KRO-KINDERKOOR in drie jaar één
''!T beste van het land
E
4.
KALODERMA
tien klein circus verkeert in nood
0
h de paarden te redden tot I
elk offer bereid
s*
"4
I
in/Hota
Lül
Géén stukje
Fransen bereiken 8500 meter
hoge Himalaya-top
FILM VAN GEWELDIGE ONDERNEMING
Gen. Aler: MIG-15 moderner
dan Nederlandse jagers
y
•Y'
f?
g
"f//r Francois, vader der Karekieten
en levenstaak
h
<5
J1
■A
Internationale Bidweek
A
f f
el
f
SS?
A
ff
f
Ontslag-Valken in
Haagse raad
Fokker zal desondanks reeds
bestelde Glosters leveren
p
f'
w
NA 'i s
DINSDAG 22 JANUARI 1952
PAGINA 3
gd
eet
hod
•yV;
'}el
P°ÏS
keti$
en
inéj'
:Ze:;
f?eV
n ;V
«V
':IS
eV'
DORDRECHTS OUDSTE
101 JAAR
Gelee: tubes -.85, t.25 en 1.85
Oagcrèmetube 1.85 en pot 3.50
Aetletcrème: tube 1.85 en pot 3.50
Scheercrème: grote tube 1.85
Ongeëvenaard in kwaliteit!
Requiemmis voor de
Lattre de Tassigny
Vertegenwoordiger van de
Koningin aanwezig
WERELDBOND VOOR
AMATEURTONEEL
'eXJ
t 5 v
SS
i .ij iS
ft I
HlA4k:us, dat rei-
K
V.
K
lil!
H
DOOR ALEXANDRA ORME
Prinses Beatrix naar
Boek en Jeugd
De illegale handel met
Oost-Europa
Controle op strategische
materialen
Nederland neemt deel
aan oefening-Bandeau
Meest fantastische droom
met stukken geslagen
Boete van f t.000.-
voor gem. Hengelo
Wegens overtreding weder-
opbouwvoorschriften
STUDENTENREL
BERECHT
Inventaris van een bar
vernield
a
SP0*'
li
H gj,?1611 °P het ogenblik in ons land
of staat, door jong en oud
Ni ei)thousiast gezongen: „Heeft
5 ja J?,11 goede bui, en is Papa niet te
i sur n gaan tve naar de speeltuin!"
W, j Ces van dit eenvoudige kinder-
ie ®eeca met orkestbegeleiding
too vastgclegd, is zo enorm, dat
een aanleiding werd om
i'üt v oezoek te brengen aan de diri-
het kinderkoor dat dit succes
het K.R.O.-
ëi<>'
Iri#
.nt
tf
tog
S,uls<
en^
er N
^lne"1
jn 'ié
Francois van
0r „De Karekieten".
t Ret j.
ahcoit nu drie jaar geleden, dat Willy
v®4(! R°°r de K.R.O. uitgenodigd
:3»i. j11 kinderkoor te vormen, dat op
|Wjf»tdagen, bij Sinterklaas en
N vinue°n aandeel in het programma
o een, ,n- Eo Willy Francois begon
Ie jJ 'angs de schoolramen te fietsen
•Cï Jen u ren wat er alzo werd gezon-
'i; J: bezoek aan onze R.K. scholen,
sr1'eten ?scheiden vroeg om een paar
v '®isn 'iefst de beste zangertjes, van-
°0t|j ar, leverde (natuurlijk) het ant-
,3(j,dat alle kinderren gelijk wa-
p Wèl een hele klas kon krijgen,
tl' iceBra,n10's deed het enig mogelijke:
"lH beerde dankbaar alles wat er
i.toni,! ®n ging aan het testen, schif-
vNei 'n een scherpe selectie naar
(J® tUii 5 met een §eluid wat van na"
,,;sse y®r was, en behield zo een kern
J°hgens- en meisjesstemmen,
hij aan het studeren ging. 2 x
Hfe één uur. Begon met ze een
"ten ?Pr6ak te leren endeed na
m mee in de Wigwam-uitzen-
"let Wim Quint. Daarna kwamen
Nm;! Piekuren) de Vrijdagmiddag-
0erin n' st- Nicolaas-, Kerstmis-
;,t 5o?gen. En met stijgend succes.
CR 1Jéér zenuwachtige dirigent in
JN '49 voor het eerst een opname
j^ken met orkest en hij alle
Jit i "ad om zijn kleine zangertjes
dirigeren te laten kijken in-
(Ntot naar de contrabas! En met
dosis geduld een aai over
- een voorzichtig klein rukje
'5 Rokerig vlechtje en nog eens
'te >»}0est het er van komen. De
uiifi
nUafL-
de
en
i^ertjes voélden zich! In 1951
N' nieuwste succes
Jecca de eerste
■ii'S
iflfl
opname, Be-
„De Speel-
A UitoJs het Jagersliedje ook in korte
?el(» sjgroeid tot een „hit of the
Ir Uipj wie luistert er op het ogen-
Het stijgend genoegen als de
To,., kinderstemmetjes door de
3 badder onze huiskamer vullen?
°§enblik is er een groep
v'is i,en een groep ..klein", wel een
Ü^o5SeZeer de jeugd aan hun koor
fe l lo blijft. Want de drie jaar ge-
vjRes J~12-jarigen zijn nu hele jonge-
CeUs krulletjes en permanent, de
Werden jonge heren, die het
er onverschillig is hoe zij door
Willy Francois
de sopraantjes bekeken worden.... en
dus moest de „Vader" van de Karekie
ten met wijsheid het probleem oplossen
van het „grut" en de „groten". De eerste
groep „klein" telt nu 2830, de „groten"
22 leden, jongens en meisjes door elkaar.
De groten maken voor de uitz. meest
al de plaatopnamen, ze gaan mee op
tournée naar de „Stedenavonden". Dan
vertrekt er van de K.R.O.-studio een
grote bus met een opgetogen groep zan
gertjes onder een behoorlijk geleide
om in andere plaatsen van ons land aan
echte concerten en opnamen méé te
werken. Er zijn 78 uitzendingen per
maand en heus niet met zulke gemak
kelijke liedjes. Daar moet natuurlijk
hard voor gewerkt worden en dat is een
nieuw probleem, want het huiswerk
gaat immers vóór.
Toch komen er dagelijks een enorm
aantal aaqvra'gen bij de dirigent binnen,
die echter het grootste deel moet afwij
zen. Het koor blijft echter geheel onder
de hoede van de K.R.O.. de kinderen
werken reusachtig enthousiast, noerhen
hun dirigent spontaan de „Vader van de
Karekieten".
„Het werken met kinderen schenkt
overwegend, een heel groot pleizier,"
vertelde ons Willy Francois. „Een
kind is héél gauw afgeleid, maar
met een ijzeren geduld, en veel
liefde, bereikt men veel. Vooral véél
liefde, want ik werk zonder streng
heid. En de kinderen doen het héél
graag. Wij gaan nu in uniform wer
ken; vele kinderen hebben het al
voor elkaar: grijs rokje, witte
blouse, zwarte strik."
Dat is ook merkwaardig met de loop
baan van Willy Frangois. Na het gym
nasium in Amsterdam doorlopen te heb
ben, studeerde hij rechten. En muziek
was zijn liefhebberij. Op 8-jarige leef
tijd klom hij al achter het orgel. En na
zijn candidaatsexameh bij het spelen
van een Mis van Diepenbrock die hem
zó overweldigde, viel zijn definitieve be
roepskeuze: muziek. Hij ging studeren
bij verschillende leraren en is nu al bijna
23 jaar aan de radio verbonden. En-
daarvan vormen De Karekieten een le-3
venstaak!
En een taak, die nu wel de grootste vol
doening schenkt. Want als wij 's mor
gens via de radio de Karekieten „De speel
tuin" horen zingen en wij het wijsje
de volgende dag nu eens eindelijk ge
lukkig kwijt zijn, komen de kinderen er
mee thuisof de slagersjongen fluit
hetof de buscondueteur zingt het
wanneer hij net voor onze deur stoppen
moet voor een halte. En dan schomme
len en wippen wij wéér mee tot de Ka
rekieten in de aether zijn en opnieuw
beginnen.
Wij zouden die Karekieten met hun
aandoenlijke frisse en vooral reine kin
derstemmetjes niet graag meer uit de
K.R.O.-programma's missen!
J. B.
Dordrechts oudste inwoonster, mej. N.
van Velzen. verpleegde bij het Leger des
Heils, is Maandag honderd en een jaar
geworden. De jarige, die nog zeer vitaal
is, heeft veel belangstelling ondervon
den. Ze kreeg een serenade van het mu
ziekkorps van het Leger des Heils. De
burgemeester van Dordrecht, mr. J. van
der Dussen. gaf blijk van zijn belang
stelling.
Advertentie
t
3
DOEL:
In een achtdaag
se algemene ge
bedsactie van Ka
tholieken zowel
als van met-Ka
tholieken, God te
smeken om Een
heid van de Kerk.
AANBEVOLEN INTENTIE
23 Jan. Terugkeer tot de heilige
Sacramenten van alle
lauwe en afvallige katho
lieken.
De Pauselijke internuntius Mgr. Giobbe
heeft gisterochtend in verband met het
overlijden van maarschalk De Lattre de
Tassigny in de dekenale kerk te 's Gra-
\enhage een pontificale Requiemmis op
gedragen.
De Franse ambassadeur. J. P. Garnier.
de Franse zaakgelastigde, C. Manet, en
vrijwel alle hoofden en vertegenwoor
digers van diplomatieke missies in ons
land woonden deze H. Mis bij. Van Ne
derlandse zijde waren er o.a. de verte
genwoordiger van de Koningin, vice-adm.
Rost van Tonningen, chef van het mili
taire huis van H. M. de Koningin, lt.-
gen. Hasselman, gen. H. J. Kruis, lt.-gen.
M. R. H. Calmeyer, gen.-maj. W. T. Carp
en de beide staatssecretarissen van Oor
log, vice adm. H. W. C. Moorman en mr.
i- Kranenburg.
Onder auspiciën van het Departement
van Openbaar Onderwijs en de „Fédéra-
tion Nationale des Cercles Dramatiques
de Langue Francaise" zijn te Brussel de
afgevaardigden van de nationale boncjen
van twaalf landen bijeengekomen om
een Wereldbond voor Amateurtoneel cp
te richten.
De oprichtingsacte van de bond is
gistermorgen op het Brusselse stadhuis
getekend.
Frankrijk. Denemarken, Engeland,
Schotland. Ierland, Luxemburg, Duits
land. Zwitserland, Nederland, Noorwe
gen, Italië. Joegoslavië en België namen
aan de bijeenkomst deel.
Het bestuur is als volgt samenge
steld: Brown (Engeland) voorzitter, La-
farge (Fr.) en Cleveringa (Nederland)
vice-voorzitters, Serwy (België) alge
meen secretaris, Genet (Zwitserland)
algemeen penningmeester, Viola (Italië)
en Heinen (Luxemburg) leden.
Het hoofdbestuur van de Stichting
voor de Landbouw heeft voor dit jaar
de heer 'H. D. Louwes benoemd tot
voorzitter van de Stichting voor de
Landbouw.
5 onze speciale verslaggever)
je! circus verkeert in nood.
zich het oudste van Ne-
e.n voert zijn ontstaan terug
A. "tbindinp in de twintiger ja-
v'°ri onderneming, die ooit, in
etijd van het circus, als geen
Am'hpinjeerde: het wereldver-
C die circus Rene. En het draagt
5» "ia naam>' de eerste vrouw van
zeventigjarige directeur,
(y1 N. v. d. Vegt, was een Li-
V}z- Voor dit Nederlandse
C p; n2 roert thans de „Club
rcusvriendende trom. Zij
S 'etjeen beroep gedaan op haar
k 'titan" °m financiële steun voor
lAoen vd. Vegt. Het bedrijJ is
it"1' [ykheden geraakt en het ge-
zelfs, dat de negen
I 1 )/l/t71. Aa a k aU AM/lAn li
roelke er toe behoren, hon-
en moesten worden ver-
K"i0n'608«r 1s nos n4€t" ^a<^er
n Vegt zouden met hun
©dat j ^ever zelf verhongeren,
'lui hn„Un dieren ook maar iets te
iJi hn V}en- echter is de toe-
!j ijk. Tot het zink van de
ot»eI wagens heeft men ver-
tw V1 'n het onderhoud der die-
®dï Kitnnen voorzien. Elke hulp
'Cddfrf11 wordt dan ook dankbaar
Ij® om het bedrijf door deze
hp w,t ftet
V N» en te helpen.
',3
!,JÖ I
96
l
M ,^2egd, het is maar een klei-
Êhiing, "dit Nederlands Cir-
sta drie woon- en vij;f Pa^*
jVMier °P het ogsfblik 'n win-
Ajh op het terrein van de Vee-
s' jd «„Amsterdam-Oost. De paar-
ondergebracht in de stallen
1 ®sta eente. De verdere levende
uit Tommy, de boxer, die
C' iV/® het team van voetbal-
tito n- Ook deze, beulingdik als
AA niet de indruk ge-
,'St v. J?en. Maar dat de twee ge-
1 het moeilÜk hebben,
dép "pfden wij bij ons bezoek
At 'i. San ie twijfelen.
Van 20 M. doorsnee, ver
reist met een hou-
wp-i de heer v. d. Vegt Sr.,
PVi.dat slechte jaren gekend,
k! hARhoIaat in dit bedrijf. De
r'ie tn zi-in ecbter begonnen
een iqnpressario de far
N ïfitip e om met de gehele on-
c «i.Qp laar Denemarken te ko
lf 8»Lye S, aar Denemarken te Ko-
1(,®kp a5 bleef echter volkomen
»- Dr was geen geld en men
jm.is Vergunningen. Het circus
AA pa- Odense, terwijl de zoon
hu n een engagement aan-
h?etrt 9 rh! Ien Deens circus, dat in
Af tnpnSde- In het vorig najaar
Ak ,met dieren en materiaal
PdSjh ju a.nd terug: behalve de
v\Mar,;+sle was het bescheiden
Ati" de l}aai nagenoeg verbruikt.
'flrf.O h. a°sten van overtocht, ze-
'Hpm, •■'t'vui»vc6V»a66vuoi
0Vr,t den f 3.000.— bedragen.
A'vA 'vlert men thans op de Am-
marlct- Daar staan wel
Vak a§ens en caravans bijeen.
S hle Ieh cHcuSfrtiesten en kermis-
jt.M j,yin»' tiet is een kleine, bonte
h^dou, zorgeloos spelende kin-
Mbe:Sscnfieeï opmerkelijk veei gram-
?8fViaalt ru„r?nden- De familie v. d.
aats aar acht wagons voor
Je 'H v, to>hte maandelijks 40 cent huur
"iAavA
hl,
a van overtocht, ze-
feeh op spoorwegwaggons,
15>*
hia=„1?eter' ■uat komt
V"S .toe?,1? V f40 Voor de filing
"F V Asigf per week verschul
?1wt?ihevee?h«-J>ak stro voor de lig-
heia= dio voor een goede
h'tl, v0n «tfcn ?s te klein is. Aan hooi
f230dieren dan nog pei
N Aast die m e laatste spaarcenten
SNekVah S^ani,er gauw ingeteerd.
zOek °laJe Zaken heeft, thans
dat he?6?, d en het is op zijn
beroep op de Neder-
Dat komt op
van
landse Circusvrienden is uitgegaan. Want
de Dienst helpt wel mensen, maar onder
houdt geen paarden. En als het circus
zijn dieren zou moeten verkopen, dan
betekent dit het einde van zijn bestaan.
En men hoopt het nog tot April uit te
zingen, tegen welke tijd de zoon een
contract heeft om met de paarden in
Zweden op te treden. Maar véél liever
zou men. als hiertoe de helpende hand
werd geboden, weer in Nederland zelf
op tournée gaan.
Intussen heeft de levende have van
het circus, hoe hoog de nood in de ge
zinnen mag zijn gestegen, inderdaad nog
geen gebrek geleden. Wij hebben de
dieren, een Canadees jockeypaard, vijf
Gelderse hengsten, z.g. bovenlanders, al
lemaal vrijLeidspaarden, en drie ponnies,
op stal zien staan en ofschoon door het
tekort aan stro de zindelijkheid van de
dieren te wensen laat, waren zij wel
varend en goed doorvoed. Vóór ik hen
honger laat lijden, verklaarde de heer
v. d. Vegt Sr., verkoop ik liever mijn
laatste -bezit. Maar als men ons helpen
wil het bestaan te redden, dót graag!
Er. hongeren geen paarden in de stallen van de Amsterdamse veemarkt. Liever
dan dat zou. de 70-jarige directeur van het kleine circus Renz, de heer A. van
der Vegt, zich en de zijnen de laatste hap uit de mond sparen.
DE RUSSEN KOMEN
VERTALING: FRANS VAN OLDENBURG ERMK.fi
„Wat is er?" vroeg hij en sloot me
zonder een antwoord af te wachten in
zijn armen. Hij was mettertijd wel ver
trouwd geraakt met dat jachterig ge
doe, wist wat het betekende, als ik in
een oogwenk mijn schapenpels aan
schoot, terwijl er een man van het Rode
Leger wachtte in de deuropening met
een pistool in de hand.
We zouden door verschillende dorpen
gebracht worden, deels te voet, deels op
een vrachtauto- Toen we eindelijk Mora
verlieten, waren we een heel convooi,
want ze hadden ook de priester gear
resteerd, Oom Jozef (de gelukkige va
der van vijf dochters) en nog vijf boe
ren. De wacht werd versterkt met een
norse soldaat, die aan malaria leed en
een korporaal, een klein, mager, blond
manneke met staalblauwe ogen en een
gewichtig air, echt het type van een
Pruis. Waar is je monocle? vroeg ik me
af en keek naar zijn N.K.V.D.-uniform-
De achterhoede werd gevormd door
mijzelf, een oude soldaat, Kopeykin, en
de officiële tolk, Georgy, een Bulgaar
met een rode baret. blauw-zwarte
stoppels op zijn kaken en ogen als twee
sappige olijven. Om te beginnen
werden de gevangenen opgesloten in
een loods vlak buiten Mora, terwijl ik
buiten mocht blijven zitten en met
Georgy praten. Ik wist niet, wie hij was
en was bang van hem- Hij had ogen. die
recht door je heen schenen te kijken,
een smal gezicht en een gemene manier
van glimlachen. Mensen als hij wer
ken altijd voor de politie ongeacht de
vraag, waar de politie voor werkt.
De tijd scheen stil te staan. Verveeld
keek, ik eens het huisje er naast binnen.
Mijn vrienden, de telefonisten die
altijd onze vleesmolen kwamen lenen
waren hun apparaten aan hét inpak
ken.
Waarom hadden ze me hierheen ge
sleept? Waar zouden ze me nog heen
brengen? Wie had de zes boeren, mijn
zwager en de priester aangebracht? En
waarvoor? Maar het had geen zin om
zich die dingen af te vragen. Ik had
mijn hersens wel voor wat anders no
dig. Ieder teken van zenuwachtigheid,
elke aarzeling bij het geven van een
antwoord, een verkeerd soort stembui
ging en ik zou verloren zijn.
Hoe moeilijk is het om jezelf onder
hypnose te brengen! De ervaring had
me geleerd, dat je tegenover de Russen
vrolijk moest zijn, en het moest een na
tuurlijke vrolijkheid zijn, volkomen
echt. En ik bad maar, dat mijn gevoel
voor humor me niet verlaten mocht.
Toen verloor Kopeykin zijn hand
schoenen en dit schonk me de mogelijk
heid om ze thuis te laten weten, dat we
naar het volgend dorp gingen. Ik zei
Kopeykin, dat, als hij me een briefje
naar huis liet schrijven, mijn neef hem
een paar Russische handschoenen zou
geven, die iemand bij ons had laten lig
gen. De telefonisten en de bewakers
kwamen allemaal om me heen staan,
terwijl ik het briefje schreef, in blok-
letters èn in het Russisch, want, zeiden
ze, „wie weet wat je anders schrijft, jij
slang!"
„Ja, ja", zei ik, „Lees zelf maar....
Vanyusha geef een paar Russische
handschoenen, dasvidanya, Lida". Ze
lazen over mijn schouders mee en ik
dacht, dat dit misschien de laatste
woorden waren, die ik ooit nog schrij
ven zou. De telefonisten riepen een
boerenkind, gaven het mijn briefje en
een pond reuzel als een cadeautje voor
mijn familie. Daarna voelde ik me wat
opgewekter: het kind zou hun alles
vertellen.
De telefonisten gingen heen en lieten
me alleen op de drempel van de lege
kamer. Ik staarde naar de versierings-
rand van het behang vlak onder het
plafond, toen naar het kluwen telefoon
draden onder mijn voeten; ik staarde
met alle aandacht, lang en intens, zo
als je in het museum naar je lievelings
schilderijen kijkt, voordat je een grote
reis gaat maken. Ik zal die behangsel
papieren rand even duidelijk onthou
den. als ik me Pieter Breughel's ..Ica
rus" herinner. En dat kluwen telefoon
draden ook- Het is een onmiskenbaar
teken van verlatenheid, als je zo intens
naar het eerste het beste voorwerp
staart.
Het convooi ging opnieuw op weg,
dit keer door maïsvelden. De lentezon
scheen helder, en de hemel, die effen als
fluweel was, leek te glimlachen. In een
vlak, boomloos land is de hemel het
voornaamste element van het land
schap. want ze neemt meer „plaats" in
dan de grond. Mijn ondervraging begon
onderweg. Ik werd om beurten onder
vraagd door de Mongoolse sergeant en
de Pruis, terwijl de anderen de gevan
genen voor zich uit dreven. De eerste
vraag van de Mongoolse sergeant was,
of ik syphilis had? Neen. Hadden we
kinderen? Neen. Waarom niet? Klaar
blijkelijk loog ik en hadden we wel
syphilis. Die kwaal was de gesel van
het Rode Leger en vormde derhalve een
der voornaamste onderwerpen van ge
sprek van de Russen. De sergeant was
stomverbaasd, dat wij geen kinderen
hadden; zoiets gebeurde nooit in Rus
land.
„Hoe leven jij en je man?" vroeg de
sergeant, nu een en al nieuwsgierigheid.
Ik deed, alsof ik die vraag niet gehoord
had. Maar hij riep er de Pruis bij en
met z'n tweeën bestormden ze me met
vragen, welke de meeste dames onder
mijn kennissen ter plaatse zouden heb
ben doen flauw vallen. En ik dacht er
met bitterheid aan, hoe zij een ansicht
kaart van een beeld van Michel Angelo
pornografisch gevonden hadden. „Je
wilt het ons niet vertellen," zei de ser
geant. „Je denkt sluw en handig te
zijn. Maar maak je geen zorg, ook wij
zullen er wel achter komen, wat je
doen moet om geen kinderen te krijgen.
Denk je, dat je de enige bent, die het
weet? Bekijk haar eens; is ze niet slim?
Maar ze weten het hier allemaal. Er zijn
niet veel kinderen in deze buurten."
Er was een korte pauze, want we na
derden een dorp. Toen ging de sergeant
opnieuw met me achteraan lopen om
me verder te ondervragen.
„Wat is je beroep?"
„Ik teken."
(Wordt vervolgd).
Bij de behandeling van de gemeente
begroting heeft burgemeester mr. F.
Schokking. Maandagmorgen, naar aan
leiding van de wens, dienaangaande ge
uit uit de Haagse raad. enige mede
delingen gedaan over het begin Novem
ber aan de hoofdcommissaris van po
litie. G. Valken, verleende ontslag.
Mr Schokking sprak de hoop uit. dat
spoedig in de vacature, welke 1 Fe
bruari ontstaat, zal worden voorzien;
ook de regering streeft er naar zodra
mogelijk een nieuwe functionaris te
benoemen.
Ontslag en benoeming vormen echter
een zeer gecompliceerde affaire. Hoe
gecompliceerd wel, kon niet duidelijker
blijken dan uit de mededelingen van mr.
Schokking. dat het ontslag aan de heer
Valken verleend is door de Kroon, op
voordracht van de ministers van Binnen
landse Zaken en Justitie, met een ad
vies van de Commissaris van de Ko
ningin in Zuid-Holland en de procureur-
generaal op het rapport van de burge
meester.
De burgemeester verklaarde er bij de
regering op te zullen aandringen, dat
meer mededelingen over deze affaire
zullen woraen gedaan, waardoor fabel
tjes uit de wereld kunnen worden ge
holpen.
Prinses Beatrix heelt met haar klasge
noten van het Lyceum te Soestdijk on
der leiding van de rector, de heer F. C.
Driessen en de lerares mej. Bruning
Boekhoudt Maandagmiddag een bezoek
gebracht aan de tentoonstelling ..Boek en
Jeugd", die in de openbare school te
Blaricum wordt gehouden.
Op een vraag van het Tweede Kamer
lid Nederhorst (Arb.) over een beroep,
dat door de West-Duitse regering zou
zijn gedaan op haar buurlanden ter
voorkoming van de illegale handel met
de Oost-Europese landen heeft de mi
nister van Economische Zaken, mede
namens de minister var. Buitenlandse
Zaken o.m. het volgende geantwoord;
Ten aanzien van de mate en de wijze
van controle op de handel in strategi
sche materialen wordt reeds geruime
tijd in internationaal veqband overleg
gepleegd, waaraan ook van West-Duitse
zijde wordt deelgenomen. Dit overleg
heeft reeds tot een grote mate van
samenwerking geleid. De betrokken
landen hebben een methode ontworpen,
waarmede zij in staat gesteld worden
alle leveranties van strategische goede-
ren aan elkaar nauwkeurig te doen con
troleren. De samenwerking tussen de
Nederlandse en West-Duitse instanties
op dit gebied is steeds bevredigend ge
weest
Maandagavond is de gecombineerde
vloot- en luchtoefening van de N.A.T.O.
Bandeau" op de Noordzee begonnen.
Aan de manoeuvres wordt deelgenomen
door vijfentwintig Britse, Franse en
Nederlandse oorlogsschepen en door
bommenwerpers van de R A.F. Men zal
zich in de eerste plaats oefenen in het
mijnenvegen.
Soms probeer ik wel eens
in mijn stamcafé een stuk
je voor u te schrijven.
Waarom niet het nuttige
met het aangename ver
enigd. nietwaar. Nu. giste
ren ging ik er dan boorde
vol bereidwillig aan mijn
tafeltje zitten met een nog
geheel onbeschreven vel
papier voor mij. Terwijl ik in
miin brein alle grappige voorvallen
der laatste weken op hun geschiktheid
voor publicatie toetste, kwam een man
met onzekere pas naar mij toewan-
delen.
„Schrijf mij maar op", zei hij onver
vee rd.
„Pardon?" vroeg ik niet-begrijpend.
„Schrijf mij maar op", zei de man
nogmaals, „voor levenslang."
En hij ging tegenover mij zitten om
zich voor levenslang op te laten
schrijven. Ik deed maar of ik hem
niet zag en peinsde awars tegen z ij n
gedachten in verder.
Maar toen kwam de waard nader
bij en zei tot mijn overbuurman: „Me
neer moet werken: u mag meneer niet
storen." En met veel omzichtigheid
werkte hij de wankele man de deur
uit. Nu. dat was heel goed gezien van
die waard, en ik betuigde hem met
nadruk mijn dank. Zodat hij op zijn
beurt aan mijn tafeltje kwam zitten
om uitvoerig uit de doeken te doen
hoe groot zijn weerzin wel was legen
gasten, die andere gasten stoorden.
„Ik begrijp heel goed dat u niet
gestoord wilt worden als u schrijft",
zei hij met het gezicht van iemand,
die zijn wereldje kent. Hij heeft een
uur nodig gehad om mij ervan te
overtuigen dat. wanneer hij niet wilde,
niemand in zi.in café werd gestoord.
Toen had hij mijn fantasie helemaal
doodgepraat; en mijn lust tot schrijven
ook. jammer: ik zat nét op hei punt
om iets aardigs voor u te bedenken.
Öe meest fantastische droom uit onze jongensjaren
over ontdekkingsreizen door mysterieuze gebieden
is Zaterdag met stukken geslagen door het zonder de
begeleidende kleurenfilm welhaast ongelooflijke relaas
over de Franse expeditiedie medio 1950 er in geslaagd :s
een S078 meter hoge bergtop van de Himalaya te beklim
men.
üertig jaar geleden al heeft de eerste expeditie naar de
Mount Everest plaats gevonden: 23 maal reeds zijn er dur-
vers en doorzetters geweestdie de strijd aanbonden met
de barre grootheid van de Himalayaketen en men is er in
geslaagd een hoogte van 8500 m. te bereiken.
Nooit tevoren echter was het iemand gelukt op een
bergtop van meer dan 8000 m. hoogte te komen. Deze
prestatie hebben de Fransen Maurice Herzog en Louis
Lachenal op hun naam gebracht en men moet zelf gezien
hebben, hoe de camera omhoog schuift langs die gigan
tische Annapurnaberg, hoger en nog hoger, alsof er nooit
een eind aan zal komen, om iets van deze werkelijk
stoutmoedige onderneming naar waarde te kunnen schat
ten.
Interessant is het begin van het avon
tuur als de reizigers van India naar
Nepal gaan langs de grote weg, welke
bestaat uit een verhoging van enkele
voeten breed tussen de rijstvelden en
amusant is de belevenis in Nepal zelf
nog nooit eerder door Europeanen
bezocht waar de Fransen uit hoffe
lijkheid bij het kamp-maken de vlag
van het land hesen.die echter nie
mand van de eigen inwoners bleek te
kennen.
Menens wordt het echter wanneer de
beklimmers in de Himalaya zelf „hun"
berg gaan uitkiezen en achtereenvol
gens op 8-900, 6 400, 7.000 en 7.400 meter
van de Annapurna tentenkampen in
stalleren, waar telkens een gedeelte van
de expeditie achterblijft, zodat de hoger
stijgenden zonodig op deze dekking in
de rug kunnen terugvallen. Deze me
thode is een belangrijk element in het
succes van de onderneming geworden
en daarnaast was er de niet hoog ge
noeg te waarderen steun van tijdige
weerberichten, medische hulp. nylon
tenten en vele andere moderne hulp
middelen. Men zou zich echter vergis
sen met de mening, dat het avontuur
dus vervangen is door de rekensom.
Steeds zwaarder tellend naar ge
lang men het doel dichter naderde,
was het toch bovenal het weergaloze
persoonlijke doorzettingsvermogen
van de bergbeklimmers, die deze
barbaarse expeditie tot een goed ein
de heeft gebracht. Wanneer de leider
Herzog met zijn compagnon Lachenal,
na elkander om beurten moed te
hebben ingepompt, op de top van de
Annapurna zijn aangekomen, is er
nog maar nauwelijks energie genoeg
over om de Tricolore te planten en
een foto te nemen; daarna weten zij
niet hoe snel ze weer terug zullen
gaan.
Op de terugtocht verdwalen de pio
niers en moeten zij op 7.009 m. hoogte
in de openlucht bivakkeren; hun bloed
druk stijgt tot 405. de ogen zijn ver
blind en de voeten bevroren. De unieke
film geeft er een ontstellend beeld van.
Zwaar verminkt voltooien zij op de rug
van inlandse dragers de vaak riskante
afdaling uit het hooggebergte. Men
heeft de expeditie nog net voor de ge
vaarlijke moesson kunnen volbrengen,
maar Maurice Herzog moest een jaar
liggen om weer bij te komen....
Dit laatste verhindert inmiddels niet,
dat men weer bezig is met de voorbe
reiding van een nieuwe Himalaya-expe-
ditie; de batige saldi van lezingen, die
worden gehouden, dienen ter financie
ring hiervan.
Woensdag kan men een der deei-
nemers-van-de-eerste-keer -beluisteren
te Amsterdam in Bellevue.
(Van onze correspondent)
De vorige week werd door de officier
van Justitie van de rechtbank te Al
melo in een zaak tegen de gemeente
Hcngielo wegens overtreding van de
wederopbouw-voorschriften een boete
geëist van f50.000.—. Gistermiddag wees
de rechtbank vonnis in deze zaak en
veroordeelde de gemeente Hengelo tot
betaling van f 1000.
De directeur van Gemeentewerken
te Hengelo en de betrokken aannemer
werden elk veroordeeld tot f 50.subs.
10 dagen en de gedagvaarde gemeente
architect tot f 10.—, subs. 2 dagen.
De explorateurs
op weg naar de
top van de Hi
malaya in een
ongenaakbare
woestijn van rot
sen, ijs en
sneeuw.
De Nederlandse luchtmacht zal bij de Fokker-fabrieken geen straaljagers
meer bestellen van het type Gloster Meteor. Als de 330 Meteors, die Fokker
in opdracht van België en Nederland in serie vervaardigt en waarvan er
eind December nog slechts negentig waren afgeleverd, gereed zijn gekomen,
dan zullen er van dit type geen toestellen worden nabesteld. Dit blijkt uit
een verklaring die de Chef Staf van de Nederlandse luchtmacht, luitenant-
generaal I. A. Aler, tegenover een verslaggever van het A.N.P. heeft afge
legd. De bouw van de reeds bestelde Meteors zal evenwel voortgang vinden.
Dit heeft nu dus nog betrekking op 240 toestellen.
Gezien de prestaties van de Russische
Mig. 15 in Korea is bij velen de vraag
gerezen, of het nog zin heeft in Neder
land Meteor-straaljagers te bouwen,
waarvan de mogelijkheden aanmerke
lijk kleiner zijn dan van de Sovjet
straaljager.
Generaal Aler realiseert zich dit
probleem volkomen. „De Mig 15, de
Russische luchtverdedigingsjager, is
voor een aantal jaren moderner dan
welke Nederlandse jager ook," zo
verklaarde hij. „Wij hoeven in dit op
zicht geen struisvogelpolitiek te voe
ren, maar we moeten ook niet te emo
tioneel zijn over dit aspect van de
luchtverdediging".
Want in de grote macht van de Mig
15 zit voor een belangrijk deel ook zijn
zwakte. De snelheid er van moet ge
vonden worden door vermindering van
de actie-radius. Een Mig 15 kan tot dus
verre waarschijnlijk nog niet van achter
het IJzeren Gordijn naar b.v. Neder
land vliegen, daar een gevecht leveren
en weer terugkeren naar zijn basis.
„Gezien dit feit", aldus generaal Aler,
..is de Russische bommenwerper voor
Nederland veel interessanter als aanval
ler. En het feit dat er boven Korea geen
bommenwerpers van Russische makelij
zijn verschenen geeft aanleiding tot de
ze conclusie: of de Russen hebben nog
geen moderne bommenwerpers, of ze
hebben geen jagers die in hun functie
als beschermers van de bommenwer
pers een goede partij zijn tegen b.v. Sa-
bres, Thunderjets, of Meteors. De Mig s
hebben nog niet bewezen geschikt te
zijn voor lange-afstandbescherming van
bombardementsvliegtuigen".
„Is het dus verantwoord de Meteor
te bljjven bouwen"?
„Het is uitgesloten een serie die
men begonnen is te onderbreken. Dit
zou betekenen geld uitgeven zonder
dat er iets voor in de plaats komt",
aldus antwoordde generaal Aler op
deze vraag.
„Bovendien zou stoppen betekenen,
dat wij een tijd lang helemaal niets
zouden hebben. De consequentie van
het voorgaande is echter wel, dat er
geen toestellen van hetzelfde type
worden nabesteld".
Plannen om Nederland uit te rusten
met de Meteor XI nachtjager zijn opge
geven, omdat dit type waarschijnlijk
niet meer up to date zou zijn tegen de
tijd, dat het in gebruik zou worden ge
nomen. Thans zal het er waarschijnlijk
van komen, dat Nederland, evenals an
dere landen aangesloten bij het Atlan
tisch Pact, in de toekomst uitgerust zal
worden met de Armstrong Whitworth
N F-XI „All Weatherfighter".
„Deze veldslag in dit café kan ik niet
meer als een studentengrap beschou
wen". merkte de Officier van Justitie bij
de Amsterdamse politierechter vanmid
dag op in een zaak tegen vier studenten
van de faculteit der politieke en sociale
wetenschappen der Amsterdamse uni
versiteit en een vriend, die geen student
meer was. Zaterdagavond 6 October j.L
hadden zij in een bar in de Lange Leid-
sedwarsstraat een ware veldslag aange
richt, waarbij de 44-jarige eigenaar van
het café evenals een zijner kellners, een
tand uit de mond was geslagen. Ook was
veel glaswerk gebroken.
De officier achtte het feit zeer ernstig
en eiste één maand.
„Ik wil deze mensen nog een kans
geven", zei de politierechter in zijn uit
spraak. „Met een gevangenisstraf ver
woest ik misschien hun carrière. Zij zijn
het café niet met de bedoeling om ruzie
te maken binnen gegaan Door een klei
nigheid kan zo iets ontstaan, speciaal
met studenten. Ik hoop. dat de officier
van justitie zich dit ook nog uit zijn
studententijd herinnert", en hij legde de
verdachten ieder f 60 boete op plus de
bepaling, dat zij de schade (in totaal
ongeveer f 250) aan de gedupeerden
moeten vergoeden.
