Minister Mulder ij e verwerpt
de „kans van zijn leven
oubt
f.7.25
Acht woorden tegen één kogel
Alle amendementen behalve van
K.V.P. ontraden
Zwitserse fabrikanten gluren
door kijkgaatjes
Stijl
De familie I DELUSSON
Tegengaan lichtvaardige echtscheiding
13 millioen meer
gevraagd
Veel buitenlanders
op de Jaarbeurs
Lof der jenever
Verbindingsdienst is de slagader
van het leger
Het grootbedrijf
van het leger
\f~door Jacques Ducharme
VRIJDAG 28 MAART 1952
PSGflWt 3
Kerkgenootschap en
organisatie niet
op één lijn
Bioscoop op de
Voorjaarsbeurs
Gouverneur Klaasesz
voldaan vertrokken
Ook regenverzekering
in Scheveningen
Ned. en Belg. katholieke
ondernemers
Bespreking te Brussel
Garantiewet Indonesië
KAS-AARDBEIEN
Audiëntie
BERICHTENVERKEER VAN GROTE BETEKENIS
Geheimtaal eist zeer
verfijnde apparatuur
Dader van inbraken
in Groningen gepakt
Nederlander in Duitsland
veroordeeld
Voorlopig accoord in
het bakkersbedrijf
Drie jaar voor candidaat-
notaris
Persoonlijke aanvallen
in de radio
Amer. orchideeënkenner
te Aalsmeer
Pauselijke onderscheiding
(Van onze parlementaire redacteur a.i.)
Minister Mulderije heeft gisteren „de kans van zijn leven" niet aangegrepen. Het
amendement van prof. Gerbrandy, dat hem die kans had willen geven, heeft hij
ontraden. HU voelde er weinig voor, een weldoener van het volk te zijn, zoals
prof. Gerbrandy gevraagd had. Bij zijn motivering kon hij aansluiten op wat ver
scheidene sprekers reeds over het amendement gezegd hadden, n.l. dat het buiten
het kader viel van de te behandelen materie. Bovendien vond de minister, dat
men er door van de wal in de sloot zou raken, omdat men, door te eisen dat de
rechter uit de gebezigde bewijsmiddelen de overtuiging heeft geput van de juist
heid der feiten, een der partijen tot het plegen van verboden handelingen drijft.
Meineed is dan al het minste wat er kan gebeuren. Die consequentie durfde
minister Mulderije niet nemen. Hij voelde er meer voor om nog maar wat, voort
te sukkelen met wat we op het ogenblik hebben.
Intussen liet de minister wel blijken
dat hij niet gekant was tegen de geest
van het'voorstel van prof. Gerbrandy.
Wie zou immers niet willen meewerken
aan het opruimen van wat men is gaan
noemen „de grote leugen'.' Een zeventig
jarige practijk buigt men echter zo maar
niet om, als het ware a l'improviste.
Met name zou de vraag gesteld moeten
worden of al dan niet overgegaan moet
worden tot het uitbreiden der echt
scheidingsgronden.
Met de Kamer was minister Mulderije
het eens, dat de echtscheiding de
grondslagen van onze maatschappij
aantast. Helaas is het euvel der echt
scheiding in ons land onmiskenbaar.
Ook in ons land worden futiliteiten de
facto aangenomen als redenen tot schei
ding. Hier kunnen nu de gezinsrechter
en de gezinsraad heilzaam werk ver
richten. Hij toonde vervolgens aan, dat
de op dit moment bestaande verzoe
ningspoging uit de tijd is. Het wets
ontwerp heeft daarom tot doel een sterke
intensivering en een vertraging van het
verloop der verzoeningspoging. Het wil
die poging een redelijke kans geven.
Vooral mevr. Fortanier-de Wit (VVD)
had bezwaren gemaakt tegen het impe
ratief optreden van de gezinsraad. Ook
op dit punt was de bewindsman niet
van zijn stuk te brengen. Een ander
bezwaar van deze spreekster gold het
niet wettelijk voorschrijven van de ge
heimhoudingsplicht voor de leden van
de gezinsraad. Het door de heer Bachg
ingediende amendement zou hiervoor
de oplossing kunnen brengen. Daar was
de minister het roerend mee eens, maar
dat was dan ook het enige amendement
dat hij niet ontried en zelfs in de wet
wenste op te nemen.
Een punt dat de gemoederen nog
even in beroering bracht was een
kwestie die door het indienen van een
amendement van mevr. Ploeg-Ploeg
ter tafel kwam. In het wetsontwerp
wordt n.l. voorgeschreven, dat het
verzoekschrift tot echtscheiding moet
vermelden het kerkgenootschap, waar
toe men behoort. Mevr. Ploeg nu stel
de voor om ook in de wet op te ne
men het vermelden van de organisa
tie van levens- of wereldbeschouwe
lijke aard waartoe partijen of één van
haar mochten behoren. Zij werd hier
in gesteund door mevr. Fortanier.
Mag. Stokman had hiertegen overwe
gend bezwaar. Op de eerste plaats
vond hij de uitdrukking „organisaties
van levens, of 'wereldbeschouwelijke
aard" zeer vaag. Dieper ging' zijn be
zwaar tegen liet feit, dat het amende
ment op één lijn stelt, of althans de
indruk wekt dit te doen, de kerk
genootschappen en genoemde organi
saties, De Katholieke Kerk bijv., die
van Goddelijke oorsprong is, is nu een
maal niet gelijk te stellen met deze
organisaties. Het gold hier dus een
principieel bezwaar, waarbij Mag.
Stokman wel wenste aan te tekenen,
dat hij overigens alle waardering had
voor wat het Humanistisch Verbond
want hier ging het met name om
presteert op het gebied van hulp in
levensmoeilijkheden.
Dat bracht de heer Burger in het ge
weer. Het argument van Mag. Stokman
vond hij volkomen onjuist. De bedoe
ling van het artikel in het wetsontwerp
was, de gezinsraad zo goed mogelijk te
doen informeren. Daarvoor kon het
Advertentie
(Van onze Utrechtse
correspondent)
Zwitserland heeft in
het landenpaviljoen
op de Voorjaars-
beurs een kleine bioscoop
ingericht, waar regelma
tig op het witte doek de
aandacht wordt geves
tigd op de noviteiten, die
de Zwitserse industrie de
mensheid niet onthouden
wil. In dit minuscuul,
maar intiem vertrek, dat
zeer natuurgetrouw voor
zien is van een nooduit
gang voor de bezoekers,
en van kijkgaatjes, waar
door Zwitserse fabrikan
ten de reacties in de zaal
ongestoord kunnen gade
slaan, is ons gisteren een
bij uitstek levendig beeld
gegeven van de activitei
ten van de rups, die, uit
het ei van de motvlinder
geboren, grote schade in
wollen goederen pleegt
aan te richten. Wij zijn
nu ook te weten gekomen
wat ons te doen staat,
wanneer we de treurige
levenslust van dit dier
drastisch willen beper
ken. De Zwitserse firma
J. R. Geigy A.G. te Bazel
heeft na jarenlange stu
dies en proefnemingen
een middel gevonden,
waardoor alle in ons land
etende rupsen kunnen
worden vernietigd. Het
wonderlijke product, dat
Mitin is genoemd, en in
de wol wordt gefixeerd,
vindt reeds in verschil
lende Nederlandse brei
wolfabrieken toepassing
en ontslaat iedere huis
vrouw levenslang van
haar halfjaarlijkse plicht
de naphtaline of motbal-
len te verversen, die zij
voorheen met bedenkelij
ke resultaten gebruikte.
Het importcontingent
van Zwitserse horloges is
helaas nog steeds zeer
klein, maar het is wellicht
prettig te weten, wat er
op dit gebied in de toe
komst te koop zal zijn. De
Zwitserse horloge-indus
trie heeft een nieuw hor
loge in de handel ge
bracht, dat voorzien is
van een wekker. Het ver
haal doet de ronde mis
schien óók een product
uit Zwitserse bodem!
dat op een vergadering
van de wapenstilstands-
commissie van de U.N.O.
een van deze prachtige
wek-horloges afliep, juist
nadat de gedelegeerden
van de U.N.O. en die van
het Rode China twee uren
en 17 minuten tegenover
elkaar hadden zitten zwij
gen, omdat men niet tot
overeenstemming wilde
komen. De Chinezen wa
ren echter op deze Wes
terse vorm van agressie
niet bedacht geweest en
hebben toen ijlings water
bij hun wijn gedaan.
Iets geheel nieuws zijn
de Zwitserse breimachi
nes voor huishoudelijk ge
bruik. Met dit apparaat
kan iedere huisvrouw in
minder dan twee uur een
gehele jumper breien. Het
toestel wordt op de Beurs
gedemonstreerd.
even goed van nut zijn te weten tot
welke organisatie partijen behoorden.
Overigens betrof het hier maar een in-
vulformulier, in het geheel niet be
langrijk dus.
Minister Mulderije betreurde het, dat
deze kwestie zo was toegespitst. Vol
gens hem girig het er alleen maar om
te weten tot Atpeik kerkgenootschap
men behoorde*omdat daaruit kan
biijken hoe partijen principieel behoren
te staan tegen een ontbinding van het
huwelijk. Hij ontraadde het amende
ment.
Dit is wel het voornaamste van wat
gisteren uit het debat naar voren is
gekomen. Aan een stemming over de
amendementen is de Kamer niet meer
toe- gekomen. Die zal vandaag plaats
vinden.
(Van een onzer verslaggevers)
Met de K.L.M. DC-6 P.H.-T.P.W
„Prinses Wilhelmina" is de gouverneur
van Suriname, mr. J. Klaasesz, vanmor
gen om negen uur van Schiphol naar
Paramaribo vertrokken, „zeer voldaan",
zoals hij zeide, over de besprekingen, die
hü tijdens zijn bezoek van ruim twee
weken aan ons land met de Nederlandse
regering en vele andere autoriteiten
heeft gevoerd.
„Mijn verblijf in Nederland", zo ver
klaarde mr. Klaasesz, „moet gezien wor
den als een routinebezoek." In anderhalf
jaar heeft hij geen persoonlijk contact
met de Nederlandse regering gehad. „En
er zijn nu eenmaal altijd van die onder
werpen, die je niet goed kunt behande
len als een oceaan je scheidt."
Als voorbeeld van deze aangelegen
heden, die voor Suriname „zo bijzonder
delicaat zijn", noemde mr. Klaasesz b.v
de kwestie van de Nederlandse troepen:
komen er mariniers of eenheden van de
landmacht? Over deze kwestie is nog
geen beslissing genomen.
„Ik heb gelukkig mogen constate
ren", zo zeide mr. Klaasesz, „dat er in
de kringen van de Nederlandse rege
ring grote belangstelling bestaat voor
de verschillende projecten in Surina
me". Hij heeft tijdens zijn verblijf in
ons land o.a. contact opgenomen met
Nederlandse experts op het gebied
van landbouw en scheepvaart om een
oplossing te vinden voor de handels
problemen tussen Suriname en Cura-
gao. Suriname zou grote hoeveelheden
goederen, o.a. verse groente, fruit,
hout en rijst, aan Curagao kunnen le
veren, maar Curagao heeft geen ex
portartikelen waarmee de vracht
schepen voor de terugweg geladen
zouden kunnen worden.
De gouverneur van Curagao, mr. A.
A. M. Struycken, is in Februari reeds in
Suriname geweest om deze kwestie te
bespreken; een oplossing is evenwel
nog niet gevonden. Bij de besprekingen
die mr. Klaasesz in de afgelopen weken
heeft gevoerd, is de komende Ronde
Tafel Conferentie met de West zeker
niet het voornaamste onderwerp van
gesprek geweest. De heer Klaasesz
heeft slechts eenmaal de Nederlandse
delegatie ontmoet, en tijdens deze be
sprekingen heeft hij zich nog geen vol
ledig oordeel kunnen vormen over de
standpunten van de delegatieleden. Dit
was trouwens slechts een informatieve
bespreking. Mr. Klaasesz werd op
Schiphol uitgeleide gedaan door de
heer S. Nijdam van het ministerie voor
Uniezaken en Overzeese Rijksdelen, mr.
dr. Pos, algemeen vertegenwoordiger
van Suriname in ons land, mr. H. de
Vries, gecommitteerde voor Surinaamse
zaken, dr. E. J. a Campo, directeur van
het Planbureau Suriname en president
directeur van de stichting Machinale
Landbouw in Suriname.
In het komende seizoen zal voor gas
ten van de Scheveningse hotels, beho
rende tot de N.V. Exploitatie Maat
schappij Scheveningen, de mogelijkheid
bestaan om voor één of meer dagen van
hun verblijf aldaar een regenverzekering
af te sluiten.
De premie voor deze verzekering be
draagt een voor verschillende maanden
van de zomer wisselend percentage van
de geldende pensionprijs per dag. Bij
regenval te Scheveningen gedurende
bepaalde ochtend- en middaguren van
de dag van 3 mrrr of meer wordt het
volledige pensiongeld van die dag ver
goed. De meting van de neerslag 'zal ge
schieden door het waarnemingsstation
van het K.N.M.Ï. op het terrein van het'
pompstation te Scheveningen.
Het is voor de Nederlandse en Belgi
sche ondernemers belangrijk nauwkeu
rig op de hoogte te zijn van de ontwik
keling, die zich in beide landen op so
ciaal en economisch gebied aan het
voltrekken is. Beide organisaties heb
ben een gemeenschappelijke mede-ver
antwoordelijkheid bij de kerstening
van het economisch leven in de lage
landen.
Hoewel vele Destuursleden van de
Algemene Katholieke Werkgeversver
eniging (A.K.W.V.) en van de. „Fede
ration des Patrons Catholiques de Bel-
gique" (F.E.P.A.C.) reeds min of meer
geregeld contact met elkaar hadden,
werd er toch behoefte aan gevoeld dit
contact nader te regelen. Als gevolg
hiervan werd emge tijd geleden een
bespreking gehouden in Breda.
Thans zal de Belgische Katholieke
Ondernemersorganisatie 31 Maart te
Brussel als gastvroüwe optreden. Er zal
in deze samenkomst van gedachten
worden gewisseld over de bedrijfsorga
nisatie in België en in Nederland. Ook
de ondernemingsraad in beide landen
zal een onderwerp van bespreking
Uitmaken.
Het aantal personen aan wie uitke
ringen op de voet van de Garantiewet
Indonesië dienen te worden verstrekt, is
in de loop van 1951 belangrijk toegeno
men. In het wetsontwerp tot wijziging
der begroting 1951 van Uniczaken eu
Overzeese Rijksdelen, dat bij de Tweede
Kamer is ingediend, wordt voorgesteld
de desbetreffende post met f 13.200.000.
te verhogen.
Voorgesteld wordt verder, de bijdrage
van Nederland in de uitkeringen inge
volge de Indonesische algemene oorlogs-
ongèvallpnregeling op f 5.350.000.te
stellen. De subsidie voor de stichting
voor Nederlands onderwijs in Indonesië
dient te worden vastgesteld op f 2.570.0C0.
De voorgestelde raming van het desbe
treffende artikel moet nu met f 2.515.000
verhoogd worden.
De uitgaven voor vervoer van leden
van het ex-K.N.I.L. en hun gezinnen be
lopen over 1951 f 1.450.000.
Als gevolg van de per 31 Mei 1951 vol
tooide afvoer van de K.L. en het K.N.I.L.
uit Indonesië moest de Legergraven-
dienst tijdelijk onder het Hoge Commis
sariaat van het Koninkrijk der Neder
landen in Indonesië worden gesteld,
daar de liquidatie van deze dienst op die
ciatum nog niet was beëindigd. Verwacht
wordt dat van genoemde datum af tot
aan de voltooiing van deze liquidatie een
bedrag van f 630.000 benodigd zal zijn.
In verband met de algemene finan
ciële toestand van de koninklijke ver
eniging „Instituut voor de Tropen" te
Amsterdam en de verruiming van haar
werkzaamheden als gevolg van door de
gewijzigde verhoudingen noodzakelijk
geworden heroriëntatie wordt voorge
steld het subsidie met f 50.000 te verho
gen.
Gedurende de eerste drie dagen van
de Voorjaarsbeurs te Utrecht werden
bezoekers geregistreerd uit niet minder
dan 37 landen. Het grootste deel, n.l.
ettelijke honderden kwamen uit België,
onmiddellijk gevolgd door enige honder
den Duitsers. Veel bezoekers kwamen
ook uit Engeland, Frankrijk, Zwitser
land en de V.S.
Het binnenlands bezoek was tamelijk
kalm te noemen.
Wat het zakendoen op de beurs be
treft, kreeg men globaal gesproken de
indruk, dat deze, gezien de verwachtin
gen die men hieromtrent koesterde, tot
dusverre niet onbevredigend zijn.
Donderdag zijn in Nederland gearri
veerd de buitenlandse gasten van de
Jaarbeurs uit Zuid-Amerika. Zij zijn 34
in getal en afkomstig uit Argentinië,
Uruguay, Brazilië en Venezuela.
Tot de gasten behoren de directeur
van Spoorwegen van het ministerie van
Verkeer uit Argentinië en de directeur
van het ministerie van Openbare Ge
zondheid. Voorts de ex-minister van
Buitenlandse Zaken uit Uruguay, de di
recteur van de afdeling havens, kanalen
en rivieren van het ministerie van Ver
keer en Openbare Werken, de president
van de federatie van fabrikanten van
Sao Paulo. Tot het gezelschap behoort
voorts een aantal journalisten, dat als
gast van de Jaarbeurs de tocht naar Ne
derland meemaakte.
(Van onze parlementaire redac
teur a.i.)
Bij het wekelijkse vragenuurtje
heeft de socialistische afgevaardigde
in de Tweede Kamer, de heer Evert
Vermeer, gisteren een gedistilleerd-
muzikale aangelegenheid aangesne
den.
De heer Vermeer stelde aan de
Staatssecretaris van O. K. en W. de
vraag of het juist is, dat van rege
ringswege aan de componist B. van
den Sigtenhorst Meyer een opdracht
is gegeven om een werk voor een
mannenkoor te schrijven. Uiteraard
was het de vragensteller niet begon
nen om uitsluitend een bevestigend
antwoord op deze informatie.
De dissonant bij deze muzikale ge
schiedenis was de omstandigheid,
dat genoemde componist voor dit
werk. het gedicht „De lof der jene
verheeft gekozen en zijn werk
heeft opgedragen aan een Amster
damse jeneverstokerij.
De heer Vermeer wilde weten of
de ministervan O. K. W. het juist
acht, dat werken, welke in opdracht
tot stand zijn gekomen, aldus wor
den gebruikt voor reclamedoelein
den.
Mr. Cals kon bij zijn beantwoor
ding de juistheid der feiten niet ont
kennen. Een bekroond werk blijft
echter eigendom van de componist.
De Staatssecretaris betreurde het,
dat de heer v. d. Sigtenhorst Meyer
niet begrepen heeft, dat het wei
nig elegant is het werk aan een han
delsfirma op te dragen.
Op de veiling te Wageningen zijn de
eerste kas-aardbeien, vijf doosjes van
één pond. aangevoerd. De aardbeien gin
gen voor 21 cent per stuk van de hand.
De Aartsbisschop-Coadjutor, Z. H,
Exc. Mgr. Dr. B. J. Alfrink, zal in de
komende week alleen na afspraak
audiëntie verlenen.
Vertegenwoordigers van de zestien
West-Europese landen nemen deel
aan de conferentie over landbouw-
integratie van West-Europa het
„groene plan" welke te Parijs
gehouden wordt. Men ziet hier enige
leden van de Nederlandse delegatie.
Het zijn van links naar rechts: J.
Biesheuvel, hoofd van de afdeling
buitenland van de Stichting voor de
Landbouw; mr. J. Linthorst Homan,
die als algemeen landbouwdeskun
dige door minister Mansholt werd
uitgenodigd aan de conferentie deel
te nemen en dr, J. J. van der Lee,
chef ter directie van de interna
tionale organisaties.
Als U het ons vraagt is
het maar een schokkend
evenement geweest die
voetbalwedstrijd tegen de
Engelsen eergisteren. Of
beter gezegd als U het de
sportverslaggever van de
„Volkskrant" vraagt. Zie
wat er volgens die illustere
stylist allemaal gebeurd is
in het Stadion en wat er zoal te zien is
geweest. Om te beginnen was daar
dan „een donkere athleet met een
tackle als een vossekiem en een trap
als een rukwind". En nu weet U
meteen waarom die 65.000 toeschou
wers allen met hun kraag op hebben
gezeten; zeker, het was niet om te
harden met al die rukwinden. Dat
Abe ook mee heeft gevoetbald schi.int
eenvoudig op een misverstand te be
rusten; want zo kon U in de ..Volks
krant" lezen „Lenstra zocht anderhalf
uur naar een tikje genie". De stoere
Fries heeft natuurlijk vergeten zijn
zoeken tot de perstribune uit te strek
ken. Maar Van der Kuil was ook niet
mis; die brave borst kon ..de bal steeds
grijpen met een voet zo zeker alsof
het een hand was". Een gecompliceer
de bezigheid, die alle enthousiasme
van het legioen tenvolle rechtvaar
digde. En ook dat van onze lyrische
collega van de „Volkskrant". Een
schrijver met een pen als een storm
ram en een stijl als een atoomont
ploffing; een man die gewoon door
het genie wordt achtervolgd en die
soms fraaie beelden hanteert m,et een
fantasie zo zeker alsof zij een spring
vloed was.
(Van onze speciale verslaggever)
Dit verhaal is afkomstig van Overste Mulder van het Eerste Regiment Ver
bindingstroepen in Utrecht. Hij noch wij kunnen voor de volledige juistheid
er van geheel instaan, maar zelfs al zou het rijkelijk zijn overdreven, dan nog
is het bepaald veelbetekenend. Dat verhaal wil n.l., dat de Amerikanen gedu
rende de laatste oorlog een telling hebben gemaakt van de densiteit van het
militaire berichtenverkeer, vergeleken met het totaal-generaal der verschoten
kogels. Zij hadden toen n.l. een geheime militaire verbinding over practisch de
gehele wereld. De kanalen daarvan liepen van Washington naar Eisenhower in
Afrika, naar MacArthur in Azië en daarna via San Francisco weer terug naar
Washington. Op een dag nu, dat aan alle fronten tegelijk hevige gevechten los
braken, heeft men zo goed en zo kwaad als dat gaat het totaal aantal ver
schoten kogels en projectielen vergeleken met het totaal aantal rondgeseinde
woorden. En al stond bij voorbaat vast, dat het resultaat van een dergelijke
telling eigenlijk in het nadeel van het berichtenverkeer zou moeten uitvallen
omdat het berichtenverkeer niet tijdens, maar juist vóór de slag zijn hoogte
punt bereikt toch was de uitslag niet meer of minder dan een openbaring.
Het bleek, dat tegenover iedere verschoten kogel toch nog altijd minstens acht
woorden stonden, welke die dag de gehele wereld waren rondgegaan.
En hiermede is dan ook in a nut
shell aangegeven welke enorme be
tekenis in de oorlog aan het berichten
verkeer moet worden toegekend. Een
leger zonder berichten is als een lamp
zonder stroom. Nutteloos en volstrekt
onbruikbaar. De goede Egyptenaren
hadden daarom destijds al 'n ingenieus
systeem van lopers. Zij kenden hun
heliografen of zonnespiegels waarmee
zij naar hun inzichten in 'n blik-
temtempo berichten konden uitwisselen.
De heer Dzjengis Khan verving de lo
pers door ruiters en de nog wijzere Ro
meinen ontwierpen 'n systeem van vaste
rook en vuursignalen, waarmee ze naar
men zegt binnen twee maal vier en
twintig uren in Rome het antwoord
ontvingen op een aan Nederland gestel
de vraag. Wie daaraan mocht twijfelen,
kan zich in Voorburg nog altijd het res
tant van zo'n Romeins berichtenkan-
toor tonen laten.
Het is na dit alles dus wel duidelijk,
dat een leger en ook het onze een goed
functionnerend verbindingsapparaat be
hoeft. Wat niet zo voor de hand liggend
lijkt, is het feit, dat men daarvoor een
apparaat nodig heeft van een zo hoge
graad van technische perfectie, dat de
leek er lichtelijk van duizelt. Dat te be
wijzen is ook minder eenvoudig. Men
zou daarom eigenlijk iedereen eens een
ogenblik met een of andere afzichtelijk
gecompliceerde radioset moeten con
fronteren om hem daarvan althans eni
germate te overtuigen. Maar misschien
kan een enkel voorbeeld helpen. In een
nprmale tank bevindt zich een radio-
c.q. een telefoon-apparatuur, die in aan
schaf duurder is dan de vorstelijke
auto, waarvan U misschien al jaren ge
droomd hebt. Men werkt bij het leger
te velde dat betekent dus ook onder
de hevigste bombardementen en ook bij
de meest abnormale weersomstandighe
den met apparaten, waarvan bijv. de
frequentieband een nauwkeurigheids
graad kent van 10". Dat betekent, dat
de apparaturen sinds de eerste wereld
oorlog ongeveer 10.000 maal zijn ver
fijnd.
Op het hoofdkwartier van een leger
moeten per dag niet zelden 45.000 woor
den in geheimtaal worden omgezet. Een
werk, dat voor mensen practisch onuit
voerbaar is, maar dat door een enkele
vercijfermachine met feilloze accurates
se wordt verricht en wel zo dat eerst
na tientallen millioenen aanslagen de
zelfde lettercombinatie in de vercijferde
tekst wordt herhaald.
Practisch ieder apparaat werkt met
een zo hoge graad van technische per
fectie, dat storingen en fouten niet met
het blote oog kunnen worden geconsta
teerd. Men behoeft daarvoor de meest
verfijnde electrische meet- en controle
apparaten en toch vergt men tegelijker
tijd, dat alle in gebruik zijnde toestel
len niet bij de eerste de beste kleine
moeilijkheid uitvallen. Men heeft niet
zoals bij de P.T.T.-bedrijven in vredes
tijd prachtige werkkamers met ge
controleerde temperatuur- en vochtig
heidsgraad. Men heeft hotsende, botsen
de wagens Apparaten, die worden Dloot-
gesteld aan weer en wind. Telefoons,
die bij voorkeur ook onder water moe
ten kunnen functionneren en bovendien
stelt men dan nog de eis. dat alle instru
menten licht en handig vervoerbaar
zijn. Ze mogen niet opvallen en daarom
b-v. heeft de lange antenne van de man
met de walkie-talkie allang plaatsge
maakt voor de verborgen, onzichtbare
antenne langs de broek.
Kortom ook het leger wordt in de
moderne oorlog geheel beheerst door de
techniek. Zij is doorgedrongen tot alle
wapens en evengoed als bij marine en
luchtmacht kent ook het leger uitge
breide technische diensten. Wie bijv.
een dag rondloopt in de verbinóings-
school te Utrecht wordt steeds dieper
overtuigd van de enorme vlucht weike
de techniek der verbindingsmiddelen
alleen al sinds de laatste oorlog geno
men heeft. Men ziet er de meest ver
fijnde Zwitserse apparaturen Zwitser
land heeft zijn neutraliteit behoorli k
ten nutte gemaakt) en mer. hoort en
passant iets over de rol, welke b.v. de
Philips-fabrieken spelen bij de ontwik
keling en de research van en naar nieu
we nog betere instrumenten-
Tenslotte voor vandaag nog
een ding. Het regiment verbindings
troepen is geen oorlogseenheid. Al
deze technici aan wier opleiding
enorme sommen worden besteed, wor
den bij mobilisatie opgedeeld over
de diverse oorlogseenheden. Wie vaak
de Hojelkazeme passeert, kan horen
hoe de verbindingsman daarvan zingt
met weemoedige aanhankelijkheid
aan zijn eigen dienst.
„De oorlog", zo staat er in zijn lied,
„verstuift ons als kaf voor de wind...
Laat ons hopen, dat dit niet letter
lijk in vervulling behoeft te gaan
Kort na een serie inbraken te Gro
ningen is de Groninger recherche er
reeds in geslaagd de dader, de 19-jarige
arbeider D. V. te arresteren, die in
dienst was bij de timmerfabriek, waar
de inbraken werden gepleegd. Eerst
brak hij in bij de fabriek aan de Emma-
straat. Met het hier ontvreemde geld
en een fiets, die hij van zijn werkgever
stal, fietste hij naar de zaak in bouw
materialen aan de Verl. Hereweg, welke
zaak onder dezelfde directie staat. Hij
overnachtte in de garage in een perso
nenauto en ging de volgende morgen
met de auto er vandoor, richting Leeu
warden. Bij Visvliet reed hij tégen een
boom en moest de vernielde auto ach
terlaten. Vervolgens ging hij te voet en
per autobus verder met de bedoeling
naar Amsterdam of Rotterdam te gaan,
om aldaar te monsteren op een schip.
Hij werd evenwel door de politie te
Bolsward gesnapt en gearresteerd.
Een Amerikaans gerechtshof te Frank
fort heeft de Nederlander W. P. J. M.,
oud 42 jaar, veroordeeld tot 15 maanden
gevangenisstraf op beschuldiging van
bedrog en omkoperij, gepleegd toen hij
in dienst was bij het inkoopbureau van
het Amerikaanse leger te Frankfurt.
De Nederlandse vertaling door Gabriël Smit is verschenen bij de
UITGEVERIJ HET SPECTRUM
Die middag was het gezin Delusson
in razend tempo aan het werk. Alle
kinderen, behalve Etienne en Marie,
waren thuis en hielpen bij het inpak
ken. Teen de verhuizers kwamen
twee zware Ieren met een grote wa
gen werd het nog erger. De meu
bels en het huisraad waren 's morgens
al klaargezet, toen Jean Baptiste en
Pierre naar Northampton waren, en het
duurde dus niet lang of ze stonden in
de wagen. Na veel heen- en weer-
gepraat werd besloten, dat de verhui
zers de volgende dag zouden terug
komen om de rest te halen.
Jean Baptiste zei later altijd, dat hij
nooit in zijn leven zo hard had ge
werkt als die dag en hij vroeg zich ver
wonderd af, hoe zijn vrouw dat had
klaargespeeld, toen zij met de kinderen
uit Canada kwam.
Ongeveer acht uur 's avonds waren
de meeste dingen in het nieuwe huis
en kon er een eenvoudig maal worden
bereid. De bedden werden haastig in
elkaar gezet en opgemaakt, zodat ieder
tenminste slapen kon. Etienne en Ma
rie zouden die nacht bij kennissen lo
geren. Allen waren doodmoe en zij
gingen naar bed, dadelijk toen de laat
ste borden waren gewassen en wegge
zet.
TIENDE HOOFDSTUK
Ter gelegenheid van zijn Eerste Hei
lige Communie kreeg Pierre van zijn
ouders enkele cadeaux: van zijn moe
der een mooi kerkboek, goud op snee,
en van zijn vader een splinternieuw
dollarbiljet. Hij was die dag het mid
delpunt van het feest en er kwam een
taart op tafel, die precies leek op de
taarten die moeder altijd op zijn ver
jaardag bakte. Hij raakte een beetje in
de war door alle drukte, die over hem
werd gemaakt. Hij had tenslotte nip'
anders gedaan dan zó góed zijn cate
chismus geleerd, dat hij door het exa
men kwam. Hij liep naar de commu
niebank om de Heilige Hostie te ont
vangen en hij deed alles daarbij pre
cies zoals het hem gezegd was. niet
zoals de kleine Turgeon, die voortdu
rend rondkeek toen zij geknield lagen
en wiens hoofd door de priester moest
worden omgedraaid.
Pierre gedroeg zich keurig, zijn
ouders waren trots op hem en zij vier
den feest om hem te tonen hoe geluk
kig zij waren. Bij iedere Eerste Heilige
Communie in de familie hadden zij op
deze wijze de dag gevierd en dit was
de vijfde maal. Later zouden zij het
nóg tweemaal vieren, eerst voor Ade
laide en tenslotte voor Léopold.
Pierre verbaasde zich die dag over
de godsdienst. Er was iets wonderlijks
en geheimzinnigs in, zodat hij gedu
rende de Mis met wijd open ogen zat
te kijken. Wat was daar, op het altaar?
God. Maar wie was God? Hij was het
Opperwezen. Zo had de catechismus
het hem geleerd, maar dat waren grote
woorden, die hij niet begreep. Hij was
gewend te meten met de maten uit zijn
naaste omgeving, anders kon hij de
gedachte niet omspannen, anders kon
zij niet zijn eigendom worden. Nu, met
de taart op tafel en zijn cadeaux in zijn
handen zag hij God voor ééns en altijd
als een wezen, dat goed was, want al
leen de gedachte aan goedheid of
barmhartigheid kon deze geschenken
rechtvaardigen.
Van Pierre's feest werd meer werk
gemaakt dan bij de oudere kinderen
was gebeurd. Geen van de zoons of
dochters had nog het verlangen geuit
tot de geestelijke levensstaat; misschien
zou Pierre deze weg naar de hemel
kiezen. Hij was echter nog erg jong en
zijn ouders behoefden het niet te we
ten vóór hij een paar klassen verder
was. Hij zat nu in de vierde klas,
zij moesten dus nog een paar jaren ge
duld hebben.
Maar toch ging Cécile al naar
Pierre's onderwijzeres om te vragen of
het kind enige bizondere voorliefde
vertoonde. Door het vriendelijke ge
zicht van de zuster aangemoedigd ver
telde Cécile wat zij op het hart had,
wat haar man en zij al enige jaren vu
rig hoopten. De zuster bewonderde de
ze wens van de trouwe, gelovige
ouders, maar zij kon Cécile, eerlijk ge
zegd. geen enkel bemoedigend feit me
dedelen. Ja, Pierre was vroom, maar
bijna alle kinderen van zijn leeftijd
waren dat wanneer zij de Eerste Hei
lige Communie ontvingen.
Peinzend, teleurgesteld, verliet Cécile
de school en zij vroeg zich af, zoals
zij dat al zo vaak had gedaan, of haat
liefste wens ooit zou worden vervuld
Zij kon nu nog alleen kinderen ver
wachten van God, opdat zij er Hem
minstens één zou kunnen teruggeven
Zij zei haar man niets van h,aar bezoek
aan de school. Uit sommige van zijn
opmerkingen kon zij afleiden, dat hij
over hetzelfde probleem liep na te den
ken. Als hij naar de pastoor was ge
weest kwam hij thuis en zei. dat het
leven van een priester heerlijk was. Of
hij praatte terloops over een kennis, In
wiens familie een priester of een non
was, en in zyn stem klonk spijt en
overleg.
(Wordt vervolgd).
Alleen de radio-appearatuur van zo'n tank kost al meer dan een vorstelijke auto
voor privé-gebmik.
De bakkersorganisaties hebben een
voorlopig accoord bereikt over de door
de bakkersgezellen geëiste sociale ver
beteringen.
De bonden van bakkers en gezellen
zullen hun voorstellen tot verbetering
van de loon- en arbeidsvoorwaarden bij
het College van Rijksbemiddelaars in
dienen. Twee werkgeversorganisaties
de Nederlandse Bakkersbond en de
Christelijke Bakkerspatroonsbond (voor
het kleinbedrijf) staan niet achter deze
voorstellen.
Het Haagse Gerechtshof heeft de can-
didaat-notaris E. L. M. P. uit Scheve
ningen veroordeeld tot drie jaar ge
vangenisstraf met aftrek.
Wegens verduistering en valsheid in
geschrifte meermalen gepleegd waar
van een oude schaapherder en een Haag
se weduwe de dupe werden veroor
deelde de rechtbank te 's-Gravenhage
P. tot vier jaar gevangenisstraf met af
trek. Veertien dagen geleden conclu
deerde de procureur-generaal in deze
zaak tot vijf jaar gevangenisstraf met
aftrek.
Het Tweede-Kamerlid Weiter (KNP)
heeft aan de minister van Onderwijs.
Kunsten en Wetenschappen gevraagd
of de regering het goedkeurt datt.n
radio-uitzendingen persoonlijke aanval
len worden gedaan op politieke tegen
standers, zoals bijvoorbeeld gebeurd is
Maandagavond in de V.A.R.A.-uitzeu-
ding „Op de korrel". De heer Welter
vraagt maatregelen te treffen, opdat
hieraan een einde wordt gemaakt.
Een Amerikaanse orchideeënkenner en
-jager dr Earl W. Wells en diens echt
genote, hebben gisteren eén bezoek ge
bracht aan het orchideeënbedrij f van de
fa. G. A. de Jong te Aalsmeer en aan
de centrale veiling in dit bloemencen-
trum. Dr. Wells, die bekendheid heeft
verworven, vooral na zijn proeven met
orchideeën door middel van injecties
wist hij het groen en de kleur dezer
planten en bloemen te beïnvloeden
toonde grote belangstelling voor de cul
tuur in Aalsmeer.
De oud-burgemeester van Batavia,
drs. A. Bogaardt te 's-Gravenhage. ;s
benoemd tot commandeur is de Si. Sil-
vester-orde.
