Koningin Elizabeth viert
heden haar verjaardag
MGR. J. A. M. VOS derde
Hoe zal het moderne onafhankelijk6
Indonesië strijd om het bestaan haleU
L
Vele onderscheidingen toegekend
Amsterdamse bisschop
Voor de mensen in het kleine land achter
de dijken een onvoorstelbare zaak
(sCHElPVAAHTBERICeTl^
Apostolisch Vicaris van Kuching
wordt volgende week gewijd
Indonesië een ver
bijsterend land
tv
DONDERDAG 5 JÜNT Ï952
Rokende jongens uit
kerk geweerd
0
«0°Wel
li ft
X.
lec
fn m
(Telefonisch van onze Ljondense
correspondent)
LONDEN, hedenmorgen.
5 Juni is in Engeland de datum van
de officiële Koninklijke verjaardag,
welke wordt gevierd ongeacht de wer
kelijke geboortedatum van de souverein.
Het is de eerste keer in de Engelse ge
schiedenis dat een Britse Koningin aan
het hoofd zal rijden van de gardeba-
taillons bij het grootste militaire schouw
spel ter wereld, de vlaggenparade van
de garde, waaraan wordt deelgenomen
door formaties van zeven garderegimen
ten, vijf infanterie en twee cavallerie.
Het eerbewijs wordt deze keer gebracht
aan de vaandels van de Schotse garde,
welke laatste dit jaar aan de beurt is,
en er wordt verwacht dat Koningin
Elizabeth de uniformtuniek van deze
garde zal dragen. Ter gelegenheid van
de officiële verjaardag heeft de Konin
gin een aantal onderscheidingen ver
leend.
Sir Alfred Duff Cooper, voormalig
ambassadeur te Parijs, de man die te
zamen met Anthony Eden aftrad als
minister toen Chamberlain te ver tege
moet kwam aan Hitiers eisen kort voor
de laatste oorlog, wordt verheven tot
burggraaf. Er gaan geruchten dat hij
als ambassadeur naar Washington zal
gaan. Een opmerkelijke onderscheiding
is die verleend aan de weduwe van Er-
nest Bevin, een onderscheiding die me-
De kerkvoogdij der Ned. Hervormde
Kerk te Naarden heeft de Nederlandse
Handelvereniging voorlopig de toegang
tot de Grote Kerk te Naarden ontzegd.
De reden hiervan is gelegen in het feit,
dat de leden van deze vereniging door
gingen in het kerkgebouw te roken, ook
nadat er herhaalde malen op was gewe
zen, dat dit in strijd is met de eerbied
voor en de regels van een Godshuis.
Reeds eerder was gebleken, dat door de
leden van de Handelvereniging in de
kerk werd gerookt. Na overleg met het
oestuur van de vereniging had de kerk
voogdij de toezegging ontvangen, dat
sulks niet meer zou voorkomen.
Dezer dagen constateerde de koster tij-
lens de repetities voor een radio-opna
me opnieuw dat men zich niet aan de
gelofte hield. Zijn verzoek om niet te
roken had evenmin uitwerking als de
jordjes met verboden te roken, die hij
aad opgehangen. Hij belde terstond de
ourgemeester op, die zich als president-
terkvoogd van de overtreding kwam
overtuigen en de heren te verstaan gaf
de Grote Kerk te verlaten. In de ver
gadering van de kerkvoogden, die nog
dezelfde avond werd bijeengeroepen,
verklaarde men zich unaniem accoord
met de maatregel van de president
kerkvoogd, burgemeester Visser. Daar
mede was de NCRV-repetitie, die onder
auspiciën van de NRU voor een radio
opname was gehouden, afgelopen.
De burgemeester kon vandaag nog
niet meedelen wanneer de deuren van
de Grote Kerk weer voor de Handel
vereniging zullen opengaan.
Naar wij vernemen is nog vóór de
verkiezingen een voordracht te ver
wachten ter voorziening in de vacature
van burgemeester van Rotterdam.
de bedoeld is als posthume hulde aan
de nagedachtenis van de beroemde mi
nister van Buitenlandse Zaken. Zij ont
vangt de titel van „Dame Commander
of the British Empire". De katholieke
romanschrijver Compton Mackenzie
wordt geridderd, evenals Carol Reed, de
bekende regisseur van „The Third man"
en andere films. De katholiek J. B. Mor
ton, beter bekend als Beachcomber van
de Daily Express, de man die iedere
morgen millioenen Britten doet lachen
aan hun ontbijt, is benoemd tot Com
mandeur in de Orde van het Britse Im
perium. Generaal Sir George Jeffreys,
nakomeling van de meest beruchte rech
ter in de geschiedenis van Groot-Brit-
tannië,, ontving de titel van Baron. Dit
is de man met wie Churchill te doen
kreeg, toen hij in 1915, na het verlies
van zijn ministersrang, met de rang van
majoor naar het front ging in Vlaande
ren. De toenmalige kolonel Jeffreys be-
groettè de toekomstige premier met de
woorden: „Churchill ik acht het nuttig
je mede te delen dat niemand ons hier
geraadpleegd heeft met betrekking tot
je benoeming bij dit bataillori." Later
werden de twee grote vrienden.
ARENDSKERK 5 te R'dam.
AAGTEKERK 4 n. Hongkong.
ALCHIBA 4 n. Victoria.
AGAMEMNON 5 te St. Marc.
ABBEDIJK 4 n. Londen.
BLOMMERSDIJK 4 n. Antwerpen-
BLOEMFONTEIN 6 te Genua.
BORNEO 4 n. Tj. Priok.
BACCHUS 4 n. Guanto.
BAUD 4 n. Singapore.
BENNEKOM 6 te Trinidad.
CERONIA p. 4 Natua EU. n. Manin»
CASTOR 4 n. Houston.
CONGOSTROOM 5 te A'dam r-
COTTICA 5 te Paramaribo.
DRENTE 4 te Rotterdam.
DELFLAND 4 te Rio de Janeiro.
EEMDIJK p. 4 Charlston n. R'dam-
ELMINA 4 n. Luanda.
ENA 4 n. Ceuta.
ERINNA 4 n. Balikpapan.
ESSO AMSTERDAM 5 te R'dam.
ESSO ROTTERDAM 4 n. R'dam-
FRIESLAND p. 5 Ceylon n. Aden.
GR A VEL AND 4 te Recife.
GANYMEDES 5 te Georgetown.
HERMES 4 n. New York.
HELENA 5 te Pto. Cabello.
HELICON 2 te New York.
HOOGKERK 4 n. Kaapstad.
LAURENSKERK 4 n. Pt. Said- M
LIEVE VROUWEKERK 5 te Cak*!***
LOPPERSUM 6 n. Italië.
LIMBURG p. 5 Dover n. R'dam.
MARISA p. 4 Timor n. Auckland.
MENTOR 4 n. Mersin.
MACUBA 4 te Lyness.
MAPI A 2 te Surabaja.
MARKEN 5 te Tj. Priok.
MIDAS 4 te Sevilla.
NIEUW HOLLAND 4 n. Singapore-
OMALA p. 4 Balikpapan n. Sural?*'
ORANJE 4 n. Suez.
ORANJESTAD 4 te Antwerpen.
ORION 4 n. Izmir.
POEL AU LAUT 4 n. Surabaja.
SAROENA 4 te Mulberry.
(Van een onzer verslaggevers)
Mgr. J. A. M. Vos, Apostolisch Vicaris
van Kuching, een kustplaats op Brits
rawak, zal volgende week Donderdag,
Sacramentsdag, in de St. Vincentius a
Paulokerk in de hoofdstad tot titulair
bisschop van Cnidus worden gewijd.
Mgr. Vos, die van de St. Joseph's Con
gregatie van Mill Hill is, zal daarmee
de derde nog in leven zijnde Amster
damse bisschop zijn. Mgr. Huibers, bis
schop van Haarlem, is de consecrator
van de wijdeling. Mede-consecratoren
zijn mgr. Baeten, bisschop van Breda,
en mgr. J. Buis uit Leiden, titulair bis
schop van Astypalaea, een studie
genoot van de nieuwe bisschop,
die Apostolisch Vicaris is van Jesselton
in Brits Noord-Bomeo.
Mgr. Johannes Antonius Maria Vos ia
in Maart vijftig jaar geworden, maar het
is hem aan te zien dat bij zijn jarenlange
arbeid in de binnenlanden van Borneo
veel van zijn krachten gevergd is. De
helft van zijn leven heeft hij in de missie
doorgebracht. Op 17 Juli 1927 werd hij
priester gewijd en in hetzelfde jaar nog
vertrok hij als kapelaan naar de missie
statie Binatang op Borneo. Drie jaar
later werd hij overgeplaatst naar de
hoofdstatie Kuching, waar hij aanvanke
lijk leraar en later hoofdonderwijzer
werd van een schooltje, dat nu gegroeid
is tot een instituut met bijna duizend
leerlingen. In 1932 werd hij ook nog tot
econoom van de missie benoemd en drie
jaar later werd hem de titel Vicarius
Delegatus verleend.
Bij het overlijden van de Apostolisch
Prefect, in 1949, werd Mgr. Vos in zijn
plaats benoemd. In Februari van d1 'ved
is de Apostolische Prefectuur veIjs f
tot een Vicariaat, met Mgr. Vos 8 <0
tulair bisschop aan het hoofd- j z®
missiegebied is ongeveer vijf
groot als Nederland en het telt 'je*
inwoners, van wie er 15.000 K® „ft
zijn. Onder al deze gelovigen, d>® ft
een enorme oppervlakte verspr®1.8 jft'
nen. werken twee en dertig prlf ie.
Twintig van hen zijn Nederland® 1'jft>
overigen komen uit Engeland, Sen
en Tirol.
Er vaart een goed Nederlands stoomschip de haven van Tandjong Priok uit; het
is Zaterdagmiddag en twaalf uur. De vrienden, die kwamen afduwen, zoals dat
heet in een enigszins euphemistische term, hebben in de gloeiende hitte van de
kade het ogenblik van het afduwen niet meer kunnen afwachten en zijn, het
ritueel van het naar behoren afspoelen gedaan zijnde, reeds onderweg terug naar
de stad. Daar zullen zjj straks hun Zaterdagmiddagborrel drinken op hun platjes,
of zij zullen in de lobby van Des Indes naar gewoonte de pait musical meemaken
achter de rij koningspalmen langs het Molenvliet met de badderende en was
sende vrouwen en mannen in de gele kali. En zij zullen praten, waarover zul
len die vele gesprekken eigenlijk anders gaan dan over het eeuwige Indonesië,
het eeuwig ergerende en het eeuwig charmerende, boeiende, nooit zijn bekoring
verliezende land, waarin zij wonen, zwoegen, zweten en werken, ondernemen,
wagen, soms verliezen en soms ook wel eens iets winnen, maar dat hun door
kwade en goede wederwaardigheden heen onuitroeibaar diep in het hart zit.
En de Indonesische vrienden? Zullen
hun gesprekken in deze eerste uren over
veel anders gaan dan over het nooit vol
doende bekeken probleem, dat speelt
tussen Indonesië en Nederland? In een
aantal mensen zijn de beide werelden in
de afgelopen maanden weer eens op
nieuw geconfronteerd en wederom zijn
de geesten gescherpt op dat nooit geheel
op te lossen vraagstuk hoe Indonesië en
Nederland zich tot elkander verhouden
en hoe bet toch mag komen, dat bij zo
duidelijke tegenstellingen in geestes
structuur zij zich tot elkander aange
trokken voelen, terwijl zij elkaar op zo
vele formele en concrete punten afsto
ten.
Van die gevoelens is ook de vertrek
kende vreemdeling vervuld, terwijl de
„Roebiah" langzaam de haven uitglijdt
tussen een heel kamp van schepen door,
die binnen de pieren op de boeien lig-
gen te wachten tot er kaderuimte vrij
komt. En dit gezicht herinnert hem met
een op de gevoeligste manier aan een
van de geweldige problemen, waarvoor
Indonesië staat en waarover deze waar
nemer verslag moet uitbrengen.
Die problemen zijn even menigvuldig
als de sterren aan de tropische nacht
hemel en zij culmineren voor de Neder
lander inzonderheid in één vraag: hoe
leeft het moderne, onafhankelijke In
donesië en zal het de strijd om het be
staan halen? De vraag is zonder enige
twijfel onvruchtbaar voor dit ogenblik,
want niet te beantwoorden, maar zij is
zo voor de hand liggend, dat zij niet
te onderdrukken is. Tienduizenden hou
den er zich in dit land dagelijks mee
bezig en erkennen zichzelf als slot van
al hun gepeinzen, dat zij het niet we
ten, dat zij niet eens in staat zijn alle
verschijnselen in dit geweldige eilan
denrijk met zovele verschillende toe
standen, volkeren en verhoudingen or
dentelijk en objectief waar te nemen en
dat zij derhalve a fortiori geen afdoend
antwoord kunnen geven ten aanzien
van een toekomst, die nog in het ver
ste verschiet ligt.
Men tast voorzichtig rond in de wir
war van verschijnselen, die in deze
heksenketel van gebeurtenissen en
meningen u binnen de tijd van een uur
afwisselend bemoedigend' en ontmoe
digend kunnen voorkomen, en men
tracht met behoedzaamheid enige
hoofdpunten in de ontwikkeling te vol
gen, altijd beheerst door de grote vraag
op de achtergrond: zal het lukken of
zal het niet lukken?
Een der moeilijkheden, die zich daar
bij nog extra doet gevoelen, is het grote
verschil in plaatselijke omstandigheden
en in regionale gesteldheid. Dit blijft
voor mensen uit het kleine land achter
de dijken een onvoorstelbare zaak,
zolang zij haar niet zelf aan den lijve
ondervinden. „Neem een pakje voor
me mee," zo luidt een vraag voor het
vertrek uit Nederland gedaan, voor een
vriendin in Medan. Je komt toch in Dja
karta". Medan evenwel ligt zover weg van
Djakarta als Lissabon vgn Amsterdam.
De meeste Nederlanders, die reeksen
van tropenjaren achter de rug hebben,
hebben het nooit gezien en zullen het
nooit zien, evenmin als Amsterdam
mers door de bank genomen Lissabon
bezoeken. De meeste Nederlanders zit
ten op één plaats, de meeste Indone
siërs net zo, en zij kennen de streek
tussen hun woon- en werkplaats en een
ontspanningsoord, dat, laat ons zeggen
twee, drie uur of ais het mooi is vier
uur met de auto verwijderd ligt. Er zijn
natuurlijk vele gelukkige uitzonderin
gen, maar dat zijn toch slechts de
„happy few". De uitgestrektheden van
Sumatra, de majesteit van het Toba-
meer, van de Padangse Bovenlanden,
van Atjeh, ze zijn voor de mensen in
Java namen, en de schoonheden van
die streken zijn legendarische kwali
teiten van verre en onbekende ge
bieden. Wie kent in West-Java uit ei
gen ervaring het landschap van de
Oosthoek; wie weet wat achter de oer
wouden van Borneo schuilt; wie wat
achter de wijkende, onafzienbare hori
zonten van de Molukken verborgen is?
In Amsterdam kan men zich met
enige oplettendheid een vrij nauw
keurig beeld vormen van wat in Gro
ningen of in de Achterhoek gaande
is; in Djakarta heeft men soms het
benauwende gevoel in een vacuum te
leven, want Djakarta
bijzondere eigenaardigheid, .5 '„ji
een broeikas is van reinculb'L ft.
meningen, een eigenschap, -
stad ter wereld
weliswaar in iedere politiek® ft'8 p
'ereld aantreft, doftft v
zo sterk als hier in de hoofd5 W ,5
dit onmetelijke eilandenrijk',eetVe
bovendien nog niets geconsolj® f yr
en geen enkele verbinding dl'jg
gisting en beroering heen va'j jV,
zaam en beproefd genoeftft8
worden. Vandaar dat het polnójft8gt
intrigerende en profiterende [ïftpt
op de nieuweling de indruk „t kft
van een poel te zijn en dat Lii. eti
enige tijd kost om te ontvftft ge'
er ook gewerkt wordt, best^e®' jft
geconstrueerd en vooral 00K
leden voor een grote zaak,
moet men wel even scherp Pp
Het is een verbijsterend landje
dendaagse Indonesië, denkt je p,ee
stomende vreemdeling vool
derdste maal als slotsom van ofte8'
peinzingen, maar in een pogin® ft.je8
misschien enigszins naderbij
zal hij zich voorlopig verf® c° ft'
van synthesen en vooral van fti s\t
sies, doch er zich toe beperke8
kele verschijnselen, die het 'je ft'
van vandaag aan zijn verbs8$li ft
heeft opgeleverd, te beschrü „ftft'
hebben gereisd naar het y ](i „ft
naar het Westen en. uiteraard.^) „ft
pen en flitsen, het volk ëei.$Ae ft'
het leeft in zijn uitingen van d®„ge'
tuur en zoals het worstelt me t8 tft
genadig harde eisen, waarvoof ftftft
volge van zijn gedecideerde ft.r f'
eigen bestierde ontwikkeling jft
met niet te ontlopen dwa ft' ft
plaatst. En als men dit laatste
moet men bovendien nog bed® ft .ft
een zeer groot gedeelte van „ftve
nog niet weet van lezen erl.eff®'1 ft.1}
en nog niet in staat is te beS. ftftft
de inhoud is van het lot, da ft
gekozen heeft. Dit laatste is
niet zo bijzonder in de wer® 4!
Vrijheidsrevoluties hebben ftft'
gemunt door helderheid v°
doch wel door hevigheid van e
gingen. Het is de taak van 1
van de besten onder hen
lieverlede te
ideeën van hcuc -- ftije
te begrijpen uit de loop der jgh
nissen en voor hun verbreidtnvpi
ten (soms ook te stervenft»„ft1
verschijnselen treft men t« jrt .ft'j
ook aan, zij het dat de strvd 0ft ,j,
opzicht onder de moeiJV
digheden gestreden wordt, v 'ft
verkwikkend geweest waaVji 'A 9,
dat ook in Indonesië de si ft
den wordt, misschien nog n* -ft8.
noeg, misschien niet snel g1l0® df
misschien ook niet vurig v. 0
men het met Westers onged A
hele lijn beziet. Doch f if
juist een eerste noodzake™ ee ft
zulk een ontwikkeling in zu f
en kwetsbaar land.
kerD
;^ktn
Ne c
