Heksen, duiveIs bezweerders
en oplichters
Nieuwe moeilijkheden
op ARUBA?
-Eric de Noorman: DE PRUS DHP WRAKE
i
ar
McCarthy-isme bespoedigt morele
crisis in politieke leven der V.S.
Merkwaardigheden in het
hedendaagse Duitsland
Ondertekening Japans vredes
verdrag nog niet zeker
Egypte betwist stemrecht
leden Veiligheidsraad
van
Combinatie van geld en politieke
invloed heeft funeste gevolgen
Stand monetaire reserves niet
verontrustend
Nieuwe secten in
afgelegen dorpen
Rechten
Binnenkort beslissingen omtrent
liberalisatie-goederen
DINSDAG 28 AUGUSTUS 1951
PAGINA
Loon'accoord
1
i
.4;
NEDERLAND NAAR SAN FRANCISCO
De Ministerraad heeft Maan
dag besloten, dat Nederland
deel zal nemen aan de confe
rentie te San Francisco over het
Japanse vredesverdrag.
De Nederlandse delegatie zal
onder leiding staan van de mi
nister van Buitenlandse Zaken,
mr. D. U. Stikker. Als diens
plaatsvervanger zal de Neder-
Kwestie Suezkanaal
Vier Tsjechen vluchten
met regeringsvliegtuig
LASTERCAMPAGNES HEBBEN OOK EEN VERDIENSTE:
Congress behoeft nieuwe
politieke ethica
landse ambassadeur in Wash
ington, dr. J. H. van Royen, fun
geren.
Naar wij voorts vernemen zal
de Nederlandse regering haar
bezwaren, die zij ten aanzien
van het ontwerp-verdrag naar
voren heeft gebracht, handha
ven en in dit verband zich de
ondertekening van het verdrag
voorbehouden.
van de mens
Bortn wil wederinvoering
Duitse onderscheidingen
„Federale adelaar" rempla-
cant voor het hakenkruis
Gromyko slecht ges temd
Broodvergiftiging in
Frankrijk eist 2 doden
lea-
va"
rift
(Van onze correspondent in Duitsland)
/edere maatschappij heeft een stabiele kern, die omgeven is door een rand.
van onstabiele, sociaal erg bedreigde of a-sociale elementen, die niet in de
normale maatschappij passen. Het is duidelijk, dat Duitsland om en na 1945
een vrij brede rand van zulke elementen vertoonde, waarvan de samenstelling
erg verschillend was: vluchtelingen uit het Oosten, DP's, ondergedoken nazi's,
Heimkehrer, zwervende jongeren, misdadigers, werklozen, zwarte handelaren etc.
in de loop van de jaren is deze rand ietwat smaller geworden, maar hij is er nog.
Nog altijd stromen haveloze vluchtelingen over de zone-grens naar het Westen,
ondermijnen rode agenten het politieke leven, opnieuw ageren nazi-clubs en ge-
hei me organisaties. Hetzelfde speelt zich ook op het religieuze en geestelijke ter
rein af: zoals in de oorlog gelooft men in voorspellingen en wonderdokters, en
men doet met een zeldzame hartstocht aan de voetbal-toto mee, waarbij tedere
Zondag millioenen marken worden omgezet. In de afgelegen dorpjes, waar wan
hopige vluchtelingen volkomen geproletariseerd jarenlang bijeen hokken, wor
den nieuwe secten gesticht met half-waanzinnige voorstellingen en gebruiken
het jaar 1950 moest zich de justitie in 16
processen met deze praktijben bezig
houden.
Onlangs heeft een boer voor de recht
bank in Lüneburg terecht gestaan, die
een postbode met een schep halfdood had
geslagen, omdat hij vernomen had dat
deze bode ,de boze geest was, die zijn
vee ziek maakte. De boer had deze wijs
heid door een ..Hemels-Brief" vernomen
en nadat hij zich met zijn gezin weken
lang op zijn boerderij had opgesloten,
nam hij de eerste de beste kans waar
om de boze geest in een directe aanval
te verslaan. Men kan zich gemakkelijk
indenken, hoe de sfeer in gehele dorpen
bedorven en zelfs gevaarlijk wordt, omdat
mensen elkaar niet meer vertrouwen en
overal heksen, duivels, boze geesten en
bezetenen vermoeden.
Over deze dingen ieest men niet vee)
in de Duitse kranten en hoort men nog
v&el minder in de grote steden. Maar
gaat men naar de eenzame streken en de
verloren dorpen, dan zal men meer
van deze sociale ziekteverschijnselen
hierken, die als nasleep van een oorlog
en een enorme nederlaag nauwelijks
Verbazingwekkend zijn. Omdat zij ech
ter in direct verband staan met een
jarenlange geestelijke desintegratie door
Verschillende wereldbeschouwingen, kan
hien over deze symptomen niet te licht
denken.
Öp de Lüneburger Heide leeft sinds
jaren het geloof in heksen en spoken,
dat een veel verspreid gebruik van alle
mogelijke middelen tegen heksen, bn.e
geesten en bezetenen tot gevolg heeft.
De boeren kunnen daar overal in de
drogisterijen „duivelswortels" kopen,
om voor slechts 25 Pfennig de
duivel te verdrijven, het vee tegen ziek
te te vrijwaren en de oogst te verbete
ren. 's Nachts staan ijverige oude
Vrouwtjes aan kruiswegen en bestrijden
biet ingewikkelde formules en onder het
geknal van „gillende keukenmeiden" de
onzichtbare duivels. Zowel in het Noor
den van Duitsland als in de bergdorpen
Van Hessen en in het Zwarte Woud
k'ordt veel verteld over de magische
bijbel: „Het zesde en zevende boek van
^ïozes", een bandleiding tot bestrijding
Van de boze geesten, die nog kortelings
ahoniem werd gedrukt. Al deze bijge
lovige praktijken worden gevaarlijk door
tie gevolgen, die zij niet alleen voor de
enkeling, maar ook voor de samenle
ving hebben. Er is op de Lüneburger
Heide b.v. een boer, die „Hemels-Brie
ven" verstuurt en verkoopt, die de
mensen in de jas moeten vastnaaien of
°P het erf moeten begraven, om gezond
te blijven en een goede oogst te hebben.
Ken andere boer verkoopt een akelig
riekend water een derde verdient een
aardig sommetje als magnetiseur etc. Ir
Hetzelfde gebeurde in een klein dorpje
in Zuid-Württemberg, in Kehlen bii Ra-
vensburg, waar een eenvoudig spoorweg
wachter zieke dieren en mensen onder
zocht en met behuip van kokende melK,
die op een briefje met to ver-formules
(„INRI, Ito, Aio'' etc.) gegoten wordt, kon
aangeven, welke door een boze geest be
zeten persoon deze ziekte veroorzaakt had.
Het gevolg van deze even dwaze als ge
vaarlijke heksen-therapie was natuurlijk
uitermate onaangenaam: er ontstonden de
hevigste veetes tussen buren, oude vrien
den, totaal onbekenden, omdat de helder
ziende van Kehlen op een goede dag zo
maar iemand als de boze geest aanduidde.
Een geheel andere garde van de geestelijk
ontredderden vormen de avonturiers, de
oplichters, de cheveliers d'industrie. Op de
bodem van het chaotische na-oorlogse
Duitsland gedijden zij weelderig naast de
wonderdokters en de zwarte handelaars.
Zij zijn sociale heksenmeesters, die wel niet
een oud vrouwtje in een schoon jong
meisje kunnen omtoveren, maar die zich
zelf wel van een gewoon soldaat tot ge
neraal, van een ondergedoken SS-man tot
burgemeester of rabbijn, van een kleine
zwarte handelaar tot hooggeplaatst politi
cus kunnen promoveren. De besten onder
hen doen het niet om het gewone be
drog of om politieke redenen. Het zijn
mensen die een sterk romantisch element
in onze droevige samenleving brengen.
Het gaat om het spel zelf: l'art pour l'art.
De grootste onder hen is zeker de be
roemde Pitt Seegers, die ruim 30 jaar
oud een biographie afgewerkt heeft, die
moeilijk na te vertellen is: Duits soldaat,
deserteert hij om zich in Berlijn zelf
Het dagblad „Amigoe di Curacao" van
Donderdag j.l. schrijft onder het op
schrift „Het spel met vuur", dat alar
merende berichten van Aruba uit er op
lijzen, dat nieuwe moeilijkheden te
Eerwachten zijn in verband met de on
langs geëindigde olie-staking. De bijzon
dere regeringsbemiddelaar, de hëier W.
K. Plantz, heeft n.l. een telefonisch on
derhoud gehad met de regeringsraad,
daarin de heer Plantz medegedeeld
^eeft, dat er nieuwe moeilijkheden te
Eerwachten zijn. Omtrent de aard van
deze moeilijkheden kon de heer Plantz
z'ch niet uitlaten.
In dit stadium moeten wij ons al
dus het blad van elk commentaar ont
houden. Wel kunnen wij mededelen, dat
do toestand uitermate ernstig schijnt te
|ijn. dat de gezaghebber van Aruba, mi-
ft. Jas, met spoed ontboden is bij de
gouverneur voor het voeren van zakelij
ke besprekingen. In kringen van de re
geringsraad wordt de situatie als ernstig
beschouwd.
In een redactioneel commentaar
schrijft „Amigoe di Curagao", naar aan
leiding van de recente staking bij „La-
go;' op Aruba voorts, dat rechtszeker
heid en arbeidsvrede de twee pilaren
2ijn, waarop de welvaart van de Neder
landse Antillen steunt. Zou één van bei
de wegvallen: onherroepelijk stort het
économisch en politiek bestaan van de
yntillen ineen. „Degenen, die de rechts
zekerheid of de arbeidsvrede in ernsti
ge mate storen of in gevaar brengen,
rlih minstens gelijk te stellen aan sluip-
"Moordenaars en zijn zelfs nog erger,
«angezien zij een directe aanslag wagen.
op het welzijn van de gehele bevolking,
terwijl de staking in de huidige wereld
crisis bovendien in wezen sabotage is
van de strijd tegen het internationaal
communisme".
Tenslotte zegt het blad, dat duidelijk
geworden is, wat de drijfveer van deze
staking is geweest, namelijk vrees- Want
toen er voldaende politieversterking
was aangekomen om de werkwilligen en
hun gezinnen te beschermen, keerde
tachtig pet. van de arbeiders naar het
werk terug, ofschoon niets anders werd
toegezegd, dan dat onderhandeld zou
worden over dezelfde voorstellen van
de „Lago", die tevoren als onaanvaard
baar door de leiders verworpen wer
den.
Thans zijn nadere bijzonderheden be
kend over de loon-overeenstemming bij
C-P.I.M. Na lang vergaderen heeft het
tertegenwoordigende lichaam van de
arbeiders van de Curacaosche Petro
leum Industrie Maatschappij, de arbei
ders-adviescommissie, unaniem en vol
ledig ingestemd met de door de direc
tie voorgestelde nieuwe loonregeling.
Krachtens deze regeling zal met ingang
van 1 Juni j.l. aan alle arbeiders een
algemene loonsverhoging van tien cent
op het basisloon worden toegekend en
zal de huidige duurte-toeslag met 5.7
pet. in het basisloon geïncorporeerd
worden, waardoor het indexcijfer van
de kosten van het levensonderhoud weer
to thonderd wordt teruggebracht. Het
wezenpensioen wordt verlengd van het
vijftiende naar het zestiende jaar. De
normale prestatieverhogingen, welke
aan het eind van het jaar zullen worden
gegeven, blijven hierdoor onaangetast
maarschalk Papagos weert zich voor de verkiezingen, die in September in
Griekenland worden gehouden. Hy heeft zich candidaat gesteld.
tot officier te benoemen, die op eigen
bevel een „Wehrmachts-uurtje" aan de
radio houdt voor de soldaten aan het
Oostfront. Hij vindt dat hij deze welis
waar ongevaarlijke, maar belangrijke
bezigheid zo goed gedaan heeft, dat hii
zichzelf een hoge onderscheiding ver-
leent, alles officieel, maar met gefin
geerde telefoontjes, telegrammen etc.
Lang trad hij ook als generaai Seegers
op. Na de oorlog dirigeert hij in Berlijn
een comité van ontvangst voor soldaten
pit het Oosten, knoeit phenomenaai met
geld en etenswaren, reist als kapitein
van de Secret Service, en loopt einde
lijk tegen de lamp. In Zuid-Duitsland
had hij fantastische geldsommen bijeen
gekregen voor een enorm hotel, dat er
nooit kwam. Deze zeer summiere sa
menvatting lijkt wel voldoende. Toch
moet hij voor dit alles slechts twee jaar
gevangenisstraf uitzitten, wat natuurlijk
zijn initiatief geenszins remt. Zojuist
heeft Seegers uit zijn cel aan de Zeppe
lin-werven te Friedrichsliafen aan het
Meer van Konstanz opdracht gegeven
een één-mans-Zeppclin te bouwen met
een Volkswagen- of buitenboordmotor.
Want hij heeft, zoals hij beweert, vaste
contracten met een groot aantal krartten
en tijdschriften, om in een dergelijke
Zeppelin 108 landen te bezoeken en re
portages te maken. Hij zou met 100 rege
ringen reeds in directe onderhandelin
gen zijn. In Friedrichshafen heeft men
slechts geglimlacht, maar alles wacht
met spanning op Seegers' vrijlating.
Want hij is uitermate begaafd en niet
krankzinnig, alleen vol ambitie. Dat
valt niet te ontkennen.
Niet minder begaafd is Friedrich Ól-
mes, een man met grootse projecten en
zin voor hoge politiek. Slechts 31 jaar
oud, vertelde hij verleden jaar in ver
scheidene bekende kranten van West-
Duitsiand, hoe hij geprobeerd had, hoge
Duitse officieren uit Nederlandse ge
vangenissen te bevrijden, hoe hij de
vesting Landsberg binnen wilde drin
gen, om bij de oorlogsmisdadigers te
komen etc. Dit alles werd zo gretig ge
loofd, dat verschillende redacties hem
grote sommen ter beschikking stelden,
om de in Frankrijk gevangen gehouden
generaal Ramcke (die inmiddels vrij is)
te ontvoeren. Daarna wendde hij zich
tot vooraanstaande politici om geld voor
zijn plan tot bevrijding van maarschalk
Pétain.
Maar het mooiste stukje van Olmes,
dat pas onlangs bekend werd, heeft zelfs
eeh onaangename nota-uitwisseling tus
sen de Westelijke en de Oostelijke be
zetters van Duitsland tot gevolg gehad.
Olmes, die gedurende de oorlog zichzelf
tot luitenant had bevorderd en wegens
allerlei andere bedriegerijen ter dood
veroordeeld was, gaf in 1947 aan de
Engelse Secret Service een uitermate
belangrijke hint: de wereldberoemde
atoomgeleerde prof. Heisenberg van de
universiteit Göttingen, drager van de
Nobelprijs, zou door Sovjet-Russische
agenten ontvoerd worden. Olmes legde
een hele lijst van deze agenten over en*
hij was in staat, dag en duur van de
ontvoering te noemen.
De Secret Service gaf onmiddellijk
bevel, de villa van prof. Heisenberg in
Göttingen streng te bewaken. En inder
daad, op de aangegeven dag, laat in de
nacht, naderden twee zeer suspect uit
ziende figuren de villa van prof. Hei
senberg. Zij werden meteen gegrepen
en konden geen verklaring geven noch
over de bedoeling van het late bezoek
noch van enorme geldsbedragen, die zij
op zak droegen. Zij ontkenden slechts
krampachtig, iets met de ontvoering
van Heisenberg te maken te hebben, wat
natuurlijk niet geloofd werd. Na weken
lang verhoor vielen zjj door de mand:
zij waren zwarte handelaars uit de
Oostzone, die van Olmes gehoord had
den, dat hij prof. Heisenberg een grote
zending sterke drank te koop was!
Olmes had hen en -de Engelsen in de
val gelokt. De meteen opgesloten Olmes
werd op zijn geestestoestand onderzocht:
geheel gezond, zeer begaafd, ietwat te
veel eerzucht luidde de uitspraak.
Oplichters, tovenaars, heksenüezweer
ders etc. kenmerken een maatschappij
die geestelijk en sociaal bedreigd en
aangetast is. Hier helpt het weinig, als
men alleen met politiemaatregelen in
grijpt. Want slechts een dieper ingrij
pende sociale therapie kan voorkomen,
dat zich deze euvels uitbreiden.
:;V"P«S
51. ,,Ai! Bij Thor!" stamelt Yark met verstikte stem, terwijl hij overeind vliegt.
MoordenaarsDoch met een ruk trekt Haifa hem weer terug. „Moordenaars",her
haalt de Stijfhoofdigetevergeefs trachtende om zich aan Halfa's ijzeren greep te
ontworstelen.
„Laat mij gaan, lafhartige," hijgt de kleine man driftig. Huiverend bedekken de
onvrijwillige toeschouwers de ogen, doch als zij die éne wanhopige gil van de onge
lukkige horen, grijpt Yark nogmaals zijn boog. Met een verwensing mikt hij op de
voorste van de troep ruiters, die nu in langzame galop terugkeren en elkaar uit
bundig gelukwensen met het welslagen van deze jacht...
Doch ten tweeden male houdt Haifa de Stijfhoofdige tegen. „In 's hemelsnaam... wilt
ge een gevecht, uitlokken?" bijt de edelman hem toe. Wilt ge Erwin opofferen?" Deze
laatste woorden brengen Yark tot zich zelf.. „Erwin....", gromt hij. „Gij hebt gelijk,
wat duivel...." en bitter laat hij er op volgen: „Aan Erwin hebben die monsters dan
hun leven te danken.... 't gaat raar in dé wereld."
Ongeduldig wachten zij tot Hovin's beulsknechten uit het gezicht zijn en pas als het
laatste gerucht van hun ruwe stemmen verstomd is, durven zij hun schuilplaats ver-
laten. Zwijgend snellen zij voort over het bospad, tot waar een stille, slappe gedaante
half tussen de struiken terneer ligt.
„Mijn goede, brave Awain!" zegt Haifa zacht, met smartelijke stem- en met een
moedeloos hoofdschudden zinkt hij naast zijn oude makker op zijn knieën neer.
„Z-zijn hart k-klopt toch nog?" stottert Yark ontroerd, doch Haifa schudt het
hoofd. „IJdele hoop, waarde vriend," zegt hij toonloos. ,Jieer Awain zal sterven. Zo
volgen allen, die de Koning trouw toonden in het leven, hem ook in de dood
,.Gij vergist u," klinkt op dat ogenblik een krassende stem tmnuit het struikgewas.
„Hij zal leven."
Wij breken binnen korte tijd met En
geland!" riep de Egyptische minister
president Nahas Pasja tijdens een
dezer dagen uitgesproken rede en hij
hief de hand ten hemel
Egypte heeft gisteravond in de Veilig
heidsraad geëist, dat de raad het Inter
nationale Hof van Justitie zal verzoeken
om een advies met betrekking tot de
vraag of Groot-Brittannië, Frankrijk,
Nederland, Turkije en Amerika, alle
leden van de Veiligheidsraad, het recht
hebben te stemmen over de resolutie,
waarbij Egypte wordt opgedragen de be
perkingen- van het scheepvaartverkeer
in het Suezkanaal te niet te doen. Daar
voor had sir Gladwyn Jebb, de gedele
geerde van Groot-Brittannië, zich ge
kant tegen de Egyptische bewering, dal
genoemde landen partijen in het geschil
zijn en daarom op grond van het hand
vest van de U.N.O. niet het recht heb
ben te stemmen over dc resolutie.
Francis Lacoste (Frankrijk) wees er
daarna op, dat het geschil van belang
voor de gehele wereld is, omdat het be
ginsel van vrije doorvaart van schepen
van alle naties door het Suezkanaal op
het spel staat en dat daarom de landen,
die zitting hebben in de Veiligheidsraad,
uit naam van alie bij de U.N.O. aange
sloten landen opheffing van de beper
kingen verlangen.
De Egyptische eis, in de vorm van een
resolutie ingediend door Mahmoed Fawzi
Bey, zal vrijwel zeker door de Veilig
heidsraad worden verworpen. Fawzi Bey
had, voor hij de resolutie indiende,
scherpe critiek uitgeoefend op Groot-
Brittannië en Amerika, die volgens hem
bijdroegen tot vergroting van de onrust
in het Nabije Oosten door Israël te hel
pen met uitvoering van wat hij noemde
agressieve plannen. De Veiligheidsraad
ging zonder gestemd te hebben tot mor
genavond uiteen.
Van officiële Amerikaanse zijde is
medegedeeld, dat een eenmotorig Tsje-
choslowaaks regeringsvliegtuig, waarin
zich twee mannen en twee vrouwen
bevonden. Zondag op het Amerikaanse
militaire vliegveld van Coburg, in
Beieren, is geland. De Tsjechen ver
klaarden om politieke redenen naar
West-Duitsland te zijn uitgeweken.
Het vliegtuig is eigendom van het Tsje-
choslowaakse ministerie van Landbouw.
De inzittenden hadden vergunning we
ten te krijgen om het toestel te
gebruiken door voor te wenden dat zij
anti-insectenpoeder boven te velde
staande gewassen moesten uitwerpen.
(Van onze Amerikaanse correspondente)
Eén verdienste hebben de lastercampagnes van Senator McCarthy gehad, ze
hebben er het hunne toe bijgedragen een morele crisis in het Amerikaanse
politieke leven te bespoedigen. Een crisis, die zulke verontrustende vormen
heeft aangenomen, dal niet alleen president Truman zich in zjjn laatste redevoe
ringen gedrongen voelde, te wijzen op de gevaarlijke consequenties van praktijken
waar diverse leden van het Congress zich niet te goed voor achten, wanneer er
maar persoonlijk voordeel of partijpolitieke propaganda uit kan worden geslagen;
maar dat ook in het Congress zelf stemmen zijn opgegaan om de eigen vrijheid
wat aan banden te leggen, in die zin dat er specifieke „politiek-morele" wetten
zouden moeten worden gemaakt, tot navolging waarvan elke Senator en Afge
vaardigde zich bij de aanvaarding van zijn congressioneel ambt onder ede zou
verplichten.
„McCarthyisme", ofwel het beschul
digen van personen op onvoldoende
gronden, heeft ondanks de stijgende
verontwaardiging in het Congress, in de
pers en onder denkend Amerika, zeer
veel slachtoffers kunnen maken dank
zij de immuniteit van Congrcssleden.
En het was een courageuze Senator.
William Benton, vroeger onder-minister
van Buitenlandse Zaken, die onlangs,
nadat McCarthy weer een nieuwe na
menlijst van 29 personen met „Commu
nistische sympathieën" aan de publici
teit had prijs gegeven, in de Senaat op
stond en om McCarthy's aftreden vroeg:
daarmee aldus de aandacht van het pu
bliek vestigend op het alarmerend mis
bruik dat van de congressioncle on
schendbaarheid wordt gemaakt door
Senatoren van het kaliber van McCarthy,
die wel oppast zijn beschuldigingen bui
ten het Congress te herhalen. De moed
van Senator Benton moet worden on
derstreept, omdat geen der andere wet
gevers, die alle McCarthy's tyrannie
hebben te vrezen, zolang zij nog be
schikken over een naam die deze door
het slijk kan halen hetzelfde zou
hebben durven doen.
Senator Benton verzekerde zich echter
onmiddellijk na deze aanval op zijn al-
cmgevreesde collega van de morele pu
blieke steun door publicatie van wat
hij zelf de nieuwe „tien geboden" voor
Congregsleden noemt. Hierin geeft hij
blijk het McCarthyisme niet als een op
zichzelf staan verschijnsel te beschou
wen, maar als een der gevolgen van de
door een combinatie van geld, politieke
invloed en macht algemeen in het Con
gress gedegenereerde opvatting van
ethisch-politieke maatstaven. Een com
binatie die speciaal in Amerika met
zijn ontzaglijke rijkdom en macht
gevaarlijk wordt.
Men ziet de rol die het vele geld
speelt duidelijk in de ondernemingen
der verschillende lobbies. Demonstra
tie daarvan werd duidelijk, toen tégen
alle belang van het Amerikaanse pu
bliek in, de lobbies het gedaan kregen,
dat de wet op economische controles
danig werd verminkt, al wist iedereen
dat daardoor inflatie in de hand moest
worden gewerkt en slechts bepaalde
groepen der bevolking zouden worden
bevoordeeld. Doch hoewel hierover
behalve door de bevoordeelde groe
pen door iedereen schande werd ge
sproken, reageerde het publiek zelf
zogoed als niet tegenover Congress:
overtuigd ais het scheen ook met een
stroom van individuele brieven niet
tegen de goed gefinancierde fatale in
vloed der lobbies op te kunnen.
Vier van senator Benton's „Tien Ge
boden" doelen dan ook onmiddellijk op
die lobby-invloed waaraan vele sena
toren toegeven, en het eerste gebod
luidt: „In dezelfde zin waarin een rech
ter zichzelf onthoudt van beslissingen,
waarbij hij een financieel belang heeft,
zo zal ook ik mij in zulk geval van
wetgevende beslissingen onthouden; ol
wanneer ik verkies te stemmen, zal ik
het wezen en karakter van mijn in
teresse volledig aantonen."
Het vierde en vijfde gebod hebben
direct betrekking op het voorkomen
van McCarlhyisme, en andere geboden
richten zich tegen partijpolitieke voor
delen ten koste van het nationaal be
lang.
Ook senator Fulbright en de demo
craat Paul Douglas zijn bezig op mid
delen te zinnen om het Congress een
nieuwe politieke ethica te geven. Sena
tor Douglas heeft aan alle hooggeplaat
ste regeringsambtenaren brieven ge
zonden met het verzoek een manier te
vinden waardoor de regering de normen,
die ambtenaren en employé's in hun
gedrag moeten leiden, kan verbeteren.
Senator Douglas zelf kwam tot een an
dere oplossing dan Benton en had het
liefst een commissie willen oprichten,
die eenieder op de vingers zou tikken,
die zich met ongepaste activiteiten in
liet, of die anderszins de naam van het
Congress in discrediet bracht. Maar
Amerikanen als de Minister van Han
del, Sawyer, verwerpen dit voorstel als
te naïef. „Ethische voorschriften", ant
woordde minister Sawyer aan Douglas,
„welke zich van de wettelijke onder
scheiden doordat men de eerste zich
zelf vrijwillig oplegt, worden kn eerste
instantie bepaald door de individuele
opvatting van wat gepast is en wat niet.
En wanneer iemands maatstaven zo
zijn, dat hij zich voor een behoorlijk
bedrag geld zal laten omkopen, kan
geen commissie hem andere bijbren
gen
Toch is senator Douglas met zijn
naïef plan practisch. Hij heeft dagelijks
met McCarthy's te doen, kent door en
door de ijdelheid van vele senatoren,
die bijv. informaties in geheime zit
tingen verkregen laten uitlekken of
prijsgeven. (Speciaal gedurende de
McArthur-verhoren is dit nogal eens
voorgevallen) Hij heeft dag in dag uit
met partijpolitieke trucs te maken, de
schandelijke pressie-methodes, ziet de
macht van de grote sommen gelds, van
aangeboden posities en kent de besliste,
haast vertwijfelde, wil van collega's tot
elke prijs kiezers te behouden en te
winnen. Hij weet tè goed dat zelf-opge-
legde normen en nieuwe „tien geboden"
voor velen niet meer dan nieuwe rege
len zullen betekenen, die ontdoken
kunnen worden.
Senator Douglas wil actief kunnen
ingrijpen; zijn commissie de macht ge
ven om minderwaardige activiteiten,
waar ze voorvallen, aan de kaak te
stellen, alsook diegenen die ze bedrij
ven. Een naïeve methode? Misschien;
maar zeker een effectieve voor een
Congress dat dit jaar telkens opnieuw
heeft getoond, dat partijpolitiek op de
éérste plaats komt, onverschillig of dit
het nationale en wereldbelang, of het
internationale respect voor Amerika's
wetgevers ondergraaft.
De „New York Times" schrijft, dat
Nederland ongerust is over zijn onmacht
om te bereiken, dat de Nederlandse
amendementen op het ontwerp-vredes-
verdrag met Japan in overweging wor
den genomen.
Intensieve politieke gedachtenwisseling
met Washington zou tot dusver slechts
een vage belofte hebben opgeleverd, om
te zien wat gedaan kan worden oip aan
de Nederlandse eisen tegemoet te komen.
De heer Morosov, afgevaardigde
van de Sovjet-Unie, heeft Maandag
in een zitting van de economische
en sociale raad van de V. N., die te,
Genéve wordt gehouden, in een de
bat over de rechten van de mens
de zaak Bertha Hertogh aange
haald. Hij zei, dat de rechten vam dc-
vrouw in vele landen niet be
schermd worden. „Wij hebben hier
van een voorbeeld in Malakka, icaar
het Britse gouvernement een nieu
we wet uitvaardigde- om het huwe
lijk van een Maleier met een half-
Europese vrouw nietig te verklaren.
Het meisje werd gedwongen ge
scheiden en gedeporteerd", aldus
Morosov.
Volgens een bericht in „The Observer"
overweegt het Westduitse kabinet een
verzoek aan de geallieerde autoriteiten
tot wederinvoering van oorlogsdecora-
ties. De Westduitse minister van Bin-
Volgens de „New York Times" hebben nenlandse Zaken. Lehr, die het voorstel
de drie voor Nederland onaanvaardbare j heeft ingediend, heeft echter twee
punten betrekking op het afzien van restricties. Hij is niet van plan dit ver
herstelbetalingen, de schadeloosstelling
van voormalige gevangenen en het pa-
komen door Japan van de beperkingen
op de visserij.
„Ik ben vóór ondertekening van het
Japanse vredesverdrag, aangezien ik er
van overtuigd ben, dat daardoor de weg
geopend wordt voor de stabilisering van
de financieel-economische toestand in
Indonesië, en tevens, omdat ik de onder
tekening voor Indonesië belangrijk acht
om zijn positie in Zuid-Oost-Azië te ver
sterken. Dit laatste is op korte termijn
noodzakelijk, indien men rekening houdt
met eventuele gevaren uit het Noorden",
aldus heeft de Indonesische minister van
Financiën, mr. Wibisono, als zijn per
soonlijke mening tegenover Aneta te
kennen gegeven.
Minister Wibisono zeide het stand
punt van India en Birma volkomen te
kunnen begrijpen. Voor die landen be
staat er immers geen reden om slechte
verhoudingen te hebben met de aan
grenzende Chinese volksrepubliek. „Het
is voor Indonesië in deze kwestie echter
een onmogelijkheid hetzelfde standpunt
in te nemen als deze landen."
De Indonesische minister van Buiten
landse Zaken Subardjo is met een deel
van zijn delegatie per vliegtuig uit Dja
karta naar San Francisco vertrokken. Hij
werd uitgeleide gedaan door de Ameri
kaanse ambassadeur in Indonesië Merle
Cochran en de waarnemend Nederlandse
Hoge Commissaris Schürmann. Subardjo
zal op doorreis naar Amerika drie uur
op Schiphol vertoeven.
De Russische delegatie voor de con
ferentie te San Francisco over het
Japanse vredesverdrag is gisteren met
de „Queen Elizabeth" te New York
aangekomen. De leider van de delegatie,
de plaatsvervangend minister van Bui
tenlandse Zaken, Andrei Gromyko, ver
klaarde tegenover journalisten: „De
Sovjet-Unie zal op de conferentie voor
stellen doen voor het opstellen van een
vredesverdrag met Japan. De aard dezer
voorstellen zal eerst tijdens de beraad
slagingen bekend worden gemaakt.
Nadat hij zijn tevoren opgestelde ver
zoek betrekking te doen hebben op alle
64 oorlogsonderscheidingen en op toe
komstige medailles mag geen hakenkruis
voorkomen. Het verzoek zou hoofdzake
lijk betrekking hebben op de verschil
lende klassen van het IJzeren Kruis, dat
hoofdzakelijk als vooroorlogse onder
scheiding beschouwd diende te worden.
Het hakenkruis zou dan door de „fede
rale adelaar" worden vervangen.
In het dorpje Pont Saint Esprit, nabij
Marseille, heeft zich gisteren een brood-
vergiftiging voorgedaan. De ziektever
schijnselen hebben zich bij de leden van
zes gezinnen geopenbaard. Tot nu toe
zijn twee patiënten overleden.
klaring had voorgelezen, deden ver
schillende journalisten pogingen vragen
te stellen, maar deze werden afgesne
den met een toegesnauwd: „Geen ander
commentaar". Gromyko scheen in een
niet al te beste stemming te zijn.
In zijn verklaring deelde Gromyko
verder nog mee te hopen, dat elke rege
ling, welke te San Francisco getroffen
wordt, vooral rekening zal houden met
de belangen der landen, die het ergst
van de Japanse agressie te lijden heb
ben gehad". Hij sprak tenslotte nog de
hoop uit, „dat de conferentie er toe zal
leiden, dat Japan weer normale diplo
matieke betrekkingen met andere staten
zal kunnen onderhouden."
Bij het: verlaten van de kade stiet de
één en dertig man sterke Sovjet-delega
tie op een groep demonstranten van de
„Amerikaans-Hongaarse vefeniging", die
borden droegen met leuzen, waarin o.a.
werd geprotesteerd tegen de deportaties,
welke de Hongaarse regering thans op
grote schaal in het land doet uitvoeren.
Op de borden van de vijftig posters werd
verder het communisme in het alge
meen en Gromyko in het bijzonder ver
oordeeld. Op sommige borden stond:
„Gromyko leeft in weelde, de Hongaren
in slavernij".
Bij de beoordeling van de stand van
onze monetaire reserves moet men voor
zichtig te werk gaan. Een vooraanstaand
buitenlands blad heeft aan de monetaire
positie van Nederland een beschouwing
gewijd, welke, naar men ons uit zeer
goede bron mededeelt, wel een zeer
pessimistische voorstelling van zaken
geeft. Neemt men de cijfers, afgeleid
van de weekstaten van de Nederlandsehe
Bank in ogenschouw, dan blijkt immers,
dat sinds Mei 1951 de monetaire reser
ves van ons land, behoudens enkele „ups
and downs", nogal stabiel gebleven zijn.
Daarentegen liepen zij in de voorafgaan
de periode hollend achteruit, hetgeen
uiteraard zorg heeft gebaard, te meer,
waar de debetpositie van Nederland in
de Europese Betalings Unie steeds op
gelopen is.
Dit alles neemt niet weg, dat het to
taal van de posten goudvoorraad en ove
rige valuta's (welke overwegend dollars
zijn) sinds April vrijwel onveranderd is
gebleven. Het saldo van alle valuta-pos
ten, welke actief op de balans van de
Nederlandsehe Bank voorkomen, na af
trek van de schuld aan de E.B.U., beliep
op 1 April 1951 1100 mill. en thans is dit
saldo nog ongeveer hetzelfde. Er is der
halve geen aanleiding tot ongerustheid
op korte termijn, zo verzekerde men ons,
daar de schuld aan de E.B.U. nu een
maal niet onmiddellijk opeisbaar is-
Ten opzichte van de E.B.Ü-landen, d.w.z
uit die landen, welke bij de Marshall
hulp zijn aangesloten, is onze invoer ge
liberaliseerd voor 60 pet.
Wij hebben goede redenen om asn
te nemen, dat aan deze proportie niet
zal worden getornd, ofschoon tegelij
kertijd de verwachting kan worden
uitgesproken, dat, waar deze invoer
altijd nog onder controle staat, tot een
selectie van de in te voeren gelibera
liseerde goederensoorten zal moeten
worden overgegaan. Kan men dus
voorzien, dat het globale percentage
van 60 pet. voor geliberaliseerde goe
deren niet zal worden verlaagd door
de Nederlandse regering, evenzeer kan
men vrezen, dat Nederland zich niet
kan veroorloven er boven te komen,
en nog minder het tot 75 pet. op te
voeren.
Binnen korte tijd kan men, naar ons
werd medegedeeld, belangrijke bespre
kingen en beslissingen tegemoet zien,
waarover nadere officiële mededelingen
dan ook njet lang meer uit zullen blij
ven.
Naar Agéfi verneemt, zal op de inter
ministeriële conferentie van de Benelux,
welke op 3# Augustus te Brussel wordt
gehouden, voornamelijk aan de orde
worden gesteld het in acht nemen van
een lijst, welke tot doel zal hebben het
quantum door Nederland uit België en
Luxemburg in te voeren goederen in te
krimpen.
Bovendien zou er sprake zijn van het
instellen van licenties voor het gedeel
te van de geliberaliseerde goederen, het
welk de richtlijnen van de O.E.E.S. over.
schrijdt.
