Z.H. de Paus wekt priesters en leken op
door woord en voorbeeld te prediken
^LIA CUYPERS overleden
De familie DELUSSON
EISENHOWER en het monetaire
probleem in Europa
Standaardisatie der munten
Een koninklijk heitje
voor een karweitje
Veertig maal duizend.
^Overal waar we de dood ontmoeten
willen we het leven brengen
Strijd op Ceram
duurt voort
~~door Jacques Ducharme
Padvinders vegen de bossen van
paleis Soestdijk schoon
ST. PIETERSPLEIN OP PASEN MIDDELPUNT VAN DE KERK
mmi:
Jarenlang een van ome grootste tragediennes
kindje uit de
a ^aas opgehaald
Mgr. Mutsaerts naar
Rome vertrokken
Leimena sprak over de
politiek van Indonesië
Nederl. journalisten
bij Sukarno
De landbouwpolitiek
in de toekomst
Australische wolverkopen
DINSDAG 15 APRIL 1952 PAGINA
^ebed en Eucharistie
^inhaling en voeding
van de ziel
De Paus spreekt
ï^ger
F»
4^
-vrtT'U;
GREGORIUS voor
^vrg. coenders
Ook dr. Ramselaar naar
de Heilige Stad
Voor uitbreiding van
bestralingsapparatuur
Koningin Wilhelminafonds
schenkt f40.000
Beurs voor Ned. vrouw
Negenjarig jongetje
verdronken
Redders onderscheiden
Zweedse studiebeurs
Set
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 2e Paasdag
Wit ^'nt Pietersplein beleefde gisteren zijn jaarlijkse triomf, waarvoor het plein
brUj rpen schijnt. Want hoe mooi en indrukwekkend het plein ook is met de
loini J"'6 f°nteinen en het door de eeuwen verweerde travertijn van de ko-
tleii pas wanneer het de vergaderplaats geworden is voor honderdduizen-
Pa 'h ^"welijks omvat kunnen worden door Bernini's brede zuilengalerijen,
het is het meer dan 'swerelds schoonste plein: dan wordt het het levende,
t0e ■gloeiende en gonzende middelpunt van de Kerk. Zo was het ook nu weer,
op "e ontzaglijke menigte, die urenlang was aangestroomd, in juichen losbrak
rolri moment, dat het zijden kleed met het wapen van de Paus werd ont
bied Van rï®* buitenloggia en toen onmiddellijk daarna de geheel in het wit ge-
aan nI>aus °P het balkon trad, om de Paaszegen „Urbi et Orbi" te gaan geven
"lom die- °P bet plein en achter hun radio over heel de wereld, dit grote
enl meemaakten.
To
Pau ?n het stil geworden was en de
8teip was stilgevallen, klonk de
MeinVan de Heilige Vader over het
karduidelijk en melodieus met de
ko- teristieke echo van de luidspre-
C0n„,hij het begin van de Via della
c'hazione:
n^hhteinen! Gasten, die met Pasen
Èeipj de Eeuwige Stad zijn gekomen!
Wore,hde zonen en dochters van heel de
trj0a®r opnieuw heeft de jubelende en
d rende boodschap van de engel
tf,., Osen geklonken, oproepend tot
is .heilige blijdschap: ..Surrexit! Jesus
^frezen! Alleluia!"
iver°Uwe Christenen, ge hebt reden te
tij2e 0tn op deze stralende dag der Ver-
^su juichen: op deze dag kwam
be»s terug tot het leven; op deze dag
Öe o Zijn goddelijke zending die in
ti.M ®en van de vreesachtigen verduis-
h Scheen in het lijdensuur opnieuw
?MhÜa'en" Hij blijft de eeuwige be-
van de dood, de bezitter van
^ao in eeuwigheid. Gisteren, van-
a's 06n aüe eeuwen leeft Christus
^verwinnaar, zoals op de eerste
Ck!-aar het onverwoestbaar leven van
'stils gaat over op Zijn Mystieke
'«Mi m- Daarom zeggen wij: Leeft,
jptt. beminde kinderen. Ge hebt al
ÖGjf,®el zorgen om voor uw levenson-
y, houd te zorgen; gij werkt of zoekt
sCLrh om de uwen het brood te ver-
j(. atfen en een woning; en daar doet
8°ed aan: het is uw plicht! Maar
-'o voegen we daar met Jesus' eigen
t)aorhen aan toe „Wat baat het
lp hiens. zo hij de hele wereld wint.
V;a?r schade lijdt aan zijn ziel? Of
ZjJ zal de mens in ruil geven voor
ziel?" (Matth. 16:26). En de ziel
W liet leven zonder ademhaling, zij
ep hiet leven zonder zich te voeden;
"64,
5 ademhaling van de ziel is het
de Eucharistie, is haar voeding
fy V' zou het niet genoeg zijn, als gij
:1tph Sstbesloten waart om steeds meer
bl^8 te leven
«te;
en tegelijk ongevoelig
anderen, die naast u op
,eh liggen. Daarom zouden Wij zo
ÜHj,8 zien, dat er op dit plein en uit
V^en en nog eens duizenden har-
'othe kreet zou opwellen: „Wij willen
°nze broeders doen leven: overal,
f:»t we de dood ontmoeten, willen wij
a^en brengen!" We zouden willen,
geweldige slagordes van apos
telen vormden, zoals de Kerk ze in de
eerste eeuwen had. Dat de priesters
spreken van de kansels, langs de wegen
en op de pleinen, overal zijn er zielen,
die gered moeten worden en behalve
de priesters moeten ook de leken spre
ken om met het woord en de liefde
geesten en harten binnen te dringen.
Ja, binnendringen moet ge, gij dragers
van het leven, in de fabrieken, de
werkplaatsen en op het veld: overal,
waar Christus het recht heeft, binnen
te komen. Biedt u aan, zoekt elkaar
onderling in de verschillende ar-
eidscentra, in dezelfde huizen: allen
nauw aaneengesloten in een gedachte
en in een adem. Opent wijd uwe armen
om allen te omhelzen, die tot u komen
om een bemoedigend of geruststellend
woord in deze drukkende atmosfeer
/an duisternis en ongerustheid.
Zet U aan het werk tegen de industri
ëlen van de zonde, gij bouwers aan het
Huis van God! Zo zal de overwinning
van het geloof, van de deugd en de
liefde waarnaar Wij verlangen in een
weidsere en completere betekenis in
u de Christelijke blijdschap doen toe
nemen; zij zal vrucht dragen ook in een
onwetende en Christus vergeten we
reld; zij zal de vrede vestigen en ver
zekeren, waarvoor Wij onophoudelijk
bidden.
O, verrezen Jezus, die glorieus leeft
in uw mensheid, wij. danken U voor het
geschenk van het leven, dat U onze zie
len en Uw Kerk door Uw Verrijzenis
gegeven hebt Maak toch, dat deze. Uw
kinderen, die hier in godsvrucht bijeen
zijn, dit leven met niet aflatende volhar
ding in zich blijven voeden, verenigd
met U blijven en Uw voorschriften uit
voeren. Geef toch, dat het Paaslicht
weer licht werpen zal op de weg, die
de verloren zielen en de zwervers terug
moet brengen in het Huis van Uw Va
der!
Wek tot de deugd al diegenen, die Uw
naam dragen, maar die vergeten zijn
wat die naam van hen eist; breek de
geesten en de harten open voor Uw
licht en Uw liefde bij allen, die twijfelen,
bij allen die Uw heilsboodschap ontken
nen of er zich tegen verzetten; bij al
len, die zich laten verleiden door ijdele
en bedrieglijke verlokkingen van deze
wereld. Maak nieuw de blijdschap va»
Uw Kerk, droog de tranen van haar lij
dende, bedroefde en bedrukte leden, die
vervolgd worden om wille der gerech
tigheid en der waarheid. En laat in all»
mensen weerklank vinden de groet, die
U na Uw verrijzenis richtte tot Uw
leerlingen: Pax Vobis! De vrede zij met
U allen. Amen!"
Kort laait het gejuich op van de me
nigte, die niemand tellen kan. Maar
reeds valt weer de stilte, wanneer de
Opperkamerheer het grote rituale open
slaat en wanneer de heldere stem van
de Paus de eerste woorden zingt van
het plechtige formulier voor de Aposto
lische zegen: „Adiutoriurn nostrum in
Nomine Domini
Steeds meer mensen knielen: zelfs de
Romeinen, die de knie ongaarne buigen
en die gewoon zijn, de hele H. Mis
staande bij te wonen. Breed tekent de
Heilige Vader het grote kruis over het
plein, over de stad en over de wereld.
Onmiddellijk breekt het gejuich weer
los en de kapel van de Palatijnse ere-
garde zet de gedragen Pausmars in. En
als de Paus eindelijk wuivend en zege
nend verdwenen is achter de hoge gla
zen deuren van de Zaal der Zegeningen,
stroomt het volk weg van het plein.
Maar de hardnekkigen en de pelgrims
groepen samen bij de fonteinen, wach
tend op de Paus, die zich straks als
er hard genoeg gejuicht wordt zal
vertonen voor een raam van het Pa
leis. Elk jaar lukt het en ook nu! Weer
klinkt het gejuich van de Italianen en
de Spanjaarden en het applaus van de
„Noorderlingen": iedereen is blij vol
daan om deze afgedwongen toegift, die
de Paus zelf zo graag geeft.
j?
- V. f./
VanaJ het balkon van de Basiliek van St. Pieter in Vaticaanstad geeft Z. H. de
Paus, na een korte toespraak van tien minuten, aan een menigte van ongeveer
300.000 samengestroomde gelovigen de Paaszegen. Niet alleep. op 't St. Pietersplein,
maar ook in de Via dellai Conciliazone stonden de mensen dicht opeengepakt.
CuyP"s, jarenlang een
1,1 k ragcdiennes. is od Eerste
van onze
k "igcdiennes, is op Eerste Paasdag
'%t pensionkamer te Amsterdam,
Jij ''i de laatste jaren van haar leven
ÏSi e?Zaa«n heeft doorgebracht, over
ga'n September j.l. was zij tachtig
«Worden.
L Ija
Juj eenzaamheid van de laatste jaren
Jfyg a.Cuypers wel eens hard gevallen,
;;:jv ZlJ had nog graag op de planken
,/tiri werken. Haar gezondheidstoe-
No^^l 'lceH er haar in 1948 toe
ÏVd k officieel van haar publiek af-
*e nemen, in „Lentewolken" van
an Roelvink.
Cuypers was, zoals vele van
?rot confrères, wier namen tot de
i(iT van onze toneelwereld behoren,
geboren, in St. Jans Molen-
«1 p hij Brussel. In 1891 heeft zij voor
<Ytej st in Nederland gespeeld, in het
v is Voor volksvlijt te Amsterdam,
toen in contact gekomen met de
'""fPerj bij haar afscheid in 1948.
'5 sft^eester A. M. W. J. Coenders
var. o is benoemd tot Ridder in de
Sis 6h rt Gregorius de Grote met
- pcti Oegen. De versierselen, ver-
Ziihk c'ezp Pauselijke onderschei-
j MaandaSavon<iie zÜnen
"V
oviLk m Maandagavond te zijnen
iThandigd door Z. H. Exc. Mgr.
■0. "Wiens, bisschop van Roer-
'u hb'Yooiorige jongen heeft uit de
Ni», odbou ooi het stoffelijk .over-
vVa* a van het tweejarig
'Öie w" de familie A. uit Neer. Het
rd sinds 23 Maart vermist.
gebroeders Van Lier, die het Grand
Théatre bespeelden, en bij hen is zij
die hele zomer gebleven. Vier jaar
lang speelde zij 's winters in Antwer
pen en 's zomers in Nederland. Toen
is zij met Joseph van Lier getrouwd
en voorgoed hier gebleven. Met Louis
Bouwmeester en Louis de Vries kreeg
zij alle grote rollen te spelen: later
trad zij ook op bij Heyermans en
Royaards. Na de laatste oorlog was
zij aanvankelijk bij het Amsterdams-
Rotterdams Toneel (de Start), daarna
bij het Ned. Volkstoneel.
Het stoffelijk overschot van Julia
Cuypers zal a.s. Donderdag ter aarde
worden besteld. Van 10—11 uur bestaat
er gelegenheid afscheid van haar te
nemen in de Stadsschouwburg van Am
sterdam. De stoet vertrekt om 11.15 uur
van de Stadsschouwburg af. De begrafe
nis op „Zorgvlied" is vastgesteld op
12 uur.
(Van een onzer verslaggevers)
Mgr. W. P. A. M. Mutsaerts, bisschop
van 's-Hertogenbosch, is gisteren van
Schiphol naar Rome vertrokken voor
zijn bezoek ad limina. Mgr. Mutsaerts
zal verslag uitbrengen aan de Heilige
Stoel over de godsdienstige en zedelijke
toestand van zijn bisdom en tevens de
graven van de apostelen Petrus en Pau-
lus bezoeken. Vrijdag 25 April denkt
mgr. Mutsaerts naar ons land terug te
keren. Hü was vergezeld vkn de direc
teur van het Doofstommen-Instituut St.
Michiels-Gestel, drs. J. C. van Overbeek,
en van plebaan J. J. M. van Susante.
van de St. Jan te 's-Hertogenbosch.
Met hetzelfde vliegtuig reisde ook
mgr. dr. A. C. Ramselaar, pre
sident van het Klein-Seminarie te
Apeldoorn, die in Rome het con
gres zal bijwonen van de „Fédéra-
tion Internationale de Jeunes Feminines
Catholiques" (Internationale Federatie
van Katholieke Jonge Vrouwen), dat
vandaag is begonnen en tot Zaterdag
zal duren. De deelnemers aan dit con
gres zullen zich bezinnen op het geloofs
leven. Mgr. Ramselaar zal tevens het
congres bijwonen van de „Union Mon
diale d'Organisations Feminines Catho
liques" (Wereldunie van Katholieke
Vrouwenorganisaties), van 20 tot 26
April te Rome wordt gehouden. Tijdens
dit congres dat de wereldvrede zal be
handelen, zal de Heilige Vader een rede
houden.
P. W. Lokollo. die zich minister van
bevoorrading der Republiek Zuid-Mo-
lukken noemt, heeft te Port Darwin aan
Reuter mededelingen gedaan over het
verzet op het eiland Ceram van de Am
bonezen tegen de troepen der republiek
Indonesia, dat, naar hij zeide, nog
voortduurt. Volgens zijn zeggen, voeren
op dat eiland drie duizend man gere
gelde troepen en twintig duizend gue-
rilla-strijders, slechts gewapend met pijl
en boog, gevechten.
De Indon. minister van Gezondheid,
dr. Leimena, heeft in Malang verklaard,
van mening te zijn dat Indonesië geen
neutrale buitenlandse politiek kan voe
ren. H(j zei dit in zijn hoedanigheid
van lid van het hoofdbestuur der Par
kindo, de Partai Keristen Indonesia, bij
de opening van het congres van deze
partij. Hij gaf te kennen, dat, om een
neutrale buitenlandse politiek te voeren
men een sterke binnenlandse toestand
nodig heeft, en voorts een defensieve
potentie, die eventuele aanvallers in
twijfel brengen. De kern van de huidige
buitenlandse politiek van Indonesië is
te trachten met de buurlanden en ande
re naties samen te werken en de voor
uitgang en het welzijn van het Indone
sische volk en de wereldvrede te bevor
deren.
Van de nieuwe regering wordt ver
wacht. dat zo spoedig mogelijk de be
sprekingen met Nederland over de unie
kwestie en het vraagstuk-N.-Guinea
worden hervat, aldus Leimena.
De Nederlandse journalisten, die hun
bezoek van twee maanden aan Indone
sië hebben beëindigd, zijn Zaterdag door
president Sukarno in zijn paleis te
Djacarta ontvangen. De president on
derhield zich ruim een uur met zijn
gasten.
Het Koningin Wilhelminafonds heeft
opnieuw een groot bedrag beschikbaar
gesteld voor het Rotterdams radio thera
peutisch instituut. Dimaai f 40.000, be
stemd voor de uitbreiding van de be
stralingsapparatuur.
Het bestuur van het Fonds Doctor Ca
tharine van Tussenbroek maakt bekend,
dat in 1952 een beurs groot maximaal
f 1000 beschikbaar zal worden gesteld
aan een Nederlandse vrouw, die, na
voltooiing van haar universitaire studie
of bijna aan het einde daarvan, met een
bepaald doel een wetenschappelijk on
derzoek, onverschillig op welk gebied,
in het binnen- of buitenland wenst te
verrichten.
Sollicitaties met een omschrijving van
het onderzoek, waarvoor steun wordt
verlangd en met opgave van referen
ties, kunnen vóór 15 Mei 1952 schrifte
lijk worden gericht aan de secretaresse
van het Fonds, dr. M. E. A. de Jong,
Hobbemakade 115, Amsterdam-Z.
De Nederlandse vertaling door Gabriel Smit is verschenen bij de
UITGEVERIJ HET SPECTRUM
VIJFTIENDE HOOFDSTUK
In 1893 ontvingen Jean Baptiste en
Cécile uit Saint Hilaire in Canada een
telegram met de mededeling, dat zij
grootouders waren. Louise was moeder
geworden van een dochter van zeven
pond, die Marie Cécile werd gedoopt.
Het was een der gelukkigste ogenblik
ken van hun bestaan: zij wisten hun le
ven voortgezet en konden met voldoe
ning en blijdschap hun schakel in de
keten der geslachten beschouwen. Jean
Baptiste kon op dit ogenblik Holyoke
niet verlaten om naar Canada te gaan
en hoewel Cécile haar kleinkind dol
graag in haar armen gehouden had,
wildé zij een dergelijke lange reis niet
maken zonder haar man. Zij besloot dus
te wachten tot hij met haar mee kon
gaan. Zij schreef haar dochter en haar
schoonzoon een lange, dankbare brief,
waarin zij hen uitnodigde te gelegener
tijd naar Holyoke te komen en hun
dochtertje mee te brengen. Hun doch
tertje, haar kleinkind! Toen zij dit
woord neerschreef, doorstroomde haai
een ongekende vreugde. En zij had nv
nog een nieuwe naam in haar gebeden
te gedenken.
Bij het voortschrijden der jaren be
gon Cécile meer en meer een vroom en
teruggetrokken leven te leiden. Zij be
hoefde niet langer de gehele dag naar
haar kinderen om te zien, dus had zij
veel meer vrije tijd. Die vrije uren be
steedde zij door zich in overweging en
gebed tot God te wenden om te trachten
iets van Hem te begrijpen. Het gebed
was haar voornaamste bezigheid.
Jean Baptiste verschilde in dit op
zicht veel van zijn vrouw. Zijn gods
dienst was die van een man, die werken
moet en die zijn bestemde deel krijgt
aan vreugde en tegenslag. God was voor
hem geen wezen, dat benaderd kon wor
den; Zijn wegen waren ondoorgrondelijk
en wie tot Hem bad deed dit als plicht
en in hoop. Jean Baptiste bad nooit voor
speciale dingen uit zijn dagelijks leven,
zijn gebed was eerder de uitdrukking
van sluimerende en gedeeltelijk onbe
wuste gevoelens. Hij wist niet wat hij
aan God zou moeten vragen, daarom
bad hij de gebeden, die hij van jongsaf
had geleerd en hij vertrouwde, dat zij
verhoord zouden worden.
Zijn godsdienst sterkte hem, al gaf
hij hem geen eten en drinken. Daar
voor behoefde hij trouwens niet te bid
den, hij moest er voor werken en zijn
lichaam in goede staat houden. Het was
zijn ziel, de andere zijde van zijn na-
:uur, die om de godsdienst vroeg en hij
stilde dit verlangen op de eenvoudigste
nanier, die hij kende: door de Mis én
door zijn gebeden. Hoewel hij weinig
van zijn ziel begreep, wist hij dat de
Mis en het gebed haar stormen tot be
daren brachten en dat was hem ge
noeg.
Hjj kon zich niet herinneren, dat hij
ooit gebeden had om het geluk groot
vader te mogen worden, maar dat deed
niet ter zake. Nu hij gezegend was.
kwam het er niet op aan of hij het had
gevraagd. Zijn kinderen waren hem
zonder meer zegening genoeg. Hij wist
van de verhouding der geslachten nau
welijks meer dan nodig was voor het
voortbrengen van kinderen. Hij had
geen vermoeden van erfelijkheid, zenu
wen, geboortebeperking, regeling en
dergelijke moderne zaken. En Cécile
wist niet meer dan hij. De vereniging
van man en vrouw bracht kinderen
voort, wanneer de omstandigheden gun
stig waren. Er waren perioden van ver
zadiging en van verlangen. Het krijgen
van kinderen was van deze laatste het
natuurlijke gevolg.
Een verdergaande ontleding van het
leven zou hem niet weinig hebben ont
steld en interesseerde hem niet. Leven
en geslacht bestonden uit een element
van liefde, een element van plicht en
een element, dat beurtelings verdriet
en blijdschap inhield. Op deze eenvou
dige grondslagen was zijn huwelijk ge
baseerd en het had de tijd weerstaan.
Iets anders kon hij zich feitelijk niet
voorstellen Wanneer één van hun ken
nissen zich liet scheiden, overschreed
hij od een of andere onbegrijpelijke
wijze een grens, die hem nog tot hun
oude vriendenkring deed behoren. Wan
neer men hem op straat tegenkwam,
zou men hem vriendelijk groeten, maar
van verdere omgang was hij uitgesloten.
Hij was een paria, een zwerver, die
eigenzinnig gebroken had met een
plechtig aanvaarde en bezegelde af
spraak. Hij had de Kerk en haar genade
de rug toegekeerd en hij kon dus niet
verwachten, dat hij nog op de vroegere
wijze zou worden behandeld.
Deze dingen zat Jean Baptiste te
overwegen op de eerste avond van zijn
grootvaderschap. Zijn dochter had een
dochter en dit kind zou het eerste zijn
van een groot gezin, want natuurlijk,
het zou een groot gezin worden. Dit
was de traditie van zijn geslacht en
zonder twijfel ook de traditie van het
geslacht der Rivards, want hij herin
nerde zich, dat Jean hem had verteld
over verschillende broers en zusters.
Wanneer zij kinderen hadden zouden
zijn dochter en haar man nog meer van
elkaar houden en dientengevolge nog
hechter met elkaar verbonden zijn. Zij
zouden er niet aan denken zich te laten
scheiden en wanneer zij oud waren, zou
den zij kunnen terugzien op een wel
besteed leven, evenals Jean Baptiste
zelf nu kon doen.
(Wordt vervolgd).
1r~\°n zeer belangrijk maar vrijwel onopgemerkt feit heeft zich verleden week
Jr. voorgedaan. In zijn jaarlijks verslag heeft de chef van de inter-geallieerde
Generale Staf, generaal Eisenhower, melding gemaakt van het kernpro
bleem van Europa en zelfs van de gehele democratische wereld, te weten het
in harmonie met elkaar brengen van de Europese munten.
Het door de generaal naar voren gebrachte denkbeeld zou op zich niet zo
bijzonder origineel zijn, ware het niet, dat het afkomstig is van de leider van
de geallieerde defensie. Wat belangrijk is, is dat hij. die waarschijnlijk de toe
komstige president van de V. S. zal worden, een helder inzicht toont ten aan
zien van de realiteiten en noodzaken van het ogenblik. Zijn verklaring verdient
dan ook bijzondere aandacht, want ieders toekomst is ermee gemoeid.
Generaal Eisenhower heeft in zijn
verslag het volgende geschreven: „In
dien men aan de plannen Schuman en
Fleven een plan-Schuman voor de
electrische energie en de landbouw
toevoegde, zowel als een staandaardi-
satie van de munten, welk een voor
delen zou Europa hieruit halen! Het
zouden de eerste stappen zijn in de
richting van de volmaakte economi
sche en politieke eenheid en deze al
leen zouden Europa in staat stellen in
vrede te leven en in haar behoeften te
voorzien."
En in een ander gedeelte van zijn
document zegt de generaal: „Het is op
het economische gebied, dat enige on
zer grootste problemen liggen" en hij
spreekt met gezag over industriële
kwesties, de behoeften van de produc
tie en het inflatiegevdar.
Men kan veel praten over de poli
tiek van de integratie van Europa, in
welk opzicht men zich trouwens niet
onbetuigd laat. Het probleem is te veel
„verpolitiekt" Men kan erover denken
wat men wil, maar het is duidelijk, dat
de overdreven hokjesneigingen der Eu
ropese landen een veel te krap kader
zijn voor het huidige tijdperk.
Op het gebied der munteenheden zal
ieder weldenkend mens het erover
eens zijn, dat de monetaire wanorde de
grootste schade aanbrengt aan de wel
vaart der Westerse volkeren. Dat is
het eerste probleem, hetwelk een op
lossing behoeft.
Dat een mogelijk toekomstige presi
dent van de V.S. dit probleem op de
eerste plaats stelt van zijn beslomme
ringen behoort dus niet te worden ver
waarloosd. Men kan lang redetwisten
over de uitdrukking standaardisatie die
hij heeft gebruikt en die blijkbaar niet
bij iedereen in goede aarde is gevallen
Dit onderdeel doet niet veel ter zake.
Het zou trouwens voorbarig zijn reeds
thans in onderdelen te treden.
Waar het op aankomt is dat de per
soonlijkheid, die over enige tijd mis
schien in het Witte Huis zal wonen, een
oplossing suggereert voor een hoogst
belangrijk onderwerp, waartoe de re
gering van president Truman niets heeft
geprobeerd ondanks veie en kostbare
vertegenwoordigers op het Europese
continent, die hem ongetwijfeld advies
hadden moeten uitbrengen en ondanks
het bestaan van internationale organi
saties die geacht worden zich er speciaal
mede te bemoeien.
Wanneer generaal Eisenhower in zijn
verkiezingsprogramma een monetair
plan inlast met het doel te harmonise
ren en zelfs te standaardiseren, zal hij
misschien een zeker aantal stemmen in
Amerika verliezen, maar hij zal zeker de
gehele publieke opinie in Europa met
zich mee krijgen, behalve die van de
knoeiers.
Het is immers duidelijk, dat de dag,
waarop de Europese munten solide met
elkaar zullen zijn verbonden door doel
matige pariteiten, werkelijke faciliteiten
voor inwisselbaarheid, effectieve moge
lijkheden voor transfers, kapitaal- en
goudverkeer weer zullen kunnen wor
den hersteld en dat tekorten op beta
lingsbalansen niet langer op elk ogen
blik tragische crises zullen kunnen ver
oorzaken, want het opnemen van credie-
ten in het buitenland zal weer moge
lijk zijn.
Indien de clausules van- deze hervor
ming kundig en moedig worden opge
steld, zullen zjj moeten inhouden, dat de
V.S. hun geweldige goudreserves voor
het algemeen welzijn zullen moeten ge
bruiken.
De sensationele bijdrage die aldus zou
worden geleverd zou niet minder essen
tieel en niet minder nuttig zijn voor het
normaliseren van het handelsverkeer en
de pacificatie van de wereld, dan de di
recte levering van goederen en wapens,
als georganiseerd door het plan-Mars
shall.
Perzië De Perzische regering heeft
geweigerd, de verblijfsvergunning van
de correspondent van de „Times" te
Teheran, Basil Bunting, te verlengen. Zij
heeft hem bevolen binnen 15 dagen het
land te verlaten.
In het kader van de bekende actie
„een heitje voor een karweitje" hebben
dertig leden van de Baarnse groepen
„Mango Kwane" (zeeverkenners) en
„Wilco Jiskoot" (padvinders) onder lei
ding van schipper C. C. M. Collard Za
terdagmiddag de bossen van paleis
Soestdijk schoongeveegd
Met werktuigen waren zij opgerukt
naar de domeinen en daar voegden de
hoofdkwartiercommissarissen H. M. Ro-
zendaal (organisatie) en H. T. Nieuwen-
huijsen (financiën en beheer) zich bij
hen.
De meesten togen aan de slag om de
lange wijde laan te ontdoen van bla
deren; een klein groepje sloeg met bij
len los op de omgevallen den, waarvan
niet bruikbare zijtakken werden afge
kapt, die bestemd zijn als brandstof
voor het paleispersoneel. Het werd de
„tuinlieden" echter niet gemakkelijk
gemaakt door onderbaas G. J. van der
Brink, een oud-gediende onder het tuin-
personeel van het paleis, die niet zo snel
tevreden was. Hij deelde wijze raad uit
en gaf hier en daar aanwijzingen hoe
men een dergelijk karweitje naar volle
tevredenheid van de werkgever moet
verrichten. Het resultaat mocht gezien
worden en toen de prinsessen Beatrix
en Irene een kijkje kwamen nemen
naar de stand van de werkzaamheden
kon men bij wijze van spreken van de
grond eten, zo schoon was het eerste
deel van het pad.
Het hoogtepunt van de middag was
het moment waarop de padvinders hun
welverdiende heitjes in ontvangst
mochten nemen. Prinses Beatrix, die
namens haar koninklijke ouders de hon
neurs waarnam, verrichtte de uitbeta
lingen, bijgestaan door Irene. Beiden
hadden veel schik in het geval en iede
re keer als een verkenner naar voren
werd geroepen om „zijn loon" in ont
vangst te nemen en stram groetend voor
de prinsessen verscheen tastte prinses
Beatrix in het kleurige stoffen zakje
waarin zij de glimmende muntstukjes
had bewaard en overhandigde een daar
van aan de gelukkige jongeman, die
met zijn eerste verdienste zijn plaats in
het gelid weer innam. Prinses Irene
maakte zich verdienstelijk met het uit
reiken van de briefjes waarop de in
komsten van de padvinders aangetekend
worden. Een komische noot was, toen
commissaris Nieuwenhuijsen proteste
rend naar de tafel terugkeerde omdat
hij wél zijn briefje, maar niet zijn
kwartje had ontvangen.
Maandagmiddag om half 6 is het 9-
jarige jongetje G. A. S., dat in Den Haag
op een aan de Troelstrakade liggende
schuit aan het spelen was, te water ge
raakt. Hij werd spoedig op het droge
gehaald en kunstmatige ademhaling
werd toegepast, doch tevergeefs. In het
ziekenhuis aan de Zuidwal is het kind
overleden.
De Wereldbank zal waarschijnlijk aeer
binnenkort enige nieuwe grote leningen
aan een aantal „vitale" staten in Zuid
en Zuid-Oost-Azië verstrekken teneihde
deze landen in staat te stellen verbete
ring te brengen in hun electriciteits-
voorziening, wat met het oog op de agra
rische en industriële productie van het
grootste belang is.
Twee padvindersgroepen uit Benam
hebben als onderdeel van de act'ie „Een
heitje voor een karweitje", welke actie
door het gehele land door padvinders
gevoerd wordt, een gedeelte van de tuin
bij het Paleis te Soestdijk aangeharkt en
schoongemaakt. Nadat dit omvangrijke
karwei volbracht was, werd hun de be
loning door Prinses Beatrix overhandigd,
terwijl Prinses Irene de staatjes, waarop
het door de jongens verdiende bedrag
wordt aangetekend, bijhield.
De „werkgroep prijspolitiek" van de
Stichting voor de Landbouw heeft zich
beraden over wenselijke richtlijnen
voor de toekomstige landbouwpolitiek.
De resultaten van dit beraad zijn aan
het bestuur van de Stichting aangebo
den. Dit bestuur zal de volgende maand
zijn visie op deze resultaten geven.
Aan de conclusie over de doelstellin
gen van het landbouwbeleid ontlenen
wij, dat in de eerste plaats de beschik
bare cultuurgrond intensief moet wor
den bewerkt. Een arbeidsintensieve
land- en tuinbouw wordt noodzakelijk
geacht. Vrijheid van bedrijfsvoering en
afzet dient zoveel mogelijk gehandhaafd
te worden. Wenselijk wordt geacht de
productie op de afzetmogelijkheden in
binnen- en buitenland te oriënteren.
Bevordering van een ruim handelsver
keer met het buitenland is vereist. Bij
ongunstige economische omstandighe
den dient, naar oordeel van de werk
groep, het landbouwbeleid gericht te
zijn op het handhaven van een redelij
ke bestaansmogelijkheid voor de wer
kers in land- en tuinbouw. Daarnaast
dient gewaakt te worden tegen te hoog
oplopen van prijzen van voedingsmid
delen op de binnenlandse markt.
Ten aanzien van de markt- en prijs
politiek in de toekomst is de werkgroep
van mening, dat bij ongunstige econo
mische omstandigheden een minimum
prijsgarantie of een andere garantie
voor de belangrijkste producten gege
ven dient te worden. Te hoog oplopen
van prijzen op de binnenlandse markt
moet met de nodige omzichtigheid
t.a.v. export en seizoenfluctuaties wor
den afgeremd. Voorts zouden de ge
noemde onevenwichtigheden tot het ne
men van speciale maatregelen kunnen
leiden.
De burgemeester van Leeuwarden
heeft de bronzen medaille van het Car-
negiefonds uitgereikt aan twee inwo
ners van zijn gemeente, de gebr. Stein-
voorte. Dezen hebben zich bijzonder
onderscheiden bij het redden van dren
kelingen toen in Juni van het vorige
jaar een aantal schoolkinderen bij Ame
land zich te ver in zee begaf en door de
vloed werd verrast.
„Veertig maal f 1000.is.... 57.000.riep Wim Jansen Zaterdagavond met
bravour aan het slot van zijn laatste uitzending voor de Witte Paters van
Tanganyika. Het beroep op de traditionele goede diaad van het katholieke volk
in de vasten is met succes bekroond. Een week voor tijd was het doel: f 40.000.
ten bate van de door aardbeving vernielde missieposten van de Witte Paters,
reeds bereikt. Wim Jansen vroeg zijn trouwe luisteraars en gevers, die voor hun
gulheid een pieterig fragmentje van een geliefde gramofoonplaat te horen
kregen, om niets meer te sturen, maar de goedgeefsheid begon net als bokbier
juist over te schuimen en was niet meer te stuiten. In de laatste week kwam
er nog zo een f 10.000.binnen. Vele gevers presenteerden zelf hun gaven. Het
was opvallend, dat de verkenners en andere jeugdverenigingen, vooral in het
Brabantse en Limburgse, met Tilburg voorop, ditmaal het spits hebben afge
beten. Toen de „buit" Zaterdagavond binnen was Wim Jansen had zich ter
ere van zijn gasten ook in het wit gestoken kwamen de Witte Paters tevreden
van hun bankje achter de microfoon vandaan, om alle gevers dank te zeggen.
Er werd een telegram voorgelezen van mgr. J. van Sambeek, de Apost. Vicaris
van het verwoeste gebied, waarin deze kernachtig zijn dank uitbracht over het
initiatief van de K.R.O. Een treffend staaltje van missionarissen-saamhorigheid
gaf de mededeling, dat een belangrijk deel van de som door de Witte Paters zal
worden doorgegeven aan de paters Maristen op de Philippijnen, die eveneens
door een natuurramp zijn getroffen. Dat vooral als damk voor het feit, dat de
eerste gift voor de inzameling afkomstig was van de arme paters Capucijnen.
De Zweedse regering heeft voor het
studiejaar 1952-1953 wederom een beurs
van acht maanden ter beschikking ge
steld ten behoeve van een Nederlandse
student, om hem in de gelegenheid te
stellen dieper in zijn studies door te
dringen en hem tevens in staat te stel
len Zweden te leren kennen.
Het bedrag van de beurs bedraagt 3.200
Zweedse kronen, benevens een toelage
van 270 kronen voor de reiskosten.
Sollicitaties dienen vóór 20 Mei a.s.
gericht te worden aan de Zweedse lega
tie, Jan van Nassaustraat 26, te 's Gra-
venhage.
De totale verkopen van Australische
wol in de negen maanden per einde 31
Maart 1952 van het lopende seizoen be
droegen (in Austr. 246.942.000 te
gen 512.612.000 in dezelfde periode van
1950/51. De hoeveelheid beliep 2.678.359
balen tegen 2.738.552 in 1950/51. De ge
middelde prijs voor Greasy-wol bedroeg
in deze periode 74.61 (151.12) Austr.
pence per pound en voor Scoured-wol
105.17 (172.26) pence.
Groot-Brittannië Officieel is te
Londen medegedeeld, dat koningin Eli
zabeth de Tweede van Engeland en
haar kinderen de familienaam Windsor
zullen dragen.
