Dinsdag 8 Juli gaan in Hillegom de C. J. v. d. Broek 'sNachts langs de Bloembollenbeurs verrezen op het oude Treslong In Flora heeft de Beurs afgedaan DE HAARLEMSE KAPITEIN VAN MAERTEN HARPERTSZ TROMP Van schoenmaker tot vlootvoogd in Rembrandt GARAGEHOUDERS Onderhoudende en boeiende film Inrichting volgens modernste eisen Na vijftig jaar trouwe dienst: „ALS HET DAAR REGENT. DAN DRUPPELT HET WEL HIER" 3 Juli de laatste beurs Verhaal van Jan de Lapper HERINGA WUTKRICH RONDOM EN IN DE STAD AAN HET SPAARNE ZATERDAG 28 JUNI 1952 PAGINA 7 ZIEKENTRIDUUM Dank en aanbeveling HAARLEMS MUZIEK INSTITUUT Leerlingen-uitvoering City Frans Hals Cinema Palace RADIO MOORS Fregat-kapitein Ltixor Lid o Minerva Spaarne ZOMER CONCERT H.O.V. Alle soorten sleutels Dinsdag 8 Juli gaan in Hillegom de vlaggen uit. Op die dag zal de Commissaris der Koningin in Zuid-Holiand, mr. L. A. Kesper, tijdens een bijzondere bijeenkomst de nieuwe bollenbeurs in Hillegom openen. En daarmede zal dan het Vak een fiks gebouw rijker zijn geworden, dat nationaal en interna tionaal bepaald representatief is. Gelegen aan de grote heir- weg van Haarlem naar Leiden en met de joyeuse entrée, die iedere bezoeker geboden wordt door de demonstratietuin, zal de Beurs wekelijks voor honderden een trekpleister zijn, voor mannen, die men moeilijk citroenen voor bollen kan verkopen. Die plechtige opening zal dan tevens een nieuwe mijlpaal be tekenen in de historie van het aloude Treslong, in die zin zeker, dat de romantiek heeft moeten wijken voor pure zakelijkheid. Op een zonnige middag zijn wij deze week naar Hillegom getogen, een feestelijke weg langs het zomerse Groemendaal, waar de voorbijganger vanaf massale borden reeds geatten deerd wordt op de Flora 1953. Maar wie in deze dagen de Streek binnentrekt, kan zich moeilijk voorstellen, dat tienduizenden in het voorbije voorjaar hier langs wegen en paden de velden doorkruist hebben. Overvallen als het ware door een vreemde stilte overziet hij het kale en droge land, waarop het paars, geel en rood verdwenen zijn, maar hij vergeet, dat die rust slechts bedrog is en dat het werk gedaan wordt binnen de vier muren, pure zakelijkheid weer, waarvan de Beurs in Hillegom het ken merkend symbool is. CENTRALE VERWARMING JOHNSON OLIEBRANDERS ZANDVOORT Burgemeester bezocht Mariaschool T urndemonstratie -■ - - Zo langzamerhand wordt de laatste hand gelegd aan de nieuwe Bloem bollenbeurs in Hillegom, die Dins dag 8 Juli officieel in gebruik zal worden genomen. Onze fotograaf nam de Beurs van de zijde van de Vosselaan. De teleurgestelde pastoor van verleden week is alweer voor een groot deel zijn teleurstel ling te boven gekomen. De mededeling van vorige week in deze courant, was voor 27 katholie ken in Haarlem, Heemstede, Aer- denhout en Hillegom aanleiding het gironummer 69230 of de brievenbus, Bloemendaalsestraatweg 70 te geden ken met een waarde van gezamenlijk 267 gulden, tevens met gaven in na ture. Hartelijk dank, de dank der zieken, maar ook nog noodgedwongen aan beveling. L. BEUNE, pr. Vele bekende regisseurs, zoals een Ludwig Berger, Fritz Lang, Robert Siodmak, hebben gewerkt in de pro ductie van Erich Pommer, die, sinds hij in Amerika woont, zich aan dat land heeft aangepast door zijn naam te ver anderen in Eric Pommer. Zijn films hebben altijd een zeer gunstige critiek gehad en bewezen wel, dat hij bekwa me mensen wist uit te kiezen. Deze week draait er in ..Rembrandt" een film, die geregisseerd is door Ru- dolf Jugert en als titel heeft: ,,'s Nachts langs de weg". Het is een onderhou dende en boeiende rolprent geworden, die volkomen past by de andere pro ducten, die Pommer ons bij monde van zijn beste regisseurs heeft laten zien. Men moet geen documentaire verwach ten, doch een film, waarin het trans portbedrijf, zoals het na de oorlog in Duitsland is ontstaan, verwerkt en om gebogen is naar het verhaal, dat de scenario-schrijver heeft bedoeld, Schlüter, een vrachtrijder, wordt tij dens de hele film in het middelpunt van de belangstelling getrokken. Hij maakt vele nachtreizen tussen twee grote steden, raakt tenslotte verwikkeld in een zwarte handel door toedoen van een meisje, dat hij des nachts langs de weg heeü meegenomen. Tussen deze twee ontbloeit een liefde, die vanzelf sprekend niet duren kan, omdat Schlü ter aan zijn vrouw en dochter, het meisje aan haar vriendje behoort. Met knappe en filmtechnisch' goede opnamen weet Jugert zijn publiek in de ban van de spanning te houden, wan neer de zaak verkeerd dreigt af te lo pen. maar door een onverwachte ge beurtenis een goed einde vindt. De hoofdrol van Schlüter wordt ge speeld door Hans Albers- Voor 18 jaar. In de film „Klopjacht" zijn Dane Clark en Simone Signoret de held en heldin. Het lugubere verhaal handelt over talloze verbeten gevechten tusSen politie en gangsters. De toeschouwer wordt on ophoudelijk verrast met sensatievolle gevechten. Voor liefhebbers, 18 jaar. De film Los Olvidados van Luis Bu- nuel, door ons reeds besproken, loopt thans in Frans Hals. Bunuel roept in deze film een beeld op van de zelfkant van Mexico City, waar de paria's wonen, die slechts el lende kennen en slechts van misdaad leven. Hoewel de film nog al gecou peerd is, blijft de houding van Bunuel die van een kweller, tuk op wreed heid en verschrikking. De mens komt zielig en abject uit de handeling te voorschijn. Er zijn bijzonder knappe en zelfs meesterlijke stukken film in Los Olvi dados, maar hier is veel talent verspild aan weinig zielegrootheid. Voor volwas senen Ditmaal weer eens de onvervalste Tarzan Johnny Weissmuller met zijn onafscheidelijke partner. De geva ren die deze oerwoudbewoner moet doorstaan in de film „Tarzan's vlucht", zijn weer enorm, maar met zijn beken- dé flair en handigheid slaat hij zich er goed doorheen. Een spannend geheel, voor de variatie niet oninteressant, maar men moet natuurlijk een liefheb ber zijn van dit genre. Veertien jaar. Advertentie Van ouds bekend. Tel. 14609 Officieel Philips-reparateur Kruisstraat 38 - Haarlem „Ik dacht natuurlijk, dat is voorbij", zegt Jan, „maar laat er nu een week later een deftige brief uit Den Haag komen." Onze schoenlapper kon deze niet lezen, maar toen de schoolmeester hem had verteld, wat de inhoud was, haastte hij zich naar huis, trok zijn Zon dagse pak aan, deed de gouden keten om en gaf als enige verklaring aan zijn vrouw, dat hij bij de heren in Den Haag moest komen. De heren bleken gevoel voor humo' te hebben en een geval als dit heel persoonlijk te kunnen behandelen, „Wat zoudt u ervan denken, wanneer we u op een plaats als luitenant op een der schepen van de vloot aanstelden", was hun vraag. Jan weigerde beslist en dacht reeds naar Haarlem te moeten terugkeren zonder enig resultaat, toen een Statenbode oj» hem toetrad, hem een bandelier omhing, waaraan een de gen met zilveren gesp. De voorzitter van het Statencollege trad op Jan toe en sprak: 's Lands Staten stellen'u aan tot kapitein en gezagvoerder op het oorlogsfregat de Maars.:eveen, van twee en veertig stukken." Dat wa; meer dan Jan de Lapper had durven hopen. Hij vergat helemaal, dat hij zich in een zo deftig' gezelschap bevond en riep uit: „Nou zullen die Engelsen ervan lus ten!" Tromp benoemde hem tot seconde van zijn vlag. Trouw bleef Jan de Lapper aan de zijde van zijn admiraal, tot hem zijn rechterarm werd afgeschoten. Ja, en dan komt het slot van zijn levensverhaal. Hoewel gewond, bleef hij de strijd tegen de Engelsen aanvoeren, tot een kogel hem dodelijk trof. Zijn lijk werd naar Haarlem overgebracht en 21 September 1659 in de Grote Kerk begraven. Strijdend voor het Vaderland is deze bijna legendarische Haarlemmer de heldendood gestorven, zoals op een ge denksteen staat, die in 1824 aan zijn vroegèrë woning werd aangebracht. Jan B. Uit een der meest bewogen tijdperken van de Franse geschiedenis, de revolutie van 1789, is weer eens een film ge maakt en het zal nog wel steeds niet de laatste zijn met als hoofdfiguur Caroline de Bièvre, die juist op haar zestiende verjaardag de opstand ziet uit breken. Terwijl de guillotine haar werk doet en regeringen wisselen, vlucht zij het land in: valt beurtelings in handen van het „volk" en de koningsgezindsn om van de minnaars maar niet te spre ken. Zij komt tenslotte natuurlijk levend door dezte barre tijd heen en heeft ook nog het geluk of het in Se echte ge schiedenis zo gegaan is weten wij niet de man harer dromen weer te zien. In verband met het precaire gegeven is uit drukkelijk voorbehoud voor volwasse nen noodzakelijk. Als wij het ditmaal kort maken, dan betekent dat niet, dat de film „Triomf der Liefde" de moeite niet waard is. In tegendeel! Maar iets van het verhaal vertellen, zou bij de liefhebbers van detective-stories reeds veel van het spannend amusement wegnemen. Dat hier een non de rol van detective speelt, maakt het verhaal oorspronkelijk van Chesterton alleen maar aantrekkelij ker. Enfin, u moet het zelf maar gaan zien en tien tegen één, dat u er geen spijt van zult hebben, Vrouwen zonder naam licht ons in over het leven in een kamp in de na bijheid van Triëst. waar vrouwen van allerlei nationaliteit maar zonder papie ren bijeengebracht zijn als evenzoveel nummers waar geen staat jen geen re gering zich iets van aantrekken. Hoeveel van die kampen zijn er? Hoeveel sta- tenlozen leven er? Wie één kamp heeft gezien, al is het maar op de film, kent alle andere. Het is een troosteloze si tuatie en een onmenselijk vertoon. Re gisseur Rad van yi tekent de toestanden wel zo, dat hij zich als partijganger openbaart en als aanklager van zoveel onwaardigheid en menselijke ellende als in één kamp te vinden is. zonder nochtans tot de wanhoop te vervallen van hen die geen menselijke goedheid meer erkennen. Want door alle ver wording heen bloeit in stilte ook de menselijke goedheid en het geloof in het leven. (Keuring tot 18 jaar). Deze week draait hier weer een spannende rolprent „De Bankrover", waarin William Elliot als de grote avonturier Red Ryder op de voorgrond treedt. Con Hollister, een uit de gevangenis ontslagen bankrover, is van plan het geld terug te geven dat hij jaren gele den heeft gestolen. Zijn handlangers willen dit verhinderen en staan voor niets om dit doel te bereiken Red Ry der weet Hollister op het goede pad te houden. Jarenlang zuchtte hij onschul dig in de boeien tot Red hem verloste. Geholpen door zijn Indiaanse vriend herstelt hij het onrecht een eerlijk mens aangedaan- Ook draait er nog „Vliegende Duivels" 14 jaar. Vrijdagavond gaf de H. O. V. haar derde zomerconcert, dit keer eens met een gastdirigent. t w. Chris Burgers, de leider van de onlangs opgerichte Utrechtse Opera. Men kon dan ook goed bemerken, dat Chris Burgers zich in het opera-métier als orkestleider be ter thuis voelt dan in het concert repertoire. Speciaal in Mendelssohns muziek bij Shakespeare's „Midzomer- nachtsdroom" ging er te weinig van de dirigent uit om deze tintelende, spran kelende muziek in al haar bekoorlijk heid tot klinken te brengen. Het bleef by een poging, die niet geheel en al slaagde. Ook Schubert's Entr'acte mu ziek uit Rosamunde was wat braaf ge speeld, zonder dat het wat deed. Na dc pauze echter ontpopte de dirigent zich als een alleszins bekwaam leider,' die de diverse fragmenten uit de opera „Die lustigen Weiber von Windsor" met veel kleur en rhythmische vaart in de orkestbegeleiding liet weergeven. De viervocalisten Martha Maria Schubert, sopraan, Mimi Aarden, alt, Frans van de Ven. bariton, en Guus Hoekman, bas, hebben getracht door een weinig acte ren deze, overigens bezielende opera muziek, kracht bij te zetten. Ik geloof niet, dat hiermede de artistieke zaak in het geheel gediend werd. Als het toeh een keer opera-fragmenten in concert- vorm zijn, kan men beter doen zich al leen maar op het zingen als zodanig te concentreren. De sopraan van Martha Maria Schubert 'kan ons niet erg beko ren. Het kan zijn, dat deze stem het in een ander genre, bijvoorbeeld in de co loratuur, wel zal doen. Dit keer hadden wij echter meer van haar verwacht. De alt Mimi Aarden bood ons voor de pauze vooral goede zang in de be kende alt-aria's „Che faro" uit Orfeo van Gluck, en „Mon coeur s'ouvre a ta voix" uit Samson et Dalila van Saint Saëns. Guus Hoekman en Frans van de Ven bevestigden hun goede naam tenslotte als opera-zangers. Advertentie en dat alles op alles gezet is om het ge bouw aan de modernste eisen te laten voldoen. "Wij kunnen tenminste moeilijk gelo ven, dat de mensen uit de bollénwe- reld niet content zullen zijn met de ca paciteit en de verdere mogelijkheden, die de nieuwe Beurs biedt. Met het brede front, waarvoor een groot terras is aangelegd, met twee decoratieve lan taarns, "maakt de Beurs aan de voorzij de een grootse indruk, waaraan de ko ninklijke tuin daarvoor niet weinig bij draagt. En verder Met het houden van èen bollenbeurs is het gebouw natuurlijk niet alleen rendabel te maken. Daarom wordt er tevens een groot restaurantbedrijf ge ëxploiteerd. dat in handen zal zijn van de Zuid Hollandse Bierbrouwerij. Daar door hoopt men ook vele buitenstaan- Gelukkig overigens. Want van ro mantiek alleen valt er bitter weinig te leven, en waar de slagzin „exporteren of sterven" geen verbloemde taal spreekt, mag men zich in de Streek ge lukkig prijzen, dat een zakelijk initia tief er toe geleid heeft, dat in Hillegom deze Beurs is opgetrokken. Intussen is er van het oude Treslong niet veel an ders overgebleven dan een enkele ste nen kolom aan de weg; de laatste her innering aan deze buitenplaats, met welker exterieur de Hillegommer en ieder trouwe reiziger vertrouwd was geraakt. Nu zal niémand bepaald rou wig zijn over de sloping, want behalve de memorie van gen tijd van distributie was daar vooral het verval van het huis, dat de schoonheid van de omge ving niet direct verhoogde. De fraaie demonstratietuin, enkele jaren na de oorlog aangelegd, tekende de bouwval nog scherper: de ouderen echter zagen toch met iedere mokerslag van de slo per een stukje oud-F'llesom verdwij nen, waarmee zij van kindsbeen af wa ren opgegroeid. Wij hebben ook nooit veel bewonde ring kunnen opbrengen voor het Tres long van de laa'tste jaren, maar toen wij op een goeie dag voor de tuin ston den en daarachter een grote leegte gaaote, had die Hillegommer tocli wel gelijk, die ons toevertrouwde: dat is nou net een bos zonder bomen. De vergelijking klonk wel wat vreemd, maar wij konden moeilijk ont kennen, dat er aan het terrein iets on af was. in overal telefonische aansluiting aan gebracht zal worden. Vanwege de belichting, die in dit ge val nu eenmaal uiterst belangrijk is, heeft men de keuringszaal aan de Noordzijde geprojecteerd. Onder deze zaai kan het nodige materieel worden opgeborgen, dat bij de keuringen ge bruikt wordt. Ook aan de verwarming is uiteraard grote aandacht besteed, en naar men ons verzekerde, is ervoor ge zorgd, dat alles degelijk en naar wens zal geschieden. Dat kan trouwens ook gezegd worden van de luchtverversings installatie. Wij geven hier slechts een summiere beschrijving, maar de totale indruk mag toch ziin, dat heel de in richting gebaseerd' is op practische zin Een kijkje in de bar, welke in de nieuwe Bloembollenbeurs wordt inge richt. ders te trekken, die vooral in het voor jaar de bollenstreek komen bezoeken. Ook aan de huisvesting van het restau rantbedrijf is derhalve grote aandacht gewijd. Wij iullen niet alle appartemen ten speciaal noemen maar volstaan met te zeggen, dat ook hier met alle eisen rekening is gehouden. Misschien geven enkele cijfers enige indruk, met name. dat in de grote zaal achthonderd mensen van een diner kunnen worden voorzien; dat op het fornuis vijf en twintighon derd maaltijden in twee uur klaar ge maakt kunnen wprden en dat er verder alle mogelijke service geboden kan worden. In hoeverre aan de verwachtingen van de Stichting zal worden voldaan, moet de toekomst uitmaken. Voor Hil legom zelf is men van mening, dat de nieuwe Beurs een belangrijke culturele taak kan vervullen in het openbare le ven. De grote zaal immers, die ruim duizend mensen kan bevatten, biedt volop gelegenheid voor bijzondere eve nementen op cultureel terrein. Het zal nu mogelijk zijn voor een grote groep tegelijk b.v. toneelvoorstellingen of con certen te geven, terwijl voor massale vergaderingen de grote zaal ook uit stekend dienst kan doen. Verwacht wordt aldus onze zegs man dat vele bezoekers van de bol lenvelden het restaurant zullen aandoen en daardoor ook enige tijd in Hillegom zullen verblijven. Wellicht dat daarvan ook de middenstand kan profiteren. Het is dan alleen niet te hopen, dat het be zoek op „bekwame" wijze door de streek gevoerd wordt, zonder dat men gelegen heid krijgt even uit te stappen. De Stichting mag in ieder geval te vreden zijn. En al mogen er zich op het laatste ogenblik nog verschillende moei lijkheden voordoen de Plantenziekte- kundige Dienst in Lisse, waarvoor ruim te vrij is gehouden, blijkt zich nu plot seling terug te trekken er valt niet aan te twijfelen, of de vlaggen gaan uit op 8 Juli en Hillegom zélf zal vooral trots zijn op het nieuwe gebouw, dat weliswaar de herinnering aan Treslong heeft weggevaagd, maar waarvan ho- penlijk het bestaan zal zijn: trés long, tot in lengte van jaren. De Nieuwe Beurs in Hillegom brengt overigens ook op ander terrein een grote verandering. Na de opening zal Donderdags niet meer de grote invasie plaats vinden in hotel „Flora", waar reeds zovele jaren iedere week trouw gebeursd werd. In een gesprek met de heer W. W. van Dril, die samen met zijn broer, de heer G- W. van Dril, het beheer van deze zaak voert, bleek ons wel, dat deze toch niet zo pessimistisch gestemd was als wij wel verwacht hadden. De nieuwe Beurs betekent toch in ieder geval een belangrijke trekpleister in de Bollenstreek en vooral in Hillegom, maar de commentaar van de heer Van Dril luidde heel simpel: Als het daar regent, druppelt het hier wel. Van de 105e Muziekschool-uitvoering van Haarlem's Muziek Instituut, die eveneens Vrijdagavond plaats vond in de Tuinzaal van het Concertgebouw, konden wij nog een deel beluisteren. Het was echter voldoende om te con stateren, dat dit instituut, waarvan de heer Hoogerwerf directeur is, leerlingen opleidt, die een behoorlijke trap van muzikale ontwikkeling mee krijgen. Pianoleerlingen speelden zowel de klassieke als moderne werken uit het piano-repertoire. Met uitzondering noe men wij u verder de cellist Bert Zui- dema, die op voortreffelijke wijze de Sonate voor vioolcello van Debussy vertolkte. Ook de zang- en vioolleer lingen demonstreerden technische en muzikale prestaties, die bewijzen op welk niveau het onderricht op Haar lems Muziek Instituut staat. De laatste uitvoering in dit schooljaar wordt a.s. Maandag gegeven, waaraan de orkest klasse van het Instituut zal medewer ken in een wel zeer aantrekkelijk pro gramma. J. L. Advertentie HAARLEM De burgemeester van Zandvoort, mr. H. M. van Fenema, bracht Vrijdag eeh officieel bezoek aan de Mariaschool. Na door de leden van het schoolbe stuur te zijn begroet, bezocht de burge meester, voorgelicht door het hoofd der school, Zuster F.uphronia, de verschil lende klassen. De burgemeester stelde de leerlingen talrijke, op de practijk ge richte vragen, die meestentijds vlot werden beantwoord. Het bezoek nam zoveel tijd in beslag, dat de kleuter school niet aan de beurt kon komen. Deze zal binnenkort door de burge meester worden bezocht. In verband met de verjaardag van Prins Bernhard heeft de Oranjevereni ging te Zandvoort een iurndemonstratie georganiseerd heden (Zaterdag) avond op het Raadhuisplein. Na afloop wordt tot middernacht een openlucht-bal gegeven, eveneens op het Raadhuisplein. Deze week stonden wij weer voor de tuin en wij moeten bekennen, dat het nieuwe gebouw, ontworpen door archi tect A. Vogel uit Amsterdam en opge trokken door Panagro uit Warmond, door de strakke lijn enerzijds en het royale karakter anderzijds indruk maakt. Over de architectonische struc tuur willen wij ons geen oordeel aan matigen; alleen is het ons opgevallen, dat in Hillegom de een jubelt over stijl en vorm, terwijl de ander kennelijk nog andere verwachtingen had- Hoe het ook zij. over de practische zin, waar mede de nieuwe Beurs is ingericht, valt niet te twisten. Practische zin Die practische zin hebben wij kun nen ervaren bij een kijkje in de Beurs- Hoewel er feitelijk nog van een chaos gesproken moest worden allerwegen wordt er nog hard aan gewerkt om het interieur volgens de plannen af te wer ken bleek wel dat de organisatoren hun werk groots en, royaal hebben op gezet en ook hebben laten uitvoeren. Wij hoeven wellicht niet' al te diep in te gaan op de voorhistorie noch op het dispuut Haarlem of Hillegom. Dat laatste vooral mag hier niet meer ter zake doen en wij kunnen ons voorstel len, dat de Stichting Hillegomse Bloem bollen met voldoening reeds de dag te gemoet zien, waarop de opening een feit zal zijn. Dat betekent dan meteen een oplossing voor vele moeilijkheden, hoewel men zich niet ontveinst, dat dan ook nog andere zorgen de aan dacht zullen vragen. Waar het gebouw in eerste instantie bedoeld is voor het bollenbedrijf, zal men in bollenkringen er vooral mee content zijn, dat de grote Beurszaal 'n oppervlakte heeft van maar liefst acht honderd vierkante meter. Ook de boxen ontbreken natuurlijk niet, waar- In ieder géval heeft „Flora" haar vaste plaats verovêrd in de historie van de Hillegomse beurs. Begonnen omstreeks 1893 vonden de kwekers reeds toen on derdak in „Flora" en de oudere Hille- gorr.mers zullen zich nog herinneren, hoe in die dagen de fam. Staats daar de scep ter zwaaide. In 1898 kwam de heer W. J. van Dril in de zaak en sedertdien waren de naam Van Dril en de beurs onaf scheidelijk verbonden. Nu was het in die eerste dagen wel zo, dat er van een georganiseerd „beurzen" geen sprake was. Het groepje liefhebbeis was maar klein en bovendien werden de beursdagen alleen maar gehouden in Juli, Augustus en September. Het ging èr allemaal gemoedelijk toe, maar van controle was er nog niet veel sprake. Ook de malefide handelaar kon zijn slag gemakkelijk slaan en met de uitbreiding van het vak werd een zekere regeling toch wel gewenst geacht. Toen bij het begin van de dertiger jaren de oprich ting van een Hillegomse Beurscommissie een feit werd, kwam er inderdaad een betere regeling en sedertdien nam het aantal bezoekers gestadig toe. De laatste jaren vooral heeft men zich mogen ver heugen in een drukke belangstelling, waarvan uiteraard ook „Flora" kon pro fiteren. De accommodatie mocht behoor lijk genoemd worden, maar na de oorlog bleek in de bollenwereld toch de behoef te te bestaan om een eigen gebouw op te trekken* Er is destijds nog sprake van ge weest om achter „Flora" uit te breiden om zo aan de inderdaad grotere behoefte tegemoet te komen; voorstellen in die Een beeld van het oude Treslong, zo als het door vele Hillegommers ge kend is. Nu is er niet veel anders meer over dan een stenen kolom langs de weg.... In de herberg troffen we, ofschoon hij geen vaste bezoeker was, een opmerke lijke Haarlemmer, die in het midden van de I7e eeuw in de Hoogstraat woonde. Het was een eenvoudige schoenlapper,, die zijn hele leven op de drie poot zou hebben doorgebracht, ware gr niet een opmerkelijk feit in zijn leven gepasseerd, dat hem op het voetstuk plaatste: Jan Barendse, die men Jan de Lap per noemde. Vroeger kende iedere Haarlemmer het verhaal van zijn heldenda der., opgesmukt door de fantasie van vertellers, maar in de kern toch altijd nog waardevol genoeg, om ter afwisseling in deze opstellen-reeks te worden op genomen. Zoals we trouwens vorige week hadden toegezegd. Nakomelingen van Jan de Lapper hebben diens heldendaden bezongen in sta tige verzen er Frans Hals schilderde zijn portret. De schoenlapper-scheepsbevel hebber staat daarop afgebeeld, lachend, in een vroiyke bui, het glas voor zich. Maar nu wordt het tijd om naar het verbaal van Jan de Lapper te gaan luisteren! zoals hij het zelf vertelt in „de Zwarte Hond". Op zee voelde ik me in m'n element, zegt hij, en omdat ik op de vloot een goede indruk maakte, was ik al gauw dekofficier. Dat was niet mis, want Jan diende onder niemand minder dan de grote admiraal Maerten Harpertszoon Tromp. Alleen had hij het nadeel on der een scheepsbevelhebber te staan, die nu niet bepaald tot de beste soort be hoorde. Het was een nietsnut, die ter- wille van vermogende familierelaties door dé admiraal geduld moest worden. Een bevelhebber, die er handig in slaagde zijn schip buiten schot te hou den en zich niet in het vuur van het gevecht waagde. Toen dat op zekere keer onvermijdelijk was, lag de scheeps- commandant met z'n al even dappere luitenant spoedig buiten gevecht, ter wijl het scheepsvolk, de strijd niet ge wend, het schip aan de vijand wilde overgeven. Dat was de kans voor Jan de Lapper. Hij greep de lont en brulde: „Ik ben nu je kapitein, vechten en de Engelsen flink op hun ribbenkast geven of ik jaag vriend en vijand de lucht in." Hij deed of hij de lont wilde ontsteken en had het pleit gewonnen. De mannen vochten als leeuwen. Jan stuurde zijn schip tussen twee vijandelijke bodems door, boorde het ene in de grond, ter wijl het andere snel de vlucht nam. Tromp, die het gebeurde vanaf het admiraalsschip volgde, begreep er niets van. dat het „juffertje" nu ineens zo moedig was geworden, maar na afloop hoorde hij van Jan de Lapper, wat er gebeurd was. „M'n ouwe naar de dui vel, de luitenant ook. 't Schip zou naar de haaien gaan en ik dacht: nou is 't mijn beurt. Toen hebben we die „rooien" (de Engelsen) flink op hun bast ge geven." Jan heeft z'n schip veilig in de haven van Texel binnengeloodst en kreeg van de Admiraliteit, door Tromp ingelicht, als bewijs van erkentelijkheid een gouden keten, medaille en een pre mie van 250. „Toen ben ik weer op m'n driepoot gaan zitten en dacht wel niet meer naar zee te zuden gaan", vertelt Jan na een flinke teug. Hij kocht leer voor zijn extraatje, werkte hard, trok Zondags, de gouden keten om, met zijn vrouw naar de kerk en zou een rustig', gezeten burger zijn gebleven, ware het niet dat Tromp een jaar later Haarlem pas seerde op doorreis naar Den Haag en voor de Vischbrug (later Melkbrug) moest wachten. Jan, die in zijn pothuis zat te werken, merkte de Admiraal op en ging naar hem toe. „Jij in je pothuis terwijl de trom voor 's lands vloot slaat", moet Tromp hebben opgemerkt. „Kijk", vertelt Jan, „en toen heb ik even pre cies g'ezegd hoe ik erover dacht. Ik zei: kijk eens, admiraal, ik ben als overste in Texel binnengelopen en ik wil er al leen als overyte uit. En daar geven de Heren blijkbaar de brui aan." „Zou je als luitenant wel willen meedoen", vroeg Tromp. „Nee, kapitein of schoenlapper", daar blijf ik bij. Goede reis, admiraal." En Jan ging weer schoenlappen. richting zijn er ook wel gedaan, maar verder is er toch niets van gekomen. Of „Flora" door de grote zaal van de nieuwe Beurs ook minder aantrekkings kracht zal hebben bij club- en ontspan ningsverenigingen, zal uiteraard de toe komst moeten uitmaken. De heer Van Dril wacht dat rustig af en zijn reactie is: Het is nooit zo donker geweest, of het is weer licht geworden. Hoe het ook zij, volgens de berekening zal Donderdag 3 Juli voor het laatst de Hillegomse beurs in „Flora" gehouden worden en dan zal er een streep gezet worden onder een stukje geschiedenis uit het bollcnleven, dat ruim een halve eeuw heeft omvat. En al die tjjd Is „Flora" haar naam waardig gebleken. Hotel „Flora. zoals het jaren onderdak heeft geboden aan dc Beurs. De boom op de voorgrond heeft het in de oorlogswinter moeten begeven; maar toen beleefden de bollen een andere glorietijd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1952 | | pagina 7