HULDA „DOET" EUROPA
Eric de Noorman: Hef land der duisternis
FELIX
13
RUTTEN wordt
Juli 70 jaar
Wegenboiiwpolitiek vol tegen
strijdigheden en vraagtekens
A.N.W.B. strijdt verder tegen
kampeervergunningen
Formatie III
De Dachstein voor ons raam
in plaats van de gracht
w
dig
Zuid-Afrikaanse maakt zwerf
tochten vanuit Amsterdam
Ernstige critiek op de overheid
inzake verkeersveiligheid
Er hebben orkanen, gepaard gaande
met flink onweer gewoed
Verjongingskuur
was no
Stikker en de
Europese eenheid
Vijftien jaar voor
roofmoordenaars
„Stilles Glück"
ZATERDAG 5 JULI 1952 PAGINA 5
hy
Mening A.N.W.B.-voorzitter
Ned. employé in Indonesië
vermoord
höudetng Va" de bromfiets niet
A.V.RO.-voorsitter De Clercq:
Mr. Haveman deelt mede
Nijd en afgunst onder
Nederl. emigranten
In dorp op Noordelijke
kust van Tasmanië
Goedhart informeert
Ontslagen in export
slagerij
N.O.-polder tien jaar
Zeer grote, belang
stelling voor concours-
Üippique
WIJ SLAPEN GRAAG IN DE BERGEN
Liturgische weekkalender
men vee™ verhni reizJfn .m<Mkt, dan kan
Strijdon, een 24?Urinnh1^ ?Ida?d' HAda
Zuid-AiriknnA 3'- a- hel blond en pittig
wij C0„ tvTJf' bevestigde, toen
haar verheden ri spraken, met al
Zegde. waarheid van dit ge-
geled^Th071^™ Werd Hulda 24 iaar
meisjes a}s een van de acht
ren HmM» ^en0ezm met negen kinde-
Wiilsmei2 ieft de laatste tjjd dik-
nu eerü Sch*Ph°l- z<? reist door Europa,
trein J p?r vliegtuig en dan weer per
tn ln ieder land trekt ze vrotiit
tocht t veTUdiae' °PleidinB om haar
tochten te bekostigen.
„Al vroeg had ik zwerversbloed in de
aderen, en hoe kan het ook anders als
Je een vader hebt die het grootste »e
deelte van zijn leven besteedde Qrn °nê
wereld te zien", vertelt ze n„SN?
„toneelspelen" was mij ajs kleinkiUf,!
het geheel niet onbekend en dus stante
ik op 19-jarige leeftijd naar het Conser
vatorium voor Muziek en 1L ij J"
Kunsten te Stellenbos een 5 6
Kaapstad, om daar fr» Vi voorstad van
gaai? studeren, ik le d/JunatUrg,ie.te
gebureerd j s goed e« wel m-
versitefre Voordraehl^f11^86inter-uni-
en ik toen tonele plaats vond
een voordracht getiteld' véJ?chljnen me*
de sproeten" Mei "Het meisje met
lippen vertelt Hn 1 rf6n gllmlach °m haar
valt. U moet ,S£da °ns van dit voor-
veel last van T' 1 had die tijd bar
het werd mi pn° zegt ze' "Enfül>
deelnemer enorm succes en jury,
70 leuk rfLei? genodigden vonden het
medaili' a*5 beloning de bronzen
medaille ontving, die aan dit evenement
was verbonden".
in haar verdere loopbaan heeft
net haar niet aan succes ontbroken. Na
haar studietijd is Hulda gaan toneelspe
len en vervulde zij kleine rolletjes bij
diverse toneelgezelschappen die door
Zuid-Afrika trokken, terwijl zij geduren
de deze periode ook nog de gelegenheid
heeft gehad om les te geven in de dra
maturgie. „Toch bevredigde dit leven mij
niet, ik wilde wat van de wereld zien
en zodoende besloot ik te solliciteren
naar de functie van stewardess bij de
East African Airways. Ik kreeg inder
daad mijn aanstelling. Negen maanden
ben ik stewardess geweest en ik kan u
vertellen, dat ik toen een leuke tijd heb
gehad. De opleiding tot stewardess was
slechts van korte duur en had niet veel
om het lijf. Misschien kwam dat door
het grote gebrek aan stewardessen in die
tijd, ik werd in ieder geval al heel snel
op de kleine lijnen gestationneerd.
Ik zag echter al gauw, dat dit met
de richting was welke ik mij had toe
gedacht en dus vatte ik het plan op om
weer naar Kaapstad terug te keren, nu
echter om te modellen, vertelt Hulda en
ze bedoelt te zeggen om als mannequin
op te treden. „Scholing was hier niet
voor nodig en de manier van lopen, die
een mannequin naar mijn smaak ken
merkt, was mij nog wel bijgebleven uit
de vele toneellessen. In dat „modellen"
alleen zag ik niet veel brood en ik trad
toen tegelijkertijd op als fotografisch
model, speciaal voor mode- en kunst
fotografie" en terwijl zij dit vertelt
haalt zij een stapel foto's voor de dag,
waartussen een voorpagina van een
modeblad, waarvoor zij poseerde. „Dit
was mijn eerste foto; er volgden er nog
vele, maar die heb ik niet allemaal
meegenomen", merkte zij vol trots op.
„Wij hoorden vooral in die tijd veel
over Nederland en andere Europese
landen", vervolgt ze. „De echte oude cul
tuur ontbreekt nog in ons jonge land,
zodat een bezoek aan het oude wereld
deel een steeds grotere obsessie voor
mij werd. Zo snel mogelijk liet ik al
mijn papieren in orde maken en boek
te ik op de boot naar Amsterdam. Deze
stad had ik uitgezocht als de plaats
vanwaar ik mijn zwerftochten door Eu
ropa telkens zou beginnen, zowel per
trein als per vliegtuig.
Eerst Brussel natuurlijk nadat ik
het een en ander van Holland had ge-
21®n en vervolgens Londen, waar ik
ook nog heb „gemodelled", Parijs
wat was het daar baie mooi en weer
terug naar Amsterdam om al dat moois
eens rustig te laten bezinken. Het vol
gende punt van mijn programma was
een bezoek aan Zwitserland en Oos
tenrijk, waarvan ik
zo juist ben terug
gekeerd. Nu nog
het Holland Festi
val, wat mij heel
erg interesseert en
een bezoek aan
Scandinavië en dan
zit het er bijna
weer op. Het zal
mij moeite
kosten om weer
naar Zuid-Afrika
terug te keren. In
de enkele maanden
dat ik hier nu rond
zwerf ben ik van
Europa gaan hou
den. Maarbe
sluit zij haar ver
haal, „er bestaat
nog een kansje dat
jk weer terug zal
komen. Misschien
gelukt het mij in
Engeland een film
contract te krijgen
en als dit het geval
is zult U mij vast
en zeker nog wel
eens in Holland
zien." Anders gaat
ze met de trein naar
Italië. Eerst Napels
zien en dan.per
boot terug naar haar
vailerland.
137. „Daal af, mijn hartelapjes!" grinnikt ergens uit de duisternis de stem. „Maar
let on, ook dit is verraad
„Niemand krijgt mij zo gek om in dat hol af te dalen," stoot Orm met knikkende
knieën uit. „Dat kan alleen maar een verschrikkelijk einde opleveren!"
Maar Eric stoort zich niet aan de zwartgallige zeeman en treedt langzaam op de
nauwe opening toe.
,;Vooruit maar!" grijnst de onbekende monter. „Er kan niets gebeuren hoor!
Geen valluiken, of dat soort nare verrassingen
De Noorman overwint zijn laatste aarzeling en terwijl de anderen elkaar schaap
achtig aanstaren, laat hij zich behoedzaam zakken. Er gebeurt echter niets, en als
eerste volgt de trouwe Haifa zijn meester. Nu blijven ook de anderen met achter
en even later staan zij ietwat onzeker rond te turen in de duisternis, welke hen van
alle zijden omringt.
Zij behoeven echter niet lang in het ongewisse te verkeren, want eensklaps schiet
uit 'het duister een benige hand naar voren. „Hier grijpt vast, en geef ook elkander
een hand, vrienden!" krast de stem nu vreemd dichtbij. „Volg mij!
Zwijgend volgt het groepje dit hevel op en in diepe stilte schuifelen zij voort
door de donkere gangen
„Hand in hand naar de haaien," mompelt Orm met een grafstem. Niemand ant
woordt, slechts de geheimzinnige gids grinnikt zachtjes. De tocht lijkt eindeloos,
doch eensklaps ziet Eric voor zich een flauw licht schemeren. Even later staat hun
gids stil en Eric's hand loslatend, trekt de onbekende zich in de schaduw terug.
„Uw vrienden volgen deze nauwe gang," zegt hij, „tot zij tegen een muur stuiten.
Daaruit steekt een klein ijzeren staafje. Druk daarop en er zal zich een nauwe door
gang openen. Kruip door de tunnel en aan de andere zijde ligt de vrijheid, hé hé hé!"
„Weten de Beerkrijgers van deze geheime vluchtgang? En de wachtposten op de
transen?" vraagt Eric argwanend.
„Wat is nu het grappige van een geheim? Dat niemand het weet! Hé hé hé!" kakelt
de vreemdeling opgewekt. „En als uw vriendjes de uitgang van de tunnel bereikt
hebben, zijn ze veilig voor de wachtposten op de muren ook. Maar vooruit gekken,
de aarde draait door. Haast u! De vrijheid ligt voor u
(Van onze Haagse redacteur)
In de heden te Scheveningen i.
Vergadering de k"-
Toeristenbond,
A.N.W.B., heeft de voorzitter de r
P. F. Zimmerman, op verschillende mÜT
ten vrij ernstige critiek uitgeoefend n?é
aanzien r, ,l-u wn
aanzien van de wijze waarop de
heid met de belangen der weggehrni
kers omspringt. Naar zijn oordeel i«
politiek, welke de regering inzake ,i„
wegenbouw voert, vol tegenstrijd! o-n
den en vraagtekens. c"
Er is weliswaar een recent
ministe
rieel woord, dat het verkeer een preala
bele eis is om het economisch leven té
doen floreren,, doch daarop iaat
A.N.W.B. de vraag volgen waarom er
dan getraineerd wordt met het aanlee
gen van wegen, op welke het verkeoé
zich moet afwikkelen. Te meer klemt
5eze_.vraag' omdat de bewindsman
de Tweede Kamer zelf heeft medeen
deeld, dat de aanlegkosten van drukho"
gane verkeersverbindingen, zoals ,1
rijksweg Amsterdam—Utrecht en de tun
nel bij Velsen, in tien jaar al zullen zit
terugverdiend door de besparing welke
de gemeenschap door deze verbindingen
verkrijgt. Na vele woorden zou men "nu
wel eens daden willen zien.
Slechts door toevallige omstandighe
den de plannen voor ontsluiting van
z.g. noodgebieden en toenemende werk
loosheid krijgen wij er nu wegen bij,
maar dit is, aldus de heer Zimmerman,
geen arbeid volgens een weloverwogen
Plan. Te vrezen valt,, dat er overal in
den lande binnenkort stukjes weg ge-
reed zullen komen, welke wel veel man-
Uren gekost zullen hebben en dus als
bestrijding van de werkloosheid aan hun
doel beantwoord zullen hebben, maar
Waar Het verkeer weinig aan heeft. Het
voorbeeld van de half-afgewerkte zand-
hchamen-zonder-viaducten en van de
viaducten-zonder-opritten, welke men
al sinds jaren in ons land ziet liggen, is
veelzeggend. Als een bijkomstige over
weging is zijn pleidooi voor de wegen
bouw noemde spr. nog het militaire nut
van goede verbindingen.
Sprekend over de verkeersveilig
heid zei de voorzitter van de
A.N.W.B., dat allerlei verbeteringen
m onverantwoorde situaties achter
wege blijven om financiële redenen.
Maar gaat het aan te volstaan met
het plaatsen van een bordje „slipge
vaar" bij bepaalde weggedeelten,
alleen omdat wegneming van dit
De Nederlandse employé A, H. Brand
van de door Francis Peek and Compnay
Ltd beheerde rubberonderneming Tjika-
u m Bantam, is bij een overval door
•en bende vermoord; zijn echtgenote
Werd hierbij gewond.
gevaar geld kost? Is de wegbeheer-
der daarmee van zijn verantwoor
delijkheid af? Er zijn tientallen pun
ten in ons land, waar een betrek
kelijk groot percentage van de da
gelijkse verkeersongevallen voor
komen, en die met dikwijls belache
lijk weinig kosten gewijzigd zouden
kunnen worden in ongevaarlijke
punten.
Er wordt echter van hogerhand niets
aan gedaan en inmiddels spreekt onze
ongevallenstatistiek van duizend doden,
twaalfduizend ernstig en tienduizend
licht gewonden per jaar. Nog afgezien
van het menselijk leed lijdt de gemeen
schap hierdoor een schade van 90 a 100
millioen gulden per jaar. Hiertegenover
steld de A.N.W.B. de 215 mill, gulden,
welke de weggebruikers jaarlijks aan
speciale belastingen opbrengen en waar
van nog geen kwart aan de wegen be
steed wordt. Het wegverkeer vraagt
waarom met het geld, dat de belangheb
benden dubbel en dwars hebben opge
bracht, de gevaarlijke verkeerssituaties
niet verbeterd worden. Nog een ander
cijfer noemde de heer Zimmerman: uit
onderzoekingen is gebleken, dat de ver
vanging van een gewone weg door een
autosnelweg niet alleen 30 a 40 pet. be
sparing geeft op het verbruik van brand-
at°f, banden etc.. maar dat ook het aan
tal
ongevallen tot circa 20 pet. terug
loopt.
A le,rder besprak de voorzitter van de
im i het getreuzel van de regering
hi- f- het urgente vraagstuk van de
slic™ al® er nu eindelijk een be-
m»if?-!a' zijn gevallen, is deze ver-
gebaseerd op overwegingen
ij gegevens, welke intussen verouderd
twee i overheidsorganen, die nu al
"ar studeren en overwegen, kun-
wii/b-fv duchtte spr., de technische ont-
bij
Een katholiek literator, die men niet
veel meer hoort noemen, omdat hij
stil en nogal teruggetrokken
woont in een klooster te Rome, maai
wiens persoon en werk toch in Neder
land geenszins vergeten zijn, hoopt op
13 Juli a.s. zijn zeventigste verjaardag
te vieren. Het is Dr. Felix Rutten, een
Limburger van geboorte en een der
meest begaafde dichters der generatie
„Van Onzen Tijd" en „De Beiaard".
Rutten trad vooral op de voorgrond
in de tijd vóór de eerste wereldoorlog,
tijdens die oorloq en in de eerste jaren
daarna. Toen „Roeping" 4en De Ge
meenschap" verschenen, waarin de z.g-
katholieke jongeren aan het woora
kwamen, raakte hij min of meer m hei
gedrang, al liet hij later zijn zuiver ge
luid wel weer horen in „De Gemeen
schap". Zijn vele reisbrieven m „De
Maasbode" bleven de aandacht trekken.
In het verhaal „Onder den rook der
mijn" heeft Felix Rutten beschreven
hoe het oude, patriarchale Limburg m
het begin der 20ste eeuw ingrijpend be
gon te veranderen door de groeiende
mijnindustrie. Hij behoorde tot degenen,
die de aantasting van de oude roman
tische schoonheid en de simpele zeden
alleen maar konden betreuren. Ook in
zijn dichtbundels speelt zijn geboorte
grond een voorname rol en in de eerste
aflevering van „De Beiaard" in l?lb
was hij het, die een lang gedicht aldus
aanving:
Heuvels in blije rijen,
Heuvelreeks van mijn land,
Ring van woudgroene meien,
Golvend met koren beplant.
Het geboorteland Limburg was „van
al zijn gedachten de eindeloze achter
grond" en dit zal op de dag van van
daag nóg wel zo zijn, al heeft de dich
ter niet geschroomd een wereldburger
te worden, die zijn levensavond wil slij
ten in de Eeuwige Stad.
Tot zijn meest bekende bundels be
horen „Goede Vrijdag" en de Sonnet
ten. Het religieus sentiment was altijd
sterk in zijn dichtwerk; het bleek
ook sterk, toen hij voor het toneel
ging schrijven en het veel gespeelde
„Beatrijs" voortbracht, Eva's Droom,
Hagar en het gebarenspel „Sint Fran-
ciscus".
Sinds jaren woont Rutten nu bi.i dp
Padri Bianchi, Via Aurelia 269. Zijn
ultra-montaanse hart heeft het in
Rome goed en met belangstelling slaat
hij daar al de grote gebeurtenissen
gade, een vraagbaak voor vreemdelin
gen. die de Urbs bezoeken, een gaarne
geziene verschijning in de Hollandse
kolonie. In de afgelopen winter heeft
hij voor de kring van het Ned. Histo
risch Instituut een uitstekende lezing
over koningin Christina van Zweden
gehouden. Iedere Dinsdag- en Zater
dagavond om 7 uur kan men zijn stem
in de aether horen, omdat hij dan in
het Nederlands een korte causerie
houdt voor de Italiaanse radio op de
golflengten 25.21, 31.35 en 49.92.
De Zaterdag vóór zijn feestdag zal hij
dit echter niet doen, hij wil op zijn
jubileum buiten Rome zijn. Voor hen,
die in het vaderland herinneringen aan
hem hebben en dankbaar zijn voor zijn
dichtwerk, echter geen reden om te
verzuimen hem geluk te wensen. Hij
is een kunstenaar, die veel voor de
katholieke cultuur heeft verricht.
'^ÉSÉÉI
-v:
Dr.
Felix Rutten onder een Romeinse
palmboom.
De commissaris voor dc emigratie, mr.
ir. B. W. Haveman heeft Vrijdagavond
voor de radio een lezing gehouden over
„Indrukken en ontmoetingen in Austra
lië". Hij deelde o.m. mede dat de Ne
derlandse emigrant in Australië geen
gespreid bedje vindt. Men is vriendelijk,
men is behulpzaam, maar iedere Aus
traliër verwacht, dat de emigranten
tenslotte hun eigen boontjes zelf zullen
doppen.
Het viel hem bitter tegen in een dorp
op de Noodelyke kust van het eiland
Tasmanië, waar ongeveer een 100-tal
Nederlandse emigranten een goed be
staan vindt, te moeten vernemen, dat
hier doodgewone nijd en onderlinge af
gunst het leven van alle emigranten
vergallen. De een gunt de ander de
verdienste van een penny-per-uur-
meer niet en gaat dan verdachtmakin
gen rondvertellen
Dit is een van de meest onaangename
aspecten van de emigratie, die spr. in
Australië aantrof. Mr. Haveman hoorde
van predikanten en R.K. geestelijken,
dat zij er dag aan dag en Zondag op
Zondag tegen vechten, tegen deze on
derlinge afgunst. Het is werkelijk nood
zakelijk dat enze emigranten geestelijk
getraind worden om voldoende kracht
te bezitten in het nieuwe land niet aan
stonds in dit kwaad te vervallen.
(Van onze Haagse redacteur)
Volgens mededeling van de A.N.W.B.
zal de strijd der kampeerders tegen de
z.i. onnodige vergunningen voortgaan.
Het geval-Putten is in behandeling
genomen, niet omdat men iets tegen
deze Ve'luwse gemeente heeft, maar
omdat hier een nieuwe yerordening
werd voorgesteld, zodat zich de ge
legenheid voordeed hogere instanties te
bewegen die verordening niet goed te
keuren Het gaat hier om een princi
piële kwestie. In Putten wilde men
kampeervergunningen gaan verkopen
teneinde de dorpsharmonie en andere
ongetwijfeld nuttige instellingen te
subsidiëren; in Zijpe heeft men bij
Ged- Staten een nieuwe kampeerver-
ordening ingediend, welke de kampeer
der dwingt een volkomen overbodig
papiertje ten gemeentehuize te gaan af
halen en wil men uit de opbrengst der
vergunningen de waterleiding gaan
verbeteren.
Een en ander is, volgens de A.N.W.B.,
in strijd met de voorschriften inzake
legesheffing, welke heffing niet meer
mag bedragen dan de kosten, die een
gemeente moet maken voor het uit
schrijven der vergunning, verhoogd
met een matige winst.
In de Grote Sociëteit te Maastricht is
vanmiddag de algemene ledenvergade
ring gehouden der Algemene Vereniging
Radio Omroep, de A.V.R.O.
De voorzitter der AVRO, de heer G.
de Clercq, zei in zijn openingsrede o.m.
sprekende over de gebeurtenissen in en
om de AVRO in het afgelopen jaar, dat
er orkanen gewoed hebben, gepaard
gaande met een flink onweer, waarbij
zelfs blinkseminslagen niet achterwege
zijn gebleven. Weinigen zullen hebben
beseft, dat deze bui zulk een omvang
zou aannemen en, indien wij niet te
rechter tijd hadden ingegrepen, een zo
groot onheil in de AVRO als vereniging
zou kunnen hebben stichten.
De moeilijkheden welke zich in de
AVRO sinds begin 1949 hebben voor
gedaan vonden haar oorzaak in het feit,
dat de organisatie na de oorlog nog niet
voldoende teruggebracht was tot de vas
te richtlijnen en afbakeningen, welke een
goed opgezette organisatie onherroepe
lijk vereist. Er vonden veel te veel dé
raillementen plaats, welke voor het over
grote deel aan de aandacht van het be
stuur ontsnapten, omdat zij binnenska
mers werden gehouden. Er ontbrak sa
menwerking en teamgeest, de onderlinge
naijver vierde hoogtij.
De vier gedelegeerden,, die benoemd
zijn met de taak, te trachten in de kortst
mogelijke tijd in dit alles verbetering
te brengen, hebben niet geaarzeld indien
dit nodig was krachtige maatregelen te
nemen en deze met spoed ten uitvoer te
brengen, waarbij zij gesteund zijn door
het dagelijks en algemeen bestuur, dat
met algemene stemmen heeft besloten,
de waarnemend administrateur, die in
December 1949 als zodanig was benoemd
van deze waarneming te ontheffen,
waarna hij zijn ontslag heeft gevraagd
en tevens om de programmaleider met
de persoonlijke titel van onderdirecteur
verlof te geven en vergunning te vra
gen om hem te ontslaan.
Dit betekent echter niet, dat daar
door de top van het bedrijf onder de
directeur volkomen afgesneden
werd, want het algemeen bestuur
heeft tevens de oude programma
leider weer op zijn plaats terugge
bracht en een nieuwe administrateur
benoemd, die op 18 Juni in dienst
is getreden.
De gedelegeerden hebben vooral hun
aandacht gericht op de kwaliteit van de
AVRO-programma's, waarbij tevens als
richtlijnen golden de talloze klachten,
die als het ware dagelijks binnenkwa
men.
De gedelegeerden hebben zich op het
standpunt gesteld, dat de AVRO pro
gramma's een verjongingskuur moesten
ondergaan. Er waren tal van rubrieken,
die al jarenlang in het AVRO-program-
ma voorkwamen en maar steeds bleven
bestaan. Dit wees op een zekere stil
stand, die in een goed geleid modern be
drijf ontoelaatbaar is.
Het Tweede Kamerlid Goedhart
(P.v-d.A.) heeft aan de minister van
Buitenlandse Zaken de volgende vragen
gesteld:
„Heeft de minister kennis genomen
van een beschouwing van de diploma
tieke correspondent van het gezagheb
bende Londense blad „The Observer"
(van 29 Juni j.l.) over de tussen Eden
en Schuman gevoerde besprekingen in
zake de verdere ontwikkeling van de
Europese defensiegemeenschap tot een
West-Europese federatie, waarin de
schrijver onder het opschrift „Neder
landse bezwaren" de volgende mede
deling doet:
„De bezwaren, die in Holland be
staan tegen elke nauwere binding,
werden eveneens door mr. Eden ge
noemd- Hoewel de Nederlandse re
gering het verdrag inzake de Euro
pese Defensie-gemeenschap heeft ge
tekend, heeft mr. Stikker zowel
jegens Frankrijk als Engeland zijn
bezorgdheid tot uitdrukking gebracht,
die hij zou voelen bij elk nauwer
aanhalen van de betrekkingen. Het
protestantse Holland heeft er geen
verlangen naar een kleine provincie
te worden in een federatie, die be
heerst wordt door de Katholieke
mogendheden"?
Kan de minister mededelen of hij
inderdaad in Londen en Parijs ver
klaringen van deze strekking heeft af
gegeven en, indien dat het geval zou
zijn, kan hij dan deze negatieve stel-
lingname ten opzichte van de Europese
integratie rijmen met het federalistische
Europese standpunt, dat hij bij vele
gelegenheden onder instemming van de
grote meerderheid van het parlement
in de volksvertegenwoordiging heeft
verdedigd"?
Door de directeur van de Wierdense
Exportslagerij is wegens vermindering
van de afzetmogelijkheden aan een 30-
tal arbeiders ontslag aangezegd.
Vanmorgen heeft de for
mateur dan vier fractie
leiders ontvangen om hun
een ontwerp van een ont-
werpprogram voor een
eventueel te ontwerpen
kabinet voor te leggen.
Uit het feit, dat de bespre
kingen bijna twee dagen
duurden, menen bevoegde
waarnemers te kunnen afleiden, dat
prof. Romme zich onledig heeft ge
houden met het resp. uit- en aankle
den van het ontwerp, een werk, dat
gelijk bekend nogal wat tijd in be
slag pleegt te nemen. De heer Tilanus
verklaarde na afloop van de bespre
kingen, dat hij zeer tevreden wa3
over het mooie weer; de heer Donker
zag het beslist niet donker in; de
heer Schouten glimlachte slechts slim
en prof. Romme verklaarde, dat hij
onder bepaalde omstandigheden de
meteorologische waarneming van de
heer Tilanus wel meende te kunnen
onderschrijven. De heer Koos Vor-
rink, die zich bij de besprekingen als
verstekeling had laten insluiten, nam
intussen op de trappen van het de
partement de huldiging van de toe
gestroomde menigte in ontvangst.
Dr. Drees scheurde daarop in ver
twijfeling het ontwerp van zijn ont-
werpprogram in het openbaar stuk.
Zodat er vooralsnog geen enkele re
den tot pessimisme is.
Inmiddels heeft de formateur nog
steeds niet met de heer Oud gespro
ken. Wel heeft hij de fractieleider
van de WD een met redenen om
klede dreigbrief geschreven, die door
de heer Evert Vermeer persoonlijk
ter plaatse werd bezorgd. De uitwer
king van deze ongewone geste is voor
alsnog niet na te gaan. Naar in
sommige kringen verluidt zou echter
de heer Oud van zins zijn een nieuwe
verkiezingscampagne onder de leuze:
,,'s kijken wie de baas is, wij wensen
een brede basis", te entameren.
De belangstelling voor de feesten ter
gelegenheid van het tienjarig bestaan
van de N.O.-polder is Vrijdag wel het
grootst geweest. De naar schatting bijna
vijftien duizend personen, die het con
cours hippique hebben bezocht, bewo
gen zich in de avonduren in drommen
door Emmeloord en stroomden het ten
toonstellingsterrein op. Men had daar de
schade, welke ontstaan was doordat een
deel van een tent was ingewaaid, in de
loop van de dag hersteld.
De stafmuziek van het regiment in
fanterie „Johan Willem Friso'' maakte
een rondgang door Emmeloord en gaf
daarna een populair concert in de open
lucht.
Hedenavond wordt de tweede opvoe
ring van het openluchtspel „De achtste
dag" gegeven; Donderdagavond moest
het wegens de slechte weersomstandig
heden worden afgelast.
Door de rechtbank te Almelo werden
gisteren de 30-jarige kok J. C. v. S. en
de 23-jarige vertegenwoordiger K. F.
Sp., beiden uit Zutphen, veroordeeld
tot elk vijftien jaar gevangenisstraf,
wegens de door hen te Enschede ge
pleegde roofmoord op de 65-jarige
kolenhandelaar J. A. Boers uit Zut
phen. De 23-jarige serveerster. C. C. M.,
eveneens uit Zutphen. werd wegens
medeplichtigheid aan deze moord con
form de eis veroordeeld tot een jaar
en zes maanden met aftrek van de tijd
in voorarrest doorgebracht. Tegen elk
der beide hoofddaders was door de
Officier van Justitie twintig jaar ge-
eist.
ij ski-en graag in de bergen. In Beieren en Graubünden, in Stiermarken en
Tirol. De bedden zijn er allemaal hetzelfde, tenminste in de kleine ho
telletjes en pensions, die wij bij voorkeur opzoeken. De bedden zijn er
anders dan bij Nap op Terschelling of „De Moriaen" in Kampen. Bedden, waar
we dieper in wegzinken, langer in slapen, heviger in dromen. En als wij wakker
worden, lijkt het uitzicht niets op dat van thuis, op de overkant van de Prinsen
gracht. In plaats van het drietal klokgevels, waar wij van onze kussens af onver
anderd het zicht op hebben, verheft zich in de omlijsting van het venster een
berg. Een berg met lorkebomen op zijn flanken en naar omhoog heel ruig en kan
tig, zó onder de beitel van O. L. Heer vandaan, Die er bovendien nog de suiker
strooier op heeft leeggeschud. Naar zo'n berg blijf je liggen kijken, met lichte
verwondering, dat hij daarachter het venster is en niet de vlieringluiken en niet
de hijsbalken van alledag. En dat geen klokkenspel van de Westertoren tot spoed
aanzet, maar tientallen kleine Alpencarillons gestadig onder ons venster langs
trekken, koeien en geiten met bellen, een dromerig geluid, dat binnenwaait met
geuren van vreemde kruidigheid.
ZONDAG 6 Juli: 5de Zondag na Pink
steren; Mis v. d. dag; 2 H.H. Petrus en
Paulus; Credo; prefatie v. d. H. Drievul
digheid; laatste evangelie v. d. H. Petrus
en Paulus; groen.
MAANDAG: H.H. Cyrillus en Methodius,
bisschoppen, belijders; eigen Mis; gewone
prefatie; wit. Haarlem: Kerkwijding v.
eigen Kerk; Mis Terribilis; (in gelezen
Missen: 2 H.H. Cyrillus en Methodius);
Credo; gewone prefatie; wit. Den Bosch:
Zoete Lieve Vrouwe v. Den Bosch; eigen
Mis; 2 H.H. Cyrillus en Methodius; Cre
do; prefatie v. O. L. Vrouw; wit.
DINSDAG: H. Elisabeth, weduwe; Mis
Cognovi; 2 tot alle heiligen; 3 naar keuze;
(Haarlem: 2 kerkwijding; 3 tot de H.
Maagd; Credo); gewone prefatie; wit.
WOENSDAG: H.H. Martelaren v. Gor-
cum; Mis Intret; (Haarlem: 2 kerkwijding;
Credo); gewone prefatie; rood.
DONDERDAG: H.H. 7 Broeders en gezel
len, martelaren; eigen Mis; 2 tot alle hei
ligen; 3 naar keuze; (Haarlem: 2 kerk
wijding; 3 tot de H. Maagd; Credo); ge
wone prefatie; rood.
VRIJDAG: H. Pius I, Paus, martelaar;
Mis Si diligis; 2 tot alle heiligen; 3 naar
keuze, prefatie v. d. Apostelen; rood
Haarlem: octaaf v. kerkwijding; Mis Ter
ribilis; 2 H. Pius; 3 tot de H. Maagd; Cre
do; gewone prefatie; wit. Breda: zege
praal v. d. H. Norbertus, bisschop, belij
der; eigen Mis; 2 H. Pius; prefatie v. d
Apostelen; wit.
ZATERDAG: H. Joannes Gualbertus, abt;
eigen. Mis; 2 H.H. Nabor en gezellen;
(Haarlem: 2 kerkwijding; 3 H.H. Nabor
en gezellen; Credo); gewone prefatie;
wit.
ZONDAG 13 Juli: 6e Zondag na Pinkste
ren; Mis v. d. dag; 2 H. Anacletus; 3 tot
alle heiligen: (Haarlem: 3 kerkwijding):
Credo; prefatie v. d. H. Drievuldigheid;
groen.
Zoals ook het bed, waarin wij liggen,
anders ruikt dan thuis, het linnen door
trokken van exotisch aroom, bergpri-
mula's, gentiaan of zoiets De stijlen zijn
van hout, het geheel één grote, grove
bak, ruw getimmerd', oppervlakkig ge
schaafd en nadrukkelijk in de verf ge
zet. De bak is vol gestuwd met kus
sens en matrassen, waar men als in een
nest in wegzakt, en hoog over alles
heen golft de plumeau, luchtig, don
zig, in een bont geruite overtrek. Zo'n
bed is een avontuur, een duik in
veren en pluimen, een geheimzinnige
wereld met heksenkransen compleet.
Wij dromen de wonderlijkste dromen in
zo'n bed. Waar trouwens heel het ver
trek toe meewerkt: alles hout, de vloer,
de wanden, de lage zoldering, knusper-
knasperachtig geolied of gebeitst, ge
meubeld met schemels met een hartje er
in en voor de kleine vensters luiken
met een hartje er in. En een
lampetkan met een motief van Al
penrozen. En een handdoek met een
spreuk er op, onder het lichtelijk ver
weerde spiegel|je-aan-de-wand. Er staat
een onhandig geschikt boeketje Alpen-
bloemen in een vaasje. Het kleedje
over de tafel en de gordijntjes voor het
raam zijn bont gebloemd.
In zo'n bed voelen wij ons als in
een boek van Peter Rosegger: een
woudboerenzoon, een herdersknaap,
de jager uit Kurpfalz. Met zo'n slaap
muts op als de Duitse Michel, maar
aan de haak tegen de deur een groen
hoedje van ons met een uitdagende
haneveer. En op de schemel naast ons
bed een gemsleren broekje, dat
alle oubazen van Nederland jaloers
zou maken, en van die kousen, waar
de voet is afgeknipt, zodat ze nooit
gestopt behoeven te worden. Daar
liggen wij dan in bed over te denken:
hoe anders het leven zou zijn met
zo'n broekje, jodelend over de bergen
achter de gemzen aan, rokend aan de
Het bed onzer dromen.
Stammtisch uit zo'n pijp, die op je
borst is gezakt en met een glasStein-
hager of Enzian voor ons op tafel of
ein Viertel Rotwein, een genoeglijk
karaf je om uit te schenken. En elke
ochtend in het kamertje met de
hartjes, in ons bed, uit de behaaglijke
verholenheid van kussens en plumeau,
het zicht op de berg, op de lorkebo
men, op de suikersneeuw. Of zouden
wij op de duur toch weer naar de
Prinsengracht gaan verlangen, hei
Zillertal niet langer onze vreugde, de
Dachstein voor ons raam een obsessie,
die Rose vom Wörthersee ten langen
leste verbloeid. Dat wij na zoveel
weinfrohe oorden tenslotte maar weer
content zijn met ons jeneverblije Am
sterdam. het zand en het mahonie en
de horren van het kroegje op de
Voorburgwal.
Het mooiste uitzicht
Wanneer wij in de bergen zijn bren
gen wij maar zelden de moed op om bo
ven op de bergen te willen geraken. Een.
berg is voor ons slechts een berg wan
neer wij er tegenop kunnen kijken. Er
zijn echter mensen, die verschrikkelijk
dure reizen maken naar dure oorden om
met dure tandrad- en kabelbaantjes op
verschrikkelijk dure Alpen te komen.
En daar haasten zij zich dan om naar
beneden te kijken en zijn zij kinderlijk
verheugd wanneer zij kunnen zien hoe
het beneden is en wat er allemaal pre
cies gebeurt. Om dit te vergemakkelij
ken staan er zelfs kijkers opgesteld op
de meestbiedende punten. Een vorige
generatie verheugde zich bovendien in
de mogelijkheid om door allerlei ge
kleurde glaasjes, geel, rood,, blauw te
hunnen gerieve beschikbaar^ het land
schap aan hun voet in de meest fan
tastische kleurschakeringen te genieten.
Sinds men echter de zonnebrillen en
de kleurenfilm heeft uitgevonden, schijnt
de behoefte daaraan verminderd te zijn.
Maar wel zou men nog graag alle ber-
gen kennen, m wijd verschiet rondom
beroemde bergen vooral, bergen met
een naam. Het is ongelooflijk hoe ver
le u,6rgen ln de bergen kunt zien. Zo
hebben wij eens, ergens in Centraal
Zwitserland, een echtpaar uit het vader
land, dat toevallig aan onze zijde van
een uitzicht genoot, diep gelukkig
mogen maken door het de Pic du Midi
de Mont Cenis, de Zugspitze, de Pilatus!
de Dachstein en de Dolomieten te wij
zen. Zij hadden geen woorden genoeg
om ons te bedanken. Het mooiste uit
zicht, dat wij ons zélf uit de bergen het-
inneren. was in een dorpje in Tirol
waar wij leunend uit ons venster in een
ander venster keken, waarachter een
meisje de kopjes aan het wassen was
De houten omlijsting van haar venster
was als een antieke portretlijst gebeeld
houwd. De vroege zon scheen er juist
binnen. Het meisje had blonde vlechten
om het hoofd gevlochten en die schoten
vonken in het gouden licht. Maar zo'n
uitzicht wordt niet in prospecti ver
meld en wie zou daar nou een reis voor
maken.
FRED THOMAS.
