I Dwars door de Sahara naar
Afrika's Goudkust
r
fete
m
Të
T>\
1>U
y
i'A
m
Positie van middengroep en
intellectuelen
21 Mei: nieuwe Amsterdam-Rijmerbinding
Opening wordt gevolgd door
drie weken feest
Min. v. d. Brink kondigt nieuw
kolenoffensief aan
Ministers op gladde grond
I 1291
UiMota
Sift?
y
-4
y
y
y
IP
III - Uit onze slaap „geprutteld
Geen porte de Picpus in Parijs
bouillabaisse' met saffraan
5*5?
>^y
:y
i4
(i4
Woningbouw uit dollarbesparingen
SIROOP
BONNEMA
K.
°f*A
A
"ff,
efr,
xSi B üciiibporenae
IEDERE RIJNSCHIPPER ONTVANGT
TE AMSTERDAM EEN GESCHENK
Nieuwe kruisers volgend
jaar in dienst
DINSDAG 29 JANUARI 1952
PAGINA 3
hel dagboek van de Van Houten-filmexpeditie, geschreven door
Loüis van Gasteren Jr. en Theo van Haren Noman
J
X
v,V
en, «frf
Zon<K
A
haP]
w-
t
i oo' vnf
el
d
yy
Laatste ruk door
Frankrijk
KM
b
,'H pu*. *e'en te slüten
jfJJ®baak
k ulttatiscl» *ënwi m9t
'ioHtUsch(
im
A. C. de Bruijn voorSt. Adelberts Vereniging
Verwachte productie
stijging 400.000 ton
Portret van Rafaël Kubelik
voor Concertgebouw
Rijntentoonstelling
DOOR ALEXANDRA ORME
smmm
mmm®
Naturalisatie van Joodse
vluchtelingen
ROOFOVERVAL TE
VELP BERECHT
Korporaal veroordeeld
AB»
'oor
pus'
95
ajn v.* ^ranse bodem onder onze wielen voelden en ons veilig wisten met
a bet stuur, dommelden wij met een gerust hart in en sieloofden het
S, |jVe'- We hadden voorlopig genoeg van de douancpapieren en het opont-
mo,oi' van de ,.Hup" liep regelmatig en snorde ons in een verUwik-
'ii f'' Het moet bij Soisson geweest zijn, dat er iets begon te prutteien.
^billenden van ons deed wakker worden, omdat de regelmaat van het
*k hiirl werd verbroken. Elf kilomer gepruttel, extra choke, extra gas,
.'V ("t' fn van dat. een beetje de pedalen doortrappen, maar daarna zei hij
Elegant draaide Piet de „Hup" naar de kant van de weg en iedereen
k'ei
*r «akker.
lang lagen
At dUur lang lagen Piet en Theo
l)?1' en motorl onderwijl haalden
til ?<Urv een monteur in Soisson.
bleek er iets met de ben-
'V;r: p. san de hand te zijn.
H 1 le' weer reed, kwam het pas
(!%aa s en werd er enig verband
nA v 'eidf tussen a' die losse klanken
g '"JjJbel^p ngen, filters en pompen. Hij
'V jNkt'p at de filters verstopt waren
nis 'hot,, dat er geen brandstof naar
In jJotpIkwam
/an P?-
jr
.eer»
van i
n, OP
neeitj jf
vr&e J
st
pV&t!
4 eb*
•eedsjV
caar^
I p
J'bes jJ'-'s bleef iedereen wakker. Bij
j;" v0o cbechouart moesten we stop-
een P°HHeagent- Heerlijk, die
te zien lopen en al die
de Parijse wereld, zonder pa-
Ji) j en -
Panne! Toen klonk het fluitje
agent, als teken dat we door
boh-^en' Niks d'r van hoor! „Accu
koofr) e goed", zei Piet nog, maar
het ternauwernood en zaten
café op de hoek van Barbès
..n „un coup de rouge", dood-
J't 0^jn. in die tussentijd die agent
,V P zijn fluit blazen en maar „cir-
31 °ePen
irdl
vol
fct
OSÊP"
liB
en wij maar wijn drin-
maar wanhopig doen. Na-
v. iM-—een glas hadden gebracht
k 9>hjn Feer> overtuigd was van het
h^arrt 8 'dee- om mldden op de
v de zelf te gaan „dépanneren",
Ij", Optr?fnt °ok begrepen had, dat er
A ebken van die Hollanders voor-
t.1 teiefeci sprake was, zodat hij maar
2'jtiri°0nnummer fa3^ van een dicht-
(jjj's n e garage, wilde iedereen met
Vi el gereserveerde hotel. In-
(f'lflelj'u am de „dépanneur", een
jongeman, juist op het
v j 'geen sterveling zal het ge-
"tof aat Piet er in geslaagd was de
1**5\t
lis v
"aan de praat te krijgen".
n5,ron een vroegertje, de dag
2P wij uit Parijs vertrokken.
'lui8n uur Precies reden wij de
p Carnot uit, de Etoile over,
rond. de hele Champs
Pu® °P z°ek naar de Porte de
^'ant Mimi zou ons, als Pa-
«H e, wel even naar Lyon bren-
tle?«n'e Sta<d heeft zijn uitgangs-
eP Parijs maakt daar zeker
/'"zondering op. Er is een
VS e,eus: Porte d'Italië, Porte de
P?l"saiiï Porte d'Ivry, Porte de
jA ies en han die beroemde
."hij Picpus van Mimi. Piet en
L?hllen elkaar de hele verdere
0<
.in» ff
ie'
i*
,e( tf'
•P
!i/'en steunen. Piet met zijn
v'ïf pgent in Brussel en de weg
k% barleroi en Mimi met de
kJbheR Picpus. Het eindeloze ge-
v%n 'o de duisternis langs de
ffl - van de Seine deed ons na
jr>y? ^raag en discussies in de
1»\m esluiten to.ch maar de ver-
,fH .e Porte d'italie te nemen.
wel van bijzonder hout
c!iveri p zijn om vriendelijk te
«v'bti ghmlachen, wanneer er bij
nog nagemopperd wordt:
(«st Cpus was het toch korter ge-
y 'Dcht
v6ra naar het Zuiden verliep zon
i„ai vandaan wij de volgende
SSu^. vroegte vertrokken naar
Montélimart. Hier hebben
h "jbart is de „stad" van de nou-
reSen de indruk, dat het een
'bil1* va as van alleen maar nougat.
p'1 de tien winkels verkopen dit
js omdat het maar een klein
N ö|'0(iüW?rdt het grootste Heel van
N.,% .ct'e geëxDorteerd. De bewo-
noemenswaardige gebeur-
Sens kramen we in
SCC\J,V„CCIU.
°ntélimart kunnen zelf geen
sa f r 71 nn TA n rrnhnlo ónnino
l" t e»88' zien. De gehele équipe
V Pakje naar familieleden.
V1! ,r'l'teirt8SSe van de betreffende win-
ons: „Ach meneer, reeds
Ki''? aten nougat van 's morgens
V «Hrt '"1
V n.'rS
A >naaJ, avonds laat, want mijn
e het zelf. En wij moesten
'H, tlü h'ocven Ik ben nu vijf en
kV' heb de smaak zo'n beetje te
i!>i„
toch wel enigszins onder
ftt V;
bi; ,oris vertrek uit het „nougat-
5'? hg "1 onder de indruk, omdat we
vT1- geweialge werxen van ae
ti"% iveij.°hzère-Mondragon kwamen.
P O? ®h de grootste stuwdam van
w hat28lfs voor ons, Nederlanders,
/tiojel w ®ehied van waterwerken
k'ito bt at gewend zijn. was het een
1iS vaar Zlcht. Imposant was ook de
ri°P Piet de „Hup" ging pro-
i* v aai-. ivuij;
'J' «'as vanwege de
Lt.V ®de-
V
met zand, grind en ste-
J}nV6hen' f1 de "C°coa Ambassador"
ik\ riai ,nSs het afvoerkanaal van
van Donzère tot aan
p.. Hij sloeg er zich aardig
dat gaf hoop voor de toe-
Advertentie
'f. *K, f*k Dit n~ 1„J
•"i,
«h
».,fï
tit Ow ledematen.
"'ol v5h V'etóv,^aits de wereldbe
N'^Ui m.schappelijke samenstel
yh H l Ohdl ale zo"ten, die Uv
'hitfhct; ^hen 8 organen een voor een
^*1 Vj^htier'g^0"^,jeugdig en krachtig
hcKl.endr'n8lale zouten' d'e Uw
i
1 hf'ih? Hij een regelmatig ge-
v.ch °eri etvvewu nooit opeenhoping
!Ar,Vast> ^°g \?Lei?deonzuiverheden in
i ih1 P8tten jv,8 hririder kunnen deze
ï.cWhÏ6tv=ar zn? gewrichten en schar-
lf|- Zo^hcief, ,ge,n dan lever, nieren
W^^voor
i S e Pee? U tegen 'edere
he?8'ts
dos;.
waarop Kru-
aansporende wer-
nieu-
vandaag nog met
en dan iedere morgen
Na Montélimar had ik het stuur over
genomen en dus had ik de eer onze
„Hup" over de Canebière in de Vieux
Port van Marseille neer te zetten, waar
we om acht uur aankwamen. We von
den direct een hotel met een vriende
lijke „patron", die zes pastis neerzette.
Het is een soort zeemanshotelletje,
waarvan de kamers een prachtig uit
zicht geven op de oude haven, maar die
zouden we pas de volgende morgen zien.
In dit hotelletje kwam het grote ogen
blik, dat Mimi de catastrofe van de
Picpus goedmaakte met een tractatie
Bij Barbes Rochechonart moesten
politieagent.
vanwege haar verjaardag op een
„bouillabaisse". Het zou ook wel treu
rig geweest zijn als we dat niet gegeten
hadden en Marseille hadden verlaten
zonder dit beroemde gerecht te hebben
genoten. En daar zaten we dan in een
kleine gelegenheid, waar twee minuten
na onze aankomst een Franse légionnai-
re binnenstapte, die ons zijn trui wilde
verkopen en in het Duits een heel ver
haal ophing waar niemand iets van be
greep. Hij vertelde uit Saarbrücken te
komen en gaf ons allemaal een hand.
Theo vroeg: „Wat krijgen we nu" en
Piet zei: „Weet ik veel"; Frits: Laten
we nu maar afwachten" en ikzelf zweeg.
Joeske Oaufré mompelde iets van: „Dat
komt wel goed" en Mimi zei: „Laat het
nu maar allemaal aan mij over".
De vijf mannen keken elkaar eens aan
want ze dachten allemaal aan Picpus.
De „bouillabaisse" is gekomen, precies
zoals Mimi het besteld had. Het was een
feestmaaltijd, al waren de meesten van
ons het er over eens, dat er teveel saf
fraan in zat. Toen
ik dit aan de ober
mededeelde, was
het einde van Mi
mi's incasserings
vermogen nabij en
was haar nationale,
eergevoel op zijn
zwaarst gekwetst.
We kregen van
haar een langduri
ge uiteenzetting
(daar is zij tenslot
te Franpaise voorj
over de „bouilla
baisse" en ze zei,
dat het waanzin
was om een Mar-
seiliaanse ober to
gaan vertellen, dat
er teveel saffraan
in zijn „bouilla
baisse" zit. Men
gaat toch ook geen
Hollandse ober
vertellen, dat er
teveel erwten in
zijn erwtensoep zit
ten. We gingen
slapen om de vol
gende morgen de
sprong over de
Middellandse Zee
te wagen.
Statig glijdt de „America" uit het dok in Newport News (Virginia), waar het
beurt heeft ondergaan. De „United States", die men op de achtergrond ziet, is
grote passagiersschip van de Transatlantic Sealines een jaarlijkse schoonmaak-
nog iets groter dan de „America". Het is een schip van dezelfde maatschappij,
waarvan men hoopt, dat het 3 Juli in de vaart zal kunnen gaan. Met ru'im drie
duizend arbeiders werkt men ïn dag- en nachtploegen aan het voltooien van het
52000 ton metende schip.
(Van onze verslaggever)
Als laatste spreker in een serie van
drie heeft de heer A. C. de Bruijn
Maandag op uitnodiging van de St.
Adelbertsvereniging Amsterdam aan een
lunchvergadering in de Grote Club ge
sproken over het onderwerp: „De positie
van de Middengroep en de intellectuelen
in het huidige maatschappelijke bestel".
Ditzelfde onderwerp werd enige maan
den geleden in deze kring belicht dooi
de heren Bernard Verhoeven en prof.
mr. F. Duynstee en het, laat zich begrij
pen. dat er voor een behandeling op dit
tijdstip en door deze spreker warme
belangstelling bestond.
De heer de Bruijn behandelde het on
derwerp echter op een manier, welke
mr. P. Witteman in een dankwoord na
mens de vergadering zeer gematigd
noemde. Hij repte met geen woord over
de actuele spanningen in de Kath. poli
tieke wereld en deze spanningen kwa
men na een aantal vragen, welke
daartoe wel aanleiding gaven ook in
we stoppen voor een
Tweeduizend arbeiders meer naar het
kolenfront, uitbreiding van de mechani
satie, woningbouw in de mijnstreek voor
geld, dat o.m. op kolenimport uit Ame
rika wordt bespaard. Dit zijn enige
punten uit het plan om de kolenproduc-
tie in ons land op te voeren. De minis
ter van Economische Zaken. prof. dr. J.
R. M. van den Brink, besprak dit plan
Dinsdagmiddag in een vergadering van
de mijn-industrieraad te Heerlen. Hij
zeide de indruk te hebben, dat de pro
ductie hierdoor met 400.000 ton per jaar
zal kunnen worden opgevoerd, waardoor
dertig millioen gulden aan dollardevie
zen zal kunnen worden bespaard.
Het blijkt mogelijk, aldus de minister,
om onder de gewijzigde omstandigheden
op de Nederlandse arbeidsmarkt dui
zend ondergrondse en duizend boven
grondse arbeiders aan te werven. Bui
tenlanders zullen niet nodig zijn. De
moeilijkheid is de huisvesting. Indien
echter de productie omhoog loopt, dan
zal het brandstoffen-egalisatiefonds
meer inkomsten hebben, omdat de dol
lar-invoer zal dalen en de eigen produc
tie stijgt. Uit deze meerdere inkomsten
zal, zonder bezwaar voor de schatkist,
uit dit fonds woningbouw gefinancierd
kunnen worden.
Voor de uitvoering van andere maat
regelen, die de kolenproductie kunnen
stimuleren, verdere mechanisatie en de
versnelde afbouw van gunstige lagen
(zonder roofbouw te plegen), is even
eens extra geld nodig om de meerdere
kosten en de grotere risico's, die daar
aan verbonden zijn, te kunnen dekken.
Het vraagstuk van de stimulering van
de kolenproductie op korte termijn kan
grotendeels herleid worden tot een wo
ningbouw- en financieringsvraagstuk.
De minister bracht dank aan de mijn-
directie en andere medewerkers voor
geduld en geest van samenwerking,
waarmede het plan is opgebouwd. De
regering heeft zich dezer dagen over de
als boven geschetste gang van zaken
beraden en het plan goedgekeurd.
Ten aanzien van de financiering zeide
minister Van den Brink, dat in den ver
volge de heffing op elke ton steenkool,
die boven de thans als normaal geldende
wordt geproduceerd en de besparing op
liet subsidie, dat op iedere ton geïmpor
teerde steenkool wordt gegeven door
het brandstoffen-egalisatiefonds, teza
men zullen worden aangewend om
kosten en risico's van de aangekondigde
maatregelen te bestrijden. De binnen
landse kolenprijzen worden hierdoor
niet belast, zomin als de schatkist. Daar
entegen leidt deze regeling tot een
directe besparing op de dollaruitgaven
en derhalve tot een verlichting van de
betalingsbalans.
Een deel der beschikbaar komende
gelden zal ten goede komen aan een bij
elke mijnonderneming op te. richten
stichting ter bevordering van de huis
vesting van het personeel. De rest zal
ter compensatie van kosten en risico's
der interne bedrijfsmaatregelen ter be
schikking van de ondernemingen ko
men. Het bestuur van de stichting zal
door directies en werknemers paritair
worden gevormd. De benoeming ge
schiedt door de ondernemingsraad. Bij
elke stichting wordt een regeringscom
missaris benoemd.
De heer en mevrouw DupuyLichten-
beld uit Haarlem hebben Zondag j.l
aan het bestuur van het Concertgebouw
een door Max Himpe geschilderd por
tret van Rafael Kubelik aangeboden.
Het schilderij heeft een plaats gekregen*
in de rechter-bovenfoyer van het Con
certgebouw.
Advertentie
(Van onze verslaggever)
Terwijl de AmsterdamRijnverbin
ding thans op zijn slechtst is omdat de
regering nog steeds niet is ingegaan op
het aanbod van enige Amsterdamse in-
dustriëlen, die haar de kosten voor liet
uitbaggeren van het Merwedekanaal
w illen voorschieten, maakt men zich toch
op om de opening van het nieuwe Am
sterdamRijnkanaal op 21 Mei op cc/
grootse wijze te omlijsten. Niet mindei
dan vijfhonderd gasten uit binnen- en
buitenland, o.w. vele ministers en ge
zanten, worden verwacht en verschil
lende steden als Amsterdam, Utrecht,
Tiel en Wijk bij Duurstede zullen feeste
lijk versierd zijn. In Amsterdam uiter
aard de Dam, het Rembrandtsplein en
de toegangsweg tot het R.A.I.-gebouw,
waar in enkele dagen tijds een minia
tuur-Rijn met talrijke paviljoens en
stands wordt opgebouwd. Iedere Rijn-
sehipper wordt in Amsterdam feestelijk
ontvangen gedurende de drie op de
opening volgende weken en krijgt een
geschenk.
De openingsplechtigheid wordt ge
volgd door een lange reeks van ontvang
sten en congressen. Op 23 Mei worden
enige honderden buitenlandse gemeente
bestuurders en havenautoriteiten te Am
sterdam verwelkomd, op 26 en 27 Mei
zijn de Kamers van Koophandel in Ne
derland en het Rijnland welkom in de
hoofdstad en van de vele congressen
noemen we slechts die van de binnen
scheepvaart, de internationale federatie
van expediteursorganisaties, een inter
nationaal ..kanalenforum", de houthan
delsorganisaties en het „Verband deut-
scher Binnenhafen". De Ronde van Ne
derland zal tussen Tiel en Amsterdam
de renners op de weg brengen, de ha
venarbeiders zullen hun krachten- meten
in een „heftruck"-wedstrijd en er zijn
ook motor- en bromfietsrallies in het
vooruitzicht. Zelfs de Amsterdamse
sportweek wordt ingeschakeld, die be
gint natuurlijk met een duik in het
nieuwe kanaal!
Het nieuwe kanaal moge bij de ope
ning in het middelpunt der belangstel
ling staan, maar dan zal de drieweekse
Rijntentoonstelling in het R.A.I.-gebouw
die verder opeisen. 1.200.000 liter water
niet van de Rijn maar van de Am
sterdamse waterleiding! zal er door
de hoofdhal stromen als een „picturale
ruggegraat" de benaming is van Ca-
rel Briels en begeleid door een me
ter hoge dfjk, waarlangs de paviljoens
van allerlei Duitse, Franse en Zwitserse
Rijnsteden worden opgesteld.
Omdat de hoofdtoegang van deze hal
zal zijn geblokkeerd door een Schaff-
hausense waterval het lawaai ervan
vormt nog een moeilijk probleem met
het oog op de avondlijke shows! zal
men toegang krijgen tot het neventer
rein, dat door 21 meter hoge torens
en een 40 meter hoge vuurtoren wordt
geaccentueerd en waar een openlucht
tentoonstelling wordt ingericht. Men
komt dan in de zijhal, die als Neder
landse erehal zal fungeren en waar te
gen de achtergrond van een spectacu
laire Tielse sluis (de nieuwe zowel als
de alleroudste) in een historische om
lijsting het belang van de Rijnvaart voor
Nederland wordt uitgebeeld. En van die
zijhal uit kan men eindelijk de loop van
de Rijn gaan volgen, eventueel met de
hulp van gidsen, die rondleidingen door
het gebouw zullen houden.
Des avonds zullen 36 zeemeerminnen
Vader Rijn door de rivier trekken. (Blijk
baar geïnspireerd door de „sleepvrou-
wen", die vroeger de Rijnschepen door
Utrecht plachten te trekken!) Een bal
let op 18 eilanden zal de show beslui
ten: 2400 bezoekers zullen dat elke
avond kunnen zien. dank zij de tijdens
de middagsluiting haastig op'gezetté tri
bunes langs de 200 meter lange rivier.
De entreeprijzen des avonds zullen ge
lijk zijn aan d;e van een circus aldus
de heer Carel Briels.
De ontwerper van dit alles, heeft
Maandag op twee persconferenties met
veel weidse gebaren en krachtig gezeg
de woorden aan de hand van een ma
quette een en ander toegelicht en we
kunnen zijn zorgen meevoelen toen we
vernamen dat hij rekening moet houden
met een verdamping van tienduizend li
ter per dag en een dagelijkse afvoer van
nog eens 300.000 liter met het oog op de
verontreiniging van het water.
In de Westergasfabriek te Amsterdam
heeft men alvast een proefbassin ge
maakt omdat voor het opbouwen van
het eigenlijke bassin in het R.A.I.-ge
bouw maar weinig tijd beschikbaar zal
zijn daar een Intern. Suikertentoonstel
ling aan de Rijnexpositie voorafgaat
Een Zwitserse skilift zal over de Rijn
worden gespannen, waarboven de KLM
vliegtuigjes laat vliegen en waarin
draadloos bestuurde motorboten zullen
varen. De dit alles organiserende Stich
ting wil daarmede maar aantonen dat
het na veel gedelibereer verkregen ge
meentesubsidie van Amsterdam toch
maar een nuttige bestemming krijgt
tweede instantie niet aan de orde. Nu
echter voornamelijk door tijdsgebrek.
Overeengekomen werd dan ook, dat de
heer de Bruijn de tijdens de vergadering
gerezen vragen op een later tijdstip tij
dens een avondvergadering zal beant
woorden.
Het enige dat mogelijk duidde in de
richting van de thans aan de orde zijnde
problemen, was misschien de verkla
ring. waarmee de heer De Bruijn zijn
inleiding opende. Hij zeide, dat hij het
op prijs stelde juist nu het woord te
voeren, omdat er bij toeval thans in
katholieke kring spanningen blijken te
bestaan, niet zo zeer tussen twee groe
pen als wel tussen personen, die in
bepaalde bevolkingsgroepen een mm of
meer belangrijke rol spelen Door die
spanningen aldus de heer De Bruijn,
wordt wel eens de schijn gewekt, dat de
afstanden tussen die groepen grotér en
het begrip voor elkaar kleiner zijn gewor
den. Deze schijn ontstaat m.: aldus
spfeker. doordat niet zelden misverstan
den ontstaan door het wederkerig ge
bruik van dezelfde termen, waarmee
men echter verschillende dingen be
doelt. Als voorbeeld noemde h ijde term
nivellering en hij stelde nadrukkelijk,
dat de katholieke arbeiders ei beslist
niet naar streven gelijk gesteld te wor
den met wat de heer De Bruijn.noem
de de mediale werkerss. Wanneer des
niettemin. aldus de heer De Bruiin. van
een zekere nivellering sprake is. mag
men haar dan de arbeiders verwijten?
Kan het niet zijn. dat hier het indivi
dualisme der mediale werkers een rol
speelt? Is het niet mogelijk, dat zij niet
de machtspositie innemen, nodig om
hun gerechtvaardigde aanspraken tot
gelding te brengen?
In dit verband sprak de heer De Bruijn
ook over het vraagstuk der bedrijfsbon-
den. Hij stelde, dat naar zijn inzich
ten. de bedrijfsbonden de nivellering
niet in de hand werken, doch dat in
tegendeel de mediale werkers in de
bedrijfsbonden een middel zouden kun
nen vinden om verdere achterstelling te
voorkomen.
Vergis ik mij, zo vroeg hij. wanneer
ik ook als oorzaak van de minder juiste
beloning der middengroepen een gebrek
aan voldoende solidariteit en een gebrek
aan voldoende durf om op te komen
voor hun principes signaleer? Steunt
men niet te vee] op de individuele ken
nis en kunde?
Ten aanzien van de nivellering op
geestelijk niveau nam de heer de Bruiin
een tweeledig standpunt in. Enerzijds
ontkende hij met klem. dat de arbeider
niet de adviezen en de leiding van de
onbevangen intellectueel zou willen
aanvaarden en anderzijds sprak hij er
zijn waardering over uit. dat de onge
zond grote geestelijke afstand tussen de
arbeider van 50 jaar geleden en de in
tellectueel op dit ogenblik mede dank
zij de arbeid van duizenden intellec
tuelen is verkleind.
Toch heb ik de indruk, dat deze ont
wikkeling van de arbeider door som
mige intellectuelen onvoldoende wordt
gekend en erkend, en ik geloof dat een
dergelijke miskenning op het terrein
der practische politiek de ernstigste ge
volgen met zich zou kunnen brengen.
Na vervolgens met klem te hebben
betoogd, dat ook de middengroepen in
de P.B.O. haar plaats zullen moeten
innemen, waarvoor hij nogmaals wees
op het nut dat hierbij z.i. kan worden
afgeworpen door de Bedrijfsbonden, be
sloot hij met een opwekking aan alle
leden der middengroepen, om mede te
werken aan een verbroedering binnen
het gehele Nederlandse volk en binnen
de katholieke kring speciaal.
Op hen immers aldus de heer De
Bruijn rust een verantwoordelijkheid,
grotér nog dan die der arbeiders. En
alleen langs deze weg is het mogelijk om
de revolutie geen kans te geven en het
communisme met positieve middelen te
bestrijden.
DE RUSSEN
VERTALING. FRANS van OLDENBURG ERMKE
KOMEN
„Maar niet naar Mora", viel de Pruis
hem in de rede. „Ga, waarheen je wilt,
maar blijf uit de buurt van Mora", en
hij zwaaide zijn vuist onder mijn neus.
„Ik zal er heen gaan om me te over
tuigen en als ik jou daar aantref, dan
moet je eens zien, wat ik met je doe.
„Als de zaken zo staan, wilt u dan zo
goed zijn om mij een bewijs te geven,
dat ik naar het Oosten, naar Boedapest
kan gaan? Ik zou ook graag aan mijn
man schrijven, dat ik nog leef. Mijn man
is heel erg ziek."
„Je krijgt geen bewijs", zei de Pruis,
terwijl hij zijn heldere, kwaadaardige
ogen tot spleetjes kneep. „Je spreekt
Russisch; dat is het beste bewijs, dat je
voor het ogenblik hebben kunt."
De officier stond op met een Pontius
Pilatus-gezicnt en ging de kamer uit.
„Tot ziens", zei ik en verliet het huis
Buiten was het volkomen duister. Ik
was een en al wanhoop. Wat moest ik
doen'
Hoe kwam ik thuis? Het was veertig
mijl langs de grote weg en ik kende de
kortere weggetjes niet. Wat gebeurde
er met de anderen? Zou ik hen vannaent
nog zien of in de morgen? Waar had
den ze de priester mee naar toe geno
men? Was het verantwoord om hen in
de steek te laten?
Ik vond op de tast de weg naar de
binnenplaats. In het licht, dat telkens
oplaaide van het front, kon ik de gestal
ten van de bewakers onderscheiden.
„Makarof, Shurka, Kopeykin, ik kom
afscheid van jullie nemen. Ik ben vrij.
Ik kan onmiddellijk naar huis gaan, als
ik wil!" In een oogwenk stonden ze alle
maal om me heen. Ze klopten me op de
schouder, blij met mijn buitenkansje.
„Ben jij dat, Makarof?" vroeg ik, ie
mands schouder aanrakend. „Ja, dat
ben ik," zei Makarof en ik kon aan zijn
stem horen, dat hij glimlachte. „Vaar
wel, Makarof. Ik kwam om je te bedan
ken, omdat je altijd zo aardig voor me
was." Ik gaf hem een hand, klopte hem
op de wang. Makarof was erg aange
daan en verlegen. Hij drukte mijn hand
zo stevig, dat ik dacht, dat de beentjes
zouden breken. Toen nam ik afscheid
van de oude Kopeykin. Ze schenen er
allemaal erg veel spijt van te hebben.
dat ik ging, en ik was er zeker van. dal
ze tegen elkaar zeiden: „Ze is een on
schuldige vrouw en we waren zo streng
tegen haar, maar bevel is bevel, en hoe
kan iemand van tevoren weten, met wie
hij te doen heeft? En nu komt ze hier
om ons te bedanken. De hemel weet.
waarvoor. Foei, foei!" En ze schaamden
zich, omdat ze allemaal eerlijke, fatsoen
lijke jongens waren.
Toen riepen ze de ordonnans, en toen
hij kwam aanrennnen. was het mijn
vriend Kuznetsoff, die ons ae eerste
avond onze papieren gevraagd had. „Kom,
Lida, we gaan een goed kwartier zoe
ken. We gaan allemaal met je mee."
Kuznetsoff nam me onder de ene arm,
Shurka onder de ander, en we gingen
op weg door het dorp, gevolgd door een
paar soldaten, die uit louter nieuwsgie
righeid meeliepen.
We kwamen aan het boerenhuisje,
dat het beste kwartier was, dat ze tot
hun beschikking hadden. De kamer zat
vol met meisjes en oude vrouwen. In
een hoek brandde een heldere, goed
schoongemaakte lamp. Het was een net,
zindelijk, warm en gezellig vertrek. De
soldaten gaven me de ereplaats aan ta
fel onder de ikoon en wenkten de boe
rinnen, dat ze me iets te eten zouden
geven. De verschrikte Hongaren, die,
afgaande op de talrijkheid van mijn
gevolg, stellig dachten, dat ik minstens
Tolbuchin's maitresse was, haastten
zich om me van het nodige te voorzien:
gerookte ham, gebraden spek, witte
brood en zwartbrood van het Rode Le
ger en nog een kruik water. En toen
trokken ze zich terug in de donkera
hoeken van de 'kamer, vanwaar hun
ogen ons verslonden, terwijl ze luister
den naar ons onverstaanbaar gesprek.
De soldaten wilden precies weten,
hoe het met die ondervraging gegaan
was. Dus gaf ik hun mijn lezing van de
gebeurtenissen. Toen beschuldigde ik de
Hongaren, allen zonder uitzondering,
van het geven van valse informaties aan
:1e Russen en besloot mijn speech met
nun te vertellen, dat ik niet naar mijn
eigen dorp en naar mijn zieke man te
rug mocht. Hier trachtte ik mij ten
minste twee tranen te ontwringen, maar
het ging niet. Het was ergerlijk. Als ik
naar een stomme film ga en zie hoe een
boaconstrictor de een of andere stomme
aap worgt, barst ik in een vloed van
tranen uit, zelfs als ze me vertellen, dat
de aap niet echt, maar opgezet is. En
nu mijn eigen leven en geluk op het
spel stonden, kon ik niet eens twee el
lendige, kleine tranen te voorschijn to
veren. Niettemin werden de soldaten
ten zeerste door mijn verhaal getroffen.
Ze bleven me maar bedienen en gaven
me mooi gelijke stukjes krantenpapier
met tabak. Ze waren zo bezorgd en
vriendelijk, dat ik het respect van de
Hongaren in de kamer met de minuut
kon zien stijgen. De meisjes staarden
naar me, vol ontzag, en als ik eens naar
hen keek, sloegen ze hun ogen onmid
dellijk neer.
„Nou gauw naar bed, vrienden," zei
ik tegen de soldaten. „Ik ben ook moe".
We namen afscheid van elkaar als on
der goede vrienden en kameraden. ,.Ik
kom vannacht nog even terug," fluister
de Kuznetsoff. „en dan vertel ik je.
waarom ze je niet naar huis willen la
ten gaan." Toen gingen ze met de ver
zekering, dat ik me nergens bezorgd
over behoefde te maken, dat ze er voor
morgenochtend wel iets op verzonnen
zouden hebben en dat ik naar Mora
terug zou kunnen, en dat ik heus niet
te voet zou hoeven te gaan Toen ze
weg waren en ik alleen was met de be
woners van het boerderijtje, dook er
een oude boer, wiens aanwezigheid ik
niet opgemerkt had, van onder het don
zen dekbed op en keek me belangstel
lend aan, om verder onmiddellijk weer
weg te duiken bij de minste aanleiding.
„Luister", zei ik in mijn beste Hon
gaars, „ik ben de schoonzuster van de
heer van Mora. Ik ben hierheen ge
bracht als tolk. De meester van Mora
is ook hier, evenals de priester. die
jullie kennen, omdat hij vroeger hier
in de parochie was. En er zijn zes boe
ren, die er allemaal van verdacht
worden Hitlerianen en Duitse spion
nen te zijn." Op het horen van dit
nieuws grepen de vrouwen allen tege
lijk naar hun hoofd. Er was iets thea
traals in dat gebaar.
(Wordt vervolgd).
Nietdat wij beire-
ren willen, dat .e
paden van de mi
nisters van het Ne
derlands Kabinet
altijd even geëffend
zijn, integendeel,
maar gisteren wa
ren ze echter ook
voor excellenties te
effen, om niet van
glad of glibberig te
spreken. Zelfs mi
nister Statf, de ge
decideerde minister
van Oorlog (rechts),
moest Zich vast
klampen, toen hij
op weg was naar
de Trèveszaal op
het. Binnenhof, waar de ministerraad bijeen kwam. Foto boven v. L r.: de
ministers Mulderye, Peters, Albregts, v. d. Brink en Rutten. voortschuifelend
over het Binnenhof na een wandeling, die zij door het besneeuwde Den Haag
tijdens de middagpauze maakten.
Het Tweede Kamerlid Goedhart
(Arb.) heeft aan de minister van Jus
titie gevraagd, of het hem bekend is.
dat een aantal Joodse vluchtelingen, die
tussen 1933 en 1939 in Nederland een
tweede vaderland hebben gevonden en
die zich sindsdien als goede burgers
hebben gedragen, nog steeds moeten
wachten op het reeds vele jaren gele
den door hen aangevraagde Nederlan
derschap, terwijl velen van hen zelfs
nog steeds beschouwd zouden worden
als vijandelijke onderdanen? Kan de mi
nister mededelen om hoeveel van der
gelijke gevallen het hier gaat en wat hij
bereid is te doen om de naturalisatie
van de betrokkenen te bespoedigen?
De Arnhemse rechtbank heeft uit
spraak gedaan inzake de roofoverval op
8 eptember in een slijterij te Velp. De
eigenaar van de slijterij weerde zich
daarbij zó geducht, dat de daders zonder
buit de vlucht namen.
De rechtbank veroordeelde de 19-jari-
ge bankwerker H. H. en de 18-jarige
suikerwerker B. J. F. tot één jaar jeugd-
gevangenisstraf met aftrek en de 22-
jarige kleermaker W. W. tot tien maan
den gevangenisstraf met aftrek. De
22-jarige kok C. van den E„ die buiten
op uitkijk had gestaan, werd veroor
deeld tot negen maanden gevangenis
straf met aftrek. Tegen alle vier had de
Officier één jaar en drie maanden ge
vangenisstraf geëist.
De twee nieuwe zware kruisers „De
Ruyter" en de ..Zeven Provinciën" zul
len waarschijnlijk het volgend jaar in
dienst worden gesteld. ,,De Ruyter", die
gebouwd wordt by Wilton-Fijenoord,
zal in Augustus haar eerste proeftocht
maken. Drie maanden later volgt de
„Zeven Provinciën". Deze kruiser is in
aanbouw bij de Rotterdamse Droogdok
Mij. De beide torens zijn reeds op alle
twee de schepen aangebracht. De voor
torens zijn geheel gereed.
Mede als gevolg van het gereedkomen
van deze kruisers zal Hr. Ms. „Tromp",
de enige (lichte) kruiser, die de Ko
ninklijke Marine thans in dienst heeft,
geleidelijk aan uit de vaart worden ge
nomen. Aan de wal gemeerd, zal de
„Tromp" nog waardevolle diensten
kunnen bewijzen, o.m. als opleidings-
en instructieschip.
Het Hoog Militair Gerechtshof heeft
uitspraak gedaan in de zaak tegen kor
poraal L. H. S. uit Den Haag, die zich
las chauffeur van de Nederlandse mili
taire attaché in Zweden aan verschil
lende diefstallen heeft schuldig ge
maakt. Het Hof bevestigde de door de
krijgsraad opgelegde straf: twee jaar ge
vangenisstraf met ontslag uit de mili
taire dienst De advocaat-fiscaal bij het
Hof had twee jaar en zes maanden
geëist.
