Jeugd krijgt in de Kennemerduinen
grote piasvijver
OPLEIDING IN DE HENGELSPORT
12 ha. bosterrein vrijgegeven voor
dwalen en verkennen
Mr. Van Walsum geïnstalleerd
OP ZOEK NAAR ZEELT
Het éne konijn op
vogeleiland
Zes personen nog
in arrest
VRIJDAG 4 JULI 1952
Na moord te Haarlem
Als burgemeester van
Rotterdam
Oude man door tram
gegrepen en gedood
Toen de provincie Noord-Holland en de gemeenten Amsterdam en Haarlem be
sloten „De Kennemerduinen" te kopen, zaien twee bedoelingen voor: een onvol
prezen duinterrein als natuurreservaat zeker te weten en de massa der steden
een uitgebreid recreatieoord te schenken. Hel gevormde stichtingsbestuur be
noemde ir. Roderkerk tot directeur en deze begon allereerst met het aanleggen
Van paden en het toegankelijk maken van uitkijkposten op de mooiste duintoppen
in het gebied. Verleden jaar kochten 76.000 personen een toegangsbewijs, van wie
20.000 in de eerste helft. Thans zijn to-1 1 Juli reeds 50.000 entree-bewijzen afge
geven, waaruit blijkt, dat het te bereiken doel naderbij komt.
Intussen is in de exploitatie een grote verandering gekomen. Naast de twee kam
peerterreinen „De Lakens" en „Liguster" zijn de zomerverblijven „Schuitegat"
Ingericht; drie speelweiden kwamen gereed en Zondag zullen er nog twee bij
komen in de meest bezochte gebieden, n.I. achter he'1 openlucht-theater en ten
Westen van de schietbanen. Het belangrijkste is echter, dat ruim 12 ha. bos aan
het zogenaamde Koevak, in de nabijheid van het parkeerterrein tegenover de
Watertoren aan de Zeeweg, voor vrij verblijf wordt opengesteld.
kenis moet worden. Verleden jaar is
ruim 200.000 m3 zand verplaatst en dit
najaar zal het meer nog wat vergroot
worden, waardoor opnieuw 60.000 m3
zand te vervoeren is. De vogels heb
ben intussen het eiland al ontdekt. Zij
voelden bij intuitie, dat het daar bij
zonder veilig was om te broeden en de
een moet het aan de ander verteld heb
ben. Twintig paren visdiefjes, eerst
overal verspreid, hebben er een kolonie
gevormd, de zeer zeldzame bergeenden
(groot en gekleurd met wit, groen en
oranje! zijn er met veertienen naar
toe gekomen, de tureluur is er in zijn
element en enkele lepelaars maakten
reeds verkenningsrondjes Wanneer de
begroeiing op het eilandje wat intenser
is, zullen ze zeker daar hun nest gaan
bouwen.
Merkwaardig genoeg is één konijn de
koningin van het vogelparadijsje; ze is
achtergebleven en lijdt een vrolijk
gezellenleven. Tegen een steile zancl-
wand van de omzoming in het westen
hebben zich oeverzwaluwen genesteld
en zo is er steeds weer wat nieuws te
ontdekken. De visstand in het meer
komt er vanzelf; de watervogels nemen
de kuit wel tussen hun zwemvliezen
mee. Gebleken is, dat het publiek
vooral de kinderen het strandje als
een ideaal verblijf heeft ontdekt. Dat is
echter niet de bedoeling. Rondom het
meer moeten moerasplanten gedijen, m
het vochtige zand dienen rietkragen
te schieten. Voor kinderen levert ne
meer. dat ongeveer twee meter diep
is, grote gevaren op en wie kan zwe -
men moet de bekoring weerstaan om
zich bij het eenzame konijn te voegen.
Daarom wordt dit reservaat afgeslo
ten tot op zekere afstand. Er komt ech
ter een andere vijver in de buurt vo
in de plaats. Over enkele maanden za
op het Grote Schapenkamp, dicht do
de Zeeweg, anderhalve kilometer va
het strand, met het graven beg°nnen
worden. Deze vijver, in het westen De
schut door een hoge duinrand,
MHlUlr UUU1 - -
slechts 50 cm diep zijn en dan ook ais
piasvijver voor de jeugd een grote ai
tractie vormen.
Zo is tijdens de excursie op een win
derige koele middag na enkele hete da
gen duidelijk geworden, dat de J
merduinen inderdaad een recreatie-oord
van formaat zijn. Wij mogen slechts ho
pen, dat het publiek de vrijheid zal
waarderen en zich zal houden aan de
voorschriften, ook al zijn die op ver
schillende terreinen veel minder bin
dend dan voorheen.
Gezicht vanaf een duintop in „De Kennemerduinenop het vogeleiland, dat al
de aandacht heeft getrokken van vele zeldzame vogels.
Dit interessante gebied met ups en
downs, bossen en rustieke paadjes en
veel mogelijkheden om 'n mooi „zitje"
te vinden, kent geen borden met' „Ver
boden". Men mag er naar believen
ronddelen, de jeugd mag zelf in de
bomen klimmen, echter met dien ver
stande, dat zij weet waar vrij genot
eindigt en vandalisme begint. Het ter
rein is afgebakend door paaltjes met
één ijzerdraad, uitsluitend om een
grens aan te geven. Die grens is nodig,
omdat het verderop gelegen terrein
weer kwetsbaar is.
In gezelschap van ir. Roderkerk heb
ben wij ook de nieuwe speelbossen be
zichtigd en we kunnen tevreden zijn
over het wijze besluit van het Stich
tingsbestuur om deze uitbreiding van
recreatie in de volle zin van het woord
mogelijk te maken.
Er is echter nog meer. Wij wandelden
naar het grote duinmeer bij het Paar-
dekoppenvlak. Op de top van een der
omliggende duinen is een ingebouwde
uitkijkpost gemaakt, die de wind uit
bant. Daar zagen wij het meer, om
zoomd door een breed strandje voor ons
liggen. In het midden het vogeleiland,
dat een reservaat van nationale bete-
In ons laatste bericht over de moord
op de Haarlemse scheepsbouwer Dik-
mans meldden wij reeds, dat de Haar
lemse politie enkele personen uit de
familiekring had aangehouden en in
het politiebureau aan de Smedestraat
had ingesloten. Met name waren dat de
echtgenote van D-, diens zoon cn twee
dochters, en de twee aanstaande
schoonzoons. De laatsten hebben reeds
een bekentenis afgelegd, doch de ove
rigen ontkennen ook maar iets van de
moord te hebben afgeweten. Op last
van de Officier van Justitie is nog
niemand vrijgelaten; allen zullen mor
gen voor de officier worden geleid.
De nieuwe burgemeester van Rotter
dam, mr. G. van Walsum, is gisteren,
Zoals in een deel van onze oplage reeds
ts gemeld, geïnstalleerd. Nadat wethou
der Van Tilburg de installatie-rede had
hitgesproken, wees de nieuwe burge
meester er in zijn antwoord op, dat het
hoor hem een merkwaardige gewaar
wording is als burgemeester terug te
keren in een stad, waar hij meer dan 22
kren heeft gewoond.
SDr kan slechts herhalen wat hij
bij zijn installatie in zijn vorige ge
meente heeft gezegd: Ik hetgeen
ander plan dan dat ik wil proberen
een goed burgemeester te zijn.
„Het spreekt intussen wel vanzelf", 2o
vervolgde mr. Van Walsum, ..dat het
voor mij een bijzondere bekoring heelt
bekleed te zijn met het burgemeesters
ambt in deze stad, die in 's lands bestel n
zo gewichtige plaats inneemt. Hij dacht
daarbii natuurlijk in de eerste plaats
aan de haven, die na de oorlog met de
voortvarendheid en energie, die voor
Rotterdam kenmerkend zijn, m opmer
kelijk korte tijd opnieuw werd ingericht
en i,itoerust en die de naam van deze
stad tot ver buiten de landsgrenzen een
SiZtver.ro«wd. »-
geven Hij dacht aan de taliuke handels
pa industriële ondernemingen, die zich
>dom de haven Roeperen en die va
*°Veel belang zijn voor de welvaart van
0fls land, dat zich immers moet '"span-
bestaansmogelijkheden te scheppen
Vo0r zijn groeiende bevolking.
Thans gaat het er om een moderne
Stad te scheppen, waarvan wij hopen,
dat komende generaties haar zullen toe-
fcien als e«n monument van wat m deze
tijd werd tot stand gebracht. Het zal taak
zijn er naar te streven Rotterdam te
'aten uitgroeien tot een stad, die haar
burgers buiten het werk mogelijkheden
voor een veelzijdige levensontplooiing
biedt.
„De raad van Rotterdam, het hoofd
der gemeente, mag de eerste zijn om u
na de installatie in
en de aanvaarding
van ambt, en mevr
Van Walsum zjjn
hartelijke gelukwen
sen met uw benoe
ming aan te bieden"
aldus het oudste
raadslid mr. Jacq
Dutilh, die hierna
het woord voerde
„Tevens begroet en
verwelkomt de raad
u als zijn voorzit
ter". Spr. ging ver
volgens uitvoerig
na, wat naar zijn in
zicht de vervulling
van het voorzitter
schap van de raad
betekent.
De bijzondere zit
ting vaD de Rotter
damse gemeente
raad werd bijge
woond door de com
missaris der Konin
gin in de provincie
Zuid-Holland, uw
L. A. Kesper, d»
beer en mevr. Oud
vele burgemeesters
uit den lande, onder
wie de burgemees
ters van Amster
dam, Den Haag
Arnhem, Nijmegen
en Tilburg en enige
leden van de Eerste
en de Tweede Ka
mer.
Donderdag is een 84-jarige voetgan
ger, de heer Hengeveld te Terborg, bij
het uitwijken voor ander verkeer on
der een rijdende locomotief van de
Gelderse Tramwegmaatschappij ge
raakt. Toen de tram was opgevijzeld,
bleken de levensgeesten van het slacht
offer te zijn geweken.
hocoburgemeester Van Tilburg hangt burgemeester Van
Walsum de ambtsketen om.
De laatste weken ben ik
actiever dan ooit. Dat
komt. eerlijk gezegd,
door het enthousiasme van
Sjareltje, die steeds weer
voor hem nieuwe mogelijk
heden ontdekt. Hoewel soms
een beetje tegen wil en dank,
word ik er niettemin toch wel
wat door aangestoken. Zo
kwam hij een week geiedea
nogal opgewonden bij niij
met de mededeling dat hij
binnenkort ook zeelt ging
vangen. Bij een vishandelaar
had hij deze vis. notabene nog
levend, zien liggen. Hur,
prachtige groen-bronzen
kleur had hem terstond erg
aanlokkelijk geleken. Heei
Wat fraaier van model ook
dan het slijmerige „vloer-
haatje". Uiteraard kwam een
en ander neer op de man, die
met raad en daad hulp en bij
stand mag verlenen; door
gaans te beginnen met het
Uitdelen van inlichtingen.
Halverwege gekomen was ,f'K
al zo warm gelopen, dat mijn
echtgenote goedig moederlijk,
doch ietwat spotlachend, aan
het broodsnijden sloeg. Want
anders dan de zeelt eten wij
tijdens een dagje bij het wa
ter onze boterhammen liefst
*uet „wat erop".
Nu dient ge ta weten dat de
zeelt bij uitstek een „nacht-
vis" is. Dus heeft de henge
laar keuze uit twee mogelijk
heden. De vroege ochtend dan
wel de late avond geven hem
veruit de beste kans. Reden
waarom Sjarel en ik nog die
zelfde middag er op uit togen.
Wachten om te gaan vissen
maakt mij ongedurig. Vooral
wanneer het er om zo te zeg-
hoorlijke kamer, waar we,
wanneer de zon ter kimme
zou neigen, geen schaduwen
over het wateroppervlak kon
den werpen. Ook is de pen
tegen het donker dan veel
beter te zien. Maar er is een
maar; „Muggen en muskieten
in zwermen!" En als je geen
werend middeltje hebt, dan
kun je beter inrukken. An
ders ben je de volgende dag
gen „net weer voor is". Des
te warmer overdag, hoe bet- r
de vis bij nacht loopt; als er
tenminste geen zware nevel
komt opzetten na zonsonder
gang.
Het watertje waar wij onze
slag dachten te slaan wordt
sedert vooroorlogse jaren niet
meer bevaren. Dientengevolge
is het bijna dichtgegroeid met
planten en wordt het steeds
ondieper. Meer dan een me
ter water staat er nergens
meer. Bovendien blijft het
onder zulke omstandigheden
bijna altijd glashelder. De vis
is dan zeer schuw en daarom
zochten we een klein open
plekje op, zoiets als een be-
onherkenbaar en.onge
nietbaar.
We hadden zo afgespro
ken, dat Sjarel de piertjes
een beurt zou geven, terwijl
ik met de pluim aan het
werk ging. Een stevig bra
semtuigje op de Japanner
was meer dan voldoende.
Ook al is de zeelt 'n zeer sterke
sportvis aan de hengel, hij is
gewoonlijk maar betrekke
lijk klein van stuk. Een kdo
is al heel aardig en twee kno
begint in de richting van
uitzonderingen te komen. Zo
dat je met de „vaste" hen
gel wel de boventoon kunt
blijven voeren. Moét blijven
voeren trouwens;; vanwege
de plantengroei is het ge
bruik van een reel immers
toch nutteloos. Er is te wei
nig ruimte om er voordeel
van te hebben. Jammer ge
noeg, want je zou er een
stuk lichter mee kunnen
vissen. Hetgeen toch maar je
ware is!
Al met al zaten we daar
netjes volgens de regelen
der kunst te zitten. Aan dt
luchtbellen was duidelijk te
zien, dat de vis langs de
grond scharrelde. Wat zeer
veelbelovend mag worden
geheten. Naarmate de avond
verstreek steeg onze hoop
ieder ogenblik kon een pen
omhoog komen op de eigen
aardige manier zeelt eigen.
Of zachtkens wegglijden, zo
dat je practisch gesproken
niet kon missen. Twee keer
miste Sjarel niet en even zo
vaak kronkelde even later
ren paling in het gras. Die
door knapen van hengelaars
formaat. ook niet versmaad
worden.' Sjareltje dook er al
thans bovenop, teneinde te
voorkomen dat ze hem in het
al vochtige gras alsnog ont
kwamen. Vochtig, ja nat van
de dichte nevel, die was ko
men „liggen".
Geen zeelt!
JAN DE HENGELAAR.
