Ziekenhuiswezen in
neemt eervolle plaats
Nederland
in
Critiek
van
°P
de
bouwbeleid
overheid
E
zo wordt U prijswinnaar!
Organisatie onbevredigend
geacht
Snelle medische ontwikkeling en toeloop
van patiënten scheppen grote problemen
Hoe werkt een kleurenfilm?
Pater dr. G. Vrijmoed 70 jaar
Hoe moeten bij een atoombom-aanval
de vele gewonden worden verzorgd?
Een knuppel in het
hoenderhok
Toestand beter dan
wordt aangenomen
Militaire problemen op de Veluwe
Grote achterstand
bij betalingen
Intern, bureau voor
de middenstand
ZATERDAG 3 NOVEMBER 1951
PAGINA 5
BURGERLIJKE VERDEDIGING f
Wijziging van de bijslag
Indon. pensioenen
II'
Schacht over Indonesië
De E.C.A.-liulp die
Nederland ontving
Geert gelegenheid voor
ontspanning
Wageningen en Texel
willen lenen voor
woningbouw
Hogere margarineproductie
Militaire mutaties
Kleurcomponenten
Voor onze ft
amateur-fotografen
m
Tm&mm
M.
mm
Kleurtemperatuur
GEEFT U FOTO-TIPS
Verzoek aan de V.N.
Zeer veel leden van de Tweede Ka
mer kunnen 7,ich verenigen met de in-
Koud van het wetsontwerp, regelend
de uitgaven voortvloeiend uit de Bur
gerlijke Verdediging, aldus blijkt uit
het Voorlopig Verslag. Verscheidene le
den achten het echter onbevredigend,
dat vraagstukken, welke nauw verband
houden met deze aangelegenheid, tot
dusverre niet konden worden afgedaan.
Zij wijzen in dit verband op de brand
weerorganisatie, de politie-organisatie
en het wetsontwerp tot uitvoering van
artikel 196 der grondwet. Zonder dat
deze vraagstukken zijn opgelost, acht
ten zij een behoorlijke organisatie van
de Burgerlijke Verdediging amper mo
gelijk.
Is het wel juist, aldus wordt ge
vraagd, dat zoveel aan de z.g. zelfbe
scherming wordt overgelaten. Dat komt
er op neer, dat de beter gesitueerden
maatregelen kunnen nemen, doch min
der draagkrachtigen niet, hetgeen psy
chologisch onjuist is en voor de morele
■weerstand funest. Men kan zich verder
niet onttrekken aan de indruk, dat het
treffen van maatregelen en voorzienin
gen in de gemeenten stagneert, omdat
de financiën niet beschikbaar worden
gesteld.
Gaarne zou men vernemen of het
slopen van bestaande schuilkelders is
stopgezet en of er een lijst van de nog
aanwezige schuilkelders bestaat. Verder
wordt er op aangedrongen, dat de ge
meenten, die overgaan tot de bouw van
nieuwe woningen, letten op de moge
lijkheid om op deskundige wijze af
scherming aan te brengen. Kan deze
mogelijkheid niet centraal worden be
zien?
Met grote belangstelling zien vele le
den tegemoet de plannen der regering
met betrekking tot de voorlichting der
bevolking. Op welke wijze, zo vroegen
zij, zal het bedrag van f 1.250.000 wor
den besteed. De beste methode om bij
de bevolking bereidheid te kweken tot
medewerking aan de Burgerlijke Ver
dedigingsorganisatie is gelegen in het
(Vervolg van pag. 1
Een tweede punt, waarop we hier de
de aandacht wensen te vestigen is
het gevaar, dat het perfectionis
me begeleidt. Wij zijn blijkbaar van
oordeel, dat ieder mens minstens op
5 of C verschillende manieren moet zijn
georganiseerd, alvorens hij of zij zich
zelf met een behoorlijke mate van li
chamelijke en geestelijke veiligheid door
het leven kan (helpen) loodsen. Dat
deze opvatting tot volkomen nodeloze
doublures moet voeren spreekt wel
haast vanzelf.
Laten we eens een paar voorbeelden
nemen. Van iedere volwassen katho
liek wordt redelijkerwijze verwacht dat
hij lid zal zijn van zijn katholieke
stands- en van zijn vakorganisatie. Maar
is het eigenlijk niet onbehoorlijk wan
neer de katholieke huisvader niet te
vens lid is van de bond voor het gezin.
En moeder moet toch zeker lid zijn
van de katholieke vrouwenorganisatie.
En die „culturele kring" of „Geloof en
Wetenschap" kun «je toch eigenlijk ook
niet missen? Nou vooruit, dan richten
We dat allemaal maar op, organiseren
culturele avonden exploiteren dure
verenigingsgebouwen of huren kostbare
zalen en zitten 's avonds als bestuurs
lid of „geachte spreker van de avond"
naar een twintig- of dertigtal mensen
te kijken, terwijl het tienvoudige toch
Zo dringend was uitgenodigd.
En als organisatie doen we natuurlijk
ons uiterste best onze vereniging de
meest perfecte, de meest aantrekkelijke
te maken. Alles „de leden ten dienste,
ons volk tot heil".
En alweer zij iets, zij veel toegegeven.
Juist daardoor zijn pracht-instellingen
in ons land aan het particuliere initia
tief ontsproten, bleef de offervaardig
heid steeds geprikkeld, leefde en bloeide
de christelijke charitas op een prachtige
Wijze onder ons katholieke volk. Maar
is het nu ook niet zo dat ook op dit
terrein verschillende doublures zijn ge
groeid, die, mits gezond geleid, konden
of alsnog kunnen worden geredresseerd,
waardoor we minder aan „graantje
pikken" behoeven te doen en heel wat
solider „de leden ten dienste, het volk
tot heil zouden kunnen zijn. We zijn
ons bewust dat we hiermede geen heilig
huisje maar een allerheiligste aangele
genheid van onze zo op hun autonomie
gestelde bewegingen raken. Toch moeten
we eens over de gedachte durven den
ken. Wanneer we ons maar eens goed de
Poelsiaanse idee betreffende de stands-
organisatie durven in te leven, o.m. zo
Voortreffelijk door Henri Hermans uit
gewerkt in zijn in '43 verschenen bro
chure „Onze Standsorganisaties", dan
zullen we tot de ontdekking komen dat
keel wat vereenvoudiging in ons ver
enigingsleven mogelijk is. De stand,
integraal georganiseerd en deze organi
satie met een integrale taakopvatting,
kan de leden bieden wat ze behoeven:
steun, bijstand, beïnvloeding en vooral
Waar het om gaat in eerste instantie:
zij vormen de bouwelementen van een
Wezenlijk christelijke structuur.
Reeds zijn en worden enkele niet on
verdienstelijke pogingen aangewend om
Wstellingen gezamenlijk in het leven te
poepen en te ondersteunen. We denken
nierbij b.v. aan de organisatie van het
^Verk van de katholieke beroepskeuze-
Voorlichting, dat practisch in het gehele
Jkbd als daad geldt van de samenwer
kende standsorganisaties. Zijn we juist
georiënteerd dan wordt een gelijk pogen
ondernomen t.a.v. het Katholiek Zieken-
tondswezen. Maar waarom zijn we niet
consequenter en beginnen bij de basis:
®en juiste organisatie van de vijf naar
ouze mening bestaande culturele rang-
tanden (maar dan integraal): intellec-
uelen, middenstanders, boeren, werk
enlende middenstanders en arbeiders,
aarin speciale kringen voor de vrouwen
jnt vo°t" de jeugd. Samen kunnen zulke
Waa^t 6 organisaties een blok vormen.
Vorm n communisme en elke andere
H- vfn ..afkeurenswaardig" modernis-
n i r+ „°p te pletter lopen. Waarom dan
geropn^en die instellingen in het leven
speciateVVa2rvan het benutten geen
eens aan ^"ds-eigen eisen stelt. Denk
en -advies rechtskundig voorlichtings-
kinderuitzending, rheu-
Natuuriijk fLfl volkshuisvesting.
opgaan metterUia deze Bedachte het
Semeen-kathohekP Va" ^aalde 2 B aI'
dan niet langer =ii °rgamsatles in de
echt samen-w ert staande- maar
samen-overlegeenri en me* alleen
Misschien is n„5e standsorganisaties.
fevolutionnair mfss gu dachte noB wat t<?
ala de bemen't sschlen werkt ze te veel
org.TatenUwe erkdnUPPel' Ook al niet
»iensen niet L als katholieke
gezond over gaan p^te^1611'
wekken van het vertrouwen der bevol
king door daden.
De verklaring, dat bij een atoombom
gerekend moet worden op een aantal
van 15.000 doden en 25.000 zwaar en
licht gewonden, heeft bij sommige le
den de vraag doen rijzen of bij een
dergelijke aanval op een grote stad het
inderdaad mogelijk zal zijn deze zwaar
en licht gewonden tijdig hulp te ver
schaffen en onder te brengen in de
ziekenhuizen en bovendien of tijdig
voldoende chirurgische hulp zal be
schikbaar zijn. Gaarne zouden deze
leden vernemen, hoe de minister zich
voorstelt dit te ondervangen.
Verschenen is een gewijzigd ontwerp
van wet inzake toekenning van een
tijdelijke bijslag op bepaalde Indonesi
sche pensioenen. Gelijk bekend, was in
de Tweede Kamer bezwaar gemaakt
tegen het oorspronkelijke ontwerp van
wet. Nader overleg heeft er toe geleid,
dat de regering thans een nieuw ont
werp heeft ingediend.
De belangrijkste wijziging is wel dat,
terwijl in het oorspronkelijke ontwerp
de bijslag werd beperkt tot bepaalde
groepen van pensioenen, n.l. de z.g.
„achtergebleven pensioenen" (dat zijn
pensioenen, toegekend in een periode,
waarin de bezoldigingen waren verlaagd)
en de pensioenen uit een „voordelige"
periode waren buitengesloten, deze laat
ste pensioenen thans eveneens onder de
voorgestelde regeling zijn gebracht. Dat
zijn dan in het algemeen burgerlijke
pensioenen, toegekend vóór 1 October
1934 en militaire pensioenen van vóór
1 December 1936, De „voordelige" pen
sioenen krijgen echter een geringere bij
slag dan de achtergebleven pensioenen.
Wanneer de som van pensioen, duur-
tetoeslag, andere inkomsten en de bijslag
beneden een bedrag van 200 blijft, zal
er met neven-inkomsten geen rekening
worden gehouden. Dit bedrag van 200
geldt echter niet voor iedere gepension-
neerde. Men heeft in het nieuwe ont
werp het bedrag verhoogd voor gepen-
sionneerden met kinderen, in dier voege,
dat bij de aanwezigheid van een min
derjarig kind. het bedrag wordt ver
hoogd tot 250, bij twee kinderen tot
300, bij drie kinderen 350 en bij vier
of meer kinderen tot 400.
eric de noobman De Roek van het Lgoud
lil \\v
<BtL-iMWaéAwHi
16. Zonder moeite vindt Eric het spoor van de jongeling, die zo haastig de gast
vrije burcht heeft verlaten. Hoewel Gnom een aanzienlijke voorsprong heeft, staan
toch de hoef afdrukken van zijn rijdier duidelijk afgetekend in het mulle zand. De
knaap volgt dezelfde weg, die de Noorman voor zijn eerste oefentocht met de jonge
arend had uitgekozen: de weg naar het Oosten Uur na uur rijdt Eric verder.
Weldra breidt zich voor de koning dezelfde heuvelachtige streek uit, waar hij de
moord op Gonor's afgezanten heeft ontdekt. Doch het valt de Noorman op, dat
Gnom niet het pad heeft ingeslagen, dat naar de plaats van de misdaad leidt. Als
de avond begint te vallen worden de bossen allengs nog minder dicht en in de nabij
heid van een smalle rivier zoekt Eric onder de bomen een plek uit om de nacht
door te brengen. De adelaar zet zich op een tak neer en Wolf gaat vlak bij zijn
meester liggen. Weldra neemt de stilte van de nacht de koning en zijn trouwe metge
zellen op.
Na enige uren verkwikkende slaap trekt Eric in de ochtendschemering de zon
tegemoet. Hij steekt de rivier over, waar het spoor van Gnom nog maar nauwelijks
zichtbaar is. Tot zijn verrassing stelt de Noorman eensklaps vast, dat een ander
spoor, van rechts komende, zich met dat van de jonkman heeft verenigd. Verwon
derd vraagt de koning zich af, wie deze tweede ruiter wel kan zijn. Doch na enkele
uren komt hij voor een nieuw raadsel te staan. Een van de beide sporen buigt
naar rechts af.
Eric houdt de zwarte hengst in. Het meest rechtse spoor loopt lijnrecht naar het
Oosten. Na een korte aarzeling besluit de Noorman dit op goed geluk te blijven
volgen, omdat dit hoogstwaarschijnlijk de richting is, die Gnom gekozen heeft. Met
een lichte druk van zijn knieën zet hij zijn ros weer in beweging.
Het wordt een eenzame en eentonige tocht over de heuvels, die zich in eindeloze
opeenvolging aaneenrijgen en van een pad kan reeds lang geen sprake meer zijn
Dan, onverwachts, valt het oog van de Noorjyian op Wolf. Het trouwe dier heeft
zijn gebruikelijke plaats in de achterhoede verlaten De wolfshond maakt énkele
grote sprongen voor zijn meester uit en heft dan, met een dreigend gegrom, de kop
in de lucht
Dr. Hjalmar Schacht, de Duitse finan
ciële deskundige, heeft in een interview
met A.P. verklaard, dat volgens hem de
toestand in Indonesië veel beter is dan
in het buitenland over het algemeen
wordt aangenomen.
Schacht zei. dat het buitenland op
zettelijk verkeerd wordt voorgelicht over
de economische positie van Indonesië
door personen, die uit deze slechte voor
lichting voordeel hopen te trekken.
Schacht zei. dat Indonesië volgens hem
„in een beduidend kortere tijd dan vijf
jaar" zijn huidige moeilijkheden, spe
ciaal op het gebied van de veiligheid,
zal hebben overwonnen.
Schacht weigerde mee te delen wat
naar zijn mening gedaan moest worden
om de welvaart in Indonesië te doen
terugkeren. Hij zei, dat men dit kan
vinden in zijn rapport aan premier Soe-
kiman, dat binnenkort zal worden ge
publiceerd.
Hij verklaarde echter, dat Indonesië
op economisch gebied zijn hoop stelt op
het rijke eiland Sumatra.
Schacht zei. dat er geen sprake is van
samenwerking tussen hem en de West-
Duitse regering, want die wil mij niet.
Schacht zei. dat de regering van Bonn
hem dit schriftelijk had medegedeeld.
Het bedrag van de Marshall-hulp, dat
per 1 November 1951 met de E.C.A. te
Washington was afgerekend, bedroeg,
afgerond f 2666.4 millioen (per 15 Octo
ber f 2.642.1 millioen). Dit bedrag is
samengesteld uit voedsel- en landbouw
producten f 960.9 mill, (f956.0 mill.), in
dustriële producten f 1.589,8 mill,
(f 1.586,2 mill.), diversen f 11,8 mill.
(9,3 mill.), vrachten f 90,2 mill. (86,4
mill.), technische diensten f 4,3 mill.
(f3,8 mill.), technische bijstand f 0,4
mill. (onv.).
Het bedrag van f 2.666,4 mill, is bo
vendien verdeeld in f 358,8 mill, (onv
betrekking hebbende op leningen, die
door de Nederlandsche Bank met 's Rijks
schatkist zijn afgerekend en f 2.307,6
mill, (per 15 Oct. f 2.283,3 mill.), betrek
king hebbende op schenkingen.
Voorts is nog aan indirecte hulp ont
vangen een bedrag van f 604,4 millioen
(onveranderd).
Met ingang van 16 November is Jhr.
A. van der Heyden van Doornenburg
benoemd tot burgemeester van Dene
kamp met toekenning van gelijktijdig
eervol ontslag als burgemeester van
Heino.
Tot burgemeester van Heino Is be
noemd de heer J. van Bemmet, laatste
lijk assistent-resident.
De burgemeesters van Oldebroek,
Doornspijk en Nunspeet-Ermelo hebben
met enige schrik kennis genomen van
het feit. dat de drie grote kazernes in
hun gemeenten reeds in Februari ge
reed moeten zijn en dat dan in elk com
plex drieduizend soldaten gelegerd zul
len worden. Aanvankelijk hebben de
gemeentebesturen en vooral ook de na
tuurliefhebbers heftig gereageerd op de
mededeling, dat een drietal kazernes de
aantrekkelijkheid van het Veluwse land
schap nog verder afbreuk zou doen.
Enige weken geleden werd evenwel met
de bouw begonnen en nu reeds zijn de
fundamenten van de enorme complexen
gelegd. Deze kazernes zullen, evenals
die te Stroe, een moderne combinatie
van beton (in Oldebroek: staal) en glas
Z Nu de actie van de natuurliefhebbers
tevergeefs is geweest, roert men de
grote trom inzake een ander probleem,
namelijk dat van de ontspanning voor
de militairen. De drie kazernes wor
den namelijk gebouwd temidden van
bossen en hei en de mogelijkheid tot
vertier is voor de soldaten nagenoeg
uitgesloten. De drieduizend soldaten,
die in de Oldebroekse buurtschap 't
Harde zullen komen en die huurlieden
worden van de bewoners van het artil
lerie-schietkamp, vinden in hun directe
omgeving niets andere dan een tweetal
kleine cafés, enige wijd verspreid lig
gende huizen en de nog bescheiden die
rentuin, welke onlangs bekendheid ver
wierf door het besluit van de rechtzin
nig protestantse raad van Doornspijk,
om dit dierenpark Zondags te doen slui
ten.
Wanneer er geen oplossing voor het
probleem der ontspanning gevonden
wordt, verwacht Doornspijks burgemees
ter excessen. De autoriteiten kunnen de
bouw van militaire tehuizen stimule
ren, zij kunnen sportvelden doen aan
leggen, ze zullen moeten zorgen, dat er
in de militaire ontspanningszalen elke
avond iets te doen is, maar daarnaast
wil de soldaat ook wel eens even uit
de militaire sfeer geraken. Dit achten
de Noord-Veluwse burgemeesters de
grote moeilijkheid. Hun gemeenten bie
den geen enkel vertier en bovendien
wordt de Zondagsheiliging er vaak zo
consequent toegepast, dat de militairen
tijder.ts het weekeinde geen enkele mo
gelijkheid tot ontspanning overblijft.
(Van onze speciale verslaggever)
r zijn twee feiten welke in de laatste tijd het Nederlandse ziekenhuiswe-
in het middelpunt van de belangstelling hebben geplaatst. Het eerste
is het vrjj onverkwikkelijke geschrijf rond de bestuurswisseling in het
O. L. Vrouwe Gasthuis, waartegen ons blad met kracht heeft stelling genomen,
en het tweede is de geruchtmakende rede van staatssecretaris dr. P. Munten
dam in Sneek, waarbij hij de bestuurderen van de Nederlandse ziekenhuizen
in het algemeen een te grote lust tot niet verantwoorde uitbreidingen heeft
verweten. Beide feiten, hoewel totaal verschillend van aard en niveau, bergen
het gevaar in zich dat zij bij het Nederlandse publiek een zekere bezorgdheid
over de zorg voor zijn patiënten zouden kunnen veroorzaken. Aangezien deze
reactie echter voor het contact tussen verplegers en verpleegden bepaald ver
derfelijk zou zijn, hebben wij ons gewend tot het bestuur van de Vereniging
van Katholieke Ziekenhuizen met het verzoek ons te dien aanzien nader te
willen informeren. En dan mag misschien wel worden vooropgesteld, dat aller
lei min of meer heimelijke suggesties in de bladen als zou er inderdaad reden
bestaan voor ernstige ongerustheid misplaatst en onjuist zijn. Het Nederlandse
ziekenhuiswezen, dat voor driekwart uit particulier initiatief ontstaan is, en
waarvan rond vijftig procent op katholieke grondslag rust, neemt nog altijd
een plaats in, die men niet schroomt enig in de wereld te noemen.
Beter wellicht dan welk goed gefun
deerd en goed gedocumenteerd betoog
ook spreekt daarvoor het verhaal van
een bekende Nederlandse ziekenhuis-
deskundige die nog maar kort geleden
een reis door Amerika maakte. Midden
onder zijn reis ontdekte deze arts na-
Naar wü vernemen, zullen B. en W.
van Wageningen voorstellen doen een
burgerzin-lening uit te schrijven, om
geld te verkrijgne voor uiterst nood
zakelijke bouw van gemeentewoningen,
nu de daartoe vereiste middelen niet op
normale wjjze kunnen worden eange-
trokken.
De gedachten gaan uit naar een obli
gatielening van 500.000 gld., tegen een
rente van 4 pet. 's jaars, in stukken van
100, 500 en 1000 gld.
De Texelse gemeenteraad heeft intus
sen zijn goedkeuring verleend aan een
drie ton grote burgerzin-lening ten be
hoeve van de bouw van 24 \voningen. Er
zullen obligaties worden uitgegeven van
f 1.000, f500 en f 100 a 4 pet. per jaar.
De looptijd der lening is 15 jaar.
De voornaamste Nederlandse marga-
rinefabrieken hebben, volgens het
C.B.S., in 1950 verbruikt 119.692.000 kg.
plantaardige oliën en vetten, 35.932.000
kg. traan, en 879.000 kg. andere dierlijke
vetten. In 1949 was het quantum plant
aardige oliën en vetten, dat verbruikt
werd, nagenoeg gelijk, n.l. 119.970.000 kg.
Totaal is in 1950 geproduceerd 168.996.000
kg. margarine, 9.516.000 kg. bakkersvet
en 7.197.000 kg. aan overige producten'
(bak- en braadvet, spijsoliën enz.). In
1949 waren deze cijfers resp. 144.319.000
kg., 10.901.000 kg. en 10.020.000 kg. De
totale waarde van de productie in 1950
was f212.286.000 tegen f 189.715.000 in
1949.
Gen.-maj. W. J. K. Baay, chef geza
menlijke staf van het comité der ver
enigde chefs van staven, is onder be
vordering tot luitenant-generaal met in
gang van 1 November op zijn verzoek
eervol uit de militaire dienst ontslagen,
onder dankbetuiging. In zijn plaats is
benoemd gen.-maj. W. Th. Carp.
Lt.-gen. b. d. Baay is benoemd tot
lid van de coördinatie-commissie Mari
ne-Landmacht.
oals wij vorige week reeds be
spraken, bestaat een kleurenfilm
uit drie emulsielagen met daartus
sen in een geelfilterlaag. De emulsie-
logen zijn hier, evenals bij de zwart-
wit-film, gemaakt met broomzilver, dat
straks door het opvallende licht be
nent moet worden. Ook krijgt het Zil
ver na ontwikkeling een „zwarting", al
nadr gelang de intensiteit van het op
vallende licht. Tot zover is dus het
principe van deze films gelijk. Nu Zit
ten m de drie lagen van de kleuren
film echter, naast het zilver, nog enige
stoffen verwerkt, n.l. de kleurencompo-
nenlen, d.w.z. in elk van de drie emul
sielagen is naast de Zilverkorrels een
stof verwerkt, die bij de ontwikkeling
van de film reageert met een stof in de
ontwikkelaar.
Deze kleurencomponenten nemen dan
een bepaalde kleur aan, waarna het
zwart-wit-beeld, dat ontstaan is door
de ontwikkeling van het zilver, wordt
weggebleekt in een volgende oplossing,
zodat wij een doorzichtig, gekleurd
beeld overhouden. Dit lijkt natuurlijk
vrij eenvoudig, doch in werkelijkheid
was het lang niet eenvoudig dit procédé
te verwezenlijken, daar zich hierbij
grote moeilijkheden voordeden: wij be
hoeven alleen maar te bedenken, dat
de kleurcomponenten in de voor hen
bestemde emulsielaag moeten blijven,
niet uit mogen vloeien, elkaar niet
mogen beïnvloeden enz., enz. Boven
dien moet elke emulsielaag op een dui
zendste millimeter gelijkmatig aange
bracht worden, daar wij anders kleur
afwijkingen zouden krijgen.
De kleur, die het licht op een bepaald
moment heeft, kan gewaardeerd wor
den in graden Kelvin; dit wordt de zg.
kleurtemperatuur genoemd. Zo heeft
vol zonlicht een kleurtemperatuur van
5500—6000 gr. Kelvin, waarop dan ook
de daglichtfilm is ingesteld. Bij deze
kleurtemperatuur krijgt men dus de
beste kleurweergave, zodat het aanbe
veling verdient te fotograferen wan
neer het helder, zonnig weer is. Het
zonlicht heeft n.l. een zeer verander
lijke kleur: zo is het licht bv. 's mor
gens vroeg roder dan midden overdag
en ook is de kleur sterk verschillend
bij bewolkt of helder weer. Ons oog
ziet het verschil in kleur van het op
vallende licht bijna of in het geheel
niet, omdat het zich bij de veranderin
gen aanpast, maar de film kan dat niet.
Uit ervaring heeft u zelf vaak kunnen
constateren, dat 't
licht grote variaties
kan vertonen, bv.
de kleur van een
stof zult u liever bij
dag- dan bij kunst
licht beoordelen,
omdat de kleur
dan soms heel an
ders lijkt. Hieruit
volgt dus, dat wij
de daglicht-kleu
renfilm het best bij
volle zon kunnen
gebruiken, omdat
de kleur anders
niet overeen zal ko
men met die van
het origineel.
Zo zullen wij o.a.
bij opnamen als bij
het vorige artikel
afgedrukt gauw
moeilijkheden krij
gen met de kleur,
daar de kleurtem
peratuur hier veel
hoger is. Ook bij
opnamen als die
van deze week, ge
maakt tegen zons
ondergang, is de
kleurtemperatuur
anders dan over
dag; hier is deze
lager, zodat wij een
overwegend rode
gloed op de foto
krijgen, hetgeen
echter soms een
melijk bij zichzelf een kwaal, die zie-
kenhuisverpleging noodzakelijk maakte.
En ofschoon hij zijn waardering voor
het werk in de Amerikaanse ziekenhui
zen nooit onder stoelen of banken had
gestoken, keerde hij toch ijlings terug
naar Nederland, aangezien hij de zie-
kenhuisverpleging daar toch nog altijd
aanmerkelijk hoger schatte dan die in
het land van de veel geprezen Uncle
Sam.
Men moet dan ook de door staats
secretaris dr. Muntendam gemaakte
opmerkingen niet los maken uit de
sfeer waarin ze ontstonden. Hij sprak
als deskundige bij de opening van een
kinderafdeling tot een gezelschap
waarin zich vooral ook vele zieken
huisexperts bevonden en in dat kli
maat past de waarschuwing, dat de
ziekenhuissanering, vooral van de
kinderafdelingen, dient te prevaleren
boven de lust tot uitbreiding. Het was
een opmerking van een deskundige
Advertentie
r
REGEN - MIST - STORM
Gebruik voor het onderwerp
van deze maand de AGFA
ISOPAN ISS-film. Ideaal voor
opnamen bij ongunstige licht-
verhoudingen.
BEWEGINGSONSCHERPTE
ls niet altjjd te vermijden.
Gebruik het als een positief
element. Bewegingsonscherpte
kan bijv. in een stormfoto de
nodige vaart brengen.
BELICHTINGSMETER
Belichten is belangrijk. Gebruik
daarom een belichtingsmeter
(AGFA Lucimeter) voor het
verkrijgen van de juiste be
lichtingstijd.
voor deskundigen en geen alarmerende
kreet om het grote publiek in bewe
ging te brengen.
Van de zijde van het bestuur der Ver
eniging van Katholieke Ziekenhuizen
heeft men hieraan bovendien nog de
volgende commentaar verbonden. Men
heeft ons erop gewezen, dat de bijkans
tumultueuze ontwikkeling van de medi
sche wetenschap in de laatste decennia
en de daarmee gepaard gaande grote
toeloop van patiënten de leiding der
ziekenhuizen voor grote problemen heb
ben geplaatst. Deze beide factoren im
mers dringen in de richting van een
aanpassing en verruiming der medische
en technische capaciteit van de inrich
tingen. Tal van ziekenhuizen staan voor
de noodzaak om hun röntgenafdelingen,
hun laboratoria, hun operatie-afdelin
gen en keukens aanmerkelijk uit te
breiden. Bovendien is het feit, dat het
aantal leken-verpleegsters ook in de
katholieke ziekenhuizen de laatste jaren
aanmerkelijk is gestegen, er oorzaak
van, dat op verschillende plaatsen de
vergroting van woongelegenheid in de
ziekenhuizen urgent is. Voeg hier nog
aan toe, dat aan de ene kant de gemid
delde verpleegduur dalende is, terwijl
aan de andere kant dank zij de moderne
geneesmethoden meer mensen baat kun
nen vinden bij een ziekenhuisverple-
ging, en men kan althans een schuch
ter inzicht krijgen in de moeilijkheden
verbonden aan het bepalen van de hoe
grootheid en zelfs van de noodzakelijk
heid van uitbreiding van het aantal
bedden.
Tenslotte worden al deze moeilijk
heden nog verzwaard door het feit, dat
zoals men van bestuurszijde opmerk
te de statistieken van het zieken
huiswezen nog in de kinderschoenen
staan Er wordt nog te veel op het ge
voel èn te weinig op exacte wetenschap
pelijke gegevens gewerkt en zo is het
dan ook wel verklaarbaar, dat van de
300 Nederlandse ziekenhuizen er rond
150 uitbreidingsplannen hebben. Daar
bij zijn er waarvan men zich in kringen
van deskundigen afvraagt of ze wel
werkelijk nodig zijn.
Interne sanering
Het is op deze gevallen, dat men doelt
wanneer men spreekt van onverant
woorde uitbreidingsplannen en juist
daarbij vestigt men dan de aandacht op
de wel dringende interne sanering. Men
heeft immers na de oorlog niet zelden
het aantal bedden ook zonder uitbrei
ding aangepast aan de behoefte, röntgen
afdelingen en laboratoria eisen verbete
ring van apparatuur en in deze rij vra
gen ook de kinderafdelingen de aan
dacht. Vooral daarin heeft de moderne
geneeskunde zó grote vorderingen ge
maakt, dat ingrijpende wijzigingen on
vermijdelijk zijn. En men verheelt niet.
dat er inderdaad een paar gevallen in
ons land zijn aan te wijzen die niet vol
doen aan de redelijke eisen van net
ogenblik.
Wanneer men echter uit het boven
staande de conclusie zou willen trekken
dat de normale uitbreidingen van het
aantal ziekenhuisbedden in het algemeen
genomen dus niet urgent zijndan ver
gist men zich. Op menige plaats is die
uitbreiding wel degelijk dringend ge
wenst en de wijze, waarop hiervoor door
de overheid bouwvergunningen worden
verleend, ondervindt in de ziekenhuis
wereld geen onverdeelde instemming.
Men maakt bezwaren a tegen een te
sterke bureaucratisering van het appa
raat en b tegen de te geringe katholieke
vertegenwoordiging in de commissie
welke de minister in deze zaken advi
seert. Men kan trouwens zelfs ook in het
algemeen stellen dat men in de krin
gen van de katholieke ziekenhuisbe
stuurders de vooral na de oorlog zeer
sterk toegenomen overheidsbemoeiingen
nauwkeurig gadeslaat. Een te intensieve
aandacht van de overheid brengt immers
zonder twijfel concrete gevaren met zich
en het behoeft geen verwondering te
wekken dat men vooral hier. waar door
particulier initiatief zulk baanbrekend
werk is verricht en waar het zuiver
houden van het ideaal der christelijke
charitas van allesbeslissende betekenis
is. dergelijke gevaren bij voorbaat
wenst te bezweren. Vandaar dan ook
dat men door overleg en planning in
eigen kring onnodig overheidsingrijpen
reeds tevoren overbodig wil maken. Een
algeheel ziekenhuisplan, waarbij de uit
breiding en de sanering der ziekenhuizen
op landelijk niveau worden bestudeerd,
verkeert in een embrionaal stadium. En
reeds zijn hier en daar regionale zieken
huizen door overleg tot vrijwillige on
derlinge samemverking gebracht. Vooral
dit overleg in eigen kring, waarvan de
noodzaak door steeds bredere groepen
van bestuurders wordt ingezien, moet
voor de verdere toekomst van uitermate
groot belang worden geacht.
Het ziekenhuiswezen kampt echter op
het ogenblik bij al zijn activiteiten met
niet geringe financiële zorgen. 70 a 80
procent van alle betalingen voor lig
dagen etc. moeten namelijk worden uit
betaald door de ziekenfondsen (o.a. voor
de verplicht verzekerden). In deze be
talingen echter ontstaat een steeds groter
wordende achterstand, terwijl de fond
sen bovendien hebben geweigerd de
laatste officieel goedgekeurde tariefs
verhoging te betalen voor zover die
vrijwillig verzekerden betreft. De fond
sen nemen namelijk het standpunt in
dat de huidige premies voor al hun
verplichtingen aan ziekenhuizen, dokto
ren. specialisten en apothekers te laag
zijn en zij hebben dan ook al voorstellen
ingediend die moeten leiden tot verho
ging van de ziekenfondspremie voor
werknemers en werkgevers. Ondertussen
groeit de achterstand in de betalingen
aan de ziekenhuizen nog voortdurend
en voor het komende jaar wordt die
achterstand zelfs geraamd op tientallen
millioenen. Dit mag voor het ziekenhuis
wezen in het algemeen alreeds funest
worden genoemd, aangezien het de re
serves volledig uitholt, voor het katho
lieke (en protestante) ziekenhuiswezen
is het dubbel onaangenaam, aangezien
bij de prijsvaststellingen reeds rekening
is gehouden met de aanwezigheid van de
nog altijd talrijke religieuze verpleeg
sters. wier honorering aanmerkelijk lager
is dan die van de leken-verpleegsters.
Elke daaruit voortvloeiende verminde
ring in de verpleegprijzen is reeds aan
de fondsen ten goede gekomen.
Ondanks de aanzienlijke moeilijkhe
den, streeft men in de katholieke zie
kenhuis-wereld ook zelf reeds naar een
zo efficient mogelijke bedrijfsvoering.
Er is dit jaar door een studiecommissie
onder leiding van prof. Van Berkum een
indringend rapport uitgebracht, dat on
derwerp van bespreking zal uitmaken
op de komende jaarvergadering en
waarvan men mag verwachten, dat het
in de naaste toekomst zal dienen als ba
sis ook voor een heroriëntering op fi-
nancieel-economisch gebied.
S3
heel aardig effect I
kan geven. 1
VRAAG
NAAR
Pater dr. Germanus Vrijmoed O.F.M.,
in den lande vermoedelijk het meest
bekend als de vroegere moderator van
de H.K. Studentenvereniging „Sanctus
Virgilius" te Delft, viert 5 November
zijn zeventigste verjaardag. Sinds 11)47
verblijft hij als rector van Huize
Bethlehem in de R.K. Pastorie, Nieuwe
Havenstraat 74, te Den Haag.
Het grootste deel van zijn priester
leven van Mei 1914 tot October 1946
heeft pater Vrijmoed in Delft door
gebracht. Hij was daarheen gegaan,
toen zijn studies in de politieke en so
ciale wetenschappen in Leuven met het
licentiaat bekroond waren; in Delft
schreef hij grotendeels zijn proefschrift
„De arbeid in 't ethisch en economisch
licht", waarop hij later in Leuven pro
moveerde. Hij was er meteen ook mo
derator geworden; enkele maanden la
ter werd hij dat ook van de katholieke
studenten in Utrecht, waar hij toen al
directeur van de Sacramentscongregatie
was. Delft maakte hem in 1918 tot
voorzitter van de Propagandaclub van
de R.K. Kiesvereniging en hij trad op
in vergaderzalen en op straat, staande
op een wagen, omgeven door zijn stu
denten. Met zijn studenten beoefende
hij trouwens ook ijverig de sport.
In 1924 begon pater Vrijmoed de uit
gave van de „Bourdon", een godsdien-
stig-apologetisch blaadje, dat weke
lijks verscheen, en dat hij, ook weer
met zijn studenten, zelf verkocht in een
boekenstalletje op de markt van Delft,
waar katholieke volkslectuur te koop
was.
In 1931 kozen zijn medebroeders hem
tot „Definitor", bestuurslid van de Ne-
derlandse provincie. In 1934 werd hij
pastoor van de St. Joseph te Delft en
praeses van het huis en toen moest hij
zijn DelftSe studenten officieel vaarwel
zeggen; het Utrechtse moderatorschap
had hij al in 1918 moeten opgeven.
Als pastoor wijdde hij zijn bijzondere
aandacht aan de armen en behoefti-
gen, aan hun tijdelijk welzijn, getuige
b.v. de Derde Orde-keuken, maar ook
aan hun eeuwig heil, getuige zijn cate
chetisch en godsdienstig onderricht, dat
trouwens alle standen omvatte. Hij be
vorderde ook opnieuw de godsvrucht
tot Maria van Jesse, bouwde de prach
tige Mariakapel, herstelde de vroegere
„Stille Omgang" van Delft en was we
deroprichter van het gilde van Maria
van Jesse.
De zeventig-jarige, na een kort ver
blijf te Leiden thans te Den Haag
houdt nog steeds lezingen en geeft
cursussen in sociologie en apologie.
Het congres van vertegenwoordigers
van „De Internationale Middenstand",
dat op het ogenblik te Parijs wordt ge
houden, heeft gisteren met algemene
stemmen besloten een internationaal
bureau op te richten. Dit bureau zal bij
de V.N. een verzoek indienen om er
kenning als een raadgevend lichaam,
dat voor de middenstand „dezelfde taak
zal vervullen als het Internatioifaal Ar
beidsbureau voor de arbeiders", aldus
is ia een resolutie verklaard.
