CREDIETWAARDIGHEID VAN DE
NED. EMIGRANTEN Inzameling oud papier
Communistische betoging op de
Erebegraafplaats voorkomen
D
tijde
NEDERLAND te allen
tot overleg bereid
Rapport over betonindustrie
Vrijheid van werktijden bepleit
Commissaris voor de Emigratie acht
verhoging wenselijk
Schenkt U thee door 'n kolenzeef?
Zolang de zienswijzen zover uit elkaar
liggen, heeft bespreking geen zin
Actie in gevaar?
Sterke politie- en militaire macht
ving demonstranten op
(^Ter verrijking van geest en harQ
MAANDAG 26 NOVEMBER 1951
PAGINA 7
Brutale dief in arrest
Goede vangst van Bossche
politie
Nederl. fregatten te
Londonderry
De status van Nieuw-Guinea
Subardjo te Djakarta
Stoffelijk overschot van
automobilist gevonden
Examens
ir
Rode Hannie Schaft-herdenking verijdeld
Zeeweg afgesloten
Nederl. studiegroep
was in de V. S.
Je hoeft natuurlijk niet zo precies
te mikken - maar je kunt er wel
moeilijk 'n lekbakje bij krijgen. Een
normaal theezeefje is toch eigenlijk
maar het beste. U moet altijd het
beste nemen. Ook bij Uw shag.
Mascotte!
5*
rep!;
Betere vooruitzichten voor
de haringuitvoer
LECTUUR VOOR DE
JEUGD
Hoofdredactrice „Nieuwe
Courant" in arrest
(Van onze Haagse redactie)
In het laatste economisch kwartaaloverzicht van de 'Amsterdamsche Bank—
Incasso Bank heeft mr. ir. B. W. Hameman, Commissaris voor de Emigratie, m een
uitvoerig artikel zijn visie gegeven over de naoorlogse emigratie uit Nederland.
Hij heeft dit op een wel zeer positieve wijze gedaan en het meest valt hierbij op
zijn mening over de credietverstrekking aan emigranten. „Het ware uitermate
wenselijk", schrijft de heer Haveman, „de credietwaardigheid van de Neder
landse emigranten in de fase van hun ontwikkeling, waarin zij dit behoeven,
aanzienlijk te verhogen. De huidige regeling, welke hen toestaat f 8000.— aan
kapitaalgoederen te laten nakomenis daartoe ontoereikend". De credietver
strekking aan emigranten acht de Commissaris voor de Emigratie een zeer
urgent probleem. De mogelijkheid echter om tot een oplossing te geraken, lijkt
volgens hem aanwezig, indien door smienwerking van de credietinstellingen tn
Nederland en in de emigratielanden, onder supervisie van de Nederlandse Bank,
hier te lande geblokkeerde activa tot zekerheid gesteld kunnen worden van m
her Immigratieland te vérstrekken credieten. Uiteraard, zo voegt hij er aan toe.
zouden, teneinde onnodig kapitaalexport te voorkomen, zo de credietnemer zijn
verplichtingen niet na mocht komen, zijn activa in het land van vestiging uit
gewonnen dienen te worden alvorens de hier te lande gestelde zekerheid aange
sproken wordt.
Van een regeling in deze geest ver
wacht mr. ir. Haveman een goede in
vloed op de economische betrekkingen
tussen emigranten en het moederland.
Deze betrekkingen, zo al aanwezig,
worden al te zeer veronachtzaamd. Dit
moge begrijpelijk zijn. omdat de emi
granten in de eerste jaren na hun ver
trek tot de economisch zwakkeren be
horen en mitsdien als overzeese relatie
weinig betekenis hebben. Doch losge
laten in deze periode, zullen zij in be
tere tijden minder toegankelijk zijn
voor het aanknopen van banden, welke
nimmer verbroken hadden mogen wor
den.
Nu de Nederlandse emigratie een om
vang heeft aangenomen, welke haar tot
een maatschappelijk gebeuren van een
uitermate belangrijke orde maakt, pas
sen daarbij daden van particulier initia
tief van grote stijl, teneinde de econo
mische stootkracht der emigranten in
hun aanloop en periode van vestiging
te verhogen. In wisselwerking daarop
zal ons land ten volle nrofijt kunnen
trekken van de goodwill, welke tien
duizenden emigranten door hun energie
en doorzettingsvermogen overal ter we
reld vestigen.
Elders in het artikel betoogt mr. ir.
Haveman. dat de emigrant na aankomst
een achtergrond nodig heeft, die steun
biedt, wanneer de moeilijkheden on
overkomelijk liiken. De Nederlandse
Overheid kan deze bijstand op vreemd
territoir slechts in zeer beperkte mate
bieden. Het is voor de Nederlandse
emigratie echter wel zeer karakteristiek,
dat voor velen deze steun niettemin
aanwezig is, dank zij de talrijke en
goede betrekkingen, welke „de grootste
kerkgenootschappen" en uit particulier
initiatief voortgesproten emigratie-orga
nisaties in de ontvangende landen on
derhouden. Het welslagen van de na
oorlogse emigratie uit Nederland mag
voor een belangrijk deel toegeschreven
Worden aan de verantwoordelijkheids-
en werkelijkheidszin, waarmede 5?oor
deze organisaties, zowel bij de voorlich
ting als de voorbereiding van de emi
granten het persoonlijk element bij de
emigratie op de voorgrond gehouden.
,.In het feit", aldus de heer Haveman.
„dat zij naar alle waarschijnlijkheid in
de nabije toekomst deel zulien uitmaken
v=n de gereorganiseerde Nederlandse
emigratiedienst ligt een der beste waar
borgen tot het behoud van het eigen
karakter van de Nederlandse emigratie"
Bij de behandeling van de emigratie
mogelijkheden in de verschillende lan
den verklaart de Commissaris voor de
Emigratie, dat vestigingen in Latijns-
Amerika in kolonieverband goede
zin hebben. De economische ontwikke
ling van dit werelddeel biedt zeer grote
mogelijkheden, terwijl het in de toe
komst wellicht tot uitwijkplaats voor
onze bevolkingsdruk kan dienen, wan
neer de landen van het Gemenebest
minder toegankelijk zouden worden.
Met Brazilië is thans een verdrag tot
stand gekomen: met Argentinië zijn on
derhandelingen gaande: de mogelijkhe
den tot emigratie naar Uruguay maken
onderwerp van nader onderzoek uit.
i P°fsche politie is er in geslaagd de
hand te leggen op C. van D. uit Den Bosch,
cue al enige tijd zijn beroep zocht in het
plunderen van vrachtauto's. Wanneer deze
bij overwegen langzaam reden, zag hij op
een of andere manier kans er op te klim
men; bij voorkeur deed hij zulks bij auto's
met aanhangwagen en de verbindingsstang
was daarvoor zeer dienstig.
Een dezer avonden zagen agenten de man
bij de Or then se overweg op een langzaam
rijdende wagen springen. De achtervolging
werd tot Zaltbommel voortgezet. Bij on
derzoek bleek de vogel gevlogen; van de
lading Zwitserse kaas was echter een aan
tal dozen verdwenen en het douaneloodje
van de achterdeuren der vrachtauto bleek
verbroken. Des nachts echter kon de da
der, die op de terugweg kans had gezien
met een andere wagen mee te rijden en
daarvan een stuk spek te stelen, in zijn
woning gearresteerd worden. Bij huiszoe
king werden de dozen kaas en een aantal
stukken spek gevonden.
De Nederlandse fregatten „Van Zijl" en
„De Zeeuw" zijn Zondag op de vlootbasis
Londonderry in Noord-Ierland aangekomen,
waar de 360 officieren en manschappen
twee weken opleiding zullen ontvangen
aan de school van de Engelse marine en
luchtvaart voor de strijd tegen duikboten.
Luitenant ter zee eerste klasse P. J. S. de
Jong. commandant van de „De Zeeuw",
verklaarde, dat dit het eerste bezoek van
Nederlandse marineschepen aan Noord-Ier
land is.
Nederland, mede voor wat betreft de
kwestie West-Nieuw-Guinea) geslaagd
meende te mogen noemen. Over bijzon
derheden wilde mr. Subardjo zich niet
uitlaten, daar hij eerst verslag wil uit
brengen aan het Indonesische kabinet.
Naar aanleiding van persberichten uit
Djakarta betreffende toekomstige be
sprekingen over de status van Nieuw-
Guinea heeft een zegsman van het mi-
nisterie van Buitenlandse Zaken -e Den
Haag medegedeeld, dat Nederland te
uilen tijde bereid is geweest met Indone
sië over deze kwestie overleg te plegen.
Slechts heeft de Nederlandse regering
bij voorkomende gelegenheden als haar
mening te kennen gegeven, dat een der
gelijk overleg weinig zin heeft, zolang
de zienswijzen van de twee regeringen
zover uit elkaar liggen.
Van deze opvatting is onlangs ,weer
blijk gegeven in een Nederlands rege
ringsmemorandum aan de Indonesische
regering, waarvan de tekst werd gepu
bliceerd.
Omtrent de veronderstellingen, vol
gens bedoelde persberichten geuit in
politieke kringen te Djakarta, als zou de
Amerikaanse ambassadeur bij een en an
der een rol hebben gespeeld, deelde de
zegsman mede. dat deze van alle grond
ontbloot zijn. Evenmin is er sprake van
een recent telegram over deze^ kwestie
Van minister Stikker aan de Indonesi
sche regering.
Het Eerste Kamerlid Gerretson
(C.H.) heeft de ministers van Buiten
landse Zaken en voor Uniezaken en
Overzeese Rijksdelen gevraagd, or zy
bereid zijn de tekst aan de Kamer
over te leggen van de verklaringen
van de Nederlandse en Indonesische
afgevaardigden op de vergadering van
de beheerschapsraad van de UNO te
Parijs.
De Indonesische minister van Buiten-
'andse Zaken, Subardjo, is Zondagmid
dag per vliegtuig uit Amsterdam te
Djakarta aangekomen. Hij werd verwel
komd door vele autoriteiten en leden
van het corps diplomatique. Aan de pers
deelde hij slechts mede, dat hij zijn reis
'naar de vergadering van de Verenigde
Naties te Parijs en een kort verblijf in
In kringen van opkopers van oude ma
terialen en afvalstoffen is men zeer teyre.
den over de publiciteit, welke de pas be
gonnen nieuwe inzamelingsactie van lom
pen. oude metalen, oud papier en beende
ren geniet. Over één punt maakt men zich
echter enigszins ongerust. Het ziet er na
melijk naar uit, dat een onderdeel van
deze inzamelingsactie en wel de inzameling
van oud papier in de knel komt als er nie*
spoedig ingrijpende maatregelen zullen
worden genomen.
Sinds enkele dagen is er enige prijsda
ling voor ongesorteerd „bontpapier" ge
constateerd en, wat de opkopers funester
achten, een belangrijke daling van de vraag
naar de goedkopere soorten oud papier
(oud carton en „bont"). Vele groothande
laren in oud papier en vrijwel alle expor
teurs wensen de laatste dagen slechts bij
mondjesmaat of in het geheel niet deze
soorten te verkopen. Het schijnt, dat 'er
op het ogenblik vrijwel geen mogelijkheden
meer zijn voor export van oud papier naar
de landen, waarheen dit goed de laatste
maanden in hoofdzaak ging, zoals België,
Groot-Brittannië. Frankrijk. West-Duits-
land en Oostenrijk, zo vernemen wij van
de ondervakgroep „Opkopers van oude
materialen en afvalstoffen".
Deze situatie is inmiddels reeds in hel
dagelijks bestuur van de ondervakgroeo
besproken. Hierbij zijn bepaalde richtlijnen
aangegeven en voorstellen gedaan, die bil
aanneming er toe zullen leiden, dat de in
zameling van oud papier zelfs stilgezet of
in belangrijke mate beperkt zal moeten
worden.
Familieleden van de heer J. B. die Don
derdagmiddag met zijn auto in de Zuid-
Willemsvaart nabij Den Bosch is gereden,
waarbij hij verdronk, hebben Zaterdagmid
dag zijn stoffelijk overschot opgehaald Zij
hadden de Bossche brandweer toestemming
gevraagd om mede te mogen dreggen. Bij
één der eerste worpen van de dreg haalden
zij het stoffelijk overschot nabij de plaats
waar het slachtoffer te water was geraakt
naar boven. Reeds twee dagen had men
het kanaal afgedregd.
AMSTERDAM. M.O. aardrijkskunde: mej
M. Treurniet en de heer J. Janssen. Cand.
rechten. F. Vosmeijer. Amsterdam. Cand
wis- en natuurk: mej. G. Cramer en de
heer J. Meulenhoff, Amsterdam. Cand. pol
en soc. wetensch.: A. Houtttuyn Pieper
Amsterdam.
DELFT, Cand. civ.-ing.: J. Keiler. Am
sterdam; H. Prins. Nijkerk. Cand werkt.-
ing.: G. Beusen, Heemstede; P. Teunissen.
Nijmegen; C Theil, Amsterdam; C Ver
hoek, Rotterdam Cand. schepsb. ing.: W
Warnsinck, Amsterdam. Cand. vliegt, ing
B. Hakkeling. Maassluis. Scheepsb. ing.: W
de Roos, Voorburg.
UTRECHT Doet. ex. rechten: mej. L
Looyen. Almelo. Cand. rechten: mej E.
Nijenhpis, Utrecht. Geprom. tot doctor in
de lett. en wijsbeg.: S. Zilverberg, geb. re
Amsterdam, op proefschrift David van
Bourgondië, bisschop van Terwaan en van
Utrecht. Cand. Chinese lett.: mej. mr. M.
Boekelman, Utrecht. Doet. geneesk.: J. v.
Oosterhout, Zeist; mej. W. Renger, Rijssen
(O.); J. Baay, Utrecht; J. v. Garderen, An
keveen; D. Muller, Utrecht; H. Kreutz-
kamp, Terwinselen; G. Smeets, Kerkrade:
mej. G. Stevens, Heerlen; mej. A. Schotel
Rotterdam; mej. S. v. d. Bosch, Apeldoorn.
H. Vijver, Utrecht.
eric de noobmam: Be IHoek mm het Bgm$d
Hu nt NV
35. Verbeten van zich afslaand bereikt Eric langzaam maar zeker de plaats, waar
de onverlaten Wolf hebben vastgebonden. De Noorman heeft Gnom uit het oog ver
lorenhij moét de wolfshond bevrijdenwant in de scherpe tanden van 't trouwe dier
kan hij een bondgenoot vinden, die de nederlaag van de bende zal bezegelen. Doch
het is te laat. Reeds stormen dc rovers onder woeste bedreigingen op de koning in
en slechts een snelle vlucht kan hem nog redden. En terwijl Wolf door het dolle
heen, grommend en jankend aan het koord rukt en bijt, vertwijfeld, dat zijn
meester hem niet kan bereiken, laat Eric met een panterachtige sprong de kamp-
plaats achter zich, om tussen de bomen te verdwijnen.
Met woedend geschreeuw zenden de schavuiten hem hun pijlen achterna; de
Noorman hoort het onheilspellende zoeven vlak om zich heen en instinctmatig
trekt hij het hoofd tussen de schouders, zodat een welgericht schot rakelings over
hem heen scheert en de pijl zich, trillend, diep in de stam van een boom boort.
De tanden opeengeklemdhalf struikelend over boomwortels en zonder apht te
slaan op de takken, die hem in het gelaut zwiepen, rent Eric verder: iedere stap
brengt hem dichter bij de veiligheidwant het dichte woud beneemt de schutters
meer en meer de trefkans. Nog is hij niet buiten schootsafstand, als hij eensklaps,
voor zich uit, een andere vluchteling ziet, waarin hij Gnom herkent. Voldaan over
het feit. dat de knaaip, door zijn raad op te volgen, buiten gevaar is, blijft Eric
dicht achter hem..
Wanneer zij zich eindelijk veilig weten voor de bende en het geschreeuw lang
zamerhand wegsterft, is Gnom de eerste, die de pas inhoudt.
„Doorlopen!" bijt Eric hem toe„wij moeten verder weg. veel verder nog
De daad bij het woord voegende, loopt hij de jongeman voorbij, doch plotseling
komt een zwaar voorwerp met geweldige kracht op zijn schedel neer en met een
vaag gevoel van verbazing stort de Noorman voorover en zinkt weg in een bodem
loze diepte
Met treinen zijn Zondag enkele duizenden deelnemers aan de communistische
Hannie Schaftherdenking naar Haarlem gegaan. Van eer. herdenking, zoals zij
zich die hadden voorgesteld, is als gevolg van de maatregelen, die door de
Haarlemse en Bloemendaalse politie in samenwerking met de koninklijke mare
chaussee en de rijkspolitie waren getroffen, weinig terecht gekomen.
Na de beslissing van de minister van Binnenlandse Zaken de erebegraafplaats
te Bloemendaa! te sluiten, was de politie er n.l. toe overgegaan maatregelen te
treffen tei inde een eventuele poging de herdenking toch door te zetten in de
kiem te smoren en demonstraties te verijdelen.
Zo patrouilleerden op de Zeeweg,
die naar de begraafplaats leidt, vier
pantserwagens van de Koninklijke
Marechaussee met in de toren een
lid, die een sten-gun in de aanslag
hield. Ook bij enkele monumenten
in Haarlem hielden met stenguns
bewapende marechaussees een oogje
in het zeil. Nergens is het tot ern
stige wanordelijkheden gekomen.
Voor zover bekend is er geen schot
gelost.
Ondanks het verbod om demonstraties te houden, waren duizenden naar Haar
lem en Bloemendaal gekomen voor de Hannie Schaf t-herdenküng. Een grote
politiemacht was voor de handhaving van het verbod op d< been gebracht, zodat
de opzet, een grote propagandistische demonstratie, niet kon doorgaan. Bij het
Verzetsmonument te Haarlem-Noord worden onder het wakend oog van de
politie bloemen gelegd.
De deelnemers werden op het perron
in Haarlem, volgens mededeling van de
Haarlemse politie, opgevangen dood
enkele leiders van de herdenking, die
hun verzochten zich in verspreide
groepjes naar de Westergracht te bege
ven in plaats van naar de Dreef, zoals
aanvankelijk het plan was. Zulks ge
schiedde. Bij het monument naast de
kathedraal St. Bavo legden zij enkele
kransen neer. Een van de leiders riep
daar de deelnemers op om ondanks de
maatregelen van de politie naar de ere
begraafplaats in Bloemendaal te trek
ken. waar om drie uur door een dele
gatie van het Hannie Schoft-comité een
krans zou worden gelegd.'
Talloze leden van de gemeentelijke
politie te Haarlem, samen met afde
lingen van de Rijkspolitie en Konink
lijke Marechaussee, verhinderden dit
plan in zoverre, dat de menigte in twee
groepen uit elkaar werd gedreven. De
eerste groep begaf zich daarop naar de
Grote Markt in Haarlem, waar zij bloe
men legde rond de rotonden, de an
dere kraam in Haarlem-Noord terecht,
waar de deelnemers bloemen en kran
sen legden bij het verzetsmonument.
Agenten van de HaarleYnse politie ver
wijderden deze bloemstukken later en
namen ze mede naar het hoofdbureau
van politie. Een poging van een deelne
mer hier een toespraak te houden, werd
verijdeld door een den leden van de
marechaussee. Een redacteur van „De
Waarheid", die zich niet verenigen kon
met het optreden van de politie, begaf
zich naar het hoofdbureau teneinde daar
een protest in te dienen. Hij werd door
een der commissarissen uit het gebouw
verwijderd. Op een afstand van enige
honderden meters van het monument
aan de Jan Gijzenvaart begonnen intus
sen ook een aantal deelnemers luidkeels
tegen de agenten te protesteren. Een
ernstig incident vloeide daaruit echter
niet voort.
Tenslotte begaf zich nog een groep op
weg naar de begraafplaats. Alle toe
gangswegen waren echter afgesloten.
Leden der Bloemendaalse politie en
brandweerwagens stonden daar opge
steld. Toen om ongeveer drie uur een
delegatie op de Zeeweg arriveerde, gaf
de corpscommandant van de Bloemen
daalse politie de demonstranten op
dracht terug te keren. Twee leden van
het Hannie Sehaftcomité legden daarop
aan de voet van de Zeeweg een krans.
Na zich enkele honderden meters van de
piek te hebben verwijderd, schaarden
een duizendtal deelnemers zich om het
lid van het herdenkingscomité. Gerben
Wagenaar. die in een korte toespraak on
der meer zei: „Wij hebben dit verbod
niet willen opvolgen-, omdat wij het
recht opeisen onze gevallen makkers te
eren en dit recht zullen blijven verde
digen", waarna hij de herdenking voor
gesloten verklaarde.
De vier pantserwagens zorgden er
daarna voor, dat de deelnemers de te
rugtocht aanvaardden, terwijl de politie
hen met behulp van een luidspreker
aanmaande zich zo snel mogelijk te ver
wijderen. De groepen mensen wandel
den aldus weer terug, terwijl de pantser
wagens langzaam achter hen aanreden.
Na afloop van de demonstratie, toen
de duisternis reeds inviel, hebben enige
personen getracht over het hek van de
erebegraafplaats te klimmen; zij werden
door de politie gegrepen. Nadat hun
Advertentie
genoteerd, zijn zï
personalia wiren
heengezonden.
Het is ongetwijfeld aan het be
heerst en tactisch optreden van de
politie te danken dat het niet ge
komen is tot vechtpartijen. De sa
menwerking tussen de gemeente
politie van Haarlem en Bloemen
daal, van Rijkspolitie en mare
chaussee was voortreffelijk Ner
gens deden zich noemenswaardige
incidenten voor, of het moest zijn
de plotselinge aanval van demon
stranten die twee agenten in de rug
besprongen. De politie maakte ge
bruik van de gummiknuppel. Dit
incident gebeurde op de hoek van
de Rijksstraatweg én de Pijnboom
straat.
Slechts 'n kleine groep van ongeveer
twintig man drong door tot aan de af
zetting op de Zeeweg en werd daar
door de politie terug verwezen. Bij de
groep bevonden zich de Haarlemse
raadsleden Henneveit en Mol, die aan
de kant van de weg kransen neerleg
den. Ongeveer 500 man begaven zich
naar het verzetsmonument bij de St.
Bavo Kathedraal, en ook daar werden
bloemen neergelegd.
Verdere demonstranten arriveerden
per trein in Haarlem en hadden een
portret van Hannie Schaft op de coupé
ramen geplakt. Zij werden op 't station
opgevangen door daar geposteerde lei
ders. Later op de dag werden de kran
sen en bloemen bij de verzetsmonumen-
ten door de politie weggehaald.
Nader vernemen wij nog, dat enige
mensen, toen het donker werd, getrafcHt
hebben de Erebegraafplaats alsnog te
bereiken, maar zij werden door de po-"
litie opgevangen.
In het rapport van een groep verte
genwoordigers van de Nederlandse in
dustrie voor betonwaren, die een stu
diereis naar de V. S. maakte, wordt
vastgesteld, dat de artikelen, die de
Amerikaanse fabrieken vervaardigen,
dikwijls niet met de in Nederland ge
maakte vergelijkbaar zijn.
Advertentie
De Franse autoriteiten zullen invoer
vergunningen voor 15000 vaten gezou-
*-en haring afgeven. Dit betekent, dat
"e uitvoer van dit jaar naar dat land
^mdelijk op gang kan komen. Ook de
<Suid-Afrikaanse regering heeft de ge-
z°uten haring van haar lijst van be
perkingen geschrapt. De Nederlandse
haringhandel hoopt van deze van ouds
her belangrijke afzetmarkt weer orders
■e mogen boeken. Met Rusland zijn
r°8 onderhandelingen over de leve
ns van gezouten haring gaande.
e ouders mogen de Uitgeverij Can-
tecleer te Utrecht dankbaar zijn
voor de twee keurig verzorgde,
kloeke boeken, die voor de jeugd werden
samengesteld en juist voor de Sint Ni-
colaas verschenen. Goedkoop zijn ze in
zekere zin niet, maar ze zullen in menig
gezin jarenlang dienst kunnen doen en
in de boekenkast een groflinnen band
schuilt onder een kleurige stofomslag
een ere-jflaatsje krijgen.
Toby Vos stelde een knutselboek sa
men ónder de titel: „Wat zal ik nu
eens doen?" Het is bedoeld voor 7-
tot 14-jarigen, maar menige volwassene
zal plezier vinden in de knutselvoorbeel-
den, de goocheltrucjes, de toneelspelen,
de spelletjes en de puzzles. De meeste
werkstukjes moeten worden gemaakt
met behulp van papier, lijm. schelpen,
pijpeschoonmakers. kurken, pittbn oude
lappen en dergelijk klein spul. De jeugd
kan zowel een eigen schouwburg als
circus fabriceren, kiezen uit dozijnen
mogelijkheden voor pandverbeuren, te
weten komen welke zeepbellen niet
gaan springen of hoe een papieren vis
kan zwemmen. Tweehonderd grote blad
zijden. met niet minder illustraties telt
deze uitgave, die met recht een uitkomst
voor lange winteravonden, huiselijke*
feestjes en vacanti? genoemd mag wor
den.
Voor de jeugd van 5 tot 12 jaar is bij
Cantecleer „M ijn liefste vertel
selboek" verschenen, waaraan mede
werkten Marian HesperSint, Johny
van den Heuvel, W. G. Janse. W. Slort
Hilkers en Jook Steenhoff.
Het bevat verhalen, versjes, sprook
jes en voordrachten met een frisse,
vrolijke inhoud, waarbij ook de paeda-
gogie in vele gevallen een woordje
meespreekt. Met open mond zullen de
kinderen ongetwijfeld luisteren naar
„De eerste schooldag van Flipje", „De
huiskabouter". „Avonturen van een
duveltje in een doosje" en „De dief en
de herbergier". Als opa en oma de
gouden bruiloft vieren, kunnen de
kleinkinderen in dit boek hun wens
vinden en aan de jarige schooljuf is
evengoed gedacht als aan de Nieuw-
jaarsrijm. De overvloedige, geestige en
tot kinderen spiekende illustraties
zijn van Frans Lammers, Frans van
Noorden en Judith Kruys. Het stofom
slag is van Karei Thole. 'n Prachtige
aanwinst in de rij van de vertelselboe
ken!
Tenslotte moet u eens letten op en
kele kleine en goedkope uitgaven van
deze uitgeverij: „Wij spelen zelf
toneel" (5 eenvoudige toneelstukjes
voor huisgezin, school en jeugdvereni
ging) van Jook Steenhoff- „M ij n
liefste liedjes" (met muziek) van
H. Strategier en „Het is feest
v a n d a a g", feestliedjes van W. G.
Janse. De prentjes werden verzorgd
door Frans Lammers.
v. W.
Geschiedenis der Pausen. Aflevering
6. door prof. dr. Gaston Castella. Neder
landse vertaling door Piet van Veen.
Uitgave J. J. Romen Zonen. Roer
mond. Dit deel loopt van Paus Pius II,
1458. tot de Rijksdag van Neurenberg.
1522, en behandelt de moeilijke tijd, die
aan de scheuring in de kerkelijke een
heid vooraf ging. Ondanks de nood
zakelijke beknoptheid, die de schrijver
zich moet opleggen, slaagt hij er toch
in, van deze materie een overzichtelijk
en doorzichtig beeld te tekenen, dat re
kening houdt met de modernste opvat
tingen. Ofschoon hij bij de behandeling
van zijn stof een keuze heeft moeten
doen, die natuurlijk gemotiveerd is,
betreuren wij het toch. dat hij bij de
beschrijving der Inquisitie onder Sixtus
IV zo uiterst R°rt ls Sebleven, evenals
in zijn mededelingen over de figuur van
Torquemada, terwijl anderzijds Savo
narola zeer uitvoerig wordt behandeld.
L.
De Samarilaanse vrouw, door James
Wesley Ingles. Uitgave H. Nelissen.
Biilhoven Volgens de mededeling,die
de uitgever het boek op de omslag
meegeeft, heeft de schrijver in dc bij
belse figuur van de Samaritaanse
vrouw een symbool gezien van de on
bestendigheid, welke het huwelijks
leven in onze eigen tijd kenmerkt. Men
kan het boek inderdaad zo zien, maal
ais dat de bedoeling van de auteur is
geweest, hadden wij toch zeker in de
hele eerste helft van het werk iets
meer concreets in die richting ver
wacht. Hij beschrijft achtereenvolgens
de vijf huwelijken van de Samaritaan-
se, en wanneer zij tenslotte in concu
binaat leeft met een Romeins officier;
heeft de ontmoeting met Jesus plaats
aan de bron, zoals het Evangelie ver
haalt. Van dat moment af komt zij ge
heel tot inkeer. De Romeinse offieier
verdwijnt, maar komt, iater terug, nadat
hij in Jeruzalem getuige is geweest van
Christus' kruisiging. Haar zoon Joseph,
die zij volgt naai Athene, ontmoet daar
de Apostel Paulus, als deze zijn be
roemde redevoering houdt. Al deze
dingen doen wel zeer toevallig aan en
zijn blijkbaar nodig om een gelukkig
eind aan het boek te maken. Het is
goed geschreven en zonder nadruk op
het pikante' van het gegeven. Maar of
zo'n boek nu werkelijk noodzakelijk
vertaald moest worden, betwijfelen wij
toch. Uiteraard is het geen lectuur voor
jonge personen. L.
Levende moraal, door ds. O. T. Hyl-
kema. Uitgave A. Voorhoeve, Bussum.
Dit keurig uitgegeven boekje van 64
bladzijden is een jubileum-uitgave,
verzorgd naar aanleiding van de vijf
en twintig-jarige ambtsherdenking van
de auteur. Ds. Hylkema is doopsgezind
predikant en heeft zich grote verdien
sten verworven in 't bedrijfsleven, door
de goede verstandhouding tussen werk
gevers en werknemers te helpen bevor
deren. In dit boekje behandelt de
schrijver vier onderwerpen: verant
woordelijkheid. verdraagzaamheid, twij
fel en gezag. Diepgaande wijsgerige be
schouwingen wil hij niet leveren. Wel
een voor ieder begrijpelijke nadere ver
klaring van de begripsinhoud van zijn
gekozen ouderwerpen, het daarna aan
de lezer overlatend zich verder in deze
materie te verdiepen, hiertoe aange
spoord door wat dit boekje biedt.
Geestdriftig kunnen wij over deze uit
gave moeilijk zijn. Het blijft allemaal
wel heel erg aan de oppervlakte, wat
vooral tot uiting komt in het opstel
letje over verdraagzaamheid. Wat in
tussen niet wegneemt, dat sommige le
zers hierdoor toch aan het denken kun
nen worden gezet. L.
Barabbas door Par Lagerkvist Uitgave
J. M. Meulenhoff. Amsterdam. In dit
boek beschrijft de Zweedse auteur, die
onlangs de Nobelprijs verwierf in Zwe
den, de lotgevallen van Barabbas na zijn
in-vrijheid-stelling in plaats van Chris
tus. Hi.i was getuige van Jesus' dood op
Calvarië. zag op de Verrijzenismorgen
een engel de steen van het graf wegne
men, heeft later een gesprek met Pe
trus, ontmoet in de Cyprische kopermij
nen een medeslaaf, die een volgeling van
Christus is en raakt tenslotte in Rome
verzeild, waar hij, tijdens de brand onder
Nero, de Christenen wil helpen, maar
juist oorzaak wordt, dat hij als levend
bewijs voor hun schuld geldt, zodat hij
tenslotte met hén gekruisigd wordt. In
de bedoeling van de schrijver is Barab
bas het prototype van de mens. aie in de
duisternis van zijn ongeloof telkens ge
confronteerd wordt met het „Licht",
maar zich niet kan opwerken tot de ge
lovige overgave aan de waarheid. Het
gegeven is van een weidse, algemeen-
menselijke betekenis en grote actualiteit.
Toch k'an de uitwerking ervan niet vol
doen ondank de beheerste schrijftrant.
Er wordt te weinig ingegaan op de mo
tieven van Barabbas'. om niet in Chris
tus te geloven, terwijl hij toch herhaal
delijk in het nauwste contact komt met
personen en feiten, die elk ogenblik een
geloofsovergave doen verwachten. De
wijze van behandeling lijkt ons niet
sterk genoeg voor de harde werkelijk
heid van het gegeven. Desondanks
dwingt dit boek, dunkt ons, tot naden
ken. De vertaling is uitstekend Neder
lands geworden, met uitzondering van
het gebruik van „iemand" in de zin van
„men" of „je" en het al te veelvuldige
voorkomen van „als het ware", soms
zelfs in een nogal twijfelachtige beteke
nis.
„Rachmaninow" Johan Andriessen.
Betrekkelijk korte tijd na zijn biogra
fie „Johann Strauss" heeft Johan An
driessen een nieuwe geschreven, nu van
de componist Sergei Rachmaninow, die
in 1943 in de U.S.A overleed. Even vlot
geschreven als de vorige, met veel pit
toreske details, maar kennelijk met meer
afstand en minder persoonlijke' devotie
tot de man zelf en zijn muziek Er waait
een nuchtere geest door dit boek; dit
kan overigens geen kwaad, waar hei
gaat om zo'n hyper-romantisch-subjec-
tivistische natuur als Rachmaninow. De
schrijver toont zich uitstekend gedocu
menteerd en geeft, behalve een critische
opsomming van alle werken van Rach
maninow (met een treffend pleidooi
voor meerdere uitvoering van zijn nog
zeer levenskrachtige pianostukken), ook
een aardig hoofdstuk over de verhou
ding RachmaninowSovjet-Unie. waar
uit blijkt, dat evenzeer als de componist
standvastig was in zijn liefde en heim
wee naar zijn vaderland, evenzo veran
derlijk en wispelturig de Sovjets zijn
muziek hebben verfoeid en geprezen
Het boek is verschenen in de reeks
Meesters der Melodie van de uitgeverij
Strengholt te Amsterdam en kost f6.9P.
v. E
De fabrieken liggen in de V. S.
meestal zo ver uiteen, dat de concur-
tentie veel kleiner is dan in Nederland.
Over het algemeen zijn de fabrieken er
naar Nederlandse begrippen niet groot.
Het goedkope transport wordt een van
de oorzaken genoemd, waardoor de be-
tonwarenindustrie in Nederland tot zo'n
hoge ontwikkeling is gekomen.
In het algemeen is de afwerking van
de betonproducten in Nederland fraaier
dan in Amerika. De practische Ameri
kaan hecht minder aan een mooi uiter
lijk. zeker wanneer het artikelen be
treft, die na verwerking niet zichtbaar
blijven. Indien men in ons land dit
standpunt ook inneemt, zou dit volgens
de groep besparing kunnen gevers
Op het gebied van sierbeton en wat
skeletbouw en montagebouw aangaat,
door de nood der tijden, is ons land
veel verder vooruit. Betontegels en be-
tonbanden worden in de V. S. practisch
niet gebruikt. Op het punt van ver
voer en opslag van losgestorte cement
zijn de V. ,S, ons land echter weer ver
voor. Aan deze kwestie zal de Neder
landse verbruiker zijn aandacht moeten
besteden, temeer daar de emballage in
papieren zakken in West-Europa een
steeds grotere moeilijkheid vormt.
De studiegroep kan zich niet aan de
indruk onttrekken, dat, omvde Ameri
kaanse productie nabij te komer., me
chanisatie, voor zover economisch ver
antwoord, en. invoering van erkend goe
de tariefsystemen nodig zullen zijn.
Men noemt het merkwaardig dat slechts
bij hoge uitzondering door de Ameri
kaanse fabrikanten naar Nederlandse
producten, werd gevraagd. Men was er
wei onder de indruk van onze presta
ties, maar et bestond geen intense be
langstelling voor de technische kant.
Geen enkele arbeider in de V.S. zou
zich in zijn vrijheid ten opzichte van de
werktijden beknot willen zien Ook de
arbeidersorganisaties staan op dit stand
punt en vele bondsleiders toonden er
zich verwonderd over, dat de Neder
landse arbeider slechts een bepaald aan
tal uren per week mag werken. Dit
punt van verschil tussen de V S. en ons
land acht de groep van zeer groot be
lang. Zij acht het nodig hieraan bij de
wenselijk geachte opvoering van de pro
ductie zeer bijzondere aandacht te be
steden.
Revolutionnaire productiemethoden of
in Nederland nog onbekende direct
bruikbare machinerieën heeft de groep
niet gezien. Van meer belang is volgens
de studiegroep de Amerikaanse geeste
lijke instelling ten aanzien van de pro
ductie in het algemeen.
De hoofdredactrice van het in het
Nederlands verschijnende blad „Nieuwe
Courant" in Surabaja, is in arrest ge
steld. omdat zij critiek had geleverd op
een rede van Sukarno, aldus meldt A.P.
