Zeer vriendelijke ontvangst in het
uitbundig vlaggend Hoorn
Koningin drinkt uit beker van
Vlootvoogd Bossu
POOLSTER, een gids voor zwervers
te land en ter zee
I
Snelste passagiersschip
ter wereld
Sprinkhanen
Ziedaar: Het Lam Gods
TEKEN
1
Rampzalige
dag voor Joe, de tuinbaas
Er gaan veel makke
schapen in een hok
KONINKLIJK BEZOE K AAN NOORD-HOLLAND
lilliii!
o!ken vanger
Radio-proef met jonge dirigenten
goed verlopen
Katoen
MJ
ZATERDAG 21 JUNI 1952
PAGINA 9
Weg naar de Poolster
Centrale plaats
Koekab
K,LllNt BiZK
Poolster
Poolshoogte nemen
r
aaaaaaa
cursus
wwwwwsvwvww
In het puntje van de
berenstaart!
Rcuzcnster
Stille vennoot
Examens
vwAyv-»iy»^,»/,».n.v.,.'C'Z'
(Van onze speciale verslaggever)
Wat als een grote apotheose van het koninklijk bezoek aan Hoorn bedoeld was,
een ongeveer een kilometer lange wandeling van Koningin Juliana en Prins Bern-
hard tussen een dubbele rtf fakkels van het stadhuis naar de „Piet Hein", die in
he haven lag, is uitgelopen op een kleine teleurstelling. Allereerst heeft het diner,
het stadhuis aangeboden door de burgemecsterskring van West-Friesland, lan-
Ser geduurd dan voorzien was, waardoor de tijdig aangestoken fakkels bij het
Passeren van het koninklijk paar reeds gedeeltelijk waren gedoofd, althans niet
het verwachte verrassende effect gaven. En vervolgens kon niemand verwachten,
hat de Koningin zich in haar modieuze Bordeaux-rode cocktail-drcss aan het gure
hvondweer zou blootstellen. De wandeling kwam te vervallen en de tocht werd
Per auto gemaakt. Dit weerhield de Hoornse bevolking, vele rijen dik langs het
fraject opeengepakt, echter niet Koningin en Prins hartelijk toe te juichen.
Een zeer vriendelijke ontvangst heeft
hit vriendelijke Zuiderzeestadje Konin
gin en Prins bereid. In tal van straten
fras een fraaie versiering aangebracht
en werd uitbundig gevlagd. Tegen zeven
Uur kwam de Koningin er aan. Lang»
het brede Grote Noord en bet standbeeld
v3n Hoorn's grote zoon, vereerd met een
Jris bloemenbed, reed Hare Majesteit
langs de enthousiaste duizenden naar de
Doelenkade, waar de „Piet Hein" ge
fileerd lag. Hier heeft de afdeling Hoorn
J'an het Nederlandse Padvindersgilde de
Koningin een zelfgemaakt kussen aan
geboden, bestemd voor de „Piet Hein
Om ongeveer acht uur arriveerde de
Koningin, nu samen met Prins Bern-
hard, die al eerder in de middag in
Hoorn was aangekomen, bij het stadhuis
aan de Nieuwstraat, waar tussen com
pacte mensenmassa's de verenigingen
filet, vaandels stonden opgesteld. Mieke
en Wim Canneman, de kinderen van
Hoorn's burgemeester, boden Hare Ma
jesteit hier een kleurig boeket orchi
deeën aan. In het stadhuis, waar de wet
houders van Hoorn en de burgemeesters
van de kring West-Friesland aan de
koninklijke gasten werden voorgesteld,
frerd vervolgens aangezeten aan het
hiner.
In de stemmige raadzaal, oorspronke
lijk de oude kapel van het Heremieten
klooster, later de eetzaal van de Gecom-
fiiitteerden van West-Friesland en het
Noorder Kwartier, waar een fraai schil
derstuk van Blankenhof de Slag van
Hossu in het Hoornse Hop uitbeeldt,
heeft de Koningin een dronk genuttigd
Pit de beker van de Vlootvoogd Bossu.
Tijdens het diner gebruikte zjj het glas,
kaar van in 1812 ook Willem II bU zijn
hezock aan Hoorn heeft gebruik ge
blaakt. Prins Bernhard heeft een teug
Sedronken uit de glazen hoorn van het
fraterschap Drechterland. Tijdens het
hiner, dat in een aangename en onge
dwongen sfeer verliep en gedurende
hetwelk het Wognums Zangkoor en de
Westfries Kees Stet optraden, werd de
Koningin een oorkonde aangeboden,
koorzien van het zegel der stad, daterend
Pit 1951. De Koningin heeft haar harte
lijke dank uitgesproken voor de zeer
Vriendelijke ontvangst en een dronk gc-
frijd aan West-Friesland. De Prins werd
het erelidmaatschap van het waterschap
Drechterland aangeboden.
In de middag, was de Koningin, dit-
fiiaai niet begeleid door Prins Bernhard
(die zich direct van Alkmaar naar Hoorn
hegaf) van de kaasstad door het wijde
Noord-Hollandse land naar de Wierin-
Sermeer gereden, waar zij om ongeveer
drie uur in de hoofdplaats Middenmeer
fiankwam. Hier stond een ere-escorte
kan ruiters gereed, dat de stoet bege
leidde. In dit centrum van de vrucht-
Pare polder, twee maal op de zee ge-
fronnen, zijn in de Beurszaal, waar ge-
froonlijk de grote graantransacties ge
daan worden, raadsleden en genodigden
aan de Koningin voorgesteld. Via Sloot-
dorp bereikte de stoet Wieringerwerf,
fraar de Koningin werd toegezongen
door de schooljeugd. Met veel interesse
bezichtigde H. M. vervolgens een boer
derij en een noodwoning. Dan rukte in
Sesloten gelederen een aantal rijdende
fractoren op, daarmede aan de Vorstin
een zeer originele hulde brengend. Na-
•fiens de bevolking van de Wieringer-
meer is de Koningin nog een geschenk
aangeboden, bestaande uit een hout
sculptuur, vervaardigd door de beelden
de kunstenaar Cor Wijker uit Egmond
aan Zee. Het stelt voor een uit de golven
te voorschijnt komende vrouwenfiguur,
die een schelp in de handen houdt,
waaruit een maaier en enkele toren
spitsen oprijzen, met op de achtergrond
een visserschuit.
In snel tempo is de stoet de Wierin-
germeer doorgereden naar Medemblik.
Langs de trotse boerenbehuizingen, com
fortabele woningen met enorme land-
bouwschuren, fris in de verf, ging het
naar Medemblik, waar voor Krophol-
ler's machtige raadhuis de jeugd van
het IJsselmeerstadje stond opgesteld.
Na de nacht doorgebracht te hebben
aan boord van de „Piet Hein", heeft het
koninklijk jaar vanochtend nog enige
uren in Hoorn vertoefd. Op de Rode
Steen was een zanghulde en werd na
mens de Hoornse burgerij een geschenk
aangeboden Na een bezoek aan het
Westfries museum werd nog egn korte
rondrit door dit Zuiderzeestadje ge
maakt. Vandaag ging de tocht via de
fruitveiling „Bangert en omstreken" te
Zwaag naar Blokker, waar op de boer
derij Woudhoeve van de bekende vee
fokkers Gebrs. Ruiter de runderen van
de fokstal werden bezichtigd. Via de
Streek, de lange aaneengesloten reeks
dorpen tussen Hoorn en Enkhuizen,
waar vele duizenden de smalle verkeers
weg omzoomden en het koninklijk paar
ovatie na ovatie werd gebracht, arri
veerde het gezelschap in Enkhuizen.
Hier hebben Koningin en Prins op het
balkon van het stadhuis een verklein
de copie van het Amsterdamse het
défilé der verenigingen afgenomen.
Geruime tijd hebben Koningin Juliana
en Prins Bernhard vervolgens doorge
bracht in het Zuiderzeemuseum. Na de
lunch ten stadhuize en een autotocht
door het rijk in oranje gestoken stadje,
zijn Koningin en Prins langs de zeekant
onder de bekende Dromedaris door
naar de haven gewandeld, waar de „Plet
Hein" gereed lag. Tussen de gepavot-
seerde schepen door is het koninklijk
jacht vervolgens uitgevaren.
Advertentie
Kj jgg
Het experiment van de Ned. Radio-
Unie om jongere dirigenten een
kans te geven tot een uitvoering
met een getraind en vakkundig ensemble
is aeze week besloten met het optreden
van Henri Arends.
Deze Limburger, die reeds enkele
concerten gaf in Arnhem, Maastricht
en Utrecht, dirigeert sinds kort Phi
lips' Symphonie-orkest te Eindhoven
Wij zagen hem bezig op een repetitie
van Beethoven's 7e Symphonie met
het Radio Philh. Orkest. Gedecideerd
wist hij bepaalde intenties te reali
seren. waarbij zin voor détail in ex
pressie of instrumentaal effect sa
menging met 'n besliste opbouw van
de componist als zodanig.
Behalve Arends werkten met het Ra
dio Philh. Orkest Jan Brusse en Jan de
Hoog. De dirigenten Jan van Dijk, Kees
Stolwijk en Marinus Voorberg concer
teerden met het Omroep-Kamerorkest.
Over de resultaten, die de Ned. Radiio-
Unie meent dat bereikt zijn, zullen nog
mededelingen volgen. De waarde van
dit experiment is gelegen in het feit,
dat enige jongere dirigenten de kans
kregen tot repetities en een concert i.e.
een opname of uitzending.
Gezien de eerste ervaringen is de
mogelijkheid niet uitgesloten, dat deze
proeven zullen worden voortgezet. Er
is dan misschien kans voor anderen
en men kan eventueel bereikte resul
taten verder onderzoeken.
Vooral dit laatste Is belangrijk, daar
er, zoals P. van Kempen ons zeide, jam
mer genoeg in ons land te weinig f>eJeJ
genheid is, dat een jonge dirigent zich
in verschillende richtingen ontwikkelt-
Albert van Raalte wees er op, dat een
uitbreiding van de te dirigeren werken
noodzakelijk is, want men heeft zich
thans om begrijpelijke practische re
denen beperkt tot stukken, uit het re
pertoire van de radio-ensembles.
Wij spraken nog met een der violisten
uit het Radio Philh. Orkest, die ons zei-
de, dat het ensemble zoals trouwens
gebleken is zich met volle sympathie
gegeven heeft aan de hun opgelegde
taak om de jonge dirigent zo veel moge
lijk te steunen. Maar ook zij zouden
graag eens iets onbekends of moderns
instuderen, om te zien, hoe de dirigent
contact weet te leggen en een persoon
lijke stempel op de uitvoering van zulk
een werk weet te drukken. Hiernaast
sprak deze actieve violiste van de pro
blemen, die soloconcerten en werken
met vocale ensembles met zich mee
brengen. Want dit zijn even zovele din
gen, die weer een bepaalde techniek,
ervaring en beslistheid eisen van diri
gent en orkestleden, waarin de eerste
de laatsten moet kunnen voorgaan!
De dirigent heeft het moeilijker dan
de goed voorbereide instrumentale of
vocale solist. Goed toegerust komt hij
voor de harde uitvoeringspraktijk, waar
bij alleen aanleg en practische ervaring
hem verder kunnen helpen. Naar deze
ontwikkelingsmogelijkheid zien meerdere
dirigenten uit en de taak, die de Ned.
Radio-Unie hier kan vervullen, is be
langrijk en kan zeker vruchten afwer
pen voor het Nederlandse muziekleven.
T. Vr.
ïrnmf Haf Hp Poolster maar steeds
De Noordstar is hun vaste gids:
Schoon alles wende en keer',
Zi.i staat onwrikbaar aan de spits
Van 't zwaaiend starrenheir.
In de maanden Juni en Juli gaan de
sterrenbeelden verloren in de sche
mering van de zomernacht. Als vage
Jehimmen uit het sagenrijk staan ze aan
fi.et schemerlichte uitspansel, onwezen-
'uk, als in een droom. Slechts de hel
derste sterren zijn zichtbaar en deze
frjn het die de aandacht trekken van de
afiiateur.
Wanneer wij op een heldere maan-
Jehte avond in de tweede helft van
jNni omstreeks 22 uur de noordelijke
?eöiel verkennen, vinden we daar bijna
■free en een halve handspan boven het
fi°ordpunt van de horizon een vrij hel-
56re ster, die zelfs in de schemering nog
■Wdelijk zichtbaar is. De Grote Beer,
f'Sat dan met z'n staart recht naar
Poven gekeerd, aan de noordwestelijke
JJemc! Rechts van de Grote Beer vin-
?efi we op het aangegeven uur twee
fafiielijk heldere sterren „boven el-
Mar". De onderste hiervan is de
"olster of Polaris,
i Alen kan de Poolsterheel gemakke-
PA vinden met behulp van de Grote
«eer. Wanneer men namelijk de lijn
3° bèta naar alpha de beide „voor-
Se" sterren van de berenvierhoek
Jfijfrnaal met zichzelf verlengt, komt
PVm linea recta bij de Poolster. Dit
JJfissieke en algemeen bekende hulp-
Jfiddel laat de sterrenvriend nimmer in
fr steek. Ter voorkoming van misver-
ar>d moet even worden opgemerkt,
at de beide genoemde sterren alpha
M bèta van alle zeven berensterren het
JL'frst van de staartpunt verwijderd zijn.
Z? het boven aangeduide uur vindt
'Mn ze aan de onderkant van de beren-
r,erhoek. In de loop van de nacht zwen-
n ze om de Poolster, door het noor-
0etl naar het oosten. De sterren van de
J*fr>te Beer zijn ook in de zomernacht-
Afiemei-ing nog goed te onderscheiden,
Yat men met het genoemde hulpmid-
gf1 steeds de Poolster kan vinden. Ver-
Ssen is vrijwel uitgesloten
De Poolster neemt op het immer
ffraaiend sterrentóneel een zeer
ffijzondere, een centrale plaats
lfi- Dat kan ieder met eigen ogen
Constateren. Alle sterren veranderen
fieeds in de loop van enkele uren
■an plaats, maar de Poolster blijft
onbeweeglijk en onwrikbaar staan.
schijnt zich van de cirkelbewe-
?'.n8 der andere sterren helemaal
mets aan te trekken; zij doet er
Cfivoudig niet aan mee.
I
Midden Juni, omstreeks 22 uur, balan
ceert de Kléine Beer op de punt van
zijn staart, de Poolster. P hemelpool.
Letten we wat nauwkeuriger op de
bewegingen der sterren, dan zullen we
al spoedig opmerken, dat ze alle cirkel
vormige banen beschrijven om een ge
meenschappelijk middelpunt aan de
Noordelijke hemel. Ze komen op in het
Oosten, gaan door het Zuiden, dalen
naar het Westen, passeren het Noorden
en zwenken weer terug naar het Oosten.
Deze cirkelbeweging voltrekt zich met
de regelmaat van een goed lopend uur
werk.
Het middelpunt van al deze sterren
banen is de Poolster. Zij beweegt
zich immers in het geheel niet, noch
naar het Westen, noch naar het Oosten;
evenmin naar net Zuiden of naar het
Noorden. Zij schijnt wel aan de hemel
bol vastggepind, als een spijker in de
muur. Onwrikbaar staat zij „aan de
spits van 't zwaaiend starrenheir'
Natuurlijk rijst de vraag, hoe het toen
wel komt, dat de Poolster maar steeds
op dezelfde plaats blijft staan. Op deze
vraag kan een heel eenvoudig antwoord
gegeven worden; de as, waaromheen de
aarde draait, is met haar noordelijk
einde naar de Poolster gericht. Het
zuidelijk einde wijst naar een punt op
het zuidelijk hemelhalfrond, gelegen in
een sterrenbeeld, dat hier te lande met
zichtbaar is. We zouden het ook zo
kunnen zeggen: het verlengde van de
aardas de hemelas snijdt de hemel
bol in twee recht tegenover elkaar ge
legen punten. Eén daarvan ligt vlak bij
de Poolster. De aarde en de hemelbol
draaien dus feitelijk om dezelfde as,
alleen in tegengestelde richtingen. De
aarde draait n.l. van het Westen naar
het Oosten, en de hemelbol precies
andersom; van het Oosten naar het
Westen. De lezer zal al wel begrepen
hebben, dat de beweging van de hemel
bol slechts een schijnbare is, een
afspiegeling dus van dc draaiende bewe
ging der aarde. Heel plastisch uitge
drukt: wij bevinden ons in de positie
van een pleziermaker in een draaimolen,
die bij zichzelf de opmerking maakt, dat
de wereld „precies andersom draait dan
de draaimolen". En gelijk heeft hjjL zo
zeker als zijn draaimolen draait.
Intussen moet eerlijkheidshalve wor
den opgemerkt, dat de Poolster strikt
genomen niet zo „onwrikbaar" aan de
hemelbol staat als men wel zou denken.
Zij is namelijk ruim een graad van de
noordelijke hemelpool (op de tekening
P) verwijderd en dientengevolge voert
(rij tóch een cirkelbeweging uit, al is
deze dan ook nauwelijks te bemerken.
Voor de practische waarnemingen is dit
echter van geen belang. We mogen de
Poolster dus gerust beschouwen als het
middelpunt van alle sterrenbanen.
Een waarnemer in het midden van
ons land ziet dc Poolster pl.m.
52 boven het noordpunt van de
horizon staan. Nu weet ieder dat het
midden van ons land op ongeveer 52c
noorderbreedte ligt. Merkwaardige
overeenkomst. Bestaat er misschien
tussen deze beide gelijke waarden ver
band? Inderdaad, er bestaat een zeer
nauw verband tussen de hoogte van dc
Poolster en de geografische breedte
van de plaats van waarneming. Deze
zijn namelijk precies gelijk. Op een
heel eenvoudige, aanschouwelijke ma
nier kan dit worden verklaard, zonder
wiskundige formules. En wel als volirt.
Iemand, die zich op de evenaar» be
vindt, ziet de Poolster, theoretisch al
thans prcies in de horizon staan. Im
mers de Poolster is negentig graden
van de hemelequator verwijderd, en m
deze cirkel ligt ook het zenith van de
waarnemer-op-de-evenaar. En elk punt
van de horizon is precies negentig
graden van het zenith verwijderd. Ver-
[•AW.v.V.WAV.VAV.VilVAVtó&VV
W.WJAVA-.V.V
vT»r«;?yy"
Het grote luxe-passagiersschip „United States
Het snelste luxe-passagiers
schip van de wereld is tot nu
toe de „Queen Mary" (Enge
land, groot 81.273 ton). Het
grootste schip van de wereld is
de „Queen Elizabeth" (Enge
land, groot 83.673 ton). Dan mo
gen we met trots noemen het
grote Nederlandse passagiers-
Kortgeleden lazen wij in de
krant van ernstige sprink
hanenplagen in Oosterse lan
den. Dat gebeurde al in de
oudheid zo je weet, want in
het Oude Testament kan men
lezen, dat Mozes als achtste
plaag de Pharao een sprink
hanenplaag aankondigde, die
het geheie land zou over
dekken, zodat er geer. groen
blad in Egypte zou overblijven.
De sprinkhaan is afkomstig
uit Palestina en Egypte, maar
komt ook in Azië, Zuid-Afrika
en zelfs in Amerika voor. Ook
in ons land komen sprinkha
nen voor. Sommigen van jullie
hebben buiten wel eens, op de
hei, langs slootkanten of bos
paden, sprinkhanen gezien of
anders wel eens gehoord, want
ze maken een hoog snerpend
geluid. Dat geluid ontstaat
door het strijken van de ach
terpoten langs de vleugels. Uit
de naam van het insect valt
natuurlijk op te maken, dat het
springers zijn, dat kunnen ze
buitengewoon goed, de achter
poten zijn daar speciaal voor
ingericht. Vliegen echter kun
nen ze ook bijzonder goed. In
ons land zijn hetgeen lastige
diertjes, maar de sprinkhanen,
de treksprinkhanen uit verre
landen, die wij bedoelen, zijn
ware plaaggeesten. Zij komen
als grote stormen aanzetten en
verduisteren door hun aantal
de hemel en als regenvlagen
kletteren ze tegen de huizen.
Net als zandverstuivingen stui
ven ze met de wind mee. want
daartegen zijn ze machteloos.
En hun komst is al even ver
nietigend als een tropische
storm.
Overdag vliegen ze en des
avonds gaan ze eten. De flik
kering van hun glanzende vleu
gels geeft hun, wanneer ze in
groten getale vliegen, het voor
komen van 'n sneeuwbui. Wan
neer de avond gaat vallen, la
ten ze zich op de takken der
bomen neer in zo groten getale,
dat die dikwijls afbreken on
der hun gewicht. In luttele
uren is de hele streek kaal-
gegeten en soms laten ze de
bast niet eens aan de bomen.
Ze gaan door tot de nacht
nevels het verhinderen en dan
wachten ze tot de volgende
morgen. Dan gaan ze uit op
nieuwe veroveringen.
Gedurende die nachtverblij
ven legt de sprinkhaan haar
schip „Nieuw Amsterdam"
groot 30.667 ton. Deze schepen
bieden (gemiddeld) ruimte
voor elk 2000 passagiers. De
„Queen Elizabeth, die geduren
de de oorlog als troepenschip
heeft dienst gedaan, kan dan
wel vijf maal zovéél personen
vervoeren. Schepen zoals deze
zijn zeer weelderig ingericht.
Niet alleen de grote salons en
zalen, maar ook alle staatsiehut
ten afzonderlijk zijn betimmerd
met de kostbaarste houtsoorten.
Alle grote zalen zijn voorzien
van prachtige wandschilderin
gen. De wandeldekken zijn on
geveer 250 meter lang. Ook zijn
er sportdekken, een enorme
eetzaal, die plaats biedt aan
800 personen. Verder is er een
luxe zwembad, een balzaal, een
bioscoop en theater en een win
kelstraat- Men vindt er mode
zaken, een kappers- en parfu
meriezaak, een fotohandel, een
sigarenmagazijn en enige ande
re goed ingerichte winkels.
Voorts vindt men aan boord
natuurlijk gymnastieklokalen,
een ziekenhuis, salons, schrijf
kamers en kinderspeelplaatsen.
Nu heeft men in Amerika een
groot luxe passagiersschip, de
„United States", gebouwd (gr
ong. 61.000 ton) dat zeventig
millioen dollar heeft gekost.
Het is zo hoog als een gebouw
van twaalf verdiepingen, heeft
een bemanning van duizend
koppen en kan 2000 passagiers
vervoeren (in oorlogstijd 14000'
Dit schip is driehonderd meter
lang. Men hoopt ook dat de
„United States" het snelste
schip van de werèld zal zijn.
En dan komt de ere-titel „Blau
we wimpel" aan dit schip toe.
Deze wordt uitgereikt aan het
schip dat het snelst de Atlan
tische Oceaan oversteekt (En-
geland-Amerika, of omgekeerdl
Daarover echter volgende week.
eieren bij honderd tegelijk in
spleten en holletjes. Daar lig
gen ze lekker warm de hele
winter door. Dan komen ze uit,
en zijn eerst insecten die krui
pen, dan springen en daarna
vliegen. Voor ze weggaan laten
ze het land zo kaal en dor ach
ter alsof er een bosbrand over
was gegaan.
Zodra ze vleugels hebben,
verzamelen de treksprinkha
nen zich tot reusachtige zwer
men, die als dichte wolken
over het land vliegen en soms
geruime tijd achtereen het zon
licht kunnen onderscheppen!
Ze vliegen betrekkelijk lang
zaam. doch overal waar ze na
deren worden de bewoners,
zoals licht begrijpelijk is. door
angst en schrik bevangen!
(Slot volgt)
Iedere dag opnieuw spreekt
de priester in de Heilige Mis
deze bekende woorden: „Lam
Gods, dat de zonden der wereld
wegneemt
De 24ste Juni gaan wij het
feest vieren van de man, die
het eerst deze woorden gespro
ken heeft. Het is de H. Johan
nes de Doper, kortweg ook wel
Sint Jan genoemd, de voorloper
van Christus, de man, die zich
zelf niet waardig achtte, de
schoenriemen van Christus los
te maken, de man, die als
boeteling in de woestijn leefde,
die de Joden het doopsel van
boetvaardigheid toediende, de
man, die ook Christus in de
Jordaan dopen zou.
Johannes de Doper!
Er staat heel wat over deze
grote boetedoener in de H.
Schrift te lezen. Zijn optreden
wekte verwondering. Daarom
kwamen de leden van de Hoge
Raad naar hem toe, om hem te
ondervragen. Maar Johannes
begreep aanstonds hun bedoe
ling en zei: „Neen, ik ben de
Messias niet. Ik ben maar een
stem van een roepende in de
woestijn."
Lam Gods, dat de zonden der
wereld wegneemt."
Op de naderende Christus
wijzend vervolgde hij: „Op
Hem heb ik de Heilige Geest
zien nederdalen. Hij is de Zoon
Gods!"
De 24ste Juni vieren we de
geboortedag van deze Heilige
Johannes. Op deze dag wordt
in de plaats Laren de grote Sint
Jansprocessie gehouden. Vol
gens een oud verhaal moet in
vroeger jaren een relikwie van
de Johannes de Doper door een
pelgrim naar Laren gebracht
zijn.
Vast staat, dat de eeuwen
door de verering van Sint Jan
in Laren zeer groot geweest is.
En nog steeds trekt daar op de
24ste Juni een grote processie
door de straten en komen dui
zenden naar de basiliek van
Sint Jan om deze Voorloper
van Christus te eren.
JVWAWAV.SVWWW.
Een boerderij tekenen is een
dankbaar onderwerp. Je ziet
allerlei typen. Vele hebben
nog rieten daken, zoals op bij
gaande afbeelding. Dit is een
vooraanzicht en het gemakke
lijkst te tekenen. De deur in
het midden en de ramen aan
beide kanten. Vergeet de hou
ten blinden niet. waarmee men
's nachts de ramen afsluit. Let
op het raampje boven de deur.
En dan nog het dak, zoals
hier, gedeeltelijk schuin naar
voren, zodat je dat als een
driehoek ziet. Volgende week
geven we het zijaanzicht, dan
begrijp je ook beter de dak
constructie.
H. Johannes de Doper
Maar daags daarna, toen
Johannes weer predikte, zag hij
Jezus naderbij komen en toen
was het, dat hij deze prachtige
woorden sprak; „Ziedaar het
In een klein stadje van En
geland ligt een prachtig park.
Het meest aantrekkelijke in
dat park is de kleine vijver.
Niet omdat de kinderen in die
vijver pootjes mogen baden!
Kun je begrijpen. Dan zouden
ze het gauw aan de stok krij
gen met Joe, de tuinbaas.
Want die moet over die vijver
waken. In die vijver zwem
men namelijk honderden goud
vissen. Grote en kleine, van al
lerlei soort. En naar die goud
vissen komen niet alleen de
kinderen, maar ook de grote
menpen telkens kijken. En
dan houdt Joe de wacht en
wie het maar horen wil, ver
telt hij:
„Die goudvissen heeft de stad
cadeau gekregen van een ge
neraal." De naam is Joe ver
geten. Maar dat hindert niet..
„Die generaal heeft in onze
stad gewoond", gaat Joe dan
verder. „Ieder jaar, als hij in
de stad komt, bezoekt hij ook
het park, enkel en alleen om
de goudvissen te zien. En dan
moet ik hem daar alles van
vertellen. Of er veel gestor
ven zijn; en of er veel nieuwe
zijn bijgekomen."
vaak bij de schapen aan. En
kele mannelijke schapen, de
rammen, hebben ze soms. Maar
ze doen er niet veel mee hoor!
Daarvoor is het schaap veel te
bang van natuur. Het vrouwe
lijke schaap noemen we ooi, en
het jong nou ja dat weet je
allemaal, dat is het lam. De
meeste schapen in ons land wor
den gehouden om het vlees en
de melk. Van de melk maken
de mensen nog kaas: de zoge
naamde Zwitserse kaas. De
groene kleur van die kaas komt
van de fijn gehakte klaver
blaadjes, die in die kaas ver
werkt zijn.
Van veel meer belang is het
schaap in andere landen
(Australië b.v.) om zijn wol!
Hoeveel keer Joe dit ver
haal al verteld heeft, weet
niemand. Maar Joe houdt ook
van zijn goudvissen. Hij let
dan ook goed op, dat ondeu
gende jongens geen goudvis
sen wegvangen. Ze mogen er
ook niet met stokken naar
slaan. Zulke jongens gaan be
slist het park uit. Zolang Joe
leeft, zal er met de honderden
goudvissen niets gebeuren. Ja,
dat denkt Joe.
Maar op een dag gebeurt er
iets verschrikkelijks.
Joe is juist in het park bezig
een paar struiken te verplan
ten. Ineens komt de tuinjon
gen aangehold
..Baas, baas!" roept die.
„Kom eens gauw kijken. D«
goudvissen springen weer zo
gek door het water. Net of ze
achterna gezeten worden."
„Is het weer zo ver!" bromt
Hij weet wel dat het de laat
ste tijd een beetje rumoerig in
de vijver is. Hij begrijpt daar
niet veel van. Maar hij komt
kijken. Hij ziet ook dadelijk
de drukke beweging in het
•water. Sommige goudvissen
springen een eind boven het
water omhoog. Andere goud
vissen ziet hij zo maar ver
dwijnen.
„Ik geloof, dat er een grote
vis in het water zwemt", roept
de tuinjongen ineens,
Joe hoeft het niet meer te
geloven. Ineens heeft hij het
gezien. Er is een snoek in de
vijver. De grootste visrover die
er bestaat. Kijk, nu ziet Joe
hem duidelijk door het water
schieten en naar de goudvissen
happen. Oei. oei, dat is ver
schrikkelijk! Hoe komt dat beest
hier in die vredige vijver?
Maar die vraag is voor Joe
niet belangrijk. Voornamer is:
hoe krijgt hij die rover er uit?
Dat hoef je niet met een
of schepnetje te pro-
hengel
beren.
het
Geen denneboom, doch een boom vol sprinkhanen!
Ja een schaap is een heel mak
dier.' Een hele troep van die
beesten kun je in een klein hok
duwen. Dat hoef je met honden
of wolven niet te proberen,
Tjonge, wat zouden die elkaar
aanvliegen, wat zouden die
vechten. Maar die makke scha
pen! Een gewoon hondje, dat
om hun kudde hecnblaft, houdt
ze allemaal angstig bij elkaar.
Als er niet een beetje brutale
ram met een bel om zijn hals
bij is, dus zo'n echte belhamel,
zullen de schapen niet gauw
van weiland veranderen. Is die
belhamel echter over de dam,
noudan volgen de andere
vanzelf wel. Een schaap ver
langt niet veel. Het is gauw
tevreden. Als de bodem zo
schraal is dat een koe niets
meer vinden kan, dan is er voor
een schaap altijd nog wel tets
te eten Met zijn heel dunne
lippen kan 't de kortste spriet
jes gras uit de grond krijgen.
En 's winters op stal, is het,
schaap tevreden met wat stro.
fijn gehakte eikels en lijnkoe
ken. Maar drinken moeten deze
beesten meermalen per dag
Vers water is al weer goed.
Ja, het blatende schaap is al
een heel bescheiden vertegen
woordiger van de familie van
de tweehoevigen of de herkau
wers. Hoorns treffen we niet zo
„Haal mijn buks uit
tuinhuis!" beveelt Joe.
Enkele minuten later staat
Joe in het water te schieten.
Er zijn al heel wat kijkers om
de vijver. Die zien, hoe Joe
telkens tevergeefs op de snoek
mikt. Ze moeten er wel even
om lachen. Maar Joe lacht he
lemaal niet. Die ziet de ang
stig spartelende goudvissen en
die wordt kwahd, omdat hij de
rover niet raken kan.
Een uurtje later komt ook
de opzichter er bij.
„Er zal niets anders opzit
ten," zegt die, „dan dat we de
vijver leeg laten lopen. Dat is
dc enige kans, om de snoek te
pakken te krijgen."
Joe vindt het verschrikke-
Maar er zit niets anders
lijk
op.
De
de
volgende dag laten ze
uc vijver leeg lopen en dan
is de goudvissenrover spoedig
gevangen. Maar Joe ziet wel,
dat de snoek heel wat slacht
offers gemaakt heeft.
„Als ik wist, wie die snoek
in de vijver gebracht heeft...."*
bromt Joe. Maar de lafaard,
die dat gedaan heeft, zal
wel zorgen uit Joe's handen
te blijven.
VWAWWVWAWW
Katoen komt van de katoen
struik. De vrucht gaat met
kleppen open. Dan komt het
pluis van de vele zaden te
voorschijn. Al6 de kleppen open
gaan, moeten de vruchten ge
plukt worden. De zaadpluizen
worden losgemaakt en ver
werkt tot katoen in de spinne
rijen.
plaatst nu iemand zich van de evenaar
eén graad naar het Noorden, dan zal
ook het zenith één graad Noordwaarts
verschuiven en dientengevolge „zakt"
het Noordpunt 1 gr. onder de Poolster.
Reist dus iemand van de evenaar twee
en vijftig graden naar het Noorden, dan
zal hij de Poolster twee en vijftig gra
den boven de kim juen staan. In
het algemeen geldt dus de 'regel
poolshoogte geografische
breedte.
Een zeeman, waar hij ook zwerft,
kan dus steeds aan de Poolster zien op
welke breedte hij zich bevindt. Hij
behoeft alleen maar „poolshoogte tp
nemen". Bovendien wijst de Poolster
hem het Noordpunt van de horizon
aan. De Poolster, door de dichters ook
wel „Noordstar" genoemd, is hem dus
als een goede genius die hem geleidt
op zijn verre tochten over de wijde
wateren. En ook iedere zwerver in het
avondlijk of nachtelijk uur zal zich
met behulp van de Poolster gemakke
lijk kunnen oriënteren. En dat is zeker
een ding van groot belang.
De Poolster is de helderste ster van
de Kleine Beer. Zij heeft dan ook
de letter alpha toegewezen gekregen.
Haar officiële naam luidt Alpha Ursae
Minoris, d.i. alpha van de Kleinc(re)
Beer. Dikwijls ook wordt zij Pol a-
ris genoemd. Zoals men ziet staat zij
in het uiterste puntje van de beren-
st3&rt
De 'helderheid van de Poolster wordt
uitgedrukt door het getal 2.12. Zij is
dus iets zwakker dan een ster van de
tweede grootte. De Poolster kan dus
gerekend worden tot de heldere sterren
Vandaar dat zij ook in dc zomernacht-
schemering nog goed zichtbaar is. Ook
bèta of K o c h a'b, die slechts een
weinig zwakker is, is dan nog duidelijk
te zien. En dit zijn dan de beide heldere
sterren die wij midden Juni omstreeks
22 uur boven het Noordpunt boven
elkaar zien staan: de Kleine Beer, ba
lancerend op het puntje van zijn staart
zié* de tekening.
Dé Poolster is een ware reus ln het
sterrenrijk. Haar middellijn is n.l. 10
maal zo groot als die van de zon. Bo
vendien heeft zij 'n enorme lichtsterkte,
en wel van 870 zonnen. Zij stuurt
dus bijna 900 maal zoveel licht de we
reldruimte in als ons daggesternte.
Toch is zij niet bijzonder helder, al
haalt zij dan bijna de 2e grootte. De
conclusie ligt voor de hand: de Pool
ster moet heel ver van ons verwijderd
zijn- Dit is inderdaad het geval: zij be
vindt zich op een afstand van 270 licht
jaren. De lichtstralen, die wij thans van
de Poolster opvangen, werden dus
reeds uitgezonden in het jaar 1682.
Sindsdien hebben ze een afstand doorlo
pen van 270 x 9.46 billioen km. of meer
dan 17 millioen maal de afstand van de
aarde tot de zon. Over zulk een traject
kunnen we heel wijsgerige bespiegelin
gen houden, maar we schieten daar
weinig mee op. Dit beseffen we in
ieder geval wel: het is een lange, lange
weg, waarbij al onze aardse maten en
mijlen in het niet verdwijnen
Voor kijkerbezitters tenslotte nog een
interessante bijzonderheid. De Poolster
heeft een „stille vennoot", die met het
blote oog niet kan worden waargeno
men. Deze begeleider, een sterretje van
dc 9e grootte, is 18 boogseconden van
de hoofdster verwijderd. De Poolster is
dus een visuele dubbelster, d.w.z. zij
kan met behulp van een k:jker worden
gesplitst. Ieder die beschikt over een
kijker met een opening van minstens
5 cm. is in staat de Poolster en haar
gezellinnetje vertrouwelijk naast elkaar
aan de hemel te zien: oen heldere Ster
en daarnevens een zilverig iichtstipje
als een kaarsje bij een electnsche
gloeilamp.
AMSTERDAM R.K. H.B. m. 5 j. c. (St.
Ignatiuscollege) Afd. A. Geëxam. 21
candidaten. Gesl.: W. Arendsen, A. van
As, F. Geleyns, R. Hoksbergen, J. Kas
pers, H. Kok, P. Kok, H. Kok, R. Koop-
mans, Th. Leenders, J. v. d. Meer, N. Mo
lenaar, A. Pommer, H. PoBt, Th. Reumer.
F. Scholten, J. Schut, E. Steenman, C.
Steur, P. Verwaijen.
AMSTERDAM, R.K. Kweeksch. „De
Voorzienigheid" (nuttige handw.). De da
mes C. Poiesz, J. Romijn, P. de Rijk, J.
Schülz, C. Schaap, C. Roovers. J. v. Duf
felen.
LEIDEN. Doctoraal Ned. recht R.
Jansen, Amsterdam: J. Vogelaar, Den
Haag: E. Schilder, Den Haag. Doctoraal
Indon. recht E. de Voogt, Amsterdam: J.
Syatauw, Leiden en mej. Lie Kim Lian
Nio, Enschede. Gepromoveerd tot doctor in
de lett. en wijsb. op proefschrift „Onder
zoek over de ontwikkeling van het tekenen
bij laagstaande oligophrenen" mevr. S.
Stotijn—Egge, geb. te Bergen (Noorwe
gen) won. te Oegstgeest. Idem tot doctor
in de geneeskunde op proefschrift ..Ve
zelver bindingen van de substantia grisea
centralis in de middenhersenen" H. Kuij-
pers, geb. en won. te R'dam. Idem op
proefschrift „diagnostiek en thearapie van
het steriele huwelijk" P. Kok geb. te Lei
den won. te Rotterdam.
