Skaubryn met emigranten
naar Australië
200 ontheemden maken de
reis „naar de vrijheid" mee
Door de aether vlugger
dan door de lucht
onrmmi: HET MOERASMONSTER
FOKKER heeft nu al dringend
nieuwe opdrachten nodig
Huissenaren breken kloosterkerk
met geweld open
in/Mota
Duizend scholieren
in de hoofdstad
'0 Nederlanders
bedenken zich
gunstig jaar
yoor Schiphol
Sabena en KLM „hand in hand
Brug te Smilde
begaf het
Voor leveranties in 1953
Zware deur uit scharnieren
gelicht
Bezoek aan musea en „Gysbregth"
Reünie op Schiphol van Club van 25
Rehabilitatie van
rijksambtenaar
Constant Permeke
overleden
Nederlander wilde Tito
vermoorden
Zes leden van R.M.S.-
regering capituleren
Ir. Vos in Avia-Vliegwereld
Eén jaar kwartjesactie
in Limburg
MAANDAG 7 JANUARI 19».
PAGINA 3
55
slechïalisch'
;°mst
^hit0eyneeltter als thans het 9eval is'
Een der grootsten onder
de Belgische schilders
Vrachtwagen met bouw
materialen in het water
DOOR ALEXANDRA ORME
to burï™2to ta Sr^u'EmS d" hli V°" ma «P Zwitserland. Direct toen w,
S« ie» kwart» l.to toto «n STSjKSttS
Vijftig nieuwe kerken
Ruim één millioen gulden
bijeen gebracht
Gouden speld-dragers
van K.L.M.
trein kwamen Zatër-
200 vl om kwart vóór vier ruim
staten U e^ngen uit de Oost-Europese
inen „displaced persons" pleegt
aan. v n *e noemen in Rotterdam
trokkean«it Bi-emerhafen waren ze ver
bracht" en na een reis van 12 uren
de in trein hen tot practisch vóór
Daar °PPlaok van het schip, dat hen
Austral"- t "ieuwe vaderland, naar
slecht zou brengen. Er behoefde
VervuLe?n minimum aan formaliteiten
Austr-i; - worden: ambtenaren van de
ambassade controleerden
hen. baast gedwee, liepen de man-
dpS t "landing permits". De I.R.O.
garüSat- ern?tionale Vluchtelingen Or-
heeft —I'die hun emigratie betaald
lïiet en- !?d voor alles gezorgd, haast
de j R n u'tse grondigheid Zo heeft
Vluchtp,.' reeds meer dan één millioen
êreren gen uit Duitsland doen emi-
slowakrUWen en kinderen uit Tsjecho
de Oek^6' ^°len- Oost-Duitsland. of uit
Scharnel v6 en de Baltische Staten, hun
Pena d bezittingen met zich mee sle-
reediip„°°r de ruime loods naar het ge-
bryn" de I.R.O.-schip, de „Skau-
Ze bij' Z;5P Noorse passagiersboot. Wat
biets hebb badden, was hun hele bezit;
Weten deze mensen te verliezen,
beurt °°k niet wat er met hen ge-
bebben papieren gekregen en
enige naar Australië", was het
Waar Wat ze ons konden vertellen.
Zei p Ze vandaan kwamen? „Ach",
lanesf een- "das haben wir schon
j vergessen
bamppn^11® hebben deze mensen m
bürnrnpl gezeten: jarenlang zijn het
"bet cnrt geweest, mensen, die men
heer ucte-letters aanduidt: DP's, Wan-
^ekke^161? ze fchter 20 voorbij ziet
®seft k, een troep verstotenen. dan
het JZ Tei even het dramatische
3obgerpr, a geuvan hun toestand. De
tvekt gezicht r n konden met opge-
^6!°Pen. het helderwitte schip
een nieuwe
biet
1.cui 1UCUWO
hb®-hgen. De ouderen namen
ïet oudegwel^leZ,ichten afscheid van
d®ren ori elddeel. Moeders met kin-
?°et het echte™ huilden' Voof allen
Seweest
een blijde zekerheid
zlJn, dat het verlaten van de
Advertentie
(Van
Ondank eSn onzer verslaggevers)
vlipp,!^ scherpe concurrentie van
?el- E?anleen van Londen, Parijs. Brus-
iUcbthavpn el- beeft onze nationale
Sfb jaar weer pfi101 ook in het afSel0"
v.® burgerluchtvp g,°ed figuur geslagen,
bjking 1T,pt btvaart maakte in verge-
yiuchten van VOor§aande jaren meer
lervoervJn n= naar Schiphol en het
if bierdoor s!!S,Sagl,ers' post en goederen
h aantal k en^Jk toegenomen. Ook
zrVebinrichtineZOekers is gestegen. De
tnt1 bitgebrpid dle ln 1951 opnieuw
gufal 805.000 hp0 Yeibeterd, trokken in
cnlden aan zoekers' hetgeen 225.000
gplCebtratie tree§elden opleverde. De
stilop luchtlan verschillende instellin-
tiekn uitwe,.klaartgebied heeft een gun-
Van f Van'!8 gehad op de exploita-
bedi- Veviluchthaven. De raming
aagt 1 3s1eLover bet afgelopen jaar
4msteri 1000 gulden-
ultva<ÏÏ de stad met het grootste
Opf !eH n,?lieel in Nederland heeft
vNvestee''llw°enen in de luchthaven
m 11 tinnkk Zoals deze stad vroeger
top! ïe0Qe« staten uitrustte, zo mag
dnS°eh Nc!i' dat zonder Amsterdams
rpLi? z°u Nr^and na de oorlog niet zo-
to UchtvJ:Pn aangesloten op het we-
amleL. en Wethouders
van
lndire," hebben de overtuiging, dat
'an de nabijheid
è'uN^en bij de stad, hoewel de
ban delete
in
er,
t °P ale de exploitatie van
1950 e wemeentebeprotinp legt.
Ze nier ■luchth00rde!en van de nabijheid
ln ru,aven btide<,<ew
-en
pbol '"sten, die de exploitatie van
Öen 'l cij-r
bin^e,b de fIs,^n te drukken, opwe-
niah, e]ijn.Z7000 verlies geleden,
en na« r°°rln mct bet laatste nor
bet rn„S!eiersverSe jaar' 1938> is het Post"
Voudieri ,ren- enV uer verviervoudigd en
jaar j, yergel" "agagevervoer verzes-
de voile. VerVo»-p met het voorgaande
21 DetSeitegen: van passagiers
ruil len met de post met 12 pet., de
U"m 22 el 29 net ,1. met
lini
roer
m 1951 eveneens over
ran
Pet.
j 111 j|^|-
t(L'e sinds i9QoSagiersvervoer is de evo-
Zi»-n Werden Wel bet meest opvallend:
4e|eCpS vervoerd* aal 112-346 luclltre'-
Voer V°oral het*i *het afgelopen jaar
in iqj? m die i ntercontinentale ver-
Vp., 51 werden en Jaar toegenomen:
'Hem passagiers V en dertig maal l°i
hel' e"zigers hi erv°erd. Het aantal
l°de meer ri nnen Europa is in deze
Aan ri an verviervoudigd.
,ar heelt Vd0p0ruitgang i
lannstregeling Antelilmg van de zomer
dijk deel uSn1-1951. voor een be-
Pct. en de bagage met
dlep^beeft Vd°e 1in!gap? _in het afgelopen
5%8E"Ï? De
ten,
?n.
O-a. de z.
Van rjp re r"ivio
lanev°erd hebben'^"u!ie toen werden
Welt-Eurmf tot een be"
m gemaakt. luchtpost-cen-
£ebavan ZSchinh8leiZamei1,ijke inspannin-
?ationale ll.PhT C," de R E M. is onze
t at belanrr"tlaal ?aatschaPp0 thaT,s
,b de belreft' de negende
lvec zes Amerikaanse, de
lranse m °T !neerde Britse en de
ü6 K L atschappij gaan haar voor.
b>etie Vn en Schiphol hebben daar
af bevenw Nederland de plaats weten
t0Senrihp.?n, van vierde luchtvaart-
5n«eiano ter wereld, na Amerika.
I'Jke a"d..?n Frankrijk. Deze belang-
?at NePlS1,e steunt o.a. op het feit,
iUchtva 4 zeIf een zeer belangrijk
derde anPotenticel heeft: twee-
eeizi»«.deel van de Schipholse lucht-
nacht-
Moonliner-vluch-
6Zlgers
overt
gaat van en naar Nederland,
gen zijn op doorreis.
verzegelde trein de eerste stap naar de
vrijheid betekende.
De lange reis naar Australië zullen
de vluchtelingen maken in gezelschap
van ruim 950 Nederlandse emigran
ten, die reeds tevoren waren inge
scheept. Er gingen heel wat gezinnen
mee. Het grootste is dat van mevr.
KostHofkamp, die met negen kin
deren, dochtors van 2 tot 21 jaar. haar
man achterna reist, die tot voor kort
slager was in Eindhoven en nu in
Australië hetzelfde beroep uitoefent.
Zoals gebruikelijk, waren er heel
wat afzeggingen van mensen, die Zich
te elfder ure toch nog bedacht hadden.
Zo kwam het, dat er Woensdagavond
nog ongeveer zeventig in allerijl ge
vonden remplacanten geboekt moesten
worden. De laatste werd Vrijdagavond
om half acht nog ingeschreven, n.l. de
heer Rotgans uit Vlaardingen. Hij had
pas twee uur tevoren vernomen, dat
hij mee kon en heeft nog kans gezien
zijn zaakjes hier te fegelen. Toch was
er nog een afzegging op het allerlaatste
moment, n.l. van een mevrouw uit Eind-
ven, die in de loods gewoon in dé
rij was gaan staan en haa- mededeling
pas deed, toen zij bij de betrokken
ambtenaren was aangekomen.
De „Skaubryn" is het eerste emi
grantenschip, dat dit jaar naar Austra
lië vertrokken is. Het werd door de
Nederlandse regering gecharterd en
vaart onder auspiciën van de Kon.
Rotterdamsche Lloyd.
In Juli 1951 is een rapport aan de mi-
nisteri van Oorlog uitgebracht naar
aanleiding van onzuivere toestanden te
Bandung met de res.-kapitein ir. L. R.,
de moord op vaandrig Aernaut en
moeilijkheden op de centrale werk
plaats te Bandung.
De commissie kwam in dit rapport
o.a. tot de conclusie dat de heer T. H.
van der P., die in Indonesië vice-voor-
zitter is geweest van de bond van over
heidspersoneel in militaire inrichtingen,
in het bijzonder schuldig was geweest
aan een lastercampagne.
Naar het oordeel van de commissie
was de heer van der P. sinds 1 Novem
ber 1950 als ambtenaar in vaste dienst
werkzaam bij het ministerie van Oor
log (centrale Rimiwerkplaats te Utrecht)
door zijn geestesgesteldheid ongeschikt
om in 's lands dienst 'werkzaam te zijn.
Zij adviseerde hem aan een psychia
trisch onderzoek te onderwerpen.
Naar aanleiding van dit rapport,
deelt het hoofdbestuur van de Neder
landse Christelijke Bond van Overheids
personeel het volgende mede: Bedoeld
rapport wordt door de minister van
Oorlog als afgedaan beschouwd. Tot ge
noegdoening van de in dit rapport ge
uite beschuldigingen aan het adres van
de heer van der P. is een en ander na
der geregeld. Voor enige strafvervol
ging cq van ontslag uit 's lands dienst
en een onderzoek naar de lichamelijke
en geestelijke gesteldheid van de heer
van d. P.. bestond naar het oordeel van
de minister geen aanleiding.
Van de zijde van het ministerie van
Oorlog vernemen wij, dat de heer van
der P. thans overgeplaatst is naar de
Kon. Marine als burgertechnisch amb
tenaar.
.."Wij doen ons best om zo snel moge
lijk te vliegen, maar de radio doet het
nog altijd vlugger", zei dr. Plesman
Zondagavond in een radiogesprek met
zijn collega dr. De Swarte van de Sa
bena in Brussel. Het gesprek van de
beide luchtvaartdirecteuren werd ge
houden in een „hand-in-hand-program
ma van de K.R.Ó. en het N.I.R., die op
hun beurt de K.L.M. en de Sabena aan
de hand meevoerden. Over en weer zei
men veel vriendelijke dingen over de
radio en over de samenwerking. Doch
in de aether werd het concurrentie.
De hersengymnastiekploegen van de
luchtvaartmaatschappijen gaven elkaar
weinig toe onder de slagvaardige leiding
van Wim Jansen - „Wat doe je met ver
stopte luchtwegen?" - doch de KL1V1 ging
op twee gemiste vragen: „Wat is een ont-
haaldienst en wat zijn die zwarte eier-
vormige voorwerpen onder de romp
van een vliegtuig' met 48 tegen 43 ten
onder. De baüena was zo zeker van haar
zaak dat de troostprijzen al in, de K. R.
O.-studio klaar lagen. Er zit muziek in
de luchtvaart; aan beide zijden bleek
men over koren en orkesten te beschik
ken, maar de Haagse K.L.M.-zangers
spanden de kroon met „De Uil" van
Diepenbrock. Hoe kan het anders als
men onder leiding van Louis van Tul
der zingt. Het deed, ons genoegen de
befaamde zanger weer eens in het open
baar te zien.
A. Viruly zat, evenals dr. Plesman, op
het befaamde bankje van de mede
werkers terzijde van de microphoon.
Hij is even jong van hart als van uiter
lijk, en vader van een dochter, die de
luchtige naam „Aviola" voert. Zij ver
keert doorgaans in hoger sferen, daar
zij stewardess is bij de K.L.M. en bleek
nu al bereid al de roemruchte avon
turen uit de jeugd van haar vader en
van de Nederlandse luchtvaart met de
vergeetachtigheid van de jeugd over
het hoofd te zien. Daarom trok onze
schrijver-vlieger in het luchtgesprek
met zijn dochter nu reeds een wissel
op de toekomst door zijn dochter te
dreigen met de kleindochter, die eens
de luchtreisjes van haar moeder naar
Tokio als een onbetekenend tripje zou
vergeten.
Voor het overige was het program
ma wel aardig. De beide Antwerpse
trompettisten van het K.R.O. Amuse
mentsorkest Guus en Emile Caron, va
der en zoon, kregen een extra applaus
je voor hun solo in „Antwerps* ker
mis", doch in het algemeen zou het
programma met inkorting zeker gewon
nen hebben.
Vrijdagavond om zeven uur is in een
kliniek te Oostende op 65-jarige leeftijd
de Vlaamse schilder Constant Permeke
gestorven. Enige weken geleden con
sulteerde hij een dokter omdat hij een
grote reis naar Spanje wilde gaan onder
nemen. De dokter constateerde een hart
kwaal en schreef hem rust voor; zijn
kwaal bleek echter ernstiger dan
iemand had kunnen vermoeden. Er
heerste door het bericht van Permeke's
dood verslagenheid onder de schilders
en beeldhouwers die met een aantal Ne
derlandse collega's bijeen waren om de
vernissage van de grote tentoonstelling
van Nederlandse beeldhouwkunst in het
Palais des Beaux Arts te Brussel te vie
ren. Permeke was de grote Vlaamse ex
pressionist. de schilder van de haast
beangstigende, soms sombere dan weer
fel laaiende landschappen, de schilder,
die op onvergetelijke manier het Vlaarn-,
se boeren- en vissersleven vastlegde.
Zijn beeldhouwwerken waren klassieker
en strenger van bouw en compositie.
s
20. De oude Nifurr laat zijn ogen geen seconde van Eric af, als hij zonder te
spreken verder de hut in komt. De Noorman heeft zich echter reeds van zijn ver
rassing hersteld.
„Ik wens u te spreken!" zegt hij koel.
De kluizenaar knikt.
„Gij zijt wel een zeer vrijmoedige bezoeker!" zegt hij met een zweem van terecht
wijzing, doch de koning haalt de schouders op.
„Uw vorst bezoekt zijn onderdanen naar zijn eigen goeddunken!" antwoordt hij
uit de hoogte.
„Ja, ja!" zegt de oude, „dat kan een koning zich veroorlovenhé?" Hij stoot een
schel lachje uit en gaat met een half spottend grimas verder„Veel reizigers komen
niet in deze streek en een man met een paard kan bij deze onnozele boeren ge
makkelijk voor een koning doorgaan ook al zien zijn kleren er niet erg koninklijk
uit Oh," voegt de oude er m.et een zoetsappig lachje aan toe, als hij Eric's ge
fronste wenkbrauwen ziet: „Heb ik u beledigd edele heer? Tja... een oude man
als ik is niet zo goedgelovig meer
„Spaar mij uw onbeschaamdheden," onderbreekt de Noorman hem, goedgelovig
heid is anders iets waarvan gij met uw geestverschijningen een dankbaar gebruik
maakt!" Nifurr gniffelt zachtjes en met een vriendelijkheid, die Eric maar weinig
aanstaat, legt hij zijn kromme hand op 's konings schouder.
„Ik ben u waarlijk niet slecht gezind!" teemt hij, heb ik u niet van de woedê
der boeren gered? Maar gij schijnt mij niet te vertrouwen!"
Ongeduldig schudt de Noorman de hand van de oude van zich af.
„Er zijn dingen, die mij te denken geven!" zegt hij langzaam en met een hand
beweging naar de half af gewerkte perkamenten en de vertrapte ganzenveder, laat
Eric er op volgen: „Het is nogal vreemd, dat ge uw vreedzame icerk geheel hebt
verwaarloosd voor uw duistere diensten aan het monster. Op uw leeftijd zoudt ge
moeten helpen de boeren te beschermen. Hoe oud zijt ge eigenlijk man7"
De kluizenaar werpt Eric een loerende blik toe. „Bij het klimmen der jaren
worden de dagen niet meer geteld..." zegt hij ontwijkend en met een zelfverzekerd
gebaar laat hij er op volgen:
„De stem van Walran's geest wordt slechts door wijsheid verstaan!"
„Hel is goed," zegt Eric ongeduldig, en hij maakt aanstalten om heen te gaan.
„Ik waarschuw u echter, niet de medeplichtige van misdadigers te worden. Voor
rovers en moordenaars ken ik geen genade!" Met een korte hoofdknik wendt hij
zich naar de deur.
„Gegroet, heer koning," roept de kluizenaar hem vanuit de deuropening na ev als
Eric zich voor de laatste maal omwendt, voegt Nifurr er aan toe: „Voor ongelovigen
en lasteraars kent Walran geen genade
Een Joegoslavische publicatie, „dertig
dagen" onthult, dat in 1944 de Duitse
S.S. een poging heeft gedaan om maar
schalk Tito te vermoorden en daarbij
gebruik gemaakt heeft van de diensten
van een Nederlanders, wiens naam door
A.P. wordt opgegeven als Andreas Eng-
vird.
Hij wist Joegoslavische partisanen te
bewegen, hem naar het hoofdkwartier
van Tito op het eiland Vis te brengen.
Daarw erd hij echter gearresteerd voor
hij in de nabijheid van Tito kon komen.
Engvird zou een blonde, slanke man
van zesentwintig jaar zijn, geboren te
Leeuwarden. Hij ging in Maastricht op
school en werkte daar later als kellner
in een hotel. Toen hij zeventien jaar
was, werd hij lid van de communistische
partij.
Het plan Tito te vermoorden, was be
kend als het „Theodorplan" en werd
ontworpen door S.S. Iiauptsturmführer
Mandl op een bijeenkomst in 1944 van
S.S.-leiders te Wenen. Engvird zou zijn
gekozen omdat hij lid was geweest van
de C.P.N.
(Van onze correspondent)
De brug nabij de Dikkewijk te Smilde
begaf het, juist toen een vrachtauto be
laden met bouwmaterialen van de firma
C, H de Jonge te Smilde over de brug
wilde rijden. De auto sloeg over de k»p,
pardoes het water in. De brug werd
geheel vernield. De chauffeur kon zich
nog net in veiligheid stellen, doch moest
met een ernstige hoofdwonde naar zijn
woning worden vervoerd.
Een woordvoerder van het Indone
sische ministerie van defensie heeft
bekend gemaakt, dat zich 5 Januari zes
leden van de RMS-regering aan de le-
gerautoriteiten te Ohiolo op Ceram heb
ben overgegeven, namelijk: de heren
Manuhutu, Titalepta, Apituley, de Radl
ja van Tulehu (allen met gezinnen),
Passuarisa en mevrouw Wairisal.
(Van een luchtvaartmedewerker)
Van de bladen die ons land op
luchtvaartgebied telt zijn de twee be
langrijkste bij het begin van dit jaar
een fusie aangegaan: „Avia". het Offi
ciële Orgaan van de Koninklijke Neder
landse Vereniging voor Luchtvaart,
waarvan reeds in 1909 het eerste num
mer is uitgekomen en de zeventien jaar
oude „Vliegwereld" hebben hun namen
verbonden en zijn nu als „Avia-Vlieg
wereld" verschenen. Hans Kosman, de
hoofdredacteur van „Avia", zal ook aan
de samengevoegde redacties leiding ge
ven. De hoofdredacteur van „Vlieg
wereld". de heer F. F. Habnit, maakt
geen deel uit van de nieuwe redactie.
In de eerste aflevering van het nieu
we luchtvaartblad publiceren alle Ne
derlandse bedrijven en instellingen op
(Van onze speciale verslaggever)
Zoals het vorige week had aangekondigd, heeft het
Katholieke volksdeel van Huissen in de Betuwe zich Zater
dagavond met geweld toegang verschaft tot de kloosterkapel
vam de Paters Dominicanen aldaar. Omstreeks half elf heb
ben enige Huissenaren een ruit ingeslagen, waardoor zij de
kerk binnendrongen teneinde de grendels van de zware
kapeldeuren te kunnen schuiven. Daar zij het slot niet
konden forceren hebben zij met een koevoet het onderste
der twee scharnieren losgewrikt, waarna met man en macht
de deur omhoog werd getild en het tweede scharnier er
finaal werd afgedraaid. Op het moment dat deze inbraak
plaats vond, vergaderde het plaatselijke politiekorps in de
kazerne, zodat er bij de kapel geen bewaking aanwezig was,
noch in velden of wegen een politiebeambte was te zien.
Wel was Zondagmorgen de politie paraat om de honderden
gelovigen, die uit Huissen en de verre omgeving naar de
kapel toestroomden, in toom te houden. Bij de geforceerde
deuren stond een wacht om diefstal van voorwerpen uit
ie kerk te voorkomen.
DE RUSSEN
VERTALING 1 FRANS VAN OLDENBURG ERMKE
Ik werd de volgende morgen om vijf goed had afgericht, begroette de Rus met schikte werkkrachten. Ik moet toegeven,
uur gewekt door Sherozka, de chauffeur
van de telefonisten. We moesten ons
klaar maken, want de wagen zou over
een paar minuten hier zijn. Jack en Ru-
een beminnelijke, beleefde glimlach en dat de Hongaren groot gelijk hadden om
keerde toen het hoofd om naar de rode te proberen zich langs dat vervloekte
dorpsgenoot. Zijn wenkbrauwen gingen loopgraven-maken te draaien. De Russen
lichtelijk omhoog en zijn raadselachtige dreven hun burger-hulpkrachten meer
di kleedden zich vlug aan als de eerste glimlach verdween geheel en al. Jumbo dan twintig mijl door sneeuw en modder
de beste brandweerman. In de scheme- was verbaasd. Een Rus was wat anders: tot waar zij aan het werk moesten, en
ring en op een Russische wagen zouden die kon in het holst van de nacht bin- onderweg reed de ene lege vrachtauto
zij aan de jacht op werkkrachten ont- nenkomen om Jumbo lastig te vallen, na de andere voorbij. Veel van die bur-
siiappen. Sherozka ging naast mijn bed want hoe kon hij iets weten omtrent de gers hadden geen laarzen en geen war-
zitten en schudde wat zwarte tabak in heiligheid van ons privéleven en wat me kleren, omdat hun alles ontstolen
voor ons normaal was? Maar een Hon- was of omdat ze in de oorlog alles had-
gaar? En de Hongaar begreep die op- den verloren. De Russen gaven hun niet
getrokken wenkbrauwen en verdween te eten en brachten hen onder in verval-
overhaast uit de kamer. len, lemen hutten. Er werd niet de min-
Toen was het Marietta's beurt om voor ste poging gedaan om hun tegemoet te
haar zoon te strijden. Wanhopig gemaakt komen of te helpen. Ze kregen zelfs
kwam ze er eindelijk toe om Franzi s geen behoorlijk drinkwater. Denk niet,
kamerpo te grijpen, die vol bloed was, dat dit met opzet zo was; het was slechts
de palm van mijn hand en gaf me een
stuk krant. We rookten zwijgend. „Ja,
nu moet ik naar mijn paarden gaan,"
zei Sherozka na een paar minuten en
wandelde weg. Even voor zessen, toen
het nog donker was, kwam hij terug,
en Rudi, Jack en hij hadden ieder 'n zak
erwten voor onze uitgehongerde fami
lie in de hoofdstad op zijn rug. Ze gin- en er mee naar de „commune" te lopen, het gevolg van het gewone Russisch'
gen op stap en leken erg veel op smok
kelaars. De wagen was achter de molen
verborgen. Klaarblijkelijk moest de he
le expeditie, waarvan het doel was om
de kapitein van zijn syphilis te gene
zen, voor hem geheim blijven. Hoe be-
Toen ze daar kwam binnen vallen, zak- laissez-fajre. In Rusland doen dé men-
ten de Hongaren bijna door hun stoel sen, wat hun gezegd wordt, terwijl in
van verbazing, en de Crusoë's moeten Europa, beroofd van de voordelen van
gedacht hebben, dat ze behalve haar for- eeuwen lang Czaristisch regiem, de men-
tuin ook haar verstand had verloren, sen domweg menen op bepaalde dingen
Marietta legde uit wat er gaande was, recht te hebben. Zulke volledige omwen
nijdde ik Jack, dat hij nu al de grote en dit werd ten behoeve van de Russen telingen, als in Rusland en in Duitsland
'stad zou zien, nog rokend na het beleg,
haar geslagen wonden nog open!
vertaald, die stuk voor stuk een blik in hebben plaats gehad, waren slechts mo
de kamerpo kwamen werpen om er zich gelijk, omdat die twee volken de slaaf-
We zaten achter onze ochtendsoep van te overtuigen, dat ze niet loog. Ge- se dienstbaarheid in het bloed hebben.
van water en meel en aten de noedeis,
die van de dag tevoren waren overgeble
lukkig kwam Sashka van het bureau Het is niet dezelfde slaafsheid en zij is
van de commandant toevallig langs en opgekweekt op verschillende bodem,
ven, en hadden juist tegen elkaar ge- sprak met de officieren, nu eens op de maar zij werd gebruikt voor hetzelfde
zegd, dat het al na achten was en dat kamerpo, dan weer op Marietta wijzend, doel.
er nog niemand gekomen was om de en op die manier werd Franzi gered van De tweede mensenjager" was veel
jongens op te halen, toen de mensen- wat ongetwijfeld zijn dood zou hebben tammer. Toen'hij eenmaal besefte, dat
jagers" binnenkwamen, begeleid door betekend. er niemand bij ons in huis was, geschikt
een rode burgerwachter van de „com
mime".
..Waar is je zoon?" blafte een kleine
soldaat met het brutaal gemene gezicht
van een ladelichter.
„Wat .bedoel je: zóón?" vroeg ik arge
loos en zeer terecht, want ik had er
nooit een gehad.
„Dat weet je heel goed", zei de sol
daat en liep rechtstreeks naar onze ka
Intussen liep de kleine soldaat te razen voor het maken van loopgraven, nam hij
en te tieren en moest wijn hebben. Hij een stoel, stak een sigaret op en begon
stak een hele redevoering af tegen zijn met ons te praten. Het volgende land,
bondgenoten en viel zichzelf dan weer dat het Rode Leger ging veroveren
m de rede om mij te vertellen, dat ik me vertelde hij ons, was Zwitserland,
moest klaar maken om de plaats van de „Kom?" zei ik en deed, alsof ik uiterst
jongens in te nemen. „De een ligt in de verrast was. Maar ik had inderdaad in
hoofdstad in het ziekenhuis'zei ik, „en de 'Russische kranten gezien, dat de Sov-
_fr sJerv®nd, zoals je zelf zien jet-caricaturisten al sinds enige tijd hun
kunt; dus laat mij met rust". Eindelijk venijn niet langer uitstortten od het
mer, waar Jumbo als een vorst rechtop ging hij, nadat hij ons er van in kennis hoofd van de al biina overwonnen Hit-
in bed zat, als een soort zieke Dalai La- gesteld had, dat we een stel rotte bour- rer maai hun scherpe geesTXId b<£
bo, die ak voor dergelijke gelegenheden nieuwe kwelduivel op zoek naar ge- geleend. (Wordt vervolgd).
Hoewel dus voor de politie deze „slo
ping" onverwachts geschiedde, had de
bevolking er wel weet van. De gehele
nacht was het kleine stadje aan de boor
den van de Rijn in rep en roer. Vele
inwoners zijn de nacht van Zaterdag
op Zondag niet in hun bed geweest/Zij
dromden samen rond de kerk en toen
om half zes de eerste H. Mis begon
waren reed zovelen op de been, dat de
kapel lang niet allen kon bergen. Zelfs
de politie die de wacht hield werd opzij
gelopen. Toen er werkelijk geen man in
de kapel meer bij kon, stonden er nog
honderden buiten te wachten tot de
volgende Mis zou beginnen. Velen wa
ren zelfs per bus naar Huissen gekomen.
Door deze actie is het stille, landelijke
Huissen, waar voornamelijk landbou
wers wonen, in het middelpunt van de
belangstelling komen te staan. Zelfs
verslaggevers uit het buitenland waren
bij deze geforceerde ingebruikname
van de kapel aanwezig.
Voordat de gehele actie werd on
dernomen, heeft een actie-comité een
pamflet uitgegeven, waarin men de
actie tracht goed te praten. Dit pam
flet draagt als motto: „De stem van
het volk is de stem van God."
Er zijn Zondag drie H.H. Missen in
de kapel opgedragen en telkenmale was
zij geheel gevuld. De gehele dag was
het gisteren rumoerig in het stadje.
Groepjes mensen dromden samen rond
de kapel en de gebeurtenissen werden
overal druk besproken, niet het minst
in de café's. Gisteravond was het echter
weer rustig.
luchtvaartgebied een terugblik op het
oude en een prognose over het nieuwe
jaar. Van deze artikelen is dat van de
president-directeur van Fokker bijzon
der interessant.
Ir. P. J. C. Vos verklaart niet te
vreden te kunnen zijn met de huidige
gang van zaken. Ofschoon het S-ll les-
vliegtuig ook in het afgelopen jaar
successen in het buitenland heeft ge
boekt; de proefvluchten met het eer
ste Nederlandse straalvliegtuig, de
S-14, eveneens reden tot voldoening
geven en het overleg met de regering
en de K.L.M. over een verkeersvlieg
tuig met twee schroefturbines, dat
jhans ontworpen wordt, gestadig vor
dert, ziet het er met de verdere plan
nen van Fokker minder rooskleurig
uit.
Naast de zorgen, die vrijwel iedere
industrie in de laatste tijd zijn gaan
kwellen, heeft men bij de vliegtuig
bouw bovendien nog te kampen met
het probleem dat de aanlooptijd. die
aan de eigenlijke productie vooraf moet
gaan, zo buitengewoon lang is. En men
laat de kostbare tijd. die juist nu voor
de voorbereiding van een toekomstige
productie beschikbaar is, vervliegen
..en dat nog wel in een periode waarin
de buitenlandse vliegtuigfabrieken tot
aan de rand hunner capaciteit zijn ge
vuld met opdrachten."
„Fokker heeft nog voor twee jaar
werk, maar zou nü reeds nieuwe op
drachten moeten hebben. wil de fa
briek eind 1953 kunnen beginnen met
de aflevering van de nieuwe orders",
aldus ir. Vos. Nieuwe opdrachten zijn
hoog nodig!
Het was Zondag één jaar geleden,
dat men in Limburg begonnen is met
de z.g- kwartjes-actie ten behoeve van
de bouw van vijftig nieuwe kerken in
het bisdom Roermond. Het betreft één
kwartje per week en per gezin gedu
rende vijf jaar. Zesduizend collectanten
zorgden gedurende het eerste jaar voor
een bedrag van f 1-250.000. Dat is dus
bjjna vijf millioen kwartjes, opgebracht
door 70.000 gezinnen.
Ruim duizend leerlingen van de hoogste klassen van kweekscholen. H.B.S.-en,
lycea en gymnasia uit alle delen van het land, met uitzondering van de beide
noordelijke provincies, zijn Zaterdag in Amsterdam geweest. Hun belangstelling
gold, het Rijksmuseum, het Stedelijk Museum en het Instituut voor de Tropen,
waar zij in kleine groepen hebben rondgekeken, daarbij deskundig gele'd
s Miadags zijn zij gezamenlijk naar de Stadsschouwburg geweest om daar een
voorstelling van de Gysbreght van Aemstel door het Amsterdams Toneelgezelschap
bu te wonen. y
De heer M- van Zuiden, leraar te
Steenwijk. heeft ons verteld, dat deze
dag in Amsterdam een eerste onder
neming is an een pasopgerichte
stichting, die de schooljeugd buiten
de grote steden meer met het moder
ne leven in contact wil brengen. „Het
is van belang", zeide hij, „dat de jonge
mensen, die straks hun plaats in het
maatschappelijke leven gaan innemen,
al op school de uitingen van de he
dendaagse kunst door persoonlijk
contact leren kennen. In de grote ste
den zijn'er regelmatig jeugdvoorstel-
(Van een speciale verslaggever)
De „Gouden-speld-dragers". leden van
het K.L.M.-personeel die vijf en twintig
jaar of langer bij de maatschappij in
dienst zijn. hebben Zaterdagavond in
een plezierige stemming een reünie ge
houden. In de grote cantine op Schiphol
waren vrijwel alle leden van de „Club
van 25" met hun echtgenoten aanwezig.
Slechts elf van de zeven en zeventig
konden door verblijf in het buitenland
niet op het appèl verschijnen. Bij het
iubileumdiner, dat voortaan ieder iaar
zal terugkeren, zaten ook aan de Raad
van Bestuur, de Raad van Commissaris
sen en de directie van de K.L.M. Aan
een zestal K.L.M.-ers. die in het afge
lopen jaar deze mijlpaal hebben over-
lingen en jeugdconcerten; in de klei
nere plaatsen moeten zij daar te dik
wijls van verstoken blijven".
Daarom zijn onlangs op initiatief van
de heer Van Zuiden in Amersfoort 'een
aantal onderwijskrachten bijeen ge
weest. Daar is toen een voorlopige
stichting tot stand gekomen, waarin alle
levensbeschouwingen vertegenwoordigd
zijn. Er is besloten tot het stichten van
een aantal centra, waar men zich kan
documenteren over de moderne cul
tuuruitingen, maar waarvan uit ook
initiatief genomen zal worden tot het
organiseren van bijeenkomsten als deze
dag in Amsterdam. Dat is nu een natio
nale dag geweest, dat wil zeggen, dat
leerlingen uit alle delen van het land
er aan konden deelnemen tenminste,
voor zover het aantal beschikbare
plaatsen niet de aanvragen overtrof,
hetgeen in nogal belangrijke mate het
gevai is geweest. Men zal in de toe
komst ook streekdagen organiseren,
waar scholieren uit een bepaalde streek
of provincie een voorstelling of uitvoe
ring kunnen bijwonen en men zal bij
voorbeeld ook de mogelijkheid schep
pen, dat belangrijke prestaties van één
school door verschillende scholen uit
hetzelfde gebied gezien kunnen worden.
De dag in Amsterdam is nog maar een
experiment geweest zij het een ge
slaagd experiment. Er moeten nog tal
van moeilijkheden overwonnen worden,
alvorens men goed en wel verder kan.
Maar er is belangstelling va.i officiële
H- zjjde, met name van het departement
waarschijnlijk de enorme in aanbouw I van O. K. en W., zodat men mag hopen,
zijnde loods 9 moeten nemen". |dat de opzet zal slagen.
schreden en dus het recht op het dragen
van de Gouden-speld hebben verkregen,
reikte dr. Plesman het onderscheidings
teken uit.
In een rede wees de president-direc
teur op het grote nut voor de K.L.M. van
de ervaring, die vele aanwezigen heb
ben opgedaan, aangezien zij deze op hun
beurt over het bedrijf kunnen versprei
den. Een speciaal woord van welkom
richtte hij tot de „jongelingen" in de
Club van 25 Dr. Plesman haalde ver
schillende oude herinneringen op uit de
beginperiode van zijn maatschappij, her
inneringen waaraan velen der aanwezi
gen met genoegen konden terugdenken.
En hij wierp ook even een blik in de
toekomst. „Als wij in 1970 een bijeen
komst van Gouden-Speld-dragers zouden
beleggen, dan zal de directie hiervoor