Emigratie naar Australië en
N ieuw-Zeeland
rnc de hoocmam: De ithek van het g<HÏd
i
Gezagsorgaan Europese
landbouw aanbevolen
s inMotu
^T2T
KALODERMA
Eerste paal in de grond voor
tuinstad-Slotermeer
Getroffenen van watersnood
moeten geholpen worden
Westerse Grote Drie dienen
resolutie in bij V.N.
Uit godsdienstig oogpunt bezien
volkomen verantwoord
Nieuwe voorstad van Amsterdam
Nederl. bisschoppen
richten zich tot
gelovigen
MGR. HANSSEN VAN INSPECTIEREIS TERUG
De woning liet grote
probleem
42 INSTANTIES
NODIG
Afscheid op paleis
Soestdijk
Van rechercheur Visser
Nog geen accoord over
touristentarieven
Brandweer in dienst van
burgerlijke verdediging
Indon. delegatieleden
naar ons land
Prins Bernhard opent
Spaans Instituut
II' Vfv
Ongeëvenaard in kwaliteit
ONTSLAGEN IN DE
SCHOENINDUSTRIE
De ramp in Noord-Italië
RAAD VAN EUROPA
DOOR ALEXANDRA ORME
Vrije verkiezingen in geheel Duitsland
MAANDAG 3 DECEMBER 1951
PAGINA 3
Om toestemming te
krijgen op woning-
bouwaanvrage
Mgr. F. van Welie
65 jaar
Cornelis Koning overleden
Luchtvaart-conferentie
Bespreking Unieverhouding
Piet Kohier ten grave
gedragen
ft
Stroom van giften
uit buitenland
?5
(Van onze verslaggever)
„Uit godsdienstig oogpunt gezien is de emigratie van Nederlanders naar Austra
lië volkomen verantwoord. De Katholieke Kerk is in Australië hecht gefun
deerd en overal zijn katholieke kerken en scholen". Dit was de eerste conclu
sie, waartoe Z- H. Exc. Mgr. Dr. J. M. J. A Hanssen, Coadjutor van de Bisschop
van Roermond, kwam toen Mgr. ons Zondagmiddag bij zijn terugkeer op Schip
hol het een en ander vertelde van de inspectiereis door Australië en Nieuw-Zee-
land, die Mgr. in opdracht van het Nederlandse Episcopaat gedurende zeven
weke» heeft gemaakt.
Er zijn vrij veel Nederlanders, die
met te hoge verwachtingen zijn geëmi
greerd en daaraan is het te wijten, dat
er onder hen weer naar huis verlangen.
Vooral het vestigen van zelfstandige be
drijven is zeer moeilijk. Maar in het al
gemeen zijn de Nederlandse immigran
ten, met wie mgr. heeft gesproken, te
vreden. Er is volop werk, vooral voor
de boeren, en tegen goed loon. Op
Nieuw-Zeeland had mgr. een paradijs
aangetroffen wat de kwaliteit van de
grond en het klimaat betreft. Er zijn dus
nog heel wat mogelijkheden voor land
bouwers. Alleen: een woning is een
groot probleem. Men zal het zelf moeten
bouwen en daarom doen emigranten het
beste naar de dorpen en kleine steden te
gaan. Daar kan men gemakkelijker voor
een huis sparen.
De bisschop was ook in enige kampen
geweest, die aan redelijke eisen voldoen.
Sommige zijn minder, maar dat hangt
voor een groot deel er van af, welke na
tionaliteiten er wonen. Er zijn zelfs
Nederlandse gezinnen, die in zo'n kamp
willen blijven wonen, omdat het er
goedkoop en goed is.
Het contact tussen de geestelijkheid
en de immigranten is heel goed. Er
zijn thans vijf Nederlandse priesters
in Australië en Nieuw-Zeeland en het
ligt in de bedoeling dit aantal tot acht
uit te breiden. Vrees, dat in het bijzon
der de ongehuwde immigranten in de
grote steden verloren zouden gaan.
behoeft niet te worden gekoesterd. De
ze steden zijn n.l. anders dan wij ze
kennen: een city
met er omheen
tuinsteden, die een
aparte eenheid vor
men.
In Melbourne be
staat een home voor
150 Nederlandse
jongemannen (een
z.g. hostel) en wel
licht zullen er daar
van meer worden
opgericht. Het is
echter steeds de be
doeling, dat de im
migranten zo snel
mogelijk in de be
volking zelf opgaan,
dus ook lid worden
van de plaatselijke
verenigingen. Grote
gezinnen kunnen
moeilijk terecht,
terwijl anderzijds
het ongehuwd zijn
van vele immigran
ten ook weer ern
stige problemen
schept, vooral als
b.v. verloofden wei
geren uit Nederland
over te komen en
de immigranten al
geruime tijd in
Australië of Nieuw-
Zeeland wonen.
Mgr. heeft in Australië en Nieuw-
Zeeland met het merendeel der bis
schoppen gesproken, alsmede met de
minister-presidenten en de ministers
van emigratie en overal kreeg mgr. de
giootst mogelijke medewerking, ook van
onze gezant en onze consul-generaal. In
Nieuw-Zeeland is de Katholieke Kerk
niet zo sterk als in Australië, maar daar
is het plattelandskarakter meer over
heersend. zodat toch genoegzaam con
tact mogelijk is. De Australische en
Nieuw-Zeelandse geestelijkheid hebben
tegenover mgr. hun diep respect geuit
voor de Nederlandse immigranten, die
doorgaans zeer godsdienstige mensen
zijn en vrij gemakkelijk in de bevolking
opgaan. Een pastoor noemde hen de
beste immigranten sinds de Ieren, die in
Australië het Katholieke Geloof hebben
gebracht. „De Nederlanders hebben alle
deugden van de Europeanen en maar
weinig van hun ondeugden", zo had men
zich uitgelaten tegenover mgr., die on
der de indruk zeide gekomen te zijn
van de enorme goodwill, welke de Ne
derlandse immigranten in Australië en
Nieuw-Zeeland hebben gekweekt. Na
tuurlijk is het voor hen vooral de eer
ste zes maanden hard aanpakken en
men moet van onderaf aan beginnen,
hetgeen in het bijzonder voor hen, die
hier al een zekere welstand hebben ge
kend of een intellectuele opleiding
hebben gehad, een harde dobber is.
Mgr. Hanssen begeeft zich over het platform naar het
douanekantoor op Schiphol. Rechts van Mgr. secretaris drs.
P. J. van Odijk, achter wie prof. dr. P. H. van Laer.
In de kringvergadering van de KVP
te Nijmegen werd in veband met de
woningbouw medegedeeld, dat is vast
gesteld, dat een aanvrage tot woning
bouw twee-en-veertig officiële instanties
moet passeren, voor officiële toestem
ming verleend wordt.
Aangedrongen werd, ook met het oog
op de bezuiniging bij de woningbouw,
minstens de helft van deze instanties op
non-actief te stellen. De voorzitter zegde
toe, deze kwestie in hoogste partij-in
stanties aanhangig te zullen maken.
Vandaag wordt Mgr. dr. F. van Welie,
hoogleraar te Nijmegen, 65 jaar. Sinds
de oprichting van de Katholieke uni
versiteit vervult hij daar zijn professo
raat. Hij en prof. dr. G. Brom zijn de
enigen van het oorspronkelijke docen
tencorps, die thans nog in Nijmegen
doceren. Zijn leeropdracht omvat het
canoniek recht in de faculteit der god
geleerdheid en het canoniek recht in
de faculteit der rechtgeleerdheid.
Mgr. van Welie is 3 December 18S6 in
Dreumel in het land van Maas en Waal
geboren. Hij heeft gestudeerd aan de
seminaria van het bisdom Den Bosch
en is in 1912 priester gewijd. In de
herfst van dat jaar is hij naar Rome
vertrokken om aan de Apollinaris in de
Gregoriaanse universiteit Romeins en
canoniek recht te studeren. Zijn studies
werden in 1915 bekroond met het doc
toraat in het kerkelijk recht, behaald
aan de Gregoriana op het proefschrift:
„De verhouding van Kerk en Staat".
Kort na zijn promotie werd hij be
noemd tot kapelaan te Gestel en
Blaarthem (thans Eindhoven). Eind
1916 riep zijn overheid hem naar het
Groot-Seminarie in Haaren (N.Br.) om
moraal-theologie te doceren. Toen hij in
1923 naar Nijmegen verhuisde, werd hij
daar opgevolgd door zijn jongere broer
prof. J. van Welie.
Mgr. van Welie is Geheim Kamerheer
van Z. H. de Paus en Ridder in de orde
van de Nederlandse Leeuw.
Zaterdag 1.1. is te Amsterdam geheel
onverwacht op 58-jange leeftijd overle
den de kunstschilder Cornelis Koning.
Koning was 10 Juli 1893 te Zaandijk ge
boren; hij heeft de Rijks-Academie van
Beeldende Kunsten te Amsterdam be
zocht. Hij schilderde figuur en landschap
en was lid van de maatschappij „Arti
et Amicitiae". Met de van oorsprong
eveneens Zaanse schilders Cor Dik,
Jaap Kaal er. Arie van Mever vormde
Cornelis Koning een in picturale opvat
tingen vrijwel apart staande school.
Slechts enkele maanden geleden heb
benB. en W. van Amsterdam een schil
derij „Landschap" van Koning gekocht
voor het Stedelijk Museum.
De begrafenis is op Dinsdag 4 Decem
ber a.s. om 11 uur op „Zorgvlied".
H.M. de Koningin, Prins Bernhard en
Prinses Wilhelmina hebben Zaterdag
afscheid genomen van een vertrouwde
figuur op paleis Soestdijk: rechercheur
J. Visser, wie per ultimo November
wegens net bereiken van de pensioen
gerechtigde leeftijd eervol ontslag is
verleend.
Rechercheur Visser begon zijn loop
baan in 1921 als agent van politie in Den
Haag. Later werd hij verbonden aan de
inlichtingendienst en bevorderd tot
hoofdbrigadier. In de hongerwinter be
lastte hij zich met clandestiene voedsel-
transporten voor de Haagse politie en de
brandweer. Voor de 2300 gezinnen, die
op deze wijze aan zijn goede zorgen
waren toevertrouwd, bracht hij elke
week vijf ton voedsel naar Den Haag.
Onmiddellijk na de bevrijding kreeg hij
uit Londen bericht, dat__hij zich naar
Breda moest begeven by de staf van
Koningin Wilhelmina.
De Koningin bedankte hem Zaterdag
persoonlijk voor zijn uitstekende dien
sten en overhandigde rechercheur Visser
een zilveren sigarettenkoker met inscrip
tie. Visser werd daarna ontvangen door
de Prins en Prinses Wilhelmina.
Men is het nog niet eens geworden
over lagere tarieven voor een transat
lantische touristenklasse op de lucht
vaartconferentie te Nice. De conferentie
zou Zaterdag eindigen, doch is tot van
daag verlengd.
De meeste der elf maatschappijen, die
diensten over de Atlantische Oceaan on
derhouden, zijn het erover eens gewor
den om de touristentarieven in het sei
zoen op 265 dollar voor de enkele reis en
op 477 dollar voor een retour te stellen.
Er is echter nog geen overeenstemming
bereikt over de kwestie van de touristen
tarieven buiten het seizoen.
Naar verluidt blijft de Pan American
Airways aandringen op een touristen-
retourprijs van 397.50 dollar gedurende
de zeven maanden, die buiten het seizoen
vallen. Een andere groep maatschappijen
wenst echter het touristentarief van 477
dollar zowel binnen als buiten hêt seizoen
te handhaven.
Op de vergadering van de afdeling
GelderlandOverijsel van de Neder
landse Vereniging van Brandweercom
mandanten te Barneveld is medege
deeld, dat er in het komend voorjaat
een begin gemaakt zal worden met een
speciale opleiding van de brandweer
voor de burgerlijke verdediging.
Prof. Supomo, het hoofd van de In
donesische delegatie voor de besprekin
gen over de Unieverhouding en het
vraagstuk N.-Guinea, is met de meeste
delegatieleden met de Constellation
„Vlaardingen" uit Djakarta naar Neder
land vertrokken. Hij werd om. uitge
leid door de Nederlandse Hoge Commis
saris in Indonesië, de heer A. Th- Lam
ping. Enkele leden van de Indonesische
delegatie, zoals Yamin, Prawoto Tam-
bunan en Zaïn, zullen binnenkort vol
gen.
Met hetzelfde vliegtuig vertrok de
secretaris-generaal van het Indon. mi
nisterie van Buitenlandse Zaken, dr.
Darmasetiawan. Hij zal gedurende een
maand te Parijs optreden als voorzitter
van de Indonesische afvaardiging bij de
politieke commissie ad hoc van de al
gemene vergadering der Verenigde
Naties.
De Indon. oud-premier Natsir. voor
zitter van de partijraad der Masjumi
(Islamietische partij), heeft aan Aneta
medegedeeld, dat de Masjumi nimmer
zal goedkeuren, dat een eventupel vast
lopen van de besprekingen over N.-
Guinea aanleiding zou zijn tot een ab
rupt verlaten van de reeds ingeslagen
weg ten aanzien van de opheffing der
Unie en het overgaan tot een specta
culaire unilaterale verbreking. Hij leg
de er de nadruk op, dat de kwestie-N -
Guinea in het politieke vlak ligt, ter
wijl het vraagstuk van de Unieverhou
ding op technisch niveau is aangeland.
(Van onze correspondent)
Het nieuwe Spaanse Instituut aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht is Zaterdag
middag door Z. K. H. Prins Bernhard,
in zijn hoedanigheid van voorzitter van
het bestuur, officieel geopend. De
Prins sprak er in zijn openingsrede zijn
grote voldoening over uit dat door de
steun zowel van Spaanse als van Ne-
derl. zijde dit instituut tot stand is kun
nen komen; 'n instituut dat, naar Z.K.H.
hoopte, veel zou kunnen bijdragen tot
het onderhouden van de betrekkingen
met Spanje en de Spaans sprekende lan
den en een cultureel atrium zou kunnen
zijn voor allen die de Spaanse taal ter
harte gaat. Na de Prins werd nog het
woord gevoerd door de Spaanse gezant,
door de directeur van de Junta de Rs-
laciones Culturales van het Spaanse de
partement van buitenlandse zaken, door
mr. dr. G. A. W. ter Pelkwijk, voorzit
ter van het college van curatoren der
Utrechtse universiteit, en tenslotte door
prof. van Dam, die een overzicht gaf
van belangrijke data in de beoefening der
Spaanse taal in Nederland en in het
tot stand komen van het instituut. De
opening werd door vele autoriteiten bij
gewoond, onder wie de minister var. O.,
K. en W. en vertegenwoordigers van
Spanje en alle Spaanssprekende landen.
De acteur Piet Kohier, de vorige week
Dinsdagnacht in Oldenzaal overleden, is
Zaterdag op Zorgvlied te Amsterdam be
graven. Zijn stoffelijk overschot heeft
's morgens opgebaard gestaan in de hall
van Carré. Honderden, collega's en be
wonderaars hebben hem daar een laat
ste groet gebracht. Toen de begrafenis
stoet van het Theater vertrok was de
belangstelling zo groot, dat het verkeer
werd opgehouden.
In de aula van de begraafplaas heeft
Jan de Cler als vice-voorzitter van de
Artistensociëteit „De Nar", waarvan Piet
Kohier actief lid was, het woord ge
voerd. Na hem spraken Henriëtte Davids
de heer J. Renickers als lid van het ge
zelschap waarmede Piet Kohier de laat
ste tijd was opgetreden en de heer Bob
Peters, mede namens de heer Alex
Wunnink, direct, van Carré. Een vriend
van de familie dankte voor de grote
belangstelling en de vele bloemen.
ut \\V
41. Met een gevoel van opluchting stelt Eric vast, dat de bandieten hem niet
opgemerkt hebben, en als hij ze enige honderden meters verder ziet stilhouden,
begint hij geruisloos van rot tot rots ie sluipen, steeds er voor zorgend buiten
hun gezichtskring te blijven. "Weldra heeft hij een plaats bereiktvanwaar hij de
kerels kan afluisteren, zonder gezien te worden.
Dit is de ingang!" hoort hij de kaalkop zeggen„hier kwam die krachtpatser
plotseling uit de grond!"
De Noorman begrijpt dat zij de toegang tot het goudravijn hebben ontdekt, en,
geduldig wachtend tot hij ze allen heeft horen verdwijnen, sluipt hij langzaam nader
en glijdt langs het hol tussen de rotsen heenEric heeft nu geen tijd om de
roofzucht van deze kerels iets in de weg te leggen. Het lot van Tamar weegt
zwaarder! Met voldoening stelt hij vast, dat hij inderdaad om het ravijn heen kan
trekken.
Als Eric een kleine, open vlakte heeft bereikt, ziet hij eensklaps tussen de rotsen
een brede gestalte voor hem opdoemen. Vóór de Noorman echter nog een stap kan
doen, heeft de ander zijn nadering opgemerkt en keert zich bliksemsnel om. Het is
Gnom! Eric ziet het bolronde gelaat van de jongen vertrekken in een woedende
grimas en op hetzelfde ogenblik keert de knaap de Noorman de rug toe en wil zich
uit de voeten maken, onverstaanbaar verwensingen voor zich heen mompelend.
„Gnom!" schalt de stem van de koning door het gebergte.
De jongeman blijft met een ruk stilstaan en als hij opnieuw het hoofd omwendt,
heft Eric de arm op en roept hem bevelend toe:
„Blijf staan! Van mij hebt gij geen onverhoedse aanval te vrezen."
De jongen gehoorzaamt en zijn gezicht wordt bloedrood, want hij heeft de toe
speling begrepen en schaamt zich over de laffe manier, waarop hij zich de vorige
dag van de koning heeft ontdaan. De Noorman treedt op hem toe en Gnom wacht
met een verschrikt gezicht zijn komst af.
„Tamar is in groot gevaar!" zegt Eric langzaam. „Ik heb uw hulp nodig om hem
te redden uit de handen van de Nomade!"
„T Tamar?" stamelt de jongeling met een plotselinge angst in zijn ogen. „Waar?
SnelWe moeten Waar is het Snel dan!"
Gnom is ineens volkomen overstuur en Eric vraagt zich verbaasd af, waarom zijn
mededeling over Tamar zulke ontsteltenis bij Gnom heeft teweeggebracht.
„Ik zal u de plaats aanwijzen!" zegt hij rustig, „maar ook uw goud is in gevaar!
De rovers hebben de ingang ontdekt!"
De jongen staat als aan de grond genageld. Zijn ogen staren de koning aan en
Eric ziet, dat er een storm in hem woedt, dat hij heen en weer geslingerd wordt
tussen zijn begeerte naar goud en een verwonderlijke aandrang om Tamar te helpen!
Advertentie
Gelee: tubes -.85, 1.25 en 1.85
Dagcrèmetube 1.65 en pot 3.50
Actiefcrème: tube 1.65 en pot 3.50
Scheercrème: grote tube 1.95
Aan de Westelijke rand van Amster- en Volkshuisvesting. De Ringdijk is hier-
dam, even buiten de Ringdijk, haalde
de minster van Wederopbouw, mr. dr.
J. in 't Veld Zaterdagmorgen om kwart
voor twaalf een heimachinehandle over,
waardoor het blok met zijn volle ge
wicht naar beneden daverde en een for
se klap gaf op een zware betonnen paal,
de eerste voor een complex van 322 wo
ningen.
Het grote uitbreidingsplan voor Am
sterdam, dat dateert uit 1935, omvat een
tuinsteden-complex van 35.000 wonin
gen voor ongeveer 150.000 inwoners ten
Westen van de huidige stad. Het com
plex zal bestaan- uit de vier tuinsteden
Slotermeer, Geuzenveld, Slotervaart en
Osdorp, die gelegen zijn rond een groot
meer van ca. 90 ha., het vroeger droog
gelegde Slotermeer, dat uitgegraven
wordt en dan een uniek recreatieoord
vormt voor de toekomstige bewoners van
het Westen, omdat het heldere water ge
schikt is als zwembassin en tevens om
dat hetm ee wrordt omzoomd met bos
sen, parken, speelweiden en sportterrei
nen en er een strandbad wordt aange
legd, waar ruim 15.000 mensen van de
„zee" zullen kunnen genieten.
Vanouds ging de uitbreiding van Am
sterdam gepaard met een omwalling,
waardoor de stad tot het begin van de
17e eeuw een vestingstad is gebleven.
Toen zij binnen haar 17e-eeuwse om
muring, de huidige Nassaukade, was
volgebouwd,, is omstreeks 1860 een „wil
de bebouwing" daarbuiten ontstaan, die
men thans heeft opgevangen met de
realisering van een nieuwe gedachte,
door buiten de Ringdijk, de laatste „wal",
een geheel nieuwe vorm van uitleg toe
te passen, n.l. de tuinstadvorm. Hier is
dus geen sprake meer van het stichten
van een verder naar buiten, gelegen wal,
zoals dat de gehele geschiedenis door met
Amsterdam het geval is geweest, maar
thans gaat het om „een bevrijding uit
de gesloten stadsvorm naar een stad met
zoveel openheid en contact met de na
tuur. als binnen redelijke economische
grenzen mogelijk is", aldus wethouder
J. v. d. Velden van Publieke Werken
bij geen omwalling meer, geen beknel
ling, maar zal straks een verbindend ele
ment tussen de tuinsteden onderling vor
men. wanneer er een geregelde tram. of
autobusdienst op zal worden geopend.
De tuinsteden betekenen dus een
wijksgewijze duidelijk onderling geschei
den nieuwe stadsvorm, terwijl elk der
tuinsteden zelf weer in buurten van ver
schillende grootte zal worden verdeeld.
Blijkens officiële mededelingen zijn
op de grootste schoenfabrieken te Nij
megen sinds Mei tweehonderd manne
lijke en honderd vrouwelijke arbeids
krachten ontslagen, dat is 25 pet. van
het gehele personeel.
In alle kerken van ons land is gisteren
het volgende schrijven voorgelezen:
DE AARTSBISSCHOP-COADJUTOR EN
DE BISSCHOPPEN VAN NEDERLAND
aan de hun toevertrouwde geestelijk
heid en gelovigen
Zaligheid in de Heer
Beminde Gelovigen.
Met medelijden en ontzetting hebben
Wij allen in de kranten gelezen over de
ontstellende natuurramp, die een groot
deel van Noord-Italië heeft getroffen
door de doorbraak van de dijken van de
rivier de Po. Het met geweld opdringen
de water heeft mensen, huizen en vee
meegesleurd. Duizenden mensen zijn
dakloos geworden; talloos velen verloren
alle bezit en zijn bedelaars geworden;
ouders verloren hun kinderen en kinde
ren hun ouders. De ramp heeft een om
vang genomen zoals wij dat in de be
schaafde gecultiveerde landen van Euro
pa bijna niet meer gewend zijn.
De pogingen van de Europese Assem
blee te Straatsburg om een eigen bij
drage te leveren voor het tot stand ko
men van een Europese landbouwge-
meenschap in de gecit van het plan-
Schuman werden slechts door een en
kele stem gered, toen de Assemblee Za
terdagavond haar eerste stemming
hield.
Opnieuw was het een hecht gesloten
Engels-Scandinavisch blok, dat zich te
weer stelde tegen alle pogingen van
DE RUSSEN KOMEN
VERTALING i FRANS VAN OLDENBURG ERMKE
Toen het licht werd, stond ik op, hoe
wel ik geen oog dicht gedaan had, om
naar Alf te kijken, die zich al maar
bleef likken en niet kwam, als ik hem
riep. Hij had een schotwond in zijn rug.
Gelukkig had de kogel zijn ruggegraat
gemist, maar hij had toch een stuk
vlees weg gerukt. Zo moest ik dus, in
plaats van te slapen, beginnen met Alf
te verbinden.
Het was nog geen middag toen de
rest van de soldaten, die de nacht in de
kamer haddeh doorgebracht, wegging,
terwijl ze heel rustig de ijzeren kachel
met zich meenamen. Ik riep hun na, dat
de kamer voor een kolonel in gereed
heid gehouden werd en dat een kamer
zonder kachel waardeloos was, gezien
het koude weer, wat wij hadden. Maar
ze lachten ons alleen maar uit. „Loop
naar de pomp met je kolonel. Trouwens,
misschien is hij al dood." Ik liep naar
de schildwacht, die onder andere tot
taak had, ons huis te bewaken, nu dit
het kwartier ging worden van een hoge
offieier. De schildwacht rende achter
de soldaten aan, terwij zijn automatisch
pistool in het gaan danste op zijn buik.
Hij brulde totdat hij er hees van werd,
stampte met zijn voeten en vloekte. Het
was werkelijk ontroerend om hem te
zien, zoals hij zich uitsloofde voor onze
kachel. De soldaten echter laadden ue
kachel doodleuk op een vrachtwagen
zonder ook maar enige aandacht aan
hem te schenken. En waarom zouden ze
ook? Ze waren met zijn vieren en had
den ook automatische pistolen. Laat hem
maar rustig schreeuwen daar in de kou.
Toen ik dit zag. rende ik de heuvel af
maar majoor Blashchuk en de kolonel.
Ze waren de vorige nacht zo behoorlijk
tegen me geweest, misschien konden ze
me helpen om de kachel terug te krij
gen, vooral daar die weggenomen was
uit een kamer, welke voor het Rode Le
ger gerequireerd was.
Ik trof hen aan op de drempel van
hun kwartier, gepakt en gezakt om weg
te gaan Ze keken nog niet eens naar me.
Misschien kenden ze me niet meer te
rug öf deden ze, alsof ze me niet ken
den. Verlegen, met een beklemde stem.
vertelde ik hun de geschiedenis van de
kachel. Ze luisterden met zichtbare tegen
zin, terwijl ze langzaam de heuvel op
liepen naar hun vrachtwagen. Toen ze
dichterbij kwamen, konden we de her
rie horen van de schildwacht, die ruzie zeischap van een heel stel jakhalzen,
maakte met de anderen.
„Wat moet dat? blafte de koloneL
„Wie durft hier zo te schreeuwen? Zijn
ze dronken of wat mankeren ze? Ik zal
wel eens zorgen, dat ze u uw kachel
teruggeven." En de kolonel, woedend
nu, liep bijna op een draf de heuvel op.
„Onder mijn eigen ogen durven ze
te stelen!" zei Blashchuk. „ik zai ZP
wel eens leren. Ze zullen majoor Blash
chuk leren kennen, dat verzeker ik u.
Kunnen ze nergens anders stelen dan
vlak onder mijn eigen neus? Ik zal ze
wel eens leren!"
Zeer in mijn schik liep ik achter de
twee Russen aan de heuvel op en zag
me al triomfantelijk met de kachel
thuiskomen. Toen ik buiten adem de
kolonel inhaalde, stond hij juist op
het punt om in de vrachtwagen te
stappen, waar, zwart, onze kaéhel prijk
te, en zijn gezicht was een en al glim
lach. Ik stond stil. als door de bliksem
getroffen. Me omdraaiend zag ik Blash
chuk aankomen en naast me de schild
wacht, nog schuimbekkend van mach
teloze woede. „Wacht", zei ik tegen
hem. „daar komt de majoor. En die an
der is een kolonel. Vertel hun, dat ze
onze kachel gestolen hebben." De
schildwacht rende op hen toe en begon
hun de huid vol te schelden, alsof zij
de dieven waren.
De kolonel sloeg de hand aan ziin
automatisch pistool en bulderde met
een stem, die de Gekkenberg op zijn
grondvesten deed schudden: „Stilte,
Hou' je bek, schoft!" Dat was echt de
stem van iemand, die beveelt. De schild
wacht verwijderde zich. De zaak was
natuurlijk heel- duidelijk. De kachel
was gestolen door de mannen van
Blashchuk, misschien zelfs op zijn be
vel. De beroemde majoor liep naar de
vrachtwagen en stapte in. terwij] hij bij
zichzelf grinnikte. Ik wachtte niet om
hen te zien wegrijden. Daarna kregen
we twee schildwachten om ons huis te
bewaken en voor alle twee moesten
we poffertjes bakken. Later, diezelfde
middag, kwam er een luitenant. en
sloot de deur van de kamer af. Hij
gaf mij de sleutel, maar dat moest heel
geheim blijven, en ik moest aan ieder
een vertellen, dat de sleutel zich op
het bureau van de commandant in het
dorp bevond. De luitenant was in ge-
die overal in de kamer rondsnuffelden:
een vrouwelijke luitenant en verschil
lende soldaten. Ze liepen hem overal
achterna, in de hoop waarschijnlijk, dat
hij dronken zou worden en hun dan de
sleutel geven of vertellen, waar hij die
gelaten had.
Spoedig nadat de luitenant met zijn
gevolg verdwenen was, stormde er een
soldaat naar binnen en zei ons, dat we
moesten gaan en het stro wegruimen.
Waar? Waarom? Hoe? Ik ging er op
uit om te informeren en werd een paar
huizen verder ingehaald door mijn
aartsvijand, Mahomed. Hij had werk!
Ik moest met een mestvork het stro
uit zijn stal halen, en ofschoon ik
werkte als een Stachanovist, kreeg ik
nog niet eens een dank-je-wel van
Mahomed. Hij was in een slecht hu
meur, omdat er een nieuwe majoor
was aangekomen met een paard, dat
staan moest in zijn stal, welke hij op
een onbeschrijflijke manier had laten
vervuilen; en hij had bevel gekregen
om die schoon te maken en zo vlug
mogelijk. Mahomed porde me in mijn
ribben met zijn mestvork en maakte
me met gebaren duidelijk, wat ik doen
moest, want hij sprak maar heel weinig
Russisch. Niet één keer verloor zijn ge
zicht, dat als een illustratie bij de Dui-
zend-en-Een-Nacht was, zijn uitdruk
king van sombere misnoegdheid. Er kon
geen glimlach op overschieten. Ma
homed was boos.
Keer op keer stak ik mijn mestvork
in het stro, dat zwaar van de mest
was, en droeg het naar buiten in de
zonneschijn. Het rook naar paarden. De
zon was bijna onder en de brede baan
van du avondhemel omlijstte een echt
winterlandschap: het kleine, miserabele
dorp. een paar kronkelingen van de
rivier gevangen onder het ijs, bomen
van hun bladertooi beroofd maai
niettemin scheen het me toe, als hing
er reeds een geur van de lente in de
lucht. Hoe ondankbaar hij ook was,
toch vond ik het zelfs prettig om voor
Mahomed te werken. Ik twijfel er niet
aan, of hij beschouwde me als een
vuile, ongelovige hond en was blij, dat
hij, trouw volgeling van de profeet,
eens te meer in staat was de voet te
zetten op een giaour.
(Wordt vervolgd).
de meerderheid der Assemblee om in
te stemmen met een gezagsorgaan voor
de Europese landbouw. Daar voo' een
aanbeveling aan het comité van de mi
nisters een meerderheid van twee derde
noodzakelijk is, slaagden de Britten en
Scandinaviërs er met behulp van de
Duitse socialisten bijna in het plan ten
val te brengen. De helft van de leden
was afwezig of onthield zich van stem
ming en de aanbev. ling werd met 49
tegen 24 stemmen aangenomen. De drie
aanwezige Nederlanders, de heren
Rip, Fens en Serrarens gaven allen hun
steun aan het voorstel.
De Assemblee heeft met deze aanbe
veling aan het ministerscomité verzocht
zo spoedig mogelijk een conferentie van
deskundigen te houden met het doel
het ontwerp op te stellen voor een ver
drag, waarbij een gezagsorgaan voor de
Europese landbouw zal worden gesticht.
De Assemblee heeft de mening uitge
sproken, dat een dergelijk orgaan ge
vormd zou moeten worden op grond
van het ontwerp, dat door haar speciale
landbouwcommissie is opgesteld. Dit
ontwerp voorziet in de stichting van
een gezagsorgaan, waarop bij conven
tie van de deelnemende landen souve-
reine rechten kunni worden overge
dragen. Het ligt in de bedoeling van
de Assemblee, dat bi.' de OEES aange
sloten landen, die niet tot de Raad van
Europa behoren, zullen worden uitge
nodigd deel te nemen aan de confe
rentie.
Intussen schijnt de stemming niet ge
heel volgens de regelen gehouden te zijn
en bestaat de kans, dat er zal worden
overgestemd. Men gelooft evenwel, dat
ook dan de aanbeveling een meerder
heid zal verwerven.
Hier moet nodig geholpen worden.
Het is dan ook geen wonder, dat Z. H.
de Paus heel bijzonder is begaan met
het noodlot, dat zijn landgenoten heeft
getroffen en de wereld heeft opgeroe
pen om de helpende hand te bieden.
Als trouwe kinderen van de H. Vader
zullen wij niet mogen achterblijven. Wij,
Nederlanders, die een land bewonen van
water en van dijken, wij weten al te
goed, wat een dijkdoorbraak en een wa
tersnood betekent. Wij weten, dat juist
de armsten het meest de dupe worden
van een dergelijke ramp.
Daarom zijn Wij, Uw Bisschoppen, er
van overtuigd, dat gij gaarne naar ver
mogen zult willen meehelpen om de
h ooggestegen nood te lenigen, en dat gij
Ons graag in staat zult stellen om aan
de H. Vader een ruime gift aan te bie
den, waarmede Hij de ongelukkigen kan
helpen. De christelijke liefde kent geen
grenzen.
Daarom schrijven Wij voor, dat a.s.
Zondag 2 December of op Zondag 9 De
cember in alle kerken onder alle gestel
de H.H. Missen een collecte zal worden
gehouden voor de getroffenen van de
watersnood in Noord-Italië.
t Dr. B. J. ALFRINK. Aartsbisschop-
Coadjutor van Utrecht
t Dr. J. H. G. LEMMENS. Bisschop
van Roermond
t J. P. HUIBERS, Bisschop van
Haarlem
W. P. A. M. MUTSAERTS, Bisschop
van 's-Hertogenbosch
t J. BAETEN, Bisschop van Breda.
Het afgelopen week-end is het peil
van de Po blijven dalen. Er dreigen
thans grote moeilijkheden bij het her
stellingswerk en de hulpverlening, daar
de temperatuur hier en daar onder het
vriespunt is gekomen. Indien de vorst
doorzet zal de bevoorrading van de ge
ïsoleerde gebieden per hefschroefvlieg-
tuig moeten geschieden.
De Italiaan Raffaele Bendandi. die
drie wek-n geleden bekend maakte, dat
de oppervl^te van de Po-vallei be-
woog, heeft thans verklaard, dat de
overstromingen met dit verschijnsel ten
nauwste verband houden-
Volgens zijn waarnemingen steeg
de aardoppervlakte In het midden
van de Po-vlakte en daalde tegelijker
tijd het Oostelijk gedeelte van de Po-
delta. Hierdoor zou de zeebodem ge
stegen zijn, hetgeen op zijn beurt, al
dus Bendandi. kustgebieden deed
overstromen en het water deed te
rugstromen in de Po.
Inmiddels blijven voedsel, geld, kleren
en medicamenten toestromen. De Russi
sche vakverenigingen stelden onder
meer veertig miliioen lire beschikbaar
voor de hulpverlening in de „vallei des.
doods", aldus heeft het pro-communis-
tische Italiaans Algemeen Vakverbond
bekend gemaakt.
De „National Catholic Welfare", een
Amerikaanse liefdadigheidsinstelling,
heeft meer dan vijf ton medicamenten
en kleren gestuurd. Te Milaan is een
vliegtuig vol gaven uit Canada gearri
veerd.
Het Ierse Rode Kruis heeft in samen
werking met de Katholieke en Pro
testantse kerken een collecte georgani
seerd, welke naar schatting 40.000 pond
heeft opgebracht. De Ierse regering
schonk 20.000 pond en eenzelfde bedrag
werd op andere wijze ingezameld. De
Franse radio zond een cheque van een
miliioen lire.
De V.S., Frankrijk en Engeland heb
ben Zondag de V.N. verzocht een com
missie te benoemen, die zal moeten on
derzoeken of het mogelijk is vrije en ge
heime verkiezingen in geheel Duitsland
te houden. In een gemeenschappelijke
resolutie, ingediend bij de politieke com
missie van de Algemene Vergadering,
zeggen de drie regeringen, dat zij, op
grond van een voorstel van de Westduit-
se kanselier, Adenauer, de Algemene
Vergadering hebben verzocht, een on
partijdige internationale commissie te
benoemen.
De commissie dient drie punten bij
haar onderzoek, voorzover zij het hou
den van vrije verkiezingen betreffen, te
betrekken:
1) De constitutionele voorzieningen in
West-Duitsland met in het bijzonder een
onderzoek naar de mate waarin men be
wegingsvrijheid, vrijheid van willekeu
rige arrestatie en hechtenis, vrijheid van
vereniging en vergadering en vrijheid
van meningsuiting geniet.
2) Een onderzoek naar de vrijheid
van politieke partijen om zich te organi
seren en haar activiteit te ontplooien.
3) Een onderzoek naar de organisatie
en werkzaamheden van de rechterlijke
macht, de politie en administratieve or
ganen.
Verder verzoeken de drie mogendhe
den de Assemblee, een beroep te doen op
de autoriteiten van Oost-Duitsland, Ber
lijn en West-Duitsland» opdat de com
missie vrij door Duitsland kan reizen en
volledig toegang heeft tot die personen,
plaatsen en documenten, die zij van be
lang acht om haar taak naar behoren
te vervullen.
Een Britse woordvoerder zeide, dat
zijn regering voornemens was een klei
ne commissie voor te stellen, bestaande
uit „neutrale" mogendheden.
Dinsdag zal de resolutie aan de specia
le politieke commissie voorgelegd wor
den.
