^orsicanen zijn geen nijvere bijen
Doe vandaag niet wat ge tot
morgen kunt uitstellen
Wanordelijkheden op station
te Maastricht berecht
AMATEUR bouwt een
clavecymbel
fa
&C7lversiteitszondaé
uit Amerika
4
1
s
?efS
'°A
Advocaat-fiscaal vraagt een week
gevangenisstraf voor officieren
I
s huisvrouw en haar apparatuur
k
'f
f
L
S?
DESERTEURS UIT INDONESIË
VEROORDEELD
Toon Rammelt naar
de VS. vertrokken
Chefarine „4"
doet wondere»
;ket-
HUIS
s
ede S
TH
WOENSDAG 3 SEPTEMBER 1952
x'AGINA 3
S
bek naar Marseille
is zeer groot
Haarlf£
(Ap'
fr.
se
en
ezelV
né T'
3- >f'
sCll22. 11
vonLtf
Hl*
h
„Maison Bonaparte"
IJlst en Friese kwestie
Manifest van ,.Friezen
in Holland"
Twee jaar voor directeur
van veiling
Voor Hoog Militair Gerechtshof
art1
ste!V.'
MfiVj
(^pagnie commando-
,Jepen naar Suriname
tik
k°l. Schilperoord bij
Harrison
C bè h°ofd
taPdsb,
rk
Si
U"
i«V
«j.
«f
van Dickens wordt
vjn B] geveild
VL Bi
„Dat kan ik ook"
Nederlandse werkers in
Indonesië teleurgesteld
Motie aan de regering
Tot 12 en 6 jaar gevangenisstraf
VAN DELFT'S
ONTBIJTKOEK
Desertie in Korea
Kinderverlamming en
groentijd in Groningen
Nederlandse paters
naar de Libanon
Verkeersstremmingen in
Gelderland
Ambonezen plukken fruit
in Bommelerwaard
Wageningse plannen voor
de groentijd
jfce b°n"
en Ba
rnet we
de Alge*
oliënd"*
maande»
L van het
unse Pu'
genie'e"
,rten. Nu
<oede «c*
'vele na-
meting® j
kan het
en Don-
tot 22,30
n belan*
:eld wot"
c dit net
te Kl3id
gespeel
de zude
-t than5
redenen
worden
ntal, «er'
igen dcft
rt ver#*
onderda*
>®nd.fe
Rott#
rvoor
uur
n van
der
E(Van een bijzondere correspondent)
r moet een Corsicaans spreekwoord zijn, dat ongeveer vertaald kan worden met Doe van-
dog niet wat ge tot morgen kunt uitstellen." Het zou de wapenspreuk kunnen zijn van Cor-
I» stca en weinig volkeren zullen zich zo getrouw vastklampen aan hun devies. Want Corsi-
,j en zijn lui, ronduit gezegd. Dit is generaliseren noch overdrijven. En dat er uitzonderingen zijn,
jjj, tiet meer betekenen, dan dat de regel bevestigd wordt. Wie 's morgens om tien uur een wan-
,|sn9 maakt door de stad, ziet hoe de café's en terrasjes reeds flink bezet zijn, ook met jonge ke-
Wier pezige armen behoorden te werken. Wie zijn wandeling in de vroege middag herhaalt, ziet
j ®e stoep van menig huisje gesierd wordt door een slapende man of vrouw. En als de zon wat
?.er fel wordt, krijgen de café's het weer drukker.
/•ftuurlyk. er wordt gewerkt op Corsica. Niet alleen in de grootste havenstad Bastia, waarvan
Jf-pOO inwoners voor een groot deel op havenarbeid en industrie zijn aangewezen, maar ook in
de h°ofdstad, en het kleinere Calvi, die beide een groot deel van het jaar door touristen
v °ht worden. Maar nergens neemt het werk zulke ontstellende vormen aan, dat men dit eiland
„de bekende nijvere bijenkorf zou willen vergelijken.
'tt is de tragiek van dit Eiland van Schoonheid, rijk gezegend met een bodem, die schatten
'art aan albast, marmer, goud en zilver, met een klimaat dat citroenen, vijgen en olijven rijpt,
'ie Pet een bevolking, die geen tijd heeft om te werken, want er is waarlijk wel iets prettigers te
jjtfcen. „Tout y était meilleur et plus beau qu'ailleur" moet Napoleon eens van zijn eiland
ijj 8d hebben. „Alles was er beter en mooier dan elders", hetgeen zijn eilandgenoten vermoedelijk
verstaan, dat men er zoveel mogelijk van genieten moet
de
des
de
VO-
'inning®®
lie klel".
n de
uit'
:u'ad van Calvi, bovenop de
i^'.die zelfs in deze tijd.
afi
fontw°e'
kTech";
C nd
ie rnafien
is zuil®11
a zuil®"1
Voort' ng
[ulsti
B-
Bok.
ma
(tel- t te
,;ta"'an van Calvi, bovenop de oude
i, T die zelfs in deze tijd, vanuit
Sezien, nog de indruk maakt een
etnbare vesting te zijn. Aan drie
v n Wordt de Citadel door golven om-
i 'd en bovenop staan hoge huizen
rusten van een eeuwenlange ver-
,fu.~ Uöl
'dheid. De straten zijn smal en be-
voor een groot deel uit trappen,
zij anders dan lopend niet
'isobaar zijn Men waant zich in de
,t ^leeuwen en niets wijst er hier op,
sedert eeuwen in deze
hderd zou zijn.
grotendeels
stad iets
De grijze huizen
vervallen en onbe-
Jhid. De rest is volgens onze begrip-
onbewoonbaar en steeds meer in-
>en)» Tr,
llbondjj
kentoj
:langs
,dag U
:nde jj
•avond
Gezef
wel ej,
ist. E<
'je
hoe'
■t al
icces v
.,,-rs verlaten de bovenstad, om zich
den te gaan vestigen.
is er stil; slechts hier en daar
v' een kind op straat. Eg, gaat een
ie .w voorbij in schamel zwart ge-
j d. een zwarte sluier over het hoofd,
i-^jOp zij een stenen waterkruik torst,
er deze met de handen vast te hou-
L Uit 'n verlaten huis, dat door klei-
athen slechts schaars verlicht wordt,
jj '.een snuffelende hond, die in het
etinieerbare afval niets van zijn ga-
■J heeft kunnen vinden. Zo'n huis
i.ep we binnen. Er is niet veel te
IC behalve de scheefgezakte deuren
h'ge brokken steen, die uit de muur
Y''en zijn. Even later staan we in
'.bewoond huis. Het verschil is niet
'j. - Maar er is tenminste leven; een
•«Dd'e aan tafel een pijp zit te ro-
y 'erwijl zijn vrouw gerucht maakt
Potten en pannen, waarin straks
)jeavondmaal bereid zal worden. De
«fsj Huren zijn rokerig zwart en geen
i'ering onderbreekt er de eentonig-
T. Het meubilair is meer dan een-
Yig én schaars. De W.C. of wat
.J°°r door moet gaan tart iedere
hrijving.
bent nog niet te laat", zegt de man.
ar eens en dat zal niet zo erg
rneer duren woont hier geen
rneer. Dan zullen we allemaal
de benedenstad verhuisd zijn, of
enten naar het vasteland." Inder-
't M°rSlc-a ontvolkt zich. De trek
h, ^Marseille is groot en niet iedere
torwQn ,'comt later terug, om op zijn
^te-eiland van een kleine „retraite"
rf?n genieten. Bovendien is het aan-
f 5 'hderen er opmerkelijk gering. In
eeuw, ten tijde van de Romeinse
persing, telde het eiland bijna e'en
inwoners. Thans zijn het er nog
loeneU
stus „d
afs'
9:
an 2»'
is 26,
U de
ntal ie",
1
.dden
tussen dit verval staat een
sleeuw se kerk, de kathedraal St.
Baptist. Eens was Calvi bisschops-
eP het heeft zelfs, een kardinaal on
der zijn gemijterde herders gehad. De
rode kardinaalshoed hangt nog boven
het priesterkoor, een van de vele „be
zienswaardigheden", die een ijverige
kosteres de bezoekers toont. Met kin
derlijke trots laat zij een kostbare oude
monstrans zien, bezet met emaille hei-
ligenvoorstellingen, Reliquieën worden
er met tientallen bewaard. „Voel eens
hoe licht", zegt de kosteres, terwijl ze
ons een verguld houten reliekschrijn
overhandigt, dat zo licht is als kurk, om
dat generaties van houtwormen hun
werk grondig gedaan hebben. Deze Ro-
maande koepelkerk wordt alleen nog op
hoge feestdagen gebruikt; ook de dage
lijkse kerkdiensten zijn van boven naar
de benedenstad verhuisd. In het oude
bisschopspaleis heeft een Witrus, Tao
genaamd, een touristen-bar gevestigd
Tussen deze verzameling van huizen
en ruïnes vindt men een steen, waar
op vermeld staat, dat Christoffel Co
lumbus hier in 1451 geboren is. De
bezoeker haalt z'n schouders op, want
hij weet niet beter dan dat de ontdek
ker van Amerika in Genua het levens
licht aanschouwde. In Calvi echter ge
looft-men dit laatste niet; de stad was
in die tijd trouwens Genuees bezit, zo
dat verwisseling van plaatsnamen niet
uitgesloten is. Hoe het ook zij, iedere
Cafvais is er zeker van.
„Hier moet het zijn", zeggen twee
Engelse ladies, die in de hoofdstad Ajac
cio de richtingborden „Maison Bona
parte" gevolgd hebben. Zij staan stil
voor de ingang van een smal straatje
in de volksbuurt van de stad en ver
volgen dan aarzelend hun weg over het
hobbelig plaveisel. Even later valt hun
oog op een marmeren gedenksteen, die
boven een deur is aangebracht en waar
op te lezen staat: Napoleon est né dans
cette maison le XV Aoüt M.DCC.LX1X
(Napoleon is geboren in dit huis de 15e
Augustus 1769). Zoals reeds honderd
duizenden touristen vóór hen gedaan
hebben, gaan ook deze dames het huis
binnen, om door een gids rondgeleid
te worden. „Dit is het bed, waarin Na
poleon geboren werd", klinkt dan een
monotone stem. „Ziin moeder was in de
kathedraal aan het bidden toen haar de
weeën overvielen; in deze draagstoel
werd zij naar huis gebracht." En zo gaat
het verder, kamer in, kamer uit. Men
krijgt de jongenskamer van Napoleon te
zien .en het raam, waardoor hij ont
vluchtte, toen de aanhangers vari de
patriot Paoli hem achtervolgden.
De dames knikken ernstig, kopen een
serie briefkaarten en een asbak, waarop
een slecht gelijkende beeltenis van ae
keizer voorkomt. Dan' verlaten zij het
buis. Als zij straks in Londen of Man
chester terug zijn, kunnen zij aan de
thee vertellen hoe „very nice" het was.
Straatbeeld in Calvi.
Naar aanleiding van de woorden die
de burgemeester van IJlst vorige week
in een raadsvergadering aan het adres
van de Friese beweging heeft gericht,
is in IJlst huis-aan-huis wederom een
manifest verspreid. Dit manifest is on
dertekend met „Friezen in Holland". Aan
het manifest ontlenen wij het volgende:
„Met grote verwondering hebben wij in
de kranten gelezen over de onzin, die
uw burgemeester over de Friese bewe
ging uitgekraamd heeft. Hoe duldt u
zulke dwaasheden? Uw gemeenteraad
heeft zich, op een enkele na, al door
Oppedijk's grote mond overreden laten.
Het zal ons benieuwen of er in u wat
meer pit zit. Zie liever wat andere en
grotere Friese gemeenten doen en zie
naar het voorbeeld van het provinciaal
bestuur."
De rechtbank te Leeuwarden heeft de
39-jarige voormalige directeur van de
coöperatieve veilingvereniging „De
Tuinbouw" te Leeuwarden, H. R., wegens
verduistering veroordeeld tot twee jaar
gevangenisstraf met aftrek van voorar
rest. De eis was 1!^ jaar met aftrek.
Volgens de tenlastelegging zou hij
sinds 1948 f 25.000 verduisterd hebben.
Voor het Hoog Militair Gerechtshof te
Den Haag heeft Dinsdag terechtgestaan
de dienstplichtige sergeant B. van A. uit
Rotterdam die door de krijgsraad te
velde Zuid was veroordeeld tot zes
maanden gevangenisstraf met aftrek,
waarvan drie maanden voorwaardelijk
met een proeftijd van twee-jaar en met
verlaging tot de rang van soldaat eerste
klas. Van A. had 24 Maart 1952 te Maas
tricht het door de commandant van een
treinpatrouille gegeven bevel om door
te lopen, niet opgevolgd. Bovendien had
hij geen hand uitgestoken om wanorde
lijkheden, beledigingen en bedreigingen,
die door minderen aan het adres van die
treinpolitie werden geuit, te doen be
ëindigen.
Bjj het verhoor bleek dat Van A. reeds
twee maanden gevangenisstraf te Dja
karta had uitgezeten. Toen de president
(Van onze speciale verslaggever)
T T'.t aantal hobby's, waaruit een mens, die met zijn vrije, tijd geen raad weet,
een keus kan doen, is legio. Sommigen hebben zelfs een hobby voor hobby's.
Heel anders echter is het gesteld met de heer H. P. Meeuws, uit Roer
mond; hij is van zijn beroep vertegenwoordiger, maar zijn, men mag wel zeg-
pen, passie is het vervaardigen van oude instrumenten als clavichords of clccve-
cymbels. De grondslag voor deze, zijn nobele „hobby,", is een even hartverhef
fende als voor de hand liggende; de heer Meeuws houdt zo van muziek, in het
bijzonder van de werken van Bach, Handel, Couperin, Rameau. die voor ge
noemde instrumenten zijn geschreven. En de directe aanleiding, die zijn slui
merende bewondering voor de oude muziek activeerde, was, al even simpel,
een artikel in de krant, waarin werd verhaald van een man. die zelf zijn clavi
chord had gebouwd.
Y se tijd geleden maakten wij mel-
Y Van een prijsvraag, uitgeschreven
Ned. Vereniging van Huisvrou-
voor het ontwerp van een prac-
hj Pan, zodanig geconstrueerd en
A, Pvaardbaar van uiterlijke vormge-
dat ze tevens als schaal op tafel
iL kan doen.
daar heel wat eisen aan vastzit-
dat een dergelijk dagelijks ge-
Y 'Voorwerp, wi] het geheel naar
j-iii^ijn, niet zo eenvoudig te verwe-
■l\ Jken is, kan blijken uit het feit,
de zeventig inzendingen, die
^'Pnengekomen, geen der ontwer-
,-sj mlgens mening van de jury, ge-
Voldoet aan de drievoudige eis
'®chnische bruikbaarheid, practi-
.oruikbaarhejj} en goede vormge-
'Msf wijze van stimulans werden
Y aan de deelnemenden onder
:ept- rti'j
i'
eris
ven Vp
ide"
eri1* 9»'
e®n
OP'j/S
f?rf tweede helft van September zal
y>ie°Sendaal de volledige 103e com-
"JSde commandotroepen voor zes
naar Suriname vertrekken. De
commandotroepen
lar Suriname ve
e0"*"=, in totaal 113 man, staat on-
\f, ^m.ando van de kapitein R. J. de
v'ttig wordt gevormd door dienst-
,en aangevoerd door de eigen
s iCycmi-en en het eigen beroeps-
0? do Btig kader. De bedoeling
tie h detachering is o.m. om de
•r.f| Pavetten ook vertrouwd te ma-
jQjde dienst in een tropisch kli-
S. dat zij ook in dit opzicht paraat
het
«>- - vervolg zal zoals bekend
yhiei11® Per gesloten eenheid blijven
w stÜn; z°dat, zodra de noodzake-
W gi «-"utii, zuura ue nuuuz-ctive-
'ir'Siii 'e zal zÜn bereikt, ook de
den mariniers in zijn gehëël zal
borden afgelost.
van de V.N.-delegatie bij
f0esPrekingen in Korea, ge-
aPd te^?r Harrison, heeft Dinsdag-
Y de T°esan een onderhoud gehad
deta°ymandant van het Neder-
el r, ^dement in Korea, luitenant-
M. Schilperoord.
Hls
<i?
ti
fHouse te Broadstairs,
U ei ^§end6S ^Pkcns gewoond heeft,
AK®ehaar e- maand worden geveild.
heett s-kort geleden gestorven.
■Tv vari Jn het Bleak House ge-
6h. en Nicholas Nickleby ge-
y jf ^dag ^eP^ember is het Universi-
vTh 1 holt'1Vaai'op de aandacht van
aM 11 Hotrii v00r de ei®en Univer-
seschool zal worden ge-
m het Bleak House ge-
Tavid Copperfield, Bar-
wie twee huisvrouwen die zich
stuk voor stuk terdege in het onder
werp hadden verdiept, enige aanmoedi
gingsprijzen toegekend. Het verdient
inderdaad aanmoediging wanneer des
kundigen hun volle aandacht geven aan
het vergemakkelijken van het huis-
vrouwelijke werk door het verbeteren
van het huishoudelijk materiaal. En een
werkelijk goede pan-schaal betekent
een grote besparing van tijd en energie
voor de huisvrouw die er dagelijks mee
omgaat.
De ontwerpen, waarbij vooral emaille
aan bod is, hebben de belangstelling
getrokken van verschillende fabrikan
ten; en uiteindelijk ligt daar de kern
van de zaak. de gerichtheid van de in
dustrie op de perfectionnering van de
doelmatigheid der huishoudelijke ge
bruiksvoorwerpen. In dit verband is
het vermeldenswaard, dat tot de leer
stof die de pasbenoemde vrouwelijke
professor te Wageningen in de Huis-
houdwetenschap, mevrouw Willinge
PrinsVisser, zal doceren, ook het huis
houdelijk gereedschap behoort.
De heer Meeuws moet toen zoiets
gedacht hebben van „dat kan ik ook".
En hij bléék het inderdaad te kun
nen, want korte tijd daarna leverde hij
een welklinkend clavichord af. Hij ver
kocht dat instrument, alléén overigens
om het materiaal voor de vervaardiging
van een clavecymbel te kunnen bekosti
gen. Een instrument dat hij zeker niet
van de hand zal doen en dat hij slechts
zal gebruiken om zijn liefde voor de
muziek uit te leven. Want in deze sector
van zijn werkdadigheid is hij beslist
geen zakenman, maar integendeel een
amateur van het zuivere water.
En aan de bouw van dat clavecymbel
dus kan men de heer Meeuws, wanneer
zijn werk hem niet elders in beslag
neemt, bezig zien in zijn woning aan de
Godsweerdersingel, waar hij een der
vertrekken tot werkplaats heeft inge
richt. Hij heeft ons dezer dagen enigs
zins in de geheimen van zijn voortreffe
lijke liefhebberij trachten in te leiden.
Het moet ons van het hart, dat wij
technisch onbekwaam als wij zijn de
heer Meeuws niet helemaal konden vol
gen in zijn beschouwingen omtrent het
gecompliceerde „innerlijk" van een cla
vecymbel. Wij kunnen slechts zeggen,
dat de vervaardiging van zo'n instru
ment een haast ontmoedigend precisie
werk is en dat wie hier enige prestatie
van betekenis wil leveren zowel een
muzikale als een technische knobbel
moet hebben. En een ongelooflijk ge
duld.
De heer Meeuws toonde ons het ge
raamte van het clavecymbel voorzover
hij daarmee 'na ongeveer 380 werk
uren gereed is gekomen. Men zal enig
idee krijgen van de gecompliceerdheid
van de constructie wanneer wfj vertel
len dat het aan ons onthulde staketsel
niet minder dan 122 „dokjes" telt. Deze
houten tongetjes zo zou men ze po
pulair kunnen noemen eisen ieder
op zich een uitvoerige bewerking. Daar
komen futiele openingetjes van 2 mm
in het vierkant aan te pas, die de heer
Meeuws met een door hem zelf vervaar
digd, uiterst minuscuul vijltje aan
brengt; daar zijn verder schroefjes bij
nodig, kleiner dan de kleinste die in de
handel verkrijgbaar zijn. Ook voor dit
deel van het uitermate subtiele mate
riaal moet de heer Meeuws zelf zorgen.
Maar als wij deze in dit verband
ietwat oneerbiedige uitdrukking mogen
gebruiken het op stapel staande in
strument wordt dan ook een waar
pronkstuk. Het zal een 8-voets- en een
4-voetsregister plus een luitregister
hebben, zodat de klankmogelijkheden
van dit clavecymbel zeer gedifferen
tieerd zullen zijn. De heer Meeuws ver
telde van dit alles met een overgave
die zijn toegewijdheid en zijn liefde zo
wel voor de toonkunst als voor het ede
le ambacht verried. Sinds hij „gegre
pen" werd door zijn hooggestemde lief
hebberij liet zij hem niet meer los. Het
„Klavierxylofoon" dat hij tijdens de
oorlogsjaren bouwde en dat nu nog in
zijn huiskamer staat is er een overtui
gend bewijs van. Dit instrument is be
slist een unicum, zij het een niet al te
welluidend unicum. Men weet dat in de
bezettingstijd sprake was van een in
grijpend gebrek aan materiaal van
welke aard dan ook.
Nochtans weerhield zulks de heer
Meeuws er niet van een nieuw pro
ject onderhanden te nemen. En hij
ontwierp naar eigen fantasie en in
zicht een instrument, dat hij zoals
gezegd „Klavierxylofoon" doopte
en dat hij, bij gebrek aan beter uiter
aard, geheel uit Grenenhout optrok;
ook oude scheermesjes kwamen, er
aan te pas. Welnu, het resultaat, dat
de heer Meeuws van te voren nau
welijks kon overzien, bleek bij nader
inzien niet mee te vallen. „Maar,"
zo legde hij ons niet zonder voldoe
ning uit, ;,ik kon tenminste wat ac-
coorden maken."
Mensen als de heer Meeuws, die
belangeloos hun tijd wijden aan schone
zaken en wij spreken nu weer over
zijn clavecymbel treft men in- tijden
als deze steeds minder. Welaan, men
moet ze, dunkt ons, in ere houden.
De afdeling Nederland van de K.N.A.F.,
de Federatie van Katholieke Nederland
se ambtenaren en particuliere werkne
mers in Indonesië, aangesloten bij de
K.A.B., is ernstig teleurgesteld dat de
regering redelijke verwachtingen ten
aanzien van voldoening aan eisen van
recht en rechtvaardigheid voor de Ne
derlandse werknemers in en uit Indone
sië niet heeft vervuld.
Zij dringt er bij de regering in een
motie met klem op aan, dat zij zich in
haar beleid niet meer uitsluitend zal
laten leiden door overwegingen van
opportunistisch-financiële aard, doch dat
zij zich ten deze alsnog zal stellen op
basis van recht en billijkheid.
De K.N.A.F. heeft een uitgebreid ur
gentieprogram opgesteld, waarvan als
punt één vermeld staat: de eis tot uit
betaling van het tijdens de oorlog ge
derfde salaris en de vergoeding van de
materiële oorlogsschade. Een andere be
langrijke eis is die tot vergoeding van
de materiële verliezen na de oorlog ge
leden.
De heer Meeuws aan het werk.
Advertentie
Oorspronkelijk
verhaal door
LEO BROEKSMIT
ik toch niet naar Merka-Petrina kan
gaan om ze af te halen?" vroeg Sandor
angstig. „Je krijgt ze hier thuisgebracht,
morgenochtend. Keurige officiële pa
pieren. Alleen de stempels en de hand
tekeningen zijn- zo vals als een kraai,
maar daar behoef je niet bang voor te
zijn. Zelfs de commandant van de
Barowska zou ze niet van echt kunnen
onderscheiden. De man, die ze heeft ge
maakt, is een -meester in zijn vak. Er is
geen enkel gevaar bij. Alleen moeten
te verzamelen voor de reis. Vertrouw jullie je lesje goed uit het hoofd leren
voor de rest op mij. Over drie dagen Jij bent een brouwer en je gaat naar
ben ik teug." Nadat hij was vertrokken, Berlijn om hop te kopen. Je neemt je
bleven vader en dochter nog lang naast dochter mee, omdat je al een dagje
elkaar zitten, alsof ze de lange uren ouder wordt en onderweg goed ver
van angst en verdriet zo konden inha- zorgd wilt zijn. Onthoud dat dus goed:
jen. je bent brouwer en je moet naar een
En 's avonds, in een vreemde kamer, Berlijnse hopveiling.
ver van hun eigen, vertrouwde huisje, „Ik hoop dat ik alles goed zal doen.
baden twee mensen voor de vrijheid van Ui heb nog nooit zo n grote reis ge-
hun land en voor de mannen, die bereid maakt zei Sandor bezorgd
waren hun leven daarvoor te geven. "Dat gee" meU vad?r stelde Olgrna
hem gerust. „We behoeven met eens
over te stappen. Er gaan directe treinen
van Boedapest naar Berlijn."
Toen Matias Mokorsky drie dagen la- Matias Mokorsky knikte haar goed-
ter terugkwam, was hij in opgewekte keurend toe. „In Berlijn moeten jullie
stemming. Hij had zijn gezin onderge- van de Russische zone naar de Weste-
bracht bij een vriend in de stad en zijn lijke, de Amerikaanse, zien te komen,
huisraad was gedeeltelijk verkocht en Daarbij kan ik jullie met helpen maar
voor de rest naar Boedapest overge- Olgma haar ogen en ore!l goed open
ht zet, komt dat wel in orde. Er gaan zo-
„De Barowska heeft nog steeds geen veel vluchtelingen naar het Westen."
bericht, dat je ontsnapt bent, Sandor
Tarassow", zei hij vrolijk. „Dat heeft
mijn werk in Merka-Petrina heel wat
gemakkelijker gemaakt, want nu had
Ivor Bartok niet het minste wantrou-
10
Sandor keek hem onthutst aan. „Maar
waarom zou jij uit Merka-Petrina weg
gaan, Matias Mokorsky? Is dat omdat
je mij hebt gered?" Hij keek de ander
verschrikt aan. „Maar als die officier
jouw naam niet kent, zal men jou toch
niets in de weg leggen?"
„Er zijn verschillende redenen, waar
om ik naar de stad moet verhuizen",
antwoordde de ander ernstig. „Jouw
ontsnapping is er slechts één van. Een
andere is, dat de nieuwe burgemeester
mij al enkele weken wantrouwt en dat
ik afdelingssecretaris ben geweest van
de politieke beweging, die de Bolsje-
viki steeds de voet dwars heeft gezet.
En bovendien heb ik hier een taak te
vervullen, Sandor Tarassow. Jij bent
niet de enige, die uit de handen der
Barowska gered moet worden. Er zijn
er reeds duizenden en er zullen nog
tienduizenden volgen, vóór Hongarije
zijn plaats onder de vrije volkeren
weer zal hebben ingenomen. Tot dat
ogenblik heb ik een taak te vervullen
en dat kan alleen hier in Boedapest,
waar'alle draden van en tegen - de
Barowska samenkomen." Hij reikte
Sandor en Olga de hand ten afscheid.
„Blijven jullie rustig hier en wacht op
mij. De kastelein en zijn vrouw zijn
gastvrije mensen. Ze behoren tot de zegd, dat je speciale papieren moet heb
onzen. Ik zal je huisje en je akker aan ben om de grens over te steken,"
de rentmeester van het landgoed verko
pen. Hij is ook een der onzen, maar hij
blijft in de streek van Merka-Petrina.
Mocht je later ooit terugkomen, dan zal voor de pasfoto's." „Maar hoe kan dat
hij je alles teruggeven. Dat is al gere- dan, buurman? Hoe kan ik al die offi-
geld. Jullie behoeven alleen krachten ciële gestempelde papieren krijgen, als
Er gingen veel mensen naar het Wes
ten. Veel meer mensen dan Sandor ooit
bij elkaar had gezien, verdrongen el-
wen. Voor jullie is het ook veel een- j5.aar om een plaatsje te bemachtigen in
voudiger. Je kunt gewoon langs elk je lange internationale trein. Sandor
grensstation trekken, want je staat kWam een half uur voor het vertrek en
niet op de lijst van gezochte personen", toen konden ze nog met moeite een
„Maar ik heb geen papieren, Matias plaatsje vinden op het balkon. De brede
Mokorsky De kastelein hier heeft_ ge- wagons waren volgepropt met mannen
en vrouwen uit alle delen van Honga
rije. Ze zaten met vijven op de banken,
Mokorsky knikte. „Dat is zo en ,jie voor drie personen bestemd waren,
morgenochtend hebben jullie die pa- 2e zaten op koffers en pakken in de
pieren. Straks komt de fotograaf, hier gangpaden en op de balkons.
(Wordt vervolgd).
Het Hoog Militair Gerechtshof te
Den Haag heeft de soldaat K. de B. uit
Papendrecht veroordeeld tot twaalf
jaar gevangenisstraf met aftrek, ontslag
uit de militaire dienst en ontzetting uit
het recht om bij de gewapende macht
te dienen.
De soldaat W. P. H. H. uit Brussel
kreeg zes jaar gevangenisstraf met af
trek, degradatie tot soldaat laagste
klasse, ontslag uit de militaire dienst,
zonder dat hem het recht werd ontno
men om bij de gewapende macht te
dienen
Soldaat De B. heeft in Indonesië de
sertie gepleegd. Hij begaf zich naar de
T.N.I. en werd in een garage te werk
gesteld. Bij zijn desertie pleegde De B.
een diefstal van f 14.500.om, naar hij
zei, in zijn levensonderhoud te voor
zien.
Soldaat H. deserteerde in Mei 1950
omdat hij geen toestemming kreeg in
Indonesië gedemobiliseerd' te worden.
H. kon werk krijgen op het eiland Ce-
ram doch dit arbeidscontract achtte zijn
commandant niet geschikt voor H.'s
toekomst. Ook H. kwam bij de T.N.I.
terecht en ontmoette hier soldaat De
B. Daar beiden wel voedsel doch geen
soldij ontvingen, vormden zij met enige
Indonesische soldaten een bende, die
op roof uitging. De B. trad daarbij als
commandant op.
De B. was door de krijgsraad te vel
de veroordeeld tot twaalf jaar gevan
genisstraf met aftrek; H. tot vier jaar
met aftrek. De advocaat-fiscaal had voor
De B. bevestiging van het vonnis van
de krijgsraad gevraagd. Voor H. had hij
zes jaar geëist.
Voor het Hoge Militaire Gerechtshof
heeft voorts terechtgestaan de soldaat J.
K.. uit Rotterdam,' die door de krijgs
raad te velde was veroordeeld tot vijf
jaar gevangenisstraf met aftrek, omdat
hij zich van 9 Januari 1951 tot Maart
1951 in Korea aan zijn dienstverplich
tingen had ontrokken en deserteerde
en omdat hij dezelfde feiten van 20
Maart 1951 tot 27 Augustus 1951 in Ja-
(Van onze verslaggever)
Op het platform van Schiphol was
gistermiddag een klein gezelschap
radiofiguren bijeen. In de schaduw
van een reportagewagen van de
K.R.O. zat Paul de Waart een ge
moedelijk praatje te maken met zijn
programmachef Toon Rammelt. Dat
beide heren hun onderhoud op deze
bijzondere plaats hadden gearran
geerd, vond zijn reden in het vertrek
van K.R.O.'s programmaleider naar
Amerika. Het betreft een reis van
niet minder dan drie maanden.
Toon Rammelt vertelde, dat hij zijn
reis maakt op uitnodiging van het States
Department in Washington en dat hij na
het afwerken van zijn uitgebreide pro
gramma hoopt veel wijzer op radio- en
televisiegebied te zijn geworden.
Uiteraard zal deze wijsheid aan de
KRO ten goede komen, die daarvoor
volgens Paul de Waart drie maanden
„een halve gewone man kwijt is". De
heer Rammelt gaat wanneer de door
hem verzochte samenstelling van het
programma goedgekeurd is behalve
de grote Amerikaanse maatschappijen
ook katholieke instellingen, die zich
met radio en televisie bezighouden, be
zoeken. Hij zei nog meer noten op zijn
zang te hebben in de vorm van con
tacten met jjuteursbureaux, uitgevers
en visites aan de universiteiten, die
leergangen op radiogebied verzorgen.
Na de verzekering dat er °P het ge
bied van programmasamenstelling in
de Verenigde Staten zeker wel iets
leerzaams onder de zon zou zijn, ver
dween Toon Rammelt met een laatste
groet aan aalmoezenier J. B. van Croo-
nenburg van Kath. Thuisfront en Dom.
B. Brockbernd van de afdeling gods
dienstige uitzendingen van de KRO in
het toestel.
pan had gepleegd. K. zei in hoger be
roep te zijn gekomen, omdat hij de op
gelegde straf te hoog vond. De presi
dent achtte de gepleegde feiten zeer
ernstig en zei dat K. hiervoor de dood
straf had kunnen krijgen. De advocaat
fiscaal was het hiermee eens en vroeg
bevestiging van het vonnis van de
krijgsraad.
Het Hoog Militair Gerechtshof zal op
nader te bepalen datum uitspraak doen.
Advertentie
4 BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN EÉN TABLET
IEGEN PIJNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN F 0.7S
appellant vroeg, waarom hij bij de wan
ordelijkheden niet had ingegrepen, ant
woordde deze „dat de overmacht te
groot was". De president merkte echter
op. dat een agent de wanordelijkheden
had doen ophouden met de uitroep:
„Achteruit of ik schiet!"
De advocaat-fiscaal noemde Van A.
volkomen ongeschikt om onderofficier te
zijn. Hij zelf behoorde tot de raddraaiers
en daarom achtte hij een straf van zes
maanden onvoorwaardelijk op haar
plaats, benevens drie maanden strafklas-
se en verlaging tot de stand van soldaat
laagste klasse.
De raadsman van appellant zei dat
Van A. geen raddraaier was, maar een
man die op dat ogenblik doodsbenauwd
was. Van A. is een kok, die men in een
militair pakje heeft gestoken, doch die
volkomen ongeschikt is voor de mili
taire dienst.
Vervolgens verschenen de reserve
eerste luitenant J. F. J. L. uit Gel
drop, de reserve tweede luitenant
P. E. van M. uit 's-Gravenhage, de
reserve tweede luitenant H. H. B.
uit Groningen en de reserve eerste
luitenant H. H. G. uit Eindhoven.
Allen waren door de krijgsraad te
velde Zuid vrijgesproken van de
beschuldiging, dat zij bij bovenge
noemde relletjes niet hadden inge
grepen, doch gewoon het station had
den verlaten. Zij verklaarden niets
gehoord of gezien te hebben van de
wanordelijkheden, welke zich op het
station hadden voorgedaan.
De president las een paar getuigen
verklaringen voor, volgens welke de
luitenants K. en L. te midden van de
herrie waren gezien. Appellanten vol
hardden in hun verklaring en maakten
aan de hand van een plattegrond van
het station Maastricht duidelijk, dat zij
bij het verlaten van de trein direct naar
de uitgang hadden kunnen gaan zonder
daarbij langs de trein te lopen. Boven
dien waren zij zeer gehaast, omdat zij
nog een taxi wilden hebben.
De advocaat-fiscaal zei er niet van
overtuigd te zijn, dat de voorstelling, die
de officieren van het geval hadden ge
geven. juist was. Het relletje, zo zei hij,
was al begonnen toen de officieren nog
in de onmiddellijke nabijheid waren. Zij
moeten dan ook als getuigen der wan
ordelijkheden worden beschouwd; zij
verdienen straf voor het feit, dat zü zich
uit de voeten hebben gemaakt. Hij vroeg
ieder van hen te veroordelen tot een
week gevangenisstraf en hen in arrest
te nemen bij deze uitspraak.
De raadsman achtte het onwaarschijn
lijk dat de officieren gelogen zouden
hebben en ging nog eens aan de hand
van de feiten na, hoe de situatie was,
waarbij hij tot de conclusie kwam dat
de officieren inderdaad niets van het
rumoer gehoord behoeven te hebben.
Het Hof zal op een nader te bepalen
tijdstip uitspraak doen.
De Groninger studentenverenigingen
houden terdege rekening met het ver
zoek van de hoofdinspecteur van de
volksgezondheid, dr. C. Banning om bij
de groentijd de aanstaande leden vol
doende rust te geven. Oververmoeid
heid immers vergroot het gevaar bij
kinderverlamming. Maar de Groninger
studentenverenigingen delen mede, dat
zij in Groningen niet het tijdstip van
het naar bed gaan belangrijk achten
aangeraden' werd 11 uur te eindigen
doch de tijdsduur. Er zal voor gezorgd
worden dat deze in ieder geval ruim
zal zijn.
De cabaretwereld
was nogal goed
vertegenwoordigd,
gisteravond op
Schiphol. Daar werd
dan ook voor een
maand afscheid ge
nomen van het ge
zelschap van Wim
Kan en Corry
Vonk, dat al die
tijd onder de auspi
ciën van de B. P.
M. in West-lnaië
zal optreden en bo
vendien nog enkele
dagen in New York
zal rondkijken om
te zien, wat er daar
in de cabaretwe
reld omgaat. Corry
Vonk was bij dat
afscheid van gister
avond vergezeld
van haar schaap,
in plastic verpakt,
en van haar pop.
Viruly, met wie zit
en Wim Kan staan
te praten, is gezag
voerder van het
vliegtu'tg, dat hen
naar de overkant
van de oceao.n
brengt. Hij is alles
behalve een vreem
deling in dit gezel
schap, want menige
tekst, door Wim
Kan en de zijnen op de planken gebracht, is aan het speelse brein van de schrij
vende vliegenier ontsproten. Het kan in alle opzichten een genoeglijke reis wor
den met zoveel grappenmakers bij elkaar.
Op 8 September a.s. zullen te Roo
sendaal drie paters Assumptionisten,
pater Burg uit Den Bosch, pater v. d.
Aalst uit Eindhoven en pater v. Thienen
uit Haarlem, naar Charfe (Libanon)
vertrekken. Nadat in December 1950
drie Nederlandse Assumptionisten daar
de leiding van het Groot-Seminarie op
zich hebben genomen, is thans ook de
leiding van het Klein-Seminarie, dat
van Jerusalem naar Charfe is overge
plaatst aan de Assumptionisten toever
trouwd. De gehele intellectuele en gees
telijke opleiding van de priesters van
de Syrische ritus is hiermee in handen
gelegd van deze Nederlandse paters.
De algehele leiding berust bij mgr.
Mslkc
Pater v. d. Aalst en pater Burg heb
ben gestudeerd aan het Oosters Insti
tuut te Rome. Op 13 September gaan de
paters scheep te Marseille.
Met ingang van 15 September a.s. tot 20
September 's avonds te zes uur zal een
kort gedeelte van de weg Hoevelaken—
Apeldoorn—Deventer in de buurt van Apel
doorn voor alle verkeer zijn gestremd.
Tevens zal van 8 September tot 6 Oc
tober de weg ElleeomDieren, de Mid-
dachterallee, voor alle verkeer, behalve
dat met rijwielen, in beide richtingen zijn
afgesloten.
In de Bommelerwaard is men volop
bezig met het binnenhalen van de
fruitoogst. In verband met de over
vloed van fruit komt men evenwel
werkkrachten te kort. Enkele maanden
geleden hebben Ambonezen in de ge
bieden van de fruitcentra al meegehol
pen bij de kersenpluk. Thans werken
er velen mee in de Bommelerwaard bij
hét plukken van fruit.
Naar het bestuur van de Katholieke
Studentenvereniging St. Franciscus
Xaverius meedeelt, zijn de plannen tot
cultivering van de groentijd nog niet in
zulk een stadium gekomen, dat zij dit
jaar reeds ten uitvoer kunnen worden
gelegd. Overigens wordt met alle kracht
gewerkt aan de verbetering, waarvan
de noodzaak in het periodiek „Bouw-
voor" uiteengezet is.
Frits Schuurman, de oud-dirigent van
het Residentie-Orkest, heeft een functie
aanvaard als lector aan het muziek
college te Kaapstad. Ook zijn echtge
note, Maria Neuss, is als eerste lectrice
in vioolonderricht verbonden aan dit
college. Frits Schuurman heeft een tijd
lang als eerste dirigent, de scepter ge-
zwaaid over het Johannesburgse stede
lijke orkest.
