Schoonhoven stelt zijn edel
smeedkunst ten toon
Slavische koren bejubelen
Kardinaal Tisserant
BRYLCREEM
K.O.V. beraadslaagt over
toekomst van U.L.O.
Wie was
de dader?
Het Edelambachthuis, centrum
van schoonheid, geopend
Leemten in onderzoek naar
dood van Schallenberg
Bittere geloofsvervolging in de
landen achter IJzeren Gordijn
Mgr. ALFRINK dient Vormsel
toe op Martelveld te Dokkum
LOF YAN ZUID-HOLLANDSE POLDER
Feestavond in Den Haag bij jubileum
van Apostolaat der Hereniging
Geen concrete aanwijsingen voor moord
Verlaging van leerlingenschaal
gewenst
kilometers
Hoogtepunt van 21ste nationale
bedevaart
Paard op hol
geslagen
BETER!
DINSDAG 8 JULI 1952
PAGINA 3
Problemen rond de
verzilting
Politiek in Amerika
„Waardige Hogepriester, nog vele jaren"
Boerderij door bliksem
getroffen
Plak niet Uw haar...
Uw haar!
Smokkelaar aangeschoten
Kardinaal Tisserant in radiotoespraak
RIJWIEL MOTOR
Oorspronkelijk
detective-verhaal door F. J.
V
Prins BernKard ook
naar Bogota?
Maria Goretti
Gedenkplaat voor
Deense redders
Het protestcomité van
AYRO-luisteraars
Meisje gedood, ander
ernstig gewond
Wens van de P.N.I.
Zeer spoedig stappen
inzake W.-Nw.-Guinea
(Van een onzer verslaggevers)
In het historische zilvercentrum van Nederland, het oude pittoreske stadje
Schoonhoven, waar niet minder dan vijftig zilversmeden werken (mqt ruim vijf
honderd man personeel), is dezer dagen't Edelambachthuis geopend. Dit was een
gebeurtenis voor het stadje aan de Lek, dat ten zeerste bleek mee te leven. Dui
zenden hadden zich opgesteld langs de Haven, een smal grachtje dwars door de
plaats, dat wordt overhuifd door een Waag van een ongekende, boeiende architec
tuur en dat langs het fraaie monumentale stadhuis loopt. De commissaris der
Koningin in Zuid-Holland, mr. L. A. Kesper, opende het Edelambachthuis, maar
het leek of de Koningin zelf het deed. Van alle huizen wapperde de vlag, kin
deren waren in het oranje gestoken, het Wilhelmus werd gespeeld, een welkomst
lied gezongen. Op gemoedelijke wijze op straat heeft het gehele gebeuren
zich afgespeeld, ten aanschouwen van de Schoonhovenaren. De woorden ter ver
welkoming vielen wel wat plechtig uit, maar commissaris Kesper had de juiste
sfeer goed aangevoeld en hield met veel bonhomie een toespraakje.
Ik kom graag in Schoonhoven, zei hij,
maar niet daarom zo veel. Dat zou niet
fair zijn tegenover de andere gemeenten.
Maar ik kom hier betrekkelijk veel, om
dat er steeds iets is, dat m'n aandacht
vraagt. Omdat hier hard gewerkt wordt,
omdat er een voortvarend gemeentebe
stuur is en omdat er even voortvarende
handelaren zijn.
Dat was aardig gezegd, burgemees
ter Aten keek zichtbaar vergenoegd.
Daarna werd de tentoonstelling be
zichtigd, het ene fraaie staal van
edelsmeedkunst na het andere. Het
ambacht, zoals dat door honderden
Schoonhovenaren dagelijks wordt
beoefend, heeft hier zijn ware glorie
tentoongesteld, zijn hoogste troeven
uitgespeeld. Een van de fraaiste
werkstukken is een zilveren schaal
van ongeveer een halve meter mid
dellijn, met drie grote pompblade-
ren, waarop een levensgrote kikker.
Het is uit één stuk vervaardigd door
een 75-jarige handwerksman, met
liefde voor zijn ambacht, die hier
driehonderd uur aan gewerkt heeft.
Men ziet de complete dramatische
scène van de offerande tussen Abra
ham en Isaac in drijfwerk uitge
beeld. Er zijn prachtige gebruiks
voorwerpen als een sierlijke koffie
pot en een brandewijnkom en voor
jachtvrienden de fuut, wulp, fazant
en duif, alle door de meest bekwame
handen uit zilver gedreven. Zilveren
molens, complete cassettes en tal van
sieraden voltooien het geheel.
De Schoonhovense glasfabriek heeft
broos glaswerk zowel als massieve pul
len ingezonden en de plateelfabriek is
met haar fraaiste producten niet achter
gebleven. Schoonhoven kent een Rijks
vakschool voor goud- en zilversmeden
en wat de leerlingen hebben ingezonden,
kan gekenschetst worden met enige
woorden: een schone belofte.
Een oude „trekbank" is liet middel
punt van de edelsmidswerkplaats, die in
het Edelambachthuis een plaats heeft
gevonden en waar de gehele zomer door
gedemonstreerd wordt. De gedachte aan
de patroon van de edelsmeden is leven
dig door het oude vaandel uit 1632. Een
Vijftal mannen is in deze werkplaats
bezig met het drijfwerk, het graveren
en het filigrainwerk. Men krijgt er een
goed overzicht van dit edele handwerk,
met zoveel animo en vakbekwaamheid
Uitgeoefend.
Schoonhoven ligt in de Krimpener-
Waard en bij onze tocht door deze polder
met zijn vele fraaie boerenhuizen,
Waarvan er verscheidene zeer deskundig
gerestaureerd zijn, en zijn verrassend
prachtig natuurschoon, vooral langs de
oude rivierarm de Vlist, waar het af
wisselende polderlandschap op zijn
mooist is, zijn wij beland in Krimpen
aan de IJssel, waar een belangrijk pro
bleem om een oplossing schreeuwt.
Het gaat hier om een vaste oeverver
binding, die de groeiende industrieplaats
dringend nodig heeft. Met deze verbin
ding is ten nauwste verweven het
rustieke stadhuis te Haastrecht, te-
Senover het café „Huis den hoek".
I® Chicago davert op het ogenblik de
«rond van de strijd om de aanwijzing
an de republikeinse candidaat voor het
es.dentschap. En daarna komt ook nog
diri njd om de aanwijzing van de can-
j.ïjaat der democraten. Waarom het hele
ïno 20 fel met zulke gebeurtenissen
erneeft'. wordt ons, kalmere Nederlan-
1 duidelijker als men het politieke
Jn Amerika beter kent. Daarom is
p .,.,ar, kel „Politiek in Amerika" in de
Van 5 ke j Illustratie van deze week,
We i kan van een bijzondere mede
erker, wel zeer actueel. Er is een bij-
0VGr de ommegang met het beeld
fotn> ssche Zoete Lieve Vrouwe bij
Win Van Martin Coppens. Een beschou-
gróna °ver de bedreiging van tuinders
hen a en tuinderskassen van Loosdui-
bcht de uitSroei van Den Haag be-
een probleem, waarvoor naar het
een Seen oplossing bestaat. Verder
Paterbdrage over de Italiaanse Capucijn
VerbLtÜ0* die ogenschijnlijk de stigmata
kaan V -Van de stafchef der Ameri-
detihen luchtmacht, generaal Hoyt Van-
»evt,n w°rdt een karakteristiek ge-
st°eig en. er is een geestige fantasie-in-
ihoezeni -veen der ParÜse parken. Aal-
ielijkp an lersel schrijft over gees-
draagt ëezondheid en Jan Cottaar
°lymnkr,?n Eerste artikel bij over de
van ee he Spelen. Voorts het begin
v®rhaal wUw vervolgverhaal, het korte
Vaste rubri ]fCtUee* ■^■•I-journaal en de
vraagstuk van de verzilting, die, omdat
de Hollandse IJssel een open verbinding
heeft met de Nieuwe Waterweg en dus
met de zee, hand over hand toeneemt en
een gevaar gaat vormen voor de gewas
sen. Door het aanleggen van een dam in
de Hollandse IJssel beoosten Krimpen
aan de IJssel, die de gewenste vaste
oeververbinding zou zijn, zou de verzil
ting worden tegengegaan. Maar tegelijk
loopt men de kans, dat het zoute kwel
water van Rijnland, dat niet voldoende
kan afstromen in de dan afgedamde IJs
sel, een uitweg zoekt naar de Krimpe-
nerwaard, waardoor het probleem niet
opgelost zou zijn. Ingenieurs van Water
staat zoeken nu een oplossing in het
graven van een kanaal van de Lek naar
de IJssel, dat, het zoete Lekwater in de
polder zou brengen.
Een interessant object, waarvan men
de mogelijke risico's liever tien keer te
veel dan één keer te weinig bestudeert,
voor men een beslissing neemt. De uit
voering van deze plannen zal dus wel
even op zich laten wachten.
Tenslotte een bijzonderheid van de
Krimpenerwaard, meer als curiosi
teit. Er zijn ter wereld velerlei soor
ten wegconstructies, maar hebt ge
ooit gereden op een weg als Hol
landse steden gebouwd op palen?
Dit mag wel uniek genoemd worden.
De Krimpenerwaard bezit zo'n weg,
van Lekkerkerk in de richting Berg
ambacht. Daar de bodem zeer slap
is, heeft men eerst houten palen
moeten heien voor de weg aangelegd
kon worden. Zeven kilometer zijn
klaar, aan de resterende acht wordt
binnenkort begonnen. Duizenden pa
len van 12 tot 16 meter lang zijn de
grond ingeslagen. Per kilometer weg
is 50.000 meter houten paal ver
werkt. De kosten bedragen ongeveer
drie ton per kilometer. In de oor
log, toen er aan hout een schreeu
wend gebrek was, heeft men over
enkele honderden meters tot een
grote diepte beton gestort, maar dit
was nóg duurder en bovendien is dit
niet zo afdoende, want dit gedeelte
van de weg begint te verzakken.
Ge zult deze hoek van Zuid-Holland,
waar de bekende Goudse kazen in grote
hoeveelheden op zelfkazende boerderijen
vervaardigd worden, wel niet bezoeken
om op deze weg te rijden. Daarin hebt
ge schoon gelijk. Maar ga er, als 't kan,
mtL uw vrienden uit het buitenland
heen om het oude Schoonhoven, de
prachtige echt-Hollandse vergezichten,
de grote boerenhoeven, de onvolprezen
Vlist en het verdroomde, rustieke Haas
trecht. En vergeet Gouda niet.
Een van de fraaie gerestaureerde
boerderijen, waarin nog kaas ge
maakt wordt, zoals er verscheidene
in de Krimpenerwaard zijn.
(Van onze Haagse redacteur)
Tweemaal is gisteren in Den Haag
Eugène Kardinaal Tisserant begroet
met een liturgisch welkom. Dostojno
jestj" „Waarlijk het is passend, dat
wij de Moeder van God zalig prijzen"
zong men in de namiddag in het
Oosterse kerkje aan de Raamweg en
daarop volgde de rechtstreekse begroe
ting in het Grieks van Z. Em„ „Ton
Despotin": „Gij machtige heer en waar
dige Hogepriester, nog vele jaren, nog
vele jaren, nog vele jaren!" Hierop vond
een korte gebedsoefening plaats, speciaal
om Gods zegen over het werk van de
Kardinaal, secretaris van de Oosterse
Congregatie te Rome, af te smeken. Z.
Em. Eugène Kardinaal Tisserant heeft
van harte dank gezegd voor dit gebed
te zijner intentie. Twee kinderen heb
ben de Prins der Kerk bloemen aange
boden. Het was een intiem, feestelijk-
religieus samenzijn.
's Avonds hoorde men het „Dostojno
jestj" en „Ton Despotin" andermaal in
de aula van het Aloysius-college ter
opening van de feestavond, welke de
Kardinaal werd aangeboden ter gele
genheid van het zilveren jubileum van
het Apostolaat der Hereniging. Zelden
is er zoveel purper op het Jezuïeten
college verenigd geweest: mgr. Paolo
Giobbe, de Pauselijke Internuntius, mgr.
Pari, zijn secretaris, mgr. Perridon uit
Parijs, mgr. Bucko, de Oekraïnische
bisschop uit Rome, mgr. v. d. Maele
uit Brussel, mgr. dr. J. Bruning, minu-
tant-archivaris van de H. Congregatie
der Oosterse Kerk, mgr. Adone Terza-
riol, prelaat-ceremoniarius, mgr. Jos.
Maloud uit Syrië en mgr. Jan Olav
Smit uit Rome. Aan deze kerkelijke
hoogwaardigheidsbekleders, waarbij
verder nog genoemd moeten worden de
provinciaal der Capucjjnen, pater Cle-
mentinus O.F.M. Cap. en de overste van
het Oosterse werk der Capucijnen in
Nederland, pater H. E. P. Cyrillus, werd
een feestavond voortgezet, welke tevens
in niet geringe mate attractief bleek te
zijn voor de aanwezige Russen.
Koren uit de drie grote steden zon
gen op deze avond Slavische gezangen-
Vooral het Rotterdamse koor, nog wat
voorzichtig zingend, maar uitstekend ge
schoold, en het Haagse, zich meer ont
plooiend, doch met nog enig tekort in
de zware mannenstemmen, wisten sterk
vat op de zaal te krijgen. Waar de
West-Europeanen al onder de indruk
komen van die wondermooie religieuze
zang, moet het voor de Russische toe
hoorders, bepaald ontroerend zijn ge
weest hier in Nederland deze vertrouw-
Te Oudega (gemeente Smallinger-
land) is Maandagavond de boerderij
van R. de Boer tijdens een hevig on
weer door de bliksem getroffen. De
vrouw, die met twee kinderen thuis
was, kon zich nog in veiligheid bren
gen, maar reeds spoedig daarna ging
de boerderij in vlammen op.
de uitingen van eigen cultuur te be
luisteren. Toen de drie koren gezamen
lijk onder leiding van de heer J. v. d.
Heijden besloten met een indrukwek
kende Cherubijnenzang, was het ap
plaus overweldigend.
Na de pauze ging men op een lichter
genre over; profane Russische zang en
dans. Het werd niet allemaal even vlek
keloos gepresenteerd, maar het leefde,
het werd met grote toewijding voorge
dragen en, de mogelijkheden in aan
merking genomen, werden er wonde
ren verricht. Eugène Kardinaal Tisse
rant bedankte de verschillende mede
werkers persoonlijk voor hun optreden
en de zaal toonde zich zeer dankbaar.
Dit feestelijk samenzijn met de Prins
der Kerk als hoge gast was voor de
priesters en leken, die zich wijden aan
de uiterst zware taak van de zielzorg
onder de afgescheiden Oosterse christe
nen, een heel menselijk rustpunt, waar
men moed krijgt om verder te gaan.
Advertentie
In Uw werkkring, bij zakenbezoek, in restaurant of
schouwburg - overal wordt U naar Uw uiterlijk beoor
deeld. Een onberispelijk voorkomen begint met het haar.
Daarom: Brylcreem Uw haarBrylcreem brengt het haar
„in de plooi" zonder te plakken. Het bevat niets dat het
haar geweld aandoet, maar het maakt op natuurlijke wijze
Uw haar soepel en gezond, glanzend doch niet vet.
Brylcreem Products Ltd, Stanmore, England Imp. Jacq. Mot Jr, Amsterdam
De vaste commissie voor privaat- en
strafrecht uit de Tweede Kamer, die
het dossier, betrekking hebbende op
het onderzoek naar het overlijden van
Schallenberg ter vertrouwelijke kennis
neming heeft ontvangen, deelt in haar
verslag mede, dat het aanvankelijke
opsporingsonderzoek van de gemeente
politie niet gebleven is beneden het
geen men daarvan redelijkerwijze
mocht verwachten. Men moet hierbij
bedenken, dat er bij het vinden van
het lijk geen aanwijzingen voor moord
aanwezig waren. Toen echter na korte
tijd in bepaalde kringen het gevoelen
naar voren gebracht werd, dat levens
beroving door anderen niet uitgesloten
geacht moest worden, en toen daarvoor
bepaalde redenen werden aangevoerd,
heeft het onderzoek geleden onder ge
brek aan coördinatie. Het dossier maakt
dientengevolge een verwarde indruk.
Geen van de verschillende onderzoe
kingen heeft echter geleid tot het ver
krijgen van concrete aanwijzingen voor
moord.
Vat men het onderzoek als één ge
heel op, dan kan de commissie niet na
laten als haar indruk uit te spreken,
dat het leemten vertoont en dat het
haar dus niet geheel bevredigt. Niette
min acht zij het, nu inmiddels bijna
drie jaren sedert het overlijden zijn
verstreken, nutteloos het onderzoek te
heropenen. Waren er concrete aanwij
zingen in de een of andere richting
verkregen, dan zou men deze sporen
ongetwijfeld alsnog moeten volgen. Dit
is echter niet het geval.
De commissie meent voorts, dat
het opsporingsonderzoek in zaken
van grote omvang en ingewikkeld
heid te wensen overlaat. Zij is van
oordeel, dat de procureurs-generaal
ieder zouden dienen te beschikken
over tenminste één opsporingsamb
tenaar in de rang van commissaris
van politie en van de met die rang
overeenkomende ontwikkeling, op
leiding en ervaring. Zulk een amb
tenaar zou in moeilijke zaken én
tegenover de verdachten én tegen
over de getuigen én tegenover an
dere politie-ambtenaren een over
wicht bezitten, dat de rijksrecher-
Bij het Duitse plaatsje Pannesheide,
dat ligt vastgebouwd aan Kerkrade
Bleijerheide, heeft de Duitse douane een
uit Nederland komende smokkelaar aan
geschoten. Hij werd geraakt in zijn lin-
kerhiel. Desondanks wist hij te ontko
men. Zijn identiteit kwam echter aan
het licht, toen hij zich later onder dok
tersbehandeling stelde en in een zieken
huis moest worden opgenomen. Hij bleek
een 17-jarige bankwerker uit de tussen
Aken en Kerkrade gelegen Duitse plaats
Kohlscheid te zijn.
cheurs, op wie men thans een be
roep moet doen, dikwijls missen.
In het bijzonder zou het wenselijk
zijn over zulk een ambtenaar te kun
nen beschikken, indien de gemeente
politie in een bepaald onderzoek geen
of weinig resultaat bereikt. Men be
hoort zulk een onderzoek dan te doen
overnemen indien men niet dadelijk
tot het vorderen van een gerechtelijk
vooronderzoek wil overgaan door
iemand, die in ervaring en rang liefst
boven de tot dusverre bij een zaak be
trokken ambtenaar oer gemeentepolitie
staat.
Z.Eir. Eugène kardinaal Tisserant
heeft hedenmiddag voor de K. R. O.-
microfoon een toespraak gehouden,
waarin hij er o.m. op wees, dat in 1927,
het jaar van de stichting van het Aposto
laat der Hereniging, de noden van de
Oosterse Kerk reeds aanzienlijk waren.
Ze zijn op ontstellende wijze aange
groeid gedurende de laatste 25 jaar. In
de immerce gebieden van Rusland, Po
len, Hongarije, Roemenië, Bulgarije en
Albanië, waar de katholieken die be
horen tot de Oosterse ritussen talrijk
zijn, woedt een bittere vervolging, zon
der twijfel de zwaarste, die de kerk ooit
gekend heeft in haar geschiedenis.
Bisschoppen, priesters en gelovigen
lijden daar lichamelijk en geestelijk,
vooral geestelijk, omdat zij zien, dat hun
vervolgers alles in het werk stellen de
christelijke en katholieke geest te ver
nietigen. In mijn hoedanigheid van se
cretaris van de Heilige Congregatie voor
de Oosterse kerk zou ik mij kunnen
noemen: „de kardinaal van de vervolg
den". Maar ik kan u verzekeren, dat het
grootste gedeelte van de katholieken
achter het IJzeren Gordijn blijkt te le
ven zonder vrees en zonder blaam: als
ware geloofsbelijders treden ze gevan
genis en ballingschap tegemoet, vrijwil
lig aanvaarden zij armoede, lijden van
velerlei soort en zelfs óe dood in een
standvastige eenheid met de Stoel van
Petrus.
De Kardinaal sprak dan een woord
van erkentelijkheid jegens de leiding
van de Nederlandse Katholieke Radio
Omroep. Door de uitzending van Ooster
se liturgieën, zo dikwijls gecelebreerd
in de parochiekerken in Nederland, ver
spreidt de KRO de kennis van de Oos
terse liturgieën onder de katholieken
van dit land en maakt het bovendien
mogelijk voor de vluchtelingen uit de
(Van onze onderwijs-medewerker)
De U.L O.-sectie van het Kath. On-
derwijzersverbond heeft aan het be
stuur van dit verbond een tweetal
kwesties voorgelegd, die voor het
voortbestaan en het goed functionneren
van het U-L.O. van grote betekenis
zijn. Op de jongste vergadering van het
K.O.V- zijn beide behandeld.
De eerste betreft de leerlingenschaal.
De U.L.O.-sectie acht klassen met zelfs
30 leerlingen te groot en wenst verla
ging van de tegenwoordige 30-schaal tot
de z-g. 25-schaal. Na uitvoerige bespre
kingen heeft het Verbondsbestuur zich
op paedagogische gronden in grote
meerderheid voor de gewenste verla
ging verklaard.
De tweede regardeert het probleem
in hoeverre het voortbestaan van het
UL.O. verzekerd is na het bekend
worden van het wetsontwerp tot re
geling van het Algemeen Middelbaar
Onderwijs- In dit ontwerp concipieert
de minister een nieuw type middel
bare school, waarmee voorlopig
slechts enkele proeven zouden wor
den genomen. Enkele U.L.O.-scholen
zouden omgezet kunnen worden in
scholen van de nieuwe makelij. On
danks verzekeringen van het tegen
deel is de vrees gewettigd, dat het
nieuwe type de U.L.O.-school öf zal
verdringen, off zal denatureren- Dit
zou een ramp zijn, ook omdat de
thans voor het U.L.O. bestaande fi
nanciële gelijkstelling zeker gevaar
zou lopen.
Wel kan de U-L.O.-sectie zich ver-
Advertentie
20
lopen, maar ik had al zoveel vreemde
Hoe bedoelt u, juffrouw Marsh? dingen van hem gehoord, dat ik er maar
Wilt u daarmee zeggen, dat u hem ook n'et verder bij stilstond,
later nog gezien hebt? Toen hij terug- V dacht dus, dat het mr. Lonsdale
kwam zeker? was? Zag hij er net zo uit?
De oude dame schudde het hoofd. Ja. mijnheer. Alleen leek hij me
Neen, ik heb hem niet zien terug- langer. Maar hij liep toch ook voorover-
komen, zei ze. Maar dat bedoelde ik gebogen, net als mr. Lonsdale. Ik vond aio
niet. Ach, het is eigenlijk een vreemde J16*- evenwel vreemd, dat hij nu zo vlug raam kwam
geschiedenis. Ziet u eens, mijnheer, ik kon lopen. Met dat al kon ik niet zo
ga gewoonlijk nogal laat naar bed, om- veel van hem zien, want het ging te snel,
dat ik graag wat zit te lezen. Het wordt en ,was tamelijk donker,
dan dikwijls elf uur, vóór ik in mijn bed Juist. En hebt u toen later nog wat
lig. Maar gisteravond had ik niet veel opgemerkt? Of gehoord misschien?
lust; ik weet zelf niet waarom. Ik be- Horen doe ik zo heel goed niet
sloot nog even op te blijven, en deed ™eer, inspecteur, zei miss Marsh glim-
de gordijnen open, en schoof het raam 'achend. Het is, dat u een duidelijke
wat op, om nog een poosje van de heer. Eiem hebt, en dat ik naar uw lippen kijk.
lijke buitenlucht te genieten. anders zou ik u niet zo goed verstaan.
Hoe laat was het toen, denkt u? Maar wat uw vraag betreft: ik was niet
vroeg mr. Stanley. helemaal gerustgesteld, en daarom keek
Nu, dat zal zo iets als goed negen ik n.a een P°osje eens uit het raam, in
uur geweest zijn, zou ik zeggen. ^e richting van de tuinkamer. Toen zag
Stanley knikte, en maakte ijverig aan- 'k> "lat de tuindeuren op een kier ston-
tekeningen. den, en begreep ik, dat mr. Lonsdal»
Gaat u verder, miss Marsh. door die deur naar binnen was gegaan.
Nu,, mijnheer, ging de oude dame Lop'
voort, ik zal misschien een poosje zo 1 aan denk, niet, te'
gezeten hebben, en ik denk, dat ik een w ®en T ie, v!i
beetje aan het dommelen ben gegaan, dL ™r: Lonsdale achteraf mis-
toen er eensklans iemand in volle vaart Schlcn toch met geweest, voegde zij
er angstig aan toe.
VIL
Mr. Fielding heeft een onderhoud
Nu, wat zeg je me daarvan? zei mr.
Stanley, toen hij weer met Fielding al
leen was. Als ik het goed zie, hebben
we twee prachtige kansen gemist, om
wat nader met de moordenaar kennis
te maken. Je zult toch wel met me eens
zijn, dat de vreemdeling, waarover Li-
sette sprak, en de man, die in volle
vaart langs het raam van miss Marsh
liep, vermoedelijk een en dezelfde per
soon waren?
Dat is mijn idee ook, zei mr. Fielding.
Ik geloof tenminste niet, dat mr. Lons
dale als hij het was, die langs dat
zijn deur open zou gela
ten hebben, als hij toen naar bed ging.
Naar mijn mening is Lonsdale pas
veel later thuisgekomen. Hij is natuur
lijk weggelokt, door een briefje of zo;
of hij heeft een afspraak gemaakt, toen
hy gistermorgen uitging. En al die tijd,
vóórdat mr. Lonsdale gisteravond wég-
ging, heeft die kerel op de loer gelegen,
om zijn slag te slaan met die spagnolet.
Jaja, zei mr. Fielding. Maar hoe stel
len we ons de zaak dan verder voor?
Is de man weer verdwenen, langs de
zelfde weg, als hij gekomen is, om later
op de avond terug te komen, of heeft
hij zich in de kamer verborgen?
Het eerste lijkt mij waarschijnlijker,
meende Stanley. Er is niet veei in die
kamer, waarachter men zich verbergen
kan. En dat was ook veel te riskant. De
moord is gepleegd door middel van een
injectiespuit, en ook helemaal zó in el
kaar gezet dat het op zelfmoord moest
lijken. Als de man ontdekt was zou hij
of de vlucht genomen hebben, of het
zou een vechtpartij geworden zijn, mis
langs het raam kwam lopen. ut.™
Waar kwam die persoon vandaan? „rirTTJj® A T wlf" A Stanley
Uit welke richting? Van de voorkant of niemand meer
van de achterkant van het huis? terugkomen.
Van de achterkant. Ik schrok er
werkelijk van, omdat het zo vlug ging, een toon van spijt. ïk vond het niet schijnbare zelfmoord
denk ik. Maar toen bedacht ik opeens, meer de moeite waard, er nog verder
dat het mr. Lonsdale wel zou wezen, aan te denken, en ben naar bed gegaan,
want ik had van mrs. Brooks eerder op Mr. Stanley gaf zich alle moeite, de
de avond gehoord, dat hij beneden was oude dame te overtuigen, dat zij zich
komen wonen. Ik begreep wel niet„ behoorlijk van haar taak gekweten had,
waarom hij dan om het huis heen moest en ietwat zielig verliet zij het vertrek.
schien ook met dodelijke afloop. Maar
Neen, mijnheer, zei miss Marsh op dan zou het vooropgezette doel een
schijnbare zelfmoord in beide geval
len verijdeld zijn. Bovendien, als de
man ontdekt was, zat daar nog het risi
co in, dat hij herkend werd.
(Wordt vervolgd).
enigen met een A.M.S. van bescheide
ner doelstelling voor die leerlingen, die
behoefte hebben aan meer ontwikke
ling na de lagere school, zonder noch
tans naar een wetenschappelijke vor
ming te streven, m.a.w. men streeft
naar een gemoderniseerde Mulo-school,
natuurlijk op de basis der financiële
gelijkstelling.
Een beslissing is voorlopig niet geno
men. Het vraagstuk is ter fine van
prae-advies naar het Paedagogisch
Centrum van het K.O.V. gezonden.
Oosterse landen,, deze plechtigheden te
volgen. Na gewezen te hebben op de
vele instellingen ten gunste van de Oos
terlingen in ons land, zei spr., dat dit
feest van de hereniging niet mag worden
beschouwd als de verwezenlijking van
het doel van het apostolaat. Integen
deel. het moet voor allen een reden zijn
de ijver voor de Oosterse kerk te ver
dubbelen.
Naar Reuter meldt heeft de Neder
landse diplomatieke vertegenwoordiger
te Bogota verklaard, dat Prins Bem-
hard een uitnodiging van de Columbi-
aanse regering, om een bezoek aan het
land te brenken, heeft aanvaard. Hij zou
dit doen na de opening van de tentoon
stelling van Nederlandse producten in
Mexico. Het bezoek zou mogelijk tussen
8 en 12 November worden gebracht.
Het A.N.P. kon Maandagavond geen
officiële bevestiging van bovenstaand be
richt verkrijgen. Het mag echter niet
uitgesloten worden geacht, dat de Prins
na zijn verblijf in Mexico een of meer
Zuidamerikaanse staten zal bezoeken-
Mocht dit inderdaad het geval zijn, dan
zal een bezoek aan Bogota op het pro
gram staan.
25 Juni van het Heilig Jaar 1950,
heeft Z.H. Paus Pius XII het Italiaanse
meisje Maria Goretti op het St. Pieters
plein in Rome plechtig heilig verklaard.
Sindsdien hebben duizenden pelgrims
Nettuno bezocht, het plaatsje, waar de
Heilige woonde. Ook in Nederland or
ganiseerde men een bedevaart bij de
Heiligverklaring van de H. Maria Goret
ti. Er werden parochiële filmavonden
gegeven over het leven van de Heilige
met inleiding van het Maria Goretti-
fonds te Assen. Dit jaar zullen er drie
Nederlandse groepen naar Nettuno rei
zen. Telkens ten hoogste 35 personen.
Over deze reizen kan men inlichtingen
krijgen bij de secretaris van het Maria
Gorettifonds: de heer E. J. Th. A. H.
van Emstede, Kloosterstraat 9, Assen.
Zoals men zich zal herinneren is de
Nederlandse hopperzuiger „Kinhem'» in
de nacht van 9 op 10 December j.I. bij
Hvide Sande aan de Westkust van Dene
marken in moeilijkheden geraakt. De
reddingboot van Hvide Sande is toen
uitgevaren, maar omgeslagen, tengevolge
waarvan vijf der redders, allen vissers
van beroep, om het leven zijn gekomen.
Van Deense zijde is het initiatief ge
nomen een gedenkteken voor deze red
ders op te richten. Na het A.N.P. ver
neemt zal namens de Nederlandse rege
ring een bronzen gedenkplaat voor dit
monument worden aangeboden. Men wil
deze plaat met de reddingboot „Insu-
linde" onder Klaas Toxopeus naar Hvide
Sande brengen.
Op het Martelveld te Dokkum, waar
in 754 de II. Bonifacius met zijn 52 ge
zellen werd gedood, heeft gistermiddag
een indrukwekkende plechtigheid plaats
gehad. Tijdens een Pontificaal Lof dien
de de aartsbisschopcoadjutor van
Utrecht, mgr. dr. B. J. Alfrink, aan cir
ca zeventig kinderen en enkele volwas
senen het H. Vormsel toe, daarmee een
heilige climax gevend aan de 21ste na
tionale bedevaart naar de plaats, welke
bijna twaalf eeuwen geleden door het
bloed van de grote apostel werd gewijd.
In zijn predicatie sloot mgr. Alfrink
aan bij de intentie welke hij de bede
vaart had geschonken: „Dat de offer
vaardigheid in ons moge groeien".
St. Bonifacius bereikte de hoogste of
fervaardigheid door zijn marteldood; wij
dienen althans ons leven in het teken
van het offer te stellen. De kracht, die
hiertoe nodig is, kan ons door de H.
Geest worden geschonken en het was
daarom, dat de aartsbisschopcoadjutor
nog eens op de grote waarde van het
H. Vormsel wees en de pelgrims aan
spoorde tijdens de toediening van het
Sacrament de genade van de H. Geest
af te smeken. Het door allen tijdens
de Heilige handelingen gezongen „Veni
Creator" was zulk een smeekbede.
De duizenden pelgrims, onder wie
meerdere paters-provinciaal en vele over
sten van broeder- en zustercongregaties,
woonden na een bedetocht vanuit het
hart van Dokkum naar het Martelveld
ter opening van de St. Bonifaciusdag des
morgens de Pontificale Hoogmis bij,
welke door mgr. Alfrink eveneens in
de open lucht werd gecelebreerd.
Het opdragen van dit Heilig offer in
het Friese land al is de „open lucht"
ook nog beperkt tot het fraaie park en
de open galerijen rond het altaar
rechtvaardigde een gevoel van grote
dankbaarheid voor St. Bonifacius, wiens
arbeid zulke rijke vruchten heeft afge
worpen. dat zelfs ondanks de hervor
ming Friesland nog stevige kernen van
katholiciteit bezit.
In het middaguur baden de pelgrims
groepsgewijze de H. Kruisweg, daarbij
gaande langs de fraaie staties in het
park, waarvan de in aarden gebakken
Het protestcomité, dat zich heeft ge
vormd uit de leden van de AVRO, zal
Woensdagavond in Utrecht bijeen
komen ter bespreking van de verdere
plannen. Waarschijnlijk zal daar be
sloten worden tot het uitschrijven van
een landelijke protestvergadering van
de „luistervinken".
Vanmiddag zou de heer W. Vogt in
een besloten bijeenkomst afscheid ne
men van het AVRO-personeel.
Omtrent een eventuele opvolger van
de heer Vogt als directeur van de
AVRO kon ons desgevraagd nog niets
worden medegedeeld.
afbeeldingen zijn aangebracht in kleine
bouwwerkjes van kloostermoppen, af
komstig van de vroegere Friese kloos
ters.
Tijdens de processie welke na het
Lof werd gehouden, werd bij het rust-
altaar. dat opgericht is op de plaats
waar volgens de overlevering St. Boni
facius de marteldood stierf, door mgr.
Alfrink de door allen herhaalden Acte
van trouw aan God gebeden.
Een massaal gezongen Te Deum be
sloot de 21ste nationale bedevaart, welke
wederom een grote betuiging van dank
baarheid jegens God en Zijn Heilige
apostel Bonifacius is geweest.
Maandag is nabij pensionaat „Mariën-
gaarde" te Aarle Klxtel een ernstig on
geval gebeurd, waarbij het achtjarig
dochtertje van de fam. van Kraij uit
Helmond om het leven kwam en haar
vriendinnetje, de elfjarige Magda Slaats
uit Lieshout ernstige verwondingen op
liep. Magda bracht Annemieke van
Kraij achter op haar fiets van Lieshout
naar Helmond. Nabij pensionaat ,.Ma-
riëngaarde" werden zij aangereden
door een van achter het klooster uit
komende vierwielige wagen, waarvan
het paard op hol was geslagen, met het
vermelde gevolg.
De P.N.I. (Partai Nasional Indone
sia) een der grootste partijen van
Indonesië, dringt er in een verklaring
op aan, dat zeer spoedig stappen zul
len worden genomen om West-Nieuw-
Gumea bij het Indonesische grondge-
bied te voegen en wel door het instel
len van een eigen provinciaal bestuur
voor West-Nieuw-Guinea.
In deze verklaring wordt o.m. gezegd:
„Om verbetering in de verhouding tus
sen Indonesië en Nederland te kunnen
bereiken, dienen de onderhandelingen
over het Uniestatuut en West-Irian aan
een grondige beschouwing te worden on
derworpen en zeer spoedig tot resultaten
te worden gebracht. De betrekkingen
tussen beide volkeren schijnen tengevol
ge van de steeds opnieuw voorkomende
gebeurtenissen voortdurend slechter te
worden. De aanslag op overste Harjono
is een van de redenen van deze toe
stand. Voordien was de verhouding tus
sen beide landen echter reeds vertroe
beld tengevolge van het mislukken der
onderhandelingen over West-Irian, waar
door de overdracht van .de souvereiniteit
over dit gebied thans reeds twee jaar
werd uitgesteld".
