Grootmoedercursus in
Zwolle
i
teïs
P
I
i
Betoonde dapperheid onderscheiden
CABALLERO Cons tante Kwaliteit
familie I DELUSSON
VERZORGING VAN KAMERPLANIEN
de
RHEUMIN
AeZfat/
Prins Bernhard decoreert
bijna 200 landgenoten
De
Binnenkort verbetering in de
regeling kleuteronderwijs
0°k al belangstelling
ij de opa's
bij
ftf'e
^Mdkampioen-
pijproken
co»'
JX
ift A
W»
15
'"I
Gediplomeerde oma
3
fSP^
~~door Jacques Ducharme
De Philodendron
of Gatenplant
Kleinere klassen nodigom voor
subsidie in aanmerking te komen
Amer. militairen
als touristen
ilNA,J
DINSDAG 4 MAART 1952
PAGINA 3
P
NfV
6'
hing Purmerend
)n, Verneemt aanval
it
V
Ms
°mast||stelde
J
t rfe
j 0
ft*
Co
Ihj^lSSlE VOOR DE
USTRIE OP DE
?{^OOGOVENS
C^rledeegmt te kr«e
ent
èi
°°nstelling Florid
erster
jJÊÊÊR
Nederl. Filmmuseum
te Amsterdam
Zaterdag openingsvoorstel
ling in Stedelijk Museum
Ontslag Ambonees uit
tijdelijke K.L.-dienst
Uitspraak Mil. Ambtenaren
gerecht vernietigd
Diefstallen op „Duin
en Bosch" berecht
Twee nieuwe Ridders
Milit. Willemsorde
Opleiding
Nederl. propaganda in
West-Duitsland
Missionarissen van Scheut
in Leidschendam
„Buitenrust" aangekocht
Koningin Juliana bij opvoe
ring van „Het Woord"
Caarle®!
metSjji
•n 'Cjr
nodif
Hsdüb
/oor
iea'
pu»t
tor
rimeur voor
Blauwvingers
(Van onze speciale verslaggever)
et alle respect voor de talloze lieftallige oma's in'
4e,i lande, maar het schijnt tussen haar en haar
(e ^aderen wanneer het de kleinkinderen betreft niet
1boteren. Dat tenminste is de reden dat zuster Vroom
Wit-Gele Kruis in Zwolle het lumineuze idee om
)ie cursus voor grootmoeders te houden in de prac-
dho. doorgevoerd. Het begin is eigenlijk doodeenvou-
"toe.
'st- Er kwamen tijdens het spreekuur op een wijk-
r !i
iji. 001 eens dames, die de deskundige raadgevingen
ihrJ en zuster ten aanzien van haar babies lijdzaam
'k
wiet een stereotiep: ..Heus zuster, ik wil wel,
oioon in bij moeder en die zegt...
"Ueo
°nmg is namelijk ook paedagogisch gezien een
es'i«t mama na een eindeloze dreigmiddag tot straf-
V(,ei dan staat oma klaar met verontschuldigende
tOj ,°I een koekje. Is het etensuur in het eigen ge-
V ^asc° geworden, m de voorhamer, waar oma woont,
>i dlle dreigementen en onthoudingen voor het lek-
dat zij stilletjes voor het schaap van een klein-
({vaard heeft.
KLEINKINDEREN
hinderen maar gaan
hi' 'th Dl 1 vaï-i
no. 2,
wereldpijproker
.Bijpiokersclub „De gesellighe
ÜC' aL0 te ..Purmerend, zal 17
L deze pijprokersclub één jaar
'st aan j31 doen °P het wereld-
Vat, P' m°menteel op naam
v? Paul Spaniola, in de Ver.
*ïefi officiële uitdagingsbrief zal
j^l(je^gen uit Purmerend worden
Ij01 de aanval op het wereldrecord
J1 ee?iaan' zal de heer Klijzing niet
'iJijj" uitdaging moeten zenden aan
V gi-nf Wereldkampioen, maar ook
V#lls kranten en twee radio-
V'iti en WTAC) in Amerika
ï?lilvecLt°0rnernen moeten inlichten.
C don zal worden samen-
de voorzitter van de inter-
„.associatie, Carl A. Piercy, en
fthpii) SDeciale Burleytabak. De
Y/etl dsgraad van deze tabak zal
,'kolo Peciale jury moeten worden,
'Kee.r.d. Op het moment van at-
V5 Vopt^11 daS voor de wedstrijd
Vi <W10 §deidsgraad moeten liggen
V6 i,„ en 14 procent. Er is een
t">
een
methode aange-
vochtigheidsgraad te
yv'o7(j]yeer Klijzing zal 3.3 gram ta-
vdg 11 overhandigd, tien minuten
E? hij yedstrijd begint. Tevens ont-
V4 iti jan twee
de
ff
nS,v i
tdeJl'
>t
V
gewone lucifers, die
-oruir eerste minuut mogen wor-
'Aetoii Deze eerste minuut mag
ijdcis, hen tot het vaststellen van
'itt n v.hd' •'-)e P'jp' d*e de beer
■vijj sebruikt, zal even voor de
JT ep eel uit elkaar worden ge-
sWvi. a worden gecontroleerd door
epn schrijven van de heer
over de gehele wereld
dit gebeuren besteed. Het
l d staat op naam van de
rVi t? met minuten en 2 se-
Moe»P Klijzing deed over een-
9^,1 heid tabak 84 minuten en
"hissie voor de Industrie uit
an de Tweede Kamer (een
n'. bezocht uisteren de Hoog-
'Ij' g Cn)' bezocht gisteren de Hoog-
?,eza!"nenlijke maaltijd in het
Noi4 dn an Walserij Oost, werd het
"Uw Scbooi van de leerlingen in
A Jjg rt„8enomen en vervolgens een
v v 'soc?ir de fabriek gemaakt.
,S af lagplaatsen, waar de aan-
sAa knJrondstoffen in volle gang
>Mu bsfabriek. de Hoogovens,
'V en Walserij-West werden
s ^verd
va_ een rondgang gemaakt
ik vatln de was-, kleed- en schaft-
'de Hoogovens, waar o.a. de
1>A Ard A-Cbilderijen van de schil-
L i400„ «ordijk de aandacht trok.
A v64danrfUnt van dit bezoek was
'iAa dttp ?awalserij, die langzamer-
krijgen en waar
onder de indruk kwa>
5 tijden geWeldige apparaten, die
Lfc?totiri„gercionteerd.
sariS door de fabriek had
bist i„6jn vraag- en antwoord-
:A it boofdkaJergaderzaal van hf
V ti A ï^autoor gearrangeerd,
''kirt birect'icIngen Housz' v0?r"
d ovp,. I - een uitvoerig refe-
s°eiai ,e technische, economi-
ün„kant van bet bedrijf.
^st b/" was deze belangrijke
8eeindigd.
K bi
:6t
het^eol:>edoeling van de di-
in ?tedelijk Museum te
in- v« wiirto Uni a.s. een tentoon-
SSfeter, b aan het
^ts^'Jden
van Breitner,
werk
-a vis Gv van Brei uier,
%-sHev*Pressionist, later schil-
s' bloemen en land*
Zo blijkt het de jonge vrouw, samen
wonende met moeder of schoenmoeder,
niet altijd voor de wind te gaan. Moe
der waste anders, moeder voedde an
ders, moeder kookte anders, moeder
deed de luiers anders om en bij iedere
twist, die daarover mocht ontstaan, be
schikt zij over dat laatste gruwelijke
wapen: „Je kunt nu wel zeggen dat je
het beter weet, maar je bent dank
ztj mijn verkeerde methodes dan
toch maar aardig uit de kluiten gewas
sen, is het niet?"
Deze telkens herhaalde klachten aan
horend heeft men in de Koestraat te
Zwolle een hele tijd lang gespeeld met
ile gedachte dat het toch eigenlijk wel
nuttig zou zijn ook de oma's eens in te
lichten omtrent de veranderde opvat
tingen ten aanzien van baby's en baby
verzorging. Tenslotte heeft men reso
luut de knoop doorgehakt. En zo heeft
Zwolle deze winter als de eerste stad
in Nederland, in Europa en in de we
reld kennis gemaakt met het novum
van een grootmoedercursus. Vijftien
lieftallige oude dames, in de leeftijd va
riërend tussen de 48 en de 74, hebben
zich drie avonden lang door een wijk
verpleegster, een arts en een kinder
arts laten voorlichten over alles wat
des baby's is. De resultaten? Een Parijs
avondblad heeft er een lyrisch verhaal
aan gewijd en een van de deelneem
sters. een oude dame van over de ze
ventig jaar, kwamhelemaal lopen uit
Zwollekerspel, omdat ze naar ze zei-
de zoveel kleinkinderen had, dat ze
dat niet wilde missen. En sterker nog,
drie grootvaders, die door deze cursus
hun trouwe wederhelften een avond
moesten missen, hebben de wens te ken
nen gegeven deel te mogen nemen aan
een geheel nieuwe cursus, speciaal ge-
ACHT KLEINKINDEREN
Ook dat mag eigenlijk niet
ZUSTER VROOM
Wereldprimeur
wijd aan de taak, de roeping en het fe
nomeen: de grootvader.
In alle ernst, het heeft de deelne
mende dames unaniem geboeid. En
liet is zo zeker als een huis dat nog dit
3aar in Zwolle een tweede grootmoe-
dercursus zal starten. Het is zelfs mo
gelijk dat zuster Vroom, die dezer dagen
een nieuwe loopbaan is begonnen, als
zuster in algemene dienst bij de Natio
nale Federatie van het Wit-Gele Kruis,
deze actie verder in het hele land zal
stimuleren en dat derhalve de tijd niet
ver is dat iedere grootmoeder desge
wenst ten cursus kan gaan. Unieke kans
voor pessimistische hoojdartikelen-
schrijvers over koude socialisatie: de
gediplomeerde oma en de vestigingswet
voor de grootmoeders!
Om ons een reële indruk te vormen
van de sfeer, die op en rond deze cursus
hing, hebben wij een aantal deelneem
sters geïnterviewd. Een verrukkelijke
bezigheid. De eerste oma troffen wij
aan in het hart van de Zwolse binnen
stad. Haar dochter was juist even de
deur uit en met alle aandacht had zij
zich gewijd aan de verzorging van een
van haar acht kleinkinderen, de ander-
halfjarige Eisje. De komst van de foto
graaf deed het meisje echter verschrik
ken. Zij begon te huilen. Oma boog zich
over de box, haalde de peuter eruit en
op haar arm werd Elsje plotseling weer
stil. Toen oma zich daarop tot ons wend
de, schrok ze eigenlijk: „Neem me niet
kwalijk", zei ze, „dat mag eigenlijk niet
van de cursus".
De tweede grootmoeder, de oude da
me uit ZvAillerkerspel. over wie wij
reeds schreven, had door de cursus
haar inzichten bevestigd gezien. Zij had
altijd al het standpunt gehuldigd: met
kinderen en kleinkinderen niet te druk.
Die zienswijze was op de cursus, waar
men iedere toon van critiek vermeden
en eenvoudig de moderne zienswijze
weergegeven heeft, onderstreept. Nu
kon zij over de opvoeding van haar
kleinkinderen tegenover haar dochter
spreken met het gezag van de cursus.
Een nieuw aspect dat wij ook bij de
derde oma heel sterk naar voren zagen
komen. Wij spraken haar tegelijk met
haar zoon. „Nu hebben wij helemaal
niets meer te vertellen", sprak hij gek
scherend. ..Moeder weet alles beter en
de cursus heeft het laatste woord". Dat
het zo'n vaart niet loopt bewees oma
zelf. ,Het was allemachtig leuk", zei ze,
„en je steekt er veel van op ook. Als ik
nu met mijn kinderen en kleinkinderen
aan tafel zit en er gebeurt wat, dan
denk ik plotseling: „houd je erbuiten.
Ieder zijn tijd. Zij zijn vader en moeder.
Ik ben oma en oma's....
„Moeten alleen maar lief zijn", be
sloot de zuster.
En een gezellige cursus helpt
Op Zaterdag 8 Maart om 15 uur be
gint het Nederlands Filmmuseum zijn
werkzaamheden in het Stedelijk Mu
seum te Amsterdam met een openings
voorstelling van korte Nederlandse
films uit heden en verleden.
In première zullen worden vertoond:
Panta Rhei. van Bert Haanstra en, in
dien tijdig gereed, Maskerage, van Max
de Haas, met muziek van Pierre Schaef-
fer. Het Nederlands filmmuseum is ont
staan uit een coördinatie van het Ne
derlands historisch Film-archief en het
Uitkijk-archief.
De voorstelling op 8 Maart zal worden
geopend door jhr. W. J. H. B, Sandberg,
voorzitter van de Raad van beheer,
waarna het woord zal worden gevoerd
door de heer mr. H. J. Reinink. secreta
ris-generaal van het ministerie van O.,
K. en W.
Advertentie
De Centrale Raad van Beroep te
Utrecht heeft uitspraak gedaan in het
beroep van de minister van Oorlog tegen
Petrus Saptenno te Westerbork (Schat
tenberg) tegen de beslissing van het
Militaire Ambtenarengerecht, dat het
ontslag van Saptenno uit de tijdelijke
dienst bij de Koninklijke Landmacht bij
aankomst uit Indonesië in Nederland
had nietig verklaard.
De Centrale Raad van Beroep besliste,
dat de uitspraak, waarvan beroep, wordt
vernietigd en dat het in eerste aanleg
ingestelde beroep alsnog niet ontvanke
lijk wordt verklaard.
Aan de uitvoerige overwegingen van
de Centrale Raad van Beroep wordt
ontleend, dat met ingang van 23 Maart
1951 het tijdelijk dienstverband bij de
K.L. werd beëindigd, dat Saptenno wel
heeft behoord tot de K.L., maar niet als
militair ambtenaar in de zin der Mili
taire Ambtenarenwet 1931, omdat daar
toe een aanstelling is vereist; dat van
deze aanstelling in dit geval geen sprake
is; dat wegens opheffing van het KNIL
de status van KNIL-militair is verloren
gegaan, weshalve een andere militaire
status moest worden verleend; dat zulks
niet is beoogd; dat de hierbij betrokken
militairen derhalve niet vallen onder de
Militaire Ambtenarenwet 1931. Voorts,
dat mitsdien het Ambtenarengerecht te
Den Haag niet bevoegd was van het
door Saptenno ingestelde beroep kennis
te nemen.
De Alkmaarse rechtbank heeft uit
spraak gedaan in de zaak tegen een
aantal leden van het personeel van het
provinciaal ziekenhuis „Duin en Bosch"
te Bakkum, dat zich gedurende een
lange reeks van jaren aan diefstallen ten
nadele van de provincie Noord-Holland
had schuldig #gemaakt. K. J., het hoofd
van de keuken, en C. M. de slager van
het ziekenhuis, tegen welke functiona
rissen anderhalf jaar was geëist, werden
tot een jaar met aftrek veroordeeld,
waarvan vier maanden voorwaardelijk
met een proeftijd van drie jaar. De kok,
W. van de P.. tegen wié twee jaar was
geëist, werd tot tien maanden met af
trek veroordeeld. De parkwachter O.
H., tegen wie de eis één jaar luidde,
hoorde zich bestraffen met een gevange
nisstraf van zes maanden voorwaarde
lijk met een proeftijd van drie jaar en
een geldboete van f 50 of 25 dagen.
Tot f 100 boete. subs, veertig dagen
wei-den veroordeeld de portier P. de B.,
tegen wie anderhalf jaar was geëist, de
timmerman K. en de wasbaas D. V.; de
eis tegen deze laatste twee was vier
maapden geweest. Conform de eis wer
den tot f 60 of dertig dagen veroordeeld
de personeelsleden P. L.. P. V., J. van
E. en de oud-pepensioneerde J. L. E. N.
Vrijgesproken werd de dorpsslager S. L
daar het hem ten laste gelegde het
aannemen van vlees van de slager van
het gesticht niet bewezen werd ver
klaard; tegen hem was acht maanden
geëist. Ook de kapper J. K. van het zie
kenhuis, tegen wie vier maanden was
geëist wegens het in ontvangst nemen
van geschenken uit de ïeuken. werd
o.m. dezelfde reden vrijgesproken.
X
(Van een onzer verslaggevers)
„Ik geef TJ de verzekering, dat
de
kennisneming van wat gij gedaan hebt
mij heeft vervuld met diepe bewonde
ring. Ik acht het een eer U de hand te
mogen drukken. En het is mijn vaste
overtuiging, dat de gehele Nederlandse
bevolking mijn gevoelens deelt, gevoe
lens van bewondering en dankbaar
heid, want het zijn mensen met karak
ters als die van U, die deze gemeen
schap schragen." Zo sprak gistermiddag
Prins Bernhard in de historische Bur
gerzaal van het Koninklijk Paleis te
Amsterdam, alvorens hij er toe over
ging onderscheidingen voor betoonde
dapperheid uit te reiken.
Hij getuigde van zijn grote vreugde,
dat hij ditmaal aan zovele landgenoten
bijna tweehonderd decoraties
mocht verlenen voor daden, die ge
tuigen van moed, beleid en trouw, van
initiatief, stoutmoedigheid en taaie vol
harding. Daden, die voor Koningin,
regering en volk gesteld zijn in wel
zeer uiteenlopende perioden en plaat
sen: in de Meidagen van 1940. tijdens
de bezetting, gedurende de strijd in de
Oost, bij de bevrijding en tijdens poli
tionele acties. Daden, zo zei de Prins,ver
richt ter zee, te land en in de lucht,
door burgers en militairen, mannen en
vrouwen, soms in koelen bloede, vaak
ook onder de druk van de bezetter. De
mutaties, op grond waarvan twee Mili
taire Willemsorden zijn toegekend,
noemde hij wel zeer frappante voor
beelden van deze uiteenlopende gebie
den en omstandigheden.
Daarna openden trompetters op be
vel de ban en werden, terwijl het
Wilhelmus zacht gespeeld werd, de
mutaties voorgelezen van de twee
nieuw-benoemde ridders vierde klasse
in de Militaire Willemsorde: G. J.
Advertentie
23
De Nederlandse vertaling door Gabriel Smit is verschenen bij de
UITGEVERIJ HET SPECTRUM
Daarna gingen zij samen naar Mar
tin's woning, staken een pijp op en
Martin praatte dan over zijn bedrijf. Hij
wilde Jean Baptiste niet aannemen
vóór hij er zeker van was, dat hij ge
noeg werk voor hem had. want Martin
was een eerlijk mens. Op zekere dag
had hij echter beter nieuws.
„Delusson." zei hij, „ik geloof, dat ik
je gebruiken kan. Ik heb vandaag op
dracht gekregen drie huizen te bouwen
en wanneer ie wilt kan je over een
paar dagen beginnen."
Jean Baptiste was in de wolken en
hij sprak er nog diezelfde avond met
zijn vrouw over. Ook Cécile was er blij
om, want timmeren klonk haar beter in
de oren dan fabriekswerk. Het loon zou
uitstekend zijn, dertig dollar per
week. Dat was een groot bedrag.
Zij besloten, dat Jean Baptiste de vol
gende dag op de fabriek zou zeggen, dat
hij heenging. De chef van de fabriek
vond het jammer dat hij vertrok, want
hij was een goede kracht, maar hij wil
de Jean Baptiste niet terughouden, nu
hij zijn positie verbeteren kon. In de
fabriek had hij geen bijster goede toe
komst. Hij zou nooit veel hoger kunnen
komen dan hij thans al was en hij had
gelijk dat hij vertrok, nu hij een mooie
kans had.
Het speet Jean Baptiste niet, dat hij
de fabriek verliet. Hij was wel een man
van nauwgezette gewoonten en hij be
sefte, dat hij de makkelijke regelmaat
van het machinale werk zou missen,
maar hij wist ook, dat hij vooruit moest
zo lang het hem mogelijk was. Hij werd
niet jonger en vrij spoedig zou hij op
een leeftijd zijn, dat dergelijke moge
lijkheden niet meer voor hem beston
den. Het was daarom een prettig gevoel
te weten, dat hij een stap in de goede
richting deed. De laatste twee weken in
de fabriek schenen niet voorbij te zul
len komen. Intussen keek hij nauwkeu
rig zijn gereedschap na, want hij wilde
volledig en zorgvuldig uitgerust zijn
handwerk beginnen.
Het huis was in rep en roer. Vader
kreeg ander werk en als het zomer
werd, zou ook Etienne naar de fabriek
gaan. Jean Baptiste had met de chef
gesproken en die had beloofd, dat hij de
jongen gedurende de vacantie wat werk
zou geven. Etienne voelde zich rijzen in
de ogen van zijn huisgenoten en in zijn
eigen achting. Zijn ouders hadden er
schik van als zij de vaderlijke toon m
zijn stem hoorden, wanneer hij sprak
tegen zijn jongere en voor zijn gevoel
minder gelukkige, broer en zusters.
Twee weken later trok Jean Baptiste
s morgens vroeg naar het huis, waarin
hij werken moest. Toen hij zijn vrouw
goedendag kuste, zei hij:
„Zie ik er anders uit, Cécile?"
Zij schudde haar hoofd.
„Maar nu ben ik timmerman." Hij
lachte en zij lachte terug.
„Als Sint Jozef," zei Cécile.
„Als Sint Jozef," zei hij en ging op
pad.
VIJFDE HOOFDSTUK
Toen Jean Baptiste en Cécile in 1879
de dag vierden, waarop zij vijftien jaar
tevoren getrouwd waren, woonden zij
ongeveer vijf jaar in Holyoke. Zij trouw
den op Cécile's verjaardag, de achttien
de Juli, en in de jaren, die daarop volg
den, hadden zij veel beleefd.
Sinds zij in Holyoke kwamen, waren
er nog drie kinderen geboren: Adelaide
in de winter van 1875, Clément twee
iaar later en Léopold in 1878. Clément
was ziekelijk en stierf toen hij nog geen
jaar was.
Zijn dood was een bitter verlies voor
Cécile, die trots was op haar zoons. Zij
dacht dat hij de jongste zou zijn en
het trof haar dus nog feller, doch een
iaar later werd Léopold geboren en dat
troostte haar. Daarna, kreeg zij geen
kinderen meer. Zij was nog niet oud,
maar zij had haar gehele leven hard ge
werkt en eerder dan Jean Baptiste droeg
zij het teken van haar leeftijd. Vijftien
jaren waren zij getrouwd en, uitgezon
derd het verlies van twee kinderen,
hadden zij weinig verdriet gekend.
Dit jaar viel- er echter niet veel te
timmeren. Soms bleef Jean Baptiste da
genlang thuis: eerst rustte hij wat uit
en dan repareerde hij huisraad, dat in
het ongerede was geraakt. Het gouden
tijdperk van het geldverdienen scheen
voorbij te zijn. Intussen had hij nog
niet te klagen, want hij had vrij veel
gespaard en de kinderen begonnen te
werken, zodat er altijd wel iemand van
het gezin aan de arbeid was, al had hun
vader dan ook niets te doen. Daarenbo
ven was monsieur Deslauriers zeer
nauwgezet met zijn betalingen voor de
boerderij in Saint Valérien. Telkens op
de eerste Maart bracht de post een chè-
que en die dag was altijd een feestdag.
Dan voelde de familie zich rijk en prijk
te er altijd een bizonder gerecht op ta
fel. Dat was hun manier van feestvie
ren. Meestal wisten de kinderen niet,
waaraan zij de lekkernij te danken had
den en keken zij voorzichtig naar vader
en moeder, tot één van hen schuchter
vroeg:
„Welk feest vieren wij vandaag?"
Het was alsof zij bang waren, dat het
noemen van de plechtigheid iets zou
wegnemen van de glans, die de onver
wachte en heerlijke tafel verbreidde.
(Wordt vervolgd).
Schüssier uit Nijkerk, reserve eerste
luitenant van de Infanterie, die zich
tijdens de politionele acties in Indone
sië, vooral in Midden-Sumatra. bijzon
der heeft onderscheiden, en het
Tweede-Kamerlid J. M- Peters uit
Roosteren (Limburg), die zich tijdens
de bezetting zeer verdienstelijk heeft
gemaakt bij de organisatie van het
verzet, vele waardevolle inlichtingen
heeft verstrekt aan de geallieerden en
zelf ook herhaaldelijk onder vijandelijk
vuur gevaarvolle acties heeft onder
nomen. Na de eedsaflegging, de rid
derslag en het opspelden van de on
derscheidingen volgde de gebruike
lijke ceremonie, waarbij de aanwezige
ridders de nieuw-gedecoreerden even
eens de ridderslag geven en de hand
drukken.
Daarna luisterden de talrijke aan
wezigen, onder wie zich vele belang
rijke autoriteiten bevonden, naar de
lange lijst van namen, die werd voor
gelezen, terwijl Prins Bernhard ach
tereenvolgens ruim veertig Bronzen
Leeuwen, meer dan honderd Bronzen
Kruisen, acht Vliegerkruisen en ruim
veertig Kruisen van Verdienste ver
gezeld van een hartelijke, persoonlijke
gelukwens opspeldde.
Een uur lang duurde de plechtigheid.
Voortdurend rekten zich kleine groep
jes in de Burgerzaal als een familielid
of een kennis een decoratie ontving,
iedere keer als een vrouw werd onder
scheiden (in totaal vijf) en toen pastoor
Th, C. M. van Leeuwen, van de paro
chie van het H. Hart van Jezus uit
Bussum, zijn Bronzen Kruis kreeg op
gespeld. Ook de decoratie van de be
kende Nederlandse vlieger en piloot
van de Prins, Gerben Sonderman die
gekleed was in de uniform van reserve-
majoor vlieger, ging niet onopgemerkt
voorbij. Hij ontving de Bronzen Leeuw,
evenals kapitein J. Linzel uit Wasse
naar, die, zoals bekend, indertijd na de
overval op Overste Den Ouden in
Korea als gesneuveld werd opgegeven,
maar later toch zij het zwaar ge
wond de Nederlandse linies wist te
hereiken. Kapitein Linzel ontving zijn
decoratie evenwel niet voor zijn gedrag
in Korea, maar omdat hij zich in de
tweede wereldoorlog als militair in ge
allieerde dienst bijzonder heeft onder
scheiden.
Nadat Prins Bernhard per auto naar
Soestdijk was vertrokken, hebben de
aanwezige Ridders van de Militaire
Willemsorde een riddermaaltijd ge
bruikt.
Een plant, die men de laatste jaren
ontzettend veel ziet is de Philoden
dron of in de volksmond „Gatenplant"
genoemd.
De Philodendron is afkomstig uit de
tropen. Daar groeien deze planten in
het wild en kunnen met him lange
luchtwortels die als zij de bodem
bereiken, dienst gaan doen als normale
voedingswortels geweldige afmetin
gen bereiken.
Onze kwekers hebben haar afgehard
tot een van de meest ideale kamer
planten. Door haar grote aanpassings
vermogen wijkt zij af van vele andere
planten, die uit die streken afkomstig
zijn.
Het is echter noodzakelijk, dat wij
haar in het volle licht plaatsen. Zetten
wij haar zo dicht mogelijk bij het
raam. dan zal zij zich goed ontwik
kelen. In een modern interieur met
veel ramen en licht behang, zal de
plant zich ook nog vrij gunstig kunnen
ontwikkelen, maar wij zien toch op de
duur de bladeren steeds kleiner wor
den.
Iedere plant, die te donker staat,
groeit noodgedwongen te hard: wij
kunnen dit direct constateren, want de
bladeren worden bleek en veel kleiner
en ook is de afstand tussen de blade
ren groter dan normaal. Het sierlijke
van de plant gaat hierdoor verloren en
de plant heeft helemaal geen weer
stand meer.
Wanneer wij deze abnormale groei
constateren Is bet eigenlijk al te laat.
want die slappe groei zal de plant dan
blijven behouden. Geef de planten
daarom direct bij aanschaffing een
behoorlijke standplaats en in dit geval
kan het zwakke ochtend- of avondzon
netje geen kwaad doen.
De Philodendron houdt van een
vochtige en voedzame grond; het is
echter ook hier weer moeilijk te
zeggen, hoeveel water In er. moet ge
ven. Dit hangt van de grootte van de
plant af en van de temperatuur. In een
hebben wij U de vorige bespreking
beste weg gewezen om de juiste toe
diening van het wa
ter te regelen. Als
wij hieraan de no
dige aandacht be
steden bij de ver
zorging al onzer
planten, dan zullen
wij hier zeker de
voordelen van zien.
Wij resumeren
dus nogmaals: let
op de grootte en de
bladerrijkdom van
de plant; houdt re
kening met de
temperatuur en
giet het overtollige
water uit het scho
teltje, zodat ook
voldoende lucht bij
de wortels komt.
Het is ook nood
zakelijk om de
plant geregeld wat
kunstmest of vloei-
mest te geven:
hierdoor houden
wii de bladeren op
gelijke grootte en
de kleur zal mooi
donkergroen blij
ven.
Als U een jonge
plant koopt, kijk
dan goed of de
bladeren helemaal
gaaf zijn en fris
van kleur. Bescha
digde of zieke plan
ten zijn geen sie
raad in Uw woon
kamer.
Verschenen is de Memorie van Ant
woord op het voorlopig verslag van de
Tweede Kamer over 't wetsontwerp tot
regeling van het kleuteronderwijs dn
van de opleiding van leidsters bij dat
onderwijs.
De ministers van O.. K. en W„ Bin
nenlandse Zaken en Sociale Zaken ge
ven daarin eerst een uiteenzetting van
de motieven, die hen geleid hebben tol
de voorgestelde subsidieregeling. Ver
volgens zetten zij uiteen, op welke
gronden zij gekomen zijn tot het uit
spreken van de verwachting, dat het
aantal leerlingen, waarvoor een rijks
bijdrage verschuldigd zou zijn, niet bo
ven de 280.000 zou stijgen.
In 1949. 1950 en 1951 waren er res
pectievelijk 260.000, 288.000 en 317.000
kleuters van 4 jaar en ouder, die een
kleuterschool bezochten. De toename
is ongetwijfeld toe te schrijven aan
het hoge geboortecijfer in de jaren
1946/1947, daarna weer gedaald.
Op 16 Januari 1950 waren er 4292
leerkrachten met klassen van 4059
leerlingen. 485 met klassen van 60—79,
68 met klassen van 80 en meer leerlin-
gen. Om voor subsidie in aanmerking
te komen moeten de scholen de klas
sen tenminste tot 48 leerlingen terug
brengen.
Er zullen tal van leerkrachten blij
ken te zijn zonder de vereiste bevoegd
heid. 16 Januari 1950 en 1951 bedroeg
het aantal leerkrachten resp Ï485 en
8288. Een stijging van 800; het aantal
geslaagden voor 'n diploma A en een
Montessori-diploma bedroeg 721, waar
van vermoedelijk 370 ter voorziening in
de vervangingsbehoeften nodig is ge
weest. Van de 800 nieuwe leerkrachten
rijn er dus 350 bevoegd en 450 onbe
voegd te achten.
Verder zal een aantal gebouwen onge
schikt rijn. Sanering moet beperkt blij
ven door de financiële consequenties
voor het rijk; men kan niet verder gaan
dan thans in het ontwerp voorgesteld,
waarbij niet uit het oog mag worden
verloren, dat met deze regeling binnen
niet al te lange tijd een redelijke ver
betering kan worden bereikt, ook met
betrekking tot de huisvesting van de
scholen.
Wat de bekostiging van het kleuter
onderwijs betreft nemen de ministers
het standpunt in, dat in het algemeen
het Rijk voor zijn rekening moet ne
men het verschil van de kosten, die een
gemeente of schoolbestuur thans voor
De reserve lste luitenant der in
fanterie G. J. Schüssier ontvangt de
ridderslag. Naast hem de tweede
Ridder M.W.O., de heer J. M. Pe
ters, lid der Tweede Kamer.
eigen rekening neemt en de kosten, die
de gemeente of het schoolbestuur heeft
te dragen, als de bepalingen van het
ontwerp worden nageleefd.
De ministers hebben bezwaren tegen
'n regeling, waarbij de opleiding geheel
ten laste van 't rijk zou komen: 'n ge
deelte daarvan moeten de opleidings
scholen. de gemeenten en de bijzondere
schoolbesturen zelf dragen; het rijk
heeft een aanvullende taak, menen de
ministers.
Tijdens de jaarlijkse samenkomst van
de Amerikaanse National Defense Trans
portation Association te Heidelberg was
jhr. W. H. Calkoen. hoofd van de buiten
landse dienst van de Alg. Ned. Ver. voor
Vieemdeiingenverkeer, gast dezer orga
nisatie. Aan de jaarvergadering namen
178 leidende Amerikaanse transportoffi
cieren. onder wie zeven generaals en
hun dames. deel. De heer Calkoen heeft
voor een zeer geïnteresseerd gehoor ge
sproken over schoonheid en toeristische
aantrekkelijkheden van ons land. Hij gat
een overzicht van de verbindingen per
trein, auto en vliegtuig, per boot via de
Rijn en van 1 Mei af met de Europa
bussen der spoorwegmaatschappijen.
Als speciale attractie voor buitenlan
ders zullen de Spoorwegen ook dit jaar
„seizoenbiljetten" voor drie en vijf da
gen tegen ruim één dollar per dag ter
beschikking stellen. Op deze kaarten
geven ook diverse tram- en busmaat
schappijen vrij vervoer. Tochten door de
Rotterdamse haven, de Amsterdamse
grachten en naar Marken zijn in deze
prijs begrepen.
De A.N.V.V. heeft voor de toeristische
propaganda onder de troepen in Duits
land nieuwe vouwbladen voor Amerika
nen en Canadezen laten drukken. Ver
wacht wordt, dat het aantal bezoekers
uit de bezettingslegers in Duitsland aan
ons land dit jaar veel groter zal zijn dan
in 1951.
De Congregatie van het Onbevlekt
Hart van Maria (Missionarissen van
Scheut) heeft het buitengoed „Buiten
rust" te Leidschendam, tot voor kort
door de eigenaar, de wijnkoper P.
Schretlen, bewoond, aangekocht, tenein
de er de Missie-procure in te vestigen.
Uit dit centrale punt zullen de goederen
naar de missiegebieden gezonden wor
den. Ook de redactie en administratie
van de Annalen van Scheut zullen in
dit buitengoed onderdak vinden.
Tot rector van „Buitenlust" is be
noemd pater C. van der Zant, die voor
lopig met twee paters en twee broeders
zijn intrek in het nieuwe bezit van de
Congregatie zal nemen.
De opvoering van het toneelstuk „Het
Woord" van Kaj Munk, ten bate van het
erefonds voor oud-verpleegsters, gister
avond in de schouwburgzaal van het
koninklijk paleis Het Loo te Apeldoorn
door het Nederlands Volkstoneel gege
ven, is bijgewoond door H.M. Koningin
Juliana. Met grote belangstelling volgde
de Vorstin de opvoering van het stuk.
Na afloop werden de actrices en acteurs
aan Itaar voorgesteld en mochten zij uit
haar mond, behalve waardering van het
stuk, een compliment horen voor hun
spel.
