Sterker Belgisch team wint
ietwat tegenvallende
wedstrijd met 4—2
ill
Belgische juniores met
2-
Twee minuten op fluweel
-1 de les gelezen
COPPENS MAAKT STEMMING
TEGEN TERLOUW
Verdediging beter
De Belgen
Sparta-spil vindt
zijn meester
Teleurstellend binnentrio
ROEMLOZE NEDERLAAG VAN
AMSTERDAMS ELFTAL
Fancrprijzen
Van achterstand (1—0), via voorsprong
(2—1) tot nederlaag (4—2)
Clavan verrast
verdediging
Verslapping
Rotterdam doet
het beter: 2—2
Fris, origineel en enthousiast
Belgisch antwoord
Ook Ned. Limburg
verslagen: 1-0
Zuidelijk Elftal het
Oosten te sterk: 3—1
WAT ONBESUISD
MAANDAG 7 APRIL 1952
rAGriNA 4
(Van onze sportredacteur)
ANTWERPEN, 6 April Twee oplevingen van een voor
hoede, die verder een iamelijk onsamenhangende en
dikwijls zelfs machieloze indruk maakie, hebben hei
Nederlands Elfial in sfaai gesteld de nederlaag, welke de
vastberaden Rode Duivels voor de onzen in petto hadden,
tot hei redelijke te beperken. Er kan geen schijn van twijfel
bestaan over de vraag waar de overwinning naar recht en
billijkheid thuis hoorde, noch valt er iets aan ie merken
op de cijferverhouding 4—2, waarmee de Belgen hun
suprematie zonneklaar uitdrukten. Slechts op één punt
zou er aanleiding kunnen zijn tot discussie en wel met
beirekking tot de wijze waarop de heer Rik Coppens, met
loyale en trouwhartige medewerking van zijn claque op
de tribunes van Deurne, zich beijverd heeft om Terlouw
op de centrale positie van de Nederlandse verdediging te
overmeesteren. Men zal ons nimmer de verzuchting ont
lokken dat Terlouw wars van het gebruik zijner natuur
lijke forsheid eerder rijp moei worden geacht voor het
volleybalteam van een meisjespensionaat, dan voor zo
iets mannelijks als een wedstrijd NederlandBelgië. Maar
anderzijds hebben wij juist iets ie weinig bewondering
voor het acteertalent van genoemde heer Coppens, om
deze Belgische sporibroeder ie volgen in een voorstelling
van zaken volgens welke de Nederlander ten tonele wordt
gevoerd als de baarlijke duivel, terwijl Coppens gekleed
zou gaan in de lelieblanke gewaden van de verdrukte en
gruwelijk vermoorde onschuld. Maar een groot deel van
de Belgische supporters accepteerde zulks met kennelijke
opgewektheid en zo begon hei geloei al dreigend in de
voorportalen van de Deumse Hel ie rommelen, zodra Ter
louw maar hei voornemen scheen te maken om heigeen
overigens zijn taak was de heer Coppens vrije doortocht
naar hei Nederlandse doel ie belemmeren.
"2 J J
ft
Jeugd houdt het
vaandel hoog:
Nederlands Elftal krijgt in Deurne
wat het toekomt
Het spel van Lenstra viel eveneens
tegen. Het wordt zo zoetjes aan een
dooddoener de bijzondere kwaliteiten
van de Fries als tegenwicht voor
een tamelijk teleurstellende pres
tatie aan te voeren. Over het geheel
genomen voldeed hij net zo min als
Van Melis. Ook Van der Tuyn kwam
niet boven de maat. De Schiedammer
verzette wel veel werk, maar vooral
zijn plaatsen was zó zwak, dat er niets
uit voortkwam. Wanneer we daarbij
nog in aanmerking nemen, dat het
spel van de Belgische defensie abso
luut niet zo bijzonder was als men ons
had willen voorspiegelen, moet men
wel tot de conclusie komen, dat het
in de voorhoede, en speciaal in ons
binnentrio, allemaal nogal is tegenge
vallen, na hetgeen men ons tien dagen
geleden met. die wedstrijd in het
Olympisch Stadion had beloofd.
Wanneer men vaststelt dat onze ver
dediging toch weer vier keer gepasseerd
is, en daarnaast nogal eens uit positie
is gespeeld, zou men tot de conclusie
kunnen komen, dat het dus ook daar
niet allemaal botertje tot de boom is
geweest. Tóch kunnen we over het
werk van onze verdedigers allerminst
ontevreden zijn. Om te beginnen heb
ben wij alle waardering voor De Jong,
die Odenthal uitstekend heeft vervan
gen en die vooral een waardevol aan
deel had in het onschadelijk maken van
de Belgische aanvallen, toen het juiste
verband in onze achterhoede nog ont
brak. Dat was het geval omdat Alberts
niet direct op volle toeren draaide. De
Vitessenaar begon wat onzeker, maar
hij herstelde zich tamelijk snel en viel
in de tweede helft op door zijn trap-
vastheid. Kraak heeft het vertrouwen,
door de K.C. in hem gesteld, niet be
schaamd. Hij had er dadelijk goed het
oog op en wij scharen ons niet aan de
zijde van hen die hem „schuldig" ver
klaren aan het tweede doelpunt. Wel
vragen wij ons af, of zijn opstellen de
laatste tijd niet dikwijls een tikje ge
waagd is. Voldoendes verwierven ten
slotte Biesbrouck en Wiertz, hoewel
zij aan de Belgische binnenspelers de
handen vol hadden en de heren wel
eens moesten laten schieten. Hetzelfde
geldt overigens voor Alberts, die zo nu
en dan kennelijk met de snelheid van
Lemberechts in zijn maag zat-
wy hebben er niet de minste behoefte
aan van die arme Terlouw een marte
laar te maken van hetzelfde soort, dat
de hinkende Coppens gedurende het
laatste deel van de wedstryd moest ver
beelden. Wy beweren dus allerminst, dat
een normaal verloop van dit duel een
andere uitslag zou hebben opgeleverd.
Terlouw had in de intelligent spelende
Belg zyn meester gevonden. Coppens
overtrof hem In snelheid en bewccgiyk-
heid. En dat was een kardinaal punt.
Maar de achtergrond waartegen de Bel
gische aanvalsleider zyn zo ingeslagen
comedie opvoerde was dermate in het
voordeel van hemzelf, dat Terlouw er
volkomen door uit zijn spel werd ge
bracht. Hetgeen overigens de verbeten
wyze, waarop de Rotterdammer reageer
de, eerder verklaarde dan rechtvaardig
de.
Maar genoeg over dit onverkwikke
lijk incident. Wij zijn de lezer vóór al
les het antwoord schuldig op de vraag,
of deze wedstrijd inderdaad heeft be
antwoord aan de verwachtingen, die
eraan vooraf zijn gegaan. En dan kan
het antwoord kort zijn: Neen. De atmos
feer van de derby der Lage Landen heeft
tóch weer zijn stempel gedrukt op het
spelbeeld: emotioneel en spannend, maar
wat kwaliteit betreft nóch aansluitend
bij de bevredigende prestatie van het
Nederlands Elftal tegen Engeland B, noch
bij de goede indruk, welke de Belgen
tegen Italië en Oostenrijk hadden ge
maakt.
En daaraan dient dan onmiddellyk te
worden toegevoegd, dat de Nederlanders
het meest tegenvielen. Speciaal de voor
hoede. De beste man van dit kwi'tet
was voor ons lange tijd Clavan, maar
toen die tenslotte keer op keer met
passes achter de man werd geplaagd,
raakte ook hij er uit en verloor onze
aanvalslinie een van zyn laatste steun
punten. Van der Kuil haalde ook een
voldoende. Hij kwam niet aan zijn vorm
toe van de wedstrijd tegen de Engelsen
maar hij deed toch wel regelmatig din
gen, waarmee een wat meer op kansen
gebeten binnentrio iets had kunnen uit
halen.
Maar dat binnentrio voldeed voor de
derde maal in successie zeer beslist niet.
Hoewel Van Melis weer zijn traditionele
doelpunt maakte en dat beslist voor
treffelijk deed was er van gevaar van
deze zijde absoluut geen sprake. De
Eindhovenaar werkte weer hard en
bleek de zaken ook wel weer goed te
bekijken, maar er ging te weinig van
hem uit. De manier waarop hij zijn stug
ge bewaker Carré herhaaldelijk probeer-
De voorzitter van de K. S. V. B., de
heer Lotsy, stelt de spelers van zijn elf
tal voor aan Prinses Charlotte en Prins
Albert van België.
de te ontlopen was zeer te prijzen en
er zaten ook wel mogelijkheden in.
Maar uiteindelijk toonde hij zijn klasse
slechts één keer en wel toen hij met één
beweging twee Belgen om de tuin leidde
en toen met een beheerst schot Meert
passeerde.
Wij hebben de lezer al duidelijk ge
maakt, dat we overigens ook het spel
van de Belgen niet met de lof van onze
onbeperkte waardering zouden willen
kronen Na het gebruikelijke tempera
mentvolle begin, zakte het even wat af
en kregen de Nederlanders alle kans
om op hun beurt het initiatief te nemen.
Tussen de 34ste en 36ste minuut deden
de Oranje-mannen zulks overigens met
zóveel succes, dat zij een achterstand
in een voorsprong konden omzetten en
op die momenten waren de Belgen
evenzeer van de kaart als dat later nog
een paar keer met onze landgenoten
het geval zou zijn. Maar erkend moet
worden dat zij er in slaagden op een
psychologisch belangrijk ogenblik terug
te slaan, namelijk wéér tv ee minuten
later en dat zij een slap begin van de
tweede helft aan de Nederlandse kant
uitbaatten, door opnieuw een voorsprong
te nemen.
En verdiend. Hoewel ze ook ditmaal
niet erg schotvaardig bleken, moest
Kraak er toch heel wat meer aan te pas
komen dan Meert en ontstond er, ook
afgezien daarvan, meer verwarring
voor de Nederlandse veste dan voor de
Belgische. Dat was het resultaat van
betere combinaties, van een dikwijls
hoger tempo, absoluut superieur kop-
werk en als regel beter plaatsen. Wan
neer men nagaat dat onze verdediging
welbeschouwd béter was dan de hunne,
kan men wel nagaan hoe ongeveer het
verschil in de betekenis van beider
voorhoedespel moet worden uitgedrukt
De nederlaag als zodanig kan men
uiteraard niet abnormaal of zelfs maar
teleurstellend noemen. Zy was in de
vele mogelijkheden, welke een wed
stryd van dit soort nu eenmaal biedt,
nadrukkelyk vercalculeerd. Een andere
vraag is of men het nu wel moet biy-
ven aanzien dat een binnentrio „zyn
dag niet heeft" en of een achterhoede
waarin de spelers individueel beslist
niet onvoldoende zyn niet tot een wat
solider bolwerk tegen doelpunten is
samen te smeden.
De Nederlandse verdediging uit positie
gespeeld. Coppens (links) heeft de bal
opgebracht, een pass aan Lemberechts
(rechts) gegeven en Terlouw. Kraak
noch Alberts kunnen er verder ook
maar iets aan doen.
A v
ÏS.
BRUSSEL, 5 April De traditionele
wedstryd tussen de vertegenwoordigen
de elftallen van Brussel en Amsterdam,
door de Belgen met een nogal veelzeg
gende meerderheid (4-0) gewonnen, trok
slechts weinig toeschouwers. Al in de
tweede minuut kreeg de Belgische
rechtsbinnen Lambert een goede kans
toen hij de bal oppikte na een verre uit
trap van doelman Struelens. Hagenaars
redde ten koste van een hoekschop, en
even later moest hij wederom een hoek
schop afstaan na een schot van de Bel
gische rechtsbuiten Van Loy. Onze
landgenoten trachtten zich aan de druk
te ontworstelen, maar de Belgen kwa
men steeds terug en toen Lambert an
dermaal het leer na een uittrap van
Struelens bemachtigde loste hy eens
klaps van 20 meter afstand een zuiver
schot, waarop Hagenaars geen vat
kreeg. Via de paal ging de bal in het
net, 1—0.
Aan de Nederlandse kant werden
daarna enkele goede aanvallen opgezet,
maar de afwerking liet vrijwel steeds
te wensen. En als er goed geschoten
werd. liet Struelens zich niet verrassen.
In de 41e minuut kreeg de Belgische
linksbuiten Galland de bal op het mid
denterrein. Hij ondernam een rush,
zwenkte toen naar binnen en zond een
kogel in de hoek waar Hagenaars, naar
zijn beweging te oordelen, de bal niet
verwachtte. Met 20 voor Brussel ging
de i'Ust in. nadat Struelens nogmaals
zijn klasse had kunnen tonen bij twee
harde schoten van Oldenhof.
Na de hervatting bleken de Amster
dammers bezield met goede voorne
mens. Ze trokken energiek ten aanval
en midvoor Hessels kwam bij een
doorbraak alleen voor het Belgische
doel. Maar weer bracht Struelens red
ding. En toen namen de Brusselaren
de aanval over. De geduchte schutter
Lambert probeerde het met een verre
schuiver, zeker van £5 meter afstand,'
en het. werd zowaar een doelpunt, want
Hagenaars liet de bal onder zich door
gaan: 30. Hij rehabiliteerde zich door
twee knallen van schoten, die van de
zelfde voet kwamen, op fraaie wijze te
houden, doch moést voor de vierde
maal de bal uit het net halen, toen de
Belgische linksbinnen v. d. Plas twee
minuten voor het einde, bij een ver
warde situatie voor het Amsterdamse
doel plotseling een scherp schot loste:
4—0.
T Tet geviel, clat wij dezer dagen
t~~1 een lijstje in handen kregen met
de entreeprijzen, welke de Ko
ninklijke Belgische Voetbalbond meent
te kunnen vragen voor zijn interland
wedstrijden. Om de boeiende inhoud
van dat schilderachtig tarief in het
kort weer te geven, zij u medegedeeld,
dat u voor de somma van f 1.55 tot f 3.10
een staanplaats kunt bemachtigen en
dat u voor een zitplaats een bedrag
zult moeten fourneren, dat varrieert
tussen f 6.90 voor de goedkoopste en
15.30 voor de „meest overdekte" zit
plaats!
Dat gddt, nietwaar? Dat gaat vooral
wanneer je daar meteen aan vast
knoopt, dot de K. N. V". B. die er
zo vaak van beschuldigd wordt zich
koste wat kost te willen verrijken
voor dezelfde soort wedstrijden in
minstens zo goed geoutilleerde stadions
entréeprijzen heft, aie voor een staan
plaats f 1.a f 1.50 bedragen en voor
een Zitplaats variëren van f 2.tot
f 5......
Nu willen we gaarne het woord ge
ven aan degenen, die ons uitleggen,
dat het onjuist is in deze tijd de vóór
oorlogse entréeprijzen te handhaven.
Dat is onjuist, omdat het onlogisch is;
omdat geen enkele vooroorlogse prijs
gehandhaafd is, nóch die van de boter,
nóch die van boeken, nóch die van uw
sokken, nóch die van de tram. Het zou
niet onredelijk of onbillijk zijn, wan
neer de KNVB besloot de entree
prijzen voor deze interlandwedstrijden
aan de gewijzigde omstandigheden aan
te passen.
Het feit echter, dat dit tot nu toe nog
steeds niet is gebeurd, moge duidelijk
worden verklaard. Dat is: omdat de
KNVB de Nederlandse voetballiefheb
ber zoveel mogelijk tot in alle lagen
der bevolking in de gelegenheid wil
stellen een eventueel bemachtigd
kaartje ook te kunnen betalen, zon
der dat zijn gezin de gevolgen daarvan
ettelijke dagen lang aan den lijve on
dervindt. Dat heeft minder met zake
lijkheid te maken dan met een uiting
van de amateuristische geest, waar men
gemakshalve maar niet al te veel over
praat, wanneer men spreekt over de
zo „dringend gewenste" ommezwaai
naar een „ander stelsel". Dat „andere
stelsel" wordt echter gehuldigd in Bel
gië en wanneer men er rekening mee
houdt dat bij onze Zuiderburen de
kosten voor het levensonderhoud onge
veer anderhalf maal zo hoog zijn al
hier, komt het er dus op neer, dat de
Belgische voetballiefhebber voor zo'n
wedstrijd tweemaal zo diep in zijn zak
moet tasten als de Nederlandse. En
dat heus niet alleen bij interlandwed
strijden.
En zeg niet, dat iemand, die graag
twee gulden betaalt voor zoiets bege
renswaardigs als een 'interlandkaartje,
er ook wel zeven tuil neerleggen. Wil
len ja, maar kunnen neen. Men moge
bedenken, dat een sterke stijging van
de prijs der toegangskaartjes èn bij
interland- èn bij gewone wedstrijden
een van de vele, weinig voorziene, oog
merken zou moeten zijn van een
organisatie, die, in tegenstelling tot de
huidige, bakzeil heeft gehaald naar de
volstrekte zakelijkheid. Cr.
(Van onze speciale verslaggever)
DEURNE, 6 April Het had de deelnemers aan de Nederlandse invasie op
Deurne zo goed gedaan, dat Noud van Melis kort na het eerste Belgische
doelpunt de stand dermate indrukwekkend op gelijke voet bracht, dat er
byna geen sprake meer was van een Belgisch overwicht op de tribunes. En
dat wilde wat zeggen, want onze voetbalminnende Zuiderburen hebben thuis
buitengewoon veel praats. Doch het hoogtepunt kwam twee minuten later.
Bijna niemand geloofde in een serieuze aanval, zo kort na een succes. De
verdediging van de Rode Duivels ondervond echter tot haar grote schade,
dat Lenstra en Clavan niet voor doelman Meert's neus stonden om hun
veters vast te maken. Om kort te gaan, Clavan gaf zijn ploeg de leiding,
een feit, dat terecht met luide hosanna's gehonoreerd werd. Helaas, de oranje
mannen gingen zich blijkbaar over hun stoute stukje verbazen, pakten in
ieder geval wat minder stevig aan. Van deze omstandigheid wisten de elf
Zuiderlingen uitvoerig te profiteren en in de loop van de tweede helft had
iedere „Hollander" in de gaten, dat de feestvreugde zijn neus voorbij zou
gaan. Nuchterheid heeft by dit alles, mede dank zij de wat al te nationalis
tische bui van onze Benelux-partners, vanzelfsprekend rijkelijk gefloreerd,
maar dan nog mogen de representanten van onze voetbalnatie van zichzelf
verklaren, dat zU zich bijzonder netjes hebben gedragen
De zenuwen vierden in de eerste
minuten van de „derby der lage lan
den", zoals onze interlandwedstrijd-
bij-uitstek tegenwoordig heet, weer
bijzonder hoogtij. Het moet echter ge
zegd worden, dat het Nederlands Elf
tal de verstandigste dingen deed -in de
periode, waarin beide elftallen nog
niet geheel verantwoordelijk voor
zichzelf waren. Zo kopte Van Melis
een voorzet van Van der Kuil over en
schoot Abe Lenstra met hetzelfde re
sultaat, allemaal in de eerste minu
ten. Doch een moment later versche
nen de Belgen op hun beurt voor
Kraak, al spoedig waren de verdedi
gers lichtelijk de kluts kwijt en het
Nederlands overwicht verdween even
aarzelend als het op was komen zetten.
Coppens sprong en rende aan een
stuk door en bezorgde Kraak enorm
veel werk. Gelukkig stond Wiertz op
zijn post, die eigenlijk in cïeze nerveu
ze periode overal was, zodat de voor
hoede, mocht zii craartoe behoefte ge
voelen, aan de arbeid kon gaan. Doch
die behoefte drong zich niet erg op,
ook al had De Jong Kraak moeten as
sisteren om Coppens de baas te blij-
ven. Pogingen van Lenstra en Van
Melis zetten ook nu weer geen zo
den aan de dijk en vestigden de in
druk, dat de heren nog aan het
spreekwoord van de boom en de kat
dachten.
Lemberechts hield er echter een ge
heel andere mening op na en toen Al
berts en Terlouw een analoog plan ten
uitvoer probeerden te brengen, kon
Anoul zonder al te veel tegenstrubbe-
lingen de voorzet van zijn rechtsbuiten
achter Kraak deponeren. (10). Dat
onze landgenoten schrokken, was onmis
kenbaar, maar de uitwerking leek ave
rechts. En de Nederlandse toeschouwer
was al doende met een volgend Bel
gisch doelpunt te verwachten, toen Van
Melis een pass van Lenstra schitterend
inschoot (11). Na 34 minuten waren
de kansen derhalve weer gelijk. Een en
ander mocht als tegenvaller voor de
Zuidelijke buren worden beschouwd,
wat dan ook luide tot uiting kwam. De
gezichten betrokken nog meer, toen
Lenstra de basis legde voor Clavan's
succes en de gasten op de tribune mon
deling repliceerden met de hoop op een
overwinning, die zij in het bereik van
de oranjehemden zagen liggen. Lang heeft
deze vreugde echter niet geduurd, want
nauwelijks twee minuten later sprong
Coppens zo fel op een pass van Bensch
toe, dat de verdedigers er even voor te
rugdeinsden. En de Belgen waren met
een van de onhoudbare situatie, die een
Hollandse voorsprong nu eenmaal ople
vert, af.
Van ontstemming lot tevredenheid is
natuurlijk een weg die met een enkel
doelpunt niet afgelegd wordt. Na de
rust kregen de rode jongelingen dan ook
reeds dadelyk de nodige aanwyzingen
in de richting van een nieuw succes.
Coppens wierp zich op als afgod van het
Belgisch legioen en na twee-en-een-halve
minuut was de stand dank zy Lembe
rechts 32. Dat deze wyziging zyn oor
zaak vond in een fout van Terlouw, die
Alberts probeerde te herstellen, deed
niets aan de heeriykheid der glorie af.
Van dat moment was er maar één Bel
gische voetballer, zyn naam luidde Cop
pens en het spreekt natuurlyk vanzelf,
dat hij by welke gelegenheid dan ook
geen kwaad gedaan kon hebben
Hoe vinniger hun tegenstanders wer
den, des te minder talrijk verschenen
onze landgenoten in de buurt van Meert.
Van Melis en Van der Kuil deden wei
nig overtuigende dingen en gevaadijk
werd de toestand voor het Belgische
Nederlmd leidt met 21 en Abe Len
stra, Van Melis, Van der Tuyn, Van der
Kuil en Clavan (v. I. n. r.) steken hun
vreugde niet onder stoelen of banken.
doel nooit. Lenstra verwaardigde zich
slechts tot het afgeven van de bal, bij
geval deze in zijn buurt kwam, maar
verder scheen hij zich voor de gehele
interland-zaak niet bijzonder te interes
seren. Het tegendeel mocht nog altijd
van Coppens beweerd worden, die een
aantal schermutselingen met Terlouw
voor de draad bracht, waarom een ver
standig mens beslist kon lachen. Maar
nademaal die op deze momenten zeer
spaarzaam waren, heerste de ergenis al
gemeen.
Kraak had behalve met de rode mid
voor ook tweemaal met Lemberechts af
gerekend en zijn collega had hetzelfde
feit ten overstaan van Lenstra en Van
der Kuil gepleegd, toen Coppens zijn
zoveelste duel met Terlouw won en de
bal via de binnenkant van de paal ach
ter Kraak verdween (42). Dit was het
sein voor Van Kerkhoven om naar de
kleedkamer te gaan, voor Coppens om
plotseling te gaan hinken en naar de
linksbuitenplaats te vertrekken en voorts
voor een schare Nederlanders, die zich
om een doelpunt meer of minder niet
wensten te bekommeren, om de aftocht
te blazen. Dat doelpunt kwam overigens
niet meer, ook al deed Lemberechts er
een waardeerbare poging toe, die Kraak
in de gelegenheid stelde voor de laatste
maal blijken van bewondering aan de
publieke belangstelling te ontrukken.
ANTWERPEN, 5 April. Er was
nogal wat publiek op de tribunes van
Beerschot toen de elftallen van Ant
werpen en Rotterdam in het veld kwa
men voor de traditionele stedenwed-
strijd aan de vooravond van België—
Nederland, die in een gelijk spel (22)
eindigde.
De gastheren liepen vliegensvlug van
stapel, maar Vergauwen, die een niet
al te lastige kans kreeg, schoot naast.
Het spel golfde daarna van doel tot
doel, totdat van den Audenaerde in 't
strafschopgebied op onoirbare wijze ten
val werd gebracht en de scheidsrechter
naar de witte stip wees. De antwerpse
rechtsbuiten voltrok zelf het vonnis:
1—0. Aangemoedigd door dit succes
attakeerden de Antwerpenaren naar
hartelust. In de 15e minuut brak hun
rechtsbinnen Verbruggen door en ver
schalkte keeper Mühring die was uit
gelopen: 20. De Rotterdamse aanval
ler! werden nu gevaarlijker en in de
25ste minuut zorgde Benningshof voor
een tegenpunt: 21.
(Van onze sportredacteur)
ANTWERPEN, 6 April. Wat het Nederlands Elftal niet is gelukt en het Amster
damse team verre is onthouden, ja wat zelfs de Rotterdammers met een gelijk
spel tegen Antwerpen maar ten dele hebben kunnen bereiken, is tenslotte t on
vervreemdbaar succes geworden van de Ned. jengdploeg. In 'n wedstryd, die gaan
deweg niet alleen aan spanning, maar ook aan aantrekkelijkheid won, hebben elf
jonge Nederi. voetballers de hope van het land der Belgen met 21 verslagen.
Ook zy hebben hun momenten gehad, waarin het fellere en naar het scheen ook
volwaardiger spel van de Belgen hen scheen te overrompelen, maar tenslotte
heeft het frisse enthousiasme, waarmee zy de zaken aanpakten, tenslotte toch
overwonnen.
Met een licht overwicht, direct na
de start, demonstreerden onze land
genoten al dadelyk, dat ze nog pas op
komst waren in de voetballerij. Niet
alleen omdat ze zo nu en dan wat on
besuisd speelden, maar ook omdat hun
spel dikwijls een verkwikkende origi
naliteit had en omdat er lustig op los
werd geschoten; een feit, dat in de
„volwassen" voetbalwereld inderdaad
tot de zeldzaamheden behoort. Maar,
zoals gezegd, het was allemaal een
tikje onbeheerst en het ging er dan
ook allemaal over en naast.
De Belgen waren veel minder door
tastend op dat moment. Het duurde ta
melijk lang voordat doelman Tap (Her
mes) zijn eerste schot te verwerken
kreeg, al was het kort na het begin
maar een dubbeltje op zijn kant geweest,
toen hij onder een voorzet van links
doorliep. Later kon hy zijn schade een
beetje inhalen, want toen namen de Bel
gen de touwtjes in handen. Hij had ech
ter een goede steun aan zijn backs Clous
(Helmondia) en Boskamp (Ajax) en ook
Klaassens (VVV) ging zich weer meer
en meer onderscheiden, samen met spil
Utermark (BW), die óók eerst even op
dreef moest komen.
Er was bijna een haif uur gespeeld
toen de Belgen op het nippertje de dans
ontsprongen, omdat rechtsback Cuiot
maar juist op de lijn redding kon bren
gen. Maar een paar minuten later was
het volop feest bij de Nederlanders, toen
een schot van Van der Hoek (Feijen-
oord) gestopt werd, maar de toesnellen
de Louer (Noad) onverbiddelijk en hard
inschoot: 01.
Het Belgische antwoord kwam prompt.
Het begon bij een hoekschop, toen doel
man Tap de bal weer miste. Utermark
kopte de bal echter weg. In de tweede
helft zetten de gastheren hun tegen
offensief voort, dat echter werd onder
broken door een Nederlandse uitval,
waarbij Louer een goede voorzet van
Vreken (ADO) met een prachtig schot,
dat echter geen doel trof, besloot.
Prompt daarop kon Tap een hard schot
van Baeten maar net uit de hoek weg-
ranselen.en vlak daarop moest Boskamp
iets dergelijks doen, zij het niet met zijn
vuist. Na 18 minuten was het echter tóch
gelijk met een strak schot, waar voor
Tap geen houden aan was: 11.
Even leek het alsof de Nederlanders
uit hun evenwicht waren. De roodhem-
den bleven aanvallen en pas geleidelijk
herstelden onze landgenoten zich. Zeven
minuten na degelijkmaker heroverden
zij de leiding, toen De Wit (De Valk)
van foutief ingrijpen der Belgische ver
dedigers profiteerde en met een ver en
schitterend schot de stand op 21
bracht. De wedstrijd bereikte hierna
Na de hervatting zag men een reeks
Rotterdamse aanvallen, maar het duur
de toch nog bijna een kwartier voordat
Jacques Heyster (Hermes), profiteren
de van een fout van de Antwerpse back
Van der Linden, de gelijkmaker ter
wereld bracht: 22.
zijn hoogtepunt met snel wisselende aan
vallende en gevaarlijke momenten voor
beide doelen. Maar resultaten leverde
dat allemaal niet meer op en zo won van
de vier elftallen, die dit weekeinde op
Belgische grond opereerden, alleen het
jongste
HASSELT, 6 April Ten aanschou
wen van ongeveer 5000 toeschouwers is
Zondagmiddag de wedstryd tussen Bel
gisch en Nederlands Limburg gespeeld,
welke met 10 door de gastheren werd
gewonnen. De eerste aanvallen droegen
een Nederlands stempel, maar de Bel
gische verdediging hield zich staande.
Na een kwartier ging het spel gelijk op,
daarna kwamen de Belgen iets in da
meerderheid, zonder dat zy hun over
wicht echter in doelpunten konden
uitdrukken. De rust ging met blanke
stand in. Na de hervatting installeerde
de Belgische voorhoede zich op de Ne
derlandse helft, en in de vijfde minuut
maakte Krawinkel met een prachtige
kopbal het enige doelpunt van de wed
strijd.
NIJMEGEN. 5 April Van de tien
duizend toeschouwers, die na de wed
strijd tussen het Zuidelijk elftal en de
vertegenwoordigende ploeg uit het Oos
ten het Goffertstadion te Nijmegen ver
lieten, zullen er slechts weinig geweest
zijn, die iets op de 31-overwinning
van de Zuidelijken hadden aan te mer
ken. Want was het tot de rust een
vrij gelijk opgaande strijd geweest de
11-stand met de pauze gaf daar een
goed beeld van na de hervatting is
het woord nagenoeg de gehele speeltijd
aan de Zuidelijke spelers geweest. In
hoog tempo ondernamen zij aanval op
aanval op de Oostelijke veste en al
deden spil Hendriks èn doelman Jan
sen ook nog zo hun best, zij konden de
traagheid, waarmee de beide backs
Bruggeman en Beiier opereerden, toch
niet goed maken. Het haarde dan ook
niet veel verwondering dat. nadat
scheidsrechter De Leeuw een doelount
van Van Overbeek had afgekeurd, er
vrii kort na elkaar twee gaten in de
Oostelijke verdediging vielen. d'"e even-
zovele doelpunten tengevolge hadden.
Aan het voortreffeliike werk van Jan
sen was het te danken, dat het bi.i 31
bleef. Voor de Zuidelüken scoorden
Bruvninck (2 v) »n Van Overbeek, voor
het Oosten B'eiienberg.
Te Dordrecht is een voet.halwedstriid ge-
sneeld tussen D.E.C. en het Nederlandse
studenten Elftal. De gasten wonnen rne*
3_0. nadat zii met rust met 20 haddei»
voorgestaan.
De Engelse voetbalamateurs hebben hun
landénwedstrijd tegen de vertegenwoordi
gende ploeg van Erankrijk met 30 gewon
nen.
Niet minder dan '.000 toeschouwers hebben
in het Wembley stadion de voetbalwedstrijd
Engeland—Schotland voor schooljongens bij
gewoond. De Engelsen wonnen met 10,
