OVERSTROMING
Hongersnood ondanks
netelig
enorm snelle rijstgroei
problee
m
5ê
Koningin Juliana groet
Nederlanders in Canada
de naai»
Uw stn&k
Speeltuinen beste remedie
tegen baldadigheid
Wijnand Fockink
In de toekomst binnen tien uur
van de West naar Europa
De familie I DELUSSGN
In het leger wordt te veel
tijd verknoeid
Herhalingsoefeningen in
Tweede Kamer
de
D
tainage van bodem naar Hollandse
begrippen een eerste gebod
5
Emigranten - .goodwill-ambassadeurs
Burgem. van Amsterdam, mr. A. dAilly,
kondigt landelijke actie aan
FIJNE DUBBELE LIKEUREN
rHoor Jacques Ducharme
Beneden de maat
K.Y. P. stelt
voorwaarden
I
DONDERDAG 24 APRIL 1952
PAGINA 3
4katharadar
luchtige indrukken
uit Pakistan II
As
sperge-campagne
begonnen
7lJzen binnen bereik
v van consument
aal'
TOESPRAAK VOOR CANADESE RADIO
Ontslagen bij Remington
Rand te Zeist
Gemeenschapswerk
bij uitstek
Dr. Plesman op bijeenkomst RTC-gedelejgeerden
Vliegtuigen met straalaandrijving in 1958?
Fotokaarten van Mussert
Kamerlid stelt vragen
aan ministers
„wtrre 2üjaan"/
1J ey.Jl}jr'k-rachi endie in Pakistan
werken onder vigeur van de Verenigde
op gang gebracht
e" te ver en als het 'and in s^aat is ze °P te nemen
"ie din an s^aan er tn de komende jaren enor-
"■ensen ®Bn te gebeuren. Er zijn Technical Assistance-
PiarinerL °P a"er'e' gebied aan het. werk, maar aan alle
Cr°"(i j?00™! gaat uiteraard het verbeteren van de
trig js "fi opwekken van energie. Bij de grondverbete-
'"■tuuriiJl totaal 6 millioen H.A. gemoeid, doch die kunnen
rden ntet allemaal tegelijk onderhanden genomen
Voorlopig concentreert men zijn aandacht voor-
namelijk op Oost-Pakistan, waar het om twee gebieden
van ongeveer gelijke grootte ca. 2 millioen acres elk\ -
gaat. Nu moet men weten, dat Oost-Pakistan de grootste
helft van de Pakistanse bevolking bevat, n.l. 43 van de
76 millioen. Het is een uiterst vruchtbaar gebied, dat be
heerst wordt door de Brahmaputra en de Ganges, die zich
later verenigen tot de Padma. Het land wordt overal door
grote en kleine wateraderen doorsneden en aangezien er
slechts heel enkele wegen zijn, heeft het verkeer er in
bootjes plaats. Op 43 millioen mensen zijn daar 30 mil
lioen bootjes.
die ,rstro«iingeii hebben het land
°uden ?uPhtbare staat gebracht en
c't ook in die toestand, doch
»het-oëk
ri„:. a"emaal maar goed, zolang als
dop16'1 te vee' overstromen.
paaromze evenwel herhaaldelijk, en
altistar,1Sv,zeifs in het vruchtbare Oost-
e' onK on§ersnood toch een met ge-
°lkin -nde zaak- temeer omdat de
?ercent g zich met ongeveer anderhalf
Zieda per jaar uitbreidt.
§ebieri,®r .de netelige postie van vele
;'aar rt ln Oost-Pakistan. Nu is het
n om3!] de natuur zelf doet wat zij
I'cht, e schade, die het water aan-
laa.°^eel mogelijk goed te maken.
ir n.l. de rijst zo verschrik-
groeien, dat men het bijna
e oppn ka" ™i»«" Het water
"iet
erZ\voPWelciiS stijgen voor het de rijst
gen heeft. De rijst kan daar
ten
pi ij, n§te bereiken van zeven meter
°èn d r-.d°ch dan moet het water toch
C;"i ..njst de tijd geven om die was-
=i"§edJ -te bouden- Welnu, in de boven
.."ei twee gebieden gaat het te
'^kt. ^et gev°tg dat de rijst er ver-
Or-ij
f'-if aSe van de bodem zou derhalve
Gstj Jo Hollandse begrippen het
'ikf u5®'ïod zijn, doch dat is in derge-
?'s u '^ostrektheden niet zo eenvoudig
?"dere 'tikt. De F.A.O. heeft er dus
P'annen in de maak, en daar
stiin landgenoot, prof. Van Blom-
Hid JU I.1 1A _1_
Npf "r in Giethoorn zijn sloten, wel
an- Men heeft er nu eenmaal dat
'Sgeif natuurwonder van de Iang-
zo'eP ri'st en men behoeft er dus
te draineren. Als men de
a] "gingen reguleert komt men er
'ie Men wil dan ook voor een van
b Pp,, den de Meghua-depressa
K al>ttiaS bouwen ten Noorden in de
''«ij aPntra en daardoor reeds het ge-
'oidelijk laten vollopen in de
^pn ep februari—Maart. Dan kan
riist hebben uitgezet en deze
t^eitd laten meegroeien met het
'ft pas water. De regens komen ech-
'Was* ln Jnni- Welnu, dan is de rijst
'"frtoiil'1 en kei bekken vol. Al het
'"eieïfe water laat men vervolgens
Fa y.^001" de sluis in de Brahma-
p oolf ^elijke maatregelen denkt
f'VjiG te nemen in het gebied Kust-
Sore—Kalusa, Zuidelijk van de
ï?al v Z« het dat men daar een ka-
"or de bevloeiing en de afwate-
J3' aanleggen. Om een idee te krij-
a" afstanden en oppervlakten zij
Sjj "eeld, dat het hierbij gaat om een
10 «van 180 mijl. al bestaat er dan
reeds van in de vorm van ri-
"Pen.
atl.der aspect van dtze plannen-
VJ. is, dat er 2 y, millioen K.W.U.
?t> p'teit zal worden opgewekt, waar-
r'Wjji ijjstan dringend behoefte heeft,
Np die energie twaalf maai zo goed-
Sjans ,a komen als de kolen, die het
die dit Bengaalse land kent als
'Sn, .""bet importeren. Om kort te
j" p P'an in uitvoering komt
v. akistan is inderdaad een land,
tl vijf aanPakken houdt dan komt
een half millioen ton voedsel
k n dan zullen er andere producten
."cti ?0gwaardige kwaliteit in over-
>i; .0rnen van ppn land. waar naast
ti.ist"jflen yan een land. waar naast
a5r k„, lute het moet doen,
20
,ket tweede gewas slechts voor 18
Pet. wordt geleverd, terwijl de
^^l^'kimbu
"«rg, dat zestig procent
•r"it e. Nederlandse aspergeproductie
hg!10 rekening neemt, staat thans
t(!c kegin van ,je campagne 1952, die
"cm °rd zal brengen voor wat de pro-
i 'vv* F*"
i'rsr.. ,reft. gezien het mooie voor-
kAweei.
1 en de grote uitbreiding van
Piisti, ?riJzen betreft is men minder
VPrijs I1 gestemd; men verwacht dat
guirt yorig jaar tot boven de
V.kperit",':" Per kilo steeg, dit seizoen
tlAp .lager zal liggen. In 1951
tohlge Prijzen gestimuleerd door de
V6rVen®^dgstelling van de Duitse
tti kiiW.ln ^rie. De verkoop van de
"asPerge is echter niet zo voor-
:'dil "fs iv 5est en men gelooft, dat de
GP Zuiil' opnieuw tot massale aan-
"te c ®n overgaan. Voor de binnen-
kjh ^ee ,ument brengt dit het voor-
k«rpiV de prijzen eerder binnen
k zullen komen.
thee er thans van niet erg goede kwa
liteit is.
Dit zijn enkele van de dingen, die
Pakistan voor de boeg heeft. In een
ander opzicht heeft het land reeds
zelf zijn maatregelen getroffen om de
taken, die het te verrichten heeft te
kunnen vervullen. Men spreekt in Pa
kistan met trots en buitenlandse
waarnemers onderschrijven dit
over de grootscheepse hervorming van
het grootgrondbezit dat men in de
wetgeving tot stand heeft gebracht..
Het is een complete sociale revolutie
geworden, tengevolge waarvan het
grootgrondbezit gedoemd is om suc
cessievelijk te worden verkaveld en lil
eigendom gebracht van do pachters,
die het land metterdaad bewerken.
Pakistan is een goed Islamitisch land;
de eigendom wordt er volkomen ge
ëerbiedigd. De voormalige eigenaren
ontvangen hun schadeloosstellingen
gedeeltelijk contant, gedeeltelijk in
staatsobligaties, doch er is in zoverre
sprake van een corr.munisering, dat het
grondbezit in de toekomst niet meer uit
sluitend in handen van weinige rijk
aards zal zijn, terwijl de man, die de
bodem bewerkt, bezitloos blijft
Het kan slechts binnen het bestek van
deze vluchtige indrukken uit Pakistan
Het verkeer op de rivieren is
uiterst frequent in Pakistan. Op
name van een primitieve veerboot
in het Oosten van het land.
vallen enige aspecten van het leven daar
terloops aan te roeren. Om te zien hoe
deze orthodox Islamitische staat zich ook
geestelijk emanicipeert, gaat de vreem
deling op een ochtend op bezoek bij de
Beegum, de weduwe van Liaquat AJi
Khan, die zich met al haar elan aan het
hoofd heeft gesteld van een moderne
vrouwenbeweging, die de individualise
ring van de vrouw tot doel heeft. De
Beegum woont aan de rand van de woes
tijn in een wit huis van Moorse stijl. Zi.i
is geheel in witte zijde gekleed en heeft
het gelaat onbedekt, hetgeen een hels
verademing is voor een westerling, die
dagenlang het bestaan van vrouwen
slechts heeft mogen vermoeden achter
rondwandelend gaas en horren. Daaruit
zou men moeten afleiden, dat het werk
van Beegum Liaquat Ali Khan nog niet Meisje met waterkruik uit een dorp in
zo erg succesvol is, maar dit is dan toch
meer schijn dan werkelijkheid. Als men
een paar uur lang geluisterd heeft naar
deze uiterst intelligente vrouw met haar
levendige, door diepe ervaring rijp ge
worden gezicht en haar kleine gedeci
deerde handen, dan begrijpt men, dat de
Beegum te verstandig is om in een we
reld, waar vrouwen zich eeuwen lang
verborgen hebben in de schaduw nu di
rect de voorhangsels harer traditie te
willen verscheuren. Dat, zegt de Beegum,
is maar een kwestie van uiterlijkheid,
die het gevolg is van een geestesgesteld
heid, dié eerst veranderd moet worden.
Het is een proces van zelfbewustwor
ding, maar intussen leren de vrouwen
die taken te verrichten, welke een he
dendaagse samenleving van haar vraagt.
Zij leren verplegen en onderwijzen, zij
leren opvoeden en het huishouden be
stieren, zij leren met dat alles zichzelf
te worden, zelfstandige, waardevolle
mensen in een land, waar onnoemelijk
veel te doen valt- L. H.
de Punjab (Pakistan).
„Het is een voorrecht voor mij u hier
te groeten uit naam van velen uwer
landgenoten en vroegere landgenoten in
Canada en de Verenigde Staten van
Amerika. Waar ik ook geweest ben,
heeft nien mij gevraagd dit te doen", al
dus Koningin Juliana in een radiorede
die zij gisteren in de Nederlandse taal
hield voor de „Canadian Broadcasting
Corporation" tot de Nederlanders in
Canada.
In ons eigen overbevolkte land gaan
zij, die hun vleugels willen uitslaan,
vaak tot emigratie over. Op deze wijze
vormen zij een leger van „goodwill am
bassadeurs" over de hele wereld, zo ver
volgde zij. Wat ook hun papieren mogen
zeggen over hun nationaliteit en wat
voor loyale burgers zij ook geworden
mogen zijn van hun aangenomen land,
toch beschouwt Nederland hen nog als
leden van de Nederlqnase familie. En
de hele wereld doet hetzelfde. Hun oude
land is zeer trots op hen, wanneer zij
onze naam eer aandoen in de nieuwe
wereld waar zij nu wonen. Hoewei de
„maple tree" in Canada wortelt, zijn
naar bladeren ook wel bekend in Neder
land. De kunst van dit blad in Neder
land is thans een waardevolle herinne
ring voor ons en een erfenis, die wij
op prijs stellen.
Koningin Juliana besteedde de twee
de dag van haar verblijf in Ottawa om
Koningin Juliana werd bij haar
bezoek aan de filmstudio's in Hol
lywood rondgeleid door de produ
cer Dore Schary (rechts), die haar
o.m. voorstelde de filmspelers Van
Johnson en Spencer Tracy (links
op de foto).
zich een indruk te vormen Van Cana
da's groeiende macht op het gebied van
industrie en handel. Zij werd rondge
leid in zes laboratoria van de „National
research council", waar zij wetenschaps
mensen aan het werk zag op het gebied
van aerodynamiek. het testen van tot nu
toe geheime escorteschepen, gasturbines
en de ontwikkeling van straalvliegtui
gen.
Aan 53 arbeiders van de Remington
Rand schrijfmachinefabriek te Zeist is
medegedeeld dat een aanvraag voor hun
ontslag was ingediend bij het Gewestelijk
Arbeidsbureau.
Binnen een jaar tijd is het aantal
werknemers van ruim 400 tot 240 terug-
ES
Advertentie
Nóch de tekstdichter van „Naar de
Speeltuin", nóch de fabrikant van de
gelijknamige zwarte schijven, nóch de
regisseur van de rolprent van die naam
hebben ons duidelijk kunnen maken,
wat het eigenlijk zeggen wil, naar de
speeltuin te gaan. Je moet er eerst zelf
geweest zijn, je moet hebben gehobbeld
en gedraaid, geklommen en gegleden
voor je er iets over kunt vertellen. Dat
was ook de mening van de burgemees
ter van Nederlands hoofdstad, mr. Ara.
d'Ailly, die voordat hij iets over de
speeltuin ging vertellen in een van
Amsterdams grootste speeltuinen te
midden van het jeugdige en joelende
volkje bovenop de springbok ging zitten
en ging draaien met de draaischijf,
waarvan hij lang niet zo misselijk is
geworden als de „Naar de speeltuin"-
mensen ons hebben willen voorspiege
len.
Toen Amsterdams burgervader van
gebracht Op het ogenblik heeft de Re- deze heerlijkheden had genoten, zette
mington Rand te Zeist een productie hij weer zijn ambtelijke gezicht en be-
van honderdvijftig machines per week. I gon in zijn functie van lid van het aan-
Adverten tie
„De wereld verandert zeer snel, de
een ziet vooruit aankomen wat de
ander niet ziet, het verschil in perspec
tief veroorzaakt het verschil in opvat
ting. Ik hoop dat u allen het perspectief
ziet." Dit zei dr. A. Plesman, de presi
dent-directeur van de K.L.M., tot onge
veer vierhonderd aanwezigen op een
ontvangst, die de directie der K.L.M.
Woensdagavond had georganiseerd in de
ruime cantine van haar hoofdkantoor
aan de Raamweg in Den Haag, waar dr.
Plesman en zjjn echtgenote de honneurs
waarnamen.
Deze aanwezigen waren in de eerste
plaats gedelegeerden en adviseurs van
de R.T.C. met de West en voorts per
soonlijkheden, die in het politieke of
zakelijke leven in Suriname en Curagao
een rol spelen. Bijna geen der delegatie
leden, onder wie wij opmerkten mr. Van
Schaik, prof. Romme, mr. dr. Da Costa
Gomez, voorzitter der Antilliaanse, en
dr. Buiskool, voorzitter der Surinaamse
delegatie, had bij deze bijeenkomst
verstek laten gaan.
In zijn welkomstrede deed dr. Ples
man nog enige mededelingen over het
werk van de K.L.M. in het algemeen en
in het bijzonder voor wat de West-Indiè
lijnen betreft. Hij zei, dat de overzeese
Nederlandse Rijksdelen voor zijn maat
schappij in Midden-Amerika een wel
kom pied a terre bieden, van waaruit
thans wordt voortgebouwd aan lucht-
verbindingen naar Panama, Costa Rica,
Nicaragua en verder Noordelijk. Voorts,
dat dank zij de persoonlijke verhouding
tussen Prins Bernhard en de president
van Mexico, vergunning is verkregen tot
het openen van een luchtlijn op dat
land.
De 24 uur, die een reis van de West
naar Europa thans duurt, zal men over
niet lange tijd alweer veel te lang vin
den; ik voorzie de mogelijkheid van
een overtocht binnen tien uur binnen
afzienbare tijd, aldus dr. Plesman. Hij
voegde daaraan toe, de intrede yan
lijnviiegtuigen met straalaandrijving
(straalmotoren met schroefaandrijving)
ongeveer in 1958 te verwachten.
Het Tweede Kamerlid Nederhorst
(Arb) heeft aan de ministers van Bin
nenlandse Zaken, van Oorlog en van
Justitie gevraagd, of het hun bekend is
dat een Arnhems bedrijf van een parti
culier opdracht heeft ontvangen 10.000
fotokaarten te vervaardigen van ir,
Mussert, voormalig leider van de N.S.B
Achten de ministers geen termen aan
wezig hiernaar een serieus onderzoek in
te stellen en zijn zij bereid de Kamer
van het resultaat van dit onderzoek in
Jcennis te stellen?
Advertentie
«C\\
MM.AlLtMAAL 2MN£NB£RG'S ROOKWORSr..«OlOSSAAtT
WANNEER 'SIANVS 2AKEN
2'JN GEDAAN
i.OKr ROOKWORST
WANDE
De Nederlandse vertaling door Gabriel Smit is verschenen bij de
UITGEVERIJ HET SPECTRUM
Hij en Marie hadden regelmatig iedere zij daar nog naar schouwburgen en the
twee maanden chèques naar Léopold aters geweest? Er waren talloze vragen
gestuurd en zij waren er trots op. Het te stellen, die alle verband hielden met
viel hun niet zwaar, want zij waren zijn eigen voorgenomen reis naar Euro-
beiden thuis en hadden weinig uitgaven, pa. Maar hij sprak nog met niemand
Soms stuurde Jean Baptiste een chèque.
maar Léopold schreef zijn vader dan
over zijn plan en bleef stil de gedachte
koesteren, haar voortdurend verrijkend
vriendelijk, dat hij beter deed het geld met nieuwe mogelijkheden.
te houden opdat het hem en moeder aan
niets ontbreken zou. Jean Baptiste ant-
Het vooruitzicht van de reis deed hem
harder werken dan ooit tevoren. Zijn
woordde dan, dat elk offer, gebracht om salaris werd verhoogd met een bijzon
de roeping van zijn zoon te verwezen- dere goedkeuring van Jacques Dulhut
lijken, niet anders dan het geluk van die blij was omdat zijn vriend zich he'
zijn vader en zijn moeder kon vermeer
deren
in hem gestelde vertrouwen waardig had
getoond. Pierre was inderdaad veel
Toen Marie naar huis terugkwam had vooruit gegaan sinds de dag, dat hij als
zij veel te vertellen. Zij wilden allen --
horen over Europa, maar Cécile en Jean
Baptiste waren in de eerste plaats be
loopjongen en Manusje-van-alles bij
Dulhut zijn intrede deed. Ieder in de
winkel erkende hem nu als de beste
meuwd naar Leopold^ Was^ hij yeran- kracht, en wanneer monsieur Dulhut
gratificaties verleende aan hen die veel
hadden verkocht, waren die van Pierre
altijd het hoogst.
Niettegenstaande hij Léopold geregeld
zijn chèques bleef sturen, kon hij iedere
derd? Vond hij het er prettig? Schoot hij
al op met zijn studie? Voelde hij zich
alleen? Vader en Moeder stelden Marie
duizend vragen en zij vertelde telkens
opnieuw wat zij en Léopold hadden ge
daan, wat zij hadden gezien, hoe het in maand nog een aardig bedrag wegleggen.
Rome was en hoe het seminarie er uit
zag. Zij beschreef tot in bijzonderheden
Het vooruitzicht van de reis naar Europa,
al veel meer geworden dan een wens,
iedere trek van zijn gelaat en herhaalde werd nu een steeds vaster omlijnde wer-
wat hij' had gezegd, zodat de avonden kelijkheid, die hij gedurende de winter-
als in droom voorbijgingen Toen Cecil" maanden koesterend in zich omdroeg
merkte, dat zij alles had gehoord wat er Eerst toen het lente werd sprak hij er
te vertellen viel, schreef zij Leopold en
vertelde hem van Marie's terugkeer, er
aan toevoegend, dat zij erg gelukkig was
om, de heerlijke vacantie, die zij samen
hadden doorgebracht.
op een avond met zijn moeder over.
„Moeder, ik denk, dat ik deze zomer
naar Europa ga."
Zij keek haar zoon aan alsof zij hem Duïhut. Hij had haar van zTjn reisplan
van zijn moeder en vroeg:
„Wat bedoelt u, moeder?"
Cécile maakte een licht gebaar met de
handen:
„Wel, Pierre, je weet dat een reis
naar Europa veel geld kost en daaren
boven moet je een lange vacantie er
voor vragen. Zou je dat van Jacques
Dulhut we) kunnen eisen? Bovendien
zal je op zekere dag toch wel eens wil
len trouwen en na zo'n dure reis zou je
daarmee weer een paar jaren moeten
wachten."
„Maar ik denk niet aan trouwen, moe
der."
„Dat weet ik. Pierre, maar je weet
nooit wat er gebeuren kan.
Pierre zag in, dat de raad van zijn
moeder verstandig was. Zij keek altijd
verder in de toekomst dan hij.
Cécile zag, dat zij hem ernstig had
teleurgesteld en voegde er daarom aan
toe:
„Maar Pierre, als je wilt, dan kan je
gaan. Je bent nu jong en later zal ie
het prettig vinden gereisd te hebben.
Als ik jonger was. zou ik misschien
met je meegaan, maar nu schrikken
lange reizen mij af. Zelfs wanneer ik
in-Canada zit, ben ik niet op mijn ge
mak vóórdat ik naar huis terug ga".
„Maar waarom gaat u niet naar Euro
pa? Wanneer Leopold wordt gewijd?
Hij zou het zo heerlijk vinden".
Cécile liep lange tijd met de ge
dachte aan deze mogelijkheid rond. Ja,
het zou een onvergetelijke gebeurtenis
zijn. wanneer zij haar zoon gewijd zag
worden in een prachtige kerk. Maar zij
schudde haar hoofd telkens, wanneer
zij er aan dacht. Zij was nu te oud.
Tien jaar geleden had zij misschien
toegestemd. Misschien kon nu één van
de kinderen naar de wijding van Léo
pold toegaan. Zij stelde Pierre voor zo
lang met zijn reis te wachten. Maar
wat Pierre definitief deed besluiten
voorlopig van zijn Europese reis af te
zien, was een opmerking van Anne
bevelingscomité een landelijke actie aan
te bevelen, die de Nederlandse Unie
van Speeltuin Organisaties, de N.U.S.O.,
heeft uitgeschreven teneinde nog meer
kinderen in de gelegenheid te stellen,
naar de speeltuin te gaan.
Nadat de voorzitter van de Unie, de
heer J- du Bois, in het gloednieuwe
clubgebouw van de speeltuin Plan-West
te Amsterdam het een en ander over
het werk van de verenigingen had ver
teld, nam de burgemeester het woord
namens zijn collega's van het comité
van aanbeveling. Z. E. mr. J. M. L. Th.
Cals staatssecretaris van het Ministerie
van O.. K. en W. en ds. N. O. Steen
beek, voorzitter van de Nederlandse
Jeu gdgemeenschap
Ongeveer vijftig jaar geleden werd de
eerste speeltuin in Nederland opgericht
door enkele ingezetenen van de hoofd
stad, wie de baldadigheid van de jeugd
op straten en in parken te bar werd.
Met de beste bedoelingen hoopten zij
een einde te maken aan het stenen
gooien, het inslaan van brandmelder
ruitjes, het stoken van „fikkies" en het
verstoren van de orde op straat. Voor
de samenleving zou dit van groot nut
kunnen zijn en voor dé kinderen waar
schijnlijk een voorrecht. Er is een speel
tuin gekomen, klein en nog weinig ge
riefelijk, maar de uitwerking ervan was
goed voelbaar.
Men ging voort met het werk en
vooral in de grote steden verrezen
de speeltuinen als paddenstoelen uit
de grond, tot thans het respectabele
aantal van 350 stuks is bereikt. Wan
neer dit aantal niet voldoende zegt,
spreekt het ledental van 140.000 ge
zinnen wellicht duidelijker taal. Dit
getal betekent dan ongeveer 350.000
kinderen, in heel het land, van
Den Helder tot Vlissingen en van
Maastricht tot Groningen dagelijks
hun vertier vinden in de keurig on
derhouden tuinen, op de hobbelpaar
den en de „klimdingen". in de draai
molens en op de schommels.
Men vraagt zich terecht af, hoe met
De Nederlandse man wordt
gemeten; ten behoeve van
de confectie-industrie en in
verband met normalisatie
van de maten van heren-
costuums. Dat meten schijnt
zelfs iets met 's mensen ge
zondheid te maken te heb
ben; want „medische des
kundigen'' en „medische stu
denten" zouden met de meetlat rond
gaan. Ik zou het karwei eerder aan de
timmerman toevertrouwen, die per slot
van rekening iedere dag het instrument
hanteert. Hij weet niets van heren-
costuums. zegt u? Nu, medici óók niet.
Wat dat betreft zijn beide groepen bij
voorbaat al beneden de maat.
de geringe contributie zoveel tot stand
is kunnen komen. Maar wanneer men
dan weet, dat de leiders en leidsters de
vaders en moeders van de kinderen zelf
zijn, dat dezen cursussen volgen en con
ferenties meemaken, dat dezen in hun
vrije tijd een clubhuis bouwen en alle
zorg aan het werk besteden, dan is het
duidelijk, dat de organisatie van de
speeltuinverenigingen uiteindelijk een
stuk gemeenschapswerk is, gedragen
door de ouders zelf en niet opgelegd
door een stadsbestuur of wat dies meer
zU.
Dan ook is het duidelijk, dat de bloei
van het werk niet is gekomen door een
groots organisatie-apparaat, dat boven
het werk troont, maar door de geest
drift en het plezier dat de ouders van
dikwijls kinderrijke gezinnen aan dit
speeltuinwerk beleven. Daarom sprak
de burgemeester de wens uit, dat door
middel van de loterij-prijsvraag het
speeltuinwerk meer in de belangstelling
zou komen en dat de N.U.S.O. inderdaad
als grootste jeugdwerkorganisatie in Ne
derland zou worden gezien
Op 12 Mei a.s. wordt het startschot
voor de landelijke actie gelost. Dan
gaan 500.000 kaarten met een kruis-
woordpuzzle erop in zee. En als eind
Augustus de gehele actie is afgelopen, is
één Nederlands gezin van top tot teen
in de nieuwe kleren gestoken (de hoofd
prijs) en heeft de speeltuinvereniging,
die percentsgewijze de meeste kaarten
heeft verkocht, er een splinternieuwe
Amerikaanse familieschommel bijgekre-
gen.
Burgemeester d'Ailly temidden
van het woelige volkje.
niet geloofde, maar toen zij zag noe ern-
Maar Pierre vroeg andere dingen aan stig zijn gezicht stond, zei ze:
zijn zuster. Waar was ze geweest? Welke „Jij ook. Pierre? Geloof je. dat het
steden waren het mooist? Was Parijs verstandig is op het ogenblik?"
werkelijk zo mooi als op de platen? Was Pierre was verrast door de opmerking
nen erteld, zoals hij haar al zijn ge
heimen vertelde, en zij had geantwoord:
„Wacht nog een poosje. Pierre, dan
ga ik met je mee".
(Wordt vervolgd).
(Van onze parlementaire redacteur a i.)
Minister Staf was gisteren jarig, maar dit feit is voor de Kamer allerminst een
aanleiding geweest om hem de critiek te sparen. Het ging gisteren om een ver
lenging van de duur der herhalingsoefeningen. Reservepersoneel zal in de ko
mende drie jaren ten hoogste 90 dagen in totaal werkelijke dienst moeten ver
richten, voor zover het personeel is beneden de rang van tweede luitenant. Voor
dienstplichtige onderofficieren bestaat de mogelijkheid, dat ze gedurende de
eerstkomende drie jaren ten hoogste 22 dagen langer in werkelijke dienst blij
ven dan volgens de thans vigerende bepalingen is toegestaan.
Hiermede kon de Tweede Kamer het nog wel eens zijn. Dit is nu eenmaal bittere
noodzaak. Lang niet gerust was men er echter op. dat het doel der herhalings
oefeningen ook inderdaad bereikt zou worden en dat de belangenverzorging van
de gezinnen zo goed mogelijk zou zijn.
De heer Van Vliet beet hier het spits
af. Hij vond, dat er in ons leger te veel
tijd verknoeid wordt door gebrek aan
materiaal. En natuurlijk kwam toen de
kwestie rond het Oirschotse kamp ter
sprake. Zonder vooruit te willen lopen
op het rapport, dat eerstdaags over deze
onverkwikkelijke historie het licht zal
zien, vreesde de katholieke woordvoer
der toch, dat het in Oirschot erg mis is
geweest.
Met grote nadruk wenste hij te ver
klaren, dat de K.V.P. aan de aanvaar
ding van het wetsontwerp het beding
wilde verbinden, dat slechts gebruik
gemaakt zal mogen worden van de
bevoegdheden, die aan de minister
door de wet. gegeven zullen worden,
wanneer alle voorwaarden vervuld
zijn, nodig voor het slagen van de
herhalingsoefeningen. Zo niet, dan
doet de K.V.P. beslist niet mee.
Daarnaast zullen de gezinnen goed
verzorgd moeten worden. De offers, die
gebracht moeten worden, zijn dikwijls
zeer zwaar. Een verder gaande vergoe
dingsregeling is daarom noodzakelijk.
De ongunstige financiële gevolgen voor
het gezin moeten zoveel mogelijk opge
heven worden. Wanneer het Rijk deze
taak voor het grootste gedeelte op zich
neemt, zal het bedrijfsleven er zeker
voor gevonden kunnen worden om de
rest te doen.
Ook de P.v.d.A. verklaarde bij monde
van de heer Van Sleen bereid te zyn
offers te brengen. De moeizaam opge
brachte gelden moeten dan toch wei zo
goed mogelijk besteed worden. Over
Oirschot had deze afgevaardigde de in
druk gekregen, dat hier sprake geweest
is van het moedwillig verlummelen van
de tijd.
Liever dan maar geen herhalingsoefe
ningen. Het mag per slot geen tijdpasse
ring zonder meer zijn. En laat de mi
nister zijn fouten nu eens rondborstig
erkennen, zo besloot de heer Van Sleen
zijn rede, die aanhoudend onderbroken
werd door geschreeuw van de commu
nisten, soms met drie man tegelijk. De
heren hebben kennelijk de bedoeling
gehad herrie te schoppen. Met 7 man
waren ze aanwezig en aan de snelheid,
waarmede de Kamervoorzitter de minis
ter het woord gaf, heeft men het te
danken, dat ze niet alle zeven op het
spreekgestoelte verschenen. Nu zijn het
er maar twee geweest.
De heer Wagenaar begon zijn luid
gepraat met wat wetenswaardigheden
over de „Rome-fascisten", die wij hier
maar niet zullen herhalen. Verder was
de heer Wagenaar nog bezorgd voor
het geestelijk welzijn van de jongens,
die straks in West-Duitsland bloot zul
len staan aan het ontzettende zedenbe
derf, dat daar heerst. Het was werkelijk
ontroerend.' En dat alles doet dan de
Nederlandse Regering, omdat zij bang
is voor een Amerikaanse generaal, die
met de vuist op tafel slaat.
Zijn fractie-genote, mevr. Lips-Odi-
not, voerde de Nederlandse Vrouwen
beweging ten tonele, die eergisteren
brieven aan de vrouwelijke leden van
de Kamer had doen overhandigen.
De betogen van de heren Ritmeester
(V.V.D.) en Roosjen (A.R.) kwamen in
hoofdzaak neer op wat reeds door an
dere sprekers gezegd was. Natuurlijk
spraken zij ook over Oirschot. In prin
cipe hadden ze tegen het Regerings
voorstel geen bezwaar.
Vandaag zal minister Staf antwoor
den.
