Bij
de K.L.M. wordt niets aan
liet toeval overgelaten
aan
Bij
Alle vliegtuigen
onzichtbare touwtjes
SS
H
Grootste gaszinker ter wereld
a5*5
nn inJHota
E
AMPHORA
„Operations" berust top
leiding van iedere vlucht
Eeuwigewaak-%
saamheid
schuift in het w
Amsterdams Toneelgezelschap
Nanno Meinders
naar Nederland
Sleepboten trékken de stalen slang
door de Wester-Schelde
Chefarine „4"
doet wonderen
Voor de vuist
weg
Hartelijke hulde
voor Julia Cuypers
Samenstelling en repertoire
i«f
WOENSDAG 5 SEPTEMBER 1951
PAGINA 3
Na acht jaar:
Besluit vent Amerikaans
Hof te Bremen
Motorrijder dodelijk
verongelukt
Rijvaardigheidsproef
voor bromfietsers
Initiatief te Drachten
Radiotelefonie vervangt
radiotelegrafie
ip
WERK VÓÓR EINDE
SEPTEMBER
GEREED
DOOR ALEXANDRA ORME
Lasapparaat in actie
Vooruitgang
Qdrajrtxld TCaAed Qwendufi-
Mild and flavour-full! f
1 October vonnis in zaak
ThiessenWesterling
C. PothuisSmit begraven
(Van onze speciale verslaggever)
De zakenman, die de K.L.M. opbelt en een plaats bespreekt voor het toestel van
over twee dagen naar Rio of Zurich, zal zich er niet in verdiepen. Hij vermoedt
we! dat er hij zijn vlucht iets meer komt kijken dan brandstof, vracht en passa
giers laden, van Schiphol opstijgen en op de plaats van bestemming landen. Maar
zal hij er veel weet van hebben, dat achter deze vlucht een grote, hechte orga
nisatie staat van bekwame, met de K.L.M. vergroeide mannen, die niet rusten
voor alle vluchten met het zo groot mogelijke maximum aan veiligheid worden
uitgevoerd. Hij moest de schema's van de General Operations Group, die voor
ons liggen, eens kunnen inzien Het zou hem duizelen van de vele functies en
namen. Maar tot zijn genoegen zou hij onder de namen van chefs der diverse
afdelingen verscheidene aantreffen van voortreffelijke oud-gezagvoerders, die er
vele duizenden kilometers achter de stuurknuppel hebben opzitten en die nu
hun grote ervaring in dienst stellen van en mede leiding geven aan het bedrijf,
dat zij hebben helpen groot maken.
r??
De General Operations, waarvan de
oud-gezagvoerder J. J. van Balkom het
hoofd is, is verantwoordelijk voor ailes
v-at aan het vliegen vast zit. Zij wordt
gesplitst in drie afdelingen, de dienst
Operations, hoofd C. C. Steensma, die er
voor verantwoordelijk is, dat de vluch
ten op de voorgenomen wijze plaats
vinden, het Vliegbedrijf, hoofd A. D.
Snitselaar, dat het gehele dertien
honderd man tellende vliegend per
soneel onder zich heeft en dat de eisen
en vertrekkend vliegtuig afgebeeld, met
vermelding van het aantal passagiers,
de vracht, de vermoedelijke tijd van
aankomst enz. Ook staat hier aangete
kend of er diplomatieke zendingen aan
boord zjjn. Deze worden in een kluis
ondergebracht.
Een belangrijk onderdeel is ook het
bureau dagelijkse dienstregeling onder
leiding van de heer E. Dunlop die a!
zo'n kleine twaalfduizend vlieguren ach
ter 'de rug heeft De heer Dunlop leeft
steeds een half jaar op voor. Drie maan
den geleden is hij al aan het samenstel
ler. van de wintel-dienstregeling begon
nen en nu reeds overweegt hij plannen
voor de volgende zomerdienst. Naarge
lang de commerciële wensen van hei
Haagse hoofdkantoor bespreekt hij met
voor het vliegtechnisch gedeelte stelt, en I talloze afdelingen de gewenste wijzigin-
-RarfmH.enst Onder de General One- E gen zijn bureau coördineert de wensen
de Radiodienst. Onder de General Ope
rations ressorteren ook de vertegen
woordigers in de verschillende wereld
delen. De dienst Operations omvat ver
der o.a. het bureau gronddiensten, dat
de vluchtenaccommodatie over de gehele
wereld regelt, het bureau flight opera
tions, dat de internationale eisen en die
der plaatselijke autoriteiten kent, het
bureau dagelijkse dienst, dat de dienst
regeling voor zijn rekening neemt, het
bureau dat de samenwerking met an
dere maatschappijen regelt en het bu
reau dienstregelmaat, dat met de meeste
nauwkeurigheid de vliegtijden contro
leert en deze eventueel, naargelang de
gebleken noodzakelijkheid, wijzigt.
Bovenstaand is slechts een zeer sche
matisch en lang niet volledig overzicht
van enkele der belangrijkste diensten, cue
alle voor zicb onmisbaar zijn m het
grote geheel van een vlucht, waarbij
men niet alleen rekening heeft te hou
den met het weer, dienstregeling, per
soneel, gronddienst en nog zo veel an
dere factoren, maar ook met plotseling
zich voordoende wijzigingen, als motor
storing, vertraging, verbodsbepalingen
voor overvliegen.
Een der interessantste onderdelen van
het vliegbedrijf is de centrale verkeers-
kamer, waarvan de heer G. H. Frijns,
ook al een bekend oud-gezagrvocrclor,
chef is. Hier staan de telexapparaten'
voor het Europese net, hier ook is de
regelmatige drukknopverbinding roet
Idlewiid. de belangrijkste luchthaven
van New York. Alle vliegtuigen, waar
ook ter wereld, zijn via de Rijkslucht
vaartdienst, als het ware via onzichtbare
touwtjes, met deze centrale kamer ver
bonden. Dag en nacht zijn er mensen
in touw. By storingen en plotselinge
verbodsbepalingen werkt dit bureau op
hoogspanning en worden snel en wel
overwogen de meest ingrijpende beslis
singen genomen. Op grote borden aan
de wand staat de positie van elk ingaand
Na een minneiyke schikking met zijn
Duitse pleegmoeder, Gerda Ullner, is
Dinsdag voor het Amerikaanse districts-
Eerechtshof te Bremen besloten de 8-
jarige Nanno Sjoerd Meinders, die Ingo
Ullner werd genoemd, aan zyn ouders
terug te geven.
russen 15 en 28 September zal Nan-
s moeder, Josephine Meinders, hem
afhalen en hem, vergezeld door mevr.
Lllner, naar Assen brengen, waar zijn
vader en drie kleine zusjes hem wach
ten.
Op voorstel van de vertegenwoordiger
van de Nederlandse regering zal Nan
no's pleegmoeder als verzorgingskosten
f 3000 van de Nederlandse regering en
DM 1.000 van de overheid van Bremen
ontvangen,
Zoals bekend werd Nanno Sjoerd
Meinders in 1943 gedurende de tewerk
stelling van zijn Nederlandse vader en
Belgische moeder in Bremen geboren.
Toen hij drie en een halve maand oud
V»as, werd hij aan de zorgen van mevr.
Ullner toevertrouwd. Zij heeft hem als
haar eigen kind opgevoed.
Sedert 1946 hebben de ouders pogin
gen gedaan om hun kind terug te krij
gen.
Op de Amersfoortseweg tussen Oud-
®h Nieuw-Millingen is de motorrijder J-
P-. V uit Amsterdam met ?r°te snel
heid tegen een auto gebotst. Hij werd
6Distig gewond naar het Prinses Juli-
?ha Ziekenhuis te Apeldoorn overge
bracht, waar hij later overleed.
Bc verkeersongevallen met bromfiet-
j*11 nemen de laatste tijd in geheel het
nd onrustbarend toe. Dit is ook het
ffval in Friesiand. De Veilig Verkeer
e ®5eniging te Drachten heeft derhalve
beei belangrijk initiatief genomen. Bin-
ho H ot't wil zij regelmatig rijvaardig-
de Proeven gaan afnemen, om zodoen-
Vpt?e berijders van de bromfietsen meer
ee«teersvaardigheid bij te brengen. De
Zuil Van deze rijvaardigheidsproeven
Saterdag 15 September te Drach-
t)0_,Worden gehouden. Het ligt in de be
te liviF de geslaagden een diploma uit
en zendt ze naar Den Haag. Na talloze
besprekingen en wijzigingen wordt ten
slotte de definitieve dienstregeling op
gemaakt. Er komen echter al spoedig
wijzigingsbladen, want steeds komen er
onvoorziene omstandigheden voor die
een wijziging noodzakelijk maken.
The cost of safety is eternal vigilance,
staat in de Centrale Verkcerskamer te
lezen. In niet al te fraai Nederlands ver
taald: De kosten van veiligheid worden
gevormd door eeuwige waakzaamheid.
Dat dit niet een slagzin zonder meer is
ervaart de geïnteresseerde bezoeker in
de linktrainer-afdeling. Iedere vliegc;
moet hier minstens enkele uren per
maand aantonen, dat zijn waakzaamheid,
accuratesse, vliegvermogen, kennis en
wat al niet meer bij het zo geperfection.
ncerde vliegbedrijf komt kijken, niet
verminderd of verslapt is. In een klein
model vliegtuig, volledig met alle denk
bare instrumenten, wordt hij beproefd.
Een echte vlucht wordt voiledig nage
bootst. Hij start en daalt, vliegt over ber
gen en in noodweer, heeft te kampen
met remous, komt in een vrille terecht,
er worden storingen in zijn radio-ont
vangst veroorzaakt, juist als bij een
werkelijke vlucht kunnen voorkomen.
Al zijn handelingen worden geregistreerd
en onnauwkeurigheden worden direct
besproken. Hetgrote voordeel van deze
linktrainer is, dat de kosten aanmerke
lijk worden verlaagd. Een vlieguur per
Dakota kost nog altijd drie- a vierhon
derd gulden een vlieguur in een link
trainer, die precies hetzelfde is als
een echt vliegtuig, enkele tientallen gul
dens per uur. De KLM bezit momenteel
zes linktrainers; er komen binnenkort
nog twee van deze wonderen van ver
nuft bij.
Wij hebben de weg gevolgd die iedere
vlieger op Schiphol moet afleggen voor
hij in zijn kist stapt en daarbij ervaren
welke veiligheidsmaatregelen worden
getroffen vóór de passagiers aan hem
worden toevertrouwd.
Nadat de piloot zijn paspoort heeft
afgehaald hij is er als hij enkele flin
ke intercontinentale vluchten maakt zó
doorheen gaat hij naar de meteoro
logische afdeling, die het weer op de
route aangeeft. Een der leden van deze
afdeling, de heer H. M. de Jong, heeft
een speciale studie gemaakt van de te
genwind op bepaalde trajecten en hij
kan thans aangeven langs welke weg de
vlieger het best kan vliegen om zo snel
mogelijk op de plaats van bestemming
te komen. Deze snelste weg is ook de
meest economische weg, het hoeft geen
betoog, dat bij zo weinig mogelijk tegen
wind er minder benzine verbruikt wordt.
De heer De Jong gaat binnenkort op
zijn stellingen betreffende de „minimum
flignt-bar" promoveren. Na zijn instruc
ties in de „Meteo" te hebben ontvangen
gaat de vlieger naar de centrale ver-
keerskamer, waar het vliegplan, dat
steeds voor elke vlucht gemaakt wordt,
wordt besproken. Alle gegevens over de
route liggen vast.
Dit al moet de lezer er wel van over
tuigen, dat er een veelomvattende or
ganisatie op de grond is, die elke vlucht
van een KLM-vliegtuig organiseert, re
gelt en voorbereidt, waarbij niets aan
het toeval wordt overgelaten, maar
waarbij het devies safety first op de
eerste plaats komt. In de General Ope
rations Grond heeft de KLM een orga
nisatie waarop zü kan bouwen en ver
trouwen.
In het streven om de radiotelegrafie
geleidelijk aan te vervangen door radio
telefonie zal de K.L.M. met ingang van
de volgende zomer op de kleine Europa-
lijnen zonder radiotelegrafisten vliegen.
De vliegtuigen krijgen dan een installa
tie voor radiotelefonie. Op de intercon
tinentale lijnen zal de telefonie geleide
lijk aan worden ingevoerd. Binnenkort
zullen er niet meer twee, maar zal één
telegrafist in elk vliegtuig op deze lij
nen werkzaam zijn.
Een overzicht tijdens de eerste „trek". Op de voorgrond de pijp, welke in zee wordt gesleept. Op de achtergrond de
^epboten.
mmÊj
Alle werkzaamhedenwelke direct betrekking hebben op de vluchten, die door de
K. L. M. worden uitgevoerd, zijn samengevat in de woorden „operationele ge
deelte K. L. M.". De zorg voor passagiers en bemanning van de vliegtuigen, het
in- en uitladen van de bagage, het radiografisch contact tussen de toestellen en
de grondstations en vele andere zaken behoren tot deze zeer belangrijke tak van
dienst. De foto toont het z.g. „bagage-treintje", bestaande uit speciale wagentjes,
waarmede de koffers en tassen van de luchtreizigers van en naar de vliegtuigen
worden vervoerd.
Groot was de spanning, loen gistermorgen om tien uur met het leggen van de
girootste gaszinker ter wereld van de punt van Baarland op Zuid-Beveland naar
Gricte in Zeeuws-Vlaanderen begonnen werd. Nimmer nog werd een dergelijke
techniek, het slepen van gelaste stalen buizen van 1250 meter lengte toegepast.
Zelfs prol. dr. F. K. Th. van Iterson. voorzitter van de Commissie voor Centrale
Gasvoorziening in Nederland, was ietwat nerveus. Hy was, gelijk vele anderen,
niet weg te slaan van de kruin van de Zeedqk, hoewel een stevige, koude zee
wind en het gebagger in de zware klei het verbiyf daar niet aangenaam maakten.
Omdat deze geleerde en technicus slecht ter been is, liet men een grote, gemakke
lijke feuteuil voor hem aanrukken en zo werd het deze ingenieur onder de inge
nieurs, aannemers, uitvoerders en arbeiders mogelijk, het experiment volledig te
volgen.
Voor de kust lagen twee zware sleep
boten van H, Schless uit Dordt onder
stoom, omzwermd door drie lichte sle-
pertjes van L. Muller uit Terneuzen,
een politieboot en een scheepje van de
Rijkswaterstaat. De trossen werden met
een roeibootje óp de slikken gebracht
en daarna door tientallen arbeiders
naar de stelling getrokken, die aan de
buitenzijde van de dijk voor het afglij
den van de buis was gebouwd. Aan de
binnenzijde van de dijk lag een derge
lijke stelling de neus van de 1250 me
ter lange buis, die verder met enige
grote bochten het land inkronkelde- De
segmenten dezer, binnenwerks geme
ten, tien centimeter dikke buis werden
met stalen manchetten aan elkaar ge
last. Het geheel werd met een laag bi
tumen omgeven en daaromheen werd
van latten en bandijzer een glijmantel
gelegd- Voor de zes stukken buizen van
1250 meter elk aan de Bevelandse kant
werden 200 kilometer aan latten en 37
ton staal gebruikt
Radiogesprekken gingen heen en
weer. Naar de schepen in de Wes-
terschelde, wier machtige machines
de zuiging van afnemend getij ge
makkelijk weerstonden. Naar de
mannen met de walkie-talkies",
die langs e pijplijn stonden opge
steld. En tenslotte was alles gereed.
De eerste trek kon beginnen.
„Eerst maar een stukje proeftrekken",
vond ir. H. Hofman, die de leiding van
het geheel had. En daar ging het voor
de nog wat ongelovige ogen van de
toeschouwers. Een meter, twee, drie,
vierklets- Stoppen. Veel bijzónders
DE RUSSEN KOMEN
VERTALING: FRANS VAN OLDENBURG ERMKE
Dit verklaart, waarom de petten van
Iwan en zijn kameraden' vliegensvlug
van voorhoofd naar achterhoofd ver
huisden en van rechter naar linker oor,
nooit langer op één en dezelfde plaats
dan de gedachten in het hoofd, dat zij
dekten. Ik was verrukt over mijn gas
ten. Jumbo keek met enige verbijste
ring naar die naar knoflook riekende,
in lompen gehulde en van weinig gave
gebitten voorziene jongens. Hij kreeg
ook een glas aangeboden, maar ver
klaarde beleefd, dat hij ziek was, dat
hij geen pure alcohol drinken mocht
van de dokter. Hij vroeg ook mij om
niet te drinken, hetgeen de verontwaar
diging van de R.ussen wekte. „Wat?
Zelf niet drinken en toch een arme
vrouw haar glaasje niet gunnen": Dus
dronk ik. Plotseling viel het „kapitein"
Iwan in, dat het dorp misschien nog
niet genomen was, dat het -goed zou
zijn om eens naar geschikte kwartieren
om te zien en dat de wapenstilstand
overigens nog wel even op zich zou la
ten wachten. Hij stond op evenzo
zijn soldaten en ze gingen; met de
be.ofte vanavond nog terug te komen.
Ik ging naar buiten op het terras, want
de atmosfeer in de kamer was zwaar
van een lucht, welke we maar al te
goed zouden leren kennen, want die
zou ons in de komende tijd maanden
lang achtervolgen.
Over het pad, dat van de poort naai'
het Herenhuis leidde, naderde een
groep mannen, allemaal hoge'officieren
met prachtige jassen, hoge kozakken-
mutsen en platte, leren kaartentassen
en fijne kompassen, en die er uitzagen,
alsof ze regelrecht van de parade kwa
men. Allen zagen er helder, verzorgd
en goed geschoren uit en begaven zich
met gelijkmatige, kalme passen recht
streeks naar het terras. En op het ter
ras stond ik, helemaal alleen.
De eerste die me aansprak, was een
kolonel van de kozakken in een tot de
enkels reikende jas van zwart vilt. Wij
gaven elkander de hand en begroetten
elkaar nogal vormelijk, terwijl de ad
deren in een groep om ons heen gin
gen staan. Ze hadden precies dezelfde
van wat we in Europa beschaving noe
men. Allen waren ze van gemiddelde
lengte of eerder kort. Niet een kon een
vreemde taal spreken. Ze waren zelfs
niet in staat om een paar Duitse woor
den bij elkaar te rapen. We begonnen
over kwartier en onderdak te spreken.
Namens de heer des huizes bood ik en
kele schapen aan ten behoeve van de
manschappen, die ons dorp bezetten,
maar de kolonel antwoordde enigszins
scherp en bars. dat het Rode Leger niet
hongerig was en niemands schapen no
dig had.
„We zijn geen Duitsers", blafte hij.
„We hebben stapels voedsel".
..O, neemt u me niet kwalijk", stot.
terde ik verward. „Ik dacht", stamelde
ik verder, wanhopig mijn geheugen af
zoekend naar de vijftig Russische woor
den, die ik verondersteld werd te we
ten, maar die me natuurlijk ontschoten
waren. „Ik dacht, dat u misschien onze
schapen zoudt willen aannemen:
khasyain en wij allen hier deze
hele familie zijn zo erg blij over uw
komst, dat we het op de een o, andere
manier wilden vieren".
„Kom, kom, het is al goed", kwam een
vriendelijke majoor tussenbeide. „Houdt
uw schapen. U zult ze later nog goed
kunnen gebruiken, 't Is altijd makke
lijk, als je ze hebt".
„Is er hier ergens een goede plaats
voor inkwartiering?"
„U kunt onmiddellijk bij ons komen.
Daar is een groot huis, ons huis. Als
het vechten is afgelopen, kunnen we er
heen gaan. Het is leeg. Sla daar uw
kwartier op".
Ik ging onmiddellijk op weg om hen
voor te gaan door het dorp. Intussen
hadden ook Jumbo en Jack zich bij me
gevoegd.
We liepen in een kring van otlicieren
het dorp door, dat zwermde van Rus
sische paardenkarren en soldaten. We
gingen het grote erf op. In de rentmees
terswoning zagen we al officieren- We
gingen naar binnen en lieten er een stel zlJn'
luitenants en kapiteins achter. Toen
soort van gezichten als de soldaten. Er liepen de „hoge pieten met mij aan
was er geen met ook maar een spoor het hoofd, door het park naar het He.
renhuis. Het park beviel hun; ze vroe
gen me, of het een tuin was. Ik zei, dat
het dat was. We kwamen langs een
groep dennen. „Dezelfde als bij ons",
merkte de kolonel op en streelde glim
lachend een uitstekende tak- Ook de
anderen bleven nu staan en keken naar
de dennen, als niet bij machte cm te
begrijpen, hoe die in een kunstmatig
aangelegde tuin terecht gekomen wa
ren. De kolonel had een stel valse zil
veren tanden. Ik merkte op, dat de
meeste Russen verschillende zilveren
tanden hadden of anders grote gapingen
in hun gebit. Sommigen hadden bijna
allemaal zilveren of gouden tanden met
slechts hier en daar, nauwelijks zicht
baar, een tand van zichzelf, zoals de
kolonel. Al die valse tanden gaven je
een onprettig gevoel. Klaarblijkelijk zijn
er maar weinig tandartsen in Rusland.
Onze voorvaderen liepen ook tanden-
loos rond en moeten er juist zo hebben
uitgezien als de Russen van vandaag de
dag. Niemand in Rusland schijnt het
echter erg te vinden. Integendeel, zoals
ons later bleek, werden voortanden van
goud of zelfs reeds van zilver als een
sieraad en teken van rijkdom be
schouwd.
We bereikten het Herenhuis- Op het
erf stond onze wagen naast die van de
Zwijger en er zwermden soldaten om
heen als mieren om het lijk van een
kever. Het hele erf was vol met karren,
stro en Russen. Het had allemaal erg
veel van een mierenhoop weg: die hon
derden kereltjes, die heen en weer ren
den, dat gesjotiw met pakken, hooi, zak
ken met haver en bundels in en uit het
Herenhuis, die reeds in het gras uitge
lopen paden, welke in alle mogelijke
richtingen leidden. Waar de stallen wa
ren, vroegen mijn officieren- Ik bracht
hen naar de stallen. Ook daar heerste
reeds een en al bedrijvigheid. De sche
mering viel in en de soldaten hadden
haast om voor de nacht goed onderdak
(Wordt vervolgd).
was er niet aan de hand, maar de aan
gespannen sleper lag een beetje uit de
koers en trok de kabel van de rollen.
Bijstomen, bijtrekken en wrikken om
het „zaakje weer gezond te krijgen". En
een kwartiertje later gleed de gigan
tisch lange hout-omsloten stalen slang,
als kostte het geen moeite, over de
kruin van de dijk. Zegevierend stoomde
de sleper op, stopte even toen de punt
van de buis het slik voor het eerst
raakte, bepaalde nogmaals koers en
trok toen weer aan-
Dan ging het weer voorwaarts van een
leien en van een kleien dakje. De gehe
le slang lag op stalen rollen, die vrolijk
meewielden onder het krakende hout.
Meter na meter rolde door de rem op
de dijk met een topsnelheid van ruim
vier kilometer per uur. Weldra werd
de man met de rode vlag aan de staart
Advertentie
BEROIHDE GENEESMIDDELEN
IN EÉN TABLET
k
TEGEN PIJNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN i f 0.75
van de huis zichtbaar. Bij hem vier
mannen die met zware touwen die
staart in bedwang moesten houden. Deze
staart immers vertoonde neiging tot lus
tig „kwispelen". Omdat het zo goed
ging?
Bijde stelling achter de dijk werd op
radiografisch bevel gestopt. Heel voor
zichtig werd toen bijgetrokken en op
de centimeter nauwkeurig kwam de
staart van de eerste buis voor de kop
van de tweede te liggen. Tientallen ar
beiders waren tijdens het slepen van de
eerste buis al bezig geweest de tweede
in de rollen te leggen. Met behulp van
een kraan werden de stukken aan el
kaar gezet en reeds rond het middaguur
sisten de lasapparaten om de verbinding
te leggen. De Röntgenologische Dienst
uit Oversehie nam foto's van de las,
ontwikkelde en controleerde snel en
daarna kon de las met bitumen en hout
worden ommanteld.
Des middags om vier uur, bij laag
water, trok de sleepboot, terwijl de vier
andere slepers ter eventuele assistentie
bij-lagen, weer aan de tros. En opnieuw
gleed een stuk stalen buis van 1250 me
ter soepel als een rubberslang over de
dijk in de grijze golven van de Wester-
schelde. Gejuich weerklonk voor de aan
nemer, de heer E. *W. Smit en ir. Hof
man, die tezamen met ingenieurs van
de centrale studiedienst van Rijkswa
terstaat, van het directoraat-generaal
voor de Energievoorziening, van de
Zeeuwse Waterstaat en met vele ande
ren deze nieuwe techniek voor het leg
gen van een gaszinker op grote afstand
hebben uitgekiend.
Ondertussen werd de kop van de
eerste, thans 2500 meter lange buis aan
boeien vastgelegd op een zandplaat in
het midden van de Schelde. In de ko
mende dagen zullen, telkens op 100
meter afstand, nog twee evenwijdig
lopende buizen van 2500 meter lengte
naar de zandplaat worden gesleept. Bin
nen korte tijd hoopt men dan van Griete
in Zeeuws-Vlaanderen drie stukken van
200 meter elk naar de zandplaat te
trekken. Daar worden de buizen dan
gehecht en tenslotte ingegraven. Loopt
alles goed, dan zal vóór eind September
een drieledige persleiding de kusten
van Beveland en Zeeuws-Vlaanderen
(4.5 km.) verbinden.
Zoals men elders ir. dit blad kan le
zen heeft president Truman gisteren
verklaard, dat er nieuwe wapens be
staan, waarmede de beschaving in een
grote oorlog zcu kunnen worden vernie
tigd. Men 'bemerkt dus, dat de „bescha
ving" niet siilstaat. Hel is alleen jam
mer, dat deze „beschaving", waarin een
onrustbarende progressie valt wear te
nemen, van andere aard is dan de be
schaving welke met haar vernietiging
wordt bedreigd.
is men dus in Amerika op de ver
keerde weg? Men zou dat in angstige
mate zijn. Wanneer aan de op even
tueel verderf en vernietiging gerichte
vooruitgang geen ander motief ten
grondslag lag dan de liefhebberij of
zelfs een niet duidelijke, noodzaak daar
toe. Maar de ellendige tegenstellingen
tussen een vrije wereld enerzijds en
een door dictatoriaal imperialisme ge
knechte anderzijds nopen ertoe, dat de
eerstgenoemde zich op voorhand met
de krachtigste middelen te weer stelt
Zelfs een middel van zulk een vernieti
gende kracht als thans door president
Truman wordt beschreven schijnt ge
rechtvaardigd, want met. een vernieti
ging der geestelijke vrijheid ware wel
licht meer verloren dan. met een stof
felijke verwoesting.
Niettemin zitten wij duidelijk be
land in een beklemmende vicieuze cir
kel. waaruit maar één weg bestaat: een
vreedzame toenadering van twee tegen
gestelde wereldmachten. Wie die toena
dering bewust verhindert draagt de
volle schuld van een eventuele despe
rate uitbarsting, waartoe deze vicieuze
cirkel menselijkerwijs gesproken dreigt
te leiden. Die schuld lag tot nog toe
duidelijk bij het wereldcommunisme.
Hetzal moeten ophouden met zijn sa
tanische praktijken.
De thans aan de gang zijnde confe
rentie te Son Francisco zal opnieuw lo
ten. zien wie op vrede aanstuurt en wie
op vergroting der tegenstellingen zint.
Het Westen zal echter moeten besef
fen. dat m,et de „perfectionnering" der
wapenen de morele verplichting groeit
om geen mogelijkheid tot toenadering
onbeproefd te laten.
Advertentie
DOUWE EGBERTS
G 5
De Haagse rechtbank zal 1 October
vonnis wijzen in de zaak welke John
Thiessen aanhangig heeft gemaakt te
gen Westerling.
(Van een onzer verslaggevers)
„De huldiging van Julia Cuypers
gaat boven de persoon uit. Wij huldigen
in haar de glorie van onze „toneelspeel
kunst." Deze woorden sprak Dinsdag
middag Auguste Defresne van het Am
sterdams Toneelgezelschap, toen hij op
een receptie in de hoofdstedelijke stads
schouwburg- mevrouw Cuypers huldigde
ter gelegenheid van haar tachtigste ver
jaardag.
Vóór Defresne voerde de directeur
van de stadsschouwburg, de heer Ben
dien, het woord. Namens de wegens
ziekte afwezige Rika Hopper bood hij
..een eigen gebakken koek" aan. Hetty
Beck gaf namens het A.T.G. „iets te
eten" en een couvert met inhoud en ten
slotte was er natuurlijk de heer Van
Dellen, in zijn kwaliteit van penning
meester van de „Maatschappij Apollo",
welke destijds is gestift om musici en
tonelisten, die er behoefte aan hadden
te helpen. Namens „Apollo" overhandig
de hij de jubilaresse een gift. Dan wer
den de telegrammen voorgelezen, o.a.
van staatssecretaris Cals. Hij herinnerde
in zijn gelukwens namens het departe
ment van O. K. en W. aan treffende
creaties van de jarige: Jo in „Op Hoop
van Zegen" en Marianne in „Schakels".
Cor Ruys had voorts zijn felicitatie ge
seind, ook Ko Arnoldi, Van Warmelo,
Anton Verheyen en vele anderen.
Bij de intocht van Julie" begroetten
haar tientallen oudere en jonge colle
ga's. Voor zij goed en wel op haar feest-
zetel had kunnen plaatsnemen had zij
zich door een haag van vrienden moeten
worstelen. Velen vierden het weerzien
met een hartelijke zoen. Na het officiële
deel van de receptie is het gezelschap
nog een uurtje in feeststemming bijeen
gebleven. Naast de tientallen in Amster
dam woonachtige toneelspelers merkten
wij onder de belangstellenden nog de
uit Laren gekomen Jan Musch op. zil
verwit van haar, nochtans vitaal als
vroeger.
Zeer velen waren Dinsdag naar Zorg-
vlied te Amsterdam gekomen, om me
vrouw Carry Pothuis-Smit, een der be
kende figuren uit de oude S.D.A.P. naar
haar laatste rustplaats te begeleiden.
Onder de aanwezigen werden o.a. opge
merkt staatsraad ir. J. W. Albarda. wet
houder B. C. Franke Jan van Zutphen,
de voorzitter van de Partij van de Ar
beid Koos Vorrink en de Amsterdamse
oud-wethouder E. D. Polak. In de aula
sprak mej. mr. E. Ribbius Peletier, die
in herinnering bracht hoe Carry Pot
huis-Smit meer dan vijftig jaar heeft
gestreden voor het democratisch socia
lisme. Na de eerste wereldoorlog nam
zij zitting in de Amsterdamse gemeen
teraad en ijverde daar voor de moeder-
schapszorg en zuigelingenzorg. Later
was zij de eerste vrouw, die haar intre
de deed in de Eerste Kamer. Namens
de familie dankte drs G. M. Nederhorst.
In de foyer van de 'Amsterdamse Stadsschouwburg heeft de toneelspeelster Julia
Cuypers gisteren gerecipieerd ter gelegenheid van haar 80s te verjaarda-g. Jan Musch
geeft haar hier goede raad, hoe zij de negen kruisjes moet halen en haar zoon,
de kleinkunstenaar Van Lier, komt onder de indruk van zoveel levenswijsheid.
De Stichting Amsterdams Toneelge
zelschap, Stadsschouwburg, Amsterdam,
artistieke leiding: Albert van Dalsum
en A. Defresne, deelt ons mede dat voor
het seizoen 1951/1952 het gezelschap als
volgt is samengesteld: Hans Culeman,
Albert van Dalsum, Louis van Gasteren,
Ben Groenier, Lo van Hensbergen, Paul
Huf, Kees van Ierse]; Jan Modderman,
Louis Saalborn, Johan Schmitz. Jacques
Snoek, Jo Sternheim, Hans Tiemeyer,
Jan Velzeboer, Robert de Vries, Johan
Walhain, Hetty Beck, Caro van Eyck,
Mies Hagens, Marie Hamel, Elise Hoo-
mans, Annie de Lange, Jenny van Maer-
lant, Carla de Raet, Liane Saalborn,
Mary Smithuysen, Tine de Vries, Mari
anne van Waveren.
Als gast treden op: Loudi Nijhoff,
Jacqeline RoyaardsSandberg, Jan
Musch, Herman Sternheim, Edwin Tho
mas; als regisseurs: Albert van Dalsum,
A. Defresne, Louis Saalborn, Kees van
Iersel.
Het repertoire bestaat uit: voor de
eerste helft van het seizoen: „De lan
dauer met zes paarden" (El lando de
seis caballos) van Victor Ruiz Iriarte,
blijspel onder regie van A. Defresne;
„De ingebeelde zieke" (Le Malade
Imaginaire) van Molière, blijspel onder
regie van Kees van Iersel; ,,'t Mannetje
in de maan" (Waters of the Moon) van
N. C, Hunter, comedie onder regie van
Louis Saalborn; „De Kruk" (The Brow
ning Version) van Terence Rattigan, to
neelspel onder regie van A. Defresne,
samen op één avond met: „Droom der
Gevangenen" (A sleep of Prisoners)
van Christopher Fry, mysteriespel on
der regie van A. Defresne; „Een hart
vol sintels" (l'Homme de Cendres) van
André Obey, toneelspel onder regie van
Albert van Dalsum; „Nieuw Land", to
neelspel van Hans Tiemeyer, onder re
gie van de schrijver; „Om zeven uur
thuis" (Home at seven) van R. C.
Sherriff, toneelspel onder regie van A.
Defresne; „Antigone" van Sophocles,
onder regie van A. Defresne; „Gys-
breght van Aemstel" van Joost van den
Vondel, onder regie van Albert van Dal
sum, gevolgd door „De Bruiloft van
Kloris en Roosje"; „De Spaanse Braban
der" van Bredero, onder regie van Al-
bert van Dalsum ter gelegenheid van
het 60-jarig toneeljubileum van Jan
Musch.
Voor de tweede helft van het seizoen
zal men een keuze doen uit: „Colombe"
van Jean Anouilh; „Love of four colo
nels" van Peter Ustinov; „Wind of
Heaven" van Emlyn Williams; „Mr.
Gillie" van James Bridie; „Top of the
Ladder" van Tyrone Guthrie; „Santa
Cruz" van Max Frisch; „Detective
Story" van Sidney Kingslev; ..Autumn
Garden" van Lillian Hellman; „La
Guerre de Troie N'Aura pas Lieu" van
Jean Giraudoux; „Billy Budd" van L.
Coxe en R. Chapman; „Der schwartze
Hecht" van Jürg Amstein en Emil Saut
ter; ,.A Phoenix too Frequent" van
Christopher Fry.
