Landelijke wervingsactie voor het
Apostolaat der Hereniging
Feestgave aan kardinaal Tisserant t.g.v.
het 25-jarig bestaan
Verandering
op komst
II
Mensen op reis
Spell of the Netherlands
PAASPRIJSVRAAG
„Het staat in de krant
F
W
CONFERENTIE VAN DE GROTE VIER
OVER DUITSLAND ONWAARSCHIJNLIJK
Grote staking
in Japan
4
7
Eert verstoord sprookje
SPELL of
1
Eigen nationaal leger voor Duitsland
onaanvaardbaar Russisch plan
Biddende kruistocht naar het H. Land
Meer belangstelling
nodig
181
TITANIC VERGAAN
Meevaller voor het
provinciefonds
Fropagandaboek onder
redactie van Ton Koot
the
VIJFTIEN
PRIJZEN
Diplomatieke Paasverrassing van Moskou
DE ODER—NEISSE-
KWESTIE
Uit protest tegen een
wetsontwerp
ZATERDAG 12 APRIL 1952
PAGINA 4
OPDRACHT VOOR
BEVRIJDINGSSPEL
Veertig jaar geleden
Ja, hei siaai aliijd in de krani. Maar
ziet U hei aliijd? Controleer U zelf eens
door deel ie nemen aan deze Paasprijs-
vraag, U vindi hier - genummerd van 1
ioi 10 - iien knipseltjes uii berichten,
adverieniies, artikelen eic., welke deze
week in ons blad hebben gesiaan.
Wanneer U de krani goed gelezen hebi,
zuli U ze onmiddellijk herkennen en we
ien aan ie wijzen. En andersija, dan
zuli U even moeien zoeken!
Wanneer U ze alle heeii kunnen thuis
brengen, dan zal hei U niei moeilijk
vallen de woorden die in onze knipsels
door xxx zijn vervangen de vinden, ze op
een lijsi ie zeilen (mei vermelding van
hei nummer van hei knipsel) en deze
lijst als oplossing van de prijsvraag aan
ons per brief foe ie zenden.
Doe mee - hef is de moeite waard.
VOORBEELD
Ie Prijs Kristallen vaas
(Val Sf. Lamberi)
Ze Prijs Dames- of heren-
vulpenhouder
3e Prijs Jaarabonnement
op de Katholieke Illustratie
verder nog
1Z aantrekkelijke prijzen.
VOORWAARDEN
VOOR DEELNEMING
Olie in Zuid-Afrika
Tienduizend zelatricen zullen tussen Pasen en Pinksteren uitzwermen over ge
heel Nederland om in iedere stad, ieder dorp, tot in het kleinste gehucht toe,
leden te werven voor het Apostolaat der Hereniging, dat dit jaar in Nederland
zUn vijf-en-twintigjarig bestaan viert. Deze grootscheepse wervingsactie heeft
ten doel aan Kardinaal Tisserant, secretaris van de H. Congregatie voor de Oos
terse Kerk, tijdens het officieel bezoek, dat hij ter gelegenheid van de herden
king aan Nederland in Juli zal brengen, minstens 50.000 en liefst 100.000 nieuwe
leden als feestgave in dit jubileumjaar aan te bieden. Het devies der wervings
actie duidt: ,,In ieder Katholiek gezin minstens één lid voor het Apostolaat der
Hereniging." Voorwaarden zijn zo mogelijk iedere dag een gebed voor het herstel
der eenheid onder de Christenen en een jaarlijkse bijdrage van één gulden per lid.
acties kunnen ontplooien: het heeft een
hoogleraarszetel gesticht aan de Katho
lieke Universiteit van Nijmegen, het
heeft een heel Oosters seminarie te
Culemborg kunnen onderhouden en zo
doende aan de Oekraïnse Kerk in bal
lingschap priesters geschonken, het
heeft andere seminaries kunnen helpen,
Oosterse priesters en bisschoppen ge
steund in hun moeizaam werk, acties
gevoerd onder de Oosterse emigranten
in ons land, kerken en schooltjes helpen
bouwen. Door bemiddeling van het Co
mité pro Palestina heeft het de nood
van de Palestijnse vluchtelingen gele
nigd.
Maar het voornaamste resultaat is, dat
door het Apostolaat de herenigingsge
dachte is gaan leven bij onze Neder
landse Katholieken. Door studiedagen,
artikelen in kranten .en tijdschriften,
door verschillende uitgaven is belang
stelling gekweekt bij een gedeelte van
1 De actie zal geschieden in de vorm
var. een biddende kruisvaart, een gees
telijke pelgrimstocht naar het Heilig
Land en naar de grot van Bethlehem.
Zoals eens de weerbare mannen van
Europa gehoor gevend aan de oproep
van de Paus optrokken om het gevaar
van het heidendom aan de grenzen van
Europa te keren in die eerste der grote
Europese bewegingen, de Kruistochten,
zo zullen thans de Katholieken van
1 Nederland een biddende kruistocht ma
ken naar de plaats van Christus' ge-
1 boorte, die thans verlaten ligt in het
Palestijnse land. Terwijl voor de oorlog
honderden pelgrims uit alle landen der
wereld zich dagelijks verdrongen in en
rondom de geboortegrot, komen er nu
nauwelijks enige bedevaartgangers per
week.
Iedere Katholiek krijgt tijdens deze
geestelijke pelgrimstocht naar Beth
lehem de gelegenheid een speciale in
tentie in te sluiten in een enveloppe.
Al deze intenties die geheim blij
ven worden via het Nationaal Bu
reau van het Apostolaat der Hereni
ging te Boxtel naar de Pauselijke In
ternuntius, Mgr. Paolo Giobbe, gezon
den. Deze zal zich belasten met de
doorzending naar de Katholieke Pa
triarch van Jeruzalem, Zijne Geluk
zaligheid Mgr. Albertus Gori. In de
Kerstnacht van dit jaar zal de Pa
triarch al de intenties van de Neder
landse Katholieken in de grot van
Bethlehem neerleggen en voor deze
intenties te middernacht een pontifi
cale H. Mis opdragen.
Op deze wijze hoopt het Apostolaat
der Hereniging bij de Katholieken be
langstelling te wekken voor het apos
tolaat tot terugkeer der afgescheiden
Christenen tot de eenheid van Kerk
en Geloof.
Naar aanleiding van deze actie schreef
Paus Pius XII op 6 Januari 1952 aan
i Kardinaal De Jong:
..Wij zijn er zeker van, dat dit werk,
dat voor de Katholieke zaak reeds zo
veel verdiensten heeft gehad, met ver
nieuwde krachten tot een nog
hogere bloei zal geraken".
Kardinaal Tisserant noemt het her-
enigingswerk even noodzakelijk als de
geloofsverkondiging aan de heidenen en
het Nederlandse Episcopaat schrijft:
..Het Apostolaat der Hereniging is in
zekere zin geplaatst onder het getal der
missiewerken, die door iedere Katholiek
dienen te worden gesteund".
Reeds heeft het Apostolaat prachtige
(Vervolg van pag. 1)
Bij de troonsbestijging van Koningin
Wilhelmina vdrscheen een gedenkboek,
waarin de schrijvers ernstig poogden
aan te tonen, hoe welvarend ons land
wel was, blijkend uit de sterke in
dustriële vooruitgang, de hoge inkom
sten uit onze koloniën, enz. Daarop
schreef Domela Nieuwenhuis zijn
bekende (beruchte?) „Vergeten Hoofd
stuk". Hieruit bleek wei zonneklaar,
dat niet van een welvarend land mag
worden gesproken, wanneer grote be
volkingsgroepen van dat land ten prooi
liggen aan bittere armoede, ja aan pau
perisme. Zulk een land is dan niet al
leen niet welvarend, maar ook onrustig,
omdat er de verhoudingen onchristelijk
zijn. Het grote belang nu van het feit,
dat beoefenaars der wetenschap op
grond van hun christelijke levensover
tuiging bepaalde veranderingen in het
maatschappelijk beeld bepleiten, is
vooral r.a hetgeen we hierover vorige
week schreven, zonder meer duidelijk.
Wanneer een hoogleraar aan onze ka
tholieke handelshogeschool in „Econo
mievan Dec. j.l. in een beschouwing,
gewijd aan sociale voorziening en par
ticuliere bezitsvorming, bepaalde prach
tige ideeën naar voren brengt, dan
moge men bedenken, dat hij deze theo
rieën leraart op de eerste plaats aan
jenge mensen, die over sleents enkele
jaren leidinggevende posten in het Ne
derlandse bedrijfsleven zullen bezetten.
Zij zullen in die posten worden aan
gesteld op grond van de theoretische
kennis, die zij op de universiteit op
deden.
Een heei sterk voorbeeld is wel onze
huidige minister van Economische Za
ken, die iets meer dan tien jaar geleden
nog student was in Tilburg. Daarom is
het ook zo belangrijk, dat niet alleen in
wetenschapskringen, maar evenzeer in
die van arbeiders met hoofd en met
hand, in kringen van ondernemers, mid
denstanders en boeren, belangstelling
bestaat of wordt gewekt voor de ver
kondigde theorieën. Is het met van ge
weldige betekenis, dat Prof. v. d. Ven
stelt, dat de sociale voorzieningen zo
als we die nu kennen, moeten worden
gezien ais gemeenschapscol rectieven op
de fouten van een individualistische ei-
gendomsordemng? Zeker, wij zijn ons
bewust dat het lezen van deze zin, en
vooral het begrijpen ervan, moeilijk is
voor de man met niet veel meer dan la
gere schoolontwikkeling. Maar ook hij
neme er toch de moeite voor: het gaat
hier om zijn meest wezenlijke belangen,
want, zo vervolgt Prof. v. d. Ven: „In
het correctief ligt echter de neiging om
uit te groeien, terwijl de eigenaoms-
ordening zelf niet verbeterd wordt".
Zie, daarmede heeft naar onze mening
Prof. v. d. Ven de roos getroffen. Uitste
kend zijn de rechtstreekse beschuldi
gingen, die de schrijver richt aan het
adres van onze tegenwoordige regeer
ders, o.a. dat zij weliswaar met woorden
het sparen animeren, maar in feite de
ontsparing, de eigendomsvorming door
de kleine man, in de hand werken.
Ligt hier niet een prachtig terrein
voor studie en.... practische beleving,
onmiddellijk te betreden door onze
katholieke organisaties?
De veranderingen, die zich onweer
houdbaar voltrekken, zullen immers
slechts een blijvende en een wezenlijke
waarde hebben, 'ndien zij worden ge
dragen en dus begrepen door geheel
volk.
het ontwikkelde publiek, parochiegeeste
lijken, die een afdeling lieten oprichten,
zijn zich er voor gaan organiseren en
hebben hun interesse medegedeeld aan
hun parochianen. De gelovigen werden
langzamerhand voor het herenigings-
vraagstuk geïnteresseerd door honder
den predikaties in de kerken, door het
orgaan van het Apostolaat, „de Roep
stem", met zijn oplage van 180.000
exemplaren, door tentoonstellingen en
de plechtigheden in de Oosterse litur
gieën in verschillende talen in de ker
ken en voor de radio- Omdat zij geïnte
resseerd waren, gingen zij ook bidden
voor deze grote intentie van de Kerk,
niet alleen in de Internationale Bid
week, die door de intense activiteit van
het Apostolaat steeds meer en beter
wordt gehouden, maar ook buiten die
bijzondere tijd. Bovendien zijn meer
dan 15.000 mannelijke en vrouwelijke
religieuzen aangesloten bij het Aposto
laat: het klooster van Haaren bij Megen
heeft zelfs als bijzonder doel te bidden
voor de terugkeer van Rusland.
Dit alles is echter slechts mogelijk,
indien de Nederlandse Katholieken met
een klein offer per jaar dit werk blij
ven schragen en indien zij ook door een
voortdurend gebed de pogingen steunen
om te komen tot de eenheid aller Chris
tenen, die Christus in Zijn hogepries
terlijk gebed Zijn Vader heeft gevraagd.
Grote chocolade-eieren met afbeeldingen van karakteristieke bouwwerken,
trekken ieder jaar tegen Pasen in de winkels te Rome grote belangstelling. Deze
monslerbrokken zoetigheid, waaraan door artisten wekenlang gewerkt is, be
vatten per stuk ongeveer 320 pond pure chocolade. De prijs van één ei bedraagt
1500 gulden. Na de Paasdagen worden de eieren gebroken en in stukken ver
kocht. In het hi erboven afgebeelde chocolade-ei bevindt zich een nabootsing
van de Basiliek van St. Pieter met het enorme plein. De colonnade is vervaar
digd van suiker.
A Is wij het Centraal Station uit-
/-A komen, lopen twee Amerikaan
se soldaten voor ons uit. Op de
brug over de Prins Hendrikkade, voor
het huisje van Rederij Bergmann,
staat Ome Hein.
„Hello boys" schiet hij de Amerika
nen aan „hef un naice trip troe de
kennels."
„No", kauwgommen de soldaten.
Opie Hein is trots op zijn uniform
en zijn vergunning. Hij is de enige in
Amsterdam, die op de openbare weg
propaganda mag maken voor de rond
vaart.
„Dat doe ik al 22 jaar, meneer, en
met plezier" lacht zijn brede mond in
een gezond gezicht onder de glimmen
de petklep.
Vakkundig loodst Ome Hein ons aan
boord van de „Michiel de Ruyter".
Voor ons zit een Haagse dame tussen
twee kleine krullekopjes. „Fijn" juicht
de achtjarige Matcha, „pappie moest
naar een vergadering en nu gaan wij
heerlijk varen."
Achter ons zit een Parijs-stel-op-
huwelijksreis. Met hoge gilletjes wijst
zij naar de oude gevels en kijkt hem
diep in zijn ogen.
Dan komt kapitein Hoeksma aan
boord, gevolgd door een charmante
jongedame in een uniform dat wij niet
direct thuis kunnen brengen.
„Mag ik uw plaatsbewijzen even
zien?"
De stewardess! De nieuwste service
van de grote Amsterdamse trekpleis
ter: de rondvaart boten!
De stewardess blijkt te studeren voor
binnenhuisarchitecte, maar wil nu
graag voor een paar maanden het flat-
tueze stewardessuniform aantrekken.
Zij pakt de microfoon en stelt zich
voor met een stem, waarin het Lim
burgse accent, nog zingt:
„Goede middag, dames en heren, ge
durende deze trip ben ik uw stewar
dess. Mes dames, messieurs
De kapitein draait de lange boot de
Amsterdamse grachten door.
„In dat huis woont de kleermaker
van Prins Bern hard."
Aan uw rechterhand ziet u de
bekende markt, het Waterlooplein."
In vier talen vertelt de stewardess
van de schoonheid, historie en merk
waardigheden van Amsterdam. In de
havens weet zij de betekenis van de
vlaggen uit te leggen.
„En daar komt de „Oranjestad" uit
Curasao binnen" wijst zij naar een
zeeschip achter een klein sleepbootje.
Matcha en haar broertje kijken hun
ogen uit. Hun moeder geniet.
,,'t Is nou een rustig reisje" zegt de
kapitein, „soms lach je je tranen met
een gezelschap Belgen of Brabanders."
„Wij zijn nu aan het einde van onze
trip. Ik hoop dat u zich geamuseerd
heeft en dank u voor uw aandacht."
De „Michiel de Ruyter" zwaait voor
de steiger. De passagiers bedanken in
vier talen de stewardess, de gastvrouw
van Bergmann.
De staatssecretaris van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen is voorne
mens in 1952 een opdracht te verlenen
voor het schrijven van een bevrij-
dingsspel 1953. Het spel dient ge
schikt te zijn voor opvoering door
amateur-toneelgezelschappen en le-
kenspelgroepen en in het bijzonder
voor opvoering op de dag van de her
denking der bevrijding. De voorkeur
wordt gegeven aan een openlucht
spel.
Zij, die voor een opdracht voor dit
spel in aanmerking willen komen, moe
ten voor 1 Augustus 1952 een inhouds
opgave en een proeve van dialoog en
Handeling in zesvoud zenden aan de
afdeling kunsten, bureau toneel en let
teren van het departement van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen.
Een jury zal kunnen adviseren aan
ten hoogste vijf van de inzenders het
opstellen van een volledig uitgewerkt
schema op te dragen. Voor het voldoen
aan deze opdracht kan een gratificatie
van f 100 worden toegekend. Aan de
auteur van de beste van deze vijf in
zendingen kan vervolgens het schrijven
van het gehele spel worden opgedragen.
Hiervoor kan een honorarium van f 2000
worden uitgekeerd.
Dinsdag 15 April is het veertig jaar
geleden, dat het Engelse passagiers
schip „Titanic" van de White Star Line,
metende 47.000 brt. op dat ogenblik
's werelds grootste stoomschip, op zijn
eerste reis naar Noord-Amerika des
nachts om kwart voor twaalf in de
Noordelijke Atlantische Oceaan op een
ijsberg is gestoten en binnen de twee en
een half uur gezonken. Van de Dijna 2700
opvarenden, passagiers en bemanning,
vonden 1517 mensen de dood in de gol
ven; de reddingsmiddelen aan boord
bleken volkomen ontoereikend. Deze
scheepsramp, welke tijdgenoten voor
onmogelijk hadden gehouden, heeft in
de toenmalige wereld diepe indruk ge
maakt. De lux,, aan boord was tot de
uiterste perfectie opgevoerd, zoals prac-
tisch nadien nooit meer op enig schip
het geval zou zijn. Nog lang heeft de
verbeelding van het grote publiek zich
met de catastrophale ondergang van dit
schip bezig gehouden. Het drama vol
trok zich betrekkelijk langzaam. Ieder
kent het verhaal hoe het scheepsorkest,
tot de golven zich boven de hoofden der
musici sloten, de bekende hymne „Na
der, mijn God, tot U" zou hebben ge
speeld. Over de schuldvraag is veel te
doen geweest. Het volkomen falen van
de reddingsapparatuur aan boord heeft
het jaar daarop geleid tot de Titanic-
conferentie, waarbij een ontwerp werd
opgemaakt voor internationale regeling
van de bescherming van mensenlevens
op zee, dat tenslotte op een tweede con
ferentie in 1929 is aanvaard.
De regering heeft medegedeeld, dat zij
het percentage dat van de opbrengst der
rijksbelastingen in het provinciefonds zal
worden gestort niet zal verlagen van 11,7
tot 10,3 pet. Aanvankelijk werd dit nodig
geacht om de meeropbrengst van enkele
belastingen, die waren ingevoerd om de
defensie-inspanning te financieren, voor
het provinciefonds uit te schakelen. De
verlaging van 1,40 pet. ging echter verder
dan nodig was, weshalve thans wordt voor
gesteld dit percentage te brengen op 0.67,
zodat over 1952 een bedrag van f 30,9 min.
i.p.v. f 28,6 min. aan het provinciefonds
ten goede komt.
Omtrent de financiële toestand der pro
vincies wordt medegedeeld, dat het ver
loop over de afgelopen jaren gunstig is
geweest. De provinciale rekeningen over
1948 en 1949 wijzen uit, dat alle provincies
min of meer belangrijke overschotten heb
ben gekweekt tot een totaal bedrag van
resp. 5.5 mill, en 4.7 mill., ongeacht de be
langrijke bedragen, welke door sommige
provincies nog zijn gereserveerd.-Met stel
ligheid kan worden gezegd, dat ook de
dienst 1950 voor alle gewesten een batig
slot zal opleveren, eveneens zonder be
schikking over buitengewone inkomsten.
5?
Woensdag zal in huiselijke kring ge
vierd worden het gouden kloosterfeest
van Br. Leonardus, Br. Amadeus. Br
Raphael en' het zilveren kloosterfeest
van Br. Sixtus en Br. Chrysoetomus.
T~\7 'c zichzelf de tmk oplegt een boekwerk te doen verschijnen, dat ten
yy doei heeft zich te meten met de dmzend-en-eén indrukwekkende en
dure uitgaven waarmee de boekenmarkt van de Nieuwe Wereld als het
ware wordt overstroomd, neemt daarmee een werk ter hand, dat alleen kans
van slagen heeft, wanneer dat aaii de hoogste eisen van vorm, samenstelling en
uitvoering voldoet. Boom en Ruygrok N.V. te Haarlem nu hebben die stap
gewaagd met een waarlijk imposant boekwerk, dat door Ton Koot is geredi
geerd en dat onder de titel „Spell of the Netherlands" (Betovering van Neder
land) zeer binnenkort in de Amerikaanse en de Nederlandse taal zal verschij
nen. Het was voor samensteller en uitgever natuurlijk al een hele stap op de
goede weg, dat de Nederlandse ambassade in Washington en ook verschillende
overheidsinstanties in eigen land zich met grote instemming achter deze uitgaven
schaarden. Evenals ook het voorwoord van Z. K. H. Prins Bernhard en het
feit, dat H. M. de Koningin tijdens haar Amerikaamse reis in leer gebonden
exemplaren van deze uitgave aan president Truman en andere autoriteiten
heeft willen overhandigen. Maar uiteraard ivas daarmee de vraag of de uitge
vers hun aoel hebben bereikt, nog niet volledig beantwoord.
Maar dat antwoord is al in grove
lijnen geformuleerd, wanneer men dit
volumineuze boekwerk bij de eerste
kennismaking oppervlakkig doorbla
dert. Men stelt onmiddellijk vast, dat
het Ton Koot's opzet is geweest meer
het beeld dan het woord te laten spre
ken, wel wetend, dat een goed gebruik
van alle mogelijkheden, welke ons land
met zijn steden- en landschapsschoon,
kunst, folklore, klederdrachten, inte
rieurs, techniek e.d., aan de fotocamera
biedt, op het woord slechts een beroep
doet ter verduidelijking. Wij menen,
dat die gedragslijn bij de samenstelling
van dit boek-voor-Amerika inderdaad
een belangrijke en noodzakelijke tege
moetkoming betekent aan de gesteld
heid waarmee men aan de andere kant
van de oceaan dit werk, of liever een
dergelijk werk in het algemeen, zal be
schouwen.
Daaruit volgt evenwel niet, dat de
auteur op slaafse wijze, buigend als een
knipmes voor zijn clientèle, tegemoet is
gekomen aan de volkomen averechtse,
gefantaseerd-landelijke opvattingen, wel
ke men ..daarginds" over dit kleine, pit
toreske landje van de klompen, de wind
molens en de tulpenvelden heeft. Ton
Koot verstoortnamelijk dit sprookje; zij
het dan dat hij dit doet met de charme
hem eigen.
Het spijt ons, zegt hij bij wijze van
spreken, wij hebben niet alleen speel
goedhuisjes en kraakheldere, pas ge
schrobde blauwe stoepen, maar ook up-
to-date industrieën en moderne staalcon
structies. Wij zijn behalve schilderachtig
en „most. charming", ook zakelijk en
productief ^en inventief.
Het spijt ons, maar we dragen zelden
klompen en de meesten van ons zouden
zelfs niet op iets anders kunnen lopen dan
op schoenen van leer of andere materialen,
zoals die ook in de States gangbaar zijn.
Het spijt ons, maar we staan echt niet
allemaal met de handen in onze zakken
pijpen te roken en naar onze vissers
bootjes te staren en ook kamperen we
s zomers niet op onze tulpenvelden.
hiMm
Een verstoord sprookje dus. Wat daar
in „Spell of the Netherlands" tegenover
wordt gezet, is het Nederland zoals dat
werkelijk bestaat. Het Nederland van de
steden en dorpen, van de wijde polders
en van de krioelende drukte in onze smal
le straten; van de havens en hypermoder
ne haveninstallaties, de imposante sluizen,
de prachtige hoofdwegen, de klokkegiete-
rijen, de monumenten en majestatelijke
bruggen. Ja zeker, ook van de draaiorgels,
de bebloesemde Betuwe, de prachtige in
terieurs, cfe windmolens en de Nachtwacht.
Maar ook van de badplaatsen, de arbeid
op scheepswerven en in laboratoria en de
paraatheid van onze brandweercorpsen.
Evenwichtig samengesteld met talrijke
zwart-en-wit foto's, en vijf en veertig
kleuropnamen, volgens een speciaal procé
dé van A. Carré te Rotterdam, geeft dit
boek werkelijk een indruk van Nederland,
welke in zijn overzichtsvorm toch volledig
is. Van een Nederland dat geen irreëel
sprookje is, maar werkelijk bestaat. Dat
schilderachtig en bekoorlijk is, ja. Maar
niet alleen omderwille van zijn traditie en
historie, doch ook bij de gratie van zijn
werkkracht, initiatief en scheppingsvermo
gen. De prachtige uitgave van Boom en
Ruygrok is daar slechts één der velé be
wijzen van.
Cr.
Dat schuim... 't is xxxxxxxxxxx
zult U zeggen, wanneer U straks
wast met dat wondermiddel xxx
Jan van Riebeeek, xxxxxxxxxxxx
en commandeur xxx de Kaap
Hoe koeler wij de xxxxx plaat
sen, des te langer hebben wij
plezier van de xxxxxxx
Over het algemeen vinden we in
de nocturen telkens twee xxxxxx
genomen uit de H. Schrift en een
xxxxxxxxxx
n
Voldoendes verwierven tenslotte
xxxxxxxxxx en xxxxxx, hoewel
zij aan de Belgische binnenspe-
lers de handen vol hadden.
De Amerikaanse „Daily News"
heeft dezer dagen in een hoofdarti
kel, naar aanleiding van het konink
lijk bezoek, o.m. verklaard, dat
„New York niet opnieuw xxxxx
xxxxxxxxx zal worden." En dat is
dan voorwaar etc.
In bovenstaand knipseltje hebben
wij de woorden „Nieuw-Amster-
dam" door kruisjes vervangen. Bij
Uw oplossing vult U dus bij het
nummer van het knipseltje in:
„Nieuw-Amsterdam".
1. Oplossingen inzenden per brief.
2. In linkerbovenhoek van de
enveloppe vermelden:
„Het staat in de krant".
3. Oplossingen inzenden aan het
bureau van ons blad.
4. De inzendingstermijn sluit 23
April; de laatste oplossingen
moeten dus Dinsdag 22 April
gepost zijn.
5. Per persoon niet meer dan één
oplossing inzenden.
6. Personeel van onze onderneming
is van deelneming uitgesloten.
7. Wie een oplossing inzendt,
wordt geacht zich bij de onpar
tijdige uitspraak der prijsvraag-
redactie neer te leggen. Corres
pondentie over de uitslag kan
niet worden gevoerd.
8. De uitslag en de namen der
prijswinnaars worden in ons
blad gepubliceerd.
Een nieuwe reep van xxxxxxx:
Mocca-Melk! Aan de serie van
xxx repen is een xxxxx reep toe
gevoegd.
„Natuurlijk, Jean. Maar jij gaat
toch ook? xxxxxx zal het prettig
vinden, als wij er allebei zijn. En
dan kunnen wij ook xxxxxxx op
het xxxxxxx bezoeken."
Herinnering in xxxxxx xxxxx
aan de Olympische Spelen.
In een open auto, xxxxxxx en
xxxxxxx, maakte 't Koninklijk
Paar de tocht.
Hulpverpleegster lijdt aan
xxxxxxxxxxx
A T11!1!? "\TTTT7 De >nzentUnSs'er,T,Ün sluit 23 April. In óns blad van 26 April worden de uitslag
J\ f 1 Lj1\| X XXj en ('e namen van de prijswinnaars gepubliceerd.
De prijzen worden vóór 5 Mei verzonden.
(Van onze correspondent in Duitsland)
Met steeds groeiende spanning verwachtte men in de laatste dagen een reactie
van Moskou op de Westelijke nota's betreffende het Sovjet-Russisch voorstel
voor een Duitse vredesconferentie. Nu is deze Russische reactie bekend geworden
en zij vormt op het ogenblik in de Westelijke hoofdsteden het onderwerp van
drukke besprekingen. In ieder geval is het een diplomatieke Paasverrassing die
weinig bevredigen zal. Zij stelt het eerste optimisme, dat het oorspronkelijke
Russische voorstel verwekte, op een zware proef. Inderdaad schijnt door deze
jongste Russische nota een conferentie van de Grote Vier over Duitsland niet
waarschijnlijker geworden te zijn.
Dit niet erg hoopvolle oordeel ts gebaseerd op de wezenlijke punten van deze
tweede nota uit Moskou. Ten eerste staat men aan Russische zijde nog steeds op
het standpunt dat niet een UNO-commissie, maar de Grote Vier de vrije verkie
zingen in geheel Duitsland zouden moeten controleren. Hierover heeft zich het
Westen al duidelijk uitgesproken en het is onwaarschijnlijk dat men de basis
van de UNO zal verlaten. Nu ook de UNO-commissie voor vrije verkiezingen
in Duitsland, ondanks vier verzoeken, niet in de Russische zone binnen moent,
weet men dat een compromis hierover onwaarschijnlijk is.
Ernstiger weegt het feit dat Rusland
wederom aan Duitsland een eigen na
tionaal leger wil geven. Het wil dit
voorstel staven door op Japan te wijzen,
dat ook een eigen leger krijgt. Is Duits
land minder dan Japan? Men begrijpt
dat dit Russische voorstel reeds op 11
Maart een grote verrassing was en een
bewijs dat de Russische diplomatie elas
tisch en vindingrijk genoeg is. Na een
maandenlangefelle propaganda-oorlog
tegen remilitarisatie stelt ze plotseling
zelf een Duits leger voor, maar het mag
geen leger in Europees, laat staan
West-Europees verband zijn, het moet
een verdedigingsleger zijn voor Duits
land alleen. Dit is voor vele Duitsers
zonder twijfel een verleidelijke oplos
sing. Het spreekt het nationalisme aan
en het is ook heimelijk gedacht als een
compensatie voor de Oder-Neisse-linie,
die Duitsland niet wil erkennen en
Rusland als een eis voorop stelt.
Maar juist aan dit punt heeft Rus
land meer aandacht besteed dan men
by het lezen van de eerste nota mis
schien zou denken. Want men moet In
dit aan het eind van de nota niet erg
opvallend geformuleerde voorstel een
intelligente poging zien om de Europese
en Atlantische integratie van Duitsland
tegen te gaan. Men weet dat de hoge
commissarissen nu de laatste bespre
kingen voeren om een contract tussen
Bonn en het Westen, in plaats van een
vredesverdrag, op te maken. Men weet
verder, dat Frankrijk zeer ernstige be
zwaren tegen Duitse remilitarisatie en
zeker tegen de integratie van een be
wapend, verenigd Duitsland heeft. Het
tijdstip om dit integratieproces te sto
ren is dus wel uitstekend gekozen en
de wijze waarop niet minder.
Men zou ook kunnen denken aan de
grote economische conferentie, die op
3 April in Moskou is begonnen. Zou
Duitsland niet gevoelig kunnen zijn voor
de gedachte via het Russische voorstel
en de daaruit voortvloeiende practische
neutraliteit de verloren markt in het
Oosten terug te winnen? Dit alles zou
een rol kunnen spelen.
Inderdaad is het tenminste gelukt in
West-Duitsland een duidelijk vei*schil
van opvatting in de leidende kringen tot
stand te brengen Ondanks de domine
rende positie van Adenauer ontmoette
de zelfverzekerde kanselier in de boe
zem van zijn eigen coalitie bezwaren te
gen een te eenzijdige reactie, want Ade
nauers houding komt ongeveer hierop
neer: Eerst integratie van West-Duits-
land in Europa, dan vrije verkiezingen
voor een algemene Duitse regering, die
aan de vredesconferentie deelneemt.
Neutralisatie of onderhandeling vóór de
integratie wordt door hem verworpen.
Maar de oppositie, dus de S.P.D., maar
ook de Liberalen (en vooral de aange
wezen mfhister in 't Kabinet-Adenauer,
namelijk Jakob Kaiser als minister voor
algemene Duitse aangelegenheden) wil
de zaak lang niet zo scherp stellen
Voorop hoort te staan de Duitse een
heid. Dus moet men de Sovjet-nota in
ernstige overweging nemen. Met de in
tegratie in het Westen diene men, zo
zeggen deze kringen, voorzichtiger om
te springen dan de optimistische Ade
nauer, die nu al totaal Westelijk geo
riënteerd en gebonden is. De S.P.D. zou
bereid zijn ook met een commissie van
de Grote Vier in zee te gaan, in plaats
van met de UNO, om maar vrije verkie
zingen te verkrijgen, en zij zou mis
schien zelfs zover gaan om na een ver
wezenlijking van de Duitse eenheid nog
altijd te overwegen of een Europese in
tegratie helemaai nodig en wenselijk is.
In de uitgebreide discussie van de
Bondsdag te Bonn over deze kwesties
op 3 April j.l. kwamen deze verschillen
van opvatting heel duidelijk naar voren.
Maar deze verschillen gingen niet
diep' genoeg om een echte tegenstelling
in het West-Duitse parlement tot uiting
te brengen. Adenauer bleef zijn houding
volhouden, ook dank zij het feit dat Ja
kob Kaiser met griep te bed lag. Maar
de Russen hadden in hun nota punten
opgenomen, waarover regering en op
positie het volkomen eens waren, name
lijk: zij willen in geen geval de Oder-
Neisse linie als definitief beschouwen
en daardoor Oost-Pruisen en Silezië af
staan. want in het verdrag van Potsdam
is deze grens uitdrukkelijk voorlo"
pig genoemd:. Ook wil geen van de par
tijen een eigen nationaal leger. Ade
nauer staat ook daarom sterk in het de
bat, omdat de antwoordnota van de Gro
te Drie aan Moskou volkomen met zij®
opvattingen overeenstemt of omgekeerd
Adenauer ook als de tolk van het Westen
optreedt. Want in deze nota verwerpen
de Westelijke geallieerden de gedachte
van een nationaal Duits leger. Ze herin
neren eraan dat Potsdam geen defini
tieve grenzen in het Oosten vastgelegd
heeft. Zij bevelen nog eens de UNO-
commissie voor Duitsland aan en
hier komt de overeenkomst tussen Ade
nauer en het Westen wel het sterkste naaf
voren zij eisen voor Duitsland het
recht op vóór en na de vredesconferen
tie coalities met andere landen aan te
gaan. Bedoeld zijn hier zeer duidelijk d®
staten van het Atlantisch Pact.
Men trekt, dus aan Duitsland van he'
Westen en het Oosten. Binnen West-
Duitsland ontstaan er eveneens tegen
stellingen en accentverschillen, maat
wij vermoeden dat de Sovjet-nota va®
gisteren deze tegenstellingen in West;
Duitsland doet verminderen, want zli
laat de basis van onderhandelen hee'
smal zijn. Afgezien nog van het feit da'
de Oder-Neisse linie door Moskou al®
een conditio sine qua non beschouw®
wordt, helpt het de zaak zeker niet da'
wederom een nationaal Duits leger
wordt voorgesteld. Noch Bonn noch he'
Westen zullen in dit Russisch Paasei een
teken zien dat de vrede met en oi®
Duitsland een aanzienlijk stuk dichte®
bij is gekomen.
Ongeveer 700.000 Japanse arbeider®
zijn gisteren om 16.00 uur Nederland®®
tijd een staking van 24 uur begonne®'
om te protesteren tegen het wetsontwerp
„tegen subversieve acties", dat door d®
regering is ingediend. 2 300.000 arbeider®
van de niet-communistische vakveren''
gingen zullen hun sympathie met d®
staking betuigen door het houden va®
demonstraties en bijeenkomsten. De
vakverenigingen vrezen, dat het we'5'
ontwerp" eventueel tegen hen gebruik
zal worden.
Hoewel tot dusverre geen olie i"
Unie van Zuid-Afrika gevonden ut
waardoor de unie gedwongen was
uit steenkool te vervaardigen,
thans de aanwezigheid van olielaS
te zijn vastgesteld.
Binnenkort nemen de proefboring®^
een aanvang. De vindplaatsen wofd
echter zorgvuldig geheim gehouden,
grondspeculaties te voorkomen.
