Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | 7 juli 1951 | pagina 9

FLORA 1953 zal wereldkarakter dragen

Nieuwe films in Haarlem

GEVECHTEN in

stalen kleding

Hoe BULGARIJE een

CHRISTELIJK LAN»

mm

Was dat even n
STROP!

TEKENwedstrijd

Geen land ter wereld kan bogen
op een dergelijke caltaar"
Onderhoud met architect

A

mmmm

Fabeldichter [a Fon(a|ne

Iedere dame is verwend

Molendijk's Permanent

I'bS"S.g°"rvesl "M"t-

No. 3i

'I

Pullman matrassen

V. DUIVENBODEN

SLEUTEL WEG?

WIT-GELE KRUIS

OUD-HOLL. DOEKEN

ZATERDAG 7 JULI 1951

PAGINA 9

essfss

P

GEZONDE SLAAP:

1MERK

fO. /2asting *t*\

sUW WAARBORG

bU WASSENAAR

Palace

Luxor

Frans Hals

City

Rembrandt

Schobbejak

Spaarne

TRINITEITSLYCEUM

Eindexamens van de
afdeling H.B.S. B

Honkbal D.S.S.

De aarden en de

ijzeren pot

De Ürien. en." de

vlieren pot.

De krekel en de mier

2>e Krekel en de tiier

Profileert van deze
aanbieding

„DE SLEUTELSPECIALIST"

WATERPOLO

Luchtpost voor N.-Guinea

CURSUS

KRAAMVERZORGSTER

HAARLEM

KZJNAUPARK 15

Het Weekblad van Bloembollencultuur
ueeft naar aanleiding van de persconfe
rentie betreffende de Flora 1953 een
onderhoud gehad met de tuinarchitect,
de heer H. J. Voors, die evenals in 1935
net ontwerp voor de beplanting maakte.

J 'aren hierover het volgende:

r*® °p 19 Juni j.l. gehouden persconfe-
VoIn betreffende de Flora 1953 was
ij r °ns aanleiding aan de tuinarchitect
we ^°ors. die evenals jn 1935 het ont-
WatP Voor de beplanting maakte en dit
.Jat de variëteiten der bolgewassen en

benodigde aantallen betreft, zoveel
"°ge]ijk in details uitwerkte, enige Dy-
*onderheden over de aanleg te vragen.

Het zeer mooie wandelbos Groenen
dal van de gemeente Heemstede ken-
hen wij goed, want wij zwierven er
Vroege;- reeds urenlang clandestien rond,
genoten van het prachtige, vaak eeuwen
oude geboomte, beklommen de 25 m.
hoge Belvédère en smulden van de scha
keringen die het duinlandschap, de
Zaanstreek en Amsterdam in het verre
verschiet ons door gekleurde ruiten te
zien gaven. Wij liepen door de indruk
wekkende Lindenlaan, die van Oost naar
West het bos doorsnijdt en nu bij het
tentoonstellingsterrein getrokken wordt, j
Wij klommen de oude begroeide duin
toppen op, zakten af naar de vijvers aan
de voet en stonden te mijmeren aan het
begin van de mooie Torenlaan, waaraan
het einde van deze reuzen-berceau de
kerk te Heemstede onwaarschijnlijk
klein stond en die straks van de hoofd
as naar het Bloemenpaleis zal voe-

rrl'fw'?rcn vroeger twee buitengoede-
oude ,°™cek;-en Groendaal, waarvan de
naar Bei^S che weg van Heemstede
de. ennebroek de scheidingslijn vorm-

nen^e? ?nSï.he Lellevijver, gelegen bin-
rein en d groot tentoonstellingster-
open vlat 2uidgrens vormende van het
met hun Waar°b 'n 1953 de Afdelingen
leggen c°llectieve inzendingen beslag
vijver 'S een kunstmatig product. Deze
opgewnn on£staan t°en de heuvel werd
troont Pn11' waar°P nu de Belvédère
jaren is deze v'jver de laatste

gelatsnr„°r de Semeente Heemstede wat

tuur°lanilet>,overige is het geheel een na-
duinPn,a, ChJip' een deel van de oude
bij ri_ 3 Ale "l?11 van Heemstede tot
en laL® Vogelenzang eerst links

«ter rechts van rip» T*iiiro-™rorf imv> 1

I zich een fioede reputatie tot vei buiten
onze grenzen verwerven.

I Want in drommen zullen zij, ondanks
de dwaze twijfel van sommgen en de
stuntelige misleiding in engere kringen,
komen opdagen om de wondere Flora te

23 jjét Bloembollenvak, belichaamd in de
Algemene Vereniging, de afdelingen en
de leden, zal op Flora 1953 dé gelegen
heid krijgen te demonstreren, dat geen
land ter wereld kan bogen op een der
gelijke cultuur, die door voortvarend
heid, kennis, vernuft en wetenschap op
zo'n hoog niveau werd gebracht.

De hoofdingang komt aan de Rijksweg
dicht bij het grote parkeerterrein dat
voor het buitengoed Iepenrode is gele
gen. Het vraagstuk op welke wijze de
bezoekers van dit terrein zonder de
drukke verkeersader te kruisen bij de
ingang moeten komen, wordt op prak
tische wijze opgelost. Voor het verkeer
uit het Noorden en Oosten van het land
ligt dit terrein zeer gunstig. Andere
parkeerterreinen worden in 't wandelbos
en in de onmiddellijke omgeving aange
legd.

De bezoekers kunnen door de 2de
hoofdingang bij de molen de tentoon
stelling bezoeken. Brengen verenigingen
of scholen een bezoek, dan kunnen zij
na afloop van dit, zo nodig naar het ver
versingshuis in Groenendaal met de
ruime, goed ingerichte speeltuin gaan.

Het zal echter blijken, dat één dag on
voldoende is om het Bloemenpaleis, de
Warenhuizen, de Rotspartij, het open
terrein, de aanlagen tussen het geboomte
en het resterende te bezichtigen. Wat
toch is het geval?

De hoofdingang aan de Rijksweg voert
de bezoekers dadelijk in de majestueuze
Torenlaan met haar ruime beplanting
van linden en beuken. Links worden
stands ingericht voor alles, wat met
Tuinbouw te maken heeft. Verschillende
instellingen, die zich met de mechani
satie in de tuinbouw bezighouden, zullen
hier gelegenheid hebben tentoon te stel

len en te demonstreren. Er bestaat hier
voor reeds nu belangstelling.

Rechts komen de Rijksgebouwen,
waarin zendingen, betrekking hebbende
op ziektenbestrijding, wetenschappelijke
onderzoekingen, bodem en plantkundig
onderzoek, bestrijdingsmiddelen, schuur,
inrichting enz. worden gehuisvest. Ook
deze inzendingen zullen internationaal
georiënteerd zijn. De meer ontwikkel
den, die ons vak tegenwoordig zo ruim
telt zullen ongetwijfeld hiervoor veel
interesse hebben.

De Flora 1953 zal dus door haar om
vang, haar opbouw, haar indeling en
samenstelling niet in beperkte mate in
ternationaal zijn, maar een wereldkarak
ter dragen.

Laten we besluiten met voorlopig een
woord van dank te brengen aan de
architect, H. J. Voors, die reeds hon
derden uren in touw was om plannen
te ontwerpen en tekeningen te vervaar
digen en alle uitkomsten van de bereke
ningen wat de aanleg betreft op goede
basis wist vast te leggen. v. d. H.

Advertentie

tjCurun/ k I

Cnmfnrt) b I

\y>unijuii/f t i

Advertentie

Volledige collectie

Jansweg 1?
t/o Station

rechts van de rijksweg kan vol-

geb^rieenhdeel Xfn dit historisch duin-
moóff' begroeid ,met buitengewoon
moom reuzen van eiken, beuken en tin
oen, hier en daar afgewisseld met den
nen en natuurvegetatie van akkermaals
hout, acers, amelanchier en meidoorn
komt onze Flora 1953.

Het zwaartepunt valt op het open ter
rein met het bloemenpaleis. De brede
garnering van begroeid geaccidenteerd
terrein, dat zich zo bij uitstek leent om
met bolgewassen kleureffecten te tove
ren op de hellingen en in de valleien
strekt zich aan de ene zijde uit tot aan'
de ryksweg- Aan de noordkant is h

zen en dü.door de open warenhui-

s maai de w£iL^!£aïtij' die ongeveer
maai de afmetingen heeft van die od

U 5s'/ toch al tot de groots
behoort die wij in Nederland kennen

Dat dit begroeid heuvellandschap met
Zijn vele open plekken, met zijn aan
grenzend breed opgezet open terrein, ge
legen aan hoofdwegen, die bovendien af
voer van auto's in verschillende rijricn-
tingen mogelijk maken, gelegen in de
onmiddellijke nabijheid van een stad
teet 170.000 inwoners, terwijl Amsterdam
met ver af is en de forensenplaatsen
Bufmstede' Aerdenhout, Zandvoort en
de f'm,eildaal als het ware de geuren van
ODsm,- bloeiende bolbloemen kunnen
oord i1Ven dat dit terrein een ideaal
bationi v9Pr het houden van een Inter-
Seen Hloemententoonsteling, behoeft
het vo betoog. Wij begrijpen, dat
V00rs °r een tuinarchitect als de heer
hier zijne? vreugde moet zijn geweest
va sie te 'aten werken bij het
ePlantin oen breed opgezet ontwerp-
^e ai-.^Plan.

?et on+„? heet heeft zich, vóór hij aan

ken v'.?''VerP begon, eerst los moeten ma-

lyilw plgn 109^ fint immore nnlr wan

hand wa
teaak ree

sfeer *?assende in de streng zakelijke

.1= P'an 1935, dat immers ook van
hoofdya i was- Toen was het plan in
hpoi ak rechtlijnig samengesteld. ..ee-

hjn hand

he» rechtlijnig samengesteld, „ge
:eer ende in de streng zakelijke
in van die dagen, die ons allen toen
heer vr ban gevangen hield," zoals de

-T Voors het uitdrukte.

Bon hebben als het ware teruggegre-
i Paar de lijn van de romantiek, die
vcs accentueert van de geest, die de
maatschappij .nu bezielt, die de ernst
Van het strakke wat heeft terzijde ge-
Schoven.

Wel hebben wij ons, wat de wijze
van beplanting betreft, geheel laten lei
den door het karakter, dat elk bolgewas
eigen is. Wel hebben wij, de lijnen in
de schaduw voerende, sterk aandacht
geschonken aan de wijziging, die het
sortiment de laatste jaren heeft onder
gaan en zijn o.a. de Triumphtulpen en
de Tulipa's meer op de voorgrond ge
treden. De Flora 1953 zal niet alleen
brengen het vele goede, dat er was en
Waarvoor nog steeds grote belangstel-
Png bestaat, maar zij zal de duizenden
®?oekers interesse bijbrengen voor de
ja£e nieuwe aanwinsten van de laatste
Wif\ de handel hierin stimuleren,
het hert en ons niet pHeen gericht op
Wij zuil maar °°k op de toekomst,
soorten demonstreren, vooral ook die
ten d VVaarvsn WU mogen verwach-

aan er over fnttele jaren aandacht
vanrt 0^ gesch°nken. Het karakter
sin» Z bloemen en de wijze van toepas-
,'ng moeten op deze Flora 1953 de bo
ventoon moeren. Dan alleen kan zij voor
P< handel in de toekomst van j.'

tekenis zyn." n grote bc'

Het uitgestrekte terrein vóór w
Bloemenpaleis zal, zoals ik rer.Hr
merkte, door de Afdelingen der ai °p"
Ver voor Bloembollencultuur in bfs,T„
worden genomen. Zij zullen de eeratf
keuze kunnen doen uit het ontwerp en
bepalen in overleg met de architect
Welk deel zij voor hun rekening nemen,
■te verschillende afdelingen werden
teeds plannen ontworpen, in andere zijn
?®.ze zelfs al scherp omlijnd, door som-
£Pge werden reeds met de architect de-
besproken. Men moet zich bewust
dat het beplanten van vakken met
jjt ?®Pclen bloembollen van goede kwa-
r 11 geen sinecure is en dat dit te vo-
goed overleg eist. Van bestuursle-
P worden veel opofferingen gevraagd
aj. VaP de ledan zelf niet minder. Maar
PlL i™lin8en moeten beseffen, dat
(j ho hun Flora is, dat de duizen-
seren o^e^ers allen het voorterrein pas-
tol waare v°lop gelegenheid hebben
onon t/^!men en dat zij vooral op dit
Van de kwfrJ3? indruk zullen krijgen

van wat nrw ïen' die ons vak levert-
boBen inHevH Va,k is ®n of onze bloem-
ben die wii zo eigenschappen heb-
tegeen Als elk» faJne de kopers voor-
bcgl-nnt ?£de]ing en elk lid dit

Plan el'nf t moet er in vlot tempo een
die m tinh De opofferingen,

tv,,^- J getroost, zullen zonder
Mwe!; m de, toekomst rijke vruchten

itegen dhten bepaaldd streken en afde-
gen uit ons bloembollengebied zullen

Giuseppe de Santis heeft met de film
„Strijd zonder genade" nog eens het
thema en de stijl van „Bittere rijst"
toegepast, ten dele echter bescheidener,
ten dele met hetzelfde pathos, dat op
bepaalde momenten aantrekkelijk is.
Zijn verhaal gaat over de herders in
een barre streek van Italië, waar de
liefde en de vendetta welig bloeien on
der een volk, dat door oorlogen en roof
m de loop der eeuwen hard en opstan-

J? geworden. Hier is dan een scha
pendiefstal aan de orde, waarin dief en
gedupeerde menen hun eigen rechter te
kunnen spelen, hetgeen voor de een
droevig, voor de ander tragisch afloopt.
De strekking van de film is tenslotte
zeer nadrukkelijk, dat niemand zijn
eigen recht moet zoeken, maar dat de
mensen samen en in vereniging het on
recht moeten bestrijden.

Een hier en daar spannende film, die
soms ook bijvoorbeeld tijdens de
ontmoeting tussen de partijen in de
bergen in de tweede helft van de film
beeldende kracht bezit. De film is
voor achttien jaar.

In een Italiaans bergdorp woont een
zottin, die by het hoeden van de geiten
een vreemdeling ontmoet, waarin zij
Sint Jozef ziet, die zij bijzonder vereert.
Zij eten en drinken samen en de vrouw
put zich uit in complimenten aan haar
„mooie heilige". Zij valt na de wijn in
slaap en de 'vreemdeling neemt zijn
kans waar "zonder dat de vrouw, Nanni,
zich van iets bewust is. Maanden later
ontdekt zij, dat zij een kind verwacht.
Zij schrijft dit toe aan de H. Jozef en
wordt door de dorpelingen gehoond en
getreiterd. Als haar uur gekomen is,
trekt zij de bergen in, waar zij uitgeput
in een kerkje terecht komt en zich
vastgrijpt aan het klokketouw. De klok
begint te luiden en verkondigt als het
ware het wonder dat zich voltrekt: de
vrouw brengt het kind ter wereld.

In dit verhaal is het duidelijk, dat de
vrouw in een wonder gelooft, terwijl
de toeschouwer weet, dat hier van een
wonder geen sprake is. Maar de legen
de, waarop de handeling gebaseerd is,
moet wel ontstaan zijn uit de Maria
verering in de Middeleeuwen en kan
dus niet bedoeld zijn als een aantasting
van het geloof in Maria's maagdelijk
heid. Nochtans geeft Rossellini een
voorstelling van zaken, die het wonder
uitsluit of althans slechts aanvaardbaar
maakt voor de simpele vrouw, die haar
onschuld en haar vertrouwen beloond
ziet

In Italië heeft men daar geen aan
stoot aan genomen. In Amerika echter
zijn de protesten niet van de lucht ge
weest en niemand minder dan' Kardi
naal Spellman heeft zich tegen de film
gekeerd. De mening van de Nederlandse
katholieke keuring houdt dus ongeveer
het midden tussen de vlotte Italiaanse
aanvaarding en het scherpe Ameri
kaanse verzet. Zij erkent de hachelijk
heid van het thema, ziet nochtans de
geloofsmanifestatie van de legende en
acht het geheel na een korte inleiding
en na min of meer uitvoerige verkla
ringen in de bladen aanvaardbaar voor
hen, die voldoende distinctievermogen
bezitten om de film op zijn juiste waar
de te kunnen taxeren.

De K. F. C heeft deze film geplaatst
in de categorie C III, dat wil zeggen:
aanvaardbaar voor ontwikkelde en er
varen mensen. Bovendien heeft de im
porteur van de rolprent in overleg met
de keuring een inleidende tekst aange
bracht, waarin gezegd wordt, dat men
het verhaal moet zien als een gebeurte
nis, die zich afspeelt in en via de fan
tasie van een krankzinnige vrouw. Met
deze formulering is voldoende aange
geven, dat „II Miracolo" moeilijk aan
bevelenswaardig kan worden genoemd,
doch evenmin voor verwerping in aan-
Werking komt.

's geen twijfel mogelijk: dit is hèt
amusement, voor de Tarzan- en jungle-
i .fhebbers. Z'J zullen met genoe
gen zien hoe de zoetelijke Dorothy
Lamour en haar mannelijke partner als

1 ,^Hofime^ gevaren van dq(Hol-
iywood.se 1 wildernis spotten en de ril
lingen zullen hun over de rug lopen als
de gevrefElf Mnbok, de wilde olifant,
verschijnt. De meer critisch ingestelden
zullen waardering hebben voor de wij
ze waarop in deze film de dieren een
meestal grappige rol is toebedeeld; de
onwaarschijnlijke avonturen en het
zwakke draaiboek zullen ze dan maar
op de koop toenemen. Iedereen kan er
heen, dunkt ons, tenminste als hij of
zij ouder is dan veertien jaar.

Men kan iets tegen het genre heb
ben. Moeilijk echter valt te ontkennen
dat de Wild-West-films, door de plaats
hunner handeling, de eamera rolop ge

legenheid schenken zich uit haar starre
positie te bevrijden en over uitgestrekte
vlakten te dwalen om machtige men
senmenigten en buffelkudden te obser
veren Met het aldus verkregen mate
riaal kan in aantrekkelijke beeldenreek
sen voortgeborduurd worden op het
toch altijd weer boeiende thema van
de strijd tussen woeste schoonheid, die
gedoemd is te sterven, en onweerstaan
baar voortschrijdende civilisatie ener
zijds, en de ordening der beschaving
anderzijds. In menig Western worden
de op een presenteerblaadje aangebo
den kansen benut. Ook Michael Curtiz
is vakman genoeg om deze in zijn
„Dodge City" niet te negeren. De neven
intrige, natuurlijk een lovestory, is
binnen aannemelijke perken gehouden.
De „grappige" liedjes kwelende cow
boys komen, gelukkig vrijwel niet aan
bod. In de plaats daarvan, behalve het
reeds aangestipte, o.m. een geestige
parallelmontage van een feitelijk zijn
aard verloochenende cowboy, die voor
een vrouwenvereniging een rede af
steekt over de verderfelijkheid van het
vechten, terwijl in het er naast gelegen
café een grandioze vechtpartij wordt
weggegeven, om zich, wanneer deze in
het zaaltje der dames doordringt, met
vreugde in het vuur van de strijd te
werpen. Al met al dus een film, die
genoeg verantwoorde fragmenten bezit
voor de liefhebbers boven 14 jaar.

Het filmprogramma in Rembrandt is
door de K. F. C. afgekeurd.

(Slot)
gebruikte bij

Men gebruikte bij de tour-
nooien of steekspelen lange
houten lansen met stompe
punten. De lansen konden ge
makkelijk breken, wat ook de
bedoeling was, daar anders
zo'n gevecht gevaarlijk zou
worden. Maar in later tijd
werden echte lansen met soms
scherpe punten gebruikt,, waar
door een ridder wel eens werd
gedood.

Toen eenmaal het steekspel
was ingevoerd werd het lang
zamerhand gewoonte om de
harnassen zo kunstig mogelijk
te versieren. Sommige helmen
waren bijzondere pronkstuk
ken en tenslotte werden ook
de paarden met stalen platen
bedekt.

Nu moet je niet denken dat
een ridder zo maar één, twee,
drie zich in een harnas liet
steken. Nee dat kostte uren
tijd eer hij alle ijzer of staal
om had. Als een strijder ten
slotte geheel was aangekleed
en helm opdan kon hij
zich nauwelijks overeind hou
den van de zwaarte, want dat
stalen gevaarte woog honder
den kilo's. Hoe kwam hij dan
op. het paard? Op de binnen
plaats van een kasteel stond
een soort hijskraan opgesteld
en de ridder in zijn ramme
lende kleding werd dan met
een kabel over een katrol
door enige knechten omhoog
gehesen tot hij boven het paard
bungelde. Dan liet men hem
op het paard zakken en gaf
hem een lans in handen. Geen
wonder dat zo'n krijger zich
bij een gevecht slechts lang
zaam kon bewegen en het
paard het somfs nog eerder be
gaf dan de ridder. Bij echte
gevechten kleedde men zich
dan ook nooit zo volledig met
zware platen. Soms werden
lederen stukken gebruikt, die
veel lichter en ook beweeg
lijker waren.

Toen de vuurwapens werden
uitgevonden was de wapenrus

ting overbodig. Maar de helm,
zij het in moderne vorm, is tot
op heden in gebruik gebleven.

In de oude tijd waren de
Edelen de schobbejakken, dat
wil zeggen, zij droegen het
pantserhemd of de maliënkol
der, ee» bedekking die uit
ijzeren mazen samengesteld,
wel iets had, wat aan schub
ben deed denken. En die oude
Ridders waren even fier op
hun Schubbejak, als op de ande
re delen van hun rusting.
Maar later, toen de Edelen
meer in gesloten staal zich
harnasten, en de maliënkolders
of sehubbejakken de dracht
der mindere krijgsknechten
werden, der zogenaamde ge-
menen, werd Schubbejak of
Schobbejak een woord, waar
men een laag en gemeen mens
mee aanduidde. En die nu. om
zijn toom te koelen, dit woord

Een steekspel (toumooi) te Haarlem In de tijd van de regering
van Graat Willem III

tot iemand richt, denkt daar
bij geen ogenblik aan de rid
ders, krijgsknechten of ma
liënkolders!

Twee mannen van de negende
eeuw hebben door hun predi
king het Bulgaarse volk het
christendom gebracht.

De namen van deze missio
narissen zijn niet erg bekend.
Maar.... omdat we Zaterdag
7 Juli de feestdag van deze
twee heiligen, n.l. de H. Cy-
rillus en de H. Methodius vie
ren, willen we toch iets ver-

In de film „Song of India" kan men
de zang van het oerwoud beluisteren.
De prins van India gaat op jacht in een
oerwoud waar volgens een oud bijge
loof geeii dier gedood mag worden. Een
soort vredesovereenkomst tussen mensen
en dieren bepaalt, dat er een mens zal
sterven, wanneer er een dier door men
senhand gedood wordt. De prins trekt
zich hier echter niets van aan en komt
daardoor steeds in conflict met deze
oude wijsheid van de Indische natuur
mensen. De film munt uit door de
prachtige natuuropnamen en vooral de
scène van de onrust onder de dieren
is een verrassend staaltje van opname
techniek. De wildernis is een dankbare
en boeiende omgeving. Alleen heeft men
de spanning soms web wat te ver uit
gerekt.

Als tweede film wordt „Het wreken
de zwaard" gedraaid. Het verhaal hier
van speelt zich pl.m. 1650 af en het is
dus in de stijl van „De drie Musketiers".

Veertien jaar.

Advertentie

met

S&ntpoorterplein 1 - Haarlem

19706

Bij de gehouden eindexamens der af
deling H.B.S. B aan het Triniteitslyceum
behaalden de volgende candidaten 't di
ploma: Kokkie Alders, Dick Beemster-
boer, Roy Emanuels, Wim Harkmans,
Wim Heeremans, Joop Jansen, Ko Las-
schuit, Jan Smit, Rudy Cornet, Kees de
Groote, Wim Happel, Jan Heeman, Her
man van Leuven, Robert Maruck, Kees
Menken, Jan Romijn, allen te Haarlem.
George Herbermann, Jaap Kroon te
Aerdenhout. Engel Hoefgeest te Bent
veld; Ad Kapel te Lisse; Pierre van
Leuven, Max Leijfeldt, Herman Poel
man, Piet Rijst en André de Rosa Spie-
rings, allen Heemstede. Leo Meegdes te
Halfweg; Thea Rolf von den Baumen,
Ko Verberne en Paul Ammerlaan te
Bloemendaal; Han Verdegaal te Sassen-
heim; Karei Woltering te Halfweg; Ge
rard Bol fe Wijk aan Zee; Floor Borm
en Theo Luypen te Beverwijk; Leo
Heydenrijk, Jan van der Kolk en Jan
ter Horst te IJmuiden; Joop Koomen te
Santpoort; Nico Noom te Uitgeest. De
examens zijn geëindigd. Van de 110
candidaten slaagden er 90.

Zondag a.s. speelt het eerste negental
van D.S.S. tegen een elftal, samengesteld
uit veteranen. Deze laatsten hebben het
eerste uitgedaagd en zijn vast van plan
een grote overwinning te behalen. Deze
wedstrijd, waarbij iedere D.S.S.-er na
tuurlijk aanwezig is. wordt gespeeld op
het terrein aan de Schalkwijkerweg en
begint om twee uur.

8 Juli is het 330 jaar geleden,
dat de Franse fabeldichter
Jean de la Fontaine werd ge
boren. Tot zijn dertigste jaar
heeft hij echter geen gedichten
geschreven. La Fontaine was
in zijn geboorteplaats jacht
opziener en boswachter. Door
zijn veelvuldige wandelingen
in de bossen en langs de vij
vers heeft hij natuurlijk volop
de gelegenheid gehad de die
ren in de natuur te bekijken
en te bespieden. Na zijn der
tigste jaar begon hy gedichten
(fabels) te maken, die vrijwel
alle de dieren tot onderwerp
hadden. Wij laten hier enkele
fabels volgen:

Een ijzeren potje vroeg aan een
aarden potje
met hem eens op reis te gaan.
Deze trok dat gans niet aan,
„want", zo zei 't, „mens wat
mot je

weg van het hoekje bij ons

vuur?

Dat brengt me onheil op den
duur.

La Fontaine

Bij het allerminste stootje
lig ik om en leg het loodje.
Geen stuk blijft er aan mij heel.
Maar jou met je vel, zoveel
harder, kan ter wereld, zou
'k zeggen, niemendal

weerhouden".
Wij zullen voorzichtig doen",
zei het ijzeren potje toen.
Mocht, van harder stof dan
je eigen,

het een of ander je bedreigen,
dan kruip ik tussen de twee
en beveilig je daarmee."
Dit heeft zijn verzet gebroken,
't IJzer potje, als afgesproken
blijft zijn gezel nabij.
Nee maar, kijk, daar komen zij
aangewaggeld op drie poten!'
Iedere aardkluit, holte of kei
doet hen op elkander stoten.
De aarden pot droeg de last.

Hij deed geen honderd pas,
eer hij door zijn genoot aan

duizend stukken was,
zonder recht, zich te beklagen.

Moraal:

Het is zaak, alleen met zijns

gelijken om te gaan,
of ook wij krijgen te dragen,
wat dit potje is aangedaan.

Daar de krekel leefde in zang,

Maanden lang,

Ziet van veel zij zich

verstoken.

Nu de koude is aangebroken.
Niet het kleinste hapje insect,
vlieg of rupsje, dat zij ontdekt.
En dus klampt zij om den brode.
Buurvrouw Mier aan met haar
noden

En zij vraagt wat graan te leen,
dat zij door de winter heen,
voortbestaan mag tot de lente.
„Hoofdsom" zegt ze haar, „en
rente

Krijg je op dierenwoord, zo vlug
Als het oogsttij wordt, terug."
Maar zo'n leentjebuur, zo'n

klaagster
Komt de mier wel 't minst

van pas.
„Wat, zolang het zomer was,
deed je dan!" zegt ze aan die
vraagster.
„Nacht en dag, voor mens en
dier,

zong ik, als mij ingegeven."
„Zong je? Heb ik van mijn

leven!

Dans dan nu maar. Veel

plezier."

3' -

tellen van de bijna wonderlijke
manier, waarop het Christen
dom in het heidense Bulgarije
zijn intllede deed.

Bogoris, koning van Bulga
rije, was door zijn zuster in
kennis gebracht met het Chris
tendom. Tijdens een gevangen
schap in Constantinopel had
deze vrouw de leer van Chris
tus aanvaard, en, eindelijk
verlost en teruggekeerd in
eigen land, begon zij onmid
dellijk aan het moeilijke werk
om ook anderen en bijzonder
haar broer, de koning, voor de
nieuwe leer te winnen. Maar
dat ging niet zo heel gemak
kelijk. Zeker, koning Bogoris
voelde al heel gauw iets voor
dat nieuwe geloof. Maar de
moeilijkheden, die hij te over
winnen had, waren zo groot
dat alleen een bijzondere ge
beurtenis hem de moed en de
kracht zou schenken, het hei
dendom vaarwel te zeggen.

Wat gebeurde er dan?

Zo op het eerste gezicht niets
bijzonders. Koning Bogoris had
de keizer van Constantino-
pel om een bekwaam schilder
verzocht, die het paleis van de
koning met een aantal mooie
schilderwerken versieren moest.

De keizer zond toen Metho
dius, die niet alleen priester,
maar ook een heel goed schil
der was.

„Ik wil", zo sprak de koning
tegen de schilder, „dat je op
de eerste plaats een prachtig
stuk schildert, dat de mensen
pakt. Bij het zien ervan moet
iedereen onder de indruk ko
men. Sterker nog: schrik en
angst moeten de mensen bij het
aanschouwen van je werk be
vangen".

„Ik zal maken, wat u ver
langt!" beloofde de schilder
missionaris. En hij begon zijn
arbeid. Tegen een der muren
van 'skonings paleis begon hij
een voorstelling van het laat
ste oordeel af te beelden. In
het midden zetelde Christus,
aan weerszijden omgeven door
een schare van engelen. Schrik
wekkend werd inderdaad het
uiterlijk van deze Christus, die
hier de Rechter van alle men
sen voorstelde. Voor de rechter
stoel van Christus stonden
mensen van allerlei rang en
stand. En allen zagen vol angst
en verwachting op, naar Hem,
die gekomen was, om allen te
oordelen.

Methodius had alles met zo
veel gloed en leven geschil
derd, dat er een onweerstaan
bare kracht van dit schilderij
aitging.

De koning kwam dan ook da.
delijk onder de indruk van het
machtige werk. En alle hove
lingen en dienaren, die het
stuk kwamen aanschouwen,
voelden een onbestemde vrees
over zich komen.

Het was inderdaad een schil
derstuk, zoals de koning het
gewenst had. Maar de missio
naris liet het niet bij de schil
dering alleen. Hij vertelde de
koning ook de betekenis van
deze voorstelling. Hij leerde
de koning Christus kennen, als
de rechter over levenden en
doden.. En zo vurig was het
woord van Methodius, dat ko
ning Bogoris onmiddellijk ver
langde nog meer uit het leven
van die Christus te vernemen.

Het duurde nu ook niet lang
meer, of de koning gaf de wens
te kennen, zelf ook christen te
worden. Met de doop van de
koning was de grond gelegd
van de bekering van Bulgarije.
Geholpen door de H. Cyrillus,
had de H. Methodius nog heel
wat moeilijkheden te overwin
nen.

Maar na jarenlange arbeid
en na vele reizen bereikten ze
toch het grote doel: Bulgarije
werd een Christelijk land.

Jammer dat in later eeuwen
Bulgarije weer voor het katho
lieke geloof verloren gegaan is.

- V -

M. Cyrillus

Het is al weer een neel tijdje
geleden, dat °P een der drukke
stations in ons land het volgende
vermakelijke voorval plaats
vond.

Een veel drukte-makende fa
milie kwam vrij laat het per
ron opgestormd. Meneer en
mevrouw voorop, vier kinderen
er achter aan.

„We krijgen vast geen plaats
meer!" jammerde de achter
hoede.

„Laat dat maar aan mij over!"
schalde meneer terug. „Als jul
lie je maar rustig houden."

Meneer wandelde ongestoord
langs de trein, tot hij bij een
aantal eerste klas coupé's
kwam, die nog vrijwel leeg
waren.

„Asjeblieft!" nodigde meneer,
royaal zijn familie uit. „Nu
alle derde klas coupé's vol
zijn, reizen wij eerste!"

„Maar je hebt toch kaartjes
derde?" zei mevrouw nog.

„Dat maakt vandaag niets
uit Nu de trein zo vol pro
fiteren wy daarvan."

Meteen duwde hij de hele
schaar de eerste klas coupé
binnen.

„Die pa toch!" glunderde de
hele familie .„Wat is pa toch
slim."

Maarer zou nog iets an
ders gebeuren.

Een van de zoons waarschuw
de al dadelijk;

„Pas op, pa! Ze komen de
kaartjes knippen."

,,'t Komt in orde, hoor!" zei
meneer zelfbewust „Dat var
kentje wassen wij wel!"

Jammer genoeg voor deze
meneer had de treincontroleur
de hele familie zien zoeken en
instappen. Die vertrouwde het
zaakje niet erg. Beleefd vroeg
hij dan ook:

„Mag ik uw kaartjes even
zien, meneer."

„Asjeblieft! Zes stuks!"

En met een onverschillig ge
baar werden de kaartjes over
gereikt.

„U zit verkeerd!" merkte de
controleur op.

„Weten we," was het brutale
antwoord. „Maar er was ner
gens meer plaats voor ons."

„Dan vergist u rich toch,"
klonk het nu enigszins spottend
uit de mond van de controleur.
„Gaat u allemaal maar even
mee."

Of ze zin hadden of niet, de
hele familie moest uitstappen.
Achter de controleur tippelden
ze naar een tweede klas coupé.

„Reizen we toch nog tweede
klas!" fluisterden ze voldaan
tegen elkaar.

(Wordt vervolgd)

Hier zie je de muis Timothy
uit het vrolijke circusverhaal,
waarin Dombo, de verlegen
kleine olifant met de grote
oren, de hoofdrol vervult, zijn
vinger waarschuwend opheffen:
„denkt er aan beste jongens en
meisjes, Maandag is het de laat-
?'e, daS voor het inzenden van
jullie tekeningen".

Wij hoeven er zeker niets
meer aan toe te voegen en
wachten met spanning af wat
jullie er zoal van gemaakt heb
ben. Dus tot Maandag 9 Juli;
nog juist tijd genoeg om een
Jeuke of mooie tekening in te
zenden. En beslist niet né
Maandagmiddag, want dan is
het te laat hoor.

Misschien heb je wel vemo-

men, of in de kranten gelezen,
dat de beroemde Amerikaanse
filmtekenaar Walt Disney eni
ge dagen in ons land was.
Welnu, dank zij de vriendelijke
uitnodiging van de mijnheer
van de RKO-Radio-film hebben
wy persoonlijk met Wnlt Disney
kennis mogen maken. Wij heb
ben hem verteld, dat jullie be
zig zyn met mooie tekeningen

Timotly,

»»ef rtn.
Micldty Mo**,

vi-fc de.
Do mbo*

yan >>pombo" te maken en na
tuurlijk vond hij dat bijzonder
aardig en drukte zijn spijt uit
deze week niet meer in Neder
land te zijn, want hij had gaar
ne jullie tekeningen gezien.

Wy brengen dan de hartelijke
groeten over aan jullie allen
van deze beroemde tekenaar uit
Hollywood en hij wenst je veel
succes met het tekenen van
Dombo.

Bovendien was Walt Disney
zo welwillend zijn karakteristie
ke en sierlijke handtekening
voor ons neer te schrijven. Wy
drukken die hierbij af.

(Reproductie verboden)

Advertentie

90 x 90 f 6.75, I 10f U.50

120 x 120 f 9.75, f 19.75

Groot Speciaalhuis

Ged. Oude Gracht 108-110

Telef. 17165

Advertent**

LANCMS VEERS *RAA» M VHU 11433

Voor de tweede klasse C heren werd
Vrijdagavond in Groenendaal gespeeld
de wedstrijd HPCDWT. DWT dat met
drie Invallers verscheen kon tegen de
Heemstedenaren weinig inbrengen. In de
eerste speelhelft namen de Heemstede-
naren door twee doelpunten van Dijk
stra de leiding. Ook in de tweede speel
helft mocht het de Haarlemmers niet
gelukken de HPC-verdediging te passe
ren en voerden de Heemstedenaren, door
schoten van Geurtsen, Smit 3 en Pronk
hun voorsprong op tot 70.

Voor de tweede klasse A dames heeft
DWT in Amsterdam tegen de ADZ ge
speeld. Het wilde bij de Haarlemse da
mes niet vlotten; zij moesten de punten
in Amsterdam laten. De ADZ won de
wedstrijd met 30. DWT boekte in deze
zelfde afdeling twee nederlagen. Woens
dagavond werd in de zweminrichting
aan de Houtvaart met 51 van Nereus
verloren. Donderdagavond speelde DWR
in Velsen tegen VZV en was het resul
taat een 32 overwinning voor de ont
vangende ploeg. De wedstrijd HPC—
Haarlem, derde klasse A dames werd
Vrijdagavond in Groenendaal gespeeld.

In de eerste speelhelft bezorgde Carla
Brakel en Hanneke de Jager de Haar
lemse dames een voorsprong van 20;

in de tweede speelhelft bracht Nanny
Franke de eindstand voor Haarlem op
4—0.

In de derde klasse D dames heeft
DWR 2 een overwinning geboekt; ge
speeld werd tegen Nereus 2 en de eind
stand was 31.

Haarlem 2 verloor in de reserve eerste
klasse A met 21 van SVH 2.

Een 61 overwinning boekte DWR 2
reserve tweede klasse A in de wedstrijd
tegen HPC 3.

DWR trok naar Alkmaar om te spe
len tegen DAW 3, reserve derde klasse
B; de Alkmaarders wonnen met 110.

Kringcompetitie meisjes: HPCDWR
6—0.

Met een vliegtuig, dat Woensdag 11
Juli van Amsterdam naar Biak ver
trekt, kan luchtpostcorrespondentie, be
stemd voor Nieuw-Guinea, worden ver.
zonden- Het verdient aanbeveling de
stukken niet later dan 9 Juli ter post te
bezorgen.

Advertentie

De nieuwe cursus voor de op
leiding van leerling-kraamver
zorgsters begint 1 Sept. a s
Meisjes, die hiervoor interesse
hebben, kunnen op het bureau

alle inlichtingen verkrijgen. De
kraamdocente, Zuster W. Loh-
man, houdt hiervoor elke
Woensdagmiddag spreekuur v
3—3 uur.

Op het bureau van onze krant liggen
voor belangstellenden de passagiers
lijsten ter inzage van het s.s. „Camero-
nia" en het m.s. „Willem Ruys" welke
schepen resp. 20 Juni en 22 Juni van
Djakarta zijn vertrokken.