o20 diakens ontvangen de
H. Priesterwijding
Eric de Noorman: Het land der duisternis
9
St. Eloy-altaar, feestgave
van de leden
Kruiswoordraadsel
NIEUWE
ENGELSE THEE-MELANGE
K. V.P.-candidaten voor
de Eerste Kamer
I
Plechtige processie langs
tien kilomer lange weg
door Barcelona
Overdracht inklapbaar altaar
in Bakkums kampeercentrum
De familie I BELUSSON
INT. EUCHARISTISCH CONGRES GESLOTEN
"f.
ioo ]f~door Jacques Ducharme
Afscheid Canadese
ambassadeur
Voor terugkeer van
West-N.'Guinea
I
I
DINSDAG 3 JUNI 1952
PAGINA 3
,D
ste
(Van onze speciale verslaggever)
®2e priesterwijding zal het meest duurzame en doeltreffend-
016 aandenken blijven aan dit Eucharistisch Congres, want al de-
e nieuw gewijde priesters zullen in de gehele wereld de ver
menigvuldiging zijn van Christus." Met deze woorden stelde
fa,erdagmiddag te twaalf uur de Kardinaal-Legaat in een korte
|°®spraak de betekenis in het licht van de grandioze plechtig-
die zojuist in het stadion van Montjuich ten einde was ge-
»aan. 820 diakens uit alle bisdommen van Spanje, uit enige bis-
0rnmen buiten Spanje en van een groot aantal missiecongre
gaties hadden in groepen van veertig uit handen van 21 bis
hoppen de priesterwijding ontvangen; er waren indiërs onder,
SNnezen en Afrikanen. Op geen treffender wijze had de „een-
,®'d en vrede van de Kerk" kunnen worden verzinnebeeld,
j^nia waaraan de vijfde dag van het Eucharistisch Congres was
9®wijd. En toen na de toespraak van de Kardinaal-Legaat de
'®uw gewijden elkaar in de armen vielen en voor de eerste
^Qal hun zegen gaven aan hun familie, barstte de geestdrift op
6 tribunes, waar vele tienduizenden de urenlange plechtigheid
adden gevolgd, onstuimig los.
"Rome in Barcelona'
Aannemers VRIJ-
GESPROKEN
lil»
Kath. Metaalbewerkersbond vijftig jaar
Gouden bondsinsigne voor
twee jubilarissen
Intieme plechtigheid in
eenvoudige tentkerk
Mr. dr. P. Kooien f
heeft groot succes!
RIJWIEL MOTOR
Lunch met de Koningin
Examens
Indonesië blijft vechten
Naar opheffing van
Indon. H. C. te Den Haag
„li
5 I
I
P
I
de vlaggemasten van het stadion
lat:
fre.
Perden bij deze gelegenheid de
'°nale kleuren van de aan het con-
D;,ts deelnemende landen, afgewisseld
het pauselijk wit-geel en het rood-
'ch van Spanje. Op de vers ge-
sitg'en grasmat waren in een ovaal21
IToen na het Misoffer en de door hem
gegeven Pauselijke Zegen de Kardinaal
Legaat het altaar verliet, brak een ova
tie los voor de Paus zoals anders slechts
het Sint Pietersplein kent.
Voor de apotheose der Sacramentspro
cessie was het uur van aanvang, aan-
1e»ren neergezet op rode tapijten. Om
(0 uur trok de stoet van wijdelingen,
L,1) 40, iedere groep gevolgd door haar
door de Marathonpoort het
ijgjf'on binnen. Het was de bisschop van
»celona, die van zijn altaar af, waar
tl; r°foons stonden opgesteld, de wij-
nnL+i rt V, A/4 rtvs 1 A/i A TPrt w TTOU
6l)?Sspiechtigheden leidde. Een koor van
honderden seminaristen in het
882- van ovaal voerde de rituele
o^ngen uit. Verscheidene kardinalen,
kin r w*e de aartsbisschop van West-
I bairt 'er- volgden van onder een rood
i kijn de plechtigheden; een hon-
Ws 1 bisschoppen had aan weerszijden
genomen, en deze veelal zeer be-
<le<ir<^e Prelaten trotseerden met een
ugdzaam en opgewekt stoïcisme de
K®ahse zon, waartegen zij zich slechts
«an beschermen met de aan alle
j P^ezigen verstrekte waaiertjes. Want
L, Spaanse zon heeft al de dagen van
Congres geen ogenblik verstek laten
zij heeft met haar licht alle dag-
!«t btigheden Zuidelijke luister bijge-
y blaar deze weelde laten betalen met
ongemak van hitte, stof en dorst. De
Lleeskundige dienst en zijn leger van
Minnelijke verpleegsters hebben zich
6r verdienstelijk kunnen maken,
ri.^et de Pontificale Hoogmis, opge
togen aan het openlucht altaar op
?et Pius XII Plein door de Kardinaai
Omgaat, en met de avondlijke Sacra
mentsprocessie, besloten met de over
radio uit Vaticaanstad gekomen
gespraak van de Paus, hebben de
jachtigheden van het Congres op
yhksterzondag hun climax en afslui-
Jhg gevonden. Het kost ons geen
moeite te geloven, dat voor het mee
keken van deze slotplechtigheden nog
yer eens zovelen naar de Catalaanse
eist ad waren getogen, dat de stad
0 deze Pinksterzondag drie millioen
kehsen bevatte. De gehele nacht door
Si'en „pelgrims van het laatste uur"
Uit alle Spaanse provincies en voor-
Ti ook uit Zuid-Frankrijk naar de
ylgresstad gekomen, en de Spaanse
■;egen hebben wellicht nooit zulk een
P'ens éénrichtingverkeer meegemaakt
8 in die nacht.
jAan
een beschrijving van de menigte,
kü de Sluitingsmis bijwoonde, hoeven
kj,°ns hierna niet meer te wagen. De
8^ Uolieke wereld zal zelden of nooit
C*o machtige en geestdriftige concen-
'k van gelovigen hebben beleefd.
Urn1 is"- aldus de Kardinaal Legaat bij
tsj|. na het Evangelie uitgesproken Ho-
Va, 1e> ..Rome in Barcelona". De aanblik
het monumentale altaar was tijdens
Wechtigheid van weergaloze praal: al
ilj 'e Barcelona aanwezige Kardinalen,
"li k rPercn cappa magna, bevonden zich
altaar op tronen, overhuifd door
C gemeenschappelijk baldakijn. In de
kjl, "eht-koorbanken waarover dit-
kj 1 eveneens velums waren gespannen
itjPj, de verzengende zon, hadden de
bisschoppen plaats genomen.
®'»L*aten tribunes met het Romeinse
V» g van de Legaat, met Grootmees-
ïi «n Ridders van de Orde van het
raf, Maltezer Ridders enz. Onder
88ny°onhemel aan de Epistelzijde, te-
?9a?Ver de troon van de Pauselijke Le-
k 'hadden plaats genomen het Spaan-
8t0 Staatshoofd Generaal Franco, in
ïaWi ëeneraalstenue en zijn echtgenote,
met de zwarte, klassieke man-
een daarachter gelegen tribune
t de voltallige Spaanse regering
Vit van burgerlijke en militaire au-
e'ten het Pontificale Pinksteroffi-
Jej. Het meest markante moment van
Njj. Plechtigheid beleefde men zonder
"tfici 1 toen Generaal Franco, nadat de
Se aht de Offerande had verricht, op
%eieden van het altaar kwam neer-
Vi ?h en ten overstaan van de Kardi-
'e T-egaat, die met de hem assisteren-
Va?®estelijken op dat moment front
Je rj e naar het Spaanse staatshoofd,
®Ueh ®®hse natie toewijdde aan de H.
^uaristie.
PPagmorgen op eerste Pinkster-
Sa.,'?"' droeg de Pauselijk legaat, Kar-
'U;; LTedeschini, de H. Mis op op het
9a.jl-Plein.
trornpetters bliezen bij de Con-
v lle de Spaanse nationale hymne.
'S rt ®Üzondere Economische Kamer
tïfïaw Utrechtse rechtbank heeft uit-
«1 gedaan in de zaak tegen een zes-
Nb, ^hnemers, die er van beschuldigd
Vaw geoorloofd opzetten te hebben ge-
V» Ns de bouwsom van het op 7 Au-
vV do 51 aanbestede huis voor ouden
d» n te Mijdrecht, voor rekening
stichting „Avondlicht" te Mij-
•De Officer'van Justitie, mr. Van
1 w<r-i x^11,
k0a't, ee" prijsopdrijvende werkin;
der
6000
Sb! a»Ig' haö op 20 Mei tegen elk
8? rt,1 bomers een boete van f
k,bf>d vie maanden hechtenis geëist -r
hyhortn de overweging, dat de opzet-
li. een nriiannHriivpndp W^rkinS
'Ou yiijiïupuiijvciiLic W ciivi"ö
iT<3t aarmee het prijsvormingsbesluit
hA ^schreden.
v3h de ndere Economische Kamer
y,het t Zes aannemers vrijgesproken
'•iat'bg rfn laste gelegde op de over-
is '0v at bet prijsvormingsbesluit
vertreden.
vankelijk voorzien voor vier uur in de
namiddag, feitelijk met enkele uren op
geschoven naar de avond. Te circa half
acht zette de stoet, die een ruim tien
kilometer lange rechte weg had af te
leggen, van het overwinnings- naar het
Pius XII Plein, zich in beweging.
De avond was reeds gevallen toen
de karos met het Heilig Sacrament
op het Pius XII Plein aankwam,
waarboven het grote verlichte kruis
in de donkere hemel oprees, terwijl
ook alom in de omliggende velden,
waar huizen, kloosters en colleges
staan, de Congreskruisen voor de
laatste maal waren aangegloeid.
Nadat het Allerheiligste op het altaar
ter aanbidding was uitgesteld, nu in de
altaarmonstrans van de kathedraal van
Barcelona, hief de Kardinaal Legaat het
Te Deum ter dankzegging aan, dat
werd overgenomen door het koor van
70.000 man, dat ook 's morgens tijdens
de Legaatsmis de onveranderlijke ge
zangen had uitgevoerd. Na het Tantum
Ergo en de laatste zegen met het Aller
heiligste Sacrament klonk machtig het
Laudate Dominum omnes gentes. (Alle
volken looft de Heer). Onmiddellijk na
dat dit loflied ten einde was gezongen
hebben toen alle volken, die een week
lang te Barcelona bijeen waren geweest
om de Heer te loven, uit de luidspre
kers, die van het Overwinningsplein
tot het Pius XII Plein in de bomen wa
ren gehangen, de stem van de Paus ge
hoord, in de Spaanse taal; zoals Hij zei-
de van verre maar toch alsof Hij hen
voor zich zag. Voor het laatst knielden
honderdduizenden op het asphalt, in het
stof en In het gras, terwijl de Heilige
Vader de formule van de Pauselijke
Zegen zong; voor het laatst weergalmde
de lucht van het „Viva el Papa": het
35ste Internationale Eucharistische Con
gres was ten einde.
r
Binnenkomst van de ruim acht
honderd diakens in het Montjuich
Stadion, waar zij uit handen van
21 bisschoppen de H. Priesterwij
ding ontvingen.
109. Met een schreeuw van schrik tast Scorr naar zijn zwaard.,,JDe Noorman
Eric's stem en de pijl komen zo volkomen onverwachts, dat Scorr niet kon hegrij
pen wat er gaande was. En voor hij kans kreeg om zich te herstellen was het of
overal om hem heen de hel losbrak. Een scherp geschreeuw klonk op. Zodra zij het
teken van hun aanvoerder zagen, doken Orm en de beide krijgers uit de struiken
op en rukten brandende takken uit het vuur. De dappersten der gevangenen zagen
hun kans en gebruik makend van de verwarring der Beer-krijgers, drongen zij van
achteren op. Geroep en geschreeuw vulden de lucht.
„Neer dat zwaard, Scorr!" klonk de scherpe stem van de Noorman en de machtige
kon zich nog maar nauwelijks ter aarde werpen om een nieuwe pijl te ontgaan.
„Juist! Neer, dat zwaard!" tierde een bolronde gestalte, die, heftig zwaaiend met
een fakkel toerende. „Laat dit maar over aan een eenvoudig zeemanl"
In de opwinding van de strijd verloor Orm een groot deel van zijn somberheid en
vurig zwaaide hij met zijn vlammende wapen en drong hij op in de verwarring tot
dichtbij de angstige Scorr. „Daar! Landkrab!" donderde de roerganger, zijn vijand
een gevoelige trap toedienend. „Leer nu eens hoe wij op zee met uw soort kerels
omgaan."
Eric midden tussen de worstelende krijgers, die nu aan alle zijden op de verwarde
aanhangers van Scorr aanvielen, wierp Orm een waarderende blik toe. Toen wendde
hij zich om teneinde een paar bevelen naar achteren te schreeuwen. Met woede
tastte Scorr naar zijn zwaard. „Nu rekenen wij af, Noorman!" siste hij gesmoord Hij
hief zijn arm voor een verraderlijke stoot. ,JJit is de laatste maal dat gij Scorr
vernedert
De viering van het vijftigjarig bestaan
van de Nederlandse Katholieke Metaal
bewerkersbond „St. Eloy" is heden
ochtend ingezet met een H. Mis in de
nieuwe St. Dominicuskerk te Utrecht.
Onder deze H. Mis is het door de
Utrechtse kunstschilder Harry de Groot
vervaardigde altaar van de patroonhei
lige Sint Eloy gewijd. Dit St. Eloy-al-
taar is een feestgave, ter gelegenheid
van het gouden bestaan door de leden
van de bond aangeboden.
De officiële aanbieding geschiedde
's middags tijdens een in het K.A.B.-te-
huis „Nieuweroord" te Baarn gehouden
receptie, door de voorzitter van de ju
bileumcommissie, de heer J. A. van den
Broek. De voorzitter van „St. Eloy", de
heer J. G. van den Brink, aanvaardde
het uit vrijwillige bijdragen bijeenge
brachte jubileumgeschenk met de op
merking, dat men enige eeuwen in de
geschiedenis van ons volk moet terug
gaan om hiervan voorbeelden te vin
den. Een eerste voorbeeld vinden we,
aldus de voorzitter, in het begin van de
veertiende eeuw bij het Bossche sme-
öengilde, dat in 1302 van Hertog Jan II
van Brabant een keur kreeg. Dit sme-
dengilde had al spoedig in de St.
Janskathedraal zijn eigen St. Eloy-al
taar. De in dit gilde verenigde grof-,
fijn en edelsmeden hadden hun altaar
evenals de leden van onze bond
thans gedaan hebben „tot ere Gods"
aan St. Eloy toegewijd, de heilige
hoefsmid, goudsmid, muntmeester en
bisschop van Nyon. Niet alleen de me
taalbewerkers hadden in die vervlogen
eeuwen hun eigen altaar, maar ook de
schrijnwerkers, vollers, ieerbcwerkers,
wevers, lakenarbeiders en andere am
bachtsgilden hadden in de kerken hun
eigen offertafels. De kerken waren dan
ook veelal berekend op een groot aan
tal altaren. Dit bewijzen de nog reste
rende godshuizen uit de christelijke
middeleeuwen. De idealen van St. Eloy
verkondigde de heilige bisschop-metaal
bewerker onder de Merovingische
vorsten in een groot deel van West-Eu
ropa, inclusief in ons land.
Het bondsbestuur is trots op zijn man
nen en vrouwen, zo vervolgde de voor
zitter zijn toespraak. Wij hadden met een
simpel besluit het St. Eloy-altaar uit de
lopende bondsmiddelen kunnen bekosti
gen. Wij hebben dit welbewust niet ge
daan. Nu hebben de 45.000 leden hun
persoonlijk vrijwillig offertje gebracht.
Door deze mooie daad, aldus spreker,
grepen zij terug naar een schoon ver
leden en bouwden zij tevens aan een
nieuwe betere toekomst.
De heer A. Vranken, die 4 Juni 1902
bondslid werd en dit onafgebroken ge
bleven is, kreeg tijdens de receptie het
gouden insigne op de borst gespeld. De
voorzitter wenste hiermede alle pioniers
te huldigen. Een andere jubilaris werd
eveneens met het gouden bondsinsigne
onderschelden, n.l. pater A. G. Strij-
bosch, die een kwart eeuw geestelijk
raadsman van St. Eloy is.
Horizontaal: 1. plaats in Gronin
gen; 8. drinkgerief; 9. spil; 11. noot;
12. persoonlijk voornaamwoord; 13. deel
van het skelet; 15. houding; 16. voor
zetsel; 18. plaatsbepaling (aardr. afk.1;
19. plaats in Groningen; 21. noot; 22. bij
woord; 24. bestemming; 27. insect; 29.
noot; 30 bloeiwijze; 32. persoonlijk voor
naamwoord; 33. voorzetsel; 35. plaats in
Groningen.
Verticaal: 1. kleur; 2. persoonlijk
voornaamwoord; 3. titel (afk.); 4. toor
nig; 5. opstootje; 6. herkauwer; 7. rich
ting; 10. noot; 12. noot; 14. scherts; 15.
noodsignaal; 17. honingdrank; 18. lof
dicht; 20. verlaat; 23. uitheemse vis; 25.
deel van de Bijbel (afk.); 26. larve; 28.
voorzetsel; 30. persbureau (afk); 31. ver-
tragingstoestel; 33. voorzetsel; 34. noot.
(Van onze correspondent)
Zaterdagavond is in de tentkerk van
het kampeercentrum in Bakkum het
nieuwe ultneembare altaar door de ka
tholieke kampeerders overgedragen aan
pastoor J. Th. de Wit van de parochie
kerk uit Bakkum.
De heer H. Cabooter, voorzitter van
de commissie, verwelkomde de aanwe
zigen, onder wie wij opmerkten de heer
C. F. Smeets, burgemeester van Castri-
cum, de heer P. L. Duinker, hoofd van
de afdeling Terreinen van het P.W.N.,
pater Rijers, geestelijke verzorger van
het kampeercentrum en de heer Van
Veen, mentor van de A.N.W.B., terwijl
de heer Van der Weyde van de Toeris
tenbond een telegram had gezonden,
waarin hij de schenking van het al
taar een tastbaar blijk van gemeen
schapszin noemde.
In het kort memoreerde de heer
Cabooter de totstandkoming van
het demontabele altaar, welke haar
oorzaak vindt in het feit, dat het be
staande altaar in deze tent verschil
lende keren door minder goedwil
lende elementen ernstig werd ver-
ruïneerd. Toen werd het plan geop
perd om een inklapbaar altaar te
bouwen, dat elke Zondag vóór de H.
Mis zou kunnen worden opgezet en
onmiddellijk na de dienst zou kun
nen worden gedemonteerd. De heer
G. A. J. Bijvoets maakte het ont
werp en voerde het uit.
Spr. verzocht derhalve de heer
Bijvoets het altaar te willen opstel
len en de aanwezigen enige toelich
tingen te willen geven op de détails.
Iedereen was vol bewondering, toen
een compleet altaar verscheen op de
plaats, waar enkele minuten geleden
nog niets stond. In grote dank aan
vaardde pastoor de Wit het altaar, dat
hij een geniaal uitgedachte constructie
noemde. Hij prees de grote gemeen
schapszin en de prachtige samenwer
king, die er onder de katholieke kamp
bewoners bestaat en waarvan het altaar
een volledig getuigenis aflegt en hij
verklaarde: „Eigenlijk behoort er een
gedenksteen bij, waarop vermeld staat,
dat in het Jaar Onzes Heren 1952 op de
31-ste Mei door samenwerking van de
katholieke kampeerders zoiets moois tot
stand is gekomen".
Te 's-Gravenhage is plotseling op vijf
tigjarige leeftijd overleden mr. dr. P.
Kooien, res. luit.-kolonel der artillerie,
oud-ass.-generaal van de intern, hulp
organisatie voor ontheemden te Genève
en oud-directeur van de Rott. Bankver-
eniging te 's-Hertogenbosch. Hij was de
oudste zoon van wijlen Staatsraad mr.
dr. D. A. P. N. Kooien.
Advertentie
Thee van het pittige Engelse karakter werd in Nederland
nog weinig gedronken. De voornaamste reden was wel
de kostbaarheid van deze speciale theesoorten.
Nu Douwe Egberts echter voor
76 cent per pakje een heerlijke
Engelse melange brengt (Pick
wick thee met groen etiket), wordt
deze terstond alom gevraagd en
gedronken. Het blijkt dat velen
iets voelen voor de Engelse smaak.
Het nieuwe pakje Douwe Egberts
PICKWICK THEE is in minder
dan geen tijd aan het populair
worden
De nieuwe PICKWICK THEE
- de fijne Engelse melange - is
thans alom verkrijgbaar.
Neem eens de proef met deze
bijzonder krachtige, zeer rijk
afschenkende thee van DOUWE
EGBERTS
De Katholieke Volkspartij heeft voor
de Eerste-Kamerverkiezingen, die 26
Juni worden gehouden, in de verschil
lende provincies de volgende candida-
tenlijsten ingediend:
Groningen, Drenthe en OverUsel: 1. H.
C. Nijkamp, Enschede: 2,mr. dr. J. W.
Schneider, Stad Delden; 3. Ir. j. Th
Advertentie
De Nederlandse vertaling door Gabriel Smit is verschenen bij de
UITGEVERIJ HET SPECTRUM
harmonie. De kleine oude gestalte, die
van dit alles de leidende en bezielende
kracht was, werd door allen beschouwd
als een buitengewoon begaafde vrouw.
Maar Cécile zelf was van deze ver
ering volstrekt onkundig. Zij bleef wat
zij altijd was geweest; de zorgen, die zij
vroeger voor haar gezin had gehad, had
den haar gedachten vermoeid noch ver
troebeld. Integendeel, naarmate de moei
lijkheden verminderden, maakten de
tobberijen plaats voor de sereniteit, die
alleen kan voorkomen uit een zuiver
geweten.
Niet dat zij trots was op hetgeen zij
had bereikt. Van zelfvoldaanheid was
geen sprake, er bleef nog altijd veel
te wensen en na te streven, vooral in
Twee van haar kinderen waren ge- gezin. Die dagen behoorden tot het ver
trouwd, één was nu priester en de an- leden. Haar taak was nu niet meer dan
deren waren gekomen op de bestem- toezien en raad geven, want zij die haar
ming, die hun gehele leven verder be- omringden erkenden haar wijsheid. Zij
heersen zou. Toen zij vier jaar in Granby sprak met een diep geloof en een zeer
woonden gaf Wilfrid zijn werk in de sterk gevoel, waardoor al wat zij zei en geestelijk opzicht. Doch zij besefte, dat
stad op. Marie bleef in Holyoke omdat deed groter waarde kreeg. zij haar levenstaak had vervuld. Het
zij bij Pierre in de winkel moest zijn. De jaren hadden aan het karakter en verrichte werk bracht haar een vrede,
Hoewel hun moeder zich in zekere zin het voorkomen van hun moeder iets zeer welke haar met alle moeiten van hét
uit de wereld had teruggetrokken, be- bijzonders toegevoegd, afgezien van de verleden verzoende. Ze waren het waard
hield zij toch haar levendige en daad- eerbied, die men haar als moeder en geweest. En terwijl zij zichzelf op deze
werkelijke aandacht voor allen van wie grootmoeder verplicht was. Door zich- wijze meer en meer vergat, werd haar
zij hield. Dit bleek het duidelijkst ge- zelf met haar kinderen in menig, opzicht belangstelling voor degenen van wie zij
durende de zomermaanden, wanneer af te zonderen had zij leren beseffen, dat hield voortdurend zuiverder. Zij kon,
Etienne haar geliefde leunstoel onder het verkeer met de wereld buiten ten- echt als een moeder, naar haar zoons
een van de esdoorns voor het huis zette, slotte van zeer weinig betekenis is. De en dochters kijken, maar het was nu
Van dit kostelijke punt kon zij alles, vrienden en kennissen met wie zij in niet meer nodig hen te verbeteren. Zij
wat om haar heen gebeurde, goed volgen. Holyoke nog vaak omging, kwamen eens had plezier in hun levens alsof zij niet
Als zij haar hoofd omdraaide kon zij in een enkele keer naar Granby, maar het meer dan een toeschouwer was bij een
de verte Holyoke zien liggen en liet zij speet Cécile niet dat zij hun bezoek niet spel. Dit was wellicht de diepste vreug-
haar ogen gaan over het prachtige uit- of nauwelijks herhaalden. de, waarvan zij zich door haar kinderen
zicht, dat voor haar lag. Wanneer zij er De wilskracht en het verantwoorde- op deze aarde verzekerd had.
moe van werd, bad zij weer haar rozen- lijkheidsbesef, waarmee zij haar gezin Aan de jaren in Holyoke dacht zij
krans, die zij langzaam tussen haar vin- gedurende de eerste moeilijke jaren in
gers voortbewoog. Het was haar ge- Holyoke had bestuurd en de wijze,
woonte geworden 's Zondags in Granby waarop zij later haar kinderen had ge-
naar de Mis te gaan, alleen op hoog- vormd en opgevoed, gaven haar voor
feesten ging zij naar haar parochiekerk vele Frans-Canadezen in Holyoke een
in Holyoke. Zij verheugde zich altijd min of meer legendarische gestalte,
buitengewoon op deze ritten naar Holy- Doordat Cécile zich met haar gezin op
oke, want zij hield zeer veel van bewe- het land terugtrok, werd de illusie nog
ging. Bij dergelijke gelegenheden bracht verhoogd; de naam Delusson kreeg een
zij soms ook een bezoek aan Pierre en klank, die gelyk stond met die van een
Anne. Ze had nu kleinkinderen. volledig succes. Al wat de familie on-
Toch liet zij de dingen der wereld dernomen had, was geslaagd. Zij kwam
meer naar zich toe komen dan dat zij van het land. Zij was teruggekeerd naar
ze zocht, precies als zij had gedaan toen het land. Het was een leven, dat zich in
Jean Baptiste nog leefde en zij had een zuivere kringloop voltrokken had,
moeten zorgen voor een steeds groeiend dat zich welbesteed oploste in volkomen
nauwelijks anders dan aan een opont
houd. Het vermogen, dat zij daar had
verworven, had haar kinderen in staat
gesteld verder in het leven vooruit te
komen dan zij anders hadden gedaan
en het schonk thans vreugden, die zij
anders hadden gemist. Nu dit geschied
was, bleef haar niets anders over dan
naar het land terug te keren. Het was
een droom, die zij gedeeld had met
Jean Baptiste; het was het ideaal, dat
hun bij hun vertrek uit Canada voor
ogen had gezweefd. In ogenblikken van
tegenslag en ontmoediging was dit het
stralende doel geweest, dat altijd weer
moed en kracht had gegeven.
(Wordt vervolgd).
Everts, Arnhem; 4. G. J. Steggink, Hen
gelo (O.).
Gelderland: 1. prof. pater dr. L. J. C.
Beaufort O.F.M., Nijmegen; 2. mr. E. M.
J. A. Sassen, Vught: 3. mr. H. A. M. T.
Kolfschoten, Eindhoven; 4. drs. M A. N.
v. Helvoirt, Boxtel; 5. prof. G. W. Groe-
neveld, Nijmegen.
Noord-Holland en Friesland: 1. mr. G.
C. J. D. Kropman, Amsterdam; 2. mr. dr.
P. J. Witteman, Overveen; 3. J. H. M.
Derksen, Amsterdam; 4. drs. M. P. v.
Buijtenen, Leeuwarden; 5. H. J. Kuiper,
Utrecht; 6. mej. A. M. Luns, Amsterdam;
7. prof. dr. C. Campagne, Baarn; 8. H. A.
Giessen, Middenmeer.
Zuid-Holland: 1. Ir. E. H. A. Kraaij-
vanger, Rotterdam; 2. Ir. A. L. H. Roe
broek, Den Haag; 3. A C. A. Deeren-
berg, Schoonhoven; 4. mr. H. W. de
Vink, Utrecht; 5. G. W. Kampschröer,
Wassennaar; 6. R. Eijsink, Rotterdam.
Utrecht en Zeeland: 1. A. C. de Bruijn,
Maartensdijk; 2. M. v. d. Himst, Goes;
3. J. A. Middelhuis, Utrecht; 4. C. v. Bel-
legem, Ede; 5. Ir C. H. Wittenberg, Den
Haag.
Noord-Brabant: In deze provincie
wordt met twee lijsten uitgekomen, die
onderling verbonden worden. Op de eer
ste lijst zijn gesteld: 1. mr. F. G, C. J. M.
Teulings, Vught; 2. dr. H. J. J. v. Velt-
hoyen, Den Bosch; 3. H. M. v. Lieshout,
Eindhoven; 4. mr. T. B. J. Wijers, Vught;
5. mr. dr. W. L. P. M. de Kort, Goirle;
6. jhr. mr. F. J. F. M Smits van Oyen
Eindhoven; 7 J. M. Zegers, Schayk; 8.
dr. L. v. Bergen. Asrle-Rixtel; 9. P
Vriens, Tilburg. Op deze lijst worden
drie zetels verwacht.
Op de tweede lijst zijn gesteld: 1. ir
H. J. M. Verheij, Didam; 2. mr. A. M. C.
J. Steinkühler, Eindhoven; 3. A. J. de
Goey, Montfoort; 4. mr. F. J. F. M. v.
Thiel, Helmond; 5. N. Schuurmans,
Orthen; 6. F. X. Verbunt-van Lier, Til
burg; 7. R. W. Janssen, Roosendaal; 8.
J. Raymakers, Helmond. Op deze lijst
worden twee zetels verwacht.
Limburg: 1. jhr. mr. G. A. M. J. Ruys
de Beerenbrouck, Holtum-Born; 2. C. G
A. Mertens, Blerick; 3. mr. dr. L. F. H.
Regout, Meerssen; 4. mr. F. M. A. Haff-
mans, Helden; 5. M. W. J. Coenders, Sit-
tard; 6. J. A. Koops, Venlo; 7. prof. pater
mr. dr. C. W. A. M Keulemans O. Carm.,
Merkelbeek; 8 W. A. J. Mulders, Heerlen
Op de Dam te Amsterdam was
Zaterdagmiddag veel belangstelling voor
de aankomst van de Koningin en Prins
Bemhard in het Koninklijk Paleis, ter
gelegenheid van het afscheidsgehoor en
de lunch, die het Koninklijk Paar de
buitengewoon en gevolmachtigd ambas
sadeur van Canada in ons land, de heer
P. Dupuy, aanbood. De heer Dupuy in
specteerde de erewacht bij zijn aan
komst aan het Paleis.
Op de afscheidsreceptie, die de Cana
dese ambassadeur op „Groot Haese-
broek" te Wassenaar gaf, hebben zeer
velen de heer en mevrouw Dupuy een
goede toekomst gewenst en velen heb
ben dankwoorden gesproken voor de
grote vriendschap, die de Canadese am
bassadeur en mevrouw ons land hebben
betoond.
UTRECHT. Doet. psychol. A. Baars,
Bilthoven. Cand. psychologie: A. v. Gils,
doet. veeartsenijk.K. P. v. Tuinen, Ede:
doet. rechten L. Schuitemaker, Zeist, A.
Smeets, Amsterdam, A. Smit, Utrecht, C.
Leestemaker, Hilversum; doet. Indo-Iraan-
se lett.: pater C. v. d. Linden, Soesterberg;
doet. geneeskunde: P. Bom, Fijnaart (N.B.),
H. Eskens, Zeist. B. Leferink, P. Reinink,
U Berghuizen, Th. Gebbink, Eindhoven, F.
Hage, Apeldoorn, L. Hartman, Bilthoven, P
Hermans. Amersfoort. Semi-arts: J. v. Kla
veren, Utrecht, mej. A. v. Roeij, Zeven
bergen, J. Lucardia, Zeist, P. Emmelot,
Utrecht. Arts-examen: A. Neijzen, Delft, B.
v. Rijn, Utrecht, mej. H. Berkel, Rotter
dam. W. v Roessel, Tilburg. Tand-arts ex.:
H. Oppel, Amsterdam, P. Dubois, Den
Haag.
Behalve bet vrijwel voltallige corps
diplomatique, waarvan de heer Dupuy
de doyen was, kwamen met mr. Stikker,
de minister van buitenlandse zaken, ver
scheidene andere ministers en oud-mi
nisters afscheid nemen. Ook merkten wij
verscheidene commissarisen der Konin
gin op, leden van de Raad van State,
de burgemeesters van Den Haag en
Wassenaar, hoge ambtenaren van bui
tenlandse zaken en andere ministeries
en van het kabinet der Koningin.
Het Koninklijk mannenkoor „Die Ha-
ghe Sanghers" heeft luister bijgezet aan
deze afscheidsmiddag. Het zestig man
grote koor bracht de heer Dupuy en zijn
echtgenote een zanghulde om daarmede
uiting te geven aan de gevoelens van
sympathie en dankbaarheid van het Ne
derlandse volk jegens de scheidende
ambassadeur en Canada.
Zowel ten aanzien van de verhoudin
gen met Nederland als ten aanzien van
West-N.-Guinea wijst de Indon. regering
er in haar antwoord op de algemene
beschouwingen op, dat men internatio
nale overeenkomsten niet kan herroe
pen zonder goedkeuring van de andere
partij. „De regering zal steeds als doe)
voor ogen houden, elk probleem met
een ander land op vredelievende wijze
te regelen door middel van onderhan
delingen, die in goede sfeer gehouden
worden".
De goede hoop bestaat, dat de kwes
tie van de opheffing der Unie op vre
delievende wjjze kan worden geregeld.
Ten aanzien van N.-Guinea wordt ge
zegd, dat de regering op ondubbelzin
nige wijze zal vechten om het Ideaal
van het Indonesische volk te bereiken:
de terugkeer van West-N.-Guinea tot
Indonesië.
Opheffing van het Indonesische Hoge
Commissariaat te Den Haag en vervan
ging door een ambassade kan officieel
slechts geschieden na wijziging van het
Unie-statuut; het Indon. ministerie van
Buitenlandse Zaken treft intussen voor
bereidingen daartoe.
I
i
k
5
I
3
-
5
1
-
