Nederlandse gevechtsgroep
krijgt geen rust
Britse divisie sal haar
komen versterken
Ongeoorloofde
overwinst
Regering
nader
bereid vraagstuk
te bestuderen
Prirïs Bernhard op bezoek
Devaluatie kwam
niet ter sprake 5
Amerika ingelicht over onze
precaire positie
Kreymborg
Binnenkort in
Bon bij de
uiMota
Ilorecaf-zaken
consumptie
MORPHINE
VERKOCHT
Nederlandse mijnwerkers naar
België en Groenland
Besprekingen in
November?
(§abard ine
109.-119.-139.-
Prijspeil kan niet
verder omhoog
Gevolg: Limburgs kolenfront
nog zwakker bezet
KONINGINU AMERIKA
BIJ BURGEMEESTER
VRIJDAG 21 SEPTEMBER 1951
PAGINA 3
DE GEALLIEERDE MANOEUVRES IN DUITSLAND
Amerikanen veroveren
verzorgingsafdeling
Weer zware straffen
geëist tegen firmanten
Middenstartd over de
ouderdomsvoorziening
Adres aan de ministerraad
Zeepost voor Oost en West
Unie met Indonesië
WERELDCONGRES VOOR TABAK
MIN. LIEFTINCK UIT V.S. TERUG
/Kreymborg'j.
Waarborg
WAARBORG
Regenjassen
3 bijzonder lage
serieprijzen
99-
P
RAT noch MUIS
DOOR ALEXANDRA ORME
Industrialisatieplannen
in Utrecht
Weg EindhovenAmersf.?
Oud-Provinciaal
Henricus RoinansC.M.t
T abakskoningin
Zwaar dere straf geëist
LIJKWAGEN AAN
GEREDEN
Boete opgelegd
Bertha Hertogh
Beroep bij „Privy
Council"?
Audiënties
(Van onze speciale verslaggever)
HEIMSEN20 September 1951.
De mannen van de 31ste regiments-gevechtsgroep, die na de afmattende ge
vechten rond Dörverden en de vermoeiende terugtocht door Nienburg meenden
eindelijk, rust te zullen krijgen, zijn bedrogen uitgekomen. Eenmaal in de nieuwe
linie ter hoogte van Loccum aangekomen, moesten zij zich onmiddellijk weer in
graven en stellingen bouwen, teneinde zich te kunnen verdedigen tegen verse
Amerikaanse troepen, die als vijand tegen hen waren ingezet. En die Amerika
nen duiken op de meest onverwachte momenten op. Op een gegeven moment
werd het hoofdkwartier van het bataljon Jan Willem Friso door hen verrast en
werden de grenadiers en jagers vanuit het Noorden aangevallen. Al deze ge
vechten werden door beide partijen geleverd ler consolidering van hun posities.
Dapper werd tegenstand geboden, want de Nederlanders hebben thans de op
dracht het gebied, waarin zij stellingen hebben ingenomen, tot de laatste man
te verdedigen en van geen wijken meer te weten. Een Britse divisie zal hen
komen versterken, om tegen Zaterdag een zware aanval op de vijand te lan
ceren en hem met een geweldige stoot terug te drijven. De Nederlanders doen
niets liever. Het is verbazingwekkend hoe zij ondanks alle vermoeienissen van
de afgelopen week in hun aandacht nog niets zijn verslapt. Vooral als het er om
gaat met een gevechtspatrouille erop uit te trekken. Maar oorlog voeren be
tekent voor de soldaten in de meeste gevallen 23 uur wachten en waakzaam zijn
en één uur vechten. Om die 23 uur door te brengen is een zware opgave.
Dat was vannacht vooral voor de
derde compagnie van de grenadiers en
jagers, die hun stellingen moesten bou
wen in moerassige grond en de nacht
onder de blote hemel moesten doorbren
gen, geen pleziertje. De Amerikanen
hadden de verzorgingsafdeling van het
gehele bataljon buitgemaakt. De vracht
auto's met slaapzakken en de tenten van
de mannen werden vastgehouden, zodat
de derde compagnie maar moest zien
hoe 's nachts warm te blijven. De kna
pen zaten midden in de rimboe en er
was in geen velden of wegen een boer
derij te zien. Enigen van hen vonden
wat stro, waarvan zij een bed spreidden
in de mangaten. Maar het merendeel
moest het zonder dat maar doen. Zij
trachtten een vuurtje te stoken, maar
zodra de vaandrig dat zag, sprong hij
er middenin om het uit te trappen. Want
een vuur is nu niet direct de beste
camouflage aan het front. Toen zijn ze
maar gaan rondwandelen om warm te
blijven, want de temperatuur daalde aan
merkelijk tegen het nulpunt. Gisteren
had het de gehele dag geregend, maar
vannacht was de hemel strak en onbe
wolkt. Een koude maan straalde bleek
uit de strakke hemelkoepel en de man
nen die zich verveelden konden milli-
oenen sterren tellen. „Ik geloof dat er
nergens in het manoeuvregebied 's nachts
zo hard gewerkt wordt als bij ons", zegt
een jonge sergeant tegen mij. „Niet om
dat wij zo graag werken, maar omdat
wil niets beters te doen hebben om warm
te blijven". „Wanneer ik die Amerikaan
die mijn slaapzak heeft vastgehouden
te pakken krijg", zo vervolgt hij, „dan
kan hij vast om zijn moeder gaan roepen,
Want dan krijgt hij er van langs zoals
hem nog nooit is overkomen". Dan ver
tellen ze mij dat ze zich volkomen be
wust zijn dat ze lekker zitten te kan
keren, maar dat ze ervan overtuigd zijn
van ellende te zullen sterven wanneer
het kankeren in dienst verboden wordt.
Zij schelden op de veldpost, omdat deze
inderdaad de laatste dagen geen brieven
van thuis heeft bezorgd. Tegelijkertijd
roemen ze het Engelse brood dat ze
krijgen en zijn ze zo vrij te menen dat
het voor het moment belangrijker is een
Nederlandse militairen in gevechtsstelling. Naast hen een
van de Duitsers, die werkzaam zijn in de z.g. ..Arbeitsgrup-
pe", een groep vrijwilligers, die dienst doen als chauffeurs
voor de bezettingstroepen.
goede boterham te eten dan een pak
brieven te krijgen.
Over de sigaretten die ze aan de
cantinewagens kunnen kopen voor
veertig cent per pakjè zijn ze bijzonder
goed 'te spreken.Dagelijks worden de
tien Cadi-wagens, die het front langs
rijden, met 600.000 sigaretten bevoor
raad en dagelijks worden die 600.000
sigaretten aan de man gebracht. .Er
wordt gerookt tegen de klippen op.
Andere groepen hadden meer succes
bij het zoeken van een slaapplaats. Die
werden ingekwartierd bij de boeren,
waar ze hun slaapzak in het stro
konden uitrollen. De Duitsers kwamen
met warme koffie en yielk aandragen.
Zo leven deze jonge soldaten aan het
front in de grote Atlantische legerma-
noeuvres, die deze week hun laatste
stadium zijn ingetreden, Nederland mag
weten, dat er door de vermoeienissen
van de strijd verschillende zwakke
broeders van hun stokje zijn gegaan.
Maar de overigen houden vol op een
wijze die respect afdwingt. Zeven dagen
hebben ze nauwelijks geslapen, maar
wanneer een vaandrig vrijwilligers op
roept voor een gevechtspatrouille, die
onder leiding van luitenant Frieseman
een stunt zal gaan uithalen tegen enkele
Amerikaanse tanks, springen ze allen op
en wil zelfs de hospitaalsoldaat zijn
rodekruisband afdoen om met het ge
weer op de schouder mee te trekken.
Door de vermoeienissen zijn deze ma
noeuvres niet alleen geen spel meer,
maar een voortdurende werkelijkheid,
die door de jongens als zodanig ook
wordt beleefd.
Velen heb ik gevraagd of ze zich
nu ook bewust waren van de dreigende
achtergrond waar
door deze manoeu
vres en de gehele
Europese herbewa
pening noodzakelijk
zijn geworden. In
de uren, wanneer
er geen actie is en
er niet over meis
jes, auto's of films
wordt gesproken,
praten ze daar dik
wijls over. Men kan
van deze knapen
onmogelijk ver-
Wachten dat ze in
zicht hebben in de
grote wereldpoli
tiek. De kranten die
ze krijgen worden
nauwelijks gelezen.
En van het „grote
spel" kan hen alleen
de Koreaanse affai
re interesseren.
Maar zij kennen de
grote lijn en met
Nederlandse critiek
beschouwen zij het
gedruis tussen Oost
en West. Ze weten
niet precies waar ze
aan toe zijn er
zijn er slechts wei
nigen in de wereld
die dat wel weten
maar ze beseffen,
dat er een dreiging
bestaat en dat er
waarden zijn, die
waard zijn dat zij
zich ter verdediging
daarvan voorberei
den.
lil de economische zitting van het
Haagse Gerechtshof concludeerde de
procureur-generaal tot bevestiging van
het vonnis van de tuchtrechter voor de
prijzen te Rotterdam, waarbij de zes
gebroeders L. te Rotterdam en Breda
elk werden veroordeeld tot twee geld
boeten van resp. 250.en 50.be
nevens tot betaling van een aanvul
lend bedrag van 8000.
De tuchtrechter had overtreding van
de Prijsopdrijving- en Hamsterwet en
van het organisatiebesluit Voedselvoor
ziening bewezen geacht. De procureur-
generaal kon meegaan met de motive
ring van de tuchtrechter, welke hij ten
aanzien van de prijzen in een brief had
medegedeeld. Het betrof hier een sui-
kerwerkfabriek der gebroeders L. te
Rotterdam. Zij hebben indertijd geen
prijsvaststelling gevraagd. Ware dit
gedaan, aldus de procureur-generaal,
dan waren er deze moeilijkheden niet
ontstaan.
Er werden in de zitting van het Hof
Oen tweetal accountants als getuigen
gehoord. Volgens deze accountants had
de firma over een bepaalde periode
prijzen mogen berekenen, welke een
overwinst van ruim 350.000 zouden
hebben opgeleverd. Volgens de contro
leur en de mening van de tuchtrechter
zou een ongeoorloofde overwinst ge
maakt zijn van ƒ380.000.
Uitspraak 4 October.
Op grond van de algemene sociaal-
economische ontwikkeling. nadat het
rapport-Van Rhijn over de herziening
van de sociale verzekering werd uitge
bracht, en vanwege de onderscheidene
meningen, welke over het vraagstuk
van de ouderdomsverzekering thans
blijken te bestaan, zou het wenselijk
zijn, de gehele problematiek van de
ouderdomsverzekering aan de Sociaal-
Economische Raad in vrije bestudering
te geven, zonder deze Raad aan advies
over een bepaald project te binden. Dit
is de strekking van een gezamenlijk
adres, dat door de middenstandsbonden
de Kon. Ned. Middenstandsbond, de
Chr. Middenstandsbond, de Ned. Kath.
Middenstandsbond en het Nederlands
Verbond van Middenstandsverenigin
gen, aan de raad van ministers is ge
zonden.
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden: (de data, waar
op de correspondentie uiterlijk ter post
moet zijn bezorgd, staan tussen haakjes
achter de naam van het schip vermeld).
Indonesië m.s. Sibajak (8 October);
Nieuw-Guinea m.s. Blitar (18 Oct.); An
tillen m.s. Willemstad (2 Oct.); Suri
name s.s. Helicon (25 Sept.); Canada
s.s. Veendam (26 Sept.); Australië via
Engeland (22 Sept.).
Van officiële zijde wordt te Den Haag
hét volgende medegedeeld: Na de terug-
komst van prof. Supomo uit San Fran
cisco zijn de door hem met de Neder
landse regering gevoerde besprekingen
hervat. Daarbij heeft de Nederlandse re
gering aan de Indonesische afgevaardig
de medegedeeld, dat aan Nederlandse
■zijde de bereidheid bestaat om, nu In
donesië de wens te kennen heeft gege
ven om de verhouding tussen beide lan
den op een andere basis te stellen dan
op de thans bestaande Unie, een geza
menlijke bestudering jer hand te nemen
van dit vraagstuk.
Daarbij zal onderzocht moeten
worden, of een nieuwe basis gevon
den kan worden, welke voor beide
landen aanvaardbaar is. De vraag,
of de Nederlandse regering bereid
is mede te werken aan de opheffing
van de Unie. kan, aldus heeft de
Nederlandse regering doen weten,
door haar eerst definitief worden
beantwoord, indien het resultaat
van de ter hand te nemen bestude
ring bekend zal zijn.
Nader is voorts van gedachten gewis
seld over de vraag, op welke wijze de
ze studie zal worden geëntameerd. Prof.
Supomo zal thans omtrent een en an
der verslag uitbrengen aan zijn rege
ring. Eerst nadat dit geschied is en het
Nederlandse kabinet zich, na terugkomst
van de thans afwezige ministers, hier
omtrent nader zal hebben beraden, kan
een definitieve regeling van de te vol
gen procedure worden vastgesteld.
Waarschijnlijk zal in November de ge
zamenlijke bespreking een aanvang ne
men.
Prof. Supomo vertrekt na de gehou
den besprekingen heden weer naar In
donesië.
Het nieuwe spoorwegstation van Hengelo, dat in de plaats komt van het tijdens
de oorlog door bommen verwoeste gebouw, is heden door de president-directeur
van de N. S., ir. F. Q. den Hollander, geopend.
Z. K. H. Prins Bernhard heeft in zijn
kwaliteit van ere-voorzitter de vergade
ring van de Raad van Beheer van het
Koninklijk Instituut voor de Tropen
'ijgewoond.
Z. K. H. heeft voorts een bezoek ge
bracht aan de tabakstentoonstelling, die
ter gelegenheid van het Wereldcongres
voor Tabak in hetzelfde instituut wordt
gehouden. De Prins toonde grote belang
stelling voor de vele interessante inzen
dingen en had in het bijzonder aandacht
voor de oude tabakswinkel en de grote
collectie pijpen, tabaksdozen en andere
curiosa.
De internationale tabaksdag, die dooi
de Utrechtse Jaarbeurs werd georgani
seerd en door honderden deelnemers aan
bet Wereldcongres voor Tabak werd be
zocht, heeft belangrijke resultaten ge-
„Een devaluatie van de gulden is by
onze besprekingen zelfs niet ter sprake
gekomen", verklaarde prof. Lieftinck
vanochtend op Schiphol, bij zijn terug
keer uit Washington en Ottawa, waar
liy de jaarvergaderingen van het I.M.F.
en de Wereldbank en de Nato-confe-
rentie heeft bijgewoond.
„Ik heb elke gelegenheid aange
grepen de Amerikaanse autoriteiten
te wijzen op onze precaire financieel-
economische positie, die de laatste tijd
wel een wending ten gunste heeft
genomen, maar uiteraard nog zeer
aantastbaar is", aldus prof. Lieftinck.
Hij zeide, dat Amerikaanse instanties
volkomen op de hoogte zijn van het
Nederlandse standpunt, dat ons land
thans de grens van zijn financieel-
economisch kunnen heeft bereikt.
In Ottawa kwamen in hoofdzaak vier
punten ter sprake, te weten de begro
ting van de gezamenlijke inspanning,
de vraag hoe dit het snelst en meest
efficiënt kan gebeuren, waar de sociaal-
psychologische grenzen liggen, die daar
bij in acht moeten worden genomen en
tenslotte: hoe de last het meest billijk
verdeeld dient te worden. Prof. Lief
tinck verklaarde dat bij de behandeling
van deze vragen belangrijke vorderin
gen werden geconstateerd. De Neder
landse delegatie bracht terzake van dit
complex van problemen in het bijzon
der 3 punten naar voren:
1. De wenselijkheid om aan de At
lantische gemeenschap ook op niet mi
litair terrein een reële inhoud te ge
ven, zowel om een maximale inspan
ning mogelijk te maken, als om aan de
volken der betrokken landen een posi
tief perspectief te kunnen openen.
2. De betekenis van de bijdrage, die
Nederland reeds verleent in het licht
der .omstandigheden, die onze econo
mische en sociale positie bepalen.
3. De noodzakelijkheid om door het
stellen van sobere normen en het voe
ren van een uiterst zuinig beheer met
de beschikbare gelden een maximaal
resultaat te bereiken.
Minister Lieftinck zeide, dat de Ne
derlandse opmerkingen hierover veel
weerklank hebben ontmoet.
Tenslotte zeide de minister het zeer
betreurd te hebben, niet in de gelegen
heid te zijn geweest persoonlijk de be
groting voor 1952 te hebben kunnen
aanbieden.
Advertentie
Populaire uitvoering
25 Zaken in Nederland
(Van onze verslaggever)
De voorzitter van Horecaf, de heer
J. G. Meijer, uit Den Haag, heeft Don
derdag op de ledenvergadering in Rot
terdam, zoals reeds in een deel van
onze edities van gisteren kon worden
gemeld, in zijn openingsrede geruime
tijd stilgestaan bij de sinds enige maan
den geldende nieuwe loonregeling, de
invoering van het bedieningsgeld en
het garantieloon. De omstandigheden
zijn niet erg gunstig geweest voor het
groeiproces van dit nieuwe stelsel, al
dus de heer Meijer. De fooi heeft zich
in de na-oorlogse jaren tot een exces uit
gedijd en bij de kentering van het getij
verscheen de nieuwe regeling voor het
bedieningsgeld.
Advertentie
ontsnapt aan het
onweerstaanbare
DE RUSSEN
VERTALING: FRANS VAN OLDENBURG ERMKE
Uit het jaarverslag 1950 van het Eco
nomische Technologisch Instituut voor
Utrecht blijkt, dat in de gemeente Utrecht
belangrijke plannen tot industrialisatie be
staan, dat in Amersfoort plannen wor
den ontwikkeld tot het stichten van een
assemblagebedrijf voor P.E.N.-automobielen,
dat de mogelijkheid onderzocht wordt van
de aanleg van een weg EindhovenAmers
foort, waardoor ook Rhenen aanzienlijk be
tere verbindingen zou krijgen en dat de
moeilijkheden in Korea er toe geleid hebben,
dat verschillende denkbeelden tot het stich
ten van Nederlands-Amerikaanse bedrij
ven niet tot verdere ontwikkeling kwa
men.
In het algemeen bestaat bij het E T.I. de
verwachting, dat de neiging groeiende is,
bedrijven uit het gebied van Amsterdam en
het Gooi naar het centrum des lands te ver
plaatsen.
In de ouderdom van 81 jaar is te Nij
megen overleden de hoogeerw. heer
Henricus Romans C.M.. destijds Provin
ciaal der Nederlandse Provincie, er,
assistent van de algemene overste der
Lazaristen te Parijs.
„In ieder geval leven de mensen bij
ons beter dan hier," zei hij en daarmee
was de ondervraging afgelopen.
Misschien zijn de lonen in Rusland
werkelijk hoger, maar wat kan men
voor zijn geld krijgen7
De majoor vroeg of er iets van onze
Spullen uit het huis verdwenen was.
„Niets," zeiden we, ofschoon volstrekt
niet bij machte om het te controleren.
„Ziet u," ging de majoor verder „we
vertrekken vandaag. U zult deze middag
weer in uw huis kunnen trekken. Het
spijt me, dat u sinds de twee-en-twin-
tigste onder de grond is moeten blijven,
maar we trekken er nu uit en u kunt
terugkeren in uw huis en er onge
stoord wonen." We dankten hem. wens
ten hun een spoedige overwinning toe
en namen afscheid.
De Hongaren waren uiterst opgewon
den, toen ze het nieuws hoorden. De da
mes vooral konden nauwelijks hun ver
rukking bedwingen bij het vooruitzicht,
weer ip behoorlijke bedden te slapen en
zich weer te kunnen wassen en zich te
kunnen uitkleden voor het slapen gaan.
We begonnen uit te maken, welke ka
mer elk van ons hebben zou. terwijl we
koortsachtig onze bezittingen bijeen
raapten en koffers pakten. Een uur la
ter ging ik weer eens naar het huis kij
ken. Het scheen leeg, maar bij de voor
deur stond een kleine Duitse auto. Toen
kwam plotseling de kolonel met zijn
donkere bril naar buiten, die als laatste
vertrok, en we wisselden, staande op
het terras, enkele woorden. Voor hem
was ik een exotische figuur, die hij niet
goed thuis wist te brengen. Eindelijk
ging ook hij en was het huis leeg.
De oorlog was voorbij.
Marietta en Dolly liepen vlug door
alle kamers en wrongen hun handen.
Al die vuiligheid en rommel kon niet
in één dag opgeruimd zijn, was hun con
clusie. Du? vergenoegden we ons er mee
met de ramen wagenwijd open te zetten.
De volgende morgen zouden we een
paar vrouwen uit het dorp laten ko
men om te schrobben.
Nu de Russen weg waren, stroomden
we allen de schuilkelder uit als bijen
uit hun korf, als het lente wordt, en
slenterden in de tuin rond, de talrijke
gaten vermijdend, door de Russen ach
tergelaten, want de tuin had verschil
lende honderden mannen tot latrine ge
diend. De heining om de tuin was op
verschillende plaatsen neergehaald, en
vrachtwagens en tanks waren door de
heggen gereden. De „lijken" van veel
vah die voertuigen lagen van hun wielen
ontdaan, op hun rug als evenzovele
dode dieren. Dit was de eerste keer dat
we vrij in de tuin durfden rondlopen, en
hef gaf het gevoel, alsof de oorlog voor
bij was, na slechts enkele dagen ge
duurd te hebben, als de een of andere
vreemde, onverwachte droom. Dat zon
derlinge leger was over ons gekomen
als een sprinkhanenzwerm; we hadden
er vriendschap mee gesloten, en nu wa
ren ze voor altijd uit het gezicht ver-
dwenen. Ja, net als een droom. We wre-
ven ons de ogen uit. Een vloed was ko
men opzetten en was weer verdwenen,
en opnieuw zouden we terugkeren tot
ons oude, saaie leventje. Ik had die da-
gen in een zo grote spanning geleefd,
dat ik mijn moeheid helemaal niet voel
de. Maar ik was wel degelijk uitgeput,
want ik had de halve dag in de bedomp
te, schemerige kelder doorgebracht, had
's nachts nauwelijks geslapen op mijn
nauwe plaats tussen twee strozakken in,
en ik had iedere dag zoveel gedronken,
dat ik nauwelijks een ogenblik behoor
lijk nuchter was, en ik had onophoude
lijk gepraat, gepraat, gepraat.
Dus zo was het om achter het Russi
sche front te zijn! We waren werkelijk
heel gelukkig geweest, dat het niet tot
eigenlijke gevechten gekomen was, en
dat ons niets was overkomen.
We dineerden in de keuken, heel Iaat,
maar heel opgewekt. Zelfs Lina straal
de en werd langzamerhand weer zich
zelf.
Die avond gingen Jack en ik een
wandeling maken in de vrieskoude bui
tenlucht. Op het erf onder een kastan
jeboom kwamen we de laatste van de
Russen tegen: Aram. Hij was een Ar
meen. Zoals gewoonlijk moesten we
eindeloze vragen betreffende onszelf
beantwoorden: onze namen, hoe oud we
waren, hoe we hier kwamen, en alles
wat er in ons leven was voorgevallen.
De chauffeur Aram voelde zich ver
plicht om openhartigheid met openhar
tigheid te vergelden. Hoewel Aram uit
Aimenie kwam en niet van de Oekraïne
(eindelijk iemand, die niet uit de
Oekraine kwam!), was zijn levensver
haal precies als de rest: zijn hele fami
lie uitgemoord, hun huis platgebrand,
hun vee weggedreven, en hij alleen,
een klein kind, had het er levend af
gebracht. gered door de komst van
enige kozakken. Er was echter een wel
kome variatie: dit alles was door de
Turken gedaan, en niet door de Duit
sers! O, die Russen! Ik leerde hen voor
het*eerst kennen, toen ik een kind was.
Toen waren het Witrussische emigran
ten. en nu waren het mannen van het
Rode Leger. Ondanks de tussenliggen
de twintig jaar, ondanks het feit, dat
hele werelden ineengestort en verdwe
nen zijn, blijken de verhalen van de
Russen volstrekt niet veranderd. Hoog
stens verschillen ze in een of twee détails.
Iedere Rus heeft altijd zijn hele familie
zien uitmoorden en is zelf slechts op
het laatste ogenblik door een wonder
gered en met niets anders dan de kle
ren, die hij aan het lijf had. In die voor
bije dagen was iedere Rus öf 'n vorst óf
een graaf; vandaag de dag een ingeni
eur of een fabrieksdirecteur of een pro
fessor. In Rusland, het land van boeren
en arbeiders, schijnt geen enkele boer
of arbeider te zijn. Van al die honder
den Russen, die ik in die maanden van
de Russische bezetting zou leren kennen
ontmoette ik slechts een of twee chauf
feurs of mecaniciens en geen enkele
boer. Het koren schijnt in Rusland uit
zichzelf te groeien en de fabrieken
schijnen te draaien zonder werklui,
want er zijn slechts directeuren. Het
Rusland uit de Czarentijd bestond uit
louter graven en prinsen, die hun tijd
agn h"t hof doorbrachten, en toch was
het land er nog en dat scheen het re
delijk goed te stellen. De enige ver
klaring is. dat de Russen eeuwen gele
den het geheim ontdekten om het zon
der de lagere standen te doen.
CWordt vervolgd).
Was deze een jaar later gekomen, dan
zou het haar hoogstwaarschijnlijk veel
gemakkelijker zijn gevallen, het pleit te
winnen Immers, de fooi zou zich in
middels op een meer normaal peil heb
ben gestabiliseerd, overeenkomstig de
bestedingsmogelijkheid van het publiek.
Het garantieloon, verbonden met het
bedieningsgeld. zou dan ongetwijfeld
ook een groter aantrekkelijkheid heb
ben bezeten.
In de practijk zal rekening gehouden
moeten worden met de schakering in
de bedrijfstypen en met verschil in be
drijven in de grote steden en in de pro
vincie. Het systeem van het bedienings
geld als geheel zal echter gehandhaafd
blijven. Op de bestuursvergadering is
besloten, dat binnenkort in alle Horecaf-
zaken in Nederland bonnen zullen wor
den ingevoerd, flic aangeven wat de
consument inclusief bedieningsgeld heeft
te betalen.
De voorzitter heeft vervolgens hei
prijspeil aan een beschouwing onder
worpen De hotellerie staat voor het
dilemma van snel rijzende kosten ener
zijds en anderzijds een gelimiteerde
mogelijkheid om die stijging in de prij
zen te volgen. De algemene ervaring is,
dat het bezoek vermindert en de ver
teringen per hoofd lager worden. Te
genover dit verschijnsel staat een kos-
tencurve. die voortdurend stijgt. Reeds
nu is het prijspeil in de Horecaf zo,
dat het als concurrentiefactor op de
internationale markt sterk aan vermo
gen heeft ingeboet. De aantrekkings
kracht gaat verloren naarmate andere
landen er in slagen het prijspeil in de
hotellerie te drukken en nieuwe toeris
tische landen opstaan, die hun plaats
als „goedkoopte-eiland" innemen. Het
prijspeil kan niet verder omhoog.
De heer Meijer sprak tenslotte over
de P.B O. Als de Horecaf zou nalaten
een P.B.O. voor haar bedrijf te vormen,
zou zij haar bedrijfstak prijsgeven en
het zou hoogstwaarschijnlijk de mid
denstandsgroepering zijn. die haar op
slokte. De Horecaf zou dan als zelf
standige groep ophouden te bestaan.
Vandaar dat de Horecaf tot de eerste
bedrijfstakken behoort, die zich een
P.B.O.-kleed gaat aanmeten
bracht, naar men ons van de zijde der
Jaarbeurs mededeelt.
Naar uit betrouwbare bron wordt ver
nomen, zijn door de buitenlandse gasten
tal van orders geplaatst, terwijl voorts
vele contacten zijn gelegd, die in de toe
komst tot orders zullen leiden. Deze
orders hebben in hoofdzaak betrekking
op machines voor de tabakverwer
kende industrie. Orders voor machines
werden ontvangen uit België, Duitsland,
Zwitserland, Brazilië, Noord-Afrika,
Denemarken en Noorwegen.
Het internationaal Tabakscongres mis
te iets, dat gisteren gelukkig is aange
vuld, n.l. een tabakskoningin. Nu de da
mes tot de beste klanten van de sigaret-
tenwinkelicrs behoren mag zo'n konin
gin natuurlijk niet ontbreken.
Een Hollands spreekwoord beweert:
wat men van verre haalt is het lekkerst.
Welnu, de koningin kwam van verre,
helemaal van Sheffield in Conecticut,
Verenigde Staten van Noord-Amerika.
Ze bracht vanmorgen burgemeester
d'Ailly ten Stadhuize een bezoek en als
„ambassatrice van vriendschap en
goodwill", zoals in de haar begeleiden
de brief stond, bood ze de burgemees
ter een luxe doos sigaren aan. De bur
gemeester liet zich niet in edelmoedig
heid overtroffen en zorgde voor een echt
Hollands bloemstuk.
Intussen heeft de burgemeester nog
meer bezoek ontvangen en wel van
twintig ingenieurs uit Argentinië. Onder
hen waren drie vrouwelijke. En ook
was onder hen een ingenieur, die de
zuiver Hollandse naam van ..De Haan"
draagt en Hollands sprak omdat hij van
Nederlandse afkomst is.
De stroom van buitenlandse bezoekers
zet zich voort. Zaterdagmorgen zullen
Duitse politici en journalisten ten stad
huize worden ontvangen, die thans een
cursus volgen aan de volkshogeschool te
Rockanje
Een 30-jarige textielfabrikant stond
te Am-sterdam in hoger beroep voor het
Gerechtshof. Hij had clandestien mor
phine verkocht en was deswege door de
politierechter tot f 300 boete en tien da
gen voorwaardelijk met drie jaar proef
tijd veroordeeld. De Procureur-Gene
raal vond de straf veel te licht en eiste
een maand gevangenisstraf onvoorwaar
delijk. Uitspraak 4 October.
De textielfabrikant verdedigde zich
met de opmerking dat hij van enige
personen, die in Duitse dienst waren
geweest tijdens de oorlog een koffer had
bewaard, waarin morphine was opge
borgen. Nadat hij na de oorlog enige tijd
geïnterneerd was geweest was hij met
een relatie in aanraking gekomen, die
toevallig juist over de verkoop van
morphine had gelezen. Verdachte zat
om geld verlegen en heeft toen de to
taal 350 gram morphine uit de koffer
gehaald, die nog steeds bij hem stond,
en voor f 800 verkocht. jï
De president wees op het grote ge
vaar dat aan de verkoop van morphine
is verbonden. In het buitenland heeft
het tot grote excessen aanleiding gege
ven, o.a. onder jonge mensen. Er moet
paal en perk gesteld worden want ook
in Nederland neemt de verkoop toe.
Tot f 150 boete was door de Amster
damse kantonrechter veroordeeld de 46-
jarige bedrijfsleider F. K. uit Eindho
ven, die enige maanden geleden op de
Weesperzijde te Amsterdam ter hoogte
van de Kruislaan met zijn auto tegen
de lijkwagen van een begrafenisstoet is
opgereden en daarbij de lijkwagen
heeft beschadigd, zodat deze niet verder
kon rijden.
Bovendien raakte de kist met het
stoffelijk overschot geklemd in de be
kleding van de wagen. De volgwagens
moesten zonder lijkwagen doorrijden
naar het kerkhof. Op een inderhaast
ontboden andere lijkwagen werd later
het stoffelijk overschot naar zijn laatste
rustplaats vervoerd.
De Amsterdamse rechtbank, die deze
zaak veertien dagen geleden in hoger
beroep kreeg te behandelen, heeft het
vonnis gistermorgen conform de eis van
de Officier van Justitie bevestigd. Bij
de behandeling merkte de president
twee weken geleden op: ..Het is ontstel
lend,, dat door gebrek aan eerbied de
mensen in het huidige Amsterdamse
verkeer zelfs op hun laatste rit nog
geen rust hebben".
De personeelsdiensten van de Staats
mijnen en van de particuliere mijnen in
Limburg maken zich ernstig bezorgd
over de vlucht van ondergrondse mijn
werkers naar de kolenbekkens van het
land van Luik. Sinds ongeveer drie
jaar werven de Belgische mijnen regel
matig mijnwerkers in Nederland. De
eerste acties leverden de Belgische mij
nen ongeveer 500 man personeel op. Op
het ogenblik is er echter een nieuwe
giote wervingscampagne van de Bel
gische mijnen op toeren gekomen ten
gevolge waarvan reeds meer dan 100
arbeiders van de Limburgse mijnen naar
het Belgische industrie-gebied zijn over
gegaan.
De gevolgen van de werving door de
Belgische mijnen zuilen zijn, dat het
toch reeds onderbezette kolenfront nog
zwakker bezet wordt en dat het tekort
aan ondergrondse mijnwerkers steeds
nijpender gevoeld zal worden. De Staats
mijnen trachten de arbeidsvlucht naar
België tegen te gaan door de arbeiders,
die in woningen van de mijnen wonen
en die in België gaan werken, de huur
van deze mijnwoningen op te zeggen,
omdat de mijnwoningen bestemd zijn
voor het eigen personeel.
In de Limburgse mijnstreek is voorts
een Deense firma bezig arbeiders te
werven voor werk in de mijnen op
Groenland. De details van het contract
zijn zeer nauwkeurig duur van de ar
beidsovereenkomst acht maanden, loon
f 1000 per maand, eerste kleding vrij,
vertrek per 1 October.
Een vooraanstaand advocaat uit Paki
stan. Syed Ahmed Rafique, heeft aan
Reuter medegedeeld, dat waarschijnlijk
de volgende maand bij de Privy Coun
cil" een beroep zou worden ingesteld
tegen de uitspraak van het Hoogge
rechtshof te Singapore, waarbij Bertha
Hertogh aan haar ouders werd toege
wezen.
De Aartsbisschop-Coadjutor, Z.H. Exc.
Mgr. dr. B. J. Alfrmk, zal in de komende
week alleen Maandag audiëntie verlenen.
Z. H, Exc. de Bisschop van Haarlem
zal Dinsdag 25 en Woensdag 26 Septem
ber a.s. geen audiëntie verlenen.
