>Artistieke Staalkaart voor de 250ste maal Eric de Noorman: Het land der duisternis Macht is middel, geen doel D Kasteel „Neubourg" in Gulpen wordt hotel S Europa's lot na de Amerikaanse verkiezingen Monetaire toekomst van Europa afhankelijk van het Witte Huis D HENGELAARS LIEF EN LEED Bij de werphengel hoort kunstaas H' Het gesproken woord in de radio In De strandingen van de „Radmar" en de „Marjory" op de Maasvlakte Te wijten aan de kapiteins In Zuid-Limburgs paradijs X FINANCIËN EN ECONOMIE SJARELTJE LEERT DE WERPHENGEL HANTEREN NA 6 ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1952 PAGINA 7 op •ds ristide Mond- en klauwzeer in de Peel Ruim 200 pinken worden afgemaakt Kerkdiensten verstoord tijdens de ILSY y.m ivat GESTOLEN JACHT VERGAAN Kon. Militaire Kapel naar Edinburgh DEZE WEEK: Eisenhower en de func tie van het goud KONINGIN BEZOEKT „MOTONDO" Padvinderskamp van het Leger des Heils 125.000ste in Tilburg Luchtmacht-voorlichting op Soesterberg iiP* de l. ui* de V!"1 V?' aff ge? V-A-R.A. voert in haar uitzendin- Arti ®lnds zes jaar een rubriek, die „de de ake Staalkaart" heet en die, wat is erwerPen betreft, te vergelijken te-o®, ..Kroniek van Kunst en Let- rUbrn Van de K.R.O. Er is tussen beide tea i, .een verschil in vorm, dat, Ve r ket lijkt, tot op zekere hoogte uit K Dn van °Pzet voortkomt. De niet TT' zou men kunnen zeggen, voedt Isn 4ar rubriek een bestaande be- ,aa filing, de V.A.R.A. beoogt be- KRa ling gaande te maken. De Jic 1;.!lou® zie*1 'n hoofdzaak aan wat kla*1 de radio zo langzamerhand de de rke vorm zou rnogen noemen, aan on av°egde spreker, die in teen goed Pgebouwd betoog zijn mening zegt. ge ar „kroniek" is in de loop der jaren e ?r<?eid uit een samenvoeging van san-i zelfstandige rubrieken, later hepiGngevoegd en aangevuld tot een ge- de V/aarin de verzorgervan elk op deel autonoom is gebleven. De die „Staalkaart" van de V.A.R.A., vanavond om zeven uur haar zoOste uitzending beleeft, is van de aanvang af anders opgezet, namelijk a's een samenhangend overzicht van de v actualiteiten op het gebied der gunsten; zij staat in haar geheel on- dor een tweehoofdige redactie, die voor bepaalde onderdelen medewer- rers kiest. Die redactie heeft van het ~t§in af aan gestreefd naar een leven diger vorm dan een spreker in zijn ®entje geacht wordt te voorschijn te gunnen brengen. Het praatje over de him zeker niet minder gefundeerd dan elders, wellicht wat populairder 'n formulering wordt geïllustreerd fragmenten filmmuziek, dat voor toneel met een scène uit het bespro- stuk. De muziekrubriek levert •ot dergelijke illustraties natuurlijk rijkste mogelijkheden, de beelden de kunst daarentegen in het geheel geen, zodat men daar zijn toevlucht zoekt bij discussies en interviews om {deer levendigheid te bereiken. In «et algemeen trouwens streeft men in deze rubriek naar snelle afwisselin- gen, naar korte formuleringen, naar docenten ook, die plotseling opnieuw e aandacht kunnen trekken In het d'gemeen doet men dat ook met g°ede smaak en met een goed gevoel Voor humor, zodat deze rubriek een Van de plezierigste is om naar te 'disteren. Niettemin heeft de redactie er van bij het bereiken van de mijlpaal van van daag een critisch oog op haar eigen schepping gericht en over de mogelijk heden van een nieuwe vorm gediscus sieerd met een aantal Journalisten, tot wier werk het behoort critisch naar dit soort uitzendingen te luisteren. Niets schijnt men namelijk bij de radio zo zeer te vrezen als verstarring. Een mo gelijkheid tot vernieuwing leek te lig gen in de richting van het rondetafel gesprek, omdat een snellere afwisseling van meer stemgeluiden de levendigheid leek te kunnen bevorderen. Het voor en tegen daarvan is zeer uitvoerig be sproken, zo uitvoerig, dat het hier niet weergegeven zou kunnen worden, ook als wij dat al zouden willen doen. Maar het debat lijkt aanleiding te geven tot enkele opmerkingen over de dialogen in de radio in het algemeen. De bijeenkomst, waar wij op doelen, had men een symposion genoemd. Enkele jaren geleden nu is er een sym posion gehouden voor toneel en werke lijkheid. en daarbij is uitvoerig be toogd, dat een letterlijke weergave van een normaal gesprek op het toneel niet aan te horen zou zijn. Dat geldt nog meer voor de radio, waar men uitslui tend op het geluid is aangewezen. De kunst van het snel en boeiend improvi seren is slechts weinigen gegeven men hoeft slechts naar een aantal radio interviews te luisteren om te weten, hoe erbarmelijk het daarmede gesteld is. Een nauwkeurig van te voren vast stellen van de tekst zou de enige waar borg voor kernachtige beweringen bie den, maar eigenlijk zou men dan >yeer acteur moeten zijn om de tekst „zo on natuurlijk voor te dragen, dat zij na tuurlijk klinkt". Het gesproken woord voor de radio hoeft geen kunst te zijn, maar spaar ons voor gepraat in de ruimte, waarop improvisaties te gemakkelijk uitlopen. Dat naar aanleiding van de „Staal kaart", waarop de aanmerkingen van de vorige regels niet slaan, juist omdat men er zijn medewerkers toe gedwon gen had in weinige ogenblikken iets steekhoudends te zeggen, wat tot kern achtige formuleringen leidt. En die houden, vooral wanneer zij, zoals in dit geval, door opmerkelijke vondsten van elkaar gescheiden en bovendien her haaldelijk op een weldadige manier in een luchtige toon opgenomen worden, de aandacht het gemakkelijkst gespan nen. R. Onder de pinken, die grazen in de weiden van de N.V. Maatschappij Griendtsveen in de Peel is mond- en klauwzeer geconstateerd. Aangezien in deze weiden een zeer groot aantal run deren loopt, heeft het gemeentebestuur van Horst contact opgenomen met de veeartsenijkundige dienst. Deze dienst heeft geadviseerd de 209 pinken af te maken. Met het slachten daarvan heeft men thans een begin gemaakt. De pin ken zijn eigendom vap boeren uit o.a. Griendtsveen, Helenaveen, Deurne, Horst, Sevenum. De boeren ontvangen zoals bekend een vergoeding. Het Eerste-Kamerlid Rip CA.R.) wijst er op, dat er tijdens de I.L.S.Y. op Ypen- burg gedurende de kerkdiensten op ge ringe hoogte boven de bebouwde kom men van Rijswijk en omliggende ge meenten gevlogen is, waardoor de kerk diensten op ernstige wijze zijn verstoord. Hij vraagt de minister van Verkeer en Waterstaat of deze bereid is er toe mede te werken, dat dergelijke demonstraties niet meer op Zondag, doch uitsluitend op werkdagen zullen worden gehouden. 167. Van de hoge muren, die hen aan weerszijden omsluiten, gonzen de pijlen neer. Eric beseft dat zij in de val gelopen zijn en dat slechts een overhaaste terugtocht de hoofdmacht der Dolken voor totale vernietiging kan behoeden. „Terug naar de buitenpoort, mannen!" schreeuwt hij koelbloedig. „Verspreidt U zoveel mogelijk en tracht de buitenpoort te bereiken." Hijzelf wenkt de klei ne groep, die Kaldra vergezelde, terug te trekken. De driftige aanvoerder be hoeft hij geen opdracht, te geven, want snuivend als een stier en gesmoorde ver wensingen uitend aan het adres van de boogschutters van de Beer.heeft Kaldra reeds een stormloop op de poort ingezet. De Noorman kan dus zijn aandacht aan Halfra geven, die hij met enkele sprongen bereikt. „Gewond?" vraagt hij kort. „Mijn schouder, Heer.... Bah! Als ik de schurk ooit in handen krijg die deze pijl afvuurde „Vooruit dan. Naar de buitenpoort, Halfra! We hebben geen schijn van kans!" Hij duwt zijn makker voor zich uit. Rondom hem worden mannen getroffen en zakken in elkaar. „Ze hebben hun hinderdaag sluw opgezet", zegt hij bitter. „Ik hoop dat Kaldra heelhuids de poort kan bereiken". De aanvoerder van het Verbond wordt echter opnieuw door zijn roekeloze drift geplaagd. Want nauwelijks heeft hij de Noorman verlaten of zijn blik valt op een eenzame gestalte, die tegen de muur geleund, de strijd hoofdschuddend gadeslaat. En met een gegrom van haat herkent Kaldra de voerman Alhabar. Hoe de man hier eensklaps terecht is gekomen, begrijpt hij niet en hij verknoeit ook geen tijd met vragen stellen. Het gevaar van de rondsnarrende pijlen niet achtend, heft hij brullend zijn zwaard op en rent op de vreemde voerman toe. In plaats van te vluchten maakt Alhabar een minzaam, wenkend gebaar en drijft daarmee de aanvoerder tot een hoogte van razernij, die hij tot nog toe niet heeft kunnen bereiken. „Ha, lafhartige! Met V kan ik in elk geval nog afrekenen eer ik als een hond uit de stad wordt gedreven....!" grauwt hij, Alhabar vastgrijpend. „Uw mis dadige handelingen zullen in elk geval vergolden worden, eer ik vertrek...." „Hé, hé, hé!" grinnikt de voerman, niet in het minst uit het veld geslagen door zoveel machtsvertoon. Waarom doodt ge de kraai en spaart ge de gier.*als ge er op uit zijt misdadige handelingen te vergelden? Kan een krijger als gij geen machtiger buit behalen?" En onheilspellend wijst hij omhoog, naar de 'plaats waar de Grote Moeder van de Beer thans duidelijk zichtbaar op de Noordelijke muur staat. Even aarzelt Kaldra. Dan bukt hij zich en grijpt een boog van de grond. De Raad voor de Scheepvaart te Am sterdam heeft Vrijdagmiddag de stran dingen van het Engelse schip „Radmar" en het Panamese schip „Marjory" op de Maasvlakte bij Hoek van Holland behan deld. De „Radmar" verliet in de vooravond van 12 Januari j.l. Rotterdam. Het weer was slecht. Op uitdrukkelijke wens van de kapitein verliet de loodf om 21.21 uur in de Berghaven bij Hoek van Hol land het schip. De „Radmar" voer lang zaam naar buiten omdat de timmerman op de bak bezig was de ankers te ver zorgen. Nauwelijks tien minuten nadat (Vervolg van pag. 1) dii e moeilijkheden die er onweer sprekelijk zijn, kunnen naar onze mening worden opgelost in- ,en men eindelijk eens de standsorga- "'satiegedachte, zoals door Schaepman "t~Ariëns ingezet en door Poels concreet a°ordacht en uitgewerkt in al zijn con gruenties durft te gaan realiseren. ^De klacht van pater Jacobs: Als we moesten begmnen, dan zouden we fioef» standsorganisaties aanvangen, be- geen loos woord te blijven. Nog fs-* feit, ;ket niet te laat. maar we dienen de (ja eh goed op een rii te zetten het mes er in! De feiten zijn st? We in naam in Nederland zes grote jjuidsorganisaties hebben, In feite wordt riii ens in de twee kwantitatief belang- jUkste een voortdurend kunstmatige „Wenstelling tussen stands- en vakorga- s) itie in de hand. gewerkt. (Midden pad en K.A.B.). drie hebben helemaal vakbonden, zijn alleen z.g. stands- fl6ganisatie (St. Adelbert. Werkn. mid- bop?and en, op geheel andere wijze, onze lieren°rganisatie i op de zesde, de Katho- Ji*® Werkgeversorganisatie, bekennen 'iV6 ons onvoldoende georiënteerd, in deze redenering misschien We wel ie erg ver om nu nog met de vraag orK°men: wat is eigenlijk een stands- wanisatie? Maar toch dient omwille van V luiste begrip, juist hier deze vraag k Worden gesteld. En het antwoord i>itS?t erg simpel: het is de organische sts^'ng tussen alle leden van een gelijke Ww welke tot doel heeft de katho- levensbeginselen tot katholieke ciit dspractiik te maken. Maar ontleed \ve,?htwoord nu eens. En men komt tot ast duizelingwekkende constaterin- (p,.:. Vooreerst: het gaat om de gehele Gi. ele rang-) stand: mannen, vrou- 1W Jongens en meisjes. Die allen die- den door die standsorganisatie te wor- '°tai ere'kt en beïnvloed en wel in de a0rjW,zin van de doelstelling: cultureel, staa!?lenstig-zedelijk, maatschappelijk, die„ kundig. materiëel Vanzelfsprekend zulk een veel-takige organisatie te flW1 kk®n over gespecialiseerde uitvoe- tligforganen. Welnu kan dit in de hui- tyjj constellatie niet bereikt worden? overtuigd van wel, mits de over- leeft dat het doel: een meer v 'ke samenleving 1). het inspan- ®t kan a"e krachten waard is en..2) eg Ptengen Van offers aan eigen inzicht aan een vorm van noodzakelijk y nte machtsformatie. «l]6°or het eerste, de overtuiging dat ,achten moeten worden ingespan- ®bh„Zl'n we niet bevreesd. Daarvoor v> We niet te hoogstaande mannen ®t jouwen te maken. Iets anders staat 2 en 3- Ook wii zijn er van dat een machtsförmatie nood- yap Jk js. Maar over de vorm kan men nins verschillen. Nu is het onze JachL.Pvertuiging, dat de noodzakelijke p atg 'ormatic een grotere zal zijn naar- in sa tv, eenheid (niet eenwording) t RbeiH eotverking, op basis van vrijwil- ÏP'aie hechter zijn. Willen nu die fe E,t:mdsorganisaties elk voor zich v eU r°?lst mogelijke invloed op hun n,°°r zi„ienen- dat moeten zij, alweer elk J'er ten misschien gezamenlijk) v eritiPp„ oeïnvloedingsinstituten of uit- iw" herik",g,anen beschikken die wij bo- ri^hdeti den. in deze zin behoren vak- 'nati„ Z1'n uitvoeringsorganen van go PiOet,?n 1 standsorganisatie. Even- b" '®u P„ .ho, diocesane bonden worden ril" Word mstellingen. Al deze orga- elfde tn ,,en Principale gedragen door dii 'heer fatholieke gedachten. Wat is CpStahds£l0r hand liggend dan dat ri^Pelir^Sanisaties nationaal een over- L-,, vuur ue uiitvutfrui^a- ep„v°lkompï, 1en worden genomen. Het zelG °ngpro f'waas om te spreken van ihpl tkhdieïw j'-handhaven van de eigen <jp3Wenc:g~eid bij samenwerking. Sa ri der het opofferen van een di"at er ^f^andigheid in. r6^esane jhugelijkheden zijn hebben de de bew„°"den m alle vijf bisdommen kp., °Ucretp We denken hier o.a. aan hit^Werk ;°r®?msatie van het beroeps- Org 'fdo ni'h Nederland. Waarom kan ïS?1Sat0Hf„uworden bereikt op vak- hlaru, Saat en ander gebied? ??h waarachtig niet om een r, tormA""'. '"aar een katholieke ?e doei ls uodig om het hoogge- •-= „houden hereiken ïag^met oas er van overtuigd, dat *e 6 e u v vvcinuKu, aai ^akpi.hiet tlKbeschouwing als deze de h^cht'k is j opgelost. Maar nood- bliiflat de kwestie in de ge- J?'tpG®U wnduu telkens opnieuw be- ri '??n ontstaat de kans. dat hè reikt blijvende ideaal stelling '•v.'.'-'.-.'. Kasteel-hotel „Neubourg." Men zegt dat Valkenburg, vooral na de massificatie van het toerisme door sociale vacanties e.d., te druk is gewor den. In ieder geval kon men in de laatste tijd het verschijnsel waarnemen dat de vacantiegangers, wie het om stilte en rust, om meer ongestoord genieten van landschapsschoon' te doen was, uitweken naar Boven-Geul (Epen) en Gulp. Daar waren aardige en goede logeergelegen heden, doch het ontbrak er aan een hotel van standing, zoals er te Valken burg en Houthem toch wel zijn. In deze behoefte is nu voorzien. Het Idyllisch gelegen, grote, prachtige uit de 17e eeuw daterende kasteel Nevi" bourg te Gulpen is nu als hotel ingericht. Tot voor kort was het nog bewoond door de grafelijke familie De Marchant et d'Ansembourg, nadien heeft het, in de bewogen tijden die achter ons liggen, allerlei bestemmingen gekend, ook voor de Amerikaanse bevrijders, te .wier ere er zelfs een oorlogsmuseum ontstond Hoge persoonlijkheden, als Eisenhower en kardinaal Spellman waren hier te gast. Neubourg kan op een groot ver leden bogen, op schoonheid als histonscn monument en op een paradijselijke, in de seizoenen van bloesem en oogst ver rukkelijke omgeving. Het ligt iets al zijdig van de grote weg Maastricht- Aken, ongehinderd door het geraas van het moderne verkeer. Voor de openingsplechtigheid van kas teel Neubourg waren velen uit de beter gesitueerde kringen van Zuid-Limburg samengekomen. De burgemeester van Gulpen, jhr. v. Rijckevorsel, sprak een rede uit waarin hij de historie van het kasteel, dat in zijn vroegere gedaante terug reikt tot de Noormannen en be trokken was bij de grote strijd tussen de hertogdommen van Brabant, Gelre en Limburg, nader belichtte. Hij gaf een overzicht van de adellijke geslachten die op Neubourg geresideerd hadden en her innerde aan het vele goede dat deze tot de laatste bewoners van het kasteel toe voor Gulpen en zijn ingezetenen gedaan hadden. Hierna kregen de genodigden gelegenheid om het kasteel, nu hotel Neubourg, van binnen te bezichtigen. Wij herinneren ons het prachtige inte rieur met zijn grote schilderstukken, waaronder enkele Lairesse's, zijn por tretten van kasteelbewoners, stambomen, Het jacht van de heer P. Spuijbroek uit Hoek van Holland, dat door twee jongelui was gestolen en dat Donderdag bij Scheveningen strandde, is bij de bergingspogingen vergaan. De mast brak en de twee mannen, die het scheepje moesten besturen, vielen over boord. Zij werden gered door een om- phibievaartuig. Het jacht werd hierna door de woelige zee op een strekdam geworpen en gekraakt. kunstvoorwerpen, jachttropeeën, enz., van voor de oorlog. Niettegenstaande bewoning door Duitsers en Amerikanen in oorlogstijd en het verblijf nadien van een jongenskostschool is alles nog goed intact al heeft de hoteldirectie natuurlijk een en ander moeten laten opknappen. Het kasteel heeft als hotel zijn voor naam aristocratisch karakter behouden en is voor Zuid-Limburg als centrum van toerisme een niet te hoog te schat ten aanwinst. de loods van boord ging liep de „.Rad mar" op de Maasvlakte aan de grond. De reddingboot haalde de bemanning van boord. Het schip moest als verloren worden beschouwd en werd voor de sloop bestemd. De voorzitter van de Raad vroeg zich af waarom de loods niet mee buitengaats was gegaan. In zijn visie over deze stranding zei de inspec teur-generaal voor de scheepvaart, dat hij, alhoewel het een hypothese is, van mening is dat de ramp voorkomen had kunnen worden als de loods mee naar buiten was gegaan. Naar zijn oordeel is de stranding vrijwel uitsluitend te wij ten aan de zeer slechte navigatie van de kapitein. De „Marjory" stoomde in de avond van 10 Februari naar Hoek van Hol land op. Er was een kwart mijl zicht. De windkracht was 9. Eerst om half twaalf gaf de kapitein de marconist opdracht radiopeilingen van de wal af op te vra gen. Juist toen hij deze kort hierop ont vangen peilingen in kaart wilde zetten liep het schip op de Maasvlakte aan de grond. De inspecteur-generaal voor de scheepvaart stelde vast, dat de kapitein verzuimd heeft zelf peilingen te nemen. Hij heeft geen gebruik gemaakt van alle hem aan boord zowel als van de wal af ter beschikking staande middelen voor de navigatie. Naar het oordeel van de inspecteur-generaal had ook deze ramp voorkomen kunnen worden en is het aan de schuld van de kapitein te wijten, dat de „Marjory" aan de grond liep. De Raad zal later uitspraak doen. Voor het eerst in haar geschiedenis zal de Koninklijke Militaire Kapel in Groot-Brittanmë concerteren en wel ter gelegenheid van het Edinburgh- festival, een jaarlijks weerkerend eve nement in de trant van ons Holland festival. De K.M.K. vertrok hedenochtend om negen uur per autobus, van de Kon- stallen aan de Hoge Wal te 's-Graven- hage, naar Hoek van Holland. De kapel, zoals steeds onder leiding van de directeur, kapitein R. van Ype- ren, zal te Edinburgh deelnemen aan de grote militaire taptoes, welke uitge voerd zullen worden door belangrijke militaire muziekcorpsen uit Schotland en Frankrijk. Tijdens het festival zal de K-M.K. zich voorts op enkele middag concerten doen horen. Na afloop van het festival zal de kapel in enkele an dere steden concerteren. Bij de taptoe zal de K.M-K. ln ceremonieel tenue gekleed zijn. De kapel zal omstreeks 12 September in Nederland terug zijn, ten einde mee te kunnen werken bij de plechtige opening van de Staten-Gene- raai op 16 September. Generaal Eisenhower wenst een uit tien punten bestaand programma uit te voeren, indien hij tot pre sident van de Verenigde Staten wordt gekozen. Drie dezer punten zijn: het scheppen van duurzame welvaart, het beschermen van salarissen en spaargel den tegen het gevaar van inflatie en het vrijwaren van deze bronnen van in komsten voor buitensporige belastingen. De candidaat van de Amerikaanse re publikeinen voor het presidentschap kent Europa en Europa kent hem. Hij bezit een scherpe en wijde blik en zijn kennis van zaken beperkt zich niet slechts tot militaire aangelegenheden Ook op economisch, financieel en mo netair gebied heeft hij gadegeslagen, nagedacht en conclusies getrokken. Wan neer men bedenkt dat een welvarend Amerika naast een verpauperd Europa niet mogelijk is, dan verdienen boven genoemde drie punten wel de grootste aandacht. Het programma van Eisenhower kan zich niet beperken tot eigen land en moet zich wel uitstrekken tot West- Europa, welks duurzame welvaart door het aanbinden van de strijd tegen infla tie en het vrijwaren voor buitensporige belastingen zijdelings door Amerika zal kunnen worden bevorderd. Zonder zich te mengen in de binnenlandse politiek der individuele West-Europese landen, zal Amerika nochtans ongetwijfeld de neiging vertonen selectief te werk te gaan bij het verlenen van credieten. Landen, die vrijwillig aan de verwe zenlijking van de bewuste drie punten van Eisenhower's programma zouden medewerken door het voeren van een gelijksoortige politiek, zouden automa tisch als het meest credietwaardig wor den beschouwd. Landen, die er een so cialistische minister van Financiën op na zouden houden, salarissen en spaar gelden niet zouden beschermen tegen het gevaar van inflatie en deze bronnen van inkomsten niet zouden vrijwaren voor buitensporige belastingen zullen geen persona grata meer zijn in de V.S. indien Eisenhower Truman opvolgt. Algemeen heerst in toonaangevende Europese financiële kringen de indruk, dat Eisenhower een helder en juist be grip heeft ten opzichte van oorzaak en gevolg der financiële problemen van wereldformaat. Onder meer verwacht men van hem de verhoging van de officiële goudprijs, hetgeen niets anders zou betekenen dan een algemene aanpassing en herziening der officiële wisselpariteiten aan het herwaardeerde gele metaal. In dit ver band zal de verhouding tot de Ameri kaanse dollar aansluitend in mindere of meerdere mate neerkomen op een nieu we devaluatie van de West-Europese munten. Het gaat er echter om of deze ont waarding als sluitstuk niet gewenst kan worden geacht om wezenlijke wissel koersen in het leven te roepen, die het overmaken (transferabiliteit) en het in wisselen (convertibiliteit) van de diverse munten sterk zou kunnen bevorderen. Handels- en betalingsverkeer, muntsta- biliteit en welvaart zouden een hechte basis herwinnen. Tot nu toe bouwde men op drijfzand. e Amerikaanse dollar was de enig overblijvende berekeningsstan daard geworden en onder Tru man's bewind was ook deze zogenaamde standaardmunt aan een uithollingsproces onderhevig geraakt. In plaats van de engelaars en jonge men sen vatten over het al gemeen gauw vlam En dus mag het geen wonder heten, dat een jonge henge laar zo mogelijk nog sneller in de brand staat. In dit ge val Sjareltje, die welhaast ziedende van verontwaardi ging by mij kwam na een middagje hengelen, zuiver en alleen omdat hij aan de wa terkant een paar visserman netjes had horen spreken en kletsen over de waardeloos heid van de werphengel. Ver moedelijk door de volkomen afwezigheid van de vissen of hun eetlust waren ze aan het babbelen geslagen; u weet hoe dat gaat. En na een poosje kwam het gesprek over de werphengel, die een hunner bij de een of andere gelegenheid van zijn familie had gekregen. En waarmede hij bij herhaling niets had weten te vangen. Het was niets anders dan afbraak wat er „gepleegd" werd. En Sjarel had zijn oren opgestoken. Waarby spoedig bleek, dat de hengelaar in kwestie zijn toch dure splitcane stokje niet be ter wist te gebruiken dan als „bijleggertje" met een visje, al dan niet levend, of met een wurmpje. Hoofdzaak bleef de bamboehengel, zonder welke de man zich als verloren zou hebben beschouwd. Met als gevolge dat al zijn aandacht bij het vissen zich op de bamboelat concentreerde en hij daarmee van tijd tot tijd ving. Terwijl de veel kost baardere werphengel niet eens dezelfde resultaten, laat staan betere opleverde. De weinige keren dat de man er beet aan kreeg, zoals hij zich uitdrukte, verspeelde hij de vis doorgaans ook nog. Zodat het vissen met de werphengel als waardeloos moest worden bezien. Vol gens deze „werphengelaar" dan. Nadat ik de jeugdige heet hoofd wat gekalmeerd en gerustgesteld had, dit laatste eigenlijk vrijwel overbodig, heb ik hem duidelijk uiteen gezet waarom een hengelaar vissen. Mede omdat je dan voortdurend in actie bent om het kunstaas „lévend" te houden en je dus veel actie ver vist. Wil je dus tot een juiste vergelijking komen, laat dan de gewone hengel eens een keertje thuis en volhard in het vissen met de lange en dunne nylon lijn. Nu is Sjarel van nature zoveel hengelaar dat hy een en ander ten volle begreep, zonder dat ik de hele boel nog eens weer hoefde te herhalen. Verder komt het op de practijk aan. En zo vertrokken wjj een als deze man nooit en te nim mer een werphengel zou kunnen hanteren op de wijze waarop het behoort te ge schieden. Noch diezelfde hengel zou weten te waar deren. Want om te beginnen is het uiteraard onjuist te denken dat een dergelijk toch altijd nog kostbaar ap paraat alleen maar als bijleg gertje is te gebruiken. En vervolgens is het ten enen male verkeerd om, wanneer je iets geheel nieuws onder de knie moet krijgen, dat je dat nieuwe maar een klein gedeelte van je aandacht schenkt om je in hoofdzaak te bepalen tot het oude be kende. Wil een werphengel werkelijk ten volle benut worden, dan moet men in feite slechts met kunstaas avondje naar de waterkant met niets anders dan kunst aas. Na het derde baarsje wist de jongen mij heel handig het hengeltje te ontfutselen, met een paar bedelende woorden natuurlijk, om een poosje later zelf een baars te vangen, groter dan de mijne. Waren zijn worpen eerst nog wat schutterig en vrij onbeholpen, alras had hij het „gevoel" te pakken en kwamen zijn worpen wat meer naar maat in het water. Waarom het vooral in het begin maar gaat. Dat „ge voel" is niet gemakkelijk te omschrijven. Veel beter is het een werphengelaar te zien vissen en je lesje ervan op te steken. Daarna komen de verbeteringen vanzeil. Juist zoals die ook kwamen, vroeger, met de „gewone" hengel. Daarin was ook geen mens direct volleerd. Ieder een heeft wel eens te onbe suisd opgeslagen, met als ge volg dat zijn snoer in de bomen kwam te zweven. Al die geroutineerde karperaars en brasemers, zijn voorheen, ook al zouden ze het wellicht niet zo graag willen weten, dezelfde krukken geweest als wij eens waren. Wat trouwens waarlijk geen schande is, zo men althans voldoende doorzettingsvermo gen heeft en men over die „Zondagshengelaars-periode" heen weet te komen. En daar Sjarel hierover reeds lang, ik zou haast zeggen, gespron gen is, durf ik bijna zeker te voorspellen dat de jongen die kunstaas-beweging spoe dig zover zal weten te be heersen, dat hij behoorlijk Z9I vangen. Te meer waar hij heel juist inziet, dat het niet alleen gaat om lange worpen, maar vooral om de zuiver heid waarmee een worp ge plaatst wordt. Die is dan ook van het grootste belang. In ieder geval staan de za ken er zo voor, dat wij de volgende keer met zijn beidjes gaan lepelen. Zij het dan dat mijn jonge metgezel vooreerst nog met van mij geleende spullen zal vissen. Zover heeft hij mij al gekre gen. Naar het zich laat aanzien zijn de tijden niet ver meer af. dat mijnheer inkopen zal gaan doen, teneinde niet meer van mij afhankelijk te zyn. Jongelieden zijn doorgaans vol optimisme. En waarom ook niet! JAN DE HENGELAAR. dollar als standaardmunt te laten wer ken wenst Eisenhower klaarblijkelijk een standaardisatie van alle wereldmun- ten. Dit meent hij te kunnen bereiken door een einde te maken aan het uni versele gemis aan vertrouwen in munt- stabiliteit door de wederinschakeling van het goud als standaard teneinde de terugkeer van het vertrouwen in het geld als ruilmiddel te bevorderen. Alom is gebleken, dat het publiek, sinds de afschaffing van de gouden standaard nu ongeveer twintig jaar geleden, desondanks zijn voorliefde voor het gele metaal niet heeft verloren. Ook dit metaal is aan schommelingen onder worpen geweest, doch door de eeuwen heen heeft het aan aantrekkelijkheid nooit veel ingeboet. Eisenhower blijkt voorstander te zijn van het gaan naar zoveel mogelijk harde valuta's, om te beginnen met een kei harde dollar, inwisselbaar tegen goucL Hiernaast denkt men reeds aan de mo gelijkheid om de $23 milliard goud, die door de V.S. zijn opgepot en buiten ge bruik gesteld, streng bewaakt in Fort Knox, te doen dienen om het handels- en betalingsverkeer over de gehele wereld te bevrijden van de ketenen, die ze thans kluisteren. Inwisselbaarheid tegen goud van be taalmiddelen onder leiding van de dol lar en een eventuele terugkeer tot de gouden standaard kunnen evenwel slechts worden verwezenlijkt, indien van te voren de weg daartoe is vrijge maakt door het wederom aanvaarden van traditionele, klassieke, thans mis kende beginselen. Men kan geen gouden munten in om loop brengen, waartegen bankbiljetten vrij inwisselbaar zouden moeten worden, tenzij men afziet van regeringen, die begrotingstekorten financieren met de drukpers van bank- of schatkistbiljetten en krampachtig vasthouden aan de lage- rentepolitiek. De economische strijd kan niet ten einde komen indien elk land voor zich slechts nationalistische doel einden nastreeft. De terugkeer tot het goud betekent het opheffen van deviezencontróles, van im- en exportcontingenten en hoge in voertarieven. doch bovenal van plan- bureaux, die aan het geld zijn eigenlijke functie ontnemen. Daarentegen behelst deze terugkeer de grootst mogelijke vrij heid in de uitwisseling van goederen en diensten in internationaal verband, benevens het herstel van vrije concur rentiemogelijkheden. Met de uitslag van de Amerika verkiezingen staat mede de economische en financiële toekomst van Europa op het spel. Men kan vermoeden, dat het al of niet aan de macht komen van Eisen hower in Amerika ook de monetaire toekomst van Nederland zal bepalen omdat al of niet de welvaart van ons land bevorderd zal worden door de strijd tegen inflatie en buitensporige be lastingen en door het overboord werpen van theorieën, welker toepassing, zoals de laatste zeven jaar het in geheel West-Europa hebben aangetoond, slechts tot muntbederf en verarming kan leiden. H. M. Koningin Juliana bracht Vrijdagmiddag een bezoek aan het Internationaal Verkennerskamp, dat door het Leger des Heils in het buitencentrum te Lunteren gehouden wordt. Aan dit kamp, dat de naam „Motondo" draagt, nemen 600 ver kenners uit zestien verschillende landen deel. Het staat onder leiding van lt.- Kol. Kaare Westergaard. de internationale jeugdsecretaris van het Leger des Heils. De Koningin luistert naar het blazen op de Alpenhoorn door een Zwitserse verkenner. Vrijdagmiddag heeft H. M. Koningin Juliana een bezoek gebracht aan „Mo- tondo", het internationale padvinders kamp van het Leger des Heils, dat ge durende tien dagen te Lunteren wordt gehouden. Hare Majesteit arriveerde omstreeks half drie en was gekleed in 't blauwe uniform van het Nederlandse Padvindstersgilde. Nadat de kamp staf aan haar was voorgesteld, begaf de koninklijke bezoekster zich naar het Motondo-plein waar commissioner John Allan een welkomstwoord sprak. Na een défilé van de padvinders werd dé Mo- tondo-hymne gezongen en daarop bood verkenner B. Zaadhaaf uit Den Haag de Koningin namens alle padvinders een aandenken aan, een siervoorwerp, een boomstam met bijl voorstellende. De thee werd in de grote kampeantine gebruikt en vervolgens bracht de hoge gaste aan alle afdelingen van Motondo een bezoek. Zij onderhield zich daar met verkenners uit Amerika, Canada, Zweden, Zwitserland, etc. In Tilburg is vanmorgen de 125.000ste •inwoner geboren. Het is Arnoldus Fran- ciscus Petrus Engelbertus van Woerkom en hy woont ia de Hoefstraat 190 a. Honderden vacantiegangers houden zich dagelijks op bij de vliegbasis Soes terberg om de oefenvluchten van de Gloster Meteor-straaljagers in ogen schouw te nemen- Deze belangstelling voor de militaire luchtvaart heeft bij de burgemeester van de gemeente Soest, mr. S. P. baron Bentinck, het plan'doen rijpen uit de burgerij van Soest een co mité te vormen dat tot taak krijgt de toe schouwers antwoord te geven op de vele vragen, die bij het zien van de snelle straaljagers rijzen. Teneinde dit plan te verwezenlijken heeft het comité zich om medewerking tot de luchtmacht-autori teiten gewend. Als gevolg hiervan zal van 16 tot 23 Augustus, op een afgescho ten gedeelte van de vliegbasis Soester berg, bij de Veldmaarschalk Montgome- ryweg een kleine luchtmachttentoon stelling worden gehouden, die de bezoe kers een inzicht zal geven in de huidige stand van de militaire luchtvaart. Daar naast zal een groot aantal moderne vlieg tuigen worden tentoongesteld, waarby deskundigen uitleg geven. Tijdens de uren, waarop de tentoonstelling is ge opend, zal de bedrijvigheid van de vlieg basis normaal voortgang vinden. De toegangsprijs, die voor de tentoon stelling wordt geheven, komt ten goede aan de stichting het Van Weerden Poel manfonds, het steunfonds van de lucht macht.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1952 | | pagina 7