acantie-accommodatie voor 5 millioen
Nederlanders gevraagd
In Canada gezonde basis gelegd
voor emigratie
Over leerplicht en „schoolziekte"
Soldateske krabbels
c
3
Rapport Bouwcentrum te Rotterdam
geeft de oplossing
D
Staakt het vuren
Geleidelijke natuurlijke groei wekt
grote verwachtingen
Australië waarschuwing
tegen overijling
E
DE WERELD VAN DEZE WEEK
ONTSLUITING VAN
NIEUWE STREKEN
Dr. P. Gerbrandy
Koningin Elisabeth erelid
Ned. Bachvereniging
ZATERDAG 7 JULI 1951
PAGINA 5
Eredoctor te Edinburgh
Plechtigheid te Naar den
Liturgische weekkalender
Medisch standpunt
Schompfiguratie
Examens
Vluchtelingenorganisatie
sluit bureau
(Van onze Haagse redactie)
oor het Bouwcentrum te Rotterdam is een rapport samengesteld over de
inrichting van goedkope vacantie-acconunodatie, m een andere vorm dan
hetgeen men heden ten dage onder hotel, logement of pension verstaat.
J^Pdracht hiertoe werd gegeven door het Ministerie van Wederopbouw en Volks-
nuiSVesti de Bedrijfshoreca en de A.N.W.B. Dit rapport, dat het resultaat is
Van een gedegen studie, zowel van de opdrachtgevers zelf als van het Bouw-
®eiitruw, kan men zien als een belangrijk onderdeel van de toeristische revolutie,
djc zich op het ogenblik in Nederland aan het voltrekken is. De nieuwe generatie,
door welke omstandigheid dan ook, toeristisch geschoold is, wenst andere
Vormen van vacantiebesteding; men wil „er uit". Daarnaast heeft de sociale
Vooruitgang van de laatste jaren - betaalde vacantie en vacantietoeslag voor
honderdduizenden nieuwe recreatiemogelijkheden geopend. Het vervoermiddel
Viü ie aanwezig? fr 7nn j
ke omstanaigneia gescnooia is, wenst andere
Vormen van vacantiebesteding; men wil „er uit". Daarnaast heeft de sociale
an de laatste jaren betaalde vacantie en vacantietoeslag voor
recreatiemogelijkheden geopend. Het vervoermiddel
bij uitstek de fiets is aanwezig; er zijn rijwielpaden ongeveer 10.000
hm. totaal en dus zijn de voorwaarden geschapen om vacantie te kunnen houden
Iets zeer belangrijks ontbreekt er echter: een goede en goedkope vacantie-
accommodatie. Anders gezegd: de recreatieruimte is te beperkt.
Ongeveer 90 pCt. van de Nederlandse
bevolking bezit niet de middelen om
van hotels en pensions gebruik te maken.
Uit studies van de Rijksdienst voor het
Nationale Plan is gebleken, dat er in de
naaste toekomst in Nederland een be
hoefte bestaat aan vacantie-accommo-
ciatie voor bijna 5 millioen personen per
3aar- Het bedrag, waarmede het gezin
echter veelal met 4 a 5 personen va-
en"f i=moet bouden> ligt tussen f 100.—
lnnn inclusief reiskosten. Een be-
der gedcelte zal zelfs met veel min-
j, Jut moeten komen. De ervaring
doela geleerd' dat er onder de hier be-
'de vacantiegangers drie verschillen-
kam8r0epen zij'n aan te wÜzen> n.l. de
zelf Peerders> de kamphutbewoners, die
1 koken en de „pension"-gasten.
j®'j de kampeerders is de vraag naar
d'en groot. Maar ook hier zijn de prij-
ned enorm gtestegen. Een simpele kam
peeruitrusting voor vier personen komt
f' gauw op f 500.Ook kamphutten en
Pensions zijn in het algemeen te duur
en niet in een voldoend aantal aanwe-
'g. Men gaat dus dagrecreatie zoeken of
familiebezoeken afleggen en men komt
t°e aan de zo nodige tijdelijke, maar
volkomen onderbreking van het dage-
Ukse leven. Dit is niet alleen een so*
jhale eis, maar ook een economisch ge
bod, omdat zó alleen de arbeidskracht
en de geestelijke frisheid van de wer
kende mens op peil kan worden gehou
den. In deze tijd van opvoering van de
(Vervolg van pag. 1)
We hebben nog eens nagelezen het-
nu biina een kwart eeuw
katholieke e n' tussen eveneens twee
gevers en g™epennge„, de werk
gevers en de arbeiders werd geschre-
veel' 1 nen conflict. veel scherper,
èe k ,!T1Inder academischer dan thans,
combattanten m de pen had doen klim
men- De Kath- werkgevers schreven
toen: Nodig is dat partijen weer met
elkander same:, komen. De opzet van
de Raad van Overleg lijkt ons voor dat
doel nog steeds geschikt. Vóór alles is
echter nodig, dat de leiders van de or
ganisaties van werkgevers en werkne
mers elkander niet als vijanden be
schouwen en dat zij elkander al
thans in het publiek ontzien. („Ver
weer" blz- 101). Van arbeiderszijde werd
gezegd: ..Mogen zij (de werkgevers) zich
biet blind staren op de machtspositie,
ivelke de huidige omstandigheden hun
geven. Geen enkele positie steunend op
tot macbt alleen, kan de maatschappij
ho rieg0R zÜn en za^ be* op den duur
uoen. j-je zegepraal van die (on-
onZe rtglnselen bl«ft ons doel en
in ove ®n moeten met dat hoge doel
heid instemming zijn". (Om waar-
Mo®/1 recht, blz- 276—277).
ledjf, letl deze woorden thans niet vol-
herhaald worden?
et een herinnering aan dat voor-
malige conflict zijn we meteen
jj aan en in punt 2 van onze stel.
Ciaj "et kon niet uitblijven dat de so-
ontwikkeling voeren moest tot
eningsversehillen en aanvankelijke
genstellingen, ook in het katholieke
amp- We hebben de neiging dit het
egendeel van erg te vinden. Laat de
meningen zo nu en dan maar botsen,
aaaruit ontspringt de waarheid. Nemen
We bij wijze van voorbeeld de quest'ie
Van de personeelsverenigingen. (God
dank staan niet veel acute en ernstige
na-oorlogse conflicten ons in deze ten
dienste). In de zaak van de personeels
verenigingen stonden zekere (R.K.)
werkgevers aanvankelijk diametraal
tegenover de leiding van de K.A.B.
Het eindresultaat was een wetenschap
pelijke commissie, die de zaken zuiver
stelde en op grond van de sociologische
beginselen die beide „partijen" voor
stonden, werd een volkomen bevredi
gende oplossing gevonden. Dat het hier
tr"f afidersoortig meningsverschil be
lang is uiteindeIiik van secundair be-
vcFT. ,moet worden vastgesteld dat op
groen ende gebieden de Katholieke
reeds ingen door onderling beraad
ben Zeei' belangrijke resultaten heb-
het oekt- Gedacht moge worden aan
Eepr^e- !aatSte Jwee jaar volkomen om-
satil standpunt terzake de organi-
r«nitVa? zietonftindswezen, aan het
resultaat bererkt op het terrein van de
keuze.'en°rZlen Va" de be™eP*-
Maar zal men opmerken, mae
les in betekenis vergeleken Wo,-Z. t
wat thans dreigt? Alles wat tot hl IJ
opgenoemd, behoort tot het terrein' 1S
de ..kleine" moeilijkheden. Nu gaat hiJ
om essentialia. Welnu, waarom zouden
we een ernstig gesprek daarover
vrezen? Wie behoeven het te vrezen?
De arbeiders misschien? Waarom?
Terecht stelde dr ir. Teilegen dezer
dagen: dat zij (arbeiders) van zulke
Uitlatingen even schrikt is begrijpelijk,
maar toont, van de andere kant toch
°°k dat u nog niet voldoende vertrou
wen hebt in eigen kracht en kunnen-
Zo is het!
Speciaal de Katholieke arbeiders met
hun feitelijke macht, die ze zich niet
m°gen en niet behoeven te laten ont
nemen, dienen zoveel vertrouwen te
arbeidsproductiviteit geldt dit in nog
hogere mate.
Het rapport van het Bouwcentrum nu
poogt een oplossing aan te geven voor
dit probleem. Het schenkt speciaal aan
dacht aan de kampeercentra en de
kamphuizen, de twee nieuwe vormen
van vacantie-houden, en het beweegt
zich daardoor dus op het terrein van het
sociaal toerisme. Men gaat er van uit,
dat een vacantie-oord moet bestaan uit
een centraal gebouw met daar omheen
kamphutten. Naargelang de aard van
het vacantieoord kunnen het afzonder
lijke hutten zijn. waar gelegenheid is
tot het zelf bereiden van warme maal
tijden. of hutten, die slechts dienen om
er in te slapen. Door tal van tekeningen
worden suggesties aan de hand gedaan
en waardevolle raad gegeven. Een spre
kend voorbeeld hiervan is het volgende:
Ergens op de Veluwe Werd enige tijd
geleden een kampeercentrum gebouwd,
dat bestaat uit 20 huisjes. Wanneer de
eigenaar het rapport van het Bouw
centrum gekend had. zou hij elk huisje
maar liefst voor f 600 goedkoper heb
ben kunnen bouwen Dat scheelde hem
dus f 12.000.—!
Het zou ons te ver voeren hier dieper
in te gaan op de mérites van dit rap
port, dat, zoals de samenstellers zeggen,
slechts een basis is en steeds van aan
vullingen zal worden voorzien. Boven
dien staat het ten dienste van de archi
tecten en van hen. die kampeercentra
willen stichten. Belangrijk zijn echter
de conclusies:
De kampeerders zouden in een va
cantie-oord, zoals in dit rapport wórdt
voorgesteld, met f 1.75 per dag kun
nen uitkomen; de kamphutbewoners
met f2.75 per dag en de „pension"-
gasten met 4.per dag per persoon.
Dit alles is dan voor noodzakelijke uit
gaven. In het hoofdstuk „exploitatie"
wordt aangetoond, dat elk vacantie
oord voor de eigenaar bij deze bedra
hebben
in de wezenlijke kracht, niet al.
■i 1 tic W CmCIHIJ I\C Ai uLllli J
reen van het beginsel dat zij voor.
staan maar ook en vooral van de inter,
pre e die Z.Ü menen hieraan te mogen
f0V.en' dat zij aan een gesprek, philo-
opisch en logisch opgezet, rustig kun
nen deelnemen.
Het is naar onze mening thans zaak,
liet °P de, scberPe bijkomstigheden in
Pubbek met meer wordt ingegaan,
ar dat mannen van gelijk beginsel,
wezenlijk verlangen naar een Chris-
t,J,maatschappij-ordening met el
kander aan tafel komen.
Prof. ïrir. P. Gerbrandy heeft Vrijdag het
eredoctoraat in^ de rechten aan de Uni
versiteit te Edinburgh ontvangen. Prof.
M. G. Fisher. deken van de rechtsfacul
teit. bracht hulde aan mr. Gcrbrandy's
moed tijdens de oorlog-, daar hij voor
Radio-Oranje te Londen sprak, hoewel
hij wist, dat vergeldingsmaatregelen
zouden kunnen worden genomen tegen
zijn echtgenote en drie kinderen. Zijn
oudste zoon werd opgepakt en naar eèn
concentratiekamp gebracht, doch prof.
Gerbrandy bleef doorgaan met de uit
zendingen. Hij heeft „gestaan als een
rots, waarop zijn land kon bouwen", al
dus de deken.
Ir, de fraaie raadszaal van Naarden.
voor deze gelegenheid uitsluitend met
kaarslicht verlicht, is gisteravond de
h oningin-Moeder Elisabeth van België
door de vobrzitter van de Ned. Bach
vereniging. jhr. mr. de Ranitz. geïnstal
leerd tot ere-lid van de vereniging.
De plechtigheid vond plaats na de
generale repetitie van de Hohe Messe
in de Grote Kerk tegenover het Raad
huis. Een gejuich steeg op uit een
dichte mensenmenigte toen de Koningin-
Moeder zich van de kerk naar het
Raadhuis begaf, waar zij door burge
meester Jur. Visser werd ontvangen.
In de raadzaal vond de plechtigheid
plaats „in intieme kring", zoals jhr. De
Ranitz het uitdrukte, „in overeenstem
ming met de intimiteit van de beleve
nis der muziek". Jhr. De Ranitz haal
de de verdiensten van de Koningin
Moeder voor de muziek aan: haar sti
mu l erende werking op componisten in
Belgie. haar initiatief tot het houden
van internationale concoursen eerst
van violisten en straks, in '52, van
pianisten: haar bezoeken aan Naarden
in Juli '5fh Goede Vrijdag en thans op
nieuw. Om al de bovenomschreven
redenen was het. dat de Bachvereni
ging heeft besloten de hoge gast tot
ere-lid van de vereniging te installe
ren. Haar werd ter plaatse een oor
konde. betrekking hebbend op de in
stallatie, overhandigd.
Na een kort verblijf in het raadhuis,
begaf Koningin Elisabeth zich naar het
Amstel Hotel te Amsterdam.
ZONDAG 8 Juli: 8ste Zondag na Pinkste-
ren; Mis v. d. dag; 2 H. Elisabeth; 3 tot
alle heiligen (Haarlem: 3 Kerkwijding);
Credo; prefatie v. d. H. Drievuldigheid.
groen.
MAANDAG: H.H. Martelaren van Gor-
cum; Mis Intret; gewone prefatie; rood.
DINSDAG: H.H. 7 Gebroeders en gezel
len, martelaren; eigen Mis; 2 tot alle hei
ligen; 3 naar keuze; gewone prefatie;
rood.
WOENSDAG: H. Pius I, Paus. martelaar:
Mis Si diligis; 2 tot alle heiligen; 3 naar
keuze; prefatie v. d. Apostelen; rood.
«reda: zegepraal v. d. H. Norbetrus; eigen
Mis; 2 H. Pius I; prefatie v. d. Apostelen;
Wit.
,D°NDF,RDAG: H. Joannes Gualbertus,
«ot; eigen Mis; 2 H.H. Nabor en gezell.;
vmm^refa"e* - wit-
Mie i' Anacletus, Paus, martelaar;
keuvp. ^,1|iTis; 2 tot alle heiligen; 3 naar
7atttt>t?a«ie v- Apostelen; rood.
L-orUproi? Bonaventura, bisschop, bel.
kerkleraar; eigen Mis; Credo; gewone pre-
1' hZlHH u'rech1' Haarlem: H. Mareel-
Iinus, belli der; Mis Os justi; 2 H. Bonaven-
?ówn4r sewone prefatie; wit.
ZONDAG 15 Juk: 9de Zondag na Pink-
steren. Mis v. d dag; 2 H. Henricus; Credo:
prefatie v. d. H. Drievuldigheid; groen.
Utrecht; 3 H. Plechelmus; Haarlem, Breda:
3 tot alle heiligen; Den Bosch, Roermond:
2 H. Plechelmus; 3 H. Henricus.
Nu de aspergecompagne in Limburg
is afgesloten kan de balans worden op
gemaakt. De totale aanvoer op de Ven-
lose veiling bedroeg anderhalf millioen
kg, beduidend minder dan voorgaande
jaren, tengevolge van de ongunstige
weersomstandigheden. Maar de prijzen
zijn hoog gebleven. Gemiddeld bedroeg
de opbrengst ruim f 2 per kg.
gen lonend is. Hier is dus inderdaad
een mogelijkheid geschapen om te ko
men tot een goedkope en doelmatige
uitbreiding van het aantal vacantie-
oorden. Te hopen is het echter, dat
niet elke eigenaar-in-spe het nu op de
Veluwe gaat zoeken, waar al een groot
aantal bungialows staat. „Wij moeten",
zo zegt men bij de A.N.W.B., „het pu
bliek „over" de Veluwe heen zien te
krijgen. Er zullen nieuwe streken ont
sloten moeten worden". Daarnaast zal
er ook een spreiding in tijd moeten
komen. Men zal buiten de normale
vacantietijd, vacantie moeten gaan ne
men.
Deze vacantie-oorden zullen ook ge
bruikt moeten kunnen worden voor
congressen en evacuatie-mogelijkheden
moeten bieden bij een eventuele oor
log, of bij natuurrampen. In het rap
port heeft men met dit laatste terdege
rekening gehouden. Alle kamphutten
zijn geschikt gemaakt voor winterbe-
woning; ze zijn dubbelwandig en heb
ben schoorstenen.
Dat ook de Overheid inziet, dat er
voor verruiming van de recreatie-ruimte
iets gedaan moet worden, bewijst wel
het initiatief, dat door een van Je Pro
vinciale besturen genomen is, n.l. het
instellen van z.g. recreatie-schappen,
waardoor „vacantie-gebieden" ontsloten
zullen worden.
Advertentie
(Van onze Haagse redactie)
J f et volgende jaar zullen naar Cmada ongeveer 18000 Nederlanders emigre-
f~Ë ren. Reeds 35000 Nederlandse emigranten vonden in dit land een nieuw
bestaan. Hoewel deze feiten op zichzelf natuurlijk nog niet zo opmerkelijk
zijn, is het toch vooral verheugend hier te kunnen vaststellen, dat in Cmada een
gezonde emigratie-basis voor Nederland is gelegd, die langs natuurlijke weg wordt
uitgebreid. Het is thans n.l. zo, dat ruim 1/3 van het aantal emigranten naar Canada
beschikt over eigen relaties en het laat zich aanzien, dat het aantal relatie-
gevallen geleidelijk aan wordt uitgebreid. Deze gang van zaken wekt zowel bij
de overheid als bij de organisaties, die zich met emigratie bemoeien, grote tevre
denheid, omdat het een bewijs is van geleidelijke, natuurlijke groei. Ook met
de emigratie naar Nieuw-Zeeland gaat het de goede richting uit. Wanneer straks
de 850 emigranten vertrokken zullen zijn, heeft Nieuw-Zeeland zeker ruim
2000 Nederlandse immigranten.
Uit deze feiten blijkt duidelijk, dat
een goed opgezette emigratie in korte
tijd een natuurlijke uitgroei kan berei-
ken, die de verwachtingen overtroffen
heeftEen onverwachte, min of
meer kunstmatig opgeroepen emigratie
echter, die vormen gaat aannemen van
een explosieve uittocht, moet alle kwa
len van de kinderziekten doormaken
moet kunstmatig op peil gehouden wor.
den. Het voorbeeld ligt in Australië
Dit land is te kwader ure ontdekt als
een modern proefobject voor „interna
tionale arbeidsbemiddeling" en de be
handeling der emigratie en immigratie
is in grote trekken van weerszijden
enige tijd navenant geweest. Met voort
varendheid heeft men tegen deze ach
tergrond een overeenkomst tot stand
gebracht. De gevolgen daarvan zijn
helaas de laatste tijd niet verborgen ge
bleven. Kennelijk hapert er iets. Een
stormachtig uitwisselen van vraag en
aanbod op de arbeids-„markt" blijkt
maar zeer moeilijk te gelukken, omdat
de verlangens van de beide partijen
zeer moeilijk tot overeenstemming zijn
te brengen. Daarnaast doet zich het ver
schijnsel voor, dat men kunstmatig bij
hpt Nederlandse publiek een tijdlang
n overdreven belangstelling voor dit
nieuwe emigratieland gewekt heeft,
niet te vervullen verwachtingen bij dui
zenden heeft losgeslagen, welk enthou
siasme thans, bij de gerezen teleurstel
lingen, als een kaartenhuis ineenzakt.
Zijn wij wel ingelicht, dan worden
thans pogingen in het werk gesteld, om
ondanks en zo mogelijk met behulp
van het huidige emigratie-verdrag
met Australië velen zien n.l. in dit
verdrag niet meer dan een stuk drijf
zand te komen tot een fundament.
De uitbreiding van de Nederlandse emi
gratie-dienst in Australië, waarvan de
Nederlandse landbouw-attaché, ir- Pie-
ters, het hoofd is, is hiervoor een aan
wijzing.
Het ligt voor de hand, dat bij groot
scheepse emigratie-bewegingen leiding
noodzakelijk is- Er moet een goede ba
sis gelegd worden, er moet hulp gebo
den worden in binnen- en buitenland
en het voornaamste de adspirant-
emigrant moet voorbereid worden.
Welke eis r.ioet echter gesteld worden
aan het apparaat, dat de emigratie moet
bevorderen? Kan het zich b.v. ten aan
zien van de hulp by het vervoer instel-
°a een "atuurlijke ontwikkeling,
zoals deze met de emigratie naar Cana-
m«e? t ,Met a"d( re woorden:
moet de natuurlyke ontwikkeling ge
stimuleerd en gevolgd worden, of moet
dit apparaat er op uit zijn> om door al_
lerlei middelen te trachten heel de emi-
gnatie, dus ook de natuurlijke belang,
stelling en ontwikkeling, jn eigen han
den te houden en te dirigeren? Naar
onze mening mag dit laatste stellig niet
het geval zijn. Ideaal is eigenlijk, dat
een goed opgezet emigratie-apparaat,
in zijn gehee'. genomen, zichzelf op den
n weer was het de nar
uit de stad van Erasmus,
dezelfde die het zak
boekje voor geleerde mensen
schreef; hij zeide: „Het wordt
dan ook hoog tijd, om dat
gedwongen leren weer af
te schaffen. Al die topzware
hoofden zowel in de ho
gere als in de lagere kringen
van de maatschappij ver
oorzaken zichzelf en anderen
slechts smart".
We zijn het gedeeltelijk
met de nar ééns, gedeeltelijk
ook niet. De leerplicht in
engere zin, t.w. de verplich
ting om, indien de verstande
lijke vermogens dit toelaten,
de lagere schooi af te lopen,
willen wij beslist niet laten
vallen, ook al zoekt men in
de hedendaagse maatschappij
tevergeefs naar de blijde zor
geloze mensen waaraan de
Oud-Hollandse kunst de her
innering bewaart, mensen die
goeddeels analphabeten wa
ren. Bekend is, dat van de
leerstof der lagere (en mid
delbare) scholen na betrek
kelijk korte tijd weinig meer
paraat blijft. Aanwezig is
nog. wat aansloot bij een
sterke duurzame belangstel
ling, tevens een bepaalde
werkmethode en/of inzicht.
Groothandelaren en industri
ëlen mogen van de school
niet verwachten, dat ze de
jonge mensen pasklaar afle
vert voor één van hun afde
lingen. De schoolopleiding is
een basis waarop verder ge
bouwd wordt, een brede voe
dingsbodem. Deze bodem is,
volgens prof. dr. M. J. Lange-
veld, vruchtbaar, indien de
bij het kind aanwezige „ver
mogens" gevormd zijn op een
productieve wijze, indien een
minimum aan feitenkennis
aanwezig is. noodzakelijk voor
verdere studie of voor per
soonlijke cultureel-maat-
schappelijke handhaving, en
indien tenslotte een juiste
verhouding t.o.v. het arbeids
proces is bijgebracht, geken
merkt door frisheid, zorgvul
digheid, bereidheid tot sa
menwerking etc. Wanneer
het kind met (bij zijn ont
wikkelingsgang niet passen
de) kennis overbelast wordt,
heeft dit afsluiting van zijn
inzicht en radeloosheid ten
gevolge. Het middelmatig in
telligente kind loopt dit risico
op de lagere school echter
niet.
Vele ouders dwingen
hun kinderen een of andere
middelbare school te bezoe
ken. daarbij voornamelijk
geleid door eigen eerzucht,
de wensgedachte van hoger
opklimmen langs de maat
schappelijke ladder, elke ge
neratie een sport hoger. Te
recht wijst de nar deze
leerdwang af: zulke ouders
begaan een misdaad. Het
kind moet in eerste instantie
geschikt zijn voor een derge
lijke studie-uitbreiding. Bo
vendien mag de keuze van
de school niet toevallig zijn
of slechts afhankelijk van
vaders hartewens, maar moet
beantwoorden aan de aanleg
van de leerling en aangepast
zijn aan de toekomstige rich
ting. Bespreek de schoolkeu
ze met ervaren onderwijzers,
en eventueel met de huisarts
als uw kind niet helemaal
gezond is. Veel ellende door
schoolwisselingen en teleur
stellingen over de kinderlijke
capaciteiten kunnen op deze
wijze worden voorkomen.
Bekommeren vele ouders
zich bij de schoolkeuze al
weinig om het practisch be
reikbare toekomstig beroep
van hun zoons, over hun
dochters maken ze zich wat
dat betreft helemaal geen
zorgen. Toegegeven dat de
grote meerderheid der meis
jes tenslotte getrouwd raakt,
maar in deze overtuiging
mogen noch de ouders, noch
de dochters vastkleven. Ze
ker in onze tijd, waar de ge
middelde huwelijksleeftijd
bedenkelijk naar het vijf-
zesentwintigste jaar ver
schuift, moeten de meisjes
zich bewust bekwamen voor
een werkterrein dat haar
„ligt": de schoolkeuze en
vrije-tijd-studie moeten daar
op gericht zijn.
Te vaak komen jonge lie
den bij de huisdokter of op
de polikliniek met allerlei
vage klachten als hoofdpijn,
vermoeidheid, bloedarmoede,
maag-darmstoornissen, slape
loosheid, angstige dromen.,
hartkloppingen, vermagering,
prikkelbaarheiddie zon
der meer te wijten zijn ajn
onverkropbare studiemoei
lijkheden, dwang van de
zijde der opvoeders om kost
wat kost een zwaar examen
te halen, het negeren van de
geaardheid der kihderen die
de ouders niet zint. het ge
brekkige ouderlijke inzicht in
de spelbehoefte van het jon
ge kind, het wanbegrip van
jonge mensen voor hun eigeo
intellectuele beperktheid en
geringe qualiteiten enz. „Mijn
zoontje is altijd maar school-
ziek. maar hoe ik hem ook
straf, ik krijg het er niet uit.
Zou er misschien toch iets
echts achter zitten?" En een
andere moeder: „Miesje is al
tijd te lam geweest om haar
huiswerk te maken. Gisteren
kon ik haar met geen stok
naar school krijgen. Ze was
zo moe en bleek! Wilt U haar
eensJa, mevrouw, maar
de fout kón wel eens bij U
liggen.
Nu het einde van het
schooljaar nadert, misschien
een schoolkeuze voor de deur
staat, geef ik U in overwe
ging de problemen van uw
schoolgaande kinderen ter
dege in bovenstaand licht te
bekijken en zo nodig een vak
kundige te raadplegen. De
toekomst van de jongeren is
meer waard dan de vaak fa
tale ouderlijke eerzucht.
J. M.
lijk apparaat ook in een emigratie-
apparaat is het monopolie. Zo'n ap
paraat zou een natuurlijke groei van de
emigratie in de weg gaan staan, vooral
wanneer men in aanmerking neemt, dat
allerlei ambtelijke schakels, die het ge
heel niet meer kunnen overzien, zich
zelf onmisbaar gaan maken en een sys
teem gaan volgen, waarbij het ene pa
pier het andere oproept! Men zou zich
kunnen afvragen, of dit alles geschiedt
om een perfecte Nederlandse dienst aan
het werk te houden en daardoor ambte
naren werk te geven. Het wil er bij ons
ook ma^ir moeilijk in, dat al die enorme
massa's papieren werkelijk vereist wor
den door de buitenlandse mogendheden.
Gezien deze dikwijls nodeloze inge
wikkeldheid en dit perfectionisme schuilt
er ook voor de medewerkende vrije or
ganisaties een gevaar, n.l., dat zij hun
vrijheid kwijtraken. Zij zullen immers
gedwongen zijn om dezelfde formalitei
ten te vervullen als de Gewestelijke
Arbeids Bureaux; zij zullen hun dienst
moeten uitbreiden, verstrikt dreigen te
geraken in het formalistische kluwen.
Zoals gezegd is er echter invloed
merkbaar van het onlangs ingestelde
Commissariaat. Bij de Stichting Land
verhuizing Nederland is zich kennelijk
een ingrijpende reorganisatie aan het
voltrekken. Iedereen wacht thans met
smart op de inhoud van het wetsont
werp op de organisatie van de emigra
tie. dat het Departement van Sociale
Zaken thans verlaten heeft. Hierbij valt
aan te tekenen, dat de minister in een
vergadering van de Tweede Kamer van
22 December 1950 zichzelf gebonden
heeft aan zijn uitspraak, dat het in te
duur voor het grootste gedeelte over- I Commissariaat niet bindend zou
bodig maakt. 1 zijn met betrekking tot de toekomstige
Het gevaar, dat schuilt in elk ambte- vorm van de emigratie.
In het kamp, waarin wij ons thans
bevinden, en dat wemelt van de
grote figuren (wij behoeven slechts
onze luitenant te noemcmoverwiewu
steeds allerlei lelijks hebben 0
ven maar die constant kwaad met
goed bleef vergelden; en dle lult bo?P
binnenkort de twee meter tien te ha
len); in dat kamp dan is een Persoon
lijkheid, die een uitgesproken schomp-
figuur bezit en die wij dan ook steeds
Schomper noemen. Hagenaar van ka
rakter zijnde, dringt hij z'eh altya
naar de bovenste lagen der publiciteit,
het begon de eerste dag van zijn mili
taire loopbaan reeds, toen hij uit re
clame-oogpunt maar niet kwam op
dagen. „Sorry, recruut," verontschul
digde toen de majoor zich, zeer onder
de indruk van Schomper's persoon. ik
had het moeten weten; we hadden je
een dag later moeten oproepen. „All
right!" antwoordde Schomper.^ „En
wanneer word ik nou officier? De
majoor zag hem een ogenblik verbijs
terd aan. „Lichtelijk voorbarig, niet.
waagde hij op te merken. „Maar pro
gressief!" zei de (toenmalige) recruut
bondig. De majoor gaf toe; maar dit
alles gebeurde in Nijmegen, en als
wij de kranten mogen geloven, en dat
doen wij onvoorwaardelijk in Nij
megen schijnen de progressieven in
een slecht blaadje gekomen te zijn,
vooral op de rechtervleugel.
Deze Schomper nu is sinds (afschu
welijke) tijden ons slapie; in het bed
boven ons slapend, schudt hij 's avonds
het zand uit zijn schoenen in onze ont
stoken ogen. Moet het soms in mijn
bed terecht komen?" informeert hij
verontwaardigd, als wij zwakjes pro
testeren. Ondanks alles is Schomper
ons zeer sympathiek (1.85 m.).
„Ik wil naar de stad vanavond,"
kwam hij de eerste avond op onze
nieuwe basis op een idee. „Ga je soms
mee?" „Nee-" antwoordden wij. Tien
minuten later zaten wij in de bus.
De conducteur kwam. Het was een
vriendelijke man met een knevel en
ongetwijfeld een tuin vol zonne
bloemen. „Betaal jij even," stelde
Schomper voor. Onmiddellijk consta
teerden wij, dat wij niet genoeg geld
hadden. „Leg even bij," animeerden
wij. Schomper staarde ons verbluft
aan. .Dacht je nou werkelijk, dat ik
geld meenam, als ik met een ander
meega?" vroeg hij verbijsterd. Wij
keerden onze portemonnaie om. Het
was juist genoeg om de heenreis te be
talen.
Toen we in de stad stonden, bleek
alle vermaak geld te kosten; daarom
stelden wij voor, onmiddellijk naar het
kamp terug te keren. „Mij best," vond
onze reisgezel. „Als je maar voor geld
zorgt." ..Van Dijk!" kreten wij ver
heugd. „Hij woont hier ergens in de
stad. Hij "zal ons geld lenen." „Jou
niet," meende onze vriend „maar mij
wel.' Laten we meteen zijn adres op
speuren."
Wij keerden vele telefoon- en adres
boeken onderste boven; we vonden
hem niet. We vroegen enige meisjes,
die in begrijpelijke haast langs ons
ijlden, naar onze vriend Van Dijk; zon
der uitzondering barstten zij in tranen
uit. ..Dat komt er van." zei Schomper
bestraffend. Je moet je ook niet te
vreden stellen met lui, die minder zijn
dan ik." „Maar dan is er zo erg weinig
keus!" snikten de ongelukkigen.
Schomper keek ons veelbetekenend
aan.
Eindelijk schoot in ons het lumineuze
idee wortel, het politiebureau te on
dervragen. Wij zeiden het Schomper.
Een aardig plan," meende hij. „Maar
echt iets voor jou, om nu pas op het
idee te komen." De politiemannen wis
ten echter niets, behalve een dozijntje
verkeersovertredingen, die Schomper.
nog betalen moest.
Op de recherche-afdeling belde
Schomper allerlei adressen op, die het
huis van Van Dijk konden weten; zelfs
minister P. Lieftinck. „Hij heeft inder
daad bij de belastingen gewerkt," zei
deze zorgelijk. „Maar waar hij woont,
weet ik niet. Dat is juist het beroerde;
hij weet te veel." Hoestend hing hij de
hoorn op.
„Bel het kamp op," kwamen wij on
verwachts op het ei van Christoffel
terecht. „Wel ja,", zei de rechercheur.
,Wij betalen wel." Schomper dacht
even na. Hij greep de hoorn en draai
de. Aan de andere kant nam de wacht
commandant aan. „Met wie?" vroeg hij
slaperig en zonder belangstelling. (On
begrijpelijk!).
„Met de Politie" blafte Schomper.
„Asjemenou!" brulden tegelijk de
wachtcommandant en de rechercheur;
daardoor hoorden ze het van elkaar
niet, maar Schomper hoorde het wel
en hij ergerde zich aan deze inmenging.
„Houdt u zich er even buiten," bulder
de hij tegen de politieman.
„Wilt u me direct het adres van de
vandaag overgeplaatste dienstplichtige
soldaat Van Dijk geven? Het is zeer
dringend bouwde Schomper.
„Natuurlijk!" riep de wachtcomman
dant bereidwillig. „Ja, we zullen me
daar het adres van de vandaag over
geplaatste dienstplichtig soldaat Van
Dijk niet geven!" En hij begon direct
ijverig te zoeken. jGauw wat" brulde
een stem door de telefoon; en God-
nogantoe!" kreet de administrateur.
Hij smeet een heel archief onderste
boven en had vier maanden nodig om
het weer te ordenen en een geschikt
rustoord op te zoeken.
„Maar is er dan geen officier van
piket?" informeerde Schomper zeer
ongeduldig. „Ja, natuurlijk!" riep men
van de andere kant in koor. „Nee, er
zal me daar géén officier van piket
zijn. Ga hem halen, korporaal!" De
korporaal verdween bevend; hij trof
tie officier in de mess. Deze keerde
een gloeiend bord soep op zijn hoofd
Om, sloeg hem twee ogen dicht en
rukte hem zijn strepen af. Daarna ont
deed hij zich van zijn (ser)vet, sprong
ir. zijn jeep, reed vier berken en drie
soldaten eerste klas tegen de vlakte en
spoot als een vulkaan het wacht ver
blijf in. „Wat is er aan de hand jan-
donder! brulde hij „Komt er nog wat?'
informeerde de snijdende Schomper-
siem op dat moment. De officier ver
stijfde. „Mijn hemel! Die stem!" steun
de hij. Maar toen werd de verbinding
(na 9 minuten) verbroken.
Verstoord belde Schomper opnieuw
op. De officier van piket, die in de
mess net een worst verwerkte, schoot
als een adelaar naar de wacht, legde
een knoop in de telefoondraad, besefte
toen dat de stem van Schomper niet
te stuiten was en riep het hele kader
op de been om dat vervloekte adres
van die dito Van Dijk op te snorren.
En het kwam er. Het stond op een rol
closetpapier in het toilet genoteerd
„Ik dank u zeer voor uw snelle be
diening," schamperde Schomper. „Dag
officier." „Tot uw dienst," zuchtte men
in het kamp. Schomper wendde zich
voldaan tot ons. „Je moet je persoon
gieten in de vorm, waarin die het beste
uitkomt," zei hij.
Toen wij het politiebureau verlieten,
riep een jochie, „dat die grote meheir
ze handschoene vergete was." Schom
per informeerde direct en ad rem, hoe
hij wist, dat hij handschoenen droeg.
„Die hore bij uw figuur," meende het
joch eerbiedig ,Je hoort het." zet
Schomper. „Ga ze even halen." „Geen
denken aan!" antwoordden wij zeer be
slist. Binnen vijf minuten waren wij
met zijn handschoenen terug.
In de stad hebben wij van onze tien
(mijn tien) centen een ijsje gekocht
voor Schomper. En bij Van Dijk
hebben wij geld geleend van zijn
moeder, want hijzelf was op vrijers
voeten. „Aan mij kunt u gerust geld
lenen," vertrouwde Schomper mevr.
Van Dijk toeMaar of hij het te
rugbetaalt, moet u nog maar afwach
ten
Wij zeiden het reeds: wij mogen
Schomper. Hij is ons slapie. Vannacht
slaapt hij weer boven ons. als wij in
het duffe onderste bed zuchten; maar
de speld zit al in zijn matras.
Maar nu zal hij natuurlijk juist zijn
bed bereidwillig met ons willen ruileii.
FRANS GROSFELD
De Iraanse olie blijft
week in week uit op de
agenda. Het is nauwelijks
maar in te den
ken, dat deze
onaangename
historie al in
Maai# van dit
iaar begonnen
ig en wel door de fatale
aanslag op premier gene
raal Razmara. Wij leven
nu in de vierde maand na
deze geweldpleging, die
de premier-in-pyama aan
het roer van het Perzi
sche schip van staat
bracht, een man, die met
een aan fanatisme gren
zende koppigheid zijn
plannen tracht door te
drijven. Toch zijn er aan
wijzingen, dat hij niet
steeds op de onmisba
re steun van zijn par
lement zal kunnen reke
nen. Twee wetsontwerpen
van de premier weigerde
het in behandeling te ne
men; een daarvan hield
in dat Perzen, die met de
Britten samenwerkten in
de oliekwestie, min of
meer aks landverraders
beschouwd moeten wor
den. Dat de premier zich
iets zal aantrekken van
een weerstand in zijn par
lement, geloven wij niet.
Wel kan daardoor zijn
gezag ondermijnd worden.
In Amerika heeft de
Skyrocket van Douglas
proefgevlogen. Dit is in
derdaad een zo
indrukwek
kende gebeur
tenis, dat zij
tot „wereld
nieuws" ver
koren wordt.
Die Skyrocket is namelijk
ontworpen en door de
U. S. Navy ontwikkeld
als het antwoord op de
snelle Russische MIG-ja-
gers, die boven het Ko
reaanse front kwalitatief
superieur bevonden wer
den aan de beste Ameri
kaanse jagers, de Sabre
en de Shooting-Star. Tij
dens de verhoren voor de
Amerikaanse Senaatscom
missie, die zich bezig
houdt met het ontslag
aan MacArthur, hadden
marine-autoriteiten al ge
snoefd over hun primeur,
die zij binnenkort aan de
wereld zouden vertonen.
Er is in Amerika een
krachtige rivaliteit tussen
de U. S. Airforce en de
luchtmacht van de mari
ne, doch de admiraals
schijnen in de Douglas-
fabriek de generaals toch
wel een kostelijke vlieg
te hebben afgesnoept: die
Skyrocket vloog op zijn
eerste vlucht maar liefst
2145 k.m. per uur, dat is
bijna tweemaal zo snel
als het geluid. Als dit
vliegtuig in serieproduc
tie .genomen wordt, be
schikt Amerika daarmee
over een uitermate krach
tig wapen tegenover Rus
sische agressie.
Obk generaal Marshall
en minister Acheson ver
manen ons keer op keer
gped uit te
zien of Rus
sische vre
desduiven
soms valkj es
zouden kun
nen zijn. Zij
zelf gevoelen
er langzamerhand weinig
meer voor hun vogelkun
de uit te breiden en stel
len zich er daarom op in
alle Russische vogels als
scherp gebekt en ge
klauwd te zien. Zij zoe-
hen blijft Spanje een wit
te vlek op de kaart, die
zij kleuren willen. De
Amerikaanse activiteit in
de Spaanse hoofdstad
wordt steeds opvallender,
zodat wij thans menen,
dat de Spaanse visites
niet langer alleen de stie
rengevechten gelden.
Vroeg of laat zal Spanje
in de reeks van Europese
volkeren worden onder
gebracht, die thans ge
huisvest zijn in het At
lantisch Verbond.
8 Juli is dan bepaald als
de dag der dagen, waarop
rode Chinezen en Kore-
anen voor het
eerst- in Korea
Amerikanen
ontmoeten zul.
len zonder op
elkaar te schie
ten. Over het resultaat
van dit eerste contact is
de Westerse wereld
ondanks haar lyrische
vredesgezangen uiter
mate sceptisch. Langza
merhand vertrouwt het
de communistische diplo
maten zo weinig, dat men
bij alles wat zij zeggen of
doen vraagt, wat daar
achter zou kunnen steken.
Vooral de Amerikanen
blijven waarschuwen niet
te optimistisch te zijn.
Eisenhower heeft zojuist
nog als disgenoot van
Churchill en Attlee m
Londen verklaard, dat be
langrijker dan alles wat
op het ogenblik in de
wereld geschiedt de een
heid van Europa blijft
Wij moeten hier de gren
zen omlaag halen willen
ken dan ook verdediging wij ons sterk kunnen
m het bijeen garen van maken tegen de voortdu-
zoveel mogelijk volkeren rende dreiging uit het
achter hun vaandeL Voor Oosten.
AMSTERDAM Bevorderd tot arts:
mevr. S. BekkerJansen; A. Abdoer-
Rachman, C. v. d. Meer; W. Weddepohl
(Amsterdam) en S. Lamaire (Zaandam)
Gesl. artsex le ged.: mej. C. Lichten
berg (Breda); mej. Th. Matthijsen; J.
Carels en K. Tjia (Amsterdam).
Geslaagd cand. rechten mej. S. Aalders
mej. M. v. Wesemael, J. Dekker (met lof)
en P. v. d. Sanden (Amsterdam); docto
raal klass. lett. J. Salomonson (Amster
dam); cand. klass. lett. mej. M. Nachbahr
(Amsterdam); cand. Engels mej. F. Pos
thumus (Amsterdam), mej. J. Cupedo
(Voorburg) en J. v. Meurs (Heemstede)-
cand. econ. G. Koelemey, A. Kuhne g'
Keulen, K. Mulder, E. Verschuvl. M Lig-
tenstein en J. Trapman (Amsterdam)- doc
toraal pliarm. P. J. Schnebbelie (Bussum)
en E. van Nispen tot Pannerdcn (Amster
dam doctoraal natuurk. w Verwey
(Amsterdam); doctoraal wisk. Th. Kort-
hagen en J. Bos (Amsterdam): doctoraal
scheik. met lof P. v. d. Berg (Amsterdam);
doctoraal biol. B. Geertsema (Haarlem)-
cand. wis- en natuurk. mej. M. Botter mej'
C. de Boer, mej. S. v. d. Lee. A. Lam:
brechtsen, A. Mooi, R. Broekhuysen en J.
v. d. Elsken (Amsterdam).
AMSTERDAM, cand. geneesk. R. Sie-
binga, C. Zwaan, mevr. E. v. d. Berge
Sjerp, W. v. d. Bergh, 'mej. R. Blitz, P.
Bos, N. Bosma, J. Bijlsma, mej. N. Cop-
pens, U. Keulen, W. Keuter, M. Meeu
wessen, H. Plas. J. Schoo, J. Sprey, M.
Stadlander, C. Strumphler.
AMSTERDAM, doctoraal aardrijksk.
E. Oldenkamp, (Amsterdam), E. de
Waal. (Bussum) en P. Minderhoud,
(Santpoort), cand. aardrijksk. mej. M.
Bouma, mej. A. ter Kuile, mej. I de
Fouw, J. Paauwe en H. Hoetink.
DELFT Prop. natuurk. ing. W. Hidde-
ma, Deventer: A. Hoogenboom, Utrecht;
J. Joosten, Rijswijk; F. Klaver, Breda; G.
Kor, Amsterdam; B. Kuiper, 's-Graven-
hage: J. v. Lookeren, Driebergen; C.
Mac-Lean. Rotterdam; H. Mensen, Dor
drecht; B Mone, Delft; A. Niewold, 's-Her-
togenbosch; B de Raad, Schiedam; O. v.
Roven, Amsterdam; C. Schnabel, Maas
tricht; A. Schneiders, Haarlem; J. Siderius,
Zandvoort; J. Sirks, Amsterdam; F. Stibbe,
Oosterhout; C. Verhagen, Delft; F. v. Vol
lenhoven, 's-Gravenhage. Prop. electrot.
ing.: J. Alberts, Arnhem; B. Beukelman,
Rotterdam; Jhr. E. de Beijer, Amsterdam;
J. de Bie, 's-Gravenhage; A. Blaugrund,
Amsterdam; J. Braams, Schiedam: E.
Bruins. Bergen op Zoom; W. Cammel,
Rotterdam, P. Cath, Leeuwarden: J. Cor-
nelissen. Utrecht; J. v. Dalen. St. Jans
klooster: L. pekker, Rotterdam: H. Dock-
horn. Haaksbergen; M. Duneker, 's-Gra
venhage; J. v. Duren, Wassenaar; R. v.
Eek, 's-Gravenhage; H v. Engen, Beilen:
W. Faber. Haarlem: B. Gaspersz, Delft;
J. de Groot, Amsterdam; A. Guinee, Ros
meer; C. d. Heijden, Haarlem; A. Jah-
De internationale vluchtelingen-orga
nisatie heeft bekend gemaakt, dat haar
bureau in Den Haag 31 Juli gesloten
wordt. Reeds eerder zijn de missies in
elf landen opgeheven, nu de werkzaam
heden met betrekking tot de ontheem
den ten einde jopen.
ren. Delft; A Kelder. Rijswijk; G Kruit,
Leiden J. Lit, Rotterdam: H. Lorenz.
s-Gravenhage; W. Mohr, Eindhoven; C.
Moolhuijzen, Zuid Scharwoude; A du
Mosch, Huizen; W. Neidig, Amsterdam; J.
Noordanus, Hilversum; F. Ogier, 's-Graven
hage; Ong Sing Han, 's-Gravenhage; G.
Radstake, Wisch; P. Roda, Amsterdam;
J. Roggeband, 's-Gravenhage; R de Roo
Wassenaar; A. v. Roon, Rotterdam; R
de Roos, Amsterdam; P. v. Rijn. Maassluis-
E. Rijsdorp. Schiedam; P. Sanders, Rijs
wijk; K. Schlebaum, Schiedam; W Schoen
makers, Schiedam; C. Scholten. Haarlem-
P. Sehuerman, Ovezande;; R. Slegtenhorst,
Stenfert, Utrecht; A. Stolwijk, Woerden;
E. Velthuisen. 's-Gravenhage; J. Verloop.
Amersfoort; D. Weber. Rotterdam; J. Wes
terweel, Rotterdam, P. Wind, 's-Graven-
hage.
s-GRAVENHAGE Staatsexamen mn-
ziek diploma B: Viool. H. Goldenbelt, Zut-
pnen. Diploma A: orgel, A. Keijzer, Nieuwe
Tonge. Solozang: de dames E. de Bruin,
Naarden; H Nieuwenhuyzen Weisz, Am
sterdam; Th. v. d. Pas, 's-Gravenhage.
Piano: de dames C. Box. Bussum; L. v.
Diemen, 's-Gravenhage; W. Engelse, Rot
terdam; Y. v. Geest, Amsterdam; Y. Gisch-
tmw? Sï™' A,sch v- Wijck' Bergen
(N.H.),, M. v. d. Heuvel, Hilversum, A.
v. d. Laan, Breda; L. Lim, 's-Gravenhage:
r>' ^e^er^oorn» Haarlem; M. Scherpenisse,
Rotterdam; S. Willeboer, Dordrecht; de
heren C. v. Bregt. Rotterdam; W v d
Oudenalder, Utrecht; P. Veenstra. Rotter
dam; A. Stenzen, Bussum. Violoncel: A.
Doorn, Alkmaar.
's-GRAVENHAGE Staatsexamen
muziek, dipl. A clarinet: M. Schipper
iHuizen N.-H.); fluit: mej. J. Voogd
(Utrecht), R. Cardozo (Amsterdam) A.
Jongman (Amsterdam) en J. Verheul
(Boskoop); trompet: D. Koster (Klaas
waal); orgel: mej. H. Noordijk (Drieber
gen) en D. Zwanink (Amstelveen); solo
zang: de dames J. ten Cate (Amsterdam)
fT7,v' ®a?te (Zaandam) en A. v. Setten
Utrecht)piano: de dames W. Bertram
(Rotterdam), E. Gunther (Maastricht)
k ^ar,k (-^otterdam)K. Reitsma"
(Winschoten) en de heren W. Koopman
(Groningen) J. r. Ooy (Oss), H. Peters
(Amsterdam) en P. Schoonen (Don-
drecht); viool: mej. L. Roozemond (.Am
sterdam) eo H. Smit (Maassluis).
