Een Europese universiteit in
het Saarland
DE WERELD VAN DEZE WEEK
%it het ^l)ag(oek Vüh
ElAAR
t
het
Hoogleraren geven college in
Duits en in het Frans
Engeland wil met Egypte tot
overeenstemming komen
Min. Lieftinck wil particuliere
Amerikaanse lening
Nog steeds kwakzalverij na
70 jaar bestrijding
Zuid-Koreanen
uiten protest
Ziekteverzuim
P'
Een nieuwe staat in West-Europa (Slot)
Benedictijnen
in Tholey
Eden sou in Parijs nieuwe voorstellen
ter tafel brengen
Agressieve daden
van V.S. in VN
Missionaris sneed
zich in de tong
Ter conversie van termijn
Eximbanklening
Medici, apotheker en jurist steken
hand in eigen boezem
Broodvergiftiging
herhaalt zich
ZATERDAG 15 DECEMBER 1951
PAGINA 6
"No*
Russen hebben hun zin
Commissie voor kwestie
Duitse verkiezingen
Schip van 7.000 ton
zinkt in tien minuten
Om verraad te voorkomen
Moedig gedrag tegenover
Chinese communisten
Onderscheiden
GEZIN IN VLAMMEN
OMGEKOMEN
Nota aan de Britse
ambassade te Praag
Voormalig Gestapo-agent in
Olymp. ploeg Oostenrijk
Tegen inspectie groepen
bij bestand in Korea
20 nieuwe gevallen in
Pont-Saint-Esprit
Auto stort 40 meter
in de diepte
iVan onze redacteur)
«Waar studeert u?", vroegen we aan een jonge Saarlandcr die ons verteld had
dat hij Rechten deed. „Op de Universiteit van Saarland!", was het trotse ant
woord. Trots mocht deze student dan ook wel zijn, zo moesten wij een dag la
ter erkennen, toen we eer. bezoek hadden gebracht aan deze universiteit, die
eerst vier jaar geleden is opgericht. De gebouwen liggen op een heuvel, ver
scholen in de bossen, twee kilometer van de stadsrand van Saarbrücken. Dc
tegenwoordige eollege-zalen herbergden eens soldaten, het hele complex werd
in 1938 als kazerne gebouwd.
De laboratoria van de Wis- en Natuurkundige faculteit heeft mer. ons laten
zien. Enthousiast toonden de professoren hun apparatuur, hun boeken en prac-
paraten. Een wel bijzonder geestdriftig hoogleraar, een bioloog, liet een col
lectie wandplaten zien van prae-historische dieren, die door zijn studenten zelf
getekend waren, om de faculteit aldus grote kosten te besparen- De gevorderde
biologische studenten bleken op het ogenblik allen ingeschakeld te zijn bij een
diepgaand en veel omvattend onderzoek van de hormoon-werking bij dieren.
Jongelieden in witte jassen bleven onverstoorbaar achter hun microscoop zit
ten toen de horde buitenlandse journalisten tussen hen neerstreek.
Vervolgens begaven we ons naar de
geologische afdeling waar ons een col
lectie geheel door studenten zelf ver
zamelde gesteenten werd getoond, vrij-
w-el alle formaties vertegenwoordigend,
die men in het Saarland kan aantref
fen.
Intussen vertelde een student die ons
begeleidde een en ander over de andere
faculteiten.' ..We hebben er nu vier: Be
halve de Wis- en Natuurkundige, ook
een Litteraire, en Juridische en....
een Medische. De medische faculteit is
echter in de Saarlandse stad Homburg
gevestigd, waar reeds een groot zieken
huis bestond."
..Waarom is deze universiteit eigen
lijk opgericht?" vroegen wij aan een
onzer disgenoten, toen we even later in
de Mensa aan het souper zaten. „In 1945
konden de studenten en adspirant-stu-
denten vart Saarland nog niet terecht
®p Franse universiteiten, de Duitse uni
versiteiten waren overbezet en namen
daarom vaak siechts studenten uit de
eigen streek, of lieden, die bepaalde vor
deringen hadden gemaakt, op. Zo kwam
men op het denkbeeld om, uitgaande
van het ziekenhuis in Homburg, in het
Saarland zelf eerst een medische hoge
school en vervolgens een kleine univer
siteit te stichten."
De student die ons dit antwoord gaf
bleek een Fransman te zijn. De Saar-
landers, voor wie het instituut tenslot
te opgericht werd. vormen weliswaar
het grootste contingent studenten, maar
er zijn hier ook Fransen en Duitsers.
Nog meer internationaal georiënteerd
is het hooglerarencorps, niet minder dan
tien nationaliteiten vertegenwoordigend.
„Europees" is echter een beter woord
dan „internationaal" om de universiteit
van Saarland te karakteriseren. „Om
de toenadering tussen de volkeren van
Europa te bevorderen", zo zeggen de
statuten, is dan ook mede deze univer
siteit opgericht. Een universiteit waar
gedoceerd en geëxamineerd wordt in
het Duits, zowel als in het Frans, een
universiteit waaraan een „Europees In
stituut" verbonden is: waar men een
cursus van één of twee jaar kan vol
gen. handelend over „Europese proble
men."
Een jongeman uit Berlijn, die tegen
over ons aan tafel zat, volgde deze cur
sus al voor het tweede -jaar en bleek
dan ook reeds een grote historische en
actuele kennis te hebben van enkele
typisch Europese politieke kwesties.
Van hem vernamen wij ook dat er te
vens een opleidingsinstituut voor tol
ken en vertalers aan deze universiteit
is verbonden.
Na honderdvijftig jaar
Door de universiteit van Saarland te
Saarbrücken wordt één, door de her
nieuwde Benedictijner Abdij van. St.
Mauritius te Tholey een ander aspect
belicht van de culturele wederopbouw
in deze zo zwaar geteisterde staat. Wat
Twee berichten trokken
m de afgelopen week de
aandacht. Het ene had
betrekking op
een Russische
atoomgeleerde,
die naar het
Westen vlucht
te en die met
alle bijzonder
heden van de
Russische
atoomproductie op de
hoogte zou zijn. Het ande
re bericht maakte mel
ding van het feit, dat er
in Duitsland helse machi
nes. in onschuldige post
pakketten verpakt, wer
den rondgestuurd en reeds
verscheidene slachtoffers
maakten. Inmiddels heeft
men de maniak, die deze
gevaarlijke pakketten ver
zond, kunnen arresteren.
Maar van de Russische
itoomspecialist hoort men
niets. Was het een ontij
dige publicatie? Zou men
hem voor een spion der
Russen houden? Wat heeft
hij over de Russische
atoomgeheimen onthuld?
Op al deze vragen wordt
nog geen antwoord gege
ven. En we weten dus
#ok niet of het overlo
pen van deze Russische
atoomspecialist invloed
nou kunnen hebben op de
ontwapeningsbesprekin-
gen van de Verenigde
Naties.
Het is nog niet duide
lijk of de besprekingen in
Parijs nu werkelijk tot
een stap in de richting
van ontwapening hebben
geleid. Maar in elk geval
is het contact tussen de
Grote Vier, dat zo lang
verbroken is geweest,
hersteld. Men kan nu ten
minste praten en de
standpunten tegenover ei
kaar plaatsen. Ogen
schijnlijk is er eigenlijk
alleen maar een verschil
in het tempo van de ont
wapeningsvoorstellen. De
Westelijke mogendheden
willen vermindering van
de bewapening in etap
pes en ze denken zich het
verbod van de atoombom
als sluitstuk van de ont
wapening. De Russen
daarentegen zeggen, dat
hun voorstellen de oplos
sing betekenen van een
drietal problemen: het
verbod van de atoombom
en de controle daarop; de
vermindering van de be
wapening en de strijd
krachten van de grote
mogendheden; en tenslot
te het houden van een
wereldconferentie om de
uitvoering van deze be
sluiten door alle landen te
verzekeren. Omdat de
Westelijke mogendheden
deze voorstellen niet on
middellijk aanvaardden
beschuldigde Wisjinski
hen. dat ze in feite geen
verbod van de atoombom
zouden willen. De atoom
bom kan even goed wor
den verboden als destijds
het gifgas, betoogde Wis
jinski. En hij wees er op.
dat, hoewel er door enke
le krankzinnigen op was
aangedrongen, men in
Korea geen atoombom
men had gebruikt. Dus,
zei hij, kon men de
atoombom het best dade
lijk verbieden, al was het
alleen om de politiek van
onbesuisde militaire avon
turen te bestrijden. Het
klinkt allemaal heel goed,
maar het geloof in de
goede trouw ontbreekt
nog. Toch is er zeer ze
ker sprake van een zekere
ontspanning en van een
verbeterde stemming.
In hoeverre deze ver
beterde stemming ook op
de wapenstilstandsbespre
kingen in Ko
rea een gunstige
invloed zal heb
ben moet nog
worden afge
wacht. Volgens
de jongste be
richten hebben
de communisten toege
stemd in onmiddellijke
besprekingen over het
uitwisselen van krijgsge
vangenen. Ook zouden zij
reeds hebben voorgesteld,
dat alle krijgsgevangenen
door beide partijen zullen
worden vrijgelaten, zo
dra de wapenstilstand ge
sloten zal zijn. Er bevin
den zich meer dan 100.000
man van de legers der
Ver. Naties in krijgsge
vangenschap bij de Noor
delijken- Het behoeft geen
betoog, dat vooral m
Amerika een grote span
ning heerst of deze solda
ten met Kerstmis of
uiterlijk Nieuwjaar weer
thuis zullen zijn. Als ae
wapenstilstandsonderhan-
delingen zouden afbreken
en men de strijd in het
barre klimaat van Korea
opnieuw zou moeten op
nemen. zou dit in de hele
wereld een grote te
leurstelling wekken. De
Noord-Koreanen specule
ren hierop natuurlijk.
Maar zij zullen zélf ook
de vrede moeten wensen
en daarom is een gema
tigd optimisme misschien
wel gerechtvaardigd.
Met de Europese één
wording botert het
nog niet ai te
te best. Wel worden er
vorderingen gemaakt met
het pogen om tot een
Europees leger te komen.
Verder wordt er veel ge
sproken over de hereni
ging van Duitsland. Veel
positiefs valt er niet van
te zeggen. In de voortdu
rende wrijving tussen
Oost- en West-Duitsland
is in de laatste dagen in
middels een nieuw ele
ment opgetreden, dat
vooral op de bevolking
van Berlijn grote indruk
maakte. De Oost-Duitse
autoriteiten hebben na
melijk alle prijzen voor
levensmiddelen, dranken,
kleren en vele andere
goederen drastisch ver-
laagd, nameliik met 10 a
79 pet. In Berlijn zag men
daarop het merkwaardige
verschijnsel, dat de West-
Berlijners naar Oost-Ber-
lijn trokken en daar de
winkels leeg kochten.
Voor sommige dranken
behoefde men slechts de
helft van de prijs te be
talen. die er in West-
Berliin werd gevraagd.
Van kofferschrijfmachines
daalde de prijs van f 120
tot f 80. motorfietsen kost
ten in plaats van f700 nog
maar f 580 in Nederlands
geld gerekend. Dat de be
geerte van de West-Duit
sers om zich met Oost-
Duitsland te herenigen
door deze prijzenpolitiek
zal worden aangewak
kerd. kan nauwelijks wor
den aangenomen. Maar er
zijn andere factoren, die
niettemin een hereniging
van Duitsland toch wel
binnen het bereik der
mogelijkheden schijnen te
brengen. Een algemene
verkiezing voor heel
Duitsland zou, zelfs als
Oost-Duitsland voor 100
pet. communistisch stem
de, een sterke anti-com
munistische meerderheid
opleveren. Daarom is er
grote kans, dat men de
Oost-Duitse regering aan
haar woord houdt en dat
deze verkiezingen inder
daad zullen plaats vinden.
In Egypte heet er enige
ontspanning te zijn inge
treden, maar op welke
feiten deze
berichten
steunen blijft
duister. Veel
eer zou men
uit de berichten een ver
scherping van de situatie
afleiden. De Egyptische
regering riep haar ambas
sadeur uit Londen terug,
hetgeen dus neerkomt op
een afbreken van de di
plomatieke betrekkingen.
Verder besloot de rege
ring de vrije bewapening
van de bevolking toe te
staan, wat een soort mo
bilisatie kan betekenen.
De aanleiding tot deze
ernstige besluiten- waren
de Britse maatregelen in
de zone van het Suez-
kanaal, waar Britse sol
daten Egyptische wonin
gen afbraken om ruimte
te krijgen voor de aanleg
van een strategisch be
langrijke weg. De Egyp
tische regering heeft hef
tig tegen dit optreden ge
protesteerd bij de Ver
enigde Naties. Inmiddels
heeft minister Eden een
boodschap aan de Egyp
tische regering doen toe
komen, waarin werd ge
zegd, dat de betreffende
weg werd aangelegd om
botsingen met de bevol
king te vermijden. De
stad Suez is thans voor
Britse militairen verboden
en in de kanaalzone was
het betrekkelijk rustig
sindsdien. Misschien is het
deze rust, die tot optimis
tische berichten inspi
reerde. Als ze maar niet
aan een storm vooraf
gaat.
de universiteit is voor de wetenschap,
is deze*abdij voor het godsdienstig le
ven in Saarland. Tholey ligt ten Noor
den van de hoofdstad in het district
St. Wende], aldus genaamd naar de Hei
lige Wendelinus die in het begin van
de zevende eeuw de eerste abt was
van het nu dus al ruim twaalf eeuwen
oude klooster, dat gedurende de Franse
revolutie ten onder ging.
Maar na honderdvijftig jaar is Tholey
herrezen. 7 paters. 8 fraters en 11 broe
ders hebben vorig jaar plechtig hun
intrede gedaan in de herstelde abdij,
enthousiast begroet door de bevolking
van het kleine plaatsje. (Een Nederlan
der die het verhaal van Tholey hoort
denkt uiteraard aan de overeenkomst
met de historie van Egmond)-
Een rijzige pater met een ascetische
gelaatsuitdrukking, gekleed in de wel
bekende zwarte pij, toonde ons een
prachtige voorstelling van een glim
lachende engel Gabriël, een beeldhouw
werk dat eens de noordelijke ingang
van de 13e eeuwse kloosterkerk had
getooid. In die kerk zelf, merkwaardig
genoeg geen kruisvormige plattegrond
vertonend, maar slechts uit een schip
njet twee zijbeuken bestaand, ziet men
in de vensters nog Romaanse kenmer
ken. maar het totaalbeeld is vroeg-
Gothisch; behoudens de 18e eeuwse met
houten beelden getooide koorbanken.
Ook uit de 18e eeuw dateert de helm-
vormige torenspits met de vier bij-to
rentjes.
Dr. Petrus Borne, de tegenwoordige
abt, stelt belangstelling voor zijn abdij
op hoge prijs, 's Ochtends en 's avonds
kunnen bezoekers er de getijden bijwo
nen. Jonge mensen, die er eens naar
toe zouden willen gaan, kunnen te Tho
ley in een jeugdherberg terecht. In het
bergachtige landschap rondom kan men
prachtige wandelingen maken.
De abdijkerk van Tholey.
De Britse regering heeft besloten po
gingen in het werk te stellen om een
einde te maken aan de gespannen ver
houding tussen Engeland en Egypte en
op een geheel nieuwe basis de betrek
kringen weer aan te knopen, aldus ver
neemt A P. te Londen.
Welingelichte Londense diplomaten
vertelden gisteren dat de Britse minis
ter van buitenlandse zaken Anthony
Eden met definitieve voorstellen tot her
vatting van de besprekingen voor de
dag zal komen, wanneer hij volgende
week de Egyptische minister van bui
tenlandse zaken te Parijs ontmoet.
De Egyptische ambassadeur te Lon
den had intussen gisterochtend de offi
ciële instructies ontvangen om naar
Cairo terug te keren. Alvorens te ver
trekken heeft hij nog een onderhoud ge
had met Anthony Eden.
Volgens zegslieden van het Britse
ministerie van buitenlandse zaken is
de militaire toestand in de kanaalzone
thans gestabiliseerd. Dc Britse mili
taire leiders hebben aan Londen ge
rapporteerd dat zij hun positie kun
nen handhaven zonder bevreesd te
hoeven zijn voor verdere botsingen
met de bevolking.
Eden zou zich niet langer verzetten te
gen dc Egyptische zienswijze dat het
verdrag van 1936 ongeldig is geworden.
In plaats van genoemd verdrag zou Eden
voorstellen besprekingen te beginnen op
?5
In Perzië schijnt
zich wel reeds midden in
een storm te bevinden. In
Teheran pro
beerden duizen
den fanatieke
aanhangers ven
de minister
president Mos-
sadeq het par
lementsgebouw
te bestormen, aangezien
ettelijke tientallen oppo
sitionele parlementsleden
en journalisten daar asyl
hadden gezocht. Onder de
kreet „Dood aan de tegen
standers van Mossadeq"
slaagde een gedeelte van
de betogers er in het ge
bouw binnen te dringen.
Een verwoed handgemeen
ontstond en tenslotte wis
ten soldaten de vechten
den met de geweerkolven
te scheiden en te ver
spreiden. Er werden velen
gewond, o.w. één afge
vaardigde van de oppo
sitie. Mossadeq heeft nu
gezegd, dat het beter zou
zijn de olie maar in de
bodem te laten zitten en
te bewaren voor het na
geslacht. Maar het is
twijfelachtig of hjj voor
een dergelijke negatieve
politiek zijn aanhangers
zal kunnen meekrijgen.
De Algemene Vergadering der V. N.
heeft gisteren een Sovjet-Russische
klacht over „agressieve daden" van de
V. S. met 55 tegen nul stemmen bij
twee onthoudingen op haar agenda ge
plaatst. De Amerikaanse gedelegeerde
verzette zich niet tegen het voorstel en
z-eide, dat de Verenigde Staten in staat
waren de beschuldiging te weerleggen.
De Russische beschuldiging, die giste
ren door de Russische minister van Bui
tenlandse Zaken werd. ingediend, houdt
in. dat het Amerikaanse Congress de
vorige herfst honderd millioen dollar
heeft uitgetrokken om verraders op
Russisch grondgebied te betalen
De Algemene Vergadering heeft
voorts gisteren een beroep gedaan op
de Sovjet-Unie en de satellieten om
op vreedzame wijze het geschil met
Joegoslavië op te lossen, in de geest
van het Handvest van de Ver. Naties.
De uitslag van de stemming was 47
tegen 5 (Sovjetblok) met twee ont
houdingen (van Afghanistan en Per-
zië).
Gisteren werd in de V. N. ook door
vijf Zuid-Amerikaanse landen,, n.l. Boli
via, Brazilië, Columbia .Cuba en Uru
guay, een resolutie naar aanleiding van
de Duitse kwestie ingediend.
In de resolutie wordt voorgesteld,
een commissie van vijf leden door de
Algemene Vergadering te laten benoe
men. die binnen een maand verslag zal
moeten uitbrengen over de mogelijk
heden Duitsland te herenigen door het
houden van vrije verkiezingen. De
commissie zou haar rapport moeten
voorleggen aan de secretaris-generaal
van de Ver. Naties, Trygve Lie, en de
bezettende mogendheden zouden inzage
van het rapport krijgen.
Als gevolg van een plotseling opge
stoken storm is Vrijdag het 7.000 ton
metende Turkse schip „Gogo Merman",
dat op de rede van Haifa voor anker
lag, op een wrak gestoten en in tien
minuten tijd gezonken. Twee personen
zijn verdronken, vijf anderen worden
nog vermist. Hulpverlening wordt door
de krachtige wind bemoeilijkt.
de basis van het defensieplan voor het
Midden-Oosten, waarbij Egypte zich als
volkomen gelijkwaardige partner zal
kunnen aansluiten.
Eden zal de nadruk leggen op de
volgende twee punten, waarin het de
fensieplan voorziet: 1. Het geleidelijk
terugtrekken van de Britse troepen
uit de kanaalzone; 2. Het recht van
Egypte om op het plan amendementen
in te dienen, teneinde de voorstellen
meer in overeenstemming te brengen
met de nationale aspiraties van Egyp
te.
Het Britse ministerie van buitenl, za
ken heeft besloten de Britse ambassa
deur voorlopig in Cairo te. laten, on
danks het feit dat dé Egyptische ambas
sadeur uit Londen werd teruggeroepen.
Pater Aifeo Emaldi, die onlangs door
de Chinese autoriteiten is uitgewezen,
nadat hij zes en twintig jaar in het land
als missionaris was werkzaam geweest,
heeft in Desio (Italië) een lezing ge
houden, waarbij hij vertelde hoe hij op
15 November te Tientsin gearresteerd
werd. Om er zeker van te zijn dat hij
de namen van zijn parochianen niet aan
de communisten zou verraden, sneed hij
zich met een scheermes in de tong, zo
dat hij lange tijd niet in staat was te
spreken. De communisten, die beseften
dat pater Emaldi hun geen inlichtingen
zou verschaffen, lieten hem de dag na
zijn arrestatie vrij. met de aanzegging
dat hij onmiddellijk China moest ver
laten.
De heer J. J. van der Laan is be
noemd tot Officier in de Orde van
Oranje Nassau wegens zijn verdienste
lijke arbeid als persattaché aan Hr. Ms.
ambassade te Canberra.
Enige dagen geléden maakten wij
melding van de reis van de minister
van Financiën, prof P. Lieftinck, naar
Washington, om daar besprekingen te
voeren over de aan ons land verstrek
te Eximbank-lening. waarvan op 1 Jan,
a.s. een aanzienlijk deel zal moeten
worden afgelost. Wij vernemen thans,
dat de Eximbank de regering onlangs
heeft doen weten, dat zij niet geneigd
is wederom een uitstel van de aflos-
singstermijn toe te staan. Uitstel, dat
in het verleden reeds eenmaal is ver
leend. De minister van Financiën heeft
zich o.m. daarom naar de V. S. begeven,
teneinde te trachten voor het af
te lossen deel van de Eximbank
lening of althans voor een groot deel
daarvan een lening te verkrijgen van een
particuliere Amerikaanse bank of groep
banken. Uiteraard zal deze nieuwe par
ticuliere lening een aanmerkelijk hogere
rente dragen dan de huidige bjj de
Eximbank. Hier staay echter tegenover,
dat de aflossingstermijnen dan wel zeer
veel soepeler zullen zijn, dan thans bfj de
Eximbanklening het geval is.
Het is wel duidelijk, dat de beoogde
voor ons land qua rente vrij onvoor
delige transactie is ingegeven door de
nog steeds precaire dollarsituatie, waar
in ons land zich bevindt en die zich
door een aflossing van' de Eximbank-
termijn nog aanzienlijk zou verslechte
ren.
In hoeverre de poging van onze mi
nister van Financiën succes zal heb
ben. ha,ngt van de zijde van ons land
bezien, af van de hoogte van de be
dongen rente en de aflossirgstermijnen
en van de bankzijde bezien van de ga
ranties, die Nederland kan stellen
(Van een onzer verslaggevers)
De ..Vereniging tegen de Kwakzal
verij" heeft gistermiddag met een
openbare vergadering in de Aula van
de Gemeentelijke Universiteit te Am
sterdam haar zeventigjarig bestaan ge
vierd. Deze vereniging, die in 1881 is
opgericht door de gebroeders dr. G. W.
en dr. V. Bruinsma. heeft door voor
lichting en gerechtelijke vervolgingen
de kwakzalverij voortdurend afbreuk
gedaan en daarmee de volksgezondheid
in Nederland zoveel mogelijk bevor
derd. Desondanks, zo constateerde de
voorzitter van de vereniging, dr. H. H.
Funke. aan het slot van de vergade
ring, viert de kwakzalverij nog steeds
hoogtij. Tevoren hadden vier sprekers,
twee medici, een apotheker en een ju
rist. ieder op hun eigen terrein onder
zocht hoe dit mogelijk is. En het was
opmerkelijk, dat zij bij het beantwoor
den van de schuldvraag, ieder min of
meer de hand in eigen boezem slaken.
De eerste medicus die het woord
voerde, prof. R. Hornstra, directeur van
het instituut voor Sociale Geneeskunde
der Rijks-Universiteit te Utrecht, sprak
over de kwakzalverij in het algemeen.
De voornaamste oorzaak van he.t
voortduren van de kwakzalverij zag hij
in het falen van de medici, die niet al
tijd huisarts in de volste zin van het
woord zijn. „De vertrouwenshouding van
de patiënt tegenover de arts heeft, om
volledig" te zijn, meer vulling nodig dan
alleen de overtuiging, dat de dokter een
deskundig vakman is". En de hoogleraar
constateerde daarom, dat de beste be
strijding van de kwakzalverij moet be
staan in het met grote zorg opleidetv van
de aanstaande artsen.
Ook de tweede spreker, dr. P A. F.
van der Spek, Inspecteur in Algemene
Dienst bij de Geneeskundige Hoofd
inspectie van de Volksgezondheid, afde
ling Geestelijke Volksgezondheid te
's Gravenhage, meende dat niet alle art
sen voldoende aandacht schenken aan de
geestelijke gesteldheid van de patiënten.
De persoonlijke verhouding tussen pa
tiënt en kwakzalver is vrijwel altijd
Een geheel gezin van vier personen is
om het leven gekomen door een hevige
brand, die gisteren in Midden-Zweden
een historisch kasteel in de as heeft ge
legd.
Het gezin werd in de slaap door het
vuur verrast.
De vader van het huisgezin had nog
een raam weten te bereiken en was
bijna in veiligheid maar hij ging terug
om zijn vrouw en kinderen te redden en
kwam met hen in de vlammen om.
Het Tsjechoslowaakse ministerie van
Buitenlandse Zaken heeft een nota ge-
zonden aan de Britse ambassade te
I'raag, waarin geprotesteerd wordt tegen
de activiteit van twee personen die op
deze ambassade werkzaam zijn. In de
nota is de terugroeping van deze perso
nen geëist.
Radio Praag heeft gisteren gemeld dat
deze beide personen schotwonden op
liepen toen zij op de vlucht sloegen,
nadat Tsjechoslowaakse politieagenten
hen hadden willen arresteren, daar zij
zich op voor vreemdelingen om militaire
redenen verboden gebied begeven had
den, op enige afstand ten Noord-Oosten
van Praag. Toen de agenten er tenslotte
in slaagden de beide vluchtelingen aan
te houden, aldus Radio Praag, bleken
zij in het bezit te zijn van hoogst ge
heime Tsjechoslowaakse documenten.
Naar aanleiding van beweringen in de
Noorse pers, dat Engelbert Haider, een
der leden van het Oostenrijkse skiteam
voor de Olympische Winterspelen^ een
vroegere Gestapo-agent is, die tijdens de
oorlog deel uitmaakte van de Duitse be
zetting in Noorwegen, heeft het organi
satiecomité van de winterspelen zich tot
het Oostenrijks Olympisch Comité om
inlichtingen gewend.
Op het schrijven, dat 4 December j.l.
naar Wenen werd gezonden, is nog geen
antwoord ontvangen. Het organisatie
comité refereert in het schrijven aan de
garantie, welke door de Westduitse
autoriteiten werd gegeven, dat in de
Duitse Olympische ploeg geen vroegere
leden van de bezettende macht in Noor
wegen zullen worden opgenomen.
f
Hongarije De Hongaarse minister
van Financiën, Karoly Olt, heeft een
verhoging van 50 percent gevraagd voor
het leger en de veiligheidsdiensten bij
het indienen van de begroting van 1952
voor het Hongaarse parlement.
Piet en ik zijn nu niet bepaald
wat je zoudt kunnen noemen
zeevissers in hart en nieren.
Dat komt misschien ook wel. door
dat wij beiden een paar kilometer
tjes de binnenlanden introkken,
alvorens wij ons vestigden. Toeval
ligerwijs in een waterrijk gebied,
waar genoeg te hengelen valt. Zodat
wij een beetje huiverig tegen de
trek naar het zoute water opzien.
Bovendien zijn zowel mijn maat als
ik mensen van „de gevoelige hand",
oftewel aanhangers van dunne lij
nen en licht lood. Vandaar dat
slechts vissen als de makreel en de
geep een werkelijk grote bekoring
op ons kunnen uitoefenen. Omdat
wij die te lijf kunnen gaan met
lepeltjes en spinnen. En zelfs met de
vliegenhengel met streamers en
grote z.g. natte vliegen, eigenlijk
bestemd voor forellen van het slag,
zoals voorkomt in o.a. Loch Leven
in Schotland.
Maar het is ook anders geweest.
Althans met mij, voordat ik weer in ons
kikkerland kwam wonen. Toen zat ik
nog in het land van Erin's zonen, in het
groene Ierland. Ik bewoonde een huis,
dat gelegen was aan de Lee, tussen de
stad Cork en de zee. Deze rivier is ter
plaatse onderhevig aan eb en vloed. En
het was daar, dat ik veel gevist heb op
rog, zeebaars, kabeljauw, congeraal en
andere „zwaargewichten". Eén ding
heeft de zee voor op het zoete water;
veel vaker stelt zij de visserman voor
aangename verrassingen in de vorm van
ongedachte vangsten.1 Doch die tijd was
er geen die uitblonk door het gebruik
van ultra licht materiaal. Wat niet kon
vanwege de mop lood, die nodig was om
de sterke stroom te overwinnen. Anders
kon je eenvoudig niet op de grond ko
men. Bovendien had je stevig spul
nodig, omdat de visjes somtijds ietwat
zwaarder waren dan gewoonlijk het
geval is. Want dat huis. waarvan de
voorkamers uitzagen op het „viswater",
staat in mijn herinnering, doordat er op
de binnenplaats tegen de muur een rog
heeft gehangen van 198, ja, honderd
achtennegentig Eng. ponden. Een klei
nigheidje van omstreeks 180 pond.
Waarvoor ik meer dan twee uur heb
moeten worstelen. Het was bijwijlen
alsof deze monsterrog zich aan de bo
dem vastzoog met zijn vlerkachtig lijf.
Maar het was geen gevecht tussen snel
heid en vernuft. Het was meer een geval
van kracht en houden wat je hebt.
Aan diezelfde muur hebben ook tal
loze congeralen gehangen. De meeste
zo tussen tien en twintig pond. Maar er
waren er ook bij van eenzelfde aantal
kilo's. Het was vooral des nachts, dat de
grote congers het beste beten. En dan
het liefst aan een moot makreel. Ook
geep was een geliefd aas. Een enkele
maal gebeurde het, dat je er een kreeft
aan ving. Die grote alen zijn baarlijke
duivels. Wat ze tussen hun kaken krij
gen laten ze niet licht weer los. Zo zag
ik eens een jongen, die van de weg af
naar Cork een conger ving van ongeveer
dertig pond. Zonder de vis eerst wat te
kalmeren door hem met de .priesteen
verzwaard stuk hout, over de kop te
slaan, trachtte hij de haak uit de visse-
bek te wurmen. Onderhand met één
voet op de aal staande, teneinde hem
wat in bedwang te houden. Dit gelukte
hem echter slechts met tussenpozen en
op een gegeven ogenblik had de vis de
jongen bij zijn duim te pakken. De pijn
moet enorm geweest zijn, want de jon
gen ging van de kaart. Wat misschien
ook maar het beste voor hem was. Met
mijn mes heb ik als het ware de kaken
van de aal naar binnen toe van elkaar
moeten lossnijden. Pas toen zijn bex
helemaal kapot was en bijna uit elkaar
viel, kon de aal niet langer vasthouden
en kwam de duim te voorschijn. Hij was
verbrijzeld. Dat was dan een minder
aangename verrassing van het zoute
water.
Een volgende kser zal ik U meer ver
tellen over die periode uit mijn leven.
Eén ding is zeker! Hier in Nederland
biedt de zee het voordeel, dat er geen
gesloten seizoen bestaat voor de henge
laar. Daar, aan de andere kant van de
Ierse Zee is dat voordeel van minder
waarde, omdat daar alleen de zalm en
forel door een gesloten tijd worden
beschermd. Overige zoetwaterbewoners
niet. Nadelig is het getij, waar de zee
visser altijd rekening mee heeft te
houden. DL
goed, zo betoogde hij. En daarin ligt
voor een groot deel de aantrekkelijk
heid, die de kwakzalver blijkt te hebben.
Hij verklaarde evenwel, dat de oplei
ding tot arts in ons land op zeer hoog
peil staat en het tegen elke andere kan
opnemen.
Prof. dr. E. H. Vogelenzang, directeur
van het Pharmaeeutisch Laboratorium
van de Rijks-Universiteit te Leiden, be
paalde zich tot ,-Het aanprijzen van ge
neesmiddelen". Hij stelde vast, dat het
gebruik van geneesmiddelen uitsluitend
bepaald behoort te worden door de be
hoefte en daar de behoefte niet alleen
door geneeskundigen vastgesteld mag en
kan worden, is stimulering van het ver
bruik door anderen in principe steeds
af te wijzen. De pogingen van de mens
om eerst zelf de stoornissen op te hef
fen is langzamerhand voor de omvang
der ontwikkeling van de medicijnen een
gevaar geworden. Prof. Vogelenzang
keerde zich in dit verband tegen het eta
leren en adverteren van geneesmid
delen.
De laatste spreker, mr. M. D. K. S.
van Lier, oud-vice-president van de
Rechtbank te Amsterdam, drong aan op
meer begrip bij de rechterlijke macht
voor het streven van de „Vereniging
tegen de Kwakzalverij". Rechter en
ambtenaar, aldus mr. van Lier, moeten
gaan inzien, dat de kwakzalverij een
gevaar is voor de volksgezondheid.
De gezamenlijke Amerikaanse staf
chefs hebben generaal Ridgway ge
machtigd Zweden, Noorwegen en Zwit
serland voor te stellen als leden van
internationalei inspectiegroepen bij een
bestand in Korea, als de bestandsbe
sprekingen het punt voor zulk een voor
stel bereiken, zo wordt in Washington
door Reuter vernomen.
De Zuidkoreaanse gedelegeerde bij
de Ver. Naties heeft gisteren te Parijs
iedere wapenstilstand in Korea een
zware nederlaag voor de Zuidkoreanen
genoemd. „Het doel van de actie van
de V.N. in Korea is geweest de aanval
lers te straffen en Korea te herenigen.
Iedere oplossing, die niet volledig aan
dit gestelde doel beantwoordt, is niet
aanvaardbaar", aldus de Zuidkoreaanse
gedelegeerde.
Het Amerikaanse departement van
defensie taxeert de communistische ver
liezen in de oorlog op Korea tot en met
5 December op 1.493.927 man hetgeen
ten opzichte van de opgave van 28 No
vember een stijging met 9.945 man bete
kent. Het totaal kan als volgt verdeeld
worden: krijgsgevangenen 137.059, ge
sneuvelden 1.101.875 en overige verlie
zen 254.993 man. De verbonden, troepen
hebben volgens de laatste telling 109.459
man verloren, waarbij dan nog ae Zuid
koreaanse verliezen tot en met Jrmi
212.544 man komen.
In het Franse, dorp Pont-Saint-Esprit
hebben zich twintig nieuwe gevallen van
broodvergiftiging voorgedaan, waarvatt
vier ernstig genoemd worden. Onder de
slachtoffers van deze hallucinaties ver
wekkende ziekte zijn er verscheidenen
die reeds onder de vorige broodvergif
tiging, welke in September plaats vond,
te lijden hadden.
De dorpsbewoners hebben verklaard,
dat het meel, dat thans ter plaatse wordt
gebruikt, niet hetzelfde is als het meel,
dat in September verscheidene sterf
gevallen heeft veroorzaakt. De politie
heeft een plaatselijk bakker ondervraagd
en heeft monsters getrokken uit de
meelvoorraad, maar er werden geefl
nadere inlichtingen over het onderzoek
verstrekt.
Een boerenvrouw in Carsan, een
dorpje op enkele kilometers afstand van
Pont-Saint-Esprit. vertelde dat haar
pluimvee en honden dood waren gegaan
na met het vergiftigde brood te zijn ge
voerd.
Vrijdagmorgen is een Amerikaanse
personenauto bij Stuttgart door de leu
ning van een brug gereden en veertig
meter in de diepte gestort. De inzitten
den, twee Amerikanen en twee Duitse
meisjes, werden op slag gedood.
(Vervolg van pag. 1)
ilaatsruimte verhindert ons thans in
te gaan op alle oorzaken, die de
Federatie van Bedrijfsverenigin
gen aanwezig veronderstelt. Voor het
moment willen we er één uithalen,
waarover we het wel op prijs zouden
stellen ook het oordeel van onze lezers,
zowel werknemers als werkgevers, te
vernemen. Te meer, omdat wij zelf ook
de gedachte hebben, dat hier inderdaad
wel iets van waar is. De Federatie
schrijft als zijn oordeel neer: de men
taliteit heeft zich in en na de oorlog
mogelijk gewijzigd. Met andere woor
den. er zijn vele arbeiders, die heel ge'
makkelijk denken, zelfs bij de lichtste
ongesteldheid, laat ik maar thuis blij'
ven, de ziektewet betaalt toch wei.
Vooral onder de jongeren schijnt dn
euvel veel voor te komen. Reeds eerder
hebben we eens een beschouwing f!®"
wijd aan sociale onrechtvaardigheid-
Elke Christen vecht voor sociale recht
vaardigheid, maar ongemotiveerd z'eTl
teverzuim, evenals elke andere v°rT
van zonder voldoende reden Pr0*itexen
van sociale verzekeringswetten, acM®
we een besliste sociale onrechtvaardig'
heid. De cijfers hierboven gegeven
de mening die. zij het dan nog s'°°
zichtig, de Federatie van bedrijfsv®)
enigingen hier uit, houden toch feiteüJ
een aanklacht in tegen de arbeiders,
deze klacht gegrond? Dan dienen dra
tische maatregelen te worden genorn
maar vooral, dan dient een sterke D
invloeding uit te gaan op de arbeid®*
teneinde een radicale verbetering te
werken. Anders zijn onze sociale Y
zekeringswetten in gevaar! Wij
het ten zeerste op prijs stellen, ïnu-
arbeiders en werkgevers ons hu» 21
wijze willen doen kennen.
