De drie duizend Indische priesters en
twintig Indische bisschoppen zijn
missionarissen in hun eigen land
Vijf millioen katholieken op
350 millioen inwoners
CHURCHILL sust het
gemor in zijn partij
Slapte in het Amerikaanse
bedrijfsleven
Meer voorraden dan kooplust
Overeenstemming over vredes-
contract met Duitsland
Kwestie-Triest verwijdert
Italië van de geallieerden
Tito krijgt zone B steeds vaster
in zijn macht
D;
De Katholieke Kerk in zelfstandig India
Geen wezenlijke
verandering
N:
Wetsvoorstellen voor denationalisatie
worden spoedig ingediend
Bevan dreigt met
sabotage
Verkiezingen in
Beieren
Russisch antwoord
op Westerse nota
Symbool Italiaans
patriotisme
Taft wint in
Illinois
Pinay wint
opnieuw
DONDERDAG 10 APRIL 195i
PAGINA 9
.van
leuwe regering van
Tunis in functie
Nieuw Tsjechisch
Russisch handelsaccoord
Standpunt Sovjets over ver
kiezingen in Duitsland
Japans vredesverdrag
spoedig van kracht
Federale Hof achter
Truman
Staking bij telefoondienst
Industriële expansie
wegens regeringsorders
Financiële kwesties nog
niet geregeld
/ndien, zoals onlangs nog beweerd, werd, de grote Churchill weinig of niets
weet van de economische problemen, die India verhinderen zijn nieuw
de rt^eu,onnen onafhankelijkheid te genieten en uit te leven, dam kunnen wij het
kerm0rSnee EuroPeaan niet kwalijk nemen als hij India nog altijd als het onbe-
een oeTlanci beschouwt. De literatuurlijst van boeken over India moet zelf
Wh u 0 volurne ziJn- Mede doordat India voor lange tijd feitelijk vanuit
echt i 1 bestuurd werd, is er misschien minder geschreven over wat ik het
Tool 'ndtsche zou noemen, zoals wij dat nu van nabij zien: De Indiër aan het
de Indiër baas en de Indiër onderdaan.
is zo ontzaglijk groot, dat een
Vor, Ver over res indicae altijd
r °rz'chtig moet zijn niet te generalise-
Vj"' ,9olt wordt nogal eens erg opper-
Wat als Indisch aangeduid
cW tenslotte menselijk is, en ook el-
rs- misschien in mindere mate en
Gods wijde
rs,
inder beklemtoond, in
STeld wordt aangetroffen.
2oai is mÜ altijd opgevallen, dat er,
end vr°eger over Japan, over India
nder mensen die zelf in India geweest
of nog zijn, twee extreme opinies
civ- i n' En ^at niet alleen over het
di ie India, maar ook over de kansen,
v de Kerk heeft in India. Het oordeel
Abbé Dubois, dat voor India het
ho£ genade verstreken is, wordt
ken Üd door sommigen, clerus en le-
sirn' "Onderschreven. De geestelijke pes-
s=nlst, wijst natuurlijk op het geringe
lir, Katholieken in India, vijf mil-
'°en van de 350.300.000; op het luttele
win van missiearbeid, die misschien
sehl dan ergens anders de totale tn-
a "akeling van de missionaris eist. Zo-
®r eenzame soldatengraven langs de
^®gen liggen in India zo vindt men ook
v eenzame maar onvergeten graven
missionarissen, die op rondreis ver
missiepost bézweken zijn. Er
is"' hun
de Veel in India dat een missionaris
bi ®°ed kan benemen. Hij zit met pro-
t>ioIïlGn te kijken, waar feitelijk nog
t aan getipt is.
de
Er
wordt
ergens i ets gedaan voor
hnn, bekering van de 70 millioen Mo-
in J^edanen in India. Er is contact,
dan cutta en WV hunnen niet anders
*uïot bewondering hebben voor de Je-
orn ent die zich gespecialiseerd hebben
Aja dit contact mogelijk te maken.
(je ar de gewone missionaris beschouwt
Qls bekering van de Mohammedanen
ga^ijwel uitgesloten en niet zonder
hehh ln bet onafhankelijke India
J>retn de Mohammedanen minder
*"l h ties dan onder de Engelsen. Toch
ui^et Gouvernement er zich wel voor
niesten hen op de een of andere ma
li te dwarsbomen. De Mohammedaan
taakt1 blijft in wat zijn godsdienst
fanatiek.
de ?a®t die onaantastbare wereld staat
kolos van het Hindoeïsme dat met
koa.1 n e, giimluch alles verwei-
epa en alies in zich opneemt. Weer
hot probleem van zulke proporties dat
'e gewone missionaris de adem be-
®®mt. Hij ziet er geen gat in. Het is
vaar gelukkig dat er in India arme,
dertrapte Pariahs zijn, want waar zou-
!jan wij, jn Nellore tenminste, werk vin-
tik1 als er Seen Pariahs waren? Het ac-
OhH6 werk, de evangelisatie, gebeurt
lis, deze kastelozen, die niets te ver-
hi_ ®n hebben. Er worden af en toe en
en daar wel eens kaste-mensen be-
hit» maar wij mogen ze gerust tot de
p, PPderingen rekenen. Neem een
ijj ®lende plaats zoals Nellore met 80.000
ners- 1° de stad zelf wonen een
Prnt duizend katholieken (en evenveel
bwjestanten). waarvan je de kaste-
k»at u11 op de vingers kan tellen. Maar
do betekent de Katholieke Kerk voor
dat°Verige 75.000? De meesten weten
hehh lusters van J.M.J. een ziekenhuis
de??en waar de patiënten goed behan-
Vao worden. Weten de meesten ook
stur m wij, witrokken, hier zijn? Zij
Eeh i hun kinderen graag naar onze
*h waar, zoals zij weten, aan >»rde
Zio Piine de hand wordt gehouden.
n zij verder? Ik geloof het niet.
Onze scholen kunnen niet vergele
den worden met de door en door ka-
p lieke scholen in Nederland. Op de
erste plaats is er een staatsprogram-
De staat betaalt, maar dicteert
j °h. Bovendien is het gros van de
j°erlingen op vele scholen niet-katho-
vele van de leraren en meesters
ijn heidenen, die dikwijls de voor in-
erpretatie meest vatbare onderwer-
geschiedenis b.v.. doceren. Toch
'loeten wij onze eigen scholen hebben
"d.w.z. onder katholiek beheer) om
ger te voorkomen. Scholen, uitslui-
.Pd voor katholieke kinderen be-
►pPhid, kunnen wij niet bekostigen,
is °uwens wij zouden ons isoleren Nu
ta tenminste nog een kans op, con-
et met de heiden, ook al wordt die
is l misschien minder dan mogelijk
s benut.
die in India kortzichtig is en
di6 missionaris de resultaten verwacht
(W °hze en andere missionarissen el-
vaa m Afrika b.v., boeken,, loopt ge-
.®en cynische misantroop te worden,
^atn, v® onafhankelijkheid heeft per se
*ijn vfnjk geen verandering gebracht in
VoMpoedanigheid als missieland. Deze
tivipi beoordeeld door factoren die met
te m onafhankelijkheid op zich niets
^ten hebben.
kan door de nieuwe civiele op-
en door een nog enthousiast vrij-
- 'asgevoel de positie van de vreem-
tei. ^S-missionaris, bisschop en pries-
WnVi'PbehnagHjk of zelfs onmogelijk
Het is geen prettige gewaar-
huio g voor een missionaris, ver van
ow'. Wanneer hij voelt dat hij als
de Podig wordt beschouwd. Dit zou
Wel Vreemdeling-missionaris in India
al ,eens kunnen denken wanneer hij
Plop!6 lormaliteiten, die hij in acht
men nemen om India binnen te ko-
t6 p en er te blijven, wat zwaar en
Persoonlijk opneemt. Feit is dat
\s
deWoordvoerder van het bureau
his he%^ranse resident-generaal in Tu-
^PPesis v, PPedegedeeld, dat de nieuwe
*aamhed reSering vandaag haar werk-
v'a8 ge GP zal beginnen. Aanvankelijk
^hie^gjjeld dat dit Woensdag zou ge-
iuu(0r!r^Voerder gaf geen reden voor
VaP een dag op!
voor iedere missionaris van buiten,
zoals waarschijnlijk voor iedere niet-
Indiër (uitgezonderd Engelsen) een
visum nodig is dat wei eens moeilijk
heden met zich meebrengt, vooral in
dien de beryuste missionaris niet
slechts een aanvuller, een remplacant
is.
Feit is ook dat wij hier alleen zijn
op een jaarlijks aangevraagde en een
jaarlijks toegestane „residential per
mit". Ieder jaar moet ieder onzer, die
de laatste paar jaren op vacantie naar
huis geweest is, zelf de vragen beant
woorden: of zijn verblijf in India van
enig nut is voor India? Of India er
werkelijk onder zou lijden indien „ik
ke" er niet meer was? En ook al heb
je die pijnlijke vragen zo nederig mo
gelijk beantwoord dan krijg je toch
hoogstwaarschijnlijk nog een politie
agent bij je op bezoek om verdere in
lichtingen. De arme man wordt door
zijn superieuren gestuurd. Dus je staat
hem vriendelijk te woord en je geeft
hem een sigaar. Maar ja, plezierig,
amicaal is het niet.
Ik vraag me dikwijls af hoe mijn ge-
dachtengang zou zijn als ik Indisch
priester was. De Pausen hebben sinds
Leo XIII de Indiërs ingeprent: F i 1 i i
tui, laat uw eigen zonen U tot
bedienaren zijn van Chris
tus' heil. En natuurlijk met het
eigenste missiologische recht. Wij zijn
hier om de Kerk van Christus te plan
ten en dat betekent niet zelf zoveel
mogelijk Indiërs bekeren, hoewel wij
dat vanzelf ook graag zouden doen. Het
betekent wel de Kerk van Christus als
effectief werktuig voor het heil der
zielen zó onder de Indiërs te stabilise
ren, dat zij er thuis is.
Het feit dat er meer dan drie dui
zend Indische priesters zijn en een
twintig Indische Bisschoppen zou op
zich zelf nog niet bewijzen dat de
Kerk in India als een geheel de Mis
sie-schoenen ontwassen is. Indische
priesters moeten ook, vooral in de
pionier-diocesen zoals Nellore, mis
sionaris zijn. Hun werk is voorlopig
ook helpen de Kerk planten. En som
migen zijn er buitengewoon voor ge
schikt.
Indien in een Bisdom veel aandacht
wordt geschonken aan de Indianisering
van de clerus, zoals b.v. in Nellore, dan
volgt daar nog niet uit dat eerlang
weer een stuk India bp het punt staat
op te houden Missieland te zijn. Zelf
ben ik ervan overtuigd, dat, wanneer
wij mogelijk na een paar jaar een
tweede verdeling zien van het Bisdom
Nellore .(eerste verdeling in 1939), het
eventueel aan de Indische clerus afge
stane gedeelte evenzeer Missiegebied
zal blijven als het gedeelte dat aan
Mill Hill zou blijven. De reden is niet
ver te zoeken. Het aantal Seminaristen
op ons Groot-Seminarie staat in geen
proportionele verhouding met het aan
tal Katholieken in ons Diocees. Het
grootste percentage van onze Katholie
ken zijn Kastelozen, waaronder tot nu
toe bij hoge uitzondering priesterroe
pingen worden gerecruteerd. Dus de
meeste studenten zijn (vanuit Travan-
core) geïmporteerde roepingen, Indische
jongens, die in hun eigen land mis
sionaris willen zijn. Dit is het geval
in meer dan één Bisdam in India. Zo
dra er een voldoende aantal inheemse
priesters zijn in een uitgestrekt Diocees
zoals het onze, schijnt op het ogenblik
de afscheiding „automatisch" te volgen
zonder dat er verder veel aandacht
wordt geschonken aan dë kerkelijke
ontwikkeling van het nieuw gecreëer
de Diocees. Geen wonder dus dat de
/ndia. sinds énige jaren een zelf
standige staat, zal binnenkort in
de katholieke wereld van zich
doen spreken, omdat, naar men ver
wacht, een lid van de Indiase katho
lieke geestelijkheid, tot kardinaal
gecreëerd zal worden. Men is geneigd
zich af te vragen, of dat samenhangt
met de veranderde positie van India,
of dat het een gevolg is van een op
merkelijke vordering van het katho
licisme in India. Om deze redenen
hebben wij dr. A. H. van Vliet, mis
sionaris van Mill Hill, professor aan
het St. Johns Groot Seminarie in
Nellore, verzocht voor onze lezers een
beschouwing te geven over de stand
van de missie in India Het resultaat
van dat verzoek is een tweetal arti
kelen geweest, waarvan hiernaast het
eerste gepubliceerd wordt.
Heilige Vader de missionarissen van
buiten vraagt om zo nodig op hun post
te blijven onder de Indische Bisschop.
Geen wonder daarom ook dat meer dan
één Indische Bisschop graag missiona
rissen van buiten in zijn diocees ver
welkomt.
Dr. A. H. VAN VLIET
(Telefonisch van onze Londense correspondent)
LONDEN, hedenmorgen
Churchill had gisteren weinig moeite met zijn partijgenoten toen de fractie bij
een kwam om de gewone conservatieve parlementsleden in staat te stellen uiting
te geven aan hun parlementair verdriet over de vertraging ln het doorvoeren van
een conservatief program. Hij beloofde dat spoedig de wetsvoorstellen voor de-
nationalisatie van de staalindustrie en van het transport langs de weg zouden
worden voorgelegd aan het Lagerhuis.
evengoed als ieder ander parlementslid
Desondanks verrees hij gisteren in het
Lagerhuis om met nadruk te zeggen dat
de oppositie het gehele wetgevende pro
gram van de conservatieven in de grond
zou boren, indien de conservatieven dit
program niet wijzigden in de door de
socialisten gewenste zin, dat wil zeggen,
indien de conservatieven niet afzagen
van het heffen van bijdragen van patiën
ten in de Nationale Gezondheidsdienst en
indien zij hun denationalisatieplannen
niet opgaven. Zijn talrijke volgelingen
in de fractie juichten Bevan luide toe.
De partijleiding evenwel zal wederom
moeilijk de arrogantie hebben kunnen
waardéren waarmee Bevan zlbh telkens
opwerpt als leider van de actieve oppo
sitie.
Bevan maakte gisteren wederom
van de gelegenheid gebruik om op
het juiste ogenblik in het Lagerhuis
op te treden als ware hij de leider
van de partij, als bepaalde hij de
socialistische partijtechniek en alsof
zijn woorden werden gesproken na
mens de gehele Labourfractie.
Labour is namelijk bezig met het sa
boteren van de wetgevende werkzaam
heid van het parlement door het rekken
van de debatten, zoals de conservatieven
dit eveneens deden toen Labour met een
geringe meerderheid aan de macht was.
Tot heden heeft de conservatieve leiding
niet het voorbeeld van de socialisten ge
volgd door gebruik te maken van de
parlementaire „guillotine", die debatten
aanzienlijk bekort- Doch deze weg staat
open voor Churchill. Bevan weet dit
De uitslag van de op 30 Maart in
Beieren gehouden gemeenteraadsver
kiezingen is zo goed als bekend. Door
het ingewikkelde kiesstelsel heeft de
telling der stemmen ruim veertien da
gen geduurd.
In de meeste grote steden, als Mün-
chen, Neurenberg en Furth, behielden
de socialisten hun meerderheid. De
Christelijke sociale unie, zoals de partij
van Adenauer in Beieren heet, vindt
haar aanhang vooral in de sterk katho
lieke plattelandsgebieden van Beieren.
Volgens berichten uit Praag zal een
grotere aanvoer van strategische grond
stoffen uit de Sovjet-Unie bijdragen tot
de uitbreiding van de Tsjechoslowaakse
industrie krachtens een in Moskou ge
sloten overeenkomst.
In het kader van de overeenkomst,
die werd bekendgemaakt door het offi
ciële Tsjechoslowaakse nieuwsbureau in
een radiouitzending, zal de totale om
vang van de handel tussen beide com
munistische landen dit jaar worden
vergroot met 25 pet in vergelijking met
1951.
Zwitserland. De Zwitserse luchtvaart
maatschappij „Swissair" heeft medege
deeld, dat zij deze zomer 20 Duitse pi
loten in dienst zal nemen, die eerst als
tweede en later als eerste piloot zullen
werken. Ook zullen 12 Duitse radiotele
grafisten aangenomen worden. De contrac
ten variëren van twee tot drie jaar.
Terwijl een legertje fotografen de
camera's richt op het Koninklijke
Paar, toont de burgemeester van
New York, Impellitteri, de stede
lijke eremedaille, welke om de
hals van Prins Bernhard hangt.
Even tevoren had de burgemeester
de Koningin en de Prins de ere
medaille vam de stad omgehangen.
De Russische minister van Buitenland
se Zaken, Andrei Vishinsky, heeft
Woensdagavond de diplomatieke verte
genwoordigers der drie Westelijke ge
allieerden ontboden, om - hun het ant
woord op de recente nota over Duits
land te overhandigen.
In diplomatieke kringen neemt men
aan, dat het antwoord nogmaals uitdruk
king zal geven aan het Sovjet-standpunt,
dat verkiezingen in geheel Duitsland
een kwestie vormen, waarover de Duit
sers zelf moeten beslissen.
Minister Vishinsky, zo verklaart men,
heeft 25 Maart tegenover de Britse,
Amerikaanse en Franse vertegenwoor
digers een uiteenzetting gegeven van de
belangrijkste punten, welke mogelijk in
het antwoord opgenomen zijn
Woensdag heeft het Canadese Huis
Vein Afgevaardigden het Japanse vre
desverdrag goedgekeurd. Het verdrag
was reeds geratificeerd door de Cana
dese Senaat. Zeven van de elf onder
tekenaars van het verdrag hebben dit
nu goedgekeurd. Zodra Pakistan dat
verleden week zijn goedkeuring aan het
verdrag hechtte, of Canada de ratifi-
catiedocumenten in Washington zal
hebben gedeponeerd, zal het verdrag
van kracht worden.
Finland. De Finse minister-president.
Kekkonen, heeft in de Rijksdag met 146
tegen 39 stemmen een vertrouwensvotum
gekregen voor zijn omstreden landbouw
politiek.
De federale rechter te Washington,
Alexander Holtzhoff, die het beroep van
de staalmaatschappijen tegen het be
sluit van president Truman om de staal
industrie door de regering te doen over
nemen behandelde, heeft Woensdag ge
weigerd een gerechtelijk verbod tegen
de beslissing van de president uit te
vaardigen.
Holtzhoff verwierp het beroep der
grote staalmaatschappijen en verklaar
de dat de staalmaatschappijen een eis
tot schadevergoeding tegen de regering
kunnen indienen ingeval zij kunnen
aantonen, dat zij schade hebben geleden
President Truman heeft het Congress
een speciale boodschap over de toestand
in de staalindustrie doen toekomen,
waarin hij aanbiedt tezamen met het
Congress een wet voor te bereiden,
waarin de voorwaarden voor een rege
ringsexploitatie van de in beslag geno
men staalfabrieken duidelijk omschre
ven worden-
Intussen dreigt nu het telegraaf- en
telefoonverkeer in de V.S. ernstig te
gaan stagneren. Het personeel van de
Bell Telephone Cy. heeft van zijn vak
bond opdracht gekregen te staken.
Zeker 300.000 personen zijn hierbij be
trokken.
(Van onze correspondente)
Washington's economisten hebben
het ook niet altijd bij het rechte
eind! Een jaar en nog langer
hebben ze gewaarschuwd voor de waar-
schijnlijkhêid van goederentekorten. De
vrees dat er spoedig niet genoeg auto's,
wasmachines, wollen artikelen, kleding,
tapijten en meubelen zouden zijn, deed
groot- en kleinhandel enorme voorra
den aanleggen en dreef de prijzen om
hoog. En wat ziet men nu? Veel goede
ren moeten met prijsverlies worden
verkocht en kopers moeten op allerlei
slinkse wijzen de winkels in worden ge
lokt. New Yorkse warenhuizen blijven
twee avonden per week open, alleen om
wat extra klanten binnen te krijgen.
Nu de regeringsorders voor militaire
kleding zover zijn afgemaakt, is er een
slapte in de kledingindustrie ingetre
den- De bontindustrie heeft een slecht
seizoen gehad, gedeeltelijk ook door de
milde winter. In 'hiehbel handel-
klaagt men eveneens: door materiaalte
korten is de huizenbouw beperkt, het
geen een terugslag meebrengt voor de
meubelindustrie. De handel in parfu
merieën en schoonheidsmiddelen is
slecht. Opdrachten aan advertentie- en
reclamebureaux zijn afgenomen. De
grote firma's, die aan regeringsopdracht
De West-Duitse en geallieerde autori
teiten die op het ogenblik onderhande
len over het nieuwe vredescontract voor
Duitsland, dat in de plaats komt van
een vredesverdrag, hebben Woensdag
op practisch alle punten overeenstem
ming bereikt.
De Amerikaanse Hoge Commissaris
Mc Cloy verklaarde dat de commissie
(Van onze Reimeinse correspondent)
e incidenten in Triëst tussen de Anglo-Amerikaanse bezettingstroepen en
de demonstrerende bevolking hebben als het ware een rilling doen gaan
door heel Italië. Op Donderdagavond 20 Maart waren de Inwoners van
Triëst samengestroomd op het grote piazza Unita om een concert bij te
wonen van vaderlandse liederen, toen de Engelse politie een aantal charges
uitvoerde, waarbij volgens de Italiaanse berichten minstens twaalf doden geval
len zijn. En sindsdien heeft de toestand zich in „de aller-Italiaanste" stad toe
gespitst; gistermorgen is er een. algemene werkstaking geweest met nieuwe scher
mutselingen. De politie draagt voor het eerst sinds 1946 weer vuurwapens en
surveilleert met gepantserde auto's. Er zijn stenen gegooid, studenten hebben
barricades gebouwd en er zijn verschillende auto's van de geallieerden omver
gegooid. Nu Triëst, het symbool van het Italiaanse pjitriotlsme, de strijd heeft
aangebonden, zjj het dan ook alleen bjj wijze van demonstratie, staat ook heel
Italië in vlam.
Het leek zelfs een ogenblik, alsof de
Italianen hun verdeeldheid in democra
ten en communisten hadden laten rus
ten, maar het bleek onmiddellijk daar
na, dat beiden weliswaar hetzelfde the
ma bespelen, doch dat de communisten
er onmiddellijk nateriaal in hebben ge
zien voor een grootscheepse aanval op
de regering. Alle kranten hebben gisteren
en vandaag titels over de volle breedto
van de voorpagina's, maar dat er een
verschil in toon is, blijkt uit de volgen
de citaten: Het communistische Unité:
„De oppositie wijst de regering op haa»-
verantwoordelijkheid. Vlammepd protest
van de Kamer tegen de gewelddaden
der geallieerden".
Het christen-democratische Popoio
daarentegen schrijft: „Verheven ver
klaring van de minister-president in de
Kamer: De gerechte zaak van Triëst
is de zaak van alle Italianen." En in
een andere democratische krant leest
men: „Het brandende probleem van Je
martelaarsstad weer op de voorgrond",
terwijl daartegenover weer de twee an
dere communistische kranten te voor
schijn komen met titels als: „De bele
diging der geallieerden aan ons natio
naal gevoel laat de minister-president
onverschillig" en „Pietro Nenni nagelt
de regering vast aan haar verantwoor
delijkheid: haar falen in Triëst".
Er is in dit alles ongetwijfeld veel
rhetoriek, maar men mag niet vergeten,
dat deze patriottische rhetoriek in Italië
een werkelijk element is in het pplitieke
leven en dat de jongste gebeurtenissen
bij zeer vele Italianen het besef ver
sterkt hebben, dat men met Italië solt
en zich meer gelegen laat liggen aan de
gunsten van de dubieuze Tlto dan aan die
van de betrouwbare De Gasperi, waar
men toch al zeker van is. Een jaar gele
den vroeg de beroemde senator Orlan
do al, of het niet beter was, dat Italië
uit het Atlantisch Pact zou treden. Nu
hoort men hier en daar weer dezelfde
vraag. Daarbij komt nog, dat er over
twee maanden in Zuid-Italië gestemd
zal worden. De uiterst rechtse partijen,
die zich „de nationale krachten" van het
land noemen, zullen de Italiaanse te
leurstellingen ln Triëst ongetwijfeld
goed ten nutte maken.
Ook daarom is de reactie van de
Italiaanse regering buitengewoon
scherp geweest. De Gasperi ver
klaarde gisteren in de Kamer, dat
hij de diplomatieke vertegenwoordi
gers van Engeland en de Verenigde
Staten bij zich ontboden had om
krachtig te protesteren.
„Wij geloven vast", zo zei hij verder,
„in de uiteindelijke overwinning. De
laatste besprekingen,, die ik met de ver
tegenwoordigers van Engeland en de
Verenigde Staten gevoerd heb, beves
tigden in mij de overtuiging, dat de
houding van de Joegoslavische regering
bij hen ongerustheid gebaard heeft en
dat men tegelijk waardering heeft voor
de matiging, die wij bij alle ontmoetin
gen hebben getoond". ,,Het zou fataal
zijn, wanneer de verontwaardiging van
de stad zich zou keren tegen de gealli
eerden, die wij aan hun morele verplich
tingen moeten herinneren."
Het treft wel bijzonder ongelukkig,
dat de incidenten in Triëst zijn voorge
vallen juist op de dag, waarop de be
volking de befaamde „driepartijenver-
klaring" herdacht, waarmee Engeland,
Frankrijk en de Verenigde Staten nu
vier jaar geleden, op 20 Maart 1948, de
wenselijkheid uitspraken van de totale
terugkeer van Triëst en omgeving onder
Italiaanse souvereiniteit.
Zoals men weet brak Tito drie
maanden daarna met de Cominform,
zodat de geallieerden hem vanaf dat
moment niet meer zagen als vijand,
maar als mogelijke bondgenoot. En
nu wordt de driepartijenverklaring al
drie jaar lang alleen nog maar geci
teerd door de Italianen, terwijl de drie
royale mogendheden de kool en de
geit proberen te sparen. In uiterst di
plomatieke verklaringen zeggen ze
keer op keer, de driepartijenverkla
ring „nog steeds" te beschouwen als
de basis, waarop er een oplossing ge
zocht moet worden, doch het wordt
steeds duidelijker, dat' ze deze verkla
ring alleen nog maar zien als een
uitgangspunt voor onderhandelingen
tussen Joegoslavië en Italië. Als het
ooit tot zulke onderhandelingen ko
men zou, dan lijkt de afloop makke
lijk te voorspellen: Joegoslavië houdt
wat het nu al in feite heeft: heel de
zone B en Italië zou krijgen wat het
nog niet heeft: de stad zelf met de
onmiddellijke omgeving.
En in afwachting daarvan krijgt Tito
de B-zone steeds vaster in zijn macht
en moeten de Italianen toezien, hoe hun
stad onder een geallieerde militaire mis
sie staat, hoe de Italiaanse vlag officieel
niet is toegestaan en hoe zelfs de nor
male rechtelijke organisatie is ont
wricht. t
Er is door de Italiaanse burgemeester
van Triëst al gezegd, dat de samenwer
king met de geallieerden vanaf heden
verbroken is. „Het geduld van de stad
is uitgeput!" Alleen als men beseft hoe
bij de verre van nuchtere Italianen ge
voelsoverwegingen meespelen, kan men
begrijpen, dat deze incidenten, die over
enige dagen wel zullen doodbloeden,
een verdere invloed zullen blijven uit
oefenen. De Gasperi zou er de steun van
het land mee kunnen verliezen ln zijn
medewerking aan de Europese integra
tie.
Als voorbeeld van de reactie der
openbare mening volge nog een citaat
uit het hierin voor de hele democrati
sche pers representatieve dagblad „II
Tempo": „In alle internationale bijeen
komsten hebben wij open kaart gespeeld
en in tegenstelling tot andere landen
hebben we ons best gedaan, geen
moeilijkheden te scheppen en geen poli
tieke wissels te presenteren. Dit is alle
maal goed en wel en heel idealistisch,
maar de gevolgen zijn niet uitgebleven.
De felle kleuren van de driepartijen
verklaring van 1948 verbleken steeds
meer en als we haar ter sprake brengen,
dan beschouwt men ons als ongenees
lijke romantici en spelbrekers; en als de
burgers van Triëst- een krachtige Itali
aanse demonstratie willen houden, dan
komen ze te staan tegenover de gum
miknuppels en brandspuiten van onze
geallieerden in het Atlantisch Pact".
van rapporteurs de resultaten van de
bijeenkomst op schrift zal stellen, en
dat deze tenslotte goedgekeurd zullen
worden op een bijeenkomst op 21 April.
Mc Cloy verwacht, dat men binnen
twee of drie zittingen alle kwesties met
uitzondering van de financiële kwesties
geregeld zal hebben.
Bijzonderheden over de Duitse finan
ciële bijdrage aan de Westerse defensie
zullen nog goedgekeurd moeten wor
den in Parijs door de leden van de kos-
ten-commissie van de NATO.
Men schat, dat het contract tegen
eind Mei of begin Juni getekend zal
kunnen worden. Hierna zal het nog
geratificeerd dienen te worden te
zamen met het verdrag voor het
Europese leger.
Zowel de geallieerde als de Duitse lei
ders verwachten, dat de Russen nog deze
maand een dramatisch nieuw voorstel
zullen doen om Duitsland te herenigen
en aldus het vredescontract en het ver
drag voor de Europese defensiegemeen
schap schipbreuk te doen lijden. Men
neemt aan, dat Moskou zal voorstellen
in geheel Duitsland onder toezicht van
de Grote Vier verkiezingen te doen hou
den.
Senator Robert Taft heeft de voor
verkiezingen in de Amerikaanse
staat Illinois, gehouden ter afvaardi
ging van kiesmannen naar de repu
blikeinse en democratische partij-
conventies in Juli a.s., waarop beide
partijen de candidaten voor de presi
dentschapsverkiezingen zullen aan
wijzen, gewonnen. Hij verenigde
532.453 stemmen op zich. Illinois
vaardigt vijftig kiesmannen naar de
republikeinse partij conventie af. Ver
moedelijk zullen 48 hiervan de can-
didatuur van Taft steunen. De ande
re officiële republikeinse candidaat
was Stassen. Hij kreeg 94.530 stem
men. Generaal Eisenhower was niet
candidaat gesteld. De kiezers konden
echter desgewenst zijn naam op de
candidatenlijsten bijschrijven. 78.826
kiezers maakten van deze gelegenheid
gebruik. Er was voor Eisenhower
vrijwel geen propaganda gevoerd.
In het democratische kamp was se
nator Estes Kefauver de enige officiële
candidaat. Op hem werden 370.179
stemmen uitgebracht.
Ook een aantal democratische kiezers
maakte gebruik van het recht om na
men aan de officiële candidatenlijsten
te mogen toevoegen. Op deze wijze
werden 41.208 stemmen op Stevenson en
6.333 op president Truman uitgebracht
Roemenië. De nationale verkiezingen
in Roemenië zijn volgens een Roemeens
persbureau zes maanden uitgesteld. De
eerste vice-premier heeft bekend gemaakt,
dat de verkiezingen uitgesteld zouden
worden, omdat de landbouwwerkzaamhe-
den er onder zouden lijden. Politieke waar
nemers zijn van mening, dat tot uitstel
besloten werd, omdat het land zich in een
economisch critieke toestand bevindt
ten werken, kunnen het met minimum-
rgclame stellen, de kleinere moeten be
zuinigen, ln talloze bedrijven heerst
slapte, al zou men, statistisch gespro
ken, moeten zeggen dat de gemiddelde
verkoop van de kleinhandel zeker niet
beneden normaal was. Vergeleken ech
ter met de verkoopcijfers van een jaar
geleden, toen er maar werd raak ge
kocht, is de handel in vele bedrijven
er op achteruit gegaan. Kleine winke
liers en zakenlieden geven soms graag
de schuld van deze toestand aan de a s.
verkiezingen. De Amerikaanse zaken
man houdt niet van het verkiezings
jaar. Politiek speelt achter de schermen
dan een vaak onberekenbare rol in de
geld- efl handelswereld- Ook wil het
Congress in zo'n jaar geldtoewijzingen
op een minimum houden en de Rege
ring probeert uitgaven zoveel mogelijk
te besnoeien, hetgeen werkloosheid in
de hand kan werken. De Wallstreet-
financiers intussen manipuleren om de
partij, wie zij de macht toewensen, die
macht te geven of haar die te doen be
houden, en daar kunnen bedrijven soms
sterke invloed van ondervinden
In feite is echter de Ogenblikkelijke
bedrijfssiapte vooral terug te voeren op
de enorme industriële expansie. Dank
zjj deze uitbreiding kunnen regerings
orders worden verwerkt, zonder dat,
zoals aanvankelijk werd verwacht, de
civiele industrie daarvan hinder heeft
(afgezien nu van materiaaltekorten).
Het was, is en bljjft waarschijnlijk 20
pet. van de totale Amerikaanse indus
triële capaciteit welke door de grote
regeringsorders wordt gebruikt. Dit
blijft ook zo omdat deze orders over
een tijdsbestek van enkele jaren wor
den uitgestrekt. Het genoemde percen
tage zou natuurlijk alleen plotseling
stijgen wanneer de oorlog ln Korea zou
worden uitgebreid.
Men heeft dus niet op de groei van
het productie-apparaat, zoals dat tot nu
toe sinds de tweede wereldoorlog heeft
plaatsgevonden, gerekend. Deze expan
sie absorbeerde gemakkelijk de ver
hoogde vraag, de vloed van civiele goe
deren verminderde nauwelijks en Wash
ington's sombere predicties kwamen
niet uit.
Er zijn geringere factoren, die ook
nog een rol spelen in de critieke toe
stand van diverse bedrijven: de onze
kerheid van deze tijd brengt meer
spaarzaamheid mee, zoals de toenemen
de spaargelden in de banken aantonen.
Daarnaast vragen de belastingen zoveel
dat menige Amerikaan, die volle drie
maanden per jaar alleen voor de schat
kist werkt op zijn aanschaffingen móet
bezuinigen.
De opvatting begint zich echter te
verbreiden dat men weer met de terug
keer van de „economische cyclus" te
doen heeft, volgens welke op een tijd
van economische bloei een terugval
moet volgen. Dit natuurlijk verloop
werd tegengehouden toen na de oorlog
een sterk goederentekort moest worden
aangevuld en daarop de herbewapening
de industrie aan het werk hield en de
handel overal zijn waar kon afzetten.
Nu echter krijgt deze cyclus weer zijn
kans.
Toch is de indruk van het totale eco
nomische beeld niet deprimerend. De
relatieve kalmte in het ene gedeelte
van de industrie wordt weer opgeheven
door de stijgende productie in een an
dere. Die takken der industrie, welke
door de economische kringloop werden
getroffen, krimpen hun productie op
het ogenblik in. Maar spoedig zal de
grotere vraag hun weer volop werk
geven. Het is de herbewapening, die
verhindert dat een werkelijk ongun
stige economische toestand voorlopig
zou intreden!
Premier Pinay heeft Woensdag op
nieuw een overwinning behaald. Met
310 tegen 238 stemmen nam de Franse
Nationale Vergadering een motie aan
tot uitstel van het debat over het wets
ontwerp betreffende de glijdende loon
schaal tot 29 Mei.
Het wetsontwerp is reeds in eerste
lezing door de Nationale Vergadering
aangenomen, doch verworpen door de
Senaat.
Volgens A.F.P. heeft Pinay voor de
stemming verklaard, dat de regering
niet kon aanblijven als de motie niet
werd aangenomen.
De gematigd-conservatieven, radica
len, links-radicalen, een meerderheid
van volksrepublikeinen en wat Gaullis
ten srteunden de motie. Tegen stemden
socialisten, communisten en een 30-tal
volksrepublikeinen. Ongeveer 70 Gaul
listen en volksrepublikeinen onthielden
zich.
Pas na uren onderhandelen, voorna
melijk met de volksrepublikeinen, was
Pftay van een meerderheid verzekerd.
