Van bovengrondse draad tot
het vernuftige TOR-systeem
DE RIJN gaat
RAI-s:ebouw
•gebi
in Mei in
stromen
-Erie de Noorman: DE PR VS DEP WRAKE
i
DEBARKATIE VAN DE
KOREA-vri j willigers
inMota
jor>ge"_SJ_
Mmema
75
N
Nederlands ingenieur bracht
de wereld in verbasin
Geëerd met het Kruis voor Recht
en Vrijheid
voor o»**/
Honderd jaar geleden het eerste telegram
Nog niet tevreden
Feest op het IJ en
in de grachten
Twee zwakke
punten in „Cirrus"
Bent U modieus gekleed?
Orders zijn orders
Voortbestaan Ned.
Opera noodzakelijk
Opening AmsterdamRijnkanaal
Gen. Norstad overigens
vol lof
De mode is grillig
PEEK CLOPPENBURG
DINSDAG 2 OCTOBER 1951
PAGINA 3
O
Zaak ThiessenWesterling
Wie bij iedere hap eten
*1 bij voorbaat
flat zanrbranden op do
maag voelt
Maar niemand is
graag ouderwets
DOOR ALEXANDRA ORME
Sportieve Plusfour
Costuums
in wollen tweed-stoffen,
moderne kleuren en des
sins, leeftijd 7 jaar
Wollen Jongenssportkousen 25
in unikleuren, leeftijd 4 jaar, per paar 1»
Alle artikelen met kleine stijging per maat
Voor de huisvrouw
Voorlichting via de
radio
Oordeel van music*
Sluiting van Velasquez-
filiaalfabriek
Luchtpost voor N.-Guinea
In 1852 werd niet alleen de eerste postzegel in Nederland gebruikt, bovendien
werd in dat jaar het eerste telegram in openbaar verkeer verzonden. 1952 zal
dus zonder twijfel voor de P.T.T. een belangrijk jubeljaar worden. Het is vooral
het jubileum van het telegram, dat onze nieuwsgierigheid prikkelde en om deze
nieuwsgierigheid te bevredigen, zijn wjj een praatje over „het telegramgaan
maken met de heer W. Dirksen, die Z?.terdag als directeur van het Rijkstele-
graafkantoor te Amsterdam afscheid nam- De heer Dirksen, die bijna een halve
eeuw tussen de telegrammen zat, heeft overal de geweldige ontwikkeling van
de techniek in de laatste jaren van nabjj meegemaakt en is dus in alle opzichten
een deskundige te noemen.
bandschrijver) en de telex (de blad
schrijver!
Honderd jaar geleden zond men de
telegrammen via een draad, die boven
de grond lag of van paal tot paal ging.
Dat was nog de goede oude tijd, toen
een kwajongen de isoleerpotjes met ste
nen kapot kon gooien en daarmede het
telegramverkeer in de war kon schop
pen.
Deze draadverbindingen zijn er niet
meer. Een enkele particuliere telefoon
verbinding op het platteland gaat nog
per draad, voor de rest is de PTT geheel
overgestapt op de ondergrondse kabel.
In 1923 deed de radio in het telegram
verkeer haar intrede. En alle kinder
ziekten van de draad en van de kabel
moesten worden doorlopen tot ook dit
hulpmiddel kortgeleden bijna volmaakt
werd. Een Nederlands ingenieur, dr. H.
C. A. van Duuren, hoofdingenieur van de
PTT, combineerde telex en radio in een
door hem gevonden apparaat, dat de
naam TOR (telegraaph on radio) draagt
en waarmede hij het zij in alle be
scheidenheid gezegd de gehele wereld
in verbazing bracht. In het kleine Hol
land, dat vijf jaar lang van de rest van
de wereld afgesloten was geweest en dus
De eer het eerste telegram in Neder
land te hebben verzonden komt toe. niet
aan de PTT, maar aan de Spoorwegen,
teen nog een particulier bedrijf. Maar de
PTT was er snel bij. Korte tijd hebben
PTT en Spoorwegen samengewerkt.
„Tante Pos" maakte namelijk in som
mige streken van ons land wel gebruik
van de draden van de Spoorwegen, maar
dat was slechts van korte duur en om
streeks 1860 was ons land bespannen met
een groot aantal, toen nog heel dikke
koperdraden, waarlangs met 'oehulp van
primitieve in onze moderne ogen al
thans morsetoestellen de telegrammen
heen en weer schoten. Na het morsetoe
stel, dat vandaag aan de dag nog wel
wordt gebruikt, kwam het Hughes-toe-
stel, dat een soort piano was met witte
en zwarte toetsen. De bediening eiste
veel routine. Het voordeel was de be
langrijke opvoering der snelheid. Tot
voor kort is het Hughes-toestel, in ver
beterde v.orm althans, gehandhaafd,
maar het is sedert de laatste oorlog vol
komen verdrongen door de teletype (de
(Van onze speciale verslaggever)
De opening van het AmsterdamRijn
kanaal in Mei 1952 zal in Amsterdam
velerlei wü^e worden gevierd. Men is
re*ds druk doende met de voorbereiding
J** een grootse Rijnvaart-show in het
waarvan flft ïiitvnerini
i i
handi
gebouw, waarvan de uitvoering in
eh is gelegd van Carel Briels, die
°or deze gelegenheid enige maanden
jangs do echte Rijn zal gaan om
aar daarna in verkleinde vorm te ex
poseren in het RAI-gebouw. Er zal een
heuse waterstroom in de RAI komen,
„Twee zwakke punten heb ik alge
meen gesproken in Cirrus kunnen
ontdekken: ten eerste de samenwerking
tussen de militaire verbindingsdiensten
en de overige perfect werkende lande
lijke PTT-organisaties en ten tweede de
tactische verkenning, welke ernstig werd
gehandicapt door het feit, dat de vlieg
velden hiervoor vaak te ver (50 a 60 mijl)
Van het te verkennen onderwerp af
lagen. Dit laatste gaf soms een groot
tijdverlies". Dat vertelde ons Maandag
in zijn historisch kasteel-hoofdkwartier
te Fontainebleau de commandant van de
luchtmachten in de centrale zone van
West-Europa, luit.-gen. Lauris Norstad.
Generaal Norstad, een prettige open
officier van iets over de veertig, die
Voor het gemak op de grond was gaan
zitten achter de microfoon in de grote
conierentiezMi van het kasteel, sprak
y °ver de samenwerking tussen het
luc machtpersoneel van ac'ht deel
nemende landen. Ook de prestaties van
de afzonderlijke luchtmachten waren
?aer ëoedeen feit, dat, volgens generaal
Norstad, uiteraard voor een groot deel
berustte op <je onderlinge geest van
sportieve wedijver.
Handig ontweek generaal Norstad de
vragen, welke van alle kanten tijdens
deze persconferentie werden gesteld
over de verhouding in omvang en kwa
liteit tussen de Atlantische en de Rus
sische luchtmacht en over het ontbreken
op het appèl van Cirrus van enkele
prominente nieuwe straalvliegtuigen.
„Er is veel veranderd sinds de oefening
Ombrella in de afgelopen lente. Wij heb
ben de beschikking over meer en betere
vliegvelden waarvan ik er 21 bezocht
en hoewel de verdediging daarvan
hog niet perfect is, gaat ook dat al
beter", aldus de Amerikaanse generaal.
Tenslotte vernamen wij, dat tijdens de
driedaagse oefening Cirrus vier vlieg
tuigen zijn verongelukt. Dodelijke onge
vallen kwamen daarbij echter niet voor.
De uitspraak in de zaak van de heer
Thiessen tegen de ex-kapitein Wester
ing, (Thiessen had Westerling aange
klaagd wegens aantasting van zijn goede
naam) is door de president van de Haag
se rechtbank wederom uitgesteld, thans
vt>or een termijn van vier weken.
Advertentie
moet nodig Rennies nemen. Digestif
Rennie pastilles blussen brandend
•maagzuur binnen enkele minuten. Van
daar, dat gij, met een paar Rennies op
zak, eigenlijk overal altijd alles eten
kunt. Waar U lust in hebt en de om
standigheden bieden. Rennies kunt U
zonder bezwaar, onopgemerkt, overal
innemen, want 'water of iets anders
komt er niet aan te pas. Simpelweg
Uw Rennies laten smelten op de tong
r~ dat is alles. En Rennies zijn nog
lekker ook
waarlangs de verschillende stadjes langs
de Rijn zullen verrijzen met leder hun
kenmerkende bijzonderheid, hun couleur
locale. Zowel Nederlandse als Duitse en
Zwitserse steden, van Amsterdam tot
Bazel treft men er dus aan. Een spoortje
voert de bezoekers door de bergen, wel
ke zich aan weerszijden verheffen. De
stroom zelve zal, naar men mag aanne
men, zeer goed bevaarbaar zijn, waarbij
de stadjes als evenzovele aanlegplaatsen
fungeren. Vertegenwoordigers der Rijn
steden treft men, als waren zij burge-
meesteren in ieder stadje, aan.
Deze Rijnvaartshow is wel het meest
spectaculaire onderdeel van het uitge
breide programma der feestelijkheden.
Reeds eerder had men getracht eei*
groots schouwspel op te zetten, waarbij
een zeeslag bij fort Pampus de hoofd
schotel vormde. Dit plan kon niet door
gaan wegens de enorme kosten, die in
hoofdzaak door de bedrijven gedragen
moeten worden, die immers het meest
gebaat zijn bij een goede verbinding
van Amsterdam met zijn achterland
via de Rijn.
Toch heeft men de gedachte aan
feestelijkheden op het IJ niet laten
varen- Ze zullen nu vermoedelijk be
staan uit balletten op het water.
Illuminatie van de grachten, een spe
ciale revue en diverse attracties voor
de jeugd worden eveneens overwo
gen.
Veel hangt af van de medewerking
van het Amsterdamse gemeentebestuur
en de fondsen, die men kan fourneren
De viering is groots opgezet. Het belang
van de Amsterdamse haven wordt er
nog eens nadrukkelijk mee onder de
aandacht gebracht.
een belangrijke technische achterstand
had, vond iemand iets uit, waarnaar de
radio-experts in tal van landen geduren
de dc oorlog koortsachtig, maar zonder
succes, hadden gezocht.
Het onoverwonnen probleem van de
radioverbinding is nog altijd, dat de at-
mospherischc invloeden de veiligheid
van het verkeer aantasten. Een simpele
.fading" kan een punt-punt-streep als
een punt-streep doen ontvangen en ge
beurt dat in code-telegrammen, dan ont
staan fouten, die niet te echterhalen zijn.
Bij het TOR-systeem. dat volautoma-
tisch is op het verzendkantoor tikt
iemand het telegram op een telexma
chine en het wordt op eenzelfde machine
ontvangen wordt de goede ontvangst
automatisch gecorrigeerd.
Nederland is op het ogenblik nog
het enige land, dat TOR-instailaties
maakt. Er ziin thans verbindingen
met Stockholm, Bern, Paramaribo en
New York, terwijl een verbinding
met Willemstad op Curagao binnen
kort tot stand zal komen.
De vinding van het TOR-systeem heeft
het internationaal telegramverkeer bui
tengewoon versneld en verbeterd en wat
belangrijk is, het mogelijk gemaakt, dat
ook de overzeese telexverbindingen in
handen van het publiek kunnen worden
gesteld, zodat men zijn eigen telegram
men zelf rechtstreeks - zij het via de
verbindingen van de Rijkstelegraaf en
Radio Kootwijk kan verzenden, het
geen ook een belangrijke tijdsbesparing
betekent.
Maar nog is men niet tevreden. De
ontwikkeling van de beeldtelegrafie
heeft het denkbeeld gebracht het tele
gram als één geheel over te doen seinen.
Men zou kunnen zeggen als een foto. Dit
systeem heet Telefax en belooft een
maal tot in de perfectie uitgewerkt,
maar dat zal nog wel even duren op
nieuw een besparing van arbeid en tijd
op te leveren.
Het binnenlands verkeer is, zoals wij
reeds zeiden, hoofdzakelijk gebaseerd op
de teletype. Daarvoor zijn op het ogen
blik 47 'kantoren ingericht het zullen
er in de toekomst 59 worden die on
derling telegrafisch met elkaar in ver
binding kunnen komen en elkaar dan
via de teletype de telegrammen kunnen
doorgeven. Van deze kantoren gaan de
telegrammen dan weer per telefoon naar
de kleinere kantoren door.
„Belangrijk, zelfs hoogst belangrijk,
bij de huidige stand van zaken met alle
moderne en ge-automatiseerde appara
ten is de technische afdeling" zo ne-
sloot de heer Dirksen het gesprek. „Dat
is de afdeling, die moet zorgen, dat de
machine blijft lopen. Maar nog belang
rijker is de goede harmonie en de team
geest. Waren die er niet geweest, dan
zou ondanks de mooiste apparaten het
onmogelijk zijn geweest in de korte pe
riode na de oorlog de telegraafdienst, die
in 1945 volkomen tegen de grond lag als
gevolg van de roof van mensen en ma
chines door de Duitsers, op te bouwen
en te maken tot een der voortreffelijkste
telegraafdiensten ter wereld."
81. De trawanten van Hovin kijken wantrouwend op, als de Schemer van het
Woud binnentreedt
„Geen toverkunsten, oude!" komt de stem van een van de kerels.
Zc slaat er geen acht op. Meedogenloos hard is het gelaat van de reus voor liaar -
en die wrede trekken roepen ineens een vage vrees in haar wakker. Gevaar! weet
ze. Zijn herstel duurt zéker geen week meerZó erg is het met die geweldenaar
niet gesteld! Maar dan loopt alles verkeerd, zij moet hier nog zoveel doen en koning
Langha kan er nog niet zijn
„Haal kokend water, jongmens!" snauwt het oudje tegen een baardige krijgsknecht.
Ze zoekt in haar tas om de onzekerheid te perbergen die over haar is gekomen
„Uw heer wordt er niet beter van, als ge hem allemaal staat aan te gapen!"
De man verwijdert zich schoorvoetend en de heelmeester maakt van de gelegen
heid gebruik om opgelucht het vertrek uit te sluipen.
Niet voor niets maakt de Schemer van het Woud zich ongerust. Reeds de volgende
morgen begint Hovin zich te bewegen en de oude vrouw staat onmiddellijk bij
het bed.
De reus is weer geheel bij zijn bewustzijn!
„Wie zijt gij. ouwe vogelverschrikster?" bromt hij kwaadaardig, waar zijn die
kerels allemaal
„Hier, heer Hovin!" antwoordt de juist binnentredende onderbevelhebber.
„Spreek op!" snauwt de reus, „wat is er gebeurdWaar is Winonah? En die
jon gen? Wie is die treurige naast mijn bed?"
„Die oude heeft uw. wonden verzorgd!" legt de man uit. „Gij waart gewond en
niet zo'n beetje!"
Ongeduldig grijpt Hovin naar zijn pijnlijke hoofd.
„Winonah, die jongen, wel, waar zijn ze?"
De krijger grijnst veelbetekenend. „Allebei hier! In onze macht!"
„Dat mag ik horen!" gromt Hovin.
Hij lacht en de Schemer van het Woud voelt zich plotseling koud worden. Zeven
dagen, gaat het door haar heen, zeven dagen voor koning Langha er kan zijn om
in te grijpen... Alles loopt verkeerd... Zij moet iets doen... Maar wat Zij
ziet dat de geweldenaar zich opricht en een been buiten het bed steekt. Ingrijpen
moet ze
Zoals we reeds in het kort meldden zijn Maandag ruim 860 Korea-vrijwil
ligers, w.o. 405 Nederlanders, 422 Belgen, 30 Luxemburgers en 6 Fransen,
aan de Loydkade te Rotterdam gedebarkeerd. Het is een blij en opgewekt
weerzien geworden. Zo op liet eerste gezicht was aan deze jongens
niet te zien wat zij in het afgelopen jaar hebben meegemaakt. De vaste
vaderlandse bodem onder hun soldatenschoenen te voelen beheerste hen
kennelijk geheel. De Kon. Mil. Kapel onder leiding van kapitein Rocus van
Yperen zorgde voor vrolijke marsen; er werden verversingen en sigaretten
rondgedeeld en zo was het wachten op de officiële ontvangst.
Om precies tien uur arriveerde Prins
Bernhard. Na hem kwamen de minister
van Oorlog, ir. Staf, de voorzitters van
de Eerste en Tweede Kamer, mr. Jonk
man en mr. Kortenhorst, lt.-gen. Hassel.
man, chef van de Gen. Staf, en gen.
Kruis. Verder waren in de Holland-
loods aanwezig de Franse ambassadeur,
de heer Gamier, de Franse militaire at
taché, dc hoofdlegeraalmoezenier mgr.
H. J. J. M. v. Straelen, en gen. Buurman
van Vreeden.
Prins Bernhard zei in zijn toespraak,
dat bet Nederlandse detachement voor
de gehele wereld bewezen heeft, dat de
Nederlandse soldaat tot de besten be
hoort. „Het Nederlandse volk", aldus
Prins Bernhard, „is trots op U omdat
gÜ het aanzien van Nederland in de
Advertentie
Hoe staat het met de rokken? Wor
den ze korter of langer gedragen dit
seizoen?
U behoeft zich hier geen zorgen over
te maken. Ze zijn inderdaad iets lan
ger, maar het is een kwestie van een
of twee centimeter. Een verstandige
vrouw kiest daarom de gulden midden
weg ongeveer vierendertig centi
meter van de grond en op die ma
nier heeft zij het langste profijt van
haar kleding.
Maar als U dan toch prjjs stelt op
langere draagbaarheid van Uw garde
robe. neem dan ook de uiterste voor
zichtigheid met wassen in acht. U
draagt in de herfst en in de winter im
mers veel wol en daarom is het goed
te weten, dat wol voortaan zonder ge
vaar voor vervilten of krimpen, ge-
wnsspn kan worden in het alkalivrije
Castella Wolwas met Kleur Actief. Ook
de baby- en kinderkleertjes, die altijd
een extra sopje nodig hebben, blijven,
dank zij dit prachtige nieuwe wasmid
del, dat geen schadelijke bestanddelen
bevat als nieuw. Bovendien vooikomt
het Kleur Actief het vaal worden van
de tinten. Het spreekt daarom vanzelf,
dat wollen en ook zijden kleding
stukken nu voortaan minstens vier
maal zo lang meegaan.
Castella Wolwas met Kleur Actief is
in een rose pak in de handel en is sa
men met Castella met Actief Wit
(blauw pak), dat voor de gezinswas
gebruikt wordt, een onontbeerlijke
factor tot het welslagen Van Uw was
dag.
DE RUSSEN
VERTALING! FRANS VAN OLDENBURG ERMKE 1—
We volgden hem naar een donker ver
trek, waar een kleine ijzeren kachel met
een soort van blikken vergiet als deksel
rookwolken uitblies. Je zag bijna niets
door de rook en we hadden het gevoel,
als waren we in een schoorsteen geval
len. De halve kamer werd in beslag ge
nomen door britsen, geïmproviseerd uit
een ladenkast die op haar rug lag, en
vandaar weerklonk veeltonig gesnork.
Een petroleumlamp, zoals gebruikelijk
zonder lampeglas, stond te roeten op een
tafel, waar omheen enige soldaten en
een officier zaten.
Toen de koetsier wegging en ons al
leen liet, werden we onthaald op vijan
delijke blikken en stilzwijgen. Plotseling
zei iemand in die stilte: „We hebben een
paar Duitse spionnen gesnapt". Onmid
dellijk werd ik actief met mijn „aai-
poesje-aai"-systeem en begon opgewekt
onze eigen versie ten beste te geven van
hoe we hier waren gekomen, terwijl ik
in stilte bad. dat onze koetsier toch
mocht wegblijven, want anders zouden
we door de mand vallen. Ik vertelde hun
dan, hoe we hierheen gebracht waren
met het uitsluitende doel om de kolonel
te ontmoeten, want we hadden hem be
langrijke inlichtingen te geven; hoe aar
dig en vriendelijk de Russen voor ons
waren; hoe uitstekend ze ons te eten
gaven, en bovendien nog twee pakjes
sigaretten per dag, en natuurlijk het
allerbeste onderdak. Hier aan het front
was het natuurlijk anders. We waren
enkel gekomen om ons te warmen, want
zo dadelijk zou de kolonel ons laten
roepen. Dit verbeterde de atmosfeer
enigszins, en als een gunstbewijs kreeg
Jumbo wat oude illustraties om in te
kijken. Ik werd een of twee keer in de
rede gevallen en kreeg toen te horen,
dat ik loog en dat ik een spionne was,
maar geleidelijk aan nam het gesprek
de vertrouwelijke toon van werkelijke
vriendschap aan.
„Zeg, luister eens, jij! Hoe noem je de
geneesmiddelen voor syphilis in dit
land?"
Ik keek de kapitein verbaasd aan.
„Voor syphilis?"
„En?" zei de officier ongeduldig.
„Weet je niet, wat syphilis is? Heb je
het nooit gehad?" En hij werd iets uit
voeriger over die ziekte.
Dit was een onderwerp, dat heel wat
tijd vroeg, en het gesprek groeide uit
tot een discussie over wat het beste mid
del was. Algemeen werd wodka als zo
danig beschouwd, sterke wodka, want
die verbrandt het bloed. Alle soldaten
namen deel aan de discussie, en toen de
koetsier een uur later terugkwam, was
de atmosfeer in dat moordenaarshol zo
goed als maar enigszins kon. Het „aai-
poes-aai"-systeem had geholpen.
De koetsier verklaarde, dat hü iemand
gevonden had, die er volkomen zeker
van was, dat het hoofdkwartier toch in
het dorp moest zijn. De soldaten gaven
hem raad, hoe hij zijn onderzoek ver
der moest voortzetten, en we luisterden
met berusting, terwijl de tranen ons uit
de ogen liepen, die brandden van de
rook. We hadden honger en slaap, en
het kon ons al niet meer schelen, of we
vandaag nog ondervraagd zouden wor
den of niet
Een golf ijskoude lucht woei ons hol
binnen, toen een kleine Rus naar bin
nen sloop met een etensketeltje, dat hij
aan onze koetsier gaf. (Voor niets ter
wereld zouden de mannen in het hol
hem te eten gegeven hebben.) Met af
gunstige blikken keken we toe, hoe de
kerel vette stukken vlees sneed. De
laatste keer, dat ik gegeten had, was
om zes uur vanmorgen geweest, want
ik had zelfs geen tijd gehad om iets te
gebruiken van de aardappels, die ons
's middags gebracht waren. De koetsier
zag de begerige blik in mijn ogen en
met een „Hier, ga je gang!" gaf hij mij
het keteltje met de restjes.
Die jongen zag ons ongetwijfeld voor
gevaarlijke, schadelijke spionnen aan,
en als onze koetsier was het zijn taak
nog niet om voor ons eten te zorgen.
Dat hij me toch een paar restjes van
zijn avondeten gaf. was een bewijs van
zijn goede hart. Hij was, vermoed ik,
medelijden met ons gaan krijgen, maar
het was zijn zaak niet om dit te tonen,
en bovendien was hij bang voor die
groep vreemden, die om de tafel zaten.
Opnieuw gingen we op zoek, dit keer
te voet. Op weg door die uitgestorven
plaats hoorden we niets dan het ge
rucht van onze eigen voeten en het
stampen van de laarzen van onzichtbare
schildwachten in de sneeuw. We liepen
zo vlug, dat we de ijskoude wind niet
voelden. Eindelijk bleven we voor een
huis staan, terwijl de koetsier naar
binnen ging Ik hurkte neer in de sneeuw
met mijn rug tegen de muur en liet mijn
ogen dichtvallen.
Jumbo en ik hadden sinds lang opge
houden met elkaar te praten. We had
den elkaar steeds beloofd om, wat er
ook gebeurde, vrolijk te zijn en er grap
pen over te maken, maar we waren
reeds tot de ontdekking gekomen, dat
we nog niet eens kracht genoeg hadden
om te praten, zelfs niettegenstaande er
tot dusver niets bijzonders met ons ge
beurd was. De deur van het huis bleef
open en dicht gaan en in het donker
gingen officieren met actentassen in en
uit. Geen van hen keek zelfs maar naar
ons. Misschien was dit per slot van re-
kening dan toch het goede huis? Maar
neen! Een uur verstreek, en toen kwam
onze koetsier naar buiten en zwierven
we opnieuw door de lege straten langs
rijen vernielde huizen. Wanneer zou
het eigenlijk dagen? Plotseling ver
scheen er een kleine, gezette officier
om een hoek van de straat en liep met
ons op. Dat was hem, majoor Koral-
chuk, de man, die ons ondervragen
moest, zoals later blijken zou. Met z'n
allen liepen we voort, totdat we aan een
groot huis in de hoofdstraat kwamen,
waar we stilstonden. Ik keek eens goed
om me heen om in staat te zijn de plaats
overdag terug te vinden, zo dit nodig
mocht blijken. Jumbo moest buiten in
de tuin wachten, terwijl ik naar binnen
gebracht werd en opgesloten in een
donkere en vuile kamer. Eerst dacht ik,
dat ik alleen was, maar toen hoorde ik
de regelmatige ademhaling van man
nen, die op de grond sliepen Door de
muur drong het gerucht van roepen en
vloeken uit het belendende vertrek. Uit
louter verveling luisterde ik; ze waren
aan het kaarten. Wanneer sliepen die
Russen eigenlijk? Of sliepen ze nooit?
Een onbekende soldaat kwam binnen
en riep me om ondervraagd te worden
De arme Jumbo zou buiten zeker een
longontsteking oplopen.
(Wordt vervolgd).
wereld verhoogd hebt". Hü bracht de
soldaten verder dank voor de vele zware
offers die zij gebracht hebben en hü
feliciteerde hen met de onderscheidin
gen, welke zü zo terdege verdiend had
den. Z. K. H. herdacht vervolgens de
gevallen kameraden, die hun leven voor
de vrijheid gegeven hebben. Hij wenste
de soldaten tenslotte een hartelijk wel
kom thuis en het beste in hun verdere
loopbaan. „God zegene U allen".
Minister Staf, die namens de Neder
landse regering sprak, heeft de Korea-
vrijwilligers in zijn toespraak met na
druk verzekerd, dat de regering zeer
veel prijs stelt op militairen, die een
dergelijke ervaring hebben. Hij hoopte
hen spoedig op te kunnen nemen in het
Nederlandse leger.
Ook minister Staff heeft de geval
lenen herdacht, in het bijzonder lt.-
kol. Den Ouden, Het bijzondere van
het optreden van de vrijwilligers
vond minister Staf het feit, dat het
Nederlanders zijn geweest, die als
eersten deel hebben uitgemaakt van
de strijdmacht van de Verenigde Na
ties. Ook is het voor het eerst in de
geschiedenis geweest, dat de vrije
wereld zich metterdaad verenigd heeft
in de strijd om de vrijheid. „Het
Nederlandse volk", aldus minister
Staf. „heeft uw strijd begrepen en het
is er trots op, dat gij op zo uitne
mende wijze de naam van Nederland
hebt hooggehouden." Daarop richtte
de Franse ambassadeur zich met een
enkel woord tot de Franse vrijwilli
gers, die hij o.a. een groet overbracht
van het volk van Frankrijk.
Prins Bernhard heeft toen aan alle
Nederlandse commanderende officie
ren, 23 in getal, aan zuster Koopmans
en aan pater L. van de Vrande, M.S.C.,
de aalmoezenier der vrijwilligers, het
kruis voor Recht en Vrijheid uitgereikt
De officieren namen daarna deze on
derscheiding voor al hun ondergeschik
ten in ontvangst.
Prins Bernhard en minister Staf heb
ben zich toen nog geruime tijd met de
soldaten en hun officiereri onderhouden.
Een groot aantal vrijwilligers heeft de
wens te kennen gegeven in beroeps-
dienst over te gaan. Een kleiner aantal
wil emigreren. Ruim twintig zijn er
reeds van Korea uit rechtstreeks naar
Nieuw-Zeeland en Australië vertrok
ken. Dertien vrijwilligers, hoofdzakelijk
administratief personeel, heeft bijgete
kend en is in Korea achtergebleven.
Pater Van de Vrande, die wij nog
even spraken in de grote drukte, was
vol lof over de houding van de solda
ten. De grootste moeilijkheid, die hy
had ondervonden, was het grote aantal
verplaatsingen van het detachement.
Langer dan drie dagen was men nooit
op dezelfde plaats. Het enige culturele
goed, dat hij in al die tijd heeft kun
nen bemachtigen, zijn de kranten ge
weest. die hem uit Nederland werden
toegestuurd.
In de Javaloods zijn de Belgiscne
vrijwilligers ontvangen. De eerste-mi-
nister, de heer J. Pholien, en de mi
nister van Landsverdediging, kol. E.
de Greef. hebben hen toegesproken.
Aanwezig waren hier o.a. de voorzitter
van de Belgische Senaat, de heer Struye
en een aantal hoge Belgische militaire
autoriteiten. De Belgische soldaten zijn
daarna naar de Ahoyhal gegaan, waar
ze hun familieleden konden ontmoeten.
Pij hun terugkeer uit Korea heeft Z.K.H.
Prins Bernhard aan de mannen van het
Nederlandse detachement Ver. Naties
het Kruis voor Recht en Vrijheid uitge
reikt. Hier decoreert hij kapitein J-
Linzel, die hij de gevechten rond Hoeng-
song, enige maanden geleden, zwaar ge
wond en aanvankelijk vermist werd.
Advertentie
29!
AANVANG VERKOOP WOENSDAGOCHTEND 9 UUR
Beteren stuiken qotdkofier!
AMSTERDAM DEN HAAG - ROTTERDAM
GRONINGEN LEEUWARDEN - UTRECHT - LEIDEN
HAARLEM ARNHEM - NIJMEGEN EINDHOVEN
Het Contactcenlrum voor Huishoude
lijke Voorlichting, waarin de Neder
landse Huishoudraad, de Voedingsraad
en het Centraal Bureau voor de tuin
bouwveilingen zitting hebben, hebben
met de AVRO, de KRO en de VARA
een overeenkomst gesloten om de huis
vrouw regelmatig aanwijzingen te ge
ven over de tijdstippen waarop men
het voordeligst bepaalde soorten groen
ten en fruit kan kopen, waarbij een
voudige kookteehnische aanwijzingen
gegeven worden. De KRO zal deze huis
houdelijke voorlichting een maal per
week opnemen in het programma „moe
ders wil is wet".
Aan de grote poort van de Lloyd-
kade stond een klein meisje van
nauwelijks zes jaar. Zij had een
boeketje roze anjers in de hand. Die
waren bestemd voor pater van de
Vrande als een welkom van de fa
milie van de pater, die een paar
honderd meter verder achter de af
zetting stond Maar aan de poort
stond ook militaire politie, gewa
pend en wel. De orders luidden:
niemand doorlaten, dus ook het
kleine meisje met de anjers niet.
Soepelheid en gevoel voor aardige
gestes kennen deze gehelmde man
nen niet. Orders zijn orders!
De besturen van de Ned. Federatie van
Bcroepsverenigingens van Kunstenaars,
het Verbond van Symphonie-orkesten en
dc Vereniging van Geëngageerden der
Ned. Opera hebben zich ernstig beraden
over de plaats, die de Nederlandse
Opera in ons muziekleven dient in te
nemen en over de positie van de aan dc
Opera verbonden kunstenaars, aldus een
communiqué van de Federatie.
De conclusies van dit overleg werden
in een ledenvergadering van de V.G.O.
besproken en in een met algemene stem
men aangenomen motie vastgelegd. In
deze motie spreken de leden van de
V.G.O. als haar overtuiging uit dat het
bestaan van de Nederlandse Opera voor
de muziekcultuur van ons land van de
grootste betekenis is en dat de ge-
engageerden bgreid zijn om te doen wat
in hun vermogen is om de artistieke
prestaties van de Ned. Opera op te
voeren, teneinde de brede lagen van het
publiek een muziekdramatische kunst
te bieden op het hoogst bereikbare ni
veau en mede om de overheid bij
voortduring het bewijs te leveren dat de
prestaties van de Ned. Opera een ruime
subsidiëring rechtvaardigen.
Er van uitgaande dat het handhaven
van de rust in het bedrijf een allereerste
voorwaarde is om deze doeleinden te
verwezenlijken, droegen de leden van de
V.G.O. hun bestuur op, zo spoedig mo
gelijk stappen te ondernemen om te ge
raken tot een behoorlijk geregeld, geor
ganiseerd overleg tussen bestuur en
directie enerzijds en geëngageerden
anderzijds. Tenslotte spraken de leden
van de V.G.O. in de motie de wens uit,
dat hun.thans op korte termijn de con
tracten voor het seizoen 19511952 ter
tekening zullen worden voorgelegd.
De filiaalfabriek van de Velasquez-
sigarenfabrieken te Reusel zal stilgelegd
worden. Van het ruim honderd man tel
lende personeel worden er ongeveer
vijfentwintig tewerkgesteld op de hoofd
fabriek. Aan de overigen is met ingang
van 8 October ontslag aangezegd.
De K.V.W.-fabriek te Roosendaal is
vorige week begonnen met de productie
van KVW-sigaren in de voormalige fili
aalfabriek van de N.V. Aida te ReuseL
Ongeveer honderd arbeiders en arbeid
sters zijn thans aldaar tewerkgesteld.
Met een vliegtuig, dat 13 October van
Schiphol vertrekt, kan luchtpost-corres
pondentie voor Nieuw-Guinea worden
verzonden. Het verdient aanbeveling de
stukken uiterlijk 12 October vóór 12 uur
ter post te bezorgen.
