WOONSCHEPEN: tw
'Eric de Hoor man: DE PftUS DEP WRAKE
ii
Hf
UNTER
Soldateske krabbels
DE WERELD VAN DEZE WEEK
Good Catch
Russen zullen toch praten
in San Francisco
eerlijk
Mensen op reis
VERRASSEND PLAN
Geen noodzakelijk
kwaad maar GOED
Duurte een groot
bezwaar
Weer emigrantenvluchten
naar Canada
IFS1F «s
li
Tabakssmokkelaars
gegrepen
de nieuwe mixture
van Douwe Egberts
Nederlanders uit Rusland
te Amersfoort
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1951
PAGINA f
Benoemingen bij Land- en
Luchtmacht
Paard door bijen gedood
Haring naar Duitsland
vacantie
j ,/t Verleden heeft nu afgedaan;
l 'k Zal in de olie verdergaan"
Gedetineerde door mede
gevangene vermoord?
Vragen aan minister
van Justitie
,£1BAJAK" WORDT
GERESTAUREERD
a full flavoured Mixture
VREDESCONFERENTIE JAPAN
„Aristo" eist dwangsom
van f 10.000
In vier en twintig uur
Per bromfiets naar
Parijs
Wij hebben de heer E. Muller nog
gevraagd hoe hij zich voorstelt, dat b.v.
de huisvrouw, die ergens verloren in
de polder aan een vaartje woont, haar
inkopen moet doen. Het antwoord luidt,
dat daar, waar de klanten zitten, ook
de leverancier zal verschijnen: de za
kenman vindt daar al parlevinkend wel
een oplossing voor.
Kort en goed: de voorsteller van dit
plan ziet het wonen op het water niet
als een noodzakelijk kwaad, waar jon
ge paartjes, die geen gat meer zien om
aan een gewoon huis te komen, dan
in vredesnaam maar genoegen mee ne
men, doch integendeel als een noodza
kelijk goed, omdat het ons land cultuur
grond zou besparen en de waterwegen
weer rendabel maakt.
Rijen woonschepen aan 't Jaagpad.
Over woonschepen is al zoveel gepraat en geschreven, dat wij ons op dit mo
ment niet geroepen voelen een reportage te wijden aan de geneugten en
perikelen van het wonen op het, water Dezer dagen spraken we echter met
de heer E. Muller uit Wassenaar, die bepaald een oorspronkelijke kijk heeft op de
mogelijkheden, die het woonschip zou kunnen bieden ter oplossing van een der
moeilijkste problemen, waar onze nationale economie mee worstelt; hij beziet
namelijk het wonen op het water niet met die glimlach, welke deze nood-oplossing
doorgaans krijgt, doch wil het juist propageren.
De heer Muller is oud-directeur van de Shell in Indonesië en Nederland; hij
vervult thans het voorzitterschap van de vereniging „Nederlands Fabrikaat" en
van het Haagse departement van de „Nederlandse Maatschappij voor Nijverheid
en Handel", staat aan het hoofd van het „Nederlands Instituut voor Efficiency" en
is lid van een groot aantal commissies. Het leek ons interessant aan zijn visie
grotere bekendheid te geven, niet echter zonder er ook het commentaar van enkele
deskundigen op het gebied van woningbouw en volkshuisvesting bij te plaatsen.
(Van onze Haagse redacteur)
Van jaar tot jaar neemt het aantal
vaarten en kanalen, die niet of nauwe
lijks meer gebruikt worden door de
scheepvaart, toe- De Statistiek voor de
Scheepvaart vermeldt verschillende tel-
punten, waar in een jaar tijds niet meer
dan een paar honderd schepen, soms
zelfs maar enkele dozijnen, passeren.
Het vervoer langs de weg groeit niet
°P de laatste plaats ten nadele van het
Watervervoer; daarenboven zijn er wa
terwegen, welker oorspronkelijke func
tie goeddeels vervallen is het Noord-
Hollands Kanaal is hier een sprekend
voorbeeld van- Een en ander leidt tot de
Prognose, dat binnen afzienbare tijd
vele honderden kilometers scheepvaart-
Wegen nagenoeg onbenut zullen liggen.
Dat is punt één- Punt twee luidt, dat
Nederland het dichtstbevolkte land
van Europa per hoofd der bevol
king de kleinste oppervlakte cultuur
grond ter beschikking heeft; het heeft
voorts dc grootste inwonersstijging van
geheel West-Europa en al die nieuwe
inwoners willen liefst een eigen huis
met eigen tuin. De groei van de steden
betekent een fatale aanslag op onze
waardevolle en zo schaarse cultuur-
gronden.
Legt men deze twee kwesties naast
Kaar, dan ligt de vraag voor de hand:
waarom zouden wij niet al die onge
bruikte vaarten en kanalen, die nu nut
teloos en renteloos liggen, uitbuiten
voor bewoning, ze zo rendabel maken
en tevens op die- manier cultuurgrond
besparen?
De oud-directeur van de Shell, die
deze gedachte lanceert, meent dat er
ook nog andere voordelen aan het wo
nen op het water verbonden zijn. Het
belangrijkste daarvan is, dat men de
hoge kosten voor het bouwrijp maken
Van de gronden zou uitsparen: Het wa
ter ligt kant en klaar om er een schip
in te leggen.
Ook zijn vele kanalen geflankeerd
door harde wegen, soms aan één, dikwijls
zelfs aan twee kanten; aanleg van we
gen, welke zeer vaak met huizenbouw
gepaard gaat, kan dus meteen uitge
spaard worden. Voorts zou het tempo
Van de woningbouw aanzienlijk kun
nen toenemen, want men heeft heel
wat sneller een schip op een betonnen
hak klaar dan een huis met al wat
daarbij behoort, zoals fundering enz.
Een slot-argument-pro zou nog kun
nen zijn, dat een volk levend, werkend
en wonend op het water, een unicum
is, zodat wellicht het toeristenverkeer
haar ons land zal toenemen als men
bit plan ten uitvoer brengt-
Bij dit allcjs is niet gedacht aan die
Primitieve prutsbootjes, welke men
thans tussen de royaler uitgevoerde
Woonschepen ook wel ziet en waarop
het wonen nauwelijks meer menswaar
dig mag heten, doch aan degelijke
schepen op een betonnen bak, die enkele
kamers, waaronder een w'oonvertrek
van b.v. vier bij vijf meter, tellen. Zulk
een woonschip zal vermoedelijk op een
twaalf- a vijftienduizend gulden komen.
Bij K.B. zijn benoemd en aangesteld
hii het dienstvak der intendance tot
kolonel-intendant, commandant van het
regiment intendancetroepen, de luite
nent-kolonel-intendant P. van der
Heide. Met ingang van 1 Augustus 1951,
benoemd en aangesteld bij het wapen
ber Militaire Luchtvaart, tot kolonel
?c luitenant-kolonel M. A. Smeenk, tot
Kolonel-waarnemer F. J. Molenaar, tot
kolonel-vlieger, de luitenant-kolonel-
viieger L. M. Kamp tot kolonel-vlieger-
waarnemer, de luitenant-kolonel-vlie-
®Sr-waarnemer B. J. Fiedeldij, allen
an dat wapen.
i Te Weverslo werd het paard van de
gndbouwer W., dat in een weide op de
r-Odipkesberg graasde, aangevallen door
zwerm bijen De insecten nestelden
*lch in de manen van het paard en
J, .«ken het zodanig, dat het na enige
vb overleed.
t>e West-Duitse autoriteiten hebben
bedrag van 100.000 dollar toegewe-
3 voor invoer van gezouten haring
v" 10.000 dollar voor invoer van vee-
ederplantenzaad uit Nederland.
voi^i be stijgende belangstelling
lerrip ^'Sratie naar Canada en de toe-
emial vraag naar luchtvervoer door
in n zal de K.LM- deze maand
vlucht negen a tien emigranten-
ti0„ "cen naar Canada uitvoeren. Tot
van Hp6 Werben gemiddeld vier a vijf
Verwaph. vluchten per maand gemaakt.
laanri o "?ag worden, dat ook in de
na ScDtpmh.r rip ri M
(Van onze Haagse redacteur)
Wij hebben het pan om het wonen
op het water te stimuleren net ter be
oordeling voorgelegd aan kennissen op
een woonschip, die een vrjj hardnekkige
strijd hebben te voeren tegen de mug
gen. Met enkele inconveniënten staat
of valt de aanvaardbaarheid van dit
project dat vooral let op de economi
sche aspecten van deze zaak, niet.
Trouwens er wordt door mensen, die
op zo'n schuit zitten, zeer verschillend
geoordeeld over de voor- en nadelen
van deze huisvesting De een is erg ge
desillusioneerd, omdat hij op het wa
ter koelte verwachtte te vinden, en dat
schijnt op een stilliggende boot bij warm
weer niet mee te vallen; de ander is
juist erg enthousiast.' omdat hij niets
bemerkt van vochtinvloeden op zijn
piano
Wel echter heeft het zin dit gedurfde
plan te toetsen op zijn economische
mérites en practische verwerkelijkings
mogelijkheden in het algemeen. Wij
hebben met het oog hierop de mening
terzake gevraagd van enkele deskundi
gen op het gebied van woningbouw en
volkshuisvesting. Zij vonden allen het
idee origineel, maarzeer aanvecht
baar.
De heer Muller duchtte, dat men wel
vooral met bezwaren van aesthetische
aard zou komen aandragen bezwaren,
die hij afwijst, omdat het economische
z. i. praevaleert en bovendien een
rij bontgeschakeerde huisboten, in
frisse kleuren geschilcierd, juist naar
zijn smaak een „note gaie" aan het
landschap geeft men zie het entree
van de stad Utrecht bij de Oude Rijn.
die zonder woonschepen maar een dood
vaarwater zou wezen.
Onze zegslieden hebben dan ook in
derdaad t.a.v. „lintbescheping" wel eens
bedenkelijk gekeken, maar de aan
vechtbaarheid van dit plan gronden
zij toch in wezen op andere overwegin
gen.
De belangrijkste daarvan is, dat een
woonschip veel korter mee gaat dan
een huis; er moet dus ook veel snel-
ner op worden afgeschreven. Op
twintig jaar schat men de levensduur
van een woonschuit, de economische
levensduur van een huis i& echter 50
jaar en de technische levensduur 75
jaar. Bovendien zou het onderhoud
van een schip veel intensiever en dus
kostbaarder zijn dan dat van een huis
aan de wal
Daar komt nog bij, zo zegt men, dat
reeds bij de aanschaffingskosten zich
bij huis en woonschip een verschil voor
doet ten nadele van het laatste. Een
groot deel van onze huizenbouw wordt
- fOp*
43. Het is de aanvoerders van het koninklijk leger echter onbekend dat Hovin
voorbereid is op hun komst. De pijl, welke Yark de Stijfhoofdige de oude eenogige
trawant van de Wreker nazond deed zijn werk niet grondig genoeg. Hoewel gewond
weet de oude vos, sluipend door de struiken, de burcht van heer Olaf te bereiken,
waar Hovin z'n hoofdkwartier heeft opgeslagenen laat zich hijgend voor zijn
meester leiden.
Awain, die onopgemerkt in het hol van de leeuw is teruggekeerd, en door de niets
vermoedende Hovin met ruwe vriendschap wordt bejegend, heeft het gevoel of zich
een ijskoude hand om zijn hart sluit als hij de oude krijger, die thans zijn geheim
kent, plotseling voor zich zietDe man werpt hem een blik vol haat toe. Doch
Hovin. breeduit tronend in de grote burchtzaal, gunt hem geen tijd.
„Wat brengt je hier, oude! Spreek! Waarom Hovin te storen!"
De tanden opeengeklemd en zo nu en dan Awain een blik vol haat toewerpend
vertelt de eenogige hoe hij, op zijn tocht door het woud, het leger dat Eric komt
wreken heeft zien naderen. „En dan heb ik ong een andere mededeling..." gromt
hij, naar Awain wijzend. Maar de reusachtige Hovin snijdt met een grauw zijn
woorden af.
„Later! Is dit de tijd om nog verder naar je beuzelpraatjes te luisteren? Zwijg!"
Hij stoot een ruwe lach uit, alsof zich plotseling een aantrekkelijk plan aan hem
voordoet, en zich tot heer Olaf wendend snauwt hij: „Luister eens, burchtheer Is
er een vluchtgang uit dit klamme hol van u? Bestaat er een geheime uitgang tuaar-
door men heimelijk deze burcht kan verlaten?"
Heer Olaf tynikt zwijgend. Een brede grijns trekt over Hovin's gelaat.
Prachtig! Dan zullen wïj die koninklijke honden die Hovin willen vangen eens een
val zetten waar ze niet meer uitkomen." Hij wenkt z'n onderaanvoerders en begint
op bijtende toon z'n bevelen te geven. In de algemene opwinding let niemand, zelfs
niet de eenogige, op Afwain, die onopgemerkt naar de deur schuift. Zweet parelt op
het voorhoofd van de jonge edelman als hij de gang bereikt en zich onopvalle?-rt
voorthaast naar de richting van de stallen. Als door een wonder wordt hem een kort
respijt gegunt. Maar thans tellen seconden. Het lijdt geen twijfel of de eenogig*
zal Hovin over zijn trouw aan de zaak des konings inlichten zodra hij er de kans
voor ziet, en dan Awain denkt aan Hovin's razende driftbuien, en een huivering
vaart door hem heen terwijl hij haastig z'n paard zadelt. Maar juist als hij het dier
bij het bit wil grijpen verstart hij. Achter hem klinken langzame voetstappen
Bij een poging om 's nachts vijfhon
derd pakjes shagtabak, vijfhonderd pak
jes sigarettenpapier en een hoeveelheid
thee bij Gennep over de grens te smok
kelen, werden Th. K. uit Gennep en M.
v. d. W. uit Nijmegen door grenscom-
miezen in samenwerking mèt de Rijks
politie gegrepen. De beide smokkelaars
zijn naar het Huis van Bewaring te
Roermond overgebracht.
„Eureka", een moderne watervilla.
immers gevormd door de arbeiderswo
ningen; die komen op acht a negendui
zend gulden plus rond f 1200 voor het
bouwrijp maken van de grond zeg
uiteindelijk tien duizend gulden en dit
is toch minder dan men voor een goed
woonschip meent nodig te hebben.
Op dit financiële argument-contra
volgt een practlsch bezwaar inzake de
ligging van onze niet- of weinig ge
bruikte waterwegen, Deze bevinden
zich namelijk vooral in het Noord-
Oosten des lands maar het probleem
van de aantasting van de cultuurgrond
door de opdringende stedenbouw doet
zich juist met name voor in de zo
genaamde Randstad-Holland; Den Haag.
dat de tuindersgronden van het West-
land bedreigt, is daarvan het klassieke
voorbeeld. In Zuid-Holland nu vindt
men niet zoveel waterwegen, die onge
straft in beslag zouden kunnen worden
genomen; er zijn zeker wel van die
vaarten, b.v. in de Alblasgerwaard,
maar dan stopt men de mensen toch
wel weg in een erg geïsoleerd gebied.
Wanneer er verder gesproken wordt
van wegen langs de kanalen, dan op
pert men hiertegen het bezwaar, dat
het gros daarvan te smal zou zijn om
het busvervoer, dat deze spreiding van
de werkende bevolking mee zou bren
gen te verwerken.
Een volgende bedenking raakt de
gemeenschappelijke voorzieningen ten
gerieve van de woonschipbevolking.
Hoe moet het gaan met scholen, kerken,
ziekenhuizen enz. voor deze, over zo
langgerekte afstanden levende mensen?
Tenslotte hetis maar een détail
vraagt men zich af hoe het zou moe
ten worden aangelegd met de riolerin
gen; er zal toch iets gedaan moeten
worden om vervuiling van onze bin
nenwateren te voorkomen.
Dit zijn de voornaamste bezwaren.
Het plan van de voorzitter der vereni
ging „Nederlands Fabrikaat" is verras
send, mar grote kans van slagen heeft
het. dunkt ons, niet.
Advertentie
HUNTER
(0.75 p. pakje
HUNTER DE LUXE
(1- p. doosje
Plain en Cork-tipped
(Mossadeq) j
Zaj September de K.L.M- in staat
knhoev» een groot aantal vluchten ten
lVi^i Van rif* f.anaHa.omi rrvontnn
lak.
en.
van de Canada-emigranten te
Bovenstaande woorden hebben een
vrij diepe zin; zij weiden, naar
wij aannemen, niet alleen ge
sproken door Iran's economische Na
poleon, maar ook (vóór hem) door
Rockefeller en, blijkens hetgeen volgt,
door de nobelen, die in het goede gar
nizoen Breda tot legeraanvoerder
worden opgeleid. Dit gebeurt in cur
sussen van enkele maanden, die elkaar
slinksgewijs overlappen, zodat de
„ouwen" nog enige tijd de aanwezig
heid van de „nieuwen" moeten verdu
ren. Hun blijdschap over hun vertrek
uit zich in de' ontzagwekkende schrans-
partü, die de „ouwen" de avond voor
hun vertrek aanleggen, en die ten
slotte vèr buiten de kazernemuren
doorgespoeld wordt roet de gorge
lende spiritualiën, waarvan reeds
Joost (van den Vondel) het glas
zo levensgraag geheven verzuchtte:
O alcohool, o conincksnat,
Nogh eer hul 'k me in een
vijghenblat
Oft word' een beerenvel-barbaer
Dan dat ick ooit den jajem spaer
Of 't bier int oude vat".
Over de wijze, waarop de „nieuwen"
deze merkwaardige zonen van Bac
chus en Mars dienen te onthalen, be
staan in de traditie vastgelegde be
palingen, die met ijzeren discipline
de Nederlander vreemd in acht
genomen worden.
De opleiding, waarin wij meedrij
ven, heeft zich niet aan deze adat
onttrokken. Wij begonnen de feeste
lijkheden met wars van elk desbe
treffend voorschrift de officiers
totem, die in de stijl van een ronde
tafelconferentie behoort te worden
overgedragen, uit zijn schuilplaats te
roven en in eigen vertrekken met een
dun draadje aan het plafond te bin
den. De „ouden" („ouwe jongens",
noemen zij zich) deden aanvankelijk
nog zwakke pogingen, het vreemd ge
vormd eind hout te heroveren; maar
toen zij zagen, hoe licht het subtiel be
vestigde voorwerp hun hersens kon
verpletteren, hulden zij zich in buiten
model en trokken feestvierenderwijze
de stad in niet echter alvorens hun
schamele privé-bezittingen buiten ons
weten in een gymnastiekzaal te hebben
verborgen.
Nauwelijks echter hadden zij hun
afgetrapte hielen gelicht, of de „nieu
wen" haalden hun deur uit de hengsels,
schroefden hun bedden uit en door
elkaar, keerden alle beschikbare
vuilnisemmers ondersteboven, draai
den de lampen in de „ouwen"-vertrek-
ken er uit en, lieten bij wijze van toegift
de rest onder water lopen. Daarna
legde men ijlings barricades aan in
de eigen vleugel van het gebouw, en
rolde buiten de brandslangen uit om
elke vorm van verontwaardigde
agressie onmiddellijk de kop in te
drukken. Een schildwacht werd er bij
gezet als beveiliging. Toen trok men
zich in de versterkte veste terug-
Vér in de nacht keerden de
„ouwen" terug, en werden prompt
ontnuchterd door de wildernis
van water, vuil en ijzer, die zij te
aanschouwen kregen. Nadat zij zich in
een moordlustig tempo in gevechts
tenue hadden gestoken, overrompel
den zij de slapende spuitgast en richt
ten het voornaamste wapen van de
„nieuwen" met pijnlijke nauwgezet
heid op de openstaande ramen, die
onder de druk der omstandigheden
met bekwame spoed werden gesloten.
Vervolgens forceerden zij onder on
welluidend gebrul de eerste deur, die
ons beschermde; de tweede bleek hun
echter te machtig en zij trokken af om
te beraadslagen-
Inmiddels had echter een detache
ment van deze vrolijke „ouwe jongens"
een aantal slapende lieden aangetrof
fen in de onmiddellijke nabijheid van
hun verborgen eigendommen in het
gymnastieklokaal. In werkelijkheid
waren dit vrij onschuldige piloten, die
zich aanvankelijk hoewel hun appar
tementen tussen die der rivalen lagen
neutraal hadden verklaard. Nadat
deze verklaring op historische gron
den was afgewezen en hun primitieve
versperringen geslecht waren, trokken
zij onder protest af en vestigden zich
tijdelijk elders helaas juist op de
plaats waar zij argwaan wekten.
De „ouwen" vonden hun aanwezig
heid een verdacht teken, dat hun
schuilplaats ontdekt was; en zij de
monstreerden hierover hun ontstem
ming door enige zevenklappers temid
den der slapenden te gooien. De over
levenden zochten in paniek een heen
komen, maar werden door de (vijan
delijke) spuitgasten in de donkere
nacht uiteengedreven-
Intussen had de „ouwe" hoofdmacht
een grootscheepse aanval op de
„nieuwe" stellingen ingezet. Toen de
verdere deuren nauwelijks voor ont
wrichting vatbaar bleken, spoten de
belegeraars onkundig van het feit,
dat alles daarbinnen was afgedekt met
op de „ouwen" veroverde dekens
enige ruiten in en smeten een af
schrikwekkende hoeveelheid traan-
gasbommen naar binnen; de uitwer
king hiervan was ontzettend. De
„nieuwen" staken hun hoofden in
emmers water, -trachtten de verblin
dende stank weg te waaien met stof
fende dekens, braken tenslotte in tra
nen uit en vroegen zich vertwijfeld
af, of zij dit zouden overleven. Uit
eindelijk bleek de menselijke weer
stand niet meer opgewassen tegen de
golvende gaswolken; wij trokken ons
verblind terug in ons laatste vertrek,
waarvan de deur door 's vijands druk
al op instorten stond. Helaas had een
weinig accurate geest verzuimd hier
een klein tuimelraampje te sluiten;
en weer herhaalde zich hetzelfde
treurige proces, nog aangevuld door de
talrijke gillende keukenmeiden en
ratelslangen, die de „ouwe jongens"
naar binnen meenden te moeten
kwakken.
Ten einde raad besloot men tot een
uitval. De geforceerde deur werd ge
opend, de horde stortte naar bui
ten. Een man tegen man gevecht
brandde los, beneden in het water,
boven, langs de trappen, temidden van
gas en bommen. Wie in brand raakte,
werd door het water gedweild; wie
nat was, werd drooggerookt. Tenslotte
slaagden de „nieuwen" er in, da
„ouwe" formaties door welgerichte
bom-smijterijen uiteen te jagen; tot
dat de vijand een eerloze zond, die
bondgenootschap voorwendde en er
tenslotte met alle munitie tussen uit
ging.
Toen de strijd tenslotte gestaakt
werd, bleek ergens nog een uitgerookt
lichaam te liggen van iemand, die van
hogerhand was komen zeggen, dat zo'n
vernielpartij eigenlijk ongepast was.
Zijn naam zal blijven voortleven.
Heel langzaam is de vleugel weer
bewoonbaar geworden. Af en toe
drijft nog een golfje traangas door de
(kapotte) ruiten naar buiten, maar de
grote ramp is overleefd.
En de „nieuwen", na het vertrek
van de anderen zélf „ouwen" gewor
den, beramen reeds met een wraak
zuchtig gemoed de plannen die zij hun
opvolgers op de nek zullen schuiven.
Opdat de wereld blijve draaien.
FRANS GROSFELD
TT" rijgen we nog een bakkie kof-
J\ fie, Martin?" vraagt de on-
zichtbare stuurman aan de ma
troos-roerganger De kleine kustvaar
der ploegt een melkwit zog door de
Noordzee. Aan bakboord pinkelen de
lichten van Yarmouth. Een boei met
rood licht danst op de deining. Tus
sen twee wolken twinkelen een paar
sterren. In het stuurhuis is het don
ker, behalve het kleine kompas
lampje.
„Eb jij een lucifertje?" zingt dan
de machinist in goed Schevenings
met veronachtzaming van alle „h"s.
Hij zit boven op de kaartentafel en
broeit waarschijnlijk op een nieuw
sterk verhaal. De meester, zoals elke
machinist genoemd wordt, vaart al
drie en dertig jaar. Hij voer op vis
sersschepen, sleepboten, op de grote,
de kleine en de binnenvaart. Hij zit
boordevol verhalen en geintjes en
doet niets liever dan lachen.
Even knipt een lamp aan en kijkt
de stuurman op de zeekaart.
De roerganger krijgt een nieuwe
koers: „Noordwestten westen
halfwest." De matroos herhaalt.
„Kennen jullie dat verhaal uit mijn
diensttijd in Amsterdam'?" vraagt de
meester dan tussen koffieslokken door.
„We adden daar een snuiter, die niet
elemaal snik was in de kompenie. Je
kon die knaap alles wijs maken. Zo
adden wij em al een ele tijd verteld,
dat de promotie tot korporaal altijd
's nachts tijdens het slapen kwam. Up
een goeie nacht ebben wij een paar
van die bananenschillen op zijn uni
formjas genaaid. Laat die kerel nou
serieus geloven dat hij echt bevorderd
was. Vol trots verscheen 'j op et
appèl en ging daarna bij de andere
korporaals aan tafel zitten. Man, daar
is een deining over geweest. Dat was
je reinste insubordinatie, vonden on
ze officieren."
„Hebben jullie nog straf gehad?"
wilde- de stuurman weten.
„Eerst wist niemand, wie de dader
was. Maar toen wilden ze een on
schuldige soldaat er voor op laten
draaien. Toen ebben wij maar kleur
bekend."
De meester hikt nog lachend na bij
de herinnering. Dan volgen nieuwe
verhalen, de hele platvoet-wacht, van
acht tot. twaalf uur. Om middernacht
gaat hij naar zijn kooi. Vier uur sla
pen. Vier uur op. vier uur af. Aan
boord verlangt hij weer naar de wal.
Eenmaal thuis, wil hij weer varen. De
meester is, het echte type van een
varende HoÜander. Lachen en varen
varende Hollander. Lachten en va
ren
Het Tweede Kamerlid jonkvrouwe
mr. Wttewaall van Stoetwegen (C-H.)
heeft aan de minister van Justitie ge
vraagd of het juist is, dat een gedeti
neerde in de psychatrische observatie
kliniek van het gevangeniswezen te
Utrecht door een medegedetineerde om
het leven is gebracht- Zo ja, is de mi
nister dan niet van mening, dat het
onbegrijpelijk is, dat zo iets gebeuren
kan zonder dat de bewaking tijdig in
grijpt?
Is de minister bereid te bevorderen,
dat voortaan de gedetineerden in de
huizen van bewaring óf alleen óf met
z'n drieën in de cel verblijven, in ieder
geval in een psychiatrische observatie
kliniek?
De „Sibajak", het voormalige mail
schip van de Koninklijke Rotterdamse
Lloyd, dat in de oorlogsjaren als troe
pentransportschip en daarna als eva
cuatie-, repatrianten- en emigranten
schip dienst deed, wordt op het ogen
blik op de werf van de Rotterdamse
Droogdok Maatschappij verbouwd en
gerestaureerd. Deze verbouwing, waar
mede zeer belangrijke bedragen ge
moeid zijn en die ten 'doel heeft dit drie
en twintig' jaar oude schip, na de zwa
re oorlogsdiensten en het intensief ge
bruik in de jaren daarna, opnieuw tot
een goed zeeschip met een behoorlijke
passagiersaccommodatie te maken, zai
in étappes geschieden.
Als alles voltooid is, zal de „Sibajak"
600 passagiers in uitsluitend buitenhut
ten voor twee, vier of zes personen
kunnen vervoeren; bovendien 58 passa
giers in een drietal kleinere slaapzaal-
tjes en 298 passagiers verdeeld over
drie grote slaapzalen.
Het Is tegenwoordig zo
merkwaardig gesteld in
de internationale politiek.
De Russen weten, dat er
bij de kleine landen, die
vertraagd te hebben, de
Riin als eerste natuurlijke
dat de wereld
zich hogeliik
verbaast en
zich tevens
verontrust,
wanneer de
Russen be
sluiten wél
een Ameri
kaanse uitnodiging te aan
vaarden voor een vredes
conferentie. Dat is nu het
geval voor San Francisco,
waar een vrede met Ja
pan zal moeten worden
hereikt. Mensen, die de
Russische politiek menen
te doorgronden, vinden
de rang van zaken begrij
pelijk. aangezien de Rus
sen tot dusverre steeds-
aan het kortste eind trok
ken, wanneer zij wegble
ven. zoals tijdens de be
handeling van het Kore
aanse geschil in de Veilig
heidsraad. Is het Kremlin
er op uit het welslagen
van een internationale
conferentie te saboteren,
dan zet het nu maar lie
ver een vertegenwoordi
ger achter de vergader
tafel.
Foster Dulles is de
geestelijke vader van het
ontwerp -vred cs verdrag
met Japan. Hij werd m
Wvsiinsky's New Yorkse
scheldkanonnades iot
aartsvijand van de we
reldvrede verklaard, een
bewijs, dat Dulles ziin
mannetie staan kan en
dat ziin geest, welke de
te Frisco confererenden
bezielen moet, een uiterst
krachtige zal zijn. Van
daar. dat het Kremlin een
van ziin onvermoeibaarste
politfeke „knokploegen"
aan de harde Gromiko
heeft meegegeven.
Men weet, dat Amerika
een „soft peace" met Ja
pan wil. Foster Dulles, die
Wilson's teleurstellingen
van Versailles van nabij
heeft meegemaakt, wil
een herhaling van „harde
vredes" voorkomen, zeker
met een explosieve nat'e
van 80 millioen Japanners,
die zonder expansie moei
lijk zullen kunnen leven.
Japan tot vijand hebben defensieve barrière zal
gehad, nog een wraak
zuchtige stemming heerst.
Zij zullen die ongetwijfeld
tegen de Amerikanen
willen gebruiken. Wan
neer Eisenhower dit kar
wei zal hebben laten uit
voeren hoopt hij inmid-
traebten te bundelen en dels reeds een eindweegs
stellig hebben zij met vol- gevorderd te zijn met het
doening vernomen, dat
India al te kennen gege
ven heeft niet naar San
Francisco te zullen gaan.
Indien de Amerikanen
hun „zachte vrede" toch
kunnen doordrijven zal
dat dan ook een politiek
succes van de eerste rang
voor Washington bete
kenen?
Eisenhower is bezig in
de Beierse bergen krach
ten verzamelen om in
de nazomer
prac+isch te
gaan werken
aan de verde
diging van West-Europa.
Vooruitlopende op zijn
plannen
realiseren van het plan-
Pleven. dat beschouwd
moet worden als een mi
nimum-voorwaarde om
tot de oprichting ven een
West-Europees leger te
geraken.
Het zijn in deze wereld
thans allerwegen de Ame
rikanen, die de lakens
uitdelen. Fostc
Dulles tracht de
moeilijke Aziatische
politiek in handen
te houden. Eisen
hower is bezig een
,j minimaal Europees
legertje bijeen te
brengen en Ridg-
way hoopt de eerste
de generaal vruchten te plukken van
leeft in Frankrijk in een
glazen hoofdkwartier
waarin maar heel weinig
verborgen schijnt te kun
nen worden gehouden
verwacht men reeds, dat
hii de zaken zeer krachtig
zal gaan aanpakken. Op
het eerste gewapende
U.N.O.-verzet tegen agres
sie. Tenslotte is er nog
Harriman. die als arbiter
inspannende weken ach
ter de rug heeft te Tehe
ran. waar hij het begrip
Rede moet trachten te la-
korte termijn zullen alle veren tussen de Scylla
Amerikaanse bases
West-Duitsland
teruggenomen
Frans grondgebied weer
opgericht. In de vooruit
geschoven posities in
Duitsland zullen dan al
leen nog veldhospitalen
van Perzische explosivi-
worden teit en de Charybdis van
en op Britse belangen en pres
tige. Mocht Harrimati's
onvermoeibaar streven
nog met een succesje
bekroond worden, dan zal
hij nog niet kunnen uit
en frontkwartieren blij-' rusten, want Egypte wil
ven. zodat men dan vijf hem dan gaarne in de
divisies, welke Amerika schaduw van zijn trotse
daar aan het eind van bet ovramides onthalen in de
jaar zal hebben, zal moe- hoop. dat hij wil mep
ten beschouwen als een werken om de Engelse
soldaten uit de Suez-zone
te verdrijven. Welaan.
zeer mobiel leger, dat
heel snel ziin Duitse stel
lingen zal kunnen veria- mister Harriman heeft
ten om zich terug te trek- ook al vernomen, dat hij
ken achter de Riin. Want
het is langzamerhand wel
duidelijk geworden, dat
Amerika zijn spaarzame
in West-Europa gecon-
wellicht de opvolger van
Dean Acheson wordt en
hii zal derhalve zijn dok
ter wel eens gevraagd
hebben, of hij dit alles zal
centreerde krachten, niet kunnen verwerken.
zal inspannen om de Ëlbe-
linie te houden in geval
Overal Amerikanen,
waar moeilijkheden zijn.
van een aanval, doch dat Voor de oorlog waren bet
het, na op Duits gebied Fransen of Duitsers, ja.
de aanval zoveel mogelijk zelfs wel eens een Rus.
Advertentie
Rusland heeft duidelijk te kennen ge
geven dat het van plan is nieuwe voor
stellen in te dienen voor een Japans
vredesverdrag, wanneer de volgende
maand de conferentie in San Francis
co begint. Dit gaat recht in tegen het
standpunt van de Amerikaanse rege
ring, uitgedrukt in een nota, die Don
derdag te Moskou is overhandigd. Alle
bladen en alle radiostations in de Sov
jet Unie hebben gisteren een officiële
bekendmaking gepubliceerd, dat niet
alleen een uit 32 man bestaande delega
tie naar San Francisco zou gaan, maar
dat zij tevens voorstellen zou indienen.
In de Amerikaanse nota aan Rusland
werd gezegd, dat de conferentie van
Vrijdagmiddag om vijf uur zijn 54 ex-
gevangenen afkomstig uit een kamp uit
Kiew in het Boskamp te Amersfoort ge
arriveerd. Naar uit inlichtingen van de
teruggekeerden kon worden opgemaakt,
is dit waarschijnlijk het laatste grote
contingent Nederlanders, dat uit Rus
land is teruggekeerd. Bij de groep be
vinden zich enkele mannen, wier ge
zondheidstoestand te wensen overlaat;
vier ernstige zieken zijn achtergebleven
in een hospitaal te Friedland. Een aan
tal anderen is uit vrije wil in Duitsland
gebleven. Van de 54 teruggekeerden
zullen dertig mannen, direct nadat de
nodige formaliteiten zijn vervuld en na
dat zij aan een geneeskundig onderzoek
zijn onderworpen, op vrije voeten wor
den gesteld. De vier cn twintig anderen
worden nog vastgehouden voor een
speciaal onderzoek.
Zoals bekend, zal 20 Augustus voor
de president van de Haagse rechtbank
een kort geding dienen dat door vier
bestuursleden van de vereniging cercle
privé „Aristo" te 's-Gravenhage tegen de
Staat der Nederlanden aanhangig is ge
maakt. In de dagvaarding, die thans is
uitgebracht, stellen eisers o m. dat het
optreden van justitie en politie ten aan
zien van genoemde club onrechtmatig is
geweest en dat de Staat der Nederlan
den zich zal onthouden van elk ingrijpen
in het bestaan der vereniging. Voorts
dat al hetgeen in beslag is genomen aan
eisers zal worden teruggegeven en alles
in de oude toestand hersteld zal worden
tot de rechter in deze een beslissing
zal hebben genomen.
„Aristo" eist een dwangsom van
f 10 000 voor iedere dag, dat gedaagde
in gebreke blijft, te voldoen aan of in
strijd handelt met een door de rechter
te nemen beslissing.
San Francisco geen conferentie is om
onderhandelingen over de vredesvoor
waarden te heropenen. Deze conferentie,
aldus de nota, is bedoeld ter voltooiing
en ondertekening van het verdrag.
Men hecht ook veel waarde aan het
feit. dat alle Russische bladen een volle
pagina gewijd hebben aan de verklaring
van de Chinese communistische minis
ter van Buitenlandse Zaken, Tsjoe En
Lai. dat de conferentie van San Fran
cisco illegaal zal zijn zonder de aanwe
zigheid van afgevaardigden van de re
gering van Peking. De Russen hebben
van het begin af het standpunt ingeno
men, dat de Chinezen een van de be
langrijkste partijen op de conferentie
zouden zijn.
Ondertussen heèft ook Polen laten
weten, dat het zai deelnemen aan de
conferentie te San Francisco, aldus ver
neemt U. F. van zegslieden van het
Amerikaanse ministerie van Buiten
landse Zaken. Polen is na Rusland het
tweede communistische land dat de
Amerikaanse uitnodiging heeft aan
vaard.
Vier bromfietsrijders uit Zeist, die
Donderdagmorgen elf uur uit hun
woonplaats vertrokken zijn om een non-
stoprit ZeistParijs te rijden, zijn Vrij
dagmorgen elf uur in Parijs aangeko
men. Op een aggregaat met een maxi
mum snelheid van 22 km per uur heb
ben ze het gepresteerd binnen vier en
twintig uur een afstand van vijfhonderd
km af te leggen. De équipe bestond uit
de heren Kruis, Hamers, Schimmel en
Koster.
