (N.) 36 75 62; T
Marinkelle en H. van Olst sl. T. van Haa-
gen en J. Dehnert 6—4 3—6 6—1; R. Raay
makers en F. Herfkens (N.) sl. C. Gros-
veld en H. Smeets (N.) 2—6 6—3 61; mej.
FTekelenburg en mevr. Vlielander Hein
sl. mej. Y. Schouten en mej. A. v. d. Torre
6—3 6—4.
Damesdubbelspel, 2e ronde: J. Amouretti
(Fr.) en I. Eggersman (N.) sl. E. Hoyer en
M. Jonquiere (N.) 6—1 6—2; G. Blaisse en
T. Lubbers (N.) sl. A. Herreilers en M.
Kruisinga (N.) 3—6 6—0 6—4; J. Marcellin
(Fr.) en N. Hermsen (N.) sl. R. Raayma-
kers en F. Herfkens (N.) 60 61; J. Quer
tier (Gr.Br.) en G. Woodgate (Gr.Br.) sl.
E. Hooghoudt en I. Kiek (N.) 61 6—0; F.
Tekelenburg en E. Vliel .nder Hein (N.) sl.
A. KoopmansKnottenbelt en J. Roos-
Van de Wal (N.) 6—4 1—6 6—4; S. van Col
ler (Z.Afr.) en M. Rollin Couquerque (N.)
sl. B. Bartlett (Z.Afr.) en H. Matous—
Straubeova (statenl.) 6—2 3—6 6—4; M.
Schmier en E. Seholten (N.) sl. T. Marin
kelle en H. van Olst (N.) 6—1 6—3.
AeEWPE-ajUW
De officiële uitslag van de tweede
etappe is als volgt;
1. Faanhof (Ned. Bj 7 uur 57 min.
38 sec.; 2. Bogaeits (België B) z.t.; 3-
Evens (België B) z.t..; 4. Van Kerkho
ven (België A) z.t.; 5. De Feyter (Bel
gië B) 7 uur 58 min. 22 sec.; 7. Wagt
mans (Ned. C) z.t.: 8. Buyl (België B)
z.t.; 9. De Hoog (Ned. C) z.t.; 10. Olli-
vier (België A) z.t.; 11. Schoenmake-s
(Ned. A) 7.59.23; 12. Van Brabant (Bel
gië B) 7.59.33; 13. Braekeveld (Belg. A)
z.t.; 14. Serin (België B) z.t.; 15. Schul
te (Ned. A) z.t.; 16. Lambrichs (Ned. C)
z.t.; 17. Dekkers (Ned. A) z.t; 18. Jans-
sens (Ned. C) z.t.; 10. ex aequo Bakker
(Ned. A), Van der Zande (intern. pl)>
De la Haye (Fr.), allen z.t.
Het algemeen klassement luidt:
1. Faanhof (Ned. B) 15.33.13; 2. Bo
gaerts (Belg. B) 15.33.13; 3. Van Kerk
hoven (Belg. A) 15.33.13; 4. De Feyter
(Belg. B) 15.33.17; 5. Wagtmans (Ned.
C.) 15.33.22; 6. Dequesne (intern.)
15.33.41; 7. Buyl (Belg. B) 15.33.57; 8.
Ollivier (Belg. A) 15.33.57; 9. Schoen
makers (Ned. A) 15.34.58; 10. Van Bra
bant (Belg. B) 15.35.02; 11. Braekeveld
(Belg. A) 15.35.08; 12. Dekkers (Ned. A>
15.35.08; 13. Janssen (Ned. C) 15.35.081
14. Delahaye (Fr.) 15.35.08; 15. Bakker
(Ned. A) 15.35.36; 16. Peters (Ned. B) I
15.36.06; 17. De Gravelijn (Belg. A)
15.36.06; 18. Voorting (Ned. B) 15.36.06;
19. Van Staeyen 'Belg. B) 15.36.06; 20.
Cmet (Belg. B) 15.36.11.
21. De Hoog (Nederl. c.) 15.38.57; 22.
Evens (Belg. b.) 15.39.04; 23 Schulte
(Ned. a.) 15.42.58; 24. Van der Zande
(intern, pl.) 15.42.58; 25. Lambrichs (Ned.
c.) 15.43.25.
Het ploegenklassement ziet er na de
tweede étappe als volgt uit:
1. België B 46 uur 40 min. 27 sec.;
België A 46.42.18; 3. Nederland B 46.45-
25; 4. Nederland A 46.45.42; 5. Nederland
C 47.47.27 6. Intern, ploeg 47.16.27;
Franse ploeg 47.24.12.
In Veendam waren niet gestart Grif1
(Fr.) die gisteren wegens verkeerd ril
den uit de course is genomen en D
Poorter
Abello (Fr.)
Persieo
Bi.
