Portugal na eeuwenlange verwaarlozing snel vooruitgegaan van Carmona gaf zeer Staatsgreep er in 1926 de stoot toe Sumitro engageerde enige Europese economen CHURCHILL SPREEKT VINNIGE WOORDEN Ik heb een jas je gekocht L Morrison „botervinger" genoemd Centrum voor Staatkundige Vorming over de Vestigingswet r Wij luisteren naar EENS EEN LAND VAN ANALPHABETEN Er zijn tweeërlei verkopers Harriman's pogingen mislukt? 'I Tegen te hoog opvoeren van bekwaamheidseisen Tsjechen weigeren Oatis vrij te laten V.. J DINSDAG 24 JULI 1951 PAGINA 5 Onherkenbaar veranderd - DE PERZISCHE OLIEKWESTIE IN HET ENGELSE LAGERHUIS Examens Nog maar goed veertig - al zo stram als een plank. Om nog niet te spreken die Rheumatische Pijn... KONINGIN JULIANA OP HET FESTIVAL OF BRITAIN Jan Poortenaar 65 jaar Oude kunst- en antiekbeurs OUDE DUITSE SCHULDEN AAN HET BUITENLAND Op 3 milliard dollar geraamd GRIEKENLAND IN HET MIDDELL. ZEECOMMANDO De St. Jeronimas-kerk in Belem, het nationale mausoleum van Portugal, waar generaal Carmona begraven is. (Van een bijzondere correspondent) Toen maarschalk Carmona in April van dit jaar stierf was het bijna een kwart eeuw geleden, dat hij samen met andere hoge officieren zich meester maakte van de macht in Portugal. Deze staatsgreep was er een in de klassieke stjjl van de pronunciamientos, die in de Spaans en Portugees sprekende delen van Europa en Amerika meestal de waarde hebben van een slappe kabinetscrisis in Noordelijker landen. Maar Carmona trok de macht al gauw aan zich alleen, drukte alle tegenrevoluties,en samenzweringen de kop in, en schiep de rust en orde die nodig waren om een eeuwenlang verwaarloosde natie te besturen. Het Portugal dat hij bij zijn dood achterliet verschilde van dat van 1928 evenveel als het Nederland van nu van de Bataafse Republiek. Deze vernieuwing, waarvoor Carmona dus de mogelijkheid schiep, werd uit~ gevoerd door prof. dr. Antonio de Oliveira Salazar, tot 1928 hoogleraar in de economie aan Portugals oudste universiteit, die van Coimbra. Dit tweemanschap van soldaat cn geleerde is na drie en twintig jaar met de dood van Carmona geëindigd en de nabije toekomst zal leren of het bestuur van het land in dezelfde geest zal worden voortgezet, of dit bestuur zich meer zal aanpassen aan de demo cratie zoals wij die kennen, of dat de natie terug zal vallen in de chaos die in de jaren voor 1928 bijna spreekwoordelijk voor haar was. Maar enig idee van de huidige toestand is niet mogelijk zonder de resultaten van het tweemanschap eens nader te bekijken. schrijven en het jaar 1949 bracht bijna 98 pet. van de leerplichtigen op de schoolbanken. Dit gebeurde in een land, waar geld, scholen en onderwijzers ont braken: alles moest nagenoeg van de grond af worden opgebouwd. De landbouw is hoewel nog steeds ver achter bij die van óns land sterk vooruitgegaan: de totale bebouwde op pervlakte veranderde weinig, maar de opbrengst van bijna elk product is ge stegen, soms verdubbeld zoals die var. gerst, verviervoudigd zoals die van aard appelen of vervijfvoudigd zoals die van rijst. De electrische centrales leveren drie keer zoveel stroom als in 1926, maar bovendien- zijn er een groot aantal stuw dammen gebouwd, die ondanks de uitzonderlijke droogte van 1949 in dat jaar twee keer zoveel stroom leverden als alle centrales in '26 tezamen. Hur. werkelijke capaciteit voor normale jaren lag veel hoger en sindsdien zijn er nieu we dammen bijgekomen. Tegen de vijf sanatoria van 1926 zijn er nu 32. die ruim zeven keer zoveel patiënten helpen. Dit zijn willekeurige voorbeelden. De vooruitgang is er op elk stoffelijk gebied. Dat wat nog niet bereikt werd, zou bij een voortbestaan van het bewind ongetwijfeld binnenkort bereikt worden. En als alleen op deze tastbare resultaten moest worden gelet, dan zou er van een probleem, door Carmona's dood veroor zaakt, geen sprake zijn. Deze resultaten zijn op het gebied van Volksgezondheid, financiën en economie zo groot, dat de simpele opsomming er- Van tegelijk een overtuigend pleidooi is Voor Carmona en Salazar en een bewijs voor de bijna ongelooflijke achterlijk heid, corruptie verdeeldheid en ellende, die er vóór hun komst waren. Een greep uit de feiten: Het sterftecijier van Portugal was vroeger het dubbele van dat in Neder land: het overtrof niet alleen dat van de Noord-Europese staten, maar ook dat van- alle andere landen in Europa mat uitzondering vap Rusland. Ook het re cord van de kindersterfte stond op Por tugals naam. Dat sterftecijfer daalde niet: het was, sinds de revolutie van 1910 het land tot een republiek had ge maakt, met bijna 1/3 gestegen. Ook met het aantal analphabeten overtrof Por tugal iedere Europese natie, en boven dien de nodige landen in andere wereld delen: volgens de statistieken kon 2/3 van de inwoners niet lezen of schrijven maar in werkelijkheid waren het er nog veel meer. Buitenlanders schatten het aantal dan ook op 75 tot 80 pCt. in een land waar rond drie kwart van de be volking bij landbouw en veeteelt be trokken was, bedroeg de opbrengst per h.a. voor sommige producten ongeveer 1/6 van die in Nederland. De gemiddel de regenval was niet zoveel lager dan in ons land, maar hij was onregelmatig en van enige irrigatie was geen sprake. De industrie die er was en dat was bitter weinig was nog voor een be langrijk deel in buitenlandse handen. Het land van ontdekkingsreizigers en zeevaarders had geen werven voor zelfs kleine schepen; het had bovendien geen vloot van betekenis. In buitenlandse handen was ook de telefoon; er waren 21.000 aansluitingen in Lissabon, in Porto en in 68 stadjes en dorpjes in de omge ving van de twee steden. In de rest van liet land kon men niet opbellen. Maar het was ook moeilijk om er te reizen, want het _wegennet verkeerde in een middeleeuwse toestand. Hetzelfde gold voor de schaarse ziekenhuizen; Voor de ergste volksplaag, de tuberculose, be stonden er vijf sanatoria waar per jaar ongeveer elfhonderd patiënten verpleegd werden; de schatting van een zelfde aan tal tbc-liiders, die per twee weken bui ten sanatorium of ziekenhuis stierven, is eerder te laag dan te hoog. Onnodig te zeggen, dat de schatkist leeg was en dat een lening aan Portugal als even verstandig werd beschouwd als een blanco chèque aan een onbekende. Nu komt het voor, dat achterlijke landen rustig zijn, vriendelijk en idyllisch; de tijd blijft er stil staan en de onruri van de wereld dringt er niet door. Dat kan opgaan voor som mige perioden van de Portugese mo narchie het gold bepaald niet meer sinds Koning Carlos in 1908 met de kroonprins in het centrum van zijn hoofdstad was vermoord en sinds de revolutie van 1910 zijn opvolger had verdreven. De vrijmetselaars, radica len en socialisten, die het heft in handen hadden genomen, keerden zich wel eensgezind tegen de Kerk, waar van zij alle bezittingen in beslag na men, alle kloosters sloten, de patriarch en verschillende bisschoppen uit hun diocees verbanden, terwijl zij afval- lige tegenbisschoppen benoemden, maar op politiek gebied was van eendracht geen sprake. De regeringen waren even talrijk als de revoluties en sa menzweringen; bomaanslagen hadden de waarde van een gemengd bericht. Politieke tegenstanders werden ver moord alleen of met groepen tege lijk, Zoals in die Octobernacht van 1921 toen een Lissabonse knokploeg een vijandige loge versloeg op een manier, die liitler tegen Koehm c.s. nauwelijks verbeterde. Een generatie later is het land bijna onherkenbaar veranderd- Elke verge lijking laat zien, dat de achterstand op andere Europese landen óf verkleind óf helemaal ingelopen is. En het argument, dat het dan ook niet slechter kon, gaat niet steeds op. Uit de bovengenoemde cijfers van de kindersterfte blijkt, dat de opstandelingen van 1910 er wel de gelijk in geslaagd waren de toestand nog slechter te maken. Het laatst bekende sterftecijfer van Portugal, dat van vorig jaar, ligt onder de 12 per duizend inwoners; het is daar mee gedaald tot beneden het Europese gemiddelde en het is lager dan dat van Frankrijk en België. Het zal nog sterker dalen als de kindersterfte blijft vermin- deren: deze daalde met meer dan 50 pet. Het aantal analphabeten is nog hoog: ^0 pet. van de volwassenen, maar dit cijfer wordt beïnvloed door de oudere leeftijdsgroepen. Van de jeugd tussen 14 20 jaar kan meer dan 80 pet. lezen en Dr. Sumitro Djojohadikusumo, die zeven weken door Europa en de Ver. St. gereisd heeft om in opdracht van de Indonesische regering deskundigen op financieel-economisch gebied aan te werven, heeft bij zijn terugkeer te Dja karta aan Aneta medegedeeld, dat hij geslaagd meent te zijn. Prof dr. Oestling Een stuwdam in aanbouw bij Castello Branco. van de universiteit van Stockholm, is bereid zijn krachten aan Indonesië te wijden en voorts hebben 25 andere Europese deskundigen, onder wie enkele Nederlanders, zich daartoe bereid ver klaard. De Indonesische regering moet thans zijn keuze doen. De Ver. Naties stelden kosteloos twaalf deskundigen op economisch gebied beschikbaar als „granted aid". De status van de aangeworven des kundigen zal verschillen, sommigen zul len ambtenaren van het staatsplanbu reau zijn, anderen zullen aangesteld worden bij Indonesische banken en weer anderen zullen gasten van de regering zijn. Tot de laatste groep behoort Schacht. Schacht zal drie maanden blij ven en de gelegenheid krijgen de finan ciële en economische toestand te bestu deren. De oud-premier van Indonesië, Mah. Natsir, heeft verklaard, dat hij voor stander is van nationalisatie der bedrij ven en deze is opgenomen in het partij programma van de Masjumi, doch zij moet planmatig geschieden met in acht neming van de belangen van staat en volk en met als doel het lot van de ar beiders te verbeteren. Natsir vroeg zich af of het wel verantwoord is nationaal kapitaal te gebruiken voor de nationa lisatie van „oude bedrijven met vele ziekten". Als er werkelijk geld beschik baar is, dan acht hij het beter verant woord dit te besteden voor de bouw van meer soliede objecten ten behoeve van de opbouw of het aanschaffen van nieu we proluctiemiddelen. Natsir noemde als voorbeeld de Bataviase Vervoermaat schappij, die hij oud en uitgemergeld noemde. (Telefonisch van onze Londense correspondent) LONDEN, hedenmorgen Iemand die geen porselein, glas of aardewerk ter hand kan nemen zonder het aanstonds te laten vallen wordt in Engeland „butterfinger", botervinger, genoemd en dit was het woord dat Churchill gebruikte toen hij op vinnige wijze minister Morrison gisteren op zijn nummer wenste te zetten met betrekking tot diens optreden in de Perzische affaire. Anthony Eden begon de aanval. Hij vertelde Morrison in het Lagerhuis dat de conservatieve oppositie in de gehele Perzische affaire had geprobeerd te helpen en dat zij diep verontwaardigd was over verklaringen zoals die van de minister van Buitenlandse Zaken (in een rede buiten het parlement aan het einde van de vorige week) dat de conservatieven „een hevig partijspel spelen" in de Perzische kwestie. De heer Morrison antwoordde hierop dat deze opmerking gericht was tegen de conservatieve „back-benchers", d.w.z. de gewone fractieleden, en dat zijn opmerking gerechtvaardigd was. Hierop stond Churchill op en grom de: „Beseft de heer Morrison, dat, in dien op deze banken uiting werd gege. ven aan geprikkeldheid, dit niets te maken heeft met belangrijke beleids kwesties, maar met do buitengewoon onbeholpen en botervingerige manier, waarop hij de moeilijke zaken onder zijn beheer behandelt? Mag ik hem ook vragen of hij in de toekomst wil be denken dr.) complimenten van zijn kant veel beledigender en verwerpelijker zijn dan de beledigingen, die hij zc vlot toewerpt aan zijn politieke tegenstan ders?" Dat was niet vriendelijk van Chur chill en men mag zich afvragen of Churchill, die zijn best gedaan heeft zijn mond te houden in re Perzische af faire, hiermee te verstaan heeft gege ven dat zijn geduld uitgeput is en dat Morrison niet langer mag verwachten van twee wallen te eten, d.w-z. ener zijds te mogen rekenen op medewerking van de conservatieve partijleiding, an derzijds rond te kunnen waren door het land en grof partijspel te spelen. Morrison heeft tot heden blijkbaar niet kunren leren dat zijn nieuwe func tie zich moeilijk laat verenigen met het politieke dialect dat uitsluitend behoort AMSTERDAM Examen M.O. handelswetensch. A: F. Manni, 's-Gra- vanhage; B. te Marvelde, Hilversum; R. Melenberg, Vroomshoop; H. Mo lenbroek, Amsterdam; C. Mets, Rotter dam en C. Meinhardt, Den Haag. UTRECHT Semi-arts ex. P. v. Meel, Breda; W. Boekelman, Utrecht; J. Helders, Zeist; P. Duives, Nijmegen; J Wolters, Utrecht. Arts-ex. Mevr. L. Veeneklaas, Utrecht; mej. G. v. Asselt, Rotterdam; mej. O. Schmalhausen, Utrecht; W. Wijnheymer, Helmond; J. Versteeg. Rotterdam; V. Rut gers. Wassenaar; F. Schlesinger, Utrecht; F. Driessen, Heythuysen (L.)A. Voors, Haarlem. Tandarts-ex. A. v. d. Bergh, Haar lem; J. Ticheler. Enschede; J. Dilg, Hil versum; J. v. Nieuwenhuyze, Utrecht; C. Heslenfeld, Hilversum; H. Steunenberg, Al melo; H. Nijhuis, Almelo; mej. Kroeze, Den Haag. Advertentie aatst had ik het oog laten vallen op een jasje; een gerieflijk jasje, naar het zich zo van de etalage uit liet aanzien. Het duurde echter toch nog een poos voor ik de desbetreffende winkel binnenstapte, want de aanschaf van een kledingstuk is voor mij immer een aangelegenheid, die ik tot het laatste ogenblik uitstel. Evenals het invullen van een belastingbiljet. Maan- tenslotte kan een mens, die prijs stelt op een geregeld maatschappe lijk verkeer, niet in lompen gehuld door het leven gaan; zodat ik na mijn laatste schroom overwonnen te hebben, het confectie-paleis betrad. hoog en bij laag vol hield dat ik niet in het uitverkoren jasje paste- Hij noodde mij nu met een gemelijk gebaar iets ^erder zijn winkel in, waar een bleke juffrouw achter de kassa zat te treuren, en koos na enig overleg een jasje uit de lange ris kledingstukken, die als holle lijken aan een rek hingen; het was een groen jasje „Ik draag geen groet.", zei ik weer barstig. De man bleef mij echter met een strak gezicht het colbert vóórhouden cn zei effen: „Groen is meneer s kleur". Maar in zulke dingen ben ik princi- Advertentie Eigenlijk moesten alle mensen en ze- op die leeftijd Kruschen nemen. ■Eh dan iedere dag, regelmatig, 't Is j°n kleine moeite en 't kost nog geen 1/4 cent per dag. In ruil daarvoor: altijd Puur zuiver bloed, blijmoedig in circu- gehoudenj door jeugdig-vitale Zingend gwg deur uit latie loedzuiverende organen, zelfs bij lie- en die weinig beweging nemen, of een -ittend leven leiden. Laat Kruschen ook w organen die aansporende werking Keven, opdat ze Uw bloed vrij houden Van de onzuiverheden, die straks zo niet nu al oorzaak zijn van die on draaglijke, alles ondermijnende Rheu matische pijn Direct na mijn binnenkomst doemde van de duistere achtergrond uit een heer op; hij versperde mij bruusk de weg, alsof hij van plan was proces-ver baal op te maken en vroeg gebiedend: „Mijnheer wenst?" „Ik wens een jasje", zei ik, „dat jas je." En ik wees naar het geribbelde col bertje in de etalage, dat mij naar bin nen had gelokt „Dat is meneer's maat niet", zei de winkelier afgemeten „Hoe weet u dat zo?" vroeg ik met ongehuichelde verbazing; want ik had werkelijk het diepste respect voor zo veel vooruitziend vakmanschap. „Meneer is een tenger persoon", ant weordde de man, met minachtende blik; als betrapte hij mij op een grove fout „Goed s.ei ik berustend, „maar dat jasje lijkt me ook niet al te ruim." „Zoals ik zeg, het is meneer's maat niet"; hij deed alsof hij niets had ge hoord. Ik had hem zwaar in zijn beroepseer aangetast, dat was duidelijk. Maar per slot van rekening hing de hele winkel vol plausibele jasjes- En dus inviteerde ik hem om „dan maar eens wat anders te laten zien". Zij het, dat ook ik een beetje geprikkeld was omdat de man bij pieel en ik bleef dus op mijn stuk staan. „Blauw staat me net beste; ik wil een blauw jasje", zei ik. Van dat moment af bestond tussen ons de oorlogstoestand, dat was duide lijk. Met een pijnlijk vertrokken gezicht borg de winkelier het groene lor weg, verklaarde grimmig „dat meneer het zelf natuurlijk het beste wist" en voer de na verloop van tijd met kennelijke tegenzin een blauw jasje aan. Vervol gens perste hij mijn lichaam met nijdige bewegingen in het colbert; een hande ling, die hij met twee ferme rukken aan de revers besloot, als had hij een schone moord in zijn gedachten. „Daar vindt meneer de spiegel", zei hij met overdreven hoffelijkheid ineens- Terwijl ik mij een ogenblik aan mij zelf stond te vergapen, verviel ik in eens in een doffe besluiteloosheid. Om tijd te winnen informeerde ik: ..Is het een sterk jasje?" Dat was na tuurlijk een volkomen overbodige vraag, want er is op de hele wereld geen winkelier te vinden, die op zulke momenten zal bekennen dat hij op het punt staat zijn klant een ondeugdelijk jasje aan te smeren. Mijn winkelier vanzelfsprekend even min. „Ik draag het zelf, zoals meneer ziet", zei hij, „cn ik heb het nu al twee jaar dag in, dag uit, aan"; en hij ging illus tratief in mijn gezichtsveld staan. Maar toen ik dat verfomfaaide ventje met zijn kwaaie kop, daar propaganda zag staan maken voor zijn textiel, zich daarbij bovendien nog opdringend als mijn evenbeeld, wist ik het ineens heel zeker: zo'n jasje zou ik nóóit dragen; en ook geen ander jasje uit zijn collec tie. Ik trok het kledingstuk uit, zei vaag iets van „eerst toch nog maar eens er. gens anders kijken" en rende de winkel uit. Ik zag nog net dat het mannetje het jasje met grote drift in een hoek smeet en naar een deur toeliep. Onge twijfeld om een dikke stok te halen. Nochtans stond ik die middag per se op een jasje. En ik liep dus na enig tasten en zoeken een andere winkel binnen, ditmaal met de vastberaden heid van iemand, die zich niet voor de tweede keer een kool laat stoven. Een onberispelijke heer trad mij met onbevangen glimlach tegemoet en maakte een correcte buiging in mijn richting, alsof hij in mij de Prins van Wales vermoedde. „Ik wil een jasje hebben", zei ik op ferme toon, die iedere discussie bij voorbaat uitsloot. Een enkel ogenblik monsterde de man mij met grote voorkomendheid en zei: „Blauw zal meneer voortreffelijk staan". Dit royaal tegemoet komen aan mijn diepste overtuiging ontwapende mij volkomen. „Denkt u dat?" vroeg ik gevleid, als of hij mij een compliment had gemaakt- „Zeker", zei hij, „meneer is er heie bij de partijstrijd en heeft herhaaldelijk getoond als minister van Buitenlandse Zaken, dat het hem moeilijk Valt de bjj zijn functie passende neutraliteit te be waren als hij moet antwoorden op con servatieve vragen- Maandagavond is de Perzische rege ring in spoedzitting bijeengekomen om een aantal nieuwe voorstellen vanHar- riman te bespreker- Deze voorstellen heeft Harriman Maandagavond bij de olieeommissie ingediend. De commissie had Harriman op de hoogte gebracht van de reactie der Perzische regering op zijn vroegere voorstellen, waarop Harriman wijzigingen voorstelde. In een korte of ficiële Perzische verklaring werd na de bijeenkomst gezegd: „Wij danken de heer Harriman voor zijn pogingen. Wu zijn zeer tevreden. De resultaten van de bijeenkomst zullen aan de regering wor den medegedeeld." Volgerjs sommige kringen was Ham man „buitengewoon ontmoedigd" en was het mogel«k, dat binnen enkele da gen de besprekingen afgebroke» zullen worden. Verschenen is het rapport van een commissie, ingesteld door het bestuur van het Centrum voor Staatkundige Vorming, betreffende de voorontwerpen Vestigingswet en Bedrijfsvergunningen- wet 1951. De commissie constateert tot liaar voldoening, dat het voorontwerp Vestigingswet 1951 geen principiële ver schillen vertoont met de Vestigingswet 1937. Zij acht het juist, dat aar. het be hoefte-element geen rol wordt toegekend bij het beoordelen van het sl of niet verlenen van een vestigingsvergunning. Er dient naar haar mening ernstig te worden gewaakt tegen „een versluier de inschakeling van het behoefte-ele ment door middel van een te hoog op voeren der bekwaamheidseisen". Deze zouden het karakter van strikte mini mumeisen hebben te behouden. De commissie wijst in dit verband op het onmiskenbare gevaar van verstarring. Derhalve waren de te stellen bekwaamheidseisen voor de verschillende takken van bedrijf nauwkeurig te bezien. Men hcede zich ook voor een te straffe afba kening van de onderscheidene bran ches. Ontheffing terzake dient niet alleen mogelijk te zijn op het plat teland, ook in de steden bestaat daaraan behoefte. De commissie houdt zich vervolgens bezig met de vraag, of voor filiaalhou ders, resp. voor afdelingsbeheerdersin warenhuizen, een afzonderlijke regeling dient te worden bepleit. Wat het doen vervallen van de eis van credietwaardig- heid betreft, merkt de commissie op, dat weliswaar het hanteren van deze eis en de controle daarop in de practijk moeilijkheden veroorzaakt, doch dat een dergelijke eis in het geheel der re- Zo'n jasje zou ik nooit dragen. maal het type naar. Had u misschien al een bepaald jasje op het oog?" Ik kon natuurlijk moeilijk zeggen dat ik een best jasje in de étalage van zijn concurrent had zien liggen. Bovendien had déze zakenman een breed gevoei van vertrouwen in mij ontstoken; zodat ik nonchalant kon zeggen: „Och nee, dat niet, maar u heeft ongetwijfeld wel iets naar mijn zin". Discreet klapwiekend van gedienstig heid leidde de man mij in zijn lusthof van het fraaiste textiel. Met toegewij de zorgvuldigheid koos hij een colbert van allerbekoorlijkste snit uit zijn ver zameling en hield het mij voor. „Als meneer nu dit eens eerst pro beerde", inviteerde hij. En het volgende ogenblik gleed het blauwe jasje mij onder de tactvol di rigerende handen van de winkelier soe pel om het lijf. „Een pracht jasje. Ik houd het met een maar", zei ik spontaan. Maar de verkoper stond keurend toe ziend terzijde en zei peinzend: „Zeker, het kleurt u, zoals wij al dachten, uitstekend. Maar het zit wat breed in de schouders dunkt mij." En als viel hem een gloednieuwe meet kundige stelling in, voegde hij er in eens aan toe: „Maar wacht u eens even Ik gelóóf dat ik nog iets heel aparts voor u heb." Een ogenblik later kwam hij te rug, een nieuw colbert met zich mee voerend; triomfantelijk, als had hij het zojuist persoonlijk met naald en draad voor mij vervaardigd. „Mijnheer zou me beslist een plezier dogn als hij dit jas je nu eens wilde aantrekken", zei hij. Nu, dat kón ik niet weigeren. En weldra stond ik te pronk in het voor treffelijkste kle dingstuk aller tij den. De winkelier was ln de wolken, zei „dat het niet van maatwerk was te onderscheiden" en maakte kennelijk aanstalte om mij te laten vereeuwi gen als exempel van wél gekleed zijn. Ik kócht het jas je. En nog een over hemd en een strik je ook. Zelfs was ik bijna tot een pantalon overge gaan. Maar ik kon mijn enthousiasme nog net binnen de perken houden. Zingend ging ik echter de deur uit. Tussen haakjes: het was een groen jasje, dat ik mij had aangeschaft. Zij het groen tegen blauw aan. HERMAN HOFHUIZEN haar een speciaal ingebonden exemplaar van de gids voor het Festival. Later kreeg zij snoepgoed van het Festival ten geschenke voor haar dochters. De Koningin, Prins Bernhard en de Prinsessen Beatrix en Irene hebben later de opening van de „International horse show" (wedstrijden voor ruiters), die wordt gehouden op het terrein van White City, bijgewoond. H. M. Koningin Juliana heeft Maan dagochtend een bezoek gebracht aan de tentoonstelling van het Festival of Britain op de Zuidelijke oever van de Theems. Het bezoek, dat een geheel particulier karakter droeg, heeft onge veer twee en een half uur geduurd. Cecil Cooke, directeur van de tentoon stelling, en de ceremoniemeester, bri gade-generaal Greenfield, vergezelden Koningin Juliana. Cooke overhandigde Maandag werd de kunstschilder en uitgever Jan Poortenaar te Naarden 65 jaar. Ook in het buitenland heeft Poortenaar zich als etser een bekende naam verworven. Hij kreeg op de in ternationale tentoonstelling te San Francisco de zilveren medaille. Hij bracht ook een paar jaar in Indonesië door, waar hij te Solo en Djokja veel wajangspelers en hofdanseressen schil derde. Algemene bekendheid verwier ven zijn etsen uit de Oost te Londen waar hij jaren woonde. Het ligt in de bedoeling, dat verjaar dag in intieme kring te vieren, doch in het aanstaande najaar een over- zichts-tentoonstelling van zijn.schilde rijen en etsen te organiseren, die in de zalen van Arti et Amicitae te Amster dam gehouden zal worden. De oude kunst- en antiekbeurs van de verenigingen van handelaren in oude kunst in Nederland zal in het Stedelijk Museum „Prinsenhof" te Delft worden gehouden van 24 Augustus tot 16 Sep tember. geling onmisbaar moet worden geacht. Daarna behandelt de commissie het Voorontwerp Bedrijf svergunningenwet 1951. Dit houdt de mogelijkheid in tot het hanteren van het behoefte-element, waardoor in feite sprake kan zijn van het in beginsel aantasten van de vrij heid van vestiging. De wet dient daar om voldoende waarborgen te bevatten voor de rechtszekerheid van de belang hebbenden en tegen het ontstaan van ongewenste monopolistische situaties. De commissie beveelt enige wijzigingen in het voorontwerp aan, strekkende tot verstevigen dier waarborgen. Aangaande de werkingssfeer van de wet stelt de commissie nog de vraag, waarom de landbouw er buiten gelaten wordt, ter wijl de landbouwproducten verwerken de industrieën er wel onder worden be grepen. Het Amerikaanse ministerie van Bui tenlandse Zaken heeft bekend gemaakt dat de Tsjechische regering de Ame rikaanse eis van de hand heeft gewezen om de correspondent van A.P., William Oatis, vrij te laten. De V.S. hadden ver leden week een scherpe nota gezonden waarin met klem werd verlangd dat Oatis zou worden vrijgelaten. Oatis is onlangs veroordeeld tot tien jaar gevan genisstraf op beschuldiging van spion- nage. Zaterdag is aan de Amerikaanse am bassadeur" Ellis Briggs een nota van de Tsjechische regering overhandigd waar in het Tsjechische standpunt werd toe gelicht. Vrijlating van Oatis werd niet toegezegd. I. Abs, vice-president van de voor wederopbouw en leider Hermann credietbank van de Duitse delegatie óp de conferentie te Londen over de Duitse buitenlandse schulden, heeft medegedeeld, dat op deze conferentie ook over de Duitse tegoeden in het buitenland is gesproken. De omvang van de Duitse vooroorlogse schulden is niet gemakkelijk vast te stellen. Abs raamde de openbare schulden van het vroegere Duitse rijk op ongeveer 1 milliard dollars. Hierbij komt nog 1 milliard aan verplich tingen van particuliere debiteuren, die in de bondsrepubliek gevestigd zijn. Voorts bedragen de sedert het begin van het de- viezenbeheer in Duitsland opgelopen ren ten ook nog 1 milliard dollars. Abs deelde verder mede. dat wat het vraagstuk van de transfer der Duitse terug betalingen betreft, duidelijk is vastgesteld, dat de Duitse buitenlandse schuldendienst alleen uit het overschot van de Duitse ba lans van het goederenverkeer en de dienst verleningen kan geschiedenen dat hiervoor de medewerking van alle handelspartners nodig is. De ..Financial Times" dringt er bij de geal lieerde regering op aan een krachtige hou ding aan te nemen ten aanzien van het vraagstuk der terugbetaling van de Duitse schulden. Over de te Londen gehouden voorlopige conferentie over deze schulden kan men, wat de resultaten betreft, niet spreken over succes of mislukking, daar de conferentie het nemen van besluiten niet ten doel had, aldus het artikel. Er zijn een aantal aanwijzingen, dat de Duit sers nog steeds voornemens zijn om tot het uiterste zowel 'de verdeling van Duitsland als hun na-oorlogse economische moei lijkheden te gebruiken als een middel om een belangrijke afschrijving op de buiten landse schulden te verkrijgen. Naar U.P. verneemt zal Griekenland worden opgenomen in het Middellandse Zee-commando van admiraal Robert Car ney en aldus verbonden worden met de zuidelijke flank van Eisenhowers leger. Griekenland zal geen deel uitmaken van het commando Midden Oosten, dat waarschijnlijk binnenkort wordt opge richt onder Britse contröle. WOENSDAG HILVERSUM I, 402 m. VARA: 7,00 nieuws, 7.15 gram., 8.00 nieuws, 8.15 gram.. 8.50 huisvrouw, 9.00 gram. VPRO: 10.00 boek, 10.05 prot. pr. VARA: 10.20 gram., 10.35 huisvrouw, 11.00 gram., 12.00 lichte muziek. 12.33 platteland, 12.38 gram., 12.55 kalender. 13.00 nieuws, 13.15 Roemeens orkest, 13.45 gram., 14.00 gesproken portret, 14.15 Instrumentaal kwintet, 15.10 vragenbeantwoording voor de jeugd. 15.40 twee violen, 15.50 jeugd, 16.40 zieken, 17.15 gram., 17.45 Srenan tongo, de Surinaamse taal. 18.09 nieuws, 18.15 Ronde van Frankrijk. 18 22 actualiteiten, 18.30 RVU: De strijd tegen de verzilting van de Nederl. bodem, 10.00 De drankzucht en haar remedie. 19.15 piano. VPRO: 19.30 jeugd. VARA: 20.00 nieuws, 20.05 politiek comm., 20.15 Politiekapel, 20.45 Van ander ras. hoor spel, 22.05 gram.. 22.30 vocaal dubbel- kwartet, 22.45 Lichaam en gezondheid, causerie, 23.00 nieuws, 23.15 gram. HILVERSUM II, 298 m. NCRV: 7.00 nieuws. 7.15 gymn.. 7.30 gram., 7.45 prot. pr., 8.00 nieuws, 8.18 gram., 9.00 zieken, 9.30 gram., 10.05 idem. 10.30 prot. pr., 11.00 gram., 12.00 viool en piano, 12.33 sport, 12.45 gram., 13.00 nieuws, 13.15 nieuwe straaljagers voor de luchtmacht, causerie, 13.20 lichte muziek, 13.50 gram.. 14.00 prot. jeugddag, 14.45 meis jes, 15.00 kamerorkest en solist. 15.45 strijkkwartet, 16.55 jeugd, 17.20 gram., 17.30 banjomuziek, 18.00 gemengd koor. 18.30 lichte muziek, 19.00 nieuws, 19.15 19.30 The 12 00 14.00 15.45 17.30 21.30 beroepskeuze, 19.30 gram., 19.40 radio krant, 20.00 nieuws. 20.05 Radio Philh. Orkest, 21.00 Uithangtekens, causerie. 21.20 amusem.muziek, 22.00 orgei, 22.30 vocaal ensemble en solisten, 22.45 prot. pr., 23.00 nieuws, 23.15 gram. ENGELAND, BBC, home service 333 m.: 12.00 zeemansliedjes, 13.30 dansmu ziek. 14.00 orkestco'ncert,. Gondeliers, operette. BBC, light progr. 1500 en 247 m. zeemansliedjes, 12.25 gevar. progr., gevar. muziek. 15.00 dansmuziek, arbeidersork., 16.30 Schots orkest, orkestconcert. 19.30 verzoekprogr., dansmuziek. 22.15 dansmuziek. NORDWESTDEUTSCHER RUNDFUNK 309 m.: 12.00 lunchconcert, 13.25 kamer muziek, 14.15 gevar. muziek, 15.40 lichte muziek, 16.30 filmmuziek, 17.00 roman tische muziek, 18.00 orkestconcert. 20.05 gevar. muziek. 22.35 dansmuziek, 23.00 vrolijke muziek, 0.30 lichte muziek. BRUSSEL, 324 m.: 11.45 operaconcert. 12:32 omroeporkest. 14.00 kamermuziek. 16.00 omroep symphonie-orkest en -koor, 20.00 omroeporkest. 21.15 opera- en bel canto concert, 23.05 verzoekpro gramma. 484 m.: 16.30 lichte muziek. 20.15 sym phonie-orkest en soliste, 22.10 jazzmuz. FRANKRIJK, Nationaal progr. 347 en 249 m.: 12.00 orkestconcert, 13.20 harp- recital, 19.00 orkestconcert, 20.00 Festi val van Aix-en-Provence: Orkestconc.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | | pagina 5