Linksback
Oranje
Svend Nielsen bezorgt
verdiende nederlaag
ABE WEER IN ACTIE.
Sportieve zaak in
één
minuut bekeken
0-1
HOOPVOL BEGIN NIET
BEWAARHEID
n
Hé
RADAR EN RADIO OVERTREFFEN STOUTSTE VERWACHTINGEN
aan snelheid op
de backplaats
STRIJDLUST
WEERGEKEERD
m
VERNUFT OP HET HOOFDKWARTIER
EEN RADIO-SPROOKJE VAN ANDERSEN
Van Roessel en Lenstra gevierde schutters
wm
MAANDAG 22 SEPTEMBER 1952
PAGINA 4
I pr mllW tfkKOT"t" GA nredelijk zou he± zijn tegenover Terlouw ie
r V/ H o LCIVV/l L W consiaieren, dai de overigens verdiende
nederlaag, waarmee de Oranjehemden hei
nieuwe seizoen hebben geopend, in hoofdzaak ie
wijien is aan de vindingrijkheid van hei duo Verlegh-
Mulder, om de Spartaan de rechisbackplaais van de
geblesseerde Odenihal ie laien innemen. Hei was één
der oorzaken, wani er waren er inderdaad meer. Voorop
moeien we stellen, dai de Denen in hei Siadion Idraiis-
parken geloond hebben over meer klasse ie beschikken.
1 Dai was puni één. Daaraan kuni ge dan de opstelling van
tataal Terlouw toevoegen, ierwijl ge bovendien zo ge wili op
ons gezag zuli moeien consiaieren, dai de hoopvolle siari
van de eersie iwiniig minuien niei in hei resterende deel van
de wedstrijd bewaarheid werd. Want hei begin was allerprettigst. Voor de veiligheid
hebben we ons aantekenboekje nog even nagezien, om ie consiaieren, dai Kraak inder
daad vrijwel een kwartier lang geen enkele gevaarlijke bal verwerk! heefi. Zo vol
onuitblusbaar enthousiasme begon een belegering van de Deense vesie, mei boven
dien een spelletje, dai we de laaisie iijd niei meer gezien hadden, dai we na hei eersie
doelpunt hoop begonnen ie krijgen en na de wonderschone goal van Abe Lensira
zelfs rekenden op een overwinning. Maar hoe wreed werden deze illusies verstoord.
In nog geen minuut stonden de papieren weer gelijk en na een benauwend offensief
van de Denen in de iweede helft, resulterend in hei winnend doelpunt, hebben we ien-
sloiie ioch weer hei hoofd gebogen, zonder echier de lichtpunten ie vergeten.
Géén beslissende stap
Terlouw in het zilver
VVft yf-
A*-
Nederland: nog te weinig klasse
r 15 1 (Van onze sportredacteur)
HIERBOVEN ziet XJ de man, die voor de zoveelste maal in het Nederlands elftal
is gehaald. Abe Lenstra liet bij deze gelegenheid niet na duidelijk van zich te
doen spreken. Hij rechtvaardigde zijn keuze onverbiddelijk met het maken van
een doelpunt, welk moment op de foto is vereeuwigd. De Fries heeft zich door
een ietwat verwonderlijk enthousiasme weer „vastgelegdaan ons nationale
team.
De Deense collega van Hendriks staat RECHTS ONDER vertwijfeld toe te kij
ken, hoe een voor de Nederlandse ploeg bijzonder verheugend feit zijn beslag
krijgt. Van Roessel heeft zojuist het eerste doelpunt gescoord en laat niet na spon
taan op zijn succes te reageren. Linksback Svend Nielsen (geheel links) en kee
per Johansen (geheel rechts) liggen er duidelijk verslagen bij. Links naast, de
juichende Van Roessel loopt Clavan. terwijl rechts van hem scheidsrechter
Kaivola met argusogen toeziet.
Zo heel tragisch behoeft deze 32
nederlaag tegen de Denen niet opgevat
te worden. Tenminste vanuit een be
paalde hoek bezien. Dat we opnieuw
moesten vaststellen, dat volwaardig in
ternationaal spelersmateriaal slechts met
een zeer krachtige lichtbron en dan
ook nog sporadisch te vinden is, kan
namelijk geen nieuws meer ziin na de
resultaten van de laatste jaren. Maar
we hebben de afgelopen maanden ook
moeten constateren, dat de strijdlust vele
malen zoek was. En ziet, die hebben we
in het Idrattsparken teruggevonden. Met
zulk een élan gingen de Nederlanders
van start, dat de Deense ploeg, die, naar
ze later bewees, toch heus wel van enige
klasse was, geruime tijd naar de juiste
tegenweer heeft moeten zoeken. In die
periode lukten de combinaties in de
voorhoede soms wonderwel, was er
voortdurend contact tussen aanval en
middenlinie en de verdedigers kregen
alle kans zich naar behoren in te spelen.
Hartverwarmend was het ook te zien hoe
in deze periode de voorhoede paniek
zaaide in de Deense verdediging met wel
doordachte plaatsverwisselingen en de
twee doelpunten in die periode gescoord
(Van een speciale verslaggever)
KOPENHAGEN. De schaarse verzameling diep enthou
siaste Nederlanders in het Idrattsparken heeft bepaald reden
gehad om zich op te winden. Want het waren de oranje-
hemden, die reeds In het allereerste begin van de wedstrijd
een heus offensief te voorschijn haalden. En toen het vader
land op de tribune zich over deze vroege activiteit goed en
wel had verbaasd, begonnen Van Roessel en Abe Lenstra
reeds serieuze dingen voor de neus van keeper Johansen te
doen. De beweeglijkheid van Bennaars waarborgde de opti
mistische bui van het danig ingekrompen Legioen, dat steeds
meer belangwekkende staaltjes te zien kreeg. Het duurde
zeven minuten. Op dat moment verschenen enkele Neder
landse benen in het Deense strafschopgebied. Clavan schoot,
Bennaars deed een duit in het zakje en Van Roessel zorgde
voor de verrassende uitschieter, die met pijnlijke zekerheid
achter de Deense doelman effect kreeg. Nauwelijks hadden
de gastheren tijd gehad om iets tegenstrubbelends te berde
te brengen, of Abe Lenstra stormde op de bal af. Er volgde
een hoeveelheid verwikkelingen, die schenen te eindigen in
een voorzet naar beter gesitueerde oranjehemden. Maar
toen de overdracht eenmaal perfect geënsceneerd was, ver-
Al in de eerste minuut kwam de
voorhoede van de gastheren kennis
maken met de nieuwbakken Neder
landse defensie. Het was echter geen
gevaarlijke aanval en toen de bal door
Hendriks naar voren werd getrapt
konden de Nederlandse aanvallers een
eerste en reeds dadelijk niet onver
dienstelijke combinatie opbouwen. Van
de rechtervleugel kwam een hoge
voorzet, maar Lenstra kon achter zijn
kopbal geen voldoende kracht zetten
om doelman Johansen te verontrusten.
Het bleef niet bij deze Nederlandse
aanvallen. Laag werd de bal vanuit de
achterhoede naar voren gespeeld, waar
Wiertz en Biesbrouck, maar ook de
beweeglijke Bennaars voor verdere
expeditie zorgden. Van Roessel en
Lenstra glipten herhaaldelijk langs de
backs Svend Nielsen en Knudsen, en
Johansen had dan ook niet over ge
brek aan werk te klagen. Ten koste
van enkele hoekschoppen kon de
Deense doelman de schoten en kop
ballen verwerken.
Een doelpunt zat in de lucht. BU een
vrije schop van rechts kwam de bal
bij Clavan, die ineens scherp voorzette.
Bennaars stond goed voor het doel op
gesteld en misschien had de kleine
Dosko-man zelf een schietkans. Hoe het
ook zij, Van Roessel stond, iets naar
links, in nog betere positie en toen 'Je
midvoor de bal met een kort tikje
langs de grond kreeg toegespeeld
stonden Knudsen en de Deense doel-
verdediger machteloos: Nederland had
de leiding.
Even werd het gevaarlijk voor Kraak's
doel toen Kaj Nielsen langs Terlouw
was gesneld, maar nog vóór zijn lage
voorzet onheil had kunnen stichten
had Kraak zich in volle lengte naar
voren geworpen. Van Roessel voorzag
plotseling met een listig knikje van zijn
hoofd Abe Lenstra van een prachtige
bal. Lenstra kwam alleen voor de uit
lopende Johansen en met een kort
boogballetje werd deze omspeeld. Maar
aanvoerder Nielsen had het gevaar zien
aankomen en in volle ren ken hij, juist
op de doellijn staande, het reddende
been uitsteken. De bal werd slecht weg-
anderde de regisseur van gedachten. En we zijn er zeker
van, dat Johansen zich op dit moment nog afvraagt, hoe
Lenstra de linkerbovenhoek van het Deense doel tot zijn
zekere prooi heeft kunnen maken.
De Hosanna-tijd scheen na dit succes definitief te zijn aan
gebroken. Maar de sensatie bleef hoogtij vieren, met het
voor ons land eerlijk gezegd wat ontstellende gevolg, dat
binnen één minuut alles weer bij het oude was. Na een of
andere botsing werd het eerste tegenpunt op tafel gelegd.
En aangezien geen der elf verdedigers van de Nederlandse
kleuren zich verontrust toonde vanwege het verstoren van
de overwinnings-illusie, slaagden verdere Deense opzetten
volkomen. Uiteindelijk moesten beide partijen wel de in
druk krijgen, dat er in de tweede helft inspannend werk
gevraagd zou worden. Daarom is het dan ook een op zijn
zachtst uitgedrukt aantrekkelijke tweede helft geworden.
Maar de zaak, waar het eigenlijk om ging, nam een ietwat
teleurstellende wending. Voor een winnend doelpunt bleek
men op de tribune namelijk niet bij Lenstra c.s. te moeten
zijn. En zo heeft Nederland dan zijn eerste interland van
het nieuwe seizoen verloren
gewerkt en weer kwamen de Oranje
hemden voor het Deense doel. Lenstra
die zich inmiddels weer van de bal
meester had gemaakt en tussen drie
Deense verdedigers geraakte, zag, dat
hij het alleen moest doen. Met een plot
selinge afleidende wending van zijn
lichaam bracht hij zijn belagers op het
verkeerde been, nam een „overstapje"
naar links en schoot toen ineens en
onverwacht, terwijl iedereen een voor
zet verwachtte, in de uiterste linker
bovenhoek. Doelman Johansen was als
aan 'dc grond genageld blijven staan
en had geen hand uitgestoken naar het
prachtige diagonale schot.
In één minuut....
Met fris, vlot spel, gesteund door een
hardwerkende middenlinie en door de
wetenschap, dat er winst in deze wed
strijd zat, bleef het Nederlandse Elf
tal de toon aangeven. Wel werden de
Deense aanvallen veelvuldiger en ook
sneller, maar het als zeer gevaarlijk
aangekondigde binnentrio kon nog niet
tot grote daden komen. Nog niet, want
weldra bleken de Deense verwachtin
gen ten aanzien van dit trio toch niet
ongegrond. In de twintigste minuut viel
Hendriks de Deense linksbuiten te fel
aan en het was nog een geluk, dat de
botsing zich buiten het Nederlandse
strafschopgebied afspeelde. Maar straf
schop of niet, een doelpunt werd het
toch. Kaj Nielsen zelf nam de vrije
schop, niet eens zo erg scherp, maar
Kraak, die er normaal gemakkelijk bii
had gekund, vond zijn weg naar de bal
versperd door Hendriks en Boskamp.
En zo kon de kopbal van Kurt Nielsen
de doellijn ongehinderd passeren.
Wie verwacht had, dat de Neder-
waren dan ook een verdiende beloning
voor de vrijwel constante veldmeerder-
heid. Drie doelpunten waren eerlijk ge
zegd wel wat te veel van het goede
geweest en tochonmogelijk was het
niet. Want Abe Lenstra toonde, voor hij
Nederland het tweede doelpunt bezorgde,
weer eens zijn uitstekende techniek en
lichaamsbeheersing door de uitgelopen
doelman Johansen met een boogballetje
volkomen kansloos te slaan. Svend. Nielsen
maker van het beslissende doelpunt,
voorkwam echter op de doellijn het doel
punt, dat voor Nederland de overwin
ning had kunnen betekenen.
Duidelijke vingerwijzing
Maar reeds in de periode van over
wicht werd de zwakke zijde van de
linksbenige rechtsback Terlouw aange
toond; kregen de Denen de duidelijke
aanwijzing hoe ze de Nederlandse ver
dediging konden aantasten. Een snelle
aanval over de fel gecritiseerde lin
kervleugel zou een groot gat veroorza
ken in dc defensie. Tegen de rappe
sprinter Kaj Nielsen bleek duidelijk
het tekort aan snelh'eid van de Rot
terdammer, een handicap, die in het
verdere verloop van de strijd, toen de
Denen het initiatief overnamen en de
achterhoede onder constante druk zet
ten, nog pijnlijker naar voren kwam
Het eerste doelpunt voor de gastheren
vond z'n aanleiding in een vrije trap,
veroorzaakt door de te hulp gesnelde
Hendriks, toen Terlouw gepasseerd was
en de gebroeders Nielsen in de vrije
ruimte snelden. De gelijkmaker, een
halve minuut later, was louter een
kwestie van uitbuiten van de verwar
ring in de Nederlandse verdediging,
die zich, na één serieuze bedreiging,
reeds kansloos geslagen had gezien. Het
verlies van de kostbare voorsprong be
tekende in feite de aanloop tot de
nederlaag.
Enkele woorden nog slechts over de
opstelling van Terlouw op de plaats van
Odenthal We kunnen ons levendig in
denken, dat de heren Verlegh en Mul
der, de twee vertegenwoordigers van
de keuze- en technische commissie, uit
eindelijk deze beslissing namen. Door
het vervangen van Alberts (Boskamp
weerde zich overigens voortreffelijk),
was reeds een nieuw element in de
verdediging gebracht. Om nu ook
Tebak de andere backplaats te laten be
zetten en zodoende de zekerheid uit de
achterhoede te halen, was gewaagd,
te meer, daar Hendriks in de oefenwed
strijd tegen Sunderland en de tweede
helft van NederlandZweden, toen hij
Terlouw verving, geen onbekende meer
was voor de overige spelers. Wat nu
beter was, de linksbenige routiné Ter
louw of de nieuweling Tebak, het
is moeilijk te beoordelen, zonder in
gissingen te vervallen.
Veelbelovend debuut
Ge zult ongetwijfeld benieuwd zijn
naar de individuele prestaties van de
Oranjehemden. Welnu, in de eerste
plaats moeten we dan wijzen op de
jeugdige Boskamp, die voortreffelijk
debuteerde. De Amsterdammer ver
sperde de snelle Andersen de weg, als
of hfj reeds jaren deel uitmaakte van
de nationale ploeg, en was bovendien,
vooral in de periode, dat het nog ge
smeerd liep in de gehele ploeg, accu
raat in het wegwerken. Overigens, de
gehele verdediging heeft zich goed ge
weerd. Hendriks was de centrale figuur
voor het Nederlandse doel en hij ver
ving Terlouw op uitstekende wijze. Dat
één van de Deense doelpunten en
nog wel het beslissende op zijn
naam geschreven moet worden is
slechts gedeeltelijk juist. Ongestoord
was linksback Svend Nielsen naar vo
ren gekomen en van de rand van het
strafschopgebied kogelde de Deen in de
richting van het Nederlandse doel. De
Arnhemmer wierp zich in de baan van
de bal, kon het leer echter nog slechts
gedeeltelijk raken en toen was er ook
voor Kraak geen redding meer moge
lijk. Helemaal klopte het echter ook
weer niet in de verdediging en ook dat
is te begrijpen. Terlouw mag dan van
huis uit een achterspeler zijn, zijn es
capades naar het midden zijn volkomen
te verklaren. Minder prettig was het
echter, dat hij daardoor Hendriks in de
weg liep, waardoor menige hachelijke
situatie in het Nederlandse strafschop
gebied ontstond.
De drie doelpunten waren voor
Kraak, of welke andere doelman van
klasse, onhoudbaar. Het is zelfs zo, dat
de IJmuidenaar door bliksemsnelle
reacties verder onheil kon voorkomen-
Aanval nog te zwak
Eigenlijk valt er over de midden
linie slechts moeilijk een oordeel te
vellen. Beter dan de laatste malen
steunden ze gedurende het Nederland
se offensief van de eerste helft de
aanval. Onophoudelijk stuwden ze de
voorhoede op naar het strafschopge
bied van de Denen en toen de rollen
in de tweede helft omgekeerd waren,
konden ze vrijwel geen aandacht
meer besteden aan hun aanvallende
taak, omdat constante waakzaamheid
in de verdediging eerste vereiste
was.
En de voorhoede? Zeker niet onver
dienstelijk en door de wederopname
van Lenstra en met Van Roessel op de
middenvoorplaats ongetwijfeld sneller
en met meer stootkracht. Ongetwijfeld
was Lenstra een van de groten in de
ploeg, maar zijn topconditie van enkele
jaren geleden heeft hij toch ook nu
niet kunnen bereiken. Bennaars deed
wat van hem verwacht werd. Geen spe
ler, die voortdurend de aandacht trekt,
maar toch wel iemand met een opval
lend gevoel voor de vrije ruimte, in het
begin van elke wedstrijd uitstekend,
maar later toch niet meer zo zeker. Van
de vleugelspelers was Clavan ongetwij
feld de beste. Van der Kuil daarentegen
kon het niet bolwerken tegen de ge
routineerde Nielsen, de uitblinker in de
Deense ploeg.
Rinus Terlouw heeft tc Kopenha
gen zyn vijf en twintigste interland
wedstrijd gespeeld. Aan het diner
na de wedstrijd werd hem daarom
door de K.N.V.B. een zilveren siga
rettenkoker als herinnering aange
boden.
landse voorhoede nu fel zou terug
slaan kwam bedrogen uit. Eerlijk ge
zegd kregen Lenstra en zijn mede
aanvallers niet eens de gelegenheid oi k
maar een poging in die richting te
doen. Verder dan de aftrap kwamen zij
niet. De Denen maakten zich in die
gevaarlijke stemming, die elke ploeg
eigen is na een doelpunt, onmiddellijk
weer meester van de bal en nadat de
voorzet van de linksbuiten in een snel
le combinatie van het binnentrio was
verwerkt tot een vrije kans, schoot
Petersen hard, laag en onhoudbaar voor
Kraak in. Van 0—2 tct 2—2 in één mi
nuut. Het Deense elftal danste, het pu
bliek niet minder.
Voor het Nederlandse elftal beteken
de dat het einde van een overwicht. De
heerschappij op het middenveld werd
prijs gegeven, want zowel Biesbrouck
als Wiertz waren gedwongen zich meer
dan daarvoor op dc verdediging toe te
leggen. In de achterhoede ging het in
eens niet meer goed. Hoewel Hendriks
zich uitstekend weerde en vooral kop
pend bergen werk verzette, begon de
omzetting zich toch steeds meer te
wreken.
Niet dat Terlouw onvoldoende speelde,
maar onder de toenemende druk van de
tegenstanders begon hij te veel naar het
midden te trekken, waardoor zijn buiten
man te veel vrijheid kreeg.
(Vervolg op pag. 5 derde kolom)
Belangstelling voor lege doelen. Er is opgeblazen en
k ..i
weer leeggelopen. Representatie-sigaren en Voetbal Radar. Een commissie is al benoemd. We spelen niet meer op een zandhoop. De spil hing aan Nederlands beste voetballer, Rechtsbuitens staan op de tenen van backs-
Ooit hebben we, zolas bekend, een sporttele-
visiedienst bezeten. Maar sinds de betrokken
camera's twee interlandwedstrijden lang in
hun hardnekkige belangstelling voor lege doelen zijn
blijven volharden, is deze dienst op straat gezet. De
doortastende maatregel gebeurde, als we ons niet
vergissen, na het opeten van een aantal representatie
sigaren in een hoofdkwartier van zekere voetbalbond.
Sindsdien zijn talloze amaleurs aan het zoeken ge
weest naar een nieuwe mogelijkheid. Er zijn ballen en
spierballen opgeblazen en weer leeggelopen, commis
sies benoemd en weer geschorst. Enkele ontmoetingen
hebben zich moeten afspelen in volslagen duisternis
des hoofdkwartiers innerlijk. De catastrophe leek
nabij. De technische apparaten en toestellen van de
afgedankte dienst waren gebruikt om de fundamenten
van een nieuw hoofdkwartier op te vullen. Trouwens,
ook om andere redenen was een koerswending onmo
gelijk.
Juist op het moment, dat enkele donateurs een sit-
down-staking op het middenveld van alle Neder
landse stadions zouden beginnen, kwam het technisch
vernuft zijn nieuwe zegeningen thuis bezorgen. Tegen
overleg van een tiental erekruisen, op basis van het
systeem Gelijk Oversteken, heeft de betreffende bona
de uitvinding kunnen bemachtigen. En gistermiddag
hebben luy ons in een van de enorme fauteuils van
het schrikbarend gastvrije hoofdkwartier gerold, zijnde
uitgenodigd voor de première van een nieuw expe
rimenteel stadium, dat, zoals u zult weten, bij de
weggeworpen dienst onlangs ten einde is gekomen.
Er was slechts een traan buiten de gebruike
lijke representatie-Sigaren nodig om de aanwe
zige leden van de baanbrekende inslag van de uit
vinding te overtuigen, 'lijd ontbrak. Zoder hoofde
lijke stemming kreeg het vernuft permissie zijn
zegening te openbaren. Er waren geen knoppen. Er
was trouwens niets om aan te draaien.
JTJTet moet ons van het hart, dat de weg voor ge-
slaagde interlandwedstrijden open ligt. Zodra
de serieproductie van het Voetbal Radar is be
gonnen, zult u dat hartgrondig beamen. Het is zo een
voudig en zo overrompelend, dat zich gistermidaa'j
een verklaarbare ontroering van het hoofdkwartier
meester maakte. De Sigaren werden niet tot as her
leid. Zelfs het in allerijl aangevoerde Smorrebrod
bleef onaangetast.
n tegenstelling tot bijna alle andere uitvindingen is
er geen draad in en om het Voetbal Radar te ont
dekken. Populair gezegd ontleent het werkstuk zijn
kracht aan het feil, dat er geen touw aan vast is te
knopen. Vandaar ook, dat iedere voetballer of trainer
'14 uur na het bekend worden van de gan
gen van het officiële ontvangst-diner van de tegen
stander van het hoofdkwartier gestuurd, verzekert
practisch het goede verloop van de uitzending.
Over de mérites van de draadloze radarinstallatie valt
nog te vermelden, dat het in iedere bal aanbrengen van
een bescheiden ijzeren voorwerp noodzakelijk is. Om
een goed functionneren van dit onderdeel te bewerk
stelligen, zal op de begroting van de betreffende bond
een post worden geplaatst, die voorziet in de aan
schaffing van onopvallende interlandballen, te beves
tigen aan de binnenzijde van elk vervaardigd oranje
shirt.
A Idus tiet relaas van de uitvinder, die als interes-
/-X santé wetenswaardigheid nog vermeldde, dat hij
de eerste proeven met zijn apparaat heeft geno
men tijdens een onlangs gespeelde missiewedstrijd.
Wat de leek-toeschouwer in één van de enorme fau
teuils betrof, mogen we aannemen dat het, experiment
zeer bevallen is. Getuige de oprechtheid, welke het
hoofdkwartier overigens siert, durven we zelfs te zeg
gen, dat het Voetbal Radar de werkelijkheid een slag
voor is. Steeds zagen we vanuit onze fauteuil de bal,
iets waartoe noch de radio, noch Denen, noch keuze
commissie en spelers in staat leken.
We willen niet te veel uit de school klappen mei
het oog op de komende serieproductie van het Voet-
oal Radar. Maar vast staat, dat aan het gezanik over
verbetering van de techniek, met welk onderwerp helt
Kranten en radiopraatjes gevuld worden, zeer spoedig
een einde zal komen. Een commissie in deze is al be
noemd.
Vrij uit het Pagano's
Gistermiddag in het stadion te Kopenhagen viel
ons op, dat het speelveld zoveel gras bevatte.
En niet alleen ons, maar ook de veertigduizend
Denen en zes Nederlanders, die buiten de witte lijnen
zaten te springen op hun stoelen, vanwege de span
nendste, interessantste, snelste, indrukwekkendste jon-
ge-jonge-wedstrijd van de laatste tijd. Juist toen de
muzikanten van de Koninklijke Lijfwacht die niet
alleen hoempa maar ook nette muziek bleken te
kunnen spelen de toss gewonnen hadden, begonnen
wij terug te denken. Wij denken niet vaak, maar gis
teren dachten we zelfs terug. We dachten aan de
wind, die van doel tot doel stond en die in de tweede
helft ook van doel tol doel zou staan. We dachten aan
de jaren, dat er in Kopenhagen nog geen gras was en
dat Nederland en Denemarken op een grote zandhoop
voetbalden. Aan de periode, waarin Nederlands beste
voetballer nog aan zijn gloriejaren bezig was. En toen
deze hele beste voetballer plotseling een meesterlijk
doelpunt maakte, konden we ons niet meer in be
dwang houden.
Het was dan ook echt een van die bekende doelpun
ten, waar je uren over praat. Niemand kan ons dus
kwalijk nemen, dat we alles bij elkaar maar een uur
gepraat hebben. Want plotseling dachten we terug aan
de gloriejaren, toen Nederland met 21 op de zand
hoop won. Weliswaar tekkelden de Denen toen al tech
nisch een tikkeltje beter, maar dat hinderde niet. V
een reep chocolade en een huilbui waren de orahi
hemden immers bij voor baat tot overwinnaars °v
rompeld!
Er is sinds die tijd heel wat veranderd. De doel*fi
staan tegenwoordig gelijkvloers. De situatie e
de gloriejaren, toen Kraak aan de voet van
zandhoop alle ballen, die over de rand rolden, feilio
opving, komt niet meer voor. De Finse scheidsrecn
Kaivola hoeft nu geen bergschoenen en pikhouWj-^
meer te dragen, want de aftrap en corners spelen z
op hetzelfde niveau af. Een ding is gebleven: het te
kelen. De rest van de gloriejaren zoeken we te£eie
geefs. Tegenwoordig staan rechtsbuitens een
wedstrijd op de tenen van rechtsbacks, die nota
een paar meter lang zijn. Om maar niet te sPrEste
van een spil, die aan de benen van Nederlands b .er
voetballer pleegt te hangen. Zo zouden we nog
kunnen vertellen, maar bij dit gladde weer is het rx
te groot.
We willen werkelijk niet al te grote verwarringTe
U stichten. Daarom hebben we het oij dit summ (jl
verhaal gelaten, in de overtuiging, dat met de h°°."r\e'
een bij ons mond-orgel gezongen verslag de 0'
jaren wel weer gauw terug zullen komen.
