KONINGIN JULIANA
ERE-DOCTOR
J
i
Tentoonstelling historie der
Staten-Generaal
Eric de Noorman: Hef land der duisternis
THUNDERJET" op de snijtafel
De familie I DELUSSON
Oplossing
Puistjes
D.D.D.
V
Invulling voor
f-
Studenten der Columbia-universiteit
brengen H.M. een ovatie
Bekende politici als explicateurs
Op vernuftige wijze is het inwendige
voor de technici opengelegd
door Jacques Ducharme
De roofoverval te
Yarsseveld
Buitenlandse belangstelling voor
twee nieuwe zweefvliegtuigen
s zagende pijnen
OUDE
GENEYER EXTRA
P1 Wijnand I
7.75
u rm
WOENSDAG 9 APRIL 1952
PAGINA 3
i g
KOREA
99
LUCHTMACHT EIST GOED GESQHOOLD TECHNISCH PERSONEEL
Drie toestellen in één
Geen eigenmachtig
uitvoeren van werk
Door ondersteunde
werklozen
Kappers vragen lager
fiscale druk
Tegen daders vier en
drie jaar geëist
Anton van Duinkerken
terug in ons land
ORK
PLAIN
Naar Nederlands ontwerp gebouwde toestellen
beide enig in de wereld
Hulp verpleegster lijdt
aan kleptomanie
Kostbaar parelsnoer niet
op waarde geschat
Mijnontploffing in de
Oirscliotse hei
Slachtoffers begraven
(Vervolg van pag. 1)
De tekst der citation van de Columbia
universiteit luidt:
.Juliana Louise Emma Maria Wilhel-
jUina van Oranje Nassau, koningin der
Nederlanden, dochter van de minzame
5" algemeen geliefde souverein, gegra
dueerd in letterkunde en filosofie aan de
Universiteit van Leiden, actief werkster
?'j het verlichten van de ontberingen
/"h haar landgenoten in een tijd van
'erelddepressie, handhavend door het
•oorbeeld van haar eigen moed en
«andvastigheid tijdens vijf jaar van ge
dongen bannelingschap het vertrou-
,®n van heel haar volk in het uiteinde-
HJk bereiken van overwinning en
djheid, sinds 1948 bekwaam, toegewijd
;n terecht populair vorstin over een
.j'üheidlievend en verlicht volk. De
S°lumbia universiteit prijst zich geluk-
J'g vandaag in de gelegenheid te zijn
•aar hulde te brengen aan Uwe Majes-
en aan het volk van Nederland, met
onze banden twee eeuwen lang zo
w'rijk en zo vruchtbaar zijn geweest,
rechtens de bevoegdheid, mij verleend
'°or curatoren, moge ik Uwe Majesteit
orbiedig verzoeken het lidmaatschap
Ah deze universiteit te aanvaarden als
'octor in de rechten honoris causa en
d symbool daarvan dit diploma in
"'vangst te nemen."
Tijdens de receptie werd een viertal
Nederlandse studenten van de Columbia
universiteit aan het Koninklijk Paar
voorgesteld. Dezelfde eer viel een der
tigtal Amerikaanse studenten te beurt,
omdat de Koningin de wens te kennen
had gegeven in Amerika met studenten
in contact te komen. Ondanks het begin
van de Paasvacantie, gedurende welke
de meeste studenten naar hun woon
plaatsen (veelal buiten New York) te
rugkeren, bracht een grote menigte stu
denten en belangstellenden de Koningin
en de Prins bij het verlaten van het ge
bouw een daverende ovatie, terwijl men
van enkele kanten „Long live Juliana"
hoorde roepen.
Naderhand reden Koningin en Prins,
vergezeld dóór een escorte van 22 mo
toragenten, naar Brooklyn, waar zij de
Nederlands Hervormde Kerk en een
tentoonstelling van oude Nederlandse
schilderijen in de Erasmusschool be
zochten.
Het bezoek van de Koningin aan het
gebouw van de V.N. duurde in totaal
35 minuten. Zij bezichtigde verschillen
de zalen en nam zelfs enkele minuten
plaats in de zetel van de voorzitter van
de Veiligheidsraad. Toen in de kamer
van secretaris-generaal Trygve Lie een
glas champagne geschonken werd hief
de Koningin haar glas en zei tot Trygve
Lie: Skoll, de Noorse vertaling van
„proost!"
Koningin Juliana
bracht Palmzondag
bij mevrouw Roo
sevelt op het land
goed Hyde Park
door; een welver
diende rustpoze in
het zo zware pro
gramma. Slechts bij
de kerk, waar de
Koningin de dienst
bijwoonde, ver
scheen zij die dag
in het openbaar.
Niet alleen de tal-
Icfre persfotografen
trachtten een plaat
je van het hoge
gezelschap te ma
ken: ook een klein
meisje slaagde er
in de Koningin en
Haar gastvrouw te
fotograferen.
ïoals eerder summier is gemeld, zal
zomer in Den Haag een expositie
tl°r<Ien gehouden, waarin de geschiede-
r8 van de Staten-Generaal wordt be-
ï^deld. Eind Mei vindt in het Haags
'"heentemuseum de opening plaats van
G*® tentoonstelling, die van bijzondere
'®kenis wordt geacht in verband met
ophanden zijnde verkiezingen.
Va^en wil namelijk voor brede lagen
ons volk de toegangsprijs is
ij?1 meer dan één dubbeltje op een
V "schouwelijke manier de betekenis
de volksvertegenwoordiging uiteen-
d?i en- Er zal gepoogd worden een dui-
L lJk antwoord te geven op de vraag
de Kamers werken; daartoe wordt
^oorbeeld de gang van een wets
»Ht erp in beeld gebracht. En voor het
V.^oord op de vraag waarom zij zo
ij "ken is er ter inleiding de geschie-
L?'s van de Staten-Generaal met alle
Suilde jaartallen: 1479, 1572, 1795, 1813,
j- etc. Daarnaast zal aandacht worden
"honken aan de internationale be-
Jj "'onissen van de volksvertegenwoor-
gevaar van een dorre behande-
Van deze materie is niet denkbeel-
men hoopt echter met behulp van
»tJeaturen, schimmen, sprekende tek-
enz. hieraan te ontsnappen.
Een bijzondere aantrekkelijkheid
v"h de expositie, die „Van standen-
®rtegenwoordiging tot volksvertegen-
°ordiging" gaat heten, wordt stellig
at verschillende bekende politici als
aandacht zal trekken van het UNESCO-
congres, gewijd aan de „Civic Educa
tion", hetwelk in dezelfde tijd te Utrecht
wordt gehouden.
Een complement op de expositie zal
vormen een filmpje van acht minuten
over hetzelfde onderwerp, dat in het
gehele land gaat lopen. Kees Stip, de
cineast, die ook „Wij leven vrij" op zijn
naam heeft staan, is er de maker van
en waar hij zelf vertelde, dat zijn op
dracht een unieke kans biedt om een
vervelende film te maken, is er enige
grond voor de verwachting, dat het
daar niet op zal uitdraaien.
**Plicateurs
op de tentoonstelling
zo
ver-
,j "en optreden. Uiteraard is het niet
j.® bedoeling, dat deze politieke figu-
v®" daarbij propaganda zullen maken
°°r hun eigen groepering; het wordt
P collectieve reclamecampagne.
L.,e®ft mr. Kortenhorst gisteren
'"ard.
tentoonstelling, die onder auspi-
C«n) staat van het „Haags Cultureel
is vooral van belang, omdat
11^ ""ee een stuk opvoeding tot burger-
^ordt verwerkelijkt, dat zeker de
%J?sdagavond is een aanvullingsdeta-
?®r$ van 25 Nederlandse vrijwilli-
WjPm KLM-vliegtuig naar Korea ver-
m Het detachement, dat op 15
«h>ott door een tweede van gelijke
gevolgd zal worden, staat onder
Wand0 van eerste luitenant F. J. F.
„®ck yn Banningh uit Groenlo, die
^eerder bij het Nederlandse deta-
(j„ "r op 750 man worden gebracht,
trtera eede belft van Mei vertrekt uit
5®ta„Laam per schip een aflossines-
i v.in. m n.urea neen geuiena.
?ie^ol"le sterkte van het N.D.V.N. zal
p 750 man
de helft vs
b*lSchUam per schip een aflossings-
"ij aj "ment ter sterkte van 250 man.
fl ®ideZe eenheden bevinden zich ver-
e oud-leden van het Nederlands
'®Li.„ement, die voor de tweede keer
"d hebben.
Advertentie
spit, ischias, hoofd- en
worden snel en afdoende
wjtfsi f door Togal. Er is geen beter
ï*^en ^an Togal. Togal baat waar
eti 1?delen falen. Togal zuivert de
ls onschadelijk voor hart en maag.
ui. en drog. 0.95, 2.40 en 8.88.
Fockink
■HWHS S
R r
-O* m»»'£n tOONOC* stuoos
65. Het lijkt de drie mannen een wonder, als de stappen hen voorbijgaan en zij
niet worden opgemerkt. Op nog geen drie passen afstand trekken Scorr's krijgers
voorbij en als hun stemmen in de verte wegsterven, kijken zij elkaar een ogenblik
zwijgend aan. Orm vertolkt alle gevoelens als hij zuchtend het zweet van zijn voor
hoofd veegt en vol ongeloof mompelt: „We leven nog! Bij alle geesten van de zee,
dit is onmogelijk
„Het belangrijkste is, dat we in leven blijven ook," zegt de Noorman haastig, zich
overbuigend naar de man van het Verbond der Dolken. Gij weet een plek waar
wij ons kunnen verbergen, nietwaar?"
„Ja heer! Daarheen!" En snel gaat hij hen voor. „Het is niet slechts een plek
waar wij ons kunnen verbergen. Neen, beter nog, het is een plaats van waaruit
wij dit oord van Scorr's macht kunnen verlaten. Ziet!" En snel opent hij een deur.
Een groot, ijskoud vertrek strekt zich voor hen uit. Zware schaduwen tekenen de
wanden, die als enige versiering uitgehouwen berenkoppen vertonen. Er heerst een
drukkende stilte. „Scorr's eigen vertrek," fluistert de man van het Dolkenverbond.
„Hier bevindt zich een toegang tot het netwerk van geheime gangen, dat onder dit
gebouw ligt, en een van deze gangen leidt naar buiten. Gij kunt mij vertrouwen,
heer," zegt hij snel, als antwoord op de onderzoekende blik die de Noorman hem
toewerpt. Het Verbond der Dolken zond mij speciaal als spion hierheen om deze
toegang te vinden. Maanden heb ik als slaaf Scorr's wreedheid verdragen om de
geheime toegang te vinden, die de krijgers van het Verbond gelegenheid zou ver
schaffen om eenmaal een heimelijke overval op dit bolwerk van de Beer te onder
nemen. Doch juist toen ik de toegang vond, betrapten Scorr's mannen mij en
indien gij mij niet gered hadt
„Dus ge kent de toegang?" vraagt de Noorman kort.
„Ja heer! Achter gindse trap Maar wij moeten ons haasten," onderbreekt hij
zichzelf angstig. „Als men ons hier vindt zijn wij verloren. Dit is onze enige kans
op ontsnappen
„Misschien voor u! Niet voor mij!" Ze kijken hem verbaasd aan als Eric's heldere
stem deze woorden spreekt. „Ik ben hier binnengedrongen om mijn drie vrienden
te vinden, die Scorr gevangen houdt. En niet eerder verlaat ik dit gebouw voor ik
weet waar zij zich bevinden!"
„Maar dit is zelfmoord!" fluistert de slaaf bezwerend. „Wees verstandig, heer.
Niemand ontsnapt aan de macht van Scorr. Vergeet uw vrienden. Volg mij! Dit is
uw enige kans! Gebruik haar, of ge zijt voor altijd verloren. Deze Scorr is niet te
bevechten!"
„Juist!" klinkt het spottend uit de deuropening. En als de Noorman zich met een
ruk omwendt, staart hij in het duivelachtige, lachende gelaat van Scorr!
(Van onze speciale verslaggever)
Bij de luchtmacht zegt men: „Een slecht mecanicien is de dood, zelfs voor een
goed piloot." En daar de luchtmachtstaf er weinig voor voelt de leiding te heb
ben over een vliegend knekelhuis, is er hem bijzonder veel aan gelegen de trai
ning van zyn technisch personeel zo grondig mogelijk te doen zijn. Die training
is de laatste jaren, bij het verschijnen van de moderne straaljagers in onze luch
ten, niet gemakkelijker geworden. Immers, het inwendige van zo'n straaljager
is een uiterst ingewikkeld en gevoelig mechanisme, dat voor een vreemdeling
in dit hypermoderne vliegers-Jerusalem duizendmaal geheimzinniger is dan het
mechanisme van een polshorloge voor een klein kind. Teneinde de opleiding van
mecaniciens te vergemakkelijken heeft de luchtmachtstaf sedert enige maanden
via het Amerikaanse Defensie Hulpprogram de beschikking gekregen over een
z.g. „Mobile Training Unit", een soort uiteengerafeld demonstratietoestel, waarbij
alle ingenieuze apparaten afzonderlijk en bijzonder goed te bekijken zijn. Dit
instructief apparaat is opgesteld op de vliegbasis Volkel, waar onze Tactische
Luchtmacht gevestigd is en daar hier de onlangs uit Amerika gearriveerde Thnn-
derjet, de F-84, is gestationneerd, toont dit demonstratietoestel de werking en
samenstelling van vrijwel alle delen van dit bekende Amerikaanse jachtvlieg
tuig. Nederland is een der eerste „NATO"-landen, die een dergelijk apparaat uit
Amerika hebben ontvangen.
De snelle Thunder jet, die helaas fei
telijk alweer verouderd is zoals alle
straaljagers die momenteel in series
worden gefabriceerd, is hier vleugel
lam op de „snijtafel" van een lucht
vaart-laboratorium vastgenageld en ont
leed, zoals een anatomist een levend or
ganisme tot op de vezel zou hebben
blootgelegd- Van bijna elk onderdeel
van de F-84 is een doorsnede gemaakt
en zelfs het vernuftig instrumentarium
is in plaats van met aluminium hier
met glas bekleed, zodat eenieder duide
lijk kan zien hoe het werkt. Of duide
lijkEnfin, wij zijn leken, die te
rugdeinzen voor een stofzujger, dus
zeker voor een straalmotor, al laten wij
ons er graag door voortstuwen langs de
wolken, de zon tegemoet.
Een van de belangrijkste onderde
len van deze Training Unit is een
doorsnede van de Allison-motor, die
in de Thunder jet wordt gebruikt.
Aan deze doorsnede kan zelfs ieder
van technisch vernuft gespeend bur
ger zien, dat zo'n compressiemotor
helemaal niet zo vreeswekkend is als
men meent wanneer men een straal
jager in wedijver met de snelheid
van het geluid door de lucht ziet
gieren. Wij hebben ons op Volkel la
ten vertellen dat een straalmotor
feitelijk veel veiliger is dan een mo
tor die een propeller aandrijft. Im
mers, in de straalmotor zitten veel
minder bewegende delen. Een niet
zo grote turbine, een drijfas en een
veelbladige compressor zijn feitelijk
alles wat er in beweegt, op een reeks
zeer ingewikkelde kleinere apparaten
na welke nodig zijn voor de toevoer
van brandstof, de opwekking van
electriciteit, de navigatie etc. Bij dit
alles komt dan nog een temperatuur
van om en nabij de 2000 graden, maar
die schijnt niet zo moeilijk te bedwin
gen te zijn. Nogmaals, wij zijn geen
technici, maar wij willen dit geloven
na het zien van die, in vriendelijke
kleuren uitgevoerde doorsnede van
de Allisonmotor. Meestal berusten
grote uitvindingen op simpele prin
cipes.
Men vindt bij die Training Unit een
getrouwe nabootsing van de gehele F-
84 apparatuur. Men vindt er alle meters
en compassen, alle knoppen en handles
en overal kan men van zien hoe ze
werken en welke gevolgen de bedie
ning van hen zal hebben. Want het ge
heel is, op de motor na, door een han
dig mechanisme in beweging te bren
gen. Indien wij alles wat aan een Thun
der jet te zien is zouden vermelden,
zouden wij kolommen nodig hebben.
Het geheel is een complete fabriek. Het
handboek voor de onderdelen is dan
ook van respectabele omvang.
Voor één ding maken wij echter nog
een uitzondering en dat is de z.g.
„schietstoel", waarmede de piloot bij
eventualiteiten ongeacht zijn snelheid
of zijn hoogte zich uit het toestel kan
schieten. Weliswaar beschikt Volkel
niet over een apparaat zoals men in
Amerika wel ter beschikking heeft, om
de piloten vertrouwd te maken met de
ervaring van het zichzelf uit het toe
stel te schieten, maar de Training Unit
laat voldoende, zien hoe dit geval in
elkaar steekt. Met een enkele beweging
kan de in nood verkerende piloot een
dubbele handle overhalen, die tegen de
leuning van zijn stoel is aangebracht.
Dan wordt eerst de kap van de cockpit
afgeschoten en nog geen tel later wordt
hij met een snelheid van 150 meter per
seconde ongeveer vijftig meter met
stoel en al de lucht ingeschoten. Dan
wordt er veel vereist van zijn tegen
woordigheid van geest. Want met één
handbeweging moet hij de riemen los
maken waarmee hij aan zijn stoel be
vestigd is- Daar hij boven op zijn para
chute zit, kan hij anders deze enorme
parapluie niet boven zich openen- Door
gewinterde piloten zijn van mening dat
dit het veiligste instrument is dat ooit
voor een vlieger werd uitgevonden.
In ons land wordt deze Mobile Trai
ning Unit gebruikt om de piloten in een
tiental dagen wegwijs te maken in het
technisch labyrint van het toestel dat
zfj besturen en voorts en dat is het
voornaamste om het personeel dat
met het onderhoud van de Thunderjet
is belast te instrueren. In een drie ploe-
gensysteem uniek voor ons leger en
de luchtmacht volgen hier 13 klassen
van 15 toekomstige F-84 mecaniciens
plus een 35-tal Belgen de lessen. Voor
het leiding gevend personeel duurt de
cursus zes weken en voor het overige
vier weken. En dat zijn weken van zeer
hard werken. België, dat een dergelijke
Training Unit van de Amerikaanse
luchtmacht in Duitsland te leen kreeg,
heeft die weer moeten afstaan, zodat
ook Belgische mecaniciens op Volkel
een opleiding ontvangen.
Een vliegbasis moet, volgens de com
mandant van Volkel, overste Janssen,
een bedrijf zijn. In 1940 werden in Ame
rika de luchtmacht en het leger opge
bouwd onder leiding van vooraanstaan
de figuren uit het bedrijfsleven. Aan
hun activiteit was een grote efficiëncy
te danken. Volgens de principes van
het bedrijfsleven wenst men ook op
Volkel te werk te gaan. Het doel is dan
het eindproduct en dat is het maken
van vlieguren. Door deze wijze van or
ganisatie staat de vliegbasis Volkel dan
ook al maanden lang wat het aantal
vlieguren per toestel betreft aan de kop
van alle Europese landen, die vliegtui
gen van Amerika hebben ontvangen. Bij
het maken van vlieguren is de Mobile
Training Unit een onmisbare instelling,
want het zijn slechts ervaren mecani
ciens die de toestellen hun hoogste ren
dement weten te geven en zolang mo
gelijk in de lucht weten te houden. Dit
beseft men, indien men weet dat een
F-84 na 45 vlieguren een eerste inspec-
Het bijbrengen van vliegervaring
is het enige middel dat de lucht
machtstaf kan hanteren tegen het
stijgend aantal ongevallen met
straaljagers. Zelfs na 300 vlieguren
zijn vele piloten er nog niet. Het
gebrek aan materieel blijft het
grootste probleem bij dit streven.
Want het vliegen op zo grote hoog
te en met zo grote snelheid als bij
straaljagers het geval is, stelt de pi
loten voor uiterst zware eisen. Tus
sen de begane grond en een hoog
te van 40.000 voet, het huidige pla
fond in verband met de physieke
storingen, die in hogere luchtlagen
bij de piloot kunnen optreden, ver
anderen de navigatiemogelijkheden
van een jachttoestel enkele malen
zeer ingrijpend. Hoewel de man in
een en hetzelfde toestel zit heeft hij
tussen nul en 40.000 voet met drie
verschillende toestellen te maken.
Het vliegtuig reageert tussen de grond
en 15.000 voet heel anders dan tus
sen 15.000 en 20.000 voet en nog
weer geheel verschillend tussen
20.000 en 40.000 voet. Deze driedub
bele opleiding vergt veel tijd en he
laas ook doden en veel materiële
schade. Het moderne vliegersbedrijf
is zwaar en ingewikkeld.
De Nederlandse vertaling door Gabriel Smit ts verschenen bij de
UITGEVERIJ HET SPECTRUM
Jean Baptiste scheen plotseling be
zwaren te hebben gekregen.
„Alles komt prachtig voor elkaar", zei
Cécile. „Louise is een gevoelig meisje,
dat wij kunnen vertrouwen, en zij heeft
gekozen. Hij lijkt mij een zeer betrouw
bare jongeman en hij heeft geld en een
boerderij. Dat is meer dan wij hadden
toen we trouwden". Zij glimlachte bij
de gedachte aan haar eigen huwelijk,
twintig jaar geleden, en aan de waar
schuwingen van haar ouders. „Ik ga in
deze zaak rustig op het oordeel van
tante Flavie af en je hebt het zelf ge
zien: de jonge Rivard heeft hier een
uitstekende indruk gemaakt. Zelfs de
kinderen vonden hem aardig en dat is
een goed teken".
Jean Baptiste knikte en zei, alsof hij
zijn eigen twijfelende gedachten wilde
geruststellen:
„Ik kon het niet helpen, maar ik vond
hem wel aardig. Het is alleen, dat ik
mijn kinderen niet ongelukkig zou wil
len zien. Wil jij naar de bruiloft gaan?"
Cécile keek vlug op:
„Natuurlijk, Jean. Maar jij gaat toch
ook? Louise zal het prettig vinden als
wij er allebei zijn. En dan kunnen wij
ook Léopold .op het College gaan be
zoeken. Laten we samen gaan! Zij zullen
zeker vlug een datum willen bepalen.
Waarom zouden ze lang wachten?"
Jean Baptiste hield zich graag bij het
oude en hij verwonderde zich vaak over
de vooruitstrevendheid van zijn vrouw.
Hij had zelf enige tijd moeten wachten
vóór hij aan trouwen denken kon en
hij had altijd gedacht, dat zij een voor
standster was van lange verlovingen.
De tijden waren zeker veranderd, dacht
hij. Maar hij wist niét hoe zij, vele jaren
geleden, naar hem had verlangd, vóór
zij getrouwd waren.
„We gaan samen", zei hij. „Tenslotte
ben ik nooit meer in Canada geweest en
het lijkt me prettig om weer eens Ca
nadese grond onder mijn voeten te voe
len. Ik geloof, dat je je geboorteland
nooit vergeet. Denk eens aan Cécile, wij
zijn nu twintig jaar getrouwd en wij
wonen hier al tien jaar. We worden oud,
maar dat vind ik niet erg. Wel ben ik
soms moe van mijn werk. Het lijkt mij
pleizierig om er op zekere dag eens uit
te scheiden. Dan gaan we weer naar een
eigen boerderij terug".
Cécile gaf geen antwoord. Ook zij had
haar droom van een boerderij waar zij
rustig samen konden leven, wanneer de
toekomst van de kinderen verzekerd zou
zijn.
Jean Baptiste merkte het zwijgen van
zijn vróuw op en hij zei verder ook
niets meer. Telkens wanneer zij samen
praatten over hun toekomst staakten zij
hun gesprek met de onuitgesproken ge
dachte, dat dit pas aan de orde zou
komen wanneer de kinderen hen niet
meer nodig zouden hebben.
Toen Pierre later op de avond thuis
kwam, zei hij:
„Die Jean Rivard is een aardige jon
gen!"
Jean Baptiste vroeg hem met een
aarzelende glimlach:
„Maar wat denk je van hem als broer,
Pierre?"
Pierre was geestdriftig.
„Dat zou erg prettig zijn."
Zo dachten ook de andere kinderen
er over. Naarmate de tijd verstreek,
sleet ook Jean Baptiste's aanvankelijke
ongerustheid en hij kon even reikhal
zend als zijn vrouw uitzien naar de
trouwdag. Zij telden de dagen.
Naar de bruiloft gaan betekende naar
Canada gaan en hij vroeg zich af of zijn
geboorteland in die tussentijd veel was
veranderd. Hij nam zich voor in ieder
geval nog eens naar Saint Valérien te
gaan en hij maakte al honderd plannen.
Het zou hun tweede huwelijksreis wor
den en toen hij dat zei tegen Cécile,
glimlachte zij tegen hem en antwoordde
zij. dat hij gelijk had.
Louise trouwde in de Notre Dame
van Montreal. Het was een eenvoudige
plechtigheid, zij werd alleen bijgewoond
door enige vrienden en verwanten,
maar de aanwezigheid van de ouders
van de bruid maakte haar tot,-een
waar feest. Louise had altijd gedacht,
dat zij niet erg aan haar ouderlijk huis
gehecht was, maar haar langdurige af
wezigheid had haar toch vaak doen
denken aan de dagen in Holyoke. Daar
entegen gaf de aanwezigheid van haar
vader en moeder een diepere werke
lijkheid aan de bruiloft, die anders als
een droom zou zijn voorbijgegaan.
Louise hield erg veel van haar man,
want Jean Rivard was van een oude
familie en hij was een goed mens. Toen
Jean daarenboven de toestemming van
haar ouders gekregen had, voelde zij,
dat er niets op hem kon worden aan
gemerkt.
De huwelijksplechtigheid duurde erg
kort. vond zij, want binnen een uur
stonden zij weer buiten de kathedraal
in de stralende zonneschijn en gingen
zij naar tante Flavie voor een korte re
ceptie. Daarna zou het bruidspaar ver
trekken voor een reisje door de Ver
enigde Staten; zij zouden er veertien
dagen voor nemen en nog een bezoek
brengen aan Holyoke vóór zij naar Ca
nada terugkeerden. Jean Baptiste en
Cécile zouden nog een week in Mon
treal bijven.
(Wordt vervolgd).
Cursisten en instructeurs van de
„Mobile Training Unit" bekijken
geïnteresseerd de doorsnede van
de Allison-motor van de Thunder
jet (F-84).
tie nodig heeft. Na 50 uren wordt een
tweede noodzakelijk en zo door totdat
bij 500 uur een volledige revisie niet
kan uitblijven. De revisie van de Thun
derjet wordt voor alle N.AT.O.-landen
in speciaal ingerichte werkplaatsen op
Schiphol door de K.L.M. uitgevoerd.
(Eigen bericht)
In sommige gemeenten van ons land
is bij ondersteunde werklozen een actie
gaande om zelf werkzaamheden ter
hand te nemen aan wegen en andere
openbare werken. De achtergrond van
deze actie is van politieke aard.
De regering staat op het standpunt,
dat elke medewerking of elk toegeven
hieraan door de overheid ontoelaatbaai
is. De minister van Binnenlandse Za
ken heeft zich tot de burgemeesters
gericht met een circulaire, waarin hij
mededeelt, dat de gemeentebesturen
zich dienen te verzetten tegen het
eigenmachtig door werklozen ter hand
nemen van werkzaamheden aan ge
meentelijke objecten. De gemeenten
mogen in die gevallen geen aanvullen
de steun toekennen.
Het hoofdbestuur van de Nederland-
sche Kappersbond heeft zich met een
request tot de minister van Financiën
gewend, met het verzoek verlichting van
de fiscale druk te verlenen door afschaf
fing subsidiair verlaging van weeldebe
lasting en omzetbelasting.
De minister wordt o.m. verzocht het
kappersbedrijf te ontheffen van omzet
belasting, subs, het tarief van de vier
procent ten minste te verlagen tot twee
procent.
«„Voor de zesde achtereen
volgende maal heeft de be
groting van Canada", zo lees
ik „een overschot. De inkom
sten in het afgelopen begro
tingsjaar overtroffen de uit
gaven met 355.737.000 dollar".
Dit is voor mij, die altijd
en eeuwig te kampen heb
met de ongerieflijkheid dat
de uitgaven de inkomsten overtreffen,
een volkomen onbegrijpelijkheid. Ik
zie nu, eerlijk gezegd, nog maar één
oplossing: emigreren naar Canada, snel
delen in het. overschot en weer immi
greren in mijn goede Amsterdam. Nee,
blijft nou maar thuis.
Twee Januari werd te Varsseveld de
heer G. J. Reusink, penningmeester van
een vakbond, door twee mannen aan
gevallen en beroofd van een bedrag van
circa 1800 gulden. Hij werd met een
knuppel neergeslagen.
De daders stonden Dinsdag terecht
voor de Arnhemse rechtbank. Het waren
de 48-jarige landbouwer G. W. W en de
54-jarige klompenmaker G. H B. ie Har-
reveld. W. heeft reeds zeven veroorde
lingen achter de rug, de meeste wegens
smokkelarij en sluikhandel, B. heeft een
strafblad met 27 veroordelingen, waar
van de helft wegens geweldpleging en
weerspannigheid. Het reclasseringsrap-
port over beide verdachten was zeer
ongunstig.
De officier van justitie eiste tegen B.
vier jaar met aftrek en tegen W. drie
jaar met aftrek.
Uitspraak 22 April.
Anton van Duinkerken is van zijn
reis naar de West, waar hij verscheide
ne lezingen heeft gehouden onder auspi
ciën van de Stichting Culturele Samen
werking, teruggekeerd. Aanvankelijk
zou hij vannacht om twee uur op Schip
hol zijn geland, maar vanwege de mist
moest het toestel uit Amerika de wijk
nemen naar Brussel. Daarvandaan is
prof. Asselbergs nu vanmorgen per
vliegtuig teruggekeerd.
Advertentie
Advertentie
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Zuiver en ontsmetuw huid
met de helder vloeibare
D.D.D. De jeuk bedaart,
de ziektekiemen worden
gedood en de huid geneest
In ons land wordt op het ogenblik
de laatste hand gelegd aan twee bijzon
dere zweefvliegtuigen, die geheel zijn
gebouwd naar Nederlands ontwerp en
die beide enig zijn in de wereld.
In Amsterdam is in aanbouw het dooi
de heren Akerboom en Schmidt in hun
vrije tijd ontworpen T-10 zweefvliegtuig,
waarin verscheidene nieuwe ideeën op
het gebied van de zweefvliegtuigenbouw
zijn verwerkt. Voorzover bekend is, zal
de T-10 het eerste zweefvliegtuig zijn
met een metalen staart.
Op vliegveld Ypenburg zal over onge
veer anderhalve maand het door de
Koninklijke Nederlandse Vereniging
voor Luchtvaart ontworpen en gebouw
de zweefvliegtuig de K.N.V-V.L. 491
voor de luchtdoop gereed zijn, als zich
geen bijzondere tegenslagen voordoen.
De 491 is speciaal ontworpen voor bui
tengewone vliegverrichtingen, het is een
zgn. prestatietoestel. Het bevat vele
technische snufjes en bijzondere con
structiemethoden. De vleugel heeft een
spanwijdte van zestien meter en is
samengesteld uit drie delen, n.l. het zes
meter lange vleugelmiddenstuk, waar
aan de romp is bevestigd, en de vijf me
ter lange vleugeluiteinden. In de vleugel
zijn remklappen aangebracht voor be
perking van de snelheid bij een vlucht
in de wolken en bij de landing. Deze
klappen zullen in uitgeklapte toestand
aan de boven- en onderzijde van het
vleugelmiddenstuk voor de nodige weer
stand zorgdragen. De vleugel heeft een
zgn. laminair profiel, d.w.z. dat zijn
grootste dikte meer naar de achterzijde
van de vleugel is aangebracht dan bij
andere toestellen. Dit is gedaan met het
oog op het verkrijgen van betere presta
ties. Het frame van de romp bestaat uit
stalen buis, waarin de zitplaats voor de
vlieger en de ruimten voor radio en
zuurstofapparatuur zijn uitgespaard. De
romp wordt met doek bekleed; het
grootste deel van de vleugel (n.l. op de
roeren na) en van het staartstuk met
hout. De roeren worden bediend door
middel van vernuftige buisconstructies,
die meteen het bezwaar van tempera-
tuurinvloed op grote hoogte ondervan
gen. Alleen het richtingroer wordt nog
op de traditionele wijze met kabels in
beweging gebracht.
Er bestaat in grote kringen ook
buiten ons land belangstelling voor
deze toestellen. v
In December van het vorig jaar ver
miste een patiënte in het ziekenhuis
Bronovo te 's-Gravenhage een kostbaar
parelsnoer, dat 'n waarde van f 100.000
vertegenwoordigde. Enige dagen na
deze vermissing ondervroeg de recher
che de dertigjarige hulpverpleegster K.
van T. die de eigenaresse van het parel
snoer verpleegde. Zij bekende zich het
snoer te hebben toegeëigend.
Deze zaak werd Dinsdag voor de
rechtbank te 's-Gravenhage behandeld.
Verdachte zei geen idee te hebben ge
had dat het parelsnoer zulk een fabel
achtige waarde had. Zij had het mee
naar het huis van een vriendin genomen
en een paar dagen gedragen.
„Dacht u werkelijk dat het maar een
prul was?" vroeg de president.
Aan een prul had beklaagde ook weer
niet direct gedacht, maar van de waar
de van het sieraad was zij zich geen
moment bewust geweest.
In een rapport dat een psychiater over
van T. heeft uitgebracht is deze tot de
conclusie gekomen dat haar deze dief
stal niet kan worden aangerekend daar
zij aan kleptomanie lijdt. Herhaling
wordt als zeker aangenomen tenzij op
juiste wijze wordt ingegrepen.
De officier wan justitie verzocht in
zijn requisitoir de rechtbank beklaagde
van rechtsvervolging te ontslaan en
haar onvoorwaardelijk ter beschikking
van de regering te stellen om van ha
rentwege te worden verpleegd.
Uitspraak 22 April.
Dinsdagmorgen zijn te Eindhoven on
der grote belangstelling drie van de
vier slachtoffers van de mijnontploffing
in de Oirschotse hei,, de 26-jarige C.
Pruymboom en zijn twee dochtertjes
op het St. Catharina-kerkhof in Eind
hoven ter aarde besteld.
Honderden bewoners van de woon
wagenkampen te Eindhoven en Veld
hoven, zowel mannen als vrouwen, ver
gezelden het stoffelijk overschot van de
omgekomenen van het Binnenzieken-
huis naar de St. Catharinakerk, waar
kapelaan Teulings een gezongen Re
quiem opdroeg. Na de absoute vertrok
de lange stoet naar het kerkhof aan de
Edenstraat, waar de drie lijkkisten in de
groeve werden neergelaten. Met een
défilé langs het graf door de woonwa
genbewoners werd de aangrijpende
plechtigheid besloten.
